Τι θα λέγατε αν «τυπώναμε» 54 δις. ευρώ?*

Ο Κώστας Βεργόπουλος σε συνέντευξη που παραχώρησε στο gr.rbth.com εξηγεί μεταξύ άλλων τον τρόπο με τον οποίο μιά χώρα της ζώνης του ευρώ όπως η Ελλάδα μπορεί να αντιμετωπίσει τους εκβιασμούς επιβολής αδυναμίας ρευστότητας των τραπεζών από την ΕΚΤ και τον γερμανικό νομισματικό πόλεμο που στοχεύει στην χρεοκοπία και την αρπαγή του αληθινού πλούτου της χώρας.

Στην Ερώτηση: Ο Σιλουάνοφ, υπουργός Οικονομικών της Ρωσίας, είπε ότι η Ρωσία, αν ζητήσει η Ελλάδα κάποια λεφτά από τη Ρωσία, θα το σκεφτεί. Θα μπορούσε η ελληνική κυβέρνηση να ζητήσει λεφτά από τη Ρωσία; 

Ο Κ. Βεργόπουλος απαντάει: Πολιτικά, το θέμα είναι ότι με το Σύμφωνο Σταθερότητας που έχουν υπογράψει το 1998, οι Γερμανοί απαγορεύουν στις ευρωπαϊκές χώρες να δανείζονται από χώρες εκτός Ευρώπης. Όπως συνέβη και με την Κύπρο. Η Κύπρος επιχείρησε να δανειστεί από τη Ρωσία και δεν τα κατάφερε. Αλλά, να σας πω κάτι; Υπάρχουν τρόποι. Αν θέλει η ελληνική κυβέρνηση να παρακάμψει αυτό το πρόβλημα, αυτό το εμπόδιο. Δεν επιτρέπουν να αγοράζει ομόλογα χώρα μη ευρωπαϊκή, αλλά αν συνάψει δάνεια και σύμβαση απευθείας, μπορεί να τη κάνει με τη Ρωσία. Αυτό είναι διαφορετικό αλλά καταλήγει να είναι το ίδιο. Μπορεί να χρηματοδοτηθεί από τη Ρωσία.

Εμείς ισχυριζόμαστε πως ακόμη ευκολότερα από τη Ρωσία μπορεί η Ελλάδα να συνάψει δάνειο με την Κίνα, τη χώρα με το μεγαλύτερο αποθεματικό σε δολάρια ΗΠΑ, δάνειο με το οποίο θα μπορούσε να αποτρέψει κάθε μεγέθους εκβιασμό από τους "εταίρους" και να αποφύγει για το άμεσο διάστημα τον νομισματικό θάνατο τον οποίο μεθοδεύουν οι ευρωπαίοι οικονομικοί εγκληματίες με επικεφαλής τον Σόιμπλε. 

Η Κίνα είναι εξάλλου η μόνη χώρα που έχει πραγματικό - ζωτικό συμφέρον να μην υποκύψει η Ελλάδα αλλά αντίθετα να παραμείνει μια χώρα σχετικά υψηλού βιωτικού επιπέδου γιατί γνωρίζει πως η "κινεζοποίηση" της Ελλάδας θα ήταν μία από τις αναγκαίες διεθνείς προϋποθέσεις για την από χρόνια σχεδιαζόμενη επίθεση σε αυτήν τη ίδια την Κίνα, με στόχο τον εμπορικό και πιθανά και τον φυσικό της αφανισμό μέσω ενός πολέμου των αμερικανών εναντίον της.

Υπάρχουν ωστόσο ενδεχομένως και πιό "απλές" και αποτελεσματικότερες απαντήσεις, σαν αυτή που προτείνει με το παρακάτω άρθρο του στο the press project.gr ο Μπάμπης Πολυχρονιάδης.

Τι θα λέγατε αν «τυπώναμε» 54 δις. ευρώ?* 

Με δύο δημοσιεύματα, στις 15 και τις 23 Ιανουαρίου του 2011, η εφημερίδα “Independent” της Ιρλανδίας είχε αποκαλύψει ότι η Κεντρική Τράπεζα της χώρας είχε «τυπώσει» 51 δις. ευρώ, προκειμένου να στηρίξει τις τράπεζές της λόγω της μαζικής φυγής καταθέσεων.

Τότε, η Ιρλανδία είχε κάνει μία ιδιότυπη χρήση του μηχανισμού έκτακτης παροχής ρευστότητας, του γνωστού σε όλους μας πλέον ELA: δεν πήγε να ζητήσει δανεισμό μέσω ELA από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αλλά επικαλέστηκε τον μηχανισμό για να «κόψει» όσο ηλεκτρονικό χρήμα χρειαζόταν προκειμένου να δημιουργήσει καταθέσεις overnight, οι οποίες εν συνεχεία χρησιμοποιούνταν ως αποθεματικές των τραπεζών.

Οι δημοσιογράφοι της εφημερίδας, η οποία σημειωτέον ανήκει στον ίδιο όμιλο με την βρετανική ομώνυμη “Independent”, είχαν αποστείλει σχετικό ερώτημα στην ΕΚΤ και ο εκπρόσωπός της είχε απαντήσει ότι η ΕΚΤ δεν είχε δανείσει την κεντρική τράπεζα της χώρας με σκοπό αυτή να δανείσει με τη σειρά της τις εμπορικές τράπεζες. Και ότι η ιρλανδική κεντρική τράπεζα έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί ρευστότητα χωρίς την ανάμιξη της ΕΚΤ. Αρκεί προηγουμένως να την έχει ενημερώσει (σ.σ. να την έχει ενημερώσει, όχι να έχει ζητήσει άδεια, όπως εσχάτως γράφετε σε ελληνικές ιστοσελίδες).

Μία ενδιαφέρουσα ανάλυση για το πώς έγινε αυτό στην Ιρλανδία είχε γραφτεί τότε σ το blog των Financial Times “Alphaville”, όπου γινόταν αναφορά στο άρθρο 123 της Συνθήκης της Λισαβόνας που δίνει τη δυνατότητα στις κεντρικές τράπεζες των μελών της ευρωζώνης να δημιουργούν μηχανισμούς παροχής ρευστότητας, όπως είναι ο ELA της ΕΚΤ, με την προϋπόθεση να μην αγοράζουν με αυτά απευθείας ομόλογα από την κυβέρνηση.

Σημειωτέον, το ποσό που «τύπωσε» η Ιρλανδία, δηλαδή τα 51 δις. ευρώ, αντιστοιχούσαν στο 30% του ΑΕΠ της χώρας.

Όλα τα παραπάνω είναι πέρα για πέρα αληθή και ουδέποτε διαψεύστηκαν ή δέχτηκαν κριτική για τη «σοβαρότητα» των λεγομένων.

Οι «ασόβαροι» θα είμαστε εμείς που θα προτείνουμε στην ελληνική κυβέρνηση να κάνει ακριβώς το ίδιο και… καλύτερο, αφού στο Νομισματοκοπείο κόβονται ούτως ή άλλως ευρώ. Κοινώς, αν οι ευρωπαίοι εταίροι συνεχίσουν να ασκούν πίεση στην Ελλάδα για εφαρμογή πολιτικών λιτότητας προς «παραδειγματισμό» άλλων κρατών και εξακολουθήσουν να «πνίγουν» την κυβέρνηση μέσω της μη παροχής ρευστότητας, η επιλογή λύσης αντίστοιχης με αυτή της Ιρλανδίας πρέπει να εξεταστεί.

Στο κάτω – κάτω της γραφής αν είναι μία πράξη της ελληνικής πλευράς να θεωρηθεί «μονομερής ενέργεια» και να οδηγηθούμε σε ρήξη με τους εταίρους, τουλάχιστον αυτή να είναι μεγαλειώδης, και όχι για ένα νομοσχέδιο που δεν τους δείξαμε. Ας τυπώσουμε, λοιπόν, ευρώ και μετά βλέπουμε αν θα χρειαστεί να τυπώσουμε και δραχμή…

*Γιατί 54 δις. ευρώ? Γιατί τόσο αποτιμάται σήμερα το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο που πήρε η Γερμανία από την Τράπεζα της Ελλάδος και που ποτέ δεν επεστράφη.  Και θα έχει άλλη αξία αν υπάρχει και η σχετική σημειολογία. Α, και κύριε Σόιμπλε, έτσι δεν θα επιβαρύνουμε και τους φορολογούμενους των άλλων ευρωπαϊκών κρατών. 

giatinkinonikiaristera

"Βόμβα" της Eurostat στα θεμέλια του Reichstag :"Οι υποχρεώσεις του γερμανικού δημοσίου είναι οι μεγαλύτερες στην ευρωζώνη"

"Βόμβα" της Eurostat στα θεμέλια του Reichstag :"Οι υποχρεώσεις του γερμανικού δημοσίου είναι οι μεγαλύτερες στην ευρωζώνη"

Στάθης: το Ευρώ και το Χρέος

Του ΣΤΑΘΗ*  

Δύο πράγματα καθορίζουν τις τύχες μας σαν ναναι αυτές μοίρα και κισμέτ. Το ευρώ και το χρέος.

Το ευρώ είναι ένα νόμισμα ζουρλομανδύας. Είναι αναντίστοιχο με τις διαφορετικές δημοσιονομικές πραγματικότητες, ανόμοιων κατά την εθνική τους στρατηγικής χωρών που μάλλον αποκλίνουν παρά συγκλίνουν (και οι  χώρες και οι στρατηγικές). Ως εκ τούτου

σιγά – σιγά το ευρώ μετατρέπεται σε ένα πανίσχυρο μάρκο που ηγεμονεύει, υπαγορεύει και εν τέλει διατάσσει υπηκόους και υποτελείς διαφόρων διαβαθμίσεων, απ’ τους Ολλανδούς έως τους Έλληνες. Με έναν παράδοξο τρόπο που παράδοξος δεν είναι το ευρώ εισάγει στην πολιτική και κοινωνική ζωή των χωρών που κατέχει, ένανοικονομικό ρατσισμό, ταξικό, που καταλήγει στην αναπαραγωγή (και παραγωγή νέων) εθνικιστικώνστερεοτύπων.

Μέσα στον ορυμαγδό της εποχής, όπου η κρίση εστιάζει την προσοχή των πολιτών στο μερικό κι όχι στο όλον, έχει περάσει απαρατήρητο (σχετικώς) το γεγονός ότι η Γερμανία έχει αλλάξει ακόμα και το αμυντικό της δόγμα (στην πραγματικότητα εκ νέου επιθετικό! Και μάλιστα βασισμένο στο «DNA της Γερμανικής εξωτερικής πολιτικής» όπως αναφέρθηκε σε αυτό, και κατά συνέπειαν στο φρικτό γερμανικό προηγούμενο, ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας, κ. Σταϊνμαγιερ).

Η Γερμανία σήμερα ξετσίπωτα διακηρύσσει urbi et orbi ότι τα οικονομικά της συμφέροντα (κι όχι τα συμφέροντα της Ένωσης) είναι υπεράνω όλων, uber alles. Προσέτι προχωρά ένα βήμα παραπάνω (μάλλον κάνει ένα τεράστιο αλμα προς το φρενοκομείο) διακηρύσσοντας επίσης, ότι η Γερμανία έχει το δικαίωμα πλέον να υποστηρίζει με στρατιωτικά μέσα τα οικονομικά της συμφέροντα!

Για μια χώρα που έως μόλις πριν από λίγα χρόνια το Σύνταγμα της απαγόρευε στον στρατό της να επιχειρεί εκτός των συνόρων της, η απόσταση που έχει διανυθεί είναι μεγάλη και φθάνει έως το Αφγανιστάν, το Κίεβο και την Αθήνα. Η Γερμανία στήνει συστηματικώς έναν «ζωτικό χώρο» στα ανατολικά της, κατά το χιτλερικό προηγούμενο, και εξακτινώνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη δημιουργώντας αλλού σφαίρες επιρροής, άλλου προτεκτοράτα και άλλου ειδικές οικονομικέςζώνες. Δια της βίας. Της οικονομικής βίας και της συνεπακόλουθης πολιτικής υπαγόρευσης, κοινώςδικτατορίας, η οποία μάλιστα φιλοδοξεί στο εγγύς μέλλον να διαθέτει και στρατιωτικά μέσα!

Κανονικά, θα έπρεπε να έχει βαρέσει συναγερμός. Όπως έγραφα και στην «Πράβδα» στη Real Newsτης Κυριακής, η Γερμανία μετατρέπεται ταχύτατα στον «Μεγάλο Ασθενή της Ευρώπης», τον «τρελό ασθενή» που οδηγεί τη Γηραιά Ήπειρο σε δεσμά, σε υποταγή ή σε πόλεμο. Ουδείς το 1980 θα πίστευε ότι η Γερμανία θα διέλυε τη Γιουγκοσλαβία κι όμως! απ’ το 1990 η Γερμανία προελαύνει. Βρίσκεται έξω απ’ το Κίεβο και μέσα στην Αθήνα. Αν ισχυροποιηθεί κι άλλο τί άλλο θα επιδιώξει και μπορέσει να κάνει;

Και το χειρότερο όλων είναι ότι στην παρούσα φάση ουδείς τολμά να μιλήσει στη Γερμανία τη γλώσσα της αλήθειας που προκύπτει απ’ το σκοτεινό παρελθόν της και τις καθόλου λαμπρές φιλοδοξίες της. Αν οι ναζί ήταν «γίγαντες με μυαλό νάνου» η σημερινή Γερμανία πάει για Κύκλωπας με ένα μάτι– το ευρώ – μάτι που δεν βλέπει πέρα απ’ τη μύτη του.

Στον ίδιο παρονομαστή με το νόμισμα τύραννο βρίσκεται και το χρέος τύραννος. Η ίδια Η Γερμανία χρωστάει τα κερατά της, επιφυλάσσει όμως για το χρέος της μια σεισάχθεια που βασίζεται στη «δημιουργική λογιστική» αλλά και στη «δημιουργική ασάφεια». Όλα τα κράτη είναι χρεωμένα. Αν συνυπολογισθεί το τριπλό χρέος – δημόσιο, ιδιωτικό, τραπεζικό – η φούσκα έχει μεγαλύτερες διαστάσεις απ’ τον πλανήτη με πρωταθλήτριες στην τοξικότητα τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Ιαπωνία κι άλλες ων ουκ έστι αριθμός – ή μάλλον υπάρχει αριθμός, ακούει στο όνομα 199 τρισεκατομμύρια δολάρια χρεώνπου αντιστοιχούν στο 285% του παγκοσμίου ΑΕΠ!!

Αν το Ευρώ είναι όπλο, όπλο είναι και το χρέος. Όπως όλο και περισσότεροι παραδέχονται, τοδιεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι πολεμικό εργαλείο για τη διαμόρφωση των διακρατικώνσχέσεων, όπως επίσης και για τη διαμόρφωση των ταξικών σχέσεων στο εσωτερικό των χωρών.

Η Ελλάδα επί πέντε χρόνια τώρα αναδομείται με εργαλείο το χρέος και αναμορφώνεται ή μάλλον διαμορφώνεται σε μια χώρα παρία. Ο ελληνικός λαός πληρώνει ένα χρέος που δεν δημιούργησε ο ίδιος και όχι μόνον αυτό, αλλά μπαίνει υπό τα καυδιανά δίκρανα μιας «συμφωνίας» που θα διαρκέσειγενιές και δεκαετίες. Με έναν λόγο, υποδουλώνεται.

Το 1% των πλουσίων (Γερμανών, Ελλήνων και όλων των φυλών του Ισραήλ) υποχρεώνει το 99% των υπολοίπων σε έναν τρόπο ζωής που κινείται γύρω από ένα χρέος, όχι μάλιστα δικό τους, αλλά του 1% που το δημιούργησε. Που όχι μόνον  το δημιούργησε αλλά θέλει και να το εισπράττει.

Πρόκειται για έναν παραλογισμό που για να εφαρμόζεται προϋποθέτει οικονομική λιτότητα καιπολιτική δικτατορία. Ο παραλογισμός αυτός, ανήθικος όσον δεν γίνεται ναναι κάτι ανήθικο, μετέρχεται ένα στρατήγημα για να υπάρχει: τη συναίνεση των μαζών. Αυτό είναι το νέο «Κοινωνικό Συμβόλαιο»: η ευπιστία και η τιμιότητα των μαζών να χρησιμοποιείται εναντίον τους. Αυτό είναι και το (κάθε) Μνημόνιο: να αποδέχεσαι ως δικό σου, εσύ το 99%, το χρέος που δημιούργησε το 1%! Να αποδέχεσαι στη συνέχεια μια «συμφωνία» για να το ξεπληρώσεις, που, επί δεκαετίες θα ρυθμίζει τη ζωή σου και τη ζωή των ερχομένων γενεών, με τους κανόνες μιας δικτατορίας.

Έτσι το κακό εμφανίζει τον εαυτόν του ως «αναγκαίο κακό» και δημιουργεί έναν φαύλο κύκλοαυτοτροφοδοτούμενης υποδούλωσης.

Με Σκύλλα το Ευρώ και Χάρυβδιν το Χρέος, κανένας απ’ τους συντρόφους του Οδυσσέα δεν θα φθάσει στην Ιθάκη κι αν φθάσει ο ίδιος, θα φθάσει μόνον για το πικρό του τέλος...  

*Δημοσιεύθηκε στο ''enikos.gr'' τη Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

Κοτζιάς: Η Γερμανία κέρδισε 80 δισ. ευρώ από την ελληνική κρίση

«Η Γερμανία, με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, κέρδισε περί τα 80 δισ. ευρώ από την ελληνική οικονομική κρίση. Πρέπει να μιλούμε με αριθμούς, και...
όχι η μία πλευρά να θέλει να δασκαλέψει την άλλη με ψευτοηθικιστικές τοποθετήσεις» δήλωσε μεταξύ άλλων ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, σε συνέντευξη που παραχώρησε στα γερμανικά τηλεοπτικά δίκτυα ARD και ZDF, στη Ρίγα της Λετονίας, το περασμένο Σάββατο 7 Μαρτίου.

Αυτή την τοποθέτηση ο Έλληνας υπουργός την έκανε αναφορικά με το ζήτημα που επανέρχεται συχνά στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης σχετικά με τα χρήματα που έχει χάσει η Γερμανία, εξαιτίας της ελληνικής κρίσης. Όπως σημείωσε ο κ. Κοτζιάς συμβαίνει «ακριβώς το αντίθετο».

Στο ίδιο ύφος, ο κ. Κοτζιάς διέψευσε και τα στερεότυπα που αρκετές φορές κυριαρχούν στα γερμανικά ΜΜΕ και δείχνουν μια ολόκληρη χώρα, την Ελλάδα, και έναν ολόκληρο λαό, τον ελληνικό, με αρνητικές ιδιότητες που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

«Στερεότυπα πως όλοι οι Έλληνες είναι κλέφτες, τεμπέληδες και ψεύτες, αν και όλες οι ευρωπαϊκές στατιστικές λένε πως οι Έλληνες εργάζονται περισσότερες ώρες την εβδομάδα από όλους τους Ευρωπαίους. Αυτή τη στιγμή έχουμε στην Ελλάδα 60% νεανική ανεργία, πρέπει να συζητήσουμε, να δούμε τι θα γίνει με αυτή τη νέα γενιά, ποια στάση θα κρατήσει αυτή η νέα γενιά απέναντι στην ΕΕ εάν δεν θα έχει δουλειά και ακούει συνέχεια για κυρώσεις. Εντάξει, καταλαβαίνω πως η Ελλάδα πρέπει να τιμωρηθεί, πως όλοι οι Έλληνες είναι κακοί, μπορώ να τα δεχθώ όλα αυτά, αλλά θα πρέπει να δούμε τι θα γίνει μετά. Αυτό που λέω διαρκώς είναι πως θα πρέπει να δούμε τι θα γίνει μελλοντικά. Πρέπει να έχουμε μια θετική κατάσταση win-win...» υποστήριξε ο κ. Κοτζιάς.

Ειδική αναφορά έκανε ο υπουργός Εξωτερικών και στα μεγάλα σκάνδαλα διαφθοράς στην Ελλάδα, σημειώνοντας πως «υπαίτιοι αυτών των σκανδάλων, Έλληνες, ζουν σήμερα στη Γερμανία» και κάλεσε τη γερμανική δικαιοσύνη να δώσει επιτέλους τα πρωτόκολλα των καταθέσεων, ώστε να έχουμε αποδείξεις για το ποιος δωροδοκήθηκε στην Ελλάδα. «Δεν μπορεί να επιχειρηματολογεί κανείς με ψευτοηθικιστικές παραινέσεις, και την ίδια στιγμή αυτά τα άτομα που προκάλεσαν τα σκάνδαλα, όπως ο κ. Χριστοφοράκος της Siemens, να βρίσκονται στη Γερμανία. Αυτό θα πρέπει να σταματήσει. Η γερμανική δικαιοσύνη πρέπει να μας κοινοποιήσει της καταθέσεις τους. Είμαστε κατά της διαφθοράς, είμαστε κατά του πλούτου που προέκυψε με μεθόδους διαφθοράς, αλλά η Γερμανία θα πρέπει να πάψει να κρύβει τέτοιους μεγαλοαπατεώνες» κατέληξε ο κ. Κοτζιάς.

 ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η ώρα της μοιραίας σύγκρουσης πλησιάζεi;

Μέχρι να γίνετε ίδιοι και χειρότεροι από την απελθούσα παρέα των Σαμαρά και Βενιζέλου που σας χρεοκόπησαν»…

Το μήνυμα των δανειστών προς τη νομίμως εκλεγμένη κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και τον ελληνικό λαό έχει γίνει σαφές: «Δεν πα να ψηφίσατε εσείς μια νέα ριζοσπαστική κυβέρνηση και ένα δίκαιο πρόγραμμα κοινωνικής σωτηρίας, εμείς θα σας σκάσουμε.

Για να μην πάρουν αέρα και άλλοι και αρχίσουν να αμφισβητούν την ταξική λιτότητα και τη δικτατορία των αγορών. Θα σας κόψουμε την πίστωση, θα σας διαλύσουμε τις τράπεζες, θα αποσύρουμε όλα τα κεφάλαιά μας από την ελληνική οικονομία, μέχρι να πεινάσετε κι άλλο. Μέχρι να υποταχθείτε και να γελοιοποιηθείτε. Μέχρι να γίνεται ίδιοι και χειρότεροι από την απελθούσα παρέα των Σαμαρά και Βενιζέλου που σας χρεοκόπησαν».

Νομίζω ότι σε αυτό το προφανώς εκβιαστικό σκηνικό ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα μπορέσει να αποφύγει τη σύγκρουση με τους «θεσμούς» (Ε.Ε., ΕΚΤ και ΔΝΤ) και να πει -εννοώντας το- «δεν πληρώνουμε με το αίμα των εργαζομένων τους τόκους των δανείων με τα μνημόνια που μας φόρτωσαν με το ζόρι οι κερδοσκόποι και οι δήθεν εταίροι».

Βέβαια, προϋπόθεση για να ειπωθεί κάτι τέτοιο -που ασφαλώς θα προκαλέσει πολιτικούς και οικονομικούς σεισμούς και ανακατατάξεις σε όλη την Ευρώπη, και όχι μόνο- είναι, ο πρωθυπουργός να πάρει μαζί του την πλειονότητα του λαού μέσα κι έξω από τη χώρα και να σχεδιάσει τη μεγάλη ρήξη και τα επόμενα βήματα λειτουργίας της χώρας και αξιοπρέπειας του λαού της.

Δεν πιστεύω ότι ο πρωθυπουργός και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν απλώς να κερδίσουν τη συμπάθεια των καλών ανθρώπων και της παγκόσμιας Αριστεράς ή τον τίτλο του Δαυίδ. Ότι δηλαδή, το πάλεψαν οι κακομοίρηδες, αλλά προ της ισχύος της πολεμικής μηχανής του διεθνούς Γολιάθ-Κεφαλαίου, υποχρεώθηκαν να συνθηκολογήσουν ή να αποχωρήσουν κακήν κακώς ηττημένοι και ταπεινωμένοι.

Θυμόμαστε όλοι μας, ότι ήδη από το καλοκαίρι του 2012 είχαν αρχίσει οι εκτιμήσεις και οι σχεδιασμοί για τον πόλεμο που θα ακολουθούσε στην περίπτωση εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ.

Συνεπώς ας μην κάνουμε ότι δεν ξέραμε τίποτα και ότι όλα θα άλλαζαν μαγικά, ειρηνικά και άνετα μετά την 25η Ιανουαρίου 2015. Είναι λοιπόν τόσο απλό όσο και δύσκολο: δεν θα υπάρξει ειρήνη στην Ελλάδα, αλλά και σ’ ολόκληρη την Ευρώπη των μεγάλων ανισοτήτων, αν δεν υπάρχει Κοινωνική Δικαιοσύνη, ευημερία και Δημοκρατία…

Δημήτρης Τρίμης

silvercity.gr anemosantistasis

Πρώην Σύμβουλος Κομισιόν: Ο Σόιμπλε καταστρέφει την Ευρώπη

«Πώς μπορούν να αλλάξουν οι καταστροφικές πολιτικές που επιβάλλει ο Σόιμπλε και οι όμοιοί του; Είναι συμβατή η ένταξη στην ευρωζώνη με τη Δημοκρατία;» διερωτάται ο Φιλίπ Λεγκρέν, πρώην οικονομικός σύμβουλος του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής την περίοδο 2011-2014, σε άρθρο του στο περιοδικό Foreign Policy.

«Οι εκλογές δεν αλλάζουν τίποτα» ισχυριζόταν, όπως αναφέρεται στο άρθρο, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, πριν από τις βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα, οι οποίες ανέδειξαν μια ριζοσπαστική αριστερή κυβέρνηση, που δεσμευόταν να θέσει τέλος στη λιτότητα και να ζητήσει ελάφρυνση του χρέους από τους πιστωτές της στην ευρωζώνη». Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επέμενε πως «η νέα ελληνική κυβέρνηση οφείλει να αποδεχθεί τους όρους που πέτυχαν οι προκάτοχοί της» προστίθεται.

Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, «σε μεγάλο βαθμό, η νέα κυβέρνηση λειτούργησε με αυτό τον τρόπο, παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις της». «Αυτό δεν αποτελεί μόνο ένα ελληνικό ζήτημα. Εκλογές αναμένονται στην Ισπανία αργότερα φέτος, ενώ οι ριζοσπαστικοί αριστεροί του Podemos προηγούνται στις δημοσκοπήσεις. Πράγματι, σε όλες σχεδόν τις εκλογές, μετά το ξέσπασμα της κρίσης, οι ψηφοφόροι ανέτρεψαν τις κυβερνήσεις τους, για να ζητήσει αμέσως μετά ο Σόιμπλε και οι προστατευόμενοί του στην ευρωζώνη ότι πρέπει η νέα κυβέρνηση να μείνει προσκολλημένη στις αποτυχημένες πολιτικές που μόλις είχαν απορρίψει οι ψηφοφόροι» σημειώνει.

Στη συνέχεια του άρθρου, μεταξύ άλλων, επισημαίνεται: «Το 2012, για παράδειγμα, ο Φρανσουά Ολάντ κέρδισε την προεδρία της Γαλλίας με την υπόσχεση ότι θα θέσει τέλος στη λιτότητα, αλλά υποχρεώθηκε σύντομα σε υποχώρηση από το Βερολίνο. Πέρυσι, με την εντολή που έλαβε από τη σαρωτική του νίκη στις ευρωεκλογές του Μαΐου, ο μεταρρυθμιστής Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι ζήτησε αλλαγές στους δημοσιονομικούς κανόνες, ώστε να προβεί η ιταλική κυβέρνηση σε περισσότερες επενδύσεις, αλλά το αίτημά του απορρίφθηκε. Συχνά, οι πολιτικοί αθετούν προεκλογικές υποσχέσεις όταν βρεθούν αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα της διακυβέρνησης. Πρόκειται για ένα θλιβερό χαρακτηριστικό της Δημοκρατίας».

Ο αρθρογράφος διατυπώνει την άποψη ότι «οι περιορισμοί ωστόσο της Δημοκρατίας στην ευρωζώνη είναι απολύτως πραγματικοί. Το 2011, οι Αρχές της ευρωζώνης απομάκρυναν μάλιστα από τα καθήκοντά τους δύο εκλεγμένους πρωθυπουργούς, στην Ιταλία και στην Ελλάδα, τον τελευταίο επειδή είχε την “θρασύτητα” να προσφέρει στους Έλληνες δημοψήφισμα για τις άδικες συνθήκες που τους επέβαλε η Γερμανία, ενώ τους αντικατέστησαν από υπάκουους μη εκλεγμένους τεχνοκράτες».

Σε άλλο σημείο της εκτενέστατης ανάλυσής του, ο Φιλίπ Λεγκρέν υπογραμμίζει ότι «οι Γερμανοί βασίζονται στις αρχές της ευρωζώνης για να τη γλιτώσουν, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποκλίνεται στο Βερολίνο. Όταν όμως οι ψηφοφόροι αλλού επιθυμούν τις αλλαγές κάποιων πραγμάτων, αποκλειστικά στις δικές τους χώρες, η απάντηση είναι: “Nein, nein, nein. Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση”. Στην περίπτωση της Ελλάδας, η γερμανική κυβέρνηση χρησιμοποίησε ένα ακόμη πιο υποκριτικό επιχείρημα. Δεν υπάρχει τίποτα το αντιδημοκρατικό στον εξαναγκασμό της ελληνικής κυβέρνησης να υποκύψει στη βούληση του Βερολίνου. Αντίθετα, ισχυρίζεται ο Σόιμπλε, ότι “η Αθήνα οφείλει να σεβαστεί τις επιθυμίες των ψηφοφόρων σε άλλες χώρες της ευρωζώνης”. Είναι αλήθεια ότι οι φορολογούμενοι της Γερμανίας και σε όλη την ευρωζώνη έχαναν -άδικα- εάν η Ελλάδα πετύχαινε την ελάφρυνση του χρέους που χρειάζεται για να ανακάμψει. Αλλά, γιατί συμβαίνει αυτό; Συμβαίνει επειδή η Μέρκελ παραβίασε τον κανόνα της “μη διάσωσης”, θέτοντας τα συμφέροντα των γερμανικών τραπεζών πάνω από εκείνα των Ευρωπαίων πολιτών-συμπεριλαμβανομένων των Γερμανών- και θέτοντας τους Ευρωπαίους τον έναν απέναντι στον άλλον. Εάν οι Γερμανοί ψηφοφόροι συνειδητοποιούσαν ότι η Μέρκελ και ο Σόιμπλε τους είπαν ψέματα και ότι τους πούλησαν, δεν θα έπεφταν στην εθνικιστική παγίδα να κατηγορούν τους Έλληνες για τα παραπτώματα των τραπεζών τους και της κυβέρνησής τους!».

Τέλος, ο αθρογράφος τονίζει: «Για να επιτύχει ελάφρυνση του χρέους, η Ελλάδα οφείλει να αποκαλύψει την μπλόφα της Γερμανίας, όπως επιχειρηματολόγησα πριν από δύο εβδομάδες, και να είναι έτοιμη να εκδώσει ένα παράλληλο νόμισμα. Η τετράμηνη παράταση που δέχθηκε η Αθήνα από τους πιστωτές της στην ΕΕ, τον προηγούμενο μήνα, παρέχει στη νέα ελληνική κυβέρνηση τον χρόνο για να επεξεργαστεί σε βάθος τη στρατηγική της. Αλλά, ευρύτερα, πώς θα μπορούσε να αποκατασταθεί η δημοσιονομική Δημοκρατία; Είναι τόσος ο θυμός και η έλλειψη εμπιστοσύνης που δημιούργησε η κακοδιαχείριση της κρίσης ώστε καθιστούν πολιτικά αδιανόητα, προς το παρόν, τα βήματα προς ένα δημοκρατικό φεντεραλισμό. Μια πιο καλή επιλογή θα αποτελούσε η αποκατάσταση του κανόνα της “μη διάσωσης”, μαζί με την ελευθερία των κυβερνήσεων να ανταποκρίνονται στις μεταβαλλόμενες οικονομικές συνθήκες και πολιτικές προτεραιότητες, υπό τους περιορισμούς της βούλησης των αγορών να δανείσουν ή εντέλει υπό τον κίνδυνο χρεοκοπίας.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα είχε επίσης την αποστολή να λειτουργεί ως ο κατάλληλος δανειστής έσχατης ανάγκης σε κυβερνήσεις με πρόβλημα ρευστότητας, διαφορετικά το ευρώ θα μπορούσε να διαλυθεί. Το να αφαιρείς από τους ψηφοφόρους το δικαίωμα να προβαίνουν σε θεμιτές οικονομικές και πολιτικές επιλογές είναι απαράδεκτο, και όπως αποδεικνύει η τραγική ιστορία της Βαϊμάρης στη Γερμανία, η επιβολή δυσβάστακτων αποπληρωμών σε μισητούς ξένους πιστωτές οδηγεί στον πολιτικό εξτρεμισμό. Όπως επισήμανε ο Μάρτιν Γουλφ στους Financial Times, “η ευρωζώνη έχει ως σκοπό να αποτελέσει μια ένωση δημοκρατιών, όχι μια αυτοκρατορία”. Οι Μέρκελ και Σόιμπλε θα πρέπει να το θυμούνται αυτό».

Πηγή: Αθηναϊκό Πρακτορείο

tvxs

Η ώρα της μοιραίας σύγκρουσης πλησιάζει;

Μέχρι να γίνετε ίδιοι και χειρότεροι από την απελθούσα παρέα των Σαμαρά και Βενιζέλου που σας χρεοκόπησαν»...

Το μήνυμα των δανειστών προς τη νομίμως εκλεγμένη κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και τον ελληνικό λαό έχει γίνει σαφές: «Δεν πα να ψηφίσατε εσείς μια νέα ριζοσπαστική κυβέρνηση και ένα δίκαιο πρόγραμμα κοινωνικής σωτηρίας, εμείς θα σας σκάσουμε.

Για να μην πάρουν αέρα και άλλοι και αρχίσουν να αμφισβητούν την ταξική λιτότητα και τη δικτατορία των αγορών. Θα σας κόψουμε την πίστωση, θα σας διαλύσουμε τις τράπεζες, θα αποσύρουμε όλα τα κεφάλαιά μας από την ελληνική οικονομία, μέχρι να πεινάσετε κι άλλο. Μέχρι να υποταχθείτε και να γελοιοποιηθείτε. Μέχρι να γίνεται ίδιοι και χειρότεροι από την απελθούσα παρέα των Σαμαρά και Βενιζέλου που σας χρεοκόπησαν».

Νομίζω ότι σε αυτό το προφανώς εκβιαστικό σκηνικό ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα μπορέσει να αποφύγει τη σύγκρουση με τους «θεσμούς» (Ε.Ε., ΕΚΤ και ΔΝΤ) και να πει -εννοώντας το- «δεν πληρώνουμε με το αίμα των εργαζομένων τους τόκους των δανείων με τα μνημόνια που μας φόρτωσαν με το ζόρι οι κερδοσκόποι και οι δήθεν εταίροι».

Βέβαια, προϋπόθεση για να ειπωθεί κάτι τέτοιο -που ασφαλώς θα προκαλέσει πολιτικούς και οικονομικούς σεισμούς και ανακατατάξεις σε όλη την Ευρώπη, και όχι μόνο- είναι, ο πρωθυπουργός να πάρει μαζί του την πλειονότητα του λαού μέσα κι έξω από τη χώρα και να σχεδιάσει τη μεγάλη ρήξη και τα επόμενα βήματα λειτουργίας της χώρας και αξιοπρέπειας του λαού της.

Δεν πιστεύω ότι ο πρωθυπουργός και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν απλώς να κερδίσουν τη συμπάθεια των καλών ανθρώπων και της παγκόσμιας Αριστεράς ή τον τίτλο του Δαυίδ. Ότι δηλαδή, το πάλεψαν οι κακομοίρηδες, αλλά προ της ισχύος της πολεμικής μηχανής του διεθνούς Γολιάθ-Κεφαλαίου, υποχρεώθηκαν να συνθηκολογήσουν ή να αποχωρήσουν κακήν κακώς ηττημένοι και ταπεινωμένοι.

Θυμόμαστε όλοι μας, ότι ήδη από το καλοκαίρι του 2012 είχαν αρχίσει οι εκτιμήσεις και οι σχεδιασμοί για τον πόλεμο που θα ακολουθούσε στην περίπτωση εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ.

Συνεπώς ας μην κάνουμε ότι δεν ξέραμε τίποτα και ότι όλα θα άλλαζαν μαγικά, ειρηνικά και άνετα μετά την 25η Ιανουαρίου 2015. Είναι λοιπόν τόσο απλό όσο και δύσκολο: δεν θα υπάρξει ειρήνη στην Ελλάδα, αλλά και σ' ολόκληρη την Ευρώπη των μεγάλων ανισοτήτων, αν δεν υπάρχει Κοινωνική Δικαιοσύνη, ευημερία και Δημοκρατία...

Δημήτρης Τρίμης

silvercity.gr

anemosantistasis

Πρώην Σύμβουλος Κομισιόν: Ο Σόιμπλε καταστρέφει την Ευρώπη...

 «Πώς μπορούν να αλλάξουν οι καταστροφικές πολιτικές που επιβάλλει ο Σόιμπλε και οι όμοιοί του; Είναι...
συμβατή η ένταξη στην ευρωζώνη με τη Δημοκρατία;» διερωτάται ο Φιλίπ Λεγκρέν, πρώην οικονομικός σύμβουλος του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής την περίοδο 2011-2014, σε άρθρο του στο περιοδικό Foreign Policy.


«Οι εκλογές δεν αλλάζουν τίποτα» ισχυριζόταν, όπως αναφέρεται στο άρθρο, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, πριν από τις βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα, οι οποίες ανέδειξαν μια ριζοσπαστική αριστερή κυβέρνηση, που δεσμευόταν να θέσει τέλος στη λιτότητα και να ζητήσει ελάφρυνση του χρέους από τους πιστωτές της στην ευρωζώνη». Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επέμενε πως «η νέα ελληνική κυβέρνηση οφείλει να αποδεχθεί τους όρους που πέτυχαν οι προκάτοχοί της» προστίθεται.

Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, «σε μεγάλο βαθμό, η νέα κυβέρνηση λειτούργησε με αυτό τον τρόπο, παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις της». «Αυτό δεν αποτελεί μόνο ένα ελληνικό ζήτημα. Εκλογές αναμένονται στην Ισπανία αργότερα φέτος, ενώ οι ριζοσπαστικοί αριστεροί του Podemos προηγούνται στις δημοσκοπήσεις. Πράγματι, σε όλες σχεδόν τις εκλογές, μετά το ξέσπασμα της κρίσης, οι ψηφοφόροι ανέτρεψαν τις κυβερνήσεις τους, για να ζητήσει αμέσως μετά ο Σόιμπλε και οι προστατευόμενοί του στην ευρωζώνη ότι πρέπει η νέα κυβέρνηση να μείνει προσκολλημένη στις αποτυχημένες πολιτικές που μόλις είχαν απορρίψει οι ψηφοφόροι» σημειώνει.

Στη συνέχεια του άρθρου, μεταξύ άλλων, επισημαίνεται: «Το 2012, για παράδειγμα, ο Φρανσουά Ολάντ κέρδισε την προεδρία της Γαλλίας με την υπόσχεση ότι θα θέσει τέλος στη λιτότητα, αλλά υποχρεώθηκε σύντομα σε υποχώρηση από το Βερολίνο. Πέρυσι, με την εντολή που έλαβε από τη σαρωτική του νίκη στις ευρωεκλογές του Μαΐου, ο μεταρρυθμιστής Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι ζήτησε αλλαγές στους δημοσιονομικούς κανόνες, ώστε να προβεί η ιταλική κυβέρνηση σε περισσότερες επενδύσεις, αλλά το αίτημά του απορρίφθηκε. Συχνά, οι πολιτικοί αθετούν προεκλογικές υποσχέσεις όταν βρεθούν αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα της διακυβέρνησης. Πρόκειται για ένα θλιβερό χαρακτηριστικό της Δημοκρατίας».

Ο αρθρογράφος διατυπώνει την άποψη ότι «οι περιορισμοί ωστόσο της Δημοκρατίας στην ευρωζώνη είναι απολύτως πραγματικοί. Το 2011, οι Αρχές της ευρωζώνης απομάκρυναν μάλιστα από τα καθήκοντά τους δύο εκλεγμένους πρωθυπουργούς, στην Ιταλία και στην Ελλάδα, τον τελευταίο επειδή είχε την "θρασύτητα" να προσφέρει στους Έλληνες δημοψήφισμα για τις άδικες συνθήκες που τους επέβαλε η Γερμανία, ενώ τους αντικατέστησαν από υπάκουους μη εκλεγμένους τεχνοκράτες».

Σε άλλο σημείο της εκτενέστατης ανάλυσής του, ο Φιλίπ Λεγκρέν υπογραμμίζει ότι «οι Γερμανοί βασίζονται στις αρχές της ευρωζώνης για να τη γλιτώσουν, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποκλίνεται στο Βερολίνο. Όταν όμως οι ψηφοφόροι αλλού επιθυμούν τις αλλαγές κάποιων πραγμάτων, αποκλειστικά στις δικές τους χώρες, η απάντηση είναι: "Nein, nein, nein. Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση". Στην περίπτωση της Ελλάδας, η γερμανική κυβέρνηση χρησιμοποίησε ένα ακόμη πιο υποκριτικό επιχείρημα. Δεν υπάρχει τίποτα το αντιδημοκρατικό στον εξαναγκασμό της ελληνικής κυβέρνησης να υποκύψει στη βούληση του Βερολίνου. Αντίθετα, ισχυρίζεται ο Σόιμπλε, ότι "η Αθήνα οφείλει να σεβαστεί τις επιθυμίες των ψηφοφόρων σε άλλες χώρες της ευρωζώνης". Είναι αλήθεια ότι οι φορολογούμενοι της Γερμανίας και σε όλη την ευρωζώνη έχαναν -άδικα- εάν η Ελλάδα πετύχαινε την ελάφρυνση του χρέους που χρειάζεται για να ανακάμψει. Αλλά, γιατί συμβαίνει αυτό; Συμβαίνει επειδή η Μέρκελ παραβίασε τον κανόνα της "μη διάσωσης", θέτοντας τα συμφέροντα των γερμανικών τραπεζών πάνω από εκείνα των Ευρωπαίων πολιτών-συμπεριλαμβανομένων των Γερμανών- και θέτοντας τους Ευρωπαίους τον έναν απέναντι στον άλλον. Εάν οι Γερμανοί ψηφοφόροι συνειδητοποιούσαν ότι η Μέρκελ και ο Σόιμπλε τους είπαν ψέματα και ότι τους πούλησαν, δεν θα έπεφταν στην εθνικιστική παγίδα να κατηγορούν τους Έλληνες για τα παραπτώματα των τραπεζών τους και της κυβέρνησής τους!».

Τέλος, ο αθρογράφος τονίζει: «Για να επιτύχει ελάφρυνση του χρέους, η Ελλάδα οφείλει να αποκαλύψει την μπλόφα της Γερμανίας, όπως επιχειρηματολόγησα πριν από δύο εβδομάδες, και να είναι έτοιμη να εκδώσει ένα παράλληλο νόμισμα. Η τετράμηνη παράταση που δέχθηκε η Αθήνα από τους πιστωτές της στην ΕΕ, τον προηγούμενο μήνα, παρέχει στη νέα ελληνική κυβέρνηση τον χρόνο για να επεξεργαστεί σε βάθος τη στρατηγική της. Αλλά, ευρύτερα, πώς θα μπορούσε να αποκατασταθεί η δημοσιονομική Δημοκρατία; Είναι τόσος ο θυμός και η έλλειψη εμπιστοσύνης που δημιούργησε η κακοδιαχείριση της κρίσης ώστε καθιστούν πολιτικά αδιανόητα, προς το παρόν, τα βήματα προς ένα δημοκρατικό φεντεραλισμό. Μια πιο καλή επιλογή θα αποτελούσε η αποκατάσταση του κανόνα της "μη διάσωσης", μαζί με την ελευθερία των κυβερνήσεων να ανταποκρίνονται στις μεταβαλλόμενες οικονομικές συνθήκες και πολιτικές προτεραιότητες, υπό τους περιορισμούς της βούλησης των αγορών να δανείσουν ή εντέλει υπό τον κίνδυνο χρεοκοπίας.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα είχε επίσης την αποστολή να λειτουργεί ως ο κατάλληλος δανειστής έσχατης ανάγκης σε κυβερνήσεις με πρόβλημα ρευστότητας, διαφορετικά το ευρώ θα μπορούσε να διαλυθεί. Το να αφαιρείς από τους ψηφοφόρους το δικαίωμα να προβαίνουν σε θεμιτές οικονομικές και πολιτικές επιλογές είναι απαράδεκτο, και όπως αποδεικνύει η τραγική ιστορία της Βαϊμάρης στη Γερμανία, η επιβολή δυσβάστακτων αποπληρωμών σε μισητούς ξένους πιστωτές οδηγεί στον πολιτικό εξτρεμισμό. Όπως επισήμανε ο Μάρτιν Γουλφ στους Financial Times, "η ευρωζώνη έχει ως σκοπό να αποτελέσει μια ένωση δημοκρατιών, όχι μια αυτοκρατορία". Οι Μέρκελ και Σόιμπλε θα πρέπει να το θυμούνται αυτό».

Πηγή: Αθηναϊκό Πρακτορείο

nonews

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΡΑΝΟΪΚΟΣ ΤΕΛΙΚΑ;

Γράφει ο Δημήτριος Κ. Φίλιππας
κατά κόσμον Διογένης ο Κυνικός 
Αγαπητό Fimotro,
«Η παράνοια της ελληνικής κυβέρνησης: ίντριγκες, ίντριγκες παντού», αυτός είναι ο τίτλος άρθρου του Γερμανικού περιοδικού Spiegel.  Γράφει μάλιστα ο συντάκτης του πως αντί να...
έρθει αντιμέτωπη με την πραγματικότητα, η ελληνική κυβέρνηση «βλέπει» συνωμοσίες, τις οποίες επικαλείται για να καλύψει τις ανεπάρκειές της… Πόσο «δίκαιο» έχει ο αρθρογράφος!!!!

Άλλωστε πήρε κανένας τηλέφωνο τόσους και τόσους πρωθυπουργούς, υπουργούς οικονομικών, αξιωματούχους της Κομισιόν για να αλλάξουν τα όσα είπαν μετά τις φιλικές δηλώσεις που έκαναν προς την χώρα μας την επομένη των συναντήσεων τους με τους κκ Τσίπρα και Βαρουφάκη;  Για να ρωτήσουμε τους κκ Ρέντζι, Μοσκοβισί, Σουλτς και τόσους άλλους…

Άλλωστε πήρε κανένας τηλέφωνο τον κεντρικό τραπεζίτη, τον κ. Ντράγκι για να του πει να προκαλέσει οικονομική ασφυξία στην Ελλάδα;  Σάμπως  στελέχη τραπεζών, όπως διαβάσαμε στα σύγχρονα media, πρότειναν σε πελάτες τους να βγάλουν τα χρήματα τους στο εξωτερικό λόγω του ότι θα ερχόταν στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ; Στα 16,25 δις ευρώ υπολογίζονται τα χρήματα που έφυγαν από τις Ελληνικές τράπεζες μόνο τον Ιανουάριο 2015.  Φανταζόμαστε από μόνα τους έφυγαν αυτά…  Και τα 12,24 δις ευρώ που κατέληξαν σε τράπεζες του εξωτερικού απλά ήθελαν να πάνε ένα ταξιδάκι! Τόσο απλά είναι τα πράγματα.  Άκου να βλέπουν κάποιοι συνομωσίες…

Για να καταλάβετε που έχει φθάσει η «παράνοια» της Ελληνικής κυβέρνησης, μάθαμε χθες ότι «η Koμισιόν εργάζεται για την αντικατάσταση της τρόικας από ένα σχήμα με μεγαλύτερη δημοκρατική νομιμοποίηση, όπως είχε ανακοινώσει ο πρόεδρός της Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, κατά την ανάληψη των καθηκόντων του», δήλωσε από τις Βρυξέλλες ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής, υπεύθυνος για το ευρώ Β. Ντομπρόβσκις.

Πως λέμε ολίγον ή πολύ έγκυος δηλαδή;  Αυτό μας θύμισε η απείρου κάλους δήλωση του κ. Ντομπρόβσκις.  Εμείς μέχρι σήμερα ξέραμε ότι είτε υπάρχει είτε ότι δεν υπάρχει κάπου η δημοκρατική νομιμοποίηση… Είναι μετά να μην γίνεται έξαλλος ο οδηγός εκείνος που ένας τροχονόμος του έδωσε κλήση για παραβίαση ερυθρού σηματοδότη ενώ ο άνθρωπος απλά είχε περάσει όταν το φανάρι ήταν λίγο κόκκινο!!!! Δεν ήταν πολύ κόκκινο…

Το ότι τρεις υπάλληλοι, ερχόντουσαν στην Ελλάδα και έκαναν όχι ότι επιθυμούσαν, αλλά ότι γούσταραν για να το γράψουμε χυδαία όπως ήταν και η συμπεριφορά τους και έλεγχαν υπουργούς, είχαν επαφές με τον πρωθυπουργό και έκαναν μάλιστα και παραχωρήσεις σε αυτόν, τον ένα και μοναδικό Αντώνη, που δεν παραιτείται για να μην κάνει χάρι στον ΣΥΡΙΖΑ, όχι στον εαυτό του, αυτό είναι δημοκρατική νομιμοποίηση; Μπορεί η «τρόικα» να λέγεται πλέον «θεσμοί», και ειρωνικά να κοροϊδεύουν κάποιοι ξένοι πολιτικοί τύπου Σόιμπλε την Ελληνική κυβέρνηση, αλλά άλλαξε κάτι που είναι ουσιαστικό.  Τουλάχιστον τώρα οι υπάλληλοι της Τρόικα μιλάνε με τους εδώ αντίστοιχους υπαλλήλους, οι υπουργοί με τους υπουργούς, και οι πρωθυπουργοί με τους πρωθυπουργούς. Και αυτό έχει τεράστια διαφορά…

Αλλά όμως οι εγχώριοι και αλλοδαποί φωτεινοί παντογνώστες, που έχουν σκυλιάσει με την επιλογή του Ελληνικού λαού στις πρόσφατες εκλογές,  ξέρουν τι είναι πράγματι παράνοια; Τι είναι παρανοϊκό; Θα τους το εξηγήσουμε εμείς με πολύ απλά παραδείγματα…

Παρανοϊκό είναι να βγαίνει ο εκπρόσωπος της Βραζιλίας στο ΔΝΤ, ο κ. Μπατίστα, και να ομολογεί ουσιαστικά ότι στη Ελλάδα απέτυχε παταγωδώς το πρόγραμμα του Ταμείου.  Ότι τελικά το πρόγραμμα έγινε για να σωθούν οι Γαλλικές και Γερμανικές Τράπεζες… Και είναι τρελό με όλες αυτές τις δηλώσεις να μην ιδρώνει το αυτί κανενός…  Ούτε καν εδώ στην Ελλάδα από τις δικαστικές αρχές για να διερευνήσουν το ποιος έχει την ευθύνη για αυτή την «εξυπηρετησούλα» προς τις ξένες τράπεζες και σε βάρος της χώρας.  Αν δεν είναι αυτό εθνική προδοσία τι είναι τότε;

Παρανοϊκό είναι να πουλά μια Τράπεζα τα επισφαλή ναυτιλιακά δάνεια της σε distressed fund γιατί, όπως ανέφερε στο Reuters τραπεζική πηγή, οι τράπεζες «αντιμετωπίζουν πρόβλημα ρευστότητας και παράλληλα δεν έχουν τις κατάλληλες εισπρακτικές δομές προκειμένου να κατορθώσουν να εισπράξουν αυτά τα δάνεια»!!!  Να τα δώσουν όμως ήξεραν… Είχαν τις δομές… Όπως είχαν τις δομές να δώσουν και όλα τα άλλα θαλασσοδάνεια όχι στους εφοπλιστές , αλλά σε κόμματα, «επιχειρηματίες» τύπου καρούζου και πάει λέγοντας…

Παρανοϊκό είναι να πουλά μία τράπεζα το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο σε «κάποιο» distressed fund χωρίς διαγωνισμό για να δει πως θα εισπράξει το μεγαλύτερο μέρος του δανείου… Προφανώς δεν έχουν τις …δομές ούτε για αυτό!!! Μόνο για να δίνουν είπαμε δάνεια έχουν τις δομές….

Παρανοϊκό είναι να πουλά μία τράπεζα το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο προς 0,35 σεντς ανά δολάριο!!!  Τα επισφαλή δάνεια μιας τράπεζας μόνον, όπως διαβάσαμε, υπολογίζονται σε 5 δις ευρώ… Δηλαδή η τράπεζα δεν θα εισπράξει ούτε το 31% των δανείων (λόγω ισοτιμίας ευρώ-δολαρίου) που η ίδια έδωσε χωρίς να εξασφαλιστεί επαρκώς…

Παρανοϊκό είναι να πουλήσει το distressed fund τα δάνεια αυτά που αγόρασε από την τράπεζα (άραγε με δάνειο από την ίδια την τράπεζα που της πούλησε το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο αγόρασε τα δάνεια των άλλων;) και να εισπράξει όπως υπολογίζει το 50%, άρα θα κερδίσει το λιγότερο 15% από τα 5 δις ευρώ…

Παρανοϊκό είναι η Τράπεζα να μην πουλά απ’ ευθείας τα δάνεια στους δανεισθέντες που έχουν πράγματι πρόβλημα στο 35%... Προφανώς κάποιοι πρέπει να βγάλουν για τα έξοδα τους, ένα 15%... Είσαι ωραίοςςςς….

Παρανοϊκό είναι οι εφοπλιστές που πήραν τα δάνεια αυτά και αντί να πληρώσουν το 100% των δανείων τους να πληρώνουν τελικά το 50% αυτών!!!

Παρανοϊκό είναι να κληθεί μετά ο Ελληνικός λαός να πληρώσει τα σπασμένα των Τραπεζών για άλλη μία φορά… Τα 2,5 δις ευρώ που θα χάσει η Τράπεζα ποιος θα τα καλύψει;  Των άλλων Τραπεζών τις ζημίες από τα επισφαλή ναυτιλιακά δάνεια και όχι μόνον αυτά, ποιος θα τα πληρώσει; Ναι, μωρέ αυτοί οι «γελοίοι» που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ… Αλλά και όχι μόνον αυτοί!

Παρανοϊκό είναι να μην γίνεται έλεγχος Πόθεν Έσχες σε όλα αυτά τα ανώτατα τραπεζικά στελέχη που βρε παιδί μου όλο λάθη κάνουν… Μερικά δεκάδες ή εκατοντάδες δις ευρώ… Σιγά τα λάχανα θα πει κάποιος…

Παρανοϊκά είναι όλα όσα αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα σε βάρος του Ελληνικού λαού και όλοι σφυρίζουν αδιάφορα.  Πρέπει επιτέλους κάτι να αλλάξει και κάποιοι να πληρώσουν.  Δεν μπορεί κάποιοι να «κονομάνε» και κάποιοι άλλοι να πεθαίνουν είτε μεταφορικά είτε κυριολεκτικά. Δεν μπορεί όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση να προκαλεί ασφυξία σε μια νεοεκλεγείσα κυβέρνηση και για ποιο λόγο;  Γιατί θέλει να κάνει τα αυτονόητα… Να μην πεθαίνει κόσμος από την πείνα, να μην πωλείται για ένα ξεροκόμματο η δημόσια περιουσία, να μην είναι στο απυρόβλητο οι ολιγάρχες, να μην υπάρχει διαφθορά στην χώρα, τουλάχιστον όχι στα επίπεδα που υπάρχει σήμερα…  Χαλάει τη σούπα στο ευρωπαϊκό σύστημα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ;

Οι Ευρωπαίοι να προσέξουν πολύ καλά!  Δεν είναι απειλή αυτό.  Ενημέρωση είναι.  Γιατί οι ίδιοι δείχνουν στους Έλληνες τον τρίτο δρόμο… Της Κίνας, της Ρωσίας… Οι Έλληνες είτε έχουν και κατέχουν είτε όχι, δεν έχουν να χάσουν κάτι.  Για οι έχοντες τα έβγαλαν στο εξωτερικό, οι μη έχοντες τι να χάσουν;  Αυτά που δεν έχουν; Και ας διαβάσουν εκεί στην ΕΕ και λίγη ιστορία. Ας μην ξεχνούν το ότι αν γίνουν εκλογές τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει ποσοστά που έπαιρναν μόνον επί ΕΣΣΔ… Και τέλος το ότι «του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει»… Τουλάχιστον όχι άλλο!

Η Δημοκρατία δεν εκβιάζεται

Απίστευτες πιέσεις ασκούνται στην μικρή Ελλάδα, που τόλμησε να αμφισβητήσει την "Τρόικα των Συμφερόντων" και τα "Μνημόνια Δουλείας".

Και φανταστείτε, ότι η...
πραγματική ρήξη δεν έχει έρθει ακόμη…

Οι λίγες αλλά θαρραλέες διαφοροποιήσεις στις συμφωνίες, προκειμένου για την συνέχιση του δανεισμού, που είναι αναγκαίος για την ροή της ρευστότητας σε αγορές και τράπεζες, είναι αρκετές για να ενοχοποιήσουν μια ολόκληρη πολιτική γραμμή παραγωγής και εφαρμογής φαύλων οικονομικών θεωριών, που δημιουργήθηκαν για να συντηρούν και να καλύπτουν την εγχώρια και ξένη οικονομική διαπλοκή.

Το χειρότερο δε είναι, ότι ο λαός γίνεται κοινωνός αυτών των προσπαθειών και απομυθοποιεί την ορθότητα του συστήματος, που αναγκαζόταν μέχρι σήμερα να υπηρετεί.

Ψηφίζει δε την κατάργησή του, με τη ενεργή συμπαράσταση στην μοναδική κυβέρνηση που έχει προβάλλει ανάστημα, απέναντι στους επικυρίαρχούς του, μετά τον εμφύλιο.

Μοναδικός τρόπος να αποφευχθεί η υλοποίηση της ετυμηγορίας του λαού, η εφαρμογή του Δόγματος του Σοκ μέσω :

– Της δημιουργίας πλασματικών κρίσεων στην οικονομική αγορά με την ασφυκτική έλλειψη ρευστότητας, που συνεπάγονται υποτιθέμενη οικονομική κατάρρευση, προκειμένου να συμβιβαστεί η κυβέρνηση και να μην προχωρήσει στα μεταρρυθμιστικά νομοσχέδια που έχει δρομολογήσει για την βουλή. Μόνο έτσι θα προωθηθεί η αποδέσμευση κεφαλαίων, που τόσο χρήσιμα μας είναι…

– Της παραβίασης του εναέριου χώρου στο Αιγαίο από τους Τούρκους, με εντολές από τη Δύση, που παίζει το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου και δίνει την Ελλάδα βορά, στην διψασμένη για αίμα πολιτική και οικονομική νομενκλατούρα της Ευρώπης, για να σιγουρέψει την γεωπολιτική κυριαρχία της.

– Της πραξικοπηματικής συμπεριφοράς στο εσωτερικό της χώρας, από πολιτικούς που προσπαθούν να κρύψουν τις παράνομες οικονομικές τους συναλλαγές, την ώρα που η χώρα βρισκόταν σε πλήρη εξαθλίωση. Είναι γνωστό πλέον πόσα και ποια , από την κορυφή μέχρι τη βάση, μέλη των προηγούμενων κυβερνήσεων, συμμετείχαν είτε στην λίστα Λαγκάρντ, είτε σε άλλες λίστες.

– Της υποβολιμαίας στάσης των media και των παραφυάδων τους, που στηρίζουν επικοινωνιακά όλα τα παραπάνω εκτρώματα, προκειμένου να περιφρουρήσουν τα οικονομικά συμφέροντα, που βρίσκονται πίσω από αυτά.

Ταράζει βλέπετε, να βγει στην επιφάνεια, πόσο εύσχημα και βαθιά αρμεγόταν ο Ελληνικός λαός όλα αυτά τα χρόνια. Τόσο, που λίγο έλειψε να του γίνει συνείδηση ότι η θέση του είναι να υπακούει και χαιδεύει τους βιαστές του, βιώνοντας βαθιά μέσα του το σύνδρομο της Στοκχόλμης, σύνδρομο που δεν βίωσε ούτε μετά τα τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς από τους Τούρκους.

Η δημοκρατία όμως φίλοι μου ούτε εκβιάζεται, ούτε βιάζεται. Ειδικά απέναντι στο λαό που τη γέννησε…

Αν η απόλυτη ρήξη λοιπόν με την Ευρώπη είναι ο επιδιωκόμενος εφιάλτης του Έλληνα, προκειμένου να μετανοήσει και να υποταχθεί, ας γίνει πραγματικότητα μια ώρα αρχύτερα. Να τελειώνουμε με όλη αυτή την παρακμή των μνημονίων υποτίμησης της ανθρώπινης ύπαρξης και των ανθρωπάριων που την υπέδειξαν, αλλά και την εκτέλεσαν…

Γιατί το αποτέλεσμα, που έχουν όλες αυτές οι βαναυσότητες εις βάρος του λαού, είναι, το συντριπτικά πλειοψηφικό νούμερο που εμφανιζόταν στις δημοσκοπήσεις υπέρ του ευρώ, να εξοικειωθεί πλήρως με την ιδέα ενός άλλου, εθνικού νομίσματος , καθώς και με τις δράσεις υιοθέτησής του.

Έτσι θα αντιστραφούν οι πλειοψηφίες και η Ευρώπη θα τρέχει να μαζεύει τα συντρίμμια της και τα καρτέλ της…

Τα δε ειδικά δικαστήρια στο εσωτερικό της χώρας, δεν θα προλαβαίνουν να δικάζουν τους εθνικούς προδότες…

Όσο είναι καιρός λοιπόν, ας διορθώσουν τα κακώς κείμενα, οι έχοντες ευήκοα αυτιά…
tribune.gr

ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ ΛΟΓΙΑ ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ

Του Ισίδωρου Νερούτσου

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υποχρεούται να υλοποιήσει όλες τις δεσμεύσεις της στον λαό. Απολύτως όλες και στους 4 πυλώνες, τόσο της οικονομίας, της ανάπτυξης, της ανθρωπιστικής κρίσης, όσο και της Δημοκρατίας.

Το άλλο σκέλος των δεσμεύσεων της στον λαό, είναι η παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη.

Πιθανόν οι δεσμεύσεις και η παραμονή στο Ευρώ να είναι αντιφατικές. Αν πράγματι είναι έτσι, που η πραγματικότητα οδηγεί την σκέψη στο συμπέρασμα αυτό, μακάρι το συμπέρασμα να αποδειχθεί λάθος, τότε καμία θυσία του λαού, δεν αξίζει για το Ευρώ. Η κυβέρνηση καλείται να πρωτοτυπήσει και να εφαρμόσει τις δεσμεύσεις της, .. εις ολόκληρο.

Εάν αυτό είναι αδύνατον, λόγω των γνωστών έξωθεν πιέσεων, εκβιασμών και λόγω της εντολής του λαού, για παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη, τότε ο λαός πρέπει οπωσδήποτε να δώσει την λύση, με δημοψήφισμα.

Είναι σαφέστατο ότι το χρέος δεν είναι διαχειρήσιμο. Και όχι μόνο το χρέος, αλλά όπως αποδεικνύεται κάθε μέρα που περνάει, και η κάθε δόση μικρή ή μεγάλη για αποπληρωμή ομολόγων ή ΔΝΤ, είναι αδύνατη.

Κάθε άλλη σκέψη περί του αντιθέτου, είναι φρούδα.

Νέα δανειακή συμφωνία, με οποιουσδήποτε όρους, δεν οδηγεί πουθενά. Αντίθετα βάζει ποιο βαθειά την χώρα στην υποτέλεια και την καταστροφή.

Η μόνη απόλυτα λογική πρόταση, του προεκλογικού ΣΥΡΙΖΑ, εντός του Ευρώ, και εναρμονισμένη με τις δεσμεύσεις, που ελπίζω να μη «ξέχασε», ο Κυβερνών ΣΥΡΙΖΑ και ο Κύριος Βαρουφάκης, που να ισχύει και για όλες τις χώρες των λαών της Ευρώπης, είναι:

1ον Μια νέα Ευρωπαϊκή συμφωνία, που να περιλαμβάνει τους ίδιους όρους, που ίσχυσαν κατά την συμφωνία του Λονδίνου του 1953, για την Γερμανία.

2ον Η παραγωγική ανάπτυξη της χώρας, ώστε ο λαός να μην αποτελείται στην πλειοψηφία του από συνταξιούχους και άνεργους, αλλά από αξιοπρεπείς εργαζόμενους.

Το πραγματικό λοιπόν δίλλημα του λαού δεν είναι Υποταγή και Ευρώ ή δραχμή. Είναι λαϊκή κυριαρχία ή Εθνική αν θέλετε ανεξαρτησία και λαϊκή αξιοπρέπεια ή δανειοκρατεία και αυστηροί «μεταρρυθμιστικοί» κανόνες, υπό επιτήρηση εφαρμογής τους, για «αποπληρωμή» ενός χρέους, που ποτέ δεν μειώνεται, που ποτέ δεν αποπληρώνεται.

Τώρα ποιος έχτισε την καριέρα του πάνω στην έξοδο από το Ευρώ ή στο πάσει θυσία παραμονή στο Ευρώ, πιστέψτε με, λίγο πολύ λίγο ενδιαφέρει τον λαό μας και τους λαούς της Ευρώπης.

Λαπαβίτσας από την μια πλευρά Βαρουφάκης από την άλλη και στην μέση ο λαός.

Ο μεγάλος εκβιασμός της ΕΚΤ και ο «τιμωρός» κύριος Ντράγκι

Η παγίδα, ο φωτογραφικός αποκλεισμός της Ελλάδας, ο πολιτικός στραγγαλισμός...
Δηλώνει «μη πολιτικός» και άτεγκτος τραπεζίτης, ομνύει στην ευλαβική τήρηση της ανεξαρτησίας της ΕΚΤ και… εύχεται να ξαναρχίσει η χρηματοδότηση της Ελλάδα εφ’όσον πληρούνται οι διαδικασίες». Ατυχώς, ο “by the book” κύριος Ντράγκι δεν είναι τίποτα απ’ όλα αυτά: Είναι, ντε φάκτο πλέον, ο...
τιμωρός που ανέλαβε να μετατρέψει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σε απόλυτο όχημα εκβιασμού της Ελλάδας στην προαποφασισμένη, πολιτική επιχείρηση χρηματοδοτικής ασφυξίας.
Ο Μάριο Ντράγκι, από την Δευτέρα, ξεκινά την περίφημη ποσοτική χαλάρωση - αρχίζει να κόβει φθηνό χρήμα και μοιράζει 1 τρισεκατομμύριο ευρώ στις χώρες της ευρωζώνης, όχι όμως και στην Ελλάδα. «Η ΕΚΤ είναι ένα ίδρυμα που βασίζεται σε κανονισμούς, δεν είναι πολιτικός θεσμός», είπε αιτιολογώντας, by the book πάντοτε, την εξαίρεση. Δεν είπε όμως τίποτε για τις, «φωτογραφικές» και πολιτικές, αποφάσεις της κεντρικής τράπεζας που κλείνουν όλες τις πιστωτικές στρόφιγγες και αποκλείουν την Ελλάδα από κάθε – εναλλακτική και μη – πηγή χρηματοδότησης.

Ο κύριος Ντράγκι είπε ότι η Ελλάδα αποκλείεται από την ποσοτική χαλάρωση (QE) διότι δεν έχει κλείσει η αξιολόγησή, διότι τα ομόλογά της δεν είναι αποδεκτά ως ενέχυρα και διότι έχει υπερβεί το όριο του 33% στις αγορές κρατικών χρεογράφων που μπορεί να κάνει η κεντρική τράπεζα από κάθε χώρα.
Δεν είπε όμως ότι ο αποκλεισμός της Ελλάδας, δια του ορίου του 33%, ήταν δική του, πολιτική εφεύρεση. Αυτό το όριο δεν υπήρχε, ορίστηκε από τον ίδιο προεκλογικά και «φωτογραφικά», ειδικά για την Ελλάδα. Δεν αφορά καμία άλλη χώρα της ευρωζώνης και τέθηκε αποκλειστικά για να μην αγοράσει η ΕΚΤ ελληνικά ομόλογα τουλάχιστον έως το καλοκαίρι– έως ότου, δηλαδή, εξοφλήσει η Αθήνα ομόλογα 8,7 δις που ήδη έχει στα χέρια της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Μόνον τότε θα δημιουργηθεί χώρος για να μπει και η χώρα μας στο QE, υπό την προϋπόθεση ότι θα έχει ολοκληρωθεί και η «μνημονιακή» αξιολόγηση.

Ο κύριος Ντράγκι είπε χθες ότι δεν μπορεί να αποδεχθεί ακόμη τα ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρα διότι προηγουμένως πρέπει να «τεθεί σε εφαρμογή η διαδικασία που θα δείχνει επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης».

Δεν είπε, όμως, ότι αυτή η «διαδικασία» τέθηκε ήδη σε ισχύ με την συμφωνία του Eurogroup - μια καθαρή συμφωνία πολιτικής διαπραγμάτευσης με τους εταίρους. Την οποία διακαώς ζητούσε ο κ. Ντράγκι όταν έκανε την ιστορική νυχτερινή… έφοδο της 4ης Φεβρουαρίου κόβοντας τις εγγυήσεις χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών.

Ο κ. Ντράγκι είπε χθες ότι η ΕΚΤ «είναι η κεντρική τράπεζα της Ελλάδας» κι έχει στηρίξει την Αθήνα αυξάνοντας το τελευταίο δίμηνο τον δανεισμό προς τη χώρα μας, κυρίως μέσω του ELA, στα 100 δις ευρώ και στο υψηλότερο ποσοστό μεταξύ των κρατών της ευρωζώνης.

Δεν είπε, όμως, ότι στις αρχές του 2012 αυτός ο ίδιος δανεισμός προς τη χώρα μας, μόνον μέσω του ELA, είχε φθάσει στα 120 δις ευρώ.

Eίπε ακόμη ο κ. Ντράγκι πως δεν μπορεί να δώσει το «πράσινο φως» για αυξημένες πωλήσεις ενόκτων γραμματίων διότι «η ΕΚΤ δεν μπορεί να χρηματοδοτεί τις τράπεζες για να χρηματοδοτούν κυβερνήσεις».

Δεν είπε, όμως, ότι επίσης το 2012, ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις και με ακόμη πιο οξύ το πρόβλημα ρευστότητας, η ΕΚΤ είχε δώσει «χρήματα στις τράπεζες για να χρηματοδοτήσουν κυβερνήσεις» αυξάνοντας το πλαφόν στα έντοκα. Ενδεχομένως διότι η τότε …χρηματοδοτούμενη κυβέρνηση δεν ήταν κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Κι είπε, τέλος, και αποφάσισε χθες ο κ. Ντράγκι πως το όριο άντλησης ρευστότητας από τον ELA για τις τράπεζες μπορεί να αυξηθεί οριακά, μόλις κατά 500 εκατομμύρια ευρώ – να ανέβει, δηλαδή μόνον στα 68,8 δις ευρώ.

Δεν είπε όμως ότι με αυτή την οριακή αύξηση μπλοκάρει και τις τελευταίες, εναλλακτικές πηγές άμεσης χρηματοδότησης για την ελληνική κυβέρνηση: Το σχέδιο της κυβέρνησης ήταν να καλύψει σημαντικό μέρος των χρηματοδοτικών αναγκών του Μαρτίου με εναλλακτικές πηγές – δηλαδή, χρησιμοποιώντας περίπου 2 δισ. ευρώ από τα ταμειακά διαθέσιμα οργανισμών του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Αυτά τα ταμειακά διαθέσιμα βρίσκονται, με τη μορφή καταθέσεων, στις τράπεζες. Για να χρησιμοποιηθούν από το δημόσιο πρέπει να μεταφερθούν στον ειδικό λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος, γεγονός που θα μειώσει τη ρευστότητα των τραπεζών. Το πρόβλημα θα μπορούσε να αντισταθμιστεί εάν η ΕΚΤ αύξανε το όριο του ELA κατά 2 δις, οπότε θα καλύπτονταν και οι τράπεζες.

Με την απόφασή του να αυξήσει το όριο μόνον κατά 500 εκατομμύρια, ο κ. Ντράγκι κόβει και αυτή την τελευταία εναλλακτική πηγή χρηματοδότησης. Και δείχνει ως μόνο – προφανώς μη… πολιτικό δρόμο – για να αποφευχθεί η ασφυξία την αποδοχή των μνημονιακών μεταρρυθμίσεων…

Νικόλ Λειβαδάρη

ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ EΝΩΣΗ 'Η ΕΝΙΑΙΑ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΓΟΡΑ ΦΤΩΧΕΙΑΣ, ΑΝΙΣΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΕ  H Ιskra παραθέτει ολόκληρη την πρώτη παρέμβαση του υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος Ενέργειας Παναγιώτη Λαφαζάνη στο Συμβούλιο Υπουργών Ενέργειας της ΕΕ, που συνεδριάζει την Πέμπτη (5/3) στις Βρυξέλλες με θέμα την Ενεργειακή Ένωση, η οποία έχει ως εξής: "Ευχαριστώ κυρία Πρόεδρε, κύριε αντιπρόεδρε και κύριε Επίτροπε, Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, 
Είμαι μέλος μίας νέας κυβέρνησης και έχω την τιμή να βρίσκομαι για πρώτη φορά σε μια τέτοια σημαντική συνάντηση, εκπροσωπώντας τη χώρα μου
Επιτρέψτε μου, γι' αυτό, να ξεκινήσω με μια δήλωση αρχών και ταυτότητας. Η ενέργεια στην αντίληψή μας δεν αποτελεί απλώς ένα ακόμη εμπόρευμα για την αποκόμιση εταιρικών κερδών, αλλά είναι πρώτα απ' όλα και κυρίως, ένα πρωταρχικό αναπτυξιακό και κοινωνικό αγαθό, που πρέπει να είναι προσβάσιμο στους πάντες με όρους αξιοπρέπειας και δικαιοσύνης.

Σε γενικές γραμμές δεν αμφισβητούμε τους διακηρυγμένους στόχους της ενεργειακής ένωσης.Αμφιβάλλουμε, όμως, αν τα μέσα που προτείνονται μπορούν να τους επιτύχουν ή αν, αντίθετα, επιτείνουν τις ανισότητες και επώδυνες οικονομικές και κοινωνικές παρενέργειες που βλέπουμε να κυριαρχούν σήμερα στην ευρωζώνη και την ΕΕ.

Πολύ φοβούμεθα ότι το μεγαλεπήβολο σχέδιο της σταδιακής ενεργειακής ένωσης αντιμετωπίζεται από ισχυρούς κύκλους όχι τόσο ως αναπτυξιακό και κοινωνικό όραμα σύγκλισης, συνανάπτυξης, προσέγγισης και ευημερίας λαών και χωρών, αλλά περισσότερο ως όχημα μετάβασης.

Σταδιακής μετάβασης σε μία μεγάλη νεοφιλελεύθερη ευρωπαϊκή ενεργειακή αγορά, η οποία μπορεί να μεγεθύνει τις ενεργειακές ανισότητες, τους αποκλεισμούς και τους διαχωρισμούς, ίσως και νέα τείχη στην Ευρώπη.

Μετάβασης, επίσης, σε ένα μεγάλο ενεργειακό χώρο στον οποίο μπορεί να κυριαρχήσουν, ήδη αυτό εξελίσσεται, μία χούφτα πολυεθνικοί εταιρικοί γίγαντες, του τύπου των 7 αδελφών που δέσποζαν παλιότερα στον χώρο του πετρελαίου.

Με την ευκαιρία θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι τα βήματα, συχνά βίαιης, νεοφιλελεύθερης απορρύθμισης στον τομέα της ενέργειας που με επιμονή και της Επιτροπής και τα τελευταία χρόνια με τη μανιώδη προσήλωση της Τρόικας ακολουθήθηκαν στην χώρα μας, ευνόησαν, πιστέψτε με, κατά κύριο λόγο ληστρικά ιδιωτικά συμφέροντα, ενώ υποβοήθησαν δύο εφιαλτικές παρενέργειες: αύξησαν δραματικά την ενεργειακή φτώχεια και τίναξαν στα ύψη τις ενεργειακές τιμές. Η προτροπή για ιδιωτικοποιήσεις και η κατάτμηση δημοσίων ενεργειακών επιχειρήσεων, καθόλου δεν υποβοήθησε την παραγωγικότητα και την διέξοδο από την κρίση.

Με έκπληξη επίσης παρατήρησα την πρόταση του κειμένου για την εκ των προτέρων ενημέρωση και συμμετοχή της Επιτροπής στις ενεργειακές συμφωνίες των κρατών-μελών με τρίτες χώρες. Δεν είναι μόνο ο ασφυκτικός περιορισμός της κυριαρχίας των κρατών που ενοχλεί στην προκειμένη περίπτωση, αλλά κυρίως η γραφειοκρατική διαδικασία και ιδιαίτερα η απουσία εθνικής ευελιξίας στη διαμόρφωση αποδοτικών, πολυεπίπεδων και πολυδιάστατων διεθνών ενεργειακών σχέσεων των χωρών μελών.

Να υπογραμμίσω επίσης ότι ο ρόλος των εθνικών κρατών και των αναπτυξιακών και κοινωνικών παρεμβάσεών τους στο χώρο της ενέργειας είναι αναντικατάστατος.

Και αυτός ο ρόλος δεν πρέπει να υποβαθμιστεί ή και να εκμηδενιστεί, όπως περίπου προτείνεται από την ενίσχυση των εξουσιών του ευρωπαϊκού οργανισμού και των ανεξαρτήτων αρχών των κρατών μελών, τα οποία συχνά βάζουν τις αγορές και τις μεγάλες εταιρείες πάνω από τις οικονομίες και τις κοινωνίες, τροφοδοτώντας αβυσσαλέες ανισότητες.

Μία γνήσια ενεργειακή ένωση στην Ευρώπη είναι αναγκαία αλλά αυτή πρέπει να συμβαδίσει με μίαπροοδευτική στροφή της Ευρώπης και να κτιστεί βήμα-βήμα σε γνήσια αναπτυξιακή και κοινωνική κατεύθυνση και όχι στη βάση των ψευδεπίγραφων νόμων της αγοράς που συχνά κρύβουν την κυριαρχία άτεγκτων συμφερόντων."

Η δεύτερη παρέμβαση του Παναγιώτη Λαφαζάνη στη σύνοδο των Υπουργών Ενέργειας της ΕΕ για τις Ενεργειακές Υποδομές έχει ως εξής:

«ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΑΜΟΙΒΑΙΟΥ ΟΦΕΛΟΥΣ, ΧΩΡΙΣ ΧΩΡΕΣ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΑ»

"Έχουμε την προφανή άποψη ότι οι πιο προωθημένες ενεργειακές διασυνδέσεις με δίκτυα, αγωγούς και μεταφορικούς δρόμους μπορούν να ενδυναμώσουν τη συνεργασία και τη συνανάπτυξη ανάμεσα σε χώρες και λαούς και να συνεισφέρουν στην ασφάλεια και την επάρκεια του ενεργειακού εφοδιασμού με καλύτερους όρους και μικρότερο κόστος.


Προϋπόθεση είναι αυτές οι ενεργειακές διασυνδέσεις να μην προκύπτουν ως αποτέλεσμα ηγεμονικών πιέσεων και επιβολής, να μην υποκρύπτουν εξαρτήσεις και να αναπτύσσονται σε ισότιμη βάση και στη βάση του προφανούς αμοιβαίου οφέλους.


Η Ελλάδα με την κυβέρνησή μας θέλει να αναπτύξει ενεργειακές διασυνδέσεις και διεθνείς ενεργειακές σχέσεις που θα είναι πολυδιάστατες, πολύπλευρες και θα κινούνται, χωρίς προσκολλήσεις και αγκυλώσεις, σε πολλούς και διαφορετικούς ορίζοντες. Η Ευρώπη θα έχει μεγάλο όφελος αν δεν θέτει προσκόμματα και υποβοηθήσει την Ελλάδα σε μια τέτοια κατεύθυνση.


Η Ελλάδα, μία νησιωτική χώρα που βρίσκεται στην περιφέρεια της Ευρώπης και συγκεκριμένα σε μία νευραλγική γεωπολιτική περιοχή, η οποία συνορεύει με διακεκαυμένες ζώνες, έχει συγκριτικά πολύ περισσότερο ανάγκη από την ευρωπαϊκή στήριξη στον τομέα της ενέργειας και των ενεργειακών δικτύων, και ειδικότερα από την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, η οποία είναι απολύτως ανεπαρκής.


Θεωρούμε για ευνόητους λόγους, απόλυτα αναγκαίο και στρατηγικής σημασίας έργο την ενεργειακή διασύνδεση Κύπρου-Κρήτης-ηπειρωτικής Ελλάδας, το οποίο πρέπει να ενταχθεί στο σύνολό του στα έργα κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος και να τύχει, επίσης στο σύνολό του, γενναίας χρηματοδότησης.


Στην ίδια κατεύθυνση θεωρούμε εύλογη και δίκαιη την ευρωπαϊκή στήριξη στην ενεργειακή διασύνδεση των νησιών του Αιγαίου, με κύριο στόχο την περαιτέρω ανάπτυξη του αιολικού τους δυναμικού και τον δραστικό περιορισμό των εκπομπών αερίων.


Να σημειώσω, επίσης, ότι οι ευρωπαϊκοί πόροι που διατίθενται στην ενέργεια είναι ανεπαρκείς, κατανέμονται μάλλον άδικα, ενώ από τις χρηματοδοτήσεις ευνοούνται οι χώρες και οι εταιρείες που μπορούν να έχουν πρόσβαση σε φτηνό δανεισμό. Αν δεν ληφθούν μέτρα που να διορθώνουν αυτήν την κατάσταση μπορεί σειρά από οικονομικά πιο αδύνατες χώρες να καταστούν ενεργειακά εξαρτήματα των πλουσίων κρατών και των μεγάλων εταιρειών.


Τέλος, δεν θα παραλείψω και μια άλλη πτυχή που συνδέεται με τις ευρωπαϊκές ενεργειακές διασυνδέσεις και τις ενεργειακές υποδομές και αφορά στην ανάγκη ανάληψης κοινών ευρωπαϊκών προσπαθειών με στόχο να υποβοηθήσουν την οριοθέτηση και την ασφάλεια όλων των θαλάσσιων ζωνών στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο στη βάση της διεθνούς νομιμότητας και του διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, το οποίο αποτελεί και ευρωπαϊκό κεκτημένο."

 http://denpaeiallo-xylok.blogspot.gr

Σαμαράς: Επενδύοντας στην καταστροφή της χώρας

Eίναι θεμιτό, μετά από την πολιτική και εκλογική συντριβή του, ο κ. Σαμαράς να θέλει να κρατήσει...
καθυστέρηση στην παράταξή του ώστε να αποφύγει τη βίαιη καθαίρεσή του από την κομματική ηγεσία. Σήμερα, σχεδόν 40 μέρες μετά την κακήν κακώς απομάκρυνσή του από την πρωθυπουργία, θα αφήσει -γιατί δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά- να εκδηλωθούν και να εκτονωθούν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ώστε να αντιληφθεί τους εσωκομματικούς συσχετισμούς. Ύστερα προφανώς θα κινδυνολογήσει, υιοθετώντας όλα τα γνωστά κακεντρεχή επιχειρήματα των δανειστών ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα «καταστρέψει τη χώρα» και θα πάει κάποτε σε μια νέα κομματική σύναξη, προσμένοντας με αγωνία...
την οικονομική ασφυξία των τοκογλύφων και τη διάλυση της χώρας και της κυβέρνησης. Αυτό είναι το μόνο σενάριο που πιθανόν να τον κρατήσει στο παιχνίδι της εξουσίας.

Αν τον κατηγορήσει κανείς με στοιχεία γι' αυτή την ελεεινή τακτική του, θα απαντήσει με ένα ανυπόστατο χειμαρρώδες υβρεολόγιο, ενώ παράλληλα θα διαφημίσει τον ανιδιοτελή «πατριωτισμό» του και τις θυσίες του για το καλό του «έθνους»... και της τρόικας. Ο κ. Σαμαράς, όπως και ο κ. Βενιζέλος γνωρίζουν ότι δεν πρέπει να αφήσουν σε χλωρό κλαρί την νέα κυβέρνηση, του Αλέξη Τσίπρα, αδιαφορώντας για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του καθημερινού εκβιασμού των «θεσμών» της Ευρώπης και του Δ.Ν.Τ κατά της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, σχεδιάζοντας ή και ενθαρρύνοντας τις βρομερές μεθοδεύσεις και τις άνευ προηγουμένου αντιδημοκρατικές υπονομεύσεις του «βαθέως κράτους» και της Διαπλοκής.

Όλα αυτά ερμηνεύονται αν δει κανείς προσεκτικά την αλλοπρόσαλλη, (σχιζοφρενική και αλληλο-αναιρούμενη) γλώσσα που χρησιμοποιεί η Συγγρού. Δηλαδή, από τη μια κατηγορείται ο ΣΥΡΙΖΑ για καταστροφικούς ερασιτεχνισμούς και λαϊκιστική πολιτική παροχών χωρίς λεφτά (για «σοσιαλμανία» όπως λέγανε οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες και οι λοιποί χουντικοί για τον «εθνάρχη» της μεταπολιτευτικής Δεξιάς παράταξης) και από την άλλη μεριά (αλλά ταυτόχρονα) η ίδια αδιόρθωτη Δεξιά καταγγέλει και «αποκαλύπτει» ότι ο Αλέξης Τσίπρας μετά τα στραπάτσα που υπέστη στην αρένα των «θεσμών» και των «διεθνών αγορών», έγινε σαν κι αυτούς... Οτι με λίγα λόγια η κυβέρνηση της Αριστεράς υιοθέτησε τα Μνημόνια και επιβάλλει τις δεσμεύσεις του e-mail Χαρδούβελη.

Βεβαίως, ο καθένας, μέσα κι έξω από τα σύνορα μας, ξέρει πολύ καλά ότι η ελληνική κοινωνία δεν «μασάει» στις υστερικές κραυγές και τη δήθεν φιλολαϊκή κριτική της Ν.Δ ή του ΠΑΣΟΚ. Όλες οι έρευνες της κοινής γνώμης δείχνουν μια πρωτοφανή στήριξη του λαού στην προσπάθεια της νέας κυβέρνησης για την σταδιακή έστω ανασυγκρότηση της χώρας μετά από τα Μνημόνια της πενταετούς διαρκούς χρεοκοπίας και εξάρτησης από τη δικτατορία των αγορών και τα παχύδερμα της ευρωπαϊκής και της ντόπιας ελίτ.

Συνεπώς, για να επιβιώσει πολιτικά ο Αντώνης Σαμαράς, και η ομάδα του, πρέπει να αποτύχει πάση θυσία η νέα κυβέρνηση, να την οδηγήσουν σε «πιστωτικό γεγονός» ώστε να πάρει το μάθημά του ο ...ανώριμος λαός που παρασύρθηκε από τους «αναρχοάπλυτους» του ΣΥΡΙΖΑ και τους «ψεκασμένους» των ΑΝ.ΕΛ και να ξανακαλέσει τον Σαμαρά ...να μας σώσει.

Συμπέρασμα: Αν δεν ανανεωθούν δημοκρατικά τα κόμματα της αντιπολίτευσης και κυρίως αν δεν φύγει η εξουσιομανής παρέα των πολιτικά... τελειωμένων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ που λειτουργεί ως «πέμπτη φάλαγγα», η χώρα δεν μπορεί να πάρει ανάσες να απελευθερωθεί και να πάει με δημοκρατία σε δίκαιες και ουσιαστικές βαθιές κοινωνικές αλλαγές.

Πρέπει κάποτε στην Ελλάδα οι αποτυχόντες πολιτικοί να ξέρουν να χάνουν και να αποσύρονται σεμνά...
Δημήτρης Τρίμης
efsyn

360 εκατ. ευρώ εισέπραξε σε τόκους η Γερμανία...

...από την Ελλάδα, μεταξύ 2010 και 2014...
Σύμφωνα με στοιχεία του (γερμανικού) υπουργείου οικονομικών, η Γερμανία έχει εισπράξει από το 2010 συνολικά 360 εκ. τόκους από την Ελλάδα. 
Αυτό προκύπτει από την...

απάντηση του υπουργείου σε ερώτηση του κόμματος της γερμανικής αριστεράς, αναφέρει σήμερα σε σχετικό δημοσίευμά της η εφημερίδα του Ντίσελντορφ "Rheinischen Post".

“Η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα  KfW (Kreditanstalt für Wiederaufbau) κατέβαλε στο ομοσπονδιακό ταμείο εισπραχθέντες τόκους ύψους 360 εκ. ευρώ  μεταξύ 2010 και 2014” αναφέρει η εφημερίδα από το κείμενο που έχει στα χέρια της. “Για  τα επόμενα χρόνια η γερμανική κυβέρνηση αναμένει ασήμαντα ποσά για τον γερμανικό προϋπολογισμό ύψους 20 εκ. ευρώ. ετησίως.”

Η 20σέλιδη απάντηση στον κατάλογο των ερωτημάτων που υπέβαλλε η κοινοβουλευτική ομάδα της γερμανικής αριστεράς, περιέχει ένα πλήθος από στοιχεία τα οποία καταδεικνύουν την διαδικασία οικονομικής συρρίκνωσης στην Ελλάδα κατά τα παρελθόντα έτη. Ετσι ο όγκος των μη εξυπηρετουμένων δανείων μεταξύ 2012 και 2014 αυξήθηκε από 46 σε 78 δις ευρώ. Ο αριστερός πολιτικός Αντρέι Χούνκο αξιολογεί το γεγονός αυτό ως απόδειξη ότι η πολιτική της κρίσης της Ε.Ε. “έχει αποτύχει  παταγωδώς” 
nonews

Πρωινός ρατσισμός

Αντα Ψαρρά

Το ρεπορτάζ του MEGA για τους «καταραμένους» μετανάστες και πρόσφυγες, στα γνωστά πλαίσια της ενημέρωσης-τρομοκράτησης του κόσμου για τα «φοβερά» επακόλουθα της απελευθέρωσης των ανθρώπων, ήρθε να συμπληρώσει την προχθεσινή κόντρα με την υπόθεση του εγγράφου Νίτσα.

Από το πρωί τη σκυτάλη πήρε το...
ραδιόφωνο του ΔΟΛ για να μας πείσει ότι οι περίπου 1.500 κρατούμενοι της Αμυγδαλέζας μαζί με τους υπόλοιπους που αφήνονται από τα κέντρα κράτησης θα… πνίξουν την Αθήνα.

Στρατόπεδα που ούτε προσωρινά ήταν ούτε καν παρείχαν στους μετανάστες τα μίνιμουμ για να επιζήσουν.

Βαφτίζοντας όλους τους ανθρώπους «Πακιστανούς», οι δημοσιογράφοι αποφάνθηκαν: «Αν αυτή είναι η νέα μεταναστευτική πολιτική, να τους βγάζουμε από τα κέντρα προσωρινής (!) κράτησης και τους αφήνουμε στα παγκάκια της Κουμουνδούρου, τότε τι να πούμε!»

Τι κι αν ο υπουργός λίγες ημέρες πριν τους πληροφορούσε ότι δεν απειλεί κανέναν το να ζήσουν -ανάμεσα στους πρόσφυγες και τους οικονομικούς μετανάστες που ζουν ήδη στην Ελλάδα και είναι μερικές εκατοντάδες χιλιάδες- κι αυτοί οι 3.000 αποφυλακισμένοι διότι η άλλη λύση -το να κρατούνται δηλαδή σιδηροδέσμιοι- είναι απάνθρωπη.

Τι κι αν η Ελλάδα δεν έχει κατάλληλους χώρους πρώτης υποδοχής, παρ' όλο που ξοδεύτηκαν εκατομμύρια της Ε.Ε. για τα στρατόπεδα κράτησης.

Τι κι αν με όλα αυτά τα «ρεπορτάζ» οπλίζονται τα χέρια των ταγμάτων εφόδου.

Τίποτα δεν σταματάει τη συνειδητή διασπορά του φόβου προκειμένου να παραμείνει «ζωντανή» μια ξενοφοβική και ρατσιστική κοινωνία, χωρίς λύσεις, χωρίς συνθήκες ασφάλειας για τους κατατρεγμένους.

Κατά τα άλλα, η Ελλάδα γνώρισε την προσφυγιά στο πετσί της τόσο πολύ που το πετσί έγινε τελικά σόλα!  

efsyn.gr

Θέμα ωρών να αποκαλυφθεί η προβοκάτσια

Σκληρή απάντηση Πανούση σε Καραγκούνη: Μη φωνάζει τόσο πολύ ο ψεύτης και ο υποκριτής γιατί θα κουφαθεί ο ίδιος...
Σκληρή ήταν η απάντηση του αναπληρωτή υπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Γ. Πανούση, στον εκπρόσωπο Τύπου της ΝΔ, Κ. Καραγκούνη, με αφορμή την...
ανακοίνωση που εξέδωσε.

«Μη φωνάζει τόσο πολύ ο ψεύτης και ο υποκριτής γιατί θα κουφαθεί ο ίδιος», αναφέρει μεταξύ άλλων ο  Πανούσης για να προσθέσει: 

«Θα συνεχίσω να ασκώ τα καθήκοντά μου σύμφωνα με το Σύνταγμα και το νόμο, όχι όπως κατά περίσταση και περίπτωση τον διαβάζουν και τον εφαρμόζουν μερικοί, αλλά όπως πράγματι ισχύουν σ’ ένα πολιτισμένο Κράτος Δικαίου», 

Αναλυτικά η ανακοίνωση του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη:

«Τέσσερα μπούμερανγκ και μια κούφια απειλή

Επί των υποθέσεων εργασίας του Εκπροσώπου Τύπου:

1. Άκουσα την «είδηση», την οποία ασφαλώς γνώριζε η Ν.Δ. πριν από μένα και σχεδίαζε την πρόκληση πανικού σε βάρος της ηρεμίας του ελληνικού λαού, από τον Ραδιοτηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ. Την ύπαρξη εγγράφου την έμαθα πολύ αργότερα όταν κινητοποιήθηκαν οι υπηρεσίες του Υπουργείου. Το θέμα της προβοκάτσιας και ποιος κρύβεται από πίσω είναι θέμα ωρών να αποκαλυφθεί αφού ήδη οι «συνέταιροι» αλληλοκατηγορούνται.

2. Επειδή δεν είμαι πολιτικός καριέρας θα ήθελα να μάθω από τους «κατασκευαστές ειδήσεων» από πού προκύπτει ότι γνώριζα το έγγραφο. Δηλώνω ότι το αγνοούσα και ως κίνηση και ως περιεχόμενο. Αν έχει στοιχεία ο νεόκοπος να τα φέρει αλλιώς να «σιωπήσει» ζητώντας και συγγνώμη.

3. Ανακάλεσα τη διαταγή διότι εξεδόθη παρατύπως και δίχως τη γνώση της ιεραρχίας. Μη συγχέεται το δελτίο τύπου για την Αμυγδαλέζα με έγγραφο που έχει ως τίτλο «Νέα πολιτική..». Η Αναπληρώτρια Υπουργός κα Χριστοδουλοπούλου θα είναι σύντομα η αρμόδια για να λάβει όλες τις σχετικές αποφάσεις.

4. Τις πολιτικές αποφάσεις του Υπουργείου τις υπογράφω ο ίδιος και όχι κάποιος υπηρεσιακός παράγοντας χωρίς έγκριση από Επιτελάρχη, Υπαρχηγό, Αρχηγό.

Ως προς τις συλλήψεις παρανόμων σας παραπέμπω στη συνέντευξή μου.

Δεν έχω συνηθίσει να παρακολουθώ τους ελεύθερους πολίτες. 

Η ασφάλεια έχει άλλο περιεχόμενο για μένα κι άλλο για όσους παραμένουν σε αντιλήψεις παλαιών εποχών.

Θα μπορούσα όμως να αναρωτηθώ αν γνωρίζει κάποιος από τη Ν.Δ. πού κινούνται οι εκατοντάδες χιλιάδες παράτυποι μετανάστες που επί της εποχής τους σκορπούσαν τον τρόμο στην Ελλάδα χωρίς να ελέγχονται από πουθενά.

Παραβιάσατε το Ν. 3907/11, τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας, τις αποφάσεις των δικαστηρίων και τώρα κάνετε μαθήματα ηθικής και ευθύνης.

Ως προς τις κρίσεις αξιωματικών δεν θέλω να υπενθυμίσω το σκοτεινό παρελθόν των κυβερνήσεων που δημιουργούσαν «δικό τους» στρατό και «δική τους» αστυνομία.

Μη φωνάζει τόσο πολύ ο ψεύτης και ο υποκριτής γιατί θα κουφαθεί ο ίδιος.

Θα συνεχίσω να ασκώ τα καθήκοντά μου σύμφωνα με το Σύνταγμα και το νόμο, όχι όπως κατά περίσταση και περίπτωση τον διαβάζουν και τον εφαρμόζουν μερικοί, αλλά όπως πράγματι ισχύουν σ’ ένα πολιτισμένο Κράτος Δικαίου.

Υ. Γ. Σας επισυνάπτω:
(1) τις καταδικαστικές ΕυρΔΔΑ για τα «κέντρα φιλοξενίας» που είχατε δημιουργήσει
(2) τις αιτηθείσες αποφάσεις 18/2, 21/2, 27/2
(3) τα στοιχεία για τον αριθμό απελάσεων παράνομων μεταναστών που έχουν ανασταλεί διότι εσείς «απλώς παρανομούσατε».

Ο Αναπληρωτής Υπουργός
Καθηγητής Γιάννης Πανούσης

Τσόμσκι: Η αντίδραση των Γερμανών στον ΣΥΡΙΖΑ είναι εξαιρετικά άγρια

Oι πολιτικές λιτότητας «μπορεί να οδηγήσουν στην άνοδο της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής».Λίγες μέρες μετά τη συμφωνία για την παράταση της δανειακής σύμβασης, η ευρωπαϊκή στάση απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν «εξαιρετικά άγρια», δήλωσε ο Νόαμ Τσόμσκι και χαρακτήρισε επικίνδυνες τις...
πολιτικές της λιτότητας οι οποίες στην Ελλάδα όπως είπε, «μπορεί να οδηγήσουν στην άνοδο της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής».

Μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου ο ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθειά του να αντιμετωπίσει τη λιτότητα που έχει αποδεκατίσει την ελληνική οικονομία,
έχει αντιμετωπίσει την έντονη αντίδραση των δανειστών των οποίων ηγείται η Γερμανία. Λίγες ημέρες μετά τη συμφωνία για την παράταση της δανειακής σύμβασης, η ευρωπαϊκή στάση απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν «εξαιρετικά άγρια» δήλωσε ο Νόαμ Τσόμσκι μία αντίδραση που αποτελεί προειδοποίηση και για τους Podemos στην Ισπανία σε περίπτωση που κερδίσουν τις επερχόμενες εκλογές στη χώρα.

Ο διεθνούς φήμης διανοητής, μιλώντας στο democracy now τόνισε ότι σημειώθηκε μικρή πρόοδος στις διαπραγματεύσεις γιατί οι Γερμανοί αντιμετώπισαν ιδιαίτερα σκληρά την Ελλάδα. Οι Γερμανοί, συμπλήρωσε ο Τσόμσκι αντέδρασαν σχεδόν σε κάθε πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης και υποστήριξε ότι αυτό που συμβαίνει με τη λιτότητα είναι πραγματικά ένας ταξικός πόλεμος.

«Η λιτότητα σε συνδυασμό με την ύφεση δεν βγάζει κανένα νόημα» είπε ο Τσόμσκι, προσθέτοντας ότι απλά κάνει την κατάσταση χειρότερη. «Το ελληνικό χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου που οι εφαρμοζόμενες πολιτικές υποτίθεται ότι θα το μείωναν» συμπλήρωσε ο Τσόμσκι.

Ο Τσόμσκι υποστήριξε μιλώντας για την περίπτωση της Ισπανίας ότι το χρέος της χώρας ήταν ιδιωτικό και όχι δημόσιο και πρόσθεσε ότι όταν κάποιος παίρνει ένα ρίσκο λαμβάνοντας ένα δάνειο ένα αντίστοιχο ρίσκο παίρνει και η τράπεζα που του το παρέχει. Οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν από την τρόικα, πρόσθεσε ο Τσόμσκι ουσιαστικά εφαρμόστηκαν για να αποπληρωθούν οι τράπεζες.

«Ο πληθυσμός υποφέρει. Οι πολιτικές του κράτους πρόνοιας διαβρώνονται και αυτός είναι ένας ταξικός πόλεμος δεν είναι απλά μία οικονομική πολιτική που στοχεύει στον τερματισμό της λιτότητας» είπε ο διεθνούς φήμης διανοητής και πρόσθεσε ότι αυτό κρύβει τον κίνδυνο να οδηγήσει σε άνοδο τους ακροδεξιούς, «η εναλλακτική στο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή» είπε ο Τσόμσκι.

 από nonews-NEWS