Η παλιά και η νέα μεταπολίτευση

 Του Χριστόφορου Βερναρδάκη
Η είσοδος της χώρας στη μνημονιακή εποχή τον Μάιο του 2010 οριοθέτησε και το τέλος της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας, γνωστής περισσότερο ως «μεταπολίτευσης του ’74». Η σημερινή περίοδος είναι μια μεταβατική, αργόσυρτη περίοδος, εντός της οποίας επωάζονται οι συνθήκες και οι όροι της νέας μεταπολίτευσης. Η διαφορά από τη μεταπολίτευση του ’74 είναι προφανής. Εκείνη η μεταπολίτευση έγινε ακαριαία, σε μια –δυο ημέρες (και νύχτες). Επίσης, εκείνη η μεταπολίτευση είχε ώριμα και αυτονόητα τα «πολιτικά και κοινωνικά συμβόλαια» πάνω στα οποία θα θεμελιωνόταν: εθνική συμφιλίωση, εκδημοκρατισμός του πολιτικού συστήματος, κοινοβουλευτισμός, ισονομία, σταθερή κομματική δημοκρατία, ισορροπία κράτους και αγοράς. 

Η σημερινή μεταπολίτευση αργεί. Η ληξιαρχική πράξη γέννησής της δεν είναι ακόμα έτοιμη. Και ο λόγος είναι ότι δεν υπάρχουν πλέον έτοιμα «εθνικά συμβόλαια», αλλά ταξικά συμφέροντα που βρίσκονται σε αδυσώπητη μεταξύ τους σύγκρουση. Από τις παραλίες έως τα πανεπιστήμια και από την υπεράσπιση (ή την καταπολέμηση) της έννοιας του δημοσίου συμφέροντος έως τη λειτουργία της Βουλής και ευρύτερα της Δημοκρατίας, η πάλη ανάμεσα στις χειμαζόμενες λαϊκές τάξεις και κυρίως τη μισθωτή εργασία από τη μια και τα συμφέροντα του πιο κυνικού και ακραίου κεφαλαίου από την άλλη είναι τεράστια, συνεχής και αβέβαιης έκβασης. Και ναι μεν το κεφάλαιο επελαύνει νομοθετικά, αλλά ο βαθμός πολιτικής νομιμοποίησης της εξουσίας του είναι πολύ χαμηλός και ο κίνδυνος μιας έστω και από τα πάνω πολιτικής ανατροπής είναι μεγάλος. Στο μέσον αυτής της σύγκρουσης βρίσκονται εκτεταμένα τμήματα των μικροαστικών τάξεων της μικρής ιδιοκτησίας, που βλέπουν να καταρρέουν εκτός από το βιοτικό τους επίπεδο και οι ιδεολογίες της κοινωνικής και οικονομικής ανόδου που τις κρατούσαν συμπαγείς, αλλά και ένα μεγάλο μέρος των μεσοαστικών τάξεων που έχουν συνδέσει την τύχη τους με τα εργοδοτικά συμφέροντα αλλά που βλέπουν να χρησιμοποιούνται με άγριο τρόπο σε αυτήν τη βίαιη ανακατανομή πλούτου και δύναμης που συμβαίνει στη χώρα. Οπως πάντα σε αυτές τις πρωτότυπες ιστορικές περιπτώσεις, νικητής αυτής της πάλης θα εξέλθει αυτός που στη αφήγηση της νέας εποχής (της νέας μεταπολίτευσης) θα καταφέρει να εντάξει πειστικά και τους «ενδιάμεσους» που διστάζουν ή δεν μπορούν ή δεν ξέρουν σήμερα να λάβουν θέση. 

Εάν η νέα μεταπολίτευση γείρει υπέρ των κυρίαρχων οικονομικο-πολιτικών δυνάμεων θα συμβολοποιηθεί με ένα νέο Σύνταγμα στο οποίο θα δεσπόσουν τα εξής δεδομένα: α) κατάργηση της έννοιας του «δημόσιου αγαθού» και του «δημόσιου χώρου», β) θεσμοποίηση της πλήρους υποταγής της πολιτικής διαδικασίας στις οικονομικές (κεφαλαιοκρατικές) προτεραιότητες της αγοράς, γ) ακύρωση κάθε δυνατότητας του κράτους και της διοίκησης στην άσκηση ρυθμίσεων «συλλογικού οφέλους». Το νέο Σύνταγμα θα μετατρέψει σε καθεστώς τον νεοφιλελευθερισμό. 

Εάν αντίθετα η νέα μεταπολίτευση γείρει υπέρ των λαϊκών τάξεων θα πρέπει να συμβολοποιηθεί με ένα νέο Σύνταγμα, που θα είναι αποτέλεσμα μιας γενικευμένης «από τα κάτω» κοινωνικής διαβούλευσης. Αυτό το Σύνταγμα θα πρέπει να εκφράσει με ενάργεια την επαναθεμελίωση του πολιτικού και νομικού συστήματος στην έννοια της λαϊκής κυριαρχίας. Και υπ’αυτόν τον «περιορισμό» θα (πρέπει να) κάνει τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που επιδιώκει το κυρίαρχο συγκρότημα εξουσίας σήμερα. Δηλαδή, α) θα επαναφέρει την έννοια του «δημόσιου αγαθού» και του «δημοσίου συμφέροντος» ως βασικού οδηγού στη συγκρότηση των κρατικών πολιτικών, β) θα ξαναδώσει στην Πολιτική την απόλυτη προτεραιότητα στη λήψη των αποφάσεων και στους πολιτικούς – κοινωνικούς αντιπροσωπευτικούς θεσμούς το δικαίωμα του κοινωνικού ελέγχου των αποφάσεων αυτών και, γ) θα επιτρέψει σε μια νέα οργανωμένη, μορφωμένη και ανεξάρτητη διοίκηση να ασκήσει το ρόλο του θεματοφύλακα του «συλλογικού οφέλους». 

Η μεταπολίτευση του ’74 στην Ελλάδα ήταν μέρος ενός ιστορικού κύκλου που αφορούσε στο τέλος των δικτατοριών στη Νότιο Ευρώπη. Η μεταπολίτευση που προετοιμάζεται σήμερα φέρνει με μια «ιστορική παραξενιά» και πάλι τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου σε μια παράλληλη διεργασία. Ελλάδα, Ισπανία και Ιταλία, αλλά και Πορτογαλία και Γαλλία, έχουν την πιθανότητα να δουν να εναρμονίζεται η ιστορική τους φάση σε μια γενικευμένη αμφισβήτηση του νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού υποδείγματος. Πολλοί στην Ευρώπη ισχυρίζονται – και πιθανότατα έχουν δίκιο – ότι όλο το πρόβλημα σήμερα είναι πού τελικά θα «σπάσει» πρώτα ο κρίκος της αλυσίδας. Στην Ελλάδα ή στην Ισπανία, ή μήπως στην Ιταλία; Και ποιός θα είναι ο «δεύτερος κρίκος»; 

Αλλά ας μην προτρέχουμε. Οι εξελίξεις είναι μπροστά μας και είναι ρευστές. Το σίγουρο είναι ότι αν η μεταπολίτευση του ’74 έγινε υπό την ηγεμονία των κυρίαρχων τάξεων σε ένα συμβιβασμό με τους «από κάτω», η νέα μεταπολίτευση θα επικυρώσει περισσότερο σχέσεις κυριαρχίας και καθυπόταξης και όχι σχέσεις ηγεμονίας και «ισορροπίας».

Δημοσιεύθηκε στην "Εφημερίδα των Συντακτών", την Πέμπτη 24/7/2014

anemosantistasis

Φετινά καλοκαιρινά ερωτήματα...

Φέτος το καλοκαίρι ο Νεοέλληνας θα καταφέρει να απολαύσει και τα μπάνια του λαού και όχι μόνον αυτά;

Φέτος το καλοκαίρι ο σπιτονοικοκύρης θα σκεφτεί κάπως συλλογικά και όχι ατομιστικά πως ενδεχόμενες διακοπές ηλεκτροδότησης πρωτίστως θα σημαίνουν μία κάποια μορφή αντίδρασης στα προαποφασισμένα σχέδια και όχι κατεξοχήν τερτίπια των συνδικαληστών;

Φέτος το καλοκαίρι ο πολίτης θα αναλογιστεί πως η διάρκεια του θέρους δεν μεταφράζεται σε εκούσια γενικευμένη οκνηρία και αδιαφορία παρά μονάχα, απλά, καλοκαιρινή περίοδος -αποκλειστικά χρονολογικά;

Φέτος το καλοκαίρι, ο χειμαζόμενος νοικοκύρης θα καταλάβει τι σημαίνει σπατάλη του νερού, αδιαφορία για τις δασώδεις ανάσες του και συμμετοχή στη μόλυνση των παραλιών του;  

Φέτος το καλοκαίρι ο ελεύθερα κινούμενος άεργος, άνεργος, διαθέσιμος, μετακινήσιμος, εθελοντής, ανειδίκευτος, απλήρωτος νεοέλληνας θα σκεφτεί πως την ίδια στιγμή κάπου δίπλα του άλλοι άνθρωποι, χιλιάδες έγκλειστοι, ημεδαποί και αλλοδαποί διανύουν την 10η ημέρα απεργία πείνας γι' αυτό το δικαίωμα ελεύθερης μετακίνησής τους και αξιοπρεπούς εγκλεισμού των;

Φέτος το καλοκαίρι, για πολλοστή φορά, θα παραμείνει ο ελλαδίτης σαν χάνος στην εικοτολογία και παραμύθα του επερχόμενου τουρισμού με τις ορδές του και την θεαματική (ευκαιριακώς) κάμψη της πορείας της ανεργίας;

Φέτος το καλοκαίρι, θα ξαναμπεί ο αδελφωμένος (στην κρίση) νεοέλληνας στην νοοτροπία του διαχασμένου λαού αναφορικά στο ποιοι τα πιάσανε πάλι το καλοκαίρι και ποιοι βυθίστηκαν κι άλλο στην ανέχεια;

Φέτος το καλοκαίρι, η ραστώνη της ατμόσφαιρας θα βοηθήσει τον οικογενειάρχη να σκεφτεί με περίσσια ηρεμία τι μέλλει γενέσθαι από' δώ και εφεξής για την οικογένειά του και τον μικρόκοσμό του;

Φέτος το καλοκαίρι, όσο διαρκήσει αυτή η ζέστη, θα σταθεί ικανή να προβληματίσει τον ιδιοκτήτη/ενοικιαστή για την αντιμετώπιση του επερχόμενου ψύχους;

Φέτος το καλοκαίρι, θα αντιληφθεί ο φορολογούμενος πως δεν πρέπει να φέρεται με τέτοιο μένος στα κουνούπια μιας και τόσοι άλλοι του πίνουν το αίμα;

xodi

Αναχωρεί η φτήνια από τη Μύκονο μετά την κατακραυγή

Σε άθλια κατάσταση βρέθηκε την Δευτέρα το νησί της Μυκόνου, αφού το κοσμοπολίτικο νησί χτυπήθηκε αλύπητα από ένα απίστευτης αγένειας, θράσους, γυφτιάς, κακογουστιάς, φτήνιας και λεκτικής επιθετικότητας τσουνάμι. Μάλιστα, σύμφωνα κατοίκους-εθελοντές του Ποταμιού του Σταύρου Θεοδωράκη, το τσουνάμι ήταν μεγαλύτερο ακόμα και από αυτό που χτύπησε το νησί των ανέμων το καλοκαίρι του 1613 προ Χριστού. Το δράμα (της επέλασης της φτήνιας της Καλλιόπης) της Μυκόνου συγκλονίζει.
Το τσουνάμι γέμισε το νησί με ανθρώπους φτηνούς σε όλες τους τις εκφάνσεις, γεγονός που φρίκαρε τους κατοίκους και τους εργαζόμενους του νησιού, καθώς είχαν μάθει να νταραβερίζονται μόνο με κουβαρντάδες που μετράγανε τα χρέη τους σε εκατομμύρια, και όχι σε φτηνιάρηδες που με μερικές χιλιάδες ευρώ χρέη, κλείνουν δωμάτια “γουρούνι στο σακί” από ιστοσελίδες.
Τα γιγάντια κύματα φτήνιας που έπληξαν το νησί και τους κατοίκους του, διαδέχθηκαν τα κύματα λαϊκούρας, που χτυπούσαν εργαζόμενους και αρχοντοχωριάτες, πότε με τόνους αγένειας, πότε με προσβολές και πότε με επιθετικότητα. Και όλα αυτά τσάμπα.
Μπορεί να μην είναι η πρώτη φορά που άνθρωποι κακότροποι επισκέπτονται και κυκλοφορούν στο νησί. Αλλά τουλάχιστον οι επισκέπτες των παλιών καλών εποχών το έκαναν με στυλ και με φιλοδώρημα των 50 ευρώ. Σήμερα αφήνει δύο ευρώ φιλοδώρημα ο ψυχοπονιάρης της παρέας, και παίρνει το ένα ο γύφτουλας της παρέας για να πληρώσει τον καφέ του.
Και όλα τα παραπάνω δεν συνέβησαν στην Πάρο. Ούτε στη Σαντορίνη. Ούτε καν στην Ύδρα.
Πρώτη φορά βιώνει η Μύκονος τέτοια τραγωδία.
Μάλιστα, σύμφωνα με επιστολή εργαζόμενης που ξέρει πρόσωπα και πράγματα, αρκετοί από τους επισκέπτες του νησιού έχουν κουβαλήσει μαζί και τα παιδιά τους, που είναι ακόμα μούλικα και τα σέρνουν με το καροτσάκι και κλείνουν τα σοκάκια, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί η δημοτική αρχή του νησιού να βάλει φανάρια στο Ματογιάννη, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να ελέγξει την κίνηση στα υπόλοιπα στενά και να αποσυμφωρήσει το μποτιλιάρισμα.
Στο νησί, σύμφωνα με την ίδια εργαζόμενη που βρίσκεται χρόνια στο κουρμπέτι, εκτός από τον Μουρίνιο με τον Ρονάλντο, βρέθηκε και ένα μεγάλο γκρουπ που απαρτίζεται από μανάβηδες, κομμώτριες, νοσοκόμες και γκαραζιέρηδες. Η εργαζόμενη υποστηρίζει πως το εν λόγω γκρουπ κατάγεται από τη Λούτσα, και κάνουν πολλά κακά πράγματα στο πάλαι ποτέ λαμπερό και μοδάτο νησί.
Σύμφωνα με την καταγγελία, οι τουρίστες από την Λούτσα «σεργιανάνε στα στενά της Μυκόνου σκαλίζοντας τη μύτη τους, σκουπίζοντας τα λερωμένα από σουβλάκια, βρώμικα χέρια τους σε όλα ανεξαιρέτως τα προϊόντα των καταστημάτων, δε λένε ούτε καλησπέρα, ούτε καλημέρα, ούτε ευχαριστώ, όταν μπαίνουν σ’ έναν χώρο σού λένε με αγένεια και επιτακτικό τρόπο το ποσό που οι ίδιοι αποφάσισαν να πληρώσουν για το αντικείμενο που θέλουν να αγοράσουν, τα παιδιά τους χαλάνε τον κόσμο από φωνές, κατεβάζουν όλες τις βιτρίνες για πλάκα, φιλάνε τους καθρέφτες και πιέζουν όλα τους τα δάχτυλα πάνω στα τζάμια, κάνουν τις κουρτίνες των δοκιμαστηρίων φούστες στριφογυρίζοντας σα βλαμμένα, οι περήφανοι γονείς τους κάνουν σχεδόν το ίδιο και φυσικά δεν αγοράζουν ποτέ τίποτε από πουθενά γιατί δεν έχουν μία! Χωρίς στιγμή να σέβονται τους εργαζόμενους που λιώνουν στα 15 ώρα δουλειάς με αμοιβές της πλάκας και τεράστια έξοδα».
Οι εργαζόμενοι έχουν βρεθεί σε απόγνωση, αφού τόσα χρόνια υπέμεναν τους φοιτητές της ΔΑΠ που κατά ορδές έπλητταν το νησί για να προσκυνήσουν στο Super Paradise, αλλά τα περασμένα μεγαλεία των υπόλοιπων μηνών τους έδιναν κουράγιο.
Τώρα πια, μετά το καταστροφικό αυτό τσουνάμι δεν έχουν να ελπίζουν σε τίποτα.
Άλλο το δεκαπεντάωρο σερβίροντας και εξυπηρετώντας φραγκάτους και διάσημους, και άλλο να δουλεύεις για “φτηνούς και λαϊκούς” τύπους που μαγαρίζουν την Ψαρρού με πετσέτα στην παραλία.
Σαν να μην έφτανε το κύμα φτήνιας και λαϊκούρας που τους χτύπησε, αμέσως μόλις η θάλασσα ηρέμισε το νησί κατέκλισαν Ινδοί, Σλοβένοι και Γερμανοί δανειστές, βρίζοντας και ζητώντας πίσω τα λεφτά τους.
Και όλα αυτά από ένα τσουνάμι.
Η φυσική αυτή καταστροφή που υπέστη η Μύκονος, είχε ως αποτέλεσμα να μην πατήσει το πόδι του ούτε ένας celebrity, ενώ μερικές από τις δευτεράτζες που είπαν να κάνουν μια αρπαχτή στο νησί δεν τολμάνε να κυκλοφορήσουνε στο δρόμο.
Σύμφωνα με σεισμολόγους, αυτό που συνέβη φέτος το καλοκαίρι στη Μύκονο, δεν είναι κάποιο πρωτοφανές φαινόμενο. Έχει συμβεί και παλιότερα σε άλλα νησιά. Έχει συμβεί στην Αίγινα. Το Αγκίστρι. Το Σκορπιό.
Εκεί που κάποτε περπάταγαν επιτυχημένοι επιχειρηματίες, jen premier και ξανθές bimbo ικανοποιώντας τη ματαιοδοξία τους μέσα σε σελίδες ιλουστρασιόν περιοδικών, πάτησαν το πόδι τους άνθρωποι που δεν έχουν δει στη ζωή τους πενταψήφιο μηνιάτικο και που τόσα χρόνια συντηρούσαν αυτή τη βιομηχανία του lifestyle που έκανε νησιά σαν την Μύκονο διάσημα.
Λαός και Κολωνάκι και μαλακίες!
Η επόμενη μέρα βρίσκει τη Μύκονο να μαζεύει τα κομμάτια της, καθώς άμεσα ενεργοποιήθηκε κλιμάκιο εθελοντών του Ποταμιού, που αφού δημοσιοποίησε το πρόβλημα, επισκέφθηκε το νησί για να διαμορφώσει εικόνα από πρώτο χέρι και να προχωρήσει σε προτάσεις.
Τελικώς, το Ποτάμι για ακόμα μία φορά δεν χρειάστηκε να καταθέσει τις προτάσεις του, αφού το τσουνάμι των φτηνιάρηδων, μόλις διάβασε την καταγγελία και είδε τους εθελοντές του Ποταμιού να κατακλύζουν το νησί και να τους «σημαδεύουν» με τις προτάσεις τους, αναχώρησε με αεροπλάνα και βαπόρια για το υπόλοιπο Αιγαίο.
Τρέμετε νησιώτες, έρχονται οι φτηνιάρηδες.
ΥΓ. Η καταγγελία της εργαζόμενης αποσύρθηκε από την ιστοσελίδα και η ίδια βρίσκεται πλέον σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων. Ευτυχώς η μαρτυρία της διασώθηκε στο διαδίκτυο, μαζί με τον καιροσκοπισμό και τον ρατσισμό της.
Long live the Scrible

rebeliskos

Στη δημοσιότητα και νέες φωτογραφίες της Πόλας Ρούπα

Η Αστυνομία δημοσιοποίησε και νέες φωτογραφίες της Πόλας Ρούπα, σε μια προσπάθεια να εντοπίσει την αρχιτρομοκράτισσα. Στις νέες φωτογραφίες, η Πόλα Ρούπα μοιάζει με μοντέλο και δεν θυμίζει σε τίποτα την εύσωμη έγκυο γυναίκα που είχε συλληφθεί μαζί με τον Νίκο Μαζιώτη.

Οι νέες φωτογραφίες της Πόλας Ρούπα είναι από φωτογράφηση που έκανε για το Vogue, σε μια προσπάθεια να κρύψει τα ίχνη της αλλά και να βγάλει χρήματα για να αγοράσει Καλάσνικοφ, δυναμίτιδα και μπαζούκας.

Όπως είπε στους αστυνομικούς ο τελευταίος ρουφιάνος γείτονας που την είδε, η Πόλα Ρόπα έφυγε από το σπίτι ντυμένη νύφη και κρατούσε στα χέρια της ένα laptop, αλλά το laptop της έπεσε και πετάχτηκαν από μέσα προκηρύξεις του Επαναστατικού Αγώνα.
Σύμφωνα με ρουφιάνο παραθεριστή, η Πόλα Ρούπα είναι στην Μύκονο, στο πάρτι που κάνει ο Βασίλης Μηλιώνης για να γιορτάσει τα γενέθλιά του και θα διαρκέσει μέχρι τα επόμενα γενέθλιά του.
Η Πόλα Ρούπα έχει μαζί της το παιδί της, το οποίο μπορεί να είναι μόλις τεσσάρων ετών αλλά είναι πολύ επικίνδυνο, αφού οι άνδρες της Αντιτρομοκρατικής είναι βέβαιοι πως αυτό το νήπιο είναι το μυαλό που κινεί τα νήματα και γράφει τις προκηρύξεις του Επαναστατικού Αγώνα.

(Είμαι έκπληκτος που η Πόλα Ρούπα δεν έχει συλληφθεί ακόμα. Στην χώρα των ρουφιάνων, κυκλοφορεί μια γυναίκα με ένα νήπιο, οι φωτογραφίες της είναι σε όλα τα ρουφιανοκάναλα, σε όλες τις ρουφιανοεφημερίδες και σε όλα τα ρουφιανοσάιτ, και δεν έχει βρεθεί ακόμα κάποιος ρουφιάνος να την καρφώσει. Εντυπωσιακό.)
pitsirikos

ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΠΟΛΕΜΟ... ΕΛΛΗΝΑ!!!!

 Της Λίλα Μήτσουρα
Μήπως θυμάσαι πως το έλεγαν εκείνο το κορίτσι που πέθανε από τις αναθυμιάσεις? ή εκείνο το παλικάρι με το εισιτήριο που δεν είχε? Μήπως εκείνον τον κύριο που αυτοκτόνησε στην πλατεία Συντάγματος?

Μήπως γνωρίζεις τον συνολικό νούμερο των αυτοκτονιών? Αλήθεια εσύ όταν πηγαίνεις σούπερ μάρκετ έχεις συναντήσει απέξω άτομα να σε παρακαλούν να τους πάρεις έστω μια κονσέρβα ντομάτα ή λίγα μήλα και συ νοερά να μετράς τα φραγκοδίφραγκα σου και να συνειδητοποιείς ότι ούτε εσένα φτάνουν για τα βασικά σου είδη?

Και όσο εσένα γυρνάει το βλέμμα σου τον κόσμο και μοιρολογάει, εγώ προτιμώ να στρέφω το βλέμμα μου σε σένα και σε μένα, προτιμώ να κοιτώ το χώμα που πατώ για να θυμηθώ έναν έναν με τα ονόματα τους αυτούς που θάψαμε εμείς. Δάκρυα έχω πολλά, ποταμούς για όλους και κυρίως για μένα που είμαι ανίκανη ,ανήμπορη να προσφέρω την βοήθεια που θα ήθελα.

Ναι δάκρυα και συμπόνια έχω για όλους.......

Συμπονετικέ Έλληνα, αν θες σταμάτα λίγο τους οδυρμούς και τους κλαυθμούς και άκου λίγο. Στρέψε τη ματιά σου κατά εδώ, εδώ που πατάμε εμείς και κοίτα και τους δικούς μας νεκρούς. Αφουγκράσου λίγο τους δικούς μας βομβαρδισμούς. Και πρόσεχε γιατί δεν κάνουν τον κρότο που περιμένεις.

Είναι ύπουλοι δεν κάνουν φασαρία καθόλου και στοχεύουν με απόλυτη ακρίβεια. Στοχεύουν την ψυχή σου.......

Η προσοχή σου στραμμένη αλλού, εκεί που ο θάνατος κάνει κρότο και βγάζει φωτιά και μυρίζει καμένη σάρκα και όσο εσύ θωρείς άπραγος τον σπαραγμό και την οδύνη εκείνου του άλλου μακρινού λαού, όσο εσύ παρακολουθείς το αίμα αθώων παιδιών να κυλά ασταμάτητο, οι δικοί μας γενοκτόνοι σε σκοτώνουν.

Σε σκοτώνουν αργά αργά και ύπουλα. Σου στερούν το χαμόγελο την δύναμη το πάθος αλλά σου προσφέρουν με μεγάλη τους χαρά αντικαταθλιπτικά. Σε ακρωτηριάζουν έντεχνα πολύ και πονηρά. Γιατί μόνο έτσι καταθλιπτικέ μου Έλληνα θα μπορέσουν να σου φορέσουν την αλυσίδα του σκλάβου και να σε πηγαινοφέρνουν στα παζάρια του κόσμου ως παράδειγμα και εκφοβισμό.

Στοχεύουν στο συναίσθημα σου γεμίζοντας σε φρίκη και πανικό, δείχνοντας σου την αδυναμία σου σε όλο της το μεγαλείο. Υποτιμούν την νοημοσύνη σου λέγοντας σου πως η άρνηση πληρωμών των κορακιών λέγεται χρεοκοπία σαν σου μιλούν για την Αργεντινή.

Κατακρεμνίζουν τις προσδοκίες σου και τις ελπίδες σου δείχνοντας σου ότι εσύ ποτέ δεν θα τα καταφέρεις.

Και συ στέκεσαι και παρακολουθείς το μαρτύριο ενός λαού κοινοποιώντας φωτό φρικιαστικές σκοτωμένων αγγέλων, μανάδων που βιώνουν τον χειρότερο πόνο που υπάρχει νομίζοντας ίσως ότι έτσι και βοηθάς. Φυσικά και βοηθάς, αλλά αυτούς και μόνο, τους δικούς σου δολοφόνους!

Και συ αγαπημένε μου Έλληνα στέκεσαι εκεί μπροστά στην οθόνη σου φοβισμένος, τρομοκρατημένος, πανικόβλητος, ζηλιάρης κάποιες φορές, ίσως γιατί και συ θες έναν αρχηγό με ...... κότσια, νιώθοντας ανάξιος και θυμωμένος. Απόλυτα ηλιθιασμένος με τόσους βομβαρδισμούς περνιέσαι για έξυπνος.

Δικαίωμα σου να γυρνάς την πλάτη σου και να κοιτάς τα ανοιγμένα κρανία παιδιών και να χειροκροτείς γυναικείους όρχεις αρχηγού ξένου κράτους και πίσω σου να σκοτώνουν τους συμπατριώτες σου.

Αρνούμαι να κάθομαι και να σε κοιτώ άλλοτε να χτυπάς παλαμάκια και άλλοτε να μοιρολαγάς. Αρνούμαι να γονατίσω και να κάνω μόνο μνημόσυνα. Δεν επιτρέπω σε κανέναν να μου στρέψει αλλού την προσοχή για να με τσακίσει ανενόχλητος. Δεν κάθομαι να μετρώ νούμερα δολοφονηθέντων. Ονόματα παλεύω να θυμηθώ για να τους επικαλεστώ από εκεί που είναι να μου δώσουν την δύναμη να αντισταθώ σε αυτόν τον ύπουλο πόλεμο.

Δεν σηκώνω τα χέρια για να δείξω τον πόνο του άλλου, ούτε σηκώνω τα χέρια για να παραδοθώ. Γυρνώ το βλέμμα μου και βλέπω τον κόσμο και στρέφω την προσοχή μου στους δικούς μου ανθρώπους στην δική μου πατρίδα.

Παλαιστίνη σου ζητώ συγνώμη αλλά σκοτώνουν και τον δικό μου λαό........

Αργεντινή σε καμαρώνω για την λεβεντιά σου και την ομοψυχία σου ......αλλά ίσαμε εκεί.

Έλληνα συμπατριώτη μου εσένα γυρεύω, κοίτα δίπλα σου και ετοιμάσου

ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ..........

Πηγή: http://anemosantistasis.blogspot.com

Τι θα μας κάνουν το Δεκαπενταύγουστο; Του Στέλιου Κούλογλου

Τελικώς είχαν δίκιο οι Σαμαροβενιζέλοι που έκλεισαν την Βουλή το καλοκαίρι: δεν υπήρχε σοβαρό νομοθετικό έργο, αν εξαιρέσει κανείς το νόμο για την εκποίηση της ΔΕΗ που δεσμεύει την ενεργειακή πολιτική της χώρας για τα επόμενα χρόνια, το νόμο για τα δάση, το πολυνομοσχέδιο και τις περικοπές στις συντάξεις, το νόμο για την χρηματοδότηση των κομμάτων, για τον αιγιαλό που πήραν πίσω μετά τις αντιδράσεις και προχθές την τροπολογία «ό,τι θέλουν οι εκδότες» σε άσχετο νομοσχέδιο

Το ενδιαφέρον είναι η χρονική στιγμή που κατατέθηκε η τελευταία τροπολογία: Σάββατο πρωί. Παλιότερα κάνανε πραξικοπήματα Παρασκευή προς Σάββατο, αλλά τώρα με την «νέα μεταπολίτευση» του Σαμαρά τέτοιες βαρβαρότητες είναι περιττές: καταθέτεις μια τροπολογία με την οποία παρατείνεις επ' αόριστον την προσωρινή λειτουργία των τηλεοπτικών σταθμών, οι οποίοι το βράδυ θάβουν την είδηση της τροπολογίας. Ο λαός είναι στα μπάνια του, οπότε ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Η αλήθεια είναι ότι και εκτός Βουλής, το παραγόμενο έργο είναι επίσης σημαντικό. Με τίτλο «Καλοκαιρινά δωράκια στον Κόκκαλη» το νεοδημοκρατικό site antinews διαμαρτυρόταν δημοσιεύοντας δύο πληροφορίες:

Πληροφορία 1η: Στο “μίνι εξοπλιστικό" (2 δισ. ευρώ, το μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα σε συνθήκες κρίσης των τελευταίων ετών - συνήθως τα προηγούμενα χρόνια, ετησίως ήταν 300- 400 εκατομμύρια) δίνεται με απευθείας ανάθεση στον Κόκκαλη (Ιντρακόμ) έργο 20 εκ ευρώ για το τηλεπικοινωνιακό σύστημα του Πολεμικού Ναυτικού "Αιγαίας".

Πληροφορία 2η: Ενώ τα μπάνια του λαού είναι σε φουλ εξέλιξη, το ΤΑΙΠΕΔ ανακοίνωσε ότι μόνο ένας επενδυτής εκδήλωσε ενδιαφέρον για το ιπποδρομιακό στοίχημα και αυτός είναι ο κ. Κόκκαλης με την Intralot».

Συμβαίνουν και άλλα πολύ ενδιαφέροντα αλλά, για να ξαναγυρίσουμε στο συνολικό κυβερνητικό έργο, το ερώτημα είναι άλλο: αν κατεβάζουν τέτοιες τροπολογίες αρχές Αυγούστου, τι πρόκειται να γίνει το τριήμερο που ξεκινά την Παρασκευή 15 Αυγούστου; Τι άλλο θα σκαρφιστούν όσο πλησιάζει το Δεκαπενταύγουστο;

• TVXS

Πρέπει να ‘σαι λέρα για να κυβερνάς γαλέρα

Στην Ελλάδα, για να λειτουργήσει ακόμη και περίπτερο, χρειάζεται άδεια λειτουργίας. Ένα κανάλι όμως μπορεί να λειτουργεί χωρίς άδεια. Τώρα πώς αυτό μπορεί να συμβαίνει σε μια χώρα που όπως λένε την τακτοποιούν και την κάνουν να λειτουργεί με κανόνες είναι άλλο καπέλο. Τα χειρότερα νομοσχέδια, τροπολογίες που φωτογραφίζουν συμφέροντα περνάνε με το επιχείρημα πως είναι προαπαιτούμενα της τρόικας, αλλά ούτε η τρόικα, ούτε βέβαια η κυβέρνηση εμφανίζουν κάποιο προαπαιτούμενο που να σχετίζεται με το χάος που υπάρχει στο τηλεοπτικό τοπίο. Εκεί δεν λειτουργούν οι νόμοι της αγοράς, αλλά αγοραίοι νόμοι.

Με τροπολογία που κατατέθηκε σε σχέδιο νόμου για το Νοσοκομείο «Άγιοι Ανάργυροι», η κυβέρνηση δίνει όσα ζητούν οι καναλάρχες. Με τη γνωστή μέθοδο «περνάω ό,τι θέλω Αύγουστο και νύχτα». Σε αυτή την τροπολογία, δίνει στους καναλάρχες τη δυνατότητα συγχωνεύσεων και απολύσεων ,το δικαίωμα να ανταλλάσουν προσωπικό ως αδελφές εταιρείες, το δικαίωμα να συγκεντρώνουν πολλά Μέσα Ενημέρωσης στα χέρια τους ή να αλλάζουν μορφή από ενημερωτικά σε μουσικά με μια απλή αίτηση.

Η κυβέρνηση τα δίνει όλα, κρατώντας, όπως συμβαίνει πάντα με τη μαφία, τη δυνατότητα στον εκβιασμό. Πρόκειται για τη διατήρηση του καθεστώτος των μη μόνιμων αδειών. Τα κανάλια θα συνεχίσουν να έχουν πρόσκαιρες άδειες οι οποίες μπορούν να ανακληθούν ανά πάσα στιγμή. Όταν δηλαδή ο μιντιάρχης κριθεί πως δεν είναι όσο πρέπει κυβερνητικός.Έτσι όπως αρμόζει στη μαφία, μέσα από τον πιο πρωτόγονο εκβιασμό, διαμορφώνεται το πλαίσιο λειτουργίας για το μέλλον: «Κάνεις ό,τι θέλω για να σου κάνω ό,τι θες».

Ο πρώτος χαμένος είναι η αλήθεια και ο δεύτερος οι δημοσιογράφοι. Το ήδη στεγανοποιημένο σύστημα ενημέρωσης, δεν θα έχει τίποτα από την υγρασία της αλήθειας, ούτε καν τα δάκρυα μιας χώρας που υποφέρει, αφού εκτός των άλλων ρυθμίζεται και το διαφημιστικό πακέτο το οποίο θα αφήνει έξω την ανεξάρτητη ενημέρωση και τα μικρά Μέσα Ενημέρωσης. Βλέπετε όταν υπάρχει θέμα συμφερόντων, ούτε νόμοι αγοράς υπάρχουν, ούτε αθέμιτος ανταγωνισμός.

Λειτουργεί ο κρατικός προστατευτισμός της διαπλοκής. Αντί να κλείσουν τα χρεωμένα και ξεφτιλισμένα παραμάγαζά της, ρυθμίζονται με καθαρή κρατική παρέμβαση.

Οι δημοσιογράφοι είναι το μεγάλο θέμα. Δημοσιογράφοι θα απολυθούν και οι περισσότεροι ίσως σιωπήσουν για να μην απολυθούν. Θα διαιωνιστεί έτσι η τακτική που έβγαλε το δημοσιογράφο από το πλαίσιο λειτουργίας του που είναι η έρευνα και η αλήθεια. Θα προσπαθεί να είναι αρεστός και σιωπηλός. Δούλος και κωπηλάτης στη γαλέρα. Και όταν στον ορίζοντα εμφανίζεται κάποια φωνή διαμαρτυρίας, κάποιος ξεροκέφαλος που επιμένει, αυτοί που ήταν αναγκαίο να μιλάνε αλλά δεν μιλούσαν όταν έπρεπε, θα σφίξουν τα κουπιά της γαλέρας και θα διευκρινίσουν προς τους άλλους αλλά κυρίως προς τον εαυτό τους «έλα μωρέ τον γραφικό. Ποιός ξέρει ποιός είναι από πίσω του και φωνάζει». Όταν δεν λες την αλήθεια την ώρα που πρέπει, πολύ γρήγορα θα αναγκαστείς να απολογείσαι στο ψέμα που κυριαρχεί και φαντάζει ως μοναδική αλήθεια. Μάλλον έφτασε αυτή η ώρα. Συνάδελφοι με τις υγείες μας.

 Κώστας Βαξεβάνης  koutipandoras.gr

Ηλίθιοι φιλελεύθεροι κι αριστεροί

Με αφορμή την επιβολή του ΕΝΦΙΑ παρακολουθώ την απόδοση ιδεολογικών χαρακτηριστικών στην ακολουθούμενη πολιτική και φρίττω. 

Δεν υπάρχουν ιδεολογικά χαρακτηριστικά στην επιβολή φόρων για να πληρωθούν κομμάτια του κράτους που ουδείς χρειάζεται, ενώ παράλληλα τρέχουν φοροαπαλλαγές και χαριστικές διατάξεις προς κάθε διαπλεκόμενο. Δεν είναι πολιτικό ζήτημα με τη στενή κομματική ή παραταξιακή έννοια, αλλά ένα θέμα δημοκρατίας. Ως τέτοιο ανοίγει ένα πεδίο συνεννόησης φιλελεύθερων και αριστερών, και όχι αντιπαράθεσης, αφού αυτή οδηγεί σε μία άνευ ουσίας διάσπαση δυνάμεων μπροστά στο μείζον, και τελικά υποβοηθά την απολίτικη αλητεία της κυβέρνησης.

Χρειάζεται πολιτικό θάρρος για να αναγνωριστεί το κοινό πεδίο και από τις δύο πλευρές, και μικροπολιτικό ξεβόλεμα από την κείμενη αφήγηση περί κρατιστών και μη, αντιμνημονιακών και μη, υπέρμαχων της ιδιοκτησίας και μη.

Ας με συγχωρέσουν οι πολιτικοί επιστήμονες και οι κάθε λογής ειδήμονες και επαγγελματίες της πολιτικής, αλλά εγώ δεν βλέπω ικανές ιδεολογικές διαφορές σε ό,τι αφορά το πλαίσιο λειτουργίας της πολιτείας μεταξύ αριστερών και φιλελευθέρων – οι διαφορές υπάρχουν σε πολύ κατώτερα ζητήματα άσκησης πολιτικής. Το πλαίσιο, όμως, είναι που βάλλεται σήμερα και αυτό είναι ο μεγάλος ασθενής. Δεν είναι πρόβλημα ούτε οι μισθοί, ούτε η ιδιοκατοίκηση, ούτε η επιχειρηματικότητα· να αρχίσουμε να διακρίνουμε τα συμπτώματα από τις αιτίες μετά από επτά χρόνια κρίσης.

Δεν διαφωνούν οι δύο χώροι στην αντίθεση τους στη δικαιοσύνη όπως την καταλαβαίνει το σημερινό ΣτΕ, και ο υπουργός δικαιοσύνης με τα σχεδόν καθημερινά εκτρώματα που καταθέτει στην κλειστή Βουλή επιχειρώντας να αλλοιώσει το θεσμικό πλαίσιο με μοναδικό αποτέλεσμα την εξυπηρέτηση ειδικών συμφερόντων. Δεν υπάρχει διαφωνία σε ό,τι αφορά το ρόλο του κράτους, αυτόν της προστασίας, αλλά στο «μέχρι που» φτάνει αυτός και με τι ιεράρχηση και κόστος. Δεν υπάρχει διαφωνία σε ό,τι αφορά την ιδιοκτησία, και οι δύο την αποδέχονται και την επιζητούν για τους πολίτες. Δεν υπάρχει διαφωνία στα ανθρώπινα δικαιώματα, την ισότητα των πολιτών και των ευκαιριών που αυτοί πρέπει να έχουν μέσα στην κοινωνία μας. Αυτά αποτελούν μία ικανή βάση για καταρχήν συνεννόηση.

Σε άλλες εποχές η σοσιαλδημοκρατία αποτελούσε γέφυρα ανάμεσα στους δύο χώρους. Σήμερα αυτή εξοντώθηκε με επιτυχία από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ (και όσους του επέτρεψαν να γίνει πρόεδρος με τόση ευκολία, ή τον στήριξαν με την αφέλεια τους το προηγούμενο διάστημα, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης), οπότε θα πρέπει να συνεννοηθούν μόνοι τους. Όρος το να καταφέρουν να ωριμάσουν, αντί να τσακώνονται σαν ηλίθιοι με μοναδικό αποτέλεσμα την ανενόχλητη συνέχιση της εκτροπής.

Σε καμία περίπτωση δεν προτείνω την απο-πολιτικοποίηση ή απο-ιδεολογικοποίηση· το αντίθετο. Προτείνω την εντατικότερη πολιτικοποίηση με κορμό της συζήτησης τη δημοκρατία, και τρία απτά αποτελέσματα: την αποδόμηση της κυβερνητικής πολιτικής, την συνεννόηση για το θεσμικό πλαίσιο ως κυρίαρχο εργαλείο για την έξοδο από την κρίση, και την επαναφορά της πολιτικής ως μόνη θεραπεία απέναντι στον αντικοινοβουλευτισμό, την ακροδεξιά και το φασισμό της «λαοκρατίας»** της Χρυσής Αυγής, του Παπαδόπουλου και του Μεταξά.

Δεν είναι όλοι οι φιλελεύθεροι «νεοφιλελεύθεροι» κρυπτοδεξιοί, και δεν είναι όλοι οι αριστεροί «νεοκομμουνιστές» μπαχαλάκηδες. Για να ακριβολογούμε αυτοί είναι οι ενοχλητικές παρανυχίδες, οι μειοψηφίες στο χώρο τους, που μεγεθύνονται εκτός πραγματικότητας με ένα και μόνο σκοπό: την επικράτηση των ηλίθιων (των παρανυχίδων) στην αντιπολίτευση, και των πιο διεφθαρμένων στην εκάστοτε κυβέρνηση.

Σήμερα ψηφίζεται ένα ακόμα έκτρωμα, σε κλειστή Βουλή, ως τροπολογία σε άσχετο νόμο (του υπουργείου Υγείας του κ. Βορίδη), που θα επιτρέψει τη συγχώνευση της διαπλοκής των Μέσων Ενημέρωσης και την απαλοιφή χρεών τους εις βάρος των υπερφορολογημένων πολιτών. Η αριστερά και οι φιλελεύθεροι θα μιλήσουν για την Θάτσερ και τον Μπρέζνιεφ; Αν  αυτό είναι το μόνο που έχουν να πουν, πάσο...

_________________________________________________

** Από το ημερολόγιο του Μεταξά για το πραξικόπημα της 4ης Αυγούστου:

«Η Ελλάς έγινε από της 4ης Αυγούστου Κράτος αντικομμουνιστικό, Κράτος αντικοινοβουλευτικό, Κράτος ολοκληρωτικό. Κράτος με βάση αγροτική και εργατική, και κατά συνέπεια αντιπλουτοκρατικό. Δεν είχε βέβαια κόμμα ιδιαίτερο να κυβερνά. Αλλά κόμμα ήτανε όλος ο Λαός, εκτός από τους αδιόρθωτους κομμουνιστάς και τους αντιδραστικούς παλαιοκομματικούς.» Wikipedia

by Κωνσταντίνος Αλεξάκος

Ο ποιητής και ο εραστής στα χρόνια της χολέρας

by ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ

 

Θα μπορούσα να βάλω προμετωπίδα σε όλα τα αγαπημένα μου βιβλία, τη φράση του Αριστοτέλη, που λέει πως, δυο είναι οι υπέρτατες ηδονές, της ερωτικής πράξης και του στοχάζεσθαι. Και συμπληρώνω πως, Έρωτας χωρίς στοχασμό είναι δυστυχία καλλωπισμένη με χύσιμο και Στοχασμός χωρίς έρωτα είναι παντοδύναμος φασισμός. Βεβαίως όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους καταναλωτές της εμπορικής πορνογραφίας και της γραπτής σαβούρας.

Όπως ο ποιητής που ξεκολιάζετε να φιλοσοφεί σεμνά και να ερωτογραφεί σαν την κυρία Ντορεμί που κρυφοκαυλώνει με το Σήφη, έτσι κι ο εραστής βολεύεται στο κοινωνικό πλαίσιο του παπά και του μπακάλη. Και μια ολόκληρη κοινωνία έχει ως δυνάστες αυτούς τους δυο αφοπλισμένους επαναστάτες.

Όταν η νεότητα γίνεται ναρκωμένος φαλλός που πληκτρολογεί στα τυφλά, ερωτικά μηνύματα στο υπερπέραν, και ο ποιητής νάρκισσος βαψομαλλιάς, που η αγωνία του είναι τα λάικ, τότε κανέναν στρατιώτη και κανένα καθεστώς δεν μπορείς να εμποδίσεις να σφάζει παιδιά, γυναίκες, αμάχους.

Καμία αίσθηση για το φρικιαστικό νατουραλισμό της είδησης. Για την απροκάλυπτα ξεδιάντροπη αισχρότητα της εικόνας. Τα σπλάχνα ενός παιδιού χυμένα στο πεζοδρόμιο είναι συμπλήρωμα μιας γκολάρας ή μιας γαμάτης παράστασης στην Επίδαυρο. Η αναπηρία των θυμάτων πολέμου, η πείνα, η εξαθλίωση, οι αρρώστιες είναι το σημείο G αργόσχολων πλούσιων κυριών και φιλανθρωπικών οργανώσεων.

Όταν η ακαδημία και το εμπορικό κύκλωμα ελέγχουν τους ποιητές και τους εραστές κανένας λόγος δεν τρυπάει τα κορμάκια και κανένας στίχος δεν ανατρέπει καθεστώτα. Μονάχα ο νεωτερικός αχταρμάς του καπιταλιστή και η τρέντι κατανυκτική αμεριμνησία του καταναλωτή που βγαίνει να ψωνιστεί την Κυριακή με ένα ευρώ. Μονάχα οι ψυχίατροι, τα ψυχοφάρμακα, οι ψυχολόγοι, οι σύμβουλοι έχουν εξουσία πάνω στη σάρκα. Οι εκπομπές μαγειρικής και το γιουπόρν. Οι αμερικάνικες αστυνομικές σειρές με τις αστραφτερές αντεριές.

Το πέρασμα απ’ την αρχαία ελληνική ύπαιθρο του σκώμματος στην Ρωμαϊκή αρένα των αγορών. Εκεί που ο δυνατός μονομάχος Κύριος ημών καπιταλιστής θα σου κόψει τους όρχεις περήφανε νεολαίε, δαπίτη στο μυαλό και την καρδιά, που πιστεύεις πως θα τη σκαπουλάρεις με τα τριάντα αργύρια του μπαμπά.

 dithen2010.blogspot.gr

Για τους νεοφιλελέδες κάθε νεκρό παιδί στην Παλαιστίνη επιβεβαιώνει την ιδεοληψία τους...

Θυμάστε τον Σπύρο Παπαδόπουλο στους "Απαράδεκτους" να κοκαλώνει κάθε φορά που τον φώναζαν "μαλάκα"; Το ίδιο παθαίνουν και οι νεοφιλελέδες όταν ακούν τις λέξεις "επανάσταση", "εξέγερση", "αγώνας", "ανταρσία" και τα "παράγωγά" τους. Στο δικό τους λεξιλόγιο είναι απαγορευμένες, δεν θέλουν ούτε καν να γνωρίζουν την ύπαρξή τους γιατί καταλαβαίνουν πόσο επικίνδυνες μπορούν να γίνουν για τη δική τους επιβίωση κι αυτών που προστατεύουν από συμφέρον ή από αφέλεια. Γι' αυτό ακόμα και τώρα που το αμερικανικό Στέιτ Ντιπάρτμεντ καταδικάζει τις δολοφονίες αμάχων από το Ισραήλ, εκείνοι επιμένουν να ταυτίζουν την αγανάκτηση απέναντι στη γενοκτονία των παλαιστίνιων με τον αντισημιτισμό. Στα πόσα νεκρά παιδιά άραγε θα αντιληφθούν τη δυσαναλογία των μέσων που χρησιμοποιεί ο ισραηλινός στρατός για να αποκρούσει αυτούς που αγωνίζονται με νεροπίστολα; Και πώς περιμένουν από τους γονείς και τους συγγενείς των ανήλικων που κατακρεουργήθηκαν από τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις να μη ζωστούν με εκρηκτικά και να προχωρήσουν στην πρώτη τυφλή επίθεση αυτοκτονίας που θα "βρουν" μπροστά τους;...

Στη χώρα όπου βασιλιάς είναι ο πολιτικός ορθολογισμός και βασίλισσα η υποκρισία οφείλω να εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι: δεν αθωώνω τον παλαιστίνιο κομάντο αυτοκτονίας που θα μπει σε ένα λεωφορείο στο Τελ Αβίβ και θα σκοτώσει άμαχο πληθυσμό. Με αυτόν τον τρόπο δεν θα καταφέρει ποτέ να αποκτήσει την ελευθερία του, όπως δεν θα το πετύχουν και οι δικοί μας αντάρτες πόλης όσες βόμβες κι αν βάλουν έξω από τράπεζες. Αφήστε που δεν θα δικαιούται κανείς τους τέτοιου είδους ελευθερία χτισμένη πάνω στο αίμα αθώων. Αλίμονο, ωστόσο, αν εξισώνουμε τον αγώνα ενός λαού για την ανεξαρτησία του με την τρομοκρατική δράση. Αλλωστε τέτοιου είδους κατηγορίες προέρχονται από  ανθρώπους που παρευρέθηκαν στην κηδεία τού Νέλσον Μαντέλα για να του περιποιήσουν τιμή και ήταν οι ίδιοι που σε παρελθούσες δεκαετίες τον αποκαλούσαν τρομοκράτη. Οπως θα υποστήριζα, επομένως, τη δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους πριν το 1948 κι όπως υποστηρίζω σήμερα το δικαίωμα ύπαρξής του, για τους ίδιους λόγους επιθυμώ να δω μια ημέρα τους παλαιστίνιους να κατοικούν στη δική τους χώρα, δίχως να είναι αναγκασμένοι να ζουν σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης όπως αυτό της Λωρίδας της Γάζας, το οποίο μοιάζει τόσο μα τόσο πολύ με αυτά που επιφύλαξε ως μοίρα ο Χίτλερ στους προγόνους των σημερινών δολοφόνων γυναικόπαιδων...

Προφανώς το να έχεις σκοτώσει σχεδόν 2.000 ανθρώπους μέσα σε 20 ημέρες με βομβαρδισμούς κι άλλες πολεμικές μεθόδους δεν είναι ακριβώς το ίδιο με το να εξοντώνεις τους υπηκόους σου με φόρους και χαράτσια. Ωστόσο, είναι ίδια η λογική με την οποία οι νεοφιλελέδες υποστηρίζουν το Ισραήλ, την ελληνική κυβέρνηση, τους εγχώριους και διεθνείς νταβατζήδες της: "δίκιο είναι ο νόμος τού ισχυρού, ο οποίος έχει δικαίωμα να το επιβάλλει με κάθε μέσο και με όποιο κόστος". Στο δικό τους κόσμο δεν υπάρχει χώρος παρά μόνο για τους δυνατούς, για εκείνους που διαθέτουν την ισχύ και την ηθική αναισθησία ώστε να τη χρησιμοποιούν για δικό τους όφελος κι όποιος αντέξει. "Δεν φταίμε εμείς αν οι παλαιστίνιοι δεν έχουν τις δικές μας ρουκέτες ούτε αν το πόπολο στην Ελλάδα αφαιμάσσεται για να μην πληρώνουν ούτε ένα ευρώ οι εφοπλιστές και για να ανακεφαλαιώνονται συνεχώς οι τράπεζες. C'est la vie, που θα έλεγαν και οι γάλλοι, κι αν δεν σας αρέσει να πάτε αλλού". Δεν θα ακούσετε, βεβαίως, τους νεοφιλελέδες να σας το λένε τόσο απότομα, αλλά αυτό εννοούν όταν μιλούν για ευελιξία, ανταγωνιστικότητα, ανάπτυξη κι άλλα ηχηρά παρόμοια. Πώς, λοιπόν, να μην επιχαίρουν για κάθε παιδί που σκοτώνεται στην Παλαιστίνη και για κάθε χρεοκοπημένο που αυτοκτονεί στην Ψωροκώσταινα; Για τους ίδιους δεν είναι τίποτα άλλο από μια επιβεβαίωση της υπεροχής τής ιδεοληψίας τους...  
 tripioevro.blogspot.gr

Σε κρίση υπερσυντηρητισμού ...

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, η κυβέρνηση χειρίστηκε απαράδεκτα από ηθική και πολιτική σκοπιά όλα τα μεγάλα ζητήματα της επικαιρότητας - και φυσικά έβαλε αυτογκόλ.

Ανήσυχη από την...
επιτυχία της συναυλίας με τη Χ. Αλεξίου για τις καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ, εξετράπη σε εμπαθείς, μειωτικούς χαρακτηρισμούς και χονδροειδή ψέματα για τις αγωνιζόμενες απολυμένες εργάτριες, αλλά και για δημοφιλή τραγουδίστρια, με αποτέλεσμα να απομονωθεί. Ακόμα και ο Μαστοράκης επιστρατεύτηκε στο μέτωπο εναντίον των καθαριστριών. Τα επιχειρήματα χυδαία, ψευδή και μικροπρεπή, είχαν ως κοινό παρονομαστή την υποτίμηση της αξίας του ανθρώπινου μόχθου.
Η Ν.Δ. κατάφερε να απομονωθεί ακόμα περισσότερο, υπερασπιζόμενη το δικαίωμα του εργοδότη να πυροβολάει τον εργαζόμενο που διεκδικεί τα δεδουλευμένα του, αν αυτός είναι μετανάστης. Ακόμα και το ΠΑΣΟΚ πήρε απόσταση από το άγος της Μανωλάδας.
Η κυβέρνηση όμως έδωσε τα ρέστα της σε ένα σοκαριστικό ρεσιτάλ χαιρεκακίας στο θέμα της Αργεντινής, επιχειρηματολογώντας -μόνη στον κόσμο- ανοικτά υπέρ ενός fund - όρνεου, εναντίον μιας άλλης χώρας. Η απαίτηση για 1.600% κέρδος ενός ιδιώτη από μια χώρα δεν της φάνηκε εξωφρενική...
Οι εξελίξεις βέβαια διαψεύδουν τις προσδοκίες της κυβέρνησης να φτιάξει έναν μπαμπούλα ή ένα αναδρομικό επιχείρημα υπέρ των επιλογών που έκαναν οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Έχοντας ως στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ, κήρυξε τον πόλεμο σε μια άλλη χώρα, φίλη μάλιστα, μισό πλανήτη μακριά.
Η κυβέρνηση παρουσιάζει σημάδια ακραίας υπερσυντηρητικής σκλήρυνσης που συνοδεύονται από την εγκατάλειψη στον δημόσιο λόγο της ακόμα και των στοιχειωδέστερων δημοκρατικών και ανθρωπιστικών προσχημάτων. Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή βλέπουν το τέλος να πλησιάζει. Μπορεί επίσης να συμβαίνει επειδή δημοσίως, για λογαριασμό της, τοποθετούνται μόνον στελέχη με υπόβαθρο υπερσυντηρητικού μετεμφυλιακού καφενείου. Το πιθανότερο είναι το πρώτο να προκαλεί το δεύτερο. Πρόκειται πάντως για ανησυχητικό φαινόμενο.

avgi.gr

Δύο τουρίστες ανά Έλληνα και ένα παλάτι στην άμμο

Ενθουσιασμένος εμφανίστηκε ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, στις εκδηλώσεις για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, επειδή πάει καλά η τουριστική κίνηση και φέτος. Είπε μάλιστα ότι, «ο τουρισμός θα φτάσει τα 20 εκατομμύρια, δηλαδή δύο τουρίστες για κάθε Έλληνα», δεν διευκρίνισε όμως αυτοί οι δύο τουρίστες τι θα προσφέρουν στον άνεργο, το φτωχό τον ανασφάλιστο κάτοικο αυτής της χώρας. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους, τα μεγάλα θύματα της πολιτικής που ακολουθεί με το συγκυβερνήτη, Ευάγγελο Βενιζέλο, δεν ακούστηκε κουβέντα. Δεν πρέπει να χαλάσουμε την όμορφη ιστορία που προπαγανδίζουμε με τέτοια θέματα.

Βέβαια η αύξηση του τουρισμού, που δεν είναι βέβαια τόσο μεγάλη όσο λέει ο πρωθυπουργός, έχει βοηθήσει λίγο τη χειμαζόμενη οικονομία της χώρας, αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά η οποία βλέπω ότι αποκρύβεται από τα συστημικά ΜΜΕ και τον Τύπο. Είναι τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, που δείχνουν ότι για δέκατο συνεχή μήνα κατρακυλούν οι εξαγωγές και αυξάνεται το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου. Οι εξαγωγές έπεσαν και τον Μάιο κατά 8,3%, ενώ το εμπορικό έλλειμμα αυξήθηκε κατά 21,9% υπερβαίνοντας το 1,7 δισ. ευρώ. Διέλυσαν τις εργασιακές σχέσεις, καταβαράθρωσαν τους μισθούς, έστειλαν το 30% των Ελλήνων στην ανεργία, ξεπουλάνε τα πάντα, καταστρέφουν καθημερινά την κοινωνία, αλλά αποτέλεσμα μηδέν. Ούτε επενδύσεις, ούτε ανάπτυξη της οικονομία, συνεχής μείωση της παραγωγής.

Ας έρθουμε όμως στο τομέα του τουρισμού.
Σαφώς και υπάρχει τα δύο τελευταία χρόνια αύξηση της κίνησης, αλλά γίνονται και παρασπονδίες προκειμένου να παρουσιάσουμε περισσότερα… κεφάλια. Όπως μάθαμε οι επιβάτες ενός κρουαζιερόπλοιου μετρώνται ως αφίξεις σε κάθε Ελληνικό λιμάνι που δένει. Δηλαδή εάν έχει 1.500 τουρίστες και περάσει από τέσσερα λιμάνια (Πειραιάς- Κατάκωλο- Ηράκλειο και Ρόδος) το υπουργείο τουρισμού υπολογίζει 6.000 αφίξεις.
Το δεύτερο που δεν λέγεται είναι η επέκταση του all inclusive. Πρόκειται για τουρίστες που έχουν πληρώσει προκειμένου να μένουν μέσα στο ξενοδοχείο, όπου έχουν πρωινό, γεύμα, δείπνο, ποτά, εκδηλώσεις κλπ. Έτσι δε χρειάζεται να καταναλώσουν παρά ελάχιστα ή τίποτα εκτός ξενοδοχείου, γεγονός που οδηγεί στον οικονομικό μαρασμό μικρών επιχειρήσεων στις τουριστικές περιοχές. Κερδισμένοι είναι μόνο οι ξενοδόχοι.
Να σημειώσουμε ότι τον τελευταίο μήνα, ειδικά στην Κρήτη, υπάρχουν ακυρώσεις πακέτων από το Ισραήλ, την Ουκρανία και τη Ρωσία, λόγω των πολεμικών συγκρούσεων και των εντάσεων στις περιοχές αυτές.
Κανένας έλεγχος
Αρκετοί εκ των ξενοδόχων βγαίνουν κερδισμένοι και από την υποχώρηση των εργασιακών σχέσεων, αλλά και του φόβου της ανεργίας. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις με χαμηλούς μισθούς, με εργαζόμενους ανασφάλιστους (κυρίως αλλοδαπούς), με καταπάτηση κάθε δικαιώματος των εργαζομένων. Η ουσιαστική απουσία των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους έχει βοηθήσει ώστε οι κύριοι αυτοί να κάνουν ό,τι θέλουν, έχοντας σε πολλές περιπτώσεις και την κάλυψη κυβερνητικών παραγόντων.
Εδώ το πρόβλημα είναι μεγάλο και εάν δεν αντιμετωπιστεί μπορεί να γίνει ο κανόνας. Ξενοδόχοι στην Κρήτη που πληρώνουν κανονικά τους εργαζόμενους, που καταβάλουν χωρίς καθυστερήσεις τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία και είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, επισημαίνουν αυτή την ανωμαλία λέγοντας πως έχει δημιουργηθεί ένας αθέμιτος ανταγωνισμός που ουσιαστικά πλήττει την επιχειρηματικότητα και μπορεί να οδηγήσει στη γενίκευση τέτοιων φαινομένων.
Η υπουργός τουρισμού κ. Όλγα Κεφαλογιάννη, από οικογένεια ξενοδόχων, πρέπει να ξέρει πολύ καλά για την κατάσταση αυτή, αλλά δε φαίνεται να υπάρχουν οι απαιτούμενες πρωτοβουλίες και κυρίως η ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών για να παταχθούν οι επιτήδειοι, ορισμένοι των οποίων περιγράφονται και ως μεγαλοξενοδόχοι.
Εκείνο που διαπιστώνει κάποιος είναι ότι και στον τομέα του τουρισμού τα περισσότερα πηγαίνουν με τον… αυτόματο πιλότο. Εάν υπάρξει μια κοινωνική αναταραχή ή ανάψει για τα καλά η φωτιά του πολέμου στην Ουκρανία, τότε δεν βλέπω την εναλλακτική λύση για το πρόβλημα που θα δημιουργηθεί.
Γιατί η επένδυση μόνο στον τουρισμό προκειμένου να βγει η χώρα από την κρίση είναι σαν να κτίζεις παλάτια στην άμμο.
tvxs

Κανείς εδώ δεν τραγουδά, κανένας δεν χορεύει..

     Ολόγιομες οι παραλίες της φτώχειας το σαββατοκύριακο (2,5 ευρώ καφές και ξαπλώστρα για μιά θέση στον ίσκιο),
     ..μισογεμάτα και τα ταβερνάκια των 8 ευρώ λογαριασμό, το άτομο,
     ..πλήθος λαού και στην βόλτα, στην γύρα.

     Όμως πόσο διαφορετικά από άλλες χρονιές!
      Χαμηλόφωνες οι παρέες, λίγα και σκόρπια τα γέλια, μιά διάχυτη κατήφεια στην ατμόσφαιρα.
     Ο κόσμος λες και απλώς διεκπεραιώνει την διαδικασία του σαββατοκύριακου από υποχρέωση και αλλοτινή συνήθεια.
     Κάνει διακοπές χωρίς να είναι εκεί..

     ''Ωσεί παρών''.
     Τα σώματα μόνο βρίσκονται εκεί.
     Το μυαλό τρέχει. Τρέχει στο μέλλον το ζοφερό και άδηλο που οι προδότες ετοίμασαν κι εξακολουθούν να ''διαπραγματεύονται'' για μας!
      Τρέχει στις υποχρεώσεις που άφησαν απλήρωτες για να απολαύσουν αυτά τα 2,5 ευρώ πληρωμένου ίσκιου και τα 8 ευρώ της βραδινής εξόδου!
     Τρέχει στα πληρωμένα με 20 ευρώ δεκάωρα μεροκάματα (κι αυτά εποχιακά) των παιδιών μας.

     Πώς να ζήσεις, να βιώσεις διακοπές έτσι;
     Πώς να ηρεμήσεις , να χαλαρώσεις, να ''γεμίσεις τις μπαταρίες'';
     Πώς μας κατάντησαν οι παλιάνθρωποι έτσι;

     Το πιό θλιβερό, το πιό υποτονικό καλοκαίρι της ζωής μας είναι εδώ!
     Η ζωή, όπως μας την ετοίμασαν, είναι ήδη εδώ!
     Και οι προδότες, οι δωσίλογοι της εξουσίας είναι εδώ!

     Αν θέλουμε να ξαναδούμε και να ξαναζήσουμε κανονικό καλοκαίρι, πρέπει να μην ξαναδούμε αυτούς.
     Αλλοιώς, του χρόνου, το επόμενο καλακαίρι, 
     ..θα αναπολούμε το φετινό, σαν ''παράδεισο''!..

 http://mandatoforos.blogspot.gr

Αντώνης Σαμαράς-Προστάτης της Δημοκρατίας

Από chatzelenisgeorge.blogspot.gr

Τις τελευταίες μέρες ο Σαμαράς προσπαθεί να μας τρελάνει. Ίσως να φταίει ο περίεργος καιρός στη καρδιά του καλοκαιριού ή μήπως τα σύννεφα των πρόωρων εκλογών που πυκνώνουν πάνω από τα γραφεία της ΝΔ στη Συγγρού. Μετά από αρκετές φασιστικές αποφάσεις και με μία άκρως ακροδεξιά κυβερνητική ομάδα, ο πρωθυπουργός θυμήθηκε την δημοκρατία. Μία δημοκρατία που κι εμείς ως ελεύθεροι (υποτίθεται) πολίτες, έχουμε ξεχάσει.
Η αρχή έγινε με την επίσκεψη του Σαμαρά μαζί με τον Κικίλια στην ΓΑΔΑ για να πανηγυρίσουν τη σύλληψη του Νίκου Μαζιώτη. Το περίεργο είναι πως είδαμε πλάνα του πρωθυπουργού σε χώρους εκτός του Μεγάρου Μαξίμου. Όχι ότι μπορεί να κινηθεί παντού άνετα κι ελεύθερα. Οι αποδοκιμασίες τον φοβίζουν. Ακόμα και στη Βουλή δε πατάει. Παρ' όλα αυτά η ΓΑΔΑ είναι ένα μέρος φιλόξενο για έναν φασίστα.
Σ' αυτόν λοιπόν το χώρο, ο τρελαντώνης βρήκε την άνεση και την ασφάλεια που χρειαζόταν για να πει την μαλακία του. Είναι τραγική ειρωνεία να μιλάει κάποιος για δημοκρατία στο άντρο της καταστολής και της τρομοκράτησης της ελληνικής κοινωνίας. Προκαλεί γέλιο και νεύρα όταν ακούς από έναν ηλίθιο να χαρακτηρίζει τους αστυνομικούς ως προστάτες κι ασπίδες της δημοκρατίας όταν όλοι γνωρίζουμε πως οι μισοί απ' αυτούς ψήφισαν Χρυσή Αυγή.
Δύο μέρες μετά ήρθε η γιορτή της Μεταπολίτευσης. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας παραδέχτηκε πως λόγω της οικονομικής κρίσης, η δημοκρατία στη χώρα μας έχει υποχωρήσει σε αρκετούς τομείς. Παρ' όλα αυτά εμφανίστηκε το μεσημέρι ο Σαμαράς για να διαψεύσει τις δηλώσεις του κύριου Παπούλια, λέγοντας πως η δημοκρατία στη χώρα μας γίνεται από μέρα σε μία πιο δυνατή. Μα πραγματικά τώρα, έχει την εντύπωση πως ζούμε σε καλύτερη δημοκρατία από το παρελθόν; Κι αυτό ποιος μας το επιβεβαιώνει; Ο αρχιφασίστας της αρρωστημένης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας της σημερινής Ελλάδος. Οπότε ο λόγος του δεν έχει καμία απολύτως αξία.
Πρέπει να πούμε επιτέλους στον τρελανώντη πως δεν είναι εκείνος αρμόδιος να μας μιλάει για δημοκρατία ούτε να θεωρεί ασπίδα της δημοκρατίας τους αστυνομικούς. Εκπρόσωποι, εκφραστές κι ασπίδες της δημοκρατίας είναι ο λαός, είναι οι νέοι με όνειρα, είναι οι σκεπτόμενοι φοιτητές, είναι οι παρέες που ακόμα συζητούν και προβληματίζονται γύρω από ένα στρογγυλό τραπεζάκι, είναι οι καθαρίστριες που αντιστέκονται με τις φωνές τους και τις σκούπες τους, είναι η γυναίκα που δολοφονήθηκε από το κράτος επειδή της έκοψε το ρεύμα ενώ γνώριζε πως ζούσε μόνο με μηχανική υποστήριξη.
Δυστυχώς όμως όλοι οι παραπάνω εκφραστές της δημοκρατίας βρίσκουν ως εμπόδιο μπροστά τους τις ασπίδες των ΜΑΤ.

Αργεντινή: Η …επιλεκτική χρεοκοπία του «Ριζοσπάστη»…

Ο «Ρ». συνακόλουθα και η ηγεσία του ΚΚΕ, κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος με τα κατοχικά ΜΜΕ: Μιλούν και αυτοί για «χρεοκοπία» της Αργεντινής!!!
Φυσικά η ηγεσία του ΚΚΕ «συναντά» τη σκέψη του 4ου Ράιχ και των απολογητών του, από άλλο δρόμο. Αυτόν των γενικών «ταξικών» αφαιρέσεων: Κάθε κοινωνία και κράτος καπιταλιστικό, μοιραία είναι χρεοκοπημένα…
Μέσω, λοιπόν, της ΑΚΙΝΗΣΙΑΣ, η ηγεσία του ΚΚΕ στηρίζει τα ιδεολογήματα και τις πρακτικές του πλανητικού φασισμού, συνακόλουθα και τα εδώ κατοχικά ανδρείκελα. ΔΙΟΤΙ: Αφού καμία κοινωνία και κανένα κράτος δεν μπορούν να σωθούν, ούτε να διεκδικήσουν καλύτερους όρους ύπαρξης και εθνικής ανάπτυξης, παρά μόνο αν ανατραπεί ο καπιταλισμός, ΤΟΤΕ τι μένει; Η ΑΚΙΝΗΣΙΑ, δηλαδή να μην κάνουμε τίποτα… Και ο ραγιαδισμός: «σφάξε με Αγά μου να αγιάσω»…

Αυτό, φυσικά, αποτελεί ΣΤΗΡΗΞΗ και ΔΙΑΙΩΝΙΣΗ της υπάρχουσας κατάστασης: Της δικτατορίας των μαφιόζων του χρήματος, του 4ου Ράιχ…

Σημαίνει και κάτι άλλο: ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΗ πολιτική σκέψη, σκέψη που δεν έχει καμία σχέση, ΑΠΟΛΥΤΩΣ καμία, με τη ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ και τον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού…

Διότι ο αγώνας για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ του καπιταλισμού είναι, σήμερα ιδιαίτερα, άρρηκτα δεμένος με την ΥΠΑΡΞΗ και όχι με την ΑΛΩΣΗ των εθνικών οικονομιών και κοινωνιών.

Ο αγώνας για «εθνική ανεξαρτησία», για «εθνικό νόμισμα», για ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ από τις τανάλιες των υπερεθνικών ελίτ και των υπερεθνικών μηχανισμών της παγκοσμιοποίησης (Νέας Τάξης), αυτός ο ΑΓΩΝΑΣ αποτελεί το ΑΝΑΓΚΑΙΟ «όχημα», το ΑΝΑΓΚΑΙΟ Μεταβατικό Πρόγραμμα για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ του καπιταλισμού και τη σοσιαλιστική προοπτική.

Αυτό το «όχημα», το «μεταβατικό» αγωνιστικό ιμάντα, η ηγεσία του ΚΚΕ τα ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ. Αυτή παπαγαλίζει το γνωστό αφηρημένο, «ταξικό» ρεφραίν της ΑΚΙΝΗΣΙΑΣ: «Στον καπιταλισμό (πλανητικό ιμπεριαλισμό σήμερα) τα πάντα είναι συντελεσμένα»!!!

Έτσι, λέει τα ίδια που λένε και τα κατοχικά ανδρείκελα για την Αργεντινή και υιοθετεί αυτά περί επιλεκτικής χρεοκοπίας…

Διαβάστε εδώ:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=8055372&publDate=1/8/2014

ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ …επιλεκτική υπάρχει μόνο στα μυαλά των ηγετών και συνταχτών του ΚΚΕ.

Γι αυτό, όπως και οι κατοχικές «πόρνες», καταπίνει ο «Ρ» τα εξής πολύ σημαντικά:

α). Την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ των μηχανισμών του ευρω-ατλαντισμού (Νέας Τάξης), για την «χρεοκοπία» της Αργεντινής: Δηλαδή αποφάνθηκαν για τη «χρεοκοπία» οι μηχανισμοί της Παγκοσμιοποίησης και των τοκογλύφων.
Αναλυτικά στο άρθρο του Ανδρέα Ζαφείρη, εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=9099

β). Τα μεγάλα επιτεύγματα της Αργεντινής σε καθεστώς απεξάρτησης από τους διεθνείς μηχανισμούς της Νέας Τάξης και με εθνικό νόμισμα: Ρυθμοί ανάπτυξης της οικονομίας από τους υψηλότερους του πλανήτη, αύξηση του ΑΕΠ κατά 95%, θεαματική μείωση της ανεργίας (κατά 50%), τριπλασιασμός των κοινωνικών δαπανών και πολλά άλλα…

Φυσικά η Αργεντινή παραμένει καπιταλιστική χώρα και αυτό ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ δεν δίνει καμία διέξοδο, ΑΛΛΑ δημιουργεί τις προϋποθέσεις και τους «μεταβατικούς όρους» για πιο ανατρεπτικές και επαναστατικές διαδικασίες και προοπτικές…

Η Αργεντινή, συνεπώς, αποτελεί μια εμπειρία και ένα «πρότυπο» για όλες τις χώρες τις υπόδουλες στους μηχανισμούς του 4ου Ράιχ και των κατοχικών ανδρεικέλων τους.

Η Αργεντινή ανοίγει έναν ΔΡΟΜΟ ενάντια στη σύγχρονη ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ…

γ). Ο «Ρ» καταπίνει και τους πανηγυρισμούς του λαού της Αργεντινής για τη …χρεοκοπία τους!!!

Πανηγυρισμοί για να μην γίνουν ΑΠΟΙΚΙΑ…

Η ηγεσία του ΚΚΕ και οι αρθρογράφοι της έχουν προσαρμοστεί ΠΛΗΡΩΣ στη λογική της ΑΠΟΙΚΙΑΣ:«Ραγιάδες» με ταξικές αντικαπιταλιστικές κορώνες…

ΡΕΣΑΛΤΟ - Περιοδικό Πολιτικής και Πολιτισμικής Παρέμβασης: Αργεντινή: Η …επιλεκτική χρεοκοπία του «Ριζοσπάστη»…

 

 http://denpaeiallo-xylok.blogspot.gr

Όταν η Αργεντινή απέδειξε, ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι καν υποτελής, αλλά ξεπουλημένη!

Πέμπτη 31/7, σκάει το πρωί η είδηση ότι η Αργεντινή βρίσκεται σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας, αρχίζουν εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να πανηγυρίζουν για την χρεοκοπία της Αργεντινής, και βέβαια να βρίσκουν την ευκαιρία να δαιμονοποιήσουν κάθε πράξη αντίστασης στις "αγορές" , όπως και τον ΣΥΡΙΖΑ!

Η δήλωση που μας έκανε εντύπωση, ήταν αυτή της ανεκδιήγητης,κυβερνητικού εκπροσώπου, Σοφίας Βούλτεψη και συγκεκριμένα το παρακάτω απόσπασμα....:

"Η Ελλάδα αισθάνεται θλίψη για τα δεινά του λαού της Αργεντινής, στα οποία οδηγήθηκε από τις επιλογές των κυβερνήσεών του"

Με διάφορες παραφράσεις αυτό ήταν μετά το πνεύμα των δηλώσεων και άλλων στελεχών της ΝΔ στα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά πάνελ! Ήταν προφανές πως η δήλωση Βούλτεψη αποτελούσε γραμμή του Μεγάρου Μαξίμου, του διδύμου Σαμαρά-Λαζαρίδη!

Και επειδή παρακολουθήσαμε τις διεθνείς αντιδράσεις και συγκεκριμένα αντιδράσει άλλων κρατών, δεν υπάρχει καμία χώρα εκτός της προσκυνημένης στις αγορές Ελλάδας, που να καταδίκασε την κυβέρνηση της Αργεντινής και να πήρε τόσο ξεκάθαρα θέση υπέρ των κερδοσκοπικών founds.

Η Ελλάδα, είναι η μόνη χώρα στον πλανήτη που επίσημα συμπαρατάχθηκε με τα "κοράκια' προτιμώντας να καταστρέψει εντελώς τις σχέσεις της με μία άλλη χώρα. Και η ειρωνεία είναι, ότι το κάνει η Ελλάδα που εδώ και τέσσερα χρόνια είναι το μεγαλύτερο θύμα των "κορακιών". Και τι δείχνει (και) αυτό;;

Ότι το πολιτικό δυναμικό που διαχειρίστηκε τις τύχες τις χώρας τα τελευταία τέσσερα χρόνια, δρουν ξεκάθαρα ως υπάλληλοι αυτών των κερδοσκόπων, έχουν ξεπεράσει προ πολλού ακόμα και το στάδιο της υποτέλειας!

ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΑ ΤΟΜΑΡΙΑ!

 

anemosantistasis

ΕΝΦΙΑ(λτης) στο δρόμο που μας χάραξαν.

Μου αρέσει που το κράτος δίνει διευκρινήσεις -και το ευχαριστούμε πάρα, μα πάρα πολύ- για το πως θα πληρώσουμε τις διάφορες δόσεις, που ξαφνικά βρεθήκαμε να οφείλουμε. Εκείνο που με μπερδεύει όμως, είναι ότι δεν είδα και μία διευκρίνιση για το που θα τα βρούμε.

Εντάξει, το πιάνουμε το υπονοούμενο ότι βασικά μας λένε, «ρε κόψτε τον λαιμό σας και βρείτε τα»

Ωραία, μα και αυτό βρε παιδί μου, πως θα το κάνουμε; Μια διευκρινισούλα ρεεεεε!

Φυσικά δε θέλουν να το κάνουμε μια κι έξω, όχι! Θέλουν να κόβουμε το λαιμουδάκι μας σε δόσεις και για όσο χρειασθεί.

Πέρα από την όποια πλάκα, οι άνθρωποι είναι αδίστακτοι απατεώνες και αυτό που κάνουν εδώ και καιρό, είναι εγκληματικό.

Πριν από περίπου 130 χρόνια κυρίως στην περιοχή της Θεσσαλίας, οι τσιφλικάδες με τους επιστάτες τους έλεγχαν τη ζωή των απλών ανθρώπων σε σημείο να αρπάζουν ότι ήθελαν, όποτε ήθελαν, ακόμα και την παρθενιά μια κοπέλας την πρώτη νύχτα του γάμου της.

Ο κόσμος δούλευε από το πρωί μέχρι το βράδυ, ακόμα και τις Κυριακές (σύμπτωσις). Είχε τον εφιάλτη να χάσει το σπίτι του, αν δεν ήταν και πολύ υπάκουος στα αφεντικά (one more σύμπτωσις).

Αυτά μπορεί να φαντάζουν μακρινά και όλοι οι σημερινοί “δημοκράτες” να μας πουν ότι ήταν μία σκοτεινή εποχή, μετά την απαλλαγή μας από τους Πασάδες. Θα μας πουν επίσης ότι και οι τότε κυβερνήσεις που σιγοντάριζαν με τον τρόπο τους την κατάσταση, έκαναν λάθος.

Θα σταθούν όμως στο γεγονός ότι σήμερα δεν πηδάνε τα κορίτσια μας. Θα σταθούν με θράσος απέναντί μας και θα προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι σήμερα είναι αλλιώς. Σήμερα κινδυνεύει η Πατρίς, το Έθνος, τα βουνά και τα λαγκάδια μας, τα ποτάμια και οι θάλασσές μας και… τέλος πάντων, κινδυνεύει ότι θα μας επιτρέψουν οι Ευρωπαίοι “φίλοι” μας να έχουμε. Θα σταθούν σε όλα αυτά που τους βολεύουν.

Κινδυνεύουν τα οπίσθιά τους και θα πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να είναι πάντα σε φόρμα (τα οπίσθια), ώστε να μας χ……. κανονικά και με το νόμο!

Με αυτή την ιστορία του ΕΝΦΙΑλτη, θα κλάψει κόσμος. Τα ποσά θα είναι μεγάλα για όσους έχουν κάποια χωράφια και ένα μεγάλο σπίτι σε καλή περιοχή.

Εννοείται πως θα βρεθούν πολλοί καναπεδάτοι και θα πουν: «Να πληρώσουν και αυτοί που έχουν» γενικώς και αορίστως…

Φταις βρε βλάκα Έλληνα που δούλεψες τίμια μια ζωή και απέκτησες ότι απέκτησες ή τα βρήκες από τους βλάκες τους γονείς σου που δούλεψαν τίμια και αυτοί. Φταις και θα μπεις στην ίδια μοίρα με τον απατεώνα, τον μιζαδόρο, τον κομματικά επιχορηγούμενο και πολλούς άλλους παρόμοιους τύπους.

Πρέπει τελικά να νιώθουμε μέρος του προβλήματος που μας έστησαν, πρέπει να νιώθουμε ότι φταίμε που έχουμε αποκτήσει κάποια περιουσία στη ζωή μας -όσοι έχουν-. Γενικά, θα πρέπει να νιώθουμε ενοχές γιατί έτσι δε θα μιλάμε και πολύ.

Αλήθεια, πόσο μακριά είναι η εποχή των τότε τσιφλικάδων και της νοοτροπίας που υπήρχε;

Όσο βρίσκουν πρόβατα στο δρόμο τους, τόσο πιο λύκοι θα γίνονται…

 http://outelogos.wordpress.com

Χάσαμε τον παππού, ΣΤΟΠ (Αιτία θανάτου μνημονιακή γραφειοκρατία)

Ο ογδοντάχρονος κυρ Βασίλης μέσα στο κατακαλόκαιρο, πήγε τρεις φορές με τα πόδια στον λογιστή του, πέντε - έξι τετράγωνα μακριά, μέχρι να ανοίξει το σύστημα και να πάρει το αναγκαίο χαρτί για να το πάει στην Τράπεζα και να προστατεύσει τον συνταξιοδοτικό του λογαριασμό από την εφορεία. Τα δυο χιλιάρικα που είχε μαζέψει με αίμα τα κράταγε για την κηδεία του. Μια βδομάδα, σε συνθήκες καύσωνα, όργωσε με το μπαστουνάκι του όλο το κέντρο για να βρει γιατρό που δεν είχε υπερβεί το πλαφόν να του γράψει τα φάρμακά του. Μάταιος κόπος.

Χθες, στην ανηφόρα της Αριστοτέλους τον έπιασε και η μπόρα κι έγινε μούσκεμα ως το κόκκαλο. Γύρισε, σύρθηκε για την ακρίβεια ως το κονάκι του, τουλάχιστον κρατούσε στα χέρια και το χαρτί του taxis και την συνταγή. Την Δευτέρα επιτέλους θα τέλειωναν τα βάσανα του, φοβόταν επειδή χρωστούσε το χαράτσι, μην του κατασχέσουν τα λεφτά. Ήταν πολύ κουρασμένος για να ψάξει για εφημερεύον φαρμακείο, έμεινε ακόμη μια μέρα χωρίς φάρμακο για την καρδιά.

Άλλαξε, ξάπλωσε στο κρεβάτι του κι έτσι τον βρήκε η γειτόνισσα που τον είχε στο νου της, να κοιμάται με τα δυο χαρτιά στο κομοδίνο, τον αιώνιο ύπνο. 

Συγγενείς δεν είχε, οι γείτονες νοιάστηκαν για την κηδεία. Η αγαπημένη του γειτόνισσα έψαξε, βρήκε την κάρτα, ευτυχώς ήξερε το PIn και πήγε να σηκώσει τα λεφτά για τον τελετάρχη. Άδειος ο λογαριασμός. Το κράτος που τον δολοφόνησε εν ψυχρώ πήρε τα λεφτά του σαν κλέφτης, ο παππούς όμως, στερήθηκε και την κηδεία που ονειρευόταν. Θα θαφτεί με έρανο από τους περίοικους.

 

anemosantistasis

Τί είναι χρεοκοπία..

     Χρεοκοπία δεν είναι να μην πληρώνεις 1,5 δις σε έναν διεθνή απατεώνα,
     ..όχι επειδή δεν έχεις,αλλά επειδή δεν θέλεις.

     Χρεοκοπία δεν είναι να σε καταδικάζει κάποιο δικαστήριο ξένης χώρας, παίρνοντας το μέρος των διεθνών λωποδυτών.

     Χρεοκοπία δεν είναι να μην έχεις ανάγκη δανεισμού λόγω επωφελών συμφωνιών που έχεις συνάψει.

     Χρεοκοπία δεν είναι να είναι ο λαός περήφανος για την ηγεσία του και να την στηρίζει κόντρα σε όποιες διεθνείς οικονομικές συνομωσίες.
  
     Χρεοκοπία δεν είναι όταν Ρωσία,Κίνα και άλλες δυνάμεις σε βοηθούν έμπρακτα να ξεπεράσεις τα προβλήματα που βρίσκεις στον αγώνα σου κόντρα στους ξένους τικογλύφους.

     Αντιθέτως:
     Χρεοκοπία ΕΙΝΑΙ όταν κάθε μέρα αυτοκτονούν πολίτες από αδυναμία οικονομικής επιβίωσης.
     Χρεοκοπία ΕΙΝΑΙ όταν η ανεργία στον γενικό πληθυσμό έχει φτάσει κοντά στο 30%, και στους νέους στο 65%, με αποτέλεσμα την μετανάστευση νέων επιστημόνων, δηλαδή φυγή του έμψυχου κεφαλαίου στο εξωτερικό.
     Χρεοκοπία ΕΙΝΑΙ όταν οι πολίτες μέσα σε τέσσερα χρόνια έχουν χάσει το 40-60% των εσόδων τους, χωρίς να θιχτούν καθόλου τα εργολαβικά-μηντιακά-προμηθευτικά κέρδη.
     Χρεοκοπία ΕΙΝΑΙ όταν παρ' όλη την οικονομική καταστροφή το χρέος συνεχώς αυξάνει και χρειάζεται (που δεν θα χρειαζότανε αν είχαμε σταματήσει να πληρώνουμε στο ακέραιο, όπως έκανε η κυβέρνηση της Αργεντινής, τους λωποδύτες των funds, και τους τοκογλύφους του ΔΝΤ και της ευρωπαϊκής-λέγε με Γερμανία-ένωσης) συνεχής δανεισμός.

     Χρεοκοπία ΕΙΝΑΙ όταν ως κυβέρνηση δεν σέβεσαι τις αποφάσεις της δικαιοσύνης.
     Χρεοκοπία ΕΙΝΑΙ όταν κυβερνάς με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου.
     Χρεοκοπία ΕΙΝΑΙ όταν κυβερνάς με διάφορους ημιπαράφρονες Μπουμπούκους, τσεκουροφόρους, εγκάθετους υπουργούς οικονομικών, υστερικές κυβερνητικές εκπροσώπους, Βρωμύλους, Γεράσιμους, και κάθε καρυδιάς καρύδι.
     Χρεοκοπία ΕΙΝΑΙ όταν εξαρτάσαι από την στήριξη χυδαιότατων αρχηγών άλλων κομμάτων,
     ..όταν ακόμα και προκειμένου να κλ@σεις πρέπει να ρωτήσεις τους γκαουλάϊτερ της τρόϊκας,
     ..όταν ξυπνάς και κοιμάσαι με μόνη σου έννοια πώς θα κοροϊδέψεις τον ελληνικό λαό.

     Χρεοκοπία, τέλος, ΕΙΝΑΙ:
     Να κυβερνουν ακόμα οι ΠΡΟΔΟΤΕΣ που μας έφεραν σε αυτή την κρίση και την καταστροφή.

     Σαν χώρα, σαν Ελλάδα, σαν λαός, έχουμε πράγματι χρεοκοπήσει!
     Η Αργεντινή έχει σωθεί,
     ..και μας δείχνει τον δρόμο!..


     Υ.Γ.   Τελικά χρεοκοπία είναι αυτό που βλέπουμε στην φωτογραφία.. 

mandatoforos

Είμαστε πατρίδα και όχι αποικία.

Είμαστε πατρίδα και όχι αποικία.
Έπρεπε να μας το θυμίσουν αυτό μια φούχτα πολίτες από την μακρινή Αργεντινή.
Το ξεχάσαμε.
Το θάψαμε στο βάθος του μυαλού μαζί με την αξιοπρέπεια και την θέληση για αντίσταση.
Το θάψαμε στο βάθος του μυαλού όταν είδαμε την Τρόικα να ειρωνεύεται την χώρα και τους κατοίκους της.
Όταν είδαμε και ακούσαμε τον κάθε χαρτογιακά από τις Βρυξέλλες να μας κουνάει το δάχτυλο.
Το θάψαμε και το θάβουμε κάθε φορά που βλέπουμε τους απεσταλμένους της Γερμανίας να φέρονται σαν κοτζαμπάσηδες ή να δείχνουν στις κάμερες το ελεήμον προσωπείο τους, προς τους ιθαγενείς.
Όταν μας είπανε “όλοι μαζί τα φάγαμε” αλλά μόνο εσύ θα πληρώσεις, μόνο εσύ είσαι ο ένοχος.
Γίναμε αποικία και λησμονήσαμε πως είμαστε πατρίδα.
Λησμονήσαμε πως είναι να έχεις πατρίδα.
Μας ληστεύουν καθημερινά, μας υποτιμούν, μας ξεφτιλίζουν σαν λαό και σαν οντότητες.
Το δίκαιο του γύπα έγινε δικό μας δίκαιο.
Το θέλω τους, πάνω ακόμα και από το δικαίωμά μας για ζωή.
Σκλάβοι, υποτελείς μέσα στα ίδια μας τα σπίτια.
Ανδράποδα μέσα στην ίδια μας την χώρα.
Και ξεχάσαμε πως έχουμε πατρίδα.
Και λησμονήσαμε πως είναι να λες ΟΧΙ.
© HeadWaiter.