Από chatzelenisgeorge.blogspot.gr
Τις τελευταίες μέρες ο Σαμαράς προσπαθεί να μας τρελάνει. Ίσως να φταίει ο περίεργος καιρός στη καρδιά του καλοκαιριού ή μήπως τα σύννεφα των πρόωρων εκλογών που πυκνώνουν πάνω από τα γραφεία της ΝΔ στη Συγγρού. Μετά από αρκετές φασιστικές αποφάσεις και με μία άκρως ακροδεξιά κυβερνητική ομάδα, ο πρωθυπουργός θυμήθηκε την δημοκρατία. Μία δημοκρατία που κι εμείς ως ελεύθεροι (υποτίθεται) πολίτες, έχουμε ξεχάσει.
Η αρχή έγινε με την επίσκεψη του Σαμαρά μαζί με τον Κικίλια στην ΓΑΔΑ για να πανηγυρίσουν τη σύλληψη του Νίκου Μαζιώτη. Το περίεργο είναι πως είδαμε πλάνα του πρωθυπουργού σε χώρους εκτός του Μεγάρου Μαξίμου. Όχι ότι μπορεί να κινηθεί παντού άνετα κι ελεύθερα. Οι αποδοκιμασίες τον φοβίζουν. Ακόμα και στη Βουλή δε πατάει. Παρ' όλα αυτά η ΓΑΔΑ είναι ένα μέρος φιλόξενο για έναν φασίστα.
Σ' αυτόν λοιπόν το χώρο, ο τρελαντώνης βρήκε την άνεση και την ασφάλεια που χρειαζόταν για να πει την μαλακία του. Είναι τραγική ειρωνεία να μιλάει κάποιος για δημοκρατία στο άντρο της καταστολής και της τρομοκράτησης της ελληνικής κοινωνίας. Προκαλεί γέλιο και νεύρα όταν ακούς από έναν ηλίθιο να χαρακτηρίζει τους αστυνομικούς ως προστάτες κι ασπίδες της δημοκρατίας όταν όλοι γνωρίζουμε πως οι μισοί απ' αυτούς ψήφισαν Χρυσή Αυγή.
Δύο μέρες μετά ήρθε η γιορτή της Μεταπολίτευσης. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας παραδέχτηκε πως λόγω της οικονομικής κρίσης, η δημοκρατία στη χώρα μας έχει υποχωρήσει σε αρκετούς τομείς. Παρ' όλα αυτά εμφανίστηκε το μεσημέρι ο Σαμαράς για να διαψεύσει τις δηλώσεις του κύριου Παπούλια, λέγοντας πως η δημοκρατία στη χώρα μας γίνεται από μέρα σε μία πιο δυνατή. Μα πραγματικά τώρα, έχει την εντύπωση πως ζούμε σε καλύτερη δημοκρατία από το παρελθόν; Κι αυτό ποιος μας το επιβεβαιώνει; Ο αρχιφασίστας της αρρωστημένης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας της σημερινής Ελλάδος. Οπότε ο λόγος του δεν έχει καμία απολύτως αξία.
Πρέπει να πούμε επιτέλους στον τρελανώντη πως δεν είναι εκείνος αρμόδιος να μας μιλάει για δημοκρατία ούτε να θεωρεί ασπίδα της δημοκρατίας τους αστυνομικούς. Εκπρόσωποι, εκφραστές κι ασπίδες της δημοκρατίας είναι ο λαός, είναι οι νέοι με όνειρα, είναι οι σκεπτόμενοι φοιτητές, είναι οι παρέες που ακόμα συζητούν και προβληματίζονται γύρω από ένα στρογγυλό τραπεζάκι, είναι οι καθαρίστριες που αντιστέκονται με τις φωνές τους και τις σκούπες τους, είναι η γυναίκα που δολοφονήθηκε από το κράτος επειδή της έκοψε το ρεύμα ενώ γνώριζε πως ζούσε μόνο με μηχανική υποστήριξη.
Δυστυχώς όμως όλοι οι παραπάνω εκφραστές της δημοκρατίας βρίσκουν ως εμπόδιο μπροστά τους τις ασπίδες των ΜΑΤ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου