Η απώτερη αιτία της σημερινής πολυδιάστατης κρίσης (οικονομικής, οικολογικής, πολιτικής, κοινωνικής, πολιτισμικής) είναι η συγκέντρωση εξουσίας/δύναμης στα χέρια διαφόρων ελίτ την οποία παράγει και αναπαράγει η δυναμική του συστήματος της οικονομίας της αγοράς (στη σημερινή διεθνοποιημένη μορφή του) και το πολιτικό του συμπλήρωμα, η δήθεν δημοκρατία που στηρίζεται στις αντιπροσωπευτικές μορφές διακυβέρνησης
ΑΚΟΝΙΣΤΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ, ΝΑ ΣΦΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Εάν δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα μάτια σας για να βλέπετε, τότε θα τα χρειαστείτε για να κλάψετε
Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014
Nonews-NEWS: «Πρωθυπουργός, ή απλά κομματάρχης;»...
Nonews-NEWS: «Πρωθυπουργός, ή απλά κομματάρχης;»...: To σχόλιο του Παπαδημούλη, για τη μη πρόσκληση της Δούρου από Σαμαρά... Ο Δ. Παπαδημούλης καυτηρίασε τη μη πρόσκληση της Περιφερειάρχη...
Φτύσιμο, η καλύτερη στάση απέναντι σε ακροδεξιούς και σε φασίστες...
Υπήρξαν στιγμές που ο παρουσιαστής ξεπερνούσε τα όρια και προκαλούσε,
όπως στην πρωινή εκπομπή του Παπαδάκη, στην οποία ο νεοναζί Ηλίας
Κασιδιάρης χαστούκισε την υποτιθέμενη κομμουνίστρια Λιάνα Κανέλη. Στη
συγκεκριμένη σκηνή όλο το κατηγορώ, έπεσε πάνω στον Κασιδιάρη κι όχι
αδίκως αλλά κανείς δεν πείραξε τον τηλεπαρουσιαστή που φιτίλιαζε την
ένταση.
Από την άλλη είχαμε πολλές τηλεοπτικές συζητήσεις προσώπων της αριστεράς
όπως ο Βαρεμένος, ο Κυρίτσης, ο Σκουρλέτης κι άλλοι πολλοί απέναντι σε
ακροδεξιούς/φασίστες όπως ο Γεωργιάδης, η Βούλτεψη κι ο Κρανιδιώτης κι
άλλοι πολλοί. Κάθε φορά που επεδίωκε κάποιος από την Αριστερά να
αναπτύξει μία άποψη ή να αναλύσει μία θέση του κόμματός του, πετάγονταν
σαν ελατήριο οι φασίστες με μία κουτοπόνηρη ερώτηση και έκαναν τη
συζήτηση μπάχαλο. Άντε να αποδείξεις σε έναν ανεγκέφαλο πως δεν είσαι
ελέφαντας. Με τη προβοκατόρικη στάση που κρατούσαν οι ακροδεξιοί και οι
φασίστες της τωρινής κυβέρνησης, χανόταν η ουσία της συζήτησης,
προκαλούταν μία σύγχυση και δε μαθαίναμε ποτέ καθαρά (όσοι ενημερώνονται
μόνο από τα συστημικά τηλεοπτικά κανάλια) τις απόψεις και τις στάσεις
της αντιπολίτευσης. Στη συνέχεια περνούσε στον κόσμο η παραπληροφόρηση
πως επικρατεί μία πολυφωνία και μία ανωριμότητα στο αντίπαλο στρατόπεδο.
Πως ένας παππούλης που ψηφίζει τόσα χρόνια συντηρητικά και κλαίει για
το πετσόκομμα της σύνταξής του, θα μάθει την άλλη άποψη ή την άλλη
πρόταση που δίνεται (το αν θα εφαρμοστεί ή όχι είναι άλλο θέμα);
Το θέμα όμως ήταν πως οι εκπρόσωποι της Αριστεράς δε συνειδητοποιούσαν
το λάθος που έκαναν με το να δίνουν σημασία στις κουτοπονηριές των
ακροδεξιών. Τη λύση την έδωσε ο Νίκος Μπογιόπουλος σε μία πρωινή εκπομπή
του Alpha στις 18 Οκτωβρίου. Την ώρα που πήγε να αναπτύξει έναν
προβληματισμό και να αναλύσει μία πραγματικότητα (θα την αναφέρω
παρακάτω), πετάχτηκε ο Φαήλος Κρανιδιώτης και τον ρώτησε με ειρωνικό
ύφος για το που θα βρουν τα λεφτά (συγκεκριμένα ρώτησε αν θα γίνει με
δανεικά η αποκατάσταση).
Πριν φτάσουμε όμως σ' αυτό το κρίσιμο σημείο, ακούσαμε την ψύχραιμη
ανάλυση του Νίκου Μπογιόπουλου όσον αφορά την κατάσταση της Ελλάδος κι
ακολούθησε η απελπιστική ειρωνεία του Κρανιδιώτη, ο οποίος πέταξε και
μία Β.Κορέα στην ομιλία του για να προκαλέσει μία ακόμη σύγχυση (ο
ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει την Ελλάδα Β.Κορέα). Όταν ο λόγος δόθηκε ξανά στον Νίκο
Μπογιόπουλο, ο Κρανιδιώτης του επιτέθηκε με την ειρωνική αυτή ερώτηση.
Την έκανε μάλιστα τρεις φορές με τον φόβο φανερό στο πρόσωπό του.
Αναρωτήθηκε μάλιστα γιατί δε παίρνει καμία απάντηση. Ευτυχώς η στάση του
Μπογιόπουλου ήταν πολύ ώριμη και ξεκάθαρη. Αγνόησε την ηλίθια ερώτηση
του φασίστα και συνέχισε την ανάλυσή του.
Από κει βγήκαν σπουδαία συμπεράσματα. Ένα απ' αυτά είναι πως χάθηκαν
αρκετά δισεκατομμύρια από τις ελληνικές τράπεζες. Επίσης πως οι
δισεκατομμυριούχοι της Ελλάδος αυξήθηκαν από εννιά σε έντεκα και η
περιουσία τους εκτοξεύθηκε από τα 16 δισεκατομμύρια στα 18. Τέλος
συμπλήρωσε πως αυξήθηκε ο δημόσιος πλούτος που κατέχουν.
Με λίγα λόγια ο Νίκος Μπογιόπουλος, ο οποίος κατακρίθηκε για την
μετεγκατάστασή του στον Real fm, αγνοώντας τον φασιστάκο σύμβουλο του
Αντώνη Σαμαρά, πρόσφερε στον κόσμο τροφή για σκέψη και προβληματισμό.
Έδωσε τη λύση στην προβοκατόρικη συμπεριφορά των ακροδεξιών, το
φτύσιμο.
Είναι σημαντικό λοιπόν από τώρα και στο εξής, όταν θα ξανασυμπέσουν
ακροδεξιοί με αριστερούς, οι δεύτεροι να αγνοήσουν τις ηλίθιες απορίες
των πρώτων για να μπορλεσουν έτσι να μεταφέρουν στο κόσμο
προβληματισμούς που θα τους δώσουν λύσεις σε αρκετά θέματα μα πάνω απ'
όλα να ερμηνεύσουν την πραγματικότητα με στοιχεία που δε προέρχονται από
την Β.Κορέα (όπως σαρκαστικά ανέφερε ο Μπογιόπουλος απέναντι στις
ειρωνείες του Κρανιδιώτη) αλλά από στατιστικές εταιρίες που υπηρετούν
στην καρδιά του καπιταλισμού και κρύβονται από τα συστημικά μέσα μαζικής
ενημέρωσης.
Καλό είναι να απολαύσετε το βίντεο, να παρατηρήσετε τη ψυχραιμία του
Νίκου Μπογιόπουλου και να ευχαριστηθείτε τον πανικό που κυρίευσε τον
Κρανιδιώτη όταν αντιλήφθηκε πως ο γνωστός δημοσιογράφος δεν έπεσε στην
παγίδα του. (πατήστε εδώ)
Laternative
Πολιτικαντισμοί: Δεν προσκλήθηκε η Περιφέρεια Αττικής στην έκτακτη σύσκεψη για τις καταστροφικές πλημμύρες
«Η ενέργεια αυτή είναι αποκαλυπτική του πώς αντιλαμβάνεται η σημερινή
κυβέρνηση το ρόλο και την αποστολή της δευτεροβάθμιας Τοπικής
Αυτοδιοίκησης. Ως ρόλο εκτελεστικού βραχίωνα, συμπληρωματικού της
κεντρικής εξουσίας, χωρίς λόγο» Όπως αναφέρει η «Δύναμη Ζωής»:
«Ολοκληρώθηκε σήμερα τις πρώτες πρωϊνές ώρες η έκτακτη σύσκεψη στο Κέντρο Επιχειρήσεων Πολιτικής Προστασίας, για την εκτίμηση της κατάστασης από τις πλημμύρες στην Αττική, υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Α. Σαμαρά. Στη σύσκεψη όπου μετείχαν υπηρεσιακοί και αρμόδιοι φορείς, δεν προσκλήθηκε να λάβει μέρος η Περιφέρεια Αττικής.
Η ενέργεια αυτή είναι αποκαλυπτική του πώς αντιλαμβάνεται η σημερινή κυβέρνηση το ρόλο και την αποστολή της δευτεροβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ως ρόλο εκτελεστικού βραχίωνα, συμπληρωματικού της κεντρικής εξουσίας, χωρίς λόγο.
Πρόκειται για μία αντιμετώπιση που εντάσσεται σε έναν προεκλογικού τύπου σχεδιασμό, ο οποίος απάδει της κρισιμότητας της δύσκολης συγκυρίας.
Σήμερα, που οι πολίτες των δήμων της Αττικής μετρούν τις πληγές που άφησαν πίσω τους οι πλημμύρες, βρισκόμαστε μπροστά σε μια πολιτική αποκλεισμών για προφανή μικροκομματικά οφέλη. Μια πολιτικάντικη πολιτική που ευθύνεται για το γεγονός ότι εν έτει 2014 η αντιπλημμυρική προστασία παραμένει ζητούμενο.
Σήμερα εκείνο που χρειάζεται είναι η καταγραφή των προτεραιοτήτων, η άμεση δρομολόγηση των αποζημιώσεων καθώς και η επείγουσα προώθηση μέτρων αντιπλημμυρικής θωράκισης. Αυτές είναι οι υπηρεσίες που αναμένουν οι πολίτες από έναν σύγχρονο δημόσιο μηχανισμό και όχι παλαιοκομματικές αντιλήψεις για δημιουργία εντυπώσεων στα συντρίμμια κατεστραμμένων περιουσιών».
«Ολοκληρώθηκε σήμερα τις πρώτες πρωϊνές ώρες η έκτακτη σύσκεψη στο Κέντρο Επιχειρήσεων Πολιτικής Προστασίας, για την εκτίμηση της κατάστασης από τις πλημμύρες στην Αττική, υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Α. Σαμαρά. Στη σύσκεψη όπου μετείχαν υπηρεσιακοί και αρμόδιοι φορείς, δεν προσκλήθηκε να λάβει μέρος η Περιφέρεια Αττικής.
Η ενέργεια αυτή είναι αποκαλυπτική του πώς αντιλαμβάνεται η σημερινή κυβέρνηση το ρόλο και την αποστολή της δευτεροβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ως ρόλο εκτελεστικού βραχίωνα, συμπληρωματικού της κεντρικής εξουσίας, χωρίς λόγο.
Πρόκειται για μία αντιμετώπιση που εντάσσεται σε έναν προεκλογικού τύπου σχεδιασμό, ο οποίος απάδει της κρισιμότητας της δύσκολης συγκυρίας.
Σήμερα, που οι πολίτες των δήμων της Αττικής μετρούν τις πληγές που άφησαν πίσω τους οι πλημμύρες, βρισκόμαστε μπροστά σε μια πολιτική αποκλεισμών για προφανή μικροκομματικά οφέλη. Μια πολιτικάντικη πολιτική που ευθύνεται για το γεγονός ότι εν έτει 2014 η αντιπλημμυρική προστασία παραμένει ζητούμενο.
Σήμερα εκείνο που χρειάζεται είναι η καταγραφή των προτεραιοτήτων, η άμεση δρομολόγηση των αποζημιώσεων καθώς και η επείγουσα προώθηση μέτρων αντιπλημμυρικής θωράκισης. Αυτές είναι οι υπηρεσίες που αναμένουν οι πολίτες από έναν σύγχρονο δημόσιο μηχανισμό και όχι παλαιοκομματικές αντιλήψεις για δημιουργία εντυπώσεων στα συντρίμμια κατεστραμμένων περιουσιών».
Ο πισωκολλητός γαμόμανος που κάνει τις γυναίκες Juke Box με Πάριο
Κατουρήστε και λίγο πια!
Οι μεγάλοι μας συγγραφείς της γενιάς του πολυτεχνείου είναι
θεούληδες του σεξ και μεταφέρουν το κληρονομικό τους χάρισμα στους επίγονους τους.
Ο Τατσόπουλος έχει πηδήξει τη μισή Αθήνα και ο φίλος του ο
Χειμωνάς απειλεί ότι θα γαμήσει την μάνα άγνωστης του από τον κώλο και αυτή θα
τραγουδήσει Πάριο.
Μα γιατί Πάριο; Τόσα κωλοτράγουδα υπάρχουν. Γιατί να
τραγουδά η καψερή Πάριο;
Προφανώς ο Χειμωνάς πιστεύει ότι οι κώλοι είναι Juke Box όπου αντί για κέρμα
βάζει το εργαλείο του και να σου ο Πάριος.
Έχει όμως κάποια ιδιαίτερη προτίμηση ο τομεάρχης πολιτισμού
του ΠΑΣΟΚ σε κάποιο τραγούδι του Πάριου;
Μάλλον θα του πήγαινε το «σαν τρελό φορτηγό με τα φρένα
σπασμένα» γιατί προφανώς δεν έχει σώας τας φρένας.
Σε τι αναφέρομαι; Μα στο δημόσιο διάλογο του στη σελίδα του
στο Facebook όπου
απόδειξε του λόγου το αληθές του σχολίου μιας γυναίκας που απέκρουσε δικό του
σχόλιο λέγοντας του «Μόκο να πείτε στην μανούλα σας που σας έμαθε τρόπους»
Και απάντησε ο τομεάρχης πολιτισμού: «το λέω στη δικιά σου
μάνα όταν τη γαμάω από τον κώλο και τραγουδάει Πάριο»
Δε λέω. Το γαμήσι, κάθε είδους, μπορεί να είναι πολιτισμός.
Το συναινετικό.
Ο σεξισμός δεν είναι πολιτισμός.
Φανταστείτε κάποιον στο λεωφορείο να γυρνάει και να λέει σε κάποια
κυρία βούλωσε το, εκείνη να τον λέει ανάγωγο που δεν του έμαθε η μητέρα του
τρόπους και αυτός να γυρνάει και να της λέει «Το λέω στη δικιά σου μάνα που
όταν τη γαμάω τραγουδά Βολάνη»
Το κοινωνικά μέσα δικτύωσης μπορεί να είναι τόσο δημόσια όσο
και τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας.
Φανταστείτε λοιπόν την αντίδρασή σας μπροστά σε μια τέτοια
σκηνή.
Όχι ότι σπανίζει. Αλλά αποτελεί μια κάποια έκπληξη όταν το
ακούς από τον τομεάρχη πολιτισμού του παραπαίοντος συγκυβερνώντας κόμματος και
για δεκαετίες κόμματος και συστήματος εξουσίας.
Πολλά πέη, πάρα πολλά πέη. Λέτε για αυτό το ΠΑΣΟΚ να παραπαίει;
Αλλά ας αφήσουμε αυτούς τους Σεφερλισμούς για συγγραφείς του
βάθος του Χειμωνά.
Και ας δούμε τη διαδρομή των λογοτεχνικών εκπροσώπων της γενιάς
του Πολυτεχνείου:
Ο Χειμωνάς στο ΠΑΣΟΚ και μαζί τη Σώτη Τριαντάφυλλου στο
κίνηση των 58 που προετοίμασε το έδαφος για την ΕΛΙΑ, ο Χωμενίδης στη ΔΗΜΑΡ της
κυβερνώσας Αριστεράς την οποία εγκατέλειψε όταν άρχισε να διαφαίνεται ότι δεν
θα είναι πλέον κυβερνώσα. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όλοι τους στα μεταλλαγμένα
υβρίδια του ΠΑΣΟΚΙΣΜΟΥ (να μην ξεχνάμε και την ¨πολυθεσίτρια" ακαδημαϊκό Διβάνη, το λογοτεχνικό αντίστοιχο της Παναγιωταρέας).
Και ο Τατσόπουλος, πιο έξυπνος από τους πισωκολλητούς του,
έκανε ένα πέρασμα από το ΣΥΡΙΖΑ και νταντεύει το παρεάκι του κάθε φορά που
κάποιος από αυτούς γράφει δημοσίως μια τεράστια μαλακία.
Γιατί αυτό συνιστούν αυτοί οι τύποι: Ένα παρεάκι που έχει
φάει παντεσπάνι και χαβιάρι μαζί, στις Διεθνείς Εκθέσεις και αλλού.
Το Κοσμοπόλιταν των Ελλήνων συγγραφέων της μεταπολίτευσης,
τα κάποτε άτακτα παιδιά, αντιμετωπίζοντας τον τρόμο του επερχόμενου γήρατος τους
και της κατάρρευσης του συστήματος που τους ανέδειξε και τους ύψωσε με γερανούς
και τροχαλίες μάρκετινγκ στα βάθρα της αναγνωρισιμότητας, αποφάσισε να
επισπεύσει νοητικά τη διαδικασία της γήρανσης και να ξεμωραθεί εντελώς.
Ο Χειμωνάς, παρότι ηλικιακά δεν ανήκει ηλικιακά σε αυτό τα
παρεάκι, όντας μόλις 43 ετών, έχει από την άλλη αποκτήσει ακριβώς τα ίδια
χαρακτηριστικά των συγγραφέων του πολυτεχνείου, μαζί και την πορνογεροντική
άνοια τους καθώς και την απόλυτη κοινωνική τους απάθεια. Είναι ο τελευταίος τους,
το πουλέν τους.
Καθεστωτικοί λοιπόν οι συγγραφείς της μεταπολίτευσης παλιοί
και νέοι, ταγμένοι πλέον στο να υπερασπίζονται και έμπρακτα το σύστημα εξουσίας
μιας χούντας που έχει μοναχά την ελάχιστη νομιμοποίηση ενός εκλογικού
στιγμιότυπου που έχει πλέον παρέλθει ανεπίστρεπτα, ενός συστήματος που κόβει
κώλους και γαμάει μάνες, και παιδιά και παππούδες και τα πάντα για να μπορεί
ακόμη να τρώει παντεσπάνι και χαβιάρι.
Νέοι και παλιοί, ήταν και πάντα θα είναι συστημικοί
συγγραφείς. Τώρα αποδεικνύουν ότι είναι και καθεστωτικοί και συνδικαλίζονται σε
αυτόν τον ιδιότυπο συνδικαλισμό των Ελίτ, να υπερασπίσουν τα δικά τους προνόμια
και το δικό τους lifestyle. Τώρα
που σφίγγουν οι κώλοι, οι πρώην μας προοδευτικοί διαλέγουν πλευρά: και
διαλέγουν την πλευρά του καθεστώτος. Σε αυτό άλλωστε χρωστάν τα πάντα και με
συνέπεια παρέχουν την αφοσίωσή τους στους κλεπτοκράτες. Δεν είναι δα ότι
υπερασπίζονται και κάποια αριστοκρατία. Μια αλητοκρατία υπερασπίζονται τα πιστά
σκυλιά.της.
Θέλετε μια ακτινογραφία της αναξιοκρατίας και που αυτή
οδηγεί; Ρίξτε μια ματιά στους συγγραφείς της γενιάς του Πολυτεχνείου. Στους πολιτικούς
της. Στους ακαδημαϊκούς της.
Τα βρήκαν εύκολα. Και τα γαμήσαν τη μάνα. Και τους έμεινε
συνήθειο, κουσούρι.
Ήταν εύκολο να το παίζουν προοδευτικοί κάποτε. Ήταν Lifestyle, μόδα. Και μετά το Lifestyle και η μόδα
επικράτησαν και έπνιξαν κάθε φωνή, κάθε αντίδραση, κάθε δημιουργική σπίθα μέσα
στην κουλτούρα της ευκολίας.
Ο Χειμωνάς είναι το παιδί της Lifestyle εποχής που γέννησε η γενιά του
πολυτεχνείου. Και όλοι τους είναι ένα είδος που δεν αντέχουν να ζήσουν την
αλήθεια αμασκάρευτη. Είναι γαμημένοι ταριχευτές της. Δουλειά τους πλέον είναι
να κάνουν το νεκρό να φαίνεται καλαίσθητο.
Ας δούμε λοιπόν έναν νέο
και φέρελπι συγγραφέα μας να στηλιτεύει τον ψευτοπροοδευτισμό εκείνης της εποχής
και τη σημερινή του κατάντια σε άρθρο του με τον πολύ δίκαιο τίτλο «Αριστερός
δεν είσαι φιλαράκο»:
«Από το πρωί ως το βράδυ βρίζεις και απειλείς. Ξερνάς
μίσος και κατάρες, διψάς για αίμα. Φυσικά, αν κάποιος σου απαντήσει σε ανάλογο
τόνο μυξοκλαίς και «καταγγέλλεις»
… Θεωρείς πως είσαι προοδευτικός, «ψαγμένος». Στην
πραγματικότητα όμως είσαι ultra συντηρητικός, σκλαβωμένος από μικροαστικές
αγκυλώσεις…
Πουλάς Διεθνισμό…
Έχεις έτοιμη την καραμέλα του «σεξιστή» ή του
«ρατσιστή» για όποιον διαφωνεί μαζί σου, εσύ όμως παραχωρείς στον εαυτό σου το
δικαίωμα να χρησιμοποιείς σεξιστικούς και ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς σε βάρος
όποιου κρίνεις «εχθρό της επανάστασης».
Χαρακτηρίζεις «χρυσαυγίτη» και «ακροδεξιό» όποιον διαφωνεί μαζί σου…
Χαρακτηρίζεις «χρυσαυγίτη» και «ακροδεξιό» όποιον διαφωνεί μαζί σου…
Στα δύσκολα, βγάζεις το αριστερόμετρο και τοποθετείς τον
εαυτό σου πλάι στη Ρόζα Λούξεμπουργκ και τον Τσε Γκεβάρα.
Επικροτείς καταστροφές περιουσιών, ακόμα και δολοφονίες
αθώων…
Υποστηρίζεις δυνάστες …
Δεν διστάζεις να απαξιώνεις λαούς ολόκληρους
Νιώθεις δυσανεξία στην αντίθετη άποψη. Πιο σωστά: η αντίθετη
άποψη δεν αρκεί απλώς να μην επικρατήσει, πρέπει να μην ακούγεται καθόλου.
Σκέφτεσαι ακριβώς όπως ο Τζορτζ Μπους Jr: Όποιος δεν είναι μαζί σου, είναι
εναντίον σου.
Στοχοποιείς όποιον δεν γουστάρεις. Δεν έχεις φυσικά τα
κότσια να τον αντιμετωπίσεις εσύ ο ίδιος καταπρόσωπο, οπότε ελπίζεις να κάνει
κάποιος άλλος τη βρόμικη δουλειά…
Το παίζεις «αντιτρατσιστής» αλλά στην πραγματικότητα
δεν δίνεις δεκάρα για τους μετανάστες, τους οποίους στην προσωπική σου ζωή δεν
πολυθέλεις γύρω σου. Απλώς, τους φαντασιώνεσαι ως συμμάχους σου στην
«επανάσταση» που ονειρεύεσαι.
Το παίζεις ανθρωπιστής…
Δεν κάνεις καμία πρόταση, δεν προτείνεις καμία λύση.
Απλώς λες όχι σε όλα και κυρίως στο καινούργιο…
Έχεις, αυθαίρετα, χωρίσει τον κόσμο στους δικούς σου
και τους αντιπάλους. Νταραβερίζεσαι μόνο με άτομα που έχουν τις ίδιες
εμμονές με σένα…
Και έρχεσαι και μας λες στα μούτρα πως είσαι αριστερός…
Αριστερός δεν είσαι, φιλαράκο. Φασίστας, απολιτίκ και τζάμπα
μάγκας. Αυτό είσαι.»
Σίγουρα αυτός ο συγγραφέας έχει διαγνώσει παθολογίες της αριστεράς
που έχουν να κάνουν κυρίως με τη σχεδόν πανανθρώπινη παθολογία της συγκαλυμμένης
από την υποκρισία ιδιοτέλειας.
Σίγουρα είναι κάποιος που αξίζει να διαβαστεί. Ας διαβάσουμε
λοιπόν μια από τις τελευταίες δηλώσεις του:
«Το λέω στη δικιά σου μάνα όταν τη γαμάω από τον κώλο και
τραγουδάει Πάριο»
Ατυχής στιγμή που τον κάνει να φαίνεται σα συγγραφέας του
κώλου;
Δεν το νομίζω: Πάρτε λίγο ακόμη Χειμωνά, δημόσιο Χειμωνά, αντισεξιστή
και ανεκτικότατου σε κάθε άλλη άποψη «Μαλακισμένη είσαι εσύ Γκολέμα.
Τελειωμένη, lifestyle δημοσιογραφούλα
της πούτσας.
Από την περιγραφή της ανατομίας των σεξουαλικών οργάνων δεν
θα μπορούσε φυσικά να λείπει και το …μουνί. Σε πολυάριθμα σχόλια του ο συγγραφέας
αρέσκεται στον χαρακτηρισμό μουνόπανο, αδυνατώντας να καταλάβει τη χρηστικότητα
της σερβιέτας και παρουσιάζοντας τη γυναικεία περίοδο ως κάτι το βρώμικο, όπως κάναν
οι άντρες εδώ και τόσους αιώνες.
Ένα σχόλιο μόνο για τις σεξουαλικές ύβρεις, αγαπημένες των
Ελλήνων Αντρών. Αυτές δεν απαξιώνουν μόνο το στόχο τους, αλλά το ίδιο το σεξ.
Ο Χειμωνάς στο άρθρο του «Δεν είσαι αριστερός φιλαράκο»,
περιγράφει τα συμπτώματα μιας παθολογίας την οποία γνωρίζει πολύ καλά καθώς
είναι ο ίδιος φορέας της. Όταν υπεραμύνεται λοιπόν αυτής της ψευτοαριστεράς που
λέγεται ΠΑΣΟΚ, ένα κόμμα σκληρά νεοφιλελεύθερο ήδη από τη δεκαετία του 1990,
δεν το κάνει από αφέλεια. Προστατεύει τα συμφέροντα της τάξης του, μιας τάξης
τοξικής που επανάφερε το ζήτημα της ταξικότητας στην Ελλάδα μετά από δεκαετίες.
Ο Χειμωνάς, ή μάλλον Χυμωνάς, ο χύμα συγγραφέας δεν είναι
φειδωλός στο να μας αποκαλύπτει κι άλλα για τον εαυτό του. Όπως το πώς θα ήταν ένας
τυχαίος εάν δεν είχε αυτός την καλή και εμείς την κακή τύχη να ανατραφεί από αξιόλογους
γονείς. Σε συνέντευξη του λοιπόν στη (γ)Lifo μας μιλάει για τα εσωτερικά του κίνητρα
και την έμφυτη του κλήση στη συγγραφή:
«Εγώ μικρός ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής, αλλά ήμουν τόσο
άσχετος που ευτυχώς που έγινα συγγραφέας. Πέρασα μια δύσκολη φάση στη ζωή μου
και ξαφνικά άρχισα να γράφω. Τελείως ξαφνικά, κάπου στα είκοσι έξι μου. (Η
μουσική) ήταν το άλλο μου παιδικό απωθημένο. Ήθελα ξεκάθαρα να γίνω pop star»
Ένα ψωνάκι λοιπόν που ήταν πολύ άσχετος για να γίνει
ποδοσφαιριστής και δεν κατάφερε να γίνει pop star, ένα ψωνάκι που αν δεν είχε γεννηθεί σε περιβάλλον με άκρες η
μόνη του ευκαιρία για να γίνει κάποιος θα ήταν τα talent show, αυτό το ψωνάκι λοιπόν είναι
σήμερα μεγαλοσυγγραφέας και τομεάρχης πολιτισμού. Τη φύρα που γλύτωσε το ποδόσφαιρο,
τη χρεώθηκε η λογοτεχνία και ο πολιτισμός.
Αυτή είναι η χώρα. Οι άσχετοι που πιάσαν τα πόστα. Οι
τυχάρπαστοι με τις δημόσιες σχέσεις. Οι παρέες και οι κλίκες.
Ο Χειμωνάς δεν αποτελεί καμία εξαίρεση και καμία έκπληξη.
Δεν ακολουθεί μόνο τον κανόνα της αναξιοκρατίας. Τον υπηρετεί φανατικά πλέον.
Δεν είσαι αριστερός φιλαράκο. Και δεν είσαι ούτε τσάμπα
μάγκας. Το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν ποτέ ούτε
είναι τσάμπα. Μας έχει ήδη κοστίσει δύο γενιές και θα μας κοστίσει άλλες τόσες.
Και δεν χρειάζεται να το βροντοφωνάζεις ότι γαμές μάνες. Το
έχουν νιώσει στο πετσί τους οι Έλληνες ότι το ΠΑΣΟΚ αγαπάει μάνες και παιδιά,
και γιαγιάδες και παππούδες.
Και δεν χρειάζεται να το διατυμπανίζεις ότι γαμάς κώλους.
Γνωρίζουν όλοι πλέον τι κωλόπαιδα είστε και πόσο σας αρέσει το Παρά Φύση (όχι φυσικά αυτό το Παρά Φύση) και η οθωμανικού τύπου εξουσία πάνω σε άλλους
Θα ήθελα πολύ να μην είχα κανένα ερέθισμα από τέτοιες χυδαιότητες, να μη βρωμίζει το
blog όπου έχει
επενδυθεί τόσος έντιμος πνευματικός μόχθος για τα μεγάλα ζητήματα της ανθρωπότητας.
Αλλά κρισιμότερο είναι να απαλλαχθεί η κοινωνία από τη λέρα,
απομακρύνοντας την από το πόστα όπου έχει στρογγυλοκαθήσει σαν τερηδόνα και που
νομίζει ότι γαμώντας από τον κώλο άγνωστες μάνες στο FB θα φτιάξει μια νέα ανώτερη γενιά, την
Πάρια Φυλή.
Εγώ καθώς Πάριο δεν πολυακούω, ούτε τον καθωσπρεπισμό
ασπάζομαι, θα απαντήσω με έναν άλλο στίχο στον επίδοξο pop star που μιλάει σαν τσόντα και στην
κωλοπαρέα του των εύπορων συγγραφέων και πολιτικών. Με ένα στίχο από μια μπάντα που δεν είναι pop, σε ένα τραγούδι που έχει
θυμό και δεν πουλάει θυμό όπως o
Χειμωνάς, θυμό που βγαίνει γιατί ζητάει τα δίκια και δεν υπερασπίζεται
τα άδικα όπως κάνει ο Χειμωνάς, ένα τραγούδι που κολλάει γάντι στην περίπτωση
αυτού του δήθεν Αντιφά, ψευτο-Μιλφά:
«Fuck you,
I won’t do what you tell me,
Fuck you, I
won’t do what you tell me,
Fuck you, I
won’t do what you tell me.
MOTHERFUCKER
(Χειμωνά)» (οι παρενθέσεις δικές μου)
https://www.youtube.com/watch?v=bWXazVhlyxQ
Άντε και καλό ξεχειμώνιασμα.
Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014
Ένας πρύτανης με στολή υπομοιράρχου
Ξοδεύουν το μελάνι και το σάλιο τους όσοι τα τελευταία εικοσιτετράωρα
ανακάλυψαν πως τα πανεπιστήμια έχουν καταντήσει χωματερές και επιχειρούν
να μας πείσουν πως για την κατάντια αυτή υπεύθυνοι είναι, τάχα μου,
κακομαθημένοι και βρομιάρηδες φοιτητές και άτομα ξένα στην ακαδημαϊκή
κοινότητα. Φαντασιώνονται όλοι τους πανεπιστημιακά ιδρύματα με τη μορφή
λόχου διοικήσεως και στο πλευρό τους ακαδημαϊκούς πρόθυμους να
αντικαταστήσουν την τήβεννο με τη στολή του υπομοιράρχου της Ελληνικής
Βασιλικής Χωροφυλακής.
Ξεχνούν ηθελημένα όλοι αυτοί, οι θιασώτες του άκρατου φιλελευθερισμού της εκπαίδευσης, πως η αιτία του κακού είναι ο Νόμος 4009, που έβαλε στα πανεπιστήμια τους εργολάβους της καθαριότητας και ανάγκασε τους πρυτάνεις να μπουν σε έναν μαραθώνιο διαγωνισμών, συμβάσεων, ενστάσεων, ακυρώσεων και χρονοβόρων διαδικασιών που αφήνουν τις σχολές έως και έξι μήνες να πνίγονται στα σκουπίδια.
Χθες το πρωί, από ραδιοφώνου, ένας από τους άρτι αφιχθέντες στην ελληνική πραγματικότητα δημοσιογράφος, αντικρίζοντας έκπληκτος τη χωματερή της Φιλοσοφικής, αναρωτήθηκε «...καλά, δεν βρέθηκαν 20 φοιτητές να μαζέψουν τα σκουπίδια;». Ακούγοντάς τον αναρωτήθηκα κι εγώ με τη σειρά μου. Μα καλά, δεν βρέθηκαν 20 φοιτητές να πουν όχι στον Νόμο 4009 που μετέτρεψε τα πανεπιστήμια σε τσιφλίκι των εργολάβων με τα δουλεμπορικά συνεργεία, δεν βρέθηκαν 20 φοιτητές να τσοντάρουν με το χαρτζιλίκι τους να βγουν τα έξοδα μιας και τα ταμεία των ΑΕΙ είναι μείον;
Το πρόβλημα, όμως, αγαπητέ συνάδελφε, είναι πως όταν βρέθηκαν αυτοί οι 20 φοιτητές και αντέδρασαν, οι ραδιοφωνικές σας συχνότητες τους αποκάλεσαν τραμπούκους και φασίστες. Και τότε σπεύσατε να βάλετε τη δημοσιογραφική σας υπογραφή στις συμβάσεις των πανεπιστημίων με ιδιωτικές εταιρείες security στο όνομα του νόμου, της τάξης και του face control. «Και γιατί να μπαίνουν βουλευτές στο Πανεπιστήμιο, πάω εγώ να μπω στην Κουμουνδούρου ή στο σπίτι σας;» αναρωτήθηκε ο τελών χρέη υπομοιράρχου πρύτανης για την «παράνομη εισβολή» τριών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στο «σπίτι» του. Γιατί ως σπίτι και τσιφλίκι τού εκάστοτε πρύτανη λογίζεται στις μέρες μας το πανεπιστήμιο. Ένα σπίτι περικυκλωμένο από ΜΑΤ και σεκιουριτάδες, μην τυχόν και παρεισφρήσουν ο ιός της ελεύθερης σκέψης και το μικρόβιο αμφισβήτησης.
Ένα πανεπιστήμιο σε ιδεολογική καραντίνα ονειρεύεται ο υπομοίραρχος και ο Νόμος 4009 του πρόσφερε όλα τα απαραίτητα εργαλεία να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα. Ο κατάλληλος άνθρωπος στον κατάλληλο νόμο.
Πέτρος Κατσάκος
Ξεχνούν ηθελημένα όλοι αυτοί, οι θιασώτες του άκρατου φιλελευθερισμού της εκπαίδευσης, πως η αιτία του κακού είναι ο Νόμος 4009, που έβαλε στα πανεπιστήμια τους εργολάβους της καθαριότητας και ανάγκασε τους πρυτάνεις να μπουν σε έναν μαραθώνιο διαγωνισμών, συμβάσεων, ενστάσεων, ακυρώσεων και χρονοβόρων διαδικασιών που αφήνουν τις σχολές έως και έξι μήνες να πνίγονται στα σκουπίδια.
Χθες το πρωί, από ραδιοφώνου, ένας από τους άρτι αφιχθέντες στην ελληνική πραγματικότητα δημοσιογράφος, αντικρίζοντας έκπληκτος τη χωματερή της Φιλοσοφικής, αναρωτήθηκε «...καλά, δεν βρέθηκαν 20 φοιτητές να μαζέψουν τα σκουπίδια;». Ακούγοντάς τον αναρωτήθηκα κι εγώ με τη σειρά μου. Μα καλά, δεν βρέθηκαν 20 φοιτητές να πουν όχι στον Νόμο 4009 που μετέτρεψε τα πανεπιστήμια σε τσιφλίκι των εργολάβων με τα δουλεμπορικά συνεργεία, δεν βρέθηκαν 20 φοιτητές να τσοντάρουν με το χαρτζιλίκι τους να βγουν τα έξοδα μιας και τα ταμεία των ΑΕΙ είναι μείον;
Το πρόβλημα, όμως, αγαπητέ συνάδελφε, είναι πως όταν βρέθηκαν αυτοί οι 20 φοιτητές και αντέδρασαν, οι ραδιοφωνικές σας συχνότητες τους αποκάλεσαν τραμπούκους και φασίστες. Και τότε σπεύσατε να βάλετε τη δημοσιογραφική σας υπογραφή στις συμβάσεις των πανεπιστημίων με ιδιωτικές εταιρείες security στο όνομα του νόμου, της τάξης και του face control. «Και γιατί να μπαίνουν βουλευτές στο Πανεπιστήμιο, πάω εγώ να μπω στην Κουμουνδούρου ή στο σπίτι σας;» αναρωτήθηκε ο τελών χρέη υπομοιράρχου πρύτανης για την «παράνομη εισβολή» τριών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στο «σπίτι» του. Γιατί ως σπίτι και τσιφλίκι τού εκάστοτε πρύτανη λογίζεται στις μέρες μας το πανεπιστήμιο. Ένα σπίτι περικυκλωμένο από ΜΑΤ και σεκιουριτάδες, μην τυχόν και παρεισφρήσουν ο ιός της ελεύθερης σκέψης και το μικρόβιο αμφισβήτησης.
Ένα πανεπιστήμιο σε ιδεολογική καραντίνα ονειρεύεται ο υπομοίραρχος και ο Νόμος 4009 του πρόσφερε όλα τα απαραίτητα εργαλεία να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα. Ο κατάλληλος άνθρωπος στον κατάλληλο νόμο.
Πέτρος Κατσάκος
Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014
Nonews-NEWS: Τα κουρέλια οι Έλληνες μιλάνε κιόλας;...
Nonews-NEWS: Τα κουρέλια οι Έλληνες μιλάνε κιόλας;...: Μας το είπαν και αυτό οι φιλάνθρωποι και συνάνθρωποι Ευρωπαίοι … Δεν ισχύει ο...
the unbalanced evolution of homo sapiens: Μόλις στο 1.8% θα ήταν το έλλειμμα χωρίς την "στήρ...
the unbalanced evolution of homo sapiens: Μόλις στο 1.8% θα ήταν το έλλειμμα χωρίς την "στήρ...: Σύμφωνα με τα αναθεωρημένα στοιχεία της Eurostat για το 2013 globinfo freexchange “ Σύμφωνα με την επανεκτίμηση των...
Στημένο παιχνίδι για να περάσει το νέο μνημόνιο
Για όσους πιστεύουν ότι οι Ευρωπαίοι θα εγκαταλείψουν τόσο εύκολα την
συγκυβέρνηση να ξέρουν ότι η διαπλοκή περιλαμβάνει και Ευρωπαίους
νοματαίους. Πρέπει να είσαι αφελής να νομίζεις ότι τις μπίζνες τις έκαναν
εν αγνοία τους.
Το σημερινό παιχνίδι Βρυξελλών-Βερολίνου θυμίζει όσα συνέβησαν το 2010, όταν η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ έκανε χαρακίρι, με τις αλλεπάλληλες δηλώσεις του Γ. Παπακωνσταντίνου και άλλων υπουργών ότι η χώρα βρίσκεται σε πτώχευση και πως η προηγούμενη κυβέρνηση αλλοίωσε τα δημοσιονομικά στοιχεία, με αποτέλεσμα να υποστεί η Ελλάδα μια άγρια επίθεση των αγορών.Από www.efsyn.gr
«Ανήσυχη» η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αποφάσισε να «στηρίξει» την ελληνική κυβέρνηση μετά τις αρνητικές αντιδράσεις των αγορών, θυμίζοντας την κινδυνολογία των αξιωματούχων της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ του 2010 που προκάλεσε τον δανεισμό με τους γνωστούς σκληρούς όρους.
Νέου τύπου μνημόνιο, «κομμένο και ραμμένο» στα μέτρα της προληπτικής γραμμής χρηματοδοτικής στήριξης, προς την οποία οδεύει η Ελλάδα, ετοιμάζουν οι Ευρωπαίοι δανειστές.
Μετά τη δημοσιοποίηση των stress tests στις 26 Οκτωβρίου και την ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης της τρόικας,
θα οριστικοποιηθούν οι όροι και οι προϋποθέσεις, με τα οποία θα
συνεχιστεί ο δανεισμός της χώρας, καθώς ουδείς -εντός και εκτός της
χώρας- πιστεύει πλέον ότι Ελλάδα μπορεί να καλύψει τις δανειακές της ανάγκες από τις διεθνείς αγορές.
Η τρόικα επιστρέφει ενισχυμένη και αγριεμένη στις αρχές Νοεμβρίου, και η κυβέρνηση καλείται πλέον να επιδοθεί σε αγώνα δρόμου, προκειμένου να εφαρμόσει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει.
Οι δανειστές έχουν ξεκαθαρίσει ότι, αν δεν ολοκληρωθεί επιτυχώς ο εν εξελίξει έλεγχος, δεν πρόκειται να ανοίξει ουσιαστικά η διαπραγμάτευση για το μέλλον της χώρας μετά το τέλος του ευρωπαϊκού σκέλους του μνημονίου τον προσεχή Δεκέμβριο.
Το παιχνίδι ήταν «στημένο»
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε χθες στη δημοσιότητα δήλωση του Φινλανδού επιτρόπου Γίρκι Κατάινεν,
με την οποία τάσσεται επίσημα και ευθέως υπέρ της συνέχισης της
στήριξης προς την Ελλάδα μετά την ολοκλήρωση του τωρινού προγράμματος,
«σε πολύ στενή συνεργασία με τις ελληνικές αρχές»…
Αφορμή για την εκδήλωση στήριξης του Γ. Κατάινεν προς την Ελλάδα με ένα νέο μνημόνιο είναι, όπως υποστήριξε ο εκπρόσωπός του Σάιμον Ο’Κόνορς, οι ανησυχίες που έχουν προκαλέσει στην Κομισιόν οι αρνητικές αντιδράσεις των αγορών…
Είναι φανερό ότι το παιχνίδι ήταν στημένο εδώ και καιρό, τόσο από την
πλευρά της συγκυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ όσο και από τις Βρυξέλλες που
ακολούθησαν τις εντολές της Αν. Μέρκελ. Αλλωστε, ο Φινλανδός επίτροπος
που έχει προσωρινά το χαρτοφυλάκιο των οικονομικών υποθέσεων, το οποίο θα αναλάβει ο Γάλλος Πιερ Μοσχοβισί,
έχει στενές σχέσεις με την καγκελάριο και ακολουθεί πιστά την πολιτική
της… Μέσω του Γ. Κατάινεν, η Αν. Μέρκελ έδωσε το χέρι βοήθειας που
περίμενε ο κυβέρνηση για να βγει από το αδιέξοδο που έχει βρεθεί,
υποσχόμενη έξοδο από το Μνημόνιο και προσφυγή για δανειοδότηση στις αγορές…
Το σημερινό παιχνίδι Βρυξελλών-Βερολίνου θυμίζει όσα συνέβησαν το 2010, όταν η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ έκανε χαρακίρι, με τις αλλεπάλληλες δηλώσεις του Γ. Παπακωνσταντίνου και άλλων υπουργών ότι η χώρα βρίσκεται σε πτώχευση και πως η προηγούμενη κυβέρνηση αλλοίωσε τα δημοσιονομικά στοιχεία, με αποτέλεσμα να υποστεί η Ελλάδα μια άγρια επίθεση των αγορών.
Η διαφορά είναι ότι τότε οι εταίροι δεν στήριξαν τον Γ. Παπανδρέου όπως σήμερα το δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλου και δεν υπήρξε, όπως σήμερα, συνεργασία μεταξύ των δύο πλευρών.
Συγκυβέρνηση: "Που παν τα τέσσερα";
Γράφει ο Διογένης ο Κυνικός
Τι
μαθαίνει κανείς σε αυτή τη χώρα… Και μεγάλη σημασία έχει και το από
ποιον το μαθαίνεις… Τι μάθαμε λοιπόν χθες; Ότι «οι διεθνείς αγορές
είναι πολλές φορές νευρικές στις αντιδράσεις τους»… Και ποιος μας το
έμαθε αυτό; Μα ο πανεπιστημιακός δάσκαλος, αυτός που «άφησε εκατομμύρια
στην μπάντα», που απορρίπτει προτάσεις για να παραμείνει στην χώρα μας
και να κάνει το καθήκον του, ο Υπουργός Οικονομικών κ. Γκίκας
Χαρδούβελης.
Ξέρετε
είναι ο ίδιος για τον οποίο ο κ. Απ. Κακλαμάνης είπε χθες στην Βουλή
««Δεν ξέρω ποιοι υπέδειξαν ή επέβαλαν τον κ. Χαρδούβελη για υπουργό
Οικονομικών. Μπορεί να είναι πολύ ισχυροί, πάντως σίγουρα αν κρίνω από
την εμφάνιση του υπουργού, δεν σέβονται, αφού και ο ίδιος δεν σέβεται,
το κοινοβούλιο»…
Τώρα αν στην ανάλυση τους οι FinancialTimes
εκτιμούν ότι «ο κ. Α. Σαμαράς έκανε μια ριψοκίνδυνη κίνηση υποσχόμενος
στους βουλευτές τους έξοδο από το μνημόνιο μέχρι το τέλος του χρόνου
προκειμένου να κερδίσει την ψήφο εμπιστοσύνης….. η οποία του γυρίζει
μπούμερανγκ», σιγά μην επηρεάσει την άποψη του κ. Χαρδούβελη!
Ξέρετε,
οι αγορές αντιδρούν νευρικά όχι γιατί έχουν λόγους, η συγκυβέρνηση δεν
τους δίνει καμία αφορμή, αλλά επειδή μπορεί πχ να είναι στην
εμμηνόπαυση… Ή μήπως επειδή δεν πρόκειται να μας δανείσουν τα κεφάλαια
που χρειάζονται για να καλύψει η κυβέρνηση το χρηματοδοτικό κενό των
επόμενων χρόνων; Ή μήπως φοβούνται ότι οι Σαμαρο-Βενιζέλος επειδή
βλέπουν ζοφερό, μαύρο και άραχνο, το μέλλον τους, προχωρήσουν
πανικόβλητοι σε ενέργειες που δεν έχουν συμφωνηθεί; Στο κάτω κάτω γιατί
ανέλαβαν την εξουσία ως καλοί μαθητές, και ειδικά ο αντιμνημονικός κ.
Σαμαράς; Γιατί ήταν ο πιο καλός ο μαθητής για την κυρία Μέρκελ;
Πάντως
εμείς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε γιατί εκπλήσσονται στην κυβέρνηση με
τα όσα συμβαίνουν, με τις αντιδράσεις, εντός και εκτός Ελλάδος… Λέτε να
ισχύει αυτό που είχε πει ο Γάλλος Barthes ότι «Βλακεία σημαίνει να
εκπλήσσεσαι». Παρ’ όλα τα εύσημα που λαμβάνει η συγκυβέρνηση κατά
καιρούς από το εξωτερικό, το μοναδικό επίτευγμα της είναι η απόλυτη καταστροφή του Ελληνικού λαού… Τίποτα άλλο. Και επειδή είμαστε άνθρωποι που ότι υποστηρίζουμε το υποστηρίζουμε με επιχειρήματα ιδού μερικά από αυτά.
Σε
πρόσφατη έρευνα της η Credit Suisse αναφέρει ότι «το πλουσιότερο 1% του
παγκόσμιου πληθυσμού διαθέτει το 48% του παγκόσμιου πλούτου» και μάλιστα
προειδοποιεί ότι η αύξηση της ανισότητας μπορεί να οδηγήσει σε
ύφεση.... Εμείς όμως επικεντρώσαμε το ενδιαφέρον μας στην χώρας μας,
στην «ψωροκώσταινα» όπου το πλουσιότερο 1% των Ελλήνων κατείχε το 2000 το 54,1% του πλούτου, το 2007 το 48,6% και το 2014 το 56,1%!!!
Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη της ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ
σας κύριοι της συγκυβέρνησης; Εν μέσω κρίσης, εν μέσω ανθρωπιστικής
καταστροφής, όταν άνθρωποι δεν έχουν να φάνε, όταν παιδιά λιποθυμούν από
την ασιτεία, οι πλουσιότεροι Έλληνες όχι δεν έχασαν δραχμή, σιγά μην
έχαναν ευρώ, αλλά σε σχέση με το 2007 αύξησαν τον πλούτο τους κατά
σχεδόν 6%!!! Άραγε στον πλούτο τους να περιλαμβάνει η έκθεση της
Ελβετικής Τράπεζας και τα όσα αγοράζουν ή θα αγοράσουν σε εξευτελιστικές
τιμές από το ΤΑΙΠΕΔ; Γιατί ξένοι επενδυτές που να έρθουν… Επιτρέπουν οι
ολιγάρχες; Η συνταγή είναι: αγοράζει φθηνά ο ντόπιος πλουτοκράτης, και
στην συνέχεια έρχεται ο ξένος που δείχνει στην «ευγνωμοσύνη» του στον
εγχώριο συνάδελφο του! Και το δημόσιο ας μένει με τα φραγκοδίφραγκα…
Τελικά το
μόνο που είναι αδύνατο για τον κ. Σαμαρά και το οικονομικό επιτελείο
είναι ότι η νευρική αντίδραση των αγορών οφείλεται πέρα από τις βλακείες
που κάνουν στο ότι η Ελλάδα προχωρά, αν προχωρά, τις μεταρρυθμίσεις με
ρυθμό χελώνας… Και γιατί; Μα γιατί οι αλλαγές που έπρεπε να γίνουν εδώ
και χρόνια, για να γίνουν πρέπει να σπάσουν αυγά… Και ποιος έχει την
πολιτική ανδρεία να το πράξει; Οι πολιτικοί «κωλοτούμπες»;
Εδώ η
τρόικα ένα πράγμα πήγε με το ζόρι να μεταρρυθμίσει και αυτό ήταν το
μαύρο χρήμα των κομμάτων και τελικά τι έγινε; ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία
έκαναν ότι τους βολεύει… Πέρασαν ακόμη και χθες τις αλλαγές που τους
βόλευαν, για ανώνυμα κουπόνια μέχρι 150.000 € ετησίως και για ενισχύσεις
από Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου . Πέρασαν ακόμη και το ακατάσχετο
του 40% της κρατικής χρηματοδότησης προς τα κόμματα! Γιατί; Μα όπως
αναφέρει η αιτιολογική έκθεση της βουλευτικής τροπολογίας πρέπει να
υπάρχει ένα ελάχιστο διασφαλισμένο έσοδο στα πολιτικά κόμματα που
πληρούν τις προϋποθέσεις του νόμου για κρατική χρηματοδότηση, ώστε να
μπορούν να εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητά τους. Γιατί; Μα γιατί οι τράπεζες
τους έπαιρναν τα χρήματα λόγω των θαλασσοδανείων που τους είχαν
δώσει!!! Καλές οι τροπολογίες για αμνήστευση όσων ενέχονται στα
κομματικά θαλασσοδάνεια αλλά ποιος ξέρει τι γίνεται αύριο… Τουλάχιστον
οι τραπεζίτες πρέπει να δείξουν ότι εισπράττουν κάτι…
Και αυτά
είναι μόνο ένα μόνον μικρό δείγμα του τι κάνει ή δεν κάνει η κυβέρνηση.
Επίσης μπούμερανγκ θα της γυρίσει και η υπόθεση της Χρυσής Αυγής… Γιατί
πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι οι διώξεις γίνονται για να εξυπηρετηθούν
οι σκοποί της κυβέρνησης ώστε να διατηρηθεί στην εξουσία, πχ
«γνωμάτευση» Ε. Βενιζέλου για τις αναγκαίες ψήφους για την εκλογή
Προέδρου της Δημοκρατίας.
Όμως το
χειρότερο δεν είναι η άποψη του κόσμου. Είναι αυτό που έγραψε ο
Εισαγγελέας κ. Ντογιάκος στο σκεπτικό του για τις διώξεις εναντίον της
Χρυσής Αυγής: «κάθε πολιτικό κόμμα ασφαλώς και είναι δυνατόν να
χαρακτηριστεί εγκληματική οργάνωση είτε στο σύνολό του, είτε ως τα
επιμέρους εκείνα πρόσωπα τα οποία με την κάλυψη του πολιτικού μανδύα
ενεργούν κατά τρόπο ποινικά κολάσιμο»…. Βλέπετε εκεί στην Νέα
Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ τι σας περιμένει… Γιατί δεν μπορεί, μια
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ή όποια άλλη, όλο και κάτι ποινικά κολάσιμο θα βρει ότι
έχετε κάνει!... Περαστικά σας κύριε Σαμαρά, κύριε Βενιζέλο και σε
όλους τους άλλους… Δώσατε το σκοινί για να σας «κρεμάσουν»…
anemosantistasis
Γκουβέρνικα..
Όταν η προδοσία γίνεται Τέχνη
''Όχι'' στο να δοθούν οι Γερμανικές αποζημιώσεις για τις σφαγές στο Δίστομο, στα Καλάβρυτα, στην Φραγκίστα, στο Καρπενήσι, στην Μακρακώμη και σε δεκάδες άλλα χωριά ψήφισαν οι:
ΝΔ
Μανώλης Κεφαλογιάννης, Μαρία Σπυράκη, Ελίζα Βόζεμπεργκ, Γιώργος Κύρτσος,
Θοδωρής Ζαγοράκης
ΕΛΙΑ
Εύα Καϊλή, Νίκος Ανδρουλάκης
ΠΟΤΑΜΙ
Γιώργος Γραμματικάκης, Μιλτιάδης Κύρκος
''Ναι'' ψήφισαν οι:
ΣΥΡΙΖΑ
Μανώλης Γλέζος, Σοφία Σακοράφα, Δημήτρης Παπαδημούλης, Κωνσταντίνα Κούνεβα,
Γιώργος Κατρούγκαλος, Κωνσταντίνος Χρυσόγονος
ΚΚΕ
Κωνσταντίνος Παπαδάκης, Σωτήρης Ζαριανόπουλος
ΑΝΕΛ
Νότης Μαριάς
Η συζήτηση και η ψηφοφορία έγινε σε κλειστή συνεδρίαση των συντονιστών της Επιτροπής Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου.
mandatoforos
Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014
Όταν οι λευκοί χειροκροτούν τους κόκκινους...
Πρώτα αμφισβήτησε τον όρο ανθρωπιστική
κρίση. Εν συνεχεία μπήκε στην ουσία, απευθυνόμενη στον ΣΥΡΙΖΑ. Χαλάτε
τον κόσμο για είκοσι χιλιάδες άστεγους. Η...
ανθρωπιστική κρίση που λέτε εσείς ότι αγκαλιάζει εκατομμύρια κόσμο. Λέτε, φτωχοποιείται ο λαός, χαμός, ο άλλος πιστεύει ότι είναι πέντε εκατομμύρια νεκροί στην Ελλάδα. Αυτά, για να πείσει προφανώς ότι ενώ μεγαλοποιούν οι συριζαίοι τις συνέπειες της κρίσης, προτείνουν πολύ αδύναμα μέτρα για την αντιμετώπισή της.
Απέσπασε έτσι μερικά δεξιά γέλια που έγιναν χειροκροτήματα όταν κατηγόρησε τους δεξιούς ότι είναι αχάριστοι γιατί επιτίθενται στον ΣΥΡΙΖΑ. Διότι μπορεί το πρόγραμμά του να μιλάει για σοσιαλισμό και τέτοια, αλλά είναι σαν τον κουραμπιέ: Αν τινάξεις την άχνη, δεν μένει τίποτε. Και στο σημείο αυτό έπεσε τέτοιο χειροκρότημα, που η ομιλήτρια να αισθανθεί την ανάγκη να τους ανακαλέσει -δις μάλιστα- στην τάξη. Μη χειροκροτάτε, μη χειροκροτάτε!
Χειροκρότησαν όμως. Κι αυτό, όσες μέρες κι αν πέρασαν από την ψήφο εμπιστοσύνης, δεν γίνεται να περάσει έτσι. Διότι όταν η εκπρόσωπος του κόμματος της εργατικής τάξης ενθουσιάζει χειροκροτηδόν τους εκπροσώπους της πιο ακραίας Δεξιάς, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν. Ή δούλεψε σχέδιο οργανωμένου χειροκροτήματος για να προβοκάρουν τις επαναστατικές θέσεις. Ή όντως ενθουσιάστηκαν με όσα άκουγαν και αυθορμήτως κινήθηκαν τα χεράκια τους σε θέση χειροκροτήματος.
Κλαπ - κλαπ - κλαπ. Δεν είναι δυστυχώς τα βήματα των μπολσεβίκων έξω από τα χειμερινά ανάκτορα. Είναι τα χειροκροτήματα του Βορίδη, του Σταμάτη, του Άδωνι για την εκπρόσωπο. Οι λευκοί χειροκροτούν τους κόκκινους, όταν οι κόκκινοι τους εξηγούν ότι οι άλλοι δεν είναι τόσο κόκκινοι όσο εμφανίζονται. Αλλόκοτο θέαμα. Που θα πρέπει να απασχολήσει τους οπαδούς εκείνου που προειδοποιούσε: όταν ο αντίπαλος σε χειροκροτεί, πρέπει να ψάχνεσαι.
Όσο για την πολεμική ότι οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την ανθρωπιστική κρίση είναι πολύ αδύναμες, ας ανατρέξουν στον υπεράνω υποψίας Μπρεχτ: Χειρότερη απ' την αυταπάτη πως τάχα μπορούν να απομακρυνθούν οι συνέπειες των αιτίων της εξαθλίωσης χωρίς να απομακρυνθούν τα ίδια τα αίτια είναι η αυταπάτη πως αυτά τα αίτια γίνεται να πολεμηθούν χωρίς τις συνέπειες και χωριστά απ' αυτές και παραμελώντας και τα πιο αδύναμα ακόμα μέσα. Είδα πολλούς που η γνώση τους, των κακών αιτίων, τους εμπόδισε να πολεμήσουν τις κακές συνέπειες...
Θανάσης Καρτερός
ανθρωπιστική κρίση που λέτε εσείς ότι αγκαλιάζει εκατομμύρια κόσμο. Λέτε, φτωχοποιείται ο λαός, χαμός, ο άλλος πιστεύει ότι είναι πέντε εκατομμύρια νεκροί στην Ελλάδα. Αυτά, για να πείσει προφανώς ότι ενώ μεγαλοποιούν οι συριζαίοι τις συνέπειες της κρίσης, προτείνουν πολύ αδύναμα μέτρα για την αντιμετώπισή της.
Απέσπασε έτσι μερικά δεξιά γέλια που έγιναν χειροκροτήματα όταν κατηγόρησε τους δεξιούς ότι είναι αχάριστοι γιατί επιτίθενται στον ΣΥΡΙΖΑ. Διότι μπορεί το πρόγραμμά του να μιλάει για σοσιαλισμό και τέτοια, αλλά είναι σαν τον κουραμπιέ: Αν τινάξεις την άχνη, δεν μένει τίποτε. Και στο σημείο αυτό έπεσε τέτοιο χειροκρότημα, που η ομιλήτρια να αισθανθεί την ανάγκη να τους ανακαλέσει -δις μάλιστα- στην τάξη. Μη χειροκροτάτε, μη χειροκροτάτε!
Χειροκρότησαν όμως. Κι αυτό, όσες μέρες κι αν πέρασαν από την ψήφο εμπιστοσύνης, δεν γίνεται να περάσει έτσι. Διότι όταν η εκπρόσωπος του κόμματος της εργατικής τάξης ενθουσιάζει χειροκροτηδόν τους εκπροσώπους της πιο ακραίας Δεξιάς, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν. Ή δούλεψε σχέδιο οργανωμένου χειροκροτήματος για να προβοκάρουν τις επαναστατικές θέσεις. Ή όντως ενθουσιάστηκαν με όσα άκουγαν και αυθορμήτως κινήθηκαν τα χεράκια τους σε θέση χειροκροτήματος.
Κλαπ - κλαπ - κλαπ. Δεν είναι δυστυχώς τα βήματα των μπολσεβίκων έξω από τα χειμερινά ανάκτορα. Είναι τα χειροκροτήματα του Βορίδη, του Σταμάτη, του Άδωνι για την εκπρόσωπο. Οι λευκοί χειροκροτούν τους κόκκινους, όταν οι κόκκινοι τους εξηγούν ότι οι άλλοι δεν είναι τόσο κόκκινοι όσο εμφανίζονται. Αλλόκοτο θέαμα. Που θα πρέπει να απασχολήσει τους οπαδούς εκείνου που προειδοποιούσε: όταν ο αντίπαλος σε χειροκροτεί, πρέπει να ψάχνεσαι.
Όσο για την πολεμική ότι οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την ανθρωπιστική κρίση είναι πολύ αδύναμες, ας ανατρέξουν στον υπεράνω υποψίας Μπρεχτ: Χειρότερη απ' την αυταπάτη πως τάχα μπορούν να απομακρυνθούν οι συνέπειες των αιτίων της εξαθλίωσης χωρίς να απομακρυνθούν τα ίδια τα αίτια είναι η αυταπάτη πως αυτά τα αίτια γίνεται να πολεμηθούν χωρίς τις συνέπειες και χωριστά απ' αυτές και παραμελώντας και τα πιο αδύναμα ακόμα μέσα. Είδα πολλούς που η γνώση τους, των κακών αιτίων, τους εμπόδισε να πολεμήσουν τις κακές συνέπειες...
Θανάσης Καρτερός
Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014
Nonews-NEWS: Προπαγάνδα μέσω γραφημάτων στο Σκάι...
Nonews-NEWS: Προπαγάνδα μέσω γραφημάτων στο Σκάι...: Υπάρχει ένα hashtag στο twitter που λέγεται #skai_xeftiles δηλαδή «Σκάι ξεφτίλες». Εντάξει, προσωπικά μου φαίνεται πολύ τραβηγμένο αυτ...
Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014
Τελικά;
«Η υδρόγειος γυρίζει κάθε στιγμή που τ’ ανθρώπινα κεφάλια παραμένουν
ακίνητα και αγύριστα. Η ατμόσφαιρα υγραίνεται και ιδρώνει κάθε φορά που η
ανθρώπινη φιλοδοξία γι’ αλλαγή πνίγεται στην κουφόβραση και την
υγρασία. Ο ήλιος ανατέλλει και δύει όπως ακριβώς και η σελήνη και ο
άνθρωπος, όπως ακριβώς κάθε έμβιος οργανισμός. Η φύση κάνει τον κύκλο
της, το ημερόνυχτο κλωθογυρίζει κάθε εικοσιτετράωρο και οι εργατοώρες
πάνε και έρχονται βάφοντας όσους “τυχερούς” επιμένουν ακόμη και
δουλεύουν. Φαίνεται πως τίποτα δεν αλλάζει, δίχως όμως τα πάντα να
μένουν στάσιμα και ίδια. Η ισορροπία της κίνησης δεν διαταράσσεται...η
κινησιολογία του ιστορικού ατόμου όμως πανικοβάλλεται μιας και οι
κοινωνικές-οικονομικές-πολιτικές σχέσεις βρίσκονται διαρκώς σε εγρήγορση
γιατί τα ανθρώπινα γρανάζια τους πηγαινοέρχονται ασταμάτητα, εφόσον το
λάδι της κατανάλωσης και της χρηματοπιστωτικής πραγματικότητας
χαρακτηρίζεται από την ενδελέχεια της κίνησης. Αέρας αλλαγής πάντοτε θα
τριγυρνά υποτονθορίζοντας για την ύπαρξή του, όμως τα αυτιά του
ατόμου-καταναλωτή είναι γεμάτα από το τσιμέντο της καπιταλιστικής
σιγουριάς. Αυτή η σιγουριά είναι που δημιουργεί το χρέος διατήρησής της:
άνθρωποι και διαθέσεις, εικόνες και γεγονότα αναπαράγουν τις εικονικές
ψευδαισθήσεις δεσμεύοντας όποιες επιφυλάξεις και αμφιβολίες δύνανται να
γεννηθούν προκειμένου να διαταράξουν κάπως την επίπλαστη ισορροπία της
αναληθούς αυτής κίβδηλης πραγματικότητας. Μια ευτυχής αντανάκλαση αυτού
του ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ της σύγχρονης κοινωνίας είναι και το άχρωμο (πλέον) φως
της θρησκευτικότητας. Μία γερασμένη λάμπα που τρεμοπαίζει και αυτή της η
διάθεση μυρίζει τυφλή υπακοή.»
Τελικά, οι εξελίξεις γιατί φανερώνονται άοσμες στις συναισθήσεις και τα
αντανακλαστικά του σύγχρονου κοινωνού ζωής; Έπαψαν πια ακόμη και οι
υποψίες των αλλαγών να προκαλούν τα αισθητήρια του πολίτη/ατόμου; Μήπως
οι αλλαγές και πρωθύστερα οι υποψίες των εξυπηρετούν φύσει πλέον τον
αυτοσκοπό της γέννησής των;
Τα ερωτήματα τίθενται με ρητορική διάθεση καθώς οι απαιτήσεις δεν
προλαβαίνουν να αναπνεύσουν πραγμοποιώντας την ενδεχόμενη ύπαρξή τους.
Οι επιλογές προσφέρονται με αύξοντες αριθμούς και κατακλείδες
καταδικάζοντας το όποιο μέλλον άλλων επιλογών που ξεθυμαίνουν λίγο πιο’
κει:
Ι) Η κατεστημένη πολιτική συμπεριφορά του σύγχρονου
παγκοσμιοποιημένου πολίτη βαλτώνει καθώς παρασύρεται στην κινούμενη άμμο
της μακαριότητας της ετεροκατεύθυνσης όσον αφορά τον καθορισμό
προσωπικότητας και συνείδησης.
ΙΙ) Η κατεστημένη καταναλωτική συμπεριφορά του homo
consumens παραμυθιάζει με την υποσχόμενη εναλλαγή εικόνων και
μεταφράσεων όσο κραδαίνει το καρότο και το μαστίγιο της
επαναλαμβανόμενης αναμόχλευσης συγκεκριμένων στιγμών και διαθέσεων.
ΙΙΙ) Η κατεστημένη αισθητική συμπεριφορά του σύγχρονου
ανθρώπινου προϊόντος αναπαράγεται δίχως αστειότητες και αυθορμητισμό
μιας και η αβεβαιότητα του άλλου και του διαφορετικού πλασάρεται σαν
κάτι εναλλακτικό και προχωρημένο μακρυά από τη σημασία του που
μεταφράζεται σε υγεία και φαντασία.
ΙV) Η κατεστημένη διαπροσωπική συμπεριφορά του σύγχρονου
κοινωνικού όντος ασφαλίζει την ατομικότητα προσφέροντας μία φαινομενική
κοινωνικοποίηση, ενώ στην ουσία (εφόσον μπερδεύεται η μοναχικότητα με τη
μοναξιά) αποδεσμεύει το κοινωνικό μέλος από το άγχος του κοινωνικού
αλισβερισιού.
Από αυτήν την κατεστημένη λογική βίου και θεώρησης ο σύγχρονος άνθρωπος
έχει την ευκαιρία ανά πάσα στιγμή να απαγκιστρωθεί. Η ευκαιρία υπήρχε
ανέκαθεν καθότι ανέκαθεν υφίσταντο τα παραδείγματα σχέσεων εξουσίας και
εξουσιαζόμενου (υποκειμένου) και εξελίσσονται παραλλήλως. Οι διαστάσεις
των και οι πτυχές της υλοποιήσιμης εξουσιαστικής συμπεριφοράς προδίδουν
τις αιτίες και τις αφορμές προκειμένου ο πολίτης να αντικαταστήσει τον
χαλασμένο αέρα που αναπνέει με κάποιον άλλον αέρα αλλαγής. Βέβαια αυτή η
αλλαγή και οι προϋποθέσεις για να πραγματωθεί πηγάζουν από την
ανατροφοδότηση κοινών και ιδιωτικών δράσεων. Είναι αυτό που συμπυκνώνει η
φράση “Αν θες να αλλάξει ο κόσμος ας αλλάξεις πρώτα εσύ ως άνθρωπος”.
Εδώ εδράζεται και η όποια δυσκολία για να επιτευχθεί έστω ένα μικρό
βήμα παραπέρα. Δύσκολα φαίνεται πως διαφοροποιείται καθείς και καθεμιά
από τον κατεστημένο πολιτικό, καταναλωτικό, αισθητικό και διαπροσωπικό
συμπεριφορισμό. Η πρότερη κοινωνία του θεάματος έχει μεταμορφωθεί σε μία
θεαματική κοινωνική πραγματικότητα η διατήρηση της οποίας δεν εξαρτάται
πλέον από τη γενικότερη δυναμική της καπιταλιστικής επιθυμίας.
Τουναντίον, ο θρυμματισμός της θεαματικής αυτής κοινωνικής
καθημερινότητας συνίσταται στις ορέξεις του σύγχρονου φορέα/θιασώτη της.
Ο θυματοποιημένος κόσμος των καταναλωτών έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο
συνειδητότητας που τα επιχειρήματα δεν ανήκουν πια στους εξουσιαστές και
διαχειριστές της όποιας μορφής εκμετάλλευσης ανθρώπου και βίου μα στα
ίδια τα θύματα. Αυτό καταδεικνύεται περίτρανα από τον διάχυτο φόβο που
δείχνουν να διαχειρίζονται οι πολίτες ωσάν οξυγόνο, η πλειοψηφία των
οποίων επαληθεύει τη ρήτρα της φερεγγυότητας της ανελευθερίας.
Αναφορικά στα σύγχρονα νεοελληνικά δεδομένα, ο ελλαδίτης (πολίτης,
υπήκοος, ενεργός και άνεργος, μικρός και μεγάλος) επιβιώνει μέσα σε
συνθήκες αποικιοκρατικού τύπου εν καιρώ ειρήνης. Αυτή η πέραν της
λογικής πραγματικότητα της καθημερινότητας αποδεικνύει με ζήλο την
κυρίαρχη πρακτική κοινωνικής (α)συνέχειας που καλλιεργείται εδώ και
κάποια χρόνια στην Ελλάδα. Ο προσφερόμενος φόβος της ενδεχόμενης αλλαγής
της κατάστασης προστατεύει την ανασφάλεια του παρόντος. Πώς θα μπορούσε
άλλωστε να δικαιολογηθεί το γεγονός ό,τι σε όλες τις σφυγμομετρήσεις ως
καταλληλότερος για πρωθυπουργός εμφανίζεται ο αρχηγός του ενός από τα
δύο παραδοσιακά κόμματα εξουσίας (Σαμαράς); Προφανώς η σιγουριά του
μεσσιανικού τύπου μελλούμενης ανάπτυξης που ευαγγελίζονται τα κυρίαρχα
πολιτικά και διακυβερνητιά κέντρα εξουσίας δικαιώνουν την αντίληψη πως «Αισιόδοξος στις ημέρες μας είναι ο άσχημα πληροφορημένος απαισιόδοξος».
Πολλώ δε μάλλον όταν ο πρωταγωνιστής (ως θύμα και πολίτης) είναι αυτός ο
χαρακτήρας του Νεοέλληνα που επαναπαύει την ευρύτητα του γνωστικού του
πεδίου στα εξώφυλλα και του πυχιαίους τίτλους της ειδησεογραφίας
(ηλεκτρονικής και έντυπης). Αυτός ο τύπος ανθρώπου που προσποιείται
εναγωνίως το ευρωπαϊκό προφίλ θέλοντας επιμελλώς να αποκρύψει την
βαλκανική, μεσογειακή, ανατολίτικη ιδιαιτερότητά του.
Από τη στιγμή όμως που α) και παραδείγματα υπάρχουν για να εναντιώνονται
στην παράισθηση της κανονικότητας και β) έλλογο σκεπτικό που θεωρεί και
δράττει καθημερινά στο δρόμο και γ) ιστορικά υλοποιήσιμα τεκμήρια
κοινωνικού βίου που διατρέχουν την κοινωνική συνύπαρξη, ο εχθρός έχει
καταφέρει το δισυπόστατο, ήτοι άρχων και εξουσιαζόμενος εν σάρκα μία!!!
Οι ιδεολογικές περιφράξεις έχουν το ανθρώπινο δυναμικό που τις υποστηρίζει και συγκρούεται γι’ αυτές. Τα καταναλωτικά πρότυπα, μέτρα και σταθμά υποκειμενοποιούνται ενδεδυμένα τις ανθρώπινες ιδιοσυγκρασίες και ιδιαιτερότητες. Η διαπροσωπική επικοινωνία
μολονότι ξεπέρασε τους βαβελικούς ορίζοντες εν τούτοις δεν κατορθώνει
να απωθήσει τη διαμεσολάβηση και τον ετεροκαθορισμό καταδικάζοντας τον
αυθορμητισμό τής επαφής σε στείρα αντιπροσώπευση και συνακολούθως
απαξιώνοντας μέχρι καταδίκης τη φυσιολογική ετερότητα και
διαφορετικότητα. Και τέλος η αισθητική διαχείριση της καθημερινότητας
φαντάζει σαν καπλαμάς που καλύπτει εντέχνως και εξωραΐζοντας την αστική
ασχήμια της μετακαπιταλιστικής αντιμετώπισης του ευγενούς και
ποικιλότροπου κάλλους.
Αυτές οι τέσσερις πιστοποιημένες συμβάσεις (ιδεολογικοπολιτική,
καταναλωτισμός, διαπροσωπικές σχέσεις, αισθητική) συναποτελούν, κατ’
εμέ, το ογκώδες εμβαδόν της σύγχρονης νεοελληνικής κατηφούς
πραγματικότητας. Γιατί κατηφής μπορεί να δείχνει ο καταθλιπτικός, ο
μελαγχολικός, ο απαισιόδοξος, ο τηρών στάση αναμονής, ο ταπεινός ακόμη
και ο τρέφων φρούδες ελπίδες φιλόδοξος. Ανίατες ασθένειες θα μπορούσε να
ισχυριστεί κάποιος. Ανίατες φαντάζουν όσο κραυγάζει υποβόσκουσα η
αυτοαναίρεση και η τελική ανατροπή των...Είθε!
Ενίσταμαι...και αυτό γιατί “με προσευχές δεν σώζεται ο κόσμος” και “με πορδές αυγά δεν βάφονται”!
Οι απλές ιστορικότητες της καθημερινότητας είναι αυτές που
συνδυαζόμενες δημιουργούν ιστορικό και συνέχεια. Δεσμεύσεις και
υποσχέσεις, κούφια λόγια και σάλτσες απλώς επιτείνουν όποιο ενδεχόμενο
δέος απέναντι στην επιφάνεια. Ως εκ τούτου, η φαντασία για να
υλοποιηθεί (εν μέρει) απαιτεί ιδρώτα για να ρέουν ευκολότερα τα αποτελέσματα της κάθε απόπειρας, αίμα προκειμένου να πιστωθεί η ριζική αλλαγή από την παρούσα κατάσταση φυτοζωής, μαζικότητα ώστε να δικαιολογείται (πράξη τε και θεωρία) η σύγκρουση, αυθορμητισμός για να γίνονται πράγματα και πέραν των προγραμματισμένων αναγκαιοτήτων και κάποιες πρέζες από πιπεράτες καταπόσεις αέρα!
Βλέπετε επιβάλλεται να έχεις επαφή με την πραγματικότητα που θέλεις να
αλλάξεις. Μιας και η επιβαλλόμενη αντιμετώπιση ανουσιουργημάτων έχει
καταστεί πανάκεια αναφορικά στα περιεχόμενα της κάθε ημερήσιας διάταξης
(ο επαναλαμβανόμενος τυπικός καθημερινός συμπεριφορισμός καταδεικνύει
του λόγου το αληθές) ας ξεκινήσουμε αντιμετωπίζοντας τον καθρέφτη μας ως
σύμβολο υπερεξειδίκευσης των καθημερινών τινών. Άπαξ και βγαίνεις από
το σπίτι σου, αναιρείς (η παραμυθιάζεσαι με) οποιαδήποτε απόπειρα να
καλλωπίσεις το είδωλό απέναντί σου νομίζοντας πως είσαι εσύ! Όχι όμως,
γιατί όσο εσύ στέκεσαι μπροστά του το είδωλο απέναντι στον καθρέφτη
παραμένει είδωλο ευκαιριακά εμψυχωμένο από την κινησιολογία του θεατή.
Εκεί εντοπίζεται και η τυραννία της αισθητικοπολιτισμικής παραμυθίας: Το
ιστορικό άτομο δεν είναι ό,τι φαίνεται, αντιθέτως δείχνει να τείνει να
είναι αυτό που φαίνεται. Αρκεί να ενημερωθεί και ο τελυταίος αδής σε
ποιά κατάσταση λογαριάζεται ως ύπαρξη...!
xodi
Νέος Μπαλτάκος στην κυβέρνηση
Ο νέος γ.γ. Μέσων Ενημέρωσης, Στέφανος
Αναγνώστου, θεωρεί «προδότη» τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Του Δημήτρη Ψαρρά
Καθώς φαίνεται, ενισχύεται η ακροδεξιά στελέχωση του κυβερνητικού επιτελείου. Ο δημοσιογράφος Στέφανος Αναγνώστου, ο οποίος ανέλαβε τη θέση του γενικού γραμματέα Μέσων Ενημέρωσης, σύμφωνα με το επίσημο βιογραφικό του, το οποίο ασφαλώς συνέταξε ο ίδιος, υπήρξε μεταξύ άλλων συντάκτης του (φιλοχουντικού βέβαια) «Ελεύθερου Κόσμου», αλλά και συγγραφέας δύο βιβλίων. Μια ματιά στο πρώτο απ’ αυτά είναι αρκετά διαφωτιστική για τις απόψεις του στενού συνεργάτη της κυβερνητικής εκπροσώπου Σοφίας Βούλτεψη.
Εκδοση χωρίς εκδότη
Τιτλοφορείται «Φάκελος Κύπρος. Η τριλογία της προδοσίας» και πρόκειται για ένα βιβλιαράκι 96 σελίδων. Η έκδοση που συμβουλευτήκαμε δεν έχει ιδιαίτερα στοιχεία (τόπο, χρόνο και επωνυμία εκδότη), αλλά σύμφωνα με τον πρόλογό του η έρευνα που προηγήθηκε ολοκληρώθηκε το 1979. Η Εθνική Βιβλιοθήκη το κατατάσσει στο έτος 1981.
Το περιεχόμενο του βιβλίου δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για την πολιτική τοποθέτηση του νέου γενικού γραμματέα. Βασικές πηγές του είναι ο «Ελεύθερος Κόσμος», ο επίσης φιλοχουντικός και ήδη χρυσαυγίτικος «Στόχος» και το διαβόητο «Υπόμνημα» του Γεωργίου Αλφαντάκη, συνηγόρου του δικτάτορα Παπαδόπουλου στη δίκη των πρωταιτίων του πραξικοπήματος, το ίδιο που δημοσιεύει κάθε χρόνο στις 24 Ιουλίου η εφημερίδα «Χρυσή Αυγή».
Ο πρώτος στόχος του συγγραφέα είναι ο πρόεδρος Μακάριος, για τον οποίο ο κ. Αναγνώστου ισχυρίζεται ότι δεν βρισκόταν στο Προεδρικό Μέγαρο της Κύπρου την ώρα που εκδηλώθηκε το πραξικόπημα εναντίον του από τα ενεργούμενα της χούντας Ιωαννίδη. «Ο Μακάριος εγνώριζεν ότι θα εγίνετο το εις βάρος του κίνημα και είχε φροντίσει να γλυτώσει. Ποίος όμως τον επληροφόρησε;» (σ. 22). Σύμφωνα με τη θεωρία του κ. Αναγνώστου, ο Μακάριος «είχε καταφύγει από την πρωίαν της 15ης Ιουλίου εις το στρατόπεδον της ειρηνευτικής δυνάμεως του ΟΗΕ εις την Πάφον. Είχε ειδοποιηθεί εγκαίρως διά το μελετώμενον εις βάρος του κίνημα και διέφυγε χωρίς να κινδυνεύση. Ο δρόμος προς την προδοσίαν της Κύπρου είχε αρχίσει να διαγράφεται. Το πρώτο βήμα προς αυτήν είχεν ήδη γίνει». Και βέβαια τεκμήριο της προδοσίας είναι η «εθνικώς απαράδεκτη» ομιλία του Μακάριου στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στις 19.7.1974 (σ. 43).
Ο επόμενος στόχος είναι η ηγεσία της ΕΡΕ (και εν συνεχεία της Νέας Δημοκρατίας) και της Ενωσης Κέντρου (εν συνεχεία ΕΔΗΚ), καθώς και εκδότες του καραμανλικού περιβάλλοντος. Αυτοί ήταν, κατά τον κ. Αναγνώστου, εκείνοι που διέπραξαν τη δεύτερη προδοσία (την «ηθική αυτουργία» στην προδοσία, όπως αναφέρει σε άλλο σημείο). Κατονομάζονται επειδή «εδέχθησαν ως νόμιμον την εισβολήν των Τούρκων» και είναι βέβαια η Ελένη Βλάχου, ο Γεώργιος Μαύρος και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (σ. 46-49).
Για το κρίσιμο διάστημα μετά την εισβολή των Τούρκων ο συγγραφέας καταγγέλλει το πασίγνωστο φιάσκο της χουντικής επιστράτευσης, ως προϊόν διαδόσεων της… ΚΥΠ. Για το ζήτημα αυτό δεν παρέλειψε να στείλει και επιστολή στον «Στόχο» ο κ. Αναγνώστου (Αύγουστος 1977).
Αθώος ο Ιωαννίδης
Και βέβαια το κερασάκι στην τούρτα είναι η απαλλαγή του δικτάτορα Ιωαννίδη από την ευθύνη για την κυπριακή τραγωδία. Ο κ. Αναγνώστου υποστηρίζει ότι «διά την προδοσίαν της Κύπρου έγινε ευρυτάτη συνεργασία μεταξύ των αναφερθέντων προσώπων» και υπαινίσσεται ότι ο «Φάκελος Κύπρου» δεν ανοίγει για να μη δικαιωθεί ο Δημήτριος Ιωαννίδης (σ. 96).
Μήπως αδικούμε τον νέο γενικό γραμματέα; Μήπως δηλαδή επρόκειτο για ένα από τα «νεανικά αμαρτήματα», για τη χρήση των οποίων διαμαρτύρονται άλλα κυβερνητικά στελέχη, με πιο γνωστό παράδειγμα το τσεκούρι του υπουργού Υγείας; Μα είναι ο ίδιος ο κ. Αναγνώστου εκείνος που προβάλλει -προφανώς υπερηφανευόμενος γι’ αυτό- το εν λόγω πόνημά του στο ούτως ή άλλως λιτό CV του. Να δούμε τι έχει να πει σχετικά με την «προδοσία Καραμανλή» η εφευρετική πολιτική προϊσταμένη του νέου γενικού. Και πώς θα αντιδράσει η πτέρυγα του κόμματος που εξακολουθεί να φέρει το όνομα του… προδότη Εθνάρχη.
efsyn.gr
Καθώς φαίνεται, ενισχύεται η ακροδεξιά στελέχωση του κυβερνητικού επιτελείου. Ο δημοσιογράφος Στέφανος Αναγνώστου, ο οποίος ανέλαβε τη θέση του γενικού γραμματέα Μέσων Ενημέρωσης, σύμφωνα με το επίσημο βιογραφικό του, το οποίο ασφαλώς συνέταξε ο ίδιος, υπήρξε μεταξύ άλλων συντάκτης του (φιλοχουντικού βέβαια) «Ελεύθερου Κόσμου», αλλά και συγγραφέας δύο βιβλίων. Μια ματιά στο πρώτο απ’ αυτά είναι αρκετά διαφωτιστική για τις απόψεις του στενού συνεργάτη της κυβερνητικής εκπροσώπου Σοφίας Βούλτεψη.
Εκδοση χωρίς εκδότη
Τιτλοφορείται «Φάκελος Κύπρος. Η τριλογία της προδοσίας» και πρόκειται για ένα βιβλιαράκι 96 σελίδων. Η έκδοση που συμβουλευτήκαμε δεν έχει ιδιαίτερα στοιχεία (τόπο, χρόνο και επωνυμία εκδότη), αλλά σύμφωνα με τον πρόλογό του η έρευνα που προηγήθηκε ολοκληρώθηκε το 1979. Η Εθνική Βιβλιοθήκη το κατατάσσει στο έτος 1981.
Το περιεχόμενο του βιβλίου δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για την πολιτική τοποθέτηση του νέου γενικού γραμματέα. Βασικές πηγές του είναι ο «Ελεύθερος Κόσμος», ο επίσης φιλοχουντικός και ήδη χρυσαυγίτικος «Στόχος» και το διαβόητο «Υπόμνημα» του Γεωργίου Αλφαντάκη, συνηγόρου του δικτάτορα Παπαδόπουλου στη δίκη των πρωταιτίων του πραξικοπήματος, το ίδιο που δημοσιεύει κάθε χρόνο στις 24 Ιουλίου η εφημερίδα «Χρυσή Αυγή».
Ο πρώτος στόχος του συγγραφέα είναι ο πρόεδρος Μακάριος, για τον οποίο ο κ. Αναγνώστου ισχυρίζεται ότι δεν βρισκόταν στο Προεδρικό Μέγαρο της Κύπρου την ώρα που εκδηλώθηκε το πραξικόπημα εναντίον του από τα ενεργούμενα της χούντας Ιωαννίδη. «Ο Μακάριος εγνώριζεν ότι θα εγίνετο το εις βάρος του κίνημα και είχε φροντίσει να γλυτώσει. Ποίος όμως τον επληροφόρησε;» (σ. 22). Σύμφωνα με τη θεωρία του κ. Αναγνώστου, ο Μακάριος «είχε καταφύγει από την πρωίαν της 15ης Ιουλίου εις το στρατόπεδον της ειρηνευτικής δυνάμεως του ΟΗΕ εις την Πάφον. Είχε ειδοποιηθεί εγκαίρως διά το μελετώμενον εις βάρος του κίνημα και διέφυγε χωρίς να κινδυνεύση. Ο δρόμος προς την προδοσίαν της Κύπρου είχε αρχίσει να διαγράφεται. Το πρώτο βήμα προς αυτήν είχεν ήδη γίνει». Και βέβαια τεκμήριο της προδοσίας είναι η «εθνικώς απαράδεκτη» ομιλία του Μακάριου στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στις 19.7.1974 (σ. 43).
Ο επόμενος στόχος είναι η ηγεσία της ΕΡΕ (και εν συνεχεία της Νέας Δημοκρατίας) και της Ενωσης Κέντρου (εν συνεχεία ΕΔΗΚ), καθώς και εκδότες του καραμανλικού περιβάλλοντος. Αυτοί ήταν, κατά τον κ. Αναγνώστου, εκείνοι που διέπραξαν τη δεύτερη προδοσία (την «ηθική αυτουργία» στην προδοσία, όπως αναφέρει σε άλλο σημείο). Κατονομάζονται επειδή «εδέχθησαν ως νόμιμον την εισβολήν των Τούρκων» και είναι βέβαια η Ελένη Βλάχου, ο Γεώργιος Μαύρος και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (σ. 46-49).
Για το κρίσιμο διάστημα μετά την εισβολή των Τούρκων ο συγγραφέας καταγγέλλει το πασίγνωστο φιάσκο της χουντικής επιστράτευσης, ως προϊόν διαδόσεων της… ΚΥΠ. Για το ζήτημα αυτό δεν παρέλειψε να στείλει και επιστολή στον «Στόχο» ο κ. Αναγνώστου (Αύγουστος 1977).
Αθώος ο Ιωαννίδης
Και βέβαια το κερασάκι στην τούρτα είναι η απαλλαγή του δικτάτορα Ιωαννίδη από την ευθύνη για την κυπριακή τραγωδία. Ο κ. Αναγνώστου υποστηρίζει ότι «διά την προδοσίαν της Κύπρου έγινε ευρυτάτη συνεργασία μεταξύ των αναφερθέντων προσώπων» και υπαινίσσεται ότι ο «Φάκελος Κύπρου» δεν ανοίγει για να μη δικαιωθεί ο Δημήτριος Ιωαννίδης (σ. 96).
Μήπως αδικούμε τον νέο γενικό γραμματέα; Μήπως δηλαδή επρόκειτο για ένα από τα «νεανικά αμαρτήματα», για τη χρήση των οποίων διαμαρτύρονται άλλα κυβερνητικά στελέχη, με πιο γνωστό παράδειγμα το τσεκούρι του υπουργού Υγείας; Μα είναι ο ίδιος ο κ. Αναγνώστου εκείνος που προβάλλει -προφανώς υπερηφανευόμενος γι’ αυτό- το εν λόγω πόνημά του στο ούτως ή άλλως λιτό CV του. Να δούμε τι έχει να πει σχετικά με την «προδοσία Καραμανλή» η εφευρετική πολιτική προϊσταμένη του νέου γενικού. Και πώς θα αντιδράσει η πτέρυγα του κόμματος που εξακολουθεί να φέρει το όνομα του… προδότη Εθνάρχη.
efsyn.gr
Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014
Το 1% των Ελλήνων κατέχει το 56,1% του συνολικού πλούτου της χώρας !
ΕΡΕΥΝΑ CREDIT SUISSE
imerisia.gr
Το
πλουσιότερο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού διαθέτει το 48% του παγκόσμιου
πλούτου, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της Credit Suisse, στην οποία η
ελβετική τράπεζα προειδοποιεί ότι η αύξηση της ανισότητας μπορεί να
οδηγήσιε σε ύφεση.
Όπως
μεταδίδει η Guardian, η έκθεση αναφέρει ότι ο παγκόσμιος πλούτος έχει
αυξηθεί στο νέο επίπεδο ρεκόρ των 263 τρισ. δολαρίων, σημειώνοντας
ετήσια άνοδο 20,1 τρισ. δολαρίων.
Πρόκειται για την μεγαλύτερη ετήσια άνοδο που έχει καταγραφεί από τότε που ξεκίνησε η καταγραφή των στοιχείων το 2007.
Ο παγκόσμιος πλούτος βρίσκεται πλέον 20% πάνω από το προ-κρίσης υψηλό και 39% από το χαμηλό του 2008.
Πρόκειται για την μεγαλύτερη ετήσια άνοδο που έχει καταγραφεί από τότε που ξεκίνησε η καταγραφή των στοιχείων το 2007.
Ο παγκόσμιος πλούτος βρίσκεται πλέον 20% πάνω από το προ-κρίσης υψηλό και 39% από το χαμηλό του 2008.
Με
βάση την έκθεση της Credit Suisse, ένα πρόσωπο χρειάζεται μόλις 3.650
δολάρια, συμπεριλαμβανομένης της αξίας του σπιτιού και των μετοχών, για
να συμπεριληφθεί στο πλουσιότερο 50% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Ωστόσο, χρειάζεται πάνω από 77.000 δολάρια για να γίνει μέλος του πλουσιότερου 10% και 798.000 δολάρια για να μπει στην ομάδα του κορυφαίου 1%.
Ωστόσο, χρειάζεται πάνω από 77.000 δολάρια για να γίνει μέλος του πλουσιότερου 10% και 798.000 δολάρια για να μπει στην ομάδα του κορυφαίου 1%.
«Συνολικά, το φτωχότερο 50% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει λιγότερο από 1% του συνολικού πλούτου.
Στον αντίποδα, το πλουσιότερο 10% κατέχει το 87% του παγκόσμιου πλούτου και το κορυφαίο 1% διαθέτει το 48,2% των παγκόσμιων στοιχείων ενεργητικού» αναφέρεται στην έκθεση.
Στον αντίποδα, το πλουσιότερο 10% κατέχει το 87% του παγκόσμιου πλούτου και το κορυφαίο 1% διαθέτει το 48,2% των παγκόσμιων στοιχείων ενεργητικού» αναφέρεται στην έκθεση.
Οι
αναλυτές της ελβετικής τράπεζας διαπιστώνουν πως κατά τη διάρκεια του
περασμένου αιώνα η διαφορές στον πλούτο συρρικνώθηκαν στις χώρες με
υψηλά εισοδήματα, αλλά η τάση αυτή μπορεί να έχει αρχίσει να
αντιστρέφεται.
Η ανισότητα υποχώρησε ανεπαίσθητα σε πολλές χώρες πριν από την οικονομική κρίση, αλλά τείνει να αυξάνεται από το 2008 και έπειτα, ιδιαίτερα στον αναπτυσσόμενο κόσμο.
Η ανισότητα υποχώρησε ανεπαίσθητα σε πολλές χώρες πριν από την οικονομική κρίση, αλλά τείνει να αυξάνεται από το 2008 και έπειτα, ιδιαίτερα στον αναπτυσσόμενο κόσμο.
Η έρευνα της Credit Suisse παραθέτει στοιχεία για μια σειρά από χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.
Το πλουσιότερο 1% των Ελλήνων κατείχε το 2000 το 54,1% του πλούτου, το 2007 το 48,6% και το 2014 το 56,1%.
Το πλουσιότερο 1% των Ελλήνων κατείχε το 2000 το 54,1% του πλούτου, το 2007 το 48,6% και το 2014 το 56,1%.
Η Βόρεια Αμερική είναι η περιοχή του κόσμου όπου συγκεντρώνεται το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου των νοικοκυριών (34,7%).
Η Ευρώπη βρίσκεται στη δεύτερη θέση με 32,4% και ακολουθεί η περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού (χωρίς την Κίνα), με 18,9%.
Ο πλούτος των νοικοκυριών στην Κίνα αυξήθηκε κατά 715 δισεκατομμύρια δολάρια ή +3,5% μέσα σε έναν χρόνο.
Η Ευρώπη βρίσκεται στη δεύτερη θέση με 32,4% και ακολουθεί η περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού (χωρίς την Κίνα), με 18,9%.
Ο πλούτος των νοικοκυριών στην Κίνα αυξήθηκε κατά 715 δισεκατομμύρια δολάρια ή +3,5% μέσα σε έναν χρόνο.
Από
την άλλη, υποχώρηση σημειώθηκε στην Ινδονησία (-260 δισεκ. δολάρια),
στην Αργεντινή και τη Ρωσία (-135 δισεκ. δολάρια στην καθεμία) και την
Τουρκία (-100 δισεκ. δολάρια).
Οι ΗΠΑ φιλοξενούν στο έδαφός τους το 41% των ανθρώπων η περιουσία των οποίων ξεπερνά το 1 εκατομμύριο δολάρια.
Ο αριθμός των εκατομμυριούχων (σε δολάρια) στον κόσμο θα φτάσει τα 53,2 εκατομμύρια το 2019, δηλαδή θα υπερδιπλασιαστούν (+53%) μέσα σε μια πενταετία. Σε όλον τον κόσμο, 400 εκατομμύρια ενήλικοι διαθέτουν σήμερα περιουσία που ξεπερνά τα 100.000 δολάρια.
Ο αριθμός των εκατομμυριούχων (σε δολάρια) στον κόσμο θα φτάσει τα 53,2 εκατομμύρια το 2019, δηλαδή θα υπερδιπλασιαστούν (+53%) μέσα σε μια πενταετία. Σε όλον τον κόσμο, 400 εκατομμύρια ενήλικοι διαθέτουν σήμερα περιουσία που ξεπερνά τα 100.000 δολάρια.
Οι
πέντε πλουσιότερες χώρες όσον αφορά τον μέσο πλούτο ανά ενήλικο κάτοικο
είναι κατά σειρά η Ελβετία, η Αυστραλία, η Νορβηγία, οι ΗΠΑ και η
Σουηδία.
Κακοί, ευέξαπτοι επενδυτές
Με δέος διάβασα τη δήλωση Βενιζέλου πως η κατάρρευση του
χρηματιστηρίου είναι «αποτέλεσμα της στρατηγικής της αποσταθεροποίησης
στην οποία κάνουν αυτοί αντιπολίτευση και όχι αποτέλεσμα του γεγονότος
ότι εμείς θέλουμε πρόωρη έξοδο από το μνημόνιο», προσθέτοντας ότι «αυτό
υποστηρίζει ο πιο ακραίος συντηρητικός κύκλος στην Ε.Ε. και στο ΔΝΤ». Ε
βέβαια, έχει άλλο λόγο το ελληνικό χρηματιστήριο για να γκρεμοτσακιστεί
και να γίνει μια απλή, λαϊκή αγορά;
Μήπως το ελληνικό χρηματιστήριο επηρεάζεται από τα stress tests και τις αξιολογήσεις των ελληνικών τραπεζών, που ακόμα και αυτή την ώρα ολοκληρώνονται και αναμένεται να δημοσιευτούν στο τέλος του μήνα; Είναι ικανές οι κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών να κάνουν τους επενδυτές να ξεπουλήσουν, για να μην αναγκαστούν να βάλουν το χέρι στην τσέπη;
Ή μήπως είναι ικανό το δημοσιονομικό κενό των 25 δισ. που όλες οι εκθέσεις, ΔΝΤ και Ευρωπαίων, δείχνουν πως θα αντιμετωπίσει η ελληνική οικονομία και θα χρειαστεί να βρει νέα χρήματα, πιθανότατα με νέα δανειακή σύμβαση;
Ή μήπως είναι ικανό το σόου της εξόδου (του Μεσολογγίου) από το ΔΝΤ, με ξεκάθαρη και εξόφθαλμη μικροπολιτική λογική που φαίνεται και στους έξω όσο και στους μέσα, τη στιγμή μάλιστα που ούτε ένας από τους δικούς τους εταίρους δεν έχει υποστηρίξει με μια τόση δα μικρή δηλωσούλα, να τρομάξει τους επενδυτές και να ξεπουλήσουν όσο-όσο;
Όχι φίλοι μου. Όλα τα παραπάνω δεν είναι παρά απλές, ύπουλες και μηχανορραφικές ερμηνείες που δίνουν οι διεθνείς οικονομολόγοι, που κατά τον Βενιζέλο ανήκουν στον πιο ακραίο συντηρητικό κύκλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Δεν πειράζει που ο κύκλος που καταγγέλλει είναι ο ίδιος που τον κυκλώνει την ώρα που μας περικυκλώνει.
Η πραγματική αιτία που οι αγορές κατακρημνίζονται και τα ελληνικά ομόλογα γίνονται απλησίαστα είναι επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ επανέλαβε αυτό που λέει εδώ και δύο τουλάχιστον χρόνια.
Πως δεν θα αναγνωρίσει συμφωνίες που βλάπτουν τα συμφέροντα της χώρας και του λαού της.
Είτε το εννοεί, είτε όχι, είναι η χιλιοστή φορά που ακούγεται από τα χείλη του Τσίπρα.
Ε, αυτή η χιλιοστή φορά πρέπει να τάραξε πολύ τους επενδυτές.
Πολύ ευέξαπτοι μας βγήκαν τελικά αυτοί οι επενδυτές.
Να φύγουν, να πάνε αλλού.
rebeliskos
Μήπως το ελληνικό χρηματιστήριο επηρεάζεται από τα stress tests και τις αξιολογήσεις των ελληνικών τραπεζών, που ακόμα και αυτή την ώρα ολοκληρώνονται και αναμένεται να δημοσιευτούν στο τέλος του μήνα; Είναι ικανές οι κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών να κάνουν τους επενδυτές να ξεπουλήσουν, για να μην αναγκαστούν να βάλουν το χέρι στην τσέπη;
Ή μήπως είναι ικανό το δημοσιονομικό κενό των 25 δισ. που όλες οι εκθέσεις, ΔΝΤ και Ευρωπαίων, δείχνουν πως θα αντιμετωπίσει η ελληνική οικονομία και θα χρειαστεί να βρει νέα χρήματα, πιθανότατα με νέα δανειακή σύμβαση;
Ή μήπως είναι ικανό το σόου της εξόδου (του Μεσολογγίου) από το ΔΝΤ, με ξεκάθαρη και εξόφθαλμη μικροπολιτική λογική που φαίνεται και στους έξω όσο και στους μέσα, τη στιγμή μάλιστα που ούτε ένας από τους δικούς τους εταίρους δεν έχει υποστηρίξει με μια τόση δα μικρή δηλωσούλα, να τρομάξει τους επενδυτές και να ξεπουλήσουν όσο-όσο;
Όχι φίλοι μου. Όλα τα παραπάνω δεν είναι παρά απλές, ύπουλες και μηχανορραφικές ερμηνείες που δίνουν οι διεθνείς οικονομολόγοι, που κατά τον Βενιζέλο ανήκουν στον πιο ακραίο συντηρητικό κύκλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Δεν πειράζει που ο κύκλος που καταγγέλλει είναι ο ίδιος που τον κυκλώνει την ώρα που μας περικυκλώνει.
Η πραγματική αιτία που οι αγορές κατακρημνίζονται και τα ελληνικά ομόλογα γίνονται απλησίαστα είναι επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ επανέλαβε αυτό που λέει εδώ και δύο τουλάχιστον χρόνια.
Πως δεν θα αναγνωρίσει συμφωνίες που βλάπτουν τα συμφέροντα της χώρας και του λαού της.
Είτε το εννοεί, είτε όχι, είναι η χιλιοστή φορά που ακούγεται από τα χείλη του Τσίπρα.
Ε, αυτή η χιλιοστή φορά πρέπει να τάραξε πολύ τους επενδυτές.
Πολύ ευέξαπτοι μας βγήκαν τελικά αυτοί οι επενδυτές.
Να φύγουν, να πάνε αλλού.
rebeliskos
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ψηφίζουν όχι στις γερμανικές επανορθώσεις
«Όχι» στην πρόταση του ευρωβουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων
Νότη Μαριά, για τη διοργάνωση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπό την
αιγίδα της Επιτροπής Αναφορών δημόσιας ακρόασης για τις γερμανικές
αποζημιώσεις, είπαν οι ευρωβουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Η πρόταση τέθηκε σε ψηφοφορία στην κλειστή συνεδρίαση των
συντονιστών της Επιτροπής Αναφορών στις 07/10/2014 και υπερψηφίστηκε
μόνο από την Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά και τους Ευρωπαίους
Αντιφεντεραλιστές, αντιπρόεδρος των οποίων είναι ο Νότης Μαριάς. Από την
άλλη πλευρά την καταψήφισαν η K.O. του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο
οποίο συμμετέχει η ΝΔ, η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των
Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην οποία
συμμετέχουν το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ και η Συμμαχία Φιλελευθέρων και
Δημοκρατών για την Ευρώπη και οι Πράσινοι.
Συγκεκριμένα ψήφισαν:
ΣΥΡΙΖΑ (ΝΑΙ)
Μανώλης Γλέζος, Σοφία Σακοράφα, Δημήτρης Παπαδημούλης, Κωνσταντίνα Κούνεβα, Γιώργος Κατρούγκαλος, Κωνσταντίνος Χρυσόγονος
Μανώλης Γλέζος, Σοφία Σακοράφα, Δημήτρης Παπαδημούλης, Κωνσταντίνα Κούνεβα, Γιώργος Κατρούγκαλος, Κωνσταντίνος Χρυσόγονος
ΝΔ (ΟΧΙ)
Μανώλης Κεφαλογιάννης, Μαρία Σπυράκη, Ελίζα Βόζεμπεργκ, Γιώργος Κύρτσος,
Θοδωρής Ζαγοράκης
Μανώλης Κεφαλογιάννης, Μαρία Σπυράκη, Ελίζα Βόζεμπεργκ, Γιώργος Κύρτσος,
Θοδωρής Ζαγοράκης
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ (ΝΑΙ)
Ελευθέριος Συναδινός, Λάμπρος Φουντούλης, Γιώργος Επιτήδειος
Ελευθέριος Συναδινός, Λάμπρος Φουντούλης, Γιώργος Επιτήδειος
ΕΛΙΑ (ΟΧΙ)
Εύα Καϊλή, Νίκος Ανδρουλάκης
Εύα Καϊλή, Νίκος Ανδρουλάκης
ΠΟΤΑΜΙ (ΟΧΙ)
Γιώργος Γραμματικάκης, Μιλτιάδης Κύρκος
Γιώργος Γραμματικάκης, Μιλτιάδης Κύρκος
ΚΚΕ (ΝΑΙ)
Κωνσταντίνος Παπαδάκης, Σωτήρης Ζαριανόπουλος
Κωνσταντίνος Παπαδάκης, Σωτήρης Ζαριανόπουλος
ΑΝΕΛ (ΝΑΙ)
Νότης Μαριάς
Νότης Μαριάς
πηγή:
Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014
ΔΙΑΛΥΤΙΚΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ, ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΕΦΤΕΙ ΤΟ
ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΕΠΙΤΟΚΙΑ ΤΩΝ ΟΜΟΛΟΓΩΝ ΟΤΑΝ ΜΟΛΙΣ
ΠΡΟΧΘΕΣ ΠΗΡΑΝ ΨΗΦΟ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ;
Σε επικίνδυνους δρόμους μπαίνει η χώρα μετά τα αλλεπάλληλα λάθη χειρισμών από τον πρωθυπουργό, τους υπουργούς και τους ανεπαρκείς συμβούλους του οι οποίοι πληρώνονται, υποτίθεται για να τον βγάζουν από τις κρίσεις που...
δημιουργούνται σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο.
Είναι τόσο άσχετοι εκεί στο Μέγαρο Μαξίμου που είχαν επενδύσει στην σημερινή συνάντηση του πρωθυπουργού με την σύζυγο του Κλούνεϊ, παρά το ότι χθες εμφανίστηκαν τα πρώτα... συμπτώματα στο Χρηματιστήριο και τα Spreads!
Αντί λοιπόν όλοι σήμερα να είναι σε κατάσταση συναγερμού, πίστεψαν ότι η συνάντηση του Σαμαρά με την Αλαμουντίν θα του έδινε επικοινωνιακές ανάσες σε όλα τα επίπεδα!
Πως είναι δυνατόν να πέφτει το Χρηματιστήριο και να ανεβαίνουν στα ύψη τα επιτόκια των ομολόγων όταν μόλις προχθές η κυβέρνηση πήρε ψήφο εμπιστοσύνης, κάτι που ερμηνεύεται ως αποφυγή των πρόωρων εκλογών, τουλάχιστον μέχρι τον Μάρτιο;
Αυτό είναι το βασικό ερώτημα. Και εάν μπορεί ο πρωθυπουργός να μας δώσει μια καθαρή απάντηση την περιμένουμε με αγωνία. Πως είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό; Και ποιος θα ζητήσει τα ρέστα από τους Βενιζέλο, Στουρνάρα, Χαρδούβελη και Λαζαρίδη για το ότι η Ελλάδα οριστικά βγαίνει εκτός αγορών;
Η κατάσταση με την κυβέρνηση πάει από το κακό στο χειρότερο. Εάν δεν μπορούν να παραιτηθούν. Και αν νομίζουν ότι παίζεται κερδοσκοπικό παιχνίδι να βγουν και να το καταγγείλουν. Έχουν τα κότσια ή μας κάνουν τους μάγκες και τελικά είναι κότες λυράτες;
Fimotro
Σε επικίνδυνους δρόμους μπαίνει η χώρα μετά τα αλλεπάλληλα λάθη χειρισμών από τον πρωθυπουργό, τους υπουργούς και τους ανεπαρκείς συμβούλους του οι οποίοι πληρώνονται, υποτίθεται για να τον βγάζουν από τις κρίσεις που...
δημιουργούνται σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο.
Είναι τόσο άσχετοι εκεί στο Μέγαρο Μαξίμου που είχαν επενδύσει στην σημερινή συνάντηση του πρωθυπουργού με την σύζυγο του Κλούνεϊ, παρά το ότι χθες εμφανίστηκαν τα πρώτα... συμπτώματα στο Χρηματιστήριο και τα Spreads!
Αντί λοιπόν όλοι σήμερα να είναι σε κατάσταση συναγερμού, πίστεψαν ότι η συνάντηση του Σαμαρά με την Αλαμουντίν θα του έδινε επικοινωνιακές ανάσες σε όλα τα επίπεδα!
Πως είναι δυνατόν να πέφτει το Χρηματιστήριο και να ανεβαίνουν στα ύψη τα επιτόκια των ομολόγων όταν μόλις προχθές η κυβέρνηση πήρε ψήφο εμπιστοσύνης, κάτι που ερμηνεύεται ως αποφυγή των πρόωρων εκλογών, τουλάχιστον μέχρι τον Μάρτιο;
Αυτό είναι το βασικό ερώτημα. Και εάν μπορεί ο πρωθυπουργός να μας δώσει μια καθαρή απάντηση την περιμένουμε με αγωνία. Πως είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό; Και ποιος θα ζητήσει τα ρέστα από τους Βενιζέλο, Στουρνάρα, Χαρδούβελη και Λαζαρίδη για το ότι η Ελλάδα οριστικά βγαίνει εκτός αγορών;
Η κατάσταση με την κυβέρνηση πάει από το κακό στο χειρότερο. Εάν δεν μπορούν να παραιτηθούν. Και αν νομίζουν ότι παίζεται κερδοσκοπικό παιχνίδι να βγουν και να το καταγγείλουν. Έχουν τα κότσια ή μας κάνουν τους μάγκες και τελικά είναι κότες λυράτες;
Fimotro
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)