«Ωφελούμενοι» δουλοπάροικοι !!!

Το τελευταίο χρονικό διάστημα οι κεντρικοί τίτλοι πολλών εφημερίδων αλλά και τηλεοπτικών δελτίων γεμίζουν με… χιλιάδες προσλήψεις στον δημόσιο τομέα. Χιλιάδες προσλήψεις και μια μαγική λέξη: «Ωφελούμενοι»!Παράλληλα ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Κυριάκος Μητσοτάκης, με πυκνές παρεμβάσεις του τονίζει ότι…το 2014 «θα απολύσουμε 15.000 στο Δημόσιο και θα προσλάβουμε άλλους τόσους».

Tου Χρήστου Κάτσικα

Τι συμβαίνει;

«Ντρέπομαι! Στο σχολείο μας ήρθε προχτές μια κοπελιά κοινωνική λειτουργός. Οχι δεν ήρθε ως εργαζόμενη, αλλά ως ωφελούμενη!!! Δουλεύει για 427 ευρώ, 8 με 4, μόλις απολυθεί δεν δικαιούται επίδομα ανεργίας, γιατί είπαμε δεν είναι εργαζόμενη αλλά ωφελούμενη, δεν δικαιούται άδειες, δώρα, αναρρωτικές, θα απολυθεί σε 5 μήνες και δεν δικαιούται να ξανακάνει τα χαρτιά της γι’ αυτό το πρόγραμμα».

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στη δασκάλα Ντίνα Ρέππα, πρόεδρο του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. «Αριστοτέλης», και περιγράφουν μια νέα πραγματικότητα τόσο στα σχολεία Α/βάθμιας και ­ Β/βάθμιας εκπαίδευσης όσο και σε ολόκληρο τον δημόσιο τομέα.

«Προχθές», συνεχίζει η κ. Ρέππα, «ήρθε και μια κυρία 50 χρόνων που προσλήφθηκε με τους ίδιους όρους ως βοηθός καθαριότητας. Με την καθαρίστρια του σχολείου κοιταχτήκαμε και με ρώτησε “Τι γίνεται, Ντίνα;” “Ηρθε η απόλυσή σου, Δήμητρα” της είπα. Βαρέθηκα να κλείνουμε τα μάτια στην πραγματικότητα. Απέλυσαν τους σχολικούς φύλακες και πήραν επιστάτες ωφελούμενους! Δεν φταίνε οι άνθρωποι. Είναι χρόνια άνεργοι. Αλλά εμείς οι δάσκαλοι οφείλουμε να μην κάνουμε τους Κινέζους. Χτύπησε την πόρτα μας και κανείς δεν θα ξεφύγει! Οι διαθεσιμότητες που έρχονται θα οδηγούν σε απολύσεις και μετά σε προσλήψεις με τέτοιας μορφής εργασιακές σχέσεις».

Να το πούμε με δυο λόγια: το Δημόσιο γίνεται ο πιο βάρβαρος και στυγνός εργοδότης, διαμορφώνοντας μισθούς πείνας και εξαθλίωσης των 420 τον μήνα ή 17 ευρώ τη μέρα και των 490 ή 19 ευρώ αντίστοιχα για οκτάωρη απασχόληση, πιο κάτω και από τον κατώτερο νομοθετημένο μισθό, ανεβάζοντας στα ύψη την υπερεκμετάλλευση του εργαζόμενου. Αυτή τη μισθωτή εξαρτημένη εργασία την ονομάζουν «κοινωφελή εργασία» και τον άνεργο που θα εργαστεί με το πρόγραμμα αυτό τον ονομάζουν «ωφελούμενο» και όχι εργαζόμενο.

Τα προγράμματα «καταπολέμησης της ανεργίας» και την απελπισία των χιλιάδων ανέργων εκμεταλλεύεται η κυβέρνηση για να προωθήσει την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και αντικαθιστά τους «παλιούς» μισθούς και τη σταθερή εργασία με ψίχουλα. Παράλληλα συνηθίζει τον «ωφελούμενο» σε ένα συγκεκριμένο εργασιακό και μισθολογικό μοντέλο.

Πρόκειται για προγράμματα που έρχονται να δώσουν ακόμη ένα βαρύ πλήγμα στις εργασιακές σχέσεις και στα δικαιώματα. Να συμπιέσουν κι άλλο προς τα κάτω μισθούς και μεροκάματα με πρόσχημα την καταπολέμηση της ανεργίας, που έχει πάρει εφιαλτικές διαστάσεις. Είναι οι πρώτες πράξεις του δράματος για την εργασία που θέλουν να επιβάλουν σε όλους τους εργαζόμενους στο Δημόσιο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πριν από έξι μήνες έβγαλαν σε διαθεσιμότητα τους σχολικούς φύλακες και τώρα προσλαμβάνουν επιστάτες στα σχολεία με τους νέους όρους.

Ενα σύγχρονο σκλαβοπάζαρο, με θύματα τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας, επιδιώκει να εμπεδώσει σταδιακά την ολοκληρωτική αποσύνθεση των εργασιακών σχέσεων.

Αμεσα ωφελούμενοι, για αρχή, ήταν οι επιχειρηματίες του ιδιωτικού τομέα που προσλάμβαναν αθρόα, αφού πρώτα έκαναν εκκαθαρίσεις απολύοντας και οδηγώντας σε «εθελούσια» έξοδο τους «καλά» αμειβόμενους υπαλλήλους. Στη συνέχεια οι «προσλήψεις» με αυτά τα χαρακτηριστικά, επεκτάθηκαν σε όλους τους τομείς του κράτους. Σε δήμους, υπηρεσίες μέχρι και στην εκπαίδευση έκαναν την εμφάνισή τους εργαζόμενοι 5μηνης απασχόλησης μετατρέποντας το πολυπόθητο ΕΣΠΑ σε πολιορκητικό κριό για την αντικατάσταση της μονιμότητας με την απόλυτη ευελιξία.

Θυμίζουμε ότι 50.000 «ωφελούμενοι» προσλαμβάνονται σε εφαρμογή της διάταξης ΥΠΟΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ΙΔ.1. του νόμου 4152/2013 (ΦΕΚ 107/9-5-2013), με τον οποίο νομοθετήθηκε η νέα μείωση στην πράξη του κατώτερου μισθού χάρη στην τροπολογία που κατέθεσε τελευταία στιγμή το ΠΑΣΟΚ. Η διάταξη (υποπαράγραφος ΙΔ.1,) προβλέπει ολιγόμηνη πρόσληψη ανέργων σε ΟΤΑ, περιφέρειες ή άλλες υπηρεσίες, όπως σχολεία και νοσοκομεία.

Οι ωφελούμενοι λοιπόν, «κατά παρέκκλιση της ισχύουσας νομοθεσίας», θα έχουν καθαρές αμοιβές «όχι μεγαλύτερες» από 490 ευρώ ή 19,6 ευρώ καθαρά την ημέρα όσοι είναι άνω των 25 ετών και 427 ευρώ μηνιαία ή 17 ευρώ την ημέρα για όσους είναι κάτω των 25 ετών. Ακόμη μια «καινοτομία», που έρχεται από το παρελθόν, εισάγεται ως οδηγός για το μέλλον: ο μισθός των 490 και 427 μισθών δεν είναι κατώτατος, αλλά ανώτατος!

Ακόμη η ασφάλιση των «ωφελουμένων» είναι στο ΙΚΑ και «εκτός από τα παραπάνω καταβαλλόμενα ποσά οι δικαιούχοι φορείς δεν υποχρεούνται να καταβάλλουν οποιαδήποτε άλλη παροχή ή ενίσχυση προς τους ωφελούμενους». Επίσης η κατάρτιση του τελικού πίνακα κατάταξης γίνεται από τον ΟΑΕΔ (με κριτήρια που θα καθορίζονται από υπουργικές αποφάσεις και τον εποπτεύει το ΑΣΕΠ).

Ενδεικτικό είναι το παρακάτω γεγονός, το οποίο συνέβη σε δημοτικό σχολείο της Αθήνας και αξίζει να αναφερθεί: Κοινωνική λειτουργός προσελήφθη με ΕΣΠΑ ως κοινωνική λειτουργός. Είναι κάτω των 25 και θα δουλεύει 8-4, χωρίς να γνωρίζει ποιες είναι οι αρμοδιότητές της, ποιος την προσέλαβε, για ποια θέση, με ποιον εργοδότη και ποιον προϊστάμενο. Μετά από ψάξιμο διαπιστώθηκε ότι το ίδιο γίνεται και σε άλλα σχολεία με τραπεζοκόμους, επιστάτες κ.λπ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι σχολικοί φύλακες, που ήταν μόνιμοι, αντικαταστάθηκαν από επιστάτες με 435 ή 490 ευρώ για 6,5 μήνες, χωρίς καθόλου δικαιώματα.

Στο μέλλον το ίδιο αναμένεται να γίνει και με το διδακτικό προσωπικό. Τα ΕΣΠΑ και τα προγράμματα της Ε.Ε. («Πρωτοβουλία για την ανεργία των νέων», «Εγγύηση για τη νεολαία», «Συμμαχία για τη μαθητεία»), που προωθούνται για την καταπολέμηση της ανεργίας, μοριοδοτούν ουσιαστικά όχι την εργασία, αλλά την ανεργία ανακυκλώνοντας τους εργαζόμενους και απαλλάσσοντας εργοδότες και κράτος από οποιοδήποτε κόστος, οικοδομώντας κομμάτι κομμάτι το νέο μοντέλο εργαζομένου.

Αυτό στην εκπαίδευση αφορά το μόνιμο προσωπικό, τους αναπληρωτές κρατικού προϋπολογισμού και τους αναπληρωτές των παλιών ΕΣΠΑ. Ειδικά για τους αναπληρωτές δεν είναι τυχαία η συζήτηση που έχει ανοίξει στους κυβερνητικούς κύκλους για μοριοδότηση του χρόνου ανεργίας και όχι του χρόνου προϋπηρεσίας. Γιατί είναι φανερό ότι η νέα τάξη πραγμάτων στη χώρα μας και στην Ευρωπαϊκή Ενωση χρησιμοποιεί την ανεργία ως πολιορκητικό κριό για να καταστρέψει τις προηγούμενες σταθερές σχέσεις εργασίας και τους ανθρώπους που τις κατείχαν.

Ανεργοι – θύματα

Την ίδια στιγμή, για να σωθεί από την οργή και τον θυμό των εκατομμύρια ανέργων-θυμάτων της πολιτικής της, δημιουργεί εκ περιτροπής έξοδο από την ανεργία, δίνει περιστασιακά δουλειά σε λίγους, τους ξεζουμίζει και στη συνέχεια τους πετά ξανά στην ανεργία για να πάρει άλλους.

Με το πρόγραμμα αυτό του ΟΑΕΔ επιχειρήθηκε πριν απο λίγο καιρό να προσληφθούν συνάδελφοι νηπιαγωγοί για να στελεχώσουν τα νηπιαγωγεία. Δεν ολοκληρώθηκε γιατί το ζήτημα αποκαλύφθηκε από τους συλλόγους Π.Ε. και γιατί είναι αντισυνταγματική η πρόσληψη εκπαιδευτικών από φορέα που είναι διαφορετικός από το υπουργείο Παιδείας. Σκόπελος που η «πολυμήχανη» κυβέρνηση επιδιώκει να ξεπεράσει.

 paganeli

Δεν είναι λαϊκισμός. Είναι η διαχρονική κυνικότητα της εξουσίας.

Μ.Αντουανέτα: “Αν δεν έχει ο λαός ψωμί, ας φάει παντεσπάνι.”

Κ. Αρβανιτόπουλος (υπουργός παιδείας): “Αν δεν έχει ο λαός φαΐ, ας πάει για σκι να ξεχαστεί.

Τα λόγια της βασίλισσας της Γαλλίας Μ. Αντουανέτα πιθανόν να τα έχετε ακούσει. Αυτή, λοιπόν, η «εμβληματική» φιγούρα-η οποία βρισκόταν στο γαλλικό θρόνο πριν και μέχρι το ξέσπασμα της γαλλικής επανάστασης-έμεινε στην ιστορία για την κυνικότητα με την οποία αντιμετώπιζε τους υποτελείς της. Και ενώ ο γαλλικός λαός πέθαινε από την πείνα και τις αρρώστιες, η αριστοκρατία ζούσε μέσα στη χλιδή και την πολυτέλεια. Στην Μ. Αντουανέτα, λοιπόν, αποδίδεται η φράση “αν δεν έχει ο λαός ψωμί, ας φάει παντεσπάνι”. Τελικά, η Αντουανέτα καρατομήθηκε τον Οκτώβρη του 1973

Το βρήκα εδώ:

http://epipros.blogspot.ca/2014/01/blog-post_18.html#more

Η ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ

Γιώργος Ν. Οικονόμου

Δρ Φιλοσοφίας

oikonomouyorgos.blogspot.com

Η χρεοκοπία που διέρχεται η χώρα δεν είναι μόνο οικονομική και πολιτική αλλά πρωτίστως και κυρίως χρεοκοπία «ταυτότητας». Τα στοιχεία που συγκρότησαν τη νεοελληνική ταυτότητα ήταν κυρίως εθνικά και θρησκευτικά, με έμφαση στον Έλληνα και στον πιστό. Οι ιδέες και οι σημασίες στις οποίες στηρίχθηκε η ύπαρξη και η πορεία του νεοελληνικού μορφώματος ήταν: το «αναλλοίωτο» διαχρονικό έθνος, η «ανωτερότητα» της Ορθοδοξίας, η αυτοκρατορική δύναμη του χριστιανικού Βυζαντίου και η αίγλη της αρχαίας Ελλάδας.

Οι ιδέες αυτές προσέδωσαν μία επίπλαστη συλλογική ταυτότητα, μία ψευδαίσθηση του συνανήκειν, διότι ήταν νεκρά παρελθοντικά στοιχεία και ως εκ τούτου δεν μπόρεσαν να στοιχειοθετήσουν πραγματικά στηρίγματα για πορεία στον σύγχρονο κόσμο. Εφ’ όσον το «ένδοξο» παρελθόν θεωρείται δικαίωση, τότε συνεπάγεται αυτοϊκανοποίηση και επανάπαυση, άρα απουσία κάθε  προσπάθειας για αξιόλογη δημιουργία στο παρόν. Η «δικαίωση» μέσα από το παρελθόν είναι το άλλοθι για το μίζερο παρόν και το άθλιο μέλλον, το άλλοθι για τη διαρκή πολιτική παρακμή και πολιτισμική μιζέρια, τη στεγανοποίηση των σημασιών, την έλλειψη κριτικής αντιμετώπισης και αμφισβήτησης της παράδοσης. Κατασκευάζει δηλαδή περίφραξη της σημασίας, κλειστότητα του νοήματος και κυριάρχηση ιδεολογημάτων και ιδεοληψιών.

Έτσι, η νεοελληνική κοινωνία αποτελεί κλασική περίπτωση ετερόνομης κοινωνίας, εγκλωβισμένης στον «ναρκισσισμό της νωθρής ιδιαιτερότητας», κατά την έκφραση του φιλοσόφου Κώστα Αξελού. Με αποτέλεσμα τον επαρχιώτικο εγκλεισμό, την άρνηση ανοίγματος στον διαφωτισμό, την αδυναμία δημιουργίας μίας γνήσιας και σημαντικής κουλτούρας με θεσμούς και πολιτικές σημασίες δικαιωμάτων και ελευθεριών.

 Έτσι στάθηκε αδύνατο τα στοιχεία του παρελθόντος να ανοίξουν έναν δρόμο για κοινωνικές και πολιτικές σχέσεις, με βάση κοινωνιοκεντρικά και πολιτικά  αιτήματα, υποστηριζόμενα από μία πολιτική δραστηριότητα για θεσμικές αλλαγές– δραστηριότητα που δεν έχει σχέση με κομματικές γραφειοκρατίες και ηγεσίες. Αντιθέτως, αυτά τα στοιχεία ταυτότητας έστρεψαν τα άτομα στον ατομικισμό και επέτρεψαν την παράκαμψη του νόμου αντί της αλλαγής του, δηλαδή τη φοροδιαφυγή, τη διαφθορά, το πελατειακό κράτος, την επικράτηση του οικογενειακού, κομματικού και συντεχνιακού συμφέροντος^. με άλλα λόγια επέβαλαν την κατίσχυση του ιδίου συμφέροντος, την ιδιοτέλεια, την ιδιοποίηση του δημοσίου αγαθού, την ιδιώτευση, την αδιαφορία και την απάθεια για το κοινό αγαθό. Αυτό συνιστά περιστολή των δυνατοτήτων των ατόμων και της κοινωνίας σε κάτι περιορισμένο και μικρό, περιορισμό των οριζόντων και των οραμάτων σε έναν «ελάχιστο εαυτό» (με την ορολογία του  Cristopher Lash).

Από τέτοιες κοινωνίες λείπουν η ιστορική αντίληψη, η κοινωνική και πολιτική συνείδηση, η κριτική δύναμη και η αμφισβήτηση, που είναι οι αναγκαίες προϋποθέσεις  για τον συσχετισμό εννοιών και την αξιολόγηση απόψεων. Απουσιάζουν η φιλοσοφική σκέψη, η θέληση για κοινωνική συνύπαρξη, συνομιλία και σύμπραξη, για άνοιγμα οπτικής και προσπάθεια κατανόησης του άλλου, για συνδυασμό και σύνθεση διαφορετικών ή αντιθετικών απόψεων, για αλληλοσυμπλήρωσή τους. Απουσιάζει με άλλα λόγια η πολιτική κοινωνία, με αποτέλεσμα την κυριαρχία ενός ολιγαρχικού κομματοκρατικού πολιτεύματος, της οικογενειοκρατίας και ενός διεφθαρμένου πελατειακού συστήματος, όχι μόνο ανίκανων να λύσουν τα προβλήματα, αλλά ικανών να οδηγήσουν τη χώρα στην καταστροφή.

Οι επενδύσεις στο παρελθόν δεν μπορούν να δημιουργήσουν εικόνα του παρόντος και του μέλλοντος. Κατασκευάζουν άτομα χωρίς γνώση της ελευθερίας και ευαισθησία δικαιωμάτων, χωρίς αντιστικτική πληροφόρηση και έλλογη διαβούλευση, χωρίς την αίσθηση έννομης τάξεως και συλλογικής βούλησης. Επομένως άτομα ανίκανα να συλλάβουν τις ιεραρχήσεις και προτεραιότητες που θέτουν οι ιστορικές συγκυρίες, ανίκανα να σχηματίσουν την έννοια της «αξίας».

Για να πραγματώσει μία κοινωνία κάτι αξιόλογο θα πρέπει να γνωρίζει τι είναι «αξία», να την επιθυμήσει, να την φαντασθεί και να την σκεφθεί. Για να τη σκεφθεί, όμως, πρέπει να ενεργήσει συλλογικά, με πολιτικές και πολιτισμικές προσπάθειες.  Όμως η νεοελληνική κοινωνία δεν έχει ασκηθεί σε τέτοιες, δεν διαθέτει επιθυμία για δημιουργικές αξίες που να υπερβαίνουν τόσο τον ελληνοκεντρισμό και τη θρησκεία όσο και τον ατομικισμό, τον συντεχνιασμό και το κομματικό συμφέρον.

Η ουσιαστική «ταυτότητα» σχηματίζεται από τη δυναμική που αναδύεται μέσα στον αγώνα για μία πολιτική κοινωνία, και συγκροτείται από συλλογικά οράματα, θεσμικούς προσανατολισμούς ελευθερίας, ισότητας, δημοκρατίας  και από έλλογες προσπάθειες για την πραγματοποίησή τους. Όλα αυτά λείπουν.

Η χαμένη νεοελληνική συλλογικότητα και δημιουργικότητα υποκαταστάθηκαν από τον εθνικισμό, τη θρησκεία, το Βυζάντιο και τον ναρκισσισμό της «αρχαίας καταγωγής». Μπορεί τα στοιχεία αυτά να χρεοκόπησαν, δυστυχώς όμως δεν έχουν καταρρεύσει, όπως ακριβώς και το χρεοκοπημένο οικονομικό-πολιτικό σύστημα που επιβιώνει ακόμη εις βάρος της κοινωνίας οδηγώντας την στον γκρεμό. Είναι αναγκαίο λοιπόν να υπάρξει αναπροσανατολισμός και αναθεώρηση: αντί για τον Έλληνα και τον πιστό να δοθεί προτεραιότητα στον άνθρωπο και στον πολίτη. Να υπάρξει μετατόπιση από τις εθνοκεντρικές και θρησκειοκεντρικές σημασίες σε κοινωνιοκεντρικά και ανθρωποκεντρικάνοήματα. Θα μπορέσει η νεοελληνική κοινωνία να αλλάξει ταυτότητα; Αυτό είναι το διακύβευμα του μέλλοντος.

 

αναδημοσίευση από:

http://oikonomouyorgos.blogspot.ca/2014/01/blog-post.html#comment-form

έτσι εξηγείται!

...βρωμάει φασισμό

Προεδρία της ευρωπαϊκής σκατοψυχιάς

 wonder
Το καραβάκι στο λογότυπο της ελληνικής προεδρίας βυθίστηκε στο Φαρμακονήσι και μαζί του πήρε άλλες 12 ψυχές. Και τα δήθεν ιδανικά μιας ενωμένης ευρώπης όπως αυτά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πήγαν για άλλη μια φορά στον πάτο του Αιγαίου. Και αν το πολύ έξυπνα σχεδιασμένο καραβάκι σχημάτιζε τα αρχικά  της EU,  τώρα, αναποδογυρισμένο από την σκατοψυχιά των ένδοξων φυλάκων των τιμημένων ευρωπαϊκών συνόρων σχηματίζει ένα μεγάλο ερωτηματικό. Ένα ερωτηματικό που αντί να το έχουμε στο κεφάλι μας και να μας κάνει να αναρωτηθούμε τι δουλειά έχουμε σε μια ευρωπαϊκη ένωση που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να προωθεί νεοφιλέλευθερες πολιτκές εις βάρος μας, το έχουμε βάλει στον κώλο μας και το παίζουμε δήθεν υπεράνω και πολιτισμένοι άριοι. ΝΟ HOPE.

Το ναυάγιο του Λιμενικού Σώματος

Το Λιμενικό Σώμα έχει ως αποστολή την αστυνόμευση των ακτών και της θάλασσας και την παροχή βοήθειας σε όσους τη χρειάζονται. Από την παροχή της βοήθειας εξαιρούνται όσοι προσπαθούν να μπουν παράνομα στη χώρα. Η εξαίρεση αυτή βρίσκεται σε απόλυτη συμφωνία με την εκφρασμένη πρόθεση και επιθυμία του πρωθυπουργού, να "ανακαταλάβει τις πόλεις και τη χώρα από τους μετανάστες". 

Σημειώστε ότι ανάμεσα στους μετανάστες αυτούς, βρίσκονται άνθρωποι οι οποίοι στη χώρα τους κινδύνευαν, είτε από πόλεμο (Σύροι), είτε από εμφύλιο πόλεμο (Ιράκ, Αφγανιστάν), είτε λόγω των θρησκευτικών ή σεξουαλικών προτιμήσεών τους (οι περισσότερες μουσουλμανικές χώρες). Προ παγκοσμιοποίησης, αυτοί οι άνθρωποι θεωρούνταν πρόσφυγες. Πλέον θεωρούνται διεθνώς λαθρομετανάστες.

Το Λιμενικό Σώμα τους αντιμετωπίζει ως κάτι πολύ κακό, που πρέπει να εξοντωθεί. Και ακολουθώντας τις οδηγίες, ή τους οδηγούν πίσω στα τουρκικά παράλια ή τους σκοτώνουν. Ναι, πρόκειται για στυγνή δολοφονία κατά συρροή. Οι μαρτυρίες των διασωθέντων του Φαρμακονησίου στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, είναι ενδεικτικές: Το σκάφος του Λιμενικού που ρυμουλκούσε το πλοιάριό τους, κατευθυνόταν με μεγάλη ταχύτητα προς τις τουρκικές ακτές, όταν συνέβη το τραγικό συμβάν εν μέσω θαλασσοταραχής. Το γεγονός ότι τις έρευνες για το συμβάν τις διεξάγει το ΛΣ, δεν προοιωνίζεται τίποτα καλό για το αποτέλεσμα.

Το ΛΣ βεβαίως και ως συνήθως, ψεύδεται ασυστόλως. Οι Λιμενικοί ισχυρίζονται ότι οι επιβαίνοντες στο πλοιάριο μαζεύτηκαν στη μία πλευρά του σκάφους, με αποτέλεσμα αυτό να αναποδογυρίσει. Αυτή είναι η πολλοστή φορά που το ΛΣ υποτιμά τη νοημοσύνη μας. Στο πλήρωμα του σκάφους του ΛΣ, εύχομαι να βρεθούν αυτοί και τα παιδιά τους στην ίδια θέση με τα θύματα του Φαρμακονησίου. Και με την πολιτική που ακολουθούν οι εντολείς τους, αυτό είναι πλέον πολύ πιθανό.

swell

Τα δισεκατομμύρια της Γιούροπ Στρητ !!!

Εις μάτην η μπούρμπερη και ο κοπετός για τις επιλογές του Φρανσουά Ολαντρέ (κατά κόσμον Ολάν και κατά pronunciation Τρέμη: Ολόν). Ο Γάλλος μεσιέ λε πρεζιντάν ανάμεσα στις κυρίες Βαλερί Τριεβελέρ και Ζιουλί Γκαγιέ έχει επιλέξει τη φράου Μέρκελ. Με τη Γερμανίδα Καγκελάριο στον ρόλο μιας Γερμανίδας…Καγκελαρίου και τη Γαλλία στον ρόλο της πτωχής πλην τιμίας αγροτοπούλας που όμως βυθίζεται στον άκαρδο κόσμο της αμαρτίας και του πόνου.

by…Στάθης 

Καλημέρα σας. Δύο μεγέθη της ελληνικής οικονομίας αρκεί να δούμε και τα συμπεράσματα προκύπτουν εύγλωττα, όπως τα λόγια του Δημοσθένη. Το Ελληνικό ΑΕΠ το 2009, πριν ο Γιωργάκης να το προσφέρει κυρίως πιάτο στα όρνια, ήταν 240 δισ. ευρώ. Σήμερα, ύστερα από ένα και μισό συν ένα Μνημόνια έχει καταβαραθρωθεί στα 194 δισ. ευρώ, για το 2012, και υπολογίζεται στα 183 δισ. ευρώ για το 2013. Τέτοια καταστροφή στο ΑΕΠ μιας χώρας συμβαίνει μόνο με μακροχρόνιο πόλεμο. Που τον χάνει.

Κατά την ίδια περίοδο το χρέος της χώρας, το 2009 ήταν 310 δισ. ευρώ και σήμερα, παρά τα ιλιγγιώδη ποσά που καταβάλλονται ετησίως για την εξυπηρέτησή του, το χρέος έχει εκτιναχθεί στα 321 δισ. ευρώ. Και προβλέπεται να

εκτιναχθεί ακόμα περισσότερο, αν μπούμε σε Τρίτο Μνημόνιο. Ηδη όμως με όλο και μικρότερο ΑΕΠ αποκτούμε όλο και μεγαλύτερο χρέος.

Η κατάσταση είναι τραγική και το ρεζουμέ της καταστροφικής πολιτικής που ακολουθείται αποτυπώνεται σε αυτούς τους αριθμούς. Τα υπόλοιπα είναι μαλακιολογίες ή απόπειρες εφαρμογής δημιουργικών λογιστικών επί του πτώματος.

Για να εξυπηρετηθεί αυτό το χρέος, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα αυξηθεί, ούτε θα αυξάνεται, θα πρέπει για τα επόμενα τριάντα χρόνια να καταβάλλει η Ελλάδα κατ’ έτος 9-10 δισ. ευρώ, καθαρά λεφτά, δηλαδή λεφτά από πλεόνασμα. Οπερ αδύνατον. Απολύτως αδύνατον. Και απολύτως καταστροφικό, διότι θα συνεπάγεται ατέλειωτη λιτότητα, γενικό ξεπούλημα και αργόν (ώσπου να της έρθει ο ξαφνικός) θάνατο της χώρας.

Το χρέος αυτό είναι «βιώσιμο» μόνον υπό τη μορφή του απέθαντου. Τουβαμπίρ. Που θα μας ρουφάει το αίμα έως δεκάτης τετάρτης γενεάς. Μόνον ο κ.Βενιζέλος και ο κ. Σαμαράς βρίσκουν το «ελληνικό χρέος πιο βιώσιμο σε σχέση με τα χρέη άλλων χωρών», πλην όμως ούτε Νόμπελ Γελοιότητος ούτε Γκίνες Πονηρίας έχουν καθιερωθεί ακόμα, ώστε να τα λάβουν και τα δύο και οι δύοπανηγυρικώς!

Η σύντομη διαδρομή της Ελλάδας προς την καταστροφή της μπορεί να περιγραφεί σε τρεις σταθμούς: κρίση δανεισμού - κρίση χρέους - παγίδα χρέους.

Ο Γιωργάκης παρέλαβε κρίση δανεισμού και την έκανε κρίση χρέους. Οχι μόνον δεν ζήτησε (ούτε δέχθηκε) ένα έγκαιρο κούρεμα, αλλά υπερηφανευόταν κιόλας ότι μας εξασφάλισε το «μεγαλύτερο δάνειο της ιστορίας». Σε ένα ευνομούμενο κράτος θα είχε ήδη οδηγηθεί σε δίκη.

Ο κ. Σαμαράς πήρε την κρίση χρέους που δημιούργησε ο Γιωργάκης και μαζί με τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Κουβέλη τη μετέτρεψαν σε παγίδα χρέους. Με αποτέλεσμα το 34% των Ελλήνων να ’ναι ήδη φτωχοί, να έχουμε 1,5 εκατ. άνεργους, πάνω από 800.000 απλήρωτους, με 200.000 ψυχές να έχουν μεταναστεύσει, με 5.000 ψυχές να έχουν εκδημήσει, με χιλιάδες μαγαζιά να έχουν κλείσει, με παιδιά να υποσιτίζονται και τελειωμό να μην έχει το κακό.

Και τι κάνει για όλα αυτά η κυβέρνηση; επιβάλλει νέες θυσίες. Για να μην πάνε χαμένες οι προηγούμενες. Και κάθε φορά οι νέες θυσίες συνεπάγονται τιςεπόμενες. Εχουμε

εφεύρει τον ατέρμονα της θυσίας. Και μοιάζει αυτή η ιστορία με αλλεπάλληλα ναυάγια. Από Μνημόνιο σε Μνημόνιο, όπου για να μην πάνε χαμένατα καρούμπαλα από την πρώτη πρόσκρουση στα βράχια, πήγαμε στη δεύτερηπρόσκρουση και τώρα πάμε για την τρίτη. Πράγματι

ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται· και οι Γερμανοί δεν φημίζονται και ως τόσο καλοί θαλασσοπόροι (πλην στα υποβρύχια, γέρνουν δεν γέρνουν). Διότι το μπρίκι «Η Ελλάς» το κυβερνά η κυρία Μέρκελ.

Αυτό που γίνεται στην Ελλάδα, όχι η μετατροπή της σε χώρα τύπου Ρουμανίας, Βουλγαρίας ή Λετονίας, αλλά προσέτι η μετάλλαξή της σε Ειδική Οικονομική Ζώνη, γίνεται στο πλαίσιο μιας Ευρώπης όλο και πιο γερμανικής.

Στο Βερολίνο έχει σχηματισθεί μια κυβέρνηση με ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά. Οχι μόνον διότι ο νεοφιλελευθερισμός ενσωμάτωσε ή αφομοίωσε τη σοσιαλδημοκρατία, αλλά και διότι η ευθυγράμμιση των δύο αυτών δυνάμεων αντανακλά τη συναίνεση, τη συγκατάθεση (την ομογενοποίηση, αν θέλετε) τουμεγαλύτερου μέρους της γερμανικής κοινωνίας. Η Γερμανία επιβάλλει στην Ευρώπη σήμερα αυτό που η ολιγαρχία της επέβαλε στο εσωτερικό της χώρας ήδη απ’ την εποχή της Ατζέντας Σέντερ. Ο πολιτισμός της εργασίας συνετρίβη τότε όπως λίγα χρόνια νωρίτερα είχε συντριβεί στην Αγγλία επί Θάτσερ. Αν

ο ένας δολοφόνος ήταν συντηρητικός (Θάτσερ) και ο άλλος σοσιαλδημοκράτης (Σρέντερ), έχει τόση αξία, όσον οι διαφορές μεταξύ των επιγόνων τους, Μπλαιρ, Μέρκελ, Σαρκοζί, Ολάν και τα λοιπά.

Η Γερμανία δεν χρειάζεται σήμερα να επιδεινώσει άλλο το εργασιακό καθεστώς στη χώρα της. Αντιθέτως, χρειάζεται τη συναίνεση ή την ανοχή του γερμανικού λαού για να επιδεινώσει το εργασιακό καθεστώς στις άλλες χώρες. Και ως φαίνεται, τη εξαιρέσει της Γερμανικής Αριστεράς (αλλά όχι και των Γερμανών Πράσινων), το επιτυγχάνει. Διότι

με την εισαγωγή των ευέλικτων σχέσεων εργασίας (Ατζέντα Σέντερ) για την πλειονότητα των εργαζομένων, εξασφάλισε την αιχμαλωσία τους – είτε μετατρέποντας πολλούς διά των επιδομάτων προς τους χαμηλόμισθους σεπελάτες του κράτους, είτε απειλώντας τους υπόλοιπους με το τυχόν χειρότερο(αν, για παράδειγμα, τα σκατώσουν κι άλλο οι «ανεπρόκοποι» του Νότου). Με αυτόν τον «φόβο για το χειρότερο» η

γερμανική κυβέρνηση κρατάει σούζα τον λαό της ή και τονπροσεταιρίζεται, προκειμένου να εξαπλώνει στην υπόλοιπη Ευρώπη πολιτικές«ζωτικού χώρου», πολιτικές ιμπεριαλιστικές, ακόμα και πολιτικές εκγερμανισμού, όπως ήδη φαίνεται και το εγγύς μέλλον θα αποδείξει.

Η Γερμανία είναι σήμερα το πιο διεφθαρμένο ευρωπαϊκό κράτος, όχι μόνον διότι δίνει μίζες, όχι μόνον διότι τοκογλυφεί ασυστόλως εναντίον όλων των άλλων, αλλά κυρίως διότι διαθέτει πλεονάσματα τα οποία δεν αναδιανέμει στον λαό της. Αντιθέτως,

τα χρησιμοποιεί ώστε να επιτύχει συσσώρευση ισχύος (που θα επιδεινώνει διαρκώς την αδυναμία όλων των άλλων). Ως φαίνεται, η θητεία της Γερμανίας στο οργανωμένο οικονομικό έγκλημα (αυτό είναι η βάση του ναζισμού) της έχει αφήσει έντονες αναμνήσεις κι ακόμα πιο έντονους πειρασμούς.

Σήμερα η Γερμανία χαράσσει για τον εαυτόν της και την Ευρώπη που επηρεάζει όλο και περισσότερο, μια κεντριστική πολιτική (που πατάει στονσυγκερασμό νεοφιλελευθερισμού και σοσιαλδημοκρατίας) και παρωθεί ακόμα και τους ένθερμους κάποτε ευρωπαϊστές σε δεύτερες σκέψεις, αμφιβολίες και όλο και πιο έντονες αιτιάσεις. Η φράση «δεν είναι αυτή η Ευρώπη που ονειρευτήκαμε», που «θέλαμε», που «μας υποσχέθηκαν» ακούγεται πιο πολύ από κάθε άλλη στην Ηπειρο.

Σε αυτόν τον γερμανοαναφορικόν ευρωπαϊκόν κεντρισμό εγείρονταιαντιστάσεις. Απ’ τα δεξιά με τους «ευρωσκεπτικιστές», δεξιούς κι ακροδεξιούς. Και από τα αριστερά με τις δυνάμεις της Αριστεράς,

μεταρρυθμιστικές, ριζοσπαστικές και επαναστατικές να συγκρούονταικαι με τους κεντριστές και με τους δεξιο-ακροδεξιούς. Είναι ένα πολύπλοκο διεθνές φαινόμενο που καθορίζεται ιδιαιτέρως απ’ τις εθνικές ιδιομορφίες.

Για αυτό και η σημασία που αρχίζουν να αποκτούν οι Ευρωεκλογές. Εως τώρα αυτές οι εκλογές ήταν ένα πολιτικό πικ-νικ. Οσον όμως αυτά που συμβαίνουν στην κάθε χώρα, όχι μόνον επηρεάζουν τις άλλες, αλλά καθορίζουν όλο και πιο πολύ την τύχη τους, τόσον οι ευρωεκλογές αποκτούν μεγαλύτερη βαρύτητα και εις ό,τι αφορά τη θεσμική εξέλιξη της Ενωσης και εις ό,τι αφορά τη διαμόρφωση των κυρίαρχων πολιτικών…

Είτε προς την κατεύθυνση της σύσφιξης, είτε της διάλυσης.

paganeli

Τηλεπαιχνίδι

Ο υπουργός Αποβλάκωσης του Πολίτη Νίκος Δένδιας προανήγγειλε την επικήρυξη του Χριστόδουλου Ξηρού, του Νίκου Μαζιώτη και άλλων μελών επαναστατικών ομάδων με 4 εκατομμύρια ευρώ. Ο Χριστόδουλος Ξηρός και ο Νίκος Μαζιώτης καταζητούνται νεκροί ή ζωντανοί, και τα χρήματα της επικήρυξης θα δοθούν σε όποιον παραδώσει τους ίδιους ή τα κεφάλια τους στην ΓΑΔΑ.


Το υψηλό χρηματικό ποσό της επικήρυξης έχει προκαλέσει αμόκ στους Έλληνες που δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού αφενός είναι ρουφιάνοι και αφετέρου τόσα χρόνια έδιναν την ψήφο τους στο κόμμα που τους έταζε δέκα ευρώ παραπάνω.

Μετά την επιτυχία της απελευθέρωσης του Χριστόδουλου Ξηρού, σκοπός της κυβέρνησης Σαμαρά είναι να αφήσει ελεύθερους μέχρι τις εκλογές όλους όσοι συνελήφθησαν με την κατηγορία της τρομοκρατίας, ώστε στη συνέχεια να τους επικηρύξει με εκατοντάδες εκατομμύρια και να μην υπάρχει ούτε μισό ευρώ στα κρατικά ταμεία όταν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.

pitsirikos

Ποιος κρύβεται πίσω από τον Χριστόδουλο Ξηρό;

Άπειρες οι αναλύσεις για τον Χριστόδουλο Ξηρό –μετά από την επιστολή και το βίντεο που έστειλε- και με εντυπωσιάζουν αφενός αυτοί που υποδεικνύουν στον Ξηρό τι θα κάνει και αφετέρου αυτοί που αναρωτιούνται ποιος κρύβεται πίσω από τον Ξηρό.

Για τις υποδείξεις, έχω να παρατηρήσω πως αυτοί που υποδεικνύουν στους άλλους τι να κάνουν –χωρίς μάλιστα να τους έχει ρωτήσει κανείς- δεν ξέρουν τι τους γίνεται.
Αυτοί που κάνουν υποδείξεις στους άλλους τι να κάνουν στη ζωή τους δεν έχουν προσωπική ζωή. Αν έχεις προσωπική ζωή, δεν ασχολείσαι με τις προσωπικές ζωές των άλλων. Δεν προλαβαίνεις.
Αυτοί, όμως, που έχουν μεγάλο ενδιαφέρον είναι αυτοί που αναρωτιούνται «ποιος κρύβεται πίσω από τον Χριστόδουλο Ξηρό».
Αυτούς που αναρωτιούνται για το ποιος κρύβεται πίσω από τον Χριστόδουλο Ξηρό θέλω να τους ρωτήσω μερικά πράγματα:
Πίσω από εσένα που ζεις σαν σκλάβος, ποιος κρύβεται;
Πίσω από εσένα που ελπίζεις να την βολέψεις, ποιος κρύβεται;
Πίσω από εσένα που ελπίζεις να απολυθεί ο συνάδελφός σου για να μην χάσεις την θέση σου, ποιος κρύβεται;
Πίσω από εσένα που δεν δίνεις δεκάρα για τους συνανθρώπους σου ποιος κρύβεται;
Πίσω από εσένα που ψήφιζες ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία για 40 χρόνια, ποιος κρύβεται;
Ποιος, μωρό μου, ποιος;

pitsirikos

Νέα επιστολή του Χριστόδουλου Ξηρού για τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο

Με νέα επιστολή σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου, ο Χριστόδουλος Ξηρός καταφέρεται κατά του Λεονάρντο Ντι Κάπριο και της ταινίας «Ο Λύκος της Wall Street».
Η επιστολή του Χριστόδουλου Ξηρού:
Λεονάρντο, σε είδα στο «Λύκο της Wall Street» και ένιωσα την επιθυμία να βροντήξω κάτω το αντάρτικο ντουφέκι και να κλειστώ πάλι στον Κορυδαλλό!
Εγώ που δεν έχω χάσει ούτε μια ταινία σου, εγώ που λάδωνα τους δεσμοφύλακες για να μου φέρνουν τα DVD με τις ταινίες σου.
Εγώ που σε παρακολουθούσα από τότε που ήσουν πιτσιρίκι και έπαιζες τηλεοπτικά ρολάκια στη Λάσι.
Εγώ που έχασα μια δολοφονία –δεν θυμάμαι ποιανού- γιατί σε έβλεπα στη Σάντα Μπάρμπαρα και ξεχάστηκα μπροστά στην τηλεόραση, με αποτέλεσμα ο Σάββας και ο Κουφοντίνας να αναγκαστούν να κάνουν την δολοφονία μόνοι τους και να μη μου φέρουν μετά τα σουβλάκια που τους είχα παραγγείλει επειδή ήταν έξαλλοι μαζί μου.
Εγώ που έπαιξα ξύλο μέσα στη φυλακή με τον Γιωτόπουλο και τον Τζωρτζάτο, γιατί τόλμησαν να αμφισβητήσουν την υπέροχη ερμηνεία σου στο Inception.
Εγώ που ξενυχτούσα στα κελιά των Πυρήνων και προσπαθούσα να τους πείσω πως πρέπει να σου μοιάσουν.
Προχτές, όμως, με σακάτεψες. Αφού γύρισα το βίντεο στο υπόγειο της πρεσβείας, είπα στα παιδιά της αντιτρομοκρατικής πως θέλω να πάω σινεμά, για να δω εσένα Λεονάρντο.
Μεταμφιέστηκα σε ασφαλίτη και πήγα στα Village με τη λιμουζίνα του Δένδια. Μπήκα με ενθουσιασμό στην αίθουσα γιατί η προηγούμενη ταινία σου, ο Γκάτσμπι, με είχε συνεπάρει και πίστευα πως έχεις απογειωθεί εντελώς.
Και βλέπω εσένα, Λεονάρντο, να κυλιέσαι στα πατώματα από τα ναρκωτικά, να πηδάς τη μια πουτάνα μετά την άλλη και να υλοποιείς όλες τις σιχαμερές και αρρωστημένες επιθυμίες της Λούμπεν Μεγαλοαστικής Τάξης, βουλιάζοντας στον βόθρο του καπιταλισμού.
Τα ξέρουμε όλα αυτά, Λεονάρντο μου. Γι’ αυτό κάναμε την επαναστατική οργάνωση και ήμασταν όλη την ώρα με τα όπλα και με τις βόμβες.
Με κατέστρεψες, Λεονάρντο. Μου μαύρισες τα σπλάχνα. Ήρθα να σε δω για να με κάνεις να ονειρευτώ, και έκανες τα όνειρά μου συντρίμμια.
Ο μόνος λόγος που δεν έφυγα στη μέση της ταινίας ήταν πως είχα πάρει τέσσερα κιλά ποπ κορν και έξι λίτρα Coca Cola και δεν είχα προλάβει να τα σαβουρώσω. Την Coca Cola την πήρα για να μην καταλάβουν πως είμαι επαναστάτης. Ωραία είναι η Coca Cola. Μπροστά στον Γιωτόπουλο, έπινα πάντα ΕΨΑ.
Μόλις τελείωσε η ταινία, επέστρεψα ράκος στο δωμάτιό μου στη Μεγάλη Βρετανία και, για να ξεπεράσω την στεναχώρια μου, είδα ξανά το «Πιάσε με, αν μπορείς».
Ήσουν φοβερός, ρε μπαγάσα Λεονάρντο, στο «Πιάσε με, αν μπορείς».
Τώρα που το σκέφτομαι, το «Πιάσε με, αν μπορείς» το είχες γυρίσει το 2002.
Και μας έπιασαν το 2002…
Άει στο διάολο, γρουσούζη Λεονάρντο! Ρουφιάνε! Πράκτορα της CIA!
Χριστόδουλος Ξηρός
Ελεύθερος Σινεφίλ
Υ.Γ. There is no business like show business.

pitsirikos

Ο Χριστόδουλος Ξηρός σε απαλλάσσει από τις τύψεις!

Τελικά μεγάλη πουτάνα αυτό το σύστημα . Μέχρι και τον Ξηρό μας πήρε και τον έκανε δικό του . Δώδεκα χρόνια του έκανε το σύστημα πλύση εγκεφάλου στη φυλακή ότι οι κομμουνιστές είναι κακοί άνθρωποι ενώ οι καπιταλιστές μας αγαπάνε και να τα αποτελέσματα . Ο Ξηρός έγινε…όπλο του συστήματος . Τουλάχιστον αυτό λένε οι ειδικοί . Εγώ δεν ξέρω .

by…takoureliatragoudameakoma

Τον άφησαν , λέει , ανενόχλητο να φύγει από την φυλακή ώστε να δημιουργηθεί ένα κλίμα τρομολαγνίας που θα λειτουργήσει ως παραπέτασμα καπνού για το σύστημα και τους καπιτάλες ώστε να διατηρήσουν την εξουσία τους .Το είπε και ο Γιωτόπουλος ξεκάθαρα . “Η κυβέρνηση , η αντιτρομοκρατική , η CIA και η ΕΥΠ άφησαν τον Ξηρό να διαφύγει” . Γιατί αν θες να μάθεις την αλήθεια δεν έχεις παρά να ρωτήσεις τον Γιωτόπουλο .

Γιαυτό και ο Σαμαράς , μόλις έμαθε για την επιστολή και το βίντεο του Ξηρού άρχισε να δηλώνει ότι άμα τον πετύχει στο δρόμο θα τον αρχίσει στα χαστούκια . Επειδή είναι στημένο . Κανονικά θα έπρεπε να είχε χεστεί επάνω του ο Αντώνης ο Σαμαράς .

Μάλιστα πληροφορίες αναφέρουν ότι η επιστολή και το βίντεο του Χριστόδουλου Ξηρού αναρτήθηκε μέσα από τη ΓΑΔΑ και συγκεκριμένα από τον προσωπικό υπολογιστή του Νίκου Δένδια . Βέβαια μην περιμένεις να επιβεβαιώσει κανένας αυτές τις πληροφορίες . Καταλαβαίνεις τώρα .

Το πήρε χαμπάρι και ο ΣΥΡΙΖΑ ότι η δουλειά είναι στημένη και κράτησε αποστάσεις από τον Χριστόδουλο Ξηρό . Γιατί οι Συριζαίοι είναι πραγματικοί επαναστάτες και όχι μέρος του συστήματος όπως ο Χριστόδουλος Ξηρός . Να φανταστείς ότι αν ζούσε σήμερα ο Άρης Βελουχιώτης , ΣΥΡΙΖΑ θα ψήφιζε .

Έμαθαν και οι απανταχού αναρχομάδες ότι ο Χριστόδουλος Ξηρός είναι μέρος του συστήματος και μπερδεύτηκαν , διερωτώμενοι “αν ο Χριστόδουλος Ξηρός είναι με το σύστημα τότε το σύστημα με ποιους είναι” ;

(Να σου πω την αλήθεια , τώρα που έμαθα πόσο δυνατό είναι το σύστημα , ξαλάφρωσα . Γιατί τόσα χρόνια αραχτός , είχα αρχίσει να νιώθω τύψεις . Αλλά τουλάχιστον τώρα που βλέπω τα χειρότερα αισθάνομαι καλύτερα .Ενώ αν έβλεπα τα καλύτερα , σίγουρα θα ένιωθα χειρότερα . Πλέον έχω όλο το δικαίωμα να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ . Και χωρίς τύψεις .)

Ραντεβού στα… πρωινάδικα !!!

Ούτε παραγγελία να είχαν την απόδραση και το βίντεο του Ξηρού η τηλεόραση και η κυβέρνηση. Αλλά και πάλι είναι αξιολύπητος ο τρόπος με τον οποίο τρομπάρουν το θέμα σε μιαν απέλπιδα προσπάθεια να του δώσουν το…σχήμα του τρόμου.

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Εντάξει, ας δεχτούμε ότι τη Δευτέρα που ο Χριστόδουλος Ξηρός δημοσιοποίησε το διπλό μανιφέστο του γραπτά και προφορικά, το θέμα είχε μια ειδησεογραφική φόρτιση. Δεν έχεις κάθε μέρα έναν δραπέτη ισοβίτη να βγαίνει on camera μέσα από τη γιάφκα, ασχέτως αν το περιεχόμενο της διακήρυξής του παρουσιάζει πενιχρό ενδιαφέρον. Φυσικά και η δραματική αποστροφή της ομιλίας του πρωθυπουργού που βγήκε να εκμεταλλευτεί την περίσταση και να την εντάξει στο τρέχον πολιτικό παίγνιο βοήθησε αρκετά. Την Τρίτη όμως τίποτα δεν δικαιολογούσε την ένταση, την έκταση και τον σφαιρικό τρόπο με τον οποίο το θέμα (που δεν ήταν πια είδηση) καλύφθηκε από τα δελτία ειδήσεων, με τις απίθανες λεπτομέρειες γύρω από το πώς ο Ξηρός δάγκωσε το πόδι του Γιωτόπουλου προ εξαετίας μέσα στον Κορυδαλλό, γεγονός που εκείνες τις μέρες, προ κρίσης, δεν είχε προκαλέσει το παραμικρό ενδιαφέρον των καναλιών. Όπως το πάνε, σε λίγο θα το κάνουν πρώτο θέμα και στα πρωινάδικα.
Παραφράζοντας το γνωστό κλισέ, θα ’λεγε κανείς πως αν δεν υπήρχε ο Ξηρός θα ήθελαν πάρα πολύ να τον εφεύρουν, και εφόσον τους βρισκόταν ίσως και να ’χε κάποιο νόημα να του δώσουν μια φιλική σπρωξιά για να βγει στην παρανομία και να μεγαλουργήσει.
Όχι πως δεν υπήρχαν άλλες, πιο σοβαρές ειδήσεις εχθές, όπως η δήλωση Ντάισελμπλουμ ότι η Ελλάδα δεν έχει εκπληρώσει τα προαπαιτούμενα για τη δόση του τελευταίου τριμήνου του 2013 και ότι είναι άγνωστο πότε θα επιστρέψει η τρόικα, όπως το πολύνεκρο ναυάγιο πλοίου που μετέφερε μετανάστες στο Φαρμακονήσι ή όπως η απελευθέρωση του Κώστα Σακκά, κατόπιν συμφωνίας ανακριτή και εισαγγελέα.
Αλλά όπως και να το κάνει κανείς, τα νυχτοπερπατήματα του Γάλλου προέδρου της Δημοκρατίας δεν είναι αρκετά για να γεμίσεις ολόκληρη ώρα, ούτε τα καμώματα των αστέρων του Χόλιγουντ, οπότε θα ’πρεπε κανονικά το δελτίο να στραφεί στην γκρίζα κοινωνική πραγματικότητα, στις ανοιχτές πληγές που άφησαν πίσω τους το πρωτογενές πλεόνασμα και τα μνημόνια – και δεν κάνει.
Μέχρι τον Απρίλιο, όταν θα ανακοινωθεί επισήμως το πρωτογενές πλεόνασμα που η κυβέρνηση έχει βιαστεί με τις εξαγγελλόμενες παροχές να το προεξοφλήσει δύο και τρεις φορές, κάπως πρέπει να μαστορέψουν την πολιτική ατζέντα για να μην ξεφύγει τελείως το πράγμα και χαθεί η ευκαιρία να… βγει η Ελλάδα στις διεθνείς αγορές.
Και είναι επίσης και η τρομολαγνεία, η φιλοτέχνηση ενός τοπίου που να επιτρέπει σιγά σιγά το επαναλανσάρισμα τις θεωρίας των δύο άκρων από άλλο δρόμο ώστε να μπορέσει να ξαναλειτουργήσει το θαυματουργό σύνθημα «ησυχία, τάξις κι ασφάλεια». Εντάξει, αν πρόκειται για τέτοιο εθνικό σκοπό ας δώσουμε βήμα και στον Ξηρό και στον Γιωτόπουλο, ας δημιουργήσουμε μερικά φόβητρα, ας παίξουμε μερικά παιχνιδάκια αναζωπύρωσης της τρομοκρατίας, παρότι κάποιος πιο ψύχραιμος θα έλεγε ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο απλώς τη νομιμοποιούν.
Λυπούμαστε πολύ αλλά ούτε κι αυτή η συνταγή βγαίνει, όπως δεν γίνεται να βγει και οποιαδήποτε άλλη παρόμοια. Αυτά τα κόλπα είχαν την αποτελεσματικότητά τους σε καιρούς πιο ειρηνικούς. Ο κόσμος πια είναι υποψιασμένος, και πάνω απ’ όλα δεν έχει την πολυτέλεια να τσιμπάει σε φτηνά επικοινωνιακά τρυκ, είναι η ανάγκη που τον σπρώχνει έξω από τα τεχνητά διλήμματα και μακριά από την τρομολαγνεία.

Τί λες ρε Καραμήτρου;

Στο χθεσινοβραδυνό δελτίο ειδήσεων του MEGA, η γνωστή αστυνομική υπάλληλος παρουσίασε ρεπορτάζ για την τρομοκρατία. Άρχισε από τον Χριστόδουλο Ξηρό και κατέληξε με το Κώστα Σακκά, λέγοντας ότι "αφέθηκε πάλι ελεύθερος με περιοριστικούς όρους από το δικαστήριο, αν και έχει βρεθεί δακτυλικό αποτύπωμά του στη γιάφκα του Χαλανδρίου". Βέβαια το συγκεκριμένο αποτύπωμα "ανακαλύφθηκε" μετά από 4,5 χρόνια.

Η δαιμόνια ρεπόρτερ - αστυνομική υπάλληλος έκανε την αναφορά αυτή, αν και γνωρίζει ότι αποτύπωμα σε κινητό στοιχείο δεν συνιστά απόδειξη ενοχής. Η δαιμόνια ρεπόρτερ - αστυνομική υπάλληλος, επίσης, έπρεπε να γνωρίζει ότι χθες δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο επιστολή του Γεράσιμου Τσάκαλου, φυλακισμένου ήδη για την υπόθεση των Πυρήνων της Φωτιάς, στην οποία αναλαμβάνει την ευθύνη για τη σακούλα που βρέθηκε το αποτύπωμα, λέγοντας ότι αυτός την είχε μεταφέρει από το σπίτι που παλιότερα συγκατοικούσαν και ότι ο Σακκάς δεν έχει σχέση με τους ΠτΦ, κάτι που από την αρχή αρνείται και ο Σακκάς.

Αυτά όμως είναι "ψιλά γράμματα" για την Καραμήτρου και το MEGA. Προέχει η φιλοσοφία "ο γάιδαρος πετάει, αν μας εξυπηρετεί". Δεν είναι τυχαίο ότι σε παλιότερο ρεπορτάζ και σε παρατήρηση συναδέλφου της , είχε απαντήσει "μα αυτό μου είπαν από την αστυνομία να πω, αυτό είπα". 

swell-swell

Ο κ. Σαμαράς και οι Δέκα Εντολές !!!

Oποτε κι αν γίνουν οι εθνικές εκλογές, το βέβαιον είναι ότι έχουμε μπει σε προεκλογική περίοδο. Μακρά ή πιο σύντομη, άγνωστον, όσον άγνωστον είναι και πόσους μήνες θα περιέχει το (επ)ερχόμενο εξάμηνο,

υπό την έννοια του τι θα προλάβει να…κάνει εναντίον μας η κυβέρνηση, ποιες εντολές της Τρόικας θα προλάβει να εκτελέσει και ποιες κεραμίδες θα της έρθουν κατακέφαλα.

by…Στάθης 

Αυτό το προεκλογικό κλίμα επιβάλλει στη χώρα ένα αναπάντεχο κλίμα σοβαρότητας προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα του μέλλοντοςπροεισπράττοντας επί παραδείγματι φόρους για το 2015, ώστε να μην τη γλιτώσουν όσοι φερθούν πονηρά και ως τότε πεθάνουν.

Προκειμένου να εμπεδωθεί το κλίμα σοβαρότητος, έχει αναλάβει ο κ.Σαμαράς προσωπικώς να δώσει τον τόνο, ζητώντας απ’ τους βουλευτές του να πετάνε χειροβομβίδες στους ΣΥΡΙΖαίους, ενώ η κυρία δαπεδοεπίπεδο Αννά Μισέλ επιπεδοδάπεδο Ασημακοπούλου ανέλαβε να γράφει η ίδια την «Αυγή», ώστε η εφημερίδα να κυκλοφορεί σε μία κόσμια συσκευασία Γιακουμάτου, Τζαμτζή και Αργύρη Ντινόπουλου.

Για παράδειγμα: προ ημερών η «Αυγή» δημοσίευσε ένα κείμενο πολιτών που ζητούσαν να τηρείται η νομιμότητα εις ό,τι αφορά τα δικαιώματα (και στην υγεία) του κρατούμενου Σάββα Ξηρού. Αμ’ έπος αμ’ έργον η κυρία Μισέλ κατηγόρησε την «Αυγή» ότι δημοσίευσε κείμενο υπέρ του Χριστόδουλου Ξηρού!!!

Αυτή η μανιώδης σχέση του κ. Σαμαρά με την αλήθεια καταντά αφόρητη για όλους τους υπόλοιπους νεοδημοκράτες που λένε και καμμιά μαλακία για να περνάει η ώρα, όπως για τους κοκκινοφρουρούς που ετοιμάζει ο ΣΥΡΙΖΑ για να κυνηγήσει τις offshore από τη χώρα και να εμποδίσει τη Ντόυτσε Μπανκ να απορροφήσει την Εθνική και τη Γιούρομπανκ.

Στο μεταξύ, ο Σάββας Ξηρός (ο οποίος τόσα χρόνια έσκαβε τούνελ, όπως στη «Μεγάλη Απόδραση», για να δραπετεύσει σαν παλληκάρι απ’ τον Κορυδαλλό) έκανε χρήση του άρθρου της «Αυγής» υπέρ του, το έδειξε στους φρουρούς στην πύλη και την κοπάνησε.

Τι να σου κάνει και ο κ. Σαμαράς; πώς να αναχαιτίσει το κλίμα γελοιότητος που μάχεται το κλίμα σοβαρότητος; Συσχετίζοντας το μένος του Ξηρού εναντίον τωνεισπρακτόρων με το μένος του Βελουχιώτη εναντίον των γουναράδικων; άσχετο.

Ευτυχώς που ο κ. Σαμαράς δεν είναι άθεος κι απ’ την αμηχανία του τον έσωσε, ως άλλος από μηχανής θεός, ο κ. Γιωτόπουλος. Οστις ρουφιανεύονταςτον κ. Ξηρό έθεσε το δίλημμα: πρόκειται απλώς για θέμα ήθους των τρομοκρατών εν γένει ή ο ένας απ’ τους δύο εν λόγω είναι πράκτωρ; Ποιος ωφελείται που ο Ξηρός

είναι όξω λίγο πριν απ’ τις εκλογές, ενώ ο άνθρωπος θα μπορούσε να ’ναι όξω από πολύ καιρό πριν; Αγνωσται αι βουλαί του Κυρίου

και είναι για όλους μας καλό που ο Αντώνης τα πάει καλά μαζί Του, εν αντιθέσει με τον άθεο Τσίπρα. Διότι ο Αντώνης δεν κάνει τίποτα αν δεν είναι σύμφωνο με τις Δέκα Εντολές! 1. Εγώ

ειμί Κύριος ο Θεός σου, η Τρόικα. Κι ουκ έσονται σοι θεοί έτεροι πλην εμού, αν εξαιρέσεις τον Σόιμπλε και τον Στουρνάρα.

2. Ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα, αλλά Μνημόνιο και δώσε όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης (κυρίως το φυσικό αέριο) στους Γερμανούς, τουςΑμερικανούς κι όσους άλλους έχουν εύλογον συμφέρον σύμφωνα με το Αγγλικό Δίκαιο.

3. Ου λήψει το όνομα του Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω, αλλά άλλα να λες κι άλλα να εννοείς.

4. Εξι ημέρας έργα και ποιήσεις πάντα τα έργα σου, και νέα μέτρα, και φόρους και περικοπάς. Τη δε ημέρα τη εβδόμη σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου κι άσε ανοιχτά τις Κυριακές.

5. Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου και κόψ’ τους τη σύνταξη,ίνα ευ σοι γένηται και ίνα μακροχρόνιος γένη επί της γης ο πλούτος των εκλεκτών.

6. Ου μοιχεύσεις, αλλά άσε άλλους να γαμάνε τη χώρα σου.

7. Ου κλέψεις, αλλά άσε άλλους να κλέβουν τον λαό σου.

8. Ου φονεύσεις, αλλά άσε τους αδύναμους να αυτοκτονούν.

9. Ου ψευδομαρτυρήσεις κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή, αλλά να κάνεις μία και μόνην Εξεταστική Επιτροπή να τα κουκουλώσεις όλα.

10. Ουκ επιθυμήσεις πάντα όσα τω πλησίον σου εστί, εγκλήματαΣημίτη και Κωστάκη και Γιωργάκη και Μπενύτο, αλλά να διαπράξεις δικά σου, διότι «ουδείς αναμάρτητος», καθώς είπες στη θυγατέρα και κόρη πάστοροςΜέρκελ. Αλληλούια,

τέκνον μου και πορεύου εν ειρήνη, τύχη αγαθή κι όξω απ’ άδικο…

Με οχυρωματικά έργα υποδέχεται το Παρίσι τον Πάγκαλο και την Αλ Σάλεχ !!!

Τον χορό άνοιξε ο Γρηγόρης Ψαριανός, ο οποίες απείλησε ότι, αν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, θα μεταναστεύσει στην Αλβανία, προκαλώντας την εκλογική συντριβή του Σαλί Μπερίσα, που είχε φέρει τη χώρα σε τέτοια κατάντια, ώστε να είναι ελκυστική σε ψαριανούς. Ένα χρόνο μετά, τη σκυτάλη πήραν ο Θόδωρος Πάγκαλος και η Αφροδίτη Αλ Σάλεχ, που απείλησαν ότι,… αν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, θα μεταναστεύσουν στο Παρίσι. Προφανώς βρίσκουν την Αλβανία κατώτερη των μεγαλειοτήτων τους, άσε που θα είναι εκεί κι ο Ψαριανός.

by…Ανανδρανιστάκης Γιώργος

Το τελειωτικό χτύπημα, το οποίο θα εξασφαλίσει στον ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο τη νίκη αλλά και την αυτοδυναμία, θα είναι η απειλή φυγής της Σώτης Τριανταφύλλου, αν και εν προκειμένω υπάρχουν σοβαρά τεχνικά προβλήματα, καθώς η εκλεκτή συγγραφέας είναι ήδη φευγάτη. Συμπέρασμα: Με την μεταπολίτευση του 1974 έγινε η αποχουντοποίηση, που λέει ο λόγος δηλαδή, αφού ακόμα και σήμερα είμαστε τίγκα στους χουνταίους που βαφτίστηκαν δημοκράτες. Με την μεταπολίτευση του 2014 θα γίνει η εθελούσια αποσουργελοποίηση, έργο εξαιρετικά δύσκολο, μαθαίνω ότι στο Παρίσι στήνουν ήδη οδοφράγματα.

Κάποιοι αμαθείς κοροϊδεύουν τον Πάγκαλο και την Αλ Σάλεχ, επειδή θα αυτοεξοριστούν στο αστραφτερό Παρίσι και θα κάνουν αντίσταση πνιγμένοι στις σαμπάνιες και τα πατέ, βροντάει ο Βουιτόν, αστράφτει η Πράντα και άλλα ειρωνικά. Μέγα λάθος, συμπολίτες μου. Το Παρίσι είναι τόπος σκληρής εξορίας, τόπος αφιλόξενος, τόπος μαρτυρίου, μπροστά του ο λόφος του Γολγοθά μοιάζει με τους κατάφυτους και χλιδάτους λόφους του περιώνυμου Beverly Hills.

Καταρχάς είναι ο Πύργος του Άιφελ, αυτό το όρθιο τοτέμ σιδηρικών, που νομίζεις ότι ανά πάσα στιγμή θα πέσει πάνω σου και θα σε λιώσει σαν ντόνατ πατημένο από ορδές ματατζήδων. Κι αν τρέξεις να ξεφύγεις από τη φονική σκιά του σίδερου, θα συναντήσεις τον Σηκουάνα, το βρωμερό ποτάμι που απλώνεται στην πόλη σαν φίδι δηλητηριώδες. Και οι γέφυρες, εκατοντάδες γέφυρες, να μην ξέρεις από που θα πρωτοπέσεις. Το Παρίσι δεν είναι η Πόλη του Φωτός, είναι η Πόλη της Πτώσης, αν δεν πέσει στο κορμί σου ο Άιφελ, θα πέσει το κορμί σου στον Σηκουάνα.

Αν γλιτώσεις από την πτώση, θα πας οπωσδήποτε από το χαμόγελο της Τζοκόντας. Σμάρι κάθε μέρα οι Γιαπωνέζοι στο Λούβρο, συνωστίζονται μπροστά στην Μόνα Λίζα με φωτογραφικές μηχανές, με βιντεοκάμερες, με i-phone, με i-pad. Πας ο δυστυχής αυτοεξόριστος να θαυμάσεις το έργο του Ντα Βίντσι και τα γιαπωνέζικα στίφη σε φωτογραφίζουν, σε βιντεοσκοπούν, σε αϊφωνίζουν, σε αϊπαντίζουν μέχρι τελικής πτώσης, αποκλείεται να γλιτώσεις από τους απογόνους εκείνων που έκαναν το Περλ Χάρμπορ.

Ό, τι απομείνει από τους Γιαπωνέζους, θα το φάνε τα στρείδια. Εκατομμύρια στρείδια, σε κάθε γωνιά μπιστρό με στρείδια, στρείδια αηδιαστικά, γεμάτα άμμο, στρείδια που προσποιούνται τα πεθαμένα, αλλά όταν τους ρίξεις λεμόνι, ζωντανεύουν και κινούνται απειλητικά εναντίον σου. Για να καταπιείς αυτά τα γλοιώδη πλάσματα, πρέπει να πιεις λίτρα κόκκινου κρασιού, οπότε ακόμη κι αν αποφύγεις την τροφική δηλητηρίαση, θα πας από κίρρωση του ήπατος. Και δεν θα έχεις εκεί στην ξενιτειά έναν συνέλληνα να σου ανάψει ένα κεράκι.

Το Παρίσι σκοτώνει με χίλιους τρόπους. Αλλά ακόμη κι αν γλιτώσεις, αυτοεξόριστε αγωνιστή, από τον εναγκαλισμό του Χάρου, αποκλείεται να γλιτώσεις από τον εναγκαλισμό του Ολάντ.

Η απάτη της κλιματικής αλλαγής

Το Αλφάβητο της Αλήθειας είναι μια σειρά ντοκιμαντέρ, αποτελούμενο από 24 κεφάλαια μικρού και μεγάλου μήκους. Διατίθεται δωρεάν στο internet καθαρά για ενημερωτικούς σκοπούς και μόνο. Η σειρά δεν ασχολείται με θεωρίες συνομωσίας αλλά με γεγονότα. Είναι μια συλλογή πληροφοριών, αποσπασμάτων ντοκιμαντέρ, σεμιναρίων και ερευνών, Ελλήνων και ξένων ανεξάρτητων και μη ερευνητών, δημοσιογράφων, utubers και bloggers. Στηρίξτε την προσπάθεια ενημέρωσης, με δημοσίευση των επεισοδίων όσο μπορείτε. Να είστε καλά…
 toufekiastoskotadi

Ο Θεός δεν έχει ανάγκη εισαγγελέα

Πριν από λίγες μέρες καταδικάστηκε ο 27χρονος Φίλιππος Λοΐζος σε δεκάμηνη φυλάκιση για καθύβριση θρησκεύματος κατ’ εξακολούθησιν μέσω της σατιρικής ιστοσελίδας του στο Facebook «Γέρων Παστίτσιος». Η δίωξη είχε ξεκινήσει μετά την καταγγελία της «βλασφημίας» από τον φερόμενο ως υπαρχηγό της Χρυσής Αυγής, νυν προφυλακισμένο για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση. Πώς τα φέρνει ο καιρός και η κρίση: οι αυτόκλητοι υπερασπιστές του θρησκευτικού αισθήματος να κατηγορούνται για εγκληματικές πράξεις, οι δε σατιριστές να φορτώνονται με φυλακίσεις για ειρηνικά τρολαρίσματα στο διαδίκτυο.

Δικαστική υπερθέρμανση, αφενός. Και ογκούμενη δυσανεξία στη σάτιρα, στην ετεροδοξία, στην ελευθεροστομία, αφετέρου. Αυτά είναι τα προφανή της υπόθεσης Παστίτσιου. Ενδιαμέσως μπορούμε επίσης να μιλήσουμε για πολλαπλασιασμό του κακού γούστου και του εύκολου χάχανου, που προκαλεί την παραπληρωματική εκδήλωση της υποκρισίας, του πουριτανισμού, την αναδίπλωση προς υπερσυντηρητικές αντιμετωπίσεις κάθε ατυπικής συμπεριφοράς, ακόμη και της πιο αβλαβούς.

Λιγότερο αλλά πάντα προφανής στη δίκη και καταδίκη του φαρσέρ-σατιριστή Παστίτσιου είναι η αυξημένη αυστηρότητα σε ό,τι προέρχεται από το διαδίκτυο. Το διαδίκτυο αντιμετωπίζεται, διωκτικά και δικαστικά, σαν φωλιά του Κακού. Μπορούμε να εικάσουμε βάσιμα ότι αν η φάρσα Παστίτσιου διαδραματιζόταν σε έντυπο ή ραδιοτηλεοτπικό μέσο, μάλιστα ευρείας απηχήσεως, θα αντιμετωπιζόταν διαφορετικά· στα ΜΜΕ αναγνωρίζεται η ελευθεροτυπία και η ελευθεροστομία, η σάτιρα, ακόμη και η αθυροστομία. Στο διαδίκτυο των ανωνύμων ή ψευδωνύμων χρηστών δεν αναγνωρίζονται παρόμοια δικαιώματα. Είναι ένα από πολλά σημεία της παράδοξης συνύπαρξης αρχαϊκών θυλάκων και υπερμοντέρνων συμπεριφορών στη δημόσια σφαίρα. Πιθανόν διότι η σύγχρονη μηντιόσφαιρα για μέγα μέρος του πληθυσμού αλλά και των θεσμοφυλάκων δεν έχει αφομοιωθεί κατ’ εύρος και κατά βάθος· παραμένει ένας καινοφανής εισβολέας.

Αυτά όμως συνιστούν εν πολλοίς συμπτώματα μιας υπανάπτυξης στο επίπεδο της κουλτούρας της επικοινωνίας. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον βρίσκεται στην βαθύτερη ηθική και πολιτική κουλτούρα: της ανοχής, της εμπεδωμένης πίστης στην ελευθερία λόγου, στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την προστασία θεσμών, αξιών, ηθών, κυρίως τι και πώς αντιλαμβανόμαστε ως θεσμούς, αξίες και ήθη. Η υπεραντίδραση εναντίον «ασεβών» ή «αντιθρησκευτικών» βιβλίων, ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, έργων τέχνης εν γένει, αλλά και δηλώσεων ή παραδειγματικών χειρονομιών, δεν είναι ασφαλώς σημείο των καιρών της κρίσης. Η διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος έχει αφορίσει λογοτέχνες στο παρελθόν, τον Λασκαράτο, τον Ροΐδη, τον Καζαντζάκη· κι έχει πρωτοστατήσει στο «Ανάθεμα του Ελευθερίου Βενιζέλου», το 1916 του Διχασμού, με τα λόγια του Αθηνών Θεόκλητου: «Ελευθερίω Βενιζέλω επιβουλευθέντι την Βασιλείαν και την πατρίδα και καταδιώξαντι και φυλακίσαντι Αρχιερείς, ανάθεμα έστω».

Στα πρόσφατα χρόνια, ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος είχε ζητήσει συγγνώμη για το ανάθεμα του προκατόχου του. Ηταν όμως πια ο καιρός που οι διαμαρτυρόμενοι για το 666 και την ταινία Τελευταίος Πειρασμός του αφορισμένου Καζαντζάκη ήταν απλώς οι ζηλωτές. Η επίσημη διοικούσα Εκκλησία σιωπούσε ή παρότρυνε, αλλά η ζώσα Εκκλησία ήταν αλλού, είχε προχωρήσει, και συμβίωνε ταπεινά και ειρηνικά μες στην εκκοσμικευμένη πολιτεία με τους άπιστους, τους άθεους, τους ετερόδοξους, τους αγνωστικιστές. Αυτή η ζώσα Εκκλησία, το σώμα πιστών, έχει πει προ πολλού το θεολογημένο και γενναίο «ο Θεός δεν έχει ανάγκη εισαγγελέα»· αυτό το σώμα πιστών (πάντων ημών των βαπτισθέντων), ζώντας την πίστη του ευχαριστιακά δεν έχει ανάγκη να επιστρατεύσει εισαγγελείς και αστυνόμους για να το προστατεύσουν από κακόβουλους, κακόγουστους και απνευμάτιστους σατιριστές.

Στον παρόντα καιρό ωστόσο, τον καιρό της κρίσης, εξακολουθούμε να βλέπουμε ορισμένους αρχιερείς να επανέρχονται ως τιμητές και ρυθμιστές πάσης της κοινωνίας, να φιλοτεχνούν μικρούλια αναθέματα, να φλερτάρουν με ακροδεξιά και νεοναζιστικά μορφώματα, να κρίνουν την καλλιτεχνική ή πνευματική αξία έργων τέχνης, να καταριούνται συνανθρώπους για τα κουσούρια των επιλογών τους. Το ανησυχητικό είναι ότι την τέτοια ροπή προς τον αφορισμό, το ανάθεμα και την κατάρα συμμερίζεται, σιωπηρά έστω, όλο και μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού και, ηχηρά, κάποιοι δημόσιοι λειτουργοί, επιφορτισμένοι κατά τα άλλα με την προστασία των θεμελιωδών ελευθεριών και του ανεξίθρησκου χαρακτήρα του κοσμικού κράτους. Φταίει η κρίση, που όλα τα ξεθεμελιώνει και κάνει τους λαχταρισμένους ανθρώπους να αναζητούν αποκούμπι στον υπερσυντηρητισμό, σε ό,τι κουρελάκι τους παρουσιαστεί σαν παράδοση και αξιακό πλαίσιο; Ναι, ασφαλώς, η οικονομική-κοινωνική κρίση βάθυνε την σύγχυση και την ανασφάλεια που ήδη προϋπήρχαν και ελάνθαναν στο πεδίο των πνευματικών αξιών και των ηθικών συγκροτήσεων. Αλλά δεν δημιούργησε η κρίση τα φαινόμενα.

Επειδή μας περιμένει μακρύ άνυδρο μέλλον, επειδή η οργή και η μισαλλοδοξία πιθανόν να αβγατίσουν, επειδή η υπεραντίδραση και η υπερτιμωρία δεν λύνουν αλλά περιπλέκουν τα υπαρκτά προβλήματα, ελπίζουμε οι δικαστές να πάψουν να ασχολούνται με τις καταγγελίες των φαιά φορούντων για εγκλήματα αθυροστομίας και να ασχολούνται με τα όντως εγκλήματα των λευκών κολάρων. Ευχόμαστε επίσης η διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος να ακούσει καθαρότερα τα μηνύματα της ζώσας Εκκλησίας, τα μηνύματα της αλαφιασμένης και πονεμένης κοινωνίας, τα λόγια των δικών της φωτισμένων ιερεών που δεν είναι ελάχιστοι, να ακούσει τέλος έναν άλλο ιερέα, τον Πάπα Φραγκίσκο για τη θέση της μαρτυρούσας Εκκλησίας στην παγκοσμιοποιημένη λατρεία του χρυσού μόσχου: «Προτιμώ μια Εκκλησία μωλωπισμένη, πληγωμένη, βρώμικη επειδή ήταν έξω στους δρόμους, από μια Εκκλησία που είναι ανθυγιεινή διότι παρέμεινε περιορισμένη και προσκολλημένη στην ιδέα της δικής της ασφάλειας» (Εvangelii Gaudium – Η Χαρά του Ευαγγελίου, Νοέμβριος 2013).

vlemma

Ένας άθεος στη χώρα των θεών…

Με ανακοίνωσή της, η Νέα Δημοκρατία ζητάει από τον Αλέξη Τσίπρα να αποκαλύψει στους Έλληνες σε ποιον θεό πιστεύει, οπότε όλοι μας αντιλαμβανόμαστε πια πως έχει ξεκινήσει η προεκλογική περίοδος, πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ μπροστά στις δημοσκοπήσεις και πως πάμε για…τριπλές εκλογές τον Μάιο.

Η Νέα Δημοκρατία –ή μάλλον η ακροδεξιά ομάδα που ηγείται σήμερα της Νέας Δημοκρατίας- ζητάει από τον Αλέξη Τσίπρα να πει το «Πιστεύω» σε εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο, να νηστέψει μέχρι τις ευρωεκλογές τρώγοντας ακρίδες και να περπατήσει ξυπόλητος πάνω στα κάρβουνα σαν αναστενάρης.

Παράλληλα, ο Αντώνης Σαμαράς καλεί τον Αλέξη Τσίπρα σε προσωπική μονομαχία στην Παναγιά της Τήνου, όπου αυτός που θα ανέβει πρώτος τα σκαλιά στα γόνατα θα γίνει πρωθυπουργός.

Συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά αναφέρουν πως δάκρυσε η εικόνα της Παναγιάς της Σουξεστοριότισσας στη μονή Φασισταριού, όταν την πληροφόρησαν πως ο Αλέξης Τσίπρας δεν κάνει τον σταυρό του.

Αυτά παθαίνουν οι λαοί που ψηφίζουν για πρωθυπουργούς πολιτικούς σαν τον Σαμαρά που μας έχει ενημερώσει πως μιλάει με τον Θεό και την Παναγία, και –αντί να τον στείλουμε να τον κοιτάξει κάνας γιατρός- τον αφήνουμε να κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερος και να υποδύεται τον σωτήρα πρωθυπουργό.

Είναι γνωστό σε όλους πια πως ο Κώστας Σημίτης ζήτησε από την Goldman Sachs να μαγειρέψει τα οικονομικά στοιχεία και να εξαπατήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση –ώστε να μπει η Ελλάδα στην ΟΝΕ- αλλά, πάνω στην χαρά για τα νέα δάνεια, μας διέφυγε πως η Ελλάδα δεν πληρούσε ένα άλλο «κριτήριο» που ισχύει σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες: τον διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας.

Οπότε, εν έτει 2014, 200 χρόνια μετά τον Διαφωτισμό, εμείς συζητάμε ακόμα για το ποια είναι η προσωπική πίστη του καθενός μας, λες και αφορά κανέναν αν πιστεύει ο άλλος και σε τι πιστεύει.

Υποθέτω πως το δίλημμα που θα θέσει η Νέα Δημοκρατία στις επόμενες εκλογές θα είναι «ευρώ ή σατανάς», οπότε ο Αντώνης Σαμαράς και τα τρελά ακροδεξιά αγόρια του θα επιστρέψουν πάλι στην ανυπαρξία και θα θυμούνται πως οι Έλληνες ήταν τόσο μαλάκες που έκαναν κυβέρνηση ακόμα και αυτά τα γελοία υποκείμενα.

(Είναι αδύνατον να περιγράψεις την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα. Υπάρχουν στιγμές που νομίζω πως ξαφνικά θα αποκαλυφτεί ότι ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος είναι αδέλφια αλλά τον Βενιζέλο ο Γιάγκος Δράκος τον είχε κάνει με την υπηρέτρια που την πήδησε ένα βράδυ που είχε πιεί και ο Βενιζέλος δεν ξέρει πως ο Σαμαράς είναι αδερφός του, ενώ αδέρφια είναι και ο Άδωνις Γεωργιάδης με την Ευγενία Μανωλίδου, οπότε περιμένουμε να δούμε πώς θα αντιδράσουν μόλις θα το μάθουν από την Δούκισσα Νομικού στον τελικό του Dancing with the stars.)

pitsirikos

Άδωνις Γεωργιάδης: Ο πιο μισητός πολιτικός…ever !!!

Το πιο ευχάριστο και ελπιδοφόρο εύρημα των τελευταίων δημοσκοπήσεων είναι η πλήρης καταβαράθρωση και απαξίωση του υπουργού Υγείας  Άδωνη Γεωργιάδη. Σύμφωνα με την πρόσφατη δημοσκόπηση της GPO, το 72,6% των ψηφοφόρων της Β’ Αθήνας έχει…αρνητική άποψη για τον Γεωργιάδη κι αν αυτό συμβαίνει στην περιφέρεια στην οποία εκλέγεται, φανταστείτε τι  Βατερλό  υφίσταται ο μπουμπούκος στην  υπόλοιπη χώρα.

by…Ανανδρανιστάκης Γιώργος

Δεύτερος , σε απόσταση δυσώδους αναπνοής,  είναι ο χρυσαυγίτης  Παναγιώταρος  με  73,2% και πρώτος και χειρότερος  ο Πρόεδρος της Βουλής Βαγγέλης Μεϊμαράκης  με 74,9%, προφανώς επειδή,  όταν κατεβάζει τα παντελόνια του, το θέαμα προκαλεί μαζικό  αποτροπιασμό.

Κάθε φορά που το σύστημα στριμώχνεται,  καλεί τους ακροδεξιούς  για να κάνουν τις  βρώμικες  δουλειές  που αρνούνται να διεκπεραιώσουν  τα λευκά κολάρα. Κάπως έτσι, ο  ακροδεξιός Σαμαράς κάλεσε τον ακροδεξιότατο Γεωργιάδη να αναλάβει τη διάλυση  του δημόσιου συστήματος υγείας, προς  όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων. Δεν είναι μόνο αδίστακτος ο Γεωργιάδης είναι και λαλίστατος, μια κινούμενη επικοινωνιακή καταιγίδα, μείγμα ντελάλη  λαϊκής και οικοδεσπότη μεσημεριανάδικου λάιφ στάιλ, να τον βγάζεις τρεις φορές την ημέρα στην τηλεόραση και να κάνει το πλέον επώδυνο μέτρο να μοιάζει με δωρεάν διακοπές στη Ντίσνειλαντ. Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση.

Κι όμως, ανθρωπάκος που έγινε υπουργός απέτυχε παταγωδώς και μαζί του απέτυχε και αυτός που τον έχρισε υπουργό, ο Αντώνης ο Σαμαράς, ο Βομβιστής της Πύλου. Τις ημέρες που ο Γεωργιάδης είχε κηρύξει τον πόλεμο στην αντιπολίτευση για τα υποτιθέμενα φτηνά φάρμακα, ο Σαμαράς τον χειροκροτούσε  από τα μετόπισθεν και ζητούσε από τους άλλους υπουργούς να υιοθετήσουν το βαρβάτο στυλ του Άδωνη. Τους  ζητούσε να αυτοχειριασθούν,  να γίνουν και εκείνοι μισητοί, πιο μισητοί από όσο είναι ήδη.

Μαζί με τον ανθρωπάκο καταβαραθρώθηκαν και τα καθεστωτικά μίντια που τον είχαν υιοθετήσει και του είχαν φτιάξει και παιδικό δωμάτιο να μένει τα βράδια και να μην πηγαινοέρχεται.  Καταβαραθρώθηκε ο  Άρης Πορτοσάλτε του ΣΚΑΙ που τον καλούσε τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα στην εκπομπή του, παραδίδοντας δωρεάν  μαθήματα γλειψιματικής δημοσιογραφίας, τέτοιο γλείψιμο ούτε σε δοκιμές παγωτών της ΕΒΓΑ.

Τον υιοθέτησε  τον Μπουμπούκο και ο ΔΟΛ των 58 κεντροαριστερών- οσονούπω και των 58 αναγνωστών-, με τον Γιάννη Πρετεντέρη  να γράφει τα κάτωθι: «Κάποιοι αντιδρούσαν στη μείωση των φαρμάκων αλλά ο Γεωργιάδης τους καθάρισε σε μία εβδομάδα- ομολογώ ότι δεν έχω ξαναδεί στην ελληνική πολιτική έναν άνθρωπο να διαλύει μόνος του ένα ολόκληρο κόμμα!». Έπεσε 100% μέσα ο Γιάννης, το κόμμα που διέλυσε ο Άδωνης έχει τους πέντε δημοφιλέστερους βουλευτές στη Β’ Αθήνας, με θετικές γνώμες από 39% έως 48%. Να μας δώσει και έξι αριθμούς του τζόκερ,  για να τους αποφύγουμε.

Μαζί με τον ανθρωπάκο καταβαραθρώθηκε και ο Αντιπρόεδρος Βενιζέλος, που ανέχθηκε να συμμετάσχει στην συγκυβέρνηση του ένας δεδηλωμένος φασίστας. Με τον Βαγγέλη- Βαγγέλη οφείλουμε να είμαστε επιεικείς, ως είδος προς εξαφάνιση έχει κρίση θολή, ακόμη κι έτσι όμως, η συνύπαρξη με φασίστες  είναι έγκλημα καθοσιώσεως. Δεν είναι έγκλημα του Βενιζέλου, είναι  έγκλημα του ΠΑΣΟΚ. Η επικοινωνιολόγος του Βαγγέλη- Βαγγέλη  Αφροδίτη Αλ Σαλέχ συνυπάρχει μια χαρά με τους Φαήλους, τους Βορίδηδες, τους Αδώνιδες και τους λοιπούς ακροδεξιούς, είναι ωστόσο έτοιμη να φύγει στο εξωτερικό, εφόσον  κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τι να περιμένεις από έναν άνθρωπο που στο παρελθόν δέχθηκε επιθέσεις για την καταγωγή και το φύλλο της και σήμερα γελάει με τα αστεία του ναζιστή Παναγιώταρου.

 Το ΠΑΣΟΚ κατάφερε το ακατόρθωτο, τα καινούργια στελέχη του είναι τρισχειρότερα από τα παλαιά, γεγονός  που η επιστήμη το θεωρούσε σχεδόν αδύνατο να συμβεί. Η  θεωρία του περί της εξέλιξης των ειδών απεβίωσε εντός των γραφείων της Χαριλάου  Τρικούπη μαζί με τον Δαρβίνο.