Eίναι ωραία να είσαι Ευρωπαία;

Το άρθρο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο φύλλο #26 της εφημερίδας δρόμου Άπατρις

Μέσα στο πολιτικό χάος που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια, δύο βασικές τάσεις ξεχωρίζουν: από τη μία, η σχετική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών να τάσσεται χωρίς δισταγμό υπέρ της παραμονής της Ελλάδας σε Ε.Ε. και ευρωζώνη, στηρίζοντας κόμματα και παρατάξεις που εφαρμόζουν με κάθε θυσία και κόστος τις νεοφιλελεύθερες συνταγές. Από την άλλη βλέπουμε να αναδύεται ένα έντονα ευρωσκεπτικιστικό (και δίχως ξεκάθαρη πολιτική κατεύθυνση) ρεύμα, το οποίο αντιμετωπίζει τις ευρω-εκλογές ως αφορμή για να εκφράσει την αγανάκτησή του μέσω της κάλπης. Είναι σίγουρο ότι η διαδικασία αυτή στην πραγματικότητα αποτελεί μια ανακύκλωση των «διαφορών» των ελληνικών κομμάτων στα μάτια του χουλιγκανοποιημένου και βαθιά αποπολιτικοποιημένου ελληνικού εκλογικού κοινού που εν τοις πράγμασι αδιαφορεί για τις διαδικασίες που υποτίθεται ότι διαμορφώνουν τα πλαίσια λειτουργίας του μεγάλου ευρωπαϊκού κράτους – αυτού του (νεο)-«φιλελεύθερου» οικονομικοπολιτικού πατερούλη της Ευρώπης. Βέβαια η ελληνική περίπτωση είναι διττή, καθώς διαπιστώνεται παράλληλη ευρωλαγνεία αλλά και αδιαφορία για τους θεσμούς της Ε.Ε. Αδιαφορία η οποία όμως δεν οφείλεται σε κάποια παγιωμένη αντίληψη περί του ανούσιου των ευρωεκλογών ή του αντιπροσωπευτικού συστήματος εν γένει. Η φαινομενική αυτή αντίφαση μπορεί να εξηγηθεί μόνο αν ιδωθεί η σχέση Ελλάδας – Ευρώπης, ιστορικά.

«Ανήκομεν εις την Δύσιν»

Η ιστορία αυτή ξεκινά από τη σύσταση του ελληνικού κράτους, με τη βοήθεια της Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας που επιθυμούσαν τη διάλυση τη Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,με την ίδρυση αντίστοιχων συμφερόντων πολιτικών κομμάτων και την εγκαθίδρυση του Βαυαρού βασιλιά Όθωνα, περνάει από το τέλος της «Μεγάλης Ιδέας» ως βασικής πηγής τροφοδότησης της νεοελληνικής αυτοσυνειδησίας, γυρίζει γύρω από την ένταξη μας στο στρατόπεδο των δυτικών συμμάχων κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη μοιρασιά του πλανήτη που ακολούθησε (που είχε ως συνέπεια και τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο), γίνεται εντονότερη με την εξόφθαλμη εμπλοκή των ΗΠΑ στα εσωτερικά της χώρας με τη δικτατορία των συνταγματαρχών και συνεχίζεται με την ένταξη της Ελλάδος στην Ε.Ο.Κ κι έπειτα στην ευρωζώνη.

Το ελληνικό κράτος, καθώς ποτέ δεν αποτέλεσε ανεξάρτητη ή αυτάρκη οικονομική και στρατιωτική δύναμη, αναζητούσε πάντα συμμαχίες με τις υπερδυνάμεις της Δύσης τόσο ώστε να επιβιώσει, δεδομένου ότι η εσωτερική παραγωγή δεν αρκούσε για την κάλυψη της πλειονότητας των αναγκών του πληθυσμού, όσο και ώστε να διασφαλίσει ή να επεκτείνει (όπως στην περίπτωση της μικρασιατικής εκστρατείας) τα σύνορα του, όντας σε μια γεωγραφική ζώνη αστάθειας και διαρκών εθνικών συγκρούσεων. Η τεχνητή πολεμική με την Τουρκία, που εξασφάλισε αρκετές δεκάδες δις δολάρια στις βιομηχανίες όπλων, καθώς και οι καλλιεργούμενοι εθνικισμοί και αλυτρωτισμοί των δύο λαών που βρέχονται απ’ το Αιγαίο, συνεπικουρούμενοι απ’ τα τετρακόσια χρόνια οθωμανικής κυριαρχίας στον ελλαδικό χώρο, συνετέλεσαν στην ηγεμονία της ιδέας ότι μόνο μέσω της ευρωπαϊκής προοπτικής και της ένταξης της χώρας σε οικονομικοπολιτικές συμμαχίες, όπως η Ε.Ε, ή στρατιωτικές συνεργασίες, όπως το ΝΑΤΟ, θα εξασφαλιστεί η ακεραιότητα της χώρας. Ενδεικτικές του γεγονότος είναι οι συνεχείς δηλώσεις κυβέρνησης/αντιπολίτευσης πως «τα ελληνικά σύνορα είναι τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Πέραν όλων αυτών, βέβαια, τα μεγάλα κύματα μετανάστευσης του ελληνικού πληθυσμού προς το δυτικό, κυρίως, κόσμο συνέβαλαν στη δημιουργία ενός μύθου για τις δυτικές μητροπόλεις. Οι διεθνείς συνθήκες, ραγδαίας καπιταλιστικής ανάπτυξης, έδωσαν την ευκαιρία σε αρκετούς μετανάστες να εργαστούν στο εξωτερικό και να επιστρέψουν στις χώρες τους μ’ ένα συγκεντρωμένο μικρό ή μεσαίο κεφάλαιο (το οποίο έγινε μεγαλύτερο σε χώρες με χαμηλής αξίας νόμισμα όπως η Ελλάδα), γεγονός που συνέδεσε στο νεοελληνικό φαντασιακό την Ευρώπη με τον πλούτο και την άνεση (σε αντίθεση με την φτώχια και την οικονομική μιζέρια της Ελληνικής πραγματικότητας). Έτσι, οι Έλληνες πορεύονται στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, με την ιδεολογική κληρονομιά του 20ού. Μια μίξη αδικαιολόγητης περηφάνιας για τα επιτεύγματα των κατοίκων του ελλαδικού χώρου πριν δυόμισι χιλιάδες χρόνια, χριστιανικής υποκρισίας, εθνικισμού,  αποπολιτικοποίησης και λαϊκισμού, μπολιασμένη με μια γερή δόση ευρωλιγούρας και ανάγκης επιβίβασης σε άρματα με αμερικάνικες, γερμανικές, ρώσικες ή κινέζικες σημαιούλες.

Ο ευρωπολίτης κι η ευρωπολιτεία

Τι είναι, λοιπόν, αυτή η σύγχρονη ευρωπολιτεία, για τη συντροφιά της οποίας οι πολίτες της Ευρώπης χάνουν, σιωπηροί, ένα προς ένα τα κεκτημένα δικαιώματα τους και ποιά είναι τα χαρακτηριστικά της; Ποιά είναι η Ελλάδα και τι σημαίνει τελικά το «να γίνουμε επιτέλους Ευρώπη»; Ποιά ακριβώς είναι η πολιτική φυσιογνωμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι τόσο ζηλευτή από την αόριστη, ασαφή και περιρρέουσα νεοελληνική μυθολογία; Η Ευρώπη της ανεργίας, της φτώχειας, της λιτότητας, της καταστολής, ακόμα και της «αποανάπτυξης» αν θέλουμε να μιλήσουμε την γλώσσα των οικονομιστών και του καπιταλισμού. Η νεοφιλελεύθερη Ευρώπη.

Η ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη οφείλεται κυρίως στην σταδιακή υποχώρηση του παγκόσμιου εργατικού κινήματος μετά το Μάη του 1968 και στο κλίμα απάθειας, ιδιώτευσης και κομφορμισμού που καλλιεργήθηκε συστηματικά στις περισσότερες Δυτικές χώρες τις τελευταίες 4 δεκαετίες, στην αδυναμία του καπιταλιστικού μοντέλου του κρατικού παρεμβατισμού και της σοσιαλδημοκρατίας ν’ αμβλύνουν τις κοινωνικές ανισότητες, στην συντηρητικοποίηση και αλλοτρίωση των δυτικών κοινωνιών μέσω της αναγωγής του παραγωγισμού και της ηθικής της εργασίας σε υπέρτατες αξίες και κυρίως στον πανικό που δείχνει το διεθνές κεφάλαιο μπροστά στη σταθερή πτώση του ποσοστού κέρδους του (λόγω της ανάγκης ν’ αγοράζει ολοένα και πιο προηγμένη τεχνολογία, της υπερπροσφοράς προϊόντων και του ανταγωνισμού). Από οικονομική άποψη, χαρακτηρίζεται από την επιστροφή σ’ έναν σκληρό μονεταρισμό και στην πλήρη χρηματιστικοποίηση της οικονομίας που είναι το αποτέλεσμα της ανατροπής της ενδοκαπιταλιστικής ισορροπίας προς όφελος του τραπεζικού κεφαλαίου έναντι των άλλων μορφών (βιομηχανικό, εφοπλιστικό, εμπορικό), το οποίο απέκτησε την πρωτοκαθεδρία λόγω της πτώσης του ποσοστού κέρδους στην παραγωγή και της συνεπακόλουθης μεταστροφής των επενδύσεων σε κάθε είδους χρηματιστικά «προϊόντα». Τέλος, σε πολιτικό επίπεδο, κύριο γνώρισμά του είναι η «μείωση του ρόλου του Κράτους». Στην πραγματικότητα αυτό που γίνεται στόχος από τους νεοφιλελεύθερους είναι μόνο ο αναδιανεμητικός ρόλος του κράτους στον βαθμό που αυτός συνέβαινε, υπήρχε και εκφραζόταν μέσα από τους θεσμούς του λεγόμενου «κοινωνικού κράτους», θεσμοί που δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η νομική αποκρυστάλλωση των εργατικών αγώνων και των κοινωνικών διεκδικήσεων, στο δίκαιο των αστικών πολιτευμάτων. Η «μείωση» του Κράτους βέβαια, δεν συμπεριλαμβάνει την καταστολή και την εισπρακτική πολιτική που, για χάρη της ελευθερίας των αγορών, εντατικοποιούνται αφήνοντας ,ως προς το κομμάτι αυτό, τα παραμύθια περί ελευθερίας των αγορών και ιδιωτικής πρωτοβουλίας μόνο προς κατανάλωση των πιο ανόητων.

Μέσα σ’ αυτό το οικονομικοπολιτικό περιβάλλον, ο ελληνικός καπιταλισμός είναι καταδικασμένος (όπως ήταν πάντα) να παραμείνει ο φτωχός συγγενής. Πάντα αντιπαραγωγικός, παρασιτικός και κρατικοδίαιτος, πάντα έκνομος ακόμα και με καπιταλιστικά κριτήρια νομιμότητας και με μόνιμη έλλειψη επενδυτικής νοοτροπίας, ακόμα και προ κρίσης, είναι σήμερα πιο καχεκτικός από ποτέ. Όσο περισσότερο συνειδητό είναι το γεγονός αυτό στην ελληνική αστική τάξη και το πολιτικό προσωπικό της χώρας, τόσο περισσότερο θ’ ακούμε τις πραγματικά απίστευτες ανοησίες περί ανάπτυξης γενικά και αόριστα, μείωσης του ελλείμματος και του δημοσίου χρέους, της ανεργίας, τόσο περισσότερο θα εθιζόμαστε στα διάφορα success story. Το μόνο που μπορεί να περιμένουμε είναι μεγαλύτερη φτώχεια, αύξηση ανεργίας, ολοσχερή εξαφάνιση κάθε κατάκτησης που σχετίζεται με την αγορά εργασίας, καταστολή, καταστολή, καταστολή. Πάνω σε αυτά τα δεδομένα, λοιπόν, βασίζεται ολόκληρο το σκεπτικό της «αναγκαιότητας για περισσότερη Ευρώπη», για «παραδειγματισμό από τα αυστηρά εξορθολογισμένα Δυτικά πρότυπα».

Ευρωπαϊκή Ένωση ή διεθνής απομόνωση: ένα ψευδές δίλημμα

Η προσκόλληση, βέβαια, στην ιδέα ότι η Ελλάδα είναι μια πλήρως καθυστερημένη χώρα (λαμβάνοντας ως μοναδική αφετηρία τα ενδοκαπιταλιστικά προβλήματα) σε σχέση με την αναπτυγμένη Ευρώπη και ότι η μόνη λύση είναι η μετατροπή της σε μια εκδυτικισμένη φιλελεύθερη ολιγαρχία – πράγμα που συνεπάγεται ότι «τα μνημόνια είναι ευλογία για τον τόπο» – επισκιάζει την άλλη πτυχή της πραγματικότητας, ότι δηλαδή και οι Δυτικές κοινωνίες βρίσκονται σε εξίσου βαθιά αποσύνθεση. Ο ευρωπαϊκός πολιτισμός δεν είναι αυτός που ήταν μερικές δεκαετίες πριν, όταν τα κοινωνικά κινήματα και οι δημοκρατικές πρωτοβουλίες κατάφεραν να προκαλέσουν ρωγμές στο συντηρητικό πολιτικό κατεστημένο. Απεναντίας, έχουν αρχίσει να παρουσιάζουν τις ίδιες «ανατολικού τύπου» παθογένειες (στην πραγματικότητα βέβαια πρόκειται για παθογένειες που σχετίζονται με το σύγχρονο στάδιο «ανάπτυξης» -ή, καλύτερα, σήψης – του καπιταλισμού) όπως αυτές της ελληνικής κοινωνίας (εξάπλωση της διαφθοράς – η οποία μπορεί να μην είναι ολοφάνερη όπως στην ελληνική περίπτωση, ωστόσο κυριαρχεί κάτω από έναν μανδύα νομιμότητας – διάλυση κάθε δημόσιας παροχής και ολική απαξίωση του δημόσιου αγαθού, μίσος προς τους αναξιοπαθούντες ανέργους, αντι-διανοουμενισμός, κραυγαλέος εθνικισμός και συντηρητισμός). Συνεπώς, ούτε η δήθεν «ευρωπαϊκή λύση» -και κατ’ επέκταση η θεοποίηση της Δύσης- βάσει μια παλιότερης εικόνας, μπορεί να υιοθετείται αστόχαστα και αβασάνιστα σαν μια βιώσιμη πρόταση, ούτε φυσικά και ο στείρος ευρωσκεπτικισμός (που φλερτάρει με τον ακραίο εθνικισμό, το λαϊκισμό και τη συνωμοσιολογία) συνιστά μια άξια αντιπρόταση. Πάνω σε αυτό το διττό πρόβλημα εμείς καλούμαστε να δώσουμε απαντήσεις: θα επιλέξουμε τη σύγχρονη ευρωπαϊκή ταυτότητα ως αποκούμπι που μας παρέχει μια δήθεν σιγουριά ή θα πέσουμε στην παγίδα του επικίνδυνου απομονωτισμού που συστηματικά καλλιεργείται (όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλες τις χώρες της Ευρώπης);

Αντί επιλόγου: «Ανήκομεν εις τον εαυτό μας»

Την ώρα που η συνθηματολογία στην κεντρική πολιτική σκηνή, λοιπόν, κινείται μεταξύ του «Ευρώπη ή χάος» και «Χάος ή Ευρώπη», αντίρροπες δυνάμεις αναπτύσσονται στο εσωτερικό των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Στις συνθήκες της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης αναδύονται μεν κινήματα με περισσότερο ή λιγότερο ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, ενισχύονται όμως σημαντικά και οι νεοσυντηρητικές δυνάμεις, όπως και η ακροδεξιά, με αποκορύφωμα φυσικά την εκτόξευση του νεοναζισμού στην Ελλάδα, μέσω της Χρυσής Αυγής. Ο ευρωσκεπικισμός παίρνει περισσότερο λαϊκίστικες διαστάσεις είτε στρέφοντας τα βέλη του στην «απληστία των golden boys», είτε ψάχνοντας αποδιοπομπαίους τράγους στους «τεμπέληδες της νότιας Ευρώπης» και τους μετανάστες, είτε «αποκαλύπτοντας» μυστικές συνωμοσίες κατά συγκεκριμένων εθνών-θρησκειών. Από την άλλη, οι πολίτες καλούνται να απαντήσουν διαρκώς σε προκατασκευασμένα κλειστά δίπολα και να επιλέξουν αν «ανήκομεν εις την δύσιν» ή αν «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» (ή «η Γαλλία ανήκει στους Γάλλους»).

Σε πείσμα όλων αυτών, εμείς επιμένουμε πως «ανήκομεν εις τον εαυτό μας» (ως άτομα, ο καθένας ξεχωριστά, και ως κοινωνία κατ’ επέκταση) και έχουμε όλους τους λόγους του κόσμου ν’ αγωνιστούμε για την αυτοδιεύθυνση, την αυτοδιαχείριση και τη συλλογική και ατομική αυτονομία.

Συγγραφή: Efor, Ian Delta, Μιχάλης Θ

πηγή:

http://eagainst.com/articles/european/

Τα λάθη πληρώνονται

Από το δημοσίευμα των Financial Times -το οποίο δεν διέψευσε κανείς-, προκύπτει πως ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος εκτελούσαν εντολές σε βάρος της Ελλάδας και της Δημοκρατίας τον Νοέμβριο του 2011. Αυτό δεν είναι κάτι που δεν γνωρίζαμε αλλά επιβεβαιώθηκε πια και επίσημα.



Τώρα πια ξέρουμε γιατί, αν και η Ελλάδα δεν ήταν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία επιβλήθηκε Μνημόνιο -ήταν ακόμα η Ιρλανδία και η Πορτογαλία-, τα αποτελέσματα της επιβολής του Μνημονίου στη χώρα μας ήταν πολύ χειρότερα από αυτά των άλλων χωρών, και οδήγησαν την Ελλάδα στη διάλυση.

Ήταν τραγικό λάθος των Ελλήνων πολιτών να εμπιστευτούν ξανά στις εκλογές του 2012 τα δυο κόμματα που οδήγησαν την Ελλάδα στην χρεοκοπία.

Κι αυτό το λάθος το πληρώνουμε όλοι.

Δεν έγινε ποτέ καμία διαπραγμάτευση του Μνημονίου από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.
Δεν έγινε διαπραγμάτευση του Μνημονίου από τον Σαμαρά γιατί δεν μπορούσε να κάνει διαπραγμάτευση ο Σαμαράς.

Οι Γερμανοί κρατούσαν τόσο τον Σαμαρά, όσο και τον Βενιζέλο, στο χέρι. Θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να αποκαλύψουν τα έργα και τις ημέρες των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ -οι Γερμανοί τους έδιναν τις μίζες όλα αυτά τα χρόνια- και να οδηγήσουν αυτά τα δυο κόμματα στην διάλυση.

Διαπραγμάτευση θα μπορούσε να κάνει μόνο ένα κόμμα και ένας πρωθυπουργός που δεν τον είχαν στο χέρι.

Στις 14 Μαίου του 2012 -δηλαδή μετά τις πρώτες εκλογές και πριν τις εκλογές του Ιουνίου- έγραφα στο κείμενο «Ποιος μπορεί;»:

«Αν η χώρα μας θέλει να διαπραγματευτεί το Μνημόνιο, αυτή η διαπραγμάτευση δεν μπορεί να γίνει από τον Αντώνη Σαμαρά και τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Είναι ‘ανοιχτοί’ από παντού, εκβιάζονται και δεν έχουν την δυνατότητα να διαπραγματευτούν τίποτα. Επίσης, δεν έχουν την επιθυμία. Δεν τους συμφέρει.»

Και συνέχιζα:

«Έχει την πολιτική ικανότητα ο Αλέξης Τσίπρας, αν γίνει πρωθυπουργός, να διαπραγματευτεί το Μνημόνιο, ώστε να μην συνεχιστεί το μαρτύριο της χώρας και των πολιτών μέχρι την ολική εξαθλίωση;

Δεν το ξέρω. Αλλά, αν δεν μπορεί ο Τσίπρας, δεν μπορεί κανείς.»

Οι Έλληνες πολίτες κυριεύτηκαν από τον φόβο στις εκλογές του 2012 και έκαναν ξανά κυβέρνηση την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Όποιος φοβάται τα χάνει όλα.

Τώρα οι Έλληνες πολίτες καλούνται να διορθώσουν το λάθος που έκαναν το 2012.
Ελπίζω και εύχομαι να μην είναι πια αργά.

pitsirikos

Φοβηθήκαμε

Φοβηθήκαμε μη χάσουμε μισθούς κι επιδόματα κι έγινε ο μισθός μας επίδομα,

Φοβηθήκαμε μη χάσουμε μεροκάματα από τις απεργίες και χάσαμε τις δουλειές μας,
Φοβηθήκαμε τους μετανάστες και γίνανε μετανάστες τα παιδιά μας,
Φοβηθήκαμε μη και χρεοκοπήσουν οι τράπεζες κι αυτές μας παίρνουν τώρα τα σπίτια,
Φοβηθήκαμε μη χάσουμε τις καταθέσεις μας και μείναμε ταπί,
Φοβηθήκαμε μη χάσουμε τις επιδοτήσεις και μας παίρνουν τα χωράφια,
Φοβηθήκαμε μη χάσουμε τις συντάξεις και δεν έχουμε να πάρουμε ούτε για τα φάρμακά μας,
Φοβηθήκαμε το δελτίο στα καύσιμα και μείναμε χωρίς θέρμανση και παραδώσαμε μαζικά τις πινακίδες των αυτοκινήτων,
Φοβηθήκαμε τη φτώχεια και την εξαθλίωση και κόσμος τρέφεται από τα συσσίτια και τα σκουπίδια,
Φοβηθήκαμε μη καταρρεύσουν τα ασφαλιστικά ταμεία και μέσω του PSI φάγανε όλα τα αποθεματικά τους
Φοβηθήκαμε τους κομμουνιστές και τους αναρχικούς και ανεχτήκαμε να τρομοκρατούν οι νεοναζί ακόμη και να δολοφονούν
Φοβηθήκαμε μη τυχόν και επηρεαστεί η αγορά από τις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας και γεμίσαμε λουκέτα σε όλη την Ελλάδα
Φοβηθήκαμε να τα βάλουμε με την κυβέρνηση και μισήσαμε τον δημόσιο υπάλληλο, τον μετανάστη, τον άστεγο, τον ζητιάνο,
Φοβηθήκαμε να διεκδικήσουμε από τον εργοδότη μας και ενοχλούμαστε από όποιον τολμά να αντιστέκεται ακόμη,
Φοβηθήκαμε την προπαγάνδα του ΜEGA και του ΣΚΑΙ και κλείσαμε μέχρι και την ΕΡΤ!
Φοβηθήκαμε τη ζωή μας χωρίς ευρώ κι ευρώ στην τσέπη μας δεν έχουμε!
Φοβηθήκαμε μήπως πεθάνουμε εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυξήθηκε για πρώτη φορά η βρεφική και παιδική θνησιμότητα, ενώ μειώθηκε το προσδόκιμο επιβίωσης!
Φοβηθήκαμε να ονειρευθούμε τη ζωή μας καλύτερη κι έγινε η πραγματικότητά μας εφιάλτης

 Bella Karvela

ΠΗΓΉ:  http://padapiomenoss.tumblr.com/

Πιάσε έναν πρωθυπουργό στο τέσσερα!..

     Σαν παλιό μαγέρικο. Έτσι Αντωνάκη;

     Αυτή είναι η ”καθαρή”πολιτική σου;
     Αυτό είναι που μπορείς να”κοιτάς…

τον λαό στα μάτια”;

Από το Ουδέν Σχόλιον

     Έτσι λειτούργησες”υπεύθυνα” σαν αρχηγός τηςαξιωματικής αντιπολίτευσης;
     Αντί να ζητήσεις, να απαιτήσεις εκλογές (μιλάμε για τον Νοέμβρη του 2011, τότε που ο νυν αντιπρόεδρός σου ”άδειασε” τον Μεγάλο Ηλίθιο, τον κατάπιε αμάσητο),
     ..συμφώνησες, δηλαδή έσκυψες το κεφάλι στην πρόταση-εντολή Μπαρόζο, να ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΕΙ για πρωθυπουργός ο τραπεζίτης Παπαδήμος;
     Αντί να επιδιώξεις να γίνεις εσύ πρωθυπουργός με λαϊκή εντολή, προτίμησες να προσκυνήσεις τρόϊκα, Μέρκελ, Κομισιόν και Μπαρόζο, εις βάρος της πατρίδας σου και των δημοκρατικών θεσμών! 

     Ωραία αξιωματική αντιπολίτευση! Τα καλά τα γιουσουφάκια!
     Ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα ΔΕΧΤΗΚΕ να διοριστεί πρωθυπουργός κάποιος έξω απ’ το πολιτικό σύστημα, παρακάμπτοντας την προσφυγή στην γνώμη και την βούληση του λαού! 
     Καταλάβατε ότι τότε, εκείνες τις μέρες ΣΚΟΤΩΣΑΤΕ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;
     Ότι συνωμοτήσατε και ΣΥΝΩΜΟΤΗΣΕΣ εναντίον του ελληνικού λαού και εγκαθιδρύσατε δικτατορία;
     ΜΕ ΤΟ ”ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ” ΟΡΙΣΑΤΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ;
     ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΓΙΑ ΕΣΑΣ, ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ;
     Σε ποιά ευνομούμενη χώρα θα είσασταν όλοι εσείς ακόμη ελεύθεροι να παριστάνετε τους πολιτικούς και τους ταγούς;

     Και ζητάς τώρα να σε ξαναπιστέψει ο ελληνικός λαός και να σε ξαναψηφίσει;
     Γιατί;
     Για να βυσσοδομήσεις και πάλι πίσω απ’ τις πλάτες μας;
     Δεν σου φτάνουν όσα δεσμά χάλκεψες για την χώρα;

     Αιδώς Αντωνάκη!
     Λίγη τσίπα κύριε ”πρωθυπουργέ”!
     Μιά σταλιά ελληνικό αίμα στις φλέβες σας!

Ν. Μπογιόπουλος: Αποσταθεροποιήστε τους!

Ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ προέβη σε δήλωση προς τους ιθαγενείς (συγγνώμη: τους πολίτες) της εθνικά και πολιτικά ανεξάρτητης Ελλάδας, με την οποία τους επέστησε την προσοχή να ψηφίσουν «σωστά» στις επερχόμενες εκλογές, ώστε να μην διασαλευτεί η… «σταθερότητα».

   Η Μέρκελ, ο Μπαρόζο, ο «Σαρκολάντ», ο Ρομπάι και όλοι αυτοί οι δημοκράτες εταίροι που –αδιαμφισβήτητα πλέον και σε συνεργασία με τα ντόπια ανδρείκελα και τις εγχώριες «ρόμπες»- επέβαλαν από τις Κάννες ως δοτό πρωθυπουργό της χώρας τον Παπαδήμο, αγωνιούν μη και διασαλευτεί στην Ελλάδα η … «σταθερότητα».

   Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο κ.Σαμαράς, τόνισε με έμφαση ότι το εκλογικό αποτέλεσμα που θα προκύψει από την κάλπη αφενός θα είναι εγκεκριμένο από τους εγχώριους και διεθνείς «σταθεροποιητές», αφετέρου θα είναι το επιθυμητό για το κόμμα του και την κυβέρνησή του αποτέλεσμα, και ως εκ τούτου διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να πληγεί η… «σταθερότητα» στην Ελλάδα.

   Ο κ.Βενιζέλος, σχεδόν καθημερινά πλέον, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, δηλώνει ότι οι ψηφοφόροι «πρέπει» να ψηφίσουν τον ίδιο και την «Ελιά» του στις εκλογές, ειδάλλως η… «σταθερότητα» θα πάει πάπαλα.

   Ο κ.Σταύρος Θεοδωράκης θέλει κι αυτός να τον ψηφίσετε ώστε να συμβάλει κι εκείνος με τον δικό του τρόπο στην διασφάλιση της… «σταθερότητας» στη χώρα.

   Επειδή, συνεπώς, επιβεβαιώνεται για μια ακόμα ο στίχος του ποιητή ότι «Δεν αντέχουν οι λέξεις σ' όλα τα χείλη», και επειδή, εν ολίγοις, δεν υπάρχει MEGAφωνο ανασκολόπισης των εννοιών από το οποίο να μην έχουν ξεφτιλίσει το νόημα των λέξεων (σσ: από «σωτηρία» μέχρι «ανάπτυξη» και από «ανάκαμψη»μέχρι «σταθερότητα») θεωρούμε αναγκαίο να πάρουμε μια γεύση της «σταθερότητάς τους».

   Δεδομένου ότι τα στοιχεία που ακολουθούν αφορούν σε ό,τι πολυτιμότερο έχουμε – στα παιδιά μας – η γεύση είναι τόσο πικρή, είναι τόσο οδυνηρή που μόνο κάποιος εντελώς «χαλασμένος» θα αρνιόταν ότι η καταγραφή τους συνιστά το προφανές: Την πιο χαρακτηριστική απεικόνιση της «σταθερότητας» για την οποία μας μιλούν και με την απώλεια της οποίας μας… απειλούν! Ιδού: 

   O αριθμός των παιδιών που βρίσκονταν σε κίνδυνο φτώχειας στην Ελλάδα για το έτος 2012, ανήλθε στις 686.000 παιδιά! Ναι! Σχεδόν 700.000 παιδιά βιώνουν από πρώτο χέρι τη «σταθερότητα» στην Ελλάδα του κ.Βενιζέλου και του κ.Σαμαρά, τη «σταθερότητα» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, τη «σταθερότητα» της «Ελιάς» και του ΔΝΤ, τη «σταθερότητα» της ΕΕ, της ΟΝΕ, του ευρώ και όλης της γκάμας των θιασωτών του «ευρωμονόδρομου».

   Στα συμπεράσματα της έκθεσης, ανάμεσα στα άλλα, αναφέρονται και τα εξής:

• Στην Ελλάδα που τα παιδιά που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού ανέρχονταν σε 686.000 ή στο 35,4% το 2012, από 30,4% το 2011, τα πιο ευάλωτα είναι τα μονογονεϊκά (74,7%) και τα τρίτεκνα/πολύτεκνα (43,7%) νοικοκυριά.
• Στα νοικοκυριά με εξαρτώμενα παιδιά κάτω των 14 ετών ο κίνδυνος φτώχειας έφθασε το 28,1% το 2012 από 23,2% το 2011. Δύο στα τρία μονογονεϊκά νοικοκυριά (ποσοστό 66%) απειλείται από τη φτώχεια, σημειώνοντας αύξηση κατά 22,8 μονάδες από το 2011.
•  Τα πιο φτωχά παιδιά που ζουν σε νοικοκυριά σε κίνδυνο φτώχειας ανέρχονταν το 2012 σε 276.000 ή 14,2% σημειώνοντας αύξηση 47,6% σε σχέση με το 2011. 
• Τα παιδιά αυτά ζουν σε νοικοκυριά που το μηνιαίο εισόδημα για μια τετραμελή οικογένεια με δυο παιδιά κάτω των 14 ετών κυμαινόταν (για το 2012) κάτω από τα 670€.
•  Τα παιδιά που ζουν σε νοικοκυριά που κανένας ενήλικας δεν εργάζεται, ανέρχονταν σε 292.000 ή 13,2% το 2012, έχοντας αυξηθεί κατά 204.000 από το 2008.
• Τα φτωχά παιδιά που ζουν σε νοικοκυριά που επιβαρύνονται από το κόστος στέγασης, δηλαδή οι συγκεκριμένες δαπάνες υπερβαίνουν το 40% του εισοδήματός τους, ανέρχονται στο 92,2% (2012). 

   Αυτή είναι η «σταθερότητα» του κ.Βενιζέλου. Του κ.Σαμαρά. Του ΔΝΤ. Του «αναγκαίου (κατά το «Ποτάμι») Μνημονίου». Αυτή είναι η «σταθερότητα» της ΕΕ και όλης της «ευρωπαρέας», όλων των αποχρώσεων. Αυτή είναι η «σταθερότητα» από την οποία ξεπήδησαν και πάνω στην οποία βρωμίζουν τον τόπο τα φίδια του ναζισμού.

   Τι πιο αναγκαίο, λοιπόν, ο ψηφοφόρος να αμφισβητήσει την «σταθερότητά τους»; Πόσο πολύτιμη εγγραφή για το σήμερα και το αύριο μια ψήφος που αντιπολιτεύεται αυτή την «σταθερότητα», με τρόπο τόσο ισχυρό και τόσο ξεκάθαρο, που κανείς δεν θα μπορεί να θολώσει το λαϊκό μήνυμα υπέρ της αποσταθεροποίησης – ναι, της αποσταθεροποίησης - της «σταθερότητάς τους». Και τι είναι πιο ευγενές και σταθερό; Ψήφος υπέρ των παιδιών μας ή ψήφος κυβερνητικής αναπαραγωγής μιας «σταθερότητας» που μετατρέπει το λαό και τα παιδιά του σε «ευρήματα» των στατιστικών της εξαθλίωσης;

 aristeri-diexodos

Ψηφίστε τους! Τα ΝΕΑ αποκαλύπτουν ότι μετα τις εκλογές θα κατασχουν μισθούς, συντάξεις για χρέη στην εφορία

Κατασχέσεις μισθών, συντάξεων και καταθέσεων για οφειλές στο Δημόσιο έως 10.000 ευρώ ξεκινά η εφορία, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ».

Νέες, ακόμα πιο άγριες, ελεγκτικές μεθόδους θα εφαρμόζουν οι υπηρεσίες της εφορίας από σήμερα- και μέχρι το 2017- για την είσπραξη ληξιπρόθεσμων οφειλών από τους φορολογούμενους,  καθώς δημιουργεί για κάθε φορολογούμενο το οικονομικό και τραπεζικό του προφίλ. Μεταξύ άλλων θα προβλέπεται ημι-αυτοματοποιημένη διαδικασία χρέωσης λογαριασμών ακόμη και για μικρές οφειλές μέχρι 1.000 ευρώ. Ταυτόχρονα θα υπάρχει και διασύνδεση των ελεγκτικών υπηρεσιών με το κτηματολόγιο, το Δημοτολόγιο, το ΙΚΑ, τον ΕΟΠΠΥ, τα δικαστήρια, τα υποθηκοφυλακεία κ.α . Οι ηλεκτρονικές κατασχέσεις θα επεκτείνονται, πλέον  και σε αλλά χρηματοοικονομικά προϊόντα όπως, αμοιβαία κεφάλαια, ρέπος και προθεσμιακές καταθέσεις. stokokkino.gr

Μην τους πιστεύετε!

Χριστόφορος Κάσδαγλης στο thepressproject.gr

Η μοίρα το ’φερε, η πιο καθεστωτική εκπομπή της τηλεόρασης να λέγεται… Ανατροπή. Μόνο που χθες το βράδυ, το μόνο που συνέβη εκεί ήταν η ανατροπή της δημοσιογραφικής λογικής. Κι όσο για το ερώτημα για την παράσταση νίκης, το έφαγε φαίνεται η γάτα του κ. Πρετεντέρη.

Κάθισα χθες βράδυ και παρακολούθησα για χάρη σας την «Ανατροπή» του Γιάννη Πρετεντέρη, όπου παρουσιάστηκε η τελευταία δημοσκόπηση της GPO.

Ειλικρινά θαύμασα τη μαεστρία με την οποία παρουσιάζονται τα ευρήματα της έρευνας. Σε μερικές περιπτώσεις θαύμασα επίσης τον τρόπο που στήνονται μερικές ερωτήσεις, ή που δεν τίθενται άλλες.

Δεν ισχυρίζομαι ότι οι δημοσκοπήσεις είναι στημένες. Δεν ξέρω αν υπάρχουν στημένες δημοσκοπήσεις. Αυτό για το οποίο έχω πειστεί είναι ότι τα γκάλοπ τείνουν όλο και περισσότερο -για λόγους που έχουν αναλυθεί επαρκώς- να χάσουν τη χρησιμότητά τους ως εργαλείο ανάλυσης. Πέρα άλλωστε από τους καθαρά τεχνικούς λόγους, οι εταιρείες δημοσκοπήσεων αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του πολιτικού και του μιντιακού συστήματος και ταλανίζονται από την ίδια κρίση αξιοπιστίας μ’ αυτά.

Αλλά το θέμα μου σήμερα δεν είναι τόσο οι δημοσκοπήσεις, όσο ο τρόπος που μεθοδεύονται και, κυρίως, ο τρόπος που παρουσιάζονται.

Ο Γιάννης Πρετεντέρης, έχοντας πάρει φόρα από το δελτίο Ειδήσεων του Mega, υπήρξε άκρως εμμονικός στον τρόπο παρουσίασης των ευρημάτων. Πριν απ’ αυτό, όμως, ας μου επιτραπεί ένα αμιγώς δημοσιογραφικό σχόλιο.

Στο πάνελ χθες βράδυ φιγουράριζε πρώτος πρώτος ο Μάκης Βορίδης. Ο Μάκης Βορίδης ήταν χθες όλη μέρα -τουλάχιστον στα social media- το τιμώμενο πρόσωπο, the talk of the day όπως θα ’λεγε και ο κοσμοπολίτης Πρετεντέρης αν ήταν διατεθειμένος να αγγίξει το θέμα. Ο λόγος ήταν ότι εμφανίστηκε στο δικαστήριο ως συνήγορος των εταιρειών Energa και Hellas Power, η οποία φέσωσε το ελληνικό δημόσιο με αρκετά εκατομμύρια από τα χαράτσια που εισέπραξε από τους πελάτες της και δεν τα απέδωσε στο Δημόσιο. Εντάξει, ο διευθυντής ειδήσεων του Mega δεν θεώρησε το θέμα αρκετά σημαντικό για να το παίξει στο δελτίο – δικαίωμά του. Αλλά ο δημοσιογράφος Πρετεντέρης, στη δική του εκπομπή, δεν είχε τη δημοσιογραφική περιέργεια να κάνει μια σχετική ερώτηση στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του κυβερνώντος κόμματος; Δεν τον ενδιαφέρει η θεαματικότητα της εκπομπής του; Δεν θέλει να αυξήσει τα νούμερά του; Δεν θέλει να εμπεδώσει την επαγγελματική του φήμη; Εδώ που τα λέμε, για να μην αδικούμε κανέναν, κάτι ανάλογο ισχύει και για τους καλεσμένους της εκπομπής. Ως εκπρόσωποι της κοινωνίας ή ως πολιτικοί αντίπαλοι του Βορίδη, θα είχαν κάθε λόγο να κάνουν μια αναφορά στο θέμα. Τους διέφυγε. Ή το απέφυγαν.

Επέδειξε λοιπόν χθες βράδυ ο Γιάννης Πρετεντέρης ιδιαίτερη εμμονή στον τρόπο παρουσίασης των αποτελεσμάτων της έρευνας. Κατά την άποψή του, στην αξιολόγηση των απαντήσεων και στη σύγκριση των ποσοστών με την προηγούμενη μέτρηση, πριν από ένα μήνα, θα έπρεπε να ληφθεί σοβαρά υπόψη ότι βρισκόμαστε πλέον δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές, οπότε θα ήταν αναμενόμενο να οξυνθεί η ένταση της κριτικής των πολιτών απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, που ωστόσο φαίνεται ότι τελικά παρέμεινε σταθερή.

Ας το ξαναδούμε λίγο αυτό, υπό το φως των συγκεκριμένων απαντήσεων: Το 51,4% των πολιτών εκτιμά ότι η ζωή των πολιτών θα χειροτερέψει τα επόμενα χρόνια. Το ποσοστό αυτό παρέμεινε περίπου αμετάβλητο σε σχέση με την προηγούμενη μέτρηση. Περίεργο εύρημα, αν σκεφτεί κανείς ότι στο μεταξύ: 1. Επιβεβαιώθηκε από την Eurostat ότι η χώρα έχει πρωτογενές πλεόνασμα. 2. H χώρα βγήκε επιτέλους στις αγορές. 3. Οι αγορές με τη θετική αντίδρασή τους επιβράβευσαν το ελληνικό success story. 4. Ξεκίνησε η διανομή του κοινωνικού μερίσματος. 5. Η κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι δεν θα υπάρξουν άλλα μνημόνια. 5. Αποκαλύφθηκε, μέσω του προεκλογικού σποτ της νέας Δημοκρατίας, ότι ακόμα και ο πρόεδρος Ομπάμα πιστεύει ότι θα δούμε φως στην άκρη του τούνελ. (Εντάξει, στο μεταξύ αποδείχτηκε ότι δεν είπε κάτι τέτοιο ο πρόεδρος Ομπάμα, αλλά το Mega, όπως επίσης και τα άλλα κανάλια, αυτό δεν το έπαιξε, οπότε ο κόσμος υποτίθεται ότι δεν το ξέρει)

Μετά από όλες αυτές τις επιτυχίες, παραμένει η απορία: τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε; Γιατί ο κόσμος επιμένει ότι θα χειροτερέψει η ζωή των πολιτών; Γιατί πιστεύει ότι «θα χειροτερέψει η οικονομία τα επόμενα χρόνια (49,8%); Γιατί «κρίνει αρνητικά τις προσπάθειες της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της κρίσης» (63,1%); Από πού κι ως πού θεωρεί ότι «η οικονομική πολιτική δεν αποδίδει καρπούς» (66,3%); Γιατί αποφαίνεται ότι «η χώρα δεν βγαίνει από την κρίση» (67,5%);

Αυτά τα ερωτήματα δεν πέρασαν καν από το μυαλό του κ. Πρετεντέρη ή, κι αν πέρασαν, φαίνεται ότι τα απώθησε.

Κι ακόμα, πώς γίνεται περίπου το 70% των πολιτών να προβλέπει ότι θα επιβληθούν νέα μέτρα, όταν ο πρωθυπουργός εμφατικά διαβεβαιώνει περί του αντιθέτου; (Tο νούμερο αυτό το καταγράφω κατά προσέγγιση, γιατί οι άνθρωποι της Ανατροπής θεώρησαν σωστό να μη συμπεριλάβουν τη σχετική απάντηση στις αναφορές τους στο twitter. Σύμπτωση.)

Άλλο πάλι κακό προέκυψε με τη δέσμη των ερωτήσεων που είχαν σχέση με τον δημοψηφισματικό χαρακτήρα των εκλογών. Το 60,4%, λέει, «διαφωνούν με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για μετατροπή των εκλογών σε δημοψήφισμα». Ποια πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ; Μόλις προχθές ο ίδιος ο Πρετεντέρης έλεγε στο δελτίο Ειδήσεων ότι ο Βενιζέλος έριξε το γάντι και ο ΣΥΡΙΖΑ το σήκωσε. Ο Σαμαράς διακηρύσσει ότι στις εκλογές διακυβεύεται η πολιτική σταθερότητα. Το ΠΑΣΟΚ προϊδεάζει την κοινή γνώμη ότι επίκειται κυβερνητική κατάρρευση. Αληθεύει μεν ότι η πρόταση ήταν πράγματι του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η ερώτηση τίθεται με προσχηματικό τρόπο δεδομένου ότι ο δημοψηφισματικός χαρακτήρας των εκλογών είναι πλέον κοινός τόπος.

Ασαφής, ασαφέστατη, και άκρως προβληματική είναι η επόμενη ερώτηση: «Να πάμε σε εκλογές αν βγει πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ;». Πέραν του ότι εν προκειμένω υπάρχει προϊδεασμός του ερωτώμενου υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ (!) σε σχέση με την παράσταση νίκης (αλήθεια, η ερώτηση περί παράστασης νίκης κάπου παράπεσε και δεν την συμπεριέλαβε ο κ. Πρετεντέρης στην εκπομπή του;;;), η ερώτηση δεν αντέχει σε οποιαδήποτε κριτική. Πόσο, δηλαδή, να είναι η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από το δεύτερο κόμμα, 1%, 3%, 5%; Κι αν δηλαδή, υποθετικά, η διαφορά είναι 10 μονάδες, και πάλι θα έπρεπε η κυβέρνηση να παραμείνει στη θέση της; Ε, αυτό ούτε ο κ. Πρετεντέρης δεν το υποστηρίζει!

Άλλο πρόβλημα πάλι, με την επόμενη ερώτηση: «Να αποχωρήσει το ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση αν η Ελιά αποδοκιμαστεί στις εκλογές;». Πόσο, δηλαδή, θα είναι η αποδοκιμασία της Ελιάς; Σε τι ποσοστό να την αφήσουμε; Εδώ, λοιπόν, το 51,2% αποφαίνεται πως όχι, δεν πρέπει να αποχωρήσει το ΠΑΣΟΚ αν αποδοκιμαστεί η Ελιά. Και επειδή η απάντηση είναι παράλογη, καλό είναι να αναζητήσουμε την ευθύνη στην… ερώτηση.

Και πάμε τώρα στο καλύτερο. «Είναι έτοιμος ο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει;». Όχι, απαντάει το 71,7%. Το σχόλιό μου εν προκειμένω είναι ότι θα έπρεπε η ίδια ακριβώς ερώτηση να τεθεί τόσο για τη Νέα Δημοκρατία όσο και για το ΠΑΣΟΚ-Ελιά-Δημοκρατική Παράταξη. Παράδειγμα: «Είναι έτοιμη η Νέα Δημοκρατία να κυβερνήσει;». Μη βιαστείτε να απαντήσετε! Και προπαντός μην πείτε με σιγουριά πως ναι, είναι. Από πουθενά δεν προκύπτει ότι η Νέα Δημοκρατία είναι έτοιμη να κυβερνήσει. Από πουθενά δεν προκύπτει ότι ήταν έτοιμη το 2012, εξ ου και οι άθλιες κυβερνητικές επιδόσεις της (όπως άλλωστε προκύπτει και από τις προηγούμενες απαντήσεις). Θα μου πείτε ότι, παρόλα αυτά, η Νέα Δημοκρατία κυβερνάει. Σωστό.

Ο απόλυτος σουρεαλισμός επελαύνει με την επόμενη ερώτηση. Για ποιο λόγο ψηφίζουν οι πολίτες: «Για να συμβάλουν στην πολιτική σταθερότητα» (51,8%) ή «για την ανατροπή της κυβέρνησης» (38,7%); Περίεργο, εγώ νόμιζα ότι οι πολίτες ψηφίζουν επίσης για να εκλέξουν ευρωβουλευτές, περιφερειάρχες και δημάρχους. Δεν θα ’πρεπε να υπάρχει τουλάχιστον κι αυτή η επιλογή;

Ανατροπή, σου λέει μετά…

Όλο και πιο χαμηλά

Από τη στιγμή που ο Θ. Πάγκαλος, μέσω του ρ/σ Βήμα, χαρακτήρισε «νούμερο» τον Μ. Γλέζο και επιτέθηκε στη Ρ. Δούρου με χυδαίο τρόπο καλώντας την να εμφανιστεί με μπικίνι σε αφίσα και κάνοντας λόγο για «βρόμικη φάτσα» λέγονται διάφορα για το αν είχε κάποια κρυφή στόχευση σε σχέση με την μάχη στην περιφέρεια Αττικής.

Προφανώς δεν είχε απολύτως κανένα σχέδιο πέρα από το να εξάγει αυτό που υπάρχει μέσα του - τέτοιος ήταν, τέτοιος είναι, τέτοια λέει, με άνεση αφού αντιμετωπίζεται από μεγάλο μέρος του συστήματος ως πανέξυπνος αλλά κάπως ασυγκράτητος. Η Νέα Δημοκρατία, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν βρήκε κάτι να πει για τη λεκτική βία που άσκησε ο πρώην υπουργός ο οποίος δήλωσε πως θα ψηφίσει ΝΔ ή Ποτάμι. Γενικά, το κόμμα του Α. Σαμαρά έχει μια επιλεκτική αλαλία - λίγα θέματα τους συγκινούν και προκαλούν την αντίδρασή τους, βασικά οι δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που προσφέρονται ως ένδειξη εσωκομματικής αρρυθμίας.

Δεν στέκεται πια κανείς εύκολα σε ειδήσεις που αποδεικνύουν ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει στον τρόπο με τον οποίο νέμεται την εξουσία η κυβέρνηση, γιατί συμβαίνουν συνεχώς τόσα, που τι να σε πρωτοεντυπωσιάσει. Στα ψιλά πέρασε, για παράδειγμα, το γεγονός ότι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Μάκης Βορίδης είναι ο συνήγορος βασικού κατηγορούμενου στην υπόθεση Energa - Hellas Power, δύο εταιρειών που κατηγορούνται ότι ζημίωσαν το Ελληνικό δημόσιο κατά 270 εκατ. ευρώ.

Οι δύο εταιρίες κατηγορούνται ότι  εισέπρατταν το χαράτσι της ΔΕΗ αλλά τα χρήματα αυτά δεν κατέληξαν ποτέ στα κρατικά ταμεία. Στον δικαστικό τους αγώνα, λοιπόν, έχουν συμπαραστάτη ένα κορυφαίο στέλεχος της ΝΔ που υποτίθεται ότι επιθυμεί την καταδίκη των πρωταγωνιστών του σκανδάλου και την επιστροφή των κλεμμένων στο Δημόσιο. Και λέμε «υποτίθεται» γιατί δεν προκύπτει κάτι τέτοιο από την απουσία του ΥΠΟΙΚΟ ως παράσταση πολιτικής αγωγής στη δίκη.

Στα social media έγινε ένας ενδιαφέρων διάλογος γύρω από τον διορισμό του πατέρα της Εύας Καϊλή στο Δ.Σ. νοσοκομείου στη Θεσσαλονίκη. Η υποψήφια ευρωβουλευτής της Ελιάς θέλησε να αμυνθεί στα πολλά επιθετικά σχόλια που δέχθηκε το ΠΑΣΟΚ για τον τρόπο με τον οποίο εξακολουθεί να πολιτεύεται, τακτοποιώντας ημετέρους, και θύμισε ότι η θέση αυτή είναι άμισθη. «Γιατί δεν αφήνεται να πάει κανένας άλλος στις άμισθες θέσεις του δημοσίου;» αντέτεινε κάποιος, για να αυτοπροταθεί ένας άλλος με την παρατήρηση ότι ως απλήρωτος εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα έχει και την κατάλληλη εμπειρία!

Υπάρχει μια εκρηκτική αντίθεση ανάμεσα στο success story που διαφημίζει η κυβέρνηση και στην κοινωνική πραγματικότητα. Αλλά μέχρι τις ευρωεκλογές, το Μέγαρο Μαξίμου θα προβάλλει τα καλά νέα, θα ασκείται στην παροχολογία και θα καλλιεργεί κομμουνιστοφαγικά σύνδρομα προσπαθώντας να εμφανίσει τον ΣΥΡΙΖΑ ως γιάφκα επικίνδυνων για τη σταθερότητα συμμοριτών.

Κατά τα άλλα, λεφτά υπάρχουν μέχρι την 25η Μαΐου. Αφορολόγητο πετρέλαιο στους αγρότες, για τους παραγωγικούς σκοπούς, μέσα στον επόμενο χρόνο, υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός  Αντώνης Σαμαράς από τη Μυτιλήνη, όπου πραγματοποίησε περιοδεία. Την ίδια ώρα ανώτατη πηγή του υπουργείου Οικονομικών ανακοίνωνε ότι έρχεται χαλάρωση των δημοσιονομικών στόχων και μείωση φόρων από Σεπτέμβριο.

Όλα θα κριθούν, λένε, από την έκβαση που θα έχει ο νέος γύρος διαπραγματεύσεων με την τρόικα τον Σεπτέμβριο.  Η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών εκτιμά ότι η ικανοποιητική εκτέλεση του προϋπολογισμού και η συζήτηση που προγραμματίζεται να ξεκινήσει στο τέλος Αυγούστου για την περαιτέρω ελάφρυνση του ελληνικού χρέους ανοίγουν τον δρόμο για βελτιώσεις στο πρόγραμμα προσαρμογής. Άλλωστε, η πρακτική της διανομής του κοινωνικού μερίσματος, όπως υπογραμμίζεται αρμοδίως, θα συνεχιστεί, όσο επιβεβαιώνονται τα πρωτογενή πλεονάσματα.

Την Παρασκευή ο πρωθυπουργός θα παρουσιάσει το εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο μέχρι το 2021 και δεν έχει καμία σημασία αν θα είναι κάτι σοβαρό και πειστικό, σημασία έχει η βαβούρα που θα γίνει και η κατασκευή της εντύπωσης ότι ο Α. Σαμαράς μας βγάζει από το τούνελ. Είναι πραγματικά τόσο αισιόδοξοι όσο δείχνουν; Όχι βέβαια. Υπάρχει μεγάλη αγωνία για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών αλλά και των αυτοδιοικητικών εκλογών, ειδικά για το ενδεχόμενο να μην περάσει ο υποψήφιος της ΝΔ στον β γύρο ούτε στην περιφέρεια Αττικής ούτε στον δήμο Αθηναίων. (Διαβάστε αναλυτικά: Το αυτοδιοικητικό άγχος της ΝΔ)

Ο γγ εσόδων Χ. Θεοχάρης έκανε γκάφα που αποκάλυψε προεκλογικά ότι έρχονται κατασχέσεις μικροποσών σε τραπεζικούς λογαριασμούς για χρέη προς την εφορία. Τον άδειασαν πανηγυρικά και τον υποχρέωσαν να τα μαζέψει. Όπως άλλωστε μάζεψαν και το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό. Εξάλλου, για όποιον δεν το έχει παρατηρήσει, ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας έχει εξαφανιστεί από το κάδρο και μάλλον αυτό θα κρατήσει μέχρι την ώρα της κάλπης - για προφανείς λόγους.
tvxs

Σεξιστικά σχόλια Πάγκαλου για τη Ρένα Δούρου – Αποκάλεσε «νούμερο» το Μανώλη Γλέζο

 Επίθεση κατά του ΣΥΡΙΖΑ εξαπέλυσε ο Θεόδωρος Πάγκαλος, μιλώντας στον BHMA 99,5 το πρωί της Τρίτης, λίγα 24ωρα πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Η επίθεση πάντως δεν ήταν πολιτική καθώς καταφέρθηκε με χαρακτηρισμούς κατά συγκεκριμένων προσώπων. Αποκάλεσε «νούμερο» το Μανώλη Γλέζο ενώ χρησιμοποίησε σεξιστικές εκφράσεις εναντίον της Ρένας Δούρου.

Συγκεκριμένα ο Θεόδωρος Πάγκαλος, κατηγόρησε τη Ρένα Δούρου ότι παραβιάζει «κτηνωδώς» τις διατάξεις της προεκλογικής εκστρατείας, κολλώντας παντού αφίσες με τη «βρομερή της φάτσα».

«Θέλω να ολοκληρωθεί η εκστρατεία της κ. Δούρου. Να δούμε ολόσωμη φωτογραφία με μπικίνι. Να δούμε τι ψηφίζουμε. Όλα τα κορμιά στην πίστα» συμπλήρωσε ενώ απαντώντας σε σχόλιο ακροατή επί της κατηγορίας ότι το σχόλιό του ήταν σεξιστικό απάντησε πως κάνει χιούμορ πάνω σε μια σεξιστική και αισχρή συμπεριφορά η οποία είναι «να προβάλλεις τη φάτσα σου προεκλογικά».

Παράλληλα αποκάλεσε «νούμερο» τον Μανώλη Γλέζο, λέγοντας: «Δε μπορεί τον άλλον που είναι ''νούμερο'', που δε μπορεί να μπει στο αεροπλάνο και να τον βάζουμε επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου».

Χαρακτήρισε εξωφρενική συμπεριφορά την ψήφο στο ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας πως τον ενοχλεί βαθύτατα ότι ένας στους πέντε Έλληνες, ψηφίζει «το παράλογο και το εξωφρενικό». Σε ό,τι αφορά τη δική του ψήφο, ο πρώην υπουργός ανέφερε ότι θα ψηφίσει ΝΔ ή Ποτάμι, αλλά πάντως όχι ΔΗΜΑΡ γιατί βαριέται, ούτε Ελιά, αφού δεν τον θέλουν.

Πηγή: http://tvxs.gr

ΕΜΕΤΟΣ: Ο Πάγκαλος βρίζει Γλέζο και Δούρου

“ Απαντώντας σε σχόλιο ακροατή της εκπομπής πως το σχόλιό του ήταν σεξιστικό, ο πρώην υπουργός είπε πως είναι σαφές πως κάνει χιούμορ πάνω σε μια σεξιστική και αισχρή συμπεριφορά «να προβάλλεις τη φάτσα σου προεκλογικά» ”

Βαριές εκφράσεις χρησιμοποίησε σε βάρος στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ο πρώην υπουργός, Θεόδωρος Πάγκαλος, μιλώντας στο ΒΗΜΑ FM.

Αποκάλεσε «νούμερο» τον Μανώλη Γλέζο λέγοντας χαρακτηριστικά: «δε μπορεί τον άλλον που είναι ''νούμερο'', που δε μπορεί να μπει στο αεροπλάνο και να τον βάζουμε επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου».

Κατηγόρησε την παράταξη της Ρένας Δούρου πως παραβιάζει «κτηνωδώς» τις διατάξεις της προεκλογικής εκστρατείας κολλώντας παντού αφίσες με «τη βρωμερή της φάτσα». «Θέλω να ολοκληρωθεί η εκστρατεία της κ. Δούρου. Να δούμε ολόσωμη φωτογραφία με μπικίνι. Να δούμε τι ψηφίζουμε. Όλα τα κορμιά στην πίστα», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Πάγκαλος.

Απαντώντας σε σχόλιο ακροατή της εκπομπής πως το σχόλιό του ήταν σεξιστικό, ο πρώην υπουργός είπε πως είναι σαφές πως κάνει χιούμορ πάνω σε μια σεξιστική και αισχρή συμπεριφορά «να προβάλλεις τη φάτσα σου προεκλογικά».

Ο κ. Πάγκαλος, χαρακτήρισε εξωφρενική συμπεριφορά την ψήφο στο ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας πως τον ενοχλεί βαθύτατα ότι ένας στους πέντε Έλληνες, ψηφίζει «το παράλογο και το εξωφρενικό».

Θα ψηφίσω ΝΔ ή Ποτάμι

Ο κ. Πάγκαλος, δήλωσε πως για να επιβληθεί ο νόμος και η τάξη στη χώρα πρέπει να προηγείται την επομένη των εκλογών η ΝΔ.

Παρότρυνε πάντως όσους θέλουν να εκδηλώσουν τη δυσαρέσκειά τους στην κυβερνητική πολιτική, να ψηφίσουν κόμματα που είναι ευρωπαϊκά, δέχονται την ισονομία και δεν βρίσκονται στην κυβέρνηση. «Είναι δυο. Το Ποτάμι και η ΔΗΜΑΡ», είπε χαρακτηριστικά.

Ο πρώην υπουργός, είπε πως ο ίδιος δεν είναι σίγουρος ακόμη αν θα ψηφίσει Ποτάμι η ΝΔ, πάντως ξεκαθάρισε πως δε θα ψηφίσει ΔΗΜΑΡ γιατί «βαριέται».

Σε ότι αφορά την Ελιά ο κ. Πάγκαλος είπε πως του γύρισε την πλάτη ενώ κατηγόρησε τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, Πάρη Κουκουλόπουλο και Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο πως του φέρθηκαν ως τραμπούκοι.

Είπε επίσης, πως αφού η Ελιά του «έκανε την τιμή» να τον διαγράψει, έχει βγει «στο κουρμπέτι» και θα επιλέξει την ψήφο του με «ελεύθερο μυαλό»

Πηγή: naftemporiki.gr

periodista.gr

Ελιά ή κελιά κύριε Βενιζέλο;

Του Κώστα Βαξεβάνη
Η μοναδική φράση του Ευάγγελου Βενιζέλου στην οποία σίγουρα δεν μπορείς να εντοπίσεις υποκρισία είναι αυτή που εκστόμισε σε ανύποπτο χρόνο στη Βουλή: «Δεν θα μας βάλετε εσείς φυλακή». Είναι μια φράση που συγκεντρώνει αγωνία, ένταση και, περιέργως, αλήθεια. Είναι βέβαια ενδιαφέρον πως είναι από τις σπάνιες φορές που ο Βενιζέλος χρησιμοποιεί το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο αντί του οικείου του και αγαπημένου του πρώτου ενικού. Έτσι το «δεν θα με βάλετε εμένα φυλακή» γίνεται «δεν θα μας βάλετε». Ακόμη και αυτός ο Ναπολέων του «εγώ» καταλαβαίνει πως δεν μπορεί να δείξει τόση αγωνία προτάσσοντας ένα προσωπικό φόβο. Άλλωστε με το «μας» της φυλακής στέλνει ένα μήνυμα και σε άλλους.  Βενιζέλος πέρασε τη μισή του πολιτική ζωή να νομοθετεί ιδιοτρόπως και τυχαίως υπέρ συμφερόντων και την άλλη μισή να δημιουργεί τις νομικές καλύψεις, ακριβώς για να μην πάει φυλακή. Από εκείνη την αλλαγή που έκανε πριν δεκαετίες στον ποινικό κώδικα, με την οποία γλίτωσε τη φυλακή η αφρόκρεμα της Θεσσαλονίκης που είχε κάνει μεταγραφές στα Πανεπιστήμια με πλαστά χαρτιά έως τον νόμο για να μην πάνε φυλακή οι υπουργοί και από το σκάνδαλο Λαυρεντιάδη έως τα υποβρύχια και τη SIEMENS, ο Βενιζέλος αποδεικνύεται ευέλικτος χονδρέμπορος νόμων. Κάνει νόμους που κάποιους βολεύουν.

Η μεγάλη του επιτυχία όμως, όπως φαίνεται από τις αποκαλύψεις στο www.koutipandoras.gr, είναι το PSI. Το κούρεμα των ομολόγων και οι δανειακές συμβάσεις. Ως σήμερα η γενική εντύπωση είναι πως με το «κούρεμα» αφανίστηκαν οι μικροομολογιούχοι, έκλεισαν τα ασφαλιστικά ταμεία που είχαν ομόλογα του Δημοσίου και ευνοήθηκαν απλώς οι Τράπεζες, οι οποίες μετά από το κούρεμα «για να μην καταρρεύσουν» ανακεφαλαιοποιήθηκαν από τα λεφτά μας φυσικά. Κάτι που δεν έγινε με τα Ταμεία.

Κομμάτι της γενικής εικόνας πολιτικής ευθύνης Βενιζέλου, είναι πως ως Υπουργός Οικονομικών ενέταξε το «κούρεμα» και τις δανειακές συμβάσεις στο Αγγλικό Δίκαιο. Δηλαδή οι πιστωτές έχουν το δικαίωμα μέσω του Αγγλικού Δίκαιου, να προχωρήσουν σε κατάσχεση ελληνικών περιουσιακών στοιχείων (κτίρια, έσοδα, ελληνικό απόθεμα χρυσού, πλουτοπαραγωγικές πηγές κλπ), αν προκύψει διαφωνία μεταξύ των δύο μερών. Δηλαδή το Αγγλικό Δίκαιο εξασφαλίζει την από εκεί πλευρά και αφαιρεί από την Ελλάδα το όπλο της στάσης πληρωμών. Όλα αυτά, όπως άλλωστε και η υπαγωγή στα μνημόνια, εμφανίστηκαν ως αναγκαία.

Να όμως που τα έγγραφα που δημοσιοποιεί η «Πανδώρα», αποδεικνύουν ότι η υπαγωγή στο Αγγλικό Δίκαιο ήταν ένα προσωπικό παιχνίδι και μια επιλογή του Υπουργού Οικονομικών Ευάγγελου Βενιζέλου. Ο ίδιος ως υπουργός, ζήτησε από την αμερικανική εταιρεία «Cleary Gottlieb Steen and Hamilton» να παίξει το ρόλο συμβούλου στο ελληνικό PSI με αμοιβή αρκετών εκατομμυρίων. Ο Lee Buchheit, μετρ και μέτοχος της εταιρείας, ανέλαβε τις διαμεσολαβήσεις και τις επαφές με τους ομολογιούχους και ενημέρωνε τον Βενιζέλο προσωπικά. Ο Buchheit τέλη Ιουλίου 2011, ενημέρωσε τον Βενιζέλο προφορικά και στις 4 Αυγούστου και γραπτά, πως οι ομολογιούχοι προτείνουν να ενταχθούν οι διαδικασίες «κουρέματος» στο Αγγλικό Δίκαιο, ώστε να μην έχουν εκπλήξεις από πιθανή αλλαγή του ελληνικού νόμου στο μέλλον. Παρόλα αυτά, εξηγούσε στον Βενιζέλο πως η υπαγωγή στο Αγγλικό Δίκαιο έπρεπε να αποφευχθεί. Πρότεινε λοιπόν, εγγράφως πάντα, να διατηρηθούν τα ομόλογα στο Ελληνικό Δίκαιο και να δεσμευτεί η Ελλάδα πως εννοεί αυτό που ισχύει ως εκείνη την στιγμή. Έτσι οι πιστωτές εξασφαλίζονταν από την πιθανή νομική αλλαγή. Ο Buchheit είχε ενημερώσει επίσης για ένα μεγάλο πλεονέκτημα της Ελλάδας. Πως το σύνολο σχεδόν του χρέους της διεπόταν από το Ελληνικό Δίκαιο και ήταν πολύ εύκολο να πει στους πιστωτές πως έτσι θα παραμείνει. Δηλαδή μπορούσε να τους πει πρακτικά πως αν δεν το αποδεχθούν, η Ελλάδα μπορεί να κάνει στάση πληρωμών και να χάσουν τα λεφτά τους. Αυτά όλο πρότεινε ο άνθρωπος που πληρώθηκε για να παρέχει τις υπηρεσίες του για το PSI

Ο Βενιζέλος δεν έκανε τίποτα από όλα αυτά. Αντιθέτως, τις ημέρες που η εταιρεία του δίνει τη λύση, ο ίδιος συνομιλεί με ομολογιούχους με επιστολές, στις οποίες αναφέρει (από τον Ιούλιο ακόμη) πως το Δίκαιο που θα διέπει τη διαδικασία θα είναι το Αγγλικό. Έχει δηλαδή ήδη αποφασίσει και προωθεί μια επιζήμια επιλογή χωρίς διαπραγμάτευση. Τον Φεβρουάριο του 2012, λίγο δηλαδή πριν το PSI, τόσο ο πρωθυπουργός Παπαδήμος όσο και ο αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών Σαχινίδης, επισήμως δηλώνουν πως η Ελλάδα έχει επιλέξει να προωθήσει PSI με Ελληνικό Δίκαιο. Οκτώ μήνες όμως πριν ο Βενιζέλος έχει επιλέξει άλλη λύση. Το ερώτημα είναι αν Παπαδήμος και Σαχινίδης όταν κάνουν τις δηλώσεις λένε ψέματα ή αγνοούν και οι ίδιοι τις κινήσεις Βενιζέλου.

Δύο ημέρες πριν το PSI, ο Βενιζέλος σε συνέντευξή του στον Νίκο Χατζηνικολάου, δηλώνει πως είναι καλό το Αγγλικό Δίκαιο και για τις δανειακές και για τα ομόλογα. Δεν το εμφανίζει ως λύση που επέβαλαν δανειστές και ομολογιούχοι αλλά ως καλή δική του επιλογή. Λέει ψευδώς μάλιστα πως τις μελλοντικές διαφορές θα τις επιλύσουν τα ελληνικά δικαστήρια, ενώ η αλήθεια είναι πως τα δικαστήρια του Λουξεμβούργου επιδικάζουν οποιαδήποτε διαφορά με βάση το Αγγλικό Δίκαιο.

Με τις ρυθμίσεις Βενιζέλου για το PSI κάποιοι κερδίζουν δισεκατομμύρια αφού δεν «κουρεύονται» όλα τα ομόλογα. Όσα ομόλογα κατέχει η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα και εταιρείες α λα Goldman Sachs εξαιρούνται του «κουρέματος». Τα ασφαλιστικά ταμεία και οι μικροομολογιούχοι καταστρέφονται, αλλά οι τράπεζες σώζονται. Το βασικό είναι πως η χώρα γίνεται όμηρος των δανειστών. Δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το όπλο της στάσης πληρωμών που είναι διαδικασία της ελεύθερης αγοράς. Οι πιστωτές θα πληρωθούν είτε κατάσχοντας τον ενεργειακό πλούτο της χώρας, είτε κατάσχοντας ελληνική περιουσία και τα αποθέματα χρυσού της Ελλάδας στο Λονδίνο. Η χώρα είναι ανοχύρωτη και παραδομένη, ενώ αναπαράγεται το φοβικό επιχείρημα «δεν γίνεται αλλιώς»

Οι αποφάσεις του Βενιζέλου για το PSI δεν είναι μια αβλεψία ή κακή εκτίμηση. Όλα τα στοιχεία που υπάρχουν αποδεικνύουν πως γνώριζε, μπορούσε να πράξει αλλιώς αλλά δεν το έκανε. Δηλαδή από ποινική πια και όχι πολιτική άποψη, έκανε παράβαση καθήκοντος και απιστία με δόλο.

Αυτός είναι ο λόγος που ο Βενιζέλος απειλεί, εκβιάζει πολιτικά και φοβάται μην χάσει την πολιτική και καναλική ασυλία. Μπορεί λοιπόν να λέει «Ελιά» αλλά στο μυαλό του έχει τα κελιά.

http://www.koutipandoras.gr

ΣΥΡΙΖΑ για το σκάνδαλο Energa και Hellas Power: Εγκληματική ανευθυνότητα και ύποπτη στάση από Στουρνάρα και Καμίνη

«Το πρωτοφανές σκάνδαλο με τις ιδιωτικές εταιρίες Energa και Hellas Power, που εισέπρατταν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για λογαριασμό της ΔΕΗ από το "χαράτσι" και τα δημοτικά τέλη χωρίς ποτέ να τα αποδίδουν στο Δημόσιο, εκθέτει τώρα την κυβέρνηση, αλλά και τον δήμαρχο Αθήνας»

Μείζον πολιτικό θέμα δημιουργεί η στάση της κυβέρνησης και του Δήμου Αθηναίων στη δίκη των πρωταγωνιστών του μεγάλου σκανδάλου των εταιριών Energa και Hellas Power, που καταχράσθηκαν 250 εκατ. ευρώ από το "χαράτσι" της ΔΕΗ και τον ειδικό φόρο ηλεκτρικού ρεύματος - τα οποία εισέπρατταν και δεν απέδιδαν. Ενώ τη ζημία αυτή έχουν υποστεί κυρίως το Δημόσιο και ο Δήμος, «περιέργως» - από ολιγωρία ή για άλλους λόγους -  δεν παρίστανται ως πολιτική αγωγή στη δίκη, ελαφρύνοντας ουσιαστικά τη θέση των κατηγορουμένων.  Συνειρμούς προκαλεί και το γεγονός ότι την υπεράσπιση του βασικού κατηγορούμενου έχει αναλάβει ο κοινοβουλευτικός εκποσωπος της ΝΔ Μάκης Βορίδης, για τον οποίο ανακύπτει ζήτημα τουλάχιστον ηθικής τάξεως (πληροφορίες: sofokleousin.gr).

Η ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ:

«Το πρωτοφανές σκάνδαλο με τις ιδιωτικές εταιρίες Energa και Hellas Power, που εισέπρατταν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για λογαριασμό της ΔΕΗ από το "χαράτσι" και τα δημοτικά τέλη χωρίς ποτέ να τα αποδίδουν στο Δημόσιο, εκθέτει τώρα την κυβέρνηση, αλλά και τον δήμαρχο Αθήνας κ. Καμίνη. 

Την ίδια στιγμή που οι Έλληνες πολίτες αντιμετωπίζουν τις κατασχέσεις για ελάχιστα χρέη, το Ελληνικό Δημόσιο και ο Δήμος Αθήνας δεν παρέστησαν στη δίκη των υπευθύνων της εταιρίας που κατηγορούνται για υπεξαίρεση 250 εκ. ευρώ για να διεκδικήσουν τα οφειλόμενα ως πολιτική αγωγή. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι δικηγόρος των υπευθύνων του σκανδάλου είναι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ κ. Βορίδης, αποκαλύπτοντας έτσι το πέπλο διαπλοκής γύρω από την προσπάθεια αθώωσης όσων καταχράστηκαν τεράστια ποσά εις βάρος των Ελλήνων φορολογουμένων. 

Οι κ.κ. Στουρνάρας και Καμίνης οφείλουν να δώσουν τώρα εξηγήσεις και να σταματήσουν να καλύπτουν τους “ημετέρους” τους».  

Η δήλωση του Υπευθύνου του Τομέα Ενέργειας της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ  και Βουλευτή Μεσσηνίας  Θανάση Πετράκου:

«Μείζον πολιτικό θέμα προκύπτει για την κυβέρνηση Σαμαρά διότι ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών κος Στουρνάρας δεν παρέστη ως πολιτική αγωγή στην δίκη των υπευθύνων των εταιρειών Energa και Hellas Power οι οποίοι υπεξαίρεσαν και καταχράστηκαν σύμφωνα με το κατηγορητήριο περισσότερα από 250 εκατομμύρια ευρώ μέρος των οποίων ήταν και  το «Χαράτσι της ΔΕΗ» το οποίο εισέπραξαν αλλά ουδέποτε απέδωσαν στο δημόσιο. Είναι ιδιαίτερα   προκλητικό  ενώ το Υπουργείο Οικονομικών  προχωράει σε κατασχέσεις για οφειλές που δεν ξεπερνούν τις μερικές χιλιάδες να καλύπτει  τους υπεύθυνους των συγκεκριμένων εταιρειών οι οποίοι ΚΑΤΑΧΡΑΣΤΗΚΑΝ δημόσια έσοδα δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ.

Η μη παράσταση του Υπουργείου Οικονομικών ως πολιτική αγωγή συνιστά παράβαση καθήκοντος και για τον κ. Στουρνάρα  και για την κυβέρνηση συνολικά.

 Ο υπουργός Οικονομικών και η κυβέρνηση οφείλουν να λογοδοτήσουν και  θα  λογοδοτήσουν σύντομα στον Ελληνικό Λαό γιατί χαρίζουν  δεκάδες  εκατομμύρια  ευρώ  στους καταχραστές και απατεώνες. 

Εκτός  βέβαια  από την   παράβαση καθήκοντος η  κυβέρνηση και  ιδιαίτερα  η Ν.Δ. είναι  υπολογη και  για  σαφείς  ενδείξεις  διαπλοκής ,διότι τι  άλλο μπορεί   να  σημαίνει όταν δικηγόρος των υπευθύνων του σκανδάλου είναι  ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της κος Βορίδης. Οφείλουμε  να υπενθυμίσουμε  στην Ν.Δ.  ότι το νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικό

Ο κ. Στουρνάρας οφείλει  να  απαντήσει  αν υπήρξε παρέμβαση του Κ.Ε. της ΝΔ για να μην παραστεί το Υπουργείο Οικονομικών ως πολιτική αγωγή ώστε να διευκολυνθεί στο έργο του κ. Βορίδη  δηλαδή  η  αθώωση των κατηγορουμένων.

Τέλος έκθετος  και  υπόλογος  είναι  και ο κος Καμίνης  και οφείλει να δώσει εξηγήσεις στους δημότες του Δήμου Αθηναίων γιατί  αποφάσισε να μην παραστεί ως πολιτική αγωγή ο Δήμος  Αθηναίων παρόλο που οι εταιρείες αυτές καταχράστηκαν πολλά εκατομμύρια ευρώ δημοτικά τέλη.

Ο Ελληνικός  λαός  θα απαντήσει  με την  ψήφο  του  στις  25  ΜΑΙΟΥ στην  κυβέρνηση  της  διαπλοκής  και   της  παράβασης  καθήκοντος και  η  απάντηση  του  θα  είναι  πολύ  σκληρή».  

left.gr

Από τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ στην κατασκευή του ελληνικού μοντέλου των Ουκρανών του “Δεξιού Τομέα”

Ο πλήρης εκφασισμός της εναπομείνασας βάσης του ΠΑΣΟΚ και πιο συντριπτικά της ΝΔ , με την έντεχνη πολιτική δουλειά που ασκούν καθημερινά και ολημερίς τα τηλεοπτικά κανάλια,  βρισκόμαστε σε ένα κομβικό σημείο όπου η αποσταθεροποίηση του προηγούμενου μοντέλου κυριαρχίας όπου πρωταγωνιστούσαν φιλοδημοκρατικά κώματα ΠΑΟΣΚ-ΝΔ,  να μετασχηματίζεται προς πιο ολοκληρωτικά σχήματα.
Η διάλυση του ΠΑΣΟΚ  ενός λαϊκού πυλώνα που ακουμπούσε η κυριαρχία μετά τους μετασχηματισμούς που επέβαλε από το τέλος των μεταπολεμικών καθεστώτων, είναι φανερή. H διάλυση του(ΠΑΣΟΚ) δεν γίνεται από την επιμονή κινηματικών ή άλλων λαϊκών παραγόντων και λόγων,  αλλά είναι επιλογή των μηχανισμών που  σχεδιάζουν και επιβάλουν τους όρους της κυριαρχίας και συγκεκριμένα το καθεστώς του Μνημονίου..
Το σημερινό οικονομικό μοντέλο που κυβερνά την Ελλάδα, που διέπεται από το “Σύνταγμα” του Μνημονίου, θα έχει ελάχιστες επιλογές στην κατεύθυνση που πρέπει να πάρει.  Είναι αμφίβολο αν αυτή τη στιγμή μπορεί να βρει κοινωνικές συμμαχίες για να μπορέσει να υπάρξει εντός ορίων όπως ορίζονταν από δημοκρατικά καθεστώτα.
Θα πρέπει να θεωρείτε βέβαια ότι παρόλο τον υπανθρωπισμό/εκφασισμό  μεγάλων κοινωνικών μερών που κυκλοφορούσαν με το ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και λοιπά σχήματα(ΛΑΟΣ-ΔΗΜΑΡ,ναζί κλπ),  η κυριαρχία μπορεί και διαπιστώνει κοινωνικές ρωγμές όχι μόνο λόγω των μαζικών αντιδράσεων κατά τα προηγούμενα χρόνια αλλά και λόγω της ελληνικής ιδιοσυγκρασίας και κουλτούρας μία δυσκολία στη διαμόρφωση του ελληνικού κοινωνικού τοπίου που τους είναι αναγκαίο. 
Για παράδειγμα ο φάκελος  “κινητικότητα των εργαζομένων” παραμένει ακόμη ανενεργός και καλά κάνει. Αφορά την κινητικότητα/μετανάστευση  εργαζομένων σε όποιες άλλες χώρες σε μεγάλα ποσοτικά μεγέθη, κάτι που αν συνέβαινε σήμερα  θα σήμαινε και κοινωνική ερήμωση στην Ελλάδα,  αλλά και ελάφρυνση της πολιτική πίεσης που δημιουργούν οι ανενεργοί εργαζόμενοι στο Κράτος κλπ..
Η κινητικότητα των εργαζομένων είναι ένα φρικαλέο σχέδιο συνεχούς μετακίνησης των εργαζομένων που στην Ελλάδα έπρεπε να είχε φθάσει ήδη από την προηγούμενη δεκαετία στο 13-14% , αλλά λόγω της ελληνικής κουλτούρας(οικογένεια, σταθερή δουλειά, κλπ) δεν έχει συμβεί, ακόμη και σήμερα η “κινητικότητα” δεν έχει καταφέρει ακόμη να επιβληθεί..
Η διέξοδος που νομίζουμε ότι πολύ γρήγορα θα επιχειρηθεί να εφαρμοσθεί και στην Ελλάδα, αρχικά μέσω εκλογών, είναι το μοντέλο της Ουκρανίας. Με τη χρήση δηλαδή ακροδεξιών και ναζιστικών θυλάκων σε ένα κεντρικό σχήμα κυριαρχίας που θα θεμελιώσει για χρόνια την καθεστωτική λειτουργία του Μνημονίου με τεράστια οικονομικά οφέλη για τους τρίτους και αναλόγου μεγέθους ανθρωπιστικής σφαγής για τον λαό.
Η διάλυση του ΠΑΣΟΚ, η μετατόπιση της ΝΔ , η κατασκευή νέων ακροδεξιών κωμάτων έστω με μπόλικη τηλεοπτική πούδρα όπως το κώμα “ποτάμι” του Θεοδωράκη κλπ,   η σημερινή και απολύτως χρήσιμη  νομιμοποίηση των ναζί της Χρυσής Αβγής, η μετατόπιση των ΜΜΕ κυρίως των τηλεοπτικών σε ακροδεξιούς λόχους δημοσιογράφων και χειριστών της κοινωνικής επιρροής, οι συνεχείς κατασκευές νέων κωμάτων πχ κίνηση των 58, ελιά, ποτάμι, κλπ, με ακριβώς ίδιο “πλαίσιο αρχών”, η πλήρη αποκτήνωση  και έλεγχος μηχανισμών, όπως η δικαιοσύνη και η αστυνομία,  είναι χαρακτηριστικά που μαρτυρούν τους σχεδιασμούς για το επόμενο βήμα της κυριαρχίας.
Ένα πατενταρισμένο ακροδεξιό/ναζιστικό-φασιστικό  κράτος που θα σύνθλιψη για χρόνια αυτή την ευρωπαϊκή περιοχή (Ελλάδα)  και τους ανθρώπους που θα παραμείνουν εδώ.
Η κατασκευή  ενός ελληνικού ναζιστικού “Δεξιού Τομέα” θα γίνει και θα εγκατασταθεί  μετά τις τελευταίες διορθωτικές επεμβάσεις που φαίνεται ότι έχουν εκτελεστεί και είναι αυτές που νομιμοποίησαν(απόφαση του Αρείου Πάγου) και τη Χρυσή Αβγή, όπως ήδη είχε προαναγγείλει ο “σταθμάρχης” της κυβέρνησης Σαμαρά, ο Μπαλτάκος. Το χρονικό περιθώριο που υπήρχε για την συναίνεση στο καθεστώς του Μνημονίου εξαντλείται. Η σκύλευση των γενικών συνομοσπονδιών(ΓΣΣΕ-ΑΔΕΔΥ) των εργαζομένων έχει ολοκληρωθεί,  απεργίες και εργατικές διαδηλώσεις απαγορεύονται διά ροπάλου. Τα ΜΜΕ έχουν ολοκληρώσει το σχεδιάγραμμα της εντύπωσης τους στο καθεστώς αδιαμαρτυρητα,  όσοι δεν άντεχαν απλά πουλήθηκαν(πχ 902) ή έκλεισαν βιαίως (πχ ΕΡΤ).
Το τοπίο έχει καθαρισθεί απο οτιδήποτε ενοχλητικό η αστυνομία περιμένει στις γωνίες και οι νέες εφαρμογές της κυριαρχίας είναι έτοιμες .
Οι εκλογές είτε καλώς είτε κακώς θα χρησιμοποιηθούν από την κυριαρχία για την πιο γρήγορη διαμόρφωση των νέων όρων.  Η διάλυση και απόσυρση  του ΠΑΣΟΚ θα προσφερθεί ως εκλογικό νικηφόρο αποτέλεσμα και τιμωρία του λαού που θα σημάνει όμως (και) την ανάδειξη ακροδεξιών νέων σχημάτων/συμμάχων-ένα Δεξιό Τομέα,  που θα μπουν, νόμιμα,  πλέον  στην προοπτική “διακυβέρνησης”.
Το μέλλον είναι γεμάτο φόβο και προκαλεί την ιστορία με την επανάληψη της …

Αναδημοσίευση από : dakrygono-a.blogspot.gr

Παραμύθι με δράκο

Ο Παπανδρέου έτοιμος να στήσει δημοψήφισμα για το ευρώ ή το μνημόνιο ή το βουνό ή θάλασσα. Ο Σαρκοζύ έτοιμος να ανέβει σε σκαμπό και να αρπάξει τον Παπανδρέου για να τον αρχίσει στις γρήγορες. Ο Βενιζέλος να συνομωτεί πίσω από την πλάτη του Γιωργάκη για τη θέση του χαλίφη. Η Μέρκελ να κλαίει, και ο Μπαρόζο σε μυστικό τηλεφωνικό ραντεβουδάκι με τον Σαμαρά για να ρίξουν, μαζί με τον Βαγγελάκη τον Παπανδρέου. Αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια ωραία ατμόσφαιρα.
Το ρεπορτάζ των Financial Times δεν είπε απολύτως τίποτα καινούριο. Το μόνο που έκανε ήταν να επιβεβαιώσει όλα αυτά τα γεγονότα, με τα οποία εδώ στην Ελλάδα οι κρατούντες ξεμπερδεύουν χαρακτηρίζοντας τα θεωρίες συνωμοσίας. Υπάρχει όμως ένα αξίωμα, που χρόνο με το χρόνο, και ειδικά στην κορύφωση της παγκόσμιας κρίσης, επιβεβαιώνεται εκκωφαντικά. Η μόνη αλήθεια που υπάρχει στις θεωρίες συνωμοσίας είναι η ίδια η συνωμοσία.
Η ίδια η Μέρκελ προ μηνών παραδέχτηκε πως ο κίνδυνος μιας πιθανής εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη απειλούσε με μπουρλότο όλο αυτό το διεφθαρμένο κατασκεύασμα. Απόδειξη, όχι μόνο για τη ζημιά που θα δημιουργούσε η Ελλάδα στα δόλια σχέδιά της νομισματικής ενοποίησης σε βάρος των λαών, αλλά και για τα διαπραγματευτικά χαρτιά που κράταγε η χώρα σε βάρος των διεθνών τοκογλύφων.
Τους τοκογλύφους του οποίους ο Βενιζέλος σαν υπουργός Οικονομικών εξυπηρέτησε, υπογράφοντας τις συμβάσεις σε αγγλικό δίκαιο, την ώρα που είχε στο συρτάρι του λύσεις χωρίς αλλαγή δικαίου. Κάτι που θα επέτρεπε στη χώρα να κρατήσει ένα μεγάλο διαπραγματευτικό όπλο στα χέρια της. Κι όμως τότε τόλμησε να μιλήσει και να εξυμνήσει για ακόμα μία φορά το εγώ του για τη διαγραφή χρέους. Κι ας ήταν των μικροομολογιούχων και των ασφαλιστικών μας ταμείων.
Πίσω από κάθε πληροφορία που αποκαλύπτεται ή αποσιωπάται από τα κυρίαρχα μέσα, κι ένας δράκος. Όχι όμως σαν αυτόν των παραμυθιών που μερικές φορές βοηθάει και την πριγκίπισσα. Ο δράκος αυτός είναι ένα πολυεθνικό άρμα που πετάει αδυσώπητες φλόγες στις χώρες του Νότου, και οσονούπω  και σε άλλες περιφέρειες, για να παραλάβουν τη στάχτη οι πολυεθνικές και να την κάνουν χρυσάφι.
Αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν σχεδιάστηκε, δεν οικοδομήθηκε και δεν δούλεψε ποτέ προς όφελος των λαών που πάντα χρησιμοποιούσε ως άλλοθι.
Αυτή είναι μία οικονομική ένωση, μία συμμορία τεχνοκρατών και λοιπών δούλων των άγριων ζώων του καπιταλισμού, που μοναδικό της στόχο έχει την άλωση κάθε εργατικού, κοινωνικού και κάθε άλλου είδους δικαιώματος.
Δεν ξέρω ποια μπορεί να είναι η επόμενη μέρα μιας διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα. Και σίγουρα, με την αφωνία στις λύσεις που θα επιλεγούν, η αξιωματική αντιπολίτευση προς το παρόν καταφέρνει να σημαδεύει τα πόδια της. Το αν θα τους ρίξει τελικά θα κριθεί από τον τρόπο που θα βρει να επικοινωνήσει τις λύσεις που θα χρησιμοποιήσει. Και ειδικά τις λιγότερο επικοινωνιακές.
Το σίγουρο πάντως είναι, πως αν μια ελπίδα έχουμε να γυρίσουμε τη σελίδα στο ημερολόγιο, αυτή είναι να τελειώνουμε με τους ιπποκόμους του δράκου, και τους λοιπούς δούλους του.
Και τότε, γιατί όχι, μπορεί να αλλάξουμε ακόμα και ημερολόγιο.

rebeliskos