Με κλήρωση θα γίνει ο ανασχηματισμός

Ανήμερα του Αγίου Πνεύματος αναμένεται να γίνει ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης, ώστε οι πολίτες να βρίσκονται στα εξοχικά τους ή στις παραλίες και να μην προκληθούν ατυχήματα από τον ενθουσιασμό και την έκρηξη χαράς που θα προκαλέσει η αναγγελία των ονομάτων των νέων υπουργών της κυβέρνησης.

Ο Αντώνης Σαμαράς σκέφτεται σοβαρά ο ανασχηματισμός να γίνει με κλήρωση.

Αρχικά, ο Αντώνης Σαμαράς σκεφτόταν να υπουργοποιήσει μόνο τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας που έχουν καλές σχέσεις με την Χρυσή Αυγή αλλά αυτά είναι τόσο πολλά που θα έπρεπε να υπουργοποιήσει όλη την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας.

Πηγές από το Μέγαρο Μαξίμου αναφέρουν πως ο Αντώνης Σαμαράς σκέφτεται να κάνει τον ανασχηματισμό με κλήρωση, για να αποδείξει πως η κυβέρνησή του ακολουθεί τις πολιτικές συνήθειες των Αθηναίων τον 5ο αιώνα π.Χ.

Ο Αντώνης Σαμαράς σκέφτεται να κληρωθούν δυο πρόσωπα για κάθε υπουργείο και να διαγωνιστούν μεταξύ τους σε μια παρτίδα τάβλι, ώστε αυτός που θα κερδίσει να γίνει υπουργός.

Η κλήρωση των νέων υπουργών θα μεταδοθεί ζωντανά από την τηλεόραση, ενώ θα μπει και στο Στοίχημα.

pitsirikos.net

Οι φιέστες του Τρελαντώνη!

Η λαχτάρα του Αντώνη Σαμαρά για την πρωθυπουργία ήταν εμφανής από τότε που μεταπήδησε από το υπουργείο πολιτισμού στην προεδρία της δεξιάς ακόμα τότε Νέας Δημοκρατίας. Η μανία του ήταν τόσο έντονη που τον καταλάβανε στις Κάννες και του έταξαν μία μελλοντική θητεία αρκεί να γκρέμιζε με τη βοήθεια του άλλου μανιακού Βενιζέλου, τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου. Ήταν η περίοδος που ζήσαμε το πρώτο πραξικόπημα στην Ελλάδα (διαβάστε εδώ).
Η χαρά του Αντώνη, με τα αποτελέσματα του Ιουνίου του 2012, ήταν τεράστια. Δεν ήξερε πως να την διαχειριστεί. Ήξερε όμως πως τα καλά πράγματα έχουν κι ένα τέλος. Έτσι αποφάσισε να σκοτώσει σταδιακά την δημοκρατία για να εδραιώσει λίγο παραπάνω, χρονικά, την πρωθυπουργική του θέση. Πως όμως θα το κατάφερνε αυτό; Μα φυσικά με φιέστες. Το κλείσιμο της κάθε χρονιάς συνδυαζόταν και με ένα κλείσιμο ενός δημοκρατικού θεσμούς.
Τον Ιούνιο του 2013 αποφάσισε να κλείσει την ΕΡΤ, το δεύτερο πραξικόπημα αυτού του ανθρώπου (διαβάστε εδώ). Θέλω να επισημάνω πως δεν αναφέρομαι στην ξαφνική απόλυση των υπαλλήλων του Ραδιομεγάρου αλλά στο μαύρο που έπεσε στις οθόνες μας εκείνες τις μέρες. Μαζί με την ΕΡΤ χάσαμε και τα διεθνή κανάλια, αναγκάζοντάς μας η ακροδεξιά κυβέρνηση του Σαμαρά, να ενημερωνόμαστε μόνο από τα ιδιωτικά κανάλια. Οι δικαιολογίες όπως το κόστος και οι δημοσιογράφοι-βύσματα, δεν έπεισαν τον ελληνικό λαό. Η ΝΕΡΙΤ στοίχισε περισσότερα και οι περισσότεροι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ πήγαν στο νέο καθεστωτικό κανάλι. Είναι ντροπή τους, από την μία να κλαίνε και να μας ευχαριστούν που τους στηρίζουμε στο Ραδιομέγαρο κι από την άλλη να πουλάνε φτηνά το τομάρι τους για ένα κομμάτι ψωμί. Κι επιμένω πως ο κόσμος δεν πήγαινε στο Ραδιομέγαρο για να στηρίξει τους εργαζομένους της ΕΡΤ. Πηγαίναμε διότι είχαμε οργιστεί από το άδικο αλλά κι από τα χουντικά μέτρα που έπαιρνε με το έτσι θέλω αυτή η κυβέρνηση. Στεκόμασταν εκεί για να υπερασπιστούμε όλα τα χρόνια που μεγαλώσαμε μαζί με την ΕΡΤ, όλες τις πολιτιστικές εκπομπές που μας έχει προσφέρει, όλες τις όμορφες ταινίες που μας έχει χαρίσει κι όλα τα σπουδαία αθλητικά και ιστορικά γεγονότα με τα οποία μας έχει συγκινήσει. Όλα αυτά χάθηκαν με μία αντιδημοκρατική απόφαση που ακούστηκε από τα χείλη του Κεδίκογλου.
Ήταν η πρώτη φιέστα του Τρελαντώνη για τον έναν χρόνο θητείας. Η δημοκρατία ήδη κλονιζόταν. Κανείς δε γνώριζε τα όσα θα ακολουθούσαν από τον Σεπτέμβρη και μετά.
Φέτος κι αφού πλέον έχουμε βεβαιωθεί πως η φύση της κυβέρνησης είναι ακροδεξιά, πως η  Νέα Δημοκρατία έχει υπόγειες σχέσεις με την Χρυσή Αυγή κι ότι ο Σαμαράς εξακολουθεί να ασκεί την φασιστική πολιτική του κι ας μην έχει την έγκριση του λαού, μετατρέποντας τον ρόλο του σε ρόλο δικτάτορα (ή δυνάστη όπως είχε πει προεκλογικά ο Βορίδης) κι ας απειλείται μονίμως από τον μανιακό Βενιζέλο, ο οποίος κατέστρεψε το κόμμα του για να σώσει το τομάρι του. Με λίγα λόγια έχουμε μία κυβέρνηση μαριονέτα των μεγάλων δυνάμεων του εξωτερικού αλλά κι αδύναμη μέσα στην ίδια της την χώρα αφού οι αποφάσεις της και η δράση της, εξαρτώνται από τους νεοναζί κι από τον Βενιζέλο. Πρέπει να φύγει όσο γίνεται γρηγορότερα.
Επειδή όμως ξέρει ο Σαμαράς πως οι μέρες του είναι μετρημένες αποφάσισε να δώσει μία παράταση ζωής στην ακροδεξιά παράταξή του. Η μόνη επιλογή για να το καταφέρει ήταν να κλείσει την Βουλή δέκα μέρες πριν την κανονική λήξη της. Μία απόφαση που δεν την γνώριζαν οι βουλευτές κι ο πρόεδρος της Βουλής. Την ήξερε όμως ο φυλακισμένος Μιχαλολιάκος (κι ας είναι τόσο καιρό φυλακή). Ο Σαμαράς έκλεισε τη Βουλή επειδή την Τετάρτη (μέρα που δόθηκε η εντολή) έφτασε στο κοινοβούλιο η δικογραφία του Μπαλτάκου κάτι που θα έφερνε τον πρωθυπουργό και το επιτελείο του σε πολύ πιο φδύσκολη θέση. Με το κλείσιμο της Βουλής όλα τα θέματα μεταφέρθηκαν το φθινόπωρο. Ως τότε η κυβέρνηση κερδίζει λίγο χρόνο ακόμα θητείας κάτι που τους εξυπηρετεί να πουλήσουν ότι έχει απομείνει από τα ελληνικά φιλέτα κι από την άλλη να κερδίσουν ψήφους από την Χρυσή Αυγή. Εξάλλου δικά τους παιδιά είναι οι κοντοκουρεμένοιμε τα μαύρα μπλουζάκια.
Το απότομο και πρόωρο κλείσιμο της Βουλής μπορεί να θεωρηθεί ως η δεύτερη φιέστα του Σαμαρά για τα δύο χρόνια της θητείας του.
Ελπίζω να μην τριτώσει το κακό...

Laternative

Αν λύνεις και δένεις με 8%, σκέψου με 9,4% τι κάνεις...

Παρακαλούνται οι διάφοροι ανόητοι που προσπαθούν να μας πείσουν ότι το 8% της Ελιάς είναι ένα τρομακτικά σπουδαίο ποσοστό που μπορεί να οδηγήσει τον πλανήτη στη νέα εποχή να αντιληφθούν ότι οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής έλαβαν 9,4% στην ακριβώς ίδια εκλογική αναμέτρηση.

Ας κατανοήσουν επιτέλους κάποιοι ότι όσο κι αν χαμηλώσουν τον πήχη, πάντα θα τον περνάνε από κάτω και εκείνοι που τρέφονται πολιτικά από την αποτυχία και τον απεχθή κυνισμό τους, θα τον περνάνε από πάνω και άνετα.

Είναι κάτι παραπάνω από επικίνδυνη για τη Δημοκρατία η τόση προπαγάνδα για το αποτέλεσμα απλών μαθηματικών πράξεων

parapolitiki

Τόση μαυρίλα, ούτε στην Κατοχή…

Η μαυρίλα της Κατοχής που είχε καλύψει όλη τη χώρα, ήταν οι δωσίλογοι που συνεργάζονταν με τους Γερμανούς και οι κουκουλοφόροι που κατέδιδαν σε αυτούς τους πατριώτες που…

μάχονταν εναντίον των κατακτητών.

by…swell-swell

Μετά το τέλος του Εμφυλίου και με τη βοήθεια των Άγγλων αρχικά και των Αμερικανών στη συνέχεια, οι δωσίλογοι και οι κουκουλοφόροι χαρακτηρίστηκαν αντιστασιακοί και όσοι πολέμησαν πραγματικά τους Γερμανούς αντικοινωνικά στοιχεία. Αυτοί κατέλαβαν όλα τα “πόστα” και μας κυβερνούν από τότε, οι ίδιοι και οι απόγονοί τους.

Κι ερχόμαστε στο σήμερα που αποδεικνύεται πιο μαύρο. Τα αρνητικά αποτελέσματα των εκλογών θορύβησαν την κυβέρνηση. Αμέσως άρχισαν οι “καλοθελητές” να προτείνουν πού πρέπει να απευθυνθεί η ΝΔ για να αυξήσει το ακροατήριό της. Και όλοι έδειχναν προς την ακροδεξιά. Με πρώτο και καλύτερο το γνωστό συνομιλητή του Κασιδιάρη, τον Μπαλτάκο.

Τη μέρα που είχε αποφασιστεί η επανεμφάνιση στη Βουλή των υπόδικων βουλευτών της ΧΑ, η κυβέρνηση αποφασίζει το κλείσιμο της Βουλής, κάτι που γνώριζαν μόνο οι βουλευτές της ΧΑ. Στην ομιλία του ο Μιχαλολιάκος αποκάλυψε ότι συζητούσε μαζί τους ο γνωστός μοντέρ Μουρούτης και άλλοι δύο υπουργοί. Ο Παππάς αποκάλυψε ότι του είχε εκμυστηρευτεί ο Άδωνις πως θα προτιμούσε ο γυιός του στα 16 να είναι Χρυσαυγίτης και όχι Συριζαίος ή κομμουνιστής.

Αυτά δεν πρέπει να εκπλήσσουν κανένα γιατί είναι γνωστό το ακροδεξιό παρελθόν του ίδιου του Σα(χλα)μαρά, ο οποίος επέλεξε να έχει δίπλα του τον Άδωνι, τον Βορίδη, τον Μουρούτη, τον Μπαλτάκο, τον Φαήλο και τον Λαζαρίδη. Η κυβέρνηση αυτή, με άλλα λόγια, έχει την ακροδεξιά στην κεφαλή της και στο τρόπο σκέψης της. Γι’ αυτό χρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί τη ΧΑ για να παραμείνει στην εξουσία. Γι’ αυτό στηρίζει την κυβέρνηση η ΧΑ, ψηφίζοντας υπέρ των εφοπλιστών, υπέρ της εξόρυξης στις Σκουριές και γενικά, υπέρ όλου του εσμού των φίλων της κυβέρνησης. Δεν είναι τυχαίο ότι η πλειοψηφία των αστυνομικών ψηφίζει ΧΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι δύο απόστρατοι αξιωματικοί του στρατού είναι πλέον ευρωβουλευτές της ΧΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι χθες εντός της Βουλής διαδήλωσαν οι αστυνομικοί της φρουράς των Χρυσαυγιτών βουλευτών. Οι δύο υπουργοί, ο Δένδιας και ο Αβραμόπουλος, έχουν δηλώσει ότι μετά από σχετικές έρευνες δεν εντοπίστηκαν στα δύο σώματα σχέσεις με τη ΧΑ…

Με το κλείσιμο της Βουλής, η κυβέρνηση πετυχαίνει την εκ νέου αναβολή της προ ημερησίας διατάξεως συζήτησης για το θέμα Μπαλτάκου, που έχει ζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Πετυχαίνει επίσης να μη συζητηθεί η αίτηση άρσης ασυλίας του Μιχελάκη, για χρηματισμό από διωκόμενο επιχειρηματία.

Συνένοχη σε αυτά είναι και η δικαιοσύνη. Ο τρόπος που “λειτουργεί” είναι αυτός που επιτρέπει να γίνονται όλα αυτά. Η έλλειψη Συνταγματικού δικαστηρίου επέτρεψε στην κυβέρνηση να διοικεί με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, παραβιάζοντας κατάφωρα το Σύνταγμα.

Είναι ο Βενιζέλος του ΠΑΣΟΚ ο οποίος με το νόμο του περί “ευθύνης” υπουργών έχει την αποκλειστική ευθύνη που μένουν ατιμώρητοι οι καταχραστές του Δημοσίου. Είναι ο ίδιος ο οποίος με άλλο δικό του νόμο φρόντισε να απαλλάξει τον εαυτό του από πιθανές ευθύνες για την ενίσχυση των τραπεζών.

Και σε όλα αυτά, προσθέστε και εκείνους που ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΧΑ, για να αντιληφθείτε το μέγεθος της μαυρίλας που έχουν επιβάλει πάνω σε αυτή τη χώρα.

paganeli

Όταν οι μ@λάκες ψηφίζουν σαν Έλληνες !!!

Η Κυβέρνηση έχοντας καταπατήσει εδώ και δύο χρόνια το μισό Σύνταγμα,
έχοντας χάσει την πλειοψηφία (που ποτέ δεν είχε αλλά της δίνει το άθλιο εκλογικό σύστημα) και την έξωθεν…

καλή μαρτυρία, με τεχνάσματα, Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και άλλα τερτίπια, συνεχίζει το θεάρεστο έργο της υποταγής και της δουλικότητας στους Ευρωπαίους οικονομικούς κατακτητές.

Υπό Πίπη του Σκατόστομου on Spyros Cheirdaris

Νομοσχέδια φορολογικού τύπου, δυσβάστακτα για το πολίτη ψηφίζονται νύχτα και εφαρμόζονται άμεσα !!!
Ο Πρωθυπουργός παραληρηματικός υπόσχεται προεκλογικά βοηθήματα από το ανύπαρκτο πλεόνασμα και βλέπει ανάπτυξη όταν η ανεργία είναι στο 30%, συνεχώς κλείνουν επιχειρήσεις και μέσα στον Ιούλιο προβλέπεται να κλείσουν και άλλες, με τη δυσβάστακτη φορομπηχτική πολιτική της, σε αγαστή συνεργασία με το λαμογιακό παλαιοΠασοκ !

Ο λαός στην ανεργία και τη φτώχια, καταφεύγει στα συσσίτια και στη ζητιανιά, αλλά ψηλά το κεφάλι, στις εκλογές ψηφίζει τους «δημίους» του να σιγουρέψει μια θέση στο συσσίτιο.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, μετά το εκλογικό αποτέλεσμα που από τους εγκάθετους υποτακτικούς της Μέρκελ ερμηνεύτηκε ως παγκόσμια επιτυχία των δουλικών δυνάμεων (και για να πούμε την αλήθεια δεν έχουν και άδικο αφού οι ζημιές τους συνολικά ήταν ελάχιστες αφού ο λαός έχει το ραγιαδισμό μέσα του και είναι λαός μαζοχιστής) σε μια αήθη πράξη, κλείνει πρόωρα τη Βουλή ώστε να περαστούν νομοσχέδια από τα θερινά τμήματα με ισχνή πλειοψηφία αλλά και σε ενδεχόμενες εκλογές και ήττα τους, να παραγραφούν τυχόν αδικήματα Υπουργών.
Από την άλλη πλευρά έχουμε μια χλιαρή αντιπολίτευση από τον Συριζα που επιμένει στην ατολμία σαν να μη θέλει να κυβερνήσει, που δεν μπορεί να αδράξει τις ευκαιρίες να ξεσηκώσει το λαό, κάνοντας λανθασμένες κινήσεις, αντιμετωπίζοντας τις αριστεροφοβίες του υπολοίπου μπλογκ των αντι-μνημονιακών ψηφοφόρων που έντεχνα η δοτή κυβέρνηση περνάει στους «φοβισμένους» από την αριστερά Έλληνες .
Το δε κόμμα του λαού το τιμημένο ΚΚΕ αναζητείται από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό.
Περαστικά μας!

Ο φόβος μπροστά στην ήττα...

Σαμαράς και Βενιζέλος σχεδιάζουν και πολιτεύονται με βάση την αναπόδραστη ήττα τους στις βουλευτικές εκλογές.

Γιατί έσπευσε η κυβέρνηση να κλείσει τη Βουλή τόσο νωρίς; Η τελευταία φορά που είχε συμβεί κάτι ανάλογο ήταν...
το 2009. Τότε που "ερχόταν με 39% το ΠΑΣΟΚ", όπως μόλις προ ολίγων ημερών είχε δηλώσει ανώτατο κυβερνητικό στέλεχος, επιχειρηματολογώντας μάλιστα υπέρ της παράδοσης η Βουλή να κλείνει στο τέλος και όχι στις αρχές Ιουνίου.

Προφανώς η κυβέρνηση έλαβε το μήνυμα των ευρωεκλογών. Και αποφασίζει ως δεύτερο κόμμα, με συνείδηση προδιαγεγραμμένης ήττας στις βουλευτικές εκλογές. Διαλύει τη Βουλή για να αποφύγει νέα μετωπική σύγκρουση με τη Χ.Α. Σήμερα επρόκειτο να συζητηθούν η υπόθεση Μπαλτάκου και η αίτηση άρσης ασυλίας για τον Κασιδιάρη. Το θέμα αυτό είναι της αποκλειστικής αρμοδιότητας της Ολομέλειας της Βουλής. Τώρα αφήνεται σε εκκρεμότητα για τον Οκτώβριο! Τότε, ποιος ξέρει, μπορεί να γίνουν και εκλογές! Επίσης οδηγείται σε τέλμα η κοινοβουλευτική διαδικασία σχετικά με την άρση ασυλίας των υπολοίπων βουλευτών της Χ.Α. Η απειλή δημοσιοποίησης νέων στοιχείων, που φάνηκε χθες από την ομιλία - απολογία Μιχαλολιάκου στη Βουλή, ενίσχυσε την απόφαση για τη διάλυση της Βουλής.

Υπάρχουν κι άλλες εκκρεμότητες που φοβάται η κυβέρνηση. Το σκάνδαλο με τα υποβρύχια στον Σκαραμαγκά και η υπαγωγή της χώρας στο Μνημόνιο είναι δύο από τις υποθέσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σύσταση εξεταστικής επιτροπής. Τώρα κουκουλώνονται.

Σύμφωνα με την κυβερνητική προπαγάνδα, αμέσως μετά τις ευρωεκλογές η Βουλή θα ολοκλήρωνε το έργο της ψηφίζοντας νομοσχέδια όπως αυτό για τους αιγιαλούς και τη "μικρή ΔΕΗ". Το Μαξίμου παρέβλεπε τις αντιδράσεις ακόμη και των νεοδημοκρατών βουλευτών. Τώρα το ξανασκέπτεται ωριμότερα...

Σε εξέλιξη βρίσκεται και το παρασκήνιο κυβερνητικού ανασχηματισμού. Ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος προνοούν, ώστε με κλειστή τη Βουλή να μην εκδηλωθούν αμέσως οι πικρίες, οι δυσαρέσκειες και η ανταρσία διαψευσμένων υπουργήσιμων βουλευτών. Τι να περιμένει κανείς από μια κυβέρνηση που αντιμετωπίζει τη Βουλή ως εμπόδιο που πρέπει να παρακάμψει, καταφεύγοντας στη γνωστή βιομηχανία Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου; Τι να περιμένει κανείς από μια κυβέρνηση που εφευρίσκει δικολαβισμούς ώστε να μην υποβληθεί προς έγκριση στη Βουλή η ΠΝΠ για το θέμα της ΕΡΤ;

Σαμαράς και Βενιζέλος σχεδιάζουν και πολιτεύονται με βάση την αναπόδραστη ήττα τους στις βουλευτικές εκλογές. Δεν θέλουν να θυμούνται ότι υπάρχει Βουλή!...
avgi.gr

Μυθολογία για τις μάζες !!!

Αν κάποιος ψάξει να βρει κοινά σημεία, κοινούς παρανομαστές και κοινό τρόπο λειτουργίας ανάμεσα στα Αθλητικά Ποδοσφαιρικά Σωματεία και στα πολιτικά κόμματα ομολογουμένως θα…

εκπλαγεί.

by… HeadWaiter on toufekiastoskotadi

Οπαδοί, ακόλουθοι, χρήσιμοι ηλίθιοι, αποτελούν τον όχλο που τα νομιμοποιεί.

Και φυσικά εσύ που αγόρασες το εισιτήριο ή το κουπόνι των 50€ δεν μπορεί να έχεις την απαίτηση η ομάδα ή το κόμμα να ακολουθήσει όσα εσύ θέλεις.

Άλλωστε θα βρω, ή θα δημιουργήσω άλλους εκατό που θα έχουν διαφορετική γνώμη από ότι εσύ προτείνεις.

Η γνώμη του Αρχηγού και Προέδρου πάντα σε πρώτο πλάνο. Πάντα για να δημιουργεί πλειοψηφίες.

Πλειοψηφίες και εχθρούς για να κρατά το κοπάδι μαζεμένο γύρω του, κοντά του, κοντά στην αυθεντία του.

Και αν οι πολλοί απατηθούν; Αν καταλάβουν το ψέμα;

Φωνή λαού, οργή Θεού μας θυμίζει ο πάνσοφος λαός.

Έχει όμως άραγε δίκιο; Πόσες φορές στην ιστορία της Ανθρωπότητας οι μάζες δεν έφεραν δικτατορίες; Πόσες φορές ο πεινασμένος όχλος δεν έτρεξε πίσω από εκείνον που του υποσχέθηκε την μεγαλύτερη μερίδα ψωμί;

Ας μην δώσω παραδείγματα.

Είναι αγενές να σπιλώνεις όσα και με τόση προσπάθεια, εμφύτευσε η Άρχουσα Τάξη, στους υπηκόους της.

Έτσι λοιπόν, ας μείνω μόνο στο Ελληνικό Σύνταγμα (άρθρο 1 παρ 2,3) “Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία” και “Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα”.

Ποιες είναι οι Εξουσίες;

Στο σχολείο μάθαμε εκτελεστική δικαστική νομοθετική, στην ζωή μας μπήκε και μια τέταρτη, τα media.

Ο Λαός κυριαρχεί, δεν χρειάζεται Εξουσία.

Όλες οι Εξουσίες υποκλίνονται μπροστά του.

Και ας μην αναρωτηθεί κανένας για το προβοκατόρικο μεσαίο “Μ” στο αρκτικόλεξο ΜΜΕ. Η λέξη “μαζικής”, ειδικά εδώ, οπωσδήποτε δεν μπορεί να είναι παρεξηγήσιμη.

Άλλωστε είμαστε ο κυρίαρχος λαός. Δεν είμαστε μάζα.

Ότι και να ψηφίσουμε, όπως και να ψηφίσουμε, (εκτός ίσως της Χ.Α. οπότε θα έρθει ο κ. Πρετεντέρης να μας κουνήσει το δάχτυλο, το σύστημα πάντα δημιουργεί ελεγχόμενους εχθρούς) όπως και να ψηφίσουμε λοιπόν έχουμε δίκιο.

“Ο Λαός έστειλε την ετυμηγορία του και θα πρέπει να την σεβαστούμε”.

Ποιός όμως είναι ο λαός;

Με ποιόν μοιράζονται την Εξουσία οι Άρχοντες;

Με ποιόν θα μοιραστούν το άγγιγμα του Μήδα; Την χήνα που κάνει τα χρυσά αυγά;

Αυταπάτες, φαντασιώσεις των αδυνάτων.

Το όπιο του λαού όπως θα φώναζε και ο Μεγάλος Δεσμώτης.

Εσύ αποφασίζεις! Και σε κοιτάζει με τα γεμάτα αγωνία μάτια του.

Και εσύ τον πιστεύεις. Πιστεύεις πως εσύ αποφασίζεις.

Πως είσαι κυρίαρχος της ζωής σου. Άρχοντας. Πως αγγίζεις το Όνειρο. Πορφυρογέννητος. Εσύ έχεις την Εξουσία. Είσαι μονάδα. Δεν ανήκεις στην μάζα.

Είσαι ξεχωριστός. Είσαι Κύριος με Κάπα κεφαλαίο.

Παύεις να είσαι γρανάζι. Αναβαθμίστηκες, αναβαπτίστηκες.

Ο Κυρίαρχος Λαός.

Και τον-τους πιστεύεις. Και ακολουθείς.

Ο Ακόλουθος, ο Κόμης της Καλτσοδέτας, ο Κυρίαρχος Λαός.

Και την ίδια ώρα για να αγοράσουν την καρέκλα που κάθονται, σε έχουν πουλήσει εσένα και τα παιδιά σου. Έχουν υποθηκεύσει το σπίτι σου, στους δανειστές, τον μισθό σου, την σύνταξή σου, τον αέρα που αναπνέεις.

Θεέ μου πόσο όμορφο είναι να έχω 10 εκατομμύρια σκλάβους να δουλεύουν για μένα και όποια ώρα γουστάρω να παίρνω από αυτούς όσα και ότι θέλω.

Και όλα αυτά να τα λέω Δημοκρατία.

Και όποιος φέρνει αντίρρηση να τον φωνάζω ακραίο, λαϊκιστή, απολίτιστο, εχθρό της κοινωνίας, παράλογο.

Αλλά έχουμε Δημοκρατία!

Είμαστε ο Κυρίαρχος Λαός. Όλες οι Εξουσίες πηγάζουν από εμάς.

Από μένα, από εσένα, ακόμα και από τον ζητιάνο στην πλατεία που τώρα σέρνεται για να αποφύγει την βροχή.

Εμείς ο Κυρίαρχος Λαός.

paganeli

Αιρετικά

Το πρώτο θύμα σε έναν πόλεμο είναι η αλήθεια.
Δεν είναι λίγα, από όσα συμβαίνουν γύρω μας, στα χρόνια της μνημονιακής διακυβέρνησης που με “ενοχλούν στην μύτη”.
Χωρίς να έχω καμιά απόδειξη, σε αρκετές περιπτώσεις ούτε καν την παραμικρή ένδειξη. Απλά δεν μου αρέσουν.
Βασικός πυλώνας των όσων πιστεύω είναι πως η χώρα έχει προδοθεί, και έτσι σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να υπάρξει κάτι καλό από την κυβερνώσα ελίτ.
Και κάτι άλλο:
Τα όσα γίνονται, και δεν αναφέρομαι μόνο στις νομοθετικές παρεμβάσεις, απέχουν πολύ από τις γνώσεις του κυβερνητικού επιτελείου.
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται είναι, κατά την γνώμη μου, πολύ “μοντέρνοι” για το επιτελείο Σαμαρά. Τουλάχιστον για όσους ξέρουμε.
Θα ήθελα κάποια στιγμή να μάθω και τα ονόματα κάποιων από τους “δασκάλους”.
Αιρετικά λοιπόν μιλώντας, και χωρίς σεβασμό σε οτιδήποτε, θα προσπαθήσω να συνδέσω μεταξύ τους κάποια διαφορετικά γεγονότα.
Έχει πέσει πολύ γέλιο στο netτελευταία με την λιποθυμία και το κλάμα του πρώην βουλευτή της Χ.Α. Στάθη Μπούκουρα.
Βλέποντάς τον όμως εγώ τρόμαξα.
Δεν μπορεί να είναι μυστικό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ πως η Χ.Α. είναι κομμάτι του συστήματος. Βοηθάει να μην λερώνουν (πολύ) τα χέρια τους οι κρατούντες και τονίζει τις “δημοκρατικές” τους αρχές. “Αυτοί είναι φασίστες-Ναζιστές, εμείς είμαστε Δημοκράτες”. “Αποτελούμε το Συνταγματικό τόξο, προστατεύουμε το Σύνταγμα που αυτοί θέλουν να καταλύσουν”.
Γιατί λοιπόν το κλάμα του Μπούκουρα να μην το θεωρήσω ως μια άλλη εξυπηρέτηση της Χ.Α. προς τους κρατούντες;
Φώναζαν πως θα σπάσουν την Βουλή, μεταλλάχτηκαν σε κότες, ένοικοι στον Κορυδαλλό, και τώρα κλαίνε σαν μικρά παιδιά. Αποτέλεσμα:
Ο Αντωνάκης προστάτης της Δημοκρατίας, ο Μιχαλολιάκος το φωτοστέφανο του ήρωα και ο κυρ-Μήτσος στον καναπέ του φοβούμενος μην τον τυλίξουν και αυτόν σε μια κόλα χαρτί. Άσε που κρατούν και τους Αριστερούς απασχολημένους.
Ας δούμε λίγο και για τις Κυρίες που καθάριζαν τις βρωμιές από το γραφείο του κ. Στουρνάρα.
Αριθμητικά λίγες και εύκολα ελεγχόμενες κάποιες φορές με τα ΜΑΤ και κάποιες άλλες με τα ΜΜΕ.
Αγωνίζονται μήνες, κέρδισαν στα δικαστήρια, αλλά παραμένουν στο προαύλιο του Υπουργείου.
Η κυβέρνηση όχι μόνο δείχνει ξεκάθαρα με την συμπεριφορά της σε αυτές τις κυρίες, πως δεν λογαριάζει τίποτε και κανέναν εκτός φυσικά των δανειστών, αλλά κατήργησε και το “briefing” του κυβερνητικού εκπρόσωπου.
Δεν ενημερώνει αλλά και δεν απολογείται για τίποτε. Δεν φοβάται κανέναν, δεν λογαριάζει κανέναν.
Υπακούει μόνο εκεί που θεωρεί πως πρέπει να υπακούει.
Χρησιμοποιεί την δικαστική εξουσία, τουλάχιστον τις ανώτερες βαθμίδες που ελέγχει, ώστε να καθυποτάξει κάθε αντίθετη γνώμη.
Θα χρησιμοποιήσει μέχρι τελευταίας ρανίδας τον χρόνο που τόσο άφρονα το εκλογικό σώμα της έδωσε.
Οδηγεί την χώρα με τέτοιο ρυθμό που σε λίγο καιρό δεν θα επιτρέπεται επιστροφή χωρίς αιματοχυσία.
Είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου για τους κυβερνώντες και για αυτό χρησιμοποιούν και θα χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε μέσον.
Η υποταγή μας, η ήττα μας θα τους δώσει το συγχωροχάρτι που τόσο έχουν ανάγκη.
© HeadWaiter

Πουλάνε ψυχιατρεία και μοναστήρια…

Υπάρχουν και καλά νέα στον μάταιο τούτο τόπο: Μετά από έντεκα μήνες υπνικής απουσίας συνήλθε, επιτέλους, η Εκτελεστική Επιτροπή της Ν.Δ., για να αποτιμήσει το…

αποτέλεσμα των εκλογών.

by…Ανανδρανιστάκης Γιώργος

Καλά, μην υπερβάλλουμε κιόλας. Δεν συνήλθε εντελώς η Επιτροπή, συνήλθε μερικώς, ανέκτησε μέρος μόνο των νοητικών λειτουργιών της, γι’ αυτό και κατέληξε πανηγυρικώς στο συμπέρασμα ότι τις εκλογές της 25ης Μαΐου τις κέρδισε, ταρατατζούμ- ταρατατζούμ, το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά. Δεν μπορείς να περιμένεις και πολλά μετά από έντεκα μήνες αναισθησίας, μην νομίζετε δηλαδή ότι και η Ωραία Κοιμωμένη άρχισε να λύνει διαφορικές εξισώσεις με το που άνοιξε τα μάτια της.

Η Ν.Δ., απεφάνθη η Εκτελεστική Επιτροπή, κέρδισε τις εκλογές, επειδή διατήρησε τις δυνάμεις της. Πώς ακριβώς τις διατήρησε τις δυνάμεις της η Ν.Δ. του Σαμαρά, ρε παιδιά; Τις διατήρησε χάνοντας επτά μονάδες σε σχέση με τον Ιούνιο του 2012; Χάνοντας 10 μονάδες σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 2009; Χάνοντας 11 μονάδες σε σχέση με τις αποφράδες εθνικές εκλογές του 2009; Χάνοντας 23 μονάδες σε σχέση με τον Καραμανλή του 2004 και 25 μονάδες σε σχέση με τον Μητσοτάκη του 1990; Δεν τις έχει και σε μεγάλη υπόληψη τις δυνάμεις της Ν.Δ. η Εκτελεστική Επιτροπή, οφείλουμε να ομολογήσουμε.

Η Ν.Δ., απεφάνθη η Εκτελεστική Επιτροπή, κέρδισε τις εκλογές της 25ης Μαΐου επειδή τις έχασε ο βασικός της αντίπαλος. Κέρδισε η Ν.Δ. επειδή έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ, που βγήκε πρώτος με τέσσερις μονάδες, που έπιασε στις ευρωεκλογές ποσοστό εθνικών εκλογών, γεγονός πρωτοφανές για κόμμα που διεκδικεί την εξουσία. Όχι, επιμένει, η Εκτελεστική, ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε, γιατί δεν του βγήκε το «στις 25 ψηφίζουμε, στις 26 φεύγουν». Φοβερός συλλογισμός! Αυτοί που δεν έφυγαν, ενώ έπρεπε, ως εκ του αποτελέσματος , να φύγουν, αποφαίνονται ότι έχασε ο αντίπαλος, επειδή αποφάσισαν από μόνοι τους να μείνουν!

Ε λοιπόν, αυτοί δεν πρόκειται να φύγουν με τίποτα. Θα βιάσουν την αριθμητική, θα στραγγαλίσουν τη λογική, θα στραμπουλίξουν την πραγματικότητα, θα απειλήσουν, θα εκβιάσουν, θα εξαγοράσουν, θα κάνουν τα πάντα για να μείνουν όσο περισσότερο μπορούν στον σιδερένιο θρόνο. Δεν είναι μόνο η λαγνεία τις εξουσίας, δεν είναι το συμβόλαιο με τους δανειστές, είναι και οι δουλειές που πρέπει να γίνουν απαξάπαντος.

Μόλις χθες μάθαμε ότι το ΤΑΙΠΕΔ ετοιμάζεται να βγάλει στο σφυρί τα κάτωθι: Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού, Μελισσόκηπος Σούδας, Κέντρο Ψυχικών Παθήσεων Μονής Πέτρας, Άσπρο Λιθάρι Σουνίου, Λιμάνι Ζέας, Φυλακές Κασσάνδρας, Ειδικό Κέντρο Θεραπείας Ουσιοεξαρτώμενων Κρατουμένων Βορείου Ελλάδας, Μετόχι Σταυρονικήτα Χαλκιδικής, το τελευταίο κατόπιν απευθείας συνεννοήσεως του Σαμαρά με την Παναγία.

Αυτοί δεν θα αφήσουν πίσω τους ούτε καν την παραδοσιακή καμένη γη. Θα την πάρουν μαζί τους τη γη, θα τη βάλουν στις τσέπες των σακακιών και των παντελονιών τους.

paganeli

Προκλητική παρέμβαση της Ε.Ε. για τον Χάρη Θεοχάρη

Χαρακτηρίζει την παραίτηση Θεοχάρη ως «αιτία βαθιάς ανησυχίας», απαιτεί τη συνέχιση της υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων και με απειλητικό ύφος προειδοποιεί την Αθήνα ότι θα παρακολουθεί την τήρηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η συγκυβέρνηση. 

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ – Tου Κ. Μοσχονά

Με μια προκλητική και απειλητική ανακοίνωση, που αποτελεί πρωτοφανή παρέμβαση στα εσωτερικά ενός κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντέδρασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μέσω του Φινλανδού αντιπροέδρου της Όλι Ρεν, στην παραίτηση του γενικού γραμματέα Εσόδων Χάρη Θεοχάρη.

Στη γραπτή δήλωση που εξέδωσε την Πέμπτη ο εκπρόσωπος Τύπου του Φινλανδού, η Επιτροπή χαρακτηρίζει την παραίτηση Θεοχάρη «αιτία βαθιάς ανησυχίας», απαιτεί τη συνέχιση της υλοποίησης των φορολογικών μεταρρυθμίσεων που έχουν συμφωνηθεί με την τρόικα και με απειλητικό ύφος προειδοποιεί την Αθήνα ότι σε συνεργασία με τους εταίρους στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα παρακολουθούν στενά την τήρηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ στον φορολογικό τομέα και τη διαδικασία διαδοχής του Χ. Θεοχάρη.

Πρωτοφανής αντίδραση

Δεν έχει ξανασυμβεί στην ιστορία της Ε.Ε. να αντιδρά με τέτοιο τρόπο η Κομισιόν (μια ομάδα υπαλλήλων που διορίζεται από τα κράτη-μέλη, όπως την είχε χαρακτηρίσει ο Ανδρέας Παπανδρέου) κατά ενός κράτους-μέλους και μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης, για την παραίτηση ενός διοικητικού στελέχους του υπουργείου Οικονομικών. Όποιοι και αν είναι οι λόγοι της παραίτησης του Χάρη Θεοχάρη, δεν δικαιολογείται η απειλητική δήλωση της Επιτροπής, η οποία αντιμετωπίζει την ελληνική κυβέρνηση (που εκπροσωπεί στο κάτω κάτω ένα ισότιμο κράτος-μέλος) σαν μια κυβέρνηση υποτελών ιθαγενών τριτοκοσμικού κράτους.
Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, η απαράδεκτη και προσβλητική για την κυβέρνηση δήλωση της Επιτροπής δόθηκε στη δημοσιότητα έπειτα από αλλεπάλληλες συσκέψεις του Όλι Ρεν με τα στελέχη του και μια σειρά τηλεφωνημάτων σε μέλη της κυβέρνησης, στα οποία εκφράστηκε η έντονη δυσαρέσκεια του προέδρου της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο. Με το σκεπτικό αυτό, οι Βρυξέλλες όχι μόνο θα αλλάζουν τους εκλεγμένους πρωθυπουργούς της χώρας, όπως φαίνεται ότι έγινε κατόπιν εντολής Βερολίνου και Παρισιού για τον Γιώργο Παπανδρέου, αλλά θα έχουν λόγο και γενικά για τον σχηματισμό κάθε ελληνικής κυβέρνησης και των στελεχών που την περιβάλλουν.

«Αιτία βαθιάς ανησυχίας»

Στη δήλωση η Επιτροπή αναφέρει ότι λαμβάνει υπόψη την παραίτηση του Χ. Θεοχάρη, ο οποίος «ως επικεφαλής μια ημιαυτόνομης διοίκησης εντός του ΥΠ.ΟΙΚ., διαδραμάτισε από τον Φεβρουάριο του 2013 ρόλο-κλειδί στον εκσυγχρονισμό και στην ψηφιοποίηση της φορολογικής διοίκησης, αυξάνοντας τα ποσοστά συλλογής εσόδων και εφαρμόζοντας νέες φορολογικές μεταρρυθμίσεις για έσοδα και τους φόρους ακίνητης περιουσίας». Και επισημαίνει ότι «η διοίκηση εσόδων διαδραματίζει ρόλο-κλειδί στο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα και η εξέλιξη αυτή είναι αιτία βαθιάς ανησυχίας».

«Πλήρης συνέχεια υλοποίησης μεταρρυθμίσεων»

Στη συνέχεια η Επιτροπή θεωρεί ως «ουσιώδους σημασίας» να διασφαλιστεί από την κυβέρνηση «η πλήρης συνέχεια για την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων που έχουν προγραμματιστεί ώστε να βελτιωθούν η αποτελεσματικότητα της διοίκησης, η καταπολέμηση της απάτης και της φοροδιαφυγής και η διασφάλιση αυξανόμενων δημοσίων εσόδων». Και υπενθυμίζεται η δήλωση που έχει κάνει στο παρελθόν ο Όλι Ρεν ότι «τα παραπάνω δεν είναι μόνο στοιχείο οικονομικής αποτελεσματικότητας αλλά και κοινωνικής δικαιοσύνης».

Παρακολούθηση και απειλές

Το παραλήρημα της Επιτροπής συνεχίζεται: Προειδοποιεί την κυβέρνηση ότι «σε συνεργασία με τους εταίρους στην ΕΚΤ και το ΔΝΤ θα συνεχίσουν να παρακολουθούν τη δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης για μια πιο αυτόνομη διοίκηση εσόδων, όπως επίσης και τις δεσμεύσεις με στόχο να θεσπιστούν αυστηρές, διαφανείς και αξιοκρατικές διαδικασίες για τον ορισμό ανώτατων μάνατζερ στη δημόσια διοίκηση». Και καταλήγει ως εξής: «Προσβλέπουμε σε μια αυστηρή διαφανή και αξιοκρατική διαδικασία για τον διορισμό του διαδόχου του κ. Θεοχάρη, προκειμένου να διασφαλιστούν υψηλά πρότυπα ακεραιότητας και διαφάνειας».

 efsyn.gr

Η δημοκρατία σε διακοπές !!!

Κακώς η κυβέρνηση έκλεισε άρον άρον τη Βουλή για το καλοκαίρι δια προεδρικού διατάγματος. Θα ήταν πολύ πιο κοντά στο μήνυμα των ευρωεκλογών και στα νέα κοινοβουλευτικά ήθη αν η επίσπευση του καλοκαιριού επιβαλλόταν εκτάκτως με…

πράξη νομοθετικού περιεχομένου!

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Ακόμα κι αν υπήρχαν μερικοί κακοπροαίρετοι που πίστευαν ότι η κυβέρνηση δεν έλαβε το μήνυμα των ευρωεκλογών, δεν μένει πλέον καμία αμφιβολία. Η κυβέρνηση τους αποστόμωσε χθες για τα καλά, τους κατατρόπωσε, τους έκανε να καταπιούν τη γλώσσα τους. «Έχοντας υπόψη τις διατάξεις 1. του άρθρου 64 παρ. 2 του Συντάγματος και 2. του άρθρου 82 παρ. 1 του Κανονισμού της Βουλής, με πρόταση του Πρωθυπουργού, κηρύσσουμε:
Τη λήξη των εργασιών της Β’ Συνόδου, της ΙΕ’ Βουλευτικής Περιόδου Προεδρευομένης Δημοκρατίας την 4^η Ιουνίου. Ο πρόεδρος της δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς.»
Με προεδρικό διάταγμα, λοιπόν, το μήνυμα αναγνωρίστηκε και αρχειοθετήθηκε. Ο λαός απαιτεί να έρθει το καλοκαίρι εδώ και τώρα! Ο λαός δεν επιθυμεί να λειτουργεί κανονικά η Βουλή, γουστάρει να στείλει τους εκπροσώπους του σε ηλιόλουστες παραλίες. Ο λαός ζήτησε με την ψήφο του θερινά τμήματα της Βουλής. Να μη λογοδοτήσει ο Σαμαράς για τον Μπαλτάκο και για τα φλερτ με τη Χρυσή Αυγή, να μη συζητηθεί η άρση της βουλευτικής ασυλίας του Μιχελάκη και του κάθε Μιχελάκη, να περάσει πιο μαλακά το νομοσχέδιο για τους αιγιαλούς (ενώ τα 2/3 της Βουλής θα είναι στους αιγιαλούς), να μην υπάρχει πλήρης κοινοβουλευτικός έλεγχος, να μη βρίσκεται πάνω πάνω στην ατζέντα η αδυναμία του πρωθυπουργού να προχωρήσει ακόμα και στη στοιχειώδη χειρονομία επανεκκίνησης – τον ανασχηματισμό.
Κατ’ επέκταση, μπορούμε να υποθέσουμε ότι εφόσον ο λαός θέλει ακόμα και η επίσπευση του καλοκαιριού να ορίζεται δια προεδρικού διατάγματος, με πρόταση του πρωθυπουργού πάντα, με εντολή Σαμαρά σαν να λέμε, γουστάρει επίσης το νομοθετικό έργο να γίνεται με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, με νόμους-πακέτα, με άσχετες τροπολογίες της τελευταίας στιγμής, με όλες αυτές τις μεθοδεύσεις που ακυρώνουν τη δημοκρατία, η οποία ούτως ή άλλως δεν περνάει τις καλύτερες μέρες στη χώρα μας αλλά ούτε και στην ήπειρό μας.
Εντάξει, λοιπόν, να κλείσει η Βουλή, να πάει διακοπές η δημοκρατία, να έρθει το καλοκαίρι μια ώρα αρχύτερα κι έπειτα το φθινόπωρο, ξέρετε εσείς γιατί βιάζομαι, κάθε τέτοια κίνηση δεν είναι παρά λευκή πετσέτα στο ρινγκ, μια ακόμα ένδειξη ότι οι καιροί αλλάζουν.
Καλό καλοκαίρι, λοιπόν – με προεδρικό διάταγμα.

paganeli

Ο ανασχηματισμός που δεν έγινε

Αυτή τη φορά κατάρρευσε και το πολιτικό κλισέ "ο ανασχηματισμός δεν προναγγέλλεται". Προαναγγέλθηκε και δεν έγινε ακόμη, αλλά παραπέμπεται μέσα από τις διαρροές για τη Δευτέρα. Η κωλυσιεργία οφείλεται στη δυσκολία πραγματοποίησης αλλαγών κορυφής στο Υπουργείο Οικονομικών ώστε να δοθεί μια σηματοδότηση στροφής στην κοινωνική ατζέντα και μεταμνημονιακής διαχείρισης. Η αρχική ιδέα ήταν η μετακίνηση του Γιάννη Στουρνάρα στην διοίκηση της ΤτΕ αλλά και οι δύο κυβερνητικοί εταίροι δυσκολεύονται να συμφωνήσουν μεταξύ τους, ενώ φαίνεται ότι δεν έχουν καταφέρει να συνεννοηθούν ούτε με τους εταίρους/πιστωτές που θέλουν να έχουν άποψη για το ποιος θα είναι στο εξής ο συνομιλητής τους.


Εχουν κυκλοφορήσει σενάρια επί σεναρίων: Οτι θα αναλάβει την ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ότι θα σπάσει στα δύο το Υπουργείο ώστε να μείνει εκεί ο Γ. Στουρνάρας αλλά με μειωμένες αρμοδιότητες, ενώ ακούστηκαν τα ονόματα των συμβούλων του Αντώνη Σαμαρά, Σταύρου Παπασταύρου και Χρύσανθου Λαζαρίδη, όπως επίσης των υπουργών Δημόσιας Τάξης και Διοικητικής Μεταρρύθμισης Νίκου Δένδια και Κυριάκου Μητσοτάκη, ακόμη και του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΝΔ Μάκη Βορίδη. Ο κόμπος δεν έχει ακόμη λυθεί και η κυβέρνηση εκτίθεται. Η Καθημερινή προβάλλει σήμερα σενάριο αποχώρησης του γραμματέα εσόδων Χάρη Θεοχάρη, ενισχύοντας τις εκτιμήσεις κατά τις οποίες ζητείται επειγόντως εσωτερικός εχθρός για να ηττηθεί.
Παράλυση και διάλυση
Στο μεταξύ η κυβέρνηση κινείται με τον αυτόματο πιλότο. Οι υπουργοί περιμένουν τα νέα για το πολιτικό τους μέλλον, ενδιαφερόμενοι για χαρτοφυλάκιο βουλευτές στέλνουν τα μηνύματά τους στο Μέγαρο Μαξίμου και τη Χαριλάου Τρικούπη, εισηγήσεις επί εισηγήσεων φτάνουν στα γραφεία των δύο κυβερνητικών εταίρων και η εικόνα έχει "παγώσει". Η αναβολή δημοσιοποίησης της έκθεσης του ΔΝΤ για την Ελλάδα (επρόκειτο να παρουσιαστεί σήμερα) δεν αποκλείεται να συνδέεται με την αναμονή ανασχηματισμού. Εξάλλου, ορατό είναι το ενδεχόμενο να αναβληθεί και εκταμίευση δόσης ύψους  ύψους 1 δισ. ευρώ από το Eurogroup, καθώς δεν φαίνεται εφικτή η υλοποίηση των προαπαιτούμενων που έχουν συμφωνηθεί με την Τρόικα.
Το αιφνιδιαστικό κλείσιμο της Βουλής, που θύμισε μέρες Μαΐου 2009, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή έκανε το τελευταίο της κόλπο πριν εγκαταλείψει την εξουσία, είναι μια σαφής εκδήλωση κυβερνητικού πανικού και μια απεγνωσμένη προσπάθεια να κερδηθεί πολιτικός χρόνος - ακόμη και αν αυτό γίνει σε βάρος του κοινοβουλευτισμού και της δημοκρατίας.
Τα θερινά τμήματα της Βουλής θα ανοίξουν στις 17 Ιουνίου και οι εκκρεμότητες, με βάση τις μνημονιακές δεσμεύσεις, είναι πολλές:

• Επικαιροποίηση της λίστας των φόρων υπέρ τρίτων προκειμένου να καταργηθούν και να μειωθούν κάποιοι από αυτούς, κάτι που εφόσον συμβεί θα επιφέρει πλήγμα στα ασφαλιστικά ταμεία. Σύμφωνα με πληροφορίες, ούτε ο κατάλογος είναι έτοιμος ούτε η αναθεώρησή του έχει εξεταστεί στα σοβαρά.
• Νομοσχέδιο για τον αιγιαλό: Στο στάδιο της διαβούλευσης σηκώθηκε θύελλα αντιδράσεων, ακόμη και από βουλευτές της συμπολίτευσης με αποτέλεσμα το ΥΠΟΙΚ να έχει δεσμευτεί για ουσιώδεις αλλαγές, οι οποίες για την ώρα δεν έχουν γίνει γνωστές.
• Η περαιτέρω μείωση του περιθωρίου κέρδους των φαρμακοποιών, καθώς από το αρχικό 19% έχει περιοριστεί στο 17%, αλλά η συμφωνία με την Τρόικα προβλέπει τη μείωσή του στο 15%. Θεωρείται πολύ δύσκολο να προχωρήσει στην εκπλήρωση αυτής της δέσμευσης η κυβέρνηση που προσπαθεί να κλείσει μέτωπα με ισχυρές συντεχνίες (για το λόγο αυτό, άλλωστε, κυοφορείται η μετακίνηση του Αδ. Γεωργιάδη από το Υπουργείο Υγείας).
• Δεν έχει ακόμη εκδοθεί υπουργική απόφαση για την πρόσβαση των ανασφάλιστων στο σύστημα υγείας που κατ εκτίμηση του αρμόδιου υπουργείου είναι από 1,9 έως 2,4 εκ. άνθρωποι.
• Κώδικας συμπεριφοράς για τα μέλη της κυβέρνησης ώστε να περιοριστεί η διαφθορά.
• Υιοθέτηση της κοινοτικής οδηγίας που αφορά το baill-in (κούρεμα καταθέσεων άνω των 100.000 ευρώ σε περίπτωση πτώχευσης τραπεζας)
• Δασικό νομοσχέδιο. Σύμφωνα όμως με πληροφορίες, η κυβέρνηση θα ζητήσει νέα προθεσμία για την κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου μετά τον Ιούλιο.
• Η υιοθέτηση νόμου για το υπαίθριο εμπόριο
• Η θέσπιση νόμου για το πλαίσιο των αδειοδοτήσεων και το χωροταξικό σχεδιασμό-Η δημιουργία της «μικρής ΔΕΗ» για την οποία υπάρχουν αντιδράσεις μεταξύ των βουλευτών της συμπολίτευσης, ειδικά όσων εκλέγονται στους «ενεργειακούς» Νομούς της Φλώρινας και της Κοζάνης αλλά και ευρύτερα στη Β. Ελλάδα, όπου και βρίσκεται η συντριπτική πλειονότητα των μονάδων και ορυχείων που θα μεταβιβαστούν από τη μητρική επιχείρηση στη νέα εταιρεία.
• Νομοθετική ρύθμιση για τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων, καθώς και για τον έλεγχο των περιουσιακών τους στοιχείων.
• Κατάργηση από 1η Ιανουαρίου 2015 των εισφορών που χρηματοδοτούν τα επικουρικά ταμεία.

Και στο βάθος κάλπες
Στο Μέγαρο Μαξίμου και στην Χαριλάου Τρικούπη δεν θέλουν εκλογές, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι μπορούν να τις αποφύγουν. Το σύρσιμο που παρακολουθούμε αυτές τις μέρες δείχνει καθαρά ότι δεν υπάρχουν άλλες πολιτικές αντοχές. Παρά τις ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών των ΑΝΕΛ (Καπερνάρος, Ιατρίδη), παρά τα "μαξιλαράκια" που μπορεί να βρεθούν στις τάξεις των βουλευτών της ΔΗΜΑΡ ή μεταξύ των ανεξάρτητων, η παρούσα Βουλή είναι προφανές ότι δεν μπορεί να περάσει όχι απλώς άλλα μέτρα λιτότητας, αλλά ούτε καν διαρθρωτικές αλλαγές. Την ίδια ώρα, καταγράφεται στάση πληρωμών από την πλευρά των φορολογουμένων που έχουν κυριολεκτικά εξαντληθεί. Τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς την εφορία αυξάνονται με τρελούς ρυθμούς και αυτή η κόπωση, κυρίως των μισθωτών και των συνταξιούχων, δεν φαίνεται διαχειρίσιμη από την πλευρά του Υπουργείου Οικονομικών. Και πάντως δεν αντιμετωπίζεται με υποσχέσεις για μειώσεις φόρων σε ένα άδηλο μέλλον.
Ετσι, συζητείται όλο και πιο ζωηρά μεταξύ πολιτικών όλων των κομμάτων ότι η παρούσα κατάσταση κυβερνητικής αδράνειας δεν μπορεί να διατηρηθεί για πολύ. Μεταθέτοντας όλες τις υποχρεώσεις για αργότερα, δυσκολεύει η συνεννόηση με τους πιστωτές ενόψει και της διαπραγμάτευσης για την απομείωση του χρέους. Επιχειρώντας την υλοποίηση κάποιων από τις δεσμεύσεις παίζουν με την εσωκομματική φωτιά σε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Με άλλα λόγια: Αν κινηθούν κινδυνεύουν να πέσουν, αν δεν κινηθούν και πάλι κινδυνεύουν να πέσουν.
tvxs

Που είναι οι ουρακοτάγκοι της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ να συμπαρασταθούν στις καθαρίστριες;

ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΝΑΣ ΜΟΥΡΟΧΑΥΛΟΣ ΛΑΟΣ ΠΙΘΗΚΟΕΙΔΩΝ ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΤΗΝ ΚΑΙΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΠΥΡΑΚΗ;

Αλήθεια που είναι οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ- αυτοί οι παράξενοι ουρακοτάγκοι- όλους αυτούς τους…

μήνες  που οι καθαρίστριες είναι στα κάγκελα και αγωνίζονται για την επαναπρόσληψή τους.

Που χάθηκαν αυτοί οι συνδικαλισταράδες όλο αυτό το διάστημα που γυναίκες μόνες γράφουν ιστορία, την ώρα που ένας μουρόχαυλος λαός πιθηκοειδών στέλνει στην ευρωβουλή την Καιλή και την Σπυράκη;

Με τι τους ψέκασαν όλους αυτούς τους καραγκιόζηδες συνδικαλιστές και άφησαν μόνες τους τις καθαρίστριες;

Είναι έτοιμες να έλθουν στην Αθήνα oι Femen ώστε να διαδηλώσουν γυμνόστηθες έξω από τη Βουλή για τις ταλαίπωρες καθαρίστριες και οι συνδικαλισταράδες που κάποτε κατέβαζαν διακόπτες, σήμερα με κατεβασμένα παντελόνια παρακολουθούν από τους καναπέδες του σπιτιού τους, σαν κέρινα ομοιώματα, μια χούφτα γυναίκες που αγωνίζονται.

Ολοι αυτοί οι κοπρίτες, το σκυλολόι του συνδικαλισμού, περιμένουν να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ για να πάρουν πίσω τα πάσης φύσεως προνόμιά τους.

Α, να χαθείτε ξεφτίλες…

paganeli

Από την εξαθλίωση στην εξαχρείωση !!!

 Μώραλης στον Πειραιά, Μπέος στον Βόλο

Παλιότερα (πρέπει να ήταν στην πρώτη θητεία Μπερλουσκόνι το 1994-95) ένας Ιταλός φίλος, αριστερός αλλά όχι από την πολιτική πιάτσα, έλεγε ένα βράδυ: «Θα αναρωτιέστε πώς είναι δυνατόν να…

βγάζουμε πρωθυπουργό έναν άνθρωπο σαν τον Μπερλουσκόνι». «Λοιπόν», συνέχισε ο φίλος, «πιστεύω πως οι Ιταλοί τον ψηφίζουν γι’ αυτό ακριβώς που είναι και όχι γιατί ξεγελιούνται. Τον βγάζουν γιατί είναι καπάτσος, γιατί κατάφερε να κάνει μεγάλη περιουσία, γιατί κατάφερε να ξεγελάσει και να κάνει απάτες, γιατί έχει γκόμενες, γιατί κερδίζει αυτό που θέλει. Τον ψηφίζουν γιατί θα ήθελαν να γίνουν σαν κι αυτόν ή γιατί πιστεύουν πως με την ίδια καπατσοσύνη θα φέρει βόλτα την Ιταλία».

Στην Ιταλία τότε δεν είχε προηγηθεί μια κοινωνική-οικονομική κατάπτωση όπως σήμερα στην Ελλάδα, αλλά είχε προηγηθεί μια μεγάλη πολιτική κρίση και ριζική αναμόρφωση της πολιτικής σκηνής με ταυτόχρονη απαξίωση της παλιάς, όσο σε καμιά άλλη χώρα της Δυτικής Ευρώπης δεν έχει ξανασυμβεί μεταπολεμικά.

Τι σημασία έχει αυτό; Σημαίνει ότι ο Μπερλουσκόνι, τότε, εκπροσωπούσε μέσα στην αχρειότητά του κάτι το καινούργιο και ίσως πιο χρήσιμο, πιο αποτελεσματικό από τα παλιά πράγματα. Βάλτε όσα εισαγωγικά επιθυμείτε στο χρήσιμο ή το αποτελεσματικό, σημασία έχει πώς το σκέπτεται κάποιος (αρκετός) κόσμος κι όχι πώς το αξιολογεί η ηθική της Αριστεράς ή η ηθική του πιο ηθικού κόσμου. Ένα εξαιρετικά επικίνδυνο στοιχείο που πρέπει να το πάρουμε σοβαρά υπόψη είναι ο Μώραλης στον Πειραιά και ο Μπέος στον Βόλο. Και οι δυο εκφράζουν εν μέρει κάτι νέο, κάτι πιο χρήσιμο ή αποτελεσματικό (βάλτε όσα εισαγωγικά επιθυμείτε) σε σχέση με το παλιό ή όπως αυτό συμβολίζεται στα μυαλά ενός κόσμου.

Αυτού του είδους η πολιτική, που δεν είναι απλά «επιχειρηματική» πολιτική αλλά επιχειρηματική πολιτική του αισχίστου είδους, σχεδόν μαφιόζικη πολιτική. Αποτελεί, ουσιαστικά, μια παραλλαγή της νέας πολιτικής που εκπροσώπησε η Χρυσή Αυγή και που με την κατάλληλη προβολή, ανοχή, ατιμωρησία, γνώρισε άνθηση. Άλλωστε, τουλάχιστον στον Πειραιά, η Χρυσή Αυγή δεν είναι άσχετη από τον Μαρινάκη και δεν ήταν άσχετη και το προηγούμενο διάστημα πριν ακόμη τη δολοφονία Φύσσα.

Ο εφοπλιστής-πρόεδρος ποδοσφαιρικής ομάδας-ιδιοκτήτης ΜΜΕ-whatever, που με κάποιο τρόπο «αγοράζει» σε εκλογική διαδικασία το λιμάνι και δεν διστάζει να κάνει ακόμη και επίδειξη των «επιχειρησιακών» δυνατοτήτων των «ανθρώπων του» (παρά την εμπλοκή του, την επίσημη με το κύκλωμα του ποδοσφαίρου και την ανεπίσημη με τη Χρυσή Αυγή) είναι το νέο, το καινούργιο που έχει να επιδείξει το σύστημα απέναντι στο «παλιό σύστημα», κόντρα στο νέο που αναδεικνύει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο λαός. Υπήρχε ήδη το προηγούμενο του Μελισσανίδη που το όνομά του εμπλεκόταν σε λαθρεμπόρια και whatever, αλλά δίκες δεν έγιναν. Απεναντίας του δόθηκε ο ΟΠΑΠ και αγόρασε την ΑΕΚ. Δηλαδή, κανόνισε γι’ αυτά το σύστημα ή κάποια από τις πτέρυγές του. Η εμπλοκή αυτής της νέας επιχειρηματικο-κοινωνικής αχρειότητας με την πολιτική, με εφαλτήριο -για την ώρα- την Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι, αναμφίβολα, μια σημαντική εξέλιξη. 

Τ.Τ.

Αδημοσίευτo Μνημόνιο: Έρχεται τσουνάμι μέτρων τον Οκτώβριο

Πηγή:www.capital.gr

Των Γιάννη Αγγέλη - Δήμητρας Καδδά

Κατάργηση εκπτώσεων σε δαπάνες, νέο μισθολόγιο, αλλαγή μη μισθολογικών δαπανών, πλαίσιο ομαδικών απολύσεων, νέο ασφαλιστικό, νέες παρεμβάσεις σε γάλα, φάρμακα, ψωμί, λειτουργία καταστημάτων τις Κυριακές αν κριθούν αναγκαίες προβλέπει το αναλυτικό κείμενο του μνημονίου (MEFP) που δεν έχει δει ακόμη το φως της δημοσιότητας. Οι παραπάνω παρεμβάσεις θα έρθουν από τον Οκτώβριο και δεν είναι οι μόνες.

Πιο πριν θα ξεκινήσει σειρά παρεμβάσεων με ορισμένο χρονοδιάγραμμα για κατάργηση φόρων-τελών υπερ τρίτων, αλλά και για επανεξέταση απόδοσης του ΕΝΦΙΑ τον Σεπτέμβριο με παρεμβάσεις «εξάλειψης» εξαιρέσεων αν χρειαστούν από το 2015.

Η κυβέρνηση δεσμεύεται για λήψη ισοδύναμων μέτρων, αν χρειαστεί, αλλά και να κλείσει πιθανό κενό το 2015 «με την επέκταση των μέτρων που λήγουν» λέγοντας μάλιστα ότι «υπό τις τρέχουσες προβλέψεις, πιστεύουμε ότι θα είναι αναγκαίο να επεκταθεί η έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης» με την αίρεση ότι θα επανεξεταστεί το ζήτημα στο πλαίσιο της κατάρτισης του προϋπολογισμού του 2015.

Θεσπίζεται επίσης κανόνας υπεραπόδοσης για το υπό ποιους όρους θα γίνονται παροχές την μετά μνημονίου εποχή. Διατηρείται όμως και όρος παροχών αν πάει καλύτερα το 2014, με πρώτο βήμα τη «μείωση του υψηλού συντελεστή φορολογίας».

Στις παραπάνω δεσμεύσεις προστίθενται και τα «άμεσα» μέτρα, τα 12 προαπαιτούμενα για τις υποδόσεις Ιουνίου – Ιουλίου, που περιλαμβάνουν από νέο χωροταξικό και δασικό νόμο, έως παρεμβάσεις στους φόρους υπέρ τρίτων στο περιθώριο κέρδους των φαρμακείων κλπ.

Περιλαμβάνει επίσης σειρά παρεμβάσεων με ορισμένο χρονοδιάγραμμα για κατάργηση φόρων-τελών υπέρ τρίτων, αλλά και αναθεώρηση του οργανικού νόμου του Γενικού Λογιστηρίου τον Οκτώβριο, «για να διασφαλιστεί ότι είναι πλήρως ευθυγραμμισμένος με το εν εξελίξει πρόγραμμα μεταρρύθμισης των δημόσιων οικονομικών».

Πρόοδος και προκλήσεις

Στο MEFP (σημ. το αναλυτικό κείμενο του μνημονίου που εγκρίθηκε την Παρασκευή και από το ΔΝΤ), αναφέρεται ότι «η Ελλάδα έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο όσον αφορά στην αποκατάσταση της δημοσιονομικής και της εξωτερικής βιωσιμότητας» με 19% βελτίωση σε κυκλικά προσαρμοσμένους όρους, με αποτέλεσμα πλέον «να έχουμε το υψηλότερο κυκλικά προσαρμοσμένο πρωτογενές πλεόνασμα στη ζώνη του ευρώ».

«Οι προσπάθειες αποφέρουν καρπούς, αλλά παραμένουν σημαντικές προκλήσεις» επισημαίνεται. Γίνεται αναφορά στην αναπτυξιακή πορεία αλλά «η ανάπτυξη στηρίζεται σε αύξηση επενδύσεων και εξαγωγών που με τη σειρά τους εξαρτώνται από την πλήρη και έγκαιρη εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και την εξασφάλιση επαρκούς εξωτερικής χρηματοδότησης» επισημαίνεται.

Στο MEFP η κυβέρνηση δηλώνει «δεσμευμένη για τη διατήρηση των επιτευγμάτων μέχρι σήμερα» και ότι θα «συνεχίσει την πλήρη εφαρμογή των μέτρων που συμφωνήθηκαν από την έναρξη του προγράμματος» αλλά και τη «λήψη ισοδύναμων μέτρων» για να «διασφαλιστεί η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων».

Για την επίτευξη του στόχου το 2014 πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% του ΑΕΠ δεσμεύεται σε διακράτηση 320 εκατ. ευρώ στις δαπάνες από τις μόνιμες εξοικονομήσεις, για τη λήψη «συμψηφιστικών ενεργειών» σε περίπτωση δικαστικών αποφάσεων, αν και όπως εκτιμά δεν περιμένει ότι αυτό θα συμβεί για κάποια άλλη ομάδα πέραν των δικαστικών.

Στον αντίποδα υπάρχει και πρόβλεψη για μείωση φόρων. Αν υπάρχει συνεχής υπεραπόδοση των εσόδων, θα είμαστε σε διαβούλευση με την τρόικα με στόχο «μείωση του υψηλού συντελεστή φορολογίας».

Γίνεται λόγος επίσης για πρόσθετη μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 1% με επανεξέταση του μέτρου έως το τέλος Ιουνίου του 2015.

Τον Ιούνιο δεσμεύεται η κυβέρνηση για μια συνολική μεταρρύθμιση του ΦΠΑ με στόχο και να εξορθολογιστεί το σύστημα επιστροφής μεταξύ άλλων, επιτρέποντας σε εταιρείες με καθαρό ιστορικό πληρωμών τα τελευταία δύο χρόνια «να λαμβάνουν τις επιστροφές χωρίς έλεγχο».

Επίσης, μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2014 «θα επανεξετάσει τις εξαιρέσεις από τον ΕΝΦΙΑ» και θα «εξαλείψει από τον Ιανουάριο του 2015 εκείνες που θεωρούνται αναποτελεσματικές ή άδικες».

Κανόνας υπεραπόδοσης μετά μνημονίου

Στο κείμενο υπάρχει δέσμευση ότι η κυβέρνηση θα συζητήσει και να συμφωνήσει με την τρόικα «έναν συγκεκριμένο κανόνα υπεραπόδοσης επί των εσόδων που θα τεθεί σε ισχύ μετά την περίοδο του προγράμματος». Με βάση αυτόν θα συμφωνείται αν υπάρχουν απροσδόκητα έσοδα ή υπεραπόδοση και σε ποιές περιπτώσεις θα μπορεί να επιτραπούν παροχές το επόμενο έτος.

Για το μισθολόγιο αναφέρεται ότι «θα προσδιορίσει τον Ιούλιο του 2014 και άλλα ζητήματα που σχετίζονται με την εφαρμογή του μισθολογίου» με στόχο τον «εξορθολογισμό της δομής των μισθών στον δημόσιο τομέα σε μια ουδέτερη από φορολογική άποψη βάση» και την κατανομή των μισθών σχέση με την ικανότητα και την απόδοση του προσωπικού. Επίσης θα γίνει «διεξοδική εξέταση όλων των μη μισθολογικών παροχών» όπως αποζημιώσεις , έξοδα ταξιδίου κλπ.

Δεν αναφέρεται στόχος απολύσεων το 2015 αλλά προβλέπεται ότι θα υπάρχει νέα αξιολόγηση στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2014 σε συνεννόηση με την τρόικα, «λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα των μεταρρυθμίσεων της δημόσιας διοίκησης για το «εάν θα οριστεί επισήμως στόχος».

Για τη λίστα ΟΟΣΑ προβλέπεται επανεξέταση της απόδοσης των παρεμβάσεων (πχ εμπορικών δραστηριοτήτων την Κυριακή τον Μάρτιο του 2015 για το αν θα επεκταθούν σταδιακά σε όλη τη χώρα) και πολύ πιο πριν για το γάλα, το ψωμί ή τα φάρμακα.

Αξιολόγηση έως το τέλος Σεπτεμβρίου προγραμματίζεται για τις συλλογικές απολύσεις και το κατά πόσο συνάδουν με το πρότυπο της ΕΕ. Η Ελλάδα δεσμεύεται «σε περίπτωση αμφιβολίας να λάβει τα κατάλληλα νομοθετικά μέτρα για την ευθυγράμμιση των πλαισίου με τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ έως το τέλος Οκτώβρη 2014». Προβλέψεις υπάρχουν και για τις απεργιακές κινητοποιήσεις.

Τα νέα ορόσημα

Στο MEFP σε ειδικό του πίνακα καθορίζει τα νέα Διαρθρωτικά Ορόσημα της Ελλάδας:

Τέλος Μαίου 2014

* Να εισαγάγει ένα νέο κώδικα συμπεριφοράς για τις τράπεζες.

* Θέσπιση αλλαγών στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.

Τέλος Ιουνίου 2014

* Ενσωμάτωση συστάσεων της μελέτης του ΟΟΣΑ για το διοικητικό βάρος.

Τέλος Σεπτεμβρίου 2014

* Θέσπιση νομοθεσίας για την ένταξη στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος της φορολόγησης των συλλογικών επενδυτικών σχημάτων, καθώς και όλων των φορολογικών εκπτώσεων δαπάνες με «εξάλειψη όσων είναι αναποτελεσματικές ή άδικες».

* Θέσπιση νομοθεσίας που θα διευρύνει τον ορισμό της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής.

* Ευθυγράμμιση όλες τις μη μισθολογικές παροχές του δημόσιου τομέα με τις βέλτιστες πρακτικές ανά την ΕΕ.

Τέλος Οκτωβρίου του 2014

* Υιοθέτηση της μεταρρύθμισης στο καθεστώς ΦΠΑ για τον εξορθολογισμό των συντελεστών και την απλούστευση της διαχείρισης.

* Μεταρρύθμιση του μισθολογίου με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2015.

* Υιοθέτηση τροποποιήσεων στο δημοσιονομικό νόμο

* Ενίσχυση του ιδιωτικού και εταιρικού πλαισίου αφερεγγυότητας

* Θέσπιση νομοθεσίας για την ευθυγράμμιση πλαισίου για τις ομαδικές απολύσεις με τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ

* Νομοθετική ρύθμιση προσαρμογής του πλαισίου για τις βιομηχανικές ενέργειες με τα ισχύοντα στην ΕΕ

Τέλος Νοεμβρίου 2014

* Υιοθέτηση πακέτου μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος με βάση τις αναλογιστικές μελέτες που θα ολοκληρωθούν το Σεπτέμβριο για ολόκληρο το σύστημα περιλαμβανομένων των εφάπαξ και των επικουρικών.

* Θέσπιση νομοθεσίας για την αντιμετώπιση όλων των θεμάτων που εν τω μεταξύ προσδιορίστηκαν στη νέα έκθεση που ετοιμάζει ο ΟΟΣΑ για τα εμπόδια στον ανταγωνισμό στο χονδρικό εμπόριο , στις κατασκευές , στις τηλεπικοινωνίες και στο ηλεκτρονικό εμπόριο.

Τέλος Δεκεμβρίου

* Θέσπιση όλων των δευτερογενών ρυθμίσεων σχετικά με τη νομοθεσία αδειοδότησης των επενδύσεων.

George Mouroutis: Χωριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει !!!

Ο gmourout, ο τουιτάρας που κατατροπώνει τους συριζαίους με 60 tweets το λεπτό, ο κατά κόσμον Γιώργος Μουρούτης, είναι η πρώτη φορά -από τον Μάρτιο του 2012 που ανέλαβε…

προεκλογικός σωματοφύλακας του Σαμαρά στα social media- που χρειάστηκε να τουιτάρει απο θέση άμυνας και όχι επίθεσης.

Από την Δώρα Αυγέρη

Ο αρχηγός της ΧΑ τον έβαλε στο κάδρο των ανθρώπων του στενού Σαμαροπρωθυπουργικού κύκλου που είχαν γέφυρες και ανοιχτή τηλεφωνική γραμμή με το ναζιστικό κόμμα. Ο gmourout έσπευσε να διαψεύσει τους υπόδικους προφυλακισμένος της ΧΑ οτι δεν έχει συναντήσει κανέναν από δαύτους στη ζωή του…

Εξάλλου, αυτός τελείωσε το Κολλέγιο Αθηνών, ενώ το πολυαγαπημένο του σπορ δεν ειναι το μπανάλ κυνήγι “λαθρομεταναστών”, αλλά το μοντέρνο σαφάρι “αντιφρονούντων δημοσιογράφων” στο twitter και δημόσια ομιλούντων με αντίθετη άποψη. Αδιάψευστος μάρτυρας, το τρόπαιο στον τοίχο του σπιτιού του με το βαλσαμωμένο κουφάρι της “κομμουνιστικής ΕΡΤ” που από την πρώτη στιγμή είχε βάλει στο στόχαστρο της κυνηγετικής καραμπίνας του. Ήταν την μέρα της ορκωμοσίας της κυβέρνησης Σαμαρά, τον Ιούνιο του 2012 που…όπλισε τουιτάροντας: «τα πρώην πράσινα και νυν ροζ παπαγαλάκια της ΕΡΤ δίνουν τις τελευταίες παραστάσεις τους!”. Και ακριβώς ένα χρόνο μετά, απασφάλισε ο Σαμαράς σκοτώνοντας την ΕΡΤ…

Στο μεταξύ, είχαν μεσολαβήσει προειδοποιητικές ριπές με κοψίματα εκπομπών και στοχοποίηση δημοσιογράφων της ΕΡΤ, βλέπε Πρωινή Ενημέρωση, ενώ το κυνήγι απολυμένων δημοσιογράφων της ΕΡΤ ακόμη συνεχίζεται…

Στη λίστα αυτών που δεν γλίτωσαν από τα φαρμακερά τιτιβίσματά του συγκαταλέγονται δημοσιογράφοι της ιδιωτικής τηλεόρασης, όπως ο Θάνος Δημάδης, πρώην ανταποκριτής του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης του ΣΚΑΪ στις Βρυξέλλες. Αρχή του … τέλους για τις σχέσεις του δημοσιογράφου με τον ΣΚΑΪ ήταν οι επιθέσεις μέσω twitter που δέχθηκε από τον gmourout, όταν είχε τολμήσει να μιλήσει σε ρεπορτάζ του περί “τμηματικής καταβολής” της δόσης, σε συνδυασμό με το “καθεστώς αυστηρού ελέγχου” της Ελλάδας από την Τρόικα. Ο σταθμός είχε αδειάσει το δημοσιογράφο, παρότι το ρεπορτάζ του είχε επιβεβαιωθεί, εξαναγκαζοντάς τον σε παραίτηση!

Πιο πρόσφατο ήταν το διαδικτυακό …. bulling εναντίον της Πόπης Τσαπανίδου, όταν προ διμήνου η δημοσιογράφος είχε “τολμήσει” να πει στον τηλεοπτικό αέρα ότι ο Σαμαράς “γύρισε τα Ζάππεια”. “Την «έστησε στον τοίχο» με… tweet ο Μουρούτης”, βοούσαν την επομένη τα social media. Ο George Mouroutis άφησε το διαδικτυακό στίγμα της μη ενημερωμένης δημοσιογράφου στην Πόπη, ενώ με το στίγμα του συκοφάντη-συνοδευόμενο απο αγωγές και εξώδικα-”στόλισε” και οποιονδήποτε μπλόκερ τόλμησε ακόμη και να αναπαραγάγει πληροφορίες ή επώνυμα ρεπορτάζ σχετικά με τον βίο και την πολιτεία του συμβούλου του πρωθυπουργού, να γράψει εναντίον της κυβέρνησης.

Η περίπτωση του αλβανικής καταγωγής αρθρογράφου και μπλόκερ Νίκο Άγκο είναι η πλέον χαρακτηριστική, ενώ η μηχανή αναζήτησης μας υπενθυμίζει περιπτώσεις σαν αυτή του gerogriniaris: gerogriniaris.blogspot.gr

Παρόλα αυτά, ο George Mouroutis, δεν θα μπορούσε να έχει καμια…κρυφή σχέση με τους ΝΑΖΙ. Ό,τι κάνει, το κανει φανερά…. Για παράδειγμα, ο George Mouroutis δεν έκρυψε ποτέ την αγάπη του για τα… ζώα. Αδιάψευστος μάρτυρας τα τελευταία τρυφερά τιτιβίσματά του για την δυο κιλών κανελί Λατόγια που χάθηκε στην Ηλιούπολη και για την ευχάριστη είδηση της πρώτης φυλάκισης χωρίς αναστολή στην Ελλάδα, για κακοποίηση σκύλου! Αδιάψευστος μάρτυρας και οι εικόνες με τον τετράποδο φίλο του στο κρεβάτι, που του φτιαξε μάλιστα και προφίλ στο fb!

Τιτιβίσματα με πολιτικό τσαμπουκά δεν διαβάζω τις τελευταίες ώρες στο twitter του… Έπειτα απο όλα αυτα ποιος μπορεί να κατηγορήσει για κάτι τον George Mouroutis;

Χωριό που φαινεται, κολαούζο δεν θελει!

ILO: Ιστορικό υψηλό το ποσοστό της φτώχειας στην Ελλάδα

Τα κατορθώματα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών

“ «Αναπόφευκτα, η φτώχεια στην Ελλάδα έχει φτάσει σε ιστορικό υψηλό, ξεπερνώντας το 35% του πληθυσμού το 2013, και κάνοντας οικογένειες να υποφέρουν επειδή δεν έχουν πλέον πρόσβαση στα βασικά για μία αξιοπρεπή ζωή», αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας (ILO) του ΟΗΕ σε έκθεσή του, με θέμα τη ανεργία και τις πολιτικές λιτότητας στην Ευρώπη ”

«Αναπόφευκτα, η φτώχεια στην Ελλάδα έχει φτάσει σε ιστορικό υψηλό, ξεπερνώντας το 35% του πληθυσμού το 2013, και κάνοντας οικογένειες να υποφέρουν επειδή δεν έχουν πλέον πρόσβαση στα βασικά για μία αξιοπρεπή ζωή», αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας (ILO) του ΟΗΕ σε έκθεσή του, με θέμα τη ανεργία και τις πολιτικές λιτότητας στην Ευρώπη.

Μάλιστα ο Οργανισμός χρησιμοποιεί ως παράδειγμα τη χώρα μας επισημαίνοντας ότι οι μεταστροφές του μοντέλου στην ασφάλιση συνοδεύονται από μείωση μισθών που μεσοσταθμικά φθάνουν σχεδόν το 35% και ανεργία σε επίπεδα ρεκόρ, ενώ ταυτόχρονα επισημαίνει ότι οι πολιτικές λιτότητας στην Ευρώπη, οδηγούν όλο και περισσότερους Ευρωπαίους σε δεινή κατάσταση, καταδικάζοντας 800.000 παιδιά στη φτώχεια. Στην έκθεση διαπιστώνεται διάβρωση του ευρωπαϊκού μοντέλου και αλλαγή «στους όρους του κοινωνικού συμβολαίου».
Σε ότι αφορά τη γενικότερη εικόνα στην Ευρώπη, η έκθεση επισημαίνει χαρακτηριστικά ότι «στην Ευρώπη οι μειώσεις σε κοινωνικά επιδόματα, δαπάνες για την υγεία και τις βασικές κοινωνικές υπηρεσίες από μόνες τους απειλούν τα πιο ευαίσθητα κοινωνικά στρώματα. Σε συνδυασμό με την ανεργία, τους χαμηλούς μισθούς και τους υψηλότερους φόρους, τα μέτρα αυτά έχουν ενισχύσει τη φτώχεια και την κοινωνική περιθωριοποίηση».
Χαρακτηριστικά ο Οργανισμός αναφέρει ότι «μέχρι το 2012, ο αριθμός όσων απειλούνταν με φτώχεια είχε φτάσει στην ΕΕ τα 123 εκατομμύρια, σχεδόν το ένα τέταρτο του συνολικού πληθυσμού της Ένωσης» και συνεχίζει τονίζοντας πως «η υψηλή φτώχεια και ανισότητα δεν είναι αποτελέσματα μόνο της κρίσης, αλλά και συγκεκριμένων πολιτικών αποφάσεων που περικόπτουν τις κοινωνικές δαπάνες και περιορίζουν την πρόσβαση σε ποιοτικές δημόσιες υπηρεσίες».
Πηγή: http://www.periodista.gr/greece/item/11673.htm

cognitive capitalism

Φαίνεται πως είναι (θα είναι) δύσκολο να στήσουμε τον κόσμο ξανά με τα πόδια κάτω και το κεφάλι επάνω. Ακόμα χειρότερα, αυτό το “κεφάλι” γίνεται (και θα γίνεται) σε μεγάλο βαθμό μηχανή• το ίδιο και τα πόδια ή, το πιθανότερο, τα νεύρα των ποδιών. Φαίνεται ότι η ιδεολογική θωράκιση του καινούργιου καπιταλιστικού παραδείγματος είναι τόσο ελκυστική, ώστε να την υιοθετούν ακόμα και διάφοροι που (υποτίθεται) ότι θέλουν να την τρυπήσουν. Αλλά δεν θα τα παρατήσουμε• απ’ την “ταπεινή” (ε;;;;) εργατική θέση μας.
Το δίπλα (παρακάτω) απόσπασμα προέρχεται από ένα κείμενο του ακαδημαϊκού Νίκου Σμυρναίου (του πανεπιστήμιου της Τουλούζης) με τίτλο Πολιτική Οικονομία του Διαδικτυακού Ολιγοπωλίου : από την ψηφιακή επανάσταση στον γνωσιακό καπιταλισμό, απ’ το blog ephemeron (υπότιτλος: παρατηρώντας την βιομηχανία του εφήμερου) και συστήνεται σαν εισήγηση στην εκδήλωση του Digital Liberation Network στο θέατρο Εμπρός, στις 4 Απριλίου 2014. Καλή η ενασχόληση με τέτοιες δύσκολες πλευρές του καπιταλιστικού παρόντος και μέλλοντος• καλύτερο και χρησιμότερο να έχουν αντίλογο κούριερ (ή γραμματίνες, ή καθαριστές τζαμιών…).
Ο τονισμός δικός μας.)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90 έχει αρχίσει μια συζήτηση για το πως μπορεί να χαρακτηριστεί το καπιταλιστικό παράδειγμα του 21ου αιώνα. Η έννοια του Γνωσιακού Καπιταλισμού (Cognitive Capitalism) πηγάζει από αυτές τις συζητήσεις. Η κεντρική ιδέα είναι ότι ενώ οι βασικές αρχές της οικονομίας παραμένουν άθικτες (συσσώρευση κεφαλαίου, ανταγωνισμός μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας για το μοίρασμα της παραγόμενης υπεραξίας, εκμετάλλευση και αλλοτρίωση), η λειτουργία του καπιταλισμού στην εποχή μας έχει σημαντικές διαφοροποιήσεις από το βιομηχανικό μοντέλο που αναπτύχθηκε και κυριάρχησε στον 20ο αιώνα.
Η εργασία στα πλαίσια του γνωσιακού καπιταλισμού είναι σε μεγάλο μέρος άυλη. Αυτό σημαίνει ότι ένα σημαντικό κομμάτι των εργαζόμενων δεν καταπιάνεται με την παραγωγή και εμπορία υλικών αγαθών, αλλά με πληροφορίες και υπηρεσίες. Η άυλη εργασία προϋποθέτει διαφορετικές ικανότητες και δεξιότητες από την παραγωγή σε φορντικού τύπου βιομηχανίες. Ο γνωσιακός καπιταλισμός χρειάζεται εργαζόμενους με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, ικανούς για αυτόνομη εργασία, ευέλικτους και μετακινήσιμους σύμφωνα με τις ανάγκες του εργοδότη.
Ταυτόχρονα, αντίθετα με τη βιομηχανική εργασία, η άυλη εργασία στα πλαίσια του γνωσιακού καπιταλισμού περικλείει το σύνολο της συναισθηματικής και κοινωνικής δραστηριότητας των εργαζόμενων. Για παράδειγμα, η παρουσία ενός γνωσιακού εργαζόμενου στα ψηφιακά κοινωνικά δίκτυα και ο τρόπος που διαχειρίζεται τις σχέσεις του εκεί μπορεί να έχει έμμεσες θετικές ή αρνητικές επιπτώσεις στη φήμη ή την εικόνα της εταιρείας για την οποία δουλεύει. Για το λόγο αυτό τα όρια μεταξύ εργασίας και ελεύθερου χρόνου, επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής για ένα γνωσιακό εργαζόμενο είναι πολύ πιο δυσδιάκριτα συγκριτικά με έναν βιομηχανικό εργάτη.  
Παράλληλα, η άυλη εργασία με ψηφιακά εργαλεία παράγει μεγάλο όγκο δεδομένων σε σχέση με τον χρόνο εργασίας, τις ακριβείς δραστηριότητες του κατά τη διάρκεια της ημέρας, κλπ. Με άλλα λόγια ο γνωσιακός εργαζόμενος χαμηλής ιεραρχίας, όπως για παράδειγμα οι υπάλληλοι στα τηλεφωνικά κέντρα, υπόκειται σε συνεχή επιτήρηση από τον εργοδότη με στόχο τη μεγιστοποίηση της παραγωγικότητάς του.

Από οικονομικής άποψης το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της γνωσιακής εργασίας είναι ότι παράγει μεγαλύτερη υπεραξία από την υλική εργασία. Με άλλα λόγια τα περιθώρια κέρδους της διαδικτυακής βιομηχανίας είναι σημαντικότερα και επιτυγχάνονται πολύ γρηγορότερα από αυτά μιας παραδοσιακής βιομηχανικής δραστηριότητας. Έτσι εξηγούνται τα δυσθεώρητα κέρδη των προαναφερθέντων εταιρειών. Για παράδειγμα η Apple έκανε τον απίστευτο τζίρο των 697.000 δολαρίων ανά εργαζόμενο για το 2012. Συγκριτικά, η McDonalds έβγαλε μόνο 18.000 ανά εργαζόμενο. Η Apple είναι σήμερα η πλουσιότερη αμερικανική εταιρεία με αποθεματικά 145 δισεκατομμυρίων δολαρίων και ετήσιο τζίρο για το 2013 πάνω από 57 δισεκατομμύρια. Τα οικονομικά μεγέθη των υπόλοιπων, Google, Facebook, Microsoft, eBay, Amazon κλπ. είναι μικρότερα αλλά της ίδιας τάξης.
Πως καταφέρνουν αυτές οι εταιρείες να εξάγουν τόση υπεραξία από τους εργαζόμενους τους; Χωρίζοντας τους σε δύο κατηγορίες: από τη μια πλευρά η μειοψηφία των γνωσιακών εργαζόμενων υψηλής στάθμης (προγραμματιστές, μηχανικοί, ειδικοί στο μάρκετινγκ κλπ.), οι οποίοι απολαμβάνουν υπέρογκους μισθούς και ιδανικές συνθήκες εργασίας. Από την άλλη η πλειοψηφία της παραγωγικής δύναμης η οποία τις περισσότερες φορές ενοικιάζεται μέσω εργολάβων με χαμηλούς μισθούς. Έτσι μπορεί η Apple να είναι σήμερα η πρώτη εταιρεία σε πωλήσεις ηλεκτρονικών υπολογιστών, smartphones και tablets στο κόσμο χωρίς να έχει ούτε ένα ιδιόκτητο εργοστάσιο. Η παραγωγή γίνεται στην Κίνα από κολοσσούς όπως η Foxconn (1,5 εκατομμύρια εργάτες) σε συνθήκες εκμετάλλευσης τέτοιες που δεκάδες εργαζόμενοι αυτοκτονούν μην αντέχοντας τις συνθήκες διαβίωσης τους.Παρόμοιες σκληρές συνθήκες εργασίας υπάρχουν και στα κέντρα διανομής της Amazon ακόμη και στην Ευρώπη, όπου οι εργαζόμενοι, επισφαλείς σε μεγάλο ποσοστό, τελούν υπό συνεχή επιτήρηση και ψυχολογική πίεση. Φαίνεται λοιπόν ότι η εκμετάλλευση που προϋποθέτει η συσσώρευση κεφαλαίου δεν εξαφανίζεται στα πλαίσια του γνωσιακού καπιταλισμού αλλά έχει νέα χαρακτηριστικά και επιμερίζεται διαφορετικά μεταξύ των εργαζομένων.

 

αναδημοσίευση από :      http://www.sarajevomag.gr/entipa/teuhos_85/i85_p11_spirit1.html

Nα κάνουν γρήγορα οι κομμουνιστές, προλαβαίνουν δεν προλαβαίνουν...

Η εκτέλεση της Ελλάδας: Η επίσημη απόδειξη

http://www.koutipandoras.gr
 
Του Θύμιου Πατρινού

Η κυβέρνηση Σαμαρά έχει αποδεχθεί πλήρως και αδιαμαρτύρητα την παραγωγική λουμπενοποίηση της χώρας και τη μισθολογική ασιατοποίηση των εργαζομένων. Αυτό προέκυπτε ευθέως από το αναπτυξιακό πρόγραμμα που παρουσίασε πρόσφατα και που ακόμα ο νέος πρόεδρος του ΣΕΒ Θ. Φέσσας είπε κομψά στη γενική συνέλευση ότι χρειάζεται διορθώσεις και συμπληρώσεις. Αυτά τα ξέραμε και αν κάναμε την διαίρεση των 54,5 δισ. ευρώ που προβλέπει ο πρωθυπουργός ότι θα επενδυθούν έως το 2020 με τις 770.000 νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργήσουν, προκύπτει επενδυτικό κόστος ανά θέση εργασίας 70.779 ευρώ. Εννοείται ότι μια τέτοια θέση για να βγάλει τα λεφτά της η επένδυση προϋποθέτει μισθό ίσως και κάτω από τα 300 ευρώ το μήνα, γι΄ αυτό και κάναμε λόγο όχι για θέσεις εργασίας, αλλά για θέσεις δουλείας…
Τώρα όμως ήρθε η μελέτη της Ernst & Young για τις Άμεσες Ξένες Επενδύσεις που έγιναν το 2013 στην Ευρώπη ύψους 223 δισ. ευρώ, οι οποίες δημιούργησαν 163.000 θέσεις εργασίας. Αν κάνουμε την ίδια πράξη, δηλαδή διαιρέσουμε το ύψος των επενδύσεων με τις θέσεις εργασίας, τότε βγάζουμε πως το επενδυτικό κόστος ανά θέση εργασίας είναι στην Ευρώπη 1.368.098 ευρώ! Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι οι Ευρωπαίοι επενδύουν στην τεχνολογία και φτιάχνουν ακριβές δουλειές, ενώ ο κ. Σαμαράς οραματίζεται επενδύσεις εντάσεως εργασίας, δηλαδή χαμηλής παραγωγικότητας και προστιθέμενης αξίας. Δηλαδή καταδικάζει τη χώρα σε ασιατοποίηση και στην οριστική εξορία των 50.000 μεταπτυχιακών που μετανάστευσαν. Άρα, εκτελεί την προοπτική και το μέλλον της Ελλάδας.
Τους παραπάνω συλλογισμούς και πράξεις προκάλεσε σχετική ερώτηση στη Βουλή του ανεξάρτητου βουλευτή Μίμη Ανδρουλάκη, που μάλλον πέταξε την μπάλα στις κερκίδες, κάνοντας προσομοίωση στην ελληνική περίπτωση τα ευρωπαϊκά νούμερα: «Τηρουμένων των αναλογιών μπορεί να υποθέσει κανείς ότι θα χρειαστεί ένα ποσό της τάξης του 1.1 τρις ευρώ για να πραγματωθεί το πυροτέχνημα του Πρωθυπουργού για 790.000 θέσεις εργασίας μέχρι το 2020, κάτι που είναι εντελώς απίθανο…»
Αναλυτικά η ερώτηση του Μίμη Ανδρουλάκη έχει ως εξής: «Η πραγματική πολιτική παραμερίζει τις ανούσιες μετεκλογικές αψιμαχίες και επιστρέφει με το αδυσώπητο πρόσωπο της ανεργίας με μια είδηση έκπληξη: Η μελέτη της Ernst & Young αποκαλύπτει ότι μέσα στο 2013 έγιναν Άμεσες Ξένες Επενδύσεις στην Ευρώπη ύψους 223 δις ευρώ και δημιούργησαν 163.000 θέσεις εργασίας. Τηρουμένων των αναλογιών μπορεί να υποθέσει κανείς ότι θα χρειαστεί ένα ποσό της τάξης του 1.1 τρις ευρώ για να πραγματωθεί το πυροτέχνημα του Πρωθυπουργού για 790.000 θέσεις εργασίας μέχρι το 2020, κάτι που είναι εντελώς απίθανο αν στηριχτεί μονοσήμαντα στην είσοδο του ξένου κεφαλαίου που ειδικά στη χώρα μας έχει βραχυπρόθεσμα κερδοσκοπικά χαρακτηριστικά και συνήθως τοποθετείται εκτός παραγωγικής διαδικασίας.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός
-Θα καταθέσει άμεσα στη Βουλή την ξαναμαγειρεμένη περιγραφική μελέτη της McKinsey που εμφάνισε προεκλογικά ώστε να συζητηθούν οι προοπτικές της απασχόλησης με ρεαλιστικά στοιχεία σε συνδυασμό με τρία επίκαιρα ζητήματα: Εθνική διαπραγματευτική ατζέντα για τη μείωση του χρέους· Νέες μη συμβατικές μορφές ρευστότητας από ΕΚΤ· Αναθεώρηση του Μεσοπρόθεσμου για τήρηση εξωπραγματικών και ασύμφορων πρωτογενών πλεονασμάτων στο 4,5% του ΑΕΠ;
-Θα προχωρήσει μ’ ένα Εθνικό Σχέδιο και μια “έξυπνη” συντονιστική ομάδα στην ευθυγράμμιση των κινήτρων μεταξύ ΤΧΣ - τραπεζικού συστήματος, ΕΣΠΑ, Επενδυτικού Ταμείου, Επενδυτικού Νόμου, δημόσιων και ιδιωτικών επιχειρήσεων για την ανασυγκρότηση κλάδων και εταιριών της ελληνικής οικονομίας με σκοπό τη μέγιστη δυνατή αύξηση της βιώσιμης απασχόλησης;»