«Απεταξάμην το Σατανά; Τσου…»

«Θέλετε να μπαίνουν οι παράνομοι μετανάστες ελεύθερα;» ρώτησε με ύφος ανακριτή ο κ. Ευαγγελάτος τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη, υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων. Μήπως οι δύο δημοσιογράφοι θεώρησαν ότι έτσι θα «στριμώξουν» το νεαρό επικεφαλής της Ανοιχτής Πόλης; Ατύχησαν. Υπάρχει κάτι που λέγεται…«αυτοπεποίθηση» για αυτό που είναι το δίκαιο και η διάθεση να το υπερασπιζόμαστε δημόσια.

Του Χρήστου Καραγιαννίδη

Πέρα από την ενοχλητική επιμονή χρήση του απάνθρωπου όρου «λαθρομετανάστες» από τους δύο δημοσιογράφους, αυτό που μου προξένησε πραγματικό ενδιαφέρον ήταν ότι δε σταμάτησαν λεπτό να ρωτούν σχεδόν μονοθεματικά για ζητήματα εκτός του πεδίου της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ακολουθώντας τη μονταζιέρα οι δημοσιογράφοι, κατά δήλωση τους, επέμεναν να ρωτούν αν ο Γαβριήλ θα βάλει αστυνομική στολή και θα κυνηγά το παραεμπόριο και τους καταληψίες. Κι όσο οι απαντήσεις δεν τους άρεσαν τόσο πιο ακραία διατυπώνονταν τα ερωτήματα. Τόσο αποστομωτικές όμως ήταν και οι απαντήσεις. Είναι προφανές πως η αντικειμενικότητα σε τέτοιου είδους συνεντεύξεις είναι σύντομο ανέκδοτο όπως επίσης και η άρνηση των, δημοσιογράφων να δεχτούν τις διαφορετικές απόψεις. Έτσι λοιπόν, οι καταλήψεις δημοσίων χώρων είναι έγκλημα καθοσιώσεως και πρέπει να πατάσσονται πάραυτα αλλά οι «πωλήσεις» δημόσιας περιουσίας με ευτελή αντίτιμα χαρακτηρίζονται αναπτυξιακή πολιτική. Το ν’ αρπάξει δηλαδή ένας ή περισσότεροι ιδιώτες, με δανεικά κι αγύριστα και απευθείας ανάθεση, τον ΑΔΜΗΕ δεν αποτελεί παράνομη ενέργεια;

Ξαναγυρνώ και κλείνω με την επίμαχη συνέντευξη. Είναι φανερό πως οι υποψήφιοι της αριστεράς θα υποβάλλονται μια άτυπη ιερά εξέταση μέχρι την Κυριακή των εκλογών από τα ΜΜΕ που στηρίζουν τη μνημονιακή κυβέρνηση. Η στάση και οι απαντήσεις του Γαβριήλ είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα αντιμετώπισης τέτοιων συμπεριφορών. Όχι γιατί ξεφεύγει από τις ερωτήσεις αλλά γιατί, αντίθετα, απαντά ξεκάθαρα και θαρρετά σε όσα οι αντίπαλοι μας θεωρούν δικό τους γήπεδο.

Η πολιτική μάχη θα ξεπερνά πολλές φορές τα ζητήματα της τοπικής αυτοδιοίκησης, θέτοντας μερικές φορές την ανάγκη υπεράσπισης των αξιών της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης αλλά και τη διάσωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Να μη φοβηθούμε λοιπόν να μιλήσουμε στη γλώσσα μας να μη φοβηθούμε να προτάξουμε αξίες της αριστεράς, να μη φοβηθούμε να συγκρουστούμε με ένα σύστημα που καταρρέει.
Παραφράζοντας λίγο τον Γαβριήλ θα πω πως δε θέλουμε να κερδίσουμε τη δημαρχία αλλά θέλουμε να κερδίσουμε τις καρδιές και συνειδήσεις των Αθηναίων πείθοντας τους ότι έχουμε δίκιο.

Αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού Σαμαρά. Αμήν

Έφαγα μεγάλη φλασιά, που λένε τα νεούδια. Βλέποντας τον πρωθυπουργό μας, τον Αντώνη τον Σαμαρά, να ψέλνει το «Πάτερ Ημών» στον Ιερό Ναό του Πρωτάτου στις Καρυές του Αγίου Όρους, μου ήρθε αυτομάτως στο νου η σκηνή της βάφτισης από τον «Νονό» του Φράνσις Φορντ Κόπολα. Από τις σπουδαιότερες στιγμές στην ιστορία του κινηματογράφου, εκεί όπου ο Μάικλ, ο νέος αρχηγός της Οικογένειας των Κορλεόνε, απαγγέλλει με κατάνυξη το «Πιστεύω», ενώ την ίδια στιγμή εκτελούνται, με δική του εντολή, οι αρχηγοί των άλλων οικογενειών της Νέας Υόρκης. Έψελνε ο Μάικλ το «Credo in unum Deum» και το αίμα έρρεε στα πεζοδρόμια, κατ' εντολήν του. Είπε και το filioque, ο Μάικλ, το οποίο, εξ επόψεως ορθοδόξης, είναι πολύ χειρότερο από τους φόνους.

Έβλεπα τον Αντώνη και ήταν σαν να βλέπω τον Μάικλ, έβλεπα τον Μάικλ και ήταν σαν να βλέπω τον Αντώνη. Μόνο που ο ένας είχε σκηνοθέτη τον Κόπολα κι ο άλλος τον Μουρούτη, ο ένας είχε αρχιμουσικό τον Νίνο Ρότα κι ο άλλος τον Σταμάτη Σπανουδάκη. Τον ένα τον έπαιζε ο Αλ Πατσίνο και τον άλλο ο Αλ Γκλέτσος, που δηλώνει θαυμαστής του Σαμαρά.

«Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά Σου· ἐλθέτω ἡ Βασιλεία Σου», έψελνε ο Σαμαράς και την ίδια ώρα έκλειναν, με δική του εντολή, τα πολυ-ιατρεία του ΕΟΠΥΥ, όλα, ακόμη και οι δομές της ψυχικής υγείας. Φωτιά και τσεκούρι στην πρωτοβάθμια φροντίδα, ας ψοφήσουν οι ανήμποροι και ο Θεός θα ξεχωρίσει τους καλούς απ' τους κακούς, «γενηθήτω τὸ θέλημά Του, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς».

«Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον», ψέλλισε ο ακροδεξιός ψάλτης. Στο ένα χέρι κρατούσε τας γραφάς και με το άλλο χέρι, το ελεύθερο, άρπαζε τον άρτο από τα στόματα των ανέργων και των φτωχών, στα τρία εκατομμύρια έχουν φτάσει, ζωή να 'χουνε, που δεν θα 'χουνε. Ούτε εν ουρανώ ούτε επί της γης.

«Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφελήματα ἡμῶν, ως καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν», έψελνε ο θρησκόληπτος, κι οι τράπεζες, οι εφορίες, τα ταμεία άρπαζαν σπίτια, μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, καταθέσεις. Ο Θεός χαρίζει χρέη, ο Σαμαράς όχι, εκτός κι αν είναι του Μega, του Μεγάρου, της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ.

«Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ», έψελνε ο πονηρός, αυτός που έδωσε εντολή στον Δένδια να σύρει τους μαθητές στα αστυνομικά τμήματα, να τους ανακρίνει, να φακελώσει τους γονείς τους και να τους απειλήσει ότι θα κατηγορηθούν για κακουργήματα και θα χάσουν τις πανελλαδικές εξετάσεις.

Αμήν. Αμήν και πότε.

http://left.gr

ΤΟ… “ΟΡΑΜΑ” ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ!

«Απολείπειν ο θεός Αντώνιον» Κ. Π. Καβάφης 

Λέγεται ότι με την πρόσφατη επίσκεψη-προσκύνημα στο Άγιο Όρος, ο Πρωθυπουργός εκπληρώνει ένα τάμα που έκανε ύστερα από όραμα, στο οποίο τού παρουσιάστηκε ο θεός! Τότε, ο γράφων είχε μεταφέρει όλες τις πληροφορίες που είχε συλλέξει σχετικά με…το εν λόγω όραμα!

Δια χειρός Αλιθέρση

Αυτό που συνέβη χθες το βράδυ στην πρωθυπουργική κατοικία στην Κηφισιά είναι πέρα και έξω από κάθε φαντασία. Ο Πρωθυπουργός, που ακόμα τελεί σε κατάσταση σύγχυσης και πανικού, ανέφερε ότι παρουσιάστηκε ενώπιόν του ο Θεός! «Δεν είμαι», είπε με τρεμάμενη φωνή, «απόλυτα σίγουρος, αν ήταν αυτοπροσώπως ο ίδιος ο Παντοκράτορας ή αν ήταν ένα σημαδιακό όνειρο!»

Από εκείνη τη στιγμή και μετά, σύμφωνα με μαρτυρίες που πηγάζουν από το στενό φιλικό του περιβάλλον, συνεχώς σταυροκοπιέται και κάνει μετάνοιες. Που και που, όπως ειπώθηκε, κοιτάζει και προς τον ουρανό ικετεύοντας για τη σωτηρία του.

Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες μαρτυρίες, αν και έχουν περάσει αρκετές ώρες απ’ αυτό το συγκλονιστικό γεγονός, ο φόβος και ο πανικός που τον κυρίευσαν δεν τον έχουν εγκαταλείψει ακόμα ούτε στο ελάχιστο. Το αδιευκρίνιστο χαμόγελο που τον συνόδευε πάντα ήδη τον έχει εγκαταλείψει παντελώς.

Αντώνιε, για να γίνεις πρωθυπουργός, φέρεται ότι ειπώθηκε από το Θεό, είπες πολύ μεγάλα ψέματα, εξαπάτησες και εκβίασες έναν ολόκληρο λαό! Μην νομίζεις ότι δεν τα ξέρω! Έχω συλλέξει όλες τις προεκλογικές σου ομιλίες, τις μελετώ καρέ-καρέ και έχω καταγράψει τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια!

Είπες ψέματα στο λαό σου, Αντώνιε, για να κλέψεις την ψήφο του, για να κλέψεις στη συνέχεια και τον ίδιο το λαό! Ξεπουλάς όσο-όσο την περιουσία του! Εσύ όμως τα δικά σου τα μαζεύεις και έχεις κάνει από ότι γνωρίζω, Αντώνιε, ένα πολύ γερό κομπόδεμα!

Αντώνιε, συνέχισε να του λέει ο Θεός, ευθύνεσαι για χιλιάδες αυτοκτονίες πολιτών!
Ευθύνεσαι για την ανεργία, την πείνα και τη δυστυχία, που εξαπλώθηκε από άκρο σε άκρο της πατρίδας σου!
Ευθύνεσαι για το ξεπούλημα της περιουσίας της, πουλάς μέχρι και το νερό, το δώρο του θεού!
Ευθύνεσαι, γιατί μετέτρεψες το αρχαίο δάσος στις Σκουριές στη Χαλκιδική σε κρανίου τόπο!
Ευθύνεσαι για την κλοπή των χρημάτων των ταμείων των συνταξιούχων! Για την εξαΰλωση των μισθών και των συντάξεων!
Ευθύνεσαι για τους ηλικιωμένους και τα παιδιά που τους αφήνεις να κρυώνουν και να πεινούν!
Ευθύνεσαι γι αυτούς πού δεν έχουν που την κεφαλήν κλίναι!
Ευθύνεσαι για τα ΜΑΤ, που ξαμόλησες, για να χτυπάνε και να τρομοκρατούν τον κόσμο, ακόμη και τα μικρά παιδιά, Αντώνιε!
Ευθύνεσαι για τα όνειρα του λαού που τα σμπαράλιασες!
Ευθύνεσαι για τον Γολγοθά και την καθημερινή σταύρωση αυτού του λαού!
Ευθύνεσαι, ευθύνεσαι, ευθύνεσαι… συνέχιζε να του λέει ο Θεός, πάντα με αυστηρό τόνο!

Και μη νομίζεις, Αντώνιε, ότι ξεχνώ και τον Γεώργιο. Την ίδια τύχη με σένα θα έχει και αυτός!

Και ενώ ο Πρωθυπουργός άκουγε με το κεφάλι σκυμμένο όλα όσα του καταμαρτυρούσε ο Θεός, κάποια στιγμή, με φωνή που μόλις έβγαινε από μέσα του, ψέλλισε:

Όλα Θεέ μου νόμιμα έγιναν. Υπάρχουν και οι ονομαστικές ψηφοφορίες στη Βουλή.

Μόλις άκουσε την παραπάνω φράση ο Θεός, όπως ο ίδιος ο Πρωθυπουργός με μεγάλη δυσκολία περιέγραψε στην οικογενειακή και φιλική του ομήγυρη, κυριολεκτικά βγήκε εκτός Εαυτού!

Δεν υπάρχει νόμιμη κλεψιά, νόμιμη ψευτιά, νόμιμη αδικία, νόμιμη ληστεία, νόμιμη εξαπάτηση, νόμιμη τρομοκρατία, νόμιμο ξεπούλημα ξένης περιουσίας, άπιστε και πονηρέ Αντώνιε, του είπε με αυστηρό τόνο ο Θεός και συνέχισε, αδυνατώ ακόμη και εγώ, ο Θεός, να καταλάβω τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί που ψηφίζουν αυτό το «ναι σε όλα» στη Βουλή και τα… «νομιμοποιούν» όλα. Έχω και γι αυτούς ράμματα για τη γούνα τους!

Εσείς, Θεέ, ό,τι πείτε. Εσείς ξέρετε, τόλμησε να πει με αδύναμη και τρεμάμενη φωνή ο Πρωθυπουργός. Εμείς πάντως εδώ κάνουμε ότι μας λέει η τρόικα. Να ξέρετε ότι με όλα αυτά συμφωνεί και ο Βενιζέλος Εξ άλλου τα νομοσχέδια τα φέρνει στη Βουλή ο Στουρνάρας και δεν ξέρω ούτε εγώ, Θεέ μου, πού τα βρίσκει!

Ο λαός, Αντώνιε, δεν ψήφισε καμιά τρόικα και κανέναν Στουρνάρα! Ξέρεις πάρα πολύ καλά, πονηρέ και άπιστε Αντώνιε, ότι ο Στουρνάρας είναι ο λύκος! Ποιος ευθύνεται; Ο λύκος ή αυτός που βάζει το λύκο να… «φυλάει» τα πρόβατα;

Να, Θεέ μου, σκεφτήκαμε, είπε πάλι με την ίδια αδύναμη φωνή και πάντα με σκυμμένο το κεφάλι, συντετριμμένος ο Πρωθυπουργός, πως, αν από όλους αυτούς που αποτελούν τον λαό, πάρουμε τις περιουσίες τους και δεν τους αφήσουμε τίποτα, ούτε τροφή ούτε στέγη ούτε γιατρούς ούτε φάρμακα και, αν τους τρομοκρατήσουμε και λίγο, τότε θα αφοσιωθούν σε Σας, Κύριε! Και είναι απόλυτα βέβαιο ότι θα επιλέξουν να έρθουν όσο γίνεται πιο γρήγορα κοντά σας, εγκαταλείποντας αυτόν το βάρβαρο και μάταιο κόσμο!

Άπιστε, υποκριτή, ψεύτη, φιλόδοξε, άφρονα πλούσιε και συμφεροντολόγε, του απάντησε με αυστηρό τόνο ο Θεός. Αγνοείς συστηματικά τις εντολές του Θεού σου.

Εγώ, Κύριε, είπε πάλι ο Αντώνιος, με τον ιδρώτα να ρέει στο πρόσωπό του, δεν κλέβω και ποτέ δεν λήστεψα κανέναν! Ό,τι κάνω το κάνω για τη σωτηρία της πατρίδας!

Τολμάς να λες ψέματα, Αντώνιε, στον ίδιο το Θεό σου; Εσύ είσαι ο κλέφτης και ο ληστής, οι άλλοι είναι οι κλεπταποδόχοι!

Αγνοείς συστηματικά τις εντολές της Αγίας Τριάδας και εκτελείς τις εντολές της τρόικας των τοκογλύφων και των τραπεζιτών;

Να ξέρεις, Αντώνιε, ότι όλοι σας θα περάσετε από ειδικό επουράνιο δικαστήριο και μαύρη κόλαση σας περιμένει! Και από ότι είμαι, ως Θεός, σε θέση να ξέρω, κανένας σας δεν θα γλυτώσει και το επί της γης δικαστήριο και τις βαριές του ποινές! Όλοι σας, Αντώνιε, θα έχετε την τύχη του Τσοχατζόπουλου και των λοιπών κλεπτών και κλεπταποδόχων!

Και να ξέρεις πολύ καλά, Αντώνιε, τότε ο Στουρνάρας θα πει «εγώ εντολές εκτελούσα. Υλοποιούσα όσα ψήφιζαν οι βουλευτές. Τίποτα απ’ όλα αυτά εγώ δεν ψήφισα».

Ποιος είδε το Θεό του και δεν φοβήθηκε, Αντώνιε; Φωνή λαού οργή Θεού, είπε ο Θεός.

Τη στιγμή εκείνη ξύπνησε λουσμένος μέσα στον ιδρώτα και δεν υπήρχε κανείς μπροστά του!

Αν και έχουν περάσει αρκετές ώρες από το συμβάν, ο τρόμος δεν έφυγε από το πρόσωπο του Πρωθυπουργού. Οι πετσέτες που σκουπίζει τον κρύο ιδρώτα, που συνεχώς τον περιλούζει, διαδέχονται η μία την άλλη. Ένα διαρκές ρίγος διαπερνά όλο του το σώμα!

Θα επανορθώσω, θα επανορθώσω, μετανοώ, μετανοώ, επαναλαμβάνει συνεχώς μονολογώντας! Όλη την τεράστια περιουσία μου θα τη μοιράσω στους φτωχούς, στους νηστικούς και στους άστεγους!

Οι στενοί συγγενείς και δυο τρεις φίλοι, που κλήθηκαν από τα χαράματα κατεπειγόντως στην οικία του, παραμένουν άφωνοι με ανοιχτό το στόμα!
Η οικονόμος του σπιτιού θυμιατίζει συνεχώς και επαναλαμβάνει το «ελέησον μας τους αμαρτωλούς δούλους σου, Κύριε!»

Μέσα σ’ αυτό το καθεστώς του φόβου, της σύγχυσης και του πανικού που επικρατούσε στην πρωθυπουργική κατοικία, ο Πρωθυπουργός, διπλωμένος στα δύο, με την πετσέτα πάντα στο χέρι, κάλεσε τη γραμματέα του και της υπαγόρευσε την παρακάτω επιστολή προς τους συνεταίρους, εντός και εκτός Ελλάδος. «Ό,τι κλέψαμε από το λαό, ό,τι ξεπουλήσαμε από την κρατική περιουσία, ό,τι δώσαμε στους τραπεζίτες και στους άλλους των συναφών επαγγελμάτων επιστρέφονται άμεσα στους δικαιούχους, σ’ αυτούς που δουλεύουν μια ζωή, για να κερδίσουν τα ελάχιστα. Δεν φτάνει ότι τους τα κλέψαμε αλλά τους καταγγείλαμε κιόλας ότι αυτοί τα έφαγαν.
Μετανοώ»!

ΦΩΝΗ ΛΑΟΥ, ΟΡΓΗ ΘΕΟΥ, ΑΝΤΩΝΙΕ!

Σύμφωνα με τα παραπάνω, οι εξελίξεις αναμένονται ραγδαίες!

ΥΓ. α) Από το περιβάλλον της πρωθυπουργικής κατοικίας έγινε γνωστό ότι κλήθηκε κατεπειγόντως από τη Μονή Βατοπεδίου ο ηγούμενος Εφραίμ, για να εξομολογήσει τον Πρωθυπουργό!

β) Παρ’ όλη τη σύγχυση και τον πανικό που διακατέχει τον Α. Σαμαρά, αρκετές ώρες μετά το… «όραμα», επαναλαμβάνει συνεχώς ότι η μόνη χάρη που ζήτησε από το Θεό είναι να παραμείνει εσαεί πρωθυπουργός! Δεν θα αντέξω να μην είμαι πρωθυπουργός, φέρεται να είπε!

γ) Ύστερα απ’ αυτές τις εξελίξεις, τη μετάνοια του Πρωθυπουργού και τη στροφή των 180ο στην πολιτική του, η ΟΤΤΕ (Ομοσπονδία Τραπεζιτών και Τοκογλύφων Ελλάδας) καθώς και η ΟΜΕ (Ομοσπονδία Μαυραγοριτών Ελλάδας), ανακοίνωσαν από κοινού ότι, για δεύτερη φορά φέτος, οργανώνουν πανελλαδικό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, για να εκφράσουν την έντονη αντίθεσή τους σ’ αυτή τη βεβιασμένη, όπως τη χαρακτήρισαν, αλλαγή πολιτικής του Πρωθυπουργού.

Δήλωσαν ότι δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στους κυβερνητικούς βουλευτές και πως φοβούνται ότι κι αυτή τη φορά θα πουν «ναι σε όλα»!
Έκαναν δε γνωστό ότι θα δρομολογήσουν πούλμαν και από το τελευταίο χωριό της επικράτειας, ώστε να δώσουν τη δυνατότητα στα μέλη τους να παραστούν στην ειρηνική, όπως τη χαρακτήρισαν εκδήλωση, και να βροντοφωνάξουν ένα μεγάλο ΟΧΙ απέναντι στην μεγάλη αδικία που τους γίνεται!

Τέλος ανακοίνωσαν ότι κάλεσαν να παραστεί στην εκδήλωση και να ερμηνεύσει τραγούδια αντίστασης και διαμαρτυρίας το Γιώργο Νταλάρα! Από ότι έγινε γνωστό ο εν λόγω καλλιτέχνης δεν έχει δώσει ακόμα απάντηση στο παραπάνω αίτημα των εν λόγω Ομοσπονδιών.

δ) Η φήμη που διέρρευσε ότι στο μεγάλο αυτό συλλαλητήριο, που διοργανώνουν οι παραπάνω ομοσπονδίες, κλήθηκε να απευθύνει χαιρετισμό και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ χαρακτηρίστηκε υποβολιμαία και διαψεύστηκε κατηγορηματικά!
Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά πριν από ένα περίπου χρόνο, στις 12/3/13 και τα γεγονότα των τελευταίων ημερών το καθιστούν επίκαιρο.

paganeli

Αντώνης Σαμαράς: Η οδύσσεια ενός βαθιά θρησκευόμενου ηγέτη προς την πραγματοποίηση της επιθυμίας πολλών ετών

Επιβεβαιώνοντας την ρήση ότι ο πατριωτισμός και ο εκκλησιασμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων, ο μακράν νούμερο ένα ακροδεξιός απατεώνας της τελευταίας 5ετίας τουλάχιστον, θέλησε να πραγματοποιήσει με έκδηλη συγκίνηση μια επιθυμία πολλών ετών και να επισκεφθεί το Άγιο Όρος (λαϊκιστί Άγιο Βουνό).

Το τηλεοπτικό κανάλι το οποίο επί πρωθυπουργίας του πολιτικού ακροδεξιού απατεώνα, αν και καταχρεωμένο, πήρε δάνεια 108.000.000 ευρώ χωρίς δυνατότητα αποπληρωμής τους από τις πτωχευμένες και αναχρηματοδοτούμενες μέσω μνημονίου τράπεζες, κατέστρεψε την μισή Χαλκιδική με τις εξορύξεις χρυσού του, αύξησε 60% τα διόδια και βρέθηκε στην πρώτη θέση της λίστας Λαγκάρντ στις ελβετικές καταθέσεις, κάλυψε με κάθε επισημότητα το γεγονός.

"ΜΕ ΕΚΔΗΛΗ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕ ΜΙΑ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΠΟΛΛΩΝ ΕΤΩΝ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΜΑΣ" ήταν ο τίτλος που στάζει θρησκευτικό δέος και αγαλιάζει τις ψυχές του ορθόδοξου ποιμνίου.

Προφανώς λόγω φόρτου εργασίας ο ηγέτης και πρωθυπουργός μας αδυνατούσε να πραγματοποιήσει την επιθυμία του όλα αυτά τα χρόνια. Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι.

Όταν ήταν στο κολλέγιο (δεν γνωρίζουμε αν φοιτούσε στο ίδιο κολλέγιο που πιάστηκε ο γιος του να αντιγράφει και απολύθηκε η καθηγήτρια που τον έπιασε και εντελώς συμπτωματικά το διοικεί ο αδερφός του) όπως ήταν λογικό είχε πολύ διάβασμα. Προετοιμάζοταν για την εισαγωγή του σε πανεπιστήμιο της Αμερικής εξάλλου. Που χρόνος για θρησκευτική κατάνυξη στη Χαλκιδική και πραγματοποίηση επιθυμιών πολλών ετών με έκδηλη συγκίνηση.

Μετά τα 18, ο ηγέτης μας μετακόμισε στην Αμερική για σπουδές. Λίγο τα δύσκολα μαθήματα του πανεπιστημίου, λίγο οι επιχειρηματικές του ανησυχίες (βλέπε πιτσαρία που έσκισε!), πάλι μπήκε σε δεύτερη μοίρα η επιθυμία πολλών ετών για προσκύνημα στο Άγιο Βουνό. Περνώντας τα χρόνια και μετά από σπουδές, πτυχία, μεταπτυχιακά και πολλές πίτσες που έσκισαν, ο ηγέτης μας επαναπατρίζεται. Επιστρέφει στην Ελλάδα μας έχοντας ως πρώτο μέλημα αυτή τη φορά να πραγματοποιήσει την επιθυμία που του γεννήθηκε από την στιγμή που βαφτίστηκε Χ.Ο. στην ηλικία των 8 μηνών. Έλα όμως που ο Σατανάς έχει πολλά ποδάρια που λέει κι ο απλός ορθόδοξος λαός μας!

Με το που πατάει το πόδι του ο ηγέτης μας και δισέγγονος της Πηνελόπης Δέλτα στα Άγια και χριστιανικά τούτα χώματα, έρχεται η άλλη η αηδός (είναι σωστό, δεν είναι ορθογραφικό λάθος) από την Κύπρο και μας το ξελογιάζει το παλικάρι μας. Έτσι αναβάλλεται και πάλι το ορθόδοξο προσκύνημα του ηγέτη μας. Άβγαλτο παιδί εξ Αμερικής, ψιλονέρντ με τόσα χρόνια στα φοιτητικά αμφιθέατρα που δεν είναι σαν τα ελληνικά και θέλουν διάβασμα, μπλέκει και με περίεργες παρέες. Κάτι τύπους με άσπρα μακριά μαλλιά και σκουλαρίκια που γράφουν κάτι σαν στίχους και κάτι σαν μουσική τύπου "Σούζη τσούζει", κάτι στυλίστες, κάτι eurovisionολόγους, πάλι το πράγμα δεν πάει όσο ορθόδοξα θα πρέπει να πάει.

Μετά έρχεται η πολιτική. Οι τραγουδίστριες, η Eurovision, οι Σούζες Τσούζες και το lifestyle ανήκουν στο παρελθόν. Πλέον υπάρχουν Υπουργεία, Μακεδονίες, Σκόπια, FYROM, συλλαλητήρια, σημαίες, πατρίς-θρησκεία-οικογένεια, και Μητσοτάκης. Η πραγματοποίηση της επιθυμίας πολλών ετών του ηγέτη μας βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ. Έχοντας δώσει πλήρη αναφορά σε κράτος και εκκλησία για το με ποια γυναίκα έχει αποφασίσει να μοιραστεί τη ζωή του, δεν υπάρχουν πλέον τα ηθικά κολλήματα του παρελθόντος και οι άσωτες και αντιχριστιανικές παρέες. Και πάλι όμως το πράγμα κάπου σκαλώνει. Η διένεξη με τον μπαμπά της Ντόρας και παππού του δημάρχου Καρπενησίου, η μετέπειτα αποστασία και η "Πολιτική Άνοιξη" αναβάλλουν την επιθυμία πολλών ετών, ακόμη πιο πολλά έτη.

Η "Πολιτική Άνοιξη" αποδεικνύεται "Πιτσαρία που πάτωσε". Οι φήμες που κυκλοφορούν αργότερα ότι ο λόγος της παταγώδους αποτυχίας της, ήταν ότι ένα από τα ηγετικά στελέχη της ήταν ο Μουρούτης, ελέγχονται ως αναληθείς. Ο Μουρούτης ουσιαστικά δεν είχε δημιουργηθεί καν τότε. Ο Μουρούτης "γεννήθηκε" τον Αύγουστο του 2006. Δηλαδή ένα μήνα μετά την δημιουργία του Τουίτερ. Πριν απλά αναβόλιζε και καταβόλιζε θρεπτικά συστατικά χωρίς περαιτέρω νοητικές λειτουργίες.

Μετά το αποτυχημένο πολιτικό εγχείρημα, ο ηγέτης μας πέφτει σε βαριά κατάθλιψη. Κλείνεται στο σπίτι του για 7 χρόνια, σκέφτεται και αναπολεί. Την ίδια εποχή, το τέως έτερόν του ήμιση επιχειρεί να κάνει διεθνή καριέρα στην μουσική (που λέει ο λόγος) βιομηχανία. Στον ηγέτη μας ξυπνάνε παλιά πάθη και αναμνήσεις. Περνάει νύχτες ολόκληρες με το diskman στα αυτιά (δεν υπήρχαν mp3 player τότε) και ακούει όλα τα άλμπουμ της πάλαι ποτέ αγαπημένης του. Το γεγονός ότι τα ίδια άσματα ήταν μόνιμη playlist στα φοιτητικά πολιτιστικά πάρτυ της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ-ΠΒΦΤ-ΣΞΜΞ μανταλάκια, δεν έχουν να κάνουν σε τίποτα με τον ηγέτη μας. Εξάλλου δεν είχε πια ουδεμία σχέση με την γαλάζια ορθόδοξη πατριωτική παράταξη και δεν μπορούσε να επιβάλλει καμία playlist στα πάρτυ της ΔΑΠ. Ούτε και μαγαζί για πάρτυ, ούτε και ξενοδοχείο για εκδρομή στη Μύκονο.

Ο ηγέτης μας αργά αλλά σταθερά μαζεύει τα κομμάτια του και ξαναμπαίνει στον πολιτικό στίβο. Δηλώσεις τύπου "δεν θα ξαναγύριζα στην ΝΔ ούτε καν ως αρχηγός" δεν έχουν καμία σημασία πια. Σημασία έχει μόνο να πραγματοποιήσει με έκδηλη συγκίνηση την επιθυμία πολλών ετών. Να προσκυνήσει στο Άγιο Βουνό. Ο ηγέτης μας πατάει πια σταθερά ξανά στα πόδια του. Παίρνει στα χέρια του υπουργείο. Αλλά κάτι δεν τον ευχαριστεί και πάλι. Κάτι υποσυνείδητα τον τυραννά. Κάτι στριφογυρίζει συνέχεια στο μυαλό του σαν τραύμα ανοιχτό. Σαν κραυγή. Σαν δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα. Σαν τάση αυτοκτονίας. Όχι. Δεν είναι η Κύπρια. Αυτή 60άρησε. Δεν την θυμάται καν πια. Αυτό που στριφογυρίζει στο μυαλό του είναι ότι είναι πλέον υποτιμητικό γι'αυτόν και το βιογραφικό του να πάει να πραγματοποιήσει την επιθυμία πολλών ετών με έκδηλη συγκίνηση ως υπουργός της σειράς και όχι ως πρωθυπουργός. Υπομονή λοιπόν. Απλά θα το καθυστερήσουμε ε λιτλ μπιτ μορ. Στην τελική ο Θεός εκεί θα είναι, δεν θα πάει και πουθενά.

Ο ανιψιός του εθνάρχη και ξάδερφος του Λιάπη, ο Κωστάκης, τα κάνει θάλασσα. Η ευκαιρία επιτέλους ήρθε. Ο ηγέτης μας εξουδετερώνει με συνοπτικές διαδικασίες την κόρη του Μητσοτάκη (και κάνει το σκορ Σαμαράς-Μητσοτάκης 2-0) και τον Πανίκα τον Ψωμιάδη που κατά πολλούς θεωρείται copy-paste της πατριδοκαπηλίας και του λαϊκισμού του Σαμαρά, αλλά στο πιο Σαλονικιώτικο. Δηλαδή με λιγότερο τακτ και περισσότερο "ντεμέκ", "κλάιν μάιν" και "ΠΑΟΚ ΡΕ!". Ο ηγέτης μας παίρνει τα ηνία της ΝΔ και μετά από λίγο γίνεται και πράιμ-μίνιστερ γιατί τα έκανε θάλασσα και ο γιος του Ανδρέα.

Τα ψέμματα έχουν πια τελειώσει. Είναι πρωθυπουργός. Είναι ο ένας. Είναι ο μοναδικός. Ο μόνος ιεραρχικά ανώτερός του, ο Κάρολος Παπούλιας (aka Πρόεδρος Κάποιας Δημοκρατίας), είναι αμελητέο πρόσωπο. Πρώτον γιατί... ποια δημοκρατία; και δεύτερον γιατί είναι βαλσαμωμένος και κουρδισμένος. Άρα δεν λογίζεται ως ανθρώπινο ον με ελεύθερη βούληση και άποψη.



Η μεγάλη στιγμή στη ζωή του ηγέτη μας έχει έρθει. Τα εμπόδια πια έχουν εξαφανιστεί όπως ο Σατανάς όταν λες 3 "πάτερ ημών" και όπως τα διοικητικά στελέχη της Roma Pizza όταν λες Σαμαράς. Με έκδηλη συγκίνηση θα κάνει τελικά πραγματικότητα την επιθυμία πολλών ετών που με διαφόρους τρόπους ο 666, η αριστερά και η Βίλα Αμαλίας, την εμπόδιζε όλες αυτές τις δεκαετίες. Θα αποζημιώσει ηθικά τον εαυτό του απολαμβάνοντας όλα τα ορθόδοξα χριστιανικά κομφόρ, τις επισημότητες, τα πρωτόκολλα και την μιντιακή κάλυψη. Ούτε με το εκδρομικό πούλμαν του ΚΤΕΛ, ούτε με ΙΧ της σειράς, ούτε καν με καραβάκι εκ θαλάσσης. Στρατιωτικό ελικόπτερο φίλε μου. Κλίμα κατάνυξης (sic), ευλάβεια, απαγγελία του "Πάτερ Ημών", συσχετισμός της πολιτικής πορείας της χώρας με τα σχέδια του Θεού και την πίστη και αναμονή στη Βοήθειά Του. Ταύτιση του Κράτους με την Ορθοδοξία και πλάγια υπονοούμενα κατά Άθεων αντιπάλων (που μας περνάνε στις δημοσκοπήσεις) και τολμάνε και δεν δηλώνουν Χριστιανοί Ορθόδοξοι όπως ο Ηγέτης μας. ΣTHN ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΜΑΣ ΩΡΕ;



Το ότι η πραγματοποίηση της επιθυμίας πολλών ετών με έκδηλη συγκίνηση από τον ηγέτη μας έγινε παραμονές εκλογών είναι εντελώς συμπτωματικό. Το ότι το κανάλι των Μπόμπολα, Ψυχάρη, Βαρδινογιάννη αντιμετώπισε με τον τρόπο που αντιμετώπισε αυτό το γεγονός είναι εντελώς δεοντολογικό και ειδησεογραφικό. Το ότι ο τηλεθεατής έκρινε ότι είδε στο ρεπορτάζ του καναλιού των Μπόμπολα, Ψυχάρη, Βαρδινογιάννη, τον Αντώνη Σαμαρά να προσεύχεται με ευλάβεια και θρησκευτική κατάνυξη και όχι με αηδιαστική, εμετική, υποκριτική ψηφοθηρία το Άγιο Βουνό, κάνει τον τηλεθεατή εντελώς ΗΛΙΘΙΟ!

Και αυτό είναι που πονάει. Το ότι απευθύνονται σε λαό ΗΛΙΘΙΩΝ και το ξέρουν χρόνια τώρα.

projector revolt

Στο Άβατον του Πρωθυπουργού !!!

Μετά βαΐων και κλάδων έγινε δεκτός ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς στο Άγιον Όρος για το οποίο δήλωσε ότι είναι το μοναδικό μέρος στην Ελλάδα, μαζί με τον πάτο του Αιγαίου, όπου αισθάνεται ασφαλής.

Οι μοναχοί του Αγίου Όρους καλωσόρισαν τον Πρωθυπουργό με κωδωνοκορουσίες, όπως ορίζει το πρωτόκολλο που επέβαλε ο Χριστός 2000 χρόνια πριν, όταν προφήτευσε την έλευση του Μεσία Πιτσαδόρου που θα…εξαφάνιζε το ελληνικό γένος μια και καλή από τον χάρτη. Σύμφωνα με τις προφητείες, ο Μεσίας θα κατάφερνε να γκρεμίσει μέσα σε 2 χρόνια όσα δεν κατάφεραν να γκρεμίσουν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι κι ένας εμφύλιος, ενώ το μεγαλύτερο έργο που θα είχε να επιδείξει ως τότε θα ήταν μια πιτσαρία που έσκιζε στην Αμερική.
Η επίσημη υποδοχή του Πρωθυπουργού έγινε το Σάββατο στην Ιερά Μονή της Παναγίας της Σαξεστοριώτισσας, όπου η εικόνα του Άξιον Εστί προσκύνησε τον Αντώνη Σαμαρά και του ζήτησε να βγάλουν αναμνηστικές φωτογραφίες για το instagram.
Τον κ. Σαμαρά υποδέχτηκε στη Μονή ο Άγιος Πρώτος – οι άγιοι ακολουθούν σειρά προτεραιότητας – ο οποίος δήλωσε ευγνώμων που η τωρινή κυβέρνηση συνεχίζει τη μακρά παράδοση που θέλει το ελληνικό Κράτος να γλείφει τα αρχίδια της Εκκλησίας, αντί να τη στείλει στον αγύριστο.
Τα μέλη της Ιεράς Κοινότητας ευχαρίστησαν τον Πρωθυπουργό για το ψεύτικο ενδιαφέρον που δείχνει για το Άγιον Όρος, ώστε να τα έχει καλά με τους παπάδες που ελέγχουν το 90% του εκλογικού σώματος, αλλά εδώ που τα λέμε καλά κάνει, αφού οι Έλληνες είναι εντελώς καθυστερημένοι και συνεχίζουν να τον ψηφίζουν, γιατί νομίζουν ότι αν υπήρχε Θεός θα επιφύλασσε στον κ. Σαμαρά κάποιο διαφορετικό μέλλον από αργό και βασανιστικό θάνατο στα καζάνια της κόλασης.
Αφήνοντας για λίγο το ύφος μαγκιάς-κλανιάς τραμπούκου νταβατζή που έχει συνήθως, ο Αντώνης Σαμαράς είπε ταπεινά ότι το Άγιον Όρος είναι η αρχαιότερη αυτοδιοικούμενη περιοχή της Ευρώπης και η πρώτη που μοίρασε μίζες από τα κοινοτικά προγράμματα σε Έλληνες πολιτικούς.
Οι μοναχοί ζήτησαν την ευλογία του Πρωθυπουργού και τον ευχαρίστησαν για τις φορολογικές και τελωνειακές απαλλαγές που απολαμβάνουν αλλά μετά θυμήθηκαν ότι την τελευταία φορά που επισκέφτηκε πρωθυπουργός την περιοχή παραλίγο να πάρουν μια λίμνη και τη μισή Ελλάδα, οπότε το ξανασκέφτηκαν και απαίτησαν να τους παραχωρήσει το βόρειο Αιγαίο και τη ανατολική Μακεδονία, αλλιώς θα τον αφορίσουν και θα κάνουν πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα.
Μιλώντας για την ανεργία, ο Αντώνης Σαμαράς είπε “Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά Σου· ἐλθέτω ἡ Βασιλεία Σου· γενηθήτω τὸ θέλημά Σου”, ενώ σχετικά με τη φτώχεια και τις αυτοκτονίες πρόσθεσε “καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ αμήν” σκορπίζοντας ρίγη συγκίνησης στους συγκεντρωμένους μοναχούς και τον Ιησού που παρακολουθούσε τη σκηνή από το ταβάνι του ναού.
Η επίσκεψη του Αντώνη Σαμαρά στο Άγιον Όρος ολοκληρώθηκε την Κυριακή με ξενάγηση στην Μονή της Παναγίας της Σαμαριώτισσας και τη Μονή Πρωτογενούς Πλεονάσματος που ανεγέρθηκαν προς τιμήν του με λεφτά του ελληνικού δημοσίου, ενώ οι καλόγεροι του χάρισαν και μια εικόνα του Αγίου Αντωνίου του Αποστάτη που σκοτώνει το δράκο του ΣΥΡΙΖΑ με μια κάλπη στο δόξα πατρί.

by To Skouliki Tom

(Ανήθικο δίδαγμα: Διάφορα τσιράκια της συμμορίας Σαμαρά που συνεχίζουν να τρώνε από την Νέα Δημοκρατία προσπαθούν από το πρωί να μας βγάλουν δήθεν πολέμιους της θρησκευτικής πίστης του κ. Σαμαρά. Δεν είμαστε εναντίον της πίστης κανενός συγκεκριμένα. Είμαστε εναντίον της πίστης γενικότερα και της χρησιμοποίησής της για ψηφοθηρικούς λόγους ειδικότερα. End of story.)

paganeli

Ουαί υμίν!..

 mandatoforos

Ουαί υμίν!..

     
 ..ο άνθρωπος που έδωσε 
   
     νέα διάσταση..

  ..στην έννοια
     ''γελοιότητα''..

Δωράκια εφάπαξ από μια λίβρα σάρκας

Το ψυχόδραμα που υφαίνεται γύρω από το πρωτογενές πλεόνασμα δείχνει πολλά για τις πρωτογενείς ασθένειες της ελληνικής πολιτικής σκηνής, μάλιστα σε συνάφεια και με την ανοχή της ευρωπαϊκής αυθεντίας που τάχατες επιτηρεί.
Καταρχάς, η παραγωγή του πλεονάσματος είναι μαγική και σαδιστική: το πλεόνασμα δεν προκύπτει απλώς με περιστολή των δημοσίων δαπάνων, εύλογη σε αρκετές περιπτώσεις, αλλά κυρίως με καταστολή των δημοσίων επενδύσεων, με υπερφορολόγηση των εντίμων φορολογουμένων και με πάγωμα των ληξιπρόθεσμων απαιτητών πληρωμών του κράτους προς τους πολίτες. Πλην της εύλογης εξοικονόμησης, όλες οι άλλες δράσεις δολοφονούν την οικονομία. Η επιτηρούσα δια της τρόικας Ευρώπη αποδέχεται μεθοδολογικά αυτό τον μαγικό τοκετό· διαφωνεί μόνο ως προς το νούμερο και ανησυχεί μήπως η εμφάνιση πλεονάσματος επιφέρει χαλάρωση της δημοσιονομικής μέγγενης. Εξ ου και οι μικρόψυχες ενστάσεις των Βρυξελλών σχετικά με το ύψος του πλεονάσματος.

Η ασθένεια εκδηλώνεται όμως εντονότερη όταν ακούμε πώς θα διατεθεί το αιματηρό πλεόνασμα. Σύμφωνα με τις φήμες που διαχέονται από την κυβέρνηση, αυτή η «πλεονάζουσα» λίβρα σάρκας θα διατεθεί για δώρο Πάσχα σε δύο κοινωνικές ομάδες, στους ένστολους κρατικούς υπαλλήλους και στους χαμηοσυνταξιούχους. Ε, θα ανακουφιστούν προσωρινά όσοι υπέφεραν από τις άδικες οριζόντιες περικοπές, θα σκεφτεί κανείς. Το εφάπαξ δώρο θα κλείσει τρύπες.

Είναι όμως έτσι; Οχι. Η σπουδή για στοχευμένα δοσίματα, μάλιστα λίγες ημέρες προ των εκλογών, δεν ανακουφίζει την πληγωμένη κοινωνία, δεν δίνει μια ανάσα στην ξέπνοη οικονομία· αναπαράγει την πελατειακότητα και το κρατικό συσσίτιο, τις εφάπαξ παροχές σε ειδικές ομάδες πληθυσμού, την οικονομία των επιδομάτων και των ρουσφετιών.
Τι ειρωνική αντιστροφή! Οι περικοπές έγιναν οριζόντια και ισοπεδωτικά. Το δώρο θα είναι στοχευμένο, προς κοινωνικές ομάδες προστατευμένες ή προς δεξαμενές ψήφων. Σαν να λέει η κυβέρνηση ότι οι μερικές δεκάδες χιλιάδες ένστολοι, τους οποίους πράγματι ισοπέδωσε σε προηγούμενη φάση, υποφέρουν περισσότερο από τους 1,5 εκατομμύριο άνεργους και τους 1,5 εκατομμύριο ανασφάλιστους.

Να μη μοιραστεί λοιπόν το πρωτογενές πλεόνασμα στους δοκιμαζόμενους Ελληνες; Βεβαίως να μοιραστεί, η λίβρα της σάρκας τους είναι. Αλλά όχι σαν στοχευμένο δωράκι, σαν ιδιοτελής ελεημοσύνη. Να διαχυθεί σε όλη την κοινωνία, να ελαφρώσουν άδικοι έμμεσοι φόροι, να επιδοτηθεί η απασχόληση, να ανακουφιστούν οι ανασφάλιστοι, να διοχετευθεί το χρήμα έτσι που συμβολικά να ανατρέπει το κλίμα οριζόντιας αδικίας. Ετσι κι αλλιώς, λίγο είναι· ας χρησιμοποιηθεί με τρόπο που να δείχνει ένα μονοπάτι ανάταξης, το μονοπάτι της ανάπτυξης με εργασία, ισότητα και δικαιοσύνη. Αλλά αυτά απαιτούν σκέψη, κόπο, αίσθημα δικαίου· και δεν φέρνουν ψήφους.

Μπορεί να μείνουν φήμες, μπορεί τίποτε να μη γίνει, μπορεί να το απαγορεύσει η τρόικα. Αλλά και οι φήμες δείχνουν κάτι: τη νοοτροπία που δεν ξεριζώνεται, παρά τα πάθη και την πτώση· δείχνουν την αλληλομόλυνση ηγετών και υπηκόων. Την αμοιβαία εξαχρείωση με δώρα εφάπαξ. 

vlemma

«Πάμπλο»: ένας γνήσιος επαναστάτης

 "press-gr"

Χθες, 17 Φεβρουαρίου του 1996, έφυγε από τη ζωή ο Μιχάλης Ράπτης, μια από τις ηγετικές μορφές του ελληνικού τροτσκιστικού κινήματος.
Γνωστός και ως «Πάμπλο», ανέπτυξε έντονη πολιτική δράση στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, διατέλεσε γραμματέας της Δ΄Διεθνούς, ενώ έπαιξε ηγετικό ρόλο στις επαναστάσεις κατά της αποικιοκρατίας που ξέσπασαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Μ. Ράπτης αυτοπροσδιοριζόταν ως απόλυτος οπαδός της ουτοπίας και ως άνθρωπος που... οτιδήποτε ανθρώπινο δεν του είναι ξένο και έλεγε: «αν δεν έχει κανείς ένα όραμα, αν δε θέλει να ξεπεράσει το παρόν στο όνομα πάντα της πραγματικότητας, αν δεν τείνει πάντα σε κάτι πάνω απ’τα παρόντα, είναι χαμένος. Η ουτοπία είναι κίνητρο προς κάτι το καλύτερο- και ευτυχώς που υπάρχει».

Τους κυριότερους σταθμούς της πολιτικής του δράσης περιγράφει ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, λίγο μετά τον θάνατό του, στις 17 Φεβρουαρίου του 1996: «Ο Μιχάλης Ράπτης, γνωστός και ως «Πάμπλο», γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στις 24 Αυγούστου 1911 και τελείωσε το Πολυτεχνείο της Αθήνας, ενώ συνέχισε με σπουδές πολεοδομίας και στατιστικής στο Παρίσι.

Πολύ γρήγορα τον τράβηξε η πολιτική. Στις μεγάλες φοιτητικές απεργίες του μεσοπολέμου συνδέεται με τη οργάνωση των αρχειομαρξιστών, από όπου όμως θα αποχωρήσει και θα προσανατολισθεί τελικά στη συνεργασία με το τροτσκιστικό ρεύμα του «Σπάρτακου», υπό την ηγεσία του πρώην γενικού γραμματέα του ΚΚΕ Παντελή Πουλιόπουλου. Για τη δράση του συλλαμβάνεται από τη δικτατορία του Μεταξά. Με εντολή του ίδιου του Πουλιόπουλου φεύγει από την Ελλάδα και εκπροσωπεί τους Έλληνες τροτσκιστές στο ιδρυτικό συνέδριο της Τετάρτης Διεθνούς, που έγινε στα περίχωρα του Παρισιού το 1938.

Παρέμεινε στη Γαλλία, στην παρανομία ως επί το πλείστον, στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, ενώ από το 1943 εκλέγεται οργανωτικός γραμματέας του Ευρωπαϊκού Γραφείου της Τετάρτης Διεθνούς που αναλαμβάνει, μετά τον πόλεμο, την ανασυγκρότηση του διεθνούς τροτσκιστικού κινήματος. Ένας από τους βασικότερους ηγέτες αυτού του κινήματος, μαζί με τον Βέλγο οικονομολόγο Ερνέστ Μαντέλ, ο Πάμπλο διακρίνεται από το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του και την ενεργό συμμετοχή του στο κύμα των επαναστάσεων κατά της αποικιοκρατίας που ξεσπούν μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Υποστηρίζει από την πρώτη στιγμή την επανάσταση στην Αλγερία και οργανώνει ένα διεθνές δίκτυο για τον εφοδιασμό της με όπλα. Μετά την άνοδο του Ντε Γκωλ στην εξουσία, μεταφέρει τη δράση του στο Άμστερνταμ, όπου και συλλαμβάνεται τελικά, δικάζεται και καταδικάζεται για τη δράση του υπέρ των Αλγερίνων. Μετά την απελευθέρωσή του φτάνει στην Αλγερία, που βρίσκει την ανεξαρτησία της και εμπνέει τη δημιουργία επιτροπών αυτοδιαχείρισης, που θα διαχειριστούν τις ιδιοκτησίες που άφησαν πίσω τους οι Γάλλοι. Στο Αλγέρι συναντάται με όλους σχεδόν τους ηγέτες των αντιαποικιακών κινημάτων, ενώ από αυτή την περίοδο χρονολογείται και η σχέση του με τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο.

Όταν ένα πραξικόπημα ανατρέπει τον πρώτο πρόεδρο της Αλγερίας Μπεν Μπελά, ο Μιχάλης Ράπτης κρύβεται και στη συνέχεια φεύγει κρυφά από τη χώρα με τη βοήθεια ιδίως του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Αγκόλας. Η ιδέα της αυτοδιαχείρισης, ως έννοιας που προσδίδει συγκεκριμένο νόημα στο σοσιαλισμό και έρχεται σε αντίθεση με τη διαχείριση της κρατικής εξουσίας από ένα και μόνο κόμμα, είναι μια από τις κεντρικές ιδέες της πολιτικής δράσης του Μιχάλη Ράπτη, που υποστηρίζει τη Γιουγκοσλαβία του Τίτο, στη σύγκρουσή της με τον Στάλιν.

Η στάση όμως που θα πάρει ο Τίτο στον πόλεμο της Κορέας ψυχραίνει τις σχέσεις των τροτσκιστών με το Βελιγράδι. Πάντα κριτικός απέναντι στα καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού», ο Μιχάλης Ράπτης τα υποστηρίζει εναντίον της «επιθετικής πολιτικής του ιμπεριαλισμού», εκφράζει όμως την αλληλεγγύη του προς την επανάσταση του 1956 στην Ουγγαρία και την Άνοιξη της Πράγας, το 1968.

Αντιτίθεται στην επιστροφή στον καπιταλισμό, υποστηρίζει όμως ότι στην υποθετική περίπτωση που η ίδια η εργατική τάξη αποβλέψει σε μια τέτοια εξέλιξη, δεν μπορεί το κόμμα να την εμποδίσει. Το 1963 διαγράφεται από την Τέταρτη Διεθνή για παραβάσεις του «δημοκρατικού συγκεντρωτισμού», μια διαφωνία που πέραν των πολιτικών διαφορών που την προκάλεσαν, αντανακλά την αντίθεσή του στην ιδέα ενός τελειωμένου «επαναστατικού προγράμματος» και μιας μεσσιανικής οργάνωσης. Δημιουργεί την επιθεώρηση «Αυτοδιαχειρίσεις» με τον Μισέλ Γκολμάν και του Ντανιέλ Γκερέν και θεωρεί το Μάη του ΄68 ως μια επιβεβαίωση των ιδεών του για την αυτοδιαχείριση.

Μετά την επιβολή της χούντας των συνταγματαρχών εργάζεται για την ενότητα όλων των δημοκρατικών δυνάμεων της αντίστασης και δημιουργεί ένα δίκτυο για την έξοδο από την Ελλάδα πολλών αγωνιστών κατά της χούντας. Είναι η περίοδος που γνωρίζεται και συνεργάζεται με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Συνεργάζεται επίσης στενότατα, την ίδια περίοδο, με το παλαιστινιακό κίνημα. Ακούραστος μέχρι το τέλος του, αφιερώνει τα τελευταία χρόνια του αντιτασσόμενος στη «νέα παγκόσμια τάξη», όπως ο ίδιος αντιλαμβάνεται να επιβάλλεται στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ.

Παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, οργανώνει σχεδόν μόνος του δύο διεθνή συνέδρια κατά των κυρώσεων εναντίον του Ιράκ, της Λιβύης και της Κούβας. Φεβρουάριος 1996». Ένα από τα ζητήματα που απασχόλησαν τον Μιχάλη Ράπτη είναι και το θέμα της θρησκείας. Διαβάστε τι έγραφε σε ένα από τα κείμενά του για τη θρησκεία, το 1995:

Στην αρχή μιας νέας ιστορικής εποχής, ύστερα από την κατάρρευση του Ανατολικού χώρου, και την εκ βάθρων αναδόμηση του Κόσμου από τις νέες δυνάμεις που απέκτησε με την συλλογική της γνώση η Ανθρωπότητα στον τομέα της Επιστήμης και της Τεχνολογίας, βρισκόμαστε μπροστά στην έξαρση εθνικών, θρησκευτικών ολοκληρωτικού χαρακτήρα φανατισμών. Επισημαίνουν μία γενικότερη στροφή προς διευρυνόμενη βαρβαρότητα.

Οι θρησκευτικοί φανατισμοί με προεξέχοντα αυτή την στιγμή τον λεγόμενο «Ισλαμικό φονταμενταλισμό», παρουσιάστηκαν πολλές φορές στην ιστορία όλων των Θρησκειών, σε περιόδους κοινωνικών κρίσεων, που απόρρεαν από μαζική εξαθλίωση και απελπισία ευρέων λαϊκών στρωμάτων. Κάθε παροξυσμός εθνικός ή θρησκευτικός, είναι εκδήλωση βαθύτερης κοινωνικής κρίσης, χωρίς άμεση διέξοδο.

Η «διέξοδος» επιχειρείται δια του παροξυσμού τέτοιων αρνητικών φαινομένων. Στο επίπεδο των θρησκευτικών παροξυσμών, πρέπει να γίνεται η βασική διάκριση ανάμεσα σε Θρησκεία και Εκκλησία, η Θρησκεία η οποιαδήποτε Θρησκεία, ως έκφραση ιδεολογική, η Εκκλησία ως έκφραση χρησιμοποίησης της θρησκευτικής ιδεολογίας από το εκάστοτε κοινωνικό καθεστώς και κατεστημένο. Η αναφορά στη θρησκεία ως «Όπιο του Λαού», ανάγεται σε δυο διαφορετικές έννοιες. Αν η θρησκεία, θεωρηθεί ως μια υπαρξιακή εγγενής τάση του εξελισσόμενου ανθρώπινου όντος, τότε η αναφορά στον όρο «όπιο» έχει την έννοια μέσου καταπραύνευσης της υπαρξιακής ανησυχίας, που ελλοχεύει στον κάθε άνθρωπο. Αν η Θρησκεία χρησιμοποιείται από το εκάστοτε κοινωνικό καθεστώς και το πολιτικό του κατεστημένο, τότε η αναφορά στον όρο «όπιο», μπορεί να εκληφθεί με την έννοια εσκεμμένης παραπλάνησης, που χρησιμοποιείται για την διατήρηση της «κοινωνικής ειρήνης».

Των Εκκλησιών, προηγούνται οι Θρησκείες, και των Θρησκειών, η θρησκευτική έφεση του Ατόμου. Το εξελισσόμενο ανθρώπινο ον, σε μια πρώτη φάση, τρομαγμένο από το φυσικό του περιβάλλον, αναζητεί, αποδίδει σε εχθρικά «πνεύματα» και «δαιμόνια» τα δεινά να αντιμετωπίζει και αδυνατεί σε ορθολογικές εξηγήσεις. Σε μια ανώτερη φάση εξέλιξής του, δημιουργεί τους ανθρωπόμορφους θεούς «Καλούς» και «Κακούς».

Σε μια ακόμα πιο εξελιγμένη φάση τους φτάνει στη μονοθεϊστική πιο εξαϋλωμένη αντίληψη. Η όλη πορεία του ανθρώπινου όντος, όσο με την ορθολογική του σκέψη κατανοεί περισσότερο, «δαμάζει» την Φύση, τον εαυτό του, την κοινωνία του, προχωρεί προς τις Θρησκείες και τις Εκκλησίες, κοινωνικά χρησιμοποιημένες, χωρίς να πάψει να κατοικείται από μια ακατανίκητη θρησκευτική έφεση, τείνουσα να πηγάζει κυρίως από το ανικανοποίητο μυστήριο που ανακαλύπτει ορθολογικά αναπτυσσόμενος, γύρω από τα «υπαρξιακά» του: την αρχή του, το τέλος, το νόημα της ζωής του.

Ο ασίγαστος αυτός προβληματισμός του, είναι στο βάθος της «θρησκευτικότητάς» του, την οποία κάθε κοινωνικό και πολιτικό καθεστώς, πρέπει να σέβεται και να της επιτρέπει την πιο ελεύθερη εκδήλωση, ως βασικής ατομικής ανάγκης και δικαιώματος. Ο θρησκευτικός προβληματισμός δρα σαν καταπραϋντικό της εγγενούς υπαρξιακής ανησυχίας, του «μυστηρίου» που περιβάλλει την εφήμερη ζωή μας ένα απέραντο Σύμπαν. Δρα επομένως υπό αυτή την έννοια σαν «όπιο». Υπ’ αυτή την έννοια δεν πρέπει να θεωρηθεί η εγγενής θρησκευτική έφεση του Ατόμου καταδιώξιμη και η Θρησκεία σαν καταδιώξιμο «ναρκωτικό», όπως ορισμένοι εξέλαβον την ρήση και του Μαρξ*: «Η Θρησκεία όπιο του Λαού».

Είναι βέβαιο ότι όσο η Κοινωνία διατηρείται, συνολικά κρινόμενη, «προϊστορική» και «βάρβαρη» η θρησκευτική έφεση θα δυναμώνει, και περισσότεροι άνθρωποι θα καταφεύγουν στην Θρησκεία, ακόμα υπό την Εκκλησιαστική της περιβολή, ως καταπραϋντικό των βαθύτερων υπαρξιακών τους ανησυχιών. Κανονικά όταν η θρησκευτική έφεση επικεντρώνεται στο «υπαρξιακό μυστήριο», θα έπρεπε να οδηγεί σε μια μεγαλύτερη Αγάπη και Αλληλεγγύη των Ανθρώπων υποκείμενων στην ίδια «αδυσώπητη» όσο και «ανεξήγητη» «Ανάγκη», «Μοίρα», στην οποία και οι ίδιοι οι Αρχαίοι Θεοί υπέκειντο.

Η παρεκτροπή σε θρησκευτικούς φανατισμούς είναι ακραία νοσηρή παρεκτροπή προς κάτι το εντελώς αντίθετο από την ουσία της «θρησκευτικότητας» ως εγγενούς έφεσης του εξελισσόμενου Ανθρώπινου όντος. Κάτω από ένα έναστρο ουρανό το Άτομο βουβό έχει τη τάση να αφουγκράζεται στη βαθειά Κοσμική σιγή, να προσπαθεί να διεισδύσει στο υπαρξιακό του μυστήριο. Είναι τότε υπό την καταπραϋντική μαγεία της τέτοιας «θρησκευτικής» περισυλλογής του. Και η οποία βέβαια βρίσκεται στα αντίθετα άκρα θρησκευτικών φανατισμών που τους προκαλεί η κοινωνική του δυστυχία και αγανάκτηση και στον παρασυρμό των οποίων χάνεται οποιαδήποτε ανάταση του Ατόμου προς το «Ιερό Μυστήριο της ύπαρξής του», «Μυστήριο» που δεν έχει ανάγκη να λειτουργεί στα τεμένη των Εκκλησιών, αλλά στην αυτοσυγκέντρωση και αυτοπερίσκεψη του Ατόμου τις στιγμές που βρίσκεται αποδυόμενο από τις μικρότητες και ανοησίες της πεζής καθημερινότητάς του αντιμέτωπο με αυτό που θεωρεί το «υπαρξιακό του Μυστήριο».

Φεβρουάριος 1995 *Αλλά ο Μαρξ δίδει σ’ αυτή τη ρήση μια ίσως μονόπλευρη ψυχο-κοινωνική εξήγηση, παραλείποντας την προερχόμενη από την υπαρξιακή ανησυχία και προβληματισμό του Ανθρώπου. Ο Μαρξ, επιμένει στην άποψη ότι η Θρησκεία είναι και διαμαρτυρία εναντίον της πραγματικής κοινωνικής απαθλίωσης του ανθρώπου, και επομένως ο Μαρξ δεν καταδικάζει ούτε την Θρησκεία, ούτε τον θρησκευόμενο άνθρωπο. Η Θρησκεία είναι ο αναστεναγμός του ανθρώπινου όντος, σ’ έναν κόσμο χωρίς καρδιά, αλλά και το βάλσαμό του, όχι μόνο απέναντι στην κοινωνική του δυστυχία και αλλοτρίωση, αλλά και απέναντι στα ανεξήγητα υπαρξιακά του προβλήματα.

'Sphinx': Μιά ταινία για την άνοδο του Νεοναζισμού στην Ελλάδα

Μιά ταινία του Κώστα Καραμαγγιώλη για την άνοδο του Νεοναζισμού στην Ελλάδα.

Πηγή: lifo

http://vimeo.com/68066596

Επιστρέφει ο φασισμός στην Ευρώπη;

Μια μεγάλη συνάντηση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου, στο πανεπιστήμιο SOAS του Λονδίνου, με αφορμή την παρουσίαση της νέας παραγωγής ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε, από τους δημιουργούς του Debtocracy και του Catastroika. Στην εκδήλωση με τίτλο «Επιστρέφει ο φασισμός στην Ευρώπη;», που διοργανώνει η Αντιφασιστική Δράση για την Ελλάδα (AAfG) θα μιλήσουν ο γνωστός συγγραφέας Tariq Ali, ο Dr Jim Wolfreys, Senior Lecturer στο King’s College και ο δημοσιογράφος Άρης Χατζηστεφάνου.

Η εκδήλωση πραγματοποιείται λίγες μόνο εβδομάδες πριν από την κυκλοφορία του ντοκιμαντέρ ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε, το οποίο αναζητά τις διασυνδέσεις οικονομικών συμφερόντων με την άνοδο της άκρας δεξιάς και του φασισμού από την εποχή του μεσοπολέμου μέχρι τις ημέρες μας.

Όπως και τα δυο προηγούμενα ντοκιμαντέρ, τα οποία παρακολούθησαν εκατομμύρια θεατές σε όλο τον κόσμο, το ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε στηρίζεται αποκλειστικά στην χρηματοδότηση από το κοινό και θα διανέμεται δωρεάν χωρίς κανέναν περιορισμό στη χρήση και την αναμετάδοση.

Η είσοδος στην εκδήλωση θα είναι ελεύθερη, ωστόσο η Αντιφασιστική Δράση για την Ελλάδα παροτρύνει τους συμμετέχοντες να συνεισφέρουν με οποιοδήποτε ποσό διαθέτουν στην εκδήλωση. Μεγάλο μέρος των δωρεών θα διατεθεί για την ενίσχυση του ντοκιμαντέρ ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε.
Εάν σχεδιάζετε να παραβρεθείτε, θα πρέπει να «κλείσετε» δωρεάν ένα εισιτήριο εδώ

Παρακαλείστε επίσης να εκτυπώσετε το εισιτήριό σας και να το έχετε μαζί σας κατά την είσοδό σας στην εκδήλωση. Η έκδοση εισιτηρίων ξεκινά το πρωί της Κυριακής 16 Φεβρουαρίου και θα συνεχιστεί μέχρι την εξάντλησή τους.
Πληροφορίες
Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 15:30 – 18:30

SOAS University of London
Khalili Lecture Theatre
Thornhaugh Street
Russell Square
London WC1H 0XG
Facebook event

Όσοι επιθυμούν να ενισχύσουν οικονομικά την παραγωγή του ντοκιμαντέρ μπορούν να το κάνουν μέσω της σελίδας fascism-inc.com

(Σημείωση του πιτσιρίκου: Θα ήθελα να παρακαλέσω τους φίλους αναγνώστες που ζουν στο Λονδίνο να στηρίξουν αυτήν την εκδήλωση. Ο Άρης Χατζηστεφάνου, εκτός από ένας σπουδαίος δημοσιογράφος, είναι και ένας από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Ευχαριστώ.)

pitsirikos

Τα 99 σκαλιά της λογοκρισίας

Ορισμένα από τα πιο αυταρχικά και σκοταδιστικά καθεστώτα του πλανήτη απολαμβάνουν υψηλότερα επίπεδα ελευθεροτυπίας από την Ελλάδα

 «Ελευθερία του Τύπου σήμερα είναι να τυπώνεις εκείνες τις προκαταλήψεις του εκδότη που δεν ενοχλούν τους διαφημιστές»

Χάνεν Σουάφερ

To να χάσεις μερικές θέσεις στην κατάταξη ελευθεροτυπίας των Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα μπορεί να θεωρηθεί ατυχία. Το να κατρακυλήσεις πενήντα θέσεις, από τη στιγμή που η χώρα σου εισήλθε σε καθεστώς οικονομικής κηδεμονίας από ξένους δανειστές, σημαίνει μάλλον ότι έχει συντελεστεί ένα σιωπηλό «πραξικόπημα».

Ακόμη και αυτά τα στοιχεία όμως μπορεί να ακούγονται ανεπαρκή εάν δεν συνειδητοποιήσουμε όχι ποιοι βρίσκονται σε χειρότερη θέση από εμάς αλλά ποιοι είναι σε καλύτερη. Και ανάμεσα στις χώρες που απολαμβάνουν υψηλότερα επίπεδα ελευθεροτυπίας από την Ελλάδα φέτος συναντάμε αρκετά αυταρχικά καθεστώτα και μοναρχίες του Τρίτου Κόσμου.

Στην 98η θέση συναντάμε την Γκαμπόν – χώρα η οποία μετά την ανεξαρτητοποίησή της το 1960 κυβερνήθηκε από μόλις τρεις προέδρους (περίπου δηλαδή όσα και τα πολιτικά τζάκια που πραγματικά κυβέρνησαν τη μετεμφυλιακή Ελλάδα). Αν και τα σημαντικότερα ΜΜΕ στην Γκαμπόν ελέγχονται από την κυβέρνηση και γαλλικά συμφέροντα, η χώρα, σε αντίθεση με την Ελλάδα, διαθέτει αναγνωρισμένη Δημόσια Τηλεόραση.
Σε ελαφρώς καλύτερη κατάσταση από την Γκαμπόν και την Ελλάδα βρίσκεται το Κιργιστάν, μια χώρα η οποία μέχρι πρόσφατα δεν είχε ιδιαίτερους ενδοιασμούς να… πολυβολεί τους διαδηλωτές, όπως συνέβη στις μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις του 2005, όπου σκοτώθηκαν εκατοντάδες άτομα και θάφτηκαν σε ομαδικούς τάφους.
Πολύ καλύτερα από την Ελλάδα αλλά και πολύ μακριά από την ελευθεροτυπία βρίσκεται το Ισραήλ, στην 96η θέση. Εκτός από τις φυλακίσεις, τα βασανιστήρια και τους συχνούς βομβαρδισμούς των Παλαιστινίων το ισραηλινό κράτος κατηγορείται για απολυταρχικό έλεγχο των δικών του δημοσιογράφων. Κάθε δημοσιογραφική διαπίστευση περνά από ειδικό ελεγκτικό σώμα των ενόπλων δυνάμεων. Σύμφωνα όμως με ισραηλινές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το πραγματικό έργο λογοκρισίας πραγματοποιείται από χαμηλόβαθμα δικαστήρια που απαγορεύουν σε δημοσιογράφους τη δημοσίευση οποιασδήποτε πληροφορίας επιθυμούν με το πρόσχημα της προστασίας της εθνικής ασφάλειας.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται πλέον κάτω και από μοναρχίες του Περσικού Κόλπου όπως το Κουβέιτ. Η φυλάκιση χρηστών του Twitter, η απαγόρευση λειτουργίας, κατά διαστήματα, του Youtube και το συνεχές μπλοκάρισμα χιλιάδων σελίδων στο Ιντερνετ είναι ενδεικτικά της ελευθερίας της έκφρασης στη συγκεκριμένη χώρα – ευτυχώς όμως και εκεί τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο στη χώρα του Παντελή Καψή.
Στην 92 θέση βρίσκει κανείς και το βασίλειο του Μπουτάν, το οποίο πραγματοποίησε τις πρώτες εκλογές το 2008 και πέρασε από το καθεστώς απόλυτης μοναρχίας στη συνταγματική μοναρχία.
Δέκα θέσεις υψηλότερα από την Ελλάδα βρίσκεται η Λιβερία, παρά το γεγονός ότι η χώρα έχει μόλις δέκα χρόνια από τον τερματισμό του δεύτερου εμφυλίου πολέμου που στοίχισε τη ζωή μισού εκατομμυρίου ανθρώπων και έριξε το 85% του πληθυσμού κάτω από το όριο της φτώχειας. Το γεγονός ότι δικαστήριο φυλάκισε πρόσφατα δημοσιογράφους που ασχολήθηκαν με σκάνδαλα διαφθοράς και έκλεισε ολόκληρη την εφημερίδα που εργάζονταν επίσης δεν βοήθησε ιδιαίτερα την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό.
Σήμα κινδύνου θα έπρεπε να σημάνει στην Ελλάδα και το γεγονός ότι πέσαμε στην κατάταξη κάτω από το ψευδοκράτος της Βόρειας Κύπρου. Εκεί, μόλις πριν από δυο χρόνια, δυο Τουρκοκύπριοι δημοσιογράφοι τραυματίστηκαν από έκρηξη βόμβας ύστερα από έρευνα που πραγματοποίησαν για την αγορά ακινήτων στην Κυρήνεια ενώ, το 1996, ο δημοσιογράφος Κουτλού Ανταλί δολοφονήθηκε ύστερα από κριτική που άσκησε στην κυβέρνηση.
Μιλώντας για τεχνητά δημιουργήματα θα πρέπει να τονίσουμε ότι και το Κοσσυφοπέδιο προηγείται σχεδόν είκοσι θέσεις από την Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι ο ποινικός κώδικας της χώρας περιλαμβάνει ειδικές ρυθμίσεις, με τις οποίες οι δημοσιογράφοι που αποκαλύπτουν σκάνδαλα διαφθοράς της κυβέρνησης μπορούν να διωχθούν σαν εγκληματίες. Πολύ κοντά στο Κοσσυφοπέδιο βρίσκεται (76η θέση) και το Τόγκο στην Αφρική, το οποίο θα ζούσε ακόμη υπό καθεστώς δικτατορίας εάν ο στρατηγός Γκνασιγκμπέ Εγιαντέμα, που κυβέρνησε τη χώρα από το 1967, δεν πέθαινε από καρδιακή προσβολή. Το ενδιαφέρον στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι ενώ η χώρα διαθέτει έναν από τα υψηλότερα ποσοστά ιδιωτικών ΜΜΕ ανά κάτοικο, με 30 εφημερίδες, οκτώ τηλεοπτικούς και 100 ραδιοφωνικούς σταθμούς, η κυβέρνηση επιτυγχάνει σχεδόν απόλυτο έλεγχο των πληροφοριών με συνεχείς ποινικές διώξεις και πρόστιμα που επιβάλλονται στους δημοσιογράφους. Σε αρκετά καλύτερη κατάσταση βρίσκεται το γειτονικό Μπενίν (24 θέσεις υψηλότερα από την Ελλάδα) παρά το γεγονός ότι διαθέτει μόνο μια ημερήσια εφημερίδα που εκδίδεται από την κυβέρνηση.
Το γεγονός ότι η Ελλάδα, ύστερα από σχεδόν μια πενταετία λιτότητας, βρέθηκε αρκετά χαμηλότερα στα επίπεδα ελευθεροτυπίας από χώρες που οι περισσότεροι πολίτες δυσκολεύονται να εντοπίσουν στον χάρτη, λέει πολλά για το επίπεδο της διακυβέρνησης από τις κυβερνήσεις της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ, του ΛΑΟΣ και της ΔΗΜΑΡ. Αρκετές μοναρχίες, δικτατορίες και χώρες που μόλις εξήλθαν από εμφύλιους σπαραγμούς με εκατομμύρια θύματα προσφέρουν πολύ καλύτερες συνθήκες στους δημοσιογράφους τους από το καθεστώς του Αντώνη Σαμαρά και του Ευάγγελου Βενιζέλου. Και αν δεν τις γνωρίσουμε μια μια, ίσως να μην καταλάβουμε ποτέ ότι διαφέρουμε ελάχιστα πλέον από τα πιο αυταρχικά καθεστώτα της υποσαχάριας Αφρικής.

Info
Επισκεφθείτε
rsf.org/
Αναζητήστε τον τρισδιάστατο χάρτη των Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα για την ελευθεροτυπία στον πλανήτη. Για την Ελλάδα δείχνει άσχημα απ’ όλες τις πλευρές
Δείτε
«Καληνύχτα και καλή τύχη»
Ο Τζορτζ Κλούνεϊ σκηνοθετεί τη σύγκρουση του γερουσιαστή Μακάρθι με τον δημοσιογράφο Εντουαρντ Μάροοου με φόντο το αντικομμουνιστικό κυνήγι μαγισσών στις ΗΠΑ
Άρης Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα των Συντακτών 16/02/2014

Μη σκέφτεσαι, απλά ψήφιζε !!!

Εδώ και χιλιάδες χρόνια ο άνθρωπος έμαθε να φτιάχνει τοίχους γύρω του -θεωρητικούς και πρακτικούς- για προστασία από οποιονδήποτε κίνδυνο. Με το πέρασμα των χρόνων, αυτή η φυσική ανάγκη του ανθρώπου μελετήθηκε και αξιοποιήθηκε κατάλληλα ώστε όταν κάποιος του την παρέχει, να γνωρίζει αρκετά καλά και το πώς να…τον διαχειριστεί.

Από το outelogos

Σου δίνουν μια ελεγχόμενη ελευθερία να δουλεύεις, να καταναλώνεις, να βλέπεις και να ακούς αυτά που θέλουν και φυσικά, να ψηφίζεις “ελεύθερα”. Αφού ψήφισες ή θα ψηφίσεις “ελεύθερα” -όπως θες να νομίζεις- αυτούς που θα σε σώσουν, κάποια στιγμή που θα αποφασίσουν θα έλθουν και θα σου πουν (χωρίς φυσικά να στο πουν) «Σου επιτρέψαμε να έχεις όλα τα καλά που είχαμε επιλέξει για εσένα, και δεν είπες ούτε ένα ευχαριστώ. Τώρα ήρθε η ώρα να μας το ανταποδώσεις».

Έτσι λοιπόν, αφού καλόμαθες σε αυτή την ελεγχόμενη ελευθερία που σου έδωσαν με όλα τα αγαθά της, τώρα θα σου παίρνουν πιο εύκολα χωρίς να σε ρωτήσουν και θα συνεχίσουν μέχρι να προσκυνήσεις. Τώρα νιώθεις απελπισία γιατί είσαι αδύναμος να αντιδράσεις. Τώρα θα φοβάσαι μη χάσεις και τα λίγα.

Σε εκπαίδευσαν να έχεις το δικό σου “τοίχο” και εκεί να ζεις, εκεί να πεθαίνεις. Δεν έχει σημασία αν ο “τοίχος” μένει πάντα εκεί ακλόνητος, εσύ μπορείς να συνεχίσεις να προχωράς κατά πάνω του. Η καθαρή σκέψη είναι κακό για την εξουσία και τα κόμματα γι’ αυτό, σε μεγάλο βαθμό στην έχουν αφαιρέσει. Α, μη ξεχάσεις κάτι σημαντικό, δεν πρέπει να βγεις από τον “τοίχο” σου γιατί θα σε φάει “ο Λύκος”. Το αποτέλεσμα; χωρίς να το καταλαβαίνεις… υπακούς.

Δυστυχώς πτωχεύσαμε οικονομικά αλλά περισσότερο ηθικά. Αυτή την εποχή, το σάπιο θα παραμείνει σάπιο μέχρι να αλλάξει, όχι η πολιτική κατάσταση, αλλά η ηθική μας.

paganeli

O Μουρούτης και ο Λουκάνικος μάχονται στη Βενεζουέλα !!!

“Η ανθρωπιά του ζώου και η κτηνωδία του ανθρώπου”

 Πλαστές ιστορίες και μερικά ερωτήματα για τη θέση του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού.

Τα όρια της γελοιότητας αγγίζει πλέον η αντικυβερνητική προπαγάνδα στη Βενεζουέλα καθώς αντίπαλοι του προέδρου της χώρας ανεβάζουν φωτογραφίες από επεισόδια σε άλλες περιοχές του πλανήτη προκειμένου να…παρουσιάσουν την «βαρβαρότητα του καθεστώτος».

Ανάμεσα στις δεκάδες φωτογραφίες ξεχωρίζει και αυτή του «Λουκάνικου», του περίφημου σκύλου των ελληνικών διαδηλώσεων, ο οποίος εμφανίστηκε να κακοποιείται από αστυνομικούς στη Βενεζουέλα.

Ψεύτικες ιστορίες αναπαρήγαγαν και αρκετά γνωστά μέσα ενημέρωσης, όπως το CNN, το οποίο παρουσίασε διαδηλωτές και αστυνομικούς από την Σιγκαπούρη σαν να βρίσκονται στη Βενεζουέλα.

Την ίδια ώρα ερωτηματικά προκαλεί η παρέμβαση του υπεύθυνου του γραφείου Τύπου του Έλληνα πρωθυπουργού. Γ.Μουρούτη, ο οποίος με μηνύματά του στα αγγλικά καλεί τη διεθνή κοινότητα να σταθεί στο πλευρό των αντικυβερνητικών δυνάμεων στη Βενεζουέλα.

To γεγονός ότι αρκετοί από τους διαδηλωτές παρουσιάζονται με κουκούλες να καταστρέφουν δημόσια περιουσία και να πραγματοποιούν πλιάτσικο δεν φάνηκε να ενοχλεί τον επικεφαλής «προπαγάνδας» του Α. Σαμαρά

Σε ερώτησή μας πάντως στο twitter αν αυτό αποτελεί και επίσημη θέση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, δεν λάβαμε καμία απάντηση.

Τις φωτογραφίες που ακολουθούν συνέλεξε η ιστοσελίδα drdawgsblawg.ca/

Ο Λουκάνικος είναι παντού

Αστυνομικοί από τη Βουλγαρία «επιχειρούν» τώρα και στο Καράκας.

Και Βούλγαροι διαδηλωτές στην πρωτεύουσα της Βενςζουέλας

Περσινή φωτογραφία από ξυλοδαρμό οπαδού του Τσάβες παρουσιάζεται σαν θύμα της αστυνομίας

Η συγκεκριμένη διαδηλώτρια περπάτησε από την Αργεντινή μέχρι τη Βενεζουέλα

Από τη Χιλή μέχρι τη Βενεζουέλα, μια συγκέντρωση δρόμος

Ο συγκεκριμένος νεαρός πυροβολείται μια φορά το χρόνο στο ίδιο μάγουλο

Η εικόνα από τη Σιγκαπούρη που χρηιμοποιήσε το CNN

Μια ακόμη διάσημη φωτογραφία, αυτή τη φορά από την Αίγυπτο.

Από την Ονδούρα με αγάπη. Η φωτογραφία δείχνει εγκαταλελειμμένα βρέφη

Μια ακόμη φωτογραφία από το παρελθόν που παρουσιάστηκε σαν αντικυβερνητική διαδήλωση

Φωτογραφία από τη Βραζιλία…

την Καταλονία…

και τη Συρία.

info-war

ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ | UNFUCK

«Η πατρίδα δεν υπάρχει από τη φύση, όπως δεν υπάρχει από τη φύση σπίτι, αγρός, χαλκουργείο ή ιατρείο. Αντίθετα, καθένα απ’ αυτά γίνεται, ή μάλλον ονομάζεται, αναφορικά προς αυτόν που μένει εκεί και τα χρησιμοποιεί.” – Αρίστων

«Δεν είμαι ούτε Αθηναίος ούτε Έλληνας, αλλά πολίτης του κόσμου». - Σωκράτης

«Βλέπεις τον χωρίς όρια αιθέρα επάνω, που κρατά τη Γη μέσα στην απαλή του αγκαλιά; Αυτά είναι τα σύνορα της πατρίδας μας, και εδώ κανείς δεν είναι ούτε εξόριστος ούτε ξένος ούτε αλλοδαπός. Εδώ είναι ίδια η φωτιά, το νερό και ο αέρας. Ίδιοι είναι οι άρχοντες και οι διοικητές και οι πρυτάνεις, ο Ήλιος, η Σελήνη και ο Αυγερινός. Ίδιοι είναι οι νόμοι για όλους, και προέρχονται από το ίδιο πρόσταγμα και την ίδια αρχή, τα ηλιοστάσια, τις ισημερίες, τις Πλειάδες, τον Αρκτούρο, τις εποχές της σποράς και της φύτευσης. Και ένας είναι ο βασιλιάς και κύριος, ο Θεός, που κρατά την αρχή και το μέσον και το τέλος του παντός. Τον ακολουθεί η Δικαιοσύνη, που είναι τιμωρός όσων υπολείπονται του θείου νόμου. Αυτή τη Δικαιοσύνη είναι η φύση μας να τηρούμε όλοι οι άνθρωποι προς όλους τους ανθρώπους σαν να είναι συμπολίτες μας» – Πλούταρχος

«Για τον σοφό άνθρωπο όλη η γη είναι βατή, προσβάσιμη. Γιατί της αγαθής ψυχής πατρίδα είναι ο κόσμος όλος» -Δημόκριτος

Βασίλης Ραφαηλίδης

by Κρυσταλία Πατούλη

Βασίλης Ραφαηλίδης: από το βιβλίο Ιστορία (κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού κράτους, Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου

“Έλεγε, λοιπόν, η χειμερινή συμφωνία της Βάρκιζας πως ο ΕΛΑΣ όφειλε να παραδώσει: 41.500 τουφέκια, 2.015 πυροβόλα, 163 όλμους και 32 πυροβόλα. Όσο για το δημοψήφισμα και τις βουλευτικές εκλογές θα γίνουν εν καιρώ. Όταν δηλαδή, η αριστερά αποδυναμωθεί κι άλλο. Και το χειρότερο και τραγικότερο όλων: Από τη γενική αμνηστία που συμφωνείται, αποκλείονται οι εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου. ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ του κοινού ποινικού δικαίου; αναρωτιούνται οι κομμουνιστές. Μα οι δωσίλογοι και οι μαυραγορίτες είναι, θέλει ρώτημα; και βέβαια θέλει ρώτημα, σύντροφε, όλα θέλουν ρώτημα. Διότι η Δεξιά, αμέσως μετά την υπογραφή της συμφωνίας θα πει: Εσείς οι κομμουνιστές είστε οι εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου.
Και οι κομμουνιστές που υπόγραψαν την αμνηστία όλων, υπόγραψαν την καταδίκη τους εξαιρώντας προθυμότατα και λογικότατα τους ποινικούς από την αμνηστία. Η προστυχιά της ελληνικής Δεξιάς ξεπερνάει κάθε όριο. Στο εξής και μέχρι το 1974 την Ελλάδα θα την κυβερνούν, όχι μόνο δωσίλογοι και οι περί αυτούς, αλλά οι απατεώνες κάθε είδους. Μια χώρα που για είκοσι ολόκληρα χρόνια εδίωκε τους αριστερούς, χρίοντάς τους εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, είναι καταδικασμένη σε θάνατο.”

Πηγή:

http://afigisizois.wordpress.com/2014/02/12/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B1%CE%B7%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82/

Ευρωεκλογές: Τα ψέματα τελειώνουν…

Κάθε εκλογική αναμέτρηση αποκτά τη σημασία της και επηρεάζει τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις σε σχέση με τις ιστορικές συνθήκες μέσα στις οποίες διεξάγεται. Γι’ αυτό και οι ευρωεκλογές, όπως και οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση, αποκτούν…κρίσιμη σημασία για το μέλλον του κυβερνώντος μνημονιακού μηχανισμού εξουσίας αλλά και τις πιθανές ιστορικές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.

Του Μενέλαου Γκίβαλου

Η ΝΔ προσέρχεται στις κρίσιμες αυτές πολιτικές αναμετρήσεις με πολύ λιγότερα πολιτικοϊδεολογικά και κοινωνικά «εφόδια» από εκείνα που διέθετε στην αναμέτρηση του Ιουνίου του 2012. Στην πραγματικότητα διεξάγει μια ΑΠΕΛΠΙΔΑ ΜΑΧΗ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΑΚΩΝ προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία. Το περίφημο success story έχει πλήρως απογυμνωθεί, μέχρι γελοιοποιήσεως, το δε εκβιαστικό δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» έχει χάσει πια τη σημασία του. Στην Ευρώπη διεξάγεται μια σοβαρή συζήτηση για το μέλλον της Ευρωζώνης, για το μέλλον των θεσμικών – δημοκρατικών θεμελίων της ΕΕ, για την ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της λιτότητας, ενώ την ίδια ώρα η εγχώρια πολιτικοοικονομική ελίτ ασχολείται με τη χρηματοδότηση της διαπλοκής (εργολάβοι, ΜΜΕ, τραπεζίτες) και τον «αφορισμό» οποιασδήποτε αντίληψης υπερβαίνει το μνημονιακό «ευαγγέλιο».
Όμως οι εσωτερικές αντιθέσεις και η πολιτικοϊδεολογική αποσυγκρότηση της ΝΔ δεν μπορούν να κρυφτούν. Οι «διπλές» υποψηφιότητες νεοδημοκρατικών στελεχών αποτυπώνουν την εσωτερική «σχάση» και την οργανική αντίθεση μεταξύ της παραδοσιακής αστικής φιλελεύθερης λαϊκής Δεξιάς και ενός νεοφιλελεύθερου κομματικού μορφώματος που συντίθεται από τις ακροδεξιές αντιλήψεις, ενός φασίζοντος μείγματος του ΛΑΟΣ και του δικτύου 21.
Η ΝΔ αλλά και το ΠΑΣΟΚ επιχειρούν να επιβάλλουν στην εκλογική αναμέτρηση δύο αντιδημοκρατικούς φραγμούς: Πρώτον, επιδιώκουν να ΑΠΟΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΟΥΝ τις ευρωεκλογές μέσω της κατάργησης της λίστας και της επιβολής του σταυρού. Επιχειρούν, κατά πρώτον, τη μετάθεση της πολιτικής ατζέντας από τα προγράμματα και τις θέσεις στα πρόσωπα… Και για ποια πρόσωπα μιλάμε; Για εκείνα που προβάλλουν κατά κόρον τα μνημονιακά ΜΜΕ πανελλαδικά…
Κατά δεύτερον, με την απαγόρευση της ψήφου σε νόμιμους μετανάστες και στους ομογενείς, επιδιώκουν να ΠΕΡΙΟΡΙΣΟΥΝ, όσο τους είναι δυνατόν, την προσέλευση στην κάλπη, την ΨΗΦΟ των πολιτών.
Συνοπτικά η ΝΔ αγωνίζεται να συγκρατήσει τη φθορά της, να ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΑ ΜΕΣΩ ΕΝΟΣ «ΑΝΕΚΤΟΥ» ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ, που θα μπορεί να το επικαλεσθεί προκειμένου να «επιβιώσει»…
Στον ΣΥΡΙΖΑ η αναμέτρηση των εκλογών αποκτά ευρύτερο πολιτικό χαρακτήρα, με κρίσιμα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει σήμερα, σε οργανωτικό/εξουσιαστικό επίπεδο, σοβαρά ερείσματα σε κρίσιμους θεσμούς όπως είναι ο συνδικαλισμός και η τοπική αυτοδιοίκηση. Η ηγεσία του καλείται σήμερα να διαχειρισθεί την κοινωνική και πολιτική δυναμική που έχει αποκτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι κρίσιμο θέμα η δυνατότητα έκφρασης και αποτύπωσης της ευρείας αυτής πολιτικοκοινωνικής δυναμικής στους κορυφαίους θεσμούς, αφού τα θεσμικά αυτά ερείσματα αποτελούν τις βάσεις για την άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας από μια ευρύτερη αριστερή – προοδευτική κυβέρνηση.
Οι όποιες αντιθέσεις (π.χ. στην επιλογή των προσώπων) εκφράζουν μια παραδοσιακή ομάδα στελεχών που επιλέγει την ιδεολογική περιχαράκωση και την «κλειστότητα», από τον φόβο «διάχυσης» του ΣΥΡΙΖΑ και «αποχρωματισμού» του στο πλαίσιο μιας ευρύτερης κοινωνικής αντιμνημονιακής αντίληψης.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ πάντως, πέραν της επιλογής των προσώπων, κρισιμότερο θέμα είναι η διαμόρφωση επιμέρους περιφερειακών προγραμμάτων ικανών να δώσουν προοπτική στις «τοπικές κοινωνίες» και να αντιμετωπίσουν τα κρίσιμα προβλήματα της οικονομικής και κοινωνικής τους επιβίωσης.
Στον υπάρχοντα «πολιτικό θίασο» της Κεντροαριστεράς συναντώνται σήμερα διαφορετικές αντιλήψεις και εκδοχές στρατηγικής σημασίας. Ένα «τμήμα» του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ και το σύνολο σχεδόν των «58» συνιστούν ένα υποσύστημα του νεοφιλελευθερισμού και του σημερινού συστήματος διακυβέρνησης.
Εάν το τμήμα αυτό διαπιστώσει ότι δεν μπορεί να επιβιώσει αυτόνομα στο άμεσο μέλλον θα οδηγηθεί στην υποστήριξη ή και στη συνεργασία με τη ΝΔ. Πρόκειται για πολιτικά πρόσωπα και αντιλήψεις που ανήκουν οργανικά στην Κεντροδεξιά και όχι στην όποια Κεντροαριστερά.
Η κατάργηση της «λίστας» στις ευρωεκλογές αποβλέπει στην πολιτική επιβίωση του ΠΑΣΟΚ και λειτουργεί εις βάρος της κίνησης των «58». Η ανακύκλωση του γνωστού μιντιακού/μνημονιακού προσωπικού, με τη «ευλογία» της διαπλοκής και με τη συμβολή των εναπομεινάντων κομματικών μηχανισμών αποτελεί την τελευταία ελπίδα επιβίωσης για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, που αναζητά τον πολιτικό «φερετζέ» της «Ελιάς» ή των ευρωπαίων «σοσιαλιστών» προκειμένου να αποφύγει την προσωπική ευθύνη της πολιτικής «εξαφάνισης» του ΠΑΣΟΚ.
Η πορεία προς τις ευρωεκλογές δεν θα είναι ομαλή. Το σύστημα των μνημονιακών συμφερόντων θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσον, αφού η ακροδεξιά-φασίζουσα κυβερνητική πρακτική δεν γνωρίζει αναστολές και όρια.
Κι όταν φθάσαμε στο σημείο να μπαίνει η αστυνομία στα σχολεία σημαίνει ότι εμείς οι ίδιοι ως ενεργοί πολίτες θα πρέπει να προστατεύσουμε τη Δημοκρατία και ΝΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ με όπλο μας τόσο την καθημερινή μας αντίσταση όσο και την ψήφο μας η οποία θα πρέπει να θέσει τέλος στην πιο απεχθή περίοδο της πρόσφατης ιστορίας μας.

PAGANELI

Κάιν & Άβελ !!! (Δεν ξεχνώ. Δεν συγχωρώ. Δεν σιωπώ)

 Παράδοξο: Το Δημόσιο Χρέος της Χώρας ανέρχεται αισίως στα 321,9 δις ευρώ (Δελτίο Δημοσίου Χρέους Σεπτέμβριος 2013) και συνεχώς αυξάνεται:

- παρά τις…συνεχείς δανειακές συμβάσεις ρύθμισής του,

- παρά το ιστορικό PSI, την ουσιαστική κλοπή των αποθεματικών των ταμείων,

- παρά τη συνεχή δέσμευση των δημοσίων εσόδων στον ειδικό λογαριασμό της Κεντρικής Τράπεζας της Ελλάδας για την μείωση του Δημοσίου Χρέους

- παρά την επιβολή της εισφοράς αλληλεγγύης υπέρ των ανέργων που παρακρατείται από το μισθό των εργαζομένων κάθε μήνα, αλλά δεν αποδίδεται σε αυτούς.

Από τους Θάνο Αθανασιάδη, Κωνσταντίνο Νάκκα

Ενώ η απορία «γιατί δεν εξεγείρεται ο λαός» φαντάζει τουλάχιστον αφελής, όταν καθένας από εμάς γυρίζει στο σπίτι του και λέει στον εαυτό του «βγάλαμε κι άλλη μέρα».

Ενώ οι κυβερνητικοί εταίροι αλληλοεκβιάζονται και παράλληλα οικιοπειούνται όσα οι γερμανοί τους αφήνουν να υφαρπάξουν για το «σπιτάκι» τους.

Ενώ οι γερμανοί έχουν «τρύπιες» τράπεζες, οι οποίες δεν έχουν ευρώ μέσα στα θησαυροφυλάκιά τους.

Ενώ το δικό μας Δημόσιο Χρέος ανέρχεται στα 171,8 % του ΑΕΠ, όλο και πληθαίνουν οι φωνές της Ευρώπης για την αδιέξοδη πολιτική που εφαρμόζεται στην περίπτωση της Ελλάδας και για την ασφυξία που αυτή δημιουργεί στην Εθνική Οικονομία, στερώντας της ρευστότητα απαραίτητη για την επάνοδό της σε θετική τροχιά ανάπτυξης.

Δε μιλούν προς όφελός μας, δε μιλούν για λογαριασμό μας. Έχουν αντιληφθεί ότι κάτι άλλο συμβαίνει και προσπαθούν να αναλύσουν το φαινόμενο «ψωροκώσταινα», για να σώσουν τους εαυτούς τους.

Εδώ πάλι, η δικομματική κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με την πολύτιμη στήριξη της «υπεύθυνης» Δημοκρατικής Αριστεράς (ΔΗΜ.ΑΡ.), πιστή στις δεσμεύσεις της προς τους αλληλέγγυους εξωχώριους δανειστές, υπηρετώντας στο ακέραιο τα γερμανικά συμφέροντα κατακερματισμού της ελληνικής επικράτειας σε αυτόνομες περιφέρειες στα πλαίσια μιας ομόσπονδης γερμανικής Ευρώπης, συνεχίζει απαρέγκλιτα την ίδια αντικοινωνική – αντιαναπτυξιακή πολιτική παρά τις σαφείς πλέον αποδείξεις ότι η εφαρμοζόμενη «συνταγή» δεν αποτελεί την λύση του ελληνικού προβλήματος αλλά την αιτία του.

Είναι δυνατόν ένα φαινόμενο που αφορά περισσότερους των εννιά εκατομμυρίων ραγιάδων, να αφήνεται στη διαχείριση του κοντόφθαλμου;

Αλλά και εύλογα προκύπτει το ερώτημα: Γιατί;

Έχουμε υποστηρίξει σε προηγούμενο άρθρο ότι στόχος της Γερμανίας και της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου είναι η έξοδος της Ελλάδας από το Ευρώ και η υιοθέτηση εθνικού νομίσματος παράλληλα του ευρώ ώστε να ολοκληρωθεί η πλήρης εξάρτηση της Χώρας από του Γερμανία, για να εδραιωθεί η γερμανική κυριαρχία στην Ελλάδα και η πλήρης και δια παντός μετατροπή της σε γερμανικό προτεκτοράτο.

Με δεδομένο, όμως, ότι καμία ευρωπαϊκή συνθήκη δεν μπορεί να υποχρεώσει χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), την Ελλάδα εν προκειμένω, να αποχωρήσει από την Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ), έπρεπε να υιοθετηθεί από τους επικυρίαρχους και να εφαρμοστεί από τις εθελόδουλες μειδοτικές κυβερνήσεις Παπανδρέου -Παπαδήμου – Σαμαρά – Κουβέλη – Βενιζέλου, μια «ρηξικέλευθη» στρατηγική ώστε να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους και να πετύχουν τον στόχο της αποχώρησης της Ελλάδας από το κοινό μας νόμισμα.

Το κλειδί για την κατανόηση της γερμανικής στόχευσης στην εξυπηρέτηση αυτού του σκοπού είναι η έννοια της ρευστότητας.

Το μέσο είναι το ελληνικό δεδικασμένο, το οποίο έχει ήδη παραχθεί εν μέρει μέσω της Κύπρου.

Το όπλο είναι η συγκέντρωση κι εξαφάνιση του αποθεματικού σε χρυσό.

Τούτο όμως είναι παγκόσμιο φαινόμενο και κανείς δε μιλάει γι’ αυτό, επειδή κανείς δε θέλει να εκτελεστεί στην πλατεία.

Ο χρυσός φέρνει εν προκειμένω πιο κοντά τους κοντόφθαλμους ηγέτες των ψωροκώσταινων παγκοσμίως, επειδή τους επιφυλάσσεται κοινή τύχη, εν περιπτώσει αποκαλύψεως της πραγματικότητας.

Στα δικά μας και πάλι – και στο ειδικό φαινόμενο:

Πώς συνδέεται η ρευστότητα με τις δανειακές συμβάσεις και τα μνημόνια, τον Ειδικό Λογαριασμό στην Κεντρική Τράπεζα της Ελλάδας και τις Γερμανικές Επανορθώσεις;

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, τα χρόνια της ντροπής όπως τα αποκαλούμε, το ελληνικό κράτος εισπράττει σε προσδιορισμένες από τις δανειακές συμβάσεις ημερομηνίες τις περίφημες «δόσεις», χωρίς τις οποίες θα χρεοκοπούσαμε ως Χώρα. Παρά το ότι οι «δόσεις» δεν εκταμιεύθηκαν ποτέ μέχρι σήμερα στην ώρα τους, η περίφημη ελληνική χρεοκοπία δεν χτύπησε την πόρτα της Ελλάδας, διαψεύδοντας τους κινδυνολόγους. Το ενδιαφέρον, όμως, με τις «δόσεις» δεν έγκειται στο πότε αυτές εκταμιεύθηκαν –ελάχιστες έχουν απομείνει να εκταμιευθούν ακόμη-, αλλά στο ότι ποτέ δεν διοχετεύθηκαν στην πραγματική οικονομία.

Οι δόσεις αυτές δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από μια απλή εγγραφή στο δημόσιο λογιστικό.

Δίνονται, δηλαδή, χρήματα ως αριθμός σε ένα τερματικό ενός υπολογιστή που το επόμενο δευτερόλεπτο επιστρέφονται από την ελληνική κυβέρνηση ως αποπληρωμή κάποιου χρέους –χρέος για το οποίο γνωρίζει περισσότερα κάποιος 80 χρόνων και βάλε παρά οι σύγχρονοί μας.

Πραγματικό, «ζεστό» χρήμα για να κινηθεί η οικονομία, οι «δόσεις» δεν εξασφάλισαν ούτε θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν αφού στόχος των δανειστών δεν ήταν η αντιμετώπιση της στασιμότητας στην αγορά αλλά ο περιορισμός, ο στραγγαλισμός της ρευστότητας.

Κατά την ίδια χρονική περίοδο, το ελληνικό κράτος έχει αναλάβει να εξυπηρετεί τα δάνεια που έχει λάβει, τα οποία και αποπληρώνει σε ομόλογα που λήγουν σε συγκεκριμένες ημερομηνίες. Κίνδυνος χρεοκοπίας της Χώρας υπάρχει στην περίπτωση που ένα τέτοιο ομόλογο λήξει και το ελληνικό κράτος δεν είναι σε θέση να το αποπληρώσει ή επιλέξει να μην το αποπληρώσει.

Ο κίνδυνος αυτός παραμένει θεωρητικός καθ’ όλο το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μέχρι τη λήξη τού ομολόγου και γίνεται πραγματικός μόνο κατά την λήξη του, αν φυσικά δεν εξοφληθεί. Ως εκ τούτου η Χώρα δεν μπορεί να χρεοκοπήσει παρά μόνο όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου και λήξει ένα ομόλογο χωρίς να το εξοφλήσει. Συνεπώς, όπως συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις δανεισμού, η ύπαρξη ομολόγων για την αποπληρωμή του χρέους από μόνη της δεν αποτελεί εμπόδιο οικονομικής ανάκαμψης καθώς δεν αποτελούν εμπόδιο στην ρευστότητα της οικονομίας, η οποία τροφοδοτείται από τα δημόσια έσοδα, τις επενδύσεις και τα δάνεια (στην περίπτωσή μας βλέπε: «δόσεις»).

Τα τέσσερα τελευταία χρόνια των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων λειτουργεί στην κεντρική Τράπεζα της Ελλάδας Ειδικός Λογαριασμός (Ειδικός Λογαριασμός 1 & 2) για την αποπληρωμή του Δημοσίου Χρέους, τον οποίο δεν ελέγχει η Ελληνική Κυβέρνηση αλλά οι δανειστές.

Στον λογαριασμό αυτόν δεσμεύονται υπέρ των δανειστών τα αυξημένα λόγω φόρων, χαρατσιών και κατασχέσεων έσοδα του Ελληνικού Κράτους. Τα έσοδα αυτά η Ελληνική Κυβέρνηση όφειλε να τα διαχειρίζεται υπέρ της ενίσχυσης της Εθνικής Οικονομίας αφού θα εξασφάλιζαν την απαραίτητη ρευστότητα στην αγορά, ρευστότητα που θα καταπολεμούσε την ανεργία ενισχύοντας την απασχόληση, θα τόνωνε τις επενδύσεις, θα ενίσχυε την επιχειρηματική δράση και την κατανάλωση.

Τα έσοδα αυτά ήταν και είναι ικανά να τροφοδοτήσουν τις μηχανές της οικονομίας ώστε να επιτευχθεί η περιβόητη ανάπτυξη. Αντί για αυτό, όμως, δεσμεύονται υπέρ των δανειστών χωρίς μάλιστα να μειώνουν το ποσό του εκάστοτε ομολόγου χρέους που καλούμαστε να αποπληρώσουμε, στερώντας την Ελληνική Οικονομία από ζωτικής σημασίας ρευστότητα.

Γίνεται φανερό ότι με την πολιτική που ακολουθείται από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου κατ’ εντολή της Γερμανίας, στραγγαλίζεται η ρευστότητα. Αυτός είναι όμως και ο απώτερος στόχος της γερμανικής πολιτικής αφού χωρίς ρευστότητα στην αγορά καμία πιθανότητα ανάπτυξης δεν μπορεί να υπάρξει εντός του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος, εντός ευρώ. Φαντάζει έτσι ως μονόδρομος, ως η μόνη λύση, η εθελούσια (που μόνο εθελούσια δεν είναι)  έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ και η υιοθέτηση εθνικού νομίσματος για την εκκίνηση της οικονομίας της και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς της. Αυτή τη λύση έχουν επιλέξει οι Γερμανοί, αυτή την λύση υπηρετούν οι ασκούμενες πολιτικές.

Δεν θα αργήσει να έρθει η μέρα που η Κυβέρνηση θα επιλέξει να ανοίξει τη συζήτηση για την υιοθέτηση εθνικού νομίσματος ως μέσο εξόδου από την κρίση ταυτόχρονα με την αποδοχή του ευρώ ως παράλληλο νόμισμα, όντας μέλη της μεγάλης Ευρωπαϊκής οικογένειας.

Μετά από όλα αυτά, θα αναρωτιέστε τι σχέση μπορεί να έχει με τα προηγούμενα η αναφορά μας στο κατοχικό δάνειο. Ας δούμε λοιπόν.

Στις αρχές Δεκεμβρίου 2013, από το βήμα του Εθνικού Κοινοβουλίου, στην συζήτηση για την επικύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού, ο Πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως κος Αλέξης Τσίπρας, δήλωσε ότι η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, θα εγγράψει στον επόμενο Κρατικό Προϋπολογισμό το γερμανικό κατοχικό δάνειο.

Η δήλωσή του αυτή μαρτυρά την σημασία που δίνει το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ στην διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων καθώς και τον ζωτικό τους ρόλο στην ανάκαμψη της Ελληνικής οικονομίας. Ποια είναι, όμως, η πραγματική σημασία της δήλωσής του αφού ακόμη και η εγγραφή τους στον κρατικό προϋπολογισμό, δεν σημαίνει αυτόματη είσπραξή τους;

Η εγγραφή τους είναι το πρώτο βήμα για την είσπραξή τους. Το βήμα που στη συνέχεια απαιτείται είναι η τιτλοποίηση τους, η έκδοση ομολόγου με το ποσό που αντιστοιχεί στο ύψος των κατοχικών επανορθώσεων. Με τον τρόπο αυτό και σε συνδυασμό με την κατάργηση του Ειδικού Λογαριασμού στην Κεντρική Τράπεζα της Ελλάδας, η Ελλάδα ως κυρίαρχο κράτος θα εξασφαλίσει την απαραίτητη ρευστότητα για να εκκινήσει την οικονομία της αντιμετωπίζοντας τον στραγγαλισμό που υφίσταται.

Στο ενδεχόμενο αυτό αποτελεί άξια απορίας η στάση που θα τηρήσουν οι «αγορές» αφού με την προτεινόμενη τακτική δεν θα κινδυνεύσουν τα ομόλογα χρέους που θα κληθεί να αποπληρώσει η Χώρα στις προκαθορισμένες ημερομηνίες. Είναι μάλλον πιθανό να αναπτερωθούν οι ελπίδες των επενδυτών για είσπραξη των δανείων τους, από τη στιγμή που η τιτλοποίηση του κατοχικού δανείου θα τονώσει την οικονομία και θα οδηγήσει στην ανάπτυξη.

Παράλληλα θα κερδηθεί ο χρόνος που απαιτείται για τη διενέργεια διεθνούς λογιστικού ελέγχου για το πραγματικό ύψος του Ελληνικού Χρέους χωρίς να κινδυνεύει με κατάρρευση η Εθνική Οικονομία αφού θα είναι σε θέση να λειτουργεί χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις, χωρίς αλληλέγγυους εκβιασμούς.

Στην ιστορική αυτή συγκυρία, προβάλλει επιτακτική η ανάγκη τα κόμματα της αντιπολίτευσης που ασκούν κριτική στις ασκούμενες πολιτικές που πηγάζουν από τις νομικά έωλες δανειακές συμβάσεις και εργάζονται στην κατεύθυνση της ανατροπής τους και όχι σε αυτήν της αλλαγής των όρων εφαρμογής τους,να δημιουργήσουν κοινό μέτωπο αντίστασης και αγώνα για την αλλαγή σελίδας.

Μόνο έτσι θα έχουν τον Λαό στο πλάι τους για να ανταποκριθούν στον ιστορικό ρόλο που θα τους ανατεθεί.

Δεν ξεχνώ. Δεν συγχωρώ. Δεν σιωπώ.

Μαρκήσιος Σαμαράς ντε Σαντ (ο ευλογημένος)!…

Ο Μαρκήσιος πήγε στο Άγιο Όρος να πάρει ευλογία για να συνεχίσει αυτά που έκανε μέχρι σήμερα. Αν ότι έκανε μέχρι σήμερα ήταν σωστά και “Άγια”, είναι κατά κάποιο τρόπο περιττό να…πάει ξαφνικά και πριν τις εκλογές που έρχονται στο Όρος. Να ρωτήσω και κάτι τον  Μαρκήσιο; Αφού μας έχεις πει ότι μιλάς με το Θεό, τι τους θέλεις τους μοναχούς; Ο γνωστός Αντωνάκης…

by outelogos

Γενικά το παρελθόν του Μαρκήσιου είναι γεμάτο από εφέ, ψέματα, και χαζοατάκες, δεν μπορώ όμως να μην του αναγνωρίσω ότι είναι “καλός” ηθοποιός. Αλήθεια, πόσους ψήφους νομίζει ότι θα πάρει με αυτά τα θεατρινίστικα που κάνει; Ε, όλο και κάτι θα μαζέψει…

Αφού πρώτα ήταν αντίθετος με τις χειροπέδες που έπνιγαν την Ελλάδα, ήρθε μετά να μας πει ότι μπορεί να τις χειριστεί καλύτερα… για το καλό μας. Είδε ότι ο ψυχολογικός εκβιασμός στον Έλληνα έχει πέραση και συνέχισε την τακτική του “αδελφού” αποκόμματος ΠΑΣΟΚ με πιο καλύτερο τρόπο -για την ώρα-.

Ο κος Γιάννης Ιωαννίδης (ο βουλευτής) που ήταν μαζί του, μας είπε για το πνευματικό ταξίδι του Σαμαρά: «…πήραν δύναμη και πνευματικότητα. Αγάπη και συμπαράσταση…». Μάλιστα, δηλαδή του είπαν επάνω να συνεχίσει αυτά που κάνει; Ότι σαδιστικό θα σκεφτεί αυτός και η κλίκα του στη συνέχεια, θα είναι και απαραίτητο και ευλογημένο;

Μέχρι τις εκλογές, η θεατρική ομάδα της κυβέρνησης θα κάνει αισθητή τη παρουσία της αρκετές φορές ακόμα, απευθυνόμενη στους θαυμάζοντες τα θεατρικά της σκετς.

Ο “ευλογημένος” Μαρκήσιος, θα συνεχίσει να μας έχει στημένους και καλά δεμένους στον τοίχο τάζοντας μας το καροτάκι, μαζί με το κατάλληλο μαστίγωμα. Άλλωστε, για να Αγιάσουμε, πρέπει πρώτα να μαρτυρήσουμε.

Την ευλογία σας… “ευλογημένε”!…