ΓΙΑΤΙ Πρέπει Να Ψηφίσετε ΣΥΡΙΖΑ, Ακόμη Κι Αν Τον… Μισείτε

Από omadeon.wordpress.com


Γιατί λέω ότι “πρέπει” να ψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ;

Διότι… πρώτα-πρώτα:
Όταν παίζεις ένα παιγνίδι (π.χ. σκάκι), πρέπει να παίξειςσωστά, αξιοποιώντας στο έπακρο τους κανόνες του(συγκεκριμμένου) παιγνιδιού!

ΔΕΝ μπορείς π.χ. να παίζεις σκάκι με τη λογική που θάπαιζες… ντάμα ! ΤΙ εννοώ;

• Tο “παιγνίδι” των εκλογών, όπου είμαστε αναγκασμένοι να “παίξουμε έξυπνα“, είναι ένα… πανάθλιο, αγρίως καλπο-νοθευτικό εκλογικό σύστημα, που κλέβει ψήφους για να ενισχύσει [τεχνητά] τα πιο μεγάλα κόμματα, ευνοώνταςσκανδαλωδώς το πρώτο κόμμα και πετώντας στα σκουπίδιακάθε μικρό κόμμα (με ποσοστό κάτω του 3%).

Και … ως γνωστόν, σε τέτοια, πανάθλια μη-αναλογικά εκλογικά συστήματα, είναι  απολύτως φυσική [λογική] συνέπεια, η ανάδυση κάποιου είδους δικομματισμού: 

• ΔΕΝ φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ, που έγινε δεύτερο κόμμα!
• Ούτε φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ που αναδύθηκε το δίλημμα “ΣΥΡΙΖΑ ή Σαμαράς”!

Φταίει το άθλιο εκλογικό σύστημα, το οποίο με μαθηματική ακρίβεια, όχι μόνο ενισχύει σκανδαλωδώς τα πιο μεγάλακόμματα, αλλά και μας επιβάλλει (λογικά) σαν “βέλτιστη στρατηγική“, το να ψηφίσουμε το πιο μεγάλο κόμμα της αντιπολίτευσης, αν θέλουμε οπωσδήποτε να διώξουμε το κόμμα που κυβερνά!

Προσέξτε: -Για πολλά μπορεί να κατηγορηθεί ο μέσος Έλληνας.  Όχι όμως για τη στοιχειώδη λογική που εξαναγκάζεταινα χρησιμοποιήσει (σε μεγάλο του ποσοστό) κάθε φορά που ψηφίζει. Και είναι απολύτως λογικό, το ότι συνήθως ψηφίζει τοδεύτερο μεγάλο κόμμα.

• Σε κάθε χώρα, οι περισσότεροι άνθρωποι, κάτω από κανονικές συνθήκες… δεν στερούνται κοινής λογικής!

Βέβαια, το ποσοστό… παράλογων ή πολύ ηλίθιων ψηφοφόρων στη χώρα μας είναι επικίνδυνα υψηλό και… κινδυνεύει να γίνει πλειοψηφία! (χεχε) Αυτό, όμως… δεν σημαίνει κι ότι είναι σωστό να τους… απο-τρελλάνουμε (!), προωθώνταςπαράλογες και ηλίθιες στρατηγικές ψηφοφορίας στις εκλογές. Διότι οι κανόνες του άθλιου καλπο-νοθευτικού εκλογικού συστήματος που έχουμε,  ακυρώνουν τελείως οποιαδήποτε πρακτική αξία “εκκλήσεων” σαν αυτή εδώ:

• Κουτσούμπας: Όχι στα εκβιαστικά διλήμματα και αυταπάτες

Ε, αυτή η έκκληση του Κουτσούμπα πρακτικά ισοδυναμεί με έκκληση να χάσει ο λαός το παιγνίδι αφού… θα ξαναβγεί οΣαμαράς (αν δεν ψηφιστεί μια επαρκώς ισχυρή δύναμη εναντίον του). Διότι… προσέξτε:

• Δεν παίζουμε ντάμα, παίζουμε στυγνό σκάκι, και αν θυσιάσουμε τη “βασίλισσα” (=ΣΥΡΙΖΑ)… δεν θα νικήσουμε μόνο μετα πιόνια (π.χ. ΕΠΑΜ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κ.ά.) :-)
• Ακόμη και στην περίπτωση που… δεν χάσουμε τα “πιόνια” (λόγω ορίου 3%) και… μπούν στη Βουλή(!), κάθε ψήφος σε “πιόνι“αδυνατίζει τη δική μας “βασίλισσα” (=ΣΥΡΙΖΑ).

Ρε σεις… Παράπονα με τον ΣΥΡΙΖΑ έχουμε όλοι  (ακόμη κι οι πιο… ακραιφνείς Συριζαίοι -χεχε). Το θέμα εδώ όμως, δενείναι αυτό, είναι αλλού:

• Δεν σας αρέσουν τα “διλήμματα“?

Ε, τότε… Δουλέψτε για να αλλάξει το τρέχον καλπο-νοθευτικό εκλογικό σύστημα και να γίνει απλή αναλογική, χωρίς όρια 3% (ή άλλους άδικους περιορισμούς στην έκφραση της λαϊκής βούλησης). Τότε, αλλά… μόνον τότε, θα έχει νόημα, το να ψηφίζουμε ό,τι θέλουμε, μόνο και μόνο για να εκφραστούμε ανεπιφύλακτα, χωρίς καθόλου “διλήμματα” ή (φόβο για)πολιτικές συνέπειες. Μέχρι τότε όμως, δηλαδή… μέχρι να επικρατήσει η απλή αναλογική (στο μακρινό μέλλον?),  μέχρι τότε, είμαστε αναγκασμένοι να σεβαστούμε τους κανόνες της κοινής λογικής! Οπότε… πρέπει να ψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ (!) στις σημαντικές εκλογές που έρχονται!

(αυτά, προς το παρόν…)

---

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Σε όλα τα προηγούμενα δεν χρειάστηκε καθόλου να επιτεθώ στο ΚΚΕ, διότι όσα εξήγησα ισχύουν ανεξάρτητα από τοποιος στην αριστερά είναι καλύτερος πολιτικά. Προσεχώς, όμως θα αναφερθώ και στις ολέθριες επιλογές του ΚΚΕ.

• Αποτελεί ακραία κατάντια φανατισμένης θολούρας (όχι απλώς μυωπίας) το ότι το ΚΚΕ “δεν βρίσκει διαφορές” ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και… Σαμαρά! Δυστυχώς, πραγματικά έχουν τυφλωθεί και δεν βλέπουν τίποτα, όπως αποδεικνύεται από “άρθρα” σαν το “Τελικά πώς ξεχωρίζεστε μεταξύ σας; Απ’ το αν έχετε ξυρισμένο κεφάλι ή όχι;” (ακόμη πιο φανατισμένη αναδημοσίευση αυτού εδώ του φληναφήματος). 

Είναι τόσο τυφλωμένοι, που αντί να επιτεθούν στην κυβέρνηση για το σοβαρότατο  φάουλ της να παραχαράξει (ακόμη και) τον Ομπάμα, εκμεταλλεύτηκαν το θέμα μόνο και μόνο για να τσουβαλιάσουν τον ΣΥΡΙΖΑ με (όσους στηρίζουν) τον Ομπάμα (!), χωρίς καν να κατανοήσουν το φάουλ (που δυστυχώς δεν αξιοποιήθηκε πλήρως ούτε κι απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ)και χωρίς να προσέξουν ότι είναι εύρημα του Press-Project (αντί του ΣΥΡΙΖΑ). Περί ΚΚΕ, δείτε επίσης:

• Η ψήφος στο ΚΚΕ δεν είναι χαμένη ψήφος αλλά ψήφος ανοχής
• Τελικά ο Κουτσούμπας βγάζει πολύ γέλιο !!! (ιστολόγιο του Χάρρυ Κλυνν)
• Δεν βρίσκει διαφορές ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ ο Δ. Κουτσούμπας (ιστολόγιο του Χάρρυ Κλυνν)
• Η κρυφή αγάπη του Δημήτρη Κουτσούμπα
• [...]

---

2. Περίληψη-”ορεκτικό” επόμενων:

• Σε προσεχείς αναρτήσεις, θα αναπτύξω άλλους σημαντικούς λογικούς λόγους, που… ακόμη κι αν συχαίνεστε τον ΣΥΡΙΖΑ, είστε λογικά απολύτως υποχρεωμένοι να τον… ψηφίσετε (είτε τον…  θέλετε, είτε όχι)! :-)
• Επίσης θα εξηγήσω λογικά, για πρώτη φορά σε… πανελλήνια κλίμακα (ορίτζιναλ 100% -χαχαχα), τους λογικούς λόγους που ορισμένα σοβαρά ελαττώματα του ΣΥΡΙΖΑ πρίν γίνει κυβέρνηση θα μετατραπούν(σχεδόν αυτομάτως) σε απίστευτα θετικά προτερήματα, αν (και όταν) γίνει κυβέρνηση. Π.χ. η λεγόμενη “χαώδης πολυφωνία”, που μετά τις εκλογές θα καταστεί (πολύ πιο) υπεύθυνη (αυτο-)κριτική, εσωτερική αντιπολίτευση. Αλλά… για να μη με εκλάβετε ως κομματόσκυλο (πουδεν είμαι) ή Συριζογλύφτη (και… φάτε κάνα μπινελίκι), δεν αποκαλύπτω περισσότερα τέτοια, προς το παρόν! :mrgreen:

---

3. Φυσικά, και για τα προβλήματα ή λάθη του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να μιλήσουμε, κάποτε. Μόνο που…  γι’ αυτά μιλάνε ήδη τόσοι πολλοί, που εδώ θα είναι… σαν να κομίζω “γλαύκες στην Αθηνά” (ή.,.. πάγο σε Εσκιμώους, σφυροδρέπανα σε… ΚΚΕέδες, κ.ο.κ.). :-) Αν επιμένετε όμως, δείτε κι αυτό: Αρθρα Ανένταχτων (Τέκι-Τσαν Κ.Α.) Εποικοδομητικής, Άδολης, Αλλά ΚΑΙ Σκληρής Κριτικής Στον ΣΥΡΙΖΑ 06/06/2013

Θα σας προτρέψω μετά τις εκλογές να επιτεθείτε κριτικά σε κάθε τι στραβό που βλέπετε μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί μια τέτοια κριτική θα φτουρίσει τότε, χωρίς τις παρενέργειες που έχει τώρα. Ο κίνδυνος να πέσει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από αριστερή κριτική είναι αμελητέος, έτσι κι αλλοιώς (εκτός αν κάνει πολύ σοβαρά λάθη). Ο άλλος κίνδυνος, όμως… να φάμε στη μάπα μνημόνια και (ακρο-)δεξιά, για πολλά χρόνια ακόμη, δεν είναικαθόλου αμελητέος έτσι κι ενισχύσουμε τώρα [χωρίς αυτο-έλεγχο] την ολομέτωπη επίθεση που δέχεται ο ΣΥΡΙΖΑ από παντού. Οπότε, τελειώνω με μια επισήμανση food-for-thought:

• Ρε σεις,  όλοι όσοι/όσες νομίζετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ “είναι μία από τα ίδια”, ή “είναι πουλημένος”, κ.ο.κ. … αν ίσχυαν όλα αυτά που πιστεύετε, τότε… λέτε να υπήρχε τόσο μεγάλη λύσσα κατά του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και διεθνώς, από τόσους πολλούς; ε; (σκεφτείτε το και τα ξαναλέμε). Π.χ.

(κλικ στην εικόνα για την πηγή, μια παρεμφερή ανάρτηση ανεξάρτητου αριστερού ιστολογίου)

Και ο Πάγκαλος ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ…αλλά μην του το πείτε !!!

Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κάποιος πως ο ΣΥΡΙΖΑ πετάει στις δημοσκοπήσεις. Μετά τη δήλωση Βενιζέλου πως «ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να μας βάλει φυλακή», χτύπησε ξανά ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ο οποίος, αφού χαρακτήρισε «νούμερο» τον…

Μανώλη Γλέζο και «βρομερή φάτσα» την Ρένα Δούρου, μας κάλεσε να ψηφίσουμε Νέα Δημοκρατία στις ευρωεκλογές, για να επιβληθεί ο νόμος και η τάξη στη χώρα.

Ο Πάγκαλος ζήτησε να βγουν με μαγιό η Δούρου και ο Σγουρός, για να δούμε ποιον θα ψηφίσουμε.

Όλοι εμείς που έχουμε δει τον Πάγκαλο με μαγιό θα ψηφίσουμε Πάγκαλο.

Μπορεί ο Πάγκαλος να μας καλεί να ψηφίσουμε Νέα Δημοκρατία αλλά ο ίδιος δεν έχει αποφασίσει ακόμα αν θα ψηφίσει Νέα Δημοκρατία ή Ποτάμι. Δυο κόμματα, ίδια αφεντικά, δύσκολη η επιλογή.

Βέβαια, οι γέροι καμιά φορά μπερδεύονται στο παραβάν και ψηφίζουν άλλο κόμμα από αυτό που θέλουν να ψηφίσουν, οπότε μπορεί ο Πάγκαλος να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ.

Βέβαια, ο Πάγκαλος έχει ήδη ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ αλλά μην του το πείτε γιατί θα στενοχωρηθεί.

Όταν ο Πάγκαλος και ο Βενιζέλος, δυο απομεινάρια της χρεοκοπίας και της διαφθοράς της χώρας, χυδαιολογούν εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και δείχνουν να φοβούνται τι θα τους συμβεί, σε στέλνουν κατευθείαν να ψηφίσεις ΣΥΡΙΖΑ.

Χωρίς δεύτερη σκέψη.

pitsirikos

Σταθερότητα!!!!!!!!

 

 toufekiastoskotadi

Οι μάγοι του υπουργείου Παιδείας

ΤΡΙΤΗ, 13 Μαΐου 2014

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ,
τεύχος 1811 στις 8 Μαΐου 2014

Το Ποντίκι

«Εξαφανίζουν» εκπαιδευτικούς – διοικητικούς υπαλλήλους, μέχρι και… σχολικά κτήρια Τι κι αν η κατάσταση στην Παιδεία είναι… οριακή, οι «υπόλογοι» της τρόικας δεν πτοούνται. Τα παιδιά του Πειραιά (Αρβανιτόπουλος, Λάσκαρης και Κυριαζής) συνεχίζουν τα… μαγικά τους.Μετά τις απολύσεις εκπαιδευτικών και τις πιθανές απολύσεις διοικητικών υπαλλήλων (δες στη σελίδα 48), προχωρούν σε καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολείων.
Η κυβέρνηση βέβαια έχει δώσει το «ΟΚ» στα παιδιά της να «κόψουν» και να «ράψουν» όπως επιθυμούν. Ο νόμος για το νέο λύκειο και την Τράπεζα Θεμάτων στοχεύει στη μείωση των σχολείων, στην αύξηση των μαθητών μέσα στην τάξη (30 μαθητές περίπου) και φυσικά στην… αύξηση της μαθητείας. Παιδιά τα οποία θα έχουν δυσκολίες με τα μαθήματά τους θα οδηγούνται σε καθεστώς μαθητείας μέσω των Επαγγελματικών Λυκείων. Φθηνά και… νέα εργατικά χέρια δηλαδή. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.
Δωρεάν Παιδεία τέλος!
Τους τελευταίους μήνες τόσο η Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης όσο και Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας έχουν αντιδράσει για τις συγχωνεύσεις, θέμα με το οποίο τα περισσότερα ΜΜΕ αρνούνται… πεισματικά να ασχοληθούν. Ήδη οι διευθυντές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης έχουν διατυπώσει και καταθέσει τις… προτάσεις τους σχετικά με τον τρόπο που θα γίνουν οι 1.676 συγχωνεύσεις σχολείων που προβλέπονται μέσω του προϋπολογισμού του 2014. Το τρέχον έτος είχαμε μείωση στον συνολικό αριθμό των σχολικών μονάδων κατά 321.
Συγκεκριμένα, όσον αφορά τα νηπιαγωγεία, το 2012-13 λειτουργούσαν 5.331 ενώ το τρέχον σχολικό έτος μειώθηκαν σε 5.151. Μικρή μείωση είχαμε και στον αριθμό των δημοτικών καθώς από 4.368 μειώθηκαν σε 4.331. Στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση τα γυμνάσια μειώθηκαν κατά 71 φθάνοντας τα 1.582 από 1.653 ενώ μείωση κατά 33 σχολικές μονάδες είχαμε και στα λύκεια, των οποίων ο αριθμός διαμορφώθηκε στα 1.209 από 1.242. Και, φυσικά, έπεται… συνέχεια. Οι αριθμοί, άλλωστε, μιλούν από μόνοι τους:
2012-2013    2013-2014    Μείωση
Νηπιαγωγεία    5.331    5.151    180
Δημοτικά          4.368    4.331      37
Γυμνάσια          1.653    1.582      71
Λύκεια               1.242    1.209      33
ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ        494       494        -
Σύνολο           13.088   12.767   321
Ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ και υποψήφιος ευρωβουλευτής στις επερχόμενες εκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ Θέμης Κοτσιφάκης, μιλώντας στο «Π», τόνισε πως «πρέπει να ανατραπεί η συγκεκριμένη πολιτική που καταστρέφει τη δημόσια δωρεάν Παιδεία». «Δεν είναι μόνο οι 1.676 συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων. Είναι και οι εκτεταμένες μειώσεις προσωπικού, οι οποίες ήδη ξεκίνησαν με τις απολύσεις συναδέλφων μας. Αν το συνδυάσουμε με την αύξηση των μαθητών στην τάξη (30 μαθητές), καταλαβαίνουμε πως οι επιπτώσεις του μνημονίου είναι πολύ βαριές» μας είπε χαρακτηριστικά ο κ. Κοτσιφάκης. «Από τη στιγμή που βλέπουμε πως οι δαπάνες μειώνονται, πρακτικά σημαίνει ότι αυτό θα εκφραστεί με αυτά τα χαρακτηριστικά με τα οποία γίνεται μέχρι τώρα. Μείωση προσωπικού και καταργήσεις. Επίσης, από τον νέο νόμο για το λύκειο με την Τράπεζα Θεμάτων, καταλαβαίνουμε πως η κυβέρνηση στοχεύει στη μείωση των μαθητών του λυκείου και στην αύξηση των παιδιών που θα οδηγούνται στην άτυπη κατάρτιση μετά το γυμνάσιο. Αυτό άλλωστε το δήλωσε ο Αρβανιτόπουλος, ο οποίος τόνισε πως το 30% θα οδηγηθεί στη μαθητεία. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και στα ΕΠΑΛ αυτό. Ο στόχος είναι να πάνε τα παιδιά στην άτυπη κατάρτιση. Αυτή η πολιτική πρέπει να ανατραπεί στις 25 Μαΐου με μία απάντηση των πολιτών μέσα από τις εκλογές. Πρέπει να καταδικάσουμε αυτές τις πολιτικές και να δώσουμε μεγαλύτερη βαρύτητα στη δημόσια και δωρεάν Παιδεία» πρόσθεσε χαρακτηριστικά.

Πάμε για ρεκόρ…
Το μεσοπρόθεσμο, πάντως, προβλέπει και ένα… ιστορικό ρεκόρ. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, οι δαπάνες για την Παιδεία θα πέσουν κάτω του 2%. Ο… μπαλτάς θα είναι βαρύς, καθώς οι δαπάνες του υπουργείου Παιδείας, όπως μας ενημερώνει ο κ. Κοτσιφάκης, αναμένεται να μειωθούν κατά 42,4% το 2018 σε σχέση με το 2009 (προ μνημονίου), δηλ. κατά 3,172 δισ. ευρώ!
Το ποσοστό δε των δαπανών του υπουργείου Παιδείας από τον Τακτικό Προϋπολογισμό θα πέσει στο 1,78% του ΑΕΠ και στο σύνολό του μαζί με το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων θα αντιστοιχεί μόλις στο 1,99% του ΑΕΠ!
«Ας λάβουμε υπόψη μας ότι ένα μέρος των δαπανών αντιστοιχεί στις Γενικές Γραμματείες Θρησκευμάτων, Διά Βίου Μάθησης, Έρευνας και Τεχνολογίας. Στην πραγματικότητα, αν αφαιρέσουμε τις δαπάνες αυτές, που συνήθως αποτελούν το 5%-7% του προϋπολογισμού του υπουργείου Παιδείας, οι καθαρές δαπάνες του συνόλου του Προϋπολογισμού (τακτικός και ΠΔΕ) που στηρίζουν συνολικά το εκπαιδευτικό μας σύστημα θα κυμαίνονται γύρω στο 1,85% του ΑΕΠ» επισημαίνει χαρακτηριστικά ο κ. Κοτσιφάκης. Αξίζει να σημειωθεί πως στα ποσά του προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων συμπεριλαμβάνονται και τα χρήματα του ΕΣΠΑ, ενώ μέρος αυτών προορίζεται για δράσεις που είναι λίγο – μη φανταστείτε… πολύ – «άσχετες» με τη δημόσια εκπαίδευση. Ο λόγος, για αμοιβές συμβούλων, παρασυμβούλων, διαφήμιση ΕΣΠΑ και… φυσικά ενίσχυση ιδιωτικών εταιρειών, σχολαρχών και ΙΕΚ.
Μια και αναφερθήκαμε στην ιδιωτική εκπαίδευση, το υπουργείο των… σχολαρχών αποφάσισε να αφήσει ανεξέλεγκτα τα ιδιωτικά σχολεία. Εν μια νυκτί, όπως έχει κάνει πολλές φορές κατά το παρελθόν, πέρασε τροπολογία στο νομοσχέδιο για τις λαϊκές αγορές, με την οποία αφαιρείται η εποπτεία του υπουργείου στα ιδιωτικά σχολεία και στην εργασιακή εξέλιξη των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, με ανυπολόγιστα οφέλη για τους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων. Αυτό, πρακτικά, σημαίνει πως οι εργαζόμενοι αναμένεται να περάσουν μαύρες μέρες και… νύχτες στα σχολεία (αφού θα μπορούν πλέον να δουλεύουν και εκτός ωραρίου). «Οι διατάξεις αυτές καταστρατηγούν ευθέως τη συνταγματική επιταγή (άρθρο 16, παρ. 8) που ζητά την εποπτεία της ιδιωτικής εκπαίδευσης από το κράτος. Η απόσυρση της κρατικής εποπτείας από τα ιδιωτικά σχολεία θα προκαλέσει κατακλυσμιαίες συνέπειες στη δημόσια εκπαίδευση και συνολικά στην ελληνική κοινωνία, καθώς πλέον οι τίτλοι σπουδών των ιδιωτικών σχολείων καθίστανται παράνομοι, ενώ ναρκοθετούνται οι Πανελλαδικές Εξετάσεις» αναφέρει χαρακτηριστικά, σε ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας.

Ψωροκώσταινα

Την πρώτη θέση στην παγκόσμια ναυτιλιακή αγορά καταλαμβάνει για μία ακόμη χρονιά ο ελληνόκτητος στόλος με βάση υπολογισμού τους gross tonnage (gt) σύμφωνα με το βρετανικό ναυλομεσιτικό οίκο Clarkson.
Παράλληλα, οι Ελληνες είναι πρώτοι στα δεξαμενόπλοια, δεύτεροι στα πλοία μεταφοράς ξηρού χύδην φορτίου, δεύτεροι στα πλοία μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου και δεύτεροι στα πλοία μεταφοράς.
Δηλαδή ένα 18-20% των μεταφορών μέσω θαλάσσης του πλανήτη εκτελείται από μια φούχτα Έλληνες.
Χωρίς Σχολιασμό.
Σύμφωνα με δηλώσεις του κ. Σαμαρά (μόλις λίγους μήνες πριν) οι έρευνες στο Ιόνιο και δυτικά της Κρήτης έδειξαν ποσότητες φυσικού αερίου της τάξεως των 5,2 τρισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων.
Αν διάβασα καλά η Εταιρεία Παροχής Αερίου Αττικής χρεώνει, προ ΦΠΑ τους οικιακούς καταναλωτές με 5,60€ το μ3 και φτάνει μέχρι και τα 29,08€.
Χωρίς Σχολιασμό.
Περίπου στο 1 τρισεκατομμύριο € υπολογίζεται το χρέος της Γερμανίας προς την Ελληνική Δημοκρατία από το κατοχικό δάνειο.
Χωρίς Σχολιασμό.
Ας μην αναφερθώ καλύτερα στον ορυκτό πλούτο της χώρας. Πονάει.
Στα 200 δισ. € υπολογίζονται οι καταθέσεις Ελλήνων πολιτών ΜΟΝΟ στην Ελβετία.
Δύο Νόμπελ λογοτεχνίας για την χώρα των 10.000.000 κατοίκων.
Αυτά έχουμε. Μια ματιά σε τι δεν έχουμε.
45.000.000 άνθρωποι επισκέπτονται κάθε χρόνο την Νέα Υόρκη για να θαυμάσουν το Άγαλμα της Ελευθερίας, το Empire State Building, και την Μητρόπολη του Καπιταλισμού.
Η κοιτίδα της Δημοκρατίας μέχρι και χθες μέτραγε, ως και τα παιδιά του Χότζα για να καλύψει την τουριστική της γύμνια.
Μέχρι και 1.000,000 επισκέπτες το χρόνο για το Tate Modern μουσείο στο Λονδίνο, το τρίτο σε επισκεψιμότητα μουσείο της Βρετανικής πρωτεύουσας.
Για το Εθνικό Αρχαιολογικό έχει μιλήσει με τα καλύτερα λόγια η Χειμωνιάτικη Λιακάδα. Ναός της απαξίωσης.
Αλήθεια ξέρει κάποιος που είναι το Νομισματικό Μουσείο της Αθήνας πόσους επισκέπτες έχει και γιατί, άσχετα με το πραγματικά υπέροχο κτήριο που το φιλοξενεί, είναι τόσο αφιλόξενο για τον επισκέπτη;
Ένα Μουσείο φτιαγμένο από αρχαιολόγους, πιστεύω, και μόνο για αρχαιολόγους επισκέπτες.
Γεμάτο το Λονδίνο από σχολεία που διδάσκουν Αγγλικά.
Αγγλικά για επιχειρηματίες, για μαθητές, για σπουδαστές.
Πληρώνονται δικαιώματα σχεδόν από όλον τον πλανήτη στα σχολεία της Μ. Βρετανίας για πιστοποίηση γνώσης της Αγγλικής γλώσσας.
Στην Ελλάδα όμως τα Αρχαία Ελληνικά είναι “νεκρή” γλώσσα σύμφωνα με την κυρίαρχη άποψη.
Ας σταματήσω εδώ. Πονάει κάθε λέξη.
Αυτήν λοιπόν την χώρα μας έκαναν να πιστέψουμε πως είναι ψωροκώσταινα.
Αυτήν λοιπόν την χώρα μετέτρεψαν σε failed state όσοι μας κυβερνούν.
Και κάτι τελευταίο:
Αυτή η πολιτική είναι διαχρονική.
Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου π.χ. η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα από το clubτων νικητών που έστειλε τους πολίτες της εργάτες-μετανάστες στον ηττημένο.
© HeadWaiter.

Και η Εκκλησία στην μάχη της προεκλογικής προπαγάνδας! Θαυμάστε τους !!!

Μετά το Mega και τα προχθεσινά “ενημερωτικά” ρεπορτάζ του για το Κολλέγιο Αθηνών-Ψυχικού της οικογενείας Σαμαρά, σειρά παίρνει και η μεγαλύτερη Ανώνυμη Εταιρία του κόσμου από το…

325μ.Χ. για να μπει στην μάχη της έμμεσης προεκλογικής προπαγάνδας. Σφυροκόπημα από όλες τις πλευρές, με κάθε μέσω, ώστε να παραμείνει στην εξουσία ο ακροδεξιός Κουτσαβάκης και η φασίζουσα παρεούλα του.

Στόχος αυτή τη φορά οι θρησκόληπτοι και οι χριστιανοταλιμπάν και οι ψήφοι τους. Το άρθρο δημοσιεύεται στο εκκλησιαστικό site «Ρομφαία» και ο συντάντης του Δημοσθένης Φελέκος χρησιμοποιεί ακόμα και υποτιθέμενα λόγια “Αγίων” ρασοφόρων στην προεκλογική του καμπἀνια υπέρ του ακροδεξιού αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας. Ἰσως 2-3 μέρες πριν τις εκλογές εμφανιστεί και ο Γέροντας Παϊσιος σε κανένα κήπο του Μεγάρου Μαξίμου. Από αυτούς όλα τα περιμένουμε. Κατά τα άλλα τους προσβάλλει και θίγει την πίστη τους η σάτιρα του Γέροντα Παστίτσιου.

Η μόνη ΕΛΠΙΔΑ και ΔΙΕΞΟΔΟΣ: Η ΨΗΦΟΣ ΜΑΣ !!!

Η πλήρης, σχεδόν, κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ -η οποία επιδιώκεται να καλυφθεί πίσω από το εφεύρημα της Ελιάς- και η συρρίκνωση της ΝΔ, από την οποία αποστασιοποιείται ένα σοβαρό…

τμήμα της φιλελεύθερης-συντηρητικής της βάσης, μετατρέπουν τις εκλογικές αναμετρήσεις της 18ης και 25ης Μαΐου σε δεινή δοκιμασία για την επιβίωση και την αναπαραγωγή του σημερινού κυβερνητικού-μνημονιακού σχήματος.

Του Μενέλαου Γκίβαλου

Ένα βασικό χαρακτηριστικό της κρίσης: Τόσο τα εκβιαστικά διλήμματα που εξαπολύονται από τα κόμματα της συγκυβέρνησης κατά των πολιτών και της ελληνικής κοινωνίας όσο και οι απόπειρες διαμόρφωσης ενός εναλλακτικού μνημονιακού συμπληρωματικού εταίρου -όπως είναι, π.χ., το Ποτάμι ή η θνησιγενής κίνηση των «58»- έχουν μετατραπεί σε «μπούμερανγκ» και κινδυνεύουν να πλήξουν θανάσιμα τον έναν μνημονιακό πυλώνα της συγκυβέρνησης, το ΠΑΣΟΚ.

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν διαμορφωθεί στην πράξη, τόσο σε επίπεδο κοινωνικοοικονομικής αναφοράς όσο και σε πολιτικοϊδεολογικό επίπεδο, σε συγκοινωνούντα δοχεία. Γι’ αυτό και η τρομοκράτηση, τα διλήμματα, ο προβαλλόμενος ως «φόβητρο» ΣΥΡΙΖΑ οδήγησαν ένα τμήμα της ήδη συρρικνωμένης, στις εκλογές της 17ης Ιουνίου του 2012, βάσης του ΠΑΣΟΚ απευθείας στη ΝΔ, στον «ισχυρό» των δύο «συνεταίρων».

Παράλληλα, η επιχείρηση αποπολιτικοποίησης, μέσω της διαμόρφωσης μιας ομιχλώδους Κεντροαριστεράς ως μνημονιακού εφεδρικού σχήματος που θα ανακόψει την ανοδική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται ότι πλήττει περισσότερο το ΠΑΣΟΚ και επιτείνει το πρόβλημα της επιβίωσής του.

Οι «προειδοποιήσεις» του Ευ. Βενιζέλου για «αποχώρηση» από τη μνημονιακή κυβέρνηση και οι απαράδεκτες, από κάθε άποψη, «απειλές» του Λ. Γρηγοράκου περί «ουκρανικού εμφυλίου» εάν καταβυθισθεί εκλογικά το ΠΑΣΟΚ, απευθύνονται ευθέως στον Αντ. Σαμαρά… Στην πράξη: Η πολιτική της κυβέρνησης, οι εκβιασμοί και τα διλήμματα ΠΛΗΤΤΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΧΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΗΣ.

Το στρατηγικό αδιέξοδο στο οποίο έχει εγκλωβισθεί η μνημονιακή συγκυβέρνηση την οδηγεί στην υιοθέτηση της παλιάς «συνταγής»: Όταν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα τότε τη διαστρέφεις ή την αγνοείς…

Εδώ και μήνες επιχειρείται μεθοδικά η αποπολιτικοποίηση, η «διάθλαση» και διαστρέβλωση του πολιτικού μηνύματος των εκλογικών αναμετρήσεων του Μαΐου, και ιδιαίτερα των ευρωεκλογών.

Η απαγόρευση της ψήφου των μεταναστών, η αυθαίρετη και παράνομη μεταφορά των ευρωεκλογών στη δεύτερη Κυριακή, η προσπάθεια, στην κυριολεξία, ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΗΣ ΤΩΝ ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ να εκδηλώσουν τη βούλησή τους στον 2ο γύρο των επαναληπτικών εκλογών για την τοπική αυτοδιοίκηση αποτελεί απτό δείγμα της ακροδεξιάς-αντιδημοκρατικής νοοτροπίας και στρατηγικής που χαρακτηρίζει τη σημερινή συγκυβέρνηση.

Ο συνασπισμός των μνημονιακών συμφερόντων ζει τις καλύτερες ημέρες του. Ιδιοκτήτες συστημικών ΜΜΕ, μεγαλοξενοδόχοι και μεγαλοεργολάβοι, παντοειδείς μεταπράττες, τραπεζικό-μνημονιακό κατεστημένο, αμοίβονται όλοι πλουσιοπάροχα με δάνεια, με παραγραφή φόρων και χρεών, με ξεπούλημα των παραλιών, με ιδιωτικοποιήσεις έναντι πινακίου φακής, με ανακεφαλαιοποιήσεις δεκάδων δισ. Ενώ την ίδια στιγμή ο υπεύθυνος -τυπικά και πρακτικά- των συντελεσθέντων εγκλημάτων στο τραπεζικό σύστημα κ. Προβόπουλος προτείνει τον «ξαφνικό θάνατο» στις υπερχρεωμένες μικρομεσαίες επιχειρήσεις…

Η στρατηγική της συγκυβέρνησης για την άμβλυνση του πολιτικού μηνύματος των εκλογών περιλαμβάνει δύο επίπεδα: Στην πρώτη Κυριακή, με δεδομένο ότι στον θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης υπάρχει κυριαρχία του διδύμου ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει «κεφαλαιοποιήσει» το κομματικό του ποσοστό σε επίπεδο εκπροσώπησης, να δοθεί η εντύπωση ότι, σ’ ένα γενικό πλαίσιο, οι συγκυβερνώντες δεν έχουν κρίσιμες απώλειες. 

Σ’ ένα δεύτερο επίπεδο ελπίζουν ότι η παραδοσιακά αυξημένη αποχή που παρατηρείται στον δεύτερο γύρο των εκλογών για την τοπική αυτοδιοίκηση, θα ισχύσει και για την ψήφο των ευρωεκλογών…

Τεχνάσματα, εκβιασμοί, πολιτικές απάτες, ευτελής προπαγάνδα, ψεύτικες υποσχέσεις… ακόμα και προτάσεις για συνταγματικές αλλαγές έπεσαν στο προεκλογικό «παζάρι»…

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η συστηματική επιχείρηση εξόντωσης και υποταγής ενός ολόκληρου λαού, η προσπάθεια διάλυσης του παραγωγικού ιστού και της ίδιας της κοινωνίας δεν μπορεί πια να καλυφθεί κάτω από κανένα πρόσχημα. Τα τέσσερα χρόνια που πέρασαν από το Καστελλόριζο είναι πάρα πολλά, όχι μόνο για να τα ξεχάσουμε, αλλά κυρίως για να συνεχίσουμε στην ίδια καταστροφική πορεία. Η ιστορία ενός λαού, μιας χώρας έχει κάποιες οριακές στιγμές, κάποιες ανεπανάληπτες συγκυρίες που η αντιμετώπισή τους καθορίζει το μέλλον και την επιβίωση των λαών.

Σ’ αυτή την ιστορική συγκυρία που διανύουμε, η ψήφος μας, η συμμετοχή μας αποτελεί το πιο πολύτιμο και το πιο αποτελεσματικό μας όπλο. Η ευθύνη τώρα πια είναι δική μας. Από την αποφασιστικότητα και την ελεύθερη βούλησή μας θα κριθούν όλα.

Ασπρόμαυρες στιγμές από το “χθες”

 

1. Όταν έγιναν δημοφιλείς οι «άνθρωποι ξυπνητήρια», η Μαίρη Σμιθ, κέρδιζε το μεροκάματο ξυπνώντας τους εργάτες πετώντας ξερά μπιζέλια στα…

παράθυρά τους.

by outelogos

  

2. Παλιά δημοτική βιβλιοθήκη στο Σινσινάτι του Οχάιο, που κατεδαφίστηκε το 1955.

  

3. Η τελευταία φωτογραφία του Χίτλερ στις 20 Απριλίου του 1945.

  

4. Ο Τσάπλιν μπροστά σε πλήθος θαυμαστών του στη Νέα Υόρκη 1918.

  

5. Πελάτες σε μπαρ που γιορτάζουν την κατάργηση της ποταπαγόρευσης στις ΗΠΑ το Δεκέμβριο του 1933.

  

6. Κατασκευή Ζέπελιν το 1923.

  

7. Αερόπλοιο πάνω από το Καπιτώλιο στην Ουάσινγκτον.

  

8. Η Δρέσδη μετά τον Βομβαρδισμό, το 1945.

  

9. Ο Αϊνστάιν χειρίζεται μαριονέτα του Αϊνστάιν, το 1931.

  

10. Ο Ρώσος γιατρός Leonid Rogozov 27 ετών στις 30 Απριλίου του 1961, χειρούργησε τον εαυτό του λόγω οξείας σκωληκοειδίτιδας που είχε διαγνώσει, με τοπική αναισθησία. Βρισκόταν στην Ανταρτική και αν δεν έκανε την επέμβαση άμεσα, θα είχε πεθάνει.

  

11. Το άγαλμα του Χριστού Σωτήρα στο Ρίο ντε Τζανέιρο, υπό κατασκευή, το 1930.

  

12. Κορίτσια που κάνουν παράδοση πάγου το 1918.

  

13. Οι Προπέλες του Τιτανικού, 1911.

  

14. Εβραίος σε Γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, σημαδεύει ναζί μετά την απελευθέρωσή του.

  

15. Παίζοντας γκολφ στο κτίριο του Εμπάιρ Στέιτ , στη διάρκεια κατασκευής, το 1932.

  

16. Η έκρηξη του Βεζούβιου στη Νάπολη, το 1944.

  

17. Ο Μεγάλος Κεντρικός Σταθμός της Νέας Υόρκης το 1929. Δυστυχώς, η κατασκευή ουρανοξυστών στη περιοχή εμποδίζει πλέον αυτό το θέαμα.

  

18. Ο Πύργος του Άιφελ υπό κατασκευή.

  

19. Οι καταρράκτες του Νιαγάρα παγωμένοι το 1911.

  

20. Η Μέριλιν Μονρόε δίνει παράσταση μπροστά στα αμερικάνικα στρατεύματα στον πόλεμο της Κορέας, το 1954.

  

21. Βουδιστής μοναχός αυτοπυρπολείται στη Σαϊγκόν, διαμαρτυρόμενος για τη θρησκευτική καταπίεση της κυβέρνησης.

  

22. Ο Νέλσον Μαντέλα σηκώνει τις γροθιές του μετά την καταδίκη του σε ισόβια, το 1964.

  

23. Ο Νικόλα Τέσλα στο Εργαστήριό του.

  

24. Παιδιά στο Λονδίνο γιορτάζουν τα Χριστούγεννα σε αντιαεροπορικό καταφύγιο, το 1940.

  

25. Παιδιά με πολιομυελίτιδα μέσα σε σιδηρούν πνεύμονα, που υποβοηθά τη λειτουργία των πνευμόνων, το 1937.

  

26. Προσωπικό του Τσίρκου Baileys, το 1930.

  

27. Η πρώτη δημοσίευση φωτογραφίας των Rolling Stones, το 1963.

  

28. Αντιαεροπορικοί προβολείς στο Βράχο του Γιβραλτάρ, για την αποτροπή αεροπορικής επίθεσης, το 1942.

  

29. Ο Samuel Reshevsky, 8 ετών, αντιμετωπίζει συγχρόνως διάφορους δεξιοτέχνες σε μια παρτίδα σκάκι στο Παρίσι το 1920.

  

30. Τρεις Κινέζες κατηγορούμενες για μαγεία, το 1922.

  

31. Τα τελευταία τέσσαρα ζευγάρια σε διαγωνισμό μαραθώνιου χορού, στο Σικάγο το 1930. Ένα θέμα που το δείχνει δραματικά η ταινία «Σκοτώνουν τα Άλογα Όταν Γεράσουν» του 1969 με τους Jane Fonda, Michael Sarrazin, Susannah York κ.α.

  

32. Ομάδα ξυλοκόπων κόβουν δέντρο Σεκόγια Καλιφόρνιας γύρω στο 1900.

  

33. Κατάστημα με παλτά στη Κοπεγχάγη το 1936.

  

34. Ο μικρός Ned Parfett πουλάει απογευματινές εφημερίδες με το δυσάρεστο νέο για τον Τιτανικό. Μία μέρα μετά το ναυάγιο, 16 Απριλίου του 1912

  

35. Ο γνωστός πιο πολύ με το όνομα «Κόκκινος Βαρόνος» Manfred von Richthofe το 1917. Ήταν Γερμανός πιλότος κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και θεωρείτο από τους κορυφαίους.

  

36. Η κατασκευή της κρεμαστής γέφυρας Golden Gate στο Σαν Φρανσίσκο το 1935.

  

37. Φιντέλ Κάστρο και Τσε Γκεβάρα ψαρεύουν, 1960.

  

38. Τα γυρίσματα για το σήμα της Metro Goldwyn Mayer (με το γνωστό λιοντάρι) στο ξεκίνημα του Hollywood, 1928.

  

39. Μέλος της Γαλλικής αντίστασης, χαμογελά στους Γερμανούς που είναι έτοιμοι να τον εκτελέσουν.

  

40. Σικάγο 1948. Μερικοί γονείς πωλούσαν τα παιδιά τους εξ’ αιτίας της φτώχιας που υπήρχε τότε.

Χορτάστε Σαμαράδες και Megalicious ενημέρωση !!!

Ρεπορτάζ στο δελτίο ειδήσεων-ενημέρωσης του Mega (των Μπόμπολα-Ψυχάρη) 16 μέρες πριν τις εκλογές.

Πρωταγωνιστούν: Ο προπάππους του Κουτσαβάκη, ο αδερφός του Κουτσαβάκη και ο ανιψιός του Κουτσαβάκη.

Πρόσχημα: Εκδήλωση προς…

τιμήν του συνιδρυτή του Κολλεγίου (και προπάππου του Κουτσαβάκη), Στέφανου Δέλτα ο οποίος αν ζούσε θα είχε γενέθλια. Πάρτυ γενεθλίων ενός νεκρού με λίγα λόγια αλλά στο πιο κυριλέ και κουλτουρέ.

by…projector-revolt

Απώτερος στόχος: Διαφήμιση του Κολλεγίου Ψυχικού. Στο οποίο κολλέγιο προεδρεύει ο αδερφός του Κουτσαβάκη (δίδακτρα 13.000-15.000 τον χρόνο).

Επειδή το κολλέγιο δεν έγινε θέμα στο Mega όταν απολύθηκε η καθηγήτρια που έπιασε τον γιο του Κουτσαβάκη να αντιγράφει, το Μega είπε να κρατήσει τις ισορροπίες ως αντικειμενικό μέσο ενημέρωσης, χειραγώγησης και προπαγάνδας, και να γίνει αναφορά στα τεκταινόμενα του κολλεγίου του προπάππου του Κουτσαβάκη τώρα. Έστω και αργά. Με άλλη θεματολογία, αλλά δεν έχει σημασία!

Δεν γνωρίζουμε αν πριν το εν λόγω ρεπορτάζ έπαιξε κάποιο άλλο που ο Πρετεντέρης (λέγε με και δηλητηριώδη ύαινα) θα γάβγιζε για τις καταλήψεις στα δημόσια λύκεια και τις απεργίες των καθηγητών. Υποθέτουμε πως θα κρατούσαν έστω κάποια προσχήματα και θα έπαιζαν το θέμα με διαφορά τουλάχιστον 3 ρεπορτάζ.

Από αυτό το κολλέγιο αποφοίτησε και ο Κουτσαβάκης και τον βοήθησε να διαμορφώσει τον χαρακτήρα που θαυμάζουμε όλοι σήμερα. Μάλιστα ήταν και μέλος της θεατρικής ομάδας του κολλεγίου, δυστυχώς όμως χωρίς ιδιαίτερο ταλέντο κάτι το οποίο μπορούμε να διαπιστώσουμε ξεκάθαρα από τις υποκριτικές του ικανότητες κάθε φορά που βγαίνει και κάνει διάγγελμα-μονόπρακτο στην Digea κάνοντας μάγκικες γκριμάτσες και κουνώντας σαν ξεχαρβαλωμένο χέρια, πόδια, κορμό, κεφάλι και ότι άλλο του κουνιέται για να δώσει στόμφο σε κάθε ακροδεξιά βλακεία που θα ξεστομίσει (λέγε με wi-fi, πιτσαρία που έσκισε, ο ρατσισμός δεν είναι γραμμένος στο dna των ελλήνων, θα διώξουμε τα παιδιά των λαθρομεταναστών από τα νηπιαγωγεία μας, πατρίς-θρησκεία-οικογένεια, Άννα ζούμε για να σ’ ακούμε κ.α.).

Στο παρακάτω βίντεο μπορούμε να θαυμάσουμε ένα δείγμα των υποκριτικών ικανότητων που απέκτησε κατά την εφηβεία του το οποίο θα έκανε ακόμα και την Μιμή Ντενίση να φαντάζει Ρόμπερτ Ντε Νίρο.

 

Μετά ο Κουτσαβάκης μας πήγε στη Μασαχουσέτη, μετά στο Χάρβαρντ, μετά άνοιξε την pizzaria_pou_eskise (τουλάχιστον έτσι είπε όταν τον ρώτησαν αν έχει κάνει κάτι άλλο δικό του στη ζωή του εκτός από το να τρώει την οικογενειακή του περιουσία) και μετά την τόση μόρφωση (στα όρια της παραμόρφωσης) γύρισε σε ηλικία 25 χρόνων στην γη των προγόνων του για να διοριστεί-εκλεγεί βουλευτής αρχικά και να συνεχίσει κρατικοδίαιτος μέχρι να ψοφήσει.

Περισσότερα για το πάρτυ γενεθλίων του Στέφανου Δέλτα

Απίστευτες αποκαλύψεις από τους FT - Όλο το παρασκήνιο Πως οι Ευρωπαίοι σε συνεννόηση με Σαμαρά - Βενιζέλο έριξαν τον Παπανδρέου

Απίστευτες αποκαλύψεις από τους Financial Times. Εξιστορεί λεπτό προς λεπτό πως οι Ευρωπαίοι ηγέτες απομάκρυναν τον Γιώργο Παπανδρεου από την κυβέρνηση σε συνεννόηση με Σαμαρά και Βενιζέλο! Οι λεπτομέρειες είναι συγκλονιστικές και εγείρουν μείζον πολιτικό θέμα.
Όχι για τα δάκρυα της Μέρκελ τις Κάννες ούτε για τις διαφωνίες της με τον Ομπάμα και τον Σαρκοζί για την ευρωζώνη, αλλά για τις μυστικές συνομιλίες των αξιωματούχων της Ευρώπης με τους δύο Έλληνες πολιτικούς και τη συμφωνία τους να "σκοτώσουν" το δημοψήφισμα και στη θέση του Παπανδρέου να τοποθετήσουν τον Λουκά Παπαδήμο. Το καυτό αυτό παρασκήνιο με την άμεση εμπλοκή Σαμαρά και Βενιζέλου έρχεται για πρώτη φορά στη δημοσιότητα και εκ των πραγμάτων εγείρεται μείζον πολιτικό θέμα στο οποίο θα πρέπει να τοποθετηθούν όλοι.
Τα δάκρυα της Μέρκελ
Το πρώτο μέρος μιας σειράς ρεπορτάζ, που αποκαλύπτουν τι έγινε πίσω από τις κλειστές πόρτες όταν οι ηγέτες πάσχιζαν να σώσουν το ευρώ, δημοσιεύουν οι Financial Times. Προς κατάπληξη σχεδόν όλων στην αίθουσα, η Άγκελα Μέρκελ άρχισε να κλαίει. «Das ist nicht fair». Αυτό δεν είναι δίκαιο, είπε οργισμένη η Γερμανίδα καγκελάριος με τα μάτια της να βουρκώνουν. «Ich bringe mich nicht selbst um». Δεν θα αυτοκτονήσω. Για όσους ήταν μάρτυρες αυτού του ξεσπάσματος στη μικρή αίθουσα συνεδριάσεων στο γαλλικό παραθαλάσσιο θέρετρο των Καννών, ήταν αρκετά σοκαριστικό να βλέπουν τον πιο ισχυρό ηγέτη της Ευρώπης με το μεγαλύτερο συναισθηματικό έλεγχο να ξεσπά σε δάκρυα.
Οι παρευρισκόμενοι όμως μεταφέρουν ότι η σκηνή ήταν ακόμη πιο αξιοσημείωτη για τους δύο άνδρες που είχαν προκαλέσει την οργή της: ο ένας καθόταν δίπλα της, ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, και ο άλλος στην άλλη άκρη του τραπεζιού, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα. Ήταν το χειρότερο σημείο σε μία «βάναυση» νύχτα γεμάτη αλληκοκατηγορίες, την οποία ένας εκ των παρευρισκόμενων θυμάται ως το ναδίρ στην τριετή κρίση της ευρωζώνης.
Ο Ν. Σαρκοζί ήλπιζε ότι η ηγεσία του στη σύνοδο του G20 θα εδραίωνε την παρουσία του στη διεθνή σκηνή καθώς διεκδικούσε την επανεκλογή του. Αντί αυτού, όμως, όλα κατέρρεαν. Η Ελλάδα κατέρρεε πολιτικά. Η Ιταλία, μία χώρα πολύ μεγάλη για να καταρρεύσει, φαινόταν ότι σε λίγες ημέρες θα έχανε κάθε πρόσβαση στις διεθνείς αγορές. Και η Α. Μέρκελ, όσο κι αν προσπαθούσε ο Ν. Σαρκοζί και ο Μπ. Ομπάμα, δεν πειθόταν να αυξήσει τις γερμανικές εισφορές για το «τείχος προστασίας» της ευρωζώνης - το «μεγάλο μπαζούκα» που πίστευαν ότι έπρεπε να ενισχυθεί δραστικά για να αποτρέψει τις επιθέσεις των πανικοβλημένων επενδυτών. Αντιθέτως, αν και βρισκόταν στη γωνία, η Α. Μέρκελ επέστρεψε την κριτική που δεχόταν στον Ν. Σαρκοζί και τον Μπ. Ομπάμα. Εάν δεν τους άρεσε ο τρόπος με τον οποίο διαχειριζόταν την κατάσταση η κυβέρνησή της, τότε έφταιγαν εκείνοι. Σε κάθε περίπτωση, ήταν ο δικός τους συμμαχικός στρατός που είχε «επιβάλει» το γερμανικό Σύνταγμα στον ηττημένο του πολέμου πριν από έξι δεκαετίες.
«Στο σημείο αυτό ήταν σαφές ότι θα μπορούσε να εκραγεί η ευρωζώνη», δήλωσε μέλος της γαλλικής αντιπροσωπείας στις Κάννες. «Υπήρχε το συναίσθημα ότι με μετάδοση της κρίσης, σε αυτό το χρονικό σημείο, βρισκόμασταν στα πρόθυρα της έκρηξης».
Τους τελευταίους έξι μήνες, οι Financial Times έκαναν δεκάδες συνεντεύξεις σε ανθρώπους που πήραν μέρος στη λήψη αυτών των αποφάσεων ώστε να πουν όλη την ιστορία για το πώς δημιουργήθηκε αυτή η νέα ευρωζώνη. Από μεσαίους γραφειοκράτες μέχρι πρωθυπουργούς, όλοι διηγούνται τη συγκλονιστική ιστορία των ατυχημάτων, των λαθών και της φαινομενικά παράτολμης πολιτικής. Στο τέλος όμως, αυτοί οι ίδιοι οι ηγέτες φαίνεται πως επικράτησαν. Το ευρώ σώθηκε. Η Ευρώπη που δημιούργησαν, καλώς ή κακώς, θα είναι το κληροδότημά τους.
Η απόφαση Παπανδρέου
Όπως σχεδόν τα πάντα σε αυτήν την κρίση της ευρωζώνης, έτσι και αυτή η ιστορία ξεκίνησε στην Ελλάδα. Ο ψηλόλιγνος απόγονος της πιο διάσημης πολιτικής δυναστείας στην Ελλάδα επέστρεψε στην Αθήνα αφού είχε ολοκληρωθεί μία από τις πιο κρίσιμες ευρωπαϊκές συνόδους για να διαπιστώσει ότι η χώρα του βρισκόταν σε αναταραχή. Στις 27 Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες, είχε συμφωνήσει στη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση κρατικού χρέους στην Ιστορία. Στο εσωτερικό της χώρας του, όμως, τον κατηγορούσαν.
Στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης, η παρουσία χιλιάδων διαδηλωτών -όπου συμπεριλαμβάνονταν ακροδεξιοί και αναρχικοί- ανάγκασε τον πρόεδρο της χώρας, Κάρολο Παπούλια, να φύγει. Ο Γ. Παπανδρέου είπε αργότερα στους ομότιμους πρωθυπουργούς πως ένιωσε ότι αυτό το περιστατικό ήταν σημάδι πως η χώρα του βρισκόταν στα πρόθυρα ενός νέου πραξικοπήματος. «Όλοι έλεγαν πως η κυβέρνηση είναι προδότες» θυμάται ο Έλληνας πρώην πρωθυπουργός και συμπληρώνει: «Συνειδητοποίησα ότι η κατάσταση έβγαινε εκτός ελέγχου».
Εκείνο το Σαββατοκύριακο, μάζεψε μία μικρή ομάδα συμβούλων και αποκάλυψε το σχέδιό του: θα ζητούσε εθνικό δημοψήφισμα για το νέο πρόγραμμα στήριξης των 172 δισ. ευρώ. Αυτοί που επέκριναν τη συμφωνία, εκ των οποίων ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς, αλλά και εσωκομματικοί αντάρτες, θα αναγκάζονταν να διαλέξουν πλευρά και πιθανότατα θα στήριζαν το πακέτο, καθώς η επικρατέστερη εναλλακτική θα ήταν η έξοδος από το ευρώ, υποστήριξε ο Γ. Παπανδρέου. Η νίκη θα του έδινε τη λαϊκή εντολή για τις μεταρρυθμίσεις που ζητούσαν οι δανειστές.
Ο Γ. Παπανδρέου, όμως, δεν συμβουλεύτηκε κανέναν άλλο πέρα από τον στενό του κύκλο. Αντιθέτως, εκείνο το βράδυ παρουσίασε το σχέδιό του ως τετελεσμένο γεγονός στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Όσοι βρίσκονταν στο δωμάτιο -εκ των οποίων και ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος- σοκαρίστηκαν. «Το βράδυ της Κυριακής, κατά την τελευταία μας κατ’ ιδίαν συνάντηση, ο Γ. Παπανδρέου μίλησε μόνο για μία πρόταση περί ψήφου εμπιστοσύνης και καθόλου για δημοψήφισμα» δήλωσε ο κ. Βενιζέλος, προσθέτοντας ότι τις επόμενες ώρες υπέφερε από έντονους πόνους στην κοιλιακή χώρα που τον ανάγκασαν να πάει στο νοσοκομείο. «Σύμφωνα με την ιατρική γνωμάτευση, ήταν αποτέλεσμα του στρες».
«Θυμάμαι πως το πρώτο που σκέφτηκα ήταν: ''Ελπίζω να το έχει πει στη Μέρκελ''» είπε ένας υπουργός.
Ο Γ. Παπανδρέου αργότερα ισχυρίστηκε ότι είχε αφήσει υπόνοιες στους υπόλοιπους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κάποιοι αναγνωρίζουν αόριστες αναμνήσεις κι άλλοι δεν θυμούνται τίποτα. «Εγώ ποτέ δεν το πήρα στα σοβαρά» δήλωσε ένας εξ αυτών και συμπλήρωσε: «Μου έμοιαζε κάπως απελπισμένο».
Η αντίδραση Σαρκοζί
Έτσι, όταν ο Ν. Σαρκοζί έμαθε ότι ο Γ. Παπανδρέου είχε αποφασίσει να θέσει την προσεκτικά σχεδιασμένη συμφωνία για το πρόγραμμα στήριξης σε δημοψήφισμα εξερράγη. «Ήταν οργισμένος», είπε ένας βοηθός του. Οι αγορές ομολόγων της ευρωζώνης, οι οποίες είχαν προσωρινά μαζευτεί μετά τη συμφωνία για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, βρέθηκαν σε πανικό πωλήσεων. Οι αποδόσεις των 10ετών κρατικών ομολόγων της Ελλάδας αυξήθηκαν κατά 16,2% σε μία μέρα. Πιο ανησυχητικό ήταν το γεγονός ότι το κόστος δανεισμού για τις ισχυρότερες κυβερνήσεις της ευρωζώνης άρχισε να πλησιάζει σε επίπεδα που ανάγκασαν κι άλλες χώρες σε προγράμματα διάσωσης.
Ο Ν. Σαρκοζί κάλεσε τους στενότερους συμβούλους του σε μία έκτακτη συνάντηση. Σύμφωνα με άτομο που συμμετείχε σε αυτήν, η αρχική αντίδραση του Γάλλου προέδρου ήταν να εξαναγκάσει τον Γ. Παπανδρέου σε αλλαγή πορείας. Είτε θα αποδεχόταν το νέο πακέτο χωρίς προϋποθέσεις άμεσα ή η Ελλάδα θα οδηγούνταν εκτός ευρώ. Ο Ενρί Γκουιάνο, ο έμπιστος του Σαρκοζί, σημείωσε πως ο ίδιος ο Σαρλ ντε Γκολ προτιμούσε τα δημοψηφίσματα από την κοινοβουλευτική πολιτική. Εάν ζητούσε από τον Παπανδρέου να ακυρώσει ένα δημοψήφισμα θα ήταν σαν να αντιτίθεται στις παραδόσεις που τους κληροδότησε ο ντε Γκολ. Έτσι, ο Ν. Σαρκοζί κατέληξε σε έναν συμβιβασμό: ο Γ. Παπανδρέου θα προχωρούσε με το δημοψήφισμα, αλλά όχι για το πακέτο στήριξης.
Η πρόσκληση στις Κάννες
Ο Ν. Σαρκοζί τηλεφώνησε στην Α. Μέρκελ και συμφώνησαν σε μία στρατηγική. Θα καλούσαν τον Παπανδρέου στις Κάννες, όπου σε 48 ώρες θα διεξαγόταν η σύνοδος του G20 και θα τον έπειθαν να κάνει το δημοψήφισμα με το ερώτημα εάν η Ελλάδα θα παραμείνει στην ευρωζώνη. Στο Βερολίνο, η Α. Μέρκελ διχάστηκε για το θέμα του «Grexit», και πολλοί σύμβουλοι -ειδικότερα ο ισχυρός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε- υποστήριξαν ότι θα έδενε περισσότερο τα 16 εναπομείναντα μέλη και θα τους έδινε τη δυνατότητα να βγουν από την κρίση. «Ήθελε πολύ να είναι ένα σαφές ερώτημα εντός ή εκτός ευρώ» δηλώνει Γερμανός αξιωματούχος. «Για εκείνη το σημείο κλειδί ήταν εάν οι ίδιοι οι Έλληνες ήθελαν να είναι εντός ή εκτός και εάν με το δημοψήφισμα αποφάσιζαν ότι θέλουν την έξοδο, τότε ο δρόμος θα ήταν ευκολότερος».
Πολλοί αξιωματούχοι ακόμη αναρωτιούνται γιατί ο Παπανδρέου συμφώνησε να εμφανιστεί στις Κάννες για να τον επιπλήξουν. Αν και εξεπλάγη με το ξέσπασμα θυμού από τους Ευρωπαίους ηγέτες, ο ίδιος δήλωσε ότι χάρηκε για την ευκαιρία που είχε να αποσπάσει στήριξη για την ιδέα του δημοψηφίσματος σε παγκόσμιο επίπεδο.
Το «τελεσίγραφο»
Ο Ν. Σαρκοζί κάλεσε τους ομότιμους ηγέτες στο Παλάτι στις 5:30 μ.μ. την Τετάρτη, μία ώρα πριν συναντηθούν με τον Παπανδρέου, για να συμφωνήσουν στον τρόπο με τον οποίο θα τον αντιμετωπίσουν. Στη συνάντηση συμμετείχαν η Α. Μέρκελ, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και πρόεδρος του Eurogroup, η Κριστίν Λαγκάρντ, γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, και οι δύο πρόεδροι της Ε.Ε., Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και Χέρμαν Βαν Ρομπάι. Ο Ν. Σαρκοζί έδωσε σε όλους ένα λευκό χαρτί με τίτλο Position commune sur la Grèce – Κοινή θέση για την Ελλάδα. «Η ιδέα ήταν να μπει ο Παπανδρέου στη γωνία» δήλωσε ένας από τους παρευρισκόμενους.
Το σχέδιο έξι σημείων του Σαρκοζί -που έχουν στη διάθεσή τους οι F.T.- ήταν σαφές και σκληρό. Ο Έλληνας πρωθυπουργός έπρεπε να δεχθεί το πρόγραμμα στήριξης που είχε συμφωνηθεί την προηγούμενη εβδομάδα και δεν θα δινόταν καμία περαιτέρω βοήθεια μέχρις ότου το κοινοβούλιο της χώρας το επικύρωνε με την ψήφο του.
«Είμαστε πάντα έτοιμοι να βοηθήσουμε την Ελλάδα παρά τη μονομερή απόφαση να ανακοινωθεί το δημοψήφισμα χωρίς πρότερη ενημέρωση» αναφέρει το δεύτερο σημείο, σε μία σαφή ένδειξη της οργής του κ. Σαρκοζί. Το έκτο σημείο είναι το πιο ξεκάθαρο: «Το δημοψήφισμα θα αφορά μόνο την ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Ο Γ. Παπανδρέου στη συνέχεια ισχυρίστηκε ότι αυτός που πάλεψε μαζί του για να αλλάξει η διατύπωση του δημοψηφίσματος ήταν κυρίως ο Ν. Σαρκοζί και πως η Α. Μέρκελ ήταν με τη δική του πλευρά. Όσοι βρίσκονταν στην αίθουσα, όμως, αναφέρουν ότι μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών -συμπεριλαμβανομένης της Α. Μέρκελ- υπήρχαν ελάχιστες διαφωνίες.
Έχοντας συμφωνήσει στη γραμμή για την Ελλάδα, ο Ν. Σαρκοζί γύρισε τη συζήτηση σε κάτι που τους απασχολούσε περισσότερο: στην Ιταλία. Το δημοψήφισμα του Παπανδρέου είχε δημιουργήσει ένα δίλημμα για την Ελλάδα, αλλά επίσης έβγαλε στην επιφάνεια έναν πολύ μεγαλύτερο φόβο: ότι η μετάδοση από την Αθήνα θα διαχεόταν σε όλη την ευρωζώνη. Η χώρα που αντιμετώπιζε τον μεγαλύτερο κίνδυνο ήταν η Ιταλία.
Με δημόσιο χρέος σχεδόν 2 τρισ. ευρώ -το τέταρτο μεγαλύτερο στον κόσμο- οι αξιωματούχοι του ιταλικού υπουργείου Οικονομικών εκτιμούσαν ότι ένα τριετές πρόγραμμα στήριξης θα άγγιζε περίπου τα 600 δισ. ευρώ. Δεν υπήρχαν αρκετά χρήματα στην Ε.Ε. ή στο ΔΝΤ γι' αυτό. Η Ιταλία ήταν απλούστατα πολύ μεγάλη για να διασωθεί. «Δεν μπορούσαμε να αντέξουμε το κόστος της Ιταλίας» ανέφερε αξιωματούχος του γαλλικού υπουργείου Οικονομικών και συμπλήρωσε: «Κανένας δεν μπορούσε. Θα ήταν κατά συνέπεια πιθανότατα το τέλος της ευρωζώνης».
Η Κρ. Λαγκάρντ έφτασε στις Κάννες με ένα σχέδιο, να τεθεί η Ιταλία σε ένα «προληπτικό πρόγραμμα» 80 δισ. ευρώ, σε μία γραμμή πίστωσης που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης, αλλά θα οδηγούσε επίσης σε εντατική παρακολούθηση, ώστε να εξασφαλιστεί ότι ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο πρωθυπουργός της Ιταλίας που είχε απολέσει την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων ηγετών, θα εφάρμοζε τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Υποστήριξε πως μόνο έτσι οι αγορές θα άρχιζαν να δανείζουν και πάλι την Ιταλία με βιώσιμο επιτόκιο. «Η Ιταλία δεν έχει αξιοπιστία» δήλωσε η Κρ. Λαγκάρντ στη συζήτηση. Αλλά η απόφαση για την Ιταλία μπορούσε να περιμένει. Ο Γ. Παπανδρέου αναμενόταν από στιγμή σε στιγμή.
Ο ψυχολογικός πόλεμος
Στη συνάντηση, πολλοί από τους συμμετέχοντες έμειναν άναυδοι. Στο ημερολόγιό του, ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Φρανσουά Μπορουάν, έκανε λόγο για ψυχολογικό πόλεμο. Άλλοι, ειδικότερα οι δύο πρόεδροι της Ε.Ε., είπαν στη συνέχεια στους συνεργάτες τους ότι ένιωθαν πολύ άβολα με το γεγονός πως μία μικρή ομάδα Ευρωπαίων ηγετών πίεζαν τον εκλεγμένο πρωθυπουργό μιας χώρας. «Ποτέ δεν είδα μία συνάντηση τόσο έντονη και τόσο δύσκολη» είπε ένας εκ αυτών των συνεργατών.
Από τη στιγμή που ο Γ. Παπανδρέου με τον Ε. Βενιζέλο έφτασαν στην αίθουσα, ο Ν. Σαρκοζί ξεκίνησε αυτό που ένας αξιωματούχος χαρακτήρισε «the full Sarkozy»: μία στοχευμένη, οργισμένη αποκήρυξη της απόφασης του Παπανδρέου για δημοψήφισμα. «Σαφέστατα το συναίσθημα ήταν: κάναμε τα πάντα για να σας βοηθήσουμε, κάναμε τα πάντα για να σας κρατήσουμε στην ευρωζώνη, πήραμε οικονομικό και πολιτικό κίνδυνο» είπε μέλος της γαλλικής αποστολής. «Είναι η μεγαλύτερη αναδιάρθρωση χρέους του κόσμου, στην Ιστορία, και τώρα το μόνο που κάνετε είναι να μας προδίδετε».
Ο Παπανδρέου αιφνιδιάστηκε. «Έρχεται και αρχίζει να μιλά έξαλλος για το δημοψήφισμα», λέει για τον Σαρκοζί. «Η θέση του Σαρκοζί ήταν πολύ επιθετική. Δεν ήταν ευγενική. Πολύ-πολύ ισχυρή και πολύ επιθετική, ώστε να μπει η Ελλάδα στο δίλημμα: εντός ή εκτός» είπε ο Ε. Βενιζέλος.
Οι Έλληνες προσπάθησαν να αντεπιτεθούν. Ο Παπανδρέου παρουσίασε το σχέδιό του: το δημοψήφισμα θα γινόταν σε έναν μήνα και θα ανάγκαζε τον Σαμαρά και τους εσωκομματικούς του αντιπάλους να ευθυγραμμιστούν, δεδομένου ότι ακόμη και οι πιο δηλητηριώδεις επικριτές του δεν θα μπορούσαν να αντιταχθούν στη μόνη σωτηρία για την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη. Τότε ο Παπανδρέου διάβασε την προτεινόμενη διατύπωση για το δημοψήφισμα. «Ήταν μία κάπως μεγάλη παράγραφος» παραδέχθηκε ο Έλληνας πρωθυπουργός.
«Πρέπει να το λύσουμε εδώ»
Η Α. Μέρκελ ήταν η πρώτη που αντέδρασε και δεν ήταν χαρούμενη. «Ή θα το λύσουμε αυτό εδώ, μεταξύ μας ή στα μάτια του κόσμου θα έχουμε αποτύχει» είπε. «Wir müssen entscheiden» - πρέπει να αποφασίσουμε. «Ή θέλετε να μείνετε εντός ευρωζώνης ή όχι» είπε. Όσοι βρίσκονταν στην αίθουσα είπαν ότι ο Παπανδρέου εμφανώς αποθαρρύνθηκε καθώς συνεχιζόταν η μάχη. Όταν κουράστηκε, ο Ε. Βενιζέλος ανέλαβε τη μάχη, που για πολλούς ήταν σημάδι ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι είχε καταστεί εξαντλημένη πολιτική δύναμη και ο Ε. Βενιζέλος, ο οποίος εδώ και καιρό εποφθαλμιούσε την πρωθυπουργία, κινήθηκε για να εκμεταλλευθεί την αλλαγή των συνθηκών.
Ήταν η αλλαγή στη γλώσσα του σώματος που πρόσεξε ο Μπαρόζο, ο οποίος καθόταν αθόρυβα. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είπε αργότερα στους συνεργάτες του ότι η σκηνή που ξετυλίχτηκε μπροστά του τον έκανε να ανησυχεί περισσότερο. Πέρα από τη γενική συζήτηση περί ελληνικής εξόδου από το ευρώ, η οποία κατά τους αξιωματούχους της Κομισιόν θα προκαλούσε ανεξέλεγκτο πανικό στις αγορές για τον ευρωπαϊκό Νότο, η προοπτική μηνιαίας καμπάνιας για το δημοψήφισμα σήμαινε εβδομάδες αβεβαιότητας, δηλαδή αυτό ακριβώς που προσπαθούσαν να αποφύγουν καθώς οι αποδόσεις των ιταλικών ομολόγων είχαν φτάσει σε επικίνδυνα επίπεδα.
Το τηλεφώνημα Μπαρόζο σε Σαμαρά
Εν αγνοία του Ν. Σαρκοζί και της Α. Μέρκελ, τηλεφώνησε στον Α. Σαμαρά, τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης από το ξενοδοχείο του πριν ξεκινήσει η συνάντηση. Γνώριζε ότι εκείνος ήθελε απεγνωσμένα να αποφύγει το δημοψήφισμα. Ο Α. Σαμαράς του είπε ότι τώρα ήταν πρόθυμος να συνυπογράψει σε μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ - κάτι που επιμελώς απέφευγε επί μήνες, ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να εξασφαλίσει την πρωθυπουργία. Ο Μπαρόζο κάλεσε το συμβούλιό του και στελέχη της Κομισιόν στη σουίτα του στο Hotel Majestic Barrière για να χαράξει στρατηγική. Αποφάσισε ότι δεν θα έλεγε στον Ν. Σαρκοζί ή στην Α. Μέρελ για εκείνη τη συνομιλία, αλλά σύμφωνα με άτομα που βρέθηκαν σε εκείνη τη σουίτα, ξεκίνησε τη συζήτηση για πιθανά ονόματα τεχνοκρατών που θα μπορούσαν να πάρουν τα ηνία από τον Παπανδρέου σε μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Το πρώτο πρόσωπο που είπε ο Μπαρόζο ήταν ο Λουκάς Παπαδήμος. Σε μία εβδομάδα, ο Λ. Παπαδήμος ανέλαβε καθήκοντα.
Το τετ α τετ Μπαρόζο - Βενιζέλου
Παρατηρώντας τον Ε. Βενιζέλο μερικές ώρες αργότερα, ο Μπαρόζο είδε την ευκαιρία. Ο Ν. Σαρκοζί έκλεισε τη συνάντηση διαβάζοντας ξανά το σχέδιο των έξι σημείων, είπε στον Παπανδρέου να επιστρέψει στην Αθήνα και να «πάρει μία απόφαση» και ο Μπαρόζο πήρε τον Βενιζέλο στην άκρη. «Πρέπει να σκοτώσουμε αυτό το δημοψήφισμα» του είπε. Ο υπουργός Οικονομικών συμφώνησε σχεδόν αμέσως. Το τέλος του δημοψηφίσματος θα ήταν επίσης το τέλος του Παπανδρέου.
Μετά από κάποια σύντομα σχόλια στον Τύπο όπου είπε ότι «το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα κρίνει την παραμονή ή μη της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ», ο Παπανδρέου πήρε τον δρόμο της επιστροφής προς το αεροδρόμιο της Νίκαιας. Στο αυτοκίνητο, γύρισε στον Ε. Βενιζέλο και του είπε ότι τα πράγματα δεν είχαν πάει τόσο άσχημα όσο φοβόταν. Ο Ε. Βενιζέλος ήταν δύσπιστος. Κατά την πτήση προς Αθήνα, ενώ ο Γ. Παπανδρέου κοιμόταν, ο Βενιζέλος ενθαρρύνθηκε από την παραίνεση του Μπαρόζο και είπε σε έναν βοηθό του να συντάξει μία δήλωση που θα κοινοποιούσε με την προσγείωση του αεροπλάνου, στις 4:45 π.μ. της Πέμπτης. «Η θέση της Ελλάδας μέσα στο ευρώ είναι μια ιστορική κατάκτηση της χώρας που δεν μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση. Το κεκτημένο αυτό του ελληνικού λαού δεν μπορεί να εξαρτηθεί από τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος». Το δημοψήφισμα του Παπανδρέου είχε πεθάνει. Όπως και η πρωθυπουργία του.
Το σχέδιο για χρηματοδότηση του Ταμείου μέσω των SDRs
Για μήνες ο Ομπάμα έβλεπε την κατάσταση στην Ευρώπη να γίνεται όλο και χειρότερη και η ανησυχία μεγάλωνε. Ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Tim Geithner προσπαθούσε να περάσει μαθήματα από την τραπεζική κρίση στις ΗΠΑ, κυρίως ότι μόνο ένα μεγάλο τείχος κρατικού χρήματος μπορεί να καθησυχάσει τους επενδυτές.
Ωστόσο οι Αμερικανοί καταλάβαιναν ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες κινούνταν διαφορετικά. Οι ΗΠΑ είχαν μόνο ένα στόχο, λέει Ευρωπαίος που συνάντησε τον Geithner. Η ευρωζώνη έπρεπε να σωθεί γιατί διαφορετικά θα υπήρχε μεγάλη ύφεση (depresson) στην Ευρώπη και αυτό θα επηρέαζε την οικονομία της υπερδύναμης. Η αμηχανία όμως ήταν εμφανής και η επιτομή της ήταν οι σχέσεις με τη Μέρκελ που συχνά έβρισκε την αμερικανική παρέμβαση ακατάλληλη και μη επιθυμητή. Το Βερολίνο πίεσε για να εμπλακεί το ΔΝΤ, αλλά η Μέρκελ έλεγε στους συναδέλφους της ότι οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται από Ευρωπαίους. Ωστόσο πολλοί σε Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και Παρίσι καλωσόρισαν την αμερικανική παρέμβαση ως ένα αντίβαρο στο Βερολίνο.
Όταν οι Ευρωπαίοι ηγέτες κλήθηκαν ξανά από τον Σαρκοζί στις 9:30 το βράδυ στις Κάννες είδαν με έκπληξη τον Ομπάμα να προεδρεύει στη συνάντηση. Πολλοί πίστευαν ότι η βραδιά θα αφιερωνόταν στην προσπάθεια να πειστεί ο Μπερλουσκόνι να καταφύγει η Ιταλία στο ΔΝΤ, κάτι που οι Ιταλοί είχαν απορρίψει το πρωί.
Ωστόσο ο Ομπάμα ξεκίνησε με κάτι διαφορετικό. Ένα σχέδιο να αυξηθεί το τείχος προστασίας της Ευρώπης. Για Γάλλους και Αμερικανούς η περισσότερο προφανής πηγή για να χρηματοδοτηθεί το τείχος ήταν η ΕΚΤ. Αλλά το Βερολίνο για πολύ καιρό στεκόταν ενάντια στη χρηματοδότηση κρατών από την κεντρική τράπεζα. Ήταν θέμα αρχής, το οποίο είχε τις ρίζες του στη γερμανική ιστορία.
Οι αντιπροσωπείες της Γαλλίας και των ΗΠΑ είχαν δουλέψει σε ένα σχέδιο που θα έπειθε τις αγορές ότι υπάρχει αρκετό χρήμα για να αποφευχθεί ελληνική πτώχευση ή κάποια άλλη χωρίς να προσκρούει στις αντιρρήσεις της Γερμανίας και ήλπιζαν ότι στις Κάννες αυτό θα γινόταν αποδεκτό. Περιελάμβανε μια μορφή μετρητού που δεν είναι πολύ γνωστή: τα Ειδικά Τραβηχτικά Δικαιώματα (special drawing rights - SDRs). Τυπικά δεν είναι χρήμα. Δημιουργήθηκαν από το ΔΝΤ το 1969 ως αντικατάστατο του χρυσού και του δολαρίου στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό λογιστικό. Γνωστά ως «χάρτινος χρυσός» δεν μπορούν να κατέχονται από κανέναν άλλον πλην του ΔΝΤ και πρέπει να μετατραπούν σε άλλο νόμισμα πριν ξοδευτούν.
Το 2009 μετά την κρίση που προκάλεσε η Lehman Brothers το G20 αύξησε το ποσό των SDRs κατά 250 δισ. δολάρια. Στις Κάννες οι ΗΠΑ και η Γαλλία ήθελαν κάτι ανάλογο. Αντί όμως για το ΔΝΤ η ευρωζώνη θα διέθετε SDRs αξίας 140 δισ. ευρώ για ένα ταμείο διάσωσης. Ακόμα και αυτοί που σχεδίασαν την πρόταση παραδέχονται ότι ήταν βιαστική. Στη συνάντηση ο Ομπάμα είπε ότι «οι ΗΠΑ θα προτιμούσαν η ΕΚΤ να δράσει όπως η Fed, αλλά αυτό δεν δείχνει να είναι εφικτή επιλογή», μια ξεκάθαρη αναφορά στις γερμανικές αντιδράσεις.
Το «όχι» του Jens Weidmann
Η Μέρκελ είχε ένα ακόμα πρόβλημα. Ήταν ανοικτή στην πρόταση, αλλά τα SDRs δεν ελέγχονται από κυβερνήσεις, αλλά από τις κεντρικές τράπεζες. Και ο Jens Weidmann επικεφαλής της Bundesbank διαφώνησε. Από πηγές του ΔΝΤ ο Γερμανός κεντρικός τραπεζίτης είχε μάθει για το σχέδιο και έτσι έγραψε γρήγορα μια επιστολή προς την καγκελάριο για τη διαφωνία του. Η διαφωνία ήταν ιδεολογική, αλλά και πρακτική. Εκτίμησε ότι η χρήση ξένων αποθεματικών για τη δημιουργία του Ταμείου θα έστελνε λάθος μήνυμα στις αγορές και θα ήταν δείγμα απελπισίας. Το βασικό πρόβλημα όμως ήταν ότι τα SDRs, όπως τα αποθέματα χρυσού μιας χώρας, είναι μέρος των συναλλαγματικών διαθεσίμων και αποκλειστικά θέμα της κεντρικής τράπεζας η διαχείρισή τους. Δεν είχε πρόβλημα να αυξηθεί το ποσό που δόθηκε το 2009 στο ΔΝΤ, αλλά η χρήση τους για ένα ευρωπαϊκό ταμείο διάσωσης θα δημιουργούσε ένα επικίνδυνο προηγούμενο, εκτίμησε.
Στην επιστολή καλούσε τη Μέρκελ να απορρίψει την πρόταση. Αυτή η επιστολή όμως δεν έφτασε έγκαιρα στη γερμανική αντιπροσωπεία στις Κάννες. Η διαφωνία έγινε γνωστή από το τηλέφωνο. Υπήρξε σειρά τηλεφωνημάτων σε μια προσπάθεια να αλλάξει γνώμη ο κεντρικός τραπεζίτης. Αλλά δεν άλλαξε.
Τελικά στη συνάντηση όταν έγινε η πρόταση από τον Σαρκοζί και τον Ομπάμα η Μέρκελ είπε τα «κακά» νέα: η Bundesbank διαφωνεί και η ίδια δεν μπορεί να το δεχτεί χωρίς την Bundesbank. Είπε ότι υποστηρίζει πολιτικά το σχέδιο και πως αν η Ιταλία δεχτεί να λάβει βοήθεια 80 δισ. ευρώ από το ΔΝΤ η ίδια θα πάει στη γερμανική Βουλή να ζητήσει αύξηση του ποσού για το Ταμείο Διάσωσης. Για τα SDRs όμως η απάντηση ήταν «όχι».
Τα δάκρυα της Μέρκελ
Η Μέρκελ ήταν στη γωνία. Ο Ομπάμα υποστήριξε ότι η ιδέα της προσφυγής της Ιταλίας στο ΔΝΤ ήταν κακή. Ο Σαρκοζί προσπάθησε να πετύχει έναν συμβιβασμό. Οι ΗΠΑ ήθελαν η Γερμανία να συνεισφέρει με τα SDRs, αλλά η Γερμανία προσέφερε «μερική» δέσμευση αν η Ιταλία έμπαινε σε πρόγραμμα του ΔΝΤ. Ο Ιταλός υπουργός Οικονομικών Giulio Tremonti ήταν ξεκάθαρος: η Ιταλία δέχεται παρακολούθηση του ΔΝΤ, αλλά όχι πρόγραμμα.
Θα μπορούσε το ιταλικό σχέδιο για παρακολούθηση της οικονομίας από το Ταμείο, συν δέσμευση της Γερμανίας να βοηθήσει με διμερή δάνεια να ήταν αρκετό; Αυτό αναρωτήθηκε ο Γάλλος πρόεδρος. «Όχι. Η Γερμανία έχει το 1/4 από όλες τις τοποθετήσεις της ευρωζώνης σε SDRs», απάντησε ο Ομπάμα. «Αν έχεις όλες τις χώρες της ευρωζώνης, αλλά όχι τη Γερμανία αρχίζει να χάνεται η αξιοπιστία». Τότε ήρθε το ξέσπασμα δακρύων της Μέρκελ. «Δεν είναι δίκαιο. Δεν μπορώ να αποφασίσω ενάντια στην Bundesbank. Δεν μπορώ να το κάνω αυτό».
Το ξέσπασμα μετρίασε τις αμερικανικές και τις γαλλικές απαιτήσεις για συμφωνία εδώ και τώρα. «Είδε ότι το παρατράβηξε», σχολιάζει για τη στάση του Ομπάμα Ευρωπαίος που ήταν στον χώρο.
Ο Αμερικανός πρόεδρος ρώτησε αν η Μέρκελ μπορούσε να λύσει το θέμα με την Bundesbank ως τη Δευτέρα, ενώ επίσης αναρωτήθηκε αν μπορεί να υπάρξει αναφορά στην απόφαση της Συνόδου. Αμφότεροι δεν είχαν καταλάβει την καγκελάριο. «Δεν πρόκειται να πάρω τόσο μεγάλο ρίσκο χωρίς να λάβω κάτι από την Ιταλία. Δεν πρόκειται να αυτοκτονήσω». Έτσι, έληξε η συνάντηση.
Οι ηγέτες βρέθηκαν ξανά το επόμενο πρωί, αλλά το momentum είχε χαθεί. «Η καταιγίδα πέρασε», είπε κάποιος που μετείχε και στις δύο συναντήσεις. Το σχέδιο για τα SDRs δεν ξαναείδε το φως.
Αργότερα ο Μπερλουσκόνι αποκάλυψε στη συνέντευξη τύπου αυτό που όλοι ήθελαν να μείνει μυστικό: το ΔΝΤ του προσέφερε ένα σχέδιο διάσωσης. Η Ιταλία έλαβε έτσι το στίγμα ότι χρειάζεται πρόγραμμα στήριξης χωρίς να πάρει χρήματα. Οι αγορές αντέδρασαν.
Η αποτυχία στις Κάννες τροφοδότησε με οξυγόνο τη φωτιά της κρίσης. Σε μια εβδομάδα τα επιτόκια στα ιταλικά ομόλογα έφτασαν το 7,5%. Της Ελλάδας εκτοξεύτηκαν στο 33%, επίπεδο χωρίς προηγούμενο για ανεπτυγμένη χώρα.
Χωρίς νέο τείχος προστασίας δεν ήταν ξεκάθαρο τι θα έσωζε το ευρώ...
matrix 24

O Μπαρόζο επέβαλλε τον Λουκά Παπαδήμο.Πως ο Βενιζέλος σκότωσε ΓΑΠ και δημοψήφισμα!

ΑΦΙΕΡΩΜΑ-ΒΟΜΒΑ ΤΩΝ FINANCIAL TIMES ΣΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΩΝ ΚΑΝΝΩΝ

Στο παρασκήνιο της κρίσιμης συνάντησης του Γιώργου Παπανδρέου με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους ηγέτες στις Κάννες τον Νοέμβριο του 2011 αναφέρεται μεταξύ άλλων το πρώτο μέρος του αφιερώματος των Financial Times στους μήνες «που άλλαξαν για πάντα την Ευρώπη», με τον περιγραφικό τίτλο «Ήταν το σημείο όπου η ευρωζώνη θα μπορούσε να είχε εκραγεί – Πώς σώθηκε το ευρώ».

Έχοντας συνομιλήσει με κορυφαίους πολιτικούς και άλλους αξιωματούχους με γνώση των όσων διαδραματίστηκαν εκείνη την ημέρα, ο ανταποκριτής της βρετανικής εφημερίδας στις Βρυξέλλες Πίτερ Σπίγκελ αναφέρεται αρχικά στο σκεπτικό της απόφασης του τότε πρωθυπουργού της Ελλάδας για δημοψήφισμα επί του προγράμματος διάσωσης.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο κ. Παπανδρέου εκτιμούσε πως η πίεση του δημοψηφίσματος θα υποχρέωνε πολιτικούς αντιπάλους και αμφισβητίες να πάρουν θέση και να ταχθούν υπέρ της διάσωσης ως μοναδική σανίδα σωτηρίας για τη χώρα.

Σημειώνεται ότι ο τότε Έλληνας πρωθυπουργός δεν είχε συμβουλευθεί παρά έναν στενό κύκλο συνεργατών, με αποτέλεσμα να προκληθεί έκπληξη από την ανακοίνωσή του ακόμα και στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ, συμπεριλαμβανομένου του τότε υπουργού Οικονομικών Ευάγγελου Βενιζέλου.

Σύμφωνα με τον κ. Βενιζέλο, ο Γιώργος Παπανδρέου στην τελευταία μεταξύ τους συνάντηση είχε αναφερθεί μόνο σε ενδεχόμενο ψήφου εμπιστοσύνης. Ένας άλλος υπουργός τον οποίο επικαλείται ο συντάκτης, σχολιάζει ότι η πρώτη σκέψη του όταν ανακοινώθηκε η πρόθεση για δημοψήφισμα ήταν ότι ήλπιζε ο πρωθυπουργός «να το έχει πει στη Μέρκελ».

Αναφέρεται επίσης ότι κάποιοι Ευρωπαίοι ηγέτες δε θυμούνται να είχαν πρότερη ενημέρωση από τον έλληνα πρωθυπουργό, ενώ άλλοι λένε πως δεν το είχαν εκλάβει ως σοβαρό ενδεχόμενο. Πολλές πηγές πάντως αναφέρονται σε έναν Σαρκοζί που εξερράγη εξοργισμένος στο άκουσμα της πρόθεσης Παπανδρέου.

Η αρχική σκέψη του Γάλλου προέδρου ήταν να πει στον Γιώργο Παπανδρέου να αποσύρει την πρόθεσή του, ωστόσο κατόπιν συζήτησης με συμβούλους του που είπαν ότι τα δημοψηφίσματα συνάδουν με την γκωλική παράδοση, αποφάσισε να αποδεχθεί τη διενέργεια δημοψηφίσματος όμως με διακύβευμα όχι το μνημόνιο, αλλά την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη.

Ο γάλλος πρόεδρος συνεννοήθηκε με την Άνγκελα Μέρκελ επ' αυτής της στρατηγικής, με την Γερμανίδα καγκελάριο να ακούει από συνεργάτες της όπως τον υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι ίσως θα ήταν καλύτερα για την ευρωζώνη αν η Ελλάδα αποχωρούσε, πολύ δε περισσότερο οικειοθελώς μέσω ενός δημοψηφίσματος.

Την ημέρα της συνάντησης με τον Παπανδρέου στις Κάννες, στο περιθώριο της συνόδου του G20, ο Νικολά Σαρκοζί είχε μοιράσει ένα έγγραφο με έξι σημεία, το οποίο κατέληγε στην πρόταση για δημοψήφισμα υπέρ ή κατά της παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ. «Η ιδέα ήταν να στριμωχτεί ο Παπανδρέου στη γωνία», αναφέρει χαρακτηριστικά αξιωματούχος που ήταν παρών.

Το πνεύμα των έντονων παρατηρήσεων προς τον Έλληνα πρωθυπουργό από τον Νικολά Σαρκοζί ήταν ότι είχε «προδώσει» τους εταίρους του που είχαν στηρίξει την Ελλάδα.

Ο συντάκτης αναφέρει πως ενώ ο κ. Παπανδρέου αργότερα είπε πως η καγκελάριος Μέρκελ ήταν στο πλευρό του, παρόντες στην αίθουσα λένε ότι η Γερμανίδα ηγέτης, όπως και οι υπόλοιποι ηγέτες, ελάχιστα αντέδρασαν σε όλα έλεγε ο Γάλλος πρόεδρος.

Ένας αξιωματούχος θυμάται ότι αυτό που αντιμετώπισαν οι κκ. Παπανδρέου και Βενιζέλος ήταν ένας «πλήρης Σαρκοζί», ένας «ψυχολογικός πόλεμος» όπως έχει γράψει ο παρευρεθείς στη συνάντηση πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Μπαρουάν. Σχολιάζεται ότι κάποιοι από τους παρευρισκόμενους ένιωσαν άβολα βλέποντας τη συμπεριφορά απέναντι σε έναν εκλεγμένο ηγέτη.

Ο Πίτερ Σπίγκελ περιγράφει πώς ο Γιώργος Παπανδρέου εξεπλάγη από τη σφοδρότητα της επίθεσης Σαρκοζί, με τον Ευάγγελο Βενιζέλο να χαρακτηρίζει «επιθετική» και «όχι ευγενική» τη θέση του Γάλλου ηγέτη.

Αναφέρεται πως ο κ. Παπανδρέου έδειχνε ορατά κουρασμένος και ότι τη διαπραγμάτευση από ένα σημείο και μετά ανέλαβε ο κ. Βενιζέλος – «που πάντα εποφθαλμιούσε την πρωθυπουργία» – εκμεταλλευόμενος τις αλλαγές στις περιστάσεις, σημάδι της ξαφνικής διαπίστωσης ότι ο τότε πρωθυπουργός ήταν «εξαντλημένη πολιτική δύναμη».

Το δημοσίευμα αναφέρει πως πριν τη συνάντηση με τον Παπανδρέου, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοσέ Μανουέλ Μπαρόζο είχε επικοινωνήσει με τον τότε ηγέτη της αντιπολίτευσης Αντώνη Σαμαρά, γνωρίζοντας πως εκείνος ήθελε να αποφύγει το δημοψήφισμα. Εκεί ο κ. Σαμαράς είπε στον κ. Μπαρόζο ότι ήταν πια διατεθειμένος να συμμετάσχει σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας με το ΠΑΣΟΚ, «κάτι που απέφευγε επί μήνες ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να εξασφαλίσει ο ίδιος την πρωθυπουργία».

Ο κ. Μπαρόζο δεν είπε στους Σαρκοζί και Μέρκελ για αυτή τη συνομιλία, αλλά ήταν εκείνος που πρότεινε το όνομα του Λουκά Παπαδήμου ως πιθανού ηγέτη μίας τεχνοκρατικής κυβέρνησης.

Κλείνοντας τη συνάντηση, ο κ. Σαρκοζί είπε στον κ. Παπανδρέου να επιστρέψει στην Αθήνα και να «λάβει μία απόφαση», ενώ ο κ. Μπαρόζο έπιασε τον κ. Βενιζέλο και του είπε ότι το δημοψήφισμα έπρεπε να «σκοτωθεί». Ο τότε υπουργός Οικονομικών συμφώνησε άμεσα, σύμφωνα με το δημοσίευμα. Στο δρόμο προς το αεροδρόμιο, όπως αναφέρεται, προς απορία του κ. Βενιζέλου ο Γιώργος Παπανδρέου του είπε ότι «τα πράγματα δεν είχαν πάει όσο άσχημα φοβόταν».

Με τον Γιώργο Παπανδρέου στο αεροπλάνο της επιστροφής να κοιμάται, ο Ευάγγελος Βενιζέλος έδωσε εντολή να συνταχθεί μία δήλωση για να διανεμηθεί με την προσγείωση. Η δήλωση αναφερόταν στην «ιστορική κατάκτηση» της ελληνικής συμμετοχής στην ευρωζώνη και στην ουσία αποκήρυττε το δημοψήφισμα. «Το δημοψήφισμα του κ. Παπανδρέου ήταν νεκρό. Το ίδιο και η πρωθυπουργία του», σχολιάζει ο συντάκτης.

Αίσθηση προκαλεί επίσης η περιγραφή του πώς η καγκελάριος Μέρκελ αργότερα την ίδια ημέρα κλαίγοντας διαμαρτυρήθηκε ότι «δεν ήταν δίκαιο» να πιέζεται από τους Σαρκοζί και Ομπάμα για να ηγηθεί η Γερμανία της ενίσχυσης του «τείχους προστασίας» της ευρωζώνης μέσω έκδοσης των λεγόμενων SDR (special drawing rights). Η κα. Μέρκελ γνώριζε ότι η Bundesbank ήταν κάθετα αντίθετη σε αυτό το ενδεχόμενο και πρόσθεσε απευθυνόμενη στους δύο ηγέτες εν μέσω δακρύων ότι δεν μπορούσε η ίδια να αποφασίσει αντί της κεντρικής τράπεζας της χώρας της και ότι δεν επρόκειτο «να αυτοκτονήσει» κατ’ αυτόν τον τρόπο.

skai.gr