Η ΤΕΧΝΗΤΗ ΚΡΙΣΗ ΣΤΟ REAL ESTATE ΚΑΙ Η ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Γιατί τα ξένα funds και οι δανειστές μας, έχουν «βάλει στο μάτι»
τη δημόσια και την ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων - Το «δόγμα του σοκ», η
εσωτερική υποτίμηση στο real estate και η επιχείρηση σκούπα που
ετοιμάζουν προκειμένου να δημιουργηθούν συνθήκες συγκεντρωτισμού στην
ακίνητη περιουσία.
Το γεγονός ότι ο κορυφαίος οικονομολόγος Πόλ Κρούγκμαν τονίζει ότι
γίνεται «ξεπούλημα χωρίς λόγο» είναι αρκετό για να καταλάβει κανείς το
μέγεθος του «παιχνιδιού» που έχει στηθεί εις βάρος της ακίνητης
περιουσίας στην Ελλάδα, είτε της ιδιωτικής. είτε της δημόσιας.
Επίσης είναι γνωστό στους χρηματοοικονομικούς κύκλους ότι από την πρώτη μέρα που η τρόικα ανέλαβε τη διαχείριση των οικονομικών της χώρας επί ΓΑΠ έθεσε επιτακτικά δύο ζητήματα:
-Το ποσοστό της ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα το οποίο οι δανειστές θεώρησαν τεράστιο καθώς όπως ισχυρίζονταν στις περισσότερες χώρες υπάρχουν ενοικιαστές και όχι ιδιοκτήτες.
-Το θέμα της δημόσιας περιουσίας. Τα λεγόμενα «ασημικά», τα οποία μάλιστα ο κ. Παπακωνσταντίνου, πρώην υπουργός οικονομικών τα είχε υπολογίσει σε 50 δισεκατομμύρια ευρώ διαρρέοντας ότι με την αξιοποίησή τους θα αποπληρώσουμε το χρέος. Δεν είναι τυχαίο ότι η δημόσια περιουσία βαπτίστηκε από το ΤΑΙΠΕΔ μέσα σε μια νύκτα «ιδιωτική περιουσία του δημοσίου». Η ονοματοδοσία: Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου μόνο τυχαία δεν είναι!
Τέσσερα χρόνια μετά και εν μέσω μνημονιακών δεσμεύσεων οι απαιτήσεις των δανειστών παραμένουν ίδιες. Πως δηλαδή η ιδιωτική και η δημόσια ακίνητη περιουσία θα περάσει στα «γεράκια» των αγορών.
Τα σχέδια των δανειστών δεν αποκαλύπτονται μόνο από ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Πλέον έχει αρχίσει να... μιλάει και ο ξένος Τύπος.
«Οι ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας τις οποίες επιβάλλει η τρόικα οδηγούν στις χώρες της κρίσης σε ζημιές δισεκατομμυρίων», σημειώνει η εφημερίδα «Tagesspiegel» σε σχετικό αφιέρωμά της την περασμένη εβδομάδα. Σύμφωνα μάλιστα με έρευνες της γερμανικής εφημερίδας από το ξεκίνημα των προγραμμάτων της τρόικας το 2010, δημόσια περιουσία πωλείται υπό μεγάλη χρονικά πίεση και πολύ κάτω από την αξία της.
Σε Ελλάδα και Πορτογαλία διεξάγονται αυτή την εποχή έρευνες για ιδιωτικοποιήσεις που έγιναν με αδιαφανείς διαδικασίες, προσυμφωνημένα και ύποπτα πλεονεκτήματα για ορισμένους ενδιαφερομένους.
«Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι κάτι οπωσδήποτε κακό», δηλώνει στην γερμανική εφημερίδα o αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν. «Όμως εδώ έχουμε να κάνουμε σε πολλές περιπτώσεις με ξεπούλημα χωρίς λόγο. Τα κέρδη ιδιωτικοποιούνται, ενώ οι κίνδυνοι, αλλά και οι ζημιές επιβαρύνουν ολόκληρη την κοινωνία», τονίζει ο οικονομολόγος.
Η «Tagesspiegel» παρουσιάζει τις ιδιωτικοποιήσεις σαν παιχνίδι Monopoly, ονοματίζοντάς το όμως Europoly.
Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι συνοπτικά οι εξής: «Ακίνητα με αξία δισεκατομμυρίων ξεπουλιούνται, υπηρεσίες ύδρευσης περνούν στα χέρια ιδιωτών, τράπεζες πωλούνται σε αμφιλεγόμενους αγοραστές. Ολιγάρχες και επενδυτές παίζουν ένα γιγαντιαίο Monopoly. Οι δανειστές άλλαξαν τους κανόνες του παιχνιδιού προς όφελος των κερδοσκόπων. Σε αυτό το παιχνίδι Europoly είναι ξεκάθαρο εξ αρχής ποιοι θα είναι οι χαμένοι (...)»
Πωλήσεις με σημαία ευκαιρίας
Το «μεγαλύτερο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων στην Ευρώπη» θα αποφέρει μέχρι το 2016, στην καλύτερη περίπτωση, μόλις 11 δισεκατομμύρια ευρώ αντί για τα υπερβολικά 50 δισεκατομμύρια που είχαν αρχικά υπολογιστεί. Οι επιπτώσεις των λανθασμένων υπολογισμών πλήττουν τους πολίτες που πρέπει να υποστούν ακόμα σκληρότερη λιτότητα και ακόμα περισσότερες περικοπές.
«Η κρίση ήταν το χειρότερο χρονικό σημείο για ιδιωτικοποιήσεις», δηλώνει ο Κώστας Μητρόπουλος πρώην επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ στην εφημερίδα «Tagesspiegel». «Όμως από την αρχή η τρόικα δεν κατάλαβε ότι το πρόβλημα δεν ήταν η τιμή πώλησης. Απλά η αγορά δεν ήταν έτοιμη για επενδύσεις, ανεξάρτητα από το κόστος».
Το παιχνίδι των «γερακιών» και των ξένων funds είναι στημένο πάνω στη νοοτροπία της «σχολής του Σικάγου». Αφού πρώτα επετεύχθη η συνολική υποτίμηση του εισοδήματος, του ΑΕΠ και της αγοραίας αξίας της γης, οι ξένοι επενδυτές ήρθαν να αγοράσουν έναντι πινακίου φακής τη δημόσια περιουσία και τα χρέη των Ελλήνων.
Ας μην ξεχνούμε ότι το βασικό σχέδιο που επεξεργάζονται τα οικονομικά υπουργεία της κυβέρνησης για τα κόκκινα στεγαστικά δάνεια των φυσικών προσώπων προέβλεπε την αγορά των χρεών από ξένα funds και στη συνέχεια οι ιδιοκτήτες να μετατραπούν σε ενοικιαστές και να καταβάλουν ένα μηνιαίο ενοίκιο προκειμένου να μην πεταχτούν στο δρόμο.
Το παραπάνω σενάριο δυστυχώς δεν έχει αποκλειστεί και για αυτό ακριβώς το λόγο οι τεχνοκράτες της τρόικας πιέζουν σφόδρα να γίνει άρση του νόμου που προστατεύει την πρώτη κατοικία.
Το παιχνίδι Europoly φέρνει τεράστιο πλούτο σε ορισμένους παίκτες, ενώ οδηγεί άλλους στη χρεοκοπία. Στο μεταξύ πολλοί είναι εκείνοι που ζητούν πιο δίκαιους κανόνες. Και ρωτούν τους τροϊκανούς: Γιατί θέτετε υπό χρονική πίεση της χώρες της κρίσης; Γιατί στην Ελλάδα δεν περιμένατε πρώτα να επανέλθει η αγορά και να ξεκινήσετε έπειτα τις ιδιωτικοποιήσεις; Για ποιο λόγο καταβάλλετε κάθε προσπάθεια για να αγοράσουν οι επενδυτές σε τιμή ευκαιρίας;
Βεβαίως στα παραπάνω ερωτήματα οφείλει κάποια στιγμή να δώσουν σαφείς απαντήσεις και οι ελληνικές κυβερνήσεις που συνέβαλαν με τον τρόπο τους σε αυτή την ιδιότυπη και πρωτόγνωρη συντεταγμένη χρεοκοπία.
Επίσης είναι γνωστό στους χρηματοοικονομικούς κύκλους ότι από την πρώτη μέρα που η τρόικα ανέλαβε τη διαχείριση των οικονομικών της χώρας επί ΓΑΠ έθεσε επιτακτικά δύο ζητήματα:
-Το ποσοστό της ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα το οποίο οι δανειστές θεώρησαν τεράστιο καθώς όπως ισχυρίζονταν στις περισσότερες χώρες υπάρχουν ενοικιαστές και όχι ιδιοκτήτες.
-Το θέμα της δημόσιας περιουσίας. Τα λεγόμενα «ασημικά», τα οποία μάλιστα ο κ. Παπακωνσταντίνου, πρώην υπουργός οικονομικών τα είχε υπολογίσει σε 50 δισεκατομμύρια ευρώ διαρρέοντας ότι με την αξιοποίησή τους θα αποπληρώσουμε το χρέος. Δεν είναι τυχαίο ότι η δημόσια περιουσία βαπτίστηκε από το ΤΑΙΠΕΔ μέσα σε μια νύκτα «ιδιωτική περιουσία του δημοσίου». Η ονοματοδοσία: Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου μόνο τυχαία δεν είναι!
Τέσσερα χρόνια μετά και εν μέσω μνημονιακών δεσμεύσεων οι απαιτήσεις των δανειστών παραμένουν ίδιες. Πως δηλαδή η ιδιωτική και η δημόσια ακίνητη περιουσία θα περάσει στα «γεράκια» των αγορών.
Τα σχέδια των δανειστών δεν αποκαλύπτονται μόνο από ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Πλέον έχει αρχίσει να... μιλάει και ο ξένος Τύπος.
«Οι ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας τις οποίες επιβάλλει η τρόικα οδηγούν στις χώρες της κρίσης σε ζημιές δισεκατομμυρίων», σημειώνει η εφημερίδα «Tagesspiegel» σε σχετικό αφιέρωμά της την περασμένη εβδομάδα. Σύμφωνα μάλιστα με έρευνες της γερμανικής εφημερίδας από το ξεκίνημα των προγραμμάτων της τρόικας το 2010, δημόσια περιουσία πωλείται υπό μεγάλη χρονικά πίεση και πολύ κάτω από την αξία της.
Σε Ελλάδα και Πορτογαλία διεξάγονται αυτή την εποχή έρευνες για ιδιωτικοποιήσεις που έγιναν με αδιαφανείς διαδικασίες, προσυμφωνημένα και ύποπτα πλεονεκτήματα για ορισμένους ενδιαφερομένους.
«Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι κάτι οπωσδήποτε κακό», δηλώνει στην γερμανική εφημερίδα o αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν. «Όμως εδώ έχουμε να κάνουμε σε πολλές περιπτώσεις με ξεπούλημα χωρίς λόγο. Τα κέρδη ιδιωτικοποιούνται, ενώ οι κίνδυνοι, αλλά και οι ζημιές επιβαρύνουν ολόκληρη την κοινωνία», τονίζει ο οικονομολόγος.
Η «Tagesspiegel» παρουσιάζει τις ιδιωτικοποιήσεις σαν παιχνίδι Monopoly, ονοματίζοντάς το όμως Europoly.
Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι συνοπτικά οι εξής: «Ακίνητα με αξία δισεκατομμυρίων ξεπουλιούνται, υπηρεσίες ύδρευσης περνούν στα χέρια ιδιωτών, τράπεζες πωλούνται σε αμφιλεγόμενους αγοραστές. Ολιγάρχες και επενδυτές παίζουν ένα γιγαντιαίο Monopoly. Οι δανειστές άλλαξαν τους κανόνες του παιχνιδιού προς όφελος των κερδοσκόπων. Σε αυτό το παιχνίδι Europoly είναι ξεκάθαρο εξ αρχής ποιοι θα είναι οι χαμένοι (...)»
Πωλήσεις με σημαία ευκαιρίας
Το «μεγαλύτερο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων στην Ευρώπη» θα αποφέρει μέχρι το 2016, στην καλύτερη περίπτωση, μόλις 11 δισεκατομμύρια ευρώ αντί για τα υπερβολικά 50 δισεκατομμύρια που είχαν αρχικά υπολογιστεί. Οι επιπτώσεις των λανθασμένων υπολογισμών πλήττουν τους πολίτες που πρέπει να υποστούν ακόμα σκληρότερη λιτότητα και ακόμα περισσότερες περικοπές.
«Η κρίση ήταν το χειρότερο χρονικό σημείο για ιδιωτικοποιήσεις», δηλώνει ο Κώστας Μητρόπουλος πρώην επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ στην εφημερίδα «Tagesspiegel». «Όμως από την αρχή η τρόικα δεν κατάλαβε ότι το πρόβλημα δεν ήταν η τιμή πώλησης. Απλά η αγορά δεν ήταν έτοιμη για επενδύσεις, ανεξάρτητα από το κόστος».
Το παιχνίδι των «γερακιών» και των ξένων funds είναι στημένο πάνω στη νοοτροπία της «σχολής του Σικάγου». Αφού πρώτα επετεύχθη η συνολική υποτίμηση του εισοδήματος, του ΑΕΠ και της αγοραίας αξίας της γης, οι ξένοι επενδυτές ήρθαν να αγοράσουν έναντι πινακίου φακής τη δημόσια περιουσία και τα χρέη των Ελλήνων.
Ας μην ξεχνούμε ότι το βασικό σχέδιο που επεξεργάζονται τα οικονομικά υπουργεία της κυβέρνησης για τα κόκκινα στεγαστικά δάνεια των φυσικών προσώπων προέβλεπε την αγορά των χρεών από ξένα funds και στη συνέχεια οι ιδιοκτήτες να μετατραπούν σε ενοικιαστές και να καταβάλουν ένα μηνιαίο ενοίκιο προκειμένου να μην πεταχτούν στο δρόμο.
Το παραπάνω σενάριο δυστυχώς δεν έχει αποκλειστεί και για αυτό ακριβώς το λόγο οι τεχνοκράτες της τρόικας πιέζουν σφόδρα να γίνει άρση του νόμου που προστατεύει την πρώτη κατοικία.
Το παιχνίδι Europoly φέρνει τεράστιο πλούτο σε ορισμένους παίκτες, ενώ οδηγεί άλλους στη χρεοκοπία. Στο μεταξύ πολλοί είναι εκείνοι που ζητούν πιο δίκαιους κανόνες. Και ρωτούν τους τροϊκανούς: Γιατί θέτετε υπό χρονική πίεση της χώρες της κρίσης; Γιατί στην Ελλάδα δεν περιμένατε πρώτα να επανέλθει η αγορά και να ξεκινήσετε έπειτα τις ιδιωτικοποιήσεις; Για ποιο λόγο καταβάλλετε κάθε προσπάθεια για να αγοράσουν οι επενδυτές σε τιμή ευκαιρίας;
Βεβαίως στα παραπάνω ερωτήματα οφείλει κάποια στιγμή να δώσουν σαφείς απαντήσεις και οι ελληνικές κυβερνήσεις που συνέβαλαν με τον τρόπο τους σε αυτή την ιδιότυπη και πρωτόγνωρη συντεταγμένη χρεοκοπία.
