Βίντεο ντοκουμέντο με τον Ρωμανό στα Εξάρχεια λίγη ώρα μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου

Από Κουτί της Πανδώρας

Ένα βίντεο από την ταραγμένη νύχτα της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, που σκοτώθηκε από τον ειδικό φρουρό Κορκονέα και σημάδεψε την Ελλάδα, ανέβασε στο youtube o χρήστης the wolves.

Οι εικόνες που ακολουθούν απεικονίζουν τους δρόμους των Εξαρχείων 30 λεπτά μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου.

Σύμφωνα με τον χρήστη που δημοσίευσε το βίντεο, σε περίπου δύο λεπτά από την έναρξη του, εμφανίζεται και ο Νίκος Ρωμανός που είδε τον αδελφικό του φίλο του Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο να πέφτει νεκρός από τις σφαίρες αστυνομικών με αποτέλεσμα να στιγματιστεί η ζωή του.

Ήταν 6 Δεκεμβρίου του 2008.

Η σφαίρα, σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, διαπέρασε την καρδιά του και καρφώθηκε στον 10ο θωρακικό σπόνδυλο, προκαλώντας ακαριαίο θάνατο.

Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος ήταν άοπλος. Το ίδιο και οι φίλοι του.

Η είδηση προκάλεσε κύμα οργής.

Χιλιάδες κόσμου βγήκαν στους δρόμους ψάχνοντας μια απάντηση στο «γιατί».

Η δολοφονία πυροδότησε έντονες αναταραχές, συγκρούσεις και εκτεταμένα επεισόδια  σε διάφορα σημεία της πόλης καθώς και οδομαχίες έξω από πανεπιστημιακά ιδρύματα.

Βίντεο από The Wolves

Σαν σήμερα το 1990 επέλεξε να "φύγει" ο Παύλος Σιδηρόπουλος

Σαν σήμερα στις 6 Δεκέμβρη του 1990 επέλεξε να «φύγει» απ’ την ζωή, μόλις στα 42 του χρόνια, ο συνθέτης, στιχουργός και τραγουδιστής Παύλος Σιδηρόπουλος, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της ελληνικής ροκ σκηνής.

«Welcome to the show». Η μουσική κληρονομιά του Παύλου Σιδηρόπουλου

Ένα ντοκιμαντέρ των Κώστα Πλιάκου και Αλέξη Πόνσε

Ο Παύλος Σιδηρόπουλος, υπήρξε πρωτοπόρος στην εποχή του, καθώς ήταν από τους πρώτους που συνδύασαν το ροκ με τον ελληνικό στίχο και με στοιχεία της ελληνικής μουσικής παράδοσης.. Ανήσυχο πνεύμα, πειραματίστηκε όχι μόνο σε ότι αφορά τη μουσική και τη σύνθεση, αλλά και την ηθοποιία, την ποίηση και τη συγγραφή.

Το Welcome to the show είναι μια καταγραφή της μουσικής κληρονομιάς του Σιδηρόπουλου όπως αυτή πέρασε στις επόμενες γενιές καλλιτεχνών και έφτασε ως τις μέρες μας. Είναι η παρουσίαση του καλλιτεχνικού αποτυπώματος ενός ανθρώπου που αποτέλεσε έμπνευση και άνοιξε το δρόμο για εκατοντάδες συγκροτήματα και τραγουδοποιούς.

Στην ταινία, λόγια του Παύλου ντύνονται με τα animation του Νίκου Μπλεμπουτζάκη, με γνωστές και ανέκδοτες φωτογραφίες, βίντεο, ποιήματα και τραγούδια του ερμηνευμένα από τον ίδιο ή άλλους καλλιτέχνες.
Συνεργάτες του, μουσικοκριτικοί και καλλιτέχνες που σφράγισαν με τη μουσική τους τις δεκαετίες του ’90 και του 2000 μιλούν για το έργο του Σιδηρόπουλου και την επιρροή του. Μεταξύ αυτών οι Μάκης Μηλάτος, , Οδυσσέας Ιωάννου, Απροσάρμοστοι, Σπυριδούλα, Γιάννης Αγγελάκας, Παύλος Παυλίδης, Δημήτρης Μητσοτάκης, Σπύρος Γράμμενος, Στάθης Δρογώσης, Υπόγεια Ρεύματα, Κώστας Φέρρης, Κωνσταντίνος Τζούμας.
http://www.dailymotion.com/video/xyhkc3_welcome-to-the-show-pavlos-sidiropoulos_shortfilms

Χρονολογικό αφιέρωμα στο Δεκέμβρη του 1944: 6 Δεκέμβρη

1944: 6 Δεκέμβρη

Βρετανικά τανκς στο κέντρο της Αθήνας

Τα ξημερώματα, οι εγχώριες αστικές και βρετανικές δυνάμεις (4 και 8 τάγματα αντίστοιχα) ξεκίνησαν στοχευμένες αντεπιθέσεις. Ωστόσο, παρά την κινητοποίηση ισχυρής δύναμης αρμάτων μάχης και αλεξιπτωτιστών, τα αποτελέσματα ήταν πενιχρά και περιορίστηκαν στην κατάληψη των οδών Σταδίου και Πανεπιστημίου, καθώς και των γραφείων της ΚΕ του ΕΑΜ στην οδό Κοραή. Στον Πειραιά, οι Βρετανοί σταθεροποίησαν τις θέσεις τους στην Πειραϊκή και κατέλαβαν ένα τμήμα της ακτής του Νέου Φαλήρου, εξασφαλίζοντας απαραίτητα προγεφυρώματα για αποβάσεις. Οι επιθετικές τους πρωτοβουλίες πάντως δεν κράτησαν πολύ. Η αποφασιστική αντίσταση του ΕΛΑΣ και των κατοίκων της Αθήνας και του Πειραιά τους ανάγκασαν να περάσουν σύντομα σε αμυντικές θέσεις, αναμένοντας ενισχύσεις.

Το Α’ ΣΣ του ΕΛΑΣ εξέδωσε πια, με μεγάλη καθυστέρηση, οδηγία σχετικά με την «τηρητέα στάση προς τα αγγλικά στρατεύματα», ορίζοντας πως από την στιγμή που εμπλέκονταν στη διαμάχη θα αντιμετωπίζονταν ως «εχθρικά τμήματα.»[1]

Βασικός στόχος του ΕΛΑΣ εκείνη τη μέρα υπήρξε το Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, ένα άριστα οχυρωμένο (και πρόσφατα ενισχυμένο) κτιριακό συγκρότημα στους πρόποδες της Ακρόπολης, δύναμης 1.100 ανδρών. Επικεφαλής της άμυνάς του ήταν ο πρώην Διοικητής των Ταγμάτων Ασφαλείας Λακωνίας Κ. Κωστόπουλος (για τον οποίο εκκρεμούσε δίκη για δωσιλογισμό).[2] Η επίθεση του ΕΛΑΣ ξεκίνησε το πρωί και ήταν ορμητική, σαρωτική. Το ένα μετά το άλλο, οι ΕΛΑΣίτες εξουδετέρωσαν όλα τα οχυρωμένα κτίρια και τις φρουρές γύρω από το Σύνταγμα έως τις 10:00 και ετοιμάστηκαν για το κυρίως πλήγμα. Ο ηρωισμός μαχητών και άμαχων σε αυτή την υπερπροσπάθεια ήταν αφάνταστος: «Νομίζει κανείς πως βράζει η γη. Ο ΕΛΑΣ, παρά τις μεγάλες απώλειες που έχει, από την πρώτη στιγμή πολεμάει με απερίγραπτη γενναιότητα…Στο μεταξύ, από τις ηρωικές συνοικίες μας ξεκινάει μια άλλη φάλαγγα, μια φάλαγγα χωρίς ντουφέκια και αυτόματα…Είν’ ο Λαός που πάει να βοηθήσει τον μαχόμενο Στρατό του.»[3]

Μπροστά σε αυτή την ορμή, το Σύνταγμα του Μακρυγιάννη ήταν πια πολύ κοντά στην παράδοση, αν δεν ήταν για την καθοριστική επέμβαση των Βρετανών, που στις 11:00 έσπευσαν σε συνδρομή τους με άρματα μάχης και καμιόνια του Ερυθρού Σταυρού (με πρόσχημα τη μεταφορά των τραυματιών, στην πραγματικότητα όμως, είχαν ενισχύσεις σε άνδρες και πυρομαχικά). Η επέμβαση των Βρετανών ενίσχυσε σημαντικά το ηθικό των αμυνόμενων, ενώ συνέδραμε καταλυτικά στην ακόμα μεγαλύτερη δύναμη πυρός (αφού πλέον προστέθηκαν και τανκς).

Ταυτόχρονα, εκδηλώθηκε επίθεση της Ορεινής Ταξιαρχίας (με την υποβοήθηση βρετανικών αρμάτων μάχης και αεροπορίας) από τα Κουπόνια (Ζωγράφου) εναντίον της Καισαριανής, γεγονός που οδήγησε στην απόσπαση 2 ταγμάτων από το μέτωπο του Μακρυγιάννη και την αποδυνάμωση της επιθετικής ικανότητας του ΕΛΑΣ (που υπολείπονταν ήδη σε δυνάμεις του αντιπάλου). Η πολιορκία συνεχίστηκε, αν και ήταν φανερό πλέον ότι ο στόχος της κατάληψής του, δεν ήταν εφικτός με τις υπάρχουσες δυνάμεις του ΕΛΑΣ.

Στην Καισαριανή, η τρομακτική δύναμη πυρός του αντιπάλου εκμηδενίστηκε μπροστά στην αποφασιστικότητα του λαϊκού κινήματος, σε μια μάχη που διήρκεσε 6 ολόκληρες ώρες. Δίκαια ο Ριζοσπάστης χαρακτήριζε την επόμενη μέρα την Καισαριανή ως «το Στάλινγκραντ της Ελλάδας»! Έτσι δημιουργήθηκε το μέτωπο της Καισαριανής, που κράτησε 25 μέρες.[4]

Ένα από τα μελανότερα περιστατικά της ημέρας υπήρξε αναμφίβολα ο βομβαρδισμός από βρετανικά αεροπλάνα του Πολυιατρείου του Βύρωνα, όπου νοσηλεύονταν πολλοί τραυματίες.

Στα άλλα μέτωπα, ο ΕΛΑΣ κατέλαβε την Ειδική Ασφάλεια, την έδρα της Ανώτατης Διοίκησης Χωροφυλακής, την Υποδιοίκηση Χωροφυλακής και τη Διοίκηση Στερεάς. Η κυριαρχία του ΕΛΑΣ ήταν σχεδόν απόλυτη, όπως παραδέχονταν άλλωστε και ο ίδιος ο αντίπαλος: «Κατά το διαρρεύσαν μέχρι της 6^ης Δεκεμβρίου τριήμερον διάστημα, οι κομμουνισταί είχον επιτύχει να γίνωσι κύριοι του μεγαλυτέρου τμήματος της πρωτευούσης, δεν απέμενε δε προς ολοκλήρωσιν των σχεδίων των παρά η κάμψις της αντιστάσεως των ανθισταμένων φρουρών της Αστυνομίας Πόλεων και Χωροφυλακής και η εξουδετέρωσις της ΙΙΙ Ορεινής Ταξιαρχίας.»[5]

Τέλος, την ίδια μέρα, η ΚΕ του ΕΛΑΣ απέστειλε στο Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ διαταγή, με την οποία του ανέθετε: α) την ασφάλεια των συνόρων, β) την επιτήρηση των βρετανικών φρουρών στην περιοχή του, γ) την ασφάλεια από πιθανές αποβάσεις και δ) την εξουδετέρωση των δυνάμεων του Τσαούς Αντών[6] και του Ζέρβα.

***

[1] Στο Σπύρος Α. Κωτσάκης, Δεκέμβρης του 1944 στην Αθήνα, σελ.93, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 1986.
[2] Μιχάλης Π. Λυμπεράτος, «Οι μάχες στο ‘Σωτηρία’ και στου ‘Μακρυγιάννη’ στην Αθήνα των Δεκεμβριανών», στο Δεκέμβρης ’44: Οι μάχες στις γειτονιές της Αθήνας, σελ.40, εκδ. Ε-Ιστορικά, Αθήνα, 2010.
[3] Οι Ανατολικές Συνοικίες το Δεκέμβρη του 1944, σελ.28, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 2014.
[4] Ριζοσπάστης, 7/12/1944
[5] Αρχηγείον Στρατού, Διεύθυνσις Ιστορίας Στρατού, Η απελευθέρωσις της Ελλάδος και τα μετά ταύτην γεγονότα (Ιούλιος 1944-Δεκέμβριος 1945), στο Βασιλική Λάζου, «Μαρτυρίες για τις μάχες της Αθήνας», Δεκέμβρης ’44: Οι μάχες στις γειτονιές της Αθήνας, σελ.178, εκδ. Ε-Ιστορικά, Αθήνα, 2010.
[6] Ο Τσαούς Αντών (πραγματικό όνομα Αντώνης Φωστερίδης) υπήρξε «γενικός αρχηγός» των λεγόμενων Εθνικών Ομάδων Ανταρτών (ΕΟΑ) που έδρασαν κυρίως στην περιοχή της Μακεδονίας. Στη διάρκεια της Κατοχής η οργάνωση αυτή, που χαρακτηρίζονταν από έντονο αντικομμουνισμό, όχι μόνο δεν έκανε αντίσταση στους Βούλγαρους κατακτητές, αλλά και συνεργάστηκε μαζί τους εναντίον του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ (με τις «ευλογίες» των Βρετανών). Στη συνέχεια, όπως συνέβη και με πολλές άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις, ο Α. Φωστερίδης αναβαπτίστηκε σε «αντιστασιακό» και «πατριώτη». Την περίοδο του τρίχρονου αγώνα του ΔΣΕ (1946-1949) πολέμησε στον κυβερνητικό στρατό με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη, ενώ το 1952 εκλέχθηκε βουλευτής Δράμας με το κόμμα του «Ελληνικού Συναγερμού» του Α. Παπάγου.
Πηγή: «Δεκέμβρης του ’44: Κρίσιμη ταξική σύγκρουση», εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 2014 – Αναστάσης Γκίκας, «Το χρονικό του Δεκέμβρη 1944″
 erodotos.wordpress.com

Ο πατέρας του υπουργού Δικαιοσύνης, Αθανασίου, ήταν δοσίλογος που τον συγχώρεσε το ΕΑΜ!

Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία για την καταγωγή του Χαράλαμπου Αθανασίου κάνει τα τελευταία 24ωρα το γύρο του διαδικτύου.

Ο πατέρας του σημερινού υπουργού Δικαιοσύνης ήταν επικεφαλής της οργάνωσης Χ (δηλαδή συνεργάτης των Ναζί) αλλά γλίτωσε τη ζωή του εκλιπαρώντας του αντάρτες του Δημοκρατικού στρατού.

Παραθέτουμε για το λόγο αυτό ένα απόσπασμα από παλαιότερο τεύχος του περιοδικού Hot Doc προσθέτοντας μια μικρή επισήμανση: Μπορούμε να κατηγορούμε έναν άνθρωπο για τα αμαρτήματα των γονιών του; Η απάντηση είναι προφανώς όχι.

Μήπως όμως κάποια στιγμή θα πρέπει να αναρωτηθούμε ποιες οικογένειες στην Ελλάδα οφείλουν τη σημερινή τους δύναμη στο δωσιλογισμό των προγόνων τους;

Ή μήπως, τουλάχιστον, δικαιούμαστε να φανταζόμαστε πως θα ήταν αυτή η χώρα αν οι συνεργάτες των Ναζί είχαν τιμωρηθεί ή εκτελεστεί όπως συνέβη σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και δεν στελέχωναν, μετά τον εμφύλιο, τον κρατικό μηχανισμό και τα «τζάκια» που κυβερνούν ακόμη και σήμερα τη χώρα;

Και τώρα το απόσπασμα από το Hot Doc:

Η οικογένεια του Χαράλαμπου Αθανασίου, ήταν μία από τις παραδοσιακές δεξιές οικογένειες της Αγίας Παρασκευής Λέσβου. Ο πατέρας του Χριστόφας Αθανασίου, υπήρξε επικεφαλής της «Οργάνωσης Χ» κατά διάρκεια του Εμφυλίου, όπως καταγράφει στο βιβλίο του «Το Αντάρτικο της Λέσβου», ο παλιός αντάρτης και συγχωριανός του Νίκος Θεοχάρης, το 1986.

Σύμφωνα με τον συγγραφέα, τον Δεκέμβριο του 1946, μέλη της οργάνωσης «Χ», (οι γνωστοί χίτες που βρήκαν κοινό τόπο δράσης με τους γερμανούς κατακτητές κατά των κομμουνιστών και του ΕΑΜ), μπήκαν σε σπίτια μελών του ΕΑΜ στο χωριό Νάπη της Λέσβου και ξυλοκόπησαν σχεδόν μέχρι θανάτου όσους είχαν πάρει μέρος στον αντιστασιακό αγώνα.

Ανάμεσα στους βασανιστές, οι κάτοικοι του χωριού είχαν αναγνωρίσει και τον Χριστόφα Αθανασίου, πατέρα του σημερινού υπουργού.

Μερικές μέρες μετά, ένοπλα τμήματα των ανταρτών του Δημοκρατικού Στρατού, μπήκαν στο χωριό Νάπη μεταμφιεσμένα σε τμήματα χωροφυλάκων για να βρουν και να τιμωρήσουν τους βασανιστές. Μπαίνοντας σε ένα από τα καφενεία του χωριού, ο Χριστόφας Αθανασίου, νομίζοντας πως είναι φιλικά τμήματα Εθνικοφρόνων, τους υποδέχθηκε ως αρχηγός της οργάνωσης «Χ» και δήλωσε πρόθυμος να συνδράμει στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις.

Οι αντάρτες τον συνέλαβαν μαζί με άλλους δύο που οι κάτοικοι του χωριού αναγνώρισαν ως δράστες. Πριν τους οδηγήσουν όμως σε δίκη, όπως γράφει ο Νίκος Θεοχάρης, ο ίδιος και ο επικεφαλής των ανταρτών υπέκυψαν στις ικεσίες του Χριστόφα Αθανασίου αλλά και τις διαβεβαιώσεις του ότι δεν πρόκειται να στραφεί στο μέλλον εναντίον των ανταρτών και τον άφησαν ελεύθερο.

Μετά το 1981, ο Χριστόφας Αθανασίου, κάνοντας χρήση του νόμου του ΠΑΣΟΚ για την Εθνική Αντίσταση, παρουσιάστηκε με δύο μάρτυρες και δήλωσε αντιστασιακός και ζήτησε την αναγνώρισή του ως μέλος της Εθνικής Αντίστασης.

info-war.gr
anemosantistasis

Προς 180 "πρόθυμους":Να ξέρετε ότι εσάς θα κυνηγήσουν πρώτα

Αργά οι γρήγορα θα γίνουν εκλογές και η συγκυβέρνηση των προθύμων θα πέσει.

Όσοι στήριξαν και στηρίζουν αυτή την πολιτική θα έχουν άδοξο πολιτικό τέλος.Αυτό το γνωρίζουν αλλά απ ότι φαίνεται δεν τους νοιάζει.Νομίζουν ότι θα πάνε απλά στα σπιτάκια τους και θα ησυχάσουν.

Δεν είναι όμως έτσι.Δεν θα έχουν πλέον την προστασία που τους παρέχει το υπάρχων σύστημα.

Στο διάστημα που θα δώσουν το φιλί της ζωής στην συγκυβέρνηση θα έχουμε την τελική εκτέλεση του σχεδίου εξαθλίωσης των Ελλήνων.Πολλοί νοικοκυραίοι θα χάσουν τα σπίτια τους,Άλλες οικογένειες θα δουν τα παιδιά τους να μεταναστεύουν.Οι συνταξιούχοι θα αδυνατούν με τις μειωμένες συντάξεις τόσο να φροντίζουν την υγεία τους όσο και να χαρτζιλικώνουν τις οικογένειες των παιδιών τους.Θα φανώ μακάβριος αν συνεχίσω να αναφέρω και άλλες συνέπειες που θα έχει αυτό το φιλί της ζωής που θα δώσουν οι "πρόθυμοι".

Να ξέρουν λοιπόν οι "πρόθυμοι" ότι θα είναι ο εύκολος πρώτος στόχος της οργής και θα είναι ανυπεράσπιστοι.Όλοι αυτοί οι Ψαριανοί και Μελάδες δεν θα έχουν καμιά κάλυψη.Οι Σαμαράδες και Βενιζέλοι θα κοιτάνε να σώσουν το δικό τους κεφάλι και όχι των Ψαριανών και Μελάδων.

Δεν έχω αμφιβολία ότι εσείς οι πρόθυμοι σκέφτεστε μόνο τον ευατούλη σας γιαυτό σας μιλώ για το δικό σας το καλό.Έτσι όπως εσείς σκέφτεστε τον εαυτούλη σας έτσι ακριβώς σκέφτονται και ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος.

Το δικό σας συμφέρον,που βάζετε πάνω απ όλα,είναι να τους καταψηφίσετε γιατί ο ένας χρόνος ζωής που θα τους δώσετε κάποτε θα τελειώσει.

Ξανασκεφτείτε το με τα δικά σας κριτήρια ατομικής επιβίωσης

                                     ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΟ

FantomaRimbaud

Οι φάρσες της ιστορίας

Δημήτρης Τρίμης

Μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, στις 6 Δεκεμβρίου 2008, από τον αστυνομικό Κορκονέα και την πολυήμερη πανελλαδική εξέγερση της νεολαίας, κι ενώ ο πρωθυπουργός είχε βγεί πανικόβλητος από το κάδρο -και ο τότε υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος προσπαθούσε να «κατεβάσει την ένταση», χωρίς να καταργήσει το Σύνταγμα (όπως του ζητούσαν στο υπουργικό συμβούλιο εκπρόσωποι του βαθέως παρακράτους και τμήματα της Δεξιάς πολυκατοικίας) για να αποφευχθούν νέα θύματα και ακόμα βιαιότερες συγκρούσεις-, ένα σχέδιο μπήκε σε εφαρμογή: Να απομονωθεί πολιτικά, να προβοκαριστεί από στημένα παπαγαλάκια και νταήδες των τηλεπαραθύρων, ώστε να εξοντωθεί ηθικά οποιοσδήποτε μιλάει για «πραγματική εξέγερση» της νεολαίας και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑκαι ο τότε επικεφαλής του, Αλέκος Αλαβάνος.

Οργανωμένοι οι εγγυητές της καθεστηκυίας τάξεως (που λίγους μήνες αργότερα χρεοκόπησαν τη χώρα με τις μίζες, τη γενικευμένη διαφθορά, τη διαπλοκή και τις νεοφιλελεύθερες συνταγές τους) πέσανε να φάνε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Αλαβάνο επειδή αντιλήφθηκαν και μίλησαν με ειλικρίνεια στα ΜΜΕ για τις κοινωνικές, πολιτικές και ιδεολογικές αιτίες αυτής της έκρηξης.

Σύμφωνα με τους απολογισμούς των τεχνικών της εξουσίας, τις οποίες ως φαίνεται έχει υιοθετήσει και η σημερινή ηγεσία της συγκυβέρνησης και της σκληρής Σαμαρικής δεξιάς, η τακτική τους θεωρείται αποτελεσματική, εφόσον βεβαίως είχε εξασφαλίσει και τις …συνεπείς πλάτες του ΚΚΕ. Μην ξεχνάτε ότι πρώτη η κ. Παπαρήγα καταδίκασε τη νεολαιίστικη εξέγερση και είπε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων» ενώ προφανώς …είδε (κι αυτή) «προβοκάτορες υποκινούμενους από κέντρα εντός και εκτός Ελλάδας»: Η νέα βάρβαρη, εύχομαι να είναι, φάρσα που ετοιμάζουν, βασίζεται στην παλιά μεθόδευση: Και τη νεολαία προδίδεις και τρομοκρατείς -δίχως καν να της προσφέρεις κάποια έστω και θεωρητική προοπτική- και τη δυναμική της Αριστεράς σταματάς, με το ένα αυταρχικό μέτρο να ακολουθεί το άλλο.

Διότι -σου λένε- δημοσκοπικά ο ΣΥΡΙΖΑ λίγο πριν τον Δεκέμβριο 2008 είχε φτάσει στο 15% και λίγους μήνες μετά στις ευροεκλογές του Ιουνίου 2009 έλαβε 4,70%, ο.ε.δ. Αφήστε που λίγο πριν τις εκλογές του Ιουνίου 2012 θα κέρδιζε ο ΣΥΡΙΖΑ αν δεν υπήρχε η ενορχηστρωμένη προπαγάνδα των ΜΜΕ ότι θα «χάσουμε τις καταθέσεις και τα σπίτια μας και θα γίνουμε Βόρεια Κορέα»…

Κατά τη γνώμη μου αυτές τις ώρες τα γενικά επιτελεία του βαθέος κράτους και της Δεξιάς όλων των αποχρώσεων, (από τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες, τους βολεμένους μεσοαστούς, τους κεντρώους του χρηματιστηρίου και της παραοικονομίας, τους «τιμημένους ένστολους», έως τους υπερπατριώτες με τις off-shore, τις Ρίζες και τους «σοβαρούς» της Χρυσής Αυγής), φλερτάρουν με την ιδέα μιας νικηφόρας, για τα συμφεροντά τους, επανάληψης της ιστορίας του Δεκέμβρη του 2008.

Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο σοβαρά, όταν άνθρωποι σαν τον αντικομφορμιστή νέο συγγραφέα και μέλος του βενιζελικού ΠΑΣΟΚ Θανάση Χειμωνά, φτάνουν στο σημείο να γράφουν ότι «τον Ρωμανό τον χρησιμοποιούν κάποιοι που ονειρεύονται να αιματοκυλίσουν την χώρα (οι οποίοι φυσικά και αδιαφορούν για το αν ο ίδιος θα επιζήσει ή όχι)». Ετοιμαστείτε να υποδεχθείτε δημοσιεύματα και καφενειακές «πληροφορίες» και του κάθε Τράγκα, Βελόπουλου, Πλεύρη, Ντινόπουλου ή Αδωνι ότι οι Αμερικάνοι και οι Εβραίοι θέλουν να ρίξουν με τους κουκουλοφόρους τον εθνικά υπερήφανο Σαμαρά, όπως και το 2008 θέλανε να ρίξουν τον εθνικά υπερήφανο Κώστα Καραμανλή διότι τα έβρισκε με το φυσικό αέριο του «δικού μας» Πούτιν!

efsyn.gr

Τα παιδιά μας θα μας περιγράφουν ως περιττώματα της Ιστορίας και θα έχουν δίκιο...

Οι νοικοκυραίοι πιστεύουν ότι στριμώχνουν στη γωνία την Αριστερά όταν της θέτουν το ερώτημα γιατί δεν διοργανώνει συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για τα θύματα της "τρομοκρατίας" ή για τους νεκρούς εν ώρα καθήκοντος αστυνομικούς. Να δεχθώ πως όλοι μας οφείλουμε να συμμετέχουμε σε πορείες μνήμης για τις παράπλευρες απώλειες ή για τα όργανα της τάξης που σκοτώθηκαν στην προσπάθειά τους να συλλάβουν δολοφόνους, κλέφτες ή βιαστές. Πρέπει σεβασμός σε οποιονδήποτε η ζωή τού οποίου δεν τερματίζεται από φυσικά αίτια κι άσκοπα ή όταν επιχειρεί να είναι εντάξει απέναντι στις επαγγελματικές του υποχρεώσεις. Αφού, όμως, "καλοί" μου νοικοκυραίοι οι Αριστεροί είναι "άσπλαχνοι" και κάνουν διακρίσεις όταν είναι να τιμήσουν κάποιον, γιατί δεν σηκώνεστε επιτέλους από τους καναπέδες σας για να σεβαστείτε εσείς τουλάχιστον τη μνήμη των δικών σας ηρώων; Δεν σας εμποδίζει η Αριστερά, σε αντίθεση για παράδειγμα με αυτήν τη "δημοκρατική" κυβέρνηση που απαγορεύει αυτό το τριήμερο οποιαδήποτε συγκέντρωση στο κέντρο τής Αθήνας με αφορμή την επίσκεψη Νταβούτογλου, αλλά με το μυαλό στην επέτειο της δολοφονίας τού Αλέξη Γρηγορόπουλου, η οποία συμπίπτει φέτος με την απόπειρα δολοφονίας τού Νίκου Ρωμανού...

Είναι τυχαίο, εξάλλου, πως μολονότι τα μίντια της διαπλοκής μάς βομβαρδίζουν συνεχώς με την προπαγάνδα πως το αντάρτικο πόλης είναι ο μεγαλύτερος εχθρός τού έθνους, όταν κατά καιρούς έχουν διοργανωθεί διάφορες πορείες με κεριά κατά τής "τρομοκρατίας" έχουν μαζευτεί μερικές δεκάδες νοματαίοι μόνο; Ούτε ο γράφων ούτε η πλειονότητα του πληθυσμού συμφωνούν με τη δράση των ανταρτών πόλης. Κανείς, όμως, δεν χύνει δάκρυ για τις σπασμένες βιτρίνες των τραπεζών, των πολυεθνικών ή των πολυκαταστημάτων ούτε για τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες ή τους πολιτικούς που έπεσαν κατά καιρούς θύματα της ένοπλης πάλης. Η λαϊκή συγκίνηση, ωστόσο, είναι αυθόρμητη όταν σωριάζεται νεκρός ένας 15χρονος, ο οποίος αν ζούσε σήμερα θα ήταν μόλις 21 χρόνων, από τις σφαίρες ενός ανθρώπου ο οποίος κρατά ένα πιστόλι για να επιβάλλει το νόμο κι όχι για να τον καταπατεί. Οι νέοι και οι γέροι ξεσηκώθηκαν αυθόρμητα το Δεκέμβριο του 2008 γιατί μπορούν να κάνουν υπομονή όταν αυτό το κράτος δεν στέκεται αρωγός στις δυσκολίες τους ή τους θέτει κι εμπόδια. Οχι, όμως, κι όταν φτάνει στο σημείο να σκοτώνει έφηβους. Αυτή είναι μια "κόκκινη γραμμή" που ορισμένοι υπερέβησαν το βράδυ τής 6ης Δεκεμβρίου 2008. Εσπειραν άνεμους και θέρισαν θύελλες ως φυσική κατάληξη της αλαζονείας τους...

Η κυβέρνηση μετά από την ήττα της στις ευρωεκλογές, την οποία δεν παραδέχθηκε ποτέ, έπρεπε να βρει κάτι για να ανακάμψει. Κι αυτό το "κάτι" ήταν η υπόσχεση για έξοδο από το μνημόνιο με το τέλος τού 2014. Δεν επρόκειτο για κάποια εσφαλμένη, κι άρα ως ένα βαθμό συγχωρητέα, πολιτική εκτίμησή της αλλά για ένα συνειδητότατο ψέμα, μια ακόμα απόπειρα εξαπάτησης του ελληνικού λαού. Τώρα το μνημόνιο παρατείνεται, οι σαμαροβενιζέλοι θέτουν ξανά σε εφαρμογή το σχέδιο πλήρους κρατικής καταστολής, ενώ παραλλήλως αναζητούν τους πιο ευάλωτους στον εκβιασμό και στο χρηματισμό βουλευτές για να συγκεντρώσουν τους 180 και να γλιτώσουν τις πρόωρες εκλογές. Κι όλο αυτό που σας περιγράφω σε αυτήν την παράγραφο ονομάζεται δημοκρατία που κινδυνεύει από τον Νίκο Ρωμανό... Την ίδια ώρα, φοβάμαι πολύ και για την υστεροφημία μας. Εχετε αναρωτηθεί καθόλου τί θα λένε για εμάς τα παιδιά και τα εγγόνια μας σε πενήντα χρόνια από τώρα; Ούτε στην Εθνική Αντίσταση ούτε κατά τη δικτατορία των συνταγματαρχών αγωνίστηκε η πλειονότητα του λαού σε βάρος τής σκλαβιάς. Κάποιοι, όμως, το έκαναν, σώζοντας την τιμή συνολικώς των δικών τους γενιών.

Για εμάς τί θα πουν που δεν τρομάξαμε καν μπροστά στην θέα των όπλων, αλλά στην πιθανότητα και μόνο να βγούμε από το ευρώ κι έτσι να χρειαζόμαστε βίζα για να ταξιδέψουμε στη Γερμανία; Θα μας μνημονεύουν σαν περιττώματα της Ιστορίας και πολύ καλά θα κάνουν, αφού τρώμε αδιαμαρτύρητα τη μία σφαλιάρα μετά από την άλλη και λέμε κι "ευχαριστώ"; Τέτοιοι που είμαστε ας απαγορεύσει η κυβέρνηση και τις συγκεντρώσεις άνω των τριών ατόμων. Ετσι κι αλλιώς τον εαυτούλη μας θεωρούμε την καλύτερη συντροφιά στο δρόμο προς τον απόλυτο εξευτελισμό που, όπως θα γράψουν και οι ιστορικοί τού μέλλοντος, στην ουσία εμείς διαλέξαμε να ακολουθήσουμε υποκινούμενοι από φοβικά κι εθελοδουλικά ένστικτα που ταπεινώνουν τους χιλιάδες νεκρούς έλληνες οι οποίοι αγωνίστηκαν για την ελευθερία, τη δημοκρατία, την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη κάτω από πολύ χειρότερες συνθήκες... 

 http://tripioevro.blogspot.gr

Και αν ο Ρωμανός λεγόταν Λαυρεντιάδης;

Δυστυχώς σε αυτή την χώρα, υπάρχουν κάποιο άνθρωποι των οποίων η ζωή απειλείται από την επιβολή του δόγματος “νόμος μας και τάξη μας”, ενώ μεγαλο-απατεώνες που καταχράστηκαν τεράστια ποσά, έβλαψαν επί της ουσίας το δημόσιο συμφέρον και άφησαν άνεργους πίσω τους, τυγχάνουν ευνοϊκής μεταχείρισης.

Μάλλον – καλύτερα – στην Ελλάδα υπάρχουν από τη μία δικαστές που ερμηνεύουν τον νόμο με τέτοιο τρόπο, ώστε να κινδυνεύει η ζωή εκείνων που το σύστημα τους θεωρεί εχθρούς, ενώ απελευθερώνουν άλλους, διαπλεκόμενους απατεώνες που συνεχίζουν να τρέφουν τη σαπίλα του – και από την άλλη νομοθέτες ανάλγητους και απάνθρωπους, οι οποίοι προτείνουν λύσεις που ξέρουν ότι θα απορριφθούν από τον “εχθρό” τους και που ήδη ο πρόεδρος του ΤΕΙ στο οποίο διεκδικεί την φοίτηση ο Νίκος Ρωμανός έχει χαρακτηρίσει ακατάλληλη.

Ο εισαγγελέας που αρνήθηκε να δώσει την άδεια στον Νίκο Ρωμανό και την οποία υιοθέτησε στη συνέχεια και το συμβούλιο δικαστών, είναι ο ίδιος εισαγγελέας που εισηγήθηκε την αποφυλάκιση του Λαυρεντιάδη.

Κατηγορίες για τον Λαυρεντιάδη: αρχικά για υπεξαίρεση 50.000.000 ευρώ, μετά για ηθική αυτουργία σε απόπειρα ανθρωποκτονίας, μετά για επισφαλή δάνεια 700.000.000 ευρώ με – πλουσιότατη δικογραφία – και μόλις πριν από 2 μήνες (όντας ελεύθερος) για απάτη και ξέπλυμα βρόμικου χρήματος

Κατηγορία για την οποία καταδικάστηκε ο Νίκος Ρωμανός: Συμμετοχή σε ληστεία και όχι για τρομοκρατία, με λεία 175.940 ευρώ και ένα όμηρο που τον άφησαν να φύγει. Επίσης είχε αθωωθεί για άλλη.

Λαυρεντιάδης: Κρίθηκε αποφυλακιστέος.
Ρωμανός: 24η μέρα απεργία πείνας για μη χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών.

Ελλάδα 4 Δεκέμβρη 2014.

(ΠΗΓΗ: http://info-war.gr/)

Αν ο Ρωμανός ήταν έμπορος ναρκωτικών ο Αθανασίου θα τον είχε βγάλει

Του Κώστα Βαξεβάνη
Ο υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου ήταν απόλυτος: ο Ρωμανός δεν είναι δυνατόν να βγαίνει από τη φυλακή για να σπουδάσει. Ο λόγος είναι οι νόμοι και οι νομικές διαδικασίες που ισχύουν. “Με τη νομιμότητα και τους νόμους” ο υπουργός,θα πει κάποιος.  Η αλήθεια είναι πως ο υπουργός είναι με τη νομιμότητα,αλλά αυτή που δημιουργεί ο ίδιος για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένες καταστάσεις και κατηγορίες παράνομων. Προφανώς όχι ένα νεαρό 21 χρόνων που κραυγάζει πως θέλει να σπουδάσει.
Αλλά αφού αρέσει τόσοι πολύ η νομιμότητα στον κύριο υπουργό,ας μιλήσουμε για νομιμότητα. Κατ αρχήν οφείλει να γνωρίζει ως νομικός,πως οι νόμοι αλλάζουν όταν οι ίδιες οι κοινωνικές συνθήκες και η κοινωνία απαιτούν να αλλάξουν. Η νομιμότητα δεν είναι πλαίσιο από νόμους και διατάξεις,αλλά πρωτίστως απόδοση Δικαιοσύνης συμβατή με την κοινωνία. Όταν η νομιμότητα δεν συμβαδίζει με την κοινωνική αντίληψη,το περί δικαίου αίσθημα και την απόδοση Δικαιοσύνης,τότε είναι η ώρα που αλλάζει.
Ο κύριος Αθανασίου, δεν θέλησε να αλλάξει κάτι,το νόμο έστω αν αυτός είναι το εμπόδιο. Δηλαδή ο Υπουργός Δικαιοσύνης παρουσιάζει μια δυσπραγία στο θέμα αυτό αν και είναι ευέλικτος στις αλλαγές νόμων. Να θυμίσω πως το λίγο διάστημα που είναι Υπουργός Δικαιοσύνης.
1. Έκανε νόμο μερικών ημερών (από λάθος όπως είπε) και έδωσε τη δυνατότητα στους εγκληματίες του λευκού κολάρου,σε αυτούς που έχουν καταχραστεί Δημόσιο χρήμα να μην δικαστούν. Άλλαξε τότε άρθρο του Ποινικού Κώδικα για να το κάνει. Του ίδιου κώδικα που δεν μπορεί να αλλάξει για να σπουδάζει κάποιος ενώ είναι φυλακή.
2. Έδωσε χάρη σε εμπόρους ναρκωτικών και άλλους κατάδικους με εγκλήματα μεγαλύτερα από του Ρωμανού
3. Ψήφισε νόμο που προβλέπει πως όσοι έχουν κάθειρξη πάνω από 15 έτη για ναρκωτικά,όσοι είναι μεγαλέμποροι ναρκωτικών δηλαδή και όχι μικρέμποροι,αποφυλακίζονται στο ένα τρίτο της ποινής. Το ένα τρίτο είναι και αυτό εικονικό αφού αν κάποιος έμπορος που έφερε ένα τόνο ηρωίνη στην Ελλάδα καταδικαστεί σε 15 χρόνια κάθειρξη και κάνει μεροκάματα στη φυλακή σε δύο χρόνια το πολύ είναι έξω.
4. Άλλαξε το νόμο Κακλαμάνη για τον έλεγχο του Πόθεν Έσχες των πολιτικών και φροντίζει να αμνηστεύονται πρακτικά και να πέφτουν στα μαλακά όσοι πιάνονται με ψευδές Πόθεν έσχες. Ο νόμος αυτός αμνηστεύει και τον ίδιο ο οποίος έχει δηλώσει ψευδή περιουσιακά στοιχεία.
5.  Με αλλαγές στον ίδιο νόμο δεν επιτρέπει τον πραγματικό έλεγχο των στοιχείων των πολιτικών αφού αφαιρεί το δικαίωμα άρσης απορρήτου των τραπεζικών λογαριασμών.
Υπάρχουν πολλοί ακόμη νόμοι που αποδεικνύουν την νομική ευελιξία Αθανασίου,η οποία συγκρίνεται μόνο με αυτή του Βενιζέλου. Υπήρξε επίσης νομικά ευέλικτος στο θέμα της δικογραφίας Μιχελάκη για χρηματισμό την οποία κράτησε επί μήνες στα συρτάρια του αντί να την πάει στη Βουλή. Να θυμίσω επίσης πως ο πρώτος νόμος που επιχείρησε να περάσει στην καριέρα του ήταν για να μην δηλώνονται στο Πόθεν Έσχες περιουσιακά στοιχεία που ανήκουν σε offshore ναυτιλιακές. Αν περνούσε ο νόμος,ο Καρατζαφέρης δεν θα είχε εναντίον του σήμερα κατηγορίες και πιθανότητα να φυλακιστεί. Για ποιόν άραγε παρουσίασε αυτή την νομική διάθεση που δεν παρουσιάζει για ένα νεαρό που θέλει να σπουδάσει;

Ας δούμε όμως από την άλλη πλευρά,πώς όσοι διαφυλάττουν το νόμο τον ξεφτίλισαν στην περίπτωση του Ρωμανού. Ο Νίκος Ρωμανός,ως έφηβος έζησε τη δολοφονία του φίλου του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον Κορκονέα. Λίγο αργότερα συλλαμβάνεται για διάπραξη ληστειών στο Βελβεντό. Η Αστυνομία τον συνδέει με του Πυρήνες της Φωτιάς,ανακοινώνει τη σύνδεσή του με την τρομοκρατία,τον ξυλοφορτώνει και δημοσιεύει φωτογραφίες του που έχει επεξεργαστεί με photoshop για να μην φαίνεται η κακοποίηση. Όσο διάστημα είναι προφυλακισμένος,η Αστυνομία διαρρέει πληροφορίες που τον φωτογραφίζουν ως τρομοκράτη. Στη δίκη όμως που γίνεται,ο Ρωμανός και οι φίλοι του δεν καταδικάζονται για τρομοκρατία. Ο εισαγγελέας της δίκης μάλιστα Γρηγόρης Πεπόνης ρίχνει χαστούκι στους ισχυρισμούς της ΕΛΑΣ. Λέει στην αγόρευσή του:
«Πρώτη φορά βλέπω ληστεία που να αφήνουν τους ομήρους ελεύθερους, κατά δε την καταδίωξη, ενώ είχαν το επάνω χέρι διαθέτοντας βαρύ οπλισμό, ούτε πυροβόλησαν τους αστυνομικούς που τους καταδίωξαν ούτε χρησιμοποίησαν τον όμηρο σαν ασπίδα για να διαφύγουν... Από κανένα στοιχείο δεν μου προκύπτει ότι αποδεικνύεται η κατηγορία για συγκρότηση και ένταξη σε τρομοκρατική ομάδα».
Όσοι τον αποκάλεσαν τρομοκράτη και τον διέσυραν,σήμερα του απαγορεύουν να σπουδάσει,επικαλούμενοι την επικίνδυνη εικόνα που οι ίδιοι δημιούργησαν για τον Ρωμανό και η οποία δεν ισχύει. Ο Χαράλαμπος Αθανασίου έχει δικαίωμα να θεωρεί ξένο για την κουλτούρα του το να στέλνει έναν έφηβο να σπουδάσει,να σωφρονιστεί δηλαδή. Στο παρελθόν,υπήρχαν άνθρωποι όπως ο πατέρας του ο οποίος ως Χίτης, θεωρούσε πως η άλλη άποψη είναι έγκλημα που πρέπει να τιμωρηθεί με ξύλο,εξορία και φυλακή. Αλλά ο κύριος Αθανασίου εκπροσωπεί αυτή τη στιγμή την Ελληνική Δημοκρατία. Πρέπει να απαντήσει αν σε αυτή τη Δημοκρατία, το να απελευθερώνεις εμπόρους ναρκωτικών είναι προτιμότερο απ το να σωφρονίζεις και να παιδεύεις εφήβους που υπήρξαν παραβατικοί.
 koutipandoras.gr

ISIS και Τουρκία: το όνειρο της ανασύστασης του οθωμανικού κράτους

Πηγή: Του Ίσρα Αλ-φας* από τη Ρήξη φ. 108

«Το μέγα ερώτημα, πώς δημιουργήθηκε το ISIS;» Αυτός ήταν ο τίτλος του πρώτου μέρους ενός άρθρου του Σαουδάραβα συγγραφέα Ναουάφ Καντίμι, γνωστού για τις διασυνδέσεις του με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, στην εφημερίδα Αλ Αραμπί Αλ Τζαντίντ, που χρηματοδοτείται από το Κατάρ. Το δεύτερο μέρος του άρθρου τιτλοφορούνταν: «Πίσω στο ερώτημα, ποιος κρύβεται πίσω από το ISIS;» και κατά τον συγγραφέα, τόσο η κυβέρνηση του Ιράκ, όσο και του Ιράν ή της Συρίας, αγνοούν παντελώς τι υπονοείται με τις παραπάνω ερωτήσεις.

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν παρουσιάστηκε ενώπιον των οπαδών του κόμματός του, τον Ιούλιο του 2012, για να δικαιολογήσει την εμπλοκή της κυβέρνησής του στην κρίση στη Συρία, λέγοντας τα εξής: «Είμαστε οι απόγονοι των Σελτζούκων και οι συνεχιστές του θείου οθωμανικού κράτους… Το Κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης (ΑΚΡ) είναι το κόμμα στο οποίο το πνεύμα των Σελτζούκων και των Οθωμανών βρίσκεται βαθιά ριζωμένο». Τον Σεπτέμβρη του ’14 πήγε ένα βήμα παραπέρα δηλώνοντας σε μια πολιτική συγκέντρωση ότι: «Βαδίζουμε στα χνάρια των κατακτητών προγόνων μας, από τον σουλτάνο Αλπ Αρσλάν ως τον Φατίχ Σουλτάν Μεχμέτ τον κατακτητή». 

Έχοντας έρθει στην εξουσία το 1046 μ.Χ., ο Αλπ Αρσλάν, ο δεύτερος κατά σειρά ηγέτης του κράτους των Σελτζούκων, κατάφερε να επεκτείνει τα σύνορα του κράτους του υποκινώντας σεχταριστικές συγκρούσεις στους πολέμους του κυρίως εναντίον των Φατιμιδών. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του ίδρυσε τις σχολές Νεζαμίγια, οι οποίες κήρυτταν ένα σκληροπυρηνικό δόγμα, που θεωρούσε απίστους τους υπόλοιπους μουσουλμάνους. Ίσως, η κληρονομιά του Αλπ Αρσλάν, την οποία τόσο δοξάζει ο Ερντογάν, μας βοηθήσει να καταλάβουμε την τουρκική πολιτική, όχι μόνο σε σχέση με την ανάμιξή της στη συριακή κρίση, αλλά και σε ό,τι αφορά την υποστήριξή της στις οργανώσεις Τακφίρι, με πρώτη και καλύτερη την ISIS.

Ο ιδρυτής της ISIS είναι προσωπικός φίλος του Ερντογάν

Το όνομα του Σαουδάραβα επιχειρηματία Γιασίν Αλ Κάντι συνδέεται με οργανώσεις που έχουν διεθνώς χαρακτηριστεί τρομοκρατικές. Ειδικότερα, ο ξένος Tύπος, αλλά και αυτός της τουρκικής αντιπολίτευσης, τον περιγράφουν ως τον ιδρυτή της Αλ Κάιντα. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, το όνομα του Αλ Κάντι –μαζί με αυτά άλλων σκοτεινών προσωπικοτήτων– φιγουράρισε στην παγκόσμια λίστα τρομοκρατών, κάνοντας πολλές χώρες να του απαγορεύσουν την είσοδο στην επικράτειά τους.

Παραδόξως, η Τουρκία ήταν μία απ’ αυτές. Παραδόξως, διότι στα χρόνια πριν την 11η Σεπτεμβρίου, ο Αλ Κάντι εμφανιζόταν σε φωτορεπορτάζ τουρκικών εφημερίδων να συναντά, κατ’ επανάληψη, τον Ερντογάν, αλλά και τον γιο του, Μπιλάλ Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Οι φωτογραφίες διέρρευσαν από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες κατά τη διάρκεια ανακρίσεων στην υπόθεση διαφθοράς για την οποία κατηγορείται ο γιος του Τούρκου πρωθυπουργού. Με αφορμή την ανωτέρω διαρροή, ένας μεγάλος αριθμός αξιωματούχων των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών συνελήφθησαν με την κατηγορία της συνωμοσίας κατά της κυβέρνησης.

Παρ’ όλα αυτά, ο Γάλλος δημοσιογράφος Τιερί Μεϊσάν περιγράφει τον Γιασίν Αλ Κάντι ως προσωπικό φίλο, τόσο του Ντικ Τσέινι (πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης Μπους), όσο και του Ερντογάν. Σύμφωνα με τον Μεϊσάν, ο Αλ Κάντι επισκέφτηκε την Τουρκία τέσσερις φορές μέσα στο 2012, «με το ιδιωτικό του τζετ να προσγειώνεται στο δεύτερο αεροδρόμιο της Κων/πολης και να γίνεται δεκτός από τον Τούρκο πρωθυπουργό, προσωπικά, χωρίς κανέναν έλεγχο και με κλειστές τις κάμερες ασφαλείας του αερολιμένα».

Η τουρκική εφημερίδα Τζουμχουριέτ δημοσίευσε λεπτομέρειες για τις έρευνες που διεξήγε το τουρκικό υπουργείο Δικαιοσύνης για το συγκεκριμένο θέμα και ανέφερε ότι ο Ερντογάν παρουσίασε τον Γιασίν Αλ Κάντι ως Σαουδάραβα επιχειρηματία που επισκέφτηκε την Τουρκία για επενδύσεις και αρνήθηκε πως είχε σχέση με την τρομοκρατία. Δήλωσε, επίσης, ότι εμπιστεύεται τον Αλ Κάντι όπως τον εαυτό του, διότι είναι φιλάνθρωπος.

Η ίδια εφημερίδα, αφού δημοσίευσε τις αιτιάσεις του Ερντογάν ενώπιον των ανακριτών, αποκάλυψε πως η τουρκική αστυνομία έχει καταγράψει δώδεκα επισκέψεις του Σαουδάραβα στην Τουρκία. Οι επτά απ’ αυτές έγιναν με τη βοήθεια του Ερντογάν την περίοδο που ο Αλ Κάντι βρισκόταν στη λίστα των καταζητούμενων τρομοκρατών του FBI και απαγορευόταν να μπει στο τουρκικό έδαφος. Η εφημερίδα σχολίασε δηκτικά ότι: «Την εποχή που η τουρκική αστυνομία καταζητούσε τον Αλ Κάντι, αυτός φιλοξενούνταν από τον Τούρκο πρωθυπουργό». Επίσης, δημοσίευσε μια φωτογραφία στην οποία φαίνονται οι Ερντογάν και Αλ Κάντι μαζί με τον Χακάν Φιντάν, διοικητή της τουρκικής ΕΥΠ, σε κάποια συνάντηση. Σημειωτέον ότι ο Φιντάν συνάντησε τον Αλ Κάντι πέντε φορές την περίοδο που αυτός ήταν καταζητούμενος.

Το πλέον ενδιαφέρον στοιχείο των ηχογραφήσεων που δημοσίευσε η εφημερίδα ήταν ότι ο Αλ Κάντι είχε το συνήθειο να υπαγορεύει διαταγές στο προσωπικό του γραφείου του Ερντογάν. Αναφέρεται μια χαρακτηριστική περίπτωση, που ο Σαουδάραβας είχε αποφασίσει να συναντηθεί με τον Ερντογάν και τον ειδοποίησε να ακυρώσει κάθε συνάντησή του για το απόγευμα. Η Τζουμχουριέτ αποκάλυψε λεπτομέρειες για τις ημερομηνίες των συναντήσεων των δύο αντρών, συναντήσεις στις οποίες παρίστατο ο Φιντάν και ο Αιγύπτιος επιχειρηματία, Οσάμα Κουτμπ, γιος του Μουχάμαντ Κουτμπ, αδελφού του ηγέτη των Αδελφών Μουσουλμάνων Σαγιέντ Κουτμπ, ο οποίος έχει αποκτήσει την τουρκική υπηκοότητα και διαμένει στην Τουρκία μαζί με τον πατέρα του. Κάποιες φορές οι μυστικές συναντήσεις λάβαιναν χώρα στην οικία του Τούρκου επιχειρηματία Μουσταφά Λατίφ Τοπάς στην Κων/πολη με παρόντες τους γιούς του Ερντογάν και του Αλ Κάντι. Οι ηχογραφημένες συνομιλίες φέρουν τον Κουτμπ να μεταφέρει τα μηνύματα των ανταρτών από το μέτωπο της Συρίας στον Ερντογάν, πράγμα που σημαίνει ότι οι συναντήσεις δεν είχαν επενδυτικό, αλλά ούτε και φιλανθρωπικό χαρακτήρα.

Το Ίδρυμα Ανθρωπιστικής Βοήθειας (ΙΗΗ) ως κάλυψη τρομοκρατικών ενεργειών

Σύμφωνα με το ιστολόγιο του Αμερικανού τηλεοπτικού παρουσιαστή Ντέιβ Έμορι, τα τουρκικά ΜΜΕ που αντιτίθενται στο ΑΚΡ κατηγορούν τον Ερντογάν και ιδιαίτερα τον γιο του Μπιλάλ, ότι χρησιμοποιούν το Ίδρυμα Ανθρωπιστικής Βοήθειας (ΙΗΗ) ως κάλυψη για την υποστήριξη τρομοκρατικών οργανώσεων. Ο Έμορι αποκάλυψε ότι το ίδρυμα χρηματοδοτείται μέσω του ιδίου του Αλ Κάντι και πως το τουρκικό ίδρυμα αποτελεί παρακλάδι της οργάνωσης «Ένωση του Καλού» (UG), η οποία καθοδηγείται από τον σεΐχη Γιουσούφ Αλ Καραντάουι.

Η δράση της εν λόγω οργάνωσης έχει απαγορευτεί στη Γερμανία λόγω της σύνδεσής της με τρομοκρατικές οργανώσεις και βρίσκεται εδώ και χρόνια στη λίστα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ με τις ξένες τρομοκρατικές οργανώσεις. Κι ο Τιερί Μεϊσάν επίσης ανέφερε ένα χαρακτηριστικό περιστατικό με κάποιο τουρκικό περιπολικό που σταμάτησε ένα φορτηγό φορτωμένο με όπλα για την Αλ Κάιντα κοντά στα σύνορα με τη Συρία. Ο ένας από τους τρεις άνδρες που συνελήφθησαν δήλωσε στους αστυνομικούς ότι το φορτίο ανήκε σε μια φιλανθρωπική οργάνωση των Αδελφών Μουσουλμάνων στην Τουρκία, ενώ ένας άλλος ότι παίρνει μέρος σε μια αποστολή που σχετίζεται με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες».

Η ISIS προμηθεύεται πετρέλαιο, μαχητές και όπλα μέσω Τουρκίας

Οι παραπάνω κατηγορίες προέρχονται από τα τουρκικά και διεθνή ΜΜΕ σχετικά με τον ρόλο που διαδραμάτισε η Τουρκία στη διάθεση του πετρελαίου από τη Ράκα, το Ντέιρ Αλ ζουρ, τη Μοσούλη και άλλες πόλεις που ελέγχει η οργάνωση Τακφίρι, στη διεθνή αγορά. Ο διευθυντής έρευνας του Ινστιτούτου Στρατιωτικής Ανάλυσης για τη Μέση Ανατολή και τον Περσικό Κόλπο, Θίοντορ Κάρασικ, έχει κάνει λόγο για έσοδα της τάξης των τριών εκατ. δολαρίων που μπαίνουν καθημερινά στα ταμεία της ISIS για να χρηματοδοτεί τις ενέργειές της.
Επιπρόσθετα, επισκέπτες που επιστρέφουν από την Τουρκία αναφέρουν πως υπάρχει συμπάθεια εκ μέρους της κυβέρνησης και πολιτών προς την ISIS. Στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης φιγουράρουν φωτογραφίες από δημόσιες βιβλιοθήκες στην Κων/πολη που πουλάνε μπλουζάκια και αναμνηστικά με το έμβλημα του ISIS. Πρόσφατα, Τούρκοι πολίτες εγκαινίασαν γραφεία της ISIS στην οδό Αλ Φατέχ της Κων/πολης. Μέσω των συγκεκριμένων γραφείων πραγματοποιείται η υποστήριξη της οργάνωσης Τακφίρι στο Ιράκ και τη Συρία και η ενίσχυσή της με χρήματα και μαχητές.

Οι μαχητές της ΙΣΙΣ εκπαιδεύονται στην Τουρκία

Το γερμανικό τηλεοπτικό κανάλι ΑRD αποκάλυψε σε μια πρόσφατη εκπομπή ότι το ISIS έχει στρατόπεδα εκπαίδευσης στην τουρκική επικράτεια, στις εξής τοποθεσίες:
Γκαζιαντέπ: στρατόπεδο εκπαίδευσης μαχητών της ISIS. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της Ζαμάν, μιας αγγλόφωνης τουρκικής εφημερίδας, ο κυβερνήτης του Γκαζιαντέπ (Ερντάλ Άτα) έσπευσε να οργανώσει μια συνέντευξη Τύπου για να διαψεύσει τα λεγόμενα του γερμανικού καναλιού. Παρ’ όλα αυτά, μίλησε για τη σύλληψη δεκαεννέα μαχητών της ISIS (ανάμεσά τους και κάποιων που ήρθαν από ευρωπαϊκές χώρες) μέσα στην πόλη. Επιπλέον, ο Λιβανέζος δημοσιογράφος Χασάν Χαμάντε, σε μια συνέντευξή του στην εφημερίδα Αλ Μάναρ, ανέφερε την ύπαρξη τριών επιπλέον στρατοπέδων εκπαίδευσης μαχητών τρομοκρατικών οργανώσεων στην Τουρκία.

Όρφα: νοτιοανατολική Τουρκία: στρατόπεδο από το οποίο προήλθαν οι οπλοφόροι που επιτέθηκαν στην πόλη Κασάμπ, ο πληθυσμός της οποίας είναι κυρίως αρμενικής καταγωγής.
Οσμανίγια, Άδανα, νότια Τουρκία: στρατόπεδο που βρίσκεται δίπλα στις αεροπορικές βάσεις των ΗΠΑ στην Τουρκία. Επίσης, βρίσκεται πολύ κοντά στους αγωγούς που μεταφέρουν αέριο από το Ιράκ και την Κεντρική Ασία στο τουρκικό λιμάνι του Tσεϊχάν, στη Μεσόγειο.

Κάρμαν: στρατόπεδο επίσης στα Άδανα, αλλά εγγύτερα της Κων/πολης από αυτό της Οσμανίγια. Ο Τιερί Μεϊσάν έχει αποκαλύψει ότι η Τουρκία διευκόλυνε την είσοδο πέντε χιλιάδων μαχητών της Αλ Κάιντα, προερχόμενων από τη Λιβύη, στο συριακό έδαφος, μέσω του συγκεκριμένου στρατοπέδου.
Ο Μαζέν Αμπού Μοχάμεντ, ηγέτης της ISIS, νοσηλεύθηκε σε κρατικό νοσοκομείο της Τουρκίας στην πόλη Χατάι τον Απρίλιο του 2014.

Το ISIS εντός

Το αμερικανικό ειδησεογραφικό κανάλι CNN, σε ένα βίντεο που προβλήθηκε τον Δεκέμβρη του 2013, έκανε λόγο για ανοικτές τουρκικές διευκολύνσεις της εισόδου των φανατικών ξένων μαχητών στο συριακό έδαφος. Ο ανταποκριτής του αμερικανικού καναλιού πήρε φωτογραφίες των νεαρών μαχητών, που προέρχονταν από τη Μαυριτανία, την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία και τη Βρετανία, στο αεροδρόμιο του Χατάι, κοντά στα σύνορα με τη Συρία. Εκεί, συνάντησε έναν Ιρακινό μαχητή που ανήκε στην οργάνωση ISIS, ο οποίος του δήλωσε: «Θέλουμε ένα ισλαμικό χαλιφάτο που να εκτείνεται από το Ιράκ στη Συρία, χωρίς σύνορα ανάμεσα στις δύο χώρες και υπό την ισλαμική εξουσία». Η ανταπόκριση έδειξε ξεκάθαρα τους μαχητές να υψώνουν τη σημαία της ISIS στα σύνορα Συρίας-Τουρκίας.

Είναι φανερό ότι το αμερικανικό βίντεο ενισχύει το επιχείρημα του Τούρκου δημοσιογράφου, Ορχάν Καμά Τζενγκίς, ότι «τα προπύργια της ISIS βρίσκονται κοντά στα τουρκικά σύνορα και αυτό το γεγονός δεν είναι τυχαίο». Ένας ακόμη Τούρκος δημοσιογράφος, ο Καντρί Γκουρσέλ, έχει γράψει ότι οι τουρκικές συνοριακές επαρχίες έχουν μετατραπεί σε μια άναρχη περιοχή που διευκολύνει την άφιξη και αναχώρηση μαχητών χωρίς επίσημες διαδικασίες (βίζες εισόδου κ.λπ.) που θα μπορούσαν να τους δυσκολέψουν, αναφερόμενος στη συνεργασία των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών με τους ισλαμιστές. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο βουλευτής του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος της τουρκικής αντιπολίτευσης, Μουχαράμ Ινγκέ, ανέφερε ότι ο ηγέτης της ISIS, Μαζέν Αμπού Μοχάμεντ, νοσηλεύθηκε σε κρατικό νοσοκομείο της Τουρκίας στην πόλη Χατάι τον Απρίλιο του ’14, προσκομίζοντας μια φωτογραφία του τρομοκράτη στο κρεβάτι του νοσοκομείου.

Τα ανωτέρω αναφερθέντα στοιχεία παρέχουν τις απαραίτητες απαντήσεις στα δύο ερωτήματα που έθεσε ο Σαουδάραβας συγγραφέας Ναουάφ Καντίμι, γνωστός για την υποστήριξή του στους Αδελφούς Μουσουλμάνους, σε σχέση με την επίκληση της ιστορίας από τον Ερντογάν σε ό,τι αφορά την ISIS. Οι Σελτζούκοι επέλεξαν ανάλογες πολιτικές για να επεκτείνουν την επιρροή τους και εργαλείο τους ήταν το τακφίρ, δηλαδή η κατηγορία εναντίον άλλων μουσουλμάνων για αποστασία και ο φανατισμός στο όνομα της σωστής θρησκείας. Σήμερα, ο Ερντογάν βαδίζει πραγματικά στα χνάρια των προγόνων του, σχεδιάζοντας πολιτικές και χρησιμοποιώντας τα κείμενα του τακφίρ για να στρατολογήσει μαχητές στο όνομα της ίδιας της θρησκείας, επιστρέφοντας σε ένα παρελθόν που έχει παρέλθει.

*Aναδημοσίευση από την ιστοσελίδα voltairenet.org

ΙΡΑΚ: ΤΟ «ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ» ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΪΟΝ ΜΙΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΑΞΗΣ ΣΕ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ

Στις αρχές του 2014 το Διεθνές Κομμουνιστικό Ρεύμα (ICC) έγραφε: «Σήμερα η σταδιακή απόσυρση των αμερικανικών και ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων από το Ιράκ και το Αφγανιστάν αφήνει αυτές τις χώρες σε μια άνευ προηγουμένου κατάσταση αστάθειας, η οποία απειλεί να επιδεινώσει την αστάθεια σε ολόκληρη την περιοχή» (ICC, 20ό Συνέδριο, «Απόφαση για την διεθνή κατάσταση», σημείο 5). Αυτή είναι σαφώς η παρούσα κατάσταση και αυτή η κατάσταση προμηνύει περαιτέρω κλιμάκωση του πολέμου και της αστάθειας σε ολόκληρη την περιοχή αλλά και πέραν αυτής. Οι ηγέτες μας μάς έχουν υποσχεθεί έναν πολυετή πόλεμο που θα κρατήσει μια ολόκληρη γενεά.

Το Ιράκ και η Συρία δεν είναι άγνωστες χώρες για τους πολέμους των καπιταλιστών και ίδια η ύπαρξη αυτών των χωρών οφείλεται άμεσα στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο της περιόδου 1914-18. Το Ιράκ και η Συρία δημιουργήθηκαν από τον ιμπεριαλισμό βάσει της Συμφωνίας Σάικς-Πικό[1] μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας το 1916, με την οποία διαιρέθηκαν τα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι δύο αυτές χώρες γεννήθηκαν μέσα στον πόλεμο και λόγω ενός πολέμου ο οποίος κατά κάποιον τρόπο συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Αμφότερες ήταν δορυφόροι των Συμμάχων[2] εναντίον της Γερμανίας κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και από την δεκαετία του 1950, στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου κατά της Ρωσίας, η Βρετανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες μηχανορραφούσαν εις βάρος τους και πριμοδοτούσαν πραξικοπήματα στο εσωτερικό τους. Αργότερα η Δύση χρησιμοποίησε το Ιράκ κατά του Ιράν στον πολυαίμακτο πόλεμο του 1980 και χρησιμοποιήθηκε ως αποδιοπομπαίος τράγος το 1991 όπου σκοτώθηκαν πολλές δεκάδες χιλιάδες σε μια αποτυχημένη προσπάθεια να διατηρηθεί ενωμένο το δυτικό μπλοκ, ενώ ο χασάπης Σαντάμ Χουσεΐν και οι Επαναστατικοί του Φρουροί παρέμειναν άθικτοι. Η εισβολή του 2003, με επικεφαλείς τις ΗΠΑ και την Βρετανία, προκάλεσε ακόμη περισσότερες χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες από θερμοβαρικές βόμβες[3], βόμβες διασποράς[4], φωσφόρου και απεμπλουτισμένου ουρανίου. Οι λαοί του Ιράκ διαθέτουν εμπειρία των θανάσιμων περιπτύξεων του ιμπεριαλισμού, και ειδικά του αμερικανικού, του βρετανικού και του γαλλικού.

Η κατάληψη της Μοσούλης, στις 10 Ιουνίου, μιας πόλης άνω του ενός εκατομμυρίου κατοίκων, από το Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ), προηγουμένως γνωστό έως τον Ιούνιο αυτής της χρονιάς ως Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε (ΙΣΚΙΛ), έχει οδηγήσει σε μια κλιμάκωση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, του χάους, του τρόμου και του πολέμου στην ήδη πολύπαθη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Το ΙΚ δεν είναι ένας ετερόκλητος στρατός που αποτελείται από έναν χαλαρό σύνδεσμο ομάδων όπως ήταν η Αλ Κάιντα (η οποία τυπικά αποκήρυξε το ΙΚ τον Φεβρουάριο αυτής της χρονιάς), αλλά μια αποτελεσματική και ανελέητη πολεμική μηχανή που είναι ήδη σε θέση να διεξάγει πόλεμο σε τρία μέτωπα: στον νότο κατά της Βαγδάτης, στην ανατολή κατά των κουρδικών εδαφών και στην δύση κατά της Αλέππο[5], στην Συρία. Ο εγκατεστημένος στην Βαγδάτη ειδικός επί του ΙΚ, Χισάμ αλ-Χασίμι, λέει ότι η δύναμή της ανέρχεται σε 50.000 άνδρες (The Guardian, 21/8/14) και στην ίδια αναφορά του γράφει ότι διαθέτει «πέντε μεραρχίες ισοδύναμης ισχύος με τα ιρακινά όπλα, που είναι όλες τους εξοπλισμένες από τις ΗΠΑ» και ότι «ο ολοένα αυξανόμενος αριθμός των ξένων μαχητών εξουσιάζει πολλές περιοχές». Το ΙΚ έχει δημιουργήσει ένα εκτεταμένο και ιδιαίτερο καθεστώς τρόμου αντλώντας δυνάμεις από τον κλάδο της Αλ Κάιντα στο Ιράκ, ενώ στην συνέχεια εξαπλώθηκε μέσα στην πολεμική δίνη της Συρίας με την απορρόφηση, είτε εκουσίως είτε με την βία, άλλων τζιχαντιστών ή «μετριοπαθών» δυνάμεων που μάχονται κατά του Άσσαντ. Σήμερα ελέγχει σημαντικές περιοχές της Κοιλάδας του Ευφράτη, στις οποίες έχει εγκαθιδρύσει το «Χαλιφάτο» του κατά μήκος της εναπομείνασας συνοριακής γραμμής μεταξύ Ιράκ και Συρίας που χαράχτηκαν από την Συμφωνία Σάικς-Πικό. Η καταστροφή αυτής της συνοριακής γραμμής είναι δηλωτική της εντεινόμενης αποσάθρωσης και του χάους, που αποτελούν το κατεξοχήν γνώρισμα του καπιταλισμού σε όλο και περισσότερες περιοχές του κόσμου.

Μέσα στο χάος της Μέσης Ανατολής προβάλλει ως δύναμη το Ισλαμικό Κράτος, του οποίου το δόγμα περί δημιουργίας ενός Μουσουλμανικού Χαλιφάτου στηρίζεται σε θρησκευτικές διαφορές και δοξασίες που διαθέτουν ιστορία άνω των χιλίων ετών. Ο εντελώς αντιδραστικός χαρακτήρας αυτού του Χαλιφάτου απεικονίζει τον βαθιά αντιδραστικό και εντελώς παράλογο χαρακτήρα ολόκληρου του καπιταλιστικού κόσμου, γεγονός που εκδηλώθηκε ρητά από την εποχή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και με όλα τα μετέπειτα ιμπεριαλιστικά μακελειά. Το Ισλαμικό Κράτος δεν έχει άλλο μέλλον από το μέλλον άλλης μιας αποσταθεροποιητικής ληστοσυμμορίας που αποτελεί εκδήλωση ενός ιμπεριαλισμού που έχει βυθιστεί μέσα στο αιματηρό χάρος του πολέμου, ρημάζοντας και διαλύοντας την περιοχή. Εκτός από αντιδραστική θρησκευτική δύναμη –όπως καταφαίνεται από την ωμή τρομοκρατία που ασκεί εναντίον αμάχων σιιτών, χριστιανών, Γεζίντι, Τουρκμένιοι, και Σαμπάκοι[6]- το ΙΚ αποτελεί μια ιδιαίτερη καπιταλιστική δύναμη που έχει υποστηριχθεί και ενισχυθεί από τις τοπικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που στην συνέχεια μετετράπη σε κύρια δύναμη κατά του Άσσαντ και του Ιράν. Η εξέλιξη αυτή υποστηρίχθηκε από τις ενέργειες –έμμεσες ή άμεσες- της Αμερικής και της Βρετανίας.

Όταν κανείς δαγκώνει το χέρι που τον ταΐζει

 

Κάποιοι σίγουρα θα ισχυριστούν ότι στερείται λογικής να υποστηρίζει κανείς ότι οι ιμπεριαλιστές δημιούργησαν μια δύναμη για στραφεί τελικά εναντίον τους. Αλλά η δημιουργία τέτοιων Φράνκεσταϊν δεν είναι διόλου άγνωστη στην ιστορία του καπιταλισμού. Ο Χίτλερ εξελέγη δημοκρατικά και ανήλθε στην εξουσία με την βοήθεια της Βρετανίας και της Γαλλίας προκειμένου να δράσει ως δύναμη κατατρομοκράτησης της εργατικής τάξης πρωτίστως στην Γερμανία. Ο Σαντάμ Χουσεΐν και το αιματοβαμμένο καθεστώς του ήταν κατασκεύασμα της Δύσης, και ειδικά του Γουάιτχωλ[7]. Το ίδιο ισχύει για τον Ρόμπερτ Μουγκάμπε στην Ζιμπάμπουε και τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς στην Σερβία. Οι μεντρεσέδες[8] του ισλαμικού φονταμενταλισμού και ο Οσάμα Μπιν Λάντεν ήταν κατεξοχήν κατασκευάσματα της CIA και της M16[9] σε συνεργασία με τις πακιστανικές μυστικές υπηρεσίες (ISI) προκειμένου να δράσουν για λογαριασμό τους στην αντιπαράθεσή τους με τον ρωσικό ιμπεριαλισμό στο Αφγανιστάν, τα οποία στην συνέχεια εξελίχθηκαν στους Ταλιμπάν και στην Αλ Κάιντα. Την δημιουργία της Χαμάς την ενθάρρυνε στην αρχή το ίδιο το Ισραήλ βλέποντάς την ως μέσο για την εξασθένιση της PLO, ενώ οι δυνάμεις των τζιχαντιστών στην Λιβύη εξοπλίστηκαν, ενθαρρύνθηκαν και υποστηρίχθηκαν από την Δύση και πρώην σοβιετικές δημοκρατίες.

Όλοι οι παραπάνω κάποια στιγμή γύρισαν και δάγκωσαν το χέρι που τους τάιζε, δείχνοντας έτσι ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένους δαιμονικούς ανθρώπους αλλά για επιδέξιους ψυχοπαθείς θιασώτες του καπιταλισμού που τους εξόπλισε και τους παρότρυνε η ίδια η δημοκρατία. Σήμερα δε στην Μέση Ανατολή, περισσότερο παρά ποτέ, οτιδήποτε προσπαθούν να κάνουν οι τοπικές αλλά και οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για να αντιμετωπίσουν τους αντιπάλους τους μηχανορραφώντας ή δημιουργώντας γεγονότα όχι απλώς καταλήγουν σε αποτυχία, αλλά συμβάλλουν στην γενικότερη επιδείνωση της κατάστασης επισωρεύοντας βαθύτερα και ευρύτερα προβλήματα μακροπρόθεσμα.

Η Αλ Κάιντα βρισκόταν στο Ιράκ για πάνω από μια δεκαετία, αλλά οι παραφυάδα της, το ΙΚ, υπό την νέα ηγεσία του Αμπου Μπακρ αλ Μπαγκντάντι –που το 2009 αφέθηκε ελεύθερος από την αμερικανική φυλακή του Ουμ Κασρ στο Ιράκ ύστερα από εντολή του Ομπάμα-[10] χρηματοδοτήθηκε από την Σαουδική Αραβία και το Κατάρ με ξέπλυμα χρημάτων διαμέσου του τραπεζικού συστήματος του Κουβέιτ και στους μαχητές του δόθηκε η δυνατότητα να διέρχονται από τα σύνορα της Τουρκίας. Εξοπλίστηκε, άμεσα ή έμμεσα, από την CIA, ενώ υπάρχουν συνεχείς αναφορές οι οποίες κάνουν λόγο για την εκπαίδευση μαχητών του ΙΚ από αμερικανικές και βρετανικές ειδικές δυνάμεις στην Ιορδανία και στην αμερικανική βάση του Ιντσιρλίκ στην Τουρκία.[11] Γιατί; Διότι ήθελαν μια αποτελεσματική στρατιωτική δύναμη κατά του καθεστώτος Άσσαντ, και μάλιστα πολύ πιο αποτελεσματική από τις «μετριοπαθείς» δυνάμεις. Ακόμη και το συριακό καθεστώς είχε δοσοληψίες με το ΙΚ και το χρησιμοποίησε με βάση την παλιά τακτική που στηρίζεται στο ρητό: «Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου». Οι τοπικές δυνάμεις και η Δύση υποστήριξαν το ΙΚ με σκοπό την αντιμετώπιση της αυξανόμενης ισχύος της πολεμικής μηχανής της φιλοϊρανικής Χεζμπολάχ και του καθεστώτος Άσσαντ, που υποστηρίζονται από την Ρωσία.

Το «Χαλιφάτο» του ΙΚ δεν έχει μακροπρόθεσμες προοπτικές, αλλά προς το παρόν εξαπλώνεται και δυναμώνει, λαμβάνοντας κυρίως την μορφή μιας «διεθνούς ταξιαρχίας» που προσελκύει φανατική ισλαμική νεολαία. Κατέχει έναν εξοπλισμό αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων και αντλεί χρηματική ρευστότητα από τις επιχειρήσεις του. Αυτή δεν είναι η μόνη μεταβολή στην εξέλιξη των γεγονότων. Η αμερικανική αεροπορία έχει δώσει κάλυψη στο κουρδικό PKK στις μάχες του εναντίον των τζιχαντιστών, μολονότι είναι μια οργάνωση που χαρακτηρίζεται «τρομοκρατική» από τις ΗΠΑ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ιράν, η Συρία του Άσσαντ και η Δύση βρίσκονται τώρα από μια άποψη στην ίδια πλευρά και σύμφωνα με αναφορές (The Observer, 17/8/14) ιρανικά αεροπλάνα επιχειρούν από την μεγάλη αεροπορική βάση Ρασίντ, που βρίσκεται στα νότια της Βαγδάτης, και ρίχνουν «βόμβες βαρέλια»[12] σε σουνιτικές περιοχές. Υπάρχουν αναμφίβολα ιρανικές χερσαίες δυνάμεις που πολεμούν στο Ιράν και στην Συρία κατά του ΙΚ. Η Τουρκία και η Ιορδανία, αλλά ακόμη και η Σαουδική Αραβία, ανησυχούν τώρα για την απειλή αυτής της οργάνωσης. Δεν υπάρχει πια η παραμικρή σταθερότητα στην περιοχή. Αυτό που κυριαρχεί είναι η ρευστότητα, η ρευστότητα του ιμπεριαλισμού.

Όταν σουνιτικά στοιχεία από την επαρχία Ανμπάρ προσχώρησαν στο ΙΚ για να καταλάβει τον Ιούνιο την Μοσούλη, ήταν φανερό ότι ο πόλεμος στην Συρία έχει εξαπλωθεί στο Ιράκ. Αυτό συνιστά μια πλήρη αντιστροφή της κατάστασης που ίσχυε κατά την διετία 2006-2007, όταν οι σουνίτες φύλαρχοι της Ανμπάρ προσχωρούσαν στις αμερικανικές δυνάμεις για να νικήσουν την Αλ Κάιντα. Όμως η υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ κυβέρνηση του Αλ Μαλίκι στην Βαγδάτη, εντός της οποίας κυριαρχούν οι σιίτες, απέκλεισε από την εξουσία τους σουνίτες, ενθάρρυνε την πραγματοποίηση ενός είδους πογκρόμ εναντίων τους από σιιτικές συμμορίες και μεταχειρίστηκε τους πληθυσμούς τους σαν να ήταν στρατός κατοχής. Η νέα «δίχως αποκλεισμούς» κυβέρνηση του Ιράκ δέχτηκε εκ νέου την συμμετοχή κάποιων σουνιτών βουλευτών, αλλά αυτοί κινδυνεύουν να αποκεφαλιστούν εάν εμφανισθούν στις εκλογικές τους περιφέρειες. Οι ΗΠΑ μπορεί να τρέφουν ελπίδες για μια σταθερή κυβέρνηση, αλλά η προοπτική του Ιράκ είναι η διάλυση. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν ούτε να ελέγξουν ούτε να συγκρατήσουν αυτό το χάος, το οποίο το μόνο που κατάφεραν ήταν να το δημιουργήσουν και να το επιτείνουν. Προς το παρόν έχουν αποφασίσει να κρατήσουν την κουρδική πρωτεύουσα Αρμπίλ[13] όσο εκεί υπάρχουν αμερικανικές χερσαίες δυνάμεις, πετρέλαιο και άλλα συμφέροντα. Δεν πρόκειται ασφαλώς για κάποια «ανθρωπιστική» επέμβαση. Αυτό είναι ένα κατάφωρο ψέμα.[14] Οι νέοι ψευδείς ισχυρισμοί του Κάμερον περί του ότι «η Βρετανία δεν πρόκειται να εμπλακεί σε έναν νέο πόλεμο στο Ιράκ» (BBC News, 18/8/14) ισχύουν όσο και ο «ανθρωπιστικός» χαρακτήρας αυτής της επέμβασής. Η απόφαση των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Βρετανίας, της Ιταλία, της Γερμανίας και της Τσεχίας να εξοπλίσουν τους Κούρδους, δίχως να υποδηλώνει μια κοινή πολιτική, θα ενισχύσει το δίχως άλλο την περιφερειακή κουρδική κυβέρνηση καθώς και την τάση κατακερματισμού του Ιράκ και θα προκαλέσει μεγαλύτερα προβλήματα στην περιοχή.

Στην Αρμπίλ υπάρχουν 60.000 πρόσφυγες και στο Ντοχούκ, μια από τις φτωχότερες περιοχές του Ιράκ, υπάρχουν πάνω από 300.000. Συνολικά οι πρόσφυγες υπερβαίνουν το 1 εκατομμύριο στο Ιράκ και αριθμούν εκατομμύρια στην ευρύτερη περιοχή. Αυτοί οι πρωτοφανείς αριθμοί προσφύγων καθώς και η διάλυση των συνόρων αποτελούν έκφραση μιας περαιτέρω παρακμής αυτού του σάπιου συστήματος. Το ιρανικό καθεστώς έχει ενισχυθεί, τα σύνορα της Τουρκίας (χώρας μέλος του ΝΑΤΟ) και της Ιορδανίας εξασθενίζουν και απειλούνται, ενώ οι χθεσινοί τρομοκράτες και κακοποιοί μετατρέπονται σε σημερινούς συμμάχους. Αλλά και ο κίνδυνος στα μετόπισθεν, στις δυτικές πρωτεύουσες και βιομηχανικές περιοχές -ο οποίος είναι πάντα παρόν, όπως η JIC[15]είχε προειδοποιήσει τον πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ το 2005- είναι σήμερα πιο έντονος εάν οι τζιχαντιστές τελικώς ηττηθούν και επιστρέψουν στις μεγάλες πόλεις για να βρουν τρόπο να συνεχίσουν εκεί τις επιθέσεις τους. Το ΙΚ αποτελεί ενσάρκωση της παρακμιακής και οπισθοδρομικής φύσης του καπιταλισμού και της πορείας του προς τον μιλιταρισμό, την βαρβαρότητα και τον ανορθολογισμό, που εκφράζεται με την δολοφονία και τον θάνατο εν ονόματι της θρησκείας[16], την μαζική σφαγή αμάχων, τον βιασμό και την υποδούλωση γυναικών και παιδιών. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους μπορεί να καταφέρουν να υπερφαλαγγίσουν το ΙΚ, αλλά δεν μπορούν να συγκρατήσουν το ιμπεριαλιστικό χάος που προκάλεσαν. Απεναντίας, οι μείζονες και οι τοπικές δυνάμεις που δρουν στην περιοχή κλιμακώσουν παραπέρα αυτήν την αστάθεια. Αυτό που δεν επιθυμούν είναι και αυτό για το οποίο έχουν εργασθεί και για το οποίο θα εξακολουθήσουν να εργάζονται, επειδή το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα τους οδηγεί τυφλά προς αυτήν την κατεύθυνση.

Baboon

Πηγή: http://en.internationalism.org,

 

[1] Μυστική συμφωνία μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας που υπεγράφη το 1916 και όριζε τον καταμερισμό των ζωνών επιρροής στην Μέση Ανατολή μετά την διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Συγκεκριμένα η συμφωνία προέβλεπε ότι η Νότιος Τουρκία και η σημερινή Συρία θα βρίσκονταν υπό γαλλική επιρροή, ενώ το σημερινό Ιράκ, η Ιορδανία και τμήμα του Ιράν θα βρίσκονταν υπό βρετανικό έλεγχο. (Σ.τ.Μ.)

[2] Πρόκειται συγκεκριμένα για την Βρετανία και την Γαλλία. (Σ.τ.Μ.)

[3] θερμοβαρική βόμβα (fuel-air bomb): Βόμβα που το εκρηκτικό της μείγμα με την έκρηξή του πάνω στον στόχο απελευθερώνεται και αναμιγνύεται με το ατμοσφαιρικό οξυγόνο σχηματίζοντας ένα νέο εκρηκτικό νέφος που εκρήγνυται αμέσως μετά την απελευθέρωσή του και προκαλεί ταυτόχρονα ισχυρό ωστικό κύμα με υπερηχητικές ταχύτητες και ένα υψηλό κενό, το οποίο αναρροφά τον αέρα και τα στερεά σωματίδια. Η βόμβα αυτή στηρίζεται έτσι σε ένα άκρως καταστροφικό μείγμα καυσίμου-αέρα που δεν εξοντώνει μονάχα όσους εκτίθενται στο πυρ αλλά επίσης και στο πανίσχυρο ωστικό κύμα και στο κενό. Οι θερμοβαρικές βόμβες είναι το δεύτερο ισχυρότερο όπλο μετά τις πυρηνικές. (Σ.τ.Μ.)

[4] Βόμβες διασποράς: Πρόκειται για βόμβες που φέρουν στο εσωτερικό τους μικρά βομβίδια που είναι προγραμματισμένα να εκραγούν στον αέρα ή στο έδαφος είτε αμέσως είτε ύστερα από ορισμένο χρονικό διάστημα. (Σ.τ.Μ.)

[5] Επαρχία της Βορείου Συρίας με έκταση 18.482 km², πληθυσμό 4.744.000 και πρωτεύουσα την Αλέππο. Στα βόρεια και βορειοδυτικά συνορεύει με την Τουρκία. (Σ.τ.Μ.)

[6] Σαμπάκοι: Λαός που ζει σε περιοχές του Bορείου Ιράκ. (Σ.τ.Μ.)

[7] Εννοεί την βρετανική κυβέρνηση. (Σ.τ.Μ.)

[8] Μουσουλμανικό κτήριο που προορίζεται για εκπαιδευτικούς ή επιστημονικούς σκοπούς. Εδώ ο συγγραφέας του άρθρου αναφέρεται στα ιεροδιδασκαλεία του Πακιστάν που αποτέλεσαν χώρους στρατολόγησης φανατικών μουσουλμάνων μαχητών. (Σ.τ.Μ.)

[9] Βρετανικές μυστικές υπηρεσίες. (Σ.τ.Μ.)

[10] http://www.politifact.com/punditfact/statements/2014/jun/19/jeanine-pirro/foxs-pirro-obama-set-isis-leader-free-2009/

[11] http://guardianlv.com/2014/06/isis-trained-by-us-government/

[12] Πρόκειται για αυτοσχέδιες βόμβες μικρού κόστους που αποτελούνται από έναν κύλινδρο, τον οποίον γεμίζουν με εκρηκτικά ή αέρια καύσιμα και κομμάτια μετάλλου, και ρίχνονται από αέρος προκαλώντας συχνά τον θάνατο αμάχων σε αστικές περιοχές. (Σ.τ.Μ.)

[13] Πρωτεύουσα του ημιαυτόνομου ιρακινού Κουρδιστάν στο Βόρειο Ιράκ. (Σ.τ.Μ.)

[14] Ο πρόεδρος Ομπάμα και ο πρωθυπουργός Κάμερον καυχήθηκαν για την διάσωση των Γεζίντι από το όρος Σιντζάρ, αλλά ανησυχούν περισσότερο για την υπεράσπιση της Αρμπίλ όσο και για τους Πεσμεργκά [ονομασία των Κούρδων μαχητών του ιρακινού Κουρδιστάν], τις οποίες αυτοί οι άμαχοι εγκατέλειψαν, δίνοντας στο πιο ριζοσπαστικό PKK την ευκαιρία να βγει αυτό στο προσκήνιο και να εμφανισθεί ως ο αληθινός σωτήρας των Γεζίντι, παρ’ όλο που αυτοί εξακολουθούν να παραμένουν εγκλωβισμένοι και βρίσκονται σε σοβαρό κίνδυνο.

[15] Μικτή Επιτροπή Πληροφοριών (Joint Intelligence Committee): Η αντίστοιχη βρετανική ΚΥΠ. η οποία είναι υπεύθυνη για τον συντονισμό όλων των μυστικών υπηρεσιών της χώρας. (Σ.τ.Μ.)

[16] Μια από τις αποτελεσματικές και παράλογες ενέργειες του ΙΚ κατά των αμερικανοκίνητων ιρακινών δυνάμεων που προσπαθούσαν να ανακαταλάβουν το Τικρίτ ήταν η πτήση βομβιστών αυτοκτονίας που εκσφενδονίστηκαν από τα παράθυρα και τις οροφές πάνω στις προελαύνουσες φάλαγγες. (Σ.τ.Μ.)

 dithen2010

Τον θέλουν νεκρό. Απορρίπτει την αίτηση του Ρωμανού ο εισαγγελέας

Την απόρριψη του αιτήματος του κρατούμενου Νίκου Ρωμανού για χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας, προκειμένου να συνεχίσει χωρίς προβλήματα τη φοίτησή του στο ΤΕΙ Αθηνών, πρότεινε ο αρμόδιος εισαγγελέας, σύμφωνα με το δικηγόρο του κρατούμενου. 

Οι συνήγοροι δεν θα ζητήσουν χρόνο για να υποβάλλουν υπόμνημα δεδομένης της κρισιμότητας της κατάστασής του Νίκου Ρωμανού, αλλά θα ζητήσουν την άμεση σύγκλιση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά, ώστε να εκδοθεί η απόφαση που στην ουσία θα αφορά την ίδια τη ζωή του κρατούμενου.  

Την ίδια στιγμή, το σωματείο εργαζομένων του νοσοκομείου «Γ. Γεννηματάς» σε ανακοίνωσή του αναφέρει πως η κατάσταση της υγείας του είναι επιβαρημένη, ενώ υπογραμμίζουν πως οι αρχές επιχειρούν «με εισαγγελική παραγγελία» να υποχρεώσουν τους θεράποντες γιατρούς να τον σιτίσουν παρά τη θέλησή του και να σπάσουν έτσι την απεργία πείνας. 

Ολόκληρη η ανακοίνωση των εργαζομένων του νοσοκομείου Γεννηματάς:

«Μέρες τώρα το νοσοκομείο ΓΝΑ “Γ. Γεννηματάς” έχει μετατραπεί σε αστυνομοκρατούμενο χώρο, με δεκάδες αστυνομικούς –ένστολους και με πολιτικά– περιπολικά και κλούβες στον προαύλιο χώρο να θυμίζουν φυλακή και όχι νοσοκομείο.

Αφορμή η συνεχιζόμενη απεργία πείνας τον νοσηλευόμενου προφυλακισμένου νεαρού Ν. Ρωμανού με αίτημα να συνεχίσει τις σπουδές και τις εξετάσεις του στο εκπαιδευτικό Ίδρυμα που φοιτεί. Ήδη η κατάσταση της υγείας του είναι επιβαρημένη.

Παράλληλα επιχειρούν με εισαγγελική παραγγελία να υποχρεώσουν τους θεράποντες γιατρούς του να τον σιτίσουν παρά τη θέλησή του και να σπάσουν έτσι την απεργία πείνας.

Το Σωματείο μας εκφράζει έντονη διαμαρτυρία γι’ αυτή τη κατάσταση και απαιτεί:

Να ικανοποιηθούν τα αιτήματα του απεργού πείνας, για να μη συνεχιστεί να τίθεται σε κίνδυνο η ζωή του. Να μην υπάρξει καμιά δίωξη εναντίον των γιατρών που τον περιθάλπουν.

Να λήξει η αστυνομοκρατία στους χώρους του νοσοκομείου. Προχωράμε σε παρέμβαση προς τη διοίκηση του νοσοκομείου για την ικανοποίηση των αιτημάτων μας».

efsyn.gr

Ας μιλήσουμε για τρομοκράτες

Aς μιλήσουμε για τρομοκρατία της κοινωνίας...

Σε τρομοκρατεί περισσότερο που κυκλοφορεί ελεύθερος ο Χριστόδουλος Ξηρός, ή που κυκλοφορούν ελεύθεροι στα πάνελ ο Ρογκάκος με τον Πρετεντέρη;

Σε τρομοκρατεί περισσότερο που κυκλοφορούν ελεύθεροι ένοπλοι αντάρτες πόλης που "ληστεύουν" τράπεζες και καίνε ATM, ή που κυκλοφορεί ελεύθερος ο Σάλλας της Πειραιώς και δίνει συμβουλές για να βγούμε από την κρίση;

Σε τρομοκρατεί περισσότερο ο αναρχικός Νίκος Ρωμανός εκτός φυλακής, ή ο Λοβέρδος στην καρέκλα του υπουργού Παιδείας;

Σε τρομοκρατεί περισσότερο το άβατο των Εξαρχείων, ή το επιχειρηματικό άβατο του Μπόμπολα;

Σε τρομοκρατεί περισσότερο το πανεπιστημιακό άσυλο, ή η ασυλία Μιχελάκη;

Σε τρομοκρατεί περισσότερο μία προκήρυξη του Μαζιώτη, ή πέντε λεπτά "δημοσιογραφικής" συζήτησης Μπουμπούκου-Πορτοσάλτε;

Σε τρομοκρατούν περισσότερο οι Πυρήνες της Φωτιάς, ή η αίθουσα σύνταξης ειδήσεων του Mega;

Σε τρομοκρατούν περισσότερο τα θρασίμια οι φοιτητές που αδειάζουν σκουπίδια στο υπερπολυτελές γραφείο του ΟΝΝΕδίτη πρύτανη Φορτσάκη, ή τα πάρτυ και ο πολιτισμός της ΔΑΠ και οι Παπαμιμίκοι που παράγουν;

Σε τρομοκρατεί περισσότερο το indymedia, ή το twitter του Μπουμπούκου;

Πάντως εμάς οι "τρομοκράτες" μας φέρονται με το σεις και με το σας, που θα έλεγε και η Ντόρα Κούβελου-Μητσοτάκη-Χριστοφοράκου-Μπακογιάννη. 

(ΠΗΓΗ: http://projector-revolt.blogspot.gr/)

Γερμανός δημοσιογράφος καταγγέλλει το «σιωπηλό πραξικόπημα» της τρόικας

«Σιωπηλό πραξικόπημα» αποκαλεί την παρέμβαση της τρόικας στις χώρες της κρίσης ο Γερμανός δημοσιογράφος Γιούργκεν Ροτ στο ομώνυμο βιβλίο του, που κυκλοφόρησε πρόσφατα σε τέταρτη έκδοση.

«Όταν λέω “σιωπηλό πραξικόπημα” εννοώ ότι γίνονται αλλαγές σε ένα πολιτικό και κοινωνικό σύστημα χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση, χωρίς τη συμμετοχή του πληθυσμού στις διαδικασίες. Μίλησα με πολλούς επιστήμονες και συνδικαλιστές πριν καταλήξω στον όρο “πραξικόπημα” και όλοι μου είπαν ότι περί αυτού πρόκειται, ότι αυτό συμβαίνει στην ουσία τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, στην Πορτογαλία,στην Ισπανία. Μία αλλαγή στην ίδια την κοινωνία», τονίζει ο Γερμανός δημοσιογράφος, όπως μεταδίδει η Deutsche Welle.

Από την άλλη πλευρά, ο Γιούργκεν Ροτ θεωρεί, και το εξηγεί στο βιβλίο του, ότι ευθύνη για τη σημερινή κρίση φέρει η ελληνική πολιτική τάξη, συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα που σχετίζονται μαζί της, καθώς και η γενικότερη νοοτροπία του νεποτισμού και της οικογενειοκρατίας. Αν όμως έτσι έχουν τα πράγματα, δεν είναι θεμιτή, αλλά και απαραίτητη η «αλλαγή στο πολιτικό και κοινωνικό σύστημα» την οποία φαίνεται να επικρίνει;

«Η διαφθορά έχει σημαντικό ρόλο, κατά τη γνώμη μου, στην αποκαλούμενη κρίση χρέους. Θεωρώ ότι τα κυρίαρχα πολιτικά κόμματα είναι υπεύθυνα για το σύστημα της διαφθοράς. Δεν μιλάω για κρούσματα διαφθοράς σε χαμηλόβαθμους υπαλλήλους, αλλά για υποθέσεις εκατομμυρίων, οι οποίες αν δεν επιδοκιμάζονται, τουλάχιστον γίνονται ανεκτές», λέει ο δημοσιογράφος στην Deutsche Welle. Και επικαλείται μαρτυρίες, ιδιαίτερα νέων ανθρώπων, στην Ελλάδα, που λένε ότι θα ήθελαν μία σοβαρή εναλλακτική λύση, η οποία όμως δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.

Ο Γιούργκεν Ροτ είναι ιδιαίτερα επικριτικός προς την τρόικα: την κατηγορεί για κοινωνική αναλγησία στις χώρες της κρίσης και για «εκβιαστικούς χειρισμούς», για παράδειγμα στο ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων. «Αποσιωπούν ότι σχεδόν πάντα οι ιδιωτικοποιήσεις οδηγούν σε απολύσεις, μισθολογικό ντάμπινγκ και επισφαλείς σχέσεις εργασίας», γράφει.

Υπενθυμίζει δε ότι, ενώ πριν από τις ευρωεκλογές είχε τεθεί το ζήτημα της λογοδοσίας των ελεγκτών της τρόικας, προκαλώντας μάλιστα και τη σύσταση διερευνητικής επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έκτοτε το ζήτημα έχει ατονήσει. «Θυμηθείτε τι έγινε πριν από τις ευρωεκλογές», λέει ο Γερμανός δημοσιογράφος. «Τότε έλεγαν στην Ελλάδα, αλλά και στη Γερμανία και στις Βρυξέλλες, ότι η τρόικα πρέπει να υπαχθεί σε “δημοκρατικό έλεγχο”. Από τότε όμως δεν έχει ακουστεί τίποτα πια γι’ αυτό το θέμα και αυτό αποδεικνύει ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει η θέληση να αλλάξουν τα πράγματα και να δοθεί προτεραιότητα στην κοινωνική διάσταση της πολιτικής, μάλλον το αντίθετο θα έλεγα…».

Αν όμως έτσι έχουν τα πράγματα, ποια θα ήταν η εναλλακτική λύση; Τι θα ήταν αυτό που θα μπορούσε να υποκαταστήσει την τρόικα; «Αυτό είναι πράγματι το ερώτημα, αυτό είναι το πρόβλημα. Σίγουρα θα είχαμε λιγότερα προβλήματα, εάν εφαρμοζόταν ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης, τον οποίο άλλωστε έχουν συνυπογράψει τόσο η Ελλάδα, όσο και η Γερμανία. Αλλά δυστυχώς ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης παραμένει στα χαρτιά και δεν εφαρμόζεται, γιατί η Ευρώπη παραμένει μία ένωση οικονομική, αλλά όχι κοινωνική».

Στο βιβλίο του ο Γιούργκεν Ροτ αναφέρεται επίσης στο θέμα της μετανάστευσης, το οποίο μάλιστα συσχετίζει με την άνοδο της ακροδεξιάς. Το 80% των προσφύγων που εισρέουν στην Ε.Ε. έρχονται μέσω Ελλάδας, αλλά η Ευρώπη έχει αφήσει την Ελλάδα να «παλεύει» μόνη της με αυτό το πρόβλημα, ενώ κάτι παρόμοιο γίνεται και με την Ιταλία, επισημαίνει ο Γερμανός δημοσιογράφος.

Την ίδια στιγμή όμως επικρίνει και τις ελληνικές αρχές για κακομεταχείριση των προσφύγων, υπενθυμίζοντας και τις ευρωπαϊκές «καταδίκες» για το ζήτημα αυτό. «Η δική μου πεποίθηση, ή τουλάχιστον η εντύπωση που αποκόμισα από τη δουλειά μου στην Ελλάδα, είναι ότι το αρνητικό κλίμα απέναντι στους πρόσφυγες είναι και ένα “χρήσιμο” εργαλείο για να αποσπάσει κανείς την προσοχή του κόσμου από τα πραγματικά κοινωνικά προβλήματα και να τη στρέψει στους πρόσφυγες ή και να επιρρίψει ευθύνες στους πρόσφυγες», λέει ο Γιούργκεν Ροτ. «Και εδώ θα ήταν και πάλι η ευθύνη της πολιτικής και ιδιαίτερα των κυβερνώντων κομμάτων να παρέμβουν, αλλά μέχρι στιγμής δεν βλέπω να γίνεται κάτι τέτοιο…».

πηγή:

 http://seisaxthia.wordpress.com

Nonews-NEWS: Αυτοί που δεν αγανακτούν πολύ...

Nonews-NEWS: Αυτοί που δεν αγανακτούν πολύ...: Ορισμένα πράγματα, όπως τον πολιτικό αυταρχισμό, πρέπει να τα σκοτώνεις όσο είναι μικρά... «Χούντα είναι μεγάλη κουβέντα», διαμαρτυρήθ...