Οι δανειστές μπλοκάρουν τον έλεγχο σε λίστες και φακέλους

Την ώρα που η κυβέρνηση έχει επενδύσει πολιτικά στην πάταξη της διαφθοράς, της διαπλοκής και της φοροδιαφυγής, οι διεθνείς πιστωτές της χώρας πραγματοποιούν οργανωμένο «σαμποτάζ» στον έλεγχο των καυτών φακέλων που εκκρεμούν, με αιχμή του δόρατος την περίφημη λίστα Λαγκάρντ.

Οπως αποκάλυψε...
χθες στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδης, μιλώντας στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες, οι δανειστές, διά των τεχνικών κλιμακίων τους, εμφανίζονται σφόδρα αρνητικοί στο να δοθεί νομοθετικά παράταση στις ανέλεγκτες ή υπό εξέλιξη υποθέσεις που χειρίζονται οι ελεγκτικές αρχές, μεταξύ των οποίων και η λίστα Λαγκάρντ, την ώρα που γνωρίζουν ότι οι περισσότερες παραγράφονται οριστικά στο τέλος του έτους.

Το γεγονός αυτό προκαλεί εύλογα ερωτήματα για τον ρόλο των κλιμακίων των δανειστών, οι οποίοι για άλλη μια φορά εμφανίζονται πρόθυμοι να δεχτούν περικοπές σε χαμηλά και μεσαία εισοδήματα ή «τυφλές» αυξήσεις φόρων, αλλά ταυτόχρονα βάζουν φρένο στον έλεγχο των «μεγάλων ψαριών» που δυνητικά μπορούν να αποφέρουν εκατομμύρια στο δημόσιο ταμείο, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη και το αίσθημα δικαιοσύνης στην κοινή γνώμη.

Σύμφωνα τον κ. Αλεξιάδη, η κυβέρνηση μετά την ψήφιση του νέου Μνημονίου τον Αύγουστο είναι δεσμευμένη και δεν μπορεί να νομοθετήσει μονομερώς, χωρίς την έγκριση της πρώην τρόικας και νυν κουαρτέτου.

Οπως είπε, βρίσκονται σε εξέλιξη συζητήσεις και διαπραγματεύσεις, ωστόσο τα τεχνικά κλιμάκια εμφανίζονται διστακτικά για τα οφέλη ακόμη μιας παράτασης, δεδομένου ότι εκκρεμούν πάνω από 11.000 φορολογικές υποθέσεις προς έλεγχο και η ελληνική διοίκηση είναι πρακτικά αδύνατον να τις ελέγξει όλες.

Ειδικά για τη λίστα Λαγκάρντ επισήμανε ότι αφορά κατά κύριο λόγο το φορολογικό έτος 2000 και έχει ήδη λάβει αρκετές παρατάσεις, ενώ απαντώντας σε ερώτηση για το αν ελέγχονται και οι μηδενικοί λογαριασμοί, ο αν. υπουργός σημείωσε ότι μπορεί το τελικό υπόλοιπο να εμφανίζεται μηδενικό, αλλά συχνά προηγούνται μεταφορές εκατομμυρίων που πρέπει να διερευνηθούν.

Εντύπωση προκαλεί και το γεγονός ότι ο ίδιος ο Τρ. Αλεξιάδης, στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης στη Βουλή την προηγούμενη εβδομάδα, είχε δεσμευτεί ότι οι 11.500 εκκρεμείς υποθέσεις θα παραταθούν για ακόμη έναν χρόνο έως το τέλος του 2016.

Είχε αναφέρει ακόμη ότι εντός του 2016 θα ολοκληρωθεί και ο έλεγχος στη λίστα Λαγκάρντ, καθώς μπαίνει «τέλος στην ασυλία και τις ειδικές μεταχειρίσεις». Η λίστα των 2.062 ονομάτων φυσικών και νομικών προσώπων παρελήφθη από το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών το 2010, αλλά σύμφωνα με τη νομοθεσία παραγράφεται στις 31.12.2015. Μέχρι σήμερα, έχει ξεκινήσει ο έλεγχος σε 481 υποθέσεις, αλλά έχει ολοκληρωθεί σε μόλις 136 από τις 2.062.
efsyn.gr

 «Γι' αυτό τον λόγο λοιπόν η καθυστέρηση απο τους ΣαμαροΒενιζέλους»...

STIGLITZ: ΤΟ ΕΥΡΩ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΧΑΡΤΙ - ΑΣ ΔΙΑΛΥΘΕΙ, ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΙΔΕΩΔΕΣ

ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΑΕΠ ΜΙΑΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Με εξαιρετικά σκληρά λόγια καταφέρεται κατά του ευρώ ο διεθνούς φήμης οικονομολόγος J. Stiglitz.

Όπως τονίζει σε νέες του δηλώσεις, οι οποίες είδαν πριν από λίγο το φως της δημοσιότητας, το ευρώ δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα... κομμάτι χαρτί.

"Εάν το ευρώ, το ενιαίο νόμισμα και η Ευρωζώνη δεν αναμορφωθούν, τότε ίσως χρειαστεί να διαλυθεί, με στόχο να σωθεί το ευρωπαϊκό ιδεώδες, το ευρωπαϊκό project, η Ευρώπη ολόκληρη", σχολιάζει χαρακτηριστικά ο νομπελίστας οικονομολόγος.

Συνεχίζοντας ο Stiglitz βάλλει κατά των πολιτικών που ασκούν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, διαμηνύοντας πως δεν είναι δυνατόν να διαβρώνονται οι συνθήκες διαβίωσης των πολιτών και τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, με μοναδικό στόχο την ενίσχυση του ΑΕΠ.

aristeridiexodos

Μετά τον Τρίτο Πόλεμο

By πέμπτο κύμα

πηγή: Γιάννης Μακριδάκης

Βαδίζουμε ολοταχώς προς την παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική σοβιετία. Από τον αντίστροφο δρόμο όμως. Όχι με την κρατικοποίηση των επιχειρήσεων αλλά αρχικά με τη μετατροπή των κρατών σε επιχειρήσεις, και τελικά με την αντικατάστασή τους από τις ικανότερες να διαχειριστούν ανθρώπινο δυναμικό και φυσικούς πόρους πολυεθνικές.

Τα κράτη ως οντότητες θα υφίστανται πλέον για λόγους τυπικής διοικητικής διαίρεσης, επίσης για διατήρηση του πολύ χρήσιμου, ιδίως όταν τεχνηέντως διαστέλλεται σε καιρούς κρίσεων, εθνικοπατριωτικού αισθήματος ενός ικανού να διεγείρει τα συντηρητικά ένστικτα των κοινωνιών ποσοστού απαιδεύτων, και, τέλος, για τον προσεταιρισμό μέσω χρηματισμού, με λεφτά φυσικά των φορολογούμενων πολιτών, μιας στρατιάς πολιτικών, στρατιωτικών, δικαστικών, αστυνομικών, ελεγκτικών και θρησκευτικών υπηκόων της νέας τάξης.

Ο καπιταλισμός δηλαδή, ως ο μεγάλος αδελφός που απέμεινε μόνος στον κόσμο μετά από τον θάνατο του σοβιετικού μοντέλου, δείχνει πλέον ότι έχοντας μπλέξει απόλυτα μέσα στις αντιφάσεις του δεν έχει άλλες επιλογές, παρά να μεταλλαχθεί τελικά σε υβρίδιο με διακριτά επ’ αυτού τα χαρακτηριστικά του νεκρού αδερφού του.
Ολιγάριθμες γιγάντιες πολυεθνικές επιχειρήσεις σε ρόλο παγκόσμιου νομοθέτη κρατούν σε σφιχτή ομηρεία και απόλυτο έλεγχο το σύνολο του ανθρώπινου δυναμικού, μέσω του πλήρους ελέγχου των φυσικών πόρων και της διαδικασίας παραγωγής εξ αυτών του συστημικού “πλούτου”. “Πλούτου” ο οποίος φυσικά αποτελεί αέρα, κουπόνια με ονομαστική αξία ή άυλο χρήμα που διακινείται μέσω τραπεζών από τη μια εταιρία στην άλλη υπηρετώντας το παγκόσμιο ΑΕΠ, εκτρέφοντας την πλατιά μάζα των σύγχρονων υπηκόων της νέας τάξης και καλύπτοντας κάποιες καταναλωτικές “ανάγκες” όσων εξ αυτών νιώθουν ανοήτως ότι ανήκουν σε κάποια ανώτερη και πιο προνομιούχο κοινωνική τάξη.
Η πορεία αυτή της ανθρωπότητας, η οποία φυσικά την καθιστά ολοένα και περισσότερο σκλάβο του εαυτού της, ολοένα πιο ασθενή και δυστυχή, πορεία που οδηγεί τελικά στον πλήρη έλεγχό της από μια δράκα των πλέον πλανημένων και κενόδοξων μελών της, έχει ως βάση της τον στρεβλό ορισμό της ανάπτυξης του γιγαντισμού, και τον ρόλο του σύγχρονου ανθρώπου ως απερίσκεπτο απομυζητή του πλανήτη. Μόνον ένα δυναμικό παγκόσμιο κίνημα ανθρώπων, οι οποίοι θα τολμήσουν να θέσουν εαυτούς φύλακες των φυσικών πόρων και του χαρακτήρα τους ως αρχέγονα αγαθά κοινοκτημοσύνης όλων των πλασμάτων, μόνον ένα παγκόσμιο και δυναμικό κίνημα πολιτών που θα ξαναορίσει την έννοια της ανάπτυξης ως φυσική διαδικασία, που θα τολμήσει την σμίκρυνση, που θα επαναφέρει τον ορισμό του πλούτου ως βιοποικιλότητα, ύπαρξη φυσικών πόρων και καρπών των πλασμάτων, μόνον ένα παγκόσμιο κίνημα ανθρώπων που θα επανακαθορίσουν τον ρόλο τους προσωπικά και συλλογικά ως ελεύθερα όντα φυσικά και όχι ως υποχείρια συστημικά, μόνον ένα τέτοιο παγκόσμιο κίνημα ανθρώπων μπορεί να αλλάξει την πορεία, αλλά μάλλον αυτό θα γίνει μετά τον Τρίτο Πόλεμο…

Δημοσιεύτηκε στις 12 Οκτώβρη στο ΤΡΡ

Στημένη και πύρρειος νίκη στην Πορτογαλία

Άρης Χατζηστεφάνου

Σκληρή διαπάλη στο Σοσιαλιστικό Κόμμα της Πορτογαλίας για το αν θα σχηματίσει κυβέρνηση με την Αριστερά ή αν θα υποστηρίξει κυβέρνηση μειοψηφίας της Δεξιάς. Σοσιαλιστές, αριστεροί και κομμουνιστές διαθέτουν 121 έδρες, όταν για πλειοψηφία χρειάζονται μόνο 116

Όλες τις δυνάμεις τους έριξαν στη μάχη των πορτογαλικών εκλογών, η ΕΕ και το οικονομικό κατεστημένο της χώρας προκειμένου να επιβεβαιώσουν το μύθο του «καλού μαθητή», που υπακούει τις εντολές των Βρυξελλών και του Βερολίνου και ανταμείβεται για την υποταγή του. Η πρώτη θέση που κατέλαβε ο δεξιός συνασπισμός PaF (Portugal à Frente – Πρώτα η Πορτογαλία), παρουσιάστηκε από τα κυρίαρχα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης σαν ένα «ευχαριστώ» των Πορτογάλων ψηφοφόρων στα μνημόνια και την πολιτική λιτότητας. Η πραγματικότητα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από τη συγκεκριμένη ανάγνωση των αποτελεσμάτων.

Ο δεξιός συνασπισμός με επικεφαλής των πρωθυπουργό Πέδρο Κόστα καταποντίστηκε χάνοντας 740.000 ψήφους και 28 έδρες – πτώση που αντιστοιχεί σε ποσοστιαία μείωση 10-15% στα μεγάλα αστικά κέντρα. Συγκεκριμένα το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (το οποίο καμία σχέση δεν έχει με το όνομά του) και το Λαϊκό Κόμμα είδαν το άθροισμα του ποσοστού του να πέφτει από το 50,4% στο 36,8%.

Το μόνο που έσωσε την μνημονιακή κυβέρνηση ήταν η εξίσου απογοητευτική παρουσία των σοσιαλιστών, οι οποίοι απέτυχαν παταγωδώς να εμφανιστούν ως εναλλακτική στην πολιτική λιτότητας – και δεν θα μπορούσαν να το κάνουν αφού ήταν το δικό τους κόμμα, που άνοιξε την πόρτα στην Τρόικα το 2011. Το σοσιαλιστικό κόμμα σημείωσε μικρή άνοδο 11 εδρών φτάνοντας το 32% των ψήφων γεγονός όμως που θεωρείται αποτυχία αν σκεφτεί κανείς ότι λίγες εβδομάδες πριν από τις εκλογές ανέμενε εύκολη επικράτηση στις κάλπες. Συνολικά λοιπόν τα κόμματα της δεξιάς και οι σοσιαλιστές, που εφάρμοσαν τα μνημόνια σημείωσαν τα χαμηλότερα ποσοστά τους από το 1985.

Ο Γερμανός υπουργός οικονομικών Σόιμπλε, όπως και ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Μαριάνο Ραχόι, μπορεί να πανηγύριζαν στις δημόσιες δηλώσεις τους για τη διάσωση των πιο πιστών υπηκόων τους, γνωρίζουν όμως πολύ καλά ότι η νίκη τους είναι πύρρειος.

Για να επιτευχθεί ακόμη και αυτό το αποτέλεσμα η ΕΚΤ πραγματοποίησε μια ακόμη απροκάλυπτη πολιτική παρέμβαση, λίγο πριν από τις εκλογές, αγοράζοντας μέρος του πορτογαλικού δημόσιου χρέους και αποτρέποντας έτσι την ανάγκη εφαρμογής ενός δεύτερου και πολύ σκληρότερου πακέτου λιτότητας. Όπως εξηγούσε στο περιοδικό Jacobin η Καταρίνα Πρινσίπε από το Αριστερό Μπλόκ, η κίνηση αυτή συνοδεύθηκε από μια ακόμη επιχείρηση «δημιουργικής λογιστικής», που επέτρεψε στην κυβέρνηση να παρουσιάσει μείωση της ανεργίας ενώ συνδυάστηκε με την επιστροφή στις αγορές – παρά το γεγονός ότι μετά το μνημόνιο το δημόσιο χρέος της Πορτογαλίας αυξήθηκε από το 80% στο 120% του ΑΕΠ.

Υπό το πρίσμα της δυναμικής που δημιουργείται στην πορτογαλική πολιτική σκηνή, το αριστερό μπλόκο μπορεί δικαίως να πανηγυρίζει ότι είναι ο μεγάλος νικητής των εκλογών, αφού κατάφερε να διπλασιάσει το ποσοστό του από τις εκλογές του 2011 φτάνοντας το 10,2% και κερδίζοντας επιπλέον 11 έδρες. Από την πλευρά του, το κομμουνιστικό κόμμα διατήρησε τις δυνάμεις του κερδίζοντας μόνο μια επιπλέον έδρα.

Σε αντίθεση με αναλύσεις που ακούστηκαν στην Ελλάδα για την «ταύτιση» των θέσεων του αριστερού Μπλόκο με τον ΣΥΡΙΖΑ, η πορτογαλλική αριστερά προέταξε τη σύγκρουση με την ΕΕ και μίλησε για το ενδεχόμενο εξόδου από την ευρωζώνη. Η αντίθεσή του Μπλόκο στη μείωση ή το πάγωμα των συντάξεων και των επιδομάτων, που θα στείλει εκατοντάδες χιλιάδες άτομα στην ακραία φτώχεια, το βοήθησε να διευρύνει σημαντικά την εκλογική του βάση και σε μεγαλύτερες ηλικίες.

Παρόλα αυτά η έστω και οριακή επικράτηση του δεξιού συνασπισμού αποδεικνύει την ανυπαρξία ενός συγκροτημένου αριστερού φορέα που θα μπορούσε να συγκινήσει την πλειοψηφία του πληθυσμού. Η αποχή, που ξεπέρασε το ρεκόρ του 2011 φτάνοντας το 43% είναι ίσως η σημαντικότερη ένδειξη της έλλειψης διεξόδων.

Καθώς γράφονταν αυτές οι γραμμές βρίσκονταν σε πλήρη εξέλιξη οι διαδικασίες για το σχηματισμό κυβέρνησης. Οι σοσιαλιστές απέρριψαν την Παρασκευή το ενδεχόμενο δημιουργίας μιας κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού. Αυτό όμως δεν αποκλείει το ενδεχόμενο μιας άτυπης συνεργασίας, στην οποία η δεξιά θα κυβερνά χωρίς την πλειοψηφία αλλά οι αποφάσεις τις θα εφαρμόζονται με τη σιωπηρή αποδοχή των σοσιαλιστών.

Οι διαδικασίες σχηματισμού κυβέρνησης άνοιξαν όμως ρήγματα και στο εσωτερικό της Αριστεράς. Τόσο στο κομμουνιστικό κόμμα όσο και στο Μπλόκο ακούστηκαν από τις πρώτες στιγμές προτάσεις για το σχηματισμό μιας κεντροαριστερής κυβέρνησης συνασπισμού με τους σοσιαλιστές. Όπως συμβαίνει σε όλες τις χώρες της βόρειας Μεσογείου, το φάντασμα της «επανόδου της δεξιάς», χρησιμοποιείται για άλλη μια φορά με τον πιο χυδαίο τρόπο πατώντας και στη γνήσια αγωνία των μεγαλύτερων γενεών που γνώρισαν τα δικτατορικά καθεστώτα προηγούμενων δεκαετιών.

Εφημερίδα ΠΡΙΝ 11/10/2015

Οικονομικοί δολοφόνοι: Ένα εκπληκτικό animation που εξηγεί τη βρώμικη δουλειά τους

«Εμείς οι οικονομικοί δολοφόνοι, είμαστε οι πρώτοι που μπορέσαμε να φτιάξουμε μια παγκόσμια οικονομική αυτοκρατορία, μυστική.» Λέει ο John Perkins, ένας οικονομικός δολοφόνος που είχε ηγηθεί σε αποστολές στη Λατινική Αμερική.

Τι κάνουν λοιπόν οι οικονομικοί δολοφόνοι; Βρίσκουν μια χώρα με πολλές πλουτοπαραγωγικές πηγές, δανείζουν στην χώρα αυτή πολλά χρήματα από την παγκόσμια τράπεζα ή κάποια αντίστοιχη, τα χρήματα δεν πηγαίνουν ποτέ στη χώρα, αλλά στις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες που «επενδύουν». Οι εταιρείες αυτές κάνουν έργα, τα οποία απολαμβάνει ένα πολύ μικρό ποσοστό των κατοίκων, καθώς οι περισσότεροι δεν έχουν την άνεση να τα αποκτήσουν και να τα οικειοποιηθούν.

Μετά, ολόκληρος ο λαός και η η χώρα βρίσκεται χρεωμένη, και καθώς δεν μπορεί να αποπληρώσει τα χρέη της, οι οικονομικοί δολοφόνοι ξαναπάνε, και την εκβιάζουν. «Αφού δεν μπορεί να μας πληρώσει, την εξαναγκάζουμε να μας δίνει τα αγαθά που παράγει (πετρέλαιο, αέριο, χρυσό) σε εξευτελιστικές πηγές, την βάζουμε να ψηφίζει υπέρ μας στον ΟΗΕ και σε διεθνείς οργανισμούς, και να τοποθετούμε στρατιωτικές βάσεις στο έδαφός της. «

Όταν αποτυγχάνει αυτό, τότε βρίσκουμε έναν τρόπο να ανατρέψουμε ή να δολοφονήσουμε τους ηγέτες της, και αν αποτύχει και αυτό, όπως στο Ιράκ, τότε στέλνουμε τον στρατό.

Ο Perkins δεν θεωρεί ότι γι αυτό φταίει ο καπιταλισμός γενικά, αλλά ο συγκεκριμένος καπιταλισμός που εφαρμόζεται παντού σήμερα, και που έχει δημιουργήσει έναν εξαιρετικά άδικο, ασταθή, και επικίνδυνο κόσμο.

Συνεχίζει λέγοντας ότι γνώρισε πολλούς ένοπλους αντάρτες (τρομοκράτες τους ονομάζει ο ίδιος) αλλά ότι δεν γνώρισε κανέναν που ήθελε να γίνει «τρομοκράτης».

«Είναι απελπισμένοι άνθρωποι» τονίζει, και συνεχίζει λέγοντας πως «αν θέλουμε να απαλλαγούμε από την τρομοκρατία, πρέπει να απαλλαγούμε από τις ρίζες αυτού του καρκινώματος που διαλύει το σύστημα. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να καταλάβουμε, ότι δεν μπορούμε σήμερα να μιλάμε για εθνική ασφάλεια, χωρίς να καταλάβουμε ότι όλος ο πλανήτης είναι το σπίτι μας».

 anhsyxia.wordpress.com

12/10/1944. Η απελευθέρωση της Αθήνας. Οι ναζί φεύγουν, οι ταγματασφαλίτες δολοφονούν

του Βλάση Αγτζίδη

 

 

Στις 12 Οκτωβρίου του 1944 -ήταν Πέμπτη- απελευθερώθηκε η Αθήνα. Τα ναζιστικά στρατεύματα αποχώρησαν από το κέντρο της πόλης νωρίς το πρωί, έχοντας υποστείλει πρώτα από την Ακρόπολη τη σημαία του γερμανικού εθνικοσοσιαλιστικού κράτους.

Η υποστολή της ναζιστικής σημαίας θα αναδειχθεί στο συμβολικό χρονικό σημείο της Απελευθέρωσης. Ομως η πραγματική αποχώρηση των Γερμανών από την πρωτεύουσα της Ελλάδας θα γίνει την επόμενη μέρα.

Οι τελευταίες ημέρες της Κατοχής δεν ήταν αναίμακτες. Πολιτική των κατακτητών ήταν η καταστροφή των υποδομών της χώρας. Την παραμονή της αναχώρησής τους και κατ’ απαίτηση των δωσίλογων συνεργατών τους, είχαν επιτεθεί στην προσφυγική Καισαριανή, που αποτελούσε εστία της αντιφασιστικής αντίστασης, δολοφονώντας με απαγχονισμό τους αγωνιστές που συνέλαβαν.

Το βράδυ της 12ης προς 13η Οκτωβρίου οι γερμανικές δυνάμεις αποχωρούν από την περίμετρο της πόλης καταστρέφοντας κάθε βασική υποδομή. Την ίδια στιγμή που οι δεκάδες χιλιάδες των κατοίκων βγαίνουν στους δρόμους για να γιορτάσουν την απελευθέρωση, τα γερμανικά στρατεύματα καταστρέφουν κάθε βιομηχανική υποδομή. Από τα εργοστάσια του Πειραιά έως το αεροδρόμιο Τατοΐου.

 

Γερμανικό σαμποτάζ

Η σημαντικότερη προσπάθεια των Γερμανών θα γίνει στον Πειραιά, το πρωί της 13ης Οκτωβρίου. Θα προσπαθήσουν να ανατινάξουν τις λιμενικές εγκαταστάσεις της Ηλεκτρικής Εταιρείας (Πάουερ). Η Ηλεκτρική Εταιρεία παρήγε την ηλεκτρική ενέργεια για όλον τον αστικό χώρο του Λεκανοπεδίου. Οι Γερμανοί είχαν παγιδεύσει με εκρηκτικές ύλες από πριν τα κυριότερα κτήρια του Πειραιά, ώστε να μπορούν να διαχειριστούν την καταστροφή τους κεντρικά. Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ κατάφεραν να κόψουν τα καλώδια, σώζοντας πολλά από τα παγιδευμένα κτήρια. Το εργοστάσιο της Ηλεκτρικής Εταιρείας το προστάτευε το 10ο Τάγμα του 6ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ. Μόλις οι Γερμανοί έφτασαν στην είσοδο του εργοστασίου δέχτηκαν τα πυρά των ΕΛΑΣιτών. Η μάχη κράτησε δυόμισι ώρες και ήταν σκληρή. Οι Γερμανοί έχασαν εννέα στρατιώτες ενώ άλλοι 45 συνελήφθησαν. Ο ΕΛΑΣ είχε 11 νεκρούς. Το εργοστάσιο σώθηκε.

«Η υπογραφή του κτήνους»

Ετσι επιγράφεται το πρωτοσέλιδο άρθρο της εφημερίδας «Ελευθερία» που κυκλοφόρησε στις 14 Οκτωβρίου. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η περιγραφή της νύκτας από τη 12η έως τη 13η Οκτωβρίου: «Καθ’ όλην τη νύκτα της Πέμπτης προς Παρασκευήν εμαίνοντο τα κακούργα ένστικτα των ούνων. Από του πολυπαθούς Πειραιώς μέχρι του Περάματος τίποτε δεν έμεινεν όρθιο. Τίποτε.

»Η καταστροφή είναι απερίγραπτος και είναι η μεγαλυτέρα απ’ όσας επέφεραν οι Βάρβαροι εις τον τόπον αυτόν… Συντρίμματα μόχθου εκατό ετών ηπλώθησαν εις του Βασιλειάδου, εις τα «σιλό», εις τα κρηπιδώματα, εις τας αποθήκας «Σελλ» και της «Σοκοπελ» – παντού. Πόσον μεγάλη είναι η καταστροφή και πόσον δίκαια η λύσσα μας και πόσον κολοσσιαίον το αίτημά μας διά μία ολοκληρωτικήν εκδίκησιν μόνον αν αναλογισθή κανείς ότι ο Πειραιεύς ως λιμήν δεν υφίσταται, ότι η οικονομίαν της Χώρας, ο επισιτισμός μας, η ευημερία της Αύριον υπέστησαν τεράστιον πλήγμα υπολογιζόμενα εις εκατομμύρια χρυσών λιρών -αυτά τα οποία γενεαί και γενεαί Ελλήνων εμαζεύαμε δεκάραν δεκάραν- θα ημπορέσει να εννοήσει».

Η επόμενη μέρα

Με την πλήρη αποχώρηση των Γερμανών εγκαταστάθηκε στην Αθήνα μια τριμελής επιτροπή για να προετοιμάσει το έδαφος για την άφιξη της εξόριστης αστικής κυβέρνησης, την οποία είχαν αναγνωρίσει το ΕΑΜ και το ΚΚΕ στο Συνέδριο του Λιβάνου ως τη μοναδική κυβέρνηση του τόπου. Η περίοδος μέχρι την άφιξη της κυβέρνησης δεν ήταν ομαλή και σημαδεύτηκε από τις συγκρούσεις μεταξύ των δυνάμεων του ΕΛΑΣ και των οργανωμένων στα Τάγματα Ασφαλείας συνεργατών των κατακτητών. Η πιο έντονη δράση των ακροδεξιών συμμοριών συνέβη την 15η Οκτωβρίου, όταν άνοιξαν πυρ στην περιοχή της Ομόνοιας κατά του πλήθους που πανηγύριζε, σκοτώνοντας επτά άτομα.

Την επαύριο της απελευθέρωσης της Ελλάδας από τους ναζί η μεγαλύτερη οργανωμένη -πολιτικά και στρατιωτικά- δύναμη που είχε υπό τον έλεγχό της σχεδόν το σύνολο της ελλαδικής επικράτειας ήταν η Αριστερά. Ενα ευρύ μέτωπο κομμουνιστών, σοσιαλιστών αλλά και αρκετών φιλελεύθερων είχε συγκροτήσει το ΕΑΜ (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο) και είχε δημιουργήσει το στρατό του υπό την επωνυμία ΕΛΑΣ (Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός), του οποίου οι δυνάμεις κυμαίνονταν μεταξύ 50.000-100.000. Παράλληλα είχε δημιουργήσει τη νεολαία της ΕΠΟΝ (Εθνική Πανελλήνια Οργάνωση Νέων) με 800.000 μέλη και την Αλληλεγγύη, που ήταν η κοινωνική οργάνωση υποστήριξης και επιμελητείας, της οποίας τα μέλη έφταναν το ένα εκατομμύριο.

Το ΕΑΜ και το ΚΚΕ

Κύρια δύναμη του ΕΑΜ ήταν το ΚΚΕ, το οποίο, όπως φάνηκε από τις συμφωνίες που συνήψε στην Καζέρτα και στον Λίβανο, αποσκοπούσε στη δημιουργία μιας αστικής δημοκρατίας, όπου θα υπήρχε ελευθερία πολιτικής δράσης. Το ΚΚΕ έχοντας απελευθερωθεί από την κυριαρχία της «Κομιντέρν» και αντιδρώντας στην παραδοσιακή πολιτική των βόρειων σλαβικών χωρών για δημιουργία μακεδονικού ζητήματος εντός των ελληνικών συνόρων απέρριψε τις προτάσεις του Τίτο και των Σλάβων κομμουνιστών για συμμαχία μαζί τους και είχε στραφεί προς την αναζήτηση συμμαχιών και νομιμοποίησης στους δυτικούς «συμμάχους».

Φαίνεται όμως ότι η παραδοσιακή βρετανική αποικιοκρατία από πολύ νωρίς είχε οργανώσει τον εγκλωβισμό της Αριστεράς στα γεωπολιτικά της σχέδια. Ο αδίστακτος Ουίνστον Τσόρτσιλ -που 25 χρόνια πριν είχε κρατήσει ανοιχτά ανθελληνική στάση υποστηρίζοντας το κεμαλικό κίνημα και υπονομεύοντας την ελληνική προσπάθεια για ενσωμάτωση του Σαντζακίου Σμύρνης και της Ανατολικής Θράκης- γράφει προς τον Αντονι Ιντεν λίγο πριν από τη διάσκεψη του Λιβάνου (17-20 Μαΐου 1944): «…Προφανώς οδηγούμαστε σε αναμέτρηση με τους Ρώσους, λόγω των κομμουνιστικών συνωμοσιών τους σε Ιταλία, Γιουγκοσλαβία και Ελλάδα… Είμαστε στ’ αλήθεια διατεθειμένοι να συναινέσουμε στην κομμουνιστικοποίηση των Βαλκανίων και της Ιταλίας;». Ορίζει παράλληλα τη βρετανική στρατηγική: «…Πρέπει να επιτύχουμε ρήξη με το ΕΑΜ, πριν αυτό συνδεθεί πολύ με τους Σοβιετικούς. Θα πρέπει αν είναι δυνατόν να δημιουργήσουμε ένα τέτοιο χάσμα που να δώσει στους Σοβιετικούς να καταλάβουν ότι θα πρέπει να το σκεφθούν πολύ σοβαρά πριν πάρουν οποιαδήποτε απόφαση».

Στην παγίδα των Βρετανών

Το ΕΑΜ και το ΚΚΕ θα πέσουν στην παγίδα και θα συναινέσουν στη βρετανική μεθόδευση υποτάσσοντας (ακόμα και) τις στρατιωτικές τους δυνάμεις στον Βρετανό στρατηγό Σκόμπι και ελπίζοντας στις αγαθές προθέσεις των Βρετανών και του Γεωργίου Παπανδρέου. Στις 18 Οκτωβρίου έφτασε από τη Μέση Ανατολή η κυβέρνηση. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και μετασχηματίστηκε σε «κυβέρνηση εθνικής ενότητας».

Ο Παπανδρέου υπήρξε ο άνθρωπος που επέλεξε να εφαρμόσει τις βρετανικές μεθοδεύσεις και να στηρίξει την πολιτική του κυριαρχία στις βρετανικές λόγχες.Ενα μήνα πριν (22 Σεπτεμβρίου 1944) θα στείλει στον Τσόρτσιλ το παρακάτω τηλεγράφημα ζητώντας την άμεση αποστολή βρετανικών στρατιωτικών δυνάμεων:«Δύναμαι να σας διαβεβαιώσω ότι η σταθερότης της ελληνικής κυβερνήσεως θα διατηρηθεί πλήρως κατά τας επικείμενους κρίσιμους στιγμάς. Δεν γνωρίζω τους λόγους διά την απουσία της Βρετανίας. Μόνον η άμεσος παρουσία εντυπωσιακών βρετανικών δυνάμεων εις την Ελλάδα και ώς τας τουρκικάς ακτάς θα ήτο δυνατό να μεταβάλει την κατάστασιν. Από την επικοινωνία μου μετά του αρχιστρατήγου των Συμμαχικών Δυνάμεων, γνωρίζω ότι υπάρχουν δυσκολίες επί του θέματος αυτού. Πάντως, αι επιτυχίες εις τον πόλεμον αυτόν εις τόσον πολλάς αποστολάς, τας οποίας άλλοι εθεώρουν απραγματοποιήτους, δικαιολογούν την ελπίδα της μαρτυρικής Ελλάδος πως η άμεσος και αποφασιστική επέμβασις θα διορθώσει την κατάστασιν».

Ο δρόμος για τα Δεκεμβριανά και την εμφύλια σύγκρουση είχε ήδη ανοίξει.

—————————

*Ο Βλασης Αγτζίδης είναι Διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας, μαθηματικός,https://kars1918.wordpress.com/

http://www.presspublica.gr

Harold Pinter, Μην κοιτάς…

Ώρα Κοινής Ανησυχίας

Μην κοιτάς.
Ο κόσμος πάει να διαλυθεί
Ο κόσμος πάει το φως του όλο να χάσει
Και στο σκοτεινό του πηγάδι να μας στριμώξει,
Σε κείνο το μαύρο, γεμάτο κι αποπνικτικό μέρος
Κει όπου θα σκοτώσουμε ή θα πεθάνουμε
ή θα χορέψουμε
ή θα θρηνήσουμε
ή θα ουρλιάξουμε
ή θα στριγκλίζουμε
ή θα σπρώχνουμε σαν τα ποντίκια
ξανά να διαπραγματευτούμε
την αρχική μας τιμή.

Wikileaks: Διέρρευσε η σκοτεινή συμφωνία TPP. Έρχεται η υπερκυβέρνηση των πολυεθνικών

 

Το Σύμφωνο Συνεργασίας των δύο πλευρών του Ειρηνικού (Trans-Pacific Parternship, TPP) θα επηρεάσει το 40% της παγκόσμιας οικονομίας. Τι προβλέπει για τα φάρμακα και τα δικαιώματα περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Όλα τα αρχεία του Wikileaks

Χρήστος Δεμέτης

Οκτώβριος 10 2015 12:35

Ο πρώην υπάλληλος της NSA, Έντουαρντ Σνόουντεν, ανακοίνωσε χθες μέσω Twitter πως ο ιστότοπος Wikileaks είναι έτοιμος να δημοσιεύσει λεπτομέρειες για τη Συνεργασία των Δύο Πλευρών του Ειρηνικού (Trans-Pacific Partnership).

Edward SnowdenΕπαληθευμένος λογαριασμός

‏@Snowden New chapter of secret #TPP deal, limiting access to medicine and IP, unveiled by @Wikileaks. https://wikileaks.org/tpp-ip3/ 

Όπερ και εγένετο. Οι λεπτομέρειες της “σκοτεινής” συμφωνίας έχουν αναρτηθεί αναλυτικά στην επίσημη ιστοσελίδα του Wikileaks.

Να σημειώσουμε πως στις 22 Απριλίου, η οικονομική επιτροπή της Γερουσίας των ΗΠΑ πέρασε νομοθεσία η οποία όχι μόνο εντατικοποιεί τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου γνωστή ως Trans Pasific Partnership (TPP ) ή Δια-Ειρηνικού (Ωκεανού) Εμπορική Συμφωνία, αλλά αφαιρεί από τη Γερουσία κάθε δικαίωμα να ασκηθεί βέτο σε κάποιο από τα άρθρα αυτά.

Με άλλα λόγια την αποκλειστική ευθύνη για τη συμφωνία θα έχει ένα πάνελ από νομικούς αντιπροσώπους των άμεσα εμπλεκόμενων πολυεθνικών.

Η συμφωνία είναι ανάμεσα στις ΗΠΑ με το Μεξικό, τη Σιγκαπούρη, τον Καναδά, την Ιαπωνία, την Αυστραλία, το Μπρουνέι, τη Χιλή, τη Μαλαισία, το Νέα Ζηλανδία, το Περού, και το Βιετνάμ. Εκτιμάται ότι θα επηρεάζει το 40% της παγκόσμιας αγοράς. Οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν το 2009 και γίνονται σε απόλυτη μυστικότητα ενώ ελάχιστα έχουν διαρρεύσει κατά καιρούς στον τύπο από διάφορους ακτιβιστές.

Η TPP που ξεκίνησε ως ένα υποτιθέμενο αντίβαρο στην ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή της Κίνας στην παγκόσμια αγορά, έχει ως σκοπό να προωθήσει προϊόντα και υπηρεσίες εταιρειών που έχουν έδρα τις ΗΠΑ στις αγορές της ΝΑ Ασίας.

Στην ουσία η TPP δίνει την εξουσία στις πολυεθνικές εταιρείες έναντι των κρατών. Αν μια κυβέρνηση πάρει μέτρα τα οποία θίγουν τα συμφέροντα μιας πολυεθνικής που δραστηροποιείται στη χώρα, τότε η εταιρεία έχει δικαίωμα να σύρει το κράτος στα διεθνή δικαστήρια και να πετύχει την αναίρεση της απόφασης ή ακόμα και να ζητήσει αποζημιώσεις.

Το ίδιο θα ισχύει αν μια εταιρεία προκαλέσει κάποια περιβαλλοντική καταστροφή. Οι κυβερνήσεις δεν θα έχουν το δικαίωμα να παύσουν την λειτουργία της πολυεθνικής ή να επιβάλλουν νόμους που θα προστατεύουν την υγεία των πολιτών τους.

Σημειώνεται πως προβλέπεται η ένταξη συνολικά 28 χωρών στις συμφωνίες αυτές, ανάμεσα τους και τα Ευρωπαϊκά κράτη.

Οι αποκαλύψεις για τα φάρμακα και τα δικαιώματα περί πνευματικής ιδιοκτησίας

Οι φαρμακοβιομηχανίες δεν εξαιρούνται από τους σκιώδεις μέχρι στιγμής όρους της συνεργασίας των δύο πλευρών του ωκεανού.

Εξ αρχής, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους για την επίτευξη της Διατλαντικής Συμφωνίας Εμπορίου, καθώς θεωρούν ότι οι τιμές των φαρμάκων θα αυξηθούν κατακόρυφα.

Οι μεγάλοι χαμένοι, σύμφωνα με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, είναι οι ασθενείς και όσοι προσπαθούν να παράσχουν βοήθεια στις αναπτυσσόμενες χώρες. Σε πρόσφατη ανακοίνωση τους, μετά τις τελικές υπογραφές, χαρακτηρίζουν την TPP ως τη χειρότερη εμπορική συμφωνία που αφορά την πρόσβαση στα φάρμακα για τους κατοίκους των αναπτυσσόμενων χωρών.

Για παράδειγμα, η ενίσχυση του μονοπωλίου στα βιολογικά φάρμακα θα αναγκάσει τους ανθρώπους που κατοικούν στις αναπτυσσόμενες χώρες να πληρώνουν τεράστια ποσά προκειμένου να έχουν πρόσβαση σε αυτά. Κλείνοντας, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, εκτιμούν ότι η TPP θα έχει τεράστια επίπτωση για πολλά χρόνια στη δημόσια υγεία και δε θα επηρεάσει μόνο τις 12 χώρες που συμμετέχουν σε αυτήν.

Το κεφάλαιο των πνευματικών δικαιωμάτων του TPP είναι ίσως το πιο αμφιλεγόμενο κεφάλαιο, λόγω των επιπτώσεων στις υπηρεσίες διαδικτύου, τα φάρμακα, τις εκδόσεις, τις πολιτικές ελευθερίες και τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας σε σχέση με την βιολογία.

“Αν η TPP επικυρωθεί, οι άνθρωποι στις χώρες του Ειρηνικού θα πρέπει να ζουν με τους κανόνες του παρόντος κειμένου”, δήλωσε ο Peter Maybarduk, Διευθυντής του Προγράμματος παγκόσμιας πρόσβασης του πολίτη στα φάρμακα.

“Τα νέα μονοπωλιακά δικαιώματα για τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες θα έθεταν σε κίνδυνο την πρόσβαση στα φάρμακα στις χώρες της ΤΡΡ”.

Το Κεφάλαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας (IP) καθορίζει τις διατάξεις για την άσκηση ενός εκτεταμένου, διακρατικού νομικού καθεστώτος και την επιβολή, τροποποίηση ή αντικατάσταση των υφιστάμενων νόμων στα κράτη-μέλη της TPP. Τα εδάφια του κεφαλαίου περιλαμβάνουν συμφωνίες σχετικά με τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας (για το ποιος θα μπορεί να παράγει αγαθά ή φάρμακα), τα πνευματικά δικαιώματα (για ποιος θα μπορεί να μεταδίδει πληροφορίες), τα εμπορικά σήματα (για το ποιος θα που μπορεί να περιγράφει τις πληροφορίες ή τα εμπορεύματα ως αυθεντικά) και για τα βιομηχανικά σχέδια.

Το μεγαλύτερο τμήμα του κεφαλαίου Enforcement είναι αφιερωμένο στην εξειδίκευση νέων μέτρων αστυνόμευσης, με εκτεταμένες συνέπειες για τα ατομικά δικαιώματα, τις πολιτικές ελευθερίες, τους εκδότες, τους παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου και της προστασίας της ιδιωτικής ζωής στο διαδίκτυο, καθώς και για τα δημιουργικά, πνευματικά, βιολογικά και περιβαλλοντικά κοινά (commons). Προτείνονται ειδικά μέτρα και περιλαμβάνουν, υπερεθνικά δικαστήρια επίλυσης διαφορών στα οποία τα κυρίαρχα εθνικά δικαστήρια αναμένεται να υπόκεινται, αλλά και στα οποία δεν υπάρχουν εγγυήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Το κείμενο περιέχει επίσης μια διάταξη στο κεφάλαιο των δικαιωμάτων περί πνευματικής ιδιοκτησίας και αφορά τους παρόχους υπηρεσιών Διαδικτύου και τις υποχρεώσεις τους προς τους κατόχους των πνευματικών δικαιωμάτων.

Σύμφωνα με το TPP, ένας ISP ορίζεται σε γενικές γραμμές:

“Φορέας παροχής υπηρεσιών Διαδικτύου” – ISP. Ορίζεται ως: Ο φορέας παροχής υπηρεσιών σε απευθείας σύνδεση για τη διαβίβαση, τη δρομολόγηση, ή την παροχή συνδέσεων για την online ψηφιακή επικοινωνία, μεταξύ δύο ή περισσοτέρων σημείων που προσδιορίζονται από το χρήστη, και του υλικού που χρησιμοποιεί.

Με τον ορισμό αυτό ο ISP είναι ο παροχέας στο Internet, αλλά μπορεί να επεκταθεί επίσης και σε εταιρείες όπως το Dropbox και άλλες υπηρεσίες αποθήκευσης αρχείων που φιλοξενούνται στις χώρες μέλη της συμφωνίας.

Η ενότητα αυτή αναφέρει ότι απαιτείται από όλες τις χώρες μέλη να ανανεώσουν τα “ένδικα μέσα” για τους κατόχους πνευματικών δικαιωμάτων να συνεργαστούν με τους ISPs και προτρέπει για τη “μη εξουσιοδοτημένη αποθήκευση και διαβίβαση” των πειρατικού υλικού, όπως ταινίες, μουσική και άλλο περιεχόμενο.

Στην ουσία, η Electronic Frontier Foundation είχε αναφέρει από πριν ότι υπάρχει αυτή η διάταξη που απαιτεί από κάθε χώρα να εφαρμόσει ένα σύστημα κατάργησης, παρόμοιο με τη διαδικασία DMCA των ΗΠΑ σύμφωνα με το Wikileaks.

Συγκεκριμένα, το TPP αναφέρει επίσης ότι οι χώρες μέλη θα πρέπει να δημιουργήσουν ένα νομικό πλαίσιο που θα απαιτεί από τους ISPs να εκθέτουν την ταυτότητα του παραβάτη στους κατόχους των πνευματικών δικαιωμάτων κατά τρόπο που να συνάδει με την συμφωνία.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα εν λόγω νομικά κίνητρα θα περιέχουν και την “ανάληψη δράσης” από τον ISP για την αποτροπή της παράνομης αποθήκευσης των αρχείων που παραβιάζουν τον νόμο περί πνευματικών δικαιωμάτων καθώς και την αφαίρεση τους.

Η EFF έχει αναφέρει ήδη ότι η μέθοδος αυτή ονομάζεται “ξέπλυμα πολιτικής”, όπου μια μη δημοφιλής διάταξη αντιγράφεται και επικολλάται σε εμπορικές συμφωνίες για να γλιστρήσει μέσα στο πλαίσιο μιας ευρύτερης συμφωνίας.

Ολόκληρο το κεφάλαιο περί πνευματικών δικαιωμάτων, εδώ

Πώς εμπλέκεται Ε.Ε. και Ελλάδα

Σύμφωνα με τον Χοσούλ Λι Μακιγιάμα, πρώην σουηδό διαπραγματευτή που παρακολουθεί τις συζητήσεις για τη διατλαντική εμπορική συμφωνία στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Διεθνούς Πολιτικής Οικονομίας, για την Ευρώπη το κόστος της απώλειας εμπορίου από την εμπορική συμφωνία στον Ειρηνικό και τα προνομιακά οφέλη μεταξύ της Ιαπωνίας και των ΗΠΑ είναι περίπου ισοδύναμο με το όφελος που θα υπήρχε από τη διατλαντική συμφωνία. Όπως σημειώνει σε άρθρο του στους FT, η συμφωνία TTIP είναι αναγκαία απλώς και μόνο για διατηρηθούν τα σημερινά επίπεδα βιομηχανικής παραγωγής στην Ευρώπη.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ήδη προτείνει ένα νέο δικαστικό σύστημα για τις επενδύσεις και την TTIP και άλλες εμπορικές και επενδυτικές διαπραγματεύσεις της.

Ωστόσο, όπως καταγγέλλει η Greenpeace, σε ό,τι αφορά τον μηχανισμό επίλυσης διαφορών μεταξύ επενδυτή και κράτους (ISDS), “διαιτητικά δικαστήρια θα δίνουν τη δυνατότητα στις εταιρίες να ασκούν αγωγές δισεκατομμυρίων ευρώ ως αποζημίωση, όταν κρίνουν ότι τα κράτη παραβιάζουν τους κανόνες της TTIP”.

Για τη διεθνή οργάνωση, η οποία συμμετέχει δυναμικά στην ευρωπαϊκή πρωτοβουλία, “η ρυθμιστική συνεργασία (regulatory cooperation) θα επιτρέπει σε κάθε επιχείρηση να συζητά κάθε σχετική νομοθετική ή κανονιστική πράξη πριν τεθεί σε δημόσια διαβούλευση ή συζητηθεί στη Βουλή, δημιουργώντας έτσι ένα τεράστιο δημοκρατικό έλλειμμα”, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζει, ενώ απαιτεί από την ελληνική κυβέρνηση “να προχωρήσει σε όλες τις απαραίτητες πρωτοβουλίες ώστε να διακόψει η Ευρωπαϊκή Ένωση τις διαπραγματεύσεις οριστικά”.

“Πρόκειται για δύο πολύ επικίνδυνες συμφωνίες, οι οποίες δίνουν υπερεξουσίες σε πολυεθνικές εταιρίες έναντι των κρατών, απορρυθμίζοντας πλήρως το νομοθετικό  και ρυθμιστικό πλαίσιο που διέπουν την αγορά εις βάρος των Ευρωπαίων και Αμερικανών πολιτών», επισημαίνει ο κ. Ιμπραήμ και επισημαίνει: «Για όσα θεωρούμε σημαντικά, την ιδιωτικότητά μας, την ασφάλεια της τροφής μας, την προστασία του Περιβάλλοντος, τα εργασιακά κεκτημένα, θα αποφασίζουν για πάντα οι μεγάλοι πολυεθνικοί κολοσσοί με γνώμονα το κέρδος τους, αν επιτρέψουμε να ολοκληρωθεί η συμφωνία”.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΕΕ, μία τέτοιου είδους συμφωνία μπορεί να δημιουργήσει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας και ανάκαμψη για την ΕΕ ύψους 120 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Η 10η Οκτωβρίου, ημέρα κινητοποιήσεων εναντίον της TPP

Ο ΣΥΡΙΖΑ με ανακοίνωσή του κάλεσε στη συγκέντρωση εναντίον των συμφωνιών TTIP, TPP, CETA και TiSA, για το Σάββατο 10 Οκτωβρίου, στο Σύνταγμα.

Όπως σημειώνει η σχετική ανακοίνωση του κόμματος, από τις 10 έως τις 17 Οκτωβρίου θα πραγματοποιηθούν πορείες, μαζικές διαδηλώσεις και οργανωμένες τοπικές δράσεις σε όλη την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική ενάντια στις συμφωνίες TTIP (Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Εταιρική Σχέσης, μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ), TPP (Διηπειρωτική Εταιρική Σχέση, μεταξύ των ΗΠΑ, Καναδά και διαφόρων ασιατικών χωρών), CETA (Συνολική Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία, μεταξύ της ΕΕ και του Καναδά) και TiSA (Εμπορική Σχέση για την Συμφωνία Υπηρεσιών, μεταξύ πολυάριθμων μερών).

Ο ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει ότι η μαζική συμμετοχή στη δημόσια δράση, το Σάββατο, στόχο έχει να στείλει ένα “δυνατό και καθαρό μήνυμα κατά των τεσσάρων εμπορικών και επενδυτικών Συμφωνιών που απειλούν τα δημοκρατικά δικαιώματα, την επισιτιστική μας δυνατότητα, τις θέσεις εργασίας και το περιβάλλον”.

Μαζικές κινητοποιήσεις πραγματοποιούνται σε πολλές πόλεις σε Ευρώπη και βόρεια Αμερική.

Τέλος, σημειώνεται πως το TPP δεν έχει επικυρωθεί από τις τοπικές κυβερνήσεις της κάθε χώρας, αλλά αυτό απαιτείται πριν ισχύσει σαν συμφωνία.

Το πλήρες και επίσημο κείμενο της συμφωνίας, εξακολουθεί να μην έχει δημοσιοποιηθεί.

Το πλήρες αρχείο του Wikileaks με links:

Expert Analysis: “Ambiguity Leads to Fallacy: Biologics Exclusivity in the Trans-Pacific Partnership” (PDF, HTML).

Expert Analysis: “Pharmaceutical Provisions in the TPP” (PDF, HTML).

Expert Analysis: “TPP Transition Periods on Pharmaceutical Intellectual Property Rules” (PDF, HTML).

Expert Analysis: “International Convention for the Protection of New Varieties of Plants 1991 (UPOV91)” (PDF, HTML).

Expert Analysis: “Propiedad intelectual en el Tratado Transpacífico” (PDF, HTML).

Expert Analysis: “Public Citizen – WikiLeaks Publication of Complete, Final TPP Intellectual Property” (PDF, HTML).

 http://news247.gr

TTIP: ΤΟ «ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ NATO» ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ!

ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ !!!!!!!!! Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΕΠΙΣΗΜΑ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ!!!!!!!!!!!!

TTIP: Το «οικονομικό NATO» προ των πυλών! Οι ζωές μας υπό τον πλήρη έλεγχο των πολυεθνικών

Δημήτρης Κεχρής -Αναδημοσιευση από Το Περιοδικό

Τον Ιούλιο του 2013 στην Ουάσινγκτον, ο Μπαράκ Ομπάμα και ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο ανακοίνωσαν την αρχή των διαπραγματεύσεων για μια συμφωνία που θα αλλάξει ριζικά τον τρόπο ροής του κεφαλαίου διεθνώς, τον ρόλο των κρατών, των υπερεθνικών ολοκληρώσεων και των μεταξύ τους σχέσεων. Πρόκειται για τη διαβόητη πλέον, Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων, γνωστή με τα αρχικά TTIP (Transatlantic Trade and Investment Partnership), μια συμφωνία ανάμεσα σε ΗΠΑ και ΕΕ το περιεχόμενο της οποίας είναι ακόμα υπό διαπραγμάτευση και για το οποίο δεν θα είχαμε μάθει ακόμα τίποτα, εάν δεν είχε διαρρεύσει στο WikiLeaks τον Μάρτιο του 2014 ένα απόσπασμα προτεινόμενου προσχεδίου της συμφωνίας. Αυτό ήταν που ανάγκασε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να δημοσιεύσει τον Ιανουάριο του 2015 μια σύντομη περίληψη για το περιεχόμενο των έως τότε συνομιλιών και να τοποθετηθείσε μια σειρά από καυτά ερωτήματα που κατέκλυσαν τη δημόσια συζήτηση.

Η ΤΤΙΡ δεν είναι, απλώς, «μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου που στοχεύει στην πολυεπίπεδη οικονομική ανάπτυξη».  Δεν είναι, απλώς, μια συμφωνία για να αρθούν τα «ρυθμιστικά εμπόδια» σε κάποια θέματα εμπορίου και επενδύσεων. Το ελεύθερο εμπόριο μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ υπάρχει εδώ και δεκαετίες και οι δασμοί είναι μηδαμινοί. Δεν είναι απλώς, ένας τρόπος να επιτευχθεί η άρση κάθε υφιστάμενου περιορισμού των δυνητικών κερδών των πολυεθνικών εταιρειών των ΗΠΑ και της Ε.Ε. Πρόκειται για μια συνολική, στρατηγικού χαρακτήρα επίθεση της εμπροσθοφυλακής του υπερεθνικού κεφαλαίου ενάντια στα εργασιακά δικαιώματα, στους μισθούς, στο συνδικαλισμό, στην υγεία, στην παιδεία, στο περιβάλλον, στην ορθολογική χρήση των φυσικών πόρων για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών του πληθυσμού, στην ασφάλεια των τροφίμων, στον πολιτισμό, στα όποια υπολείμματα του κράτους πρόνοιας, στα προσωπικά δεδομένα και στις ατομικές ελευθερίες, στην ελευθερία στο Διαδίκτυο και στους ήδη ανάπηρους εναπομείναντες στοιχειωδώς δημοκρατικούς θεσμούς. Πρόκειται μια νέα ποιοτική τομή στη σχέση εθνοκρατικής συγκρότησης-διεθνοποίησης του κεφαλαίου, μια ποιοτικά διαφορετική σχέση οικονομίας-κράτους και δημοσίου-ιδιωτικού, όπου εξέχουσα θέση έχει η τεχνοκρατική διαχείριση σε ένα σύγχρονο γεωπολιτικό περιβάλλον. 

Ας δούμε ορισμένους βασικούς άξονες της επερχόμενης συμφωνίας:

1) Μετασχηματίζεται άρδην το ευρωπαϊκό μοντέλο για το ρόλο του κράτους και του δημοσίου, καθώς επιβάλλεται ολοκληρωτική «απελευθέρωση» της αγοράς υπηρεσιών. Ανοίγει, δηλαδή, ο δρόμος στο ιδιωτικό κεφάλαιο να αναλάβει οποιονδήποτε τομέα που αφορά σε δημόσια αγαθά, όπως η υγεία, η παιδεία, η ενέργεια, το νερό, χωρίς κανέναν περιορισμό και χωρίς δυνατότητα επιστροφής τους υπό δημόσιο έλεγχο.

2) Όσον αφορά στις εργασιακές σχέσεις προβλέπεται πλήρης κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, με την πρόφαση της εφαρμογής ίδιων κανόνων σε ΗΠΑ και Ε.Ε. (και με δεδομένη την άρνηση των ΗΠΑ να  εφαρμόσουν τις συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας στις οποίες περιγράφονται τα εργασιακά δικαιώματα). Φυσικά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ήδη υποστηρίξει αίτημα των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων για περικοπή των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων στην Ε.Ε. Απλώς, τώρα η κατεύθυνση αυτή επικυρώνεται με πιο συνολικό τρόπο.

3) Η εφαρμογή της συμφωνίας αποτελεί κίνδυνο για την ατμόσφαιρα και τη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Κατά τους υπολογισμούς των διαπραγματευτών η συμφωνία θα επιβαρύνει την ατμόσφαιρα με έντεκα επιπλέον τόνους  διοξειδίου του άνθρακα τη στιγμή που υπάρχουν δεσμεύσεις για μείωση των εκπομπών με τη συμφωνία του Κιότο. Επιπλέον, αποδυναμώνεται η ευρωπαϊκή οδηγία για την ποιότητα των καυσίμων, ώστε να αυξηθούν οι εξαγωγές προς την Ε.Ε. από τα διυλιστήρια των ΗΠΑ καναδικού πετρελαίου που εξορύσσεται  από κοιτάσματα ασφαλτούχας άμμου με ανυπολόγιστες δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον. Κεντρικής σημασίας είναι ότι επεκτείνεται και στον ευρωπαϊκό χώρο η εφαρμογή της μεθόδου της υδραυλικής ρωγμάτωσης στην εξόρυξη φυσικού αερίου, μιας μεθόδου που χαρακτηρίζεται από τις μεγάλες καταστροφές τις οποίες προκαλεί στο φυσικό περιβάλλον.

4) Καταργούνται οι περιορισμοί που αφορούν στους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς, τη χρήση φυτοφαρμάκων και τη διάθεση βοδινού κρέατος με  ορμόνες και αυξητικές ουσίες. Στην Ε.Ε. ισχύει μέχρι σήμερα η «αρχή της προφύλαξης», κάτι που σημαίνει ότι οι εταιρείες που θέλουν να κυκλοφορήσουν ένα νέο  προϊόν υποχρεούνται να αποδείξουν ότι είναι ασφαλές, πριν τη διάθεσή του προς κατανάλωση, αντί οι κρατικές υπηρεσίες να πρέπει να αποδείξουν ότι το προϊόν είναι επικίνδυνο και να εμποδίσουν την κυκλοφορία του. Στις ΗΠΑ δεν εφαρμόζεται αυτή η αρχή και τα πρότυπα ασφαλείας τροφίμων είναι πολύ χαμηλότερα των ευρωπαϊκών. Το 70% των  μεταποιημένων τροφών που πωλούνται στις ΗΠΑ περιέχουν γενετικά τροποποιημένα συστατικά. Η Ε.Ε. μέχρι σήμερα προστατεύει τις εισαγωγές  προϊόντων που διαταράσσουν το ανθρώπινο ορμονικό σύστημα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μπλοκάρεται το 40% των εξαγωγών τροφίμων από τις ΗΠΑ προς την Ε.Ε. Με την TTIP αυτά καταργούνται. Μιλώντας στη Pravda.Ru ο Διευθυντής του Ινστιτούτου Προηγμένων Ερευνών Γιούρι Γκρομίκο τόνισε: «πάνω από όλα, η TTIP επηρεάζει τον τομέα των τροφίμων.Οι φίλοι μου από τον Διεθνή Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας επιβεβαιώνουν τι σημαίνει να βλάψεις κάπως τα συμφέροντα των ΗΠΑ στον τομέα των τροφίμων. Γι’ αυτό μπορεί να σου το ανταποδώσουν με οποιαδήποτε ενέργεια. Και αυτό επειδή ο ακρογωνιαίος λίθος της Αμερικής είναι ακόμη η αγροτική παραγωγή. Οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν καλά ότι για τους Αμερικανούς τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα είναι προϊόντα που μπορούν να τα προωθήσουν και να το πουλήσουν. Και αυτό το γεγονός, ότι είναι γενετικά τροποποιημένα, θα το κρύψουν».

5) Προωθείται ο πλήρης έλεγχος της γνώσης από τους πολυεθνικούς ομίλους και τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Επιχειρείται  να υποχρεώνονται οι πάροχοι  διαδικτυακών  υπηρεσιών να παρακολουθούν τις δραστηριότητες των πολιτών στο διαδίκτυο και να καταδίδουν οποιονδήποτε κρίνουν ύποπτο για παραβίαση των κανονισμών περί πνευματικής ιδιοκτησίας, καταστρατηγώντας έτσι τηνπροστασία των προσωπικών δεδομένων, που αναγνωρίζεται μέχρι σήμερα από την ευρωπαϊκή νομοθεσία ως θεμέλιο της ιδιωτικής ζωής.  Αλλά η φρικαλέα προέκταση είναι πως για να αυξηθούν τα κέρδη φαρμακευτικών κολοσσών,  θα οδηγηθούν σεαύξηση οι τιμές των συνταγογραφούμενων φαρμάκων με αντίστοιχη επιβάρυνση των ήδη πενιχρών προϋπολογισμών υγείας και θα απαγορεύεται στις φτωχές χώρες να παρασκευάσουν φτηνά γενόσημα φάρμακα για ασθένειες που τις μαστίζουν, όπως η ελονοσία ή η φυματίωση.

Η υπογραφή της συμφωνίας που θα επιτρέψει στις αμερικανικές πολυεθνικές να ασκούν ανεξέλεγκτη επιχειρηματική δραστηριότητα στο σύνολο των χωρών της Ε.Ε., απομονώνοντας ταυτόχρονα την Κίνα, Ρωσία, Ινδία και λοιπές χώρες των BRICS, έρχεται ως αντεπίθεση και ταυτόχρονα απόπειρα εμπέδωσης της αμερικανικής κυριαρχίας στους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς, ύστερα από την απαίτηση των αναδυόμενων BRICS για μια ουσιαστική «αλλαγή του παγκόσμιου καταμερισμού οικονομικής και πολιτικής ισχύος με τρόπο που να αντιπροσωπεύει δικαιότερα τη σύγχρονη πραγματικότητα». Μάλιστα, για να κατανοήσουμε τη σημασία της συμφωνίας αυτής, έχει ιδιαίτερη αξία να επισημάνουμε το γεγονός ότι η πρώην αμερικανή υπουργός εξωτερικών, Hillary Clinton, την είχε χαρακτηρίσει ως το «οικονομικό ΝΑΤΟ». Ή αλλιώς, σε αριθμούς, η συμφωνία TTIP αφορά 850 εκατ. κατοίκους, στους οποίους αντιστοιχεί το 45% του παγκόσμιου ΑΕΠ και υπολογίζεται ότι το εμπόριο που θα επηρεαστεί από την TTIP ανέρχεται σε 500 δισ. ευρώ ετησίως.

Η TTIP είναι μοναχά μία από τις συμφωνίες αυτής της συνομοταξίας. Μόλις πριν λίγες μέρες υπεγράφη στην Ατλάντα και η εξίσου δυσοίωνη Συμφωνία Εμπορίου ΤPP (Trans-Pasific Parnteship) μεταξύ 12 χωρών: περιλαμβάνει ΗΠΑ, Καναδά, Μεξικό, Χιλή, Περού, Ιαπωνία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Σιγκαπούρη, Μαλαισία,Μπρουνέι και Βιετνάμ.  Επίσης, τον Αύγουστο του 2014 έληξαν οι διαπραγματεύσεις για μια εμπορική συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Καναδά που άρχισαν το 2009, τη λεγόμενη CETA (Comprehensive Economic and Trade Agreement).Περιλαμβάνονται σε αυτήν θέματα σχετικά με τη συνεργασία για ρυθμίσεις στους τομείς των τροφίμων και των καταναλωτικών προϊόντων, στα τεχνικά εμπόδια στο εμπόριο, στις δημόσιες συμβάσεις, στις συναλλαγές στον τομέα των υπηρεσιών και στην προστασία των ιδιωτικών επενδύσεων. Η συμφωνία χρειάζεται ακόμη να περάσει από τη διαδικασία έγκρισης από τα δύο μέρη.

Ένα καθοριστικής σημασίας στοιχείο των συμφωνιών αυτών είναι, όμως, η νομική εγκαθίδρυση της παντοδυναμίας των πολυεθνικών μέσα από τη δημιουργία του ISDS(Investor-State-Dispute Settlement-Διακανονισμός Διαφορών μεταξύ Επενδυτή και Κράτους). Τί ειναι πάλι αυτό; Πρόκειται για σύστημα παράλληλης δικαιοσύνης, σύμφωνα με το οποίο οι πολυεθνικές εταιρείες θα έχουν το δικαίωμα να ασκήσουν αγωγή για αποζημίωση, εάν πιστεύουν ότι, λόγω κυβερνητικών αποφάσεων (π.χ. νέοι νόμοι για την προστασία του περιβάλλοντος ή για τα δικαιώματα των καταναλωτών), επηρεάζονται αρνητικά τα κέρδη τους (εννοείται ότι στις προσφυγές υπολογίζονται και διαφυγόντα κέρδη). Αντί των κρατικών δικαστηρίων, «ειδικά» διαιτητικά δικαστήρια θα συνεδριάζουν εν κρυπτώ για να πάρουν απόφαση για την καταβολή αποζημιώσεων. Ηπληρωμή θα γίνεται από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή με τα χρήματα των φορολογουμένων. Οι δίκες διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών και οι στρεψοδικίες είναι τόσο συνήθεις που ο θεσμός αμφισβητείται διεθνώς.  Σε παγκόσμιο επίπεδο είναι γνωστές ήδη 568 τέτοιες αγωγές εναντίον 95 χωρών, στη βάση τέτοιων συμφωνιών. Οι αγωγές στρέφονται ενάντια σε περιβαλλοντικούς νόμους, σε νόμους για κατώτατους μισθούς και προστασίας της υγείας, ενάντια σε οδηγίες για περικοπές επιδοτήσεων και ενάντια σε μέτρα αποφυγής κρατικής πτώχευσης. Η πολυεθνική ενέργειας Vattenfall διεκδικεί με επιτυχία την απόσυρση των περιβαλλοντικών κανονισμών για τη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής καύσης άνθρακα στο Αμβούργο. Επιπλέον, ο σουηδικός ενεργειακός κολοσσός ζητά από τη Γερμανία 3,7 δισ. ευρώ ως αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη από τα πυρηνικά της εργοστάσια στη χώρα, λόγω της απόφασης της γερμανικής κυβέρνησης να καταργήσει την πυρηνική ενέργεια. Αν για παράδειγμα αύριο η θυγατρική της Καναδικής ElDorado, Ελληνικός Χρυσός, προκαλέσει ανεπανόρθωτη περιβαλλοντική καταστροφή στη Χαλκιδική, το ελληνικό δημόσιο δεν μπορεί να μηνύσει την εταιρεία. Αντιθέτως η εταιρεία μπορεί να μηνύσει την Ελλάδα, αν κρίνει ότι το ελληνικό κράτος έθιξε τα συμφέροντα της.

Το επίσης εξωφρενικό χαρακτηριστικό των διαπραγματεύσεων για τις συμφωνίες αυτές είναι ότι διεξάγονται από τις γραφειοκρατικές ελίτ των υπερεθνικών ολοκληρώσεων μαζί με εκπροσώπους των μεγάλων βιομηχανικών  ομίλων και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στα κρυφά! Έτσι, τοσύνολο των λεπτομερειών που αποτελούν τη συμφωνία αποκρύπτονται ως απόρρητα, με τους πολίτες να  βρίσκονται σήμερα πλέον, μπροστά σε τετελεσμένα γεγονότα. Είναι αξιοσημείωτο ότι η συμφωνία μέχρι στιγμής επιχειρείται να μην περάσει προς έγκριση ούτε από το Ευρωκοινοβούλιο και τα εθνικά κοινοβούλια και να τεθεί σε εφαρμογή μόνο με την υπογραφή της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών. O επίτροπος Εμπορίου της Ε.Ε, Κάρελ ντε Χουχτενημέρωσε το Ευρωκοινοβούλιο ότι η Επιτροπή θα τηρήσει για την TTIP την ίδια μυστικότητα που τήρησε και για προηγούμενες εμπορικές συμφωνίες, και ζήτησε από τους ευρωβουλευτές να ταχθούν υπέρ της «εμπιστευτικότητας» των διαπραγματεύσεων. Αποκλειστικά και μόνο ομάδες μεγάλων συμφερόντων έχουν προνομιούχα πρόσβαση στο σύνολο αυτών των εγγράφων.

 Μάλιστα, όπως αναφέρει ο αρχισυντάκτης του WikiLeaks και ιδρυτικό του μέλος, Julian Assange, για να δει ένας Ευρωβουλευτής κομμάτια τής υπό συζήτηση εμπορικής συμφωνίας, θα πρέπει να καλέσει την αμερικανική πρεσβεία για να κλείσει ραντεβού.«Τα ραντεβού είναι διαθέσιμα μόνο δυο ημέρες τη βδομάδα σε συγκεκριμένες ώρες. Μόνο δυο ευρωβουλευτές επιτρέπονται να τη μελετούν ταυτόχρονα». Και συνεχίζει: «οι ευρωβουλευτές πηγαίνουν στην αμερικανική πρεσβεία. Παραδίδουν κάθε ηλεκτρονική συσκευή που μπορεί να έχουν πάνω τους, ώστε να μην μπορούν ενδεχομένως να κάνουν αντίγραφα των όσων διαβάσουν. Αφού λοιπόν συμφωνήσουν να τηρήσουν το απόρρητο, μόνο τότε οδηγούνται σε μια ασφαλισμένη αίθουσα «ανάγνωσης», την οποία παρακολουθούν συνέχεια δυο φρουροί της πρεσβείας. Αντιθέτως, εκπρόσωποι των μεγαλύτερων πολυεθνικών εταιριών, δεν έχουν το ίδιο πρόβλημα». Αν και ολόκληρες κυβερνήσεις εξαιρούνται σε μεγάλο βαθμό, οι μεγάλες πολυεθνικές μπαινοβγαίνουν ελεύθερα. Αναφερόμενος, δε, στην TPP, τόνισε:«Αν θεσπιστεί, το καθεστώς αυτών των συμφωνιών θα καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία της έκφρασης, θα τσαλαπατά τις άδειες πνευματικών δικαιωμάτων (Creative Commons). Αν μιλάς, γράφεις, εκδίδεις, σκέφτεσαι, χορεύεις, τραγουδάς ή εφευρίσκεις, αν παράγεις ή καταναλώνεις τροφή, αν είσαι άρρωστος ή σκοπεύεις να αρρωστήσεις, θα βρίσκεσαι στο «στόχαστρο» της ΤPP». Στο φόντο αυτό, το WikiLeaks ανακοίνωσε την έναρξη καμπάνιας «crowd-funding» για να συγκεντρώσει το ποσό των 100.000 ευρώ, προκειμένου να το προσφέρει ως αμοιβή σε όποιον αποκαλύψει το πιο περιζήτητο μυστικό στον κόσμο: τα μέτρα και τις διατάξεις που θα περιλαμβάνονται στην TTIP!

Όπως απορρέει από τα παραπάνω οι συμφωνίες αυτές δεν αλλάζουν μόνο τη δομή του διεθνούς κεφαλαίου, τους όρους αναπαραγωγής του και τη  γεωγραφία του. Δεν επαναπροσδιορίζουν μόνο το ρόλο των εκλεγμένων αντιπροσώπων και αυτού που γνωρίσαμε ως δυτική αστική δημοκρατία. Σημαίνουν την πραγματική και εξ ολοκλήρου υπαγωγή όλων των τομέων της κοινωνικής ζωής στο κεφάλαιο:διατροφή, υγεία, παιδεία, ψηφιακός κόσμος, ενέργεια, πολιτισμός, γνώση, πνευματικά δικαιώματα, ψυχαγωγία, φυσικοί πόροι κτλ. Σημαίνουν την απόπειρα «κατασκευής» ενός νέου μοντέλου ανθρώπου που θα αντιστοιχεί στον τρόπο που αντιλαμβάνονται οι κυρίαρχοι τη σημερινή φάση του ύστερου καπιταλισμού.

Πλήθος κινητοποίησεων, ενάντια στα παραπάνω, έχουν λάβει χώρα ανά τον κόσμο και ποικίλουν από συγκέντρωση υπογραφών (3.263.920 υπογραφές  συγκεντρώθηκαν από τους EUROPEAN CITIZENS INITIATIVE  από το Γιβλαρτάρ ως το Ταλίν) μέχρι μαχητικές διαδηλώσεις και ακτιβισμούς στη Μαδρίτη, το Μόναχο, τις Βρυξέλλες, στην Λειψία, τη Βαρκελώνη, τη Νέα Υόρκη, το Σαν Φρανσίσκο και δεκάδες άλλες πόλεις. Το Σάββατο 10 Οκτωβρίου καλείται και στην Αθήνα στην πλατεία Συντάγματος αντίστοιχη συγκέντρωση. Όπως φαίνεται, όμως, αυτά δεν αρκούν για να αποτρέψουν τη θύελλα που έρχεται. Η πραγματικότητα κάνει ορατή την ανάγκη ενός νέου ισχυρού πολιτικού ρεύματος διεθνώς που θα αποτελέσει στρατηγικά και εν συνόλω το αντίπαλο δέος και θα θέσει το ζήτημα μιας άλλης εξουσίας και μιας άλλης κοινωνικής οργάνωσης.

πηγή:

https://avantgarde2009.wordpress.com

Καλώς ήρθατε στο 1984

Ξενοφώντας Ερμείδης - Κατερίνα Γκαράνη

 Το κόλπο capital controls διευκολύνει τους δανειστές να κρατάνε από το λαιμό την Ελλάδα - Ο Αλεξιάδης διευκολύνεται από το αλαλούμ στο Τραπεζικό για να εφαρμόσει τα ναζιστικά σχέδια.    Μετά από την χλιαρή ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων από τον πρωθυπουργό, ο κ. Τσακαλώτος ξεκαθάρισε το τοπίο για το ποιος κυβερνά τελικά αυτόν τον τόπο και πώς το σχέδιο των capital controls της κυβέρνησης Τσίπρα και των δανειστών διευκολύνουν τις κατοχικές δυνάμεις να βυθίζουν την Ελλάδα όπως θέλουν και για όσο θέλουν....

Το Κράτος δόλωμα των Τραπεζών

Τα capital controls μπορεί να αρθούν αν πρώτα γίνουν όλα όπως τα θέλουν οι πιστωτές, είπε ο κ. Τσακαλώτος κατά την παρουσίαση του σχεδίου για την Ελλάδα.

Για να αρθούν πρέπει πρώτα από όλα η αξιολόγηση της Τρόικα να γίνει με επιτυχία και μετά πρέπει να γίνει ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Δεν σταμάτησε όμως εκεί ο υπουργός αλλά αποκάλυψε ότι για να γίνει η άρση τους πρέπει πρώτα να υπάρξει επενδυτικό ενδιαφέρον και επιστροφή των χρημάτων των Ελλήνων στις Τράπεζες. Εφόσον συμβούν όλα αυτά τα "ΑΝ" τότε υπάρχει περίπτωση να γίνει άρση του μέτρου των capital controls.

Ο κ. Τσακάλωτος ο οποίος είναι ο μοναδικός από την κυβέρνηση που παίρνει τα μηνύματα από πρώτο χέρι με τη παρουσία του στα Γιούρογκρουπ δεν ακούστηκε καθόλου αισιόδοξος ότι τα πράγματα θα πάνε κατ' ευχή αντιθέτως, όσον αφορά το συνταξιοδοτικό και εργασιακό που είναι τα καίρια σημεία για την αξιολόγηση, δήλωσε ότι η κυβέρνηση ζητά συμμαχίες χωρών και συμμάχων από το εξωτερικό για να μην πάρουν κεφάλια Ελλήνων οι Θεσμοί.

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι με την κίνηση του κ. Τσίπρα να εξαγγείλει ξαφνικά, άνευ λόγου και αιτίας ένα δημοψήφισμα του οποίου το αποτέλεσμα το πέταξε ως άχρηστο αναγκάζοντας τους Έλληνες να αποδεχθούν το μοιραίο ως μοναδική λύση, οι δανειστές κήρυξαν capital controls στις Τράπεζες και μέσα σε δύο μήνες κατάφεραν να βάλουν το "ανθρωπιστικό πρόβλημα" (όπως το αποκαλούσε ο κ. Τσίπρας) κάτω από το τραπεζικό. Στις διαπραγματεύσεις πάνε πακέτο πλέον τα μέτρα πείνας, η απίστευτη φορολόγηση των πολιτών, η καρατόμηση των κοινωνικών παροχών με τη σωτηρία των τραπεζών. Πρώτα σώζονται οι τράπεζες και μετά η χώρα.

Ο ρόλος του Αλεξιάδη

Όμως ένας τομέας βγαίνει πάρα πολύ κερδισμένος από τα capital controls κι αυτός δεν είναι άλλος από την δήθεν πάταξη της φοροδιαφυγής με μέγα στρατάρχη τον κ. Αλεξιάδη. Το πράγμα είχε βρομίσει από την αρχή όταν οι Έλληνες στηνόταν στην ουρά των ΑΤΜ για 60 ευρώ την ημέρα. Όσοι είχαν κάρτα είχαν δικαίωμα να παίρνουν 420 ευρώ την εβδομάδα ενώ όσοι δεν είχαν  θα την έβγαζαν με 160 ευρώ την εβδομάδα. Ήταν το πρώτο μάθημα της εκλεγμένης Χούντας για όσους ήταν "κακά παιδιά" και δεν είχαν πλαστικό χρήμα, είτε γιατί γι' αυτούς ήταν δύσχρηστο, είτε γιατί δεν ήθελαν να έχουν πάρε-δώσε με τις τράπεζες.

Εκείνη ακριβώς την εποχή άρχισαν να "σκάνε" οι διαφημίσεις στα ΜΜΕ για τις POS, δηλαδή τις συσκευές πλαστικού χρήματος που σου έλυναν τα χέρια αν δεν υπήρχε ρευστό. Η τράπεζα κρατάει όλα τα χρήματα σου και οι αγορές γίνονται με αέρα. Ήταν η κατάλληλη συγκυρία να εμφανιστεί στο προσκήνιο ως μεγάλος φοροδιώκτης ο κ. Αλεξιάδης. 

Πλαστικό χρήμα παντού ανακοινώνει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Οι διαφημίσεις έχουν γίνει πλέον ακόμα πιο εφιαλτικές δείχνοντας έναν κτηνίατρο που για να σώσει έναν σκύλο δέχεται  πλαστικό χρήμα από τον ιδιοκτήτη του για να τον...διευκολύνει. Σε λίγο οι διαφημίσεις θα αγριέψουν περισσότερο δείχνοντας έναν γιατρό που για να σε εξετάσει θα περνάει πρώτα την πλαστική καρτούλα από το POS. Με λίγα λόγια αν δεν έχεις σε λίγο καιρό τραπεζική κάρτα ο σκύλος σου πέθανε και μετά πεθαίνεις κι εσύ. Τίποτε τυχαίο όταν οι επικοινωνία γίνεται ουρά της πολιτικής. 

 Η εφιαλτική ακολουθία

Αυτή την στιγμή οι εντολές του κ. Αλεξιάδη από τους Θεσμούς είναι να καταργηθεί το ρευστό και οι συναλλαγές ακόμα και για μια τσίχλα να γίνονται μέσω πλαστικού χρήματος πριν γίνει η άρση των capital controls. Έρχονται λοιπόν όλα και συνδυάζονται:

1) Μία αριστερή κυβέρνηση που επί 7 μήνες έκανε την δύσκολη ως "αντιμνημονιακή".

2) Ένα σχεδιασμένο δημοψήφισμα που έφερε τα capital controls και την άμεση ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών υπό την απειλή ότι η Ελλάδα θα βγει από την ευρωζώνη. 

3) Ένα Μνηνόνιο 3 που θέτει ως όρο την σωτηρία των Τραπεζών ως εθνικό καθήκον για να αρθρούν τα capital controls.

4) Ένας υπουργός-φοροδιώκτης που "εκμεταλλεύεται" τα capital controls για να σταματήσει κάθε ίχνος ρευστού στην αγορά εις το όνομα της πάταξης της φοροδιαφυγής. Παράλληλα τρέχει το μέτρο του Μνημονίου 3 για εισβολή εφοριακής αστυνομίας σε επιχειρήσεις και σπίτια για να βρουν τα χρήματα που δεν είναι κατατεθειμένα σε τραπεζικό λογαριασμό. Ο φόβος και η απειλή θα σε στρέψει να τα βάλεις στην Τράπεζα.

5) Αφού συγκεντρώσουν τα πάντα σε τραπεζικούς λογαριασμούς και η ζωή σου θα εξαρτάται από μία πλαστική καρτούλα πολύ εύκολα κουρεύουν τις καταθέσεις, συνεχίζουν τα capital controls, φαίνεται ότι εισπράττεις από την εργασία ή την συνταξή σου 800 ευρώ, ζεις με 400 και θα φορολογήσε για 800. Ο φόρος θα εισπράττεται από το Κράτος και τους δανειστές απευθείας από τον λογαριασμό τραπέζης.

6) Οι ανάγκες σου θα είναι μεγαλύτερες από αυτά που θα έχεις στην τράπεζα με αποτέλεσμα να ξεκινήσεις την χρήση της πιστωτικής. Θα εργάζεσαι μόνο για να ξεχρεώνεις και πάντα θα είσαι χρεωμένος και αναγκαστικός φοροφυγάς. Θα είσαι σε ένα μόνιμο προσωπικό Μνημόνιο.

7)  Όλη ζωή σου  θα είναι καταγεγραμμένη ως συναλλαγή μέσω κάρτας από την Γενική Γραμματεία Εσόδων.

8) Το ΑΦΜ, ο Αριθ. Ταυτότητας, το ΑΜΚΑ και ο αριθμός τραπεζικού λογαριασμού θα συγχωνευτούν σε έναν. Αυτό σημαίνει ότι αν η ασθένειά σου κοστίζει περισσότερο από τα εισοδήματά σου είσαι περιττός για ένα Κράτος που στήνεται σε ναζιστικά ιδεώδη. 

9) Τα capital controls μετατρέπονται αναγκαία για το καλό του Κράτους σε human controls. Το κεφαλαίο γίνεται μέσω της δημοκρατίας επιτέλους πιο σημαντικό από τον άνθρωπο.  

10) Το νόμισμα πλέον δεν θα έχει καμία ουσία. Θα παίρνεις πόντους ηλεκτρονικά. Μία ωραία λύση για τον κ. Σόιμπλε ο οποίος θέλει να δοκιμάσει μία χρεοκοπία χώρας χωρίς να φύγει από την Ευρωζώνη. Δεν θα κινδυνεύει το ευρώ αφού δεν θα υπάρχει ενώ εσύ θα βλέπεις αρνητικά νούμερα στον τραπεζικό σου λογαριασμό.

ostria

Ιδού τι κρύβεται πίσω από το τρέϊλερ -μυστήριο του Βαρουφάκη: «Οι 1101 έρχονται»

Απο το Βερολίνο αποκάλυψε ο ίδιος ο πρώην υπουργός Οικονομικών κ. Γιάνης Βαρουφάκης τι υποκρύπτεται πίσω από το περιβόητο βίντεο-μυστήριο των υπό τον τίτλο «Οι 1101 έρχονται».

Γράφει στο vima.gr ο εξαίρετος ανταποκριτής κ. Νίκος Χειλάς:

«Στην αρχή ήταν ο Λόγος. Όχι ο βιβλικός, αλλά ο σύγχρονος. Και όχι προφορικός, ή γραπτός, αλλά  ηλεκτρονικός. To ψηφιακό «κείμενο» ενός μανιφέστου, που θα κυκλοφορήσει μέσω του ίντερνετ σε όλη την Ευρώπη με στόχο να γίνει η αφετηρία ενός κινήματος για τη μεγάλη ανατροπή στο τραπεζικό και πολιτικό σύστημα. Τα κόμματα, ως εθνικά όργανα, δεν θα έχουν καμιά θέση σε αυτό, δεδομένου ότι τα εθνικά κράτη έχουν χάσει τη σημασία τους. Οι πρωταγωνιστές θα είναι οι χρήστες του διαδικτύου, που θα προωθήσουν ένα «Plan B» όχι για την κατάργηση του ευρώ και την επιστροφή στα εθνικά νομίσματα, αλλά για τον εκδημοκρατισμό του κοινού νομίσματος και των πολιτικών θεσμών. 

Αυτά και άλλα ενδιαφέροντα έλεγε τη νύχτα της Δευτέρας στο Βερολίνο ο Γιάνης Βαρουφάκης. Η αίθουσα του θεάτρου Volksbühne ήταν κατάμεστη, το ίδιο και οι παράπλευροι χώροι – συνολικά ο αριθμός των θεατών ξεπερνούσε τους 800. Και αυτοί αποθέωσαν τον έλληνα επισκέπτη, που τους το ανταπόδωσε με τη φράση: «Αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου στο Βερολίνο».

Αναλυτικά το άρθρο του κ. Χειλά έχει ως εξής:

«Το δημοψήφισμα δεν έγινε για να κερδηθεί αλλά για να χαθεί, για να βρεθεί μία δικαιολογία για την επικείμενη υποταγή. Το πιστεύω πραγματικά» δήλωσε στο γαλλικό περιοδικό «L’Obs» ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης.

Αναφερόμενος στη νύχτα της 5ης Ιουλίου, ο πρώην υπουργός είπε ότι το αποτέλεσμα υπέρ του «όχι» στο δημοψήφισμα δεν ήταν αυτό που ήλπιζε ο Αλέξης Τσίπρας και ότι του είπε πως «είναι ώρα να παραδοθούμε».

«Τη νύχτα του δημοψηφίσματος, όταν το μεγαλειώδες 62% υπέρ του «όχι» έφτασε, ήμουν στον έβδομο ουρανό. Αλλά δεν ήταν το αποτέλεσμα που ευχόταν ο Τσίπρας. Ήταν ξεκάθαρα γραμμένο στο πρόσωπό του. Έτσι, εκείνο το βράδυ μου είπε: Είναι ώρα να παραδοθούμε. Και του απάντησα: Όχι εγώ. Ήταν πολύ φιλικό, πολύ λυπηρό, με μεγάλη τρυφερότητα, ακόμα και αγάπη. Πίστευε ότι η Ελλάδα θα καταστρεφόταν αν συνεχίζαμε. Δεν συμφώνησα μαζί του. Έφυγα» δήλωσε.

Παράλληλα, αναφερόμενος στους Podemos, o κ. Βαρουφάκης εκτίμησε ότι «τους κάναμε μεγάλη ζημιά»:

«Οι Podemos έχουν υποστεί μεγάλη ζημιά εξαιτίας μας. Αλλά τα πάντα είναι συνδεδεμένα: Ένας από τους λόγους για τους οποίους η επίσημη Ευρώπη ήταν απολύτως αποφασισμένη να μας συντρίψει, ήταν η άνοδος των Podemos. Οι Σοσιαλδημοκράτες στη Γερμανία, και αλλού, φοβόταν την επιτυχία μας. Αν είχαμε καταφέρει να επανεκκινήσουμε την ελληνική οικονομία, θα είχαν τελειώσει, όπως το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα, στο 4%. Έτσι, έπρεπε να μας καταστρέψουν, και το έκαναν».

 

Γ. Βαρουφάκης: «Plan B για ένα δημοκρατικό ευρώ », δήλωσε στο Βερολίνο

Στην αρχή ήταν ο Λόγος. Όχι ο βιβλικός, αλλά ο σύγχρονος. Και όχι προφορικός, ή γραπτός, αλλά  ηλεκτρονικός. To ψηφιακό «κείμενο» ενός μανιφέστου, που θα κυκλοφορήσει μέσω του ίντερνετ σε όλη την Ευρώπη με στόχο να γίνει η αφετηρία ενός κινήματος για τη μεγάλη ανατροπή στο τραπεζικό και πολιτικό σύστημα. Τα κόμματα, ως εθνικά όργανα, δεν θα έχουν καμιά θέση σε αυτό, δεδομένου ότι τα εθνικά κράτη έχουν χάσει τη σημασία τους. Οι πρωταγωνιστές θα είναι οι χρήστες του διαδικτύου, που θα προωθήσουν ένα «Plan B» όχι για την κατάργηση του ευρώ και την επιστροφή στα εθνικά νομίσματα, αλλά για τον εκδημοκρατισμό του κοινού νομίσματος και των πολιτικών θεσμών.

Αυτά και άλλα ενδιαφέροντα έλεγε τη νύχτα της Δευτέρας στο Βερολίνο ο Γιάνης Βαρουφάκης. Η αίθουσα του θεάτρου Volksbühne ήταν κατάμεστη, το ίδιο και οι παράπλευροι χώροι – συνολικά ο αριθμός των θεατών ξεπερνούσε τους 800. Και αυτοί αποθέωσαν τον έλληνα επισκέπτη, που τους το ανταπόδωσε με τη φράση: «Αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου στο Βερολίνο».

Στις συχνές πλέον εμφανίσεις του πρώην υπουργού οικονομικών τελευταία στην Ευρώπη συμβαίνει συνήθως το εξής: Ο παρουσιαστής ανοίγει το πρόγραμμα με ένα «εύρημα»: την πρόταξη ορισμένων στερεοτύπων για τον «Jianni», όπως «σταρ», «νέος Τσε Γκουεβάρα», «ο πιο μισητός, αλλά και ο πιο αγαπητός υπουργός οικονομικών της Ευρώπης», «ο άνθρωπος με το παρατεταμένο μεσαίο δάκτυλο» και πάει λέγοντας. Αυτό αποβλέπει προφανώς στο να δώσει στη διοργάνωση μια σκανδαλιστική νότα, αλλά και να δοκιμάσει τις αντοχές του θιγομένου. Έτσι το έκανε και ο γάλλος συγγραφέαςΓκιγιόμ Παολί, που ήταν ο οικοδεσπότης στη Volksbühne.  Ο κ.Βαρουφάκης τον άκουγε χαμογελώντας. «Ευχαριστώ για τις ωραίες σας υπομνήσεις» του είπε στο τέλος ειρωνικά. «Δεν τα λέω εγώ, τα λένε άλλοι» δικαιολογήθηκε εκείνος. «Ναι αλλά εσείς τα επαναλαμβάνετε» ανταπάντησε ο «Γιάννης». Ο κ.Παολί δεν έδειχνε πλέον ευτυχής με το εύρημα του.

Η συζήτηση που  κατά μεγάλα διαστήματα ήταν μονόλογος – οι δυο άλλοι συνομιλητές, ο κροάτης φιλόσοφος Σρέσκο Χόρβατ και ο ιταλός σημειολόγος Φράνκο «Μπίφο» Μπεράρντι έπαιζαν μάλλον δευτερεύοντα ρόλο – συνοδεύθηκε από μερικές απροσδόκητες αποκαλύψεις. Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε εκείνη για το επισήμως (νομικά και θεσμικά) μη υπάρχον, αλλά στην πράξη παντοδύναμο Eurogroup.

«Μια και βρισκόμαστε σε θέατρο, ας αρχίσουμε με την χορογραφία του Eurogroup» είπε περιγράφοντας την εσωτερική λειτουργία του οργάνου. Οι παρευρισκόμενοι στις συνεδριάσεις, συνέχισε, κάθονται γύρω από ένα μακρόχρονο τραπέζι. Στο ένα στενό άκρο κάθεται ο πρόεδρος του Eurogroup Γιερόεν Ντάισελμπουργκ έχοντας δίπλα του τον αντιπρόεδρο και «σκοτεινό πρόσωπο» του οργάνου, τον αυστριακό Τόμας Βίζερ, στην απέναντι άκρη ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, και στην τρίτη πλευρά του τραπεζιού οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ (Κριστίνα Λαγκάρντ, ή Πωλ Τόμπσον), της Κομισιόν (Πιερ Μοσκοβισί), κλπ. Οι υποτιθέμενοι πρωταγωνιστές του Eurogroup, οι υπουργοί οικονομικών των χωρών-μελών, στριμώχνονται κυρίως στην τέταρτη πλευρά. Ανάλογη είναι και η σειρά των ομιλητών: Πρώτος είναι ο κ.Ντάισελμπλουμ, δεύτερος ο κ.Ντράγκι, τρίτη η κ.Λαγκάρντ, τέταρτος ο κ.Μοσκοβισί – και τελευταίοι και καταϊδρωμένοι οι υπουργοί οικονομικών. «Οι τελευταίοι δεν έχουν σχεδόν τίποτα να πουν, επειδή η τρόικα δεν τους παρέχει έγκαιρα επαρκείς πληροφορίες. Ο μόνος που δείχνει να έχει εσωτερική πληροφόρηση και μπορεί να παίρνει μέρος στο διάλογο, είναι ο Σόιμπλε. Οι αποφάσεις για την Ελλάδα και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες λαμβάνονται έτσι ουσιαστικά από τους μη δημοκρατικά νομιμοποιημένους ευρωπαϊκούς θεσμούς, από έναν μη ευρωπαϊκό: το ΔΝΤ, και από τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Το μόνο που κάνουν οι υπουργοί είναι να δημοσιοποιούν κατόπιν τις αποφάσεις με μια ανακοίνωση».

Ο Γιάνης Βαρουφάκης είπε πολλά άλλα.

Είπε: «Είμαι ασυνεπής μαρξιστής».

Είπε: «Στο „Plan B“ δεν θα έχει καμιά θέση η Κεντρική Επιτροπή».

Είπε: «Το ευρώ πρέπει να μείνει. Διαφορετικά θα επιστρέψουν οι εθνικισμοί στην Ευρώπη.

Είπε: «Η ελληνική ολιγαρχία είναι πολύ πιο δηλητηριώδης από την ευρωπαϊκή».

Είπε: «Αντί στις τράπεζες, η ΕΚΤ να στέλνει επιταγές στους φτωχούς».

Είπε: «Από το δάνειο του πρώτου μνημονίου πήγε μόνο το 9% στον ελληνικό προϋπολογισμό. Από το δάνειο του τρίτου μνημονίου 0%, επαναλαμβάνω μηδέν».

Είπε: «Ο μοναδικός λόγος που ζει ακόμη η ευρωζώνη είναι ο Μάριο Ντράγκι – λόγω των τεράστιων δανείων που έδωσε στις τράπεζες».

Είπε: «Ο Μπρούνο Κράισκυ και ο Βίλι Μπραντ διαπραγματεύονταν με τους επιχειρηματίες για την αναδιανομή του πραγματικού πλούτου. Οι σημερινοί Σοσιαλδημοκράτες έχουν υποταχθεί στο χρηματιστικό κεφάλαιο και χρηματοδοτούν το κοινωνικό κράτος όχι μέσω της αναδιανομής, αλλά με δάνεια».

Αυτό που δεν είπε ήταν γιατί παραβλέπει την αξία των κινημάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο και αντί να προσπαθεί να τα συνδέσει με εκείνα εντός του διαδικτύου, τα αφήνει εντελώς από έξω – κάτι που δίνει και στο δικό «Plan B» απολιτικό χαρακτήρα.

Όμως και εκείνα που έλεγε έφταναν για να διατηρήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού. Το πιο εντυπωσιακό ήταν εκείνο που σχετίζεται με την ανάπτυξη νέων επαναστατικών τεχνολογιών και την σύντομα αναμενόμενη κατασκευή μηχανών από τις ίδιες τις μηχανές.

«Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε σταυροδρόμι» είπε. «Ή θα πάρει το δρόμο της ουτοπίας, κατά το πρότυπο του Star Trek, θέτοντας στην υπηρεσία της τις αυτοπαραγόμενες μηχανές. Ή, τον δρόμο της δυστοπίας, κατά το παράδειγμα της Matrix, μπαίνοντας η ίδια στην υπηρεσία των μηχανών». Η ουτοπία, πρόσθεσε, μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο αν οι άνθρωποι συντρίψουν προηγουμένως τη δύναμη των πολυεθνικών.

Το τελευταίο, και πιο προσωπικό στοιχείο της ομιλίας του, το κράτησε βέβαια ο κ.Βαρουφάκης για το τέλος. Ο λόγος ήταν για την πρώτη επίσκεψή του, ως υπουργός, στον κ.Ντράγκι στη Φρανκφούρτη. «Με συνόδευαν παντού πέντε φρουροί, που ήταν πολύ ευγενικοί, αλλά εντελώς αμίλητοι» διηγήθηκε. Το ίδιο, συνέχισε, συνέβη και όταν έφυγε από εκεί για να πάρει το αεροπλάνο που θα τον έφερνε στο Βερολίνο για να συναντήσει τον κ.Σόιμπλε. Η ίδια στενή παρακολούθηση, ακόμα και όταν πήγαινε στην τουαλέτα, η ίδια μουγκαμάρα. Μέχρι τη στιγμή που ήταν να μπει στην είσοδο της αίθουσας αναχωρήσεων. «Τότε, η Σφίγγα, ο επικεφαλής της φρουράς, μίλησε. „Θέλω να σας ευχαριστήσω γι αυτό που κάνετε“ μου είπε. „Μας κάνει κι εμάς πιο ελεύθερους“».

Το χειροκρότημα στην αίθουσα έδειχνε, ότι έτσι περίπου το έβλεπαν και οι ακροατές του.

Πηγή: vima.gr