Οι μεταλάξεις του φασισμού

Αν κοιτάξουμε τον πολιτικό χάρτη της Ευρώπης, όπως αυτός διαμορφώθηκε oris τελευταίες εθνικές εκλογές, θα εκπλαγούμε με την άνοδο των ποσοστών των ακροδεξιών κομμάτων. Να πάρουμε μια γεύση.
Το κόμμα του αρχιδολοφόνου Αντερς Μπρέιβικ, που σκότωσε εν ψυχρώ 69 εφήβους σιό νησί Ουτόγια της Νορβηγίας και τραυμάτισε δεκάδες άλλους, στην κατασκήνωση της Νεολαίας των Σοσιαλδημοκρατών, στις εκλογές του 2013, πήρε 16,3% και μπήκε στην κυβέρνηση. Στην Ελβετία, η Ακροδεξιά έφτασε το 26,6% στις εκλογέ3 του 2011. Στην Αυστρία, το ποσοστό τους ανέβηκε στο 26% oris εκλογές του 2013. Στη Γαλλία το ποσοστό τους είναι 13,6% στις εκλογές του 2012. Στην Ανατολική Ευρώπη τα πράγματα δεν πάνε καλύτερα. Στη Ρωσία έχουν 11,7%, στην Ουκρανία 10,5% και στην Ουγγαρία 16,7%.

Αλλά και στις χώρες όπου δεν εκπροσωπούνται στο Κοινοβούλιο, όπως στην Ισπανία και στην Πορτογαλία, τα ποσοστά τους είναι αντιστοίχως 0,2% και 0,3% και έχουν τεράστια επιρροή στα κόμματα εξουσίας. Η βαριά παράδοση του φρανκισμού και του σαλαζαρισμού πέρασε στη Δεξιά και στους Σοσιαλδημοκράτες, που αφομοίωσαν την ακροδεξιά ατζέντα.

Είναι το μοντέλο που θέλουν να μιμηθούν ο κ. Σαμαράς και το επιτελείο του. Εξ ου και ο εμφύλιος με τη Χρυσή Αυγή. Είναι θέμα ηγεσίας. θα έχουμε μια ενιαία Δεξιά με την ηγεσία της Χρυσής Αυγής ή με την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας; Μέχρι πρόσφατα η φασίζουσα κυβέρνηση των Σαμαρά - Βενιζέλου περίμενε τον «εκπολιτισμό» των κουκουλοφόρων rns Χ.Α., κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα, και έδειξε απεριόριστη ανοχή, (θα έλεγα και όλο το πολιτικό σύστημα που υποτίμησε τον κίνδυνο αυτής της εγκληματώ οργάνωσης).

Τι έγινε και χάλασε αυτή η συναίνεση; Οι βιαιοπραγίες και τα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής ξεπέρασαν το ανεκτό όριο. Πριν κινηθεί η Δικαιοσύνη είχε προηγηθεί η δημοσιογραφική έρευνα. Και εδώ θα χρειαστεί να μνημονεύσουμε τις έρευνες του δικού μας Δημήτρη Ψαρρά για τον σύγχρονο ναζισμό στην Ελλάδα, χωρίς να ξεχνάμε και τους λίγους άλλους που κατάλαβαν σε βάθος αυτό το φαινόμενο.

Οταν κατάλαβε η Χ.Α. πως πρέπει να μεταλλαχθεί ήταν πλέον αργά. Είχε κινηθεί η Δικαιοσύνη. Και από εδώ ξεκινάει η μανιάτικη βεντέτα μεταξύ Κασιδιάρη - Μπαλτάκου, με την ανάμειξη και του υιού Μπαλτάκου, που δεν ξέρουμε πως θα εξελιχθεί. Πάντως ο νεαρός Μπαλτάκος τήρησε το εθιμικό δίκαιο της Μάνης. Ισως να σκέφτηκε: «Ο πατέρας μου σας φέρθηκε με τόση φροντίδα και αγάπη. Και εσείς τον καρφώνετε;»

Οι ακροδεξιοί μηχανισμοί έχουν βαθιές ρίζες στην Ευρώπη. Μπορεί ο ναζισμός και ο φασισμός να νικήθηκαν στρατιωτικά, αλλά οι ιδέες τους επέζησαν μέχρι σήμερα. Και διαψεύδουν το κομμουνιστικό φάντασμα του Μαρξ. Σήμερα πάνω από την Ευρώπη πλανιέται ο μεταλλαγμένος φασισμός, που αφήνει πίσω του τις αρχέγονες δομές και τα σύμβολα. Αυτά ήταν καλά για την αρχή. Παίρνει τη μορφή του νοικοκύρη και πατριώτη, κάνει.το έθνος και τη φυλή ανώτατη αξία, μέσα από τη συντριβή του πιο αδύνατου και του πιο φτωχού. Ο αντισημιτισμός σήμερα έχει υποχωρήσει και τη θέση του πήρε η ισλαμοφοβία. Στο ίδιο το Ισραήλ έχουν αναπτυχθεί θεωρίες για την ανωτερότητα της φυλής τους - μια επινόηση βέβαια εφόσον οι Εβραίοι δεν είναι φυλή, έτσι τους ήθελε ο Χίτλερ, είναι θρησκεία σε παγκόσμιο επίπεδο. Και οι δεύτεροι υπό διωγμό είναι οι Τσιγγάνοι και φυσικά οι κληρονόμοι των μπολσεβίκων, αν και αυτοί ανήκουν στην ιστορία. Τώρα τους λέμε τρομοκράτες, ασχέτως αν είναι πασιφιστές περιβαλλοντολόγοι.

Το πρώτο συγκροτημένο φασιστικό κόμμα είναι η «Ενωση για τη Γαλλική Πατρίδα», που ιδρύθηκε το 1898, στο πλαίσιο της Υπόθεση Ντρέιφου.. Θεωρητικοί όπως ο Moρίς Μπαρές, ο Ζιλ Λεμέτρ, ο Σαρλ Μοράς και πολλοί άλλοι διαμορφώνουν ένα ισχυρό ακροδεξιό κίνημα που επηρεάζει ολόκληρη την Ευρώπη. Χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχαν ούτε Χίτλερ ούτε Μουσολίνι. Και με ελάχιστες εξαιρέσεις, όλη η Ευρώπη στον Μεσοπόλεμο ήταν στα χέρια των ακροδεξιών. Το ίδιο μπορεί να γίνει και σήμερα. Μια μεταλλαγμένη Ακροδεξιά θαυμάσια μπορεί να συμμαχήσει με την κλασική Δεξιά και τους Σοσιαλδημοκράτες, επικουρούμενη από την ευρωπαϊκή Αριστερά, σχηματίζοντας κυβερνήσεις «προωθητικού συμβιβασμού», «συναίνεσης», «εθνικής πολιτικής», «ευρωπαία πορείας» και άλλα τέτοια κουραφέξαλα.

Καλό παράδειγμα η ΔΗΜΑΡ, που συνεργάστηκε με τον κ. Μπαλτάκο, τον σύνδεσμο ms Χ.Α., στην τρικομματική διακυβέρνηση. Στη μεταλλάξει του φασισμού στην Ευρώπη θα χρειαστεί να επανέλθουμε. Στο μεταξύ, ας σκεφτεί η Αριστερά την ολιγωρία της. Ο αποτελεσματικός φασισμός χτυπάει από πολλές πλευρές, δεν δείχνει το πρόσωπο του και κάνει μια σαλάτα με όλα τα ζαρζαβατικά που αρέσουν. Κάτι σαν δημοφιλές τηλεοπτικό σόου. Αλλά στο βάθοε δεσμεύεται μόνο για τους TALIBANK. 

Του Περικλή Κοροβέση - Εφημερίδα των Συντακτών

ΕΛΣΤΑΤ: ΣΤΑ ΥΨΗ 12,7% ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ, ΣΤΟ 175,1% ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ ΓΙΑ ΤΟ 2013!

(Δευτ. 14/4/14 - 19:45)

ΜΠΟΥΚΩΝΟΥΝ ΜΕ ΔΙΣ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΑΝΕΛΕΗΤΑ ΦΟΡΟΜΠΗΧΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ!

ΚΑΤΡΑΚΥΛΗΣΕ 40 ΔΙΣ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΕΠ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ!

Απώλειες 40 δισ. ευρώ καταγράφηκαν στο ΑΕΠ της χώρας την περίοδο της μνημονιακής λεηλασίας 2010-2013, ενώ στο τέλος της περυσινής χρονιάς, το δημόσιο χρέος «εκτινάχθηκε» στο 175,1% του ΑΕΠ, δηλαδή στα 318,7 δισ. ευρώ.

Αυτή η ζοφερή εικόνα προκύπτει από τα δημοσιονομικά στοιχεία που κοινοποίησε τη Δευτέρα 14 Απριλίου η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) στη Eurostat, στο πλαίσιο της πρώτης κοινοποίησης Διαδικασίας Υπερβολικού Ελλείμματος του 2014.

Σύμφωνα με τα συγκεκριμένα στοιχεία, το ΑΕΠ διαμορφώθηκε στο τέλος του 2013 στα 182,05 δισ. ευρώ, από 193,34 δισ. ευρώ το 2012, από 208,53 δισ. ευρώ το 2011 και από 222,15 δισ. ευρώ στο τέλος του 2010.

Το δημόσιο χρέος, παρά την ανελέητη αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος, μέσω της φορομπηξίας και της σφαγής μισθών και συντάξεων, αυξήθηκε στα 318,7 δισ. ευρώ (175,1% του ΑΕΠ) στο τέλος του 2013, από 303,9 δισ. ευρώ (157,2% του ΑΕΠ) το 2012, από 355,1 δισ. ευρώ (170,3% του ΑΕΠ) το 2011 (σ.σ. μεταξύ 2011 και 2012 πραγματοποιήθηκε το PSI) και από 329,5 δισ. ευρώ (148,3% του ΑΕΠ) στο τέλος του 2010.

Την ίδια ώρα, το δημοσιονομικό έλλειμμα εκτοξεύτηκε στο 12,7% του ΑΕΠ. Το Δημόσιο, με επιλογή της κυβέρνησης, παρά το γεγονός ότι δανείστηκε για να χορηγήσει ζεστό χρήμα στις τράπεζες, δεν απέκτησε τον ουσιαστικό έλεγχο των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Η επίπτωση της στήριξης των τραπεζών στο δημόσιο έλλειμμα το 2013 διαμορφώθηκε περίπου στα 21 δισ. ευρώ (6,19 δισ. ευρώ μέσω του ΤΧΣ και 14,76 δισ. για την ανακεφαλαιοποίηση των 4 λεγόμενων συστημικών τραπεζών). Το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης διαμορφώθηκε στο τέλος του 2013 στο 2,1% του ΑΕΠ (χωρίς την επίπτωση από τη στήριξη των τραπεζών).

ΔΙΗΝΕΚΗΣ ΟΜΗΡΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΕ ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΕΞΕΤΑΖΕΙ Η ΕΕ

Στο μεταξύ, φουντώνει η συζήτηση για την παραπέρα διευθέτηση του ελληνικού κρατικού χρέους, η οποία αναμένεται να ξεκινήσει μετά την επικύρωση του πρωτογενούς πλεονάσματος από την Eurostat, στις 23 Απρίλη, με αφετηρία το Eurogroup της 5ης Μάη και με πιθανή κατάληξη το φθινόπωρο. Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters – που επικαλείται αξιωματούχους της Ε.Ε. - το σενάριο που εξετάζεται προβλέπει επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων στα 50 χρόνια με μείωση των επιτοκίων.

«Παρά την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές μετά από τέσσερα χρόνια αποκλεισμού, η χώρα- με την κατεστραμμένη οικονομία- απέχει πολύ από την στιγμή που θα μπορεί να αυτοχρηματοδοτηθεί και μάλιστα σύμφωνα με το ΔΝΤ, ενδέχεται να χρειαστεί πρόσθετη χρηματοδότηση εντός διετίας», επισημαίνει μεταξύ άλλων το Reuters, σχολιάζοντας την πρόσφατη έκδοση του 5ετούς ελληνικού ομολόγου.

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε ολόκληρη την ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ.

Δευτέρα 14 Απριλίου 2014

iskra

Γερμανία του Χίτλερ και Ελλάδα του Σαμαρά

Σχόλιο:Εκπληκτικό κείμενο του Πολύφημου από τον Μάιο του 2013.Η πηγή δεν υπάρχει καθώς έχει πρόβλημα το παλιό του blog.Κείμενα του Πολύφημου θα βρείτε στη νέα του ιστοσελίδα polyfimoss.wordpress.

Όσοι δεν βλέπουν ακόμη τι πραγματικά αντιπροσωπεύει ο Σαμαράς να το διαβάσουν προσεκτικά.Όσο για εμάς που αναγνωρίζουμε τον Χίτλερ στο πρόσωπο του φερόμενου πρωθυπουργού το κείμενο δυναμώνει την πίστη μας και βάζει σε μια σειρά την σκέψη μας.

Όποιος υποστηρίζει ότι πριν τον Χίτλερ δεν υπήρχαν θιασώτες της ευγονικής θεωρίας, της κομμουνιστοφοβίας ή των τελειωτικών λύσεων, τότε είναι τουλάχιστον ηλίθιος. Οι άνθρωποι που επάνδρωσαν τη ναζιστική μηχανή ήταν εκεί. Περιμένοντας μία ευκαιρία να βγουν μπροστά.

• Καθηγητές πανεπιστημίου, λόγιοι, γιατροί και κάθε λογής επιστήμονες, παρέα με μια μηχανή προπαγάνδας αποτελούμενη από αυτό που θα λέγαμε σήμερα δημοσιογράφο γνώμης ή πολιτικό αναλυτή, προετοίμασαν το έδαφος για την ναζιστική υπεροχή. 
• Ο κόσμος δέχτηκε έναν ατελείωτο προπαγανδιστικό βομβαρδισμό από τα μέσα της εποχής. Εφημερίδες, ομιλίες, βιβλία, πολιτικές συζητήσεις σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, αφίσες και φυλλάδια. Μοναδικές πολιτικές ζυμώσεις μιας εποχής άκρατης ανασφάλειας και πρωτοφανούς οικονομικής ανέχειας. 
• Η πρακτική της έντασης αποτέλεσε το καλύτερο πάτημα των θεωρητικών του μίσους. Καθηγητές πανεπιστημίων, επιστήμονες και “λόγιοι” της εποχής βρήκαν επιτέλους το μοντέλο που θα υφάνουν τα πατρόν μίσους που τόσο καιρό σχεδίαζαν. 
• Η μεταστροφή του κόμματος του από ένα συνονθύλευμα εθνικιστών, ξενοφοβικών, σοσιαλιστών, ακόμη και κάποιων αφελών κομμουνιστών, παίρνει την τελική του μορφή. Τη ρατσιστική, φασιστική, εγκληματική του μορφή. Μία μορφή που μαζί με την περιρρέουσα πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση της Ελλάδας έχει φέρει την Βαϊμάρη πιο κοντά μας από ποτέ. 
• Η Νέα Δημοκρατία θυμίζει όσο τίποτε άλλο το Γερμανικό Εργατικό Κόμμα του 1920. Που έχει τη βάση του μίσους και της ισοπεδωτικής προπαγάνδας στα σκαριά, έσκαψε τα πρώτα θεμέλια τους και τώρα προωθεί το σχέδιο της ολοκληρωτικής ιδεοληπτικής της κυριαρχίας μέσω της μόνης μεθόδου που γνωρίζει: Τον εκφασισμό της κοινωνίας. 

Το ρατσιστικό θαύμα της Γερμανίας του Μεσοπολέμου δεν γεννήθηκε από τη μία μέρα στην άλλη. Χρειάστηκαν πολλά χρόνια κι ακόμη περισσότερος κόπος για τους ανθρώπους του, μέχρι να καταφέρουν να αποτυπώσουν στη γερμανική κοινωνία έννοιες όπως ο “Άριος”, η “Βαλχάλα” και ο “υπάνθρωπος”. 

Καθηγητές πανεπιστημίου, λόγιοι, γιατροί και κάθε λογής επιστήμονες, παρέα με μια μηχανή προπαγάνδας αποτελούμενη από αυτό που θα λέγαμε σήμερα δημοσιογράφο γνώμης ή πολιτικό αναλυτή, προετοίμασαν το έδαφος για την ναζιστική υπεροχή. 

Ανοιχτή σύγκρουση με τις δυνάμεις έμμεσης κατοχής και επιβολής της σκληρής συνθηκολόγησης των Βερσαλιών, δεν μπορούσε να γίνει. Ο στόχος να επιτευχθεί η ψυχολογική αναδόμηση του γερμανικού λαού και των εθνικιστικών τάσεων φυλετικής του υπεροχής, περνούσε μέσα από τη δίωξη των εσωτερικών του εχθρών. Εκείνων που προπαγανδίστηκαν ως η πραγματική αιτία του ξεπεσμού του “περήφανου γερμανικού έθνους”. 

Ιατρικές μελέτες και ακαδημαϊκές γνώμες επιρρίπτουν την ευθύνη των Άριων δεινών στους μετανάστες και τους Εβραίους που κλέβουν το ψωμί των Γερμανών εργατών, τους μαύρους και τους τσιγγάνους υπανθρώπους που ευθύνονται ακόμη και για την ήττα του Μεγάλου Πολέμου και -φυσικά- τους προδότες του έθνους κομμουνιστές, που παρέδωσαν τη χώρα στα χέρια των εχθρών. 

Όποιος υποστηρίζει ότι πριν τον Χίτλερ δεν υπήρχαν θιασώτες της ευγονικής θεωρίας, της κομμουνιστοφοβίας ή των τελειωτικών λύσεων, τότε είναι τουλάχιστον ηλίθιος. Οι άνθρωποι που επάνδρωσαν τη ναζιστική μηχανή ήταν εκεί. Περιμένοντας μία ευκαιρία να βγουν μπροστά. 

Ο κόσμος δέχτηκε έναν ατελείωτο προπαγανδιστικό βομβαρδισμό από τα μέσα της εποχής. Εφημερίδες, ομιλίες, βιβλία, πολιτικές συζητήσεις σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, αφίσες και φυλλάδια. Μοναδικές πολιτικές ζυμώσεις μιας εποχής άκρατης ανασφάλειας και πρωτοφανούς οικονομικής ανέχειας. 

Η παρουσία του Χίτλερ δεν έφερε μονάχα ευφορία στους πρώτους του πολιτικούς συμμάχους και προσδοκίες υπεροχής των θεωρητικών της φυλετικής ανωτερότητας. Αποτέλεσε, σύντομα, το κυρίαρχο αντικείμενο συζήτησης της, ανήμπορης να δώσει πραγματικές εξηγήσεις και αληθινό όραμα στις λαϊκές μάζες, πολιτικής σκηνής. 

Η ξενοφοβική ηγεσία του Γερμανικού Εργατικού Κόμματος των Ντρέξλερ και Χάρερ με το μανδύα δημοκρατικοφροσύνης και σοσιαλισμού και τον εθνικιστικό λόγο διχασμού, μαζί με πολλούς ακόμη ανθρώπους του πνεύματος και των επιχειρήσεων με άκρως χιτλερικές αντιλήψεις, καλοδέχτηκαν τον ερχομό του μελλοντικού Φύρερ. 

Πολύ γρήγορα, οι δράσεις του Χίτλερ και της παραστρατιωτικής πολιτοφυλακής του, των SA του Ερνστ Ρεμ, μπήκαν στο επίκεντρο της πολιτικής κουβέντας. Η δημοκρατική κρίση της άρρωστης και άβουλης δημοκρατίας της Βαϊμάρης βρήκε με τι να ασχολείται. 

Η πρακτική της έντασης αποτέλεσε το καλύτερο πάτημα των θεωρητικών του μίσους. Καθηγητές πανεπιστημίων, επιστήμονες και “λόγιοι” της εποχής βρήκαν επιτέλους το μοντέλο που θα υφάνουν τα πατρόν μίσους που τόσο καιρό σχεδίαζαν. Το ίδιο και η επίδοξη οικονομική ελίτ της χώρας. Οι πρώτοι που θα συνδράμουν στην πολεμική μηχανή της Γερμανίας λίγα χρόνια αργότερα. 

Η βία των δρόμων και τα εγκλήματα των SA έφεραν αντίποινα, κυλώντας το μύλο της θεωρίας του φόβου της οριστικής επικράτησης της αναρχίας και του κομμουνισμού. Δύο διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος, όσον αφορά τους ναζί, που θα έφεραν ένα αποτέλεσμα. Την οριστική παράδοση της χώρας στους μισητούς Εβραίους και τους συμμάχους τους. 

Η προπαγάνδα της παραποιημένης ιστορίας δεν έπιανε γρήγορα τόπο. Το πραξικόπημα του 1923 απέτυχε και ο δρόμος προς την εξουσία δεν περνούσε μόνο μέσα από τα γκλομπς και τα μαχαίρια των SA. Το παιχνίδι έπρεπε να παιχτεί στα κέντρα αποφάσεων. 

Ο Χίτλερ φάνηκε να χάνει τους θεωρητικούς υποστηρικτές του στην περίοδο της κράτησης του. Εξαφανίστηκε από το προσκήνιο και έμεινε μόνος σε ένα πολυτελέστατο κελί να κοιτά τους τοίχους και να γράφει το προσωπικό του μανιφέστο ανίκανος να επηρεάσει, πλέον, τις καταστάσεις στη χώρα. Κι όμως, αυτός επέστρεψε. 

Άλλαξε για μία ακόμη φορά το κόμμα του, που είχε κριθεί παράνομο από τη δημοκρατία που ο ίδιος θέλησε να καταλύσει και που του παρείχε αμνηστία δίχως να ολοκληρώσει ούτε το 1/5 της ποινής του, τράβηξε σταδιακά στην άκρη τον Ρεμ και έριξε όλο του το βάρος στην ανάκαμψη του θεωρητισμού του. 

Ο αλλαγμένος Χίτλερ ήξερε ότι η μόνη λύση που ήθελε να ακούσει ένας λαός που είχε σιχαθεί κάθε είδους παλαιοπολιτική, ήταν η εσωτερική πόλωση. Έπρεπε, όμως, να παίξει το δικό του ρόλο. Έναν ρόλο που πέρασε ακόμη και μέσα από κοινές πολιτικές συγκεντρώσεις με το Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα.

Τα πλήθη χάνονται μέσα στο μηδενιστικό λόγο μίσους ενάντια στο πολιτικό σύστημα. Ακόμη και οι κομμουνιστές εργάτες τον ακούν σιωπηλοί και στο τέλος ξεσπούν σε χειροκροτήματα, όπως περιγράφει ο Μεξικανός ζωγράφος Ντιέγκο Ριβέρα σε μία επίσκεψη του στην μεσοπολεμική Γερμανία του 1928. 

Τα υπόλοιπα είναι λίγο πολύ γνωστά. Οι καρποί της προπαγάνδας μίσους και χαλκευμένης ιστορίας κερδίζει πόντους για το Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα, οι αντίθετες φωνές σταδιακά εξαφανίζονται, ο κόσμος πληροφορείται μόνο ένα μικρό κομμάτι των πραγματικών ναζιστικών σχεδίων και λίγο πριν την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, ο Ρεμ και τα SA του εξοντώνονται τη Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών -ένα έγκλημα που ακολουθήθηκε από αυτό της Νύχτας των Κρυστάλλων-. 

Η μεταστροφή του κόμματος του από ένα συνονθύλευμα εθνικιστών, ξενοφοβικών, σοσιαλιστών, ακόμη και κάποιων αφελών κομμουνιστών, παίρνει την τελική του μορφή. Τη ρατσιστική, φασιστική, εγκληματική του μορφή. Μία μορφή που μαζί με την περιρρέουσα πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση της Ελλάδας έχει φέρει την Βαϊμάρη πιο κοντά μας από ποτέ. 

Πολλά δημοσιεύματα των ημερών μιλούν για ένα σχέδιο μετάλλαξης της Νέας Δημοκρατίας σε κάτι που οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του Αντώνη Σαμαρά προβάλλουν ως “απολυταρχικό και αντιδημοκρατικό”. 

Οι πράξεις και τα λόγια των ανθρώπων του στενού κύκλου του Έλληνα πρωθυπουργού απορρέουν έναν άκρατο εθνικισμό, με πολλές δόσεις ρατσισμού και επιδοκιμασιών της λεγόμενης “νόμιμης βίας”. Για αυτήν μάλιστα, τη βία, προβάλλουν ως αποκλειστικό υπεύθυνο την αριστερά. 

Πανηγυρίζουν την καταστολή και αρνούνται τα βασανιστήρια κρατουμένων, αποδίδοντας την πόλωση της κοινωνίας στη διαμάχη ανάμεσα στην ακροδεξιά και την ακροαριστερά. 

Ρίχνουν τα φασιστικά τους τσιμέντα σε θεμέλια που βρήκαν προ πολλού σκαμμένα από τα χέρια των σύγχρονων θεωρητικών σχολιαστών της επικαιρότητας: Ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι και επιστήμονες, που προετοίμασαν το έδαφος για να στρωθεί όσο πιο ομαλά γίνεται η θεωρία των δύο άκρων. 

Ένας σύγχρονος βομβαρδισμός προπαγάνδας εξεχόντων, σύμφωνα με τα βιογραφικά τους, επαγγελματιών, οι οποίοι εκτελούν μία συντεταγμένη αποστολή αποδόμησης της νεότερης ελληνικής ιστορίας, με τρόπο μαεστρικό. 

Βασικός τους άξονας είναι η άποψη περί “κυρίαρχης αριστερής ιδεολογίας”. Ένα από τα πιο εξόφθαλμα λάθη μιας, κατά τα άλλα, ακριβής και κοπιαστικής καμπάνιας. Εξόφθαλμο, γιατί αποτελεί το μόνο εντελώς γυμνό επιχείρημα του πολιτικού και ψυχολογικού κόμπλεξ όλων αυτών των χρόνων. 

Καθηγητές όπως ο Στάθης Καλύβας και ο Γιάννης Κωτούλας, πολιτικοί αναλυτές και αρθρογράφοι όπως ο Πάσχος Μανδραβέλης και ο Τάκης Μίχας, εφημερίδες σαν το Θέμα και την Δημοκρατία, δημοσιογράφοι όπως ο Γιώργος Τράγκας και ο Γιάννης Πρετεντέρης, συνεργάτες με πλούσιο αντιδημοκρατικό παρελθόν όπως ο Ηλίας Φιλιππακόπουλος, επικοινωνιολόγοι και ημιεπίσημες πολιτικές φωνές όπως ο Φαήλος Κρανιδιώτης και ο Γιώργος Μουρούτης, συνεπικουρούμενοι από πολυδιαφημισμένους και μόνιμα προβαλλόμενους βουλευτές όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Μάκης Βορίδης, συνθέτουν το συνονθύλευμα ιδεών και πολιτικών απόψεων με κοινό παρανομαστή την πόλωση και το διχασμό. 

Μία συνάθροιση που σχηματίστηκε με μοναδικό σκοπό την αναχαίτισης της πιθανότητας ανόδου της αριστεράς. Της αριστεράς ως ιδεολογία κι όχι ως κόμμα. Μία αναχαίτιση που αντλεί ένα τεράστιο κομμάτι της προπαγάνδας της από δεδηλωμένους οπαδούς της Δικτατορίας του Μεταξά, της θεωρίας περί “σωτηρίας της Ελλάδας απ' τους κομμουνιστές” και της χούντας των συνταγματαρχών μαζί με τις μεταπολιτευτικές της οργανώσεις που αιματοκύλισαν την Αθήνα. 

Η Νέα Δημοκρατία θυμίζει όσο τίποτε άλλο το Γερμανικό Εργατικό Κόμμα του 1920. Που έχει τη βάση του μίσους και της ισοπεδωτικής προπαγάνδας στα σκαριά, έσκαψε τα πρώτα θεμέλια τους και τώρα προωθεί το σχέδιο της ολοκληρωτικής ιδεοληπτικής της κυριαρχίας μέσω της μόνης μεθόδου που γνωρίζει: Τον εκφασισμό της κοινωνίας. 

Υπόσχεται να “ξεδοντιάσει το κατεστημένο του ’74” και δίνει την εντολή του κοινωνικού διεμβολισμού στα δικά της SA: Την Χρυσή Αυγή. Είτε βρίσκονται σε υπηρεσία -ένστολοι ή με πολιτικά- είτε στους δρόμους με τα μαύρα μπλουζάκια, τα σύγχρονα κρατικά και παρακρατικά SA επιχειρούν να τσακίσουν κάθε ίχνος αντίστασης, όπου κι όταν αυτό υπάρχει. 

Ένα καθεστώς έντασης, πόλωσης, βίας, προπαγάνδας, αστυνομοκρατίας και λογοκρισίας, εγκεκριμένο από το κομματικό επιτελείο του Αντώνη Σαμαρά μέσα σε ένα περιβάλλον ναζιστικής ανομίας μιας οικονομοκρατούμενης, από την εγχώρια και διεθνή ελίτ, χώρας. 

Που όπως στο γερμανικό μεσοπόλεμο έλεγχε και διαμόρφωνε την κοινή γνώμη, έτσι και σήμερα ονομάζει τους υπερασπιστές των σπιτιών τους “τρομοκράτες” και τους μαχαιροβγάλτες νεοναζί “συνταγματικό τόξο”. 

Πολλοί λένε τον Νίκο Μιχαλολιάκο “Φύρερ” και “σύγχρονο Χίτλερ”. Να με συγχωρήσουν όσοι βρίσκουν όλα όσα είπα προηγουμένως τολμηρά, αλλά ο Μιχαλολιάκος δεν είναι ο Φύρερ. Είναι ο Ρεμ.

Κι αν αυτός είναι ο Ρεμ, τότε ξέρουμε πολύ καλά ποιος είναι ο πραγματικός Φύρερ. Και τι θα κάνει με τον Έλληνα Ρεμ όταν το σχέδιο του ολοκληρωθεί...
http://polyfimos.blogspot.gr

Αυταπάτη

Τέσσερα χρόνια μετά την ουσιαστική χρεοκοπία της χώρας και την προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης, συνεχίζουμε να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Δεν είναι κακές οι αυταπάτες, αρκεί να ξέρεις ότι αυταπατάσαι. Αλλά ακόμα και οι αυταπάτες κάποια στιγμή τελειώνουν και προβάλλει η πραγματικότητα.

Σύμφωνα με την κυβερνητική προπαγάνδα, πρέπει να πανηγυρίζουμε για το νέο δάνειο που θα αποπληρώσουμε στο μέλλον και για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα.

Στην πραγματικότητα, το δημόσιο χρέος από 120% πλησιάζει το 180%, ΑΕΠ και επενδύσεις καταποντίστηκαν, οι τραπεζικές καταθέσεις μειώνονται διαρκώς, η ανεργία έφτασε το 26,7%, η ανεργία των νέων ξεπέρασε το 60%, οι άνεργοι που δικαιούνται επίδομα ανεργίας είναι ελάχιστοι, το ένα στα δυο νοικοκυριά συντηρείται από συντάξεις, τα περισσότερα ελληνικά νοικοκυριά δεν μπορούν να πληρώσουν τους φόρους τους, τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν διαλυθεί, Παιδεία και Υγεία έχουν βαρέσει κανόνι, και άλλα πολλά που μάλλον δεν είναι για πανηγυρισμούς.

Και τώρα τι κάνουμε;

Τώρα νηστεία και προσευχή.

Πάντως, μετά το Πάσχα, θα πρέπει να απασχολήσει τους Έλληνες αν θέλουν να συνεχίσουν τις αυταπάτες ή αν θα αποφασίσουν να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους.

Οι ευθύνες για την χρεοκοπία της χώρας δεν έχουν αποδοθεί ακόμα.

Το να κηρύξει η Ελλάδα στάση πληρωμών και η επιστροφή στην δραχμή μοιάζουν σαν η μόνη βιώσιμη λύση για την χώρα.

Βέβαια, μπορούμε να συνεχίσουμε τις αυταπάτες. Σαν τους ξεπεσμένους αριστοκράτες, που προσποιούνταν πως δεν τα είχαν χάσει όλα και πως όλα ήταν όπως πριν.

Πάντως, ακόμα κι αυτοί, μια μέρα πείνασαν.

Έχουν και οι αυταπάτες τα όριά τους.

pitsirikos

ΕΚΤΑΚΤΟ! Σύλληψη του Ιησού από την Ναζαρέτ!

Μετά από συντονισμένη επιχείρηση της φρουράς του Σανχεντρίν, που αξιοποίησε στο έπακρο τις πληροφορίες που είχε συγκεντρώσει το τελευταίο διάστημα, συνελήφθη ο γνωστός τρομοκράτης του αντιεξουσιαστικού χώρου…

Ιησούς με το ψευδώνυμο “Ναζωραίος”. 

Από το imf-fuck-off

Το συμβάν έλαβε χώρα στον κήπο της Γεθσημανής, στην κοιλάδα του Κίντρον και αξίζει να επισημάνουμε ότι η καλοσχεδιασμένη δράση των αντρών των ειδικών δυνάμεων της φρουράς δεν άφησε κανένα περιθώριο διαφυγής στον άνθρωπο που είναι υπεύθυνος για την εξοργιστική αμφισβήτηση της έννομης τάξης, του πρωτογενούς πλεονάσματος, του ευρώ και της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Ο συλληφθέντας θα παρουσιαστεί μπροστά στον ειδικό ανακριτή Καϊάφα και τον αρμόδιο εισαγγελέα, για θέματα τρομοκρατίας, Πόντιο Πιλάτο που θα αποφασίσουν για την παραπομπή του σε δίκη, το συντομότερο δυνατό, αφού, χωρίς να θέλουμε να προκαταβάλλουμε τις αποφάσεις της πάντα ανεξάρτητης δικαιοσύνης, το κοινό αίσθημα, η έξοδος στις αγορές και η δύσκολη διεθνής συγκυρία απαιτούν άμεση δράση χωρίς καμία καθυστέρηση. 

Υπενθυμίζουμε ότι ο επονομαζόμενος “Ναζωραίος” κατηγορείται για σωρεία εγκληματικών πράξεων, όπως τις πρωτοφανείς βιαιοπραγίες εναντίον των νομοταγών εμπόρων στο ναό των Ιεροσολύμων, διαδηλώσεις που προκάλεσαν παρακώλυση συγκοινωνίας, διακεκριμένη φθορά δημόσιας περιουσίας, διατάραξη κοινωνικής ειρήνης, συκοφαντική δυσφήμιση και κάλεσμα σε εξέγερση εναντίον των αρμοδίων αρχών. Έγκυρες πηγές απο τα μπατσικά σκυλιά της Αντιτρομοκρατικής αναφέρουν ότι ενδέχεται να σχετίζεται και με ποινικούς που ανήκουν στο οργανωμένο έγκλημα, όπως τον Βαραββά και αφήνουν όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. 

Για να σχηματιστεί μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα σχετικά με τη μακροχρόνια τρομοκρατική δράση του Ιησού, χρειάζεται η πολύτιμη βοήθεια των ρουφιάνων πολιτών και κάθε είδους πληροφορία, τόσο για αυτόν, όσο και για τους συνεργάτες του, που μέχρι στιγμής κατορθώνουν να διαφεύγουν της σύλληψης. Η ρουφιανιά και ο χαφιεδισμός πάντα ήταν απαραίτητα στοιχεία για την εμπέδωση του αισθήματος της ασφάλειας. Οποιοσδήποτε θέλει να συνδράμει στο έργο της αστυνομίας παρακαλείται να επικοινωνήσει στα τηλέφωνα της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας 170-1014 και 1964 με τη διαβεβαίωση οτι θα τηρηθεί η ανωνυμία και το απόρρητο των επαφών. Υπεύθυνος επικοινωνίας ο κύριος Ιούδας.

(άρθρο του δημοσιογράφου Βασίλη Λαμπρόπουλου από πάπυρο της εποχής – πρωτοδημοσιεύτηκε από εμάς στις 14/4/2012)

paganeli

Οι ξένοι επενδυτές ζητούν πίσω τα χρήματά τους

Απρόβλεπτες εξελίξεις υπάρχουν στο θέμα της εξόδου της Ελλάδας στις αγορές για νέο δάνειο. Μετά τους πανηγυρισμούς του Σαμαρά και του Βενιζέλου, οι πάντες πάγωσαν, αφού οι επενδυτές ζητάνε πίσω τα χρήματά τους –μαζί με κέρδος 100%-, υποστηρίζοντας πως το δάνειο στην Ελλάδα ήταν στημένο.

Οι ξένοι επενδυτές ήρθαν σε μυστική συμφωνία με την κυβέρνηση, ώστε να δανειστεί η χώρα μας σε ένα προστατευμένο περιβάλλον -για προεκλογικούς λόγους και εσωτερική κατανάλωση- αλλά η συμφωνία προέβλεπε πως την επόμενη ημέρα θα έπαιρναν πίσω τα χρήματά που επένδυσαν, μαζί με απόδοση 100%.

Σύμφωνα με ξένους θεσμικούς επενδυτές, πρέπει να είναι ηλίθιος κάποιος για να πιστέψει πως μια χώρα με το χρέος της Ελλάδας θα μπορούσε να βγει υπό κανονικές συνθήκες στις αγορές και να δανειστεί.

Όπως ανέφερε εκπρόσωπος μεγάλης ξένης τράπεζας, «οι Έλληνες πολίτες έχουν αποδείξει πως είναι χάπατα και ‘τρώνε’ όποια ανοησία τους πλασάρουν η κυβέρνηση και τα καθεστωτικά ΜΜΕ», οπότε δεν αντιλήφθηκαν πως το δάνειο στην Ελλάδα ήταν σικέ και σκηνοθετημένο για προεκλογικούς λόγους.

Η κυβέρνηση δεν έχει τα χρήματα για να τα επιστρέψει στους ψεύτικους επενδυτές, οπότε σκέφτεται να βγει την Δευτέρα στην αγορά να δανειστεί για να πληρώσει τους επενδυτές, ενώ την Τρίτη θα βγει στις αγορές να πάρει δάνειο για να πληρώσει τους επενδυτές της Δευτέρας και πάει λέγοντας.

Επίσης, η Άνγκελα Μέρκελ που έρχεται σήμερα στην Ελλάδα δεν είναι η πραγματική αλλά η σωσίας της.
Η ψεύτικη Μέρκελ θα φιλήσει τον Αντώνη Σαμαρά στο στόμα με γλώσσα, θα του πιάσει τον καβάλο και θα του βάλει μέσα στο βρακί τα χρήματα από τις γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις.

pitsirikos

Αναρωτιέμαι πραγματικά ... έχει "σώας τας φρένας¨;

Γράφει ο Γιάννης Πρεβενιός


Παρακολουθώ αυτόν τον ανεκδιήγητο τύπο και αναρωτιέμαι αν τον άφησαν ή ….τους ξέφυγε! Αυτός ο κύριος έχει γίνει πλέον μια συνεχής τηλεοπτική και ραδιοφωνική “ηχορύπανσης” η οποία εξευτελίζει ακόμα περισσότερο την ήδη απαξιωμένη πολιτική σκηνή των δοσιλόγων και των θεατρίνων.

Τον έχουμε ακούσει πάμπολλες φορές να κατηγορεί και να εκβιάζει δημόσια ανθρώπους και κοινωνικές ομάδες π.χ σε ένα τηλεοπτικό πάνελ έλεγε ότι θα απολύσει όσους αντιδρούν στις αποφάσεις του καθώς και σε κάποιο άλλο τον άκουσα να απειλεί τους φαρμακοποιούς ότι για να τους “τιμωρήσει” θα επιβάλει μείωση του ποσοστού του κέρδους τους! 

Κατήγορος όλων των κοινωνικών ομάδων που αντιδρούν στα βάρβαρα και αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης που συμμετέχει ξεχνά ότι υπηρετεί αυτόν που πριν λίγα χρόνια κατηγορούσε και έβριζε στο κανάλι του Καρατζαφέρη δηλ. τον κ. Σαμαρά ο οποίος (άλλος κι αυτός κάνει πως δεν τον άκουσε τότε) τον προσέλαβε για να του κάνει την βρώμικη δουλειά. 

Τώρα τελευταία όμως μάλλον βρίσκεται σε φάση “κρίσης” και αρχίζει να γίνεται επικίνδυνος γιατί βγαίνει και λέει πράγματα που ξεφεύγουν από την συνήθη πολιτική αντιπαράθεση μέσω τον διαπλεκομένων καναλιών που τον καλούν συνεχώς. (η φαιδρότητα του τους φέρνει και νούμερα τηλεθέασης). 

Μας είπε λοιπόν ότι σε περίπτωση που στις ερχόμενες εκλογές έχει προβάδισμα ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ οι Έλληνες θα πεινάσουν (λες και τώρα είναι χορτάτοι) και πως κανένας επενδυτής δεν θα έρθει στην Ελλάδα προκειμένου να μη μπλέξει με την βουλευτίνα Ζωή Κωνσταντοπούλου!!! 

Ναι κ. Γεωργιάδη βεβαίως δεν θα έρθει κανένας από τους πλιατσικοδόρους στους οποίους ξεπουλάτε την χώρα που καταστρέψατε!  

Όσο για την κ. Κωνσταντοπούλου μακάρι να είχατε ένα δράμι από το μυαλό της και λίγο από την μπέσα της (και ας είναι και γυναίκα) μια και οι πραγματικοί άντρες δεν γλύφουν εκεί που έφτυναν στο πρόσφατο παρελθόν. 

Μη βγαίνετε λοιπόν και κράζετε σαν κλώσσα που έκανε το αυγό γιατί στην ουσία δεν κάνετε τίποτα ενώ μέρα με την ημέρα όλο και περισσότεροι σας κατατάσσουν εκεί που σας πρέπει και σας αξίζει δηλ. ως ένα φαιδρό και ανυπόληπτο υποκείμενο! 

Υποσημείωση 
Το βέβαιο είναι ότι όταν έρθει ξανά η λευτεριά στην σκλαβωμένη πατρίδα μας αυτό το "κουτσαβάκι" δεν θα μπορεί να κυκλοφορήσει πουθενά (ούτε τώρα μπορεί) αφού θα γίνεται ο περίγελος και το "θέαμα” όσων τον συναντούν!  

Anemosantistasis

Υποψηφιότητα Μαρινάκη: Νέος Σκυλίτσης με αύρα Μπερλουσκόνι !!!

Το ψηφοδέλτιο που ανακοινώθηκε από τη διοίκηση ουσιαστικά του Ολυµπιακού, για να διεκδικήσει τον τρίτο δήµο της χώρας, τον Πειραιά, προκάλεσε έκπληξη και ερωτηµατικά. Επικεφαλής του ψηφοδελτίου είναι…

το δεξί χέρι του Βαγγέλη Μαρινάκη στην ΠΑΕ Γιάννης Μώραλης, ενώ αναµένεται να συµµετάσχει στο ψηφοδέλτιο ο πατήρ ή ο υιός Κόκκαλης.

Tου Δημήτρη Γρηγορόπουλου

Το ψηφοδέλτιο απαρτίζεται από παράγοντες του επιχειρηµατικού κόσµου. Το ερώτηµα είναι γιατί ο Μαρινάκης και ο κύκλος των επιχειρηµατιών γύρω του επιλέγουν να κατέβουν στη σηµερινή συγκυρία στην πολιτική αρένα, όταν ο πρόεδρος δήλωνε ότι θεωρεί «το ποδόσφαιρο και τον Ολυµπιακό πολύ πιο γοητευτικά απ’ την πολιτική» ή όταν ο αφορισµός «no politics» έκφραζε, όχι τυχαία, τη φίλα προσκείµενη προς τη Χρυσή Αυγή Θύρα 7, που ελέγχεται απ’ τον ίδιο.

Μια απόπειρα ποδοσφαιρικού χρωµατισµού στα κίνητρα αυτής της επιλογής είναι, αν όχι αβάσιµη, πάντως δευτερεύουσα και επιφανειακή. Η εκτίµηση δηλαδή ότι οφείλεται στην κόντρα που έχει ξεσπάσει ανάµεσα στον Μαρινάκη και το δήµαρχο Β. Μιχαλολιάκο λόγω της αποδοχής απ’ αυτόν του ποσού των 50.000 ευρώ απ’ τον νέο ηγέτη της ΑΕΚ ∆. Μελισσανίδη για ανακαίνιση του ∆ηµοτικού Θεάτρου της πόλης. Ωστόσο τα αίτια ανάγονται σε πολύ µεγαλύτερο και σοβαρότερο βάθος.

Πρώτον, ανάγονται στη χαρακτηριστική για τον ολοκληρωτικό καπιταλισµό αδιαµεσολάβητη παρέµβαση της οικονοµίας στην πολιτική. Ειδική αλλά και επικίνδυνη έκφραση αυτού του φαινοµένου αποτελεί η περίπτωση επιχειρηµατιών διαπλεκόµενων µε τµήµατα της πολιτικής ελίτ, µε ταυτόχρονη απόκτηση ιδιοκτησίας ΜΜΕ, αλλά και λαοφιλών ποδοσφαιρικών ή και µπασκετικών οµάδων µε ευρύ και φανατικό οπαδικό κοινό, το οποίο µε διάφορα µέσα χειραγωγούν θέτοντάς το υπό την προσωπική τους επιρροή και εξουσία. Η αξία χρήσης του οπαδικού κοινού είναι τεράστια στη διαπραγµάτευση των προέδρων µε το πολιτικό σύστηµα και στη δηµιουργία προστατευτικού τείχους για τις πολυσχιδείς (και παράνοµες σ’ ορισµένες περιπτώσεις) δραστηριότητές τους.

Το φαινόµεν
More…ο όµως και της προσωπικής εµπλοκής µεγαλοεπιχειρηµατιών στην πολιτική, που έχουν ήδη εµπλακεί και σε κορυφαίες ποδοσφαιρικές οµάδες, είναι σχετικά πρόσφατο και ιδιαίτερα επικίνδυνο. Πρώτος διδάξας ο Μπερλουσκόνι. Μαθητής του στα καθ’ ηµάς ο Βαγγ. Μαρινάκης, αλλά και ο γνωστός και µη εξαιρετέος Αχ. Μπέος που διεκδικεί το δήµο του Βόλου! Η υπερσυγκέντρωση στα χέρια αυτών των επιχειρηµατιών άµεσης εξουσίας οικονοµικής, πολιτικής, τηλεοπτικής και αθλητικής και ο έλεγχος ενός προσωπικού στρατού φανατικών και αφοσιωµένων στον πρόεδρο οπαδών φαλκιδεύει και αυτή τη διάτρητη αστική δηµοκρατία. Την υπερσυσσώρευση δύναµης χρησιµοποιούν, για να εξυπηρετούν συγκεκριµένα οικονοµικά και πολιτικά συµφέροντά τους και να αποκτήσουν κυρίαρχη θέση στα οικονοµικοπολιτικά δρώµενα.

Για παράδειγµα, η αντίθεση Μαρινάκη – Μελισσανίδη είναι πραγµατική, αλλά δεν οφείλεται σε ποδοσφαιρικές διαµάχες. Απορρέει απ’ τον πόλεµο συµφερόντων των δύο επιχειρηµατιών, που το τελευταίο διάστηµα είχε οξυνθεί λόγω αντιπαλότητας για την ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ. Άλλες ερµηνείες φέρουν τον Μαρινάκη να εκπροσωπεί το εφοπλιστικό κεφάλαιο στην ενίσχυση του ρόλου του σ’ ένα διαρκώς µεταβαλλόµενο οικονοµικό και πολιτικό περιβάλλον και ιδιαίτερα στην απόσπαση ισχυρής µερίδας στην προωθούµενη εκχώρηση του λιµανιού και των λειτουργιών του στην Κόσκο. Εξάλλου, όταν οξύνονται οι ταξικές και ενδοαστικές αντιθέσεις, αυξάνει η ανάγκη άµεσης παρέµβαση των καπιταλιστών στην οικονοµία χωρίς διαµεσολάβηση πολιτικών και συνδικαλιστών. Από πολιτική άποψη, η κίνηση Μαρινάκη απειλεί ν’ αποσπάσει το δήµο απ’ τη Ν∆, µπορεί όµως να έχει και ευρύτερες πολιτικές βλέψεις: Να ενισχύσει δηλαδή το πολιτικό βάρος του Μαρινάκη σε ευρύτερο επίπεδο. Με δεδοµένη τη φηµολογία για τις σχέσεις του Μαρινάκη µε τη Χρυσή Αυγή µια εκδοχή του ευρύτερου πολιτικού ρόλου που επιδιώκει αφορά την εξασφάλιση οργανικού πολιτικού ρόλου για τα φασιστικά στοιχεία σ’ ένα αναµορφωµένο πολιτικό περιβάλλον. Φαίνεται ότι ο πρόεδρος ανήκει στους οικονοµικοπολιτικούς παράγοντες που µεθοδεύουν τη µετάλλαξη της Χρυσής Αυγής σε µια συστηµική ευρωπαϊκού τύπου ακροδεξιά δύναµη, ενσωµατωµένη και ακίνδυνη για το σύστηµα, που θα αποτελεί εφεδρεία µιας δεξιόστροφης συγκυβέρνησης. Αναµφισβήτητη πιστοποίηση της εκλεκτικής συγγένειας εφοπλιστών και Χρυσής Αυγής αποτελεί η υποστήριξη από τη Χρυσή Αυγή των φοροαπαλλαγών τους στη Βουλή και η δολοφονική επίθεση των Χρυσαυγιτών κατά συνδικαλιστών στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, γιατί «µε τις υπερβολικές απαιτήσεις τους διώχνουν τα πλοία απ’ την Ελλάδα».

Τα τελευταία χρόνια µεταξύ της Χρυσής Αυγής και της ελεγχόµενης πλήρως απ’ τον Μαρινάκη Θύρας 7 χαλκεύτηκαν ισχυροί δεσµοί. Στον κυρίαρχο σύνδεσµο Porto Leone έχουν εµφανώς επικρατήσει αντιλήψεις φιλικές προς τη Χρυσή Αυγή. Μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα, ενώ σύσσωµοι οι σύνδεσµοι των άλλων σωµατείων καταδίκασαν το έγκληµα, ο Porto Leone αποτέλεσε παραφωνία. Έµβληµα και άλλοθι το no political και η άρση των ταξικών αντιθέσεων στους κόλπους της Ολυµπιακής οικογένειας. Αµφότεροι προέρχονται απ’ το ιδεολογικό οπλοστάσιο της Χρυσής Αυγής.

Ο λαϊκός και εργατικός Πειραιάς µε περγαµηνές και θυσίες στους αγώνες δεν πρέπει ν’ ανεχτεί τα τυχοδιωκτικά παιχνίδια των επιχειρηµατιών…

Δελαστίκ: Ετοιμάζουν σχέδιο εγκλωβισμού κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ......

Αποκαλυπτίκός ήταν ο γνωστός αρθρογράφος και πολιτικός σχολιάστης, Γιώργος Δελαστικ, σε συνέντευξη του, στο Ράδιο 9,84 που μιλάει για ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, και μπορείτε να την ακούσετε ΕΔΩ.

Ενδιαφέρον, παρουσιάζει το απόσπασμα, που σας παρουσιάζουμε, που αφορά, σχέδιο, κατά τον κύριο Δελατσικ, σχέδιο εγκλωβισμού μίας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που έρχεται πολύ σύντομα, από τους δανειστές, ώστε να μηνε φαρμόσει φιλολαϊκό πρόγραμμα!

Συγκεκριμένα, αφορά, ότι το σχέδιο προβλέπει μετά τις 25 Μαίου, στα τέλη του ίδιου μήνα, να μην υπάρχει ευρώ στα Δημόσια Ταμεία, έτσι ώστε αν καταρρεύσει η κυβέρνηση Σαμαρά, και οδηγηθούμε σε εκλογές, η νέα κυβέρνηση, με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ να μην έχει λεφτά να πληρώσει, μισθούς και συντάξεις.

 

Και θυμίζουμε, από παλιότερο άρθρο, πάλι του κ. Δελαστίκ, τι έχουμε να πληρώσουμε: "Την Κυριακή 25 Μαΐου γίνονται οι ευρωεκλογές ως γνωστόν. Ε, λοιπόν, την Τρίτη 20 Μαΐου η κυβέρνησή τους πρέπει να βρει και να πληρώσει 4,1 δισεκατομμύρια ευρώ στην ΕΚΤ και την επόμενη μέρα, την Τετάρτη 21 Μαΐου πρέπει να βρει άλλα 4,4 δισεκατομμύρια για να πληρώσει λεφτά που είχε πάρει δάνειο για χάρη των ελληνικών τραπεζών προ πενταετίας, το 2009, επί Αλογοσκούφη! Τρίτη και Τετάρτη πρέπει να... «σκάσει» 8,5 δισεκατομμύρια ευρώ στους ξένους δανειστές και την Κυριακή να πάει να μαζέψει τις ψήφους των Ελλήνων!"

Συνεχίζει τον συλλογισμό του, ο κ. Δελαστικ, ότι το σχέδιο προβλέπει, ότι αφού δεν θα υπάρχουν χρήματα, πριν τελειώσει το καλοκαίρι να έχει τελειώσει κάθε ελπίδα εφαρμογής φιλολαλαϊκής πολιτικής. Κινούνται εξωτερικοί και εσωτερικοί παράγοντες, στο να στηριθούν "Στο στηρίζω τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να εκπροσωπεί τα ίδια συμφέροντα, με αυτά που εξυπηρετεί η ΝΔ"

Βέβαια, αναφέρει, στην συνέχεια(μετά το απόσπασμα μας), ότι διέξοδος υπάρχει, και αυτή είναι, ο λαός να αφήσει τους καναπέδες του, και να πιέσει για εφαρμογή φιλολαϊκής πολιτικής, και ότι κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αν επιδείξει αποφασιστική στάση, θα καταφέρει εξαρχής φιλολαίκές παραχωρήσεις!

anemosantistasis

 

Νέα Ελλάδα

Υποθέτουμε ότι είμαι ο κυρ-Μήτσος.
Ζω στην Αθήνα με την γυναίκα μου και τα δύο-τρία παιδιά μου.
Για τις ανάγκες του σεναρίου έχω και ένα ας πούμε ψιλικατζίδικο, μια ΕΒΓΑ για τους παλιότερους.
Εκεί δουλεύουμε καθημερινά εγώ και η γυναίκα μου, και κάποιες ώρες κάποιο από τα παιδιά μας.
Με το ψιλικατζίδικο θα ζήσω την οικογένειά μου και θα σπουδάσω τα παιδιά μου.
Όπως ίσως θα καταλάβατε, δεν είναι λίγα αυτά που περιμένω από το εν λόγω κατάστημα.
Για τις ανάγκες του σεναρίου θα πρέπει να δεχθούμε ότι το ελ λόγω κατάστημα θα πρέπει αφού πληρωθούν όλες οι υποχρεώσεις να έχω κέρδος τουλάχιστον 3-5000€ μηνιαίως, ώστε να ζήσει η οικογένειά μου με αξιοπρέπεια.
Δεν μπορώ να ισχυρισθώ πως είμαι ανταγωνιστικός.
Μικρό κατάστημα, μικρές παραγγελίες και είναι αρκετά εύκολο για τον προμηθευτή να με χρεώσει με τιμές αρκετά υψηλότερες, έτσι χάνω συνεχώς πελάτες από τα supermarketsκαι τα άλλα πολυκαταστήματα.
Με την σειρά μου πάλι και επειδή ένα μεγάλο ποσοστό των πελατών είναι γνωστοί, γειτονιά βλέπετε, ψωνίζουν μάλιστα αρκετές φορές πράγματα ευτελούς αξίας δεν χτυπάει στην ταμειακή-φορολογική μηχανή όλες τις πωλήσεις.
Μεγάλη οικογένεια βλέπεις, πολλά έξοδα και στο τέλος του μήνα θα πρέπει να αγοράσω και το ποδήλατο που έχω υποσχεθεί στην Αννούλα.
Εγώ πάλι, είμαι ο κύριος “Ψάχνω Για Ευκαιρίες”.
Βλέπω ότι στην Ελλάδα υπάρχει ένας κλάδος (εμπορίου) ο οποίος δεν είναι ανταγωνιστικός όσο θα έπρεπε.
Ιδρύω μια εταιρεία και αρχίζω να ψάχνω στην αγορά για κεφάλαια.
Με όσα μάζεψα αγοράζω στην αρχή λίγα ψιλικατζίδικα (μπορεί και άλλου είδους μικρομάγαζα) και αρχίζω να επεκτείνομαι.
Τώρα πια είμαι μεγάλος παίχτης στην αγορά.
Οι προμηθευτές πίνουν νερό στο όνομά μου.
Αγοράζω φθηνότερα και έτσι μπορώ και πουλάω φθηνότερα.
Δεν είναι μόνο αυτό. Πίσω από την ταμειακή δεν υπάρχει πια ο κυρ-Μήτσος με το τσιγάρο στο στόμα, το σορτσάκι και το νύχι των 20 βδομάδων να εξέχει της σαγιονάρας.
Πίσω από την ταμειακή είναι μια δροσερή κοπέλα, που θα κάνει το παν για να σας εξυπηρετήσει. Άλλωστε τα χρήματα που θα βγάλει μαζί με αυτά της οικογενείας της θα την βοηθήσουν να σπουδάσει.
Και φυσικά τίποτε δεν μπορεί να φύγει χωρίς απόδειξη.
Γιατί σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα κλέβει το κράτος αλλά και εμένα τον ίδιο και την επένδυσή μου.
Και μην φοβάσθε. Δεν έχω λόγο να αυξήσω τις τιμές.
Πάντα θα είμαι αρκετά φθηνός.
Σε αντίθεση με τον κυρ-Μήτσο εμένα μου φθάνουν, ας πούμε, 500€ το μήνα κέρδος από το κάθε σημείο πώλησης.
5.000 σημεία πώλησης, επί 500€ κέρδος τον μήνα, κάνουν περίπου 2,5 εκατομμύρια € τον μήνα κέρδος.
Κάτι που φυσικά θα κάνει τους μετόχους, φυσικά η εταιρεία είναι πολυμετοχική, πραγματικά ευχαριστημένους που επένδυσαν στην ιδέα του “Ψάχνω Για Ευκαιρίες” και στην “Νέα Ελλάδα”.
Πληρώνω μέχρι δεκάρα τους φόρους, παρέχω καλύτερη εξυπηρέτηση, φθηνότερα προϊόντα, δημιουργώ θέσεις εργασίας, κάνω πολλούς μικρομέτοχους ευτυχισμένους.
Γιατί να μην επιλέξετε εμένα;
© HeadWaiter

Τι συμβαίνει στην ελληνική Δεξιά;...

Το "κόμμα Σαμαρά" δεν έχει, επομένως, άλλο δρόμο από το να στραφεί σε μια συμμαχία με την άκρα δεξιά.

Οι εκλογές του 2012 έφεραν στην επιφάνεια τη...
βαθιά κρίση της ελληνικής δεξιάς (και ευρύτερα της κεντροδεξιάς), έκφραση της οποίας αποτέλεσε η πληθώρα των κομμάτων που εκτέθηκαν στις εκλογές (ΝΔ, ΑΝΕΛ, ΛΑΟΣ, ΔΡΑΣΗ, Δημοκρατική Συμμαχία, ΧΑ, Δημιουργία Ξανά). Η πρωτοφανής αυτή έκρηξη της κρίσης είχε ως αφορμή το Μνημόνιο και τις πολιτικές  βαθύτατης αναδιάρθρωσης που υλοποιούσε, θεμελιωνόταν ωστόσο στις έντονες  ιδεολογικές αποκλίσεις που ξεσπούσαν μέσα στο περιβάλλον της τεράστιας κοινωνικής κρίσης.

Μια σύντομη υπενθύμιση: Η μεταπολιτευτική ΝΔ υπήρξε ένα ισχυρό, ενιαίο κόμμα, που στην πραγματικότητα ισοδυναμούσε και εξέφραζε συνθετικά όλη την παράδοση της δεξιάς παράταξης στην Ελλάδα, από τα πιο (ακρο)δεξιά έως τα πιο φιλελελεύθερα και κεντρογενή στοιχεία. Η κομματική αυτή «πολυπολιτισμικότητα» συγκροτούνταν και λειτουργούσε πάντα υπό μια συγκεκριμένη κάθε φορά «ηγεμονία». Στην πρώτη περίοδο της ΝΔ θα δει κανείς την ηγεμονία του πολιτικού φιλελευθερισμού και της πολιτικής του «κράτους-ρυθμιστή» των ενδοαστικών αντιθέσεων. Η περίοδος εκείνη ονομάστηκε πετυχημένα «περίοδος του αστικού εκσυγχρονισμού».

Στη δεύτερη περίοδο (την «μητσοτακική») μπορεί κανείς να δει τη μετατόπιση του κέντρου βάρους στον οικονομικό νεοφιλελευθερισμό, με παράλληλη όμως διατήρηση των βασικών χαρακτηριστικών του  πολιτικο-ιδεολογικού φιλελευθερισμού, που δεν αμφισβητήθηκαν. Στην τρίτη μεγάλη περίοδο του κόμματος, την περίοδο του «μεσαίου χώρου» του νεότερου Καραμανλή, μπορεί κανείς να δει κανείς να παρατηρήσει μια ισορροπία μεταξύ ενός μετριοπαθούς νεοφιλελευθερισμού και ενός εξίσου μετριοπαθούς πολιτικού φιλελευθερισμού.  Και οι τρεις περίοδοι της ΝΔ έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: θεωρούν το «κόμμα» πολιτικό και ιδεολογικό εργαλείο διαμόρφωσης και επέκτασης της πολιτικής ηγεμονίας, γι’αυτό το λόγο λειτουργούν ως κόμματα»μαζικά» και «διευρυμένα».

Η μορφή αυτή κόμματος διακόπτεται από την σημερινή ηγεσία της ΝΔ, η οποία χαρακτηρίζεται από ιδεολογικό παραταξιακό δογματισμό, με έντονα εθνικιστικά και συντηρητικά  χαρακτηριστικά.  Το περιορισμένο ιδεολογικό εύρος της νέας ηγεσίας τέμνει την παράδοση των προηγούμενων φάσεων του κόμματος. Το «ηγεμονικό» κόμμα αποσυντίθεται. Η συγχώνευση που επιχειρεί, δηλαδή ένας ακραίος «μνημονιακός» νεοφιλελευθερισμός με σκληρή, ταυτόχρονα, αυταρχική πολιτική και θεσμική στροφή, ρευστοποιεί το παλαι-ποτέ ισχυρό κόμμα. Κοινωνικές δυνάμεις και ιδεολογικές τάσεις αυτονομούνται, τόσο προς τα «δεξιά» όσο και προς το «κέντρο», το δε εναπομείναν κόμμα συρρικνώνεται δραματικά.

Την ίδια στιγμή οι συμμαχικές πολιτικές εφεδρείες σχεδόν εξαφανίζονται. Η ΔΗΜΑΡ, αναλώσιμος οργανισμός, εξάντλησε τον ιστορικό της ρόλο ως κόμμα-στήριγμα του καταρρέοντος συγκροτήματος εξουσίας. Το ΠΑΣΟΚ, ο κρίσιμος «πυλώνας» της οικονομικο-πολιτικής διαπλοκής στην Ελλάδα, βιώνει τις τελευταίες ημέρες του, έχοντας και αυτός αναλώσει όλο το πολιτικό και ιστορικό του κεφάλαιο. Προσπάθειες δημιουργίας «κεντρογενών» κομμάτων ή κινήσεων αποδεικνύονται είτε θνησιγενείς (όπως οι «58»), είτε οριακής δυναμικής, την οποίαν άλλωστε ανακυκλώνουν από τους υφιστάμενους χώρους (ΔΗΜΑΡ, ΠΑΣΟΚ, Δράση, κλπ).

Το «κόμμα Σαμαρά» δεν έχει, επομένως, άλλο δρόμο από το να στραφεί σε μια συμμαχία με την άκρα δεξιά. Στην στρατηγική αυτή κατεύθυνση απαιτούνται δύο κινήσεις, τις οποίες και έχει θέσει ήδη σε εφαρμογή:

Η πρώτη κίνηση είναι η δημιουργία μιας καθεστωτικής Ελιάς, στην οποία θα συμμετάσχει η εναπομείνασα ΝΔ, το εναπομείναν νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ (Βενιζέλος, Λοβέρδος, Χρυσοχοϊδης, κλπ) και συστημικές πρώην «αριστερές» προσωπικότητες, τύπου Μπίστη, Ψαριανού, κοκ.

Η δεύτερη και σημαντικότερη είναι να υποβοηθήσει τη δημιουργία μιας «σοβαρής Χρυσής Αυγής». Η δεύτερη αυτή κίνηση υπαγορεύεται από ένα προφανή «ρεαλισμό». Η ακροδεξιά εθνικιστική και νεο-φασιστική δυναμική έχει ήδη εκτυλιχτεί και είναι πλέον αδύνατον να επανενσωματωθεί σε μια «μεγάλη κεντροδεξιά ΝΔ», όπως στην προ-μνημονίου εποχή. Η ακροδεξιά έχει αυτονομηθεί, τόσο ως εκλογικό σώμα όσο και ως ιδεολογικό ρεύμα. Ωστόσο, η εκπροσώπησή της από τις συμμορίες της ΧΑ δημιουργεί εμφανές πρόβλημα σε μια συνεργασία μαζί της. Κυρίως μάλιστα σε διεθνές επίπεδο. Η στρατηγική της «σοβαρής ΧΑ» δίνει μια θετική διέξοδο στο πρόβλημα. Η αποκοπή του ρεύματος από την πολιτική ηγεσία του είναι αναγκαία. Υπό το πρίσμα αυτό, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι η «δεξαμενή» πολιτικών και άλλων κοινωνικών στελεχών ακροδεξιάς αντίληψης που δεν βρίσκονται ενταγμένα ούτε στη σημερινή ΝΔ ούτε στην ΧΑ όλο και μεγαλώνει: Μπαλτάκος, Κρανιδιώτης, Μαντούβαλος, Ψωμιάδης, Τράγκας, Μαρινάκης, Καρατζαφέρης και πολλοί άλλοι. Είναι η «δεξαμενή» στελεχών της «σοβαρής ΧΑ», ενός πολιτικού μορφώματος δηλαδή που θα βρει ένα μεγάλο και έτοιμο εκλογικό-κοινωνικό ακροατήριο, το οποίο όμως θα επιχειρήσει να το εντάξει οργανικά στο άρχον συγκρότημα εξουσίας.

Είναι απολύτως προφανές ότι η αριστερά, αν δεν θέλει να βρεθεί μπροστά σε τρομακτικές εκπλήξεις, θα πρέπει να εντάξει στη στρατηγική της τον τρόπο που μπορεί να ακυρώσει τη διαφαινόμενη δεξιά πολιτική αναγεωγράφηση και, βεβαίως, να βρει τους δικούς της «συμμάχους» μέσα στη γενικευμένη αυτή κρίση πολιτικής εκπροσώπησης...
rednotebook.gr

Τέσσερα Χρόνια Μνημονίου σε 40 Φωτογραφικά Κλικ

Φωτογραφίες: Δημήτρης Μιχαλάκης Απρ 4 2014

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Ολόκληρη η συλλογή >>

Αρχές Μαϊου, η Ελλάδα κλείνει 4 χρόνια Μνημονίου. Αναμφίβολα, δεν πρόκειται να είναι μία ημερομηνία που επιθυμούμε να γιορτάσουμε με τον οποιονδήποτε τρόπο. 

Ο φωτογράφος Δημήτρης Μιχαλάκης, συγκέντρωσε 40 φωτογραφίες που καταδεικνύουν την φύση της ελληνικής πραγματικότητας στην επι-μνημονιακή περίοδο. Το υλικό αυτό αναφέρεται σε μερικά από τα μεγαλύτερα κοινωνικά ζητήματα που έχουν προκύψει από την πολιτικο-οικονομική κρίση. Το μνημόνιο και η κρίση μας μάθανε καινούριους όρους -που βασικά δεν είναι καινούριοι, αλλά μάλλον είχαμε επιλέξει να αγνοήσουμε -όπως διπολικότητα, κατάρρευση του κομματικού μας συστήματος, μνημονιακοί όροι, δανειστές, κυριαρχία.

Καμουφλαρισμένοι πίσω από τις πρόθυμες Μαρίες Σπυράκη θερίζουν ανθρώπινες ζωές !!!

Τόσοι πολλοί φασίστες μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα!

Που ήταν κρυμμένα όλα αυτά τα…

φασιστοειδή που κάνουν με θράσος τον εμετό τους στις κάμερες;

Ποιοι επώαζαν όλα αυτά τα αυγά του φιδιού που βγήκαν αίφνης στην επιφάνεια και απειλούν να μας πνίξουν;

Από τον Βασίλη Μπόνιο

Και η Δικαιοσύνη που διαρκώς “κάνει το έργο της” αλλά τα φασιστοειδή εξακολουθούν να χλευάζουν και να φτύνουν απόψεις και απειλές τραμπούκοι υπεράνω του Νόμου.

Και η κοινωνία που βολοδέρνει, αμήχανη και λαβωμένη, δίχως κουράγιο να βάλει ένα τέλος στον υπόκοσμο των τραμπούκων που πολλαπλασιάζεται απειλητικά.

Και η χώρα;

Η ταπεινωμένη χώρα σέρνεται ατιμασμένη ζητιάνα πίσω από το “ευρωπαικό όραμα” της Μέρκελ.

Χμμμ…Η Γερμανίδα καγκελάριος μοιάζει με τους προστάτες που αφιερώνουν ένα απόγευμα σε ταξίδι-αστραπή για να μαζέψουν τις εισπράξεις από τις επιχειρήσεις στις οποίες πουλάνε προστασία.

Άντε γαμηθείτε ανθρωπάκια.

80 γιατροί απολύθηκαν από τον Άγιο Σάββα και οι καρκινοπαθείς έχουν τώρα να υπερπηδήσουν τα εμπόδια πολλών μικρών θανάτων ώσπου να φθάσουν στην κολασμένη κάλπη για να ξεράσουν το δικό τους “άντε γαμηθείτε δολοφόνοι”.

Καμαρώνουν οι κρατιστές της εξουσίας καλά κρυμμένοι πίσω από τους κομματικούς στρατούς του χυδαίου πελατειακού κράτους.

Καμουφλαρισμένοι πίσω από τις πρόθυμες μαρίες σπυράκη θερίζουν ανθρώπινες ζωές δίχως να το πολυσκεφτούν, χωρίς να βρουν αντίσταση.

Χάθηκαν σου λέει οι πνευματικοί άνθρωποι που θα μπορούσαν να αντισταθούν σ΄αυτή την επικοινωνιακή λαίλαπα της εξουσίας που εξακολουθεί να μοιράζει δάνεια στους σεσημασμένους μηντιάρχες του υποκόσμου.

Ένας από τους λόγους που επικράτησε η Προπαγάνδα της τρόικας είναι και το γεγονός ότι έπαιζε χωρίς αντίπαλο.

Οι πιο “σοβαροί” αντιμνημονιακοί ανέβηκαν στα κάγκελα, στο πλευρό κάθε κοινωνικής ομάδας για να υφαρπάξουν τα ψηφαλάκια της οργής.

Δεν ακούστηκαν επιχειρήματα από την άλλη όχθη κι αυτό γιατί οι εκφορείς του αντιμνημονιακού λόγου ήταν απλάολίγιστοι.

Και κάπου εκεί, μέσα σε κραυγές και ουρλιαχτά, η ψύχραιμη φωνή ενός φίλου που από την δημοσιογραφική μας εφηβεία ερχόταν σαν μάνα εξ ουρανού-για όσους τουλάχιστον αντέχουν να ακούνε.

Και μάλιστα, από κει που δεν το περιμένεις: Aπό το δελτίο, του χαρακτηρισμένου ως “κίτρινου”, Ευαγγελάτου.

Toν θυμάμαι, δεκαετίες πίσω, καβάλα σε μια βέσπα στα Εξάρχεια, τον Νίκο Ξυδάκη.

Τον βλέπω που τρυπώνει αραιά και που στην εκπομπή του Ευαγγελάτου, χάρη σ΄αυτή την τρέλα που διατρέχει το DNA του Αλαφούζου. Μόνο στον ΣΚΑΙ μπορείς να πέσεις πάνω σε τόσο αντίθετες απόψεις κι αυτό είναι το μεγαλείο της δημοσιογραφίας.

Όσοι λοιπόν δεν έχουν πρόσβαση στις λέξεις με τις οποίες ο Νίκος Ξυδάκης οπλίζει τα κείμενά του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και στο blog του, πέφτουν πάνω του τα απογεύματα στον ΣΚΑΙ.

Καθώς διαβάζω ότι ο Νίκος Ξυδάκης θα είναι υποψήφιος για την ευρωβουλή με τον ΣΥΡΙΖΑ σκέφτομαι ότι κάπου ανάμεσα στο βαθύ Πασόκ και τους επαγγελματίες εργατοπατέρες του ξεπουλημένου συνδικαλισμού που έχουν τρυπώσει στον ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν και κάποιοι που, αφού δώσουν τον λόγο στην σιωπή, μπορούν να αφουγκραστούν προσωπικότητες σαν του Νίκου.

Μετά από πολλούς μήνες είδαμε ένα καλό σημάδι από τον ΣΥΡΙΖΑ. Λες;

Έξοδος στις αγορές και εκφασισμός της κοινωνίας

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Ενώ το όργιο εξαπάτησης του Ελληνικού λαού από την Κοινοβουλευτική Χούντα και τα χουντοκάναλα, με αφορμή την έξοδo στις αγορές, έχει φθάσει στο απόγειο ενόψει εκλογών, σημειώνονται παράλληλα κάποια φαινόμενα εκφασισμού της κοινωνίας που είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά, όχι όμως αναπάντεχα. Παρόμοια φαινόμενα σημειώνονται σε κάθε χώρα που περνά ανάλογη διαδικασία πλήρους ενσωμάτωσης στη ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης (βλ. π.χ. Λατινική Αμερική).

Όσον αφορά, πρώτα, το άνοιγμα στις αγορές, αυτό δεν πρόκειται βέβαια να σταματήσει την οικονομική καταστροφή των λαϊκών στρωμάτων, τώρα ή στο μέλλον, όσο η χώρα δεν θα έχει οικονομική και εθνική κυριαρχία, και, κυρίως, θα παραμένει στην ΕΕ. Και αυτό, γιατί οι συνθήκες που οδήγησαν στο σημερινό Ελληνικό «θαύμα», δηλαδή, στους βελτιωμένους δείκτες στα ελλείμματα Προϋπολογισμού και Ισοζυγίου Πληρωμών, είναι οι ίδιες που οδήγησαν στην εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων και στο μαζικό ξεπούλημα του κοινωνικού πλούτου. Δηλαδή:

• η αποδιάρθρωση του στοιχειώδους κοινωνικού Κράτους, με πρώτα θύματα την δημόσια Υγεία (όπως τεκμηριώθηκε από πρόσφατη έρευνα του Lancet, του σημαντικότερου Βρετανικού ιατρικού περιοδικού) και την Παιδεία (όπου οι δημόσιες δαπάνες μειώνονται ταχύτερα και από το Εθνικό Εισόδημα)
• η μαζική ανεργία που πλησιάζει το 30% του ενεργού πληθυσμού και το 60% των νέων
• το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων (όπως παραδέχθηκε ο ίδιος ο Προβόπουλος στην Έκθεσή του, το περίφημο πρωτογενές πλεόνασμα οφείλεται κατά 40% στη μείωση των δαπανών)
• οι άθλιες εργασιακές συνθήκες που εισήγαγε η «απελευθέρωση» της αγοράς εργασίας
• η συνακόλουθη όλων αυτών φτώχεια, που σημαίνει ότι το 18% του λαού βρίσκεται σε κατάσταση πείνας και αδυνατεί να αγοράσει τα αναγκαία τρόφιμα (ΟΟΣΑ)
• η πτώση των τιμών ακινήτων σχεδόν στο μισό από το 2008 (FT, 21/2/2014)

Συμπέρασμα: ακόμη και να ξαναρχίσει κάποια «ανάπτυξη» του εθνικού εισοδήματος, οι παραπάνω συνθήκες δεν πρόκειται να εξαφανιστούν. Απλώς θα μονιμοποιηθούν, ενώ συγχρόνως θα συντελείται το ξεπούλημα του κοινωνικού πλούτου. Γι’ αυτό μας δίνει συγχαρητήρια η Υπερεθνική Ελίτ και μας επιβραβεύουν σήμερα οι αγορές! Και το όργιο εξαπάτησης του Ελληνικού λαού θα συνεχιστεί, βέβαια, εαν εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν οδηγήσει σε έξοδο απο την ΕΕ. Απλώς θα αλλάξει η μορφή εξαπάτησης: από τεχνοκρατική-μπλέ (Στουρνάρας) σε…ροζ (Σταθάκης).
Όσον αφορά τα φαινόμενα εκφασισμού της κοινωνίας, αυτά έχουν ελάχιστη σχέση με τα ιστορικά φαινόμενα του φασισμού και του ναζισμού που, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, όπως έχω αναπτύξει στο παρελθόν, είναι αδύνατον να επαναληφθούν. Σήμερα, δεν αντιμετωπίζουμε τον φανταστικό κίνδυνο αναβίωσης φασιστικών καθεστώτων (όπως υποστηρίζει μια άθλια «Αριστερά») αλλά τον πραγματικό εκφασισμό της κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας» που ξεκινά κατά κανόνα «από πάνω», δηλαδή από το Κράτος που ελέγχει η Κοινοβουλευτική Χούντα και τα όργανά της στα ΜΜΕ κ.λπ.. Ακόμη και όταν παρόμοια φαινόμενα ξεκινούν κάποτε από κάτω, όπως στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής, τελικά, είναι η Κοινοβουλευτική Χούντα που έχει την ευθύνη γι’ αυτά, εφόσον για χρόνια τα ανεχόταν. Για τον λόγο αυτό αποφάσισε να «τσακίσει» την ΧΑ μόνο όταν το απαίτησε η Υπερεθνική Ελίτ και η Σιωνιστική ελίτ, όπως επιβεβαιώνεται και από μαρτυρίες τ. ανωτάτων κυβερνητικών στελεχών (Ρουπακιώτης, Μπαλτάκος κ.α.). Δεν αναφέρομαι, βέβαια, στις αναπόδεικτες κατηγορίες για οπλοστάσια κ.λπ., αλλά στην αναμφισβήτητη, κυρίως οικονομική, βία που ασκούσε η ΧΑ ενάντια στoυς εξαθλιωμένους μετανάστες, και την συνακόλουθη φυσική βία. Δηλαδή, στις απειλές σε νοσοκομεία και σχολεία να μη δέχονται μετανάστες και τα παιδιά τους, στις επιθέσεις στα καρότσια τους με μικρο-εμπορεύματα κ.λπ.. Εγκληματικές πράξεις, των οποίων όμως τα κίνητρα δεν είναι ρατσιστικά (όπως στον προπολεμικό φασισμό και ναζισμό) αλλά η εκμετάλλευση της απελπισίας των λαϊκών στρωμάτων, τα οποία αποπροσανατολίζουν για τα αίτια της οικονομικής καταστροφής τους. Και αυτό, γιατί η σημερινή μαζική μετανάστευση, που είναι πανευρωπαϊκό φαινόμενο, συναρτάται απόλυτα με το άνοιγμα και την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας,. Η οποία δεν γίνεται βέβαια για χάρη της...διεθνούς αλληλεγγύης, αλλά της κερδοφορίας των υπερεθνικών επιχειρήσεων (FT, 4/4/2014).
Φαινόμενο κρατικού εκφασισμού αποτελεί η προληπτική λογοκρισία που εισάγει η εντολή της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, η οποία, αντί να διατάξει έρευνα για τις φοβερές καταγγελίες Μπαλτάκου, διέταξε την παραπομπή στο Αυτόφωρο...αυτών που τις αποκάλυψαν, για χρήση «παρανόμως κτηθέντος οπτικοακουστικού υλικού» ―παρόλο που αυτό αφορούσε το δημόσιο συμφέρον! Και αυτό, με την ανοχή της ίδιας άθλιας «Αριστεράς» που το μόνο που βρήκε να πει για τις καταγγελίες αυτές είναι πως αποδείχνουν τα συγκοινωνούντα δοχεία Δεξιάς και «ακροδεξιάς»! Έτσι, η «Αριστερά» αυτή απέδειξε ότι καταγγέλλει παρόμοιες εγκληματικές πράξεις μόνο όταν τις εισπράττει η ίδια, όπως συνέβη με τον αξέχαστο Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου (μετέπειτα πρωθυπουργό της στρατιωτικής χούντας), που έκανε το παν για να αθωώσει το ημιφασιστικό μετεμφυλιακό κράτος στην υπόθεση της δολοφονίας Λαμπράκη. Σήμερα, η «Αριστερά» αυτή υιοθετεί την απαράδεκτη θεωρία ότι ο «φασισμός» κτυπιέται με...φασιστικές μεθόδους.
Tην ίδια αποστολή της προληπτικής λογοκρισίας έχει βέβαια και το «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο που έρχεται. Αντίστοιχα, η κτηνωδία στις φυλακές Νιγρίτα σαφώς απορρέει από την ατιμωρησία που εμπνέει στα κρατικά όργανα ο κρατικός εκφασισμός. Όπως ανάλογο εκφασισμό φανερώνει η μαζική απαγόρευση και βίαιη διάλυση διαδηλώσεων, όταν μας επισκέπτονται τα «αφεντικά» μας. Τέλος, εκφασισμό της κοινωνίας αποτελούν τα φαινόμενα ιδεολογικής τρομοκρατίας, όπου η απλή αμφισβήτηση της νομιμότητας κάποιων λίαν αμφιβόλου νομιμότητας κρατικών πράξεων ενάντια στη ΧΑ, (ή αντίστοιχα, η μη αμφισβήτηση των καταγγελιών Μπαλτάκου), αρκεί για να χαρακτηριστεί κάποιος πάραυτα από τα χουντοκάναλα Χρυσαυγίτης ή «φασίστας». Με συνέπεια να διακινδυνεύει ακόμη και τη σωματική του ακεραιότητά του από διαφόρους «αντιφασίστες» ―πέρα βέβαια από τη λάσπη κουκουλοφόρων «εν υπηρεσία» στο διαδίκτυο!

Ερώτηση: Μήπως οι ίδιες ελίτ που επέβαλαν την οικονομική καταστροφή δημιουργούν αυτούς τους αντιπερισπασμούς, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν και σε εμφύλιο, ώστε να περάσει άνετα η μονιμοποίησή της;

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (13 Απριλίου 2014)

Α, για αυτό έκλεισαν το Euronews greek ...

Για κάτι τέτοια γεγονότα έκλεισαν το Euronews greek. Και είμαστε η μοναδική χώρα στον πλανήτη που ένα ειδησεογραφικό κανάλι με χρηματοδότηση της Κομισιόν στην οποία "προεδρεύει" η χώρα, του έβαλε λουκέτο η κυβέρνηση επειδή άρχισε να ...
μιλάει ελληνικά!
Διαβάσαμε και αναδημοσιεύουμε: 

Στο LEFTeria-news προσπαθώντας να συνοψίσουμε τις αντιδράσεις της επίσκεψης Μέρκελ, μέσα από τον Ξένο Τύπο, πέσαμε πάνω σε κάτι τελείως αλλόκοτο.

Η ιστοσελίδα του EURONEWS να μεταδίδει ουσιαστικά…ένα άλλο ρεπορταζ απ’ ότι το ελληνικό τμήμα.

Αυτοί είναι οι τίτλοι.

Και διαβαστε παρακάτω το αγγλικό κείμενο....

Και την ελληνικό…

Είναι εμφανώς διαφορετικό καθώς πέρα της διαφορετικής μετάφρασης, λείπουν αποσπάσματα κειμένου, όπως το παρακάτω:

«Ωστόσο, με έναν στούς τέσσερις Έλληνες να είναι άνεργος, και πολλοί από αυτούς που εργάζονται σε δημόσια υπηρεσία να χάνουν τις δουλειές τους λόγω της διάσωσης πουπροκάλεσε περικοπές δαπανών, ορισμένοι εκτιμούν ότι η Μέρκελ χόρευε επάνω στα ερείπια της Ελλάδας».

Δεν γνωρίζουμε αν είναι θέμα μετάφρασης, θέμα εκτίμησης ή τίποτα άλλο.

Διαβάστε μεταφρασμένη  την ανταπόκριση από το euronews.com, η οποία διαφέρει καταφανώς από αυτό του…gr.euronews.com και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα

Ολόκληρη την ενδιαφέρουσα περιήγηση διαβάζετε στο http://lefteria-news.blogspot.gr/2014/04/eoronews.html?spref=fb

greektv-com.blogspot

«Αυτό που μας μένει είναι η κάλπη»

Φίλε πιτσιρίκο, είμαι πολύ χαρούμενος για ένα πράγμα. Για το γεγονός ότι πλέον ένας (1) στους τριάντα (30) συμπολίτες μας απαντάνε στις δημοσκοπήσεις. Το γεγονός αυτό κάνει οποιαδήποτε μέτρηση πλήρως αναξιόπιστη και όταν η κάλπη γκαστρωθεί κανένας δε θα ξέρει τι θα βγάλει από μέσα. Αυτό από μόνο του είναι ελπιδοφόρο. Ίσως να είναι και το μόνο ελπιδοφόρο.
Αν και τα σύγχρονα μέσα διαχείρισης των μαζών είναι ισχυρά και η όποια δραστηριότητά μας στο διαδίκτυο γίνεται η βάση δεδομένων (μέσω των cookies των ιστοσελίδων) για την κατάλληλη λήψη μέτρων όπως μας ενημέρωσε ο «αναξιόπιστος» Edward Snowden, θεωρώ ότι τα αποτελέσματα των εκλογών θα είναι απρόβλεπτα.
Όσο αφορά την «επαναστατικότητα» των πολιτών, βλέπω να βρίσκεται στο απόλυτο ναδίρ με μια εκκωφαντική σιωπή και ακινησία.
Χτες, προσπαθώντας να αντλήσω από κάπου λίγη αισιοδοξία, πήγα στην ομιλία του Γ.Γ. του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα από όπου και οι φωτογραφίες που σου επισυνάπτω. Για πρώτη φορά στη ζωή μου είδα τόσο λίγο κόσμο σε ομιλία Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ. Αν και τα συντρόφια του ΚΚΕ που είναι «μπετόν αρμέ» δε κατεβαίνουν σε μια τέτοια ομιλία (όσο βαρετή και να ‘ναι) τότε αυτό που μας μένει είναι η κάλπη. Νομίζω.
Να ‘σαι καλά.
(Αγαπητέ φίλε, είναι ολοφάνερο πως θα μιλήσει η κάλπη. Οι πολίτες δεν κατεβαίνουν σε συγκεντρώσεις γιατί περιμένουν τις ευρωεκλογές. Το μόνο που με ανησυχεί με την κάλπη είναι πως «κάλπης» σημαίνει «ψεύτικος». Και ελπίζω να διαψευσθώ. Έχω την εντύπωση πως η κυβέρνηση θα καταρρεύσει οριστικά από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Να είστε καλά.)
pitsirikos

Σάββατο του Λαζάρου

Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και κατοικούσε στη Βηθανία που ήταν 3 χιλιόμετρα ανατολικά της Ιερουσαλήμ. Ο Λάζαρος είχε δυο αδελφές, την Μάρθα και την Μαρία, και προσπαθούσε να προξενέψει μια από τις δυο στον Χριστό, μπας και στεφανωθούν οι αδελφές του και έρθει και η σειρά του.



Η Μαρία και η Μάρθα φιλοξένησαν πολλές φορές τον Χριστό στο σπίτι τους αλλά αυτός μάλλον δεν κουτούπωσε καμία από τις δυο, αφενός για να μην παρεξηγηθεί η άλλη και αφετέρου επειδή ο Λάζαρος ήταν κολλητός Του, και τις αδελφές των κολλητών μας τις σεβόμαστε.
Μια μέρα που ο Χριστός βρισκόταν στην Γαλιλαία για ψώνια, οι αδελφές του Λάζαρου Τού έστειλαν μήνυμα πως ο Λάζαρος ήταν άρρωστος.
Για την ακρίβεια, το μήνυμά τους ήταν «Κύριε, αυτός που τόσο πολύ αγαπάς είναι άρρωστος» αλλά ο Χριστός αγαπούσε όλο τον κόσμο, οπότε δεν το έπιασε με τη μία.
Ο Χριστός, αντί να τους πει να τον πάνε σε κάνα γιατρό να τον κοιτάξει τον άνθρωπο, είπε πως «αυτή η αρρώστια είναι για να φανεί η δόξα του Θεού», οπότε, αν σας χτυπήσει καμιά αρρώστια και πέσετε του θανατά, να ξέρετε πως σας έχει επιλέξει ο Θεός για να φανεί η δόξα του.
Δυο ημέρες μετά, ο Χριστός είπε στους μαθητές Του «Πάμε πάλι στην Ιουδαία», και αυτοί προσπάθησαν να Τον αποτρέψουν αφενός επειδή είχαν κουραστεί από τον ποδαρόδρομο και αφετέρου επειδή οι Ιουδαίοι ήθελαν να Τον λιθοβολήσουν αλλά του Χριστού Του άρεσε ο πετροπόλεμος και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από το γεγονός πως είχε έναν μαθητή που τον έλεγαν Πέτρο.
Ο Χριστός είπε στους μαθητές Του πως ο Λάζαρος κοιμήθηκε και πρέπει να πάει να τον ξυπνήσει αλλά αυτοί δεν κατάλαβαν πως ο Χριστός τους είπε κομψά πως ο Λάζαρος τα είχε τινάξει και νόμιζαν πως έχει σαπίσει στον ύπνο και δεν ξυπνάει ούτε με κανονιές.
Τότε ο Χριστός αναγκάστηκε να τους πει πως ο Λάζαρος τα κακάρωσε και πρέπει να πάνε οπωσδήποτε στην Ιουδαία αλλά δεν βρέθηκε ένας μαθητής να του πει «πήγαινε μόνος σου, που μας έχεις κάνει τσιγγάνους με τα πέρα δώθε», οπότε πήγαν όλοι μαζί στην Ιουδαία που ήταν το Μπέβερλι Χιλς της εποχής.
Οι δυο αδελφές του Λαζάρου υποδέχτηκαν τον Χριστό και τους μαθητές Του –προφανώς, σκέφτηκαν πως μέσα σε 13 άνδρες κάποιος θα στραβωθεί να τις παντρευτεί, ώστε να μην μείνουν στο ράφι- και Του ζήτησαν να αναστήσει τον αδερφό τους γιατί, από την ημέρα που πέθανε, όλοι τους βάζουνε χέρι και θέλουν να τις πηδήσουν.
Ο Χριστός πήγε έξω από την σπηλιά που ήταν ο Λάζαρος και διέταξε να βγάλουν μια μεγάλη πέτρα που ήταν στην είσοδο• όλο διαταγές έδινε ο Χριστός, λες και δεν μπορούσε να κάνει ένα μαγικό κόλπο και να μετακινηθεί η πέτρα.
Μετά, ο Χριστός ζήτησε χάρη από τον μπαμπά Του που είναι ο Θεός, και στη συνέχεια φώναξε «Λάζαρε, δεύρο έξω».
Αρχικά, ο Λάζαρος δεν έβγαινε επειδή δεν ήξερε τι σημαίνει «δεύρο» αλλά μετά του φώναζαν όλοι «βγες, ρε μαλάκα, βγες», οπότε βγήκε.
Είναι ολοφάνερο πως το θαύμα του Λαζάρου ήταν απάτη, γιατί, αν δεν ήταν απάτη, ο Χριστός θα ανάσταινε έναν τυχαίο και όχι τον κολλητό του, οπότε καταλαβαίνουμε πως ο Λάζαρος δεν τα είχε τινάξει ποτέ αλλά έκανε τον ψόφιο κοριό.
Το αποτέλεσμα της Ανάστασης του Λαζάρου ήταν να πιστέψουν όλοι πως έγινε θαύμα και έγινε δημοφιλές το όνομα Λάζαρος που δεν είναι καθόλου καλό όνομα γιατί αφενός καμιά γκόμενα της προκοπής δεν θέλει να τα φτιάξει με κάποιον που τον λένε Λάζαρο και αφετέρου, σε όλη τη διάρκεια της ζωής σου, ο κάθε καθυστερημένος θα σου λέει συνέχεια «Λάζαρε, δεύρο έξω».

pitsirikos

Τα πνευματικά παιδιά του Μπαλτάκου διχάζουν...

Τα πνευματικά παιδιά του Μπαλτάκου διχάζουν...

... συνειδητά τους Έλληνες ...
Η δοκιμαστική έξοδος της χώρας στις αγορές έχει απελευθερώσει πλήρως τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας τα οποία απευθύνονται στον ελληνικό λαό σαν Μεσσίες που κανονικά θα έπρεπε να τους φιλάμε αυθόρμητα τα χέρια.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης, σε μια ακόμα...
απόδειξη ότι το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου μπορεί να πάει και πιο κάτω σε αυτή τη χώρα, δήλωσε χθες ότι όποιος ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ θα πεινάσει ενώ κατέληξε στο ότι ο Γιώργος Σταθάκης παραμένει στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ενδεχομένως λόγω «παιδικών τραυμάτων».

Υπέροχη όμως ήταν και η συμβολή του Γιώργου Μουρούτη, διευθυντή του Γραφείου Τύπου στον δημόσιο διάλογο, όπως έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό σε Facebook και Twitter ότι «οι Έλληνες δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ».

Αυτοί μας κυβερνούν και με αυτόν τον τρόπο σκέπτονται και εκφράζονται. Μην τρέφετε αυταπάτες περί «μεγάλης φιλελεύθερης παράταξης» κι άλλα τέτοια χαζά. Ας σταματήσει επιτέλους ο υστερικός φόβος για τον ΣΥΡΙΖΑ να επιτρέπει σε αυτό το ακροδεξιό ασκέρι να κυβερνά τη χώρα με υψωμένο το δάχτυλο.

parapolitiki.com