Χυδαία επίθεση τρομοκράτησης των Ελλήνων

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Λυσσομανά εναντίον της χώρας μας ο γερμανικός και ο γαλλικός Τύπος τις τελευταίες μέρες, υποβοηθούμενος και από μερίδα του βρετανικού, τόσο δεξιών όσο και φίλα προσκείμενων προς τους Εργατικούς εφημερίδων. Στο πλαίσιο της επιχείρησης πρόκλησης πανικού στα μέλη της κυβέρνησης Τσίπρα, αλλά και σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό ώστε να υποβοηθηθούν τα σχέδιά τους, οι Γερμανοί θυμίζουν πλέον ανοιχτά τον Γκέμπελς, τον υπουργό Προπαγάνδας του Αδόλφου Χίτλερ. «Φινάλε» πανηγύριζε την Κυριακή η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», η εφημερίδα της γερμανικής πολιτικής και οικονομικής ελίτ. «Στις 30 Ιουνίου τελειώνουν τα χρήματα των Ελλήνων και η χώρα χρεοκοπεί. Ερχεται κατόπιν το Grexit;», δηλαδή η αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ, αναρωτιόταν υποκριτικά και κακόβουλα η υποτιθέμενα σοβαρότερη εφημερίδα της σημερινής Γερμανίας. «Να μην κρατήσουμε την Ελλάδα στο ευρώ έναντι οποιουδήποτε τιμήματος» έγραφε στην ίδια εφημερίδα το Σάββατο ο Ούρλιχ Γκρίλο, πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων. Τη Δευτέρα ήταν η σειρά της «Ζίντοϊτσε Τσάιτουνγκ», σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης, να προκαλέσει τρόμο λέγοντας ότι οι Γερμανοί έχουν αποφασίσει να αναγκάσουν τον Τσίπρα να επιβάλει... απαγόρευση εξαγωγής κεφαλαίων από την Ελλάδα και κλείσιμο για μερικές μέρες των ελληνικών τραπεζών και περιορισμό στην κίνηση κεφαλαίων στο εσωτερικό! Το γερμανικό παραμύθι είχε κι άλλους δράκους: Αν ο Τσίπρας αρνηθεί να υπακούσει στις διαταγές του Δ' Ράιχ, τότε οι εταίροι θα απομονώσουν την Ελλάδα από την Ευρωζώνη κι έτσι θα ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα! Καλά, χθες οι Γερμανοί της «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» είχαν πάθει παράκρουση. Πρώτο θέμα στην πρώτη σελίδα με τίτλο «Η Αθήνα περιμένει παραχωρήσεις από τα κράτη του ευρώ» και υπότιτλο «Ο Τσίπρας σε πορεία σύγκρουσης - Ανησυχία για μη σχεδιασμένη αποχώρηση της Ελλάδας».
Στην πρώτη σελίδα πάντα, τεράστιο κύριο άρθρο εναντίον της χώρας μας. Στη δεύτερη σελίδα κορυφαία ανάλυση με τίτλο «Απελπιστική είναι μόνο η κατάσταση» και υπότιτλο «Η αθηναϊκή κυβέρνηση συνεχίζει να είναι πολύ αγαπητή στους Ελληνες και επομένως παραμένει ο μοναδικός αξιόπιστος συνομιλητής» με εμφανή αξιοποίηση. Αλλα δύο άρθρα στις οικονομικές σελίδες και ακόμη ένα στις χρηματιστηριακές! Εξι (!) άρθρα, ρεπορτάζ και αναλύσεις δεν είναι και κάτι συνηθισμένο, εδώ που τα λέμε. Στη χρηματιστηριακή σελίδα μάλιστα είχε και γράφημα της αξίας της μετοχής της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, που ξεκινούσε από το 2010, όταν η μετοχή της άξιζε 89,10 ευρώ και τη σύγκρινε με την προχθεσινή αξία της, που είχε ούτε καν 1 ευρώ, μόλις 90 λεπτά. Στο κείμενο δεν εξηγούσε φυσικά ότι με τις κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά - Βενιζέλου, τυφλά προσηλωμένες στις γερμανικές εντολές, η μετοχή της Εθνικής είχε χάσει τα... 88 (!!!) ευρώ από τα 89, τους πείραζαν προφανώς μόνο τα 20 λεπτά (!) που είχε χάσει επί ΣΥΡΙΖΑ. Τι να πει κανείς...

Από κοντά με τους Γερμανούς όμως και η γαλλική «Λε Μοντ»: «Η Ευρώπη ετοιμάζεται για μια χρεοκοπία της Ελλάδας» ήταν ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος της την Κυριακή. «Η Αθήνα και οι δανειστές της στο χείλος της ρήξης» ήταν ο χθεσινός τίτλος της στις οικονομικές σελίδες . «Η Αθήνα στο χείλος του γκρεμού» ήταν ο τίτλος το Σάββατο στις οικονομικές σελίδες, που η «Μοντ» είχε πάλι την Ελλάδα κεντρικό πρωτοσέλιδο θέμα. «Ελλάδα - Ευρώπη: Τέλος του παιχνιδιού υψηλού κινδύνου» ήταν ο τίτλος. Πολύ πιο επιθετικός ο υπότιτλος της πρώτης σελίδας: «Οι διαπραγματεύσεις με τον Αλέξη Τσίπρα παλινδρομούν και διεξάγονται σε κλίμα πρόκλησης. Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ δεν μπορεί πλέον να αποκλειστεί»! Στις οικονομικές σελίδες το Σάββατο πάλι ο τίτλος ήταν... «βρικολακιάρικος»: «Η Αθήνα στο χείλος του γκρεμού». Και πάει λέγοντας...

Από κοντά και οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου. «Ο Τσίπρας ορκίζεται να αντισταθεί στη "λεηλασία" της Ελλάδας καταφέροντας πλήγμα στις προοπτικές συμφωνίας» ήταν ο χθεσινός κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος τους.

Τρία άρθρα μέσα, στις εσωτερικές σελίδες. «Το ΔΝΤ φοβάται χρεοκοπία και τις συνέπειες για τη φήμη του» ο τίτλος ενός από αυτά. Το πρόβλημα δηλαδή δεν είναι τι θα γίνει με τον ελληνικό λαό, αλλά η... φήμη του ΔΝΤ! Το πρόβλημα δεν είναι δηλαδή ότι το ΔΝΤ δεν έχει δώσει στην κυβέρνηση 3,6 δισεκατομμύρια δανειακές δόσεις που μόνο του έχει αποφασίσει να τις καθυστερήσει, αλλά αν θα οδηγήσει την Ελλάδα σε χρεοκοπία επειδή η κυβέρνηση δεν θα τον πληρώσει 1,6 δισ. ευρώ! Σαν δεν ντρέπονται...

ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΣΠΥΡΑΚΗ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΣΥΝΕΜΟΡΦΩΘΗ ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ !

Πηγή: http://iskra.gr

Κατά τη διάρκεια συζήτησης για την ενεργειακή ασφάλεια στην ΕΕ, η ευρωβουλευτής της ΝΔ Μαρία Σπυράκη άδραξε την ευκαιρία να επιτεθεί στην ενεργειακή πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης κάνοντας λόγο για «ακραίες αριστερές ιδεολογίες» και «ιδεοληπτικές τροπολογίες», που «αυξάνουν την εξάρτηση της Ελλάδας από τη Ρωσία υπονομεύοντας την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης»!

Η Μαρία Σπυράκη εγκάλεσε την ελληνική κυβέρνηση επειδή αρνείται να προχωρήσει στον τεμαχισμό και τοξεπούλημα της ΔΕΗ (!), στοχοποιώντας προσωπικά τον υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας Παναγιώτη Λαφαζανη διότι «δεν συνεμορφώθη».

Κατέληξε δε να ζητήσει ανενδοίαστα από την Κομισιόν να παρέμβει ώστε να η κυβέρνηση να συμμορφωθεί «προς τα υποδείξεις», στην πραγματικότητα στις ορέξεις των ληστρικών ιδιωτικών συμφερόντων που λυμαίνονται το χώρο της ενέργειας.

Για την κυρία Σπυράκη, προφανώς, η προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του κοινωνικού αγαθού της ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς και η ανεξάρτητη ενεργειακή και εξωτερική πολιτική της χώρας, χωρίς μονοδιάστατες εξαρτήσεις με μοναδικό γνώνονα το εθνικό και λαϊκό συμφέρον αποτελούν«ιδεοληψίες» που πρέπει να παταχθούν !

Κατά τα άλλα, οι εκπρόσωποι των κομμάτων της μνημονιακής λεηλασίας του λαού και του τόπουαποκρούουν μετά βδελυγμίας τις εύλογες αιτιάσεις ότι αποτελούν την Πέμπτη Φάλαγγα των δανειστών μέσα στη χώρα.

Χωρίς κανένα άλλο σχόλιο, παραδίδουμε στην κρίση των αναγνωστών ολόκληρη τη σχετική τοποθέτηση της Μαρίας Σπυράκη στο Ευρωκοινοβούλιο, η οποία έχει ως εξής :

«Δεν καταφέραμε να συμφωνήσουμε σήμερα στο απαραίτητο πλαίσιο για την ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας στην ΕΕ, λόγω ιδεοληπτικών τροπολογιών της Aριστεράς. Είναι αυτές οι ίδιες ιδεοληψίες που οδηγούν την κυβέρνηση και στη χώρα μου την Ελλάδα, να αυξάνει την εξάρτηση από έναν και μοναδικό πάροχο την Ρωσία, υπονομεύοντας την ενεργειακή ασφάλεια. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας της ακραίας αριστερής ιδεολογίας και του αρμόδιου υπουργού Π. Λαφαζάνη.

Αλήθεια τι θα σημάνει για την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια, για την προμήθεια αερίου από πολλαπλούς προμηθευτές αν δεν προχωρήσει ο αγωγός ΤΑΡ και συνεχιστεί το παιχνίδι με τον Τurkish Stream για τον οποίο, παρεμπιπτόντως, δεν υπάρχουν κονδύλια;

Τι συνεπάγεται για την ενιαία αγορά ενέργειας και τελικά για την ενεργειακή ασφάλεια η άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης να προχωρήσει στη μερική αποκρατικοποίηση της ΔΕΗΣ (sic), η άρνηση να αυξήσει τη συμμετοχή των ιδιωτών μέσω Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, να πληρώσει εντέλει τις οφειλές στους ιδιώτες παραγωγούς ενέργειας; Το ψήφισμα είναι απαραίτητο για να προχωρήσει η ενεργειακή ασφάλεια. Είναι όμως προϋπόθεση, κυβερνήσεις κρατών μελών όπως η ελληνική που δεν εργάζονται για την Ενιαία Αγορά Ενέργειας να συμμορφωθούν σε αυτή την κατεύθυνση».

Οι μεν και οι δεν

Νίκος Τσιουλάκης 

ΕΣΕΙΣ που δεν βγαίνετε βόλτα χωρίς να κρατάτε την Luis Vuitton τσάντα σας,

ΕΣΕΙΣ που όταν προχωράτε μας κοιτάτε αφ υψηλού από τις 15ποντοτάκουνες Louboutin γόβες σας,

ΕΣΕΙΣ που ακόμα δεν έχετε πάει στο paradise Mykonos γιατί περιμένετε το τελευταίο μοντελάκι του Versage

ΕΣΕΙΣ που και στο περίπτερο για να αγοράσετε τα τσιγάρα σας πάτε με το Grand Cherokee σας

ΕΣΕΙΣ που την μόνη λαϊκή που ξέρετε είναι η ΛΑΪΚΗ τράπεζα, που είχατε τις μετοχές σας,

ΕΣΕΙΣ που στο άκουσμα του "ραντεβού στα γουναράδικα" τρομοκρατηθήκατε μήπως δεν προλάβετε να αγοράσετε την νέα σας γούνα vison,

ΕΣΕΙΣ που η ψωροκώσταινα σας φαίνεται tres banal, και θέλετε να γίνεται ΕΥΡΩ-ΠΕΗ (όχι δεν είναι ορθογραφικό λάθος),

ΕΣΕΙΣ που το μόνο χημικό που ξέρετε είναι οι χημικές δίαιτες που χάνετε 5 κιλά σε 12 ώρες, ενώ άλλοι τα χάνουν από την πείνα,

ΕΣΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΠΑΤΕ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΑΥΡΙΟ. You know ΣΥΝΤΑΓΜΑ? Εκεί πάνω από την Ερμού, κοντά στα λουλουδάδικα, ναι εκεί κοντά στην βουλή.

Και πάρτε μαζί και την shelfi σας να τραβήξετε αναμνηστική με τον τσολιά της φρουράς, η με τον Γερμανοτσολιά τον Αδωνη.

ΕΜΕΙΣ οι αναρχοάπλυτοι, τα θρασίμια, τα τσογλάνια,

ΕΜΕΙΣ που θέλουμε μία άλλη Ευρώπη της Δημοκρατίας και της δικαιοσύνης, αλλά και αν μας λείψει δεν θα στεναχωρηθούμε κιόλας.

ΕΜΕΙΣ που δεν έχουμε δίλημμα για euro η δραχμή , γιατί δεν έχουμε τίποτα από τα δύο,

ΕΜΕΙΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ

ΘΑ ΠΑΜΕ Σ Η Μ Ε Ρ Α για να βροντοφωνάξουμε ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!!!

Το "μένουμε Ευρώπη" ως κρίση ταυτότητας

Του Γιώργου Αλεξάτου

Το εκ γενετής σύμπλεγμα της ελληνικής αστικής τάξης και όσων επηρεάζονται από την κυρίαρχη ιδεολογία σ' αυτόν τον τόπο, ήταν και είναι η διεκδίκηση μιας ταυτότητας αποκλειστικά και μόνο "ευρωπαϊκής".

Σε έναν τόπο που εντάσσεται στον ιστορικό χώρο της ανατολικής Μεσογείου, με έναν λαό που διαμορφώθηκε πολιτισμικά σε στενή συνάφεια με τους άλλους λαούς της νότιας Βαλκανικής και της Μικράς Ασίας, ο ελληνικός εθνικισμός επιδίωκε πάντα τη διαμόρφωση μιας ιδεολογίας "ανωτερότητας" που θα εξασφάλιζε η "ευρωπαϊκή ταυτότητα". Κάνοντας, συνάμα, ανεκτή και την πρόσδεση στο άρμα δυτικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Αυτή είναι η ιδεολογική βάση του συνθήματος "Μένουμε Ευρώπη!". Ένα σύνθημα αδιανόητο για τους Ιταλούς, τους Γάλλους ή τους Ολλανδούς, που σε ανάλογη περίπτωση θα μιλούσαν για Ε.Ε. Το ότι είναι Ευρωπαίοι είναι αναμφισβήτητο.

Εδώ σε μας, η κρίση ταυτότητας κάνει μπαμ από μακριά...

Τι ωραία εικόνα

«Αλλά τι οξύμωρο; Επί δημοκρατίας Αντώνη Σαμαρά δεν μπορούσαμε να ανέβουμε ούτε στο πεζοδρόμιο»…

Τους είδατε χθες (Πέμπτη) που έφτασαν στο προαύλιο της Βουλής; Εισβολή από φιλελεύθερους. «Τι ωραία εικόνα» αναφώνησε από...
το παράθυρο του Mega ο Γιάννης Πρετεντέρης μόλις τους είδε. Και χαρακτήρισε τη συγκέντρωση υπέρ της παραμονής στο ευρώ, υπέρ της συνέχισης της λιτότητας δηλαδή, «μεγαλειώδη».

Η «ωραία εικόνα» ήταν η... εισβολή των... διαδηλωτών στο προαύλιο της Βουλής. Εκεί που είχαν μπει και οι αντεξουσιαστές αν θυμάστε, πέντε-δέκα άτομα όλα κι όλα, προκαλώντας την μήνιν όλων εκείνων που τώρα χειροκροτούσαν.

Και μαζί με όλους τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που έδωσαν το δυναμικό παρών (από άλλα κόμματα δεν πήγε κανένας;) ήταν και ο Νίκος Δένδιας που μέχρι πρότινος, σε αντίστοιχες διαδηλώσεις, μας έπνιγε στα χημικά στέλνοντας πολεμικές διμοιρίες ΜΑΤ.

Αλλά τι οξύμωρο; Επί δημοκρατίας Αντώνη Σαμαρά δεν μπορούσαμε να ανέβουμε ούτε στο πεζοδρόμιο μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη, επί χούντας Αλέξη Τσίπρα (όπως έλεγαν χθες οι φιλοευρωπαϊστές) οι διαδηλωτές έφτασαν μέχρι το περιστύλιο της Βουλής.

Κάτι δεν καταλαβαίνουμε μάλλον...

Δημήτρης Κανελλόπουλος

Εγέρθητω χρυσή μου εγέρθητω …

Γράφει η Κατερίνα Ακριβοπούλου στο altsantiri


Σείστηκε η Πλατεία Συντάγματος από τα συνθήματα «΄Ολι Ρεν – Ολι Ρεν φέρε πίσω τα καγιέν», ενώ οι εμβληματικές φυσιογνωμίες του Αδωνι, του Φορτσάκη, τουΚικίλια, της Βούλτεψη και άλλων κορυφαίων μορφών του μαζικού κινήματος της Μυκόνου και της γιάφκας του Κολωνακίου, προκάλεσαν ρίγη συγκίνησης στο πλήθος που παραληρούσε από τον επαναστατικό οίστρο της κατσαρόλας και της σφυρίχτρας…

Εγέρθητω είπε ο παλιάτσος στο ληστή …

Με σπόνσορες τους πλέον καταξιωμένους οίκους αξιολόγησης μόδας και χορηγούς επικοινωνίας το Σκάι και το MEGA, η συγκέντρωση ανάβει την ώρα των δελτίων των 8 και όλα είναι α-συνειδητά …

Τα χαραγμένα από το μόχθο της ηλιοθεραπείας και των spa πρόσωπα των διαδηλωτών, ήταν γροθιά στο στομάχι των βολεμένων αντιμνημονιακών, που έχουν αφεθεί στη μοίρα της ιστορίας η οποία φέρνει το τέλος της λιτότητας στην Ευρώπη…

Το σύνθημα είχε δοθεί από νωρίς. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σ΄ένα συγκινητικό ξέσπασμα γνήσιας ιερής αγανάκτησης, κάλεσε από το VimaFM, τον κόσμο «να σηκωθεί επιτέλους από τους καναπέδες», προφανώς για να τους αλλάξει καθώς τα καλά σπίτια, συνηθίζουν κάθε καλοκαίρι να κάνουν και μια ριζική ανακαίνιση σε όλα. Ακόμη και στις ηλεκτρικές συσκευές, με έμφαση στα τελευταία μοντέλα τηςSiemens …

¨Μένουμε Ευρώπη » ήταν το κεντρικό σύνθημα της συγκέντρωσης και δικαίως.

Μένουμε Ευρώπη γιατί εκεί έχουμε τα λεφτά μας και τους κολλητούς μας.

Μένουμε Ευρώπη για να πάνε οι μισθοί στα 200 ευρώ και να δούμε επιτέλους την επιχειρηματικότητα να ανθίζει.

Μένουμε Ευρώπη γιατί αυτά που μάθαμε στα σεμινάρια του ΔΝΤ και της Τρόικαςδεν πρέπει να πάνε χαμένα.

Μένουμε Ευρώπη γιατί είμαστε καραβλαχάρες αμόρφωτες και αστοιχείωτες και πρέπει επιτέλους τα παιδιά μας να ξεφύγουν από τον επαρχιωτισμό που θέλει να μας επιβάλει η αντίληψη για ανεξαρτησία και εθνική αξιοπρέπεια . Ξέρεις πόση περηφάνεια ένοιωσα Ζανέτ μου αυτά τα πέντε χρόνια, όταν έβλεπα τους Ράιχενμπαχ και Φούχτελ και τους άλλους ξένους με τα όλα τους ,να κάνουν κουμάντο στα υπουργεία; Επιτέλους χρυσή μου γίναμε Ευρώπη! Ασε που με τις περικοπές και τις μειώσεις μισθών γλυτώσαμε από τη πλέμπα …

Και τώρα αυτοί οι σοσιαλφασίστες έχουν σκοπό να μας οδηγήσουν λέει στην ισότητα και στη Δημοκρατία στην Ευρώπη ! Αν είναι δυνατόν !

Εγέρθητω χρυσή μου εγέρθητω …

Και παλαβοί και αριστεριστές

Έχουν μπερδευτεί οι θεσμοί και οι εδώ υποστηρικτές τους. Προσπαθώντας να ανιχνεύσουν τις προθέσεις του Τσίπρα και των συνεργατών του αναρωτιούνται:

Μήπως είναι...
παλαβοί;

Μήπως είναι αριστεριστές;

Μήπως, που είναι και το χειρότερο, πρόκειται για ένα σχήμα παλαβού αριστερισμού;

Όσοι πιστεύουν ότι είναι απλώς παλαβοί επικαλούνται την αποκοτιά του πρωθυπουργού να τα βάζει με υπέρτερες δυνάμεις και να απαιτεί η όποια συμφωνία να μην είναι επονείδιστη για τη χώρα.

Εκείνοι που υποστηρίζουν ότι έχουμε να κάνουμε με αριστεριστές παραπέμπουν στις απόψεις αξιωματούχων που διαφωνούν με την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, που επιμένουν να μην μειωθούν οι συντάξεις και να μην αυξηθεί ο Φ.Π.Α σε προϊόντα και υπηρεσίες μαζικής κατανάλωσης.

Τέλος υπάρχουν και αυτοί που αθροίζουν τα παραπάνω και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση είναι και τα δύο.

Το ίδιο προφανώς είχαν στο μυαλό τους και κάποιοι απο τους διαδηλωτές της Πέμπτης, διαφορετικά δεν θα κρατούσαν πλακάτ με συνθήματα «δεν θα γίνουμε η τελευταία σοβιετία στην Ευρώπη»!! και «όχι στο σταλινισμό»!!!.

Με ανθρώπους που είναι φανατικοί, κολλημένοι σε δογματισμούς, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια να συζητήσεις και να συμφωνήσεις ακόμη και για τα αυτονόητα.

Αν οι δανειστές και οι φίλοι τους στην Ελλάδα ήταν στοιχειωδώς ισορροπημένοι πολιτικά και ιδεολογικά, θα παραδέχονταν ότι οι επιδιώξεις της ελληνικής κυβέρνησης δεν είναι κομμουνιστικού προσανατολισμού. Είναι αμυντικού χαρακτήρα σοσιαλδημοκρατικοί στόχοι.

Δυστυχώς, στη σημερινή Ευρώπη του νεοφιλελευθερισμού, ακόμη και η ντροπαλή σοσιαλδημοκρατική πλατφόρμα είναι ...εκτός νόμου, πρώτα και κύρια από τα ίδια τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, αυτά τα πολιτικά πτώματα, σύμφωνα με τον Ετιέν Μπαλιμπάρ...

Τάσος Παππάς

Αγαπητέ μου φιλοευρωπαίε

Αγαπητέ μου φιλοευρωπαίε/φιλελέ/νεοδημοκράτη/πασόκε μου.

Χτες έκανες διαδήλωση για την παραμονή της χώρας στο ευρώ. Και στ’αλήθεια πολύ σε χάρηκα.

Είναι καλό ο κόσμος να βγαίνει στο δρόμο και να υπερασπίζεται τα συμφέροντά του. Γιατί αυτό έκανες εχθές εσύ. Υπερασπίστηκες τα συμφέροντά σου που πολύ πιθανόν να θιγούν αν η Ελλάδα βγει από την Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση.

Αναπόφευκτα, πολλές ισορροπίες στο υπάρχον οικονομικό status quo της χώρας θα αλλάξουν και αυτό δεν το θες. Και βγήκες να το φωνάξεις. Αυτό ακριβώς που δεν ήθελες να κάνουν οι υπόλοιποι όταν διεκδικούσαν τα δικά τους δικαιώματα. Και τους λοιδωρούσες, τους κορόιδευες, τους σιχτίριζες.

Δε σε ένοιαζαν φίλε μου η κίνηση στους δρόμους, τα μαγαζιά, η αγορά και η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Δε σε ένοιαζε τίποτα γιατί δεν είχες κοινά συμφέροντα με αυτούς.

Χτες όμως φώναξες για τα δικά σου. Για το συμφέρον σου. Χωρίς αστυνομία. Και αυτό το χάρηκα. Δεν ήθελα να φας ξύλο από τους μπάτσους όταν πατούσες στο προαύλιο της Βουλής. Το ‘φαγα εγώ για σένα πριν λίγο καιρό.

Με κυβέρνηση που διαφωνεί με την διαδήλωση που έκανες και παρόλαυτα δεν είχες λόγο να φοβηθείς ούτε στιγμή.Ευτυχώς.

Φοβήθηκα βέβαια εγώ για σένα τότε που πέρναγε το Μεσοπρόθεσμο και δεν ήσουν εκεί γιατί δεν σε ένοιαζε.Θυμάσαι;

Φτάνει με τον φόβο της καταστολής. Είχες άλλωστε μαζί σου στη διαδήλωση έναν υπουργό Δημοσίας Τάξης που λίγους μήνες πριν ήθελε να καταργήσει τις διαδηλώσεις.

Πώς τα φέρνει η ζωή καμιά φορά… Δες τό το χτεσινό και σαν ένα γρήγορο “ταξικό” μάθημα στην τελική. Και ας μην πιστεύεις εσύ στις τάξεις. Πιστεύουν αυτές σε σένα.

Εγώ θα σε ξαναπεριμένω στους δρόμους, που πολλοί απο τους ομοίους σου γνώρισαν πρώτη φορά χτες.

Προφανώς δεν σε απειλώ και ας είμαστε απέναντι. Εγώ δεν πιστεύω σε κοινωνικούς αυτοματισμούς όπως εσύ. Εγώ ξέρω ποιος είναι ο εχθρός μου. Και είναι αυτός που εσύ χτες αποθέωνες.

Θα τα ξαναπούμε.

Χάρης Ζάβαλος

Η απαγωγή της Ευρώπης (από τη γελοιότητα της ελληνικής δεξιάς)

του Άκη Γαβριηλίδη

Τουλάχιστον από τη δεκαετία του 40 και μετά, η ελληνική δεξιά ήταν φανερό ότι στερούνταν ένα όραμα. Είναι πολλοί και πολλές αυτές που έχουν διαπιστώσει, άλλοτε με ικανοποίηση, άλλοτε με πίκρα, άλλοτε με διάφορους συνδυασμούς συναισθημάτων, ότι στην Ελλάδα «η δεξιά ανέλαβε τη διαχείριση του κράτους και η αριστερά την ηθική υπεροχή και τη ρομαντική αίγλη του ηττημένου»[1].

Για ένα διάστημα δοκιμάστηκε το «Πατρίς-θρησκεία-οικογένεια», το οποίο δεν παύει ακόμα να λειτουργεί σε πολλούς, αλλά κανείς δεν μπορεί πλέον να το επικαλεστεί απερίφραστα υπό αυτή τη μορφή, λόγω της φθοράς του από την πολλή έκθεση.

Από το 1975 και μετά, με τον Καραμανλή τον πρεσβύτερο, δοκιμάζεται ως ιδέα ο «ευρωπαϊσμός», ο οποίος στην αρχή δεν κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, αλλά κερδίζει βαθμιαία έδαφος αργότερα. Με αποτέλεσμα να φτάσει στις μέρες μας, σε μια περίοδο που στη διαχείριση της εξουσίας έχει βρεθεί η αριστερά, να επιχειρείται για πρώτη φορά να χρησιμοποιηθεί ως κεντρικό αίτημα σε μία μαζική συγκέντρωση.

Είναι μια αξιοπερίεργη ειρωνεία της ιστορίας ότι η υποτιθέμενη «ευρωπαϊκή ιδέα» φτάνει στο απόγειο της απήχησής της σε μια χώρα τη στιγμή που, παντού αλλού, βρίσκεται στη μεγαλύτερη κρίση της ιστορίας της, και ηχεί ολοένα και περισσότερο ως κενός λόγος που επαναλαμβάνεται μόνο και μόνο από τη δύναμη της συνήθειας.

Ωστόσο, η προβαλλόμενη «προσήλωση» όσων διαδήλωσαν χθες στο Σύνταγμα στην «Ευρώπη» δεν είναι μόνο αφελής και ανίδεη για όλους τους προβληματισμούς που έχουν διατυπωθεί σχετικά τηνιδέα –αλλά και με την πρακτική– της Ευρώπης τις τελευταίες δεκαετίες. Είναι πάνω απ’ όλαυποκριτική. Και, επίσης, γελοία.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα για αυτή την υποκρισία και τη γελοιότητα αποτελεί το πλακάτ που απεικονίζεται στην παρακάτω φωτογραφία. Ένα εκ πολλών πανομοιότυπων όσον αφορά το μέγεθος, τον τύπο των υλικών και τη γραμματοσειρά –συχνά και τις νοηματικές ή γλωσσικές αστοχίες.

Ο κύριος λοιπόν που υπερήφανα κραδαίνει το πλακάτ αυτό πάνω στις σκάλες της βουλής και σχηματίζει το σήμα της νίκης, (ποιας νίκης άραγε;), χωρίς καμία ντροπή διαδηλώνει ότι είναι υπέρ της κατάργησης του δικαιώματος του συνδικαλισμού.

Είναι πραγματικά δύσκολο να φανταστεί κανείς μέσα από ποιες λογικές (;) διαστρεβλώσεις είναι δυνατό να προβάλλεται ως «ευρωπαϊσμός» η κατάργηση ενός δικαιώματος γενικά, και ειδικότερα ενός δικαιώματος που θεωρείται αυτονόητα τμήμα του ευρωπαϊκού μεταπολεμικού κεκτημένου.

Η χθεσινή συγκέντρωση στο σύνολό της, και ο λόγος των οργανωτών της, μαρτυρούν μια απολύτως εργαλειακή, «α λα καρτ» επίκληση της «Ευρώπης». Διότι το αίτημά τους δεν είναι να μην φύγει η Ελλάδα από την «Ευρώπη», αλλά να μην φύγει από το Ευρώ. Το πρώτο είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο: δεν είναι στο χέρι κανενός να αποφασίσει ότι από αύριο η Ελλάδα θα ανήκει π.χ. στην Ωκεανία. Ακόμη και αν ήταν, το ενδεχόμενο αυτό δεν ήταν περισσότερο πιθανό χθες απ’ ό,τι οποιαδήποτε άλλη στιγμή από τότε που έληξε η Πλειστόκαινη περίοδος. Αυτό που ήταν ενδεχόμενο, –ή τουλάχιστον έτσι έλεγαν κάποιοι, οι οποίοι όμως έχουν εμφανή πολιτική ιδιοτέλεια-, είναι η Ελλάδα να αποχωρήσει από το κοινό νόμισμα το οποίο χρησιμοποιούν στις συναλλαγές τους ορισμένα μόνο κράτη της Ευρώπης, όχι όλα (ούτε καν όλα τα κράτη της ΕΕ).

Το ιδανικό λοιπόν των ανθρώπων που συγκεντρώθηκαν χθες ήταν απλώς ένα κομμάτι χρωματιστό χαρτί με κάτι νούμερα απάνω. Δεν ήταν ούτε ο πλουραλισμός, ούτε η ελευθερία του τύπου, του συνέρχεσθαι και του συνετερίζεσθαι, ούτε ο σεβασμός των δικαιωμάτων των εθνικών ή σεξουαλικών μειονοτήτων –αιτήματα στα οποία οι περισσότεροι είναι κατηγορηματικά αντίθετοι-, ούτε γενικά κανένα δικαίωμα που να αποτελεί μέρος του θεωρούμενου ως ευρωπαϊκού δημοκρατικού κεκτημένου.

Από αυτή την άποψη, οφείλουμε να διαπιστώσουμε ότι η ελληνική δεξιά με τη χθεσινή συγκέντρωση δεν σημείωσε κάποια σημαντική πρόοδο προς την εξεύρεση κάποιας πειστικής ιδέας που να βελτιώνει την ηθική της αίγλη. Βασικό ιδανικό της παραμένουν τα φράγκα.

[1] Βλ. π.χ. Γ. Θ. Μαυρογορδάτος, «Η ‘ρεβάνς’ των ηττημένων», Βήμα 17/10/1999.

πηγή

nomadicuniversality

Die Welt: Τσίπρας και Βαρουφάκης, οι πιο επιτυχημένοι πολιτικοί στην Ευρώπη

Ο Σόιμπλε απειλεί με Grexit, οι «σκληροπυρηνικοί» του Βερολίνου εξαπολύουν το ένα τελεσίγραφο μετά το άλλο, όμως την ίδια κάποιοι στη Γερμανία θεωρούν ότι Αλέξης Τσίπρας και Γιάνης Βαρουφάκης είναι, αυτή τη στιγμή, το πιο επιτυχημένο πολιτικό δίδυμο στην Ευρώπη. 

Το συμπέρασμα ανήκει στην γερμανική εφημερίδα Die Welt, η οποία σε σημερινή ανάλυσή της προειδοποιεί ότι «το σχέδιο Τσίπρα θα μπορούσε να γίνει μπούμερανγκ» για το Βερολίνο και γράφει για τον έλληνα πρωθυπουργό: «Δεν προλάβαινε να φτάσει ο Έλληνας στις Βρυξέλλες ή στο Βερολίνο και αμέσως εξέφραζε τη διάθεσή του για συμβιβασμό. Με το που επέστρεφε στην Αθήνα, διαλαλούσε και πάλι τη γνωστή, σκληρή, ασυμβίβαστη γραμμή. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα, γιατί δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε μαζί του. Οφείλεται σε αδυναμία να επιβάλει τον συμβιβασμό στο εσωτερικό της χώρας του; Οφείλεται σε ανικανότητα; Η μήπως ο Τσίπρας κάνει απλώς ελιγμούς τακτικής, ώστε να του δώσουν στο τέλος μία ευκαιρία για την ʻπολιτική λύσηʼ που ο ίδιος επιθυμεί;»

Ο αρθρογράφος της Die Welt εκτιμά ότι μάλλον το δεύτερο συμβαίνει για να καταλήξει στο εξής συμπέρασμα: «Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας και ο οξυδερκής υπουργός του των Οικονομικών δεν είναι θερμοκέφαλοι. Είναι ψυχροί αναλυτές της γερμανικής ψυχοσύνθεσης. Παρατηρούν με νηφαλιότητα τον φόβο να διαβρώνει τη γερμανική ψυχή και βγάζουν τα συμπεράσματά τους. Είναι λάθος αυτό που συνεχώς διαβάζουμε τους τελευταίους μήνες, ότι δηλαδή οι Τσίπρας και Βαρουφάκης έχουν περιέλθει σε δύσκολη θέση. Επί του παρόντος είναι μάλλον οι πιο επιτυχημένοι πολιτικοί στην Ευρώπη».

tvxs

Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος της αδιαλλαξίας Σόιμπλε

TVXS Άποψη

 

Μιχάλης Γιαννεσκής

 

Ο Βόλφκανγκ Σόιμπλε και η γερμανική ηγεσία της Ευρωζώνης έχουν σοβαρούς λόγους να ανησυχούν και να διατηρούν μία αδιάλλακτη στάση στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα. Όμως η αποπληρωμή του ελληνικού χρέους που ανέρχεται σε 317 δισεκατομμύρια ευρώ  δεν είναι ένας από τους πιο σημαντικούς. Το ελληνικό χρέος είναι αμελητέας σημασίας, σε σύγκριση με το χρηματοπιστωτικό δυναμίτη των γερμανικών (και άλλων) τραπεζών, ο οποίος τους τελευταίους μήνες δίνει καθημερινά περισσότερα σημάδια ανάφλεξης.

Μόνο η Deutsche Bank, η μεγαλύτερη τράπεζα της Γερμανίας, βρίσκεται σημαντικά εκτεθειμένη, κατέχοντας αμφιβόλου αξίας χρηματοπιστωτικά προϊόντα, γνωστά ως «παράγωγα», ύψους 67 τρισεκατομμυρίων  ευρώ. Πρόκειται για ποσό παρόμοιο με το ΑΕΠ όλης της υφηλίου και 20 φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ της Γερμανίας. Οποιαδήποτε σύγκριση με την κατάσταση της τράπεζας Lehman Brothers το 2008 δεν θα ήταν καθόλου άστοχη. Απλώς όταν χρεοκόπησε η Lehman Brothers είχε στη διάθεσή της παράγωγα  αξίας μόνο 31.5 τρισεκατομμύρια ευρώ. Η κρίση του 2008 επιβεβαίωσε τον συνοπτικό ορισμό των παραγώγων που είχε προτείνει ο Αμερικανός μεγιστάνας Warren Buffet: «οικονομικά όπλα μαζικής καταστροφής».

Μπορεί το 2008 να αποτελεί παρελθόν, αλλά οι πρόσφατες εξελίξεις είναι ιδιαίτερα δυσοίωνες για τη Deutsche Bank. Οι αρμόδιες αρχές των ΗΠΑ και της Βρετανίας επέβαλαν στη τράπεζα τον Απρίλιο ένα πρόστιμο-ρεκόρ, (το οποίο, μαζί με ένα προηγούμενο πρόστιμο, ανέρχεται συνολικά σε 2.2 δισεκατομμύρια ευρώ), για νοθεία των διατραπεζικών επιτοκίων. Στις αρχές Ιουνίου παραιτήθηκαν αιφνιδιαστικά οι δύο συν-διευθύνοντες σύμβουλοί της. Εναντίον ενός από αυτούς και τεσσάρων πρώην στελεχών της τράπεζας είχε ήδη ασκηθεί δίωξη από τις γερμανικές δικαστικές αρχές για ψευδείς δηλώσεις και παραπλανητικές καταθέσεις. Λίγες μέρες αργότερα εισαγγελικές αρχές έκαναν έφοδο στα γραφεία της τράπεζας στη Φρανκφούτρη για να συλλέξουν στοιχεία πελατών της.

Ταυτόχρονα, τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα γίνονται καθημερινά πιο επισφαλή. Αμέσως μετά την ανακοίνωση της αποτυχίας των διαπραγματεύσεων των «θεσμών» με την Ελλάδα στις 12 Ιουνίου, το ρίσκο των ομολόγων της Ευρωζώνης σημείωσε κάθετη άνοδο. Ο γερμανικός δείκτης οικονομικής προοπτικής ZEW έπεσε στις 16 Ιουνίου για τρίτο συνεχόμενο μήνα, και έχει σημειώσει πτώση 43% μέσα σε τρεις μήνες.

Ομολογουμένως, η Γερμανία δεν αποτελεί εξαίρεση. Άλλες χώρες έχουν παρόμοια προβλήματα, όπως η Αυστρία, η Ολλανδία και η Φιλανδία. Όμως αυτά είναι ελάσσονος σημασίας σε σύγκριση με το μέγεθος των επισφαλών επενδύσεων της Deutsche Bank.

Εν όψει των παραπάνω προβλημάτων, μια πιθανή στάση πληρωμών της Ελλάδας δεν θα έπρεπε να προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία στην Ευρωζώνη, ιδίως όταν έχει ανακοινωθεί επανειλημμένα ότι οι «θεσμοί» έχουν έτοιμα σχέδια αντιμετώπισης ενδεχομένου Grexit. Μήπως όμως οι εντατικές προσπάθειες της γερμανικής ηγεσίας να προβάλλει την κρίση των οικονομιών της ευρωπαϊκής περιφέρειας (Ελλάδα, Ισπανία κοκ.) ως το κύριο πρόβλημα της Ευρωζώνης, απλώς αποτελούν ένα προπέτασμα καπνού για να καλυφθεί η εγγενής σαθρότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος; Διότι όπως έχουν δείξει οι μέχρι σήμερα εξελίξεις, ο πρωταρχικός στόχος της ευρωπαϊκής ηγεσίας είναι η προστασία των τραπεζών.

Όταν μία γιγαντιαία τράπεζα πρέπει να ξεφορτωθεί «σκάρτα» ομόλογα ή να προμηθευτεί επιπλέον ρευστότητα, στρέφεται προς την ΕΚΤ. Αμέσως πριν το PSI, η ΕΚΤ βοήθησε τη Deutsche Bank, μεταξύ άλλων, να πωλήσει σε καλή τιμή τα «τοξικά» ελληνικά ομόλογα που κατείχε. Τα οποία έχει τώρα στην κατοχή της η ΕΚΤ, που βέβαια υποστηρίζεται από τους Ευρωπαίους φορολογουμένους. Η Deutsche Bank και οι υπόλοιπες τράπεζες είχαν σχετικά αμελητέες απώλειες από το PSI, σε αντίθεση με τους Έλληνες συνταξιούχους. Και αφού οι τράπεζες δεν υπέστησαν πάθημα, δεν χρειάστηκε να μάθουν κανένα μάθημα, έχοντας την πεποίθηση ότι οι ηγέτες της βορειοδυτικής Ευρώπης δεν θα τις άφηναν σύξυλες σε μία παρόμοια συγκυρία στο μέλλον.

Η συγκυρία αυτή πλησιάζει καθημερινά, και ακόμη και ένα μικρό ταρακούνημα της τραπεζικής βάρκας (μια ελληνική στάση πληρωμών), μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες, όπως μία ανεξέλεγκτη αλυσιδωτή χρεοκοπία. Διότι αν κάτι πάει στραβά, η Deutsche Bank, όπως και οι περισσότερες τράπεζες, έχει τη δυνατότητα να καλύψει μόνο ένα μικρό μέρος των «παραγώγων» και άλλων τοξικών προϊόντων τα οποία κατέχει.

Συνεπώς έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν ο κ. Σόιμπλε, η κ. Μέρκελ και οι λοιποί «σκληροί» της Ευρωζώνης. Βέβαια, ο πραγματικός λόγος της ανησυχίας τους και της αδιάλλακτης στάσης τους δεν μπορεί να είναι το ελληνικό χρέος, το οποίο αντιστοιχεί στο 0.5% των παραγώγων που κατέχει μόνο μία γερμανική τράπεζα, αλλά η ανασφάλεια που δημιουργεί η πιθανότητα αναταραχής του χάρτινου πύργου της χρηματοπιστωτικής οικονομίας.

Για τη γερμανική ηγεσία, η ελληνική κρίση αποτελεί ένα βολικό αποδιοπομπαίο τράγο, για να αποσπαστεί η προσοχή του Ευρωπαϊκού κοινού από την επώδυνη πραγματικότητα. Ενώ η σκληρή στάση των δανειστών προς την Ελλάδα και τις χώρες της περιφέρειας της Ευρώπης αποβλέπει κυρίως στην αποφυγή δύο ανεπιθύμητων εξελίξεων. Πρώτον, ενός ταρακουνήματος της αγοράς, το οποίο μπορεί να προκαλέσει μία στάση πληρωμών ή μία διαγραφή μέρους του ελληνικού χρέους. Δεύτερον, μίας σειράς παραχωρήσεων προς την Ελλάδα, που θα απειλήσουν το ευρωπαϊκό νεοφιλελεύθερο κατεστημένο. Όμως όταν η τραπεζική βάρκα μπάζει νερά, η προσαρμογή των Ελλήνων επιβατών στις εντολές των καπετάνιων δεν δύναται από μόνης της να την διατηρήσει εν πλω.

Μάλλον γνωρίζουν πολύ περισσότερα οι Έλληνες διαπραγματευτές από όσα τους πιστώνουν οι συνομιλητές τους και οι «θεσμοί». Οι οποίοι χρησιμοποιούν μία Οργουελιανή τακτική για να παρουσιάσουν ως «απειρία» την εμπεριστατωμένη άρνηση της ελληνικής πλευράς να προσαρμοστεί μέσα σε ένα σαθρό χρηματοπιστωτικό πλαίσιο.

Άνεμος Αντίστασης: Μένουμε Ευρώπη βροντοφώναξαν όσοι ωφελήθηκαν από τ...

Άνεμος Αντίστασης: Μένουμε Ευρώπη βροντοφώναξαν όσοι ωφελήθηκαν από τ...: χαλαρα ο μαλακας της χρονιάς pic.twitter.com/yBss3ynWk4 — Stefanos (@Stefanossp) June 18, 2015 Διαδήλωση υπέρ της Ελλάδ...

Άνεμος Αντίστασης: Μένουνε Ευρώπη!..

Άνεμος Αντίστασης: Μένουνε Ευρώπη!..: Πρός ηλίθιους που ''Μένουνε Ευρώπη''.      Σύνταγμα.      Ενταύθα.       Αγαπητά ζώα,      Αφού δεν μπορείτε ...

Ή ραγιάς ή κολλίγος;

Στάθης

Μετά τις χθεσινές δραματικές εξελίξεις όλα κρέμονται από μια κλωστή. Μέσα σε ασφυκτικά χρονικά περιθώρια. Με τη χώρα εγκιβωτισμένη απ’ τους δανειστές σε δημοσιονομική ασφυξία. Με τους δυνάστες – δανειστές να μετατρέπουν την τελευταία στιγμή τον εγκιβωτισμό σε θάλαμο αερίων για την Ελλάδα.

Τα θέλουν όλα!

Νέα υφεσιακά μέτρα, νέες περικοπές, απόλυτη απελευθέρωση της λεηλασίας πάνω στη χώρα, και βεβαίως νέο μνημόνιο, ώστε να είναι σίγουροι ότι θα έχουν την Ελλάδα στο χέρι (ως Ειδική Οικονομική Ζώνη) επί μακρόν και ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη ότι πάει να αντισταθεί στον επελαύνοντα εκγερμανισμό, (και την ελαύνουσα εξαθλίωση) – αυτά τα δύο πάνε μαζί, θα λουφάξει.

Προς τούτο τα ζήτησαν όλα. Και για να τα πετύχουν ζητούν από τον κ. Τσίπρα να γίνει Σαμαράς. Ζητούν απ’ την Αριστερά να γίνει Δεξιά. Ή ΠΑΣΟΚ. Ή Ποτάμι. Η τακτική τους υπήρξε επιτυχής. Διότι δεν συνάντησε την αντίδραση που θα έπρεπε. Επί ημέρες, επί εβδομάδες, επί μήνες υπέβαλλαν τον ελληνικό λαό στο μαρτύριο της σταγόνας. Και σιγά – σιγά αντικατέστησαν το νερό με βιτριόλι. Τώρα που τα πράγματα έφθασαν στο μη παρέκει μιλούν με περιφρόνηση για «γελοίες διαπραγματεύσεις» για «μισοκομμουνιστική κυβέρνηση», ενώ η εν γένει συμπεριφορά του ελληνικού λαού τους χαλάει τη διάθεση.

Μας οδηγούν λοιπόν στη ρήξη; Όχι, μας οδηγούν στην υποταγή (για τον φόβο της ρήξης).

Η ελληνική κυβέρνηση είχε ήδη υποχωρήσει αρκετά. Πολύ πίσω απ’ το προεκλογικό της πρόγραμμα, πολύ πίσω απ’ όσον η Αριστερά μπορεί να ανεχθεί, πολύ πίσω κι απ’ τις τελευταίες κόκκινες γραμμές για το Ασφαλιστικό, τα εργασιακά, τις ιδιωτικοποιήσεις και άλλα. Θα μπορούσε να τα πάρει όλα αυτά το τραστ των δανειστών και να αφήσει την Αριστερά να βγάλει τα κάστανα απ’ τη φωτιά και το φίδι απ’ την τρύπα στα επόμενα τέσσερα χρόνια. Δεν το έκαναν. Δεν τα πήραν όλα. Θέλουν να πάρουν περισσότερα. Στα δημοσιονομικά. Για να μη σηκώσουμε κεφάλι ποτέ.

Δεν θέλουν λοιπόν να αφήσουν την Αριστερά να κυβερνήσει ούτε κωλοβωμένη, διότι θα υπήρχε ο (ελάχιστος έστω) κίνδυνος να τα καταφέρει.

Θέλουν συνεπώς να την αποκεφαλίσουν τώρα.

Δεν ρισκάρουν ούτε καν το ενδεχόμενο να φθαρεί από μόνη της η Αριστερά σ’ αυτήν την (τιτάνια αλλά και Σισύφεια) προσπάθεια μιας διακυβέρνησης σε αντίξοες συνθήκες με σχεδόν εξασφαλισμένη την αποτυχία της, αλλά θέλουν, εδώ και τώρα, να δει όλος ο πλανήτης μια μικρή ένδοξη χώρα να γονατίζει, έναν υπερήφανο (ή έστω κάποτε υπερήφανο λαό) να αποδέχεται (ή να μην έχει πια διέξοδο από) τη σκλαβιά του και την Αριστερά να συντρίβεται μια και καλή, ώστε τα επόμενα χρόνια που θα έρθουν να είναι ήσυχα σκοτεινά, ήσυχα βυθισμένα στον τρόμο και την αθλιότητα του τέταρτου Ράιχ.

Τάξις και ησυχία. Ησυχα να λιμοκτονούμε οι μισοί, ήσυχα να είμαστε ευχαριστημένοι που δεν έχουμε την τύχη τους οι υπόλοιποι, ήσυχα να πεθαίνουμε, ήσυχα να μην προκόβουν τα παιδιά μας, τίγκα στον λωτό και το κώνειο – ποια ελευθερία; ποια ισηγορία; ποια ισονομία; - εκεί, να δουλεύεις σαν γάιδαρος για τους τόκους που σου φόρτωσαν (οι δικοί μας Δυνατοί και οι ξένοι δανειστές – δυνάστες), εκεί να ζεις ίσα για να τρως, εκεί ραγιάς κι εδώ κολλίγος. Αντε γαμηθείτε, ρε!

Εκτός όμως απ’ αυτό το τελευταίο που δεν απηχεί, νομίζω, τις απόψεις των γερμανοτσολιάδων, προκύπτουν τρία πράγματα:

α) Οσοι πιθανόν, μέσα στην κυβέρνηση, πιστεύουν ότι ίσως να υπάρχουν ελπίδες συμβιβασμού των δανειστών ως το τέλος Ιουνίου (οπόταν οι διαπραγματεύσεις – ως τότε «ανοιχτές» - θα κλείσουν), καλό θα ήταν να κάνουν δεύτερες και πιο αυστηρές με τον εαυτόν τους σκέψεις.

β) Η συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ γύρω απ’ την κυβέρνηση είναι τώρα απαραίτητη όσον ποτέ. Και γ) Η ενημέρωση του λαού ευθέως και χωρίς καμιά υποταγή στα επικοινωνιακά στερεότυπα είναι εκ των ων ουκ άνευ (και μια καλή αρχή για το μέλλον).

Η προετοιμασία του λαού για όλα τα ενδεχόμενα, καθώς και η έγκριση από τον λαό όλων των κινήσεων που θα κάνει η κυβέρνηση, δεν είναι πλέον επιλογή, αλλά καθήκον…

e-nikos

Στίγκλιτς: Ένα παιχνίδι ακραίας πολιτικής έναντι της Ελλάδας

Οι ηγέτες της Ε.Ε. συνεχίζουν να παίζουν ένα παιχνίδι ακραίας πολιτικής με την ελληνική κυβέρνηση, ενώ η Ελλάδα έχει εκπληρώσει τις αξιώσεις των πιστωτών της καλύπτοντας πολύ περισσότερο από τον μισό δρόμο, επισημαίνει ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς σε άρθρο του στo Project Syndicate.


«Ωστόσο, η Γερμανία και οι λοιποί πιστωτές της Ελλάδας συνεχίζουν να αξιώνουν να ενταχθεί σε ένα πρόγραμμα το οποίο έχει αποδειχθεί ότι είναι αποτυχημένο και το οποίο λίγοι οικονομολόγοι πίστεψαν ποτέ ότι θα μπορούσε, μπορεί ή θα έπρεπε να εφαρμοστεί», γράφει ο Αμερικανός οικονομολόγος.

Ο ίδιος θεωρεί πως η δημοσιονομική προσαρμογή της Ελλάδας από ένα πολύ μεγάλο πρωτογενές έλλειμμα σε ένα πλεόνασμα ήταν κάτι το σχεδόν άνευ προηγουμένου, αλλά η αξίωση να επιτύχει η χώρα ένα πρωτογενές πλεόνασμα 4,5% του ΑΕΠ ήταν παράλογη.

Όπως σημειώνει αφήνοντας αιχμές για τις πρώην ελληνικές κυβερνήσεις, «δυστυχώς την εποχή που η τρόικα περιέλαβε για πρώτη φορά αυτήν την ανεύθυνη αξίωση στο διεθνές οικονομικό πρόγραμμα για την Ελλάδα, οι αρχές της χώρας δεν είχαν άλλη επιλογή από το να την δεχθούν».

Η παράνοια της επιμονής στην εφαρμογή του προγράμματος αυτού είναι ιδιαίτερα εμφανής τώρα, με δεδομένη τη μείωση 25% που έχει σημειώσει το ελληνικό ΑΕΠ από τότε που ξέσπασε η κρίση, τονίζει ο Στίγκλιτς, εκτιμώντας ότι η τρόικα έκρινε πολύ λανθασμένα τις μακροοικονομικές συνέπειες του προγράμματος που επέβαλε.

Οι αναγνωρισμένος οικονομολόγος τονίζει ότι οι προβλέψεις της τρόικας ήταν εσφαλμένες και αυτό γινόταν επανειλημμένως και όχι σε μικρό, αλλά σε μεγάλο ποσοστό. Υπογραμμίζει δε ότι οι Έλληνες ψηφοφόροι είχαν δίκιο που ζήτησαν μια αλλαγή πορείας, όπως και η κυβέρνησή τους που αρνείται να δεχθεί ένα βαθιά ελαττωματικό πρόγραμμα.

Αναφορικά με την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ελλάδας και Ευρώπης ο Στίγκλιτς εκτιμά ότι υπάρχει περιθώριο για μια συμφωνία. «Η Ελλάδα έχει δηλώσει σαφώς ότι προτίθεται να δεσμευτεί σε συνεχιζόμενες μεταρρυθμίσεις και έχει υποδεχθεί θετικά την βοήθεια της Ευρώπης στην εφαρμογή ορισμένων από αυτές. Μια δόση πραγματικότητας από την πλευρά των πιστωτών της Ελλάδας - όσον αφορά το τι μπορεί να επιτευχθεί και τις μακροοικονομικές συνέπειες διαφορετικών δημοσιονομικών και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων - μπορεί να προσφέρει τη βάση για μια συμφωνία, η οποία θα ήταν καλή όχι μόνον για την Ελλάδα, αλλά για όλη την Ευρώπη, γράφει ο Τζόζεφ Στίγκλιτς.

«Ορισμένοι στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στη Γερμανία, δείχνουν αδιαφορία για μια ελληνική έξοδο από την Ευρωζώνη και ισχυρίζονται ότι η αγορά έχει ήδη αξιολογήσει μια έξοδο. Ωστόσο, πιστεύω ότι οι απόψεις αυτές υποτιμούν όχι μόνο τους σημερινούς, αλλά και τους μελλοντικούς κινδύνους. Ένας παρόμοιος βαθμός αδιαφορίας υπήρχε και στις ΗΠΑ πριν από την κατάρρευση της Lehman Brothers τον Σεπτέμβριο του 2008», επισημαίνει, εξηγώντας ότι το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα εξακολουθεί να αισθάνεται τους μετασεισμούς της κατάρρευσης της Lehman και οι τράπεζες να μην είναι διαφανείς και επομένως να διατρέχουν κίνδυνο.

Με δεδομένη την γεωπολιτική αστάθεια, προειδοποιεί επίσης ότι δεν είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης, αλλά και του κόσμου, η εμφάνιση μίας χώρας στη περιφέρεια της Ευρώπης, αποξενωμένης από τις γειτονικές χώρες, με τη Μέση Ανατολή σε αναταραχή, με τη Δύση να προσπαθεί να ανασχέσει την επιθετικότητα της Ρωσίας και την Κίνα να φέρνει αντιμέτωπο τον δυτικό κόσμο με νέες οικονομικές και στρατηγικές πραγματικότητες. Η στιγμή δεν είναι κατάλληλη για ευρωπαϊκή διχόνοια, προειδοποιεί ο Τζόζεφ Στίγκλιτς.

Η ελλιπής κατανόηση των οικονομικών από τους Ευρωπαίους ηγέτες, αλλά και οι πολιτικές συνθήκες, δεν επέτρεψαν τη δημιουργία ενός θεσμικού πλαισίου που να ανταποκρίνεται στο όραμα του κοινού νομίσματος, διαπιστώνει ο Αμερικανός οικονομολόγος, επισημαίνοντας ότι, αντί της επιδιωκόμενης ευημερίας, την οποία ευαγγελιζόταν η νομισματική ένωση, είναι δύσκολο να εντοπισθεί το παραμικρό θετικό αποτέλεσμα που είχε για την Ευρωζώνη η εισαγωγή του ευρώ κατά την περίοδο πριν από την κρίση.

«Τις επόμενες λίγες εβδομάδες θα απαντηθεί το υπαρξιακό ερώτημα, αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες είναι σε θέση να συνδυάσουν μια στάλα οικονομικής αντίληψης με ένα όραμα ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, στοιχεία από τα οποία εξαρτάται το μέλλον της Ευρώπης», καταλήγει ο Στίγκλιτς.

aristeridiexidos

Οδηγίες προς φιλελέδες διαδηλωτές(πρώτη φορά)

Της Αναστασίας Γιάμαλη στην ΑΥΓΗ


Σύντροφοι φιλελέδες, συντρόφισσες φιλελούδες:

Τώρα που η Αριστερά έχει την ηγεμονία καταλάβατε πως η πολιτική γίνεται και στους δρόμους. Ένα μεγάλο μπράβο!

Επειδή είστε άμαθοι-ες στους δρόμους, στις διαδηλώσεις και τις πορείες που μέχρι τώρα απλά σας χαλούσαν τα ψώνια, τον καφέ, τη δουλειά, το brunch και την αισθητική σας βρε αδερφέ, θα σας δώσω μερικές συμβουλές - συναγωνιστικές - για το πώς να επιβιώσετε το δίωρο που θα διαδηλώσετε την Πέμπτη το απόγευμα. Ένα survival kit προσφορά της ΑΥΓΗΣ...

-Πρώτον: Είστε τυχεροί-ες που οι ΣΥΡΙΖΑίοι δεν κλείνουν το μετρό του Συντάγματος και τους γύρω σταθμούς. Θα διατηρηθεί έτσι περισσότερη ώρα το χτένισμα, το μακιγιάζ, δεν θα λιώσει το κερί στο μαλλί και τέλοσπάντων θα είστε πιο φρέσκοι-ες. Μίλησα για το μετρό, διότι πολλοί- ες από σας δεν θα μπορέσετε να πάρετε τα αυτοκίνητα σας διότι δυστυχώς events όπως οι διαδηλώσεις δεν έχουν παρκαδόρο...

-Δεύτερον: Κατά την άφιξη σας ίσως οι διοργανωτές σας μοιράσουν διάφορα "props": σημαιούλες, πικέτες, πλακάτ. Ναι αυτά είναι για να βγάλετε σέλφι χρησιμοποιώντας τα hashtag #menoume_evropi και #geroun_gera αλλά μετά θα πρέπει να τα κρατάτε για κάποια ώρα, τουλάχιστον μέχρι τη λήξη της διαδήλωσης. Ενδέχεται να μην ταιριάζουν με τα ρούχα σας, δεν πειράζει, κομμάτια να γίνει, κρατήστε τα! Έτσι για να γίνει λίγο πιο interactive το event! Hint: Προτιμήστε αποχρώσεις του μπλε ή του καφέ του Ποταμιού.

-Τρίτον: Αν μυρίσετε κάτι καμμένο, σαν πλαστικό... πρόκειται για "δακρυγόνο". Όχι δεν είναι κάποιο μοριακό κοκτέηλ που βγάζουν για welcome drink, ήρεμα. Η ΕΛΑΣ χρησιμοποιεί χημικά αρίστης ποιότητας γιατί έχει συνηθίσει να τα ρίχνει στους άπλυτους. Μπορείτε να φύγετε, προς την αντίθετη κατεύθυνση συντονισμένα και λαμβάνοντας πάντα υπόψη τις κυρίες με τα τακούνια. Οι κύριοι με τα Tod's, προσοχή μην γλιστρήσετε. Όσο για το Ralph Lauren πουλοβεράκι που ρίχνετε στους ώμους - α λα Λοβέρδος - μπορεί να χρησιμεύσει και ως μαντήλι (ναι όπως φοράνε οι αριστεροί την παλαιστινιακή μαντήλα) για να προφυλαχθείτε. Μιας και έπιασα το θέμα υπόδημα, κυρίες μου, επ ουδενί μην φορέσετε Louboutin γόβα, θα σας χτυπήσει δεν θα μπορείτε να κινηθείτε και το πεζοδρόμιο δεν έχει αρκετό χώρο ούτε μαξιλάρες για να καθίσετε. Οι κύριοι, επιλέξτε κάποιο υπόδημα που δεν γλιστράει, σίγουρα θα υπάρχει κάτι στην ντουλάπα σας από μια ορειβατική εκδρομή ίσως.

-Τέταρτον: Σίγουρα στην διαδήλωση θα υπάρχει ένας animateur, ένας κύριος που θα δίνει τον τόνο και θα απαγγέλλει κάποια συνθήματα. Έχει μία σημασία να τα επαναλαμβάνετε εν χορώ στον ίδιο ρυθμό, όπως τότε που ήσασταν στη χορωδία Τυπάλδου.

-Πέμπτον: Σε ότι αφορά το ζήτημα "τσάντα" δεν σας φοβάμαι. Μετά τον Σταύρο Θεοδωράκη που εισήγαγε το concept του backpack στην αστική τάξη είμαι σίγουρη ότι θα έχετε ήδη μεριμνήσει να βρείτε το Louis Vuitton ή το Bottega Venetta σακίδιο για την περίσταση. Όσες εμφανιστείτε με ένα απλό Longchamp δεν θα φάτε για πρώτη και τελευταία φορά πόρτα... αλλά για την επόμενη φορά δεν σας εγγυώμαι τίποτα διότι μπορεί οι κανόνες να αυστηροποιηθούν...

-Έκτον και βασικό: Επ' ουδενί, όχι κουκούλες. Αντιλαμβάνομαι ότι μπορεί να φοβάστε μην κάνει ψύχρα, είστε και άμαθοι. Τα βράδια στο Island άλλωστε κάτι ελαφρύ το ρίχνετε στους ώμους. Ωστόσο όσο trendy κι αν είναι το νέο σας hoodie, ακόμη κι αν είναι σε παστέλ πουδρέ τόνους που φοριούνται πολύ φέτος το καλοκαίρι, έχετε σοβαρές πιθανότητες να σας μαζέψουν με τον κουκουλονόμο. Προσοχή λοιπόν...

-Έβδομον: Μην πλησιάσετε πολύ το κτίριο της Βουλής. Τα ΜΑΤ δεν μπορούν να σας προστατεύσουν απο την Ζωή. Στην περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο χαθείτε με την παρέα σας, πχ: αν περιμένετε στην ουρά για σέλφι με τον Τζήμερο, το ραντεβου μετά είναι στο Φίλιον.

-Όγδοον: Αυτά που ρίχνουν οι αναρχικοί, τα σπάνε επί τόπου. Μην αρχίσετε να ρίχνετε μονόπετρα. Επίσης, όσο και να προσπαθήσετε οι σαμπανίτσες mini chic δεν ανάβουν...

Και κάτι ακόμη: Στην περίπτωση που η συγκέντρωση εξελιχθεί σε πορεία, η ιδανική διαδρομή είναι Αμαλίας, πεζόδρομος Διονυσίου Αρεοπαγίτου, με κατάληξη στο Ηρώδειο...

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς - Μένουμε Ευρώπη - YOLO

anemosantistasis

Σήμερα το απόγευμα η σύναξις των Γερμανοτσολιάδων στο Σύνταγμα. Η βρωμιά του Δεξιού Τομέα, εκβράζεται (και) στην Ελλάδα.

 Συνάντηση στο Σύνταγμα έχουν σήμερα το απόγευμα τα ακροδεξιά σταγονίδια , οι σταυροφόροι του ευρώ και του ΔΝΤ, στην Ελλάδα.
Με φασιστική αμφίεση, την  χωρίς πανό και σημαιούλες , όπως ακριβώς εμφανίζεται ο φασισμός ως έκφραση του Κράτους, με μπροστάρηδες γνωστά ανδρείκελα όπως η μπουμπούκος, ο Μητσοτακης, ο Θεωδοράκις , τα ΜΜΕ κλπ συγκεντρώνουν δυνάμεις και προθέσεις για την συγκρότηση ενός πόλου ανατροπής και εγκαθίδρυσης κυβερνήσεων υπαλλήλων ΔΝΤ στην  Ελλάδα , όπως κατάφεραν και έκαναν στην Ουκρανία με πραξικοπηματικό τρόπο όπως έκαναν στην Ελλάδα με το ολοκληρωτικό καθεστώς των Μνημονίων που η Ελλάδα έγινε "παράγραφος" του ΔΝΤ και των επικυρίαρχων Γερμανών της Ε.Ε.
Αυτό που θα συμβεί  σήμερα το απόγευμα στο Σύνταγμα,  δεν είναι απλά μία γελοία έκφραση κάποιων ντόπιων υποτελών πολιτικών (Θεοδωράκις κλπ) και των ΜΜΕ που τους στηρίζουν και των ανόητων  κοινωνικά υποκειμένων ,  αλλά η στρατηγική επιβολή(χωρίς εκλογές ) ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος όπως έχει τοποθετήσει και αλλού(Ουκρανία κλπ) το ΔΝΤ και η Ε.Ε.
Στην Ουκρανία εμφανίσθηκαν και τα κατάφεραν με το ναζιστικό σχήμα του Δεξιού Τομέα όπου με πραξικόπημα απο τα κάτω κατάφεραν και εγκαθ΄θδρισαν μία φασιστική κυβέρνηση υπαλλήλων του ΔΝΤ(πχ κυβέρνηση Παπαδήμου), στη Βενεζουέλα προσπάθησαν αλλά δεν τα κατάφεραν με το "κίνημα" "La Salida"(η έξοδος).

Ευρωτσολιάδες όλων των κομμάτων ενωθείτε

Του Γιάννη Λαζάρου

Ζούμε τις καλύτερες εποχές προπαγάνδας και "δουλέματος". Οι τίτλοι των συστημικών εφημερίδων τα έχουν δώσει όλα. "Μη επίτευξη συμφωνίας σημαίνει Grexit", "Η Ελλάδα ένα βήμα πριν τον γκρεμό", "Αντιστέκεται η κυβέρνηση", "Όλοι εναντίον της Ελλάδας". Ανάμεσα σε αυτά τα τρομακτικά έρχεται και δένει το γλυκό με δύο διαδηλώσεις που προγραμματίζουν οι Συριζαίοι για το διήμερο. Με την πρώτη " Η διαπραγμάτευση είναι στα χέρια μας" και με την δεύτερη "Η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη", θα γίνει ο χαμός!

Η Αυτοκρατορία της Παπαροφιλολογίας, της Ξεκωλοεπανάστασης και της πολιτικοκοινωνικής γραμμής της πλειοψηφίας των πολιτών και των κομμάτων: Σφάξε με,
Ευρώπη μου, ν' αγιάσω!

Ποτέ άλλοτε η πλειοψηφία της κοινωνίας δεν είχε τόσο αντιπροσωπευτικούς εξουσιαστές όσο αυτή την εποχή. Φίλιωσαν όλοι κι αγαπήθηκαν, αγκαλιάζονται δεξιοί, αριστεροί, μερκελιστές και φιλοαμερικανάκια για τον αγώνα του ΕΥΡΩ. 

Ξέραμε αγώνες απελευθερωτικούς, αντιστασιακούς, ιδεολογικούς αλλά αγώνες για ένα κέρμα δεν ξανάγιναν στην ιστορία. Έφτασαν οι Γερμανοί βουλευτές να φωνάζουν μέσα στη βουλή των Ναζί "οι Έλληνες συνταξιούχοι θέλουν την σύνταξη σε ευρώ, όχι σε δραχμές". Α, ρε περήφανα γηρατειά χωρέσατε δεκαετίες δουλειάς, αγώνων και υπομονής σε μια χούφτα ευρώ. Αυτή κι αν είναι αξιοπρέπεια. 

Αμ το άλλο! Τσίπρας, Θεοδωράκης, Μπακογιάννη, Γεννηματά στον αγώνα δημιουργίας Εθνικού Μετώπου. Πώς ήταν τα παλιά τα χρόνια το Απελευθερωτικό, ε τώρα θα έχουμε το Ευρωπαϊκό. Θα είναι  Εθνικό Ευρωπαϊκό Μέτωπο. Τζάμπα διαλαλεί σε όποια κάμερα βρεθεί ο Βαρουφάκης πως η Ευρώπη είναι η πατρίδα μας και την λύση θα μας την δώσει η ηγέτιδα Μέρκελ;! Όσο κι αν κάθεται ο φον Βαρουφάκεν οκλαδόν για να ακούσει συγκινημένος τον ηγετικό Τσίπρα, το μέσα του ουρλιάζει: "Χάιλ, Μέρκελ".

Τι κάναμε εμείς εδώ σε αυτό τον τόπο μέχρι το 1979 όπου ο Καραμανλέας μάς έχωσε στην ΕΟΚ; Τίποτε δεν κάναμε, αντιθέτως με το που γίναμε Ευρώπη θαυματουργήσαμε. Μέσα σε μια δεκαετία από το '80 μέχρι το '90 σταματήσαμε βιομηχανίες, βιοτεχνίες, γεωργία, κτηνοτροφία, πολιτισμό, υψηλού επιπέδου τουρισμό και γίναμε εξελιγμένοι. Από το 2002 και μετά που ο Σημιτέκωλος μάς έφερε το ευρώ, γίναμε άλλη χώρα. Εμείς δεν είχαμε πια ταυτότητα στην τσέπη μας να αποδεικνύει ότι είμαστε Έλληνες, είχαμε Ευρώ που αποδείκνυε ότι είμαστε Ευρωπαϊκά επιδοτούμενα λαμόγια. Ανάβαμε καντήλι στον Όσιο πακετοΝτελόρ και στην Αγία ΕΣΠΑ. Κατεβάσαμε τον εσταυρωμένο και ανεβάσαμε εστΕΥΡΩμένο. Πάνε και τα Ελληνοχριστιανικά πατριδοκάπηλα ιδεώδη της νοικοκυροσύνης: Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια, αντικαταστάθηκαν από το Ευρώπη- Επιδότηση- Διορισμό. Οι νοικοκυραίοι δεν κάνουν τον σταυρό τους πια, κάνουν τον Ευρώ τους. Τα νέα ιδεώδη έβαλαν κάτω από την σκέπη τους ακόμη και αριστερούς ανθρώπους που σκίζουν την κιλότα τους για το Ευρώ. Μια είναι η θρησκεία, η Ευρωλαγνεία.

Δεν είμαστε στον γκρεμό, είμαστε στο σημείο του μεγάλου γέλιου. Του σπαρταριστού γέλιου. 

Οι φωτογραφίες του διημέρου Επανάστασης των Συριζαίων θα μείνουν στην Ιστορία σαν εκείνες των Δεκεμβριανών, ή τις άλλες μετά την δολοφονία του Πέτρουλα, του Λαμπράκη, του Παναγούλη. 

Τέτοιες χαζομάρες έκαναν αυτοί οι Έλληνες προ του 1979 και μάς κρατούσαν μακρυά από το ιδανικό του ευρώ. Ευρωμαζοχισμός μετά ευρωσαδισμού. Ευρωπαίοι μη μας λιθοβολείτε! Ευρωβολείστε μας. 

Μακάρι να υπήρχε μία κάμερα ή ένα κρυφό μικρόφωνο στα κέντρα αποφάσεων και στο τηλέφωνο του πρωθυπουργεύοντος να ακούγαμε και να βλέπαμε τα γέλια που ρίχνουν μεταξύ τους με τους Ελληνοευρωπαίους που χέζονται και μόνο στην ιδέα ότι αύριο δεν θα έχουμε ευρώ. Να μαθαίναμε τι κονομάνε από την στημένη υπόθεση των διαπραγματεύσεων Ευρωπαίοι ηγέτες, εντόπιοι διορισμένοι έπαρχοι, τραπεζίτες και διεθνή κοράκια στα ανεπίσημα χρηματιστήρια που παίζουν την ευρωαγωνία σου. 

Τελικά, μετά τις τελευταίες συζητήσεις που γίνονται μεταξύ Ευρωελλήνων στο δρόμο μέχρι και στα υψηλά κλιμάκια των Ευρωκομμάτων το θέμα δεν είναι το χρέος, είναι η παραμονή μας στην Ε.Ε. Χρεώστε μας όσο γουστάρετε, αρκεί να μην μας πουν Βαλκάνιους και Ασιάτες. Δεν περνά από το μυαλό του ελληνίσκου ευρωλάγνου η πιθανότητα να λέγεται Έλληνας. Ο κομπλεξισμός του δεν τον αφήνει να δει την αλήθεια. 

Ούτε θα πεινάσει, ούτε θα διψάσει, ούτε θα πεθάνει, ούτε τίποτε δεν θα πάθει κανείς, αν μάς έκαναν την χάρη να μάς αφήσουν εκεί που μάς βρήκαν. Στο 1979.  Μόνο που πρέπει ο Έλληνας να δουλέψει μια φορά μετά από δεκαετίες, όχι για τα βίτσια του αλλά για την χώρα του. 

Μα τι λέω τώρα; Ποιος την χέζει την χώρα μπροστά στην Ευρωχώρα; Ό,τι φάτε, ό,τι πιείτε κι ό,τι αρπάξει ο Ευρωκώλος σας. Στην συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί  να αρπάξει πολλά μασούρια με κέρματα του Ευρώ. Ευρωκουμπαράς, αυτό κατάντησες και έχεις πραγματικά μεγάλη πλάκα.-           
manier

Μια βρώμικη ιστορία… - Της Κατερίνας Ακριβοπούλου

Εκτός από αυτούς τους (ειδικούς) που μπορούσαν να αρθρώσουν δημόσιο λόγο και επομένως να επηρεάζουν την κοινή γνώμη υπήρξαν και οι (εργάτες) του διαδικτύου που αποτελούν μεγάλο αχαρτογράφητο  κεφάλαιο του μνημονιακού σχεδιασμού και υπεύθυνο για την άνοδο του φασισμού.



Γράφει η Κατερίνα Ακριβοπούλου στο altsantiri

Πάλι θα χάσουν τον ύπνο τους οι… υπεράνω πάσης υποψίας -τρόπος του λέγειν, δηλαδή- ευυπόληπτοι δημοσιογράφοι και άλλοι δημοσιολογούντες, που τα χρόνια της βαρβαρότητας έκαναν καριέρα και λεφτά προπαγανδίζοντας την αναγκαιότητα του μνημονίου, διαβάλλοντας τα θύματά του, δηλαδή την κοινωνία, και προβοκάροντας κάθε αντιμνημονιακή στάση και άποψη…

Τους ξέρουμε καλά και, εάν πάνε όλα καλύτερα, θα τους μάθουμε και επισήμως, χωρίς τον κίνδυνο κάποιου «τυχαίου ατυχήματος»…

Μετά τις αποκαλύψεις που έκανε χθες στην Επιτροπή της Βουλής για το Χρέος ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ, Παναγιώτης Ρουμελιώτης, η Επιτροπή εξετάζει τις νομικές δυνατότητες, προκειμένου να ζητήσει επισήμως από τον υπεύθυνο επικοινωνίας του Ταμείου, Τζέρι Ράις, την εν λόγω λίστα.

Βεβαίως, δεν είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται αυτό το «παιχνίδι».

Τον Ιούνιο του 2010, στην Εξεταστική Επιτροπή για τη Siemens, μεταξύ άλλων, κατέθεσε ως μάρτυρας και ο κ. Γεώργιος Φλέσσας, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Α.Ε. Civitas. Ανάμεσα στα μέλη της Επιτροπής, ήταν τότε και ο Πάνος Καμμένος, ο οποίος είχε τον εξής διάλογο με τον κ. Φλέσσα:

ΠΑΝ. ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Κατ’ αρχάς και απ’ ό,τι έγραψαν, είστε σύμβουλος στην προσπάθεια που κάνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να περάσει την καμπάνια για την Ελλάδα;

ΜΑΡΤΥΣ (Γεώργιος Φλέσσας): Να το εξηγήσω και αυτό, κύριε Καμμένο, μιά και με ρωτάτε.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ζήτησε από μία εταιρεία που συνεργάζεται στην Ευρώπη και λέγεται Euro RSCG -είναι μία παγκοσμίου επιπέδου εταιρεία δημοσίων σχέσεων και επικοινωνίας- να επιλέξει έναν συνεργάτη στην Ελλάδα, προκειμένου να γίνεται αυτό που λέμε «media monitoring», δηλαδή, να παρακολουθούμε τι γράφουν τα μίντια για τα θέματα τα οποία άπτονται της ατζέντας της Τρόικας -γιατί δεν ήταν μόνο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο- και να γίνεται ένα ημερήσιο report στα αγγλικά. Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτό, μας προσέγγισε η Euro RSCG, με την οποία κάναμε τη συνεργασία.

Και μία πρόσθετη υπηρεσία -η οποία μας ζητήθηκε κάποια στιγμή που οι εκπρόσωποι της Τρόικας, μετά την υπογραφή του μνημονίου, θέλησαν να επικοινωνήσουν με τα Μέσα Ενημέρωσης- ήταν να μας αναθέσουν να πάρουμε τηλέφωνα κάποιους δημοσιογράφους και να τους πούμε να πάνε την τάδε ώρα στη «Μεγάλη Βρετάνια» για να τους μιλήσουν οι άνθρωποι του ΔΝΤ.

Νομίζω ότι δεχθήκαμε και κάποια άλλα αιτήματα από έντυπα, εφημερίδες και τηλεοράσεις που έλεγαν «κλείστε μας ραντεβού να μιλήσουμε με το ΔΝΤ».

Εμείς προωθούσαμε όλα αυτά τα αιτήματα στους ανθρώπους αυτούς –οι οποίοι, δεν ξέρω αν ήταν και όλοι του ΔΝΤ ή τι ακριβώς ήταν, γιατί εγώ δεν τους είδα ποτέ- και αυτοί επέλεγαν ποιον θα δουν και πώς θα τον δουν, κάνοντας τις δικές τους επαφές. Εμείς δεν είχαμε κάποια σχέση.

Αν θυμάμαι καλά, αυτή η συνεργασία διεκόπη πριν από δεκαπέντε περίπου μέρες, διότι θεώρησαν ότι δεν χρειάζονται περισσότερο αυτό το monitoring.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Ήταν, δηλαδή, μέχρι να υπογραφεί το μνημόνιο;

ΜΑΡΤΥΣ (Γεώργιος Φλέσσας): Όχι. Και περίπου δυο εβδομάδες μετά.

Αυτά ειπώθηκαν τότε στη Βουλή (καταχωρισμένα στα πρακτικά), αλλά παρά τις αποκαλύψεις, ουδείς ανησύχησε… Αντιθέτως, απτόητοι, ακάθεκτοι και κυνικοί μέχρι θανάτου, οι «εκπαιδευμένοι» αποδύθηκαν στο έργο του: να αποδείξουν ποιος είναι ο πιο καλός ο μαθητής…

Και δεν ήταν μόνον δημοσιογράφοι. Ήταν όλος αυτός ο εσμός των επαϊόντων που κατέκλυσε τις οθόνες και τα πάνελ διακηρύσσοντας την αναγκαιότητα του ΔΝΤ και του μηχανισμού στήριξης, γρανάζια ενός ανελέητου μηχανισμού που σκότωσε τη χώρα και ταπείνωσε το λαό της.

Οικονομολόγοι, καθηγητές πανεπιστημίου, ειδικοί από το πουθενά εφόρμησαν στη μαζική συνείδηση εφαρμόζοντας στην πράξη τον ορισμό του κυνικού, όπως τον διατύπωσε ο Όσκαρ Ουάιλντ: «Τι είναι κυνικός; Ένα άτομο που γνωρίζει τα πάντα για τις τιμές και τίποτα για τις αξίες»…

Η λίστα των «εκπαιδευμένων» κυνικών είναι μεγάλη. Αριθμεί περί τα 500 άτομα,μπορεί και παραπάνω, και περιλαμβάνει «μπουμπούκια» από όλη τη γκάμα των παραγόντων, που, λόγω της ιδιότητάς τους, μπορούσαν να αρθρώνουν δημόσιο λόγο και άρα να επηρεάζουν την κοινή γνώμη... Από δημοσιογράφους μέχρι καθηγητές, και από καλλιτέχνες μέχρι οργανικούς διανοούμενους…

Άλλοι αποσύρθηκαν από το προσκήνιο και άλλοι προβάλλονται ακόμη, παρότι σημαδεμένοι, μερικοί, από την εκτός ορίων ξετσιπωσιά τους… Τελευταία δε, έχουν μπει στο παιχνίδι και οι αναπληρωματικοί, από τον πάγκο των τσικό…

Αυτή τη βρώμικη ιστορία τη γνωρίζει πολύ καλά και η Πρόεδρος της Βουλής, που «τρέχει» ακάματα και με πείσμα όλες τις Επιτροπές, οι οποίες διερευνούν το έγκλημα εναντίον της χώρας –ένα έγκλημα με φυσικούς αυτουργούς και ανήθικους συναυτουργούς…

Θα δούμε…

anemosantistasis

Οι 2+1 παγίδες των δανειστών

Το παιχνίδι το έχασαν όταν δεν κατάφεραν να κάνουν αντιπολίτευση την ΔΗΜΑΡ και την ΧΑ.Επίσης σημαντικό ρόλο έπαιξε που δεν κατάφεραν να ελέγξουν τους Ανελ και στη συνέχεια να μην τους επιτρέψουν να μπουν στη βουλή.Τώρα έχουν να αντιμετωπίσουν μια απρόβλεπτη κυβέρνηση χωρίς Τατσόπουλους και Νταβρήδες και μια αντιπολίτευση το λιγότερο αστεία.

Το plan A απέτυχε όταν η ΔΗΜΑΡ η ακόμη και η ΧΑ δεν πήραν την τρίτη θέση στις εκλογές του Μαίου του 12.

Το plan B απέτυχε όταν δεν έπιασε η θεωρία των δύο ακρων και απέτυχε η προβοκάτσια της δολοφονίας του Φύσσα

Το plan C απέτυχε όταν δεν κατάφεραν να διαλύσουν τους Ανελ και να βρούνε τους 180 πρόθυμους για την εκλογή ΠτΔ.

Το έσχατο plan απέτυχε όταν δεν μπόρεσαν να αφήσουν τον Σύριζα χωρίς συμμάχους στην βουλή στις πρόσφατες εκλογές.

Από εκεί και πέρα λειτουργούν σπασμωδικά σε αχαρτογράφητες περιοχές


Στέλιος Κούλογλου στο TVXS


Το σημερινό αδιέξοδο στις σχέσεις Αθήνας-θεσμών οφείλεται βασικά στο γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι δανειστές δεν είχαν ποτέ υπόψιν τους να συνάψουν μια «έντιμη συμφωνία» με την ελληνική κυβέρνηση. Από την επομένη των εκλογών, ο πραγματικός τους στόχος είναι η ανατροπή και η αντικατάσταση της με μια κυβέρνηση που είτε θα ελέγχουν απόλυτα ή θα διαθέτουν σε αυτήν σοβαρά ερείσματα. Έχουν μέχρι στιγμής πέσει έξω στους υπολογισμούς τους, αλλά διαθέτουν και plan B και plan C.

Η πρώτη παγίδα που πήγαν να στήσουν οι δανειστές ήταν με την συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου. Μάλιστα την ημέρα της συμφωνίας ο Βόλφανγκ Σόιμπλε δεν κρατήθηκε και έδωσε στη δημοσιότητα το σχέδιο: «να δω τώρα πως θα εξηγήσουν στους ψηφοφόρους τους την συμφωνία», δήλωνε το ίδιο βράδυ. Παρ' ότι διαβάζουν συστηματικά τις πληροφορίες από την Ελλάδα, οι δανειστές είχαν-και εξακολουθούν να έχουν- μία διαστρεβλωμένη εικόνα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Πίστευαν δηλαδή τότε, ότι η συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου θα εξέθετε ανεπανόρθωτα την ελληνική κυβέρνηση και θα της προκαλούσε τεράστια εσωτερικά προβλήματα.

Όταν οι δημοσκοπήσεις έδειξαν την κυβέρνηση και τον Α. Τσίπρα όχι μόνο να χάνουν αλλά και να διευρύνουν την επιρροή τους, επέλεξαν την τακτική της φθοράς. Μια έφταιγε ο Βαρουφάκης μια οι ελλείπεις προτάσεις της ελληνικής πλευράς, η ιδέα ήταν ότι η παρατεταμένη οικονομική ασφυξία θα παρέλυε την κυβέρνηση. Κάποια στιγμή έχασαν την ψυχραιμία τους και κατέφυγαν σε σπασμωδικές κινήσεις: ήταν τότε που ο Νταισελμπλούμ δήλωνε ότι μπορεί στην Ελλάδα να εφαρμοστεί το μοντέλο της Κύπρου, με την Bild να παρουσιάζει σε πρωτοσέλιδο ως τραπεζικό πανικό μια συνηθισμένη φωτογραφία από ουρά συνταξιούχων στην Αθήνα.

Με τον καιρό να περνάει και το σχέδιο φθοράς να μην περπατάει, οι δανειστές έβαλαν σε εφαρμογή το plan B. Ο δημοφιλής Τσίπρας είναι μεν αδύνατο να φύγει προς το παρόν, αλλά θα τον αναγκάσουμε να αλλάξει την σύνθεση της κυβέρνησης του, με την προσθήκη δυνάμεων φιλικά προσκείμενων. Ήταν τότε που ξεκίνησαν να πέφτουν, συντονισμένα από το εσωτερικό και το εξωτερικό, οι προτάσεις για κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Ξαφνικά, από την Γερμανίδα υπεύθυνη προϋπολογισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μέχρι τον τρομάρα του Σοσιαλδημοκράτη και υπουργό Οικονομικών Ζίγκμαρ Γκάμπριελ οι Γερμανοί που κινούν τα νήματα ανακάλυψαν ότι επρόκειτο για κομουνιστική ή όπως το έθεσε με.. λεπτότητα ο δεύτερος«εν μέρει κομουνιστική κυβέρνηση». Ακόμη και ο Αδωνις Γεωργιάδης πρότεινε να παραμείνει ο Τσίπρας επικεφαλής κυβέρνησης «εθνικής ενότητας», στην οποία φυσικά θα συμμετείχαν μόνο οι εθνικώς σκεπτόμενες δυνάμεις και όχι τα ..κομουνιστικά μιάσματα.

Το επεισόδιο δύο εβδομάδες πριν, όταν παραβιάζοντας όλες τις προκαταρκτικές συμφωνίες που είχαν γίνει σε επίπεδο κορυφής, οι δανειστές έκαναν μια πρόταση που δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή, είχε ακριβώς αυτό το σκοπό: να προκαλέσει ρήγμα στην κυβέρνηση,με την εξέγερση της αριστερής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτό το σημείο ο κ. Σαμαράς, με την πλήρη αδυναμία του να καταλάβει το κυβερνών κόμμα και τις συνιστώσες του,τις οποίες έχει παρουσιάσει ως κομουνιστικά τέρατα στους δανειστές που τον συμβουλεύονται, τους παρέσυρε σε λάθος τακτική. Η κυβέρνηση αντέδρασε σύσσωμη, ο Λαφαζάνης έξυπνα και το plan B κατέρρευσε.

Γιατί μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να αντιμετωπίζει σήμερα σοβαρότατες δυσκολίες, αλλά Γερμανοί και άλλοι δανειστές βρίσκονται προσωρινά σε αδιέξοδο: μπορεί να αντιπαθούν και τον ίσκιο της κυβέρνησης, αλλά περισσότερο φοβούνται τα «αχαρτογράφητα νερά» για τα οποία προειδοποίησε χθες ο πρόεδρος της ΕΚΤ, μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο για τις συνέπειες ενός Grexit.

Παρ' όλα αυτά,οι μεγάλες δυνάμεις είναι μεγάλες ακριβώς επειδή διαθέτουν και εναλλακτικά σχέδια. Το plan C που τώρα εξετάζουν δεν είναι το grexit, αλλά η με κάποιο τρόπο παράταση του υπάρχοντος προγράμματος για μερικούς μήνες και, εν τω μεταξύ, η με το σταγονόμετρο κάλυψη των δανειακών αναγκών της χώρας. Στόχος παραμένει ο ίδιος, η αποδυνάμωση και η πτώση της κυβέρνησης. Η τελευταία, μπροστά στη καινούργια παγίδα, θα πρέπει να σκεφτεί ότι ίσως τώρα βρίσκεται σε καλύτερη θέση από τον Νοέμβριο, μετά δηλαδή από τέσσερις ακόμη μήνες ενός αδυσώπητου πολέμου φθοράς.

anemosantistasis