Επίθεση Μουρούτη, σε Ελλη Στάη...

"Επίθεση" εξαπέλυσε o διευθυντής του γραφείου Τύπου του Αντ. Σαμαρά, Γ. Μουρούτης, στην Ελλη Στάη, μέσω -που αλλού- Twitter, με αφορμή την...
παρουσία της δημοσιογράφου στον "Alpha".
 «Μπερδεύτηκα. Νόμιζα απόψε ότι η Ελλη Στάη είναι ο Πάνος Σκουρλέτης στο λίγο πιο όμορφο», έγραψε.
Η απάντηση για το "γνωστό τρολ του Μαξίμου", ήρθε από το thetoc.gr:

Οταν η πολιτική μπερδεύεται με τα τρολ και η επικοινωνία με τους γραφικούς του twitter γεννιούνται οι... Μουρούτηδες. Είδος εν αφθονία στην αχανή... twitterland, που θα προσφερόταν μόνον για χάζι στο νυχτερινό timeline, εάν δεν υπήρχε μία λεπτή και καίρια παράμετρος: Εάν ο κ. Μουρούτης δεν ήταν Διευθυντής του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού κι εάν δεν ήταν υπόλογος για κατά συρροή θεσμικά ατοπήματα.

Κοινώς, το έργο είναι deja vu και η αμαρτωλή ιστορία των παρεμβάσεων και των – έμμεσων ή άμεσων – απειλών επαναλαμβάνεται: Το γνωστό τρολ του Μαξίμου ξαναχτύπησε απόψε, γράφοντας στον λογαριασμό του στο twitter για την παρουσία της Ελλης Στάη στον Alpha: «Μπερδεύτηκα. Νόμιζα απόψε ότι η Ελλη Στάη είναι ο Πάνος Σκουρλέτης στο λίγο πιο όμορφο».

Εμείς, όμως, δεν μπερδευόμαστε και καλό θα ήταν να είχε, προ πολλού, ξεμπερδέψει με τα γαλάζια προβοκατόρικα παπαγαλάκια και ο πρωθυπουργός. Ο κ. Μουρούτης κάνει απλά ό,τι έκανε και επί της «λαμπρής» θητείας του στην εποχή της ΕΡΤ. Τότε παρενέβαινε, εκβίαζε με οργίλες αναρτήσεις και ακόμη πιο οργίλα τηλεφωνήματα, απειλούσε ευθέως τους δημοσιογράφους για να περάσει στην κρατική τηλεόραση η κυβερνητική «γραμμή». Το αποτέλεσμα εκείνης της πρακτικής του ήταν η εποποιία του «μαύρου» και το εξάμβλωμα της ΝΕΡΙΤ.

Τώρα επιχειρεί να κάνει το ίδιο στοχεύοντας ακόμη παραπέρα: Στα ιδιωτικά κανάλια. Ταυτίζει αυθαίρετα και φασιστικά δημοσιογράφους με κομματικούς εκπροσώπους, χρεώνει ως «στρατευμένο» όποιον δεν συμφωνεί με την δική του πολιτική λογική (;) και, για μια ακόμη φορά, απειλεί και εκβιάζει. Ελπίζουμε, δε, η επόμενη παρέμβασή του να μην περιλαμβάνει και... ρουκέτες αλά τζιχάντ και Charlie Hebdo.

Εάν το πρωθυπουργικό επιτελείο και ο ίδιος ο πρωθυπουργός συμφωνούν και επικροτούν τις «πρακτικές Μουρούτη», είναι δικό τους θέμα. Αν και θα είχε ενδιαφέρον να απαντήσουν γιατί τον ξαναέβγαλαν on air προεκλογικά, αφού για μήνες τον είχαν κλειδώσει στο ντουλάπι και του είχαν απαγορεύσει τις δημόσιες παρεμβάσεις.


Σε κάθε περίπτωση, όμως, η δημοσιογραφία δεν μπορεί και δεν αντέχει πια να ανεχθεί άλλους Μουρούτηδες. Δεν μπορεί κανένας Διευθυντής Γραφείου Τύπου του όποιου πρωθυπουργού να εμποδίσει, να παραχαράξει και να προβοκάρει την ελεύθερη έκφραση των δημοσιογράφων. Κι η ΕΣΗΕΑ καλό θα ήταν να πάρει θέση και επ' αυτού. Εκτός εάν κάποιοι σχεδιάζουν να μετατρέψουν και το ιδιωτικό τηλεοπτικό στερέωμα σε δημοσιογραφική καρικατούρα ανάλογη της προεκλογικής συνέντευξης-παρωδίας του πρωθυπουργού στη ΝΕΡΙΤ.

Nonews-NEWS: Μαρίν Λεπέν: Η αριστερή «συνιστώσα» του Σαμαρά...

Nonews-NEWS: Μαρίν Λεπέν: Η αριστερή «συνιστώσα» του Σαμαρά...: Ο πατέρας της Μαρίν Λεπέν κατηγορείται για πραγματοποίηση βασανιστηρίων στην Αλγερία, η μητέρα της ήταν «λαγουδάκι» στο Playboy και οι επικ...

Nonews-NEWS: Je suis κινδυνολόγος!...

Nonews-NEWS: Je suis κινδυνολόγος!...: " Δεν είπε κανείς στα «τζιμάνια» της παράταξης του Αντώνη Σαμαρά ότι η πορεία εκατομμυρίων στο Παρίσι είχε μόνο 5.500 αστυνομικούς,...

Θερίζει θύελλες η Γαλλία

Η τρομοκρατική επίθεση των ακραίων ισλαμιστών στην εφημερίδα Σαρλί Εμπντό, η οποία προκάλεσε σοκ στους λαούς, ενέτεινε το κλίμα ισλαμοφοβίας και διώξεων εναντίον των Αράβων που συνειδητά καλλιεργούσαν οι κυβερνήσεις προς διευκόλυνση των επεκτατικών τους σχεδίων στη Μέση Ανατολή.

Μια περίοδος φρίκης αλλά και υποκρισίας ξεκινά από αυτή την εβδομάδα μετά την τρομοκρατική επίθεση στο περιοδικό Σαρλί Εμπντό που οδήγησε στο θάνατο 17 ανθρώπων και των φερόμενων ως δραστών και των συνεργατών τους. Μια παλαιότερη φράση του περιοδικού, που έλεγε «είναι δύσκολο να σε αγαπούν οι μαλάκες», η οποία δικαίως αποδόθηκε από το περιοδικό Εξπρές και στον Αντ. Σαμαρά, συνοψίζει ίσως με τον καλύτερο τρόπο όσα επακολούθησαν. Προτού ακόμη ταφούν τα πτώματα των αθώων θυμάτων ξεκίνησε μια διεθνής εκστρατεία ισλαμοφοβίας με απώτερο στόχο να δικαιολογηθούν νέες επεμβάσεις δυτικών δυνάμεων σε ολόκληρο τον αραβικό και ισλαμικό κόσμο.

Όποιος τολμούσε να αποδώσει ευθύνες και στο γαλλικό κράτος, για τη συνειδητή και σταθερή ενίσχυση τζιχαντιστών την τελευταία δεκαετία, γινόταν αυτομάτως θύμα λυσσαλέων επιθέσεων από ορδές «φιλελεύθερων» σχολιαστών. Η γαλλική κυβέρνηση οχυρώθηκε πίσω από τις σπαρακτικές εικόνες των θυμάτων επιχειρώντας να αποκρύψει ότι έστελνε βαρύ οπλισμό σε ομάδες ακραίων ισλαμιστών στη Λιβύη και τη Συρία και πως στη συνέχεια χρησιμοποιούσε σαν δικαιολογία την ανάπτυξη του τζιχαντισμού για να αυξήσει τη στρατιωτική της παρουσία στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.

Μόλις πριν από μερικούς μήνες η γαλλική εφημερίδα Μοντ αλλά και ο ίδιος ο πρόεδρος Φρ. Ολάντ αποκάλυψαν ότι ειδικές δυνάμεις της Γαλλίας προωθούσαν οπλισμό σε ισλαμιστές μαχητές του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) ήδη από τον Απρίλιο του 2013. Τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης μάλιστα παρουσίαζαν σειρά ρεπορτάζ από αντάρτες του FSA οι οποίοι πέρασαν με τον οπλισμό τους σε παρακλάδια της Αλ Κάιντα αλλά και στις τάξεις του Ισλαμικού Κράτους.

Παρότι την ευθύνη της επίθεσης ανέλαβε τελικά ένα τμήμα της Αλ Κάιντα από την Υεμένη, παραμένει γεγονός πως η γαλλική κυβέρνηση έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ενίσχυση τζιχαντιστών σε μια περιοχή η οποία ξεκινά από τη Βόρεια Αφρική και φτάνει μέχρι την καρδιά της Μέσης Ανατολής.

Χάρη πάντως και στη βοήθεια των διεθνών μέσων ενημέρωσης, το Παρίσι κατάφερε να αποσιωπήσει το γεγονός ότι τα τελευταία πενήντα χρόνια αποτελεί το πιο φιλοπόλεμο κράτος στην Ευρώπη, έχοντας πραγματοποιήσει περίπου 40 στρατιωτικές επιχειρήσεις κυρίως στην Αφρική αλλά και σε περιοχές της Μέσης Ανατολής. «Είναι δύσκολο να βρεις μια χρονιά από το 1960 μέχρι σήμερα στην οποία οι γαλλικές ένοπλες δυνάμεις να μην επιχειρούσαν σε κάποια χώρα της Αφρικής» έγραφε πριν από μερικά χρόνια το γερμανικό περιοδικό Σπίγκελ – εκφράζοντας την αγανάκτηση του Βερολίνου στην πρόθεση της Γαλλίας να λειτουργεί σαν βασικό στρατιωτικό σκέλος ολόκληρης της ΕΕ.

Ειδικά την τελευταία δεκαετία η Γαλλία κλιμάκωσε τις επιχειρήσεις σε περιοχές της Μαύρης Ηπείρου διεκδικώντας μεγαλύτερη πρόσβαση σε πλουτοπαραγωγικές πηγές και κυρίως σε κοιτάσματα ουρανίου, από τα οποία εξαρτάται άμεσα η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνικούς σταθμούς. Λειτουργώντας συχνά σαν εφεδρεία του Πενταγώνου, το Παρίσι κινείται όλο και πιο επιθετικά, για να περιορίσει και την κινεζική οικονομική διείσδυση στην Αφρική, η οποία επεκτείνεται πλέον και σε γαλλικές πρώην αποικίες.

Όπως εξηγούσε ο Ζιλμπέρ Ασκάρ, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στη σχολή ΣΟΑΣ του πανεπιστημίου του Λονδίνου, η πολιτική αυτή των δυτικών δυνάμεων πυροδοτεί έναν «πόλεμο βαρβαροτήτων». Η βαρβαρότητα, εξηγούσε ο ίδιος, είναι σαφώς μεγαλύτερης κλίμακας στο δυτικό στρατόπεδο αλλά παραμένει βαρβαρότητα και από την πλευρά των τζιχαντιστών – τους οποίους ο Ουμπέρτο Έκο πολύ σωστά συνέκρινε με τους ναζιστές.

Εξίσου υποκριτική ήταν όμως η στάση αρκετών δυτικών δυνάμεων και στο ζήτημα της ελευθερίας του Τύπου, την οποία υποτίθεται ότι προασπίζεται ο δυτικός πολιτισμός απέναντι στη «βαρβαρότητα του Ισλάμ». Χώρες όπως οι ΗΠΑ, που βομβάρδιζαν τηλεοπτικούς σταθμούς, εκτελούσαν ευρωπαίους δημοσιογράφους στο Ιράκ και διώκουν ανθρώπους όπως ο Εντ. Σνόουντεν και ο Τζ. Ασάνζ, αλλά και το Ισραήλ (το κράτος που σκότωσε τους περισσότερους δημοσιογράφους το 2014), εμφανίστηκαν τιμητές της ελευθεροτυπίας. Μαζί τους, σαν κολαούζος, και η μνημονιακή Ελλάδα, η οποία κατρακύλησε 50 θέσεις στην κατάταξη των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα και βρέθηκε πιο χαμηλά και από δικτατορίες του Περσικού Κόλπου.

Προτού ηχήσουν όμως οι σάλπιγγες της νέας ευρωπαϊκής και αμερικανικής σταυροφορίας στον αραβικό και ισλαμικό κόσμο, οι επιπτώσεις της ισλαμοφοβίας έγιναν ήδη αισθητές σε γαλλικό έδαφος. Ακροδεξιοί πραγματοποίησαν δεκάδες επιθέσεις σε μουσουλμανικά τεμένη με εκρηκτικούς μηχανισμούς, χειροβομβίδες και πυροβόλα όπλα. Οι «πολιτισμένοι δυτικοί» γέμισαν ολόκληρες περιοχές με το σύνθημα «Θάνατος στους Άραβες», ενώ στην Κορσική κρέμασαν τα εντόσθια από ένα αγριογούρουνο στην είσοδο ενός μουσουλμανικού τόπου λατρείας. Δεκάδες παιδιά με γαλλική υπηκοότητα αλλά αραβική καταγωγή έπεσαν θύματα επιθέσεων από συμμαθητές τους, ενώ άγνωστοι γάζωσαν το παρκαρισμένο αυτοκίνητο μιας οικογένειας στο Καρόμπ, χωρίς ευτυχώς να υπάρξουν θύματα.

Σε πολιτικό επίπεδο η «τζιχαντιστική» προσέγγιση στις εξελίξεις εκφράστηκε με την απόφαση του προέδρου Φρανσουά Ολάντ να προσκαλέσει στο μέγαρο των Ηλισίων την αρχηγό του νεοφασιστικού Εθνικού Μετώπου Μαρίν Λεπέν για να συζητήσουν τις εξελίξεις. Εξερχόμενη του μεγάρου η Λεπέν δήλωσε ότι έλαβε διαβεβαιώσεις για την έναρξη «εθνικού διαλόγου» απέναντι στην απειλή του ισλαμικού φονταμενταλισμού. Η ίδια σε δηλώσεις της επανέλαβε την πάγια θέση της για τη διενέργεια δημοψηφίσματος με ζητούμενο την επιστροφή της θανατικής ποινής.

Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι ακόμη και οι πιο ακραία φιλοφασιστικές δυνάμεις της Γαλλίας στις δημόσιες τοποθετήσεις τους αναφέρονται μόνο στο εξτρεμιστικό Ισλάμ. Σε αντίθεση δηλαδή με τον έλληνα πρωθυπουργό, ο οποίος επιχείρησε εμμέσως να συνδέσει το σύνολο των παράτυπων μεταναστών και των προσφύγων με την τρομοκρατία. Ίσως γιατί, όπως θα μπορούσαν να είχαν γράψει και οι συντάκτες του Σαρλί Εμπντό στη Γαλλία… έχει και η μαλακία τα όρια της.

Άρης Χατζηστεφάνου για την Εφημερίδα ΠΡΙΝ 11/1/2015

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΠΕΡΙ «ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ» ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΣΤΗΝ CHARLIE HEBDO

Από το World Socialist Web Site, σε μετάφραση PanPap για το Avantgarde

Η επίθεση στα γραφεία σύνταξης της Charlie Hebdo έχει συγκλονίσει την κοινή γνώμη, η οποία είναι σοκαρισμένη από τους βίαιους θανάτους δώδεκα ανθρώπων στο κέντρο του Παρισιού. Οι εικόνες του βίντεο, τις οποίες έχουν δει εκατομμύρια άνθρωποι, με τους ενόπλους να πυροβολούν και να σκοτώνουν έναν ήδη τραυματισμένο αστυνομικό, έχουν προσδώσει αξιοσημείωτη επικαιρότητα στα γεγονότα της Τετάρτης.

Στον άμεσο απόηχο των πυροβολισμών, το κράτος και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το φόβο και τη σύγχυση της κοινής γνώμης. Για άλλη μια φορά ξεσκεπάζεται η πολιτική χρεοκοπία και ο ουσιαστικά αντιδραστικός χαρακτήρας της τρομοκρατίας. Η τρομοκρατία εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κράτους, το οποίο εκμεταλλεύεται τη δυνατότητα που του παρέχεται από τους τρομοκράτες για να εντείνει τον αυταρχισμό και το μιλιταρισμό. Το 2003, όταν η κυβέρνηση Μπους εισέβαλε στο Ιράκ, η αντίθεση του γαλλικού λαού ήταν τόσο μεγάλη ώστε η κυβέρνηση υπό την ηγεσία του προέδρου Ζακ Σιράκ αναγκάστηκε να αντιταχθεί στον πόλεμο, ακόμη και υπό την τεράστια πολιτική πίεση που της άσκησαν οι ΗΠΑ. Τώρα, δώδεκα χρόνια αργότερα και καθώς ο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ προσπαθεί να μετατρέψει τη Γαλλία σε κύριο σύμμαχο των ΗΠΑ στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», η επίθεση στο Παρίσι τού έρχεται κουτί.

Σε αυτές του τις προσπάθειες ο Ολάντ μπορεί να στηριχθεί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία σε τέτοιες περιπτώσεις κατευθύνουν όλη τους την ενέργεια προς τη συναισθηματική χειραγώγηση και τον πολιτικό αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Τα καπιταλιστικά ΜΜΕ, συνδυάζοντας έντεχνα την απόκρυψη πληροφοριών με μισές αλήθειες και ξεκάθαρα ψέματα, επινοούν μια αφήγηση που λογαριάζουν ότι θα  απευθυνθεί όχι μόνο στα χαμηλότερα ένστικτα της κοινής γνώμης, αλλά ταυτόχρονα και στα δημοκρατικά και ιδεαλιστικά συναισθήματα της.

Σε ολόκληρη την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες γίνεται ο ισχυρισμός ότι η επίθεση στην Charlie Hebdo ήταν μια επίθεση στην ελευθερία του τύπου και το αναφαίρετο δικαίωμα των δημοσιογράφων σε μια δημοκρατική κοινωνία να εκφράζονται χωρίς περιορισμούς στην ελευθερία τους ή φόβο για τη ζωή τους. Η δολοφονία των σκιτσογράφων και των συντακτών της Charlie Hebdo ανάγεται σε επίθεση στις αρχές του ελεύθερου λόγου που είναι, υποτίθεται, τόσο σεβαστές στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η επίθεση κατά της Charlie Hebdo παρουσιάζεται συνεπώς ως μία ακόμα παρεκτροπή των μουσουλμάνων που δε μπορούν να ανεχθούν τις «δυτικές ελευθερίες». Από τα παραπάνω συνάγεται το συμπέρασμα ότι ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» – δηλαδή, η ιμπεριαλιστική λαίλαπα στη Μέση Ανατολή, την Κεντρική Ασία και τη Βόρεια και Κεντρική Αφρική – είναι μια αναπόφευκτη αναγκαιότητα.

Στη μέση αυτού του οργίου δημοκρατικής υποκρισίας, δε γίνεται καμία αναφορά στο γεγονός ότι ο αμερικάνικος στρατός είναι υπεύθυνος για τους θανάτους τουλάχιστον 15 δημοσιογράφων κατά τη διάρκεια των πολέμων στη Μέση Ανατολή. Στην αφήγηση περί «ελευθερίας του λόγου που δέχεται επίθεση» που βρίσκεται σε εξέλιξη δεν υπάρχει χώρος για οποιαδήποτε αναφορά στην επίθεση με πυραύλους αέρος-εδάφους που δέχτηκαν το 2003 τα γραφεία του Αλ Τζαζίρα στη Βαγδάτη, μια επίθεση που είχε ως αποτέλεσμα τρεις δημοσιογράφους νεκρούς και τέσσερις τραυματίες.

Ούτε γράφεται ή λέγεται κάτι για τη δολοφονία των δύο δημοσιογράφων τουReutersπου εργάζονταν στη Βαγδάτη, το φωτογράφο Namir Noor-Eldeen και τον οδηγό SaeedChmagh τον Ιούλη του 2007. Και οι δύο άνδρες έγιναν εσκεμμένα στόχοι των πολεμικών ελικοπτέρων Apache των ΗΠΑ ενώ βρίσκονταν σε αποστολή στην Ανατολική Βαγδάτη.

Η αμερικανική και διεθνής κοινή γνώμη μπόρεσε για πρώτη φορά να δει ένα βίντεο από την εν ψυχρώ δολοφονία των δύο δημοσιογράφων καθώς και μιας ομάδας Ιρακινών, τραβηγμένο από ένα από τα ελικόπτερα, όταν έγινε η δημοσίευση των WikiLeaks, απόρρητου υλικού που εξασφάλισε ένας Αμερικανός στρατιώτης, ο δεκανέας Μπράντλεϊ Τσέλσι Μάννινγκ.

Και με ποιον ακριβώς τρόπο ενήργησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη για να προστατεύσουν την ελευθερία του λόγου στην περίπτωση των WikiLeaks; Ο Τζούλιαν Ασάνζ, ιδρυτής και εκδότης των WikiLeaks, έχει υποστεί ανηλεείς διώξεις. Κορυφαίες προσωπικότητες της πολιτικής και των μέσων ενημέρωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά τον κατήγγειλαν ως «τρομοκράτη» και απαίτησαν τη σύλληψή του· κάποιοι έφτασαν στο σημείο να απαιτούν δημοσίως τη δολοφονία του. Ο Ασάνζ διώκεται με ψευδείς κατηγορίες για «βιασμό», στημένες από τις αμερικάνικες και τις σουηδικές υπηρεσίες πληροφοριών. Έχει αναγκαστεί να αναζητήσει καταφύγιο στην πρεσβεία του Εκουαδόρ στο Λονδίνο, η οποία βρίσκεται υπό συνεχή φύλαξη από τη βρετανική αστυνομία που θα συλλάβει τον Ασάνζ αν αυτός βγει από την πρεσβεία. Όσο για τον Τσέλσι Μάννινγκ, βρίσκεται σήμερα στη φυλακή εκτίοντας 35ετή ποινή για προδοσία.

Να με ποιον τρόπο δείχνουν τη δέσμευσή τους στην ελευθερία του λόγου και την ασφάλεια των δημοσιογράφων οι σπουδαίες καπιταλιστικές «δημοκρατίες» της Βόρειας Αμερικής και της Ευρώπης!

Η ιερά συμμαχία κατά της «τρομοκρατίας». Μεταξύ τους και ο ισοπεδωτής της Γάζας

Η ανέντιμη και υποκριτική αφήγηση που παρουσιάζει το κράτος και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης απαιτεί η Charlie Hebdo και οι δολοφονημένοι σκιτσογράφοι και δημοσιογράφοι της να αναχθούν σε μάρτυρες της ελευθερίας του λόγου και εκπρόσωποι της σεβαστής δημοκρατικής παράδοσης της σκληρής εικονοκλαστικής δημοσιογραφίας.

Σε μια στήλη που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στην εφημερίδα Financial Times, ο φιλελεύθερος ιστορικός Σάιμον Σάμα τοποθετεί την Charlie Hebdo σε μια λαμπρή παράδοση δημοσιογραφικής ασέβειας η οποία είναι «η ψυχή της ελευθερίας». Φέρνει στη μνήμη του τούς μεγάλους Ευρωπαίους σατιρικούς μεταξύ του δέκατου έκτου και του δέκατου ένατου αιώνα, που υπέβαλλαν τους μεγάλους και ισχυρούς στην περιφρόνηση τους. Μεταξύ των επιφανών στόχων τους, μας θυμίζει ο Σάμα, ήταν ο βάναυσος Δούκας της Άλμπα, ο οποίος στα 1500 έπνιξε στο αίμα τον ολλανδικό αγώνα για ελευθερία· τον Γάλλο «Βασιλιά Ήλιο», Λουδοβίκο 14ο· το Βρετανό πρωθυπουργό William Pitt· τον πρίγκιπα της Ουαλίας. «Η σάτιρα», γράφει ο Σάμα, «έγινε το οξυγόνο της πολιτικής, προκαλώντας υγιείς κραυγές χλευασμού σε καφενεία και ταβέρνες, όπου καρικατούρες κυκλοφορούσαν κάθε μέρα και κάθε εβδομάδα.»

Ο Σάμα τοποθετεί την Charlie Hebdo σε μια παράδοση στην οποία δεν ανήκει. Όλοι οι μεγάλοι σατιρικοί στους οποίους αναφέρεται ο Σάμα ήταν εκπρόσωποι ενός δημοκρατικού Διαφωτισμού που κατεύθυνε την περιφρόνησή του στους ισχυρούς και διεφθαρμένους υπερασπιστές των προνομίων της αριστοκρατίας. Με τις αδυσώπητα απαξιωτικές απεικονίσεις που έχει επιφυλάξει στους μουσουλμάνους, η CharlieHebdoέχει χλευάσει τους φτωχούς και τους αδύναμους.

Το να μιλάμε ωμά και ειλικρινά για τον πρόστυχο, κυνικό και φτηνό χαρακτήρα τηςCharlie Hebdo δε σημαίνει ότι παραβλέπουμε ή ανεχόμαστε τη δολοφονία του προσωπικού της. Αλλά όταν το σύνθημα «Είμαι ο Charlie» υιοθετείται και προωθείται σε τέτοιο μεγάλο βαθμό από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως σύνθημα διαδηλώσεων διαμαρτυρίας, όσοι δεν έχουν κατακλυσθεί τελείως από την προπαγάνδα του κράτους και των μέσων ενημέρωσης οφείλουν να απαντήσουν: «Είμαστε αντίθετοι με την βίαιη επίθεση στο περιοδικό, αλλά δεν είμαστε – ούτε έχουμε τίποτα το κοινό –με τη Charlie».

Οι μαρξιστές έχουν εμπειρία στον αγώνα για τον περιορισμό της επιρροής της θρησκείας στη συνείδηση των μαζών. Αλλά δίνουν αυτόν τον αγώνα έχοντας την κατανόηση ότι η θρησκευτική πίστη συντηρείται από τις αντίξοες συνθήκες και τις τρομερές κακουχίες. Η θρησκεία δεν πρέπει να γίνεται αντικείμενο εμπαιγμού, αλλά να κατανοείται και να επικρίνεται με τον τρόπο που ο Καρλ Μαρξ την κατανόησε και την επέκρινε:

«Η θρησκευτική αγωνία είναι […] η έκφραση της πραγματικής αγωνίας και επίσης η διαμαρτυρία απέναντι στην πραγματική αγωνία. Η θρησκεία είναι ο αναστεναγμός του καταπιεζόμενου πλάσματος, η καρδιά ενός άκαρδου κόσμου, το πνεύμα μιας χωρίς πνευματικότητα κατάστασης. Είναι το όπιο του λαού. […]

Η κατάργηση της θρησκείας ως απατηλής ευτυχίας του λαού σημαίνει απαίτηση της πραγματικής του ευτυχίας. Η απαίτηση της εγκατάλειψης των ψευδαισθήσεων για την κατάστασή του είναι η απαίτηση της εγκατάλειψης μιας κατάστασης στην οποία χρειάζεται τις ψευδαισθήσεις. Η κριτική της θρησκείας είναι, επομένως, η εμβρυακή κριτική της κοιλάδας των δακρύων, που φωτοστέφανό της είναι η θρησκεία.» [Κ. Μαρξ, Συμβολή στην Κριτική της Εγελιανής Φιλοσοφίας του Δικαίου].

Αρκεί κανείς να διαβάσει τις λέξεις αυτές για να δει το διανοητικό και ηθικό χάσμα που χωρίζει το μαρξισμό από το νοσηρό περιβάλλον του πρώην αριστερού πολιτικού κυνισμού που έχει βρει την έκφρασή του στην Charlie Hebdo. Δεν υπήρξε τίποτα διαφωτιστικό, πόσο μάλλον εποικοδομητικό, στην παιδαριώδη και συχνά άσεμνη δυσφήμηση που επιφύλαξε στη μουσουλμανική θρησκεία και τις παραδόσεις της.

Οι κυνικά προκλητικές αντιμουσουλμανικές γελοιογραφίες που έχουν εμφανιστεί σε τόσα πολλά εξώφυλλα της Charlie Hebdo έχουν υποθάλψει και διευκολύνει την ανάπτυξη των ακροδεξιών σοβινιστικών κινημάτων στη Γαλλία. Είναι παράλογο να ισχυρίζεται κανείς, υπερασπιζόμενος τη Charlie Hebdo, ότι οι γελοιογραφίες αυτές είναι «χιουμοριστικές» και δεν έχουν πολιτικές συνέπειες. Εκτός από το γεγονός ότι η γαλλική κυβέρνηση προσπαθεί απελπισμένα να κερδίσει υποστήριξη για την αυξανόμενη στρατιωτική της ατζέντα στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή, η Γαλλία είναι μια χώρα στην οποία η επιρροή του νεοφασιστικού Εθνικού Μετώπου αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς. Σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο, η Charlie Hebdo διευκόλυνε την ανάπτυξη μιας μορφής πολιτικοποιημένου αντιμουσουλμανικού αισθήματος που μοιράζεται ανησυχητικές ομοιότητες με τον πολιτικοποιημένο αντισημιτισμό που προέκυψε ως μαζικό κίνημα στη Γαλλία το 1890.

Χρησιμοποιώντας χοντροκομμένες και χυδαίες γελοιογραφίες που παρουσιάζουν μια απειλητική και στερεοτυπική εικόνα των μουσουλμάνων, η CharlieHebdo θυμίζει τις φτηνές ρατσιστικές δημοσιεύσεις που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της αντισημιτικής αναταραχής που σάρωσε τη Γαλλία κατά τη διάρκεια της διάσημης υπόθεσης Dreyfus – η οποία ξέσπασε το 1894 όταν ένας εβραϊκής καταγωγής αξιωματικός κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε ψευδώς για κατασκοπεία για λογαριασμό της Γερμανίας. Εντείνοντας το μίσος ενάντια στους Εβραίους, η La LibreParole[«Ελεύθερος Λόγος»], που δημοσιευόταν από τον περίφημο Edoard AdolfeDrumont, έκανε ιδιαίτερα αποτελεσματική χρήση γελοιογραφιών που υιοθετούσαν τις γνωστές αντισημιτικές μεθόδους. Οι γελοιογραφίες αυτές χρησίμευσαν για την ανάφλεξη της κοινής γνώμης, υποκινώντας όχλους εναντίον του Dreyfus και των υπερασπιστών του, όπως ο Εμίλ Ζολά, ο μεγάλος μυθιστοριογράφος και συγγραφέας του «Κατηγορώ» (‘J‘accuse’).

Το World Socialist Web Site, βασισμένο στις μακροχρόνιες πολιτικές του αρχές, αντιτίθεται και καταδικάζει απερίφραστα την τρομοκρατική επίθεση στη Charlie Hebdo. Αλλά αρνούμαστε να συνταχθούμε με την απεικόνιση της Charlie Hebdo ως μάρτυρα της δημοκρατίας και της ελευθερίας του λόγου, και προειδοποιούμε τους αναγνώστες μας να είναι δύσπιστοι όσον αφορά την αντιδραστική ατζέντα που παρακινεί αυτή την υποκριτική και ανέντιμη εκστρατεία.

David North

πηγή:

https://avantgarde2009.wordpress.com/2015/01/12/free-speech-hypocrisy-in-the-aftermath-of-the-attack-on-charlie-hebdo/

Τι γυρεύει η Αριστερά στο Παρίσι;

της Μαρίνας Βήχου

Προς τους συντρόφους της Αριστεράς της Ευρώπης: 

Τι δουλειά έχουν τα πρόβατα μαζί με τους λύκους σήμερα στο Παρίσι;

 

Και τα αμείλικτα ερωτήματα:

 

Πώς βρέθηκε η ταυτότητα του ενός των δραστών μέσα στο κλεμμένο αυτοκίνητο; Κατά λάθος την πήρε μαζί του και κατά λάθος του έπεσε; Πώς ενώ τους παρακολουθούσαν από κοντά ως σεσημασμένους τρομοκράτες οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες, εδώ και έξι μήνες έχασαν τα ίχνη τους και ως δια μαγείας μετά το χτύπημα τους ξαναβρήκαν μέσα σε έξι ώρες; Γιατί χρειαζόταν για να αντιμετωπιστούν τέσσερις τζιχαντιστές 80.000 άνδρες του γαλλικού στρατού και της αστυνομίας;

Δεν το βλέπετε σύντροφοι;

Συνέφερε τις ΗΠΑ και τους συντηρικοσοσιαλιστές συμμάχους της ανά τον κόσμο αυτό το χτύπημα:

1) για να ενισχυθεί η ισλαμοφοβία και ο ισλαμοπανικός στις χώρες της Δύσης
 

2) για να δικαιολογήσουν την αποστολή κι άλλων χιλιάδων ευρωπαίων και αμερικανών νέων παιδιών στις εστίες του πολέμου
 

3) για να αυξήσουν τις πωλήσεις όπλων
 

4) για να αυξήσουν τα μέτρα αστυνομοκρατίας, παρακολουθήσεων και προληπτικών ελέγχων
 

5) για να πείσουν τους λαούς που βιώνουν καθημερινά την βαναυσότητα του καπιταλισμού ότι ο ισλαμοφασισμός είναι πιό επικίνδυνος από τον καπιταλισμό, όταν οι ίδιοι τροφοδοτούν με όπλα τους ισλαμοφασίστες. Αλήθεια ποιός δημιούργησε την Αλ Κάιντα;
 

6) για να διαιωνίσουν την εξουσία του βαριά άρρωστου καπιταλιστικού τους συστήματος και να ανακόψουν την πορεία της Αριστεράς στην Ευρώπη

Αν δεν το βλέπετε σήμερα σύντροφοι θα το δείτε αύριο. Δεν έπρεπε να συμπορευτείτε μαζί με τυμβωρύχους , με αυτούς που τρίβουν τα χέρια τους για οτι συνέβη, με αυτούς που αν δεν καθοδήγησαν από τα παρασκήνια σίγουρα δεν εμπόδισαν το έγκλημα...

Η Αριστερά δεν πρέπει να γονατίσει πριν καν δώσει τη μάχη...

Ναι στην καταδίκη των δολοφόνων, ναι στην απότιση φόρου τιμής στους νεκρούς συντρόφους, αλλά όχι στην συμμετοχή στην ίδια συγκέντρωση με τους πολεμοκάπηλους νεκροθάφτες.αυτό δεν θα το ήθελαν ούτε οι ίδιοι οι δολοφονημένοι σύντροφοι μας!

 

  tvxs.gr

Ας καθαρίσουμε με τους κακομούτσουνους!

Του  Alexandros Raskolnick

 

Τι κι αν λέει η παροιμία ότι ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται? Ετούτοι εδώ οι ψεύτες και οι κλέφτες χαίρονται πάνω από τριάντα χρόνια τη νομή της εξουσίας, πετώντας και σ’ όλους εμάς κανένα ξεροκόμματο, για να λένε ανερυθρίαστα ότι όλοι μαζί τα φάγαμε!
Ας καθαρίσουμε με τους λερούς, τους αισχρούς, τους θρασείς, τους επίορκους και τους εξωνημένους.
Ας καθαρίσουμε με τους κακομούτσουνους!

Από την Κομοτηνή, ο Φον Αντωνάκης,  ο «πρωθυπουργός»,  κατηγόρησε την αξιωματική αντιπολίτευση ότι θέλει να σταματήσει το έργο της κυβέρνησης για να σώσει τους βολεμένους συνδικαλιστές και να κάνει πιο πλούσιους τους κερδοσκόπους της δραχμής. Θέλει η αξιωματική αντιπολίτευση να σταματήσει το έργο της κυβέρνησης, λοιπόν, μόνο που δεν του λέει κανείς του ανεκδιήγητου Φον Αντωνάκη, αφού παριστάνει ότι δεν το καταλαβαίνει  από μόνος του, ότι δεν είναι  η αξιωματική αντιπολίτευση που θέλει να σταματήσει αυτόν και τη συμμορία του. Είναι ο ελληνικός λαός που ζητά να μπει ένα τέλος σε αυτό το αναίσχυντο γκρέμισμα στο οποίο επιδίδονται οι ολετήρες της άθλιας κυβέρνησής του και ότι αυτός είναι ο κύριος λόγος που ο ελληνικός λαός συντάσσεται πίσω από την αξιωματική αντιπολίτευση.
Και συνεχίζει ψευδόμενος, κατά την προσφιλή του συνήθεια, το ψευδοκουτσαβάκι που παριστάνει τον πρωθυπουργό, διότι η  πικρή αλήθεια, βέβαια, είναι ότι οι περισσότερο βολεμένοι από όλους τους συνδικαλιστές είναι εκείνοι που πούλησαν όσους κάποτε εκπροσωπούσαν, προκειμένου να γίνουν στελέχη της απαίσιας κυβέρνησής του ή για να ανακατευτούν με τα υπόλοιπα τρωκτικά που τρέφονται αδιάκοπα, χρόνια τώρα, ως και σήμερα, από τον δημόσιο κορβανά. Αυτοί είναι οι περισσότερο βολεμένοι και αυτοί είναι που θα ξεβολευτούν περισσότερο από όλους, τώρα που καταρρέει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα, το άθλιο κυβερνητικό μόρφωμα των ημερών μας.  Ας μην κρυβόμαστε, έχει και η άλλη πλευρά τα δικά της μαργαριτάρια, αλλά ασφαλώς δεν αναφερόταν σε αυτούς ο Φον Αντωνάκής, γιατί αυτοί οι τελευταίοι μάλλον θα βολευτούν, παρά θα ξεβολευτούν, τώρα που θα υποχρεωθεί να παραδώσει τα ηνία της εξουσίας σε κάποιον καταλληλότερο από αυτόν. Όποιος κι αν είναι ο επόμενος Πρωθυπουργός, εδώ που τα λέμε, δεν είναι δυνατόν να είναι ακαταλληλότερος από τον σημερινό κι ας λένε ό,τι θέλουν οι ντόπιοι δημο(σ)κόποι -γιατί δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ακαταλληλότερος από τον Φον Αντωνάκη! Είναι τόσα πολλά τα τεκμήρια της ακαταλληλότητάς του, που αν αρχίσει να τα απαριθμεί κανείς, θα χρειαστεί να μιλάει ή να γράφει με τις ώρες!
Πιο πικρή ακόμα, είναι η άλλη αλήθεια. Η αλήθεια ότι σε περίπτωση επιστροφής σε εθνικό νόμισμα, οι πλούσιοι πράγματι  θα γίνουν πλουσιότεροι, γιατί αυτοί είναι που έχουν τα χρηματικά τους αποθέματα ασφαλισμένα εκτός Ελλάδας, σε «σκληρά» νομίσματα και σε πιστοποιητικά πολύτιμων μετάλλων.  Ασφαλώς, αμέσως μετά από την τυχόν επιστροφή στη δραχμή, θα θυμηθούμε ξανά τα «σκληρά» και τα «μαλακά» νομίσματα και τα καθημερινά μας  προβλήματα θα περιγράφονται ξανά, όπως παλιά, με τις γελοιογραφίες που απεικονίζουν τον τιμάριθμο πάντα σε στύση, έτοιμο να βιάσει παρά φύσιν τα όποια εισοδήματά μας -αλλά αυτή είναι μια άλλη κουβέντα.
Η ουσία του πράγματος και η μόνη αλήθεια, για να επιστρέψουμε στον πολιτικό αβδηριτισμό του πανικόβλητου ηγεμονίσκου και στις ανοησίες που ξεστομίζει, είναι ότι οι δικοί του πολιτικοί φίλοι και συνεργάτες είναι αυτοί που διατηρούν τα κεφάλαια τους στο εξωτερικό. Τα ποσά είναι αστρονομικά, οι λίστες είναι αμέτρητες και αν όλοι οι εμπλεκόμενοι και οι ενεχόμενοι  δεν ήταν  πολιτικοί φίλοι και συνεργάτες του ανεκδιήγητου Φον Αντωνάκη, τότε αυτός, δυόμισι χρόνια τώρα που υποδύεται τον ηγέτη και ειδικά από τότε που η λίστα Λαγκάρντ βγήκε στα μανταλάκια, θα τους είχε ελέγξει όλους αυτούς. Κανέναν δεν ενόχλησε και όπερ έδει δείξαι η μικρότητά του, που τους άφηνε ανενόχλητους όλους αυτούς, ο αναίσχυντος πολιτικός τσαρλατάνος, ζητώντας από εμάς όλο και περισσότερες θυσίες κι από τους «υπουργούς» του, τους διάφορους γραμματείς και τους άλλους φαρισαίους, να κάνουν τα στραβά μάτια.
Διότι είναι «πρωθυπουργός» μιας κυβέρνησης ανεκδιήγητων «υπουργών»,συμβούλων και παρατρεχάμενων, που αυτοί και το συγγενολόι τους είναι όλοι τους καταχωρισμένοι στην  περιβόητη λίστα Λαγκάρντ κι αυτό το ξέρουν και οι πέτρες πια, μετά από δυόμισι χρόνια πόνου, δακρύων και αίματος για τους περισσότερο αδύναμους.
Διότι όπως έχει ήδη αποκαλυφθεί αρμοδίως, η αθλιότερη κυβέρνηση της μεταπολιτευτικής μας ιστορίας, δεν έχει πράξει τίποτα για τα είκοσι δύο δισεκατομμύρια ευρώ  που, ανάμεσα στα άλλα εμβάσματα που φυγαδεύτηκαν στο εξωτερικό κατά την τριετία 2008-2011, υπολογίζεται ότι δεν μπορούν δικαιολογηθούν φορολογικά.
Αντίθετα, προκειμένου να εξυπηρετεί τους αφεντάδες του, ο αχαρακτήριστος ηγεμονίσκος, επιμένει στη βιωσιμότητα ενός χρέους που δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί, κόβοντας εικοσάρικα και πενηντάρικα από τις πενιχρές συντάξεις των γερόντων.
Διότι όπως έχει ήδη αποκαλυφθεί, η αθλιότερη κυβέρνηση της μεταπολιτευτικής μας ιστορίας δεν έχει πράξει τίποτα  για τις εξήντα πέντε λίστες στις οποίες δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνονται και τα στοιχεία πολλών απ’ όσους έχουν φοροδιαφύγει ή έχουν ξεπλύνει μαύρο χρήμα. Λίστες αμέτρητες, λίστες πολύτιμες για ένα κράτος δικαίου, που όμως στην πτωχή Ελλάδα των συσσιτίων, των μαγκαλιών και της πολιτικής αγυρτείας, αραχνιάζουν.
Αντίθετα, προκειμένου να εξυπηρετεί ένα χρέος που δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί, γκρεμίζει σχολεία και νοσοκομεία, χτυπώντας πρωτίστως ακριβώς αυτούς που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ιδιωτική εκπαίδευση ή να αγοράσουν νοσηλεία σε ιδιωτικά νοσοκομεία.
Τι κι αν λέει η παροιμία ότι ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται? Ετούτοι εδώ οι ψεύτες και οι κλέφτες χαίρονται πάνω από τριάντα χρόνια τη νομή της εξουσίας, πετώντας και σ’ όλους εμάς κανένα ξεροκόμματο, για να λένε ανερυθρίαστα ότι όλοι μαζί τα φάγαμε!
Ας καθαρίσουμε με τους λερούς, τους αισχρούς, τους θρασείς, τους επίορκους και τους εξωνημένους.
Ας καθαρίσουμε με τους κακομούτσουνους!

πηγή:

http://redwire.gr

Συγγνώμη Charlie

RedWire

Του Άρη Χατζηστεφάνου

 

Αγαπητό Charlie. Μάλλον δεν ασχολείσαι με τέτοιες λεπτομέρειες αλλά θα πρέπει να ξέρεις ότι στην μεγάλη πορεία κατά της τρομοκρατίας στο Παρίσι η Ελλάδα εκπροσωπείται από τον Αντώνη Σαμαρά. Συγγνώμη Charlie δεν το θέλαμε.
Θυμόμαστε όλοι πως είχε σταθεί δίπλα στην Ελλάδα στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας. Ο Σαμαράς είναι ο άνθρωπος που πήρε τα ιδεολογικά τέκνα των δικτατόρων – ακόμη και ανθρώπους που έλεγαν ότι στο Πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανένας – και τους έκανε υπουργούς.

Ξέρουμε πως όταν αναφερόσουν στο Εθνικό Μέτωπο και την οικογένεια Λεπέν ζωγράφιζες μια τεράστια κουράδα η σκιτσάριζες την κόρη του φασίστα πολιτικού με αναφορές στον Χίτλερ.

Ο Σαμαράς, που θα έρθει να τιμήσει την μνήμη των συντακτών σου, πήρε τους στενότερους συνεργάτες του Εθνικού Μετώπου στην Ελλάδα και του έφερε στο κυβερνών κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Θυμάσαι και εκείνη τη φράση που χρησιμοποιούσες «είναι δύσκολο να σε αγαπάνε οι μαλάκες»; Όταν ένας Έλληνας δημοσιογράφος και διευθυντής ραδιοφωνικού σταθμού την χρησιμοποίησε αστειευόμενος για τον πρωθυπουργό ο Σαμαράς έβαλε την Μαρία Σπυράκη να ζητήσει την παραίτησή του. Και ας το είχε κάνει πρώτο το γαλλικό περιοδικό L’Express. Και ας ήταν στα στόματα της μισής Ελλάδας.

Την Σπυράκη μάλλον δεν θα την ξέρεις αλλά ήταν μια δημοσιογράφος του Mega που απέκρυπτε ειδήσεις για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις αποκάλυψε στη συνέχεια για να κερδίσει ψήφους.
Μπορεί να σου φαίνεται χυδαίο αλλά έτσι κάνουν πλέον οι περισσότεροι μεγαλοδημοσιογράφοι της τηλεόρασης στην Ελλάδα. Γι’ αυτό στα χρόνια του Σαμαρά, που έρχεται τώρα στο Παρίσι, η χώρα μας έπεσε κατά 14 θέσεις στην κατάταξη της Ελευθερίας του Τύπου. Αρκετά δικτατορικά, ισλαμικά καθεστώτα, που εσύ καυτηρίαζες στις σελίδες σου, απολαμβάνουνυψηλότερα επίπεδα ελευθεροτυπίας από ότι η χώρα του Αντώνη Σαμαρά. Στην Ελλάδα τα αστεία που έκανες εσύ δεν είναι ανεκτά και οι άνθρωποι που τα έκαναν είτε καταδικάζονταν σε φυλάκιση ή απειλούνταν από τη Χρυσή Αυγή και άλλα κόμματα.
Δεν θέλαμε Charlie να στείλουμε στη Γαλλία τον μοναδικό πολιτικό, του πλανήτη που σκύλεψε τη μνήμη των ανθρώπων σου, για να επιτεθεί στους μετανάστες και σε κόμματα της αντιπολίτευσης.  Αυτόν έχουμε όμως, μέχρι τις 25 Ιανουαρίου.
Γι’ αυτό σου λέμε, συγγνώμη Charlie. Δεν είμαστε όλοι τέτοιοι άνθρωποι στην Ελλάδα. Ούτε φιλοφασίστες, ούτε φιλοχουντικοί ούτε μαλάκες, που θα έλεγες και εσύ.

Κατέβασαν το Ράδιο Ηγουμενίτσα γιατί δεν σταμάτησε το “Κόκκινο”!...

Σε πανικό η ΝΔ...
Πανικός από τη Ν.Δ. Και μέσα στον πανικό τους αποδεικνύουν μέχρι που μπορεί να φθάσουν. Να δώσουν εντολή να πέσουν ραδιοφωνικοί σταθμοί επειδή ακούγεται προεκλογικά και η διαφορετική φωνή! 
 Από...
 ανάρτηση του Θάνου Αναστασίου στο fb που κυκλοφορεί από κοινοποίηση σε κοινοποίηση, μαθαίνουμε πως ζητήθηκε από υποψήφιο βουλευτή της Ν.Δ στο νομό να σταματήσει η αναμετάδοση του ραδιοφωνικού σταθμού “Στο Κόκκινο”, μέχρι τις εκλογές.

Όταν οι διευθυντής του σταθμού αρνήθηκε να το κάνει, έπεσε συνολικά το ραδιόφωνο με εντολή του ιδιοκτήτη του!

Διαβάστε τι γράφει ο ίδιος ο Θάνος Αναστασίου:

Η ιδιοκτήτρια εταιρία του Ράδιο Ηγουμενίτσα δέχεται πιέσεις από χθες να σταματήσει την αναμετάδοση του ραδιοφωνικού σταθμού Στο Κόκκινο μέχρι το τέλος των εκλογών.Σαν διευθυντής του σταθμού απέκλεισα αμέσως το ενδεχόμενο αυτό κατηγορηματικά.Η αντίδραση της εταιρίας που ανήκει το Ράδιο Ηγουμενίτσα ήταν να δώσει εντολή στον τεχνικό του σταθμού να διακόψει εντελώς την εκπομπή του σταθμού πράγμα που δεν έγινε με άρνηση του τεχνικού.Η ιστορία αυτή ξεκίνησε μετά από συνάντηση του ιδιοκτήτη με παλαιό βουλευτή και ενός υποψηφίου βουλευτή με τη νέα δημοκρατία στο νομό μας.Ζητώ τη βοήθεια όλων σας στη πιο δύσκολη στιγμή που περνά η ελεύθερη έκφραση στη περιοχή μας.

Ο αρχιφασίστας πατέρας μου και παράνομος ιδιοκτήτης της Α.Αναστασίου & Σια Ε.Ε. μόλις μου έδωσε διορία 3 ωρών να εγκαταλείψω το πατρικό μου σπίτι.Τα ονόματα της κλίκας που ζητούν την διακοπή της λειτουργίας του Ράδιο Ηγουμενίτσα είναι ο Ηλίας Βεζδρεβάνης και ο Βασίλης Γιόγιακας τουλάχιστον…

Μόλις σταμάτησε η εκπομπή του Ράδιο Ηγουμενίτσα
  mediatvnews

O Σαμαράς δεν είναι μαλάκας...

"Αν αποκαλείς κάποιον ηλίθιο ή βλαμμένο ή μαλάκα, οφείλεις παράλληλα να του αναγνωρίσεις και κάποιου τύπου ακαταλόγιστο"...
Ένας δημοσιογράφος αποκάλεσε τον πρωθυπουργό «μαλάκα» και μιας και η χώρα έχει λύσει όλα της τα προβλήματα, αυτό έγινε ξαφνικά το πρώτο...
θέμα της δημόσιας συζήτησης εν μέσω προεκλογικής περιόδου.

Όσοι υπερασπίζονται τη χρήση τέτοιων όρων στον πολιτικό διάλογο, δεν υποτιμούν μόνο την αξία της ευγένειας αλλά άθελα τους προσφέρουν κι ένα άλλοθι στους εκάστοτε αντιπάλους τους, αυτό της βλακείας.

Αν αποκαλείς κάποιον ηλίθιο ή βλαμμένο ή μαλάκα, οφείλεις παράλληλα να του αναγνωρίσεις και κάποιου τύπου ακαταλόγιστο. Επίσης, όταν μιλάμε για πρόσωπα που έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί, οφείλεις να χαρακτηρίσεις και τους περισσότερους, αν όχι όλους, τους ψηφοφόρους τους με τον ίδιο τρόπο. Ένας λαός που ψηφίζει μονίμως «μαλάκες», δεν μπορεί ταυτόχρονα να έχει πάντα δίκιο και να μην έχει φταίξει ποτέ και πουθενά.

Κατά συνέπεια, ούτε ο Σαμαράς είναι μαλάκας, ούτε ο Παπανδρέου είναι «Γιωργάκης», ούτε ο Καραμανλής είναι μπούλης. Οι πράξεις ή οι παραλείψεις τους έχουν εξ ορισμού πολιτικό χαρακτήρα και μόνο πολιτικά πρέπει να αντιμετωπίζονται.

Τέλος, όταν χαρακτηρίζεις δημόσια έναν πολιτικό σου αντίπαλο με τέτοιο τρόπο, συνήθως υπονοείς ότι εσύ είσαι ατομικά πολύ εξυπνότερος από αυτόν, κάτι που τελικά νιώθεις ότι σε καθιστά καλύτερο πολιτικό, πιο πολύ κι από την υπεροχή των ιδεών σου. Παρ' το αλλιώς γιατί στην καλύτερη θα καταντήσεις Βενιζέλος και στη χειρότερη Χρυσαυγίτης.

parapolitiki.com

Ο παρορμητικός Κ. Αρβανίτης και η αυτογνωσία Σαμαρά...

Εντάξει τον Κώστα Αρβανίτη ουτε εμεις τον συμπαθούμε ιδιαίτερα και φυσικά το να αποκαλεί μ@λ@κ@ τον πρωθυπουργό της χωρας -οποιος κι αν είναι αυτός- είναι ατόπημα έστω κι αν αυτό είναι αλήθεια. Οταν μάλιστα...
το λες και σε δημοσια εκδήλωση με την ιδιότητα του διευθυντή του Κόκκινου ραδιοσταθμου του ΣΥΡΙΖΑ, τότε δίνεις πατήματα σε ηλιθίους και στoν κάθε Σπύρο και Σπυράκη να ζητάει την παραίτησή σου φέρνοντας και το κόμμα στη δύσκολη θέση να απολογηθεί...
O Αρβανίτης αποκάλεσε «μ...κα» τον Σαμαρά, κατά την διάρκεια ομιλίας του σε εκδήλωση στην Λαμία, επικαλούμενος δημοσίευμα του γαλλικού περιοδικού L' Express: «Είναι πάρα πολύ ζόρικο για μένα να λένε τον πρωθυπουργό της χώρας μου μ..κα. Και το πρόβλημα δεν είναι ότι τον λένε, το πρόβλημα είναι ότι είναι μ...ας». Εαν ο Αρβανίτης είχε μείνει στο πρώτο σκέλος του έξυπνου.. συλλογισμού του τότε θα του βγάζαμε το καπέλο. Είναι όμως παρορμητικός και πολλές φορές ικανός για το χειρότερο (όπως τότε με την απεργία της ΕΤΕΡ στο Κοκκινο...)
Αυτό που σώζει τον Αρβανίτη και την όλη κατάσταση είναι το γεγονός οτι ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε μια στιγμή... αυτογνωσίας αν ενθυμείστε είχε αποκαλέσει τον εαυτό του μ@λ@κ@. Ηταν τον Ιούλιο του 2013 οταν σε διάγγελμα, για να ανακοινώσει πανηγυρικά την πιλοτική μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, δόθηκε στον αέρα το αμοντάριστο βίντεο όπου ο Σαμαράς έκανε σαρδάμ, διέκοψε την ομιλία του και απομακρύνθηκε από το μικρόφωνο μονολογώντας: «Γ@μώ το κεφάλι μου, μ@λ@κ@»!..»
 zoornalistas.blogspot

Πόσο Charlie είναι ο Αντώνης;...

"Καλά θα κάνει ο κ. Σαμαράς να μείνει στην Αθήνα και να αφήσει την ιδέα του ταξιδιού στο Παρίσι, αλλιώς η παρουσία του εκεί θα είναι πρόκληση στη μνήμη των θυμάτων"...
Υποκρισία και θράσος είναι δύο λέξεις που ταιριάζουν στον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος ανακοίνωσε ότι θα παραστεί αύριο στη μεγάλη Πορεία Ενότητας που θα γίνει στο Παρίσι για την υπεράσπιση των δημοκρατικών αξιών και της ελευθερίας τουΤύπου, αλλά...

και κατά του φανατισμού και της μισαλλοδοξίας.

Στην πορεία δεν θα συμμετάσχει το Εθνικό Μέτωπο της Μαρί Λεπέν, η οποία την κατήγγειλε ως «αξιοθρήνητο πολιτικό ελιγμό» εκ μέρους των κυβερνώντων Σοσιαλιστών και της δεξιάς του Νικολά Σαρκοζί.

Φυσικά η κυρία Λεπέν είναι περισσότερο ειλικρινής από τον απερχόμενο Έλληνα πρωθυπουργό, ο οποίος τις τελευταίες μέρες από το φράχτη του Έβρου και αλλού σπέρνει το ρατσιστικό δηλητήριο και καταπατά βάναυσα τις ανθρωπιστικές αρχές και αξίες. Παρότι ενστερνίζεται τις απόψεις της Λεπέν και του Μιχαλολιάκου στο μεταναστευτικό, θέμα για το οποίο, μέσω του Τάκη Μπαλτάκου, συντόνιζε την κυβερνητική κοινοβουλευτική δράση με τη Χρυσή Αυγή, τώρα θα πάει στο Παρίσι για να χύσει κροκοδείλια δάκρυα.

Ο ρατσισμός γιγαντώθηκε από την κρίση, μετατρέποντας τους μετανάστες σε αποδιοπομπαίους τράγους. Στη θεωρία αυτή έχει ποντάρει συστηματικά η παρούσα κυβέρνηση, παρά τις υποκριτικές «επιφυλάξεις» του ΠΑΣΟΚ. Η ανοχή που έδειξε η κυβέρνηση Σαμαρά στους ναζιστές της Χ.Α μέχρι που αυτή άρχισε να αυτονομείται και να προκαλεί το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα είναι χαρακτηριστική. Δεκάδες μετανάστες θύματα των ναζιστικών συμμοριών, χωρίς ποτέ να ευαισθητοποιηθεί η κυβέρνηση ή η «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη. Όλα αυτά έχουν καταγραφεί πλέον από την Ιστορία.

Καλά θα κάνει ο κ. Σαμαράς να μείνει στην Αθήνα και να αφήσει την ιδέα του ταξιδιού στο Παρίσι, αλλιώς η παρουσία του εκεί θα είναι πρόκληση στη μνήμη των θυμάτων.

Όσο για την ελευθερία του Τύπου; Οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος έχουν συνθηκολογήσει άνευ όρων με τη διαπλοκή των μιντιαρχών, οι οποίοι έχουν αλώσει κάθε έννοια ανεξάρτητης ενημέρωσης. Για να μην μιλήσουμε βέβαια για την «περιποίηση» που έχουν επιφυλάξει μέχρι σήμερα οι αστυνομικές δυνάμεις στους φωτορεπόρτερ και στην είδηση.

Ουαί υμίν γραμματείς...

efsyn.gr

Δώσε φόβο, μάστορα!...

 Είναι τόσο χοντροκομμένη, τόσο γκροτέσκα η τρομολαγνική-τρομοκρατική προπαγάνδα τους,
     ..που προκαλεί, αυτό που πάντα η υπερβολή προκαλεί: το γέλιο!
      Και στην χειρότερη περίπτωση προκαλεί την...
αδιαφορία, ή ακόμη και την αντίδραση.

     Γι αυτό, εκφοβίστε μας κι άλλο! Αντέχουμε. Μπορεί να την βρίσκουμε κιόλας! Πεισμώνουμε καλύτερα.

     Όμως αν θέλατε να μας τρομάξετε στ' αλήθεια, να μας κοπούν τα ήπατα και κάθε διάθεση γέλιου,
     ..θα έπρεπε να κάνετε έναν απολογισμό της διακυβέρνησής σας, τα πεπραγμένα σας τέλος πάντων,
     ..για να δούμε ποιό είναι το πραγματικό διακύβευμα των εκλογών, ΑΠΟ ΤΊ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ. Θα έπρεπε να μας πείτε:

     Πόσο ήταν το δημόσιο χρέος όταν αναλάβατε και πόσο είναι σήμερα;
     Πόσο ήταν το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν και πόσο έχει πέσει σήμερα;
     Πόσοι ήταν οι μισθοί και οι συντάξεις και πόσο είναι σήμερα;
     Ποιά ήταν η δύναμη και η αντοχή των ασφαλιστικών ταμείων και πόση είναι σήμερα;
     Πόσες επιχειρήσεις κλείσανε από τότε που κυβερνάτε;
     Πόσοι ήταν οι άνεργοι τότε και πόσοι είναι σήμερα;
     Πόσοι είχαν αυτοκτονήσει μέχρι τότε και πόσοι μέχρι σήμερα;
     Πόσες ήταν οι κρατικές δαπάνες για την Υγεία και την Παιδεία και πόσες είναι σήμερα;
     Κι ακόμα:
    Έχουν πέσει καθόλου από τότε οι βουλευτικές αποζημιώσεις, τα επιδόματα και τα κάθε είδους προνόμια;
      Μειώθηκαν καθόλου τα έξοδα της Προεδρίας της Δημοκρατίας, του Μεγάρου Μαξίμου, της Βουλής;
     Πόσα ήταν τελικά τα εκατομμύρια δανεικών ευρώ του Μεγάρου Μουσικής που μετακυλήθηκαν στις πλάτες των πολιτών;
     Πόσα εκατομμύρια ευρώ δανεικά χορήγησαν οι συστημικές τράπεζες στις προβληματικές επιχειρήσεις των ΜΜΕ,  και πόσα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις μπας και επιβιώσουν;
     Γιατί διορίζατε πάντα ως Υπουργούς των Οικονομικών, τσιράκια και εγκάθετους του τραπεζικού συστήματος;
     Γιατί κυβερνήσατε με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου;
     Πόσες χιλιάδες άσχετες πλην αντιλαϊκές ή ''φωτογραφικές''  τροπολογίες περάσατε ''νύχτα'' σε άσχετα νομοσχέδια;
     Πόσες φορές δεν πειθαρχήσατε σε δικαστικές αποφάσεις που δικαίωναν ομάδες εργαζομένων, ή κλάδους ολόκληρους;
     Πόσες φορές καταπατήσατε το Σύνταγμα και αλλοιώσατε πρακτικά και ουσιαστικά την μορφή του Πολιτεύματος;
     Και εν τέλει: ΤΊ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΝ ΞΑΝΑΕΚΛΕΓΟΣΑΣΤΑΝ;
   
     Αυτή είναι πραγματική τρομοκράτηση,
     ..και όχι η γιαλαντζί που εσείς κάνετε από τα εργολαβικά και άλλα κανάλια!
     Ούτε να μας τρομοκρατήσετε σωστά δεν ξέρετε!
     Παντελώς άχρηστοι.
     Και θέλετε και να σας ψηφίσουμε!...
mandatoforos

Nonews-NEWS: Άξιο πνευματικό παιδί του Μπαλτάκου...

Nonews-NEWS: Άξιο πνευματικό παιδί του Μπαλτάκου...: ... αποδεικνύεται και πάλι ο Αντώνης Σαμαράς... Την ώρα που ο πλανήτης παρακολουθεί συγκλονισμένος τις εξελίξεις μετά τη φρικτή δολοφονικ...

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ: Μια σύντομη ιστορία για το Χρήμα και την Οικονομία...

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ: Μια σύντομη ιστορία για το Χρήμα και την Οικονομία...: Αλέξ. Κανελλόπουλος *  H βασική διαδικασία οικονομικών συναλλαγών είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί, χωρίς την παρεμβολή χρήματος. Η λει...

Ο φράχτης του Σαμαρά μας έσωσε...

Την ημέρα της δολοφονικής επίθεσης στα γραφεία της σατιρικής εφημερίδας Charlie Hebdo στο Παρίσι, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς είπε «Σήμερα στο Παρίσι είχαμε μακελειό με 12 νεκρούς ενώ εδώ κάποιοι προσκαλούν ξένους μετανάστες».
Δηλαδή, ο Αντώνης Σαμαράς πιστεύει πως...
οι Σύροι πρόσφυγες με τις οικογένειές τους -που φεύγουν από την Συρία για να σωθούν από τους ισλαμοφασίστες- είναι κι αυτοί τζιχαντιστές.

Επίσης, ο Αντώνης Σαμαράς πιστεύει πως ο φράχτης του Έβρου -λες και δεν έχει άπειρα άλλα σημεία εισόδου σε όλο το Αιγαίο η χώρα μας- θα σταματήσει όποιους τζιχαντιστές θέλουν να έρθουν στην Ελλάδα.

Επίσης, ο Αντώνης Σαμαράς πιστεύει πως, αν οι τζιχαντιστές θέλουν να χτυπήσουν στην Ελλάδα, θα περάσουν με τα Καλάσνικοφ από το τελωνείο.

Μπορεί ο Αντώνης Σαμαράς να πιστεύει πως, αν έξω από τα γραφεία της Charlie Hebdo υπήρχε ένα φράχτης, οι τζιχαντιστές δολοφόνοι δεν θα είχαν σκοτώσει τους 12 Γάλλους.
Μα οι δολοφόνοι ήταν Γάλλοι πολίτες. Ποιος φράχτης θα τους σταματήσει;

Φυσικά, ο Αντώνης Σαμαράς δεν πιστεύει τίποτα από όλα αυτά που λέει. Άλλωστε, ο Αντώνης Σαμαράς είχε δηλώσει στο Παρίσι πως «Στην Ελλάδα, όμως, οι μετανάστες είναι σαν όμηροι, αφού στην ουσία αλλού θέλουν να πάνε».

Την ημέρα της άγριας δολοφονίας των 12 Γάλλων πολιτών από άλλους Γάλλους πολίτες, ο Αντώνης Σαμαράς -σαν χαρωπός μακελάρης- προσπαθεί να εκφοβίσει τους Έλληνες για να τον ψηφίσουν στις εκλογές.

Πόσο θλιβερό και μισάνθρωπο είναι αυτό.

Ο Αντώνης Σαμαράς ξέρει πως απευθύνεται σε καθυστερημένους.

Κι ο Αλέξης Τσίπρας το ξέρει. Γι” αυτό αμολούσε προχτές περιστέρια στα Θεοφάνια.

Η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει.

Η Ελλάδα δεν θα αλλάξει από τους πολιτικούς.

Η Ελλάδα θα αλλάξει από τους Έλληνες.

Βέβαια, θα πρέπει και οι Έλληνες να το θέλουν.

pitsirikos

ΜΠΛΕΞΑΜΕ ΤΑ ΜΠΟΥΤΙΑ ΜΑΣ...

Το τελευταίο σκίτσο του Wolinski ήταν αφιερωμένο στην Ελλάδα

Το τελευταίο σκίτσο του Wolinski ήταν αφιερωμένο στην Ελλάδα

Το περιοδικό Paris Match, δημοσίευσε το τελευταίο σκίτσο του Georges Wolinski, που δολοφονήθηκε χθες κατά την επίθεση στην εφημερίδα Charlie Hebdo.
Ο 80χρονος είχε εμπνευστεί από τις...επερχόμενες κρίσιμες εκλογές στην Ελλάδα, τη Μέρκελ και τον Φρανσουά Ολάντ. Στο πρώτο σκίτσο, ο Γάλλος πρόεδρος, θωπεύει δυο ξανθιές νεαρές κυρίες, λέγοντας «Καλή χρονιά. Κάθε ευχές. Η ανεργία δεν πέφτει. Η ανάπτυξη δεν ενισχύεται. Αλλά αισθάνομαι μία κινητικότητα. Μην το βάζετε κάτω. Πρέπει να οικοδομήσουμε πάνω στις θετικές δυνάμεις».Στο δεύτερο καρτούν, ο Ολάντ βρίσκεται πάνω σε μια μηχανή που έχει το σχήμα του 2015 ν να μιλά στο τηλέφωνο με την Γερμανίδα Καγκελάριο, Άνγκελα Μέρκελ; «Γειά σου Άνγκελα. Μην ανησυχείς! Οι Έλληνες πάντα σέβονταν τις δεσμεύσεις τους, δεν θα εγκαταλείψουν την Ευρωζώνη. Είμαστε στο σωστό δρόμο», της λέει, και στο επόμενο καρέ, όπου ο δρόμος γίνεται απόκρημνος και ένα όρνιο παραμονεύει, μιλώντας πλέον στον εαυτό του, αναρωτιέται: «Είναι ο σωστός δρόμος; Δε θα το ξέρω μέχρι να φτάσω στο τέλος…».


 από nonews-NEWS

Je suis Charlie

Je suis Charlie

Όταν η Γαλλία εξόπλιζε ισλαμιστές μαχητές

Από το info-war.gr     

Αρκετοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι σε όλο τον κόσμο έσπευσαν για άλλη μια φορά να συνδέσουν το σύνολο του ισλαμικού κόσμου με την τρομοκρατία, με αφορμή την αποτρόπαια τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι, η οποία σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες πραγματοποιήθηκε από ισλαμιστές.

Αυτό που θα μπορούσαν να έχουν κάνει με μεγαλύτερη ευκολία, όμως, θα ήταν να συνδέσουν τον Γάλλο πρωθυπουργό Ολάντ με ακραίες ισλαμικές ομάδες, από τις οποίες ξεπήδησε ακόμη και το κράτος του Ισλάμ.

Όπως είχε αποδείξει η εφημερίδα Monde στις 24 Αυγούστου του 2014 η γαλλική κυβέρνηση έστελνε οπλισμό, τουλάχιστον από τον Απρίλιο του 2013, σε ομάδες ανταρτών που μάχονταν στη Συρία.

Μεταξύ άλλων ο γαλλικός στρατός έστελνε αυτόματα όπλα 12.7 mm, εκτοξευτήρες ρουκετών, αλεξίσφαιρα γιλέκα αλλά και συσκευές επικοινωνίας.

Ενδεικτικό του γεγονότος ότι οι γαλλικές αρχές γνώριζαν πως τα όπλα μπορεί να κατέληγαν στα χέρια τρομοκρατών ήταν η δήλωση αξιωματούχου στην Monde, ο οποίος υποστήριζε ότι δεν στέλνουν εκρηκτικά ή άλλο «εξοπλισμό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εναντίον της Γαλλίας».

Τα όπλα υποτίθεται ότι θα κατέληγαν μόνο σε μαχητές του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA), είναι όμως γνωστό ότι εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες από αυτούς τους μαχητές πέρασαν αργότερα στις τάξεις των τζιχαντιστών.

Η στρατιωτική στήριξη της Γαλλίας σε ομάδες ακραίων ισλαμιστών γινόταν ταυτόχρονα με το γιγαντιαίοπρόγραμμα εξοπλισμού Τζιχαντιστών που χρηματοδοτούσε η Σαουδική Αραβία με τη στήριξη της Τουρκίας, της Ιορδανίας και του Κατάρ, υπό την εποπτεία της CIA.

Η παροχή του συγκεκριμένου οπλισμού έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ενίσχυση οργανώσεων που συνεργάζονταν στενά με την Αλ Κάιντα και στη συνέχεια αποτέλεσαν τον πυρήνα του ISIS.