ΙΟΥΛΙΟΣ 1965 - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2014 ...ΕΝΑ ΤΣΙΓΑΡΟ ΔΡΟΜΟΣ

ΙΟΥΛΙΟΣ 1965 - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2014 ...ΕΝΑ ΤΣΙΓΑΡΟ ΔΡΟΜΟΣ

Βάζεις τον κώλο σου κάτω και προκόβεις.

Το διαχρονικό πολιτισμικό κοκοκμπλόκο των κατοίκων του Νεοελλαδέζιου κράτους και 20 Samsonites για να δέσουμε.

Από polsemannen.blogspot.com

Ο μέσος υπήκοος του Νεοελλαδέζικου κρατικού μορφώματος είναι πραγματικά μία μοναδική περίπτωση παγκοσμίως:

Είναι υπήκοος ενός κράτους που από το έτος ιδρύσεως του:

1) Ποτέ δεν ήταν οικονομικά ισχυρό. (Κάτι Σημιτικές σαχλαμάρες περί "ισχυρής Ελλάδας" έχουν σκάσει εδώ και μερικά χρόνια στα μούτρα μας με πάταγο).

2) Ποτέ δεν ήταν στρατιωτικά ισχυρό. Τουλάχιστον σε σχέση με τους γείτονες με τους οποίους συχνά - πυκνά πολεμούσε, ή σε σχέση με τους πάτρωνές του, που του πουλούσαν τον οπλισμό. Φυσικά, αν θέλεις να λες ότι είσαι στρατιωτικά ισχυρός, θα πρέπει να φτιάχνεις μόνος σου, αν όχι όλα, τουλάχιστον τα περισσότερα όπλα σου. Η πατρίδα της μητρός μου η Σουηδία έμαθε να φτιάχνει πολεμικά αεροπλάνα για διατηρήσει την (πλέον κατ' όνομα μόνο) ουδετερότητα της. Πώς να το κάνουμε δηλαδή. Για να φτιάξεις ομελέτα πρέπει να σπάσεις αυγά και το να έχεις το σκύλο χορτάτο και την πίτα ολάκερη απλά δε γίνεται. Τουλάχιστον όχι σε αυτό το σύμπαν. Δε ξέρω τι παίζεται σε άλλα παράλληλα σύμπαντα.

3) Ποτέ δεν ήταν πολιτικά ισχυρό. Πάντα έδιναν το ρυθμό οι πρωτεύοντες ή δευτερεύοντες πάτρωνες της. Πρωτεύοντες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ και οι δευτερεύοντες όπως η Γαλλία, η τσαρική Ρωσία, ή η σημερινή Μερκελική Γερμανία με έμβλημα ξεχειλωμένη μπλε κυλόττα με 12 κίτρινα πεντάκτινα αστέρια.

Παραδείγματα; Να, μερικά εδώ.

Από την άλλη όμως...

Από την άλλη όμως, ο Νεοελλαδέζιος υπήκοος μιλά την εξέλιξη της γλώσσας κάποιων ανθρώπων που επηρέασαν καίρια, κυρίως πολιτιστικά και λιγότερο μέσω στρατιωτικών κατακτήσεων, αυτό που σήμερα λέμε "Δυτικό κόσμο" και στον οποίο τουλάχιστον τύποις, ανήκει και η Κληρονομοκρατική Δημοκρατία της Νεοελλαδεζίας.

Και αναφωνεί o Νεοελλαδέζιος ως άλλος Σπύρος Παπαδόπουλος στους "Απαράδεκτους", "Τι έγινε ρε παιδιά; (Τόσο για τον μπούτσο είμαστε; Γιατί;)".

Διότι αν είσαι π.χ. Κροάτης ή Βούλγαρος ή Εσθονός, ή Λετονός, ή Ούγγρος του μετά το 1919 Ουγγρικού κράτους, τα σημεία 1,2, και 3 ισχύουν πλήρως. Αν είσαι Σουηδός ή άλλος Υπερβόρειος σήμερα, είσαι υπήκοος οικονομικώς ισχυρού κράτους αλλά όχι ισχυρού στρατιωτικά ή πολιτικά.

Κληρονομιά αντίστοιχη της αρχαίας Ελλάδας δεν έχει κανείς από τους ανωτέρω. Οι Κροάτες ας πούμε έχουν να παρουσιάσουν σαν προσφορά στον παγκόσμιο πολιτισμό και επιστήμες τη... γραβάτα. 
Αυτό. 
Οπότε μετά κάνεις τα κουμάντα σου άνευ άλλης σκέψεως. Είμαστε μικρή χώρα, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε.

Ο Νεοελλαδέζιος όμως; 

Ο Νεοελλαδέζιος ενοχλείται σφόδρα που ζει μεν σε μια χώρα που είναι "γιατονμπούτσο", παρ' όλο που σαν οικόπεδο είναι πρώτης ποιότητος (κουνάει λίγο, αλλά δε βαριέσαι) ενώ κάποιοι παλιοί που λαλούσαν την ίδια γλώσσα, χαίρουν παγκοσμίας εκτίμησης, αλλά και ζήλιας.

Οπότε κοκομπλόκο νεοελλανταίζ. Τουλάχιστον στην πλειονότητα όσων είναι χαμηλής ή μέσης πνευματικής ιπποδύναμης.

Και ψάχνουν λύση...

Δύο είναι οι λύσεις:

1) Βάζεις τον κώλο σου κάτω και προκόβεις. Εναντία στις συνθήκες που είναι δύσκολες. Ενάντια στους πάτρωνές σου. Ενάντια σε κάθε δυσκολία. 
- Ναι ρε μάστορα, αλλά είναι άδικο (μπουά...) είναι δύσκολο, δεν υπάρχει δικαιοσύνη σε αυτόν τον ΓκόΖμο (ξαναμπουά...).
- Όχι τέκνον μου δικαιοσύνη ΔΕΝ υπάρχει. Η "δικαιοσύνη" όπως και το σύνολο των θρησκειών είναι ανθρώπινες επινοήσεις με δύο στόχους: Την ρύθμιση των σχέσεων μεταξύ των μελών της αγέλης του αγριότερου θηρίου στον πλανήτη, του άνω θρώσκοντα άτριχου χιμπατζή και την διαφύλαξη της εξουσίας των πιο καπάτσων χιμπατζήδωνε που έπιασαν τα πόστα - κομπόστα. Το μόνο που υπάρχει είναι οι νόμοι που διέπουν το σύμπαν μέσα στο οποίο κινούμαστε. Ή τα δίνεις όλα και νικάς ενάντια σε όλους και όλα, ή χάνεις αλλά έχεις την ικανοποίηση ότι τα έδωσες ΟΛΑ μα ΟΛΑ, ή πέφτεις στα τέσσερα όπως κάνει το Χέλλας τώρα. 

Κάμε τα κουμάντα σου.

2) Η εύκολη λύση. Η λύση που προκρίνει η φύση. Η οικονομική. Το νερό που τσουλά στην κατηφόρα. Η ήσων προσπάθεια. Γίνεσαι ο λεγόμενος Ελληναράς. Λιακόπουλος και λοιποί Ελλαδέμποροι στην βιβλιοθήκη, μαγκιά κλανιά και οπίσθια φιλιστρίνιον και αναμένεις να σε προσκυνήσουν οι βάρβαροι δια την μεγάλην (δανεικήν) Σου δόξα. Βλέπετε οι Λιακόπουλοι δεν εμφανίστηκαν λόγω κάποιας συνωμοσίας των Μασόνων - Ιλουμινάτι - Ερπερτόμορφων εξωγήινων. Η ανάγκη του κοινού για Λιακόπουλους προϋπήρχε. Απλά η εμφάνιση (της ακόμα άνευ αδείας) ιδιωτικής τηλεόρασης με τα πλείστα κανάλια τηλεμάρκετινγκ προώθησε τη σαβούρα στο σαν έτοιμο από καιρό, σαν γκαυλωμένο, διψών κοινό.

Φυσικά, το εκπαιδευτικό μας σύστημα που δεν προάγει την ελεύθερη και κριτική σκέψη, βοηθά στην αύξηση της πληθυσμιακής ομάδας τους φράπου. Δέστε εδώ και κλάψτε.

Περιττό να πω βέβαια, ότι κρίνοντας εκ του αποτελέσματος η λύση (1) έχει πάει για βρούβες.

Και έτσι σήμερα, σε μία εποχή επιμένουσας οικονομικής κρίσης, με παγκόσμιους οικονομικούς πολέμους αλλά και θερμούς περιφερειακούς (κλαξ, κλουξ), εν αναμονή του ήμι-αναπόφευκτου μεγάλου θερμού πολέμου με σοβαρούς πλέον παίκτες, η Ελλάς είναι πεσμένη στα 4, υπομένοντας τη λεηλασία της και την μετατροπή της σε θέρετρο τύπου Νήσων Μαλδίβων και έτσι με κατοίκους γκαρσόνια των € 250. Ευρωμαλδίβιοι οι Χέλληνες. Για Ευρωκινέζοι, δλδ. για ευρωπαϊκές χώρες παραγωγής φτηνών αγαθών, προορίζονται οι του πρώην ανατολικού μπλοκ.

Έτσι, ο Σαμαρεύς ζητά να μείνει μέχρι το 2016 για να σώσει τη χώρα μέχρι τέλους πεσμένος στα 4, ήτοι να τη στείλει στον τάφο (αλλιώς Βαλχάαλα. - υπερβόρειος ευφημισμός).

Από την άλλη ο Αλέξης υπόσχεται... διάφορα για να πράξει αυτά που του είπαν συνοδεία του Μπαρουφάκη στο Austin του Τέξας οι αμερικάνοι του ΔΝΤ. ( Η δήλωση στελέχους του Σύριζα ότι θα πληρώσουμε το ΔΝΤ και θα διαπραγματευτούμε με τους Ευρωπαίους μόνο τυχαία δεν είναι).

Δεν περιμένω στα σοβαρά ο Σύριζας να κάνει μαγκιές τύπου Αργεντινής δηλώνοντας μονομερώς παύση ή προσωρινή αναστολή των πληρωμών των τοκοχρεολυσίων, ή να επαναφέρει τον Φοίνικα του Καποδίστρια, τη Δραχμή, το γρόσι ή τα πιάστρα μπας και σωθεί η χώρα. Μόνο αισθητική αναβάθμιση περιμένω με την απομάκρυνση των φασιστών Μπουμπουκοβοθριδοφαηλοπλεύρηδων & ΣΙΑ.

Το τι από τα δύο θα κάτσει, παίζεται σε έναν ενδιαφέροντα ποδοσφαιρικό αγώνα. Η απόσταση του πιτσαδώρου από την νίκη είναι 20 Samsonite. (Υπερβόρεια μονάδα μέτρησης του χωροχρόνου).

Ίδωμεν.

Η χώρα είναι ατυχώς, σε τροχιά προς τον τάφο (κλαξ).

Ο μόνος τρόπος να γλιτώσει, αφού δεν υπάρχει ηγεσία που θα διεκδικήσει τις όποιες πιθανότητες σωτηρίας με τσαμπουκά, είναι η κατάρρευση του τρέχοντος οικονομικού συστήματος με μέγα-κραχ που θα κάνει το 2008 να μοιάζει με πικ νικ, συνοδεία του τρίτου παγκόσμιου πολέμου ή όχι. 

Ξαναΐδωμεν.
anemosantistasis

Προς Γνώση , αλλά …Συμμόρφωση ;

Ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας και φιλόσοφος, Μάρκος Αυρήλιος, είχε αναφέρει :  «…Πάντοτε, λοιπόν, να σκέφτεσαι, τα δύο τούτα : Πρώτον, ότι όλα πάντοτε συμβαίνουν κατά τον ίδιο τρόπο και ανακυκλώνονται, και καθόλου δεν διαφέρει αν δει κάποιος τα ίδια πράγματα σε εκατό χρόνια ή διακόσια ή στον άπειρο χρόνο΄ Δεύτερον, ότι ο πιο μακρόβιος άνθρωπος κι εκείνος που θα πεθάνει γρήγορα ίσο πράγμα χάνουν. …» (Μάρκος Αυρήλιος, Τα εις εαυτόν, Βιβλίο Β’, 14)

    Για τη σημερινή κατάσταση που βιώνουμε, κι σε επιβεβαίωση των ανωτέρω, δεν έχω παρά να παραθέσω όσα έχουν αναφέρει ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης, απ’όπου θα αντιληφθούμε πόσο επίκαιρα είναι και ίσως δώσουν και τροφή για Σκέψεις ώστε να προκριθούν Λύσεις :

   « …Η διαφθορά … μεγάλωνε χρόνο με τον χρόνο και η αιτία του κακού ήταν ότι περιόρισαν σημαντικά τις ελευθερίες του λαού, επέβαλαν αυταρχική εξουσία κι έτσι κατέστρεψαν το συναίσθημα φιλίας και της ομόνοιας που υπήρχε στην πόλη.

    Όταν χαθούν αυτά, η πολιτική των αρχόντων δεν είναι πια η εξασφάλιση των συμφερόντων του λαού, αλλά η διατήρησή τους στην εξουσία. Αν οι άρχοντες αντιληφθούν ότι μπορεί να έχουν έστω και το παραμικρό όφελος από κάποια περίσταση, καταστρέφουν πόλεις και φιλικά έθνη με τη φωτιά και το σίδερο. Μισούν τους άλλους και μισούνται από αυτούς ως άγριοι και ανελέητοι εχθροί.

   Όταν, όμως, βρεθούν στην ανάγκη να βάλουν τους υπηκόους τους να πολεμήσουν για λογαριασμό τους, τότε διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχει ενότητα και προθυμία για πόλεμο κι αντιμετώπιση του κινδύνου. Μπορεί να έχουν εκατομμύρια στρατιώτες, όλοι όμως είναι άχρηστοι στο πεδίο της μάχης΄ έτσι αναγκάζονται να προσλάβουν μισθοφόρους, νομίζοντας ότι οι μισθωτοί ξένοι θα εξασφαλίσουν τη σωτηρία τους. (Πλάτων, Νόμοι, Βιβλίο Γ’, 697 c-d-e).

   «…Συνηθέστατα, όμως, τα πολιτεύματα καταλύονται, τόσο οι πολιτείες όσο και οι αριστοκρατίες, εξαιτίας της διαστρέβλωσης του δικαίου μέσα στο ίδιο το πολίτευμα.»

 (Αριστοτέλης, Πολιτικά, Βιβλίο Ε’, 1307a, 6-8)

    «…Γιατί ο κόσμος ο πολύς δεν αγανακτεί τόσο επειδή δεν παίρνει αξιώματα, αντίθετα ευχαριστιέται όταν είναι ελεύθερος να ασχολείται με τις δικές του υποθέσεις, αγανακτεί όταν νομίζει ότι οι άρχοντες κλέβουν το δημόσιο χρήμα, γιατί τότε ο λαός λυπάται και για τα δύο, δηλαδή τόσο για το ότι δεν συμμετέχει στην εξουσία, όσο και για το ότι δεν συμμετέχει στα κέρδη.»

(Αριστοτέλης, Πολιτικά, Βιβλίο Ε’, 1308b, 33-38)

   «…Μερικά από εκείνα που χρησιμοποιεί η τυραννίδα για να διατηρηθεί όσο θέλει, το έχουμε αναφέρει παλαιότερα΄ δηλαδή τον περιορισμό των πολιτών που υπερέχουν, τον αφανισμό των γενναίων και μεγαλοφρόνων, την κατάργηση των συσσιτίων, των εταιριών, της παιδείας και όλων των σχετικών.

   Πρέπει ιδιαίτερα να προφυλάγονται από τη γενεσιουργό αιτία δύο παραγόντων : Του αδέσμευτου φρονήματος και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Πρέπει ακόμα να μην τους αφήνουν να ιδρύουν φιλοσοφικές σχολές και κάθε άλλο είδος πνευματικού ομίλου.

   Γενικά οι τύραννοι πρέπει να κάνουν το παν ώστε ο ένας πολίτης να μην ξέρει τον άλλον (γιατί η γνωριμία μεταξύ των ανθρώπων καλλιεργεί την εμπιστοσύνη)…»

(Αριστοτέλης, Πολιτικά, Βιβλίο Ε’, 1313a, 39-42/1313b, 1-6)

   «…Άλλη μέθοδος των τυράννων είναι να συκοφαντούν και να προκαλούν φιλονικία μεταξύ φίλων, μεταξύ του λαού και των επιφανών και μεταξύ των πλουσίων. Μία μέθοδος των τυράννων είναι να φτωχαίνουν τους αρχόμενους επιβάλλοντας φόρους, ώστε οι φρουροί τους να συντηρούνται με δικά τους έξοδα, και για να μην διαθέτουν χρόνο για συνωμοσίες εναντίον τους, αφού για να συντηρήσουν την οικογένεια πρέπει να δουλέψουν.»

 (Αριστοτέλης, Πολιτικά, Βιβλίο Ε’, 1313b, 17-22)

   «…Η τυραννίδα τρεις στόχους έχει : Να εξουδετερώσει το φρόνημα των πολιτών (γιατί οι μικρόψυχοι δεν μπορούν να της αντισταθούν). Οι πολίτες να μην εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον (γιατί η τυραννίδα δεν ανατρέπεται πριν δείξουν εμπιστοσύνη οι πολίτες μεταξύ τους, γι’αυτό οι τύραννοι καταδιώκουν τους ευπρεπείς ως επικίνδυνους για την εξουσία τους…). Τρίτος σκοπός είναι η εξασθένηση των πολιτών (γιατί κανείς δεν επιχειρεί άρα ούτε επιδιώκει την κατάλυση της τυραννίδας, αφού δεν έχει την απαιτούμενη δύναμη).

Αυτοί, λοιπόν, είναι οι στόχοι των τυράννων και μπορούν να συνοψιστούν σε τρεις κατηγορίες : Να καλλιεργούν τη δυσπιστία ανάμεσα στους πολίτες, να τους εξασθενούν και να τους κάνουν μικρόψυχους.»

(Αριστοτέλης, Πολιτικά, Βιβλίο Ε’, 1314a, 15-29)

     Όλα αυτά που μόλις διαβάσατε, σας Θυμίζουν κάτι γνώριμο ; Μήπως κάτι που βιώνετε ήδη ;

Μήπως σας θυμίζουν τις καταστάσεις που διέτρεξαν, αργά αλλά σταθερά, την Ελληνική Κοινωνία από το 1974, και κυρίως από το 1996 κι έπειτα και καταλήξαμε στα Μνημόνια ;

Μήπως αντιλαμβάνεστε τελικά το Στόχο και τον Σκοπό των Μνημονίων, που προφανώς δεν είναι άλλος από την επιβολή ενός Ευρωπαϊκού Ολοκληρωτισμού εκ Βρυξελλών/Γερμανίας εκπορευόμενου, ενός Νεοφιλελεύθερου Ολοκληρωτισμού ;

   Καταλαβαίνετε τώρα γιατί οι ελευθερίες σας υποχωρούν, οι περιουσίες σας εξανεμίζονται και οι διαπροσωπικές σας σχέσεις αποδομούνται ;

   Για ποια λοιπόν «Ελληνική Δημοκρατία» όλοι κόπτονται ; Μπορεί κάποιος από όλους όσους ασχολούνται με τα πολιτικά πράγματα σήμερα να μου εντοπίσουν τα βασικά δομικά και λειτουργικά στοιχεία της ; Και μήπως απαριθμώντας αυτά αντί για «δημοκρατία» μας προκύπτει μία αισχρής μορφής «Τυραννίδα», που προκάλεσε τελικά και την κατάρρευση της Ελλάδας ;

   Και για πόσο καιρό θ’αντέξει αυτή η Χώρα, όταν ένα ποσοστό 20% ευημερεί και προφανώς δεν επηρεάσθηκε από την Κρίση (αποτελούμενο κυρίως από τις κάστες των πολιτικών, των συνδικαλιστών, των τοπικών αρχόντων και των περιβαλλόντων τους), ένα ποσοστό 40% ευρίσκεται «μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας», που «αιμορραγεί» οικονομικά χωρίς προοπτική αποκατάστασης των απωλειών και βλέπει όλες τις ασφάλειές του για μία ποιοτική διαβίωση στο μέλλον να εξαφανίζονται, κι ένα ποσοστό 40% να ευρίσκεται πλησίον στην απόλυτη Ένδεια ;

   Δεν θέλω, προς το παρόν, να παραθέσω άλλες αναφορές από εξέχοντες Αρχαίους Έλληνες, που έστω και αποσπασματικά αν εφαρμόζονταν κάποια από όσα έχουν αναφέρει, θα ήμασταν μία τελείως διαφορετική, κι από άποψη Ποιότητας, κοινωνία.

    Αλλά, ήθελα να καταδείξω ότι όσοι διαγκωνίζονται σήμερα να κατακτήσουν τη Δόξα της «Σωτηρίας» της Ελλάδος, πρέπει καταρχάς να συνειδητοποιήσουν ότι οι Πολίτες δεν επιθυμούν «ανακυκλούμενα» υλικά, παρά επιζητούν Ανθρώπους με Αξιοπρέπεια κι Εντιμότητα να πολεμήσουν για την Αρετή και τη Δικαιοσύνη.

     Αφήστε τον Ελληνικό Λαό Ελεύθερο να επιλέξει, χωρίς «φιλτραρίσματα», διαβολές ή συκοφαντίες, αυτούς που επιθυμεί να τον Κυβερνήσουν !

   Κι επειδή οι αρχαίοι Ημών πρόγονοι μπορεί να μας προσφέρουν ακόμα και Σκέψεις για Λύσεις, ας παραθέσω και το κατωτέρω :

   « Για τούτο ο πραγματικός δημοκράτης πρέπει να φροντίζει ώστε ο λαός να μην φτωχαίνει πολύ, αφού η φτώχεια του υποβαθμίζει τη δημοκρατία. Πρέπει, λοιπόν, να βρει τρόπους, ώστε η οικονομική ευμάρεια του λαού να μένει σταθερή για πολύ καιρό (γιατί αυτό συμφέρει και στους εύπορους).

 Οι άρχοντες, λοιπόν, πρέπει να συγκεντρώνουν τα χρήματα από τις εισπράξεις του δημοσίου, και μετά να τα διανέμουν όλα στους φτωχούς΄ μάλιστα σε κάθε άπορο να δίνουν τόσα, ώστε να μπορεί ν’αγοράσει μία έκταση γης. Κι αν το ποσό δεν φτάνει, να μπορεί να το χρησιμοποιήσει ως κεφάλαιο για εμπόριο ή κάποια γεωργική επιχείρηση.» (Αριστοτέλης, Πολιτικά, Βιβλίο Έκτο, 1320a, 33-39)

…Ίδιον προικισμένων με νου και ευαισθησία επιφανών πολιτών είναι να συμμερίζονται τους φτωχούς και να τους παρέχουν τα μέσα, παρακινώντας τους έτσι σε κερδοφόρες εργασίες.» (Αριστοτέλης, Πολιτικά, Βιβλίο Έκτο, 1320b, 7-9)

                                                                              Αθήνα, Δεκέμβριος 2014

                                                                              Μάρκος Κ. Κουντουρούδας/Δικηγόρος Αθηνών

anemosantistasis

Συμβαίνει μια φορά στα 100 χρόνια, κι όμως, ΚΚΕ και "δορυφόροι"...ετοιμάζουν τη νέα Βάρκιζα...

Εξαιρετικό κείμενο από ένα όχι-συριζαικό blog που δεν τρέφει αυταπάτες αλλά κοιτά ψύχραιμα τι συμβαίνει.

Με δεδομένη την άκαμπτη αυτή, προδοτική για τον ελληνικό λαό στάση του ΚΚΕ, καλώ τους οπαδούς του να μην το ψηφίσουν και να στηρίξουν εκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι δε τεράστιο λάθος και μεγάλο ατόπημα του Παναγιώτη Λαφαζάνη οτι βγαίνει και δηλώνει πως μετά τις εκλογές το ΚΚΕ θα εξαναγκαστεί από τον κόσμο του σε συνεργασία, ενώ αυτό δεν πρόκειται να συμβεί όπως δεν συνέβη το 2012 και με αυτό τον τρόπο ο Λαφαζάνης τροφοδοτεί εκλογικά το ΚΚΕ με ψήφους που θα πάνε ουσιαστικά υπέρ του Σαμαρά και του κυβερνητικού συνασπισμού. Κάποιοι στην αριστερά τρέφουν εγκληματικές αυταπάτες...

Ευκαιρία είναι, δεν έχουμε τίποτα στην τσέπη, δεν σημαίνει οτι ο ΣΥΡΙΖΑ θα τα κάνει όλα τέλεια, σημαίνει μόνο οτι θα έχουμε ένα λιγότερο ασφυκτικό, λιγότερο αυταρχικό και λιγότερο αντιδημοκρατικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα μπορούν να ανθίσουν κινήματα και διεκδικήσεις.

Από Κεράσια και Κρίνοι

Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, δηλαδή να βρίσκεται αντικειμενικά προ των πυλών της κυβερνητικής εξουσίας, μέσω των βουλευτικών εκλογών, ένα κόμμα καθαρά αριστερό, με αριστερά προτάγματα, προσανατολισμό και αριστερό ιστορικό, είναι από τις συγκυρίες που δημιουργούνται μια φορά στα 100 χρόνια. Πρόκειται δηλαδή για μια ιστορική στιγμή στην οποία συνέτειναν πάρα πολλές και διαφορετικές παράμετροι. Τέτοιες ανάλογες στιγμές στην ιστορία των κοινωνιών έρχονται πολύ σπάνια, στην Ελλάδα δε είναι η πρώτη φορά που η αριστερά βρίσκεται τόσο κοντά στην εξουσία.

Αυτή είναι η κύρια ανάγνωση που οφείλουμε να κάνουμε τούτη την κρίσιμη ώρα, ενώ η κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκαία σε ένα δεύτερο επίπεδο. 

Συνοπτικά, οι συνθήκες που οδήγησαν σε αυτό το σταυροδρόμι ήταν, αφενός η κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας μέχρι περίπου το 2009-2010, αφετέρου οι ασφυκτικές πιέσεις που της ασκήθηκαν από τις μνημονιακές πολιτικές των τελευταίων 5 χρόνων και τέλος το γεγονός οτι υπήρχε ένα κομματικός σχηματισμός που είχε τις προϋποθέσεις, τα χαρακτηριστικά και τα αντανακλαστικά να προτάξει μια προοδευτική κοινωνική διέξοδο δια μέσου της εκλογικής οδού. 

Αν μια από αυτές τις τρεις παραμέτρους δεν υπήρχε, τότε σήμερα θα ήμασταν κάπου αλλού, ίσως σε πολύ χειρότερη θέση. Αν π.χ. η ελληνική κοινωνία κουβαλούσε ένα φορτίο πολύ πιο αντιδραστικό, τότε θα είχε στραφεί πλειοψηφικά σε άλλες κατευθύνσεις. Αν δεν της είχαν ασκηθεί τόσο ασφυκτικές πιέσεις σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, επίσης δεν θα είχε ριζοσπαστικοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό. Τέλος, αν δεν υπήρχε ο ΣΥΡΙΖΑ, και υπήρχε π.χ. μόνο το ΚΚΕ με τις γνωστές του θέσεις, φανταστείτε σε τι θέση θα βρισκόμασταν σήμερα, χωρίς καμιά εκλογική διέξοδο και μόνο με μαξιμαλιστικές, φανταστικές δηλαδή επιδιώξεις για το απώτερο μέλλον, δυο τρεις γενιές μετά...!

Το ότι η έλευση του ΣΥΡΙΖΑ τρομάζει το κυρίαρχο σύστημα είναι ηλίου φαεινότερον, αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στα πάνελ όλων ανεξαιρέτως των καναλιών, στα μηνύματα που στέλνουν τα κέντρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω δηλώσεων και δημοσιευμάτων στο διεθνή τύπο και φυσικά στη ρητορική και τους χειρισμούς των κυβερνητικών στελεχών και των δορυφόρων τους, ποτάμια και λοιπά πολιτικά αποβράσματα. Σε όλα τα τηλεοπτικά πάνελ ένας συριζαίος δέχεται πυρ ομαδόν από τους δημοσιογράφους και τους καλεσμένους εκπροσώπους του κυβερνητικού, μνημονιακού μπλοκ, από κοντά και το ΚΚΕ!!! Η μάχη είναι απόλυτα άνιση.

Από το παραπάνω αποδεικνύεται οτι ο ΣΥΡΙΖΑ απειλεί και μάλιστα πολύ σοβαρά, γιατί, αν και ισχύει οτι έχει προχωρήσει σε κάποιες "εκπτώσεις" ωστόσο αυτές είναι σημαντικές για μια αριστερή οπτική, όχι όμως αρκετές για το κυρίαρχο σύστημα. Εντός του και πέριξ του δε, ελλοχεύουν πρόσωπα και συλλογικότητες ανυπότακτες που πιέζουν για προοδευτικές ρήξεις και που η ηγεσία δεν φαίνεται να θέλει να αφανίσει, όπως της ζητείται εμμέσως και αμέσως. Θυμηθείτε για παράδειγμα τις αναφορές στο αριστερό ρεύμα του Λαφαζάνη και τις θέσεις του για έξοδο από το ευρώ.

Πρέπει λοιπόν να καταλάβουμε ένα απλό πράγμα που βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας: ο ΣΥΡΙΖΑ στο οποίο "έλαχε" ο κλήρος να σηκώσει ένα μεγάλο πολιτικό βάρος, δέχεται αντιδιαμετρικά αντίθετες κριτικές και αντιδιαμετρικά αντίθετες πιέσεις και ως εκ τούτου είναι ένα πολιτικό πράγμα υπό διαμόρφωση. Είναι άλλη η κριτική που κάνουμε εξ αριστερών και εντελώς αντίστροφη η κριτική που του κάνει το κυρίαρχο εκμεταλλευτικό σύστημα για να τον καταστήσει λιγότερο εχθρικό απέναντί του. 

Οφείλουμε λοιπόν να ξεχωρίσουμε αυτές τις δυο κριτικές στον ΣΥΡΙΖΑ θέσεις, μάλιστα ως απόλυτα αντίπαλες! Γιατί αν δεν το κάνουμε, παίζουμε το παιχνίδι της εξουσίας που θέλει να μην αλλάξει τίποτα σε αυτό τον τόπο. 

Το ΚΚΕ χρησιμοποιεί την δήθεν εξ αριστερών κριτική του στον ΣΥΡΙΖΑ για να τη στρέψει όμως εναντίον προοδευτικών εξελίξεων στη χώρα. Το ίδιο όμως, δυστυχώς, φαίνεται οτι κάνει και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ που μοιάζει να συντονίζεται μαζί του.

Κινηματικά η ελληνική κοινωνία έδωσε ότι μπορούσε να δώσει όλο αυτό το διάστημα των 5 μνημονιακών χρόνων. Είναι υποκριτικό ή και μυωπικό να ακυρώνουμε τη σημασία της κυβερνητικής αλλαγής στο όνομα της δύναμης των κινημάτων, μιας δύναμης που φάνηκε μέχρι πού μπορεί να φτάσει σήμερα και με αυτά τα δεδομένα. Αλήθεια, δεν αναρωτιούνται εκεί σε αυτούς τους πολιτικούς χώρους, αν ο Νίκος Ρωμανός είχε χρειαστεί να φτάσει σε απεργία πείνας, εφόσον είχαμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Αν οι καθαρίστριες θα είχαν απολυθεί, αν θα είχαν καταργηθεί οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αν θα εφαρμοζόταν η "αξιολόγηση" στο δημόσιο, αν ο Θανάσης Καναούτης θα είχε δολοφονηθεί και η δολοφονία του θα έμενε ατιμώρητη, αν τα MAT θα οργίαζαν χωρίς κανένα μα κανένα έλεγχο και καμιά ΕΔΕ να μην ολοκληρώνεται;  Αλήθεια, όλα αυτά είναι ασήμαντα μπροστά στο μαξιμαλιστικό στόχο ... ποιον άραγε; Της εργατικής εξουσίας; Της παγκόσμιας πτώσης του καπιταλισμού; 

Δεν απευθύνομαι σε ηγεσίες και βολεμένους διανοούμενους που στοχάζονται στην πολυθρόνα του ζεστού σπιτιού τους. Ούτε σε τακτοποιημένους αστούς που το παίζουν κομμουνιστές, στα λόγια και την ψήφο, στο όνομα του παππού τους ή του μπαμπά τους που έζησε τις εξορίες και τα ξερονήσια, όπως ο κ. Κώστας Βουτσάς, που, όπως έχει δηλώσει, ψηφίζει ΚΚΕ αν και ο ίδιος είναι ένας καλοπερασάκιας και φυσικά δεν ξέρει και τι έχει. Απευθύνομαι στον κόσμο που έχει προβλήματα και τον ρωτάω αν θέλει να ζήσει τώρα ή στην άλλη ζωή, αν δηλαδή είναι μεν αριστερός αλλά είναι ταυτόχρονα και θρησκόληπτος και πιστεύει οτι άμα εδώ, σε αυτόν τον κόσμο είναι καλός κομμουνιστής, το κόμμα θα τον ανταμείψει με πιλάφια και ουρί στον άλλο κόσμο, στον παράδεισο! Αλλά και αν θέλει να έχουν ζωή και μέλλον τα παιδιά του, που μεγαλώνουν μέρα τη μέρα και δικαιούνται ένα παρόν, όχι ένα ιδανικό παραμύθι. 

Τα παραμύθια και τα ιδανικά είναι αναγκαία στη ζωή όσο όμως και η υλική πραγματικότητα, χωρίς την οποία παύεις να έχεις υλική υπόσταση και επομένως και οράματα και όνειρα και μακροχρόνιες επιδιώξεις. 

Αν θέλει κανείς να είναι στους δρόμους και να αγωνίζεται, πολύ καλύτερα μπορεί να το κάνει με μια κυβέρνηση που δεν θα του στήνει μπλόκα με πάνοπλους στρατούς ή, στη χειρότερη περίπτωση, εφόσον το κάνει, δεν θα μπορεί πλέον να σταθεί πουθενά εξαιτίας της απόλυτης αντίφασης της.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κατά τη γνώμη μου, θα όφειλε, όπως και το ΕΠΑΜ και τα σχέδια Β κλπ, να πουν οτι σε αυτές τις εκλογές δεν κατεβαίνουν και δίνουν "γραμμή" για εκλογική και μόνο εκλογική στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και οτι την επόμενη των εκλογών θα είναι και πάλι εκεί, στις συλλογικότητες, στο δρόμο, στα συνδικάτα, στους αγώνες. Τι νόημα έχει να καταμετρήσουν τα εκλογικά ποσοστά τους τα οποία, έτσι κι αλλιώς, δεν τους βάζουν στη Βουλή, πολύ περισσότερο όταν, την ίδια στιγμή, απαξιώνουν ως μικρής σημασίας το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα και κυρίως σε ένα τόσο κρίσιμο ιστορικό σταυροδρόμι; 

Όσο για το ΚΚΕ τα έχουμε πει τόσες φορές, έπρεπε να θέσει στη διάθεση του ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογικές δυνάμεις του, να πει οτι στηρίζει κριτικά μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Σε όλα τα πάνελ οι κυβερνητικοί ρωτάνε τους έρημους τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ με ποιον θα κάνουν κυβέρνηση. Συμμετέχοντας το ΚΚΕ σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εκ των πραγμάτων θα έβαζε τους όρους του και θα πίεζε για κάποιες αλλαγές πλησιέστερες στις θέσεις του. Τώρα, αντίθετα, εξαναγκάζει τον ΣΥΡΙΖΑ σε συντηρητικές συμμαχίες και φέρει ακέραια την ευθύνη γι αυτό!

Με δεδομένη την άκαμπτη αυτή, προδοτική για τον ελληνικό λαό στάση του ΚΚΕ, καλώ τους οπαδούς του να μην το ψηφίσουν και να στηρίξουν εκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι δε τεράστιο λάθος και μεγάλο ατόπημα του Παναγιώτη Λαφαζάνη οτι βγαίνει και δηλώνει πως μετά τις εκλογές το ΚΚΕ θα εξαναγκαστεί από τον κόσμο του σε συνεργασία, ενώ αυτό δεν πρόκειται να συμβεί όπως δεν συνέβη το 2012 και με αυτό τον τρόπο ο Λαφαζάνης τροφοδοτεί εκλογικά το ΚΚΕ με ψήφους που θα πάνε ουσιαστικά υπέρ του Σαμαρά και του κυβερνητικού συνασπισμού. Κάποιοι στην αριστερά τρέφουν εγκληματικές αυταπάτες...

Κυρίως το ΚΚΕ αλλά και οι "δορυφόροι" του στους οποίους, δυστυχώς, εξελίσσεται  η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ετοιμάζουν τη νέα Βάρκιζα, δηλαδή βάζουν καθοριστικά το χεράκι τους για να χαθεί μια μεγάλη ιστορική ευκαιρία για μια μεγάλη προοδευτική στροφή της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης. 

Ευκαιρία είναι, δεν έχουμε τίποτα στην τσέπη, δεν σημαίνει οτι ο ΣΥΡΙΖΑ θα τα κάνει όλα τέλεια, σημαίνει μόνο οτι θα έχουμε ένα λιγότερο ασφυκτικό, λιγότερο αυταρχικό και λιγότερο αντιδημοκρατικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα μπορούν να ανθίσουν κινήματα και διεκδικήσεις. Σε κάθε περίπτωση, ο λαός θα βάλει τη δική του σφραγίδα, και έτσι πρέπει να γίνει! Όμως δεν θα μπορέσει, αν εξακολουθήσει αυτή η διακυβέρνηση, που τον έχει δέσει χειροπόδαρα και τον οδηγεί με γοργούς ρυθμούς στη φυσική εξόντωση.

Την επομένη των εκλογών με πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ κι αν δεν γίνει κατορθωτό να σχηματίσει κυβέρνηση, ο απελπισμένος κόσμος θα κλαίει με μαύρο δάκρυ και τότε την ευθύνη θα φέρει ακέραια το ΚΚΕ με το 4,5% που θα μπορούσε να δώσει κυβέρνηση αριστεράς. Το τι θα επακολουθήσει, δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε. Νέες περικοπές σε συντάξεις, επιδόματα, μισθούς, οι ανείσπρακτοι φόροι θα εισπραχθούν με κάθε τρόπο, με κατασχέσεις ακινήτων και εισοδημάτων, η καταστολή θα κορυφωθεί και τίποτα μα τίποτα δεν θα μπορεί να ανθίσει πια σε αυτό τον τόπο. 

Στα ελαστικά υλικά, όπως στα μέταλλα, πιέσεις που ασκούνται μπορεί να τα παραμορφώνουν, όμως μετά να επανέρχονται στην αρχική τους μορφή. Αυτό ισχύει εφόσον δεν υπερβούν το όριο διαρροής, ένα όριο πέρα από το οποίο η παραμόρφωση είναι μη αναστρέψιμη. Στις κοινωνίες θα λέγαμε πως υπάρχει επίσης ένα όριο διαρροής, δηλαδή ένα όριο πέρα από το οποίο οι πιέσεις που ασκούνται δεν είναι δυνατόν να γεννήσουν νέες αντιστάσεις, ένα όριο πέρα από το οποίο οι κοινωνίες παραδίνονται ανήμπορες, αδύναμες να σηκώσουν τόσο μεγάλες φορτίσεις. Η αριστερά έχει ευθύνη εφόσον συμβάλλει με την αδιαλλαξία της στο να οδηγηθούν οι κοινωνίες σε αυτό το όριο, τη στιγμή που αναδύεται μια ευκαιρία.

anemosantistasis

Είδα την συνέντευξη Σαμαρά...

για να μη χρειαστεί να το κάνετε εσείς...

Είδα την πολύκροτη συνέντευξη του Σαμαρά στην ΝΕΡΙΤ. Ήταν η πρώτη του τηλεοπτική παρουσία απ' τις Ευρωεκλογές.

1. "Εύχομαι σε κάθε νοικοκυριό καλές γιορτές και να ξεπεράσει τα προβλήματα". Αστεία ευχή, από...
αυτόν που αντί να εύχεται πρέπει να βοηθά περισσότερο για να ξεπεράσουν τα προβλήματα τα νοικοκυριά.

2. Κάτι ερωτήσεις, τόσο εύκολες που τραβούσες τα μαλλιά σου. Πχ. λέει ο Σαμαράς ότι ο κόσμος δεν θέλει εκλογές. (Ούτε εγώ θέλω, αλλά είναι υπερβολή να πω ότι "ο κόσμος δεν θέλει εκλογές" όταν οι δημοσκοπήσεις λένε απλώς ότι το 55% δεν θέλει και το 45% θέλει.) Ο δημοσιογράφος μετά του λέει: "Κύριε Πρωθυπουργέ, είπατε ότι ο κόσμος δεν θέλει εκλογές, και έχετε δίκιο, κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Αλλά..." Μετά το κομπλιμέντο, περιμένω λοιπόν το αλλά, τη δύσκολη ερώτηση, το ανεπαίσθητο στρίμωγμα για το οποίο μας προετοιμάζει αυτό το αντιθετικό αλλά... "...αλλά, ο κόσμος επίσης θέλει και συναίνεση των κομμάτων, σε όλη την Ελλάδα η κουβέντα είναι ότι πρέπει να υπάρξει συναίνεση..." [Ερώτηση που φυσικά δίνει πάτημα στον Σαμαρά να περιαυτολογήσει ότι, όντως, αυτός είναι που θέλει την συναίνεση και πως οι άλλοι δεν την θέλουν.]

3. "Καταγγέλουν εμάς, για το ότι δικοί τους άνθρωποι πήγαν να χρηματίσουν δικούς τους ανθρώπους. Και δεν ντρέπονται." Δηλητηριώδης ατάκα του Σαμαρά, ως σχόλιο για την υπόθεση του Χαϊκάλη και του Αποστολόπουλου. (Ότι δεν ντρέπονται, δεν ντρέπονται - αυτό να λέγεται.)

4. "Η Χ.Α. προστίθεται στους ψήφους του ΣΥΡΙΖΑ για να μη βγει ο Πρόεδρος. Αν οι βουλευτές της Χ.Α. θελήσουν να προβοκάρουν την προεδρική εκλογή, ε, τότε είναι ένας λόγος παραπάνω να ψηφίσουν πρόεδρο οι υπόλοιποι, ώστε να συμπληρωθεί ο αριθμός 180 χωρίς τους χρυσαυγίτες, χωρίς να τους κάνουμε ρυθμιστές." (Γεγονός. Πώς κατορθώσαμε πάλι να κάνουμε σημαντικούς μερικούς φυλακισμένους χιτλεριστές υπόδικους, δεν θα το καταλάβω ποτέ.)

5. Ο Σαμαράς ξαναείπε ότι στην τρίτη ψηφοφορία δεν θα υπάρχει "παρών", θα υπάρχει ονοματεπώνυμο. Ότι δηλαδή όσοι ψηφίσουν παρών και πάρουν την ευθύνη για τις εκλογές, θα δουν τα ονοματεπώνυμά τους να στιγματίζονται για πάντα. "Θα τους θυμάται όλος ο κόσμος και η Ιστορία!" είπε ο πολιτικός, λες και δεν ξέρει ότι σε μια βδομάδα πολιτικού χρόνου και νέων εξελίξεων στην καλύτερη θα αδιαφορούμε και στην χειρότερη (και πιο πιθανή περίπτωση) θα έχουμε ξεχάσει τα πάντα!

6. Το ΔΟΥ ΝΟΥ ΤΟΥ! Και ο Πρωθυπουργός το λέει δημοσίως όπως εμείς: Δου Νου Του. Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου φάνηκε αστείο να τον ακούω να το λέει.

7. Τον ρωτήσαν αν πιστεύει ότι μπορεί να κερδίσει τις εκλογές. Φυσικά και το πιστεύει, το πιστεύει ακράδαντα, λέει, και προσθέτει, με ύφος παναγίτσας που ετοιμάζεται να μας πει ένα μυστικό: "Και να σας πω και κάτι; Το αισθάνομαι. Το αισθάνομαι ότι θα κερδίσουμε, και όπου κι αν πάτε θα το δείτε κι εσείς". (Οπωσδήποτε, ειδικά αν πάμε στην 'παράσταση νίκης' οποιασδήποτε δημοσκόπησης...) 

8. Γύρω στις 10 φορές είπε ότι τον βολεύουν οι εκλογές. Αλλά θέλει να δέσει πρώτα το καράβι στο λιμάνι. Αλλά να μη νομίζουμε ότι δεν τον βολεύουν. Τον βολεύουν.

 9. Από ένα σημείο και μετά η συνέντευξη έγινε προεκλογική, και άρα βαρετή. Σαν να προσπαθεί να κερδίσει την ψήφο των πολιτών και όχι των 180 βουλευτών. 

10. Δεν κρατήθηκε να μην μας γλείψει στο τέλος αναφέροντας το ελληνικό DNA, το πατριωτικό μας γονίδιο (και το ελληνικό δαιμόνιο φυσικά). Δεν ξέρω αν μου ξέφυγε, όμως νομίζω ότι περιέργως δεν έκανε καμία αναφορά στην Παναγία. 

11. Απίθανο τελείωμα, με εντολή Σαμαρά! Στο μισάωρο ακριβώς, για πρώτη φορά στα χρονικά, ο συνεντευξιαζόμενος έκλεισε τη συνέντευξη μόνος του! Ευχαρίστησε τους δημοσιογράφους, τους αποχαιρέτισε και τελείωσε τη συνέντευξη, αφήνοντάς τους, ευτυχώς, κι αυτούς να πούνε ένα γεια...

Άρης Δημοκίδης

Ο Β. Πολύδωρας προχωράει σε πρωτοφανείς –για αστό πολιτικό- απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς με αποδέκτη το κυβερνητικό πολιτικό προσωπικό. | ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Ο Β. Πολύδωρας προχωράει σε πρωτοφανείς –για αστό πολιτικό- απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς με αποδέκτη το κυβερνητικό πολιτικό προσωπικό. | ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Η Νέα Ελεύθερη Ώρα

Κι ενώ θέλω να κρατήσω ένα ήπιο εορταστικό ύφος, ξυπνάω με ένα πρωτοσέλιδο ιστορικό στον τομέα της προπαγάνδας και της λαϊκής τρομοκρατίας. Το χτύπημα μάλιστα είναι διπλό αφού μόλις κόπασαν τα γέλια μου από την γκεμπελική δημοσιογραφία των επώνυμων συμφερόντων, μαθαίνω πως ο Τρελαντώνης ετοιμάζει διάγγελμα σε λίγες ώρες. Και καλά κάνει. Δεν είναι τόσο ηλίθιος να χαλάσει την τελευταία πρωθυπουργική του Κυριακή. 

Παρ' όλα αυτά, προτείνω σε όλους τους σκεπτόμενους συμπολίτες μου, να φυλάξουν το σημερινό πρωτοσέλιδο των Νέων, το οποίο έχοντας χορηγία την Τράπεζα Πειραιώς, κάνει πετυχημένα μαθήματα προπαγάνδας. 

Αν συγκρίνουμε το συγκεκριμένο πρωτοσέλιδο με διάφορα πρωτοσέλιδα της Ελεύθερης Ώρας, θα διαπιστώσουμε πως η καθημερινή εφημερίδα συνωμοσίας με Παΐσιους και Ρώσους δεν έχει να ζηλέψει σε κάτι από την άλλοτε ποιοτική πασοκική και καταπράσινη φυλλάδα των Νέων. Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο τα Νέα. Το πρόβλημα βρίσκεται στα περισσότερα και πιο γνωστά ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης τα οποία περνάνε στον ελληνικό λαό σενάρια καταστροφής σε περίπτωση που επέλθει μία πολιτική αλλαγή στη χώρα μας την ώρα που το Bloomberg σε νέα άρθρα του αναφέρει πως οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το χρέος στέκουν και μπορούν να αποδώσουν ενώ η Wall Street Journal ελπίζει στο κόμμα του Τσίπρα (διαβάστε και για τα δύο άρθρα εδώ). Φυσικά οι διεθνείς απόψεις δε φτάνουν στα αυτιά των Ελλήνων μιας και το ελληνικό Κεφάλαιο αφήνει μόνο την αγωνία της Μέρκελ και του Σόιμπλε να ακουστούν εδώ.

Η προσπάθειά τους να μειώσουν την ήττα της Νέας Δημοκρατίας είναι τόσο μεγάλη που την συνάντησα σήμερα το πρωί, στον μπαρμπέρη της γειτονιάς μου καθώς περίμενα να κουρευτώ. Πάνω στο τραπεζάκι βρισκόταν η εφημερίδα του Κύρτσου και είπα να ρίξω μία ματιά. Ο ίδιος σε άρθρο του παρουσιάζει την απορία του πως ο ελληνικός λαός γιορτάζει και ψωνίζει αυτές τις μέρες έχοντας άγνοια απέναντι στο κίνδυνο της επερχόμενης πολιτικής αστάθειας. Ή είναι ηλίθιος, ή είναι ύπουλος και εθελοτυφλεί για να επηρεάσει όσους δεν έχουν αποφασίσει ακόμα τι θα ψηφίσουν επειδή δε ξέρουν τι τους γίνεται. Μάλλον αγνοεί ο Κύρτσος (ο οποίος τον τελευταίο καιρό βγαίνει πολύ θυμωμένος στις τηλεοράσεις) κι ο κάθε Κύρτσος πως ο κόσμος γνωρίζει πολύ καλά την αλλαγή και για πρώτη φορά σχηματίζεται μία συγκρατημένη αισιοδοξία στην ατμόσφαιρα η οποία δένει αρμονικά με το κλίμα των γιορτών. 

Αυτό το άρθρο το οποίο ευτυχώς δε πρόλαβα να ολοκληρώσω δείχνει ξεκάθαρα την αγωνία που έχει κυριεύσει όλους όσους μας έχουν τσακίσει όλα αυτά τα χρόνια. Ξέρουν πως ήρθε το τέλος τους. μ' αποτέλεσμα οι μισοί να πηδάνε στη θάλασσα σαν τα ποντίκια ενώ οι υπόλοιποι προσπαθούν να σώσουν ότι μπορούν χωρίς να χουν στην αίσθηση πως το ναυάγιο θα τους τραβήξει μαζί του στον πάτο.

Δε θα γράψω κάτι παραπάνω για την ώρα διότι θέλω να παραμείνω σε εορταστική διάθεση. Εξάλλου η ήττα των ακροδεξιών με την επερχόμενη αποτυχία εκλογής προέδρου, είναι μία επιπλέον αφορμή για γιορτή δίνοντας έτσι νέα νότα στις ευχές για μία νέα και καλή χρονιά. 

Δε πρόλαβα να ολοκληρώσω και να δημοσιεύσω το κείμενο κι έμαθα πως το διάγγελμα του Σαμαρά μετατρέπεται σε συνέντευξη στην καθεστωτική ΝΕΡΙΤ. 

Τόσο χέστης ο πρωθυπουργός μας...

laternative

Nonews-NEWS: Συνέντευξη ΝΕΡΙΤ: Διάβαζε τις απαντήσεις ο κ. Σαμα...

Nonews-NEWS: Συνέντευξη ΝΕΡΙΤ: Διάβαζε τις απαντήσεις ο κ. Σαμα...: BINTEO... Σύμφωνα με την τηλεκριτικό Ντέπυ Γκολεμά, ο Αντώνης Σαμαράς στην συνέντευξη του διάβαζε τις απαντήσεις από Auto Cue, το μηχάν...

Nonews-NEWS: «Λευκή», αναίμακτη γενοκτονία ...

Nonews-NEWS: «Λευκή», αναίμακτη γενοκτονία ...: Ε ίναι γνωστό, καθώς είναι στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, πως το ελληνικό Κοινοβούλιο, στο όνομα του ελληνικό λαού, ψηφίζει ...

Αλλαγή, Αλλαγή, δέκα μέτρα βάλτε μας κάτω από τη γη

Αν όπως λέει ο πιτσιρίκος "μάλλον έχει γίνει ήδη η συμφωνία με τον ΣΥΡΙΖΑ να την γλιτώσει ο Γιώργος Παπανδρέου" γιατί δεν έριχνε τόσο καιρό την συγκυβέρνηση?

Είναι ντροπή για τον πιτσιρίκο να μιλάει έτσι για το μισό πληθυσμό της Ελλάδας που ψήφισε πασοκ παλιότερα και δεν ξέρω αν ήταν και ο ίδιος ένας από αυτούς.

Όλη η λογική του σκοντάφτει όταν πρέπει να αναφερθεί στον Σύριζα γιαυτό και έχει μπλοκάρει το μισό facebook.

Γράφει ο πιτσιρίκος

Τρίζει το πολιτικό σκηνικό μετά από την απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου να δημιουργήσει νέο κόμμα. Η ανακοίνωση της ίδρυσης του νέου κόμματος θα γίνει στις 30 Δεκεμβρίου, ενώ υπάρχει και η φήμη πως η ανακοίνωση θα γίνει ακριβώς με την αλλαγή του χρόνου, ώστε να θεωρηθεί πρωτοχρονιάτικο δώρο και να μην μείνει κανένας Έλληνας χωρίς δώρο αυτή την Πρωτοχρονιά.

Το νέο κόμμα του Γιώργου Παπανδρέου θα παίζει πολύ με τη λέξη «Αλλαγή», ενώ το κεντρικό σύνθημα θα είναι «Αλλαγή, Αλλαγή, δέκα μέτρα βάλτε μας κάτω από τη γη».

Εν τω μεταξύ, σοκ και φθόνο έχει προκαλέσει στα άλλα κόμματα -αλλά και σε όλους τους πολιτικούς του πλανήτη- η επιλογή της λέξης «Αλλαγή» από τον Γιώργο Παπανδρέου, αφού κανένας πολιτικός μέχρι σήμερα δεν είχε σκεφτεί να χρησιμοποιήσει την «Αλλαγή» ως σύνθημά του.

Πάντως, είναι εντυπωσιακό πως η λέξη «Αλλαγή» αρέσει πολύ στους Έλληνες, αν και οι Έλληνες δεν θέλουν να αλλάξει απολύτως τίποτα και μισούν τις αλλαγές.

Ένα από τα κεντρικά συνθήματα του κόμματος του Γιώργου Παπανδρέου θα είναι πως «Τα λεφτά δεν έχουν καμία σημασία», ενώ στο νέο κόμμα θα συμμετέχει τόσο η Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου όσο και η Μαργαρίτα Παπανδρέου, για να αποδειχτεί περίτρανα πως οι γυναίκες της ζωής σου τα βρίσκουν μια χαρά μεταξύ τους, όταν εσύ βλέπεις τα ραπανάκια ανάποδα.


Το σήμα του νέου κόμματος του Γιώργου Παπανδρέου θα είναι ένα ποδήλατο χωρίς σέλα, ώστε να προτρέπει τους Έλληνες να μη βάζουν κώλο κάτω και να εργαστούν σκληρά για την αλλαγή και την ανάπτυξη.

Το θετικό με την δημιουργία νέου κόμματος από τον Γιώργο Παπανδρέου είναι πως το ΠΑΣΟΚ δεν θα μπει στη Βουλή, οπότε ανοίγει διάπλατα, για τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο δρόμος που θα τον οδηγήσει στο σκαμνί και στην φυλακή, αφού, αν ο Βενιζέλος βρεθεί εκτός Βουλής, δεν θα βρεθεί κανείς δίπλα του· ούτε καν αυτοί οι «πνευματικοί άνθρωποι» που μέχρι πέρσι του γέμιζαν τα ποτήρια και του έλεγαν πόσο διάνοια είναι. (Ντιν Νταν!!!)

Βέβαια, θα μείνει εκτός Βουλής και ο Γιώργος Παπανδρέου με το νέο κόμμα του αλλά μάλλον έχει γίνει ήδη η συμφωνία με τον ΣΥΡΙΖΑ να την γλιτώσει ο Γιώργος Παπανδρέου -ώστε να μην ενοχληθούν οι χιλιάδες παλαιοπασόκοι που έχουν βρει ζεστή φωλίτσα στον ΣΥΡΙΖΑ- και να πεταχτεί ο Βενιζέλος στα σκυλιά, όπως του αξίζει, αν και τα καημένα τα σκυλιά θα πάθουν δηλητηρίαση

Ο Άδωνις, ο Λαζόπουλος και ο Μακαρθισμός της ΝΔ

Θα το ξαναπούμε.Η καλύτερη τιμωρία για την δεξιά παράταξη είναι στην επόμενη βουλή που θα έχει 55-65 βουλευτές οι περισσότεροι να είναι σαν τον Άδωνι τον Πλεύρη,τον Στύλιο,τον Βορίδη,τον Ιωαννίδη και τα λοιπά φασισταριά.Και να αλλάξει το όνομα από Νέα Δημοκρατία σε Νέα Φασισταρία


Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος στο the TOC

Κάποιος να κάνει κάτι. Η κοινοβουλευτική ασυδοσία του Άδωνι Γεωργιάδη ξέφυγε από τα όρια της αντιπαράθεσης με τους «κομμουνιστές» κι άλλους αντιπάλους του που βάζει στο σημάδι κατά καιρούς. Τώρα επεκτείνεται σε ιδιώτες, αλλοιώνοντας το χαρακτήρα του Κοινοβουλίου και παραχαράσσοντας αποστολή του βουλευτή.

Η κοινοβουλευτική ασυδοσία του Άδωνι Γεωργιάδη ξέφυγε από τα όρια της αντιπαράθεσης με τους «κομμουνιστές». Τώρα επεκτείνεται σε ιδιώτες 

Η ερώτηση για τον Λάκη Λαζόπουλουσυνιστά καταχρηστική αντίληψη και πρακτική κοινοβουλευτικού έργου. Κατάχρηση πολιτικής εξουσίας. Δεν είναι δυνατόν ένας βουλευτής να καταθέτει ερώτηση για πολίτη, με αφορμή κάτι που «διάβασε σε τρία blogs». Δεν είναι δουλειά του βουλευτή να ελέγχει τους πολίτες. Άλλωστε δεν υπάρχει τίποτε απλούστερο -και ανευθυνότερο- από το να γραφεί οτιδήποτε για οποιονδήποτε σε ένα blog σήμερα.

Και για τον ίδιο τον Άδωνη γράφονται διάφορα. Θα του άρεσε να τα πάρουν άλλοι βουλευτές και να ρωτούν αν είναι αλήθεια το ένα και το άλλο; Είναι δυνατόν βουλευτής να φέρνει τέτοια πράγματα στο Κοινοβούλιο; Πολύ περισσότερο όταν το κάνει με κουτοπονηριά: «άκουσε», «διάβασε» κι απλώς ρωτάει για να μάθει,- για να μην αναλαμβάνει ο ίδιος προσωπικά το βάρος της «καταγγελίας».

Μεθοδολογίες από το παρελθόν με ακριβό τίμημα 

Από πότε ό,τι διακινείται στο Διαδίκτυο μπορεί να αποτελεί βάση κοινοβουλευτικής δραστηριότητας; Από πότε ένας βουλευτής μπορεί να βάζει στη σημάδι έναν ιδιώτη, στηριζόμενος σε φήμες κα διαδόσεις; Και από ποτέ ένας βουλευτής μετατρέπεται σε ελεγκτή ενός πολίτη; Με τη μετατροπή διαδικτυακών διαδόσεων σε αντικείμενο κοινοβουλευτικού ελέγχου, ο κοινοβουλευτισμός διολισθαίνει σε μεθοδολογίες που πληρώθηκαν ακριβά στο παρελθόν.

Πρόκειται για πρακτική που αποπνέει μακαρθισμό και συνιστάαπόπειρα διασυρμών και διωγμών. Στην ακραία εκδήλωση της, μπορεί να οδηγήσει σε βουλευτές που θα υποδεικνύον «ενόχους» δίκην κουκουλοφόρων. Το σκέφτηκε αυτό ο Γεωργιάδης;

Με τη μετατροπή διαδικτυακών διαδόσεων σε αντικείμενο κοινοβουλευτικού ελέγχου, ο κοινοβουλευτισμός διολισθαίνει σε μεθοδολογίες που πληρώθηκαν ακριβά στο παρελθόν

Κάνοντας το κομμάτι του στα μίντια και την πολιτική σκηνή, ή προσφέροντας υπηρεσίες στο κόμμα του, συναισθάνεται ποιους δρόμους ανοίγει; Αντιλαμβάνεται πού θα φτάσουμε αν τον αντιγράψουν και άλλοι βουλευτές; Αν όχι κάποιος να του μιλήσει...

Αν θεωρεί ότι όσα διάβασε για τον Λαζόπουλο ή οποιονδήποτε άλλον έχουν βάση, μπορεί να τα αναπαράγει στις συζητήσεις του, μπορεί να τα λέει και στην εκπομπή του, αναλαμβάνοντας και την ευθύνη, αλλά δεν μπορεί να τα φέρνει στη Βουλή, χωρίς στοιχεία και τεκμήρια.

Αν υπάρχουν σοβαρές πληροφορίες ότι ο Λαζόπουλος –οποιοσδήποτε άλλος- έβγαλε στο εξωτερικό τρία εκατομμύρια ευρώ,- ή 13, ή 53- είναι δουλειά των αρμοδίων αρχών να διενεργήσουν έλεγχο. Κι αν διακίνησε τα χρήματα του νομίμως οφείλουν να ξεχάσουν τον έλεγχο ,γιατί δεν μπορεί οι δημόσιες αρχές να δίνουν λαβή σε κουτσομπολιά, ή κακοήθη σχόλια σε βάρος πολιτών.

Το κίνητρο του Άδωνι Γεωργιάδη 

Καθημερινά πολλοί άνθρωποι διακινούν τα χρήματα τους από και προς την Ευρώπη, όπως έχουν κάθε νόμιμο δικαίωμα. Αλίμονο αν τους βλέπαμε στα πρωτοσέλιδα.

Αν όμως υπάρχει διαπιστωμένη παρανομία -και τι ακριβώς σημαίνει ο όρος είναι σαφές- οι Αρχές οφείλουν να κινήσουν τις διαδικασίες επιβολής της προβλεπόμενης ποινής. Κάτι τέτοιο με κανέναν τρόπο δεν υφίσταται στην περίπτωση Λαζόπουλου. Κανείς δεν έχει αναφέρει αρμοδίως ότι είναι ελεγχόμενος.

Άρα το μόνο κίνητρο του Γεωργιάδη είναι να διασύρει τον συγκεκριμένο πολίτη. Διότι ακόμη κι αν είχε παρανομήσει και οι Αρχές δεν έκαναν ό,τι όφειλαν, ο ρόλος του βουλευτή ήταν να στραφεί εναντίον των Αρχών, όχι εναντίον του Λαζόπουλου. Μην τρελαθούμε τελείως και φτάσουμε στο σημείο να μπαίνουν οι βουλευτές στα σπίτια των ανθρώπων για έλεγχο, επειδή κάτι άκουσαν…

Μην τρελαθούμε τελείως και φτάσουμε στο σημείο να μπαίνουν οι βουλευτές στα σπίτια των ανθρώπων για έλεγχο, επειδή κάτι άκουσαν…

Θα οδηγήσει στον ζόφο την κοινωνία και το πολιτικό σύστημα αν τα μέλη του Κοινοβουλίου, προσποιούμενοι ότι ασκούν τα καθήκοντα τους, αρχίσουν να εκκαθαρίζουν λογαριασμούς με πολίτες. Από τα τρία εκατομμύρια του Λαζόπουλου θα φτάσουμε στο σημείο βουλευτές να ζητούν έλεγχο για όποιον ψηφοφόρο δεν τόση ψηφίζει και όποιον επιχειρηματία δεν τους στηρίζει.

Ακόμη και να ερωτούν στη Βουλή αν η γειτόνισσά τους βλάπτει το περιβάλλον απλώνοντας σε λάθος σημείο στην ταράτσα την μπουγάδα της -για να ικανοποιήσουν ενδεχομένως τη ζηλοφθονία της συζύγου τους. Η «αφορμή» ότι «γράφτηκε σε blogs» μπορεί να δημιουργηθεί άνετα ανά πάσα στιγμή.

Αν υπάρχουν ακόμη στη Ν.Δ. άνθρωποι που διατηρούν την ψυχραιμία τους ας εξηγήσουν στον Γεωργιάδη ότι αυτός δεν είναι ο καλύτερος τρόπος να παίξει το ρόλο του ως βουλευτής –έστω κι αν είναι καλός τρόπος να μαζεύει ψήφος στη Β’ Αθήνας. Σε τελευταία ανάλυση είναι και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, δηλαδή αντικαθιστά τον Πρωθυπουργό στη Βουλή.

Αν όμως ο Σαμαράς είναι ευτυχής με τέτοιου είδους αντικατάσταση, ας τον χαίρεται τον εκπρόσωπο του.

Πηγή: http://anemosantistasis.blogspot.com/2014/12/blog-post_194.html#ixzz3N1aqd7ec

Νέα Υόρκη: Μια από τις αθλιότερες συγκεντρώσεις στην ιστορία #ICanBreathe

από filistina

Υποστηρικτές της αστυνομίας στη Νέα Υόρκη βγήκαν στους δρόμους χθες το βράδυ με T-shirt που έγραφαν τη φράση "Ι μπορεί να αναπνεύσει» («Mπορώ να αναπνεύσω») - ένα «λογοπαίγνιο» πάνω στα τελευταία λόγια του Έρικ Γκάρνερ.

Ο άοπλος Γκάρνερ πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια, τον Ιούλιο του 2014, όταν αστυνομικός του Αστυνομικού Τμήματος της Νέας Υόρκης του έκανε λαβή στο λαιμό.

ΣΕ Βίντεο ΣΤΟ οποίο καταγράφηκε ΤΟ περιστατικό, ακούγεται ο Γκάρνερ να φωνάζει, με όση δύναμη του είχε απομείνει: «! Δεν μπορώ να αναπνεύσω, δεν μπορώ να αναπνεύσω»   

Το η Τελευταία αυτή φραση ΤΟΥ  Ερίκ Γκάρνερ  ΠΡΙΝ ξεψυχήσει, μαζί με την τελευταία φράση «Μην πυροβολήσεις» ΤΟΥ Μάικ Μπράουν , που πυροβολήθηκε στο Φέργκιουσον, έχουν γίνει τα συνθήματα του κινήματος διαμαρτυρίας εναντίον της αστυνομικής αυθαιρεσίας και βίας, που έχει εξαπλωθεί σε όλες τις ΗΠΑ.    

Οι κοινότητες μειονοτήτων σε ολόκληρη τη χώρα αισθάνονται τον διαχωρισμό και τις διακρίσεις από την πλειοψηφία των λευκών αστυνομικών, και μια σειρά από περιστατικά στα οποία εμπλέκονται αστυνομικοί λευκοί και μαύροι άοπλοι άνδρες κατά τους τελευταίους μήνες, έχουν τροφοδοτήσει σοβαρές εντάσεις.

Τα t-shirts των υποστηρικτών της αστυνομίας σχεδιάστηκαν από την Εταιρεία Σάουθ Μπεντ που έχει κάνει επίσης ένα t-shirt με το σύνθημα «Ανάπνεε καλά: Μην παραβαίνεις τον νόμο».

Ακριβώς πάνω στο πεζοδρόμιο, πίσω από δύο σειρές οδοφραγμάτων και μια σειρά αξιωματικών, περίπου 50 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν φωνάζοντας φράσεις όπως "Μαύρη Ύλη Ζωές"  (Οι ζωές των Μαύρων αξίζουν) «Δεν μπορώ να αναπνεύσω!» και κρατώντας πινακίδες, μερικές από τις οποίες έγραφαν «Να φυλακισθούν οι δολοφόνοι μπάτσοι».  

Ήταν μια αντι-διαδήλωση και ήταν ισχυρή.

Οι υποστηρικτές των αστυνομικών συνέχιζαν να φωνάζουν συνθήματα όσο πιο δυνατά μπορούσαν για να καλύψουν τις φωνές των αντι-διαδηλωτών, όπως:

"Μπορώ να αναπνεύσω!» Αιτία εγώ δεν κλέβουν! " - «Μπορώ ν 'αναπνεύσω, επειδή δεν κλέβω»

"Γάμα τους εγκληματίες!" - «Γαμήστε τους εγκληματίες»

"Μπλε ζει το θέμα!" - «Οι ζωές των μπλε αξίζουν»

"NYPD, σας ευχαριστώ για την προστασία μου!" - «Σ 'ευχαριστώ που με προστατεύεις, Αστυνομία της Νέας Υόρκης»

Στη συνέχεια κάποιοι αντι-διαδηλωτές προχώρησαν κοντά στη συγκέντρωση των υποστηρικτών της αστυνομίας και τους έβγαλαν φωτογραφίες από κοντά. Μια γυναίκα, κρατούσε τη φωτογραφική μηχανή στο ένα χέρι και στο άλλο μια πινακίδα που έγραφε « Ποιός επιβλέπει αυτούς που μας επιβλέπουν? » .

Στο μεταξύ, όλο και περισσότεροι αθλητές φοράνε μπλούζες με το σύνθημα "δεν μπορώ να αναπνεύσω» , σε πείσμα του ρατσισμού και της αδικίας που επικρατούν στη Νέα Υόρκη ενώ οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας εναντίον της αστυνομικής βίας, συνεχίζονται. 

independent.co.uk , BuzzFeed 

Περισσότερα για τις δολοφονίες άοπλων Αφροαμερικανών από αστυνομικούς διαβάστε: Άοπλoι Αφροαμερικανοί που έχει δολοφονήσει η αστυνομία #BlackLivesMatter 

omniatv

https://omniatv.com/