«Αιμομικτικές» πολιτικές σχέσεις !!!

Oι κραυγαλέες αντιφάσεις με τις οποίες αντιμετωπίζει σήμερα το άρχον μνημονιακό συγκρότημα το κρίσιμο ζήτημα της Χρυσής Αυγής -αντιφάσεις που εκδηλώνονται σε πολιτικό, κοινωνικό, ιδεολογικό και σε δικαστικό ακόμα επίπεδο- αποκαλύπτουν…και εκφράζουν την, ιστορικού χαρακτήρα, μετατόπιση και σύνδεση της (πάλαι ποτέ) φιλελεύθερης-συντηρητικής Δεξιάς με τις δομές του νεοναζιστικού μορφώματος.

Του ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΓΚΙΒΑΛΟΥ

Τα μνημονιακά/νεοφιλελεύθερα συμφέροντα και σε κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο και στο επίπεδο της διακυβέρνησης, «επώασαν» το αυγό του νεοναζισμού. Το μόρφωμα της Χρυσής Αυγής χρησίμευε στο μνημονιακό σύστημα στο μέτρο που μπορούσε να απορροφήσει ένα τμήμα της λαϊκής/κοινωνικής αγανάκτησης και να χρησιμοποιηθεί ως φόβητρο κατά των μεταναστών και των κομμάτων και οπαδών της Αριστεράς. Η «ανοικτή» σχεδόν «επικοινωνία» που κρατήθηκε μεταξύ ΝΔ και Χρυσής Αυγής αποτέλεσε -και αποτελεί ακόμα- τη μεσολαβητική πολιτικο-ιδεολογική «γέφυρα» προκειμένου οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής να ψηφίσουν τη ΝΔ όταν έλθει η ώρα της εφ’ όλης ύλης σύγκρουσης μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς. Γι’ αυτό και η εμφυλιοπολεμική «ατζέντα» αποτέλεσε και αποτελεί σταθερή παράμετρο της κυβερνητικής προπαγάνδας.

Η οργανωμένη πολιτική δολοφονία του Παύλου Φύσσα αποτέλεσε σημείο τομής στην «ισορροπία» που είχε διαμορφωθεί μεταξύ μνημονιακής κυβέρνησης, ΝΔ και Χρυσής Αυγής.

Από την ώρα του εγκλήματος και μετά η Χρυσή Αυγή μετατράπηκε από έμμεσο συνεργάτη σε «βάρος» για το κυβερνητικό-μνημονιακό στρατόπεδο. Ξαφνικά, η κυβέρνηση ανακάλυψε καταχωνιασμένες καταγγελίες εδώ και δύο τουλάχιστον χρόνια για την εγκληματική δράση μελών της Χρυσής Αυγής -στην οποία πρωτοστατούσαν βουλευτές της- και οργάνωσε ένα τηλεοπτικό σόου μέσα στο Σαββατοκύριακο προκειμένου να επικαλεσθεί έστω και καθυστερημένα, ένα «άλλοθι» για τα εγκλήματα που είχαν ήδη τελεσθεί με την ανοχή της, δηλαδή την πολιτική συνοχή της.

Αυτή μάλιστα η πολιτική συνενοχή των μνημονιακών κυβερνήσεων δεν αφορά μόνο τις εγκληματικές και παραβατικές πράξεις της Χρυσής Αυγής. Αφορά κυρίως στο γεγονός ότι η εγκληματική αυτή οργάνωση λειτουργούσε ως παρακράτος με θύλακες στην ΕΥΠ, στα συστήματα ασφαλείας, στον κρατικό μηχανισμό. Και το κυριότερο: την τελευταία περίοδο είχε ΕΚΛΕΚΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΙΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΣΤΕΝΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΤΟΥ Α. ΣΑΜΑΡΑ.

Ποιος είναι σήμερα ο σχεδιασμός, το επιτελικό ζήτημα που αντιμετωπίζει η ΝΔ, η συγκυβέρνηση και τα μνημονιακά συμφέροντα;

Θέλουν από μια πλευρά να «απαλλαγούν» από τα εγκλήματα και τις ναζιστικές αντιλήψεις της Χρυσής Αυγής, γι’ αυτό και «πούλησαν» από την πρώτη στιγμή την επιχείρηση σύλληψης των βουλευτών και του αρχηγού της Χρυσής Αυγής στο εξωτερικό. Από την άλλη πλευρά όμως ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΝ ΕΝΑ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟ-ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΜΟΡΦΩΜΑ (ίσως με αλλαγή της ηγεσίας του καταστατικού και ονόματος του σημερινού) για να μπορούν να διατυπώνουν και να αναπαράγουν τη θεωρία των «δύο άκρων».

Ο ίδιος ο Α. Σαμαράς εξέφρασε με τον πιο σαφή και κύριο τρόπο το πρότυπο της εμφυλιοπολεμικής ακροδεξιάς που έχει ενστερνισθεί. Προσδιόρισε -κατά την επίσκεψη του στις ΗΠΑ- ως το «έτερο άκρο» εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που «επιδιώκουν την έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ»… εξισώνοντας τες με τη Χρυσή Αυγή… Τα πιστοποιητικά νομιμοποίησης παρέχονται με τον τρόπο αυτό αφειδώς στο νεοναζιστικό μόρφωμα από τον ίδιο τον πρωθυπουργό.

Η προφυλάκιση και μια πιθανή καταδίκη του αρχηγού της Χρυσής Αυγής είναι πιθανόν να έχει επιπτώσεις τόσο στη συνοχή όσο και οργανωτική λειτουργία του νεοναζιστικού μορφώματος. Πάντως η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Χρυσής Αυγής έχει ελάχιστες αριθμητικές απώλειες και είναι πιθανόν να συνεχίσει τη «δράση» της μέσα στη Βουλή.

Όμως το πρόβλημα της Χρυσής Αυγής, όπως πολλές φορές και από πολλούς έχει επισημανθεί, δεν είναι δικαστικό αλλά κατ’ εξοχήν ΠΟΛΙΤΙΚΟ.

Το δημοκρατικό πολίτευμα και οι θεσμοί του αποτελούν τον μεγαλύτερο εχθρό του νεοναζισμού. Όμως το πολίτευμα αυτό, το υπονομεύουν και το αποδυναμώνουν καθημερινά οι πρακτικές του συστήματος συμφερόντων της διακυβέρνησης. Πάνω στα «τραύματα» της Δημοκρατίας που προκαλούν οι μνημονιακές πολιτικές και οι διαχειριστικές τους, διαμορφώνουν την πολιτική τους και ενισχύουν την επιρροή τους τα ακροδεξιά-αντιδημοκρατικά μορφώματα. Πάνω στα ερείπια της οικονομικής δομής, στα «ράκη» των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων «αλιεύουν» οι νεοναζιστές τους οπαδούς τους. Η βία, η σύγκρουση αναπτύσσονται πάνω στο «έδαφος» της απελπισίας και της απόγνωσης.

Είναι φανερό ότι εκείνοι που «επώασαν» και τροφοδότησαν το νεοναζιστικό τέρας δεν μπορούν να είναι οι τιμωροί του. Η ακροδεξιά πολιτική-κυβερνητική πρακτική αποτελεί την άλλη όψη των νεοφιλελεύθερων μνημονιακών επιλογών. Και σ’ αυτή την ακροδεξιά το αντιδημοκρατικό μόρφωμα αποτελεί συγγενή «εξ’ αίματος και όχι εξ’ αγχιστείας».

paganeli

Η ψυχολογία του φασίστα – Του Βασίλη Ραφαηλίδη

by Αντικλείδι 

Ας μάθουμε επιτέλους να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους και να μην παραποιούμε την ιστορία μας. Ο ελληνικός λαός, στην πλειοψηφία του, αγάπησε το Μεταξά. Όπως και οι Ιταλοί που αγάπησαν το Μουσολίνι, όπως και ο Γερμανοί που αγάπησαν το Χίτλερ, όπως και οι Ισπανοί που αγάπησαν το Φράνκο. Ο φασισμός είναι λαϊκισμός- και κάθε λαϊκισμός είναι φασισμός κατά βάσιν και κατ’ ουσίαν.

Ο φασισμός δεν αγαπά το μεγάλο κεφάλαιο (εκτός από το πάρα πολύ μεγάλο που τον γεννάει) και λατρεύει το μικρομεσαίο. Ο φασισμός είναι κοινωνικό καθεστώς σπέσιαλ για μικροαστούς. Όχι για αστούς, ούτε για προλετάριους. Οι αστοί και οι προλετάριοι βρέθηκαν αντίπαλοί του εξ αρχής. Και δεδομένου ότι στη λεγόμενη αστική κοινωνία δεν κυριαρχούν οι αστοί αλλά οι μικροαστοί, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς την απήχηση που είχαν στο λαό τα φασιστικά καθεστώτα.

Άλλωστε, οι στολές, οι παρελάσεις, οι λαμπαδηδρομίες, τα κολοσσιαία θεάματα αρένας, τα συνθήματα, το προγονικό μεγαλείο απ’ το οποίο ο χάλιας μικροαστός αντλεί δύναμη για να υποφέρει την ασημαντότητά του, όλα αυτά τα εκμεταλλεύτηκαν τέλεια όλοι οι φασίστες δικτάτορες. Και τα πλήθη ουρλιάζουν “ζήτω! Είσαι ο μπαμπάς μας”! Ο χάλιας μικροαστός πάντα έχει ανάγκη από έναν σούπερ πατέρα του έθνους, που να τον προστατεύει απ’ τους παμφάγους καπιταλιστές, αλλά και από τους κομμουνιστές που απειλούν το όνειρό του για ένα πέρασμα στην “ανώτερη τάξη”.

Κάθε μικροαστός ονειρεύεται τον αστό που ζεσταίνει μέσα του, που τον μεγαλώνει στο θερμοκήπιο της μεγάλης ελπίδας για ένα πέρασμα στην “ανώτερη τάξη”. Κάθε ψιλικατζής ονειρεύεται ένα σούπερ μάρκετ. Και επειδή το όνειρο για μερικούς πραγματοποιείται, όλοι οι χάχες πιστεύουν πως θα βγει αληθινό και γι αυτούς. Δεν έχει σημασία που οι περισσότεροι πεθαίνουν φτωχοί. Σημασία έχει που ο καπιταλισμός τους επιτρέπει να ονειρεύονται το δικό τους πλούτο. Και ο φασισμός, που είναι η ακραία μορφή καπιταλισμού, είναι μια εγγύηση για τη διατήρηση του ονείρου για ένα πέρασμα στην “ανώτερη τάξη”.

Το Φολκσβάγκεν ( το Λαϊκό Όχημα) είναι δημιούργημα του Χίτλερ. Αλλά υπάρχει ακόμα. Και ο αγκυλωτός σταυρός (η σβάστικα), αυτό το εκπληχτικής ψυχολογικής αποτελεσματικότητας λαϊκό σύμβολο, που δίνει φτερά στο σταυρό και τον κάνει να γυρίζει και να αλέθει, θα δώσει και στο χριστιανισμό τη δυναμική που του λείπει. Τώρα πια δεν είναι αμαρτία να σκοτώνει ο καλός χριστιανός. Και ο Μεταξάς, όπως και ο Μουσολίνι άλλωστε, ξέρουν καλά τι κάνουν όταν υιοθετούν σα σύμβολο το διπλό πέλεκυ. Που κόβει κεφάλια και από τα δεξιά και από τ’ αριστερά.

Κάτω απ’ αυτές τις ιδιάζουσες στο φασισμό συνθήκες ψυχολογίας της μάζας, και με το πρόσθετο πραγματικό κίνητρο της απειλής της περιουσίας απ’ τον καταχτητή που, βέβαια, δεν καταχτά μια χώρα για να κάνει περίπατο υπό το σεληνόφως στις ακρογιαλιές αλλά για να επωφεληθεί υλικά, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί οι Έλληνες έτρεξαν με τέτοια προθυμία στο μέτωπο και πολέμησαν τόσο καλά τους Ιταλούς.

Όχι όμως και τους Γερμανούς. Που είχαν ισχυρότερα σύμβολα, ισχυρότερα κίνητρα και κυρίως ισχυρότερη μικροαστική τάξη απ’ αυτή των μεσογειακών λαών. Που ακόμα και τον πόλεμο τον αντιλαμβάνονται σαν λαϊκή γιορτή.”

Απόσπασμα από το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη, Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους, Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου.

(Κεφάλαιο 15. Ο ελληνοϊταλικός Πόλεμος (της Αλβανίας) σελ. 153-154)

  Πηγή

by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com

Ο νέος τυχοδιωκτισμός

Εκ πρώτης όψεως, το πραξικόπημα της κατάργησης της ΕΡΤ και η πρόσφατη πρωτοβουλία της Κυβέρνησης για την ποινική δίωξη της Χρυσής Αυγής δεν έχουν καμιά ομοιότητα. Το μαύρο στην δημόσια τηλεόραση φαίνεται να μην έχει καμιά σχέση με την ικανοποίηση ενός πάγιου αιτήματος της κοινωνίας, να σταματήσει επιτέλους η ατιμωρησία των εγκλημάτων των νεοναζί. Και οι δύο όμως κυβερνητικοί χειρισμοί έχουν ένα κοινό γνώρισμα: αποτελούν καθαρά επικοινωνιακά τεχνάσματα, που επιδιώκουν εντελώς άλλους σκοπούς από τους διακηρυγμένους.

Του Γιώργου Κατρούγκαλου

Και οι δύο εξυπηρετούν μία μικροκομματική σκοπιμότητα, να εμφανισθεί ο πρωθυπουργός ότι «σπάει αυγά», ως εγγυητής της σταθερότητας τώρα, ως μεταρρυθμιστής (μαζί με τον αντι-διαφθορέα κ. Κεδίκογλου) στην περίπτωση της ΕΡΤ. Η αδιαφορία για το Σύνταγμα και είναι κοινή και στους δύο τυχοδιωκτισμούς: η παραβίαση του άρθρου 15, ως προς την δημόσια ραδιοτηλεόραση πάει χέρι χέρι με την περιγραφή του άρθρου 62, στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής.

Εξηγούμαι: Με την μεθόδευση Σαμαρά-Δένδια-Αθανασίου, εξαιρέθηκαν από την ποινική δίωξη η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, οι άλλοι φόνοι, οι απόπειρες φόνου, όλα τα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής εκτός από αυτό της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης, του μόνου που θεωρείται κατά τον Ποινικό Κώδικα διαρκές έγκλημα. Είναι το μόνο που ικανοποιεί, έστω και οριακά, την απαίτηση του άρθρου 62 του Συντάγματος να επιτρέπεται η ποινική δίωξη σε βάρος βουλευτών μόνο μετά από άρση της βουλευτικής ασυλίας, εκτός από την περίπτωση των αυτοφώρων αδικημάτων.

Για να μπορέσει ο κύριος Σαμαράς να κοκορευτεί στη Αμερική ότι τσάκισε τη Χρυσή Αυγή, το κατηγορητήριο έμεινε φτωχό και άνοιξαν οι πόρτες της φυλακής για τους μισούς από τους Χρυσαυγίτες βουλευτές. Η επικοινωνιακή βόμβα της κυβέρνησης ουσιαστικά έσκασε στο πρόσωπο της. Δυστυχώς όμως, οι τυχοδιωκτισμοί αυτοί έχουν συνέπειες, πολύ ευρύτερες από το στραπατσάρισμα των τυχοδιωκτών: συνέπειες ως προς την ποινική διερεύνηση του θέματος και ως προς την ανάγκη να τιμωρηθεί το φίδι του φασισμού. Τα παιχνίδια όμως αυτά βλάπτουν σοβαρά και τους θεσμούς: την Βουλή που παραμερίσθηκε, την Δικαιοσύνη που εκβιάσθηκε σε δύο μέρες να πράξει κουτσά στραβά ότι (και με δική της ευθύνη) δεν είχε πράξει σε δύο χρόνια.

Υ.Γ: Μια ευκαιρία να μην αφήσουμε τον κ. Σαμαρά να παίζει πόκερ για τη Χρυσή Αυγή, αλλά συλλογικά να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, δίνεται με την πανευρωπαϊκή αντιφασιστική πρωτοβουλία (www.antifascismeuropa-ellada.gr) που παρουσιάζει στις 10 Οκτωβρίου, στις 12.00 μμ στην ΕΣΗΕΑ τις πρώτες της προτάσεις.

Ο Γιώργος Κατρούγκαλος, είναι καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο ΔΠΘ

 http://tvxs.gr

 

Είναι «άκρο»;

Του Νίκου Μπογιόπουλου


Η γερόντισσα, ετών 95, είναι ανασφάλιστη. Έκανε το «λάθος» στα νιάτα της να πολεμήσει το ναζισμό ως αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης. Το ελληνικό κράτος την «αντάμειψε» για την ΕΑΜική της δράση με το επίδομα των… 66 ευρώ! Μέχρι τώρα η γερόντισσα τα κουτσοβόλευε με αυτά τα 66 ευρώ συν τα 340 ευρώ που έπαιρνε ως προνοιακή σύνταξη από τον ΟΓΑ. Αλλά το κράτος μας έχει προβλήματα. Κι αποφάσισε να δράσει. Κι έδρασε: Πλέον, όποιος πέραν της προνοιακής σύνταξης λαμβάνει και κάποιο άλλο -  «ανεξαρτήτως ποσού» - επίδομα,  τότε η προνοιακή σύνταξη κόβεται. Έτσι από δω και πέρα η 95χρονη γερόντισσα, η αγωνίστρια της Εθνικής  Αντίστασης, θα «ζει» με τα 66 ευρώ (όπως αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης», 4/10/2013).  

Στην ίδια μοίρα με τη γερόντισσα βρίσκονται χιλιάδες υπερήλικες ανασφάλιστοι του ΟΓΑ από τους περίπου 40.000 γέροντες που μέχρι τώρα λάμβαναν την «παροχή» των 340 ευρώ. Τώρα, ακόμα κι αυτά τα 340 ευρώ της πρόνοιας, οι κυβερνώντες που τα έχουν βαφτίσει «σύνταξη», έθεσαν προϋποθέσεις. Όχι για να τα αυξήσουν. Αλλά για να τα κόβουν! Το ίδιο θα συμβεί από την 1^η του 2014 με τους 65.000 συνταξιούχους που τους κόβουν το ΕΚΑΣ.

• Αλήθεια, εκείνοι που πολιτεύονται εφευρίσκοντας μέτρα τέτοιας ακρότητας, οι ίδιοι που στις εκλογές του 2012 έλεγαν «ψηφίστε μας για να έχετε συντάξεις»,συνιστούν «άκρο»; 

 Όποιος προκαλεί τέτοιες εικόνες στους δρόμους της Αθήνας, συνιστά «άκρο»;

Πέρσι  οι 8 στις 10 πολυκατοικίες έμειναν χωρίς πετρέλαιο θέρμανσης. Οι οικογένειες των μισθολογικά λεηλατημένων και των ανέργων ξεπάγιασαν. Αλλά φέτος η κυβέρνηση «αναγνωρίζοντας» το πρόβλημα αποφάσισε να δείξει το ανθρώπινο πρόσωπό της: Θα δώσει (αν το εγκρίνει η τρόικα…) αύξηση στο επίδομα θέρμανσης που θα ανέρχεται στο ιλιγγιώδες ποσό των 0,07 ευρώ το λίτρο! Με αυτό το ποσό οι «ξυλιασμένοι» έχουν την επιλογή να κάνουν υπομονή, να μαζεύουν σε κάποιο κουμπαρά την κυβερνητική ελεημοσύνη και το 2042 που λήγουν οι δανειακές συμβάσεις, ίσως να έχει μαζευτεί το ποσό για να αγοράσουν κανά φτηνό ζευγάρι γάντια. Πετρέλαιο, πάντως, γιόκ. Και φέτος.

• Αλήθεια, εκείνοι που πολιτεύονται επιβάλλοντας μέτρα τέτοιας ακρότητας, οι ίδιοι  που στις εκλογές του 2012 έλεγαν «ψηφίστε μας για να έχετε καύσιμα»,συνιστούν «άκρο»; 

 Στην Ελλάδα του 2013, σύμφωνα με την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας, ο ένας στους τρεις ασθενείς αλλάζει μόνος του την φαρμακευτική του αγωγή. Μειώνει τα φάρμακα και τη δοσολογία τους, γιατί δεν έχει τα χρήματα να την ακολουθήσει σωστά. Δεν έχει λεφτά να αγοράσει τα φάρμακα που του χρειάζονται.

• Αλήθεια, εκείνοι που η πολιτική τους ισοδυναμεί με αντικοινωνική ακρότητα, οι ίδιοι που στις εκλογές του 2012 έλεγαν «ψηφίστε μας για να έχετε φάρμακα»,συνιστούν «άκρο»; 

Οποιος  προκαλεί  τέτοιες εικόνες  στους δρόμους της χώρας, συνιστά «άκρο»;

Σύμφωνα με τις μετρήσεις του Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών η μείωση της αγοράς και κατανάλωσης τροφίμων το 2012 ήταν «η μεγαλύτερη που έχει παρατηρηθεί στην Ελλάδα» και δεκαπλάσια της μείωσης που έχει σημειωθεί στις λιανικές πωλήσεις τροφίμων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

• Αλήθεια, αυτοί που έχουν επιφέρει με την πολιτική τους την ακρότητα της πείνας, οι ίδιοι που έλεγαν στις εκλογές του 2012 «ψηφίστε μας για να έχετε τρόφιμα», συνιστούν «άκρο»;  

Στην Ελλάδα που οι  6 στους 10 νέους είναι άνεργοι, που 600.000 παιδιά υποσιτίζονται,  που ο λαός για να μειωθεί το έλλειμμα κατά 30 δισ. ευρώ φορτώθηκε από τα Μνημόνια βάρη ύψους 60 δισ. ευρώ (!), εδώ που τα συσσίτια, οι άστεγοι και η αιθαλομίχλη της κατάθλιψης έχουν μετατραπεί σε μόνιμο ντεκόρ του κυβερνητικού  «success story», ανακοινώθηκε το προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2014. Παρουσιάστηκε ένας προϋπολογισμός που κόβει κι άλλο τις συντάξεις κατά 420 εκατ.. ευρώ.  Που μειώνει κι άλλο τις δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης κατά 620 εκατ. Ευρώ.  Που μειώνει κι άλλο τα κοινωνικά επιδόματα κατά 78 εκατ. Ευρώ. Που μειώνει κι άλλο τις δαπάνες για ΑΕΙ και ΤΕΙ κατά 33 εκατ. Ευρώ. Που προσθέτει κι άλλα βάρη σε μισθωτούς και συνταξιούχους που συνολικά ξεπερνούν τα 5,5 δισ. ευρώ!

• Αλήθεια, αυτοί που πορεύονται επιβάλλοντας μέτρα τέτοιας κοινωνικής αγριότητας και ακρότητας, οι ίδιοι που τα κάθε τρις και λίγο τα νέα μέτρα τα βαφτίζουν «τελευταία μέτρα», συνιστούν «άκρο»; 

Όποιος  με την πολιτική του προκαλεί  τέτοιες  ουρές ανέργων, συνιστά «άκρο»;

Και κάτι ακόμα:

Μέχρι τώρα όλες αυτές τις ακρότητες τις διέπρατταν και τις προκαλούσαν με τη μάσκα του «σωτήρα». Αλήθεια, στο φόντο των εξελίξεων με την ναζιστική εγκληματική συμμορία της Χρυσής Αυγής, σε αυτούς που έχουν βάλει το χεράκι τους (και) για την επώαση του αυγού του φιδιού

 - επί των ευθυνών τους για την επώαση θα επανέλθουμε –

 θα τους το επιτρέψουμε να μας παραμυθιάζουν και εκτός από τη μάσκα του «σωτήρα» να φορούν και να κυκλοφορούν, πλέον, και με τη μάσκα του «αντιφασίστα»;  

κοκκινος τυπος

Τα δύο άκρα: Αυτοί και Εμείς !!!

 

Η τερατογένεση του φασισμού και η αναγεννητική πορεία της Αριστεράς

Η Χρυσή Αυγή (εφεξής ΧΑ) επωάστηκε στο συνολικό κλίμα των τελευταίων χρόνων, ως η αντιδραστική – νεοναζιστική απάντηση στην κρίση της αγοραίας κοινωνίας μας. Και χρειάστηκε, μετά τη σωρεία των…εγκλημάτων της εγκληματικής (κατά την κυβέρνηση) αυτής οργάνωσης, της συμμορίας κατ’ άλλους, η δολοφονία ενός νέου αντιφασίστα, για να ξυπνήσει η κυβέρνηση και να συλλάβει τον αρχηγό και ανώτερα στελέχη των νεοναζί.

Του Ευτύχη Μπιτσάκη

Το γεγονός αυτό είναι κατ’ αρχήν θετικό. Δηλαδή η κυβέρνηση έπραξε αυτό που όφειλε να είχε κάνει: Εφάρμοσε «τον νόμον». Τώρα θέλει να παρουσιάζεται ως προστάτης της νομιμότητας και της Δημοκρατίας. Αλλά: Πρώτον, οι ευθύνες της είναι δεδομένες, επειδή άφησε το τέρας του νεοναζισμού να επωάζεται ανενόχλητο. Και δεύτερο, δεν εγκατέλειψε οριστικά την ιστορικά αβάσιμη, προπαγανδιστική «θεωρία των δύο άκρων».

Με βάση τους υπάρχοντες νόμους, εξάρθρωσε μέρος της εγκληματικής οργάνωσης. Θα προχωρήσει στην ολοκληρωτική εξάρθρωση; Και αν ψηφίσει κάποιο νέο τρομονόμο για να νομιμοποιήσει τα μέτρα της, θα τον διατηρήσει για να τον στρέψει, αν χρειαστεί, προς την αντίθετη κατεύθυνση;

Η ΧΑ είναι γέννημα της κρίσης. Είναι η ακραία φασιστική απάντηση, από τη σκοπιά μέρους της κυρίαρχης τάξης, στη σημερινή κρίση. Αλλά η ΧΑ ψηφίστηκε από 400.000 πολίτες και αντιπροσωπεύεται στη Βουλή με 18 «βουλευτές».

Πώς έφτασε λοιπόν η ελληνική κοινωνία, η χώρα που δημιούργησε το μεγαλύτερο αντιστασιακό κίνημα στην κατοχή εναντίον των ναζί, να ψηφίσει, με αυτό το ποσοστό, τους νοσταλγούς της ναζιστικής θηριωδίας;

Πρώτη, αντικειμενική αιτία της ανόδου του νεοναζισμού, είναι η κρίση της ιδιόμορφα αγοραίας κοινωνίας μας, συγκεκριμένη, τοπική περίπτωση της μεγαλύτερης στην ιστορία παγκόσμιας  καπιταλιστικής κρίσης.

Κατά μια αφελή, δήθεν μαρξιστική άποψη, η κρίση οδηγεί στην επανάσταση. Αλλά ο Λένιν προειδοποιούσε: Η οικονομική κρίση δεν οδηγεί αναπόφευκτα στην επανάσταση. Μπορεί να συνεχίσει να εξελίσσεται σε μια κατάσταση αποτελμάτωσης και σήψης. Η ιστορία εδικαίωσε με τον πιο τραγικό τρόπο τον Λένιν: Η κρίση της δεκαετίας του ’30, εξέθρεψε τα τέρατα του φασισμού και του ναζισμού. Και σήμερα, εποχή κρίσης του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, άρχισαν να έρπουν, αλλού αραιότερα και αλλού πιο πυκνά, τα δηλητηριώδη φίδια του ρατσισμού και του νεο-ναζισμού.

Η ΧΑ είναι πολιτικό κόμμα. Ταυτόχρονα, οργάνωση δολοφόνων. Οι δύο όψεις είναι αλληλένδετες και συνυπεύθυνες.

Στην αρχή δειλά, στη συνέχεια όλο και περισσότερο φανερά η ΧΑ διακήρυσε τη ναζιστική της ιδεολογία. Ταυτόχρονα παρουσιαζόταν ως «αντισυστημική» δύναμη. Στην ουσία, αντιδραστικά πατριωτική, απατηλά λαϊκιστική, ρατσιστική. Εν τέλει, υπηρέτης με τα δικά της μέσα, του συστήματος. Η προπαγάνδα τους είχε όμως απήχηση στα πιο καθυστερημένα, πολιτικά ανώριμα, εξαθλιωμένα στρώματα, όπως και στα κατεστραμένα από τη μνημονιακή πολιτική μικροαστικά στρώματα.

Γιατί αυτή η ανταπόκριση;

Ένας απλός (απλοϊκός) συλλογισμός, οδηγεί σε ένα τραγικό συμπέρασμα:  H κρίση και η εκποίηση του κοινωνικού πλούτου και της χώρας, είχε ως συνέπεια μία «ενστικτώδη» αντίδραση: Την απονομιμοποίηση των αστικών κομμάτων στη συνείδηση μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού.

Αλλά η απαξίωση των κομμάτων των υπεύθυνων για την κρίση, σε προκατειλημμένες ή ανώριμες συνειδήσεις, γενικεύεται με ένα άλμα χωρίς λογική: Όλοι ίδιοι είναι! Ο δρόμος προς τον εθνικισμό, τον αντιδραστικό πατριωτισμό, το ρατσισμό, οριακά το νεο-ναζισμό, είναι πλέον ανοικτός. Ο παραδοσιακός δεξιός που δηλώνει ότι δεν θα ψηφίσει Σαμαρά, θα ψηφίσει πιθανόν ΧΑ. Η κοινωνία μας καταρρέει. Οι άνθρωποι, και ειδικά οι νέοι χωρίς μέλλον, αναζητούν ένα στήριγμα. Μια ελπίδα.

Γιατί όμως η ΧΑ εμφανίζεται στα μάτια των οπαδών της ως φορέας κάποιου μέλλοντος; Ως δύναμη κοινωνικής ανασυγκρότησης; Εδώ, μαζί με τον οικονομικό, υπεισέρχεται καθοριστικά και ο παράγων της ιδεολογίας.

Ας σκιαγραφήσουμε, όσο επιτρέπει ο χώρος, τα κρίσιμα σημεία της ιστορίας της χώρας μας στα τελευταία 70 χρόνια.

Με την είσοδο των ναζιστικών στρατευμάτων, η βασιλική οικογένεια και μέρος του πολιτικού προσωπικού της κυρίαρχης τάξης, διέφυγαν στη Μέση Ανατολή. Στόχος: Nα σωθούν και να προετοιμάσουν, ως εντολοδόχοι των Άγγλων, την επιστροφή τους στην περίπτωση ήττας του άξονα. Λιποτάκτες και ριψάσπιδες, συνεργάστηκαν με τους Άγγλους για να χτυπήσουν το δημοκρατικό – αντιστασιακό κίνημα των Eλλήνων στρατιωτών της Μέσης Ανατολής.

Την ίδια εποχή, το ΚΚΕ υπήρξε ο πρωτεργάτης και οργανωτής της Εθνικής, δηλαδή της Λαϊκής Αντίστασης, εναντίον των τριών κατακτητών. Το αντιστασιακό κίνημα της χώρας μας ήταν, αναλογικά με τον πληθυσμό, το μεγαλύτερο της κατακτημένης Ευρώπης. Τι έκανε και την ίδια περίοδο η ηγεσία των αστικών κομμάτων; Οι μεν, δραπέτευσαν. Οι δε, λούφαξαν. Άλλοι συνεργάστηκαν: Έγιναν όργανο του κατακτητή. Φυγάδες και μη, δημιούργησαν ασήμαντες οργανώσεις (ΕΔΕΣ, ΕΟΚ κ.λπ.) με σαφή αντι-ΕΑΜικό, αντικομμουνιστικό χαρακτήρα. Αποκορύφωμα: Τα Τάγματα Ασφαλείας που δολοφονούσαν, απαγχόνιζαν, βίαζαν, λεηλατούσαν, μαζί με τους ναζί. Ο εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα είχε αρχίσει με πρωτοβουλία της κυρίαρχης τάξης, πριν από την απελευθέρωση.

Οι πολιτικοί φυγάδες επανήλθαν μαζί με τους Άγγλους ως «απελευθερωτές». Σήμερα είναι γνωστό ότι ο Τσώρτσιλ (οι Άγγλοι) είχαν αποφασίσει να εξοντώσουν το λαϊκό – δημοκρατικό κίνημα. Δεν πέρασαν τρεις μήνες από την απελευθέρωση και οι Άγγλοι και τα όργανά τους εγκαινίασαν τον πόλεμο κατά της Αριστεράς (Δεκέμβρης ’44). Μετά τη «συμφωνία» (;) της Βάρκιζας, κράτος και παρακράτος άρχισαν συστηματικά την εξόντωση των αγωνιστών. Οι φυλακές γέμισαν από κατοχικούς. Οι καταδίκες και οι εκτελέσεις των αγωνιστών ήταν η εκδίκηση της μαύρης Ελλάδας εναντίον του ΕΑΜικού αναγεννητικού κινήματος.

Έτσι, κράτος και παρακράτος προετοίμασαν τον εμφύλιο. Οι δοσίλογοι νίκησαν με τα όπλα και τη βοήθεια των Άγγλων και των Αμερικανών. Η χρεωκοποημένη αστική τάξη επανήλθε στην εξουσία με τα ξένα όπλα και τα δολάρια.

Έτσι εγκαινιάστηκε το καθεστώς της υποτέλειας: Η δουλική εξάρτηση και ταυτόχρονα ένα τρομοκρατικό καθεστώς μαύρης αντίδρασης, πολιτικής και ιδεολογικής. Αλλά, παρά την τρομοκρατία και τις εκτελέσεις που συνεχίζονταν χρόνια μετά τη λήξη του Εμφυλίου (θυμηθείτε τον Μπελογιάννη και τους συντρόφους του, τον τραγικό Πλουμπίδη) με τις φυλακές και τους τόπους εξορίας γεμάτους από αγωνιστές, με το Μακρονήσι (νέο Παρθενώνα) και τη Γυάρο, η Αριστερά δεν λύγισε.

Εμψυχωμένη από τα ανθρωπιστικά ιδανικά της Αντίστασης και του Σοσιαλισμού, αποδεκατισμένη, με ένα μεγάλο μέρος των μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού στις χώρες του σοσιαλισμού, όχι μόνο διατήρησε ακμαίο το φρόνημα και το ηθικό της ανάστημα, αλλά αναδείχθηκε, με το σχήμα της ΕΔΑ, σε αξιωματική αντιπολίτευση. Ακόμα, μπόρεσε, παρά την τρομοκρατία, να ηγεμονεύσει στο χώρο των γραμμάτων και του πολιτισμού, προνομιακό πάντοτε χώρο της ουμανιστικής Αριστεράς.

Αρχές δεκαετίας του ’60. Το ένα «άκρο», το καθεστώς της υποτέλειας, της αντίδρασης, του σκοταδισμού και του αντικομμουνισμού. Στο άλλο άκρο, το πατριωτικό, δημοκρατικό κίνημα.

Η δικτατορία ήταν η απάντηση του καθεστώτος της υποτέλειας (γραικύλων και  ξένων) στο αναγεννητικό κίνημα της Αριστεράς. Επτά χρόνια με φυλακές, εξορίες και δολοφονίες και με τον πολιτισμικό σκοταδισμό του «ελληνοχριστιανικού  πολιτισμού». Αλλά αντίθετα με τον σοφό Κένταυρο της αρχαιότητας, ο γελοίος Κένταυρος του «ελληνοχριστιανικού πολιτισμού» δεν κατέκτησε τις συνειδήσεις των πολιτών. Όμως οι προοδευτικές ιδέες, υπό διωγμόν, ήταν δύσκολο να φτάσουν στις λαϊκές μάζες και προπαντός, στο λαό της υπαίθρου.

Και ήλθε το τέλος της χούντας, η λεγόμενη Μεταπολίτευση, ένας άνεμος ελευθερίας και αισιοδοξίας και μια σχετικά ομαλή πολιτική ζωή. Πέρασαν από τότε σχεδόν σαράντα χρόνια.

Η Ελλάδα «αναπτύχθηκε»! Η σχετική ευμάρεια συνοδεύτηκε από νέες ιδέες και νέες μορφές πολιτισμού: Κοσμοπολιτισμό, γνωσιολογικό σχετικισμό, το χυδαίο αστικό υλισμό, τον ηθικό και πολιτικό σχετικισμό. Ταυτόχρονα, μεγάλα έργα, ρεμούλα, μίζες, πλουτισμός των απατεώνων. Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, αλλά η βρωμιά του προχωρεί και στο υπόλοιπο σώμα.

Και μετά δεν «ήλθαν οι μέλισσες»! Ενέσκηψε η καταστροφή. Η κρίση, η πείνα και οι αυτοκτονίες. Και το παρακράτος που περνούσε μια περίοδο χειμέρειας νάρκης στα σκοτεινά υπόγεια της κοινωνίας, ξύπνησε.

Η ΧΑ είναι η τερατογένεση που προέκυψε από τη σύμφυση των καταλοίπων του παρακράτους, των πολιτικών και βιολογικών αυτογόνων της αντίδρασης, των ακροδεξιών νοσταλγών της δημοκρατίας, των κατεστραμμένων από την κρίση μικροαστικών στρωμάτων και εκείνων που δεν είχαν την πολιτική και πολιτισμική ωριμότητα για να διακρίνουν τα αίτια της κρίσης. Πώς θα μπορούσαν τα λαϊκά στρώματα να γίνουν μέτοχοι ενός αναγεννητικού λαϊκού πολιτισμού στις μεταπολεμικές συνθήκες της ανοιχτής ή συγκαλυμμένης βίας, της κυριαρχίας των ιδεολογικών μηχανισμών της αστικής τάξης και των αντικειμενικών δυσκολιών για τη διάδοση των ιδεών της Αριστεράς;

Aλλά, όλοι οι ψηφοφόροι της ΧΑ δεν είναι νεοναζί. Όσοι ψήφισαν ΧΑ έχουν προσωπικές ευθύνες. Αλλά ας μη χαρίσουμε τους παρασυρμένους στην εγκληματική οργάνωση.

Και η Αριστερά; Θα βρει τη δύναμη να ξεπεράσει τις καταγωγικές αγκυλώσεις της; Να γίνει ο διαφωτιστής και οργανωτής ενός πλατιού πολιτικού και πολιτισμικού αιτήματος αναγέννησης της χώρας.

Σήμερα διακυβεύεται το μέλλον μιας ακόμη γενιάς. Αν χαθεί και αυτή η ευκαιρία, μια νέα περίοδος βαρβαρότητας θα κυριαρχήσει στη χώρα μας. Η Αριστερά οφείλει να γίνει δύναμη και οργανωτής ενός πλατιού αντιφασιστικού κινήματος. Την ίδια στιγμή πρέπει να πρωτοστατήσει, σύμφωνα με την παράδοση της Αριστεράς, σε ένα κίνημα σωτηρίας του ελληνικού λαού. Ειδικά να πρωτοστατήσει στις κινήσεις αλληλεγγύης στα θύματα της κρίσης. Αλλά οι κρίσεις θα αναπαράγονται όσο θα υπάρχει καπιταλισμός.

Η Αριστερά λοιπόν οφείλει να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς της με το παρελθόν, να ανασυγκροτηθεί ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά με στρατηγικό στόχο, το σοσιαλισμό.

Τα προηγούμενα σημεία δεν αποτελούν στάδια μιας γραμμικής εξελικτικής πορείας. Αποτελούν στιγμές, με την εγελιανή και τη μαρξιστική έννοια του όρου, μιας ενιαίας επαναστατικής διαδικασίας, με σημεία ρήξεων, στην πορεία προς τον στρατηγικό στόχο:  το σοσιαλισμό.

Η θεωρία των δύο άκρων για αρχαρίους !!!

Ο άνθρωπος έχει δύο πόδια κι άλλα δύο χέρια. Για να μην τα μπερδεύει τα ονόμασε “δεξί” και “αριστερό“. Δεν είναι αστείο, θα υπήρχαν σοβαρές δυσκολίες αν δεν είχαν ένα όνομα να τα ξεχωρίζει. Σκέψου π.χ. να κάνεις τηλεφωνικό…σεξ:
-”Που έχεις τώρα το χέρι σου μανάρι μου;”
-”Ποιο απ’ τα δύο μωρό μου;”
-”Αυτό που κρατά το μαχαίρι όταν καθαρίζεις φασολάκια μανίτσα μου”
-”Αχ, χαϊδεύω το πόδι με το οποίο πατάω το πεντάλ του σκουπιδοτενεκέ, μπουμπούκε μου”
-”Και το άλλο χέρι, αυτό που κρατά τα φασολάκια;”
-”Αυτό τρίβει τη ρώγα μου, μωρό μου”
-”Και το τηλέφωνο με τι το κρατάς;”
 ….
Μάλλον τον έχει σε ανοιχτή ακρόαση. Η δυσκολία ωστόσο θα ανέκυπτε αν το ερώτημα ήταν:
Ποια ρώγα από τις δύο;
Έλα ντε.. Με τη ρώγα δεν κάνεις κάτι που θα βοηθούσε στον προσδιορισμό της σε σχέση με την άλλη. Οπότε θα υπήρχε πρόβλημα ακριβείας με καταστροφικές συνέπειες για το τηλεφωνικό σεξ. Εκτός βέβαια αν η ρώγα είχε κανα πίρσινγκ ή γειτόνευε με καμιά ελιά.
Γι’ αυτό λοιπόν ο άνθρωπος ανακάλυψε τα επίθετα “αριστερός/ή/ό” και “δεξιός/ά/ό”.

Ο άνθρωπος όμως δεν έχει μόνο άκρα. Έχει κορμό, λαιμό και κεφάλι. Τα οποία, με τη σειρά τους, μοιράζονται σε αριστερά και δεξιά μέρη. Δύο στήθη, δύο μάτια, δύο ρουθούνια, δύο κωλομέρια, κλπ. Όλα αριστερά ή δεξιά. Το μόνο μέρος του ανθρωπίνου σώματος που είναι ακριβώς στη μέση είναι η κωλοτρυπίδα. Είναι, τρόπον τινά, το κέντρο. Χωρίς αριστερά και δεξιά μέρη, εκτός ίσως από καμιά εξωτερική αιμορροΐδα.
Σε αντίθεση με τα άκρα, το κέντρο είναι σταθερό. Ενώ τα άκρα μπορούν να αγγίξουν, να κλωτσήσουν, να χαστουκίσουν, να χουφτώσουν, να χαϊδέψουν, το κέντρο στέκει στη θέση του χωρίς να συμμετέχει με τρόπο δραστικό. Το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να κοπρίζει. Αυτός εξάλλου είναι ο ρόλος του κέντρου.
Γι’ αυτό γεννήθηκε μέσα του ένας φθόνος για τα άκρα. Ανέπτυξε λοιπόν τηθεωρία των δύο άκρων, μια θεωρία σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος δεν πρέπει να έχει άκρα, διότι αυτά οδηγούν στο κακό. Ακόμα κι αν έχουν καλές προθέσεις.
Σου λέει το κέντρο, μπορεί ν’αρχίσουν τα άκρα να χαϊδολογούν, να ερεθιστεί το απρόβλεπτο πέμπτο άκρο, που κινείται αυτόνομα μια αριστερά, μία δεξιά και να φάω κι εγώ το φιλήσυχο καμιά ξώφαλτση.
Διά της θεωρίας των δύο άκρων το κέντρο αποσκοπεί στο να μετατραπεί ο άνθρωπος σε μια τεράστια κωλοτρυπίδα. Την θεωρία του όμως την καλοβλέπουν και οι φυσικοί γείτονες του κέντρου, το αριστερό δηλαδή και το δεξί κωλομέρι. Κι αυτό διότι όταν αλληλοεξοντωθούν τα άκρα και η κωλοτρυπίδα κυριαρχήσει, κάποιοι θα πρέπει να την καθορίζουν εκ’κεντροδεξιών κι εκ’ κεντροαριστερών. Εξάλλου δεν νοείται τρύπα χωρίς τρύπια ύλη.

Για να επανέλθουμε λίγο στα άκρα, είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν περισσότερο το δεξί τους άκρο, πόδι ή χέρι. Επιπλέον ο άνθρωπος επηρεάζεται πολύ από τις τάσεις της πλειοψηφίας. Έτσι, επικράτησε παλαιόθεν η θεωρία ότι το δεξί πόδι ή χέρι είναι το “καλό”. Εξ’ αντιδιαστολής το αριστερό είναι μοιραία το “κακό”. Τα παλαιότερα χρόνια, μάλιστα, που οι άνθρωποι ήταν πιο άγαρμποι, χρησιμοποιούσαν συχνά αμφιλεγόμενες -έως απάνθρωπες- μεθόδους για να κάνουν τους αριστερόχειρες να γράφουν με το δεξί. Από απειλές μέχρι δέσιμο του χεριού, ακόμα και ξύλο. Μπαϊδεγουέι η βίαιη αναμόρφωση του αριστερού σε δεξί ήταν εθνικό ζητούμενο σε μακρές χρονικές περιόδους στη χώρα μας.

Η θεωρία των δύο άκρων είναι μεν σύλληψη της κωλοτρυπίδας, αποτελεί ωστόσο κεντρική φιλοσοφία της ευρωπαϊκής ένωσης. (Σαν λίγο πλεονασμός ακούγεται αυτό). Ο κομμουνισμός επιχειρείται να ταυτιστεί με το φασισμό, με προφανή στόχο την ηθική του καταδίκη. Αυτά τα δύο “άκρα” επιχειρεί να ταυτίσει η εν λόγω “θεωρία” του κώλου, κι όχι τα άκρα στο πάνελ του Σκάι.
Όσο για τις γηγενείς παπαρολογίες που ταυτίζουν μία τον τάδε και μία τον δείνα με τα άκρα, αυτές είναι καθαρά για λαϊκή κατανάλωση. Για να συσπειρώνονται τα κόμματα εξουσίας ή να το παίζουν απόκεντρα, ανάλογα με τις ανάγκες. Τα κωλομέρια στο κάτω κάτω δεν πρέπει νά ‘ναι καταμεσής, γιατί θα τα ρουφήξει η τρύπα. Και θα την πάθουν σαν το ΠΑΣΟΚ. Η θεωρία των δύο άκρων είναι εξαιρετικά χρήσιμη τόσο για την κωλοτρυπίδα, όσο και για τα κωλομέρια.

Δείγμα ισχυρής κοινοβουλευτικής ισορροπίας (δικωλομερισμός)

Τα σχέδια της κωλοτρυπιδοποίησης του ανθρώπου μπορούν να ανατραπούν μόνο μ’ ένα γερό (ακρο)αριστερό χαστούκι.

stratolatis

Ποια η σχέση της Χρυσής Αυγής με το κράτος;

της Αντιπολεμικής Διεθνιστικής Κίνησης Μισθοδοτούμενος πράκτορας της ΚΥΠ ο Μιχαλολιάκος της ΧΑ;

Αν και οι θεωρίες για το Παρακράτος ποτέ δεν δικαιώθηκαν –τόσο τον Λαμπράκη, όσο και τον Τεμπονέρα το κράτος τους δολοφόνησε, στο πλαίσιο κυβερνητικών επιλογών κινητοποίησης ποικιλίας μηχανισμών για την καταστολή του κινήματος-, ανεξάρτητα αν δρουν στο προσκήνιο ή στο παρασκήνιο, αυτό δε σημαίνει ότι δεν ανανεώνονται.

Έτσι λοιπόν και σήμερα, οι θεωρίες του Παρακράτους και της διείσδυσης της Χρυσής Αυγής στα σώματα ασφαλείας επιχειρούν να συγκαλύψουν τις ευθύνες των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΔΗΜΑΡ κλπ, που 25 χρόνια τώρα διαπλέκονται με τους ΝΑΖΙ και τους αναγνωρίζουν σημαντικό ρόλο στην καθυπόταξη του κόσμου της εργασίας.

«Τα δημοκρατικά τόξα και οι θεωρίες των άκρων» συσκοτίζουν ότι τα Μνημόνια και η κρίση έδωσαν φτερά στη Χρυσή Αυγή, ότι οι Ναζί είναι απαραίτητοι για την επιβολή των νέων εκμεταλλευτικών όρων καπιταλιστικής ανάπτυξης, διεκδικώντας βεβαίως μερίδιο από την οικονομική και πολιτική υπεραξία που παράγεται.

Όμως τα πραγματικά άκρα καθορίζει η ταξική πάλη!

Η δολοφονία του Π.Φύσσα και ό,τι ακολούθησε δεν αποκάλυψε μόνο την εγκληματική ουσία της ναζιστικής συμμορίας. Κυρίως αποκάλυψε την συστηματική συνεργασία Ναζί-Σωμάτων Ασφαλείας, με τους ΔΙΑΣ συνοδούς των Ταγμάτων Εφόδου στις εξορμήσεις τους –στη δολοφονία του Π.Φύσσα η Αστυνομία ήταν εκεί, άφησε να εξελιχθεί η δολοφονία, καταδίωξε και συνέλαβε τους αντιφασίστες που δέχτηκαν επίθεση αλλά όχι τους εγκληματίες ΝΑΖΙ. Το «όχι και μαχαίρι» της αστυνομικού είναι ομολογία ανοχής, συγκάλυψης, συνεργασίας…

Συνεργασία που συνεχίστηκε και τις επόμενες μέρες όπου οι Πραιτοριανοί των ΜΑΤ μαζί με τα Τάγματα Εφόδου της Νίκαιας στέλνουν δεκάδες διαδηλωτές με σοβαρά τραύματα στα νοσοκομεία, προχωρώντας σε δεκάδες συλλήψεις.

Καθώς τα καθεστωτικά ΜΜΕ, στυλοβάτες του σύγχρονου Ολοκληρωτισμού, της Δουλοποίησής μας και της προβολής-ωραιοποίησης της Χρυσής Αυγής, κάτω από την πίεση του λαικού παράγοντα μπαίνουν στο παιχνίδι, «ξαφνικά» το σύστημα εξουσίας ανακαλύπτει όχι μόνο τη σύμπλευση των κατώτερων στελεχών των Ειδικών Δυνάμεων Στρατού και Αστυνομίας με τους ΝΑΖΙ, αλλά και ότι:

Α. Υπάρχει συγκεκριμένος μηχανισμός που κινητοποιεί και συντονίζει τους Χρυσαυγίτες-ΜΑΤ εναντίον των σημαντικών αγώνων των εργαζόμενων και της νεολαίας.

Β. Ανώτατο στέλεχος της ΕΥΠ, που τοποθετείται εκεί με υπόδειξη του Α.Σαμαρά, με εμπλοκή στην Απαγωγή των Πακιστανών, άρα συνεργαζόμενο με τις μυστικές υπηρεσίες ΗΠΑ/Βρετανίας, έχει αναλάβει την παρακολούθηση της Χρυσής Αυγής. Θα διωχθεί μόνο όταν αποκαλυφθεί από την Αριστερά η υπηρεσιακή του σχέση με την Χρυσή Αυγή, με πρόσχημα την συγγένειά του με στέλεχος των ΝΑΖΙ, επιχειρώντας ταυτόχρονα να συγκαλυφθεί ο ρόλος του πρωθυπουργού, αλλά πρωτίστως η σχέση ΕΥΠ-Χρυσής Αυγής. Και όλα αυτά συμβαίνουν ενώ η ΕΥΠ εμφανίζεται να παρακολουθεί για καιρό την εγκληματική οργάνωση, να γνωρίζει τη φονική της δράση… Αναπάντητο το ερώτημα γιατί οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν έλαβαν τα απαιτούμενα μέτρα για να σταματήσουν τους δολοφόνους!

Γ. Δράση που όμως συγκαλύπτει με την γνωστή κωλυσιεργία ο υπουργός ΠΡΟΠΟ, Ν.Δένδιας –αδιαφορεί για τις καταγγελίες σχετικά με τα ρατσιστικά εγκλήματα, κρατά στο ράφι τους 34 φακέλους κλπ, ενώ η αστική δικαιοσύνη ρίχνει στα μαλακά τους δολοφόνους Ναζί όταν παρουσιάζονται ενώπιόν της. Αθωώνει τον Κασιδιάρη, ενώ από το ρατσιστικό έγκλημα του περιπόλου των δολοφόνων της Χ.Α. στο Κουκάκι, απαλείφεται ο χαρακτηρισμός. Παράλληλα, σέρνει Αντιφασίστες στα δικαστήρια και διώκει αντιρατσιστές

Δ. Η ίδια η κυβέρνηση έχει μπλοκάρει το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο-που κρύβει κινδύνους και για το κίνημα-, σε συνδυασμό με την κήρυξη πολέμου κατά των μεταναστών που «έχουν τη χώρα υπό κατοχή», σύμφωνα με τον Α.Σαμαρά. Οι ναζιστικής έμπνευσης επιχειρήσεις σκούπα (που εγκαινιάζονται τη δεκαετία του 90'), βρίσκουν τη συνέχειά τους στους Φράκτες του Έβρου, στην απάνθρωπη δράση του Λιμενικού, στα ολοκληρωτικής έμπνευσης Στρατόπεδα Συγκέντρωσης, στην επιβολή του «Νόμου και της Τάξης» των Καραμανλή-Σαμαρά-Παπαδήμου-Δένδια που εξάπτουν και «ανέχονται» πογκρόμ κατά των μεταναστών. Οι σοσιαλιστές Βενιζέλος-Λοβέρδος-Χρυσοχοϊδης-Παπουτσής έθρεψαν την Χρυσή Αυγή, ενσωμάτωσαν την πολιτική της, τη χρησιμοποίησαν κατά των μεταναστών και των κινημάτων. Μαζί τους ο Καραμανλής, ο Πολύδωρας, οι Καρατζαφέρης-Γεωργιάδης-Βορίδης που απαιτούσαν ναρκοθέτηση των συνόρων και σκληρά μέτρα για τον παραδειγματισμό των μεταναστών, που θα έφευγαν μεταφέροντας μήνυμα ακραίου κρατικού αυταρχισμού και τρομοκρατίας στους επόμενους που θα ονειρεύονταν να διαβούν τα ελληνικά σύνορα της Ευρώπης-Φρούριο. Ταυτόχρονα, το αντιρατσιστικό μένος του συστήματος εξουσίας που αποσκοπεί στο διχασμό της εργατικής τάξης, στον αποπροσανατολισμό και στην απαίτηση «εθνικής ενότητας» δε μπορεί να κρύψει το φόβο επανάληψης της κοινωνικής εξέγερσης του Δεκέμβρη 2003!

Ε. Η βιασύνη του ΥΕΘΑ Δ.Αβραμόπουλου να αποδείξει ότι δεν υπάρχει θέμα Χρυσής Αυγής στο Στρατό και οι θεωρίες περί Πραξικοπήματος, αποκρύπτουν το γεγονός ότι το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης του σύγχρονου Ολοκληρωτικού Καπιταλισμού έχει λάβει όλα τα απαιτούμενα μέτρα αντιμετώπισης του εχθρού λαού, με ενεργοποίηση ακόμη και των Στρατιωτικών Δυνάμεων –σε εθνικό, ευρωπαικό και νατοικό επίπεδο-αλλά επίσης έχει συγκροτήσει κρατικά ελεγχόμενα σώματα εφέδρων –Λέσχες Εφέδρων, Νέα Τάγματα Εθνοφυλακής κλπ- που όχι μόνο σπέρνουν το μιλιταρισμό και τον εθνικισμό, αλλά και που ετοιμάζονται για την καταστολή ενδεχόμενων κοινωνικών εκρήξεων. Είναι στρατιωτικά τμήματα που βρίσκει χώρο η Χρυσή Αυγή, συμμαχεί και κυριαρχεί, φτάνοντας να απαιτήσει την συγκρότηση των ΕΣ-ΕΣ της νέας εποχής που θα αναλάβουν το κυνήγι των μεταναστών και την εσωτερική ασφάλεια σε όλη την επικράτεια, αποδεικνύοντας τη χρησιμότητά της για έναν επιπλέον λόγο σε εφοπλιστές, καναλάρχες, εργολάβους, τραπεζίτες. Αξίζει να θυμηθούμε ποιοι υπερασπίστηκαν τους ακροδεξιούς στην Σχολή Ευελπίδων, Ναυτοδικεία, στις σημερινές διώξεις: Ενώσεις Αποστράτων (ΑΚΙΣ), κόμματα Αποστράτων (Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας, πρώην ΑΓΕΣ και ΥΕΘΑ της κυβέρνησης Πικραμένου, Μητροπολίτες, καθηγητής της Σχολής Ευελπίδων. Αποκαλύπτοντας ότι είναι συγκοινωνούντα δοχεία.

ΣΤ. Ο Φασισμός επομένως, ανεξάρτητα από το πότε γίνεται επιλογή κυβερνητικής διαχείρισης είναι τμήμα του καπιταλισμού: ο ατομισμός, ο ανταγωνισμός, η λογική της επιτυχίας μόνο του ικανού και δυνατού, για άλλους Υπεράνθρωπου, ο ρατσισμός και ο εθνικισμός βρίσκει την ολόπλευρη έκφρασή του στο Ναζισμό και την αντίληψη των «Αρείων»!

Ο Σημίτης και η Μπακογιάννη με την ιμπεριαλιστική Ελλάδα-Ισχυρή Δύναμη στα Βαλκάνια που αναζητά Ζωτικό Χώρο. Ο Άνθιμος και ο Χριστόδουλος που οργάνωναν τα συλλαλητήρια κατά των "ΓυφτοΣκοπιανών", έστρωσαν το χαλί στο Ναζισμό! Ας μην κουράζεται η οπαδός του σημιτικού εκσυγχρονισμού και της ΟΝΕ καθηγήτρια Άννα Φραγκουδάκη και ο γραφικά εμμονικός Ανδρέας Πανταζόπουλος να αναζητούν τους λόγους ανόδου της Χρυσής Αυγής στις πλατείες των Αγανακτισμένων. Ας ψάξουν καλύτερα στους οικονομικούς πολέμους-εμπάργκο του Ανδρέα Παπανδρέου κατά της ΠΓΔΜ, στον επεκτατισμό του Α.Σαμαρά που ως ΥΠΕΞ χρηματοδοτούσε την ένοπλη εξέγερση της ελληνικής μειονότητας στην Νότια Αλβανία για να θέσει ζήτημα απόσχισης της Βορείας Ηπείου –θέμα που επανέφερε και ο Βορίδης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος σήμερα της ΝΔ στην εκπομπή "ΑΝΑΤΡΟΠΗ" του ανυποψίαστου Γ.Πρετεντέρη. Ας θυμηθούν τις συνομιλίες Μητσοτάκη-Μιλόσεβιτς για το διαμελισμό-μοιρασιά της ΠΓΔΜ. Αλλά και τα μεγαλοιδεατικά σχέδια περί Ενιαίου Αμυντικού Χώρου μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου, του τότε ΥΕΘΑ Γ.Αρσένη. Άραγε ο Νεο-Βυζαντινισμός του Φραγκούλη Φράγκου, πρώην ΑΓΕΣ και ΥΕΘΑ στην κυβέρνηση Πικραμένου (2012) πόσο απέχει από την "Κόκκινη Μηλιά" του Μιχαλολιάκου και του Κασιδιάρη...

Ας θυμηθούν τέλος την απολυτότητα της αστικής πολιτικής και τους Μονόδρομους των τακτικών και στρατηγικών επιλογών της άρχουσας τάξης. Προβαλόμενη ως «εθνική ανάγκη», η ενότητα σκέψης και δράσης κάθε αυταρχικού και ολοκληρωτικού μοντέλου αποκρύπτει σχέσεις κυριαρχίας, εξουσιαστικές και εκμεταλλευτικές σχέσεις. Αυτός είναι ο πυρήνας της αντίληψης και της πρακτικής αντιμετώπισης πλέον των «δύο άκρων» που πρεσβεύει η ακροδεξιά ΝΔ του Α.Σαμαρά, η οποία θεωρεί εξτρεμισμό που πρέπει άμεσα να παταχθεί κάθετι που διαφοροποιείται και αμφισβητεί την ταξική πολιτική, τα Μνημόνια, το ΕΥΡΩ, την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ. Βρίσκοντας την συνέχεια της στον Συντεχνιασμό των Ναζί, που στα εργαστάσια, στο λιμάνι, στην Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος επιχειρούν να διαλύσουν τα σωματεία, να εξαφανίσουν τα εργασιακά δικαιώματα, επιβάλλοντας το φασιστικό πατερναλισμό και το Νταβατζιλίκι στην εργατική τάξη. Κάτι όμως που αποτελεί νόμο του κράτους και της Ε.Ε., νόμιμη εταιρεία ενοικίασης εργαζομένων και ιδιωτικό ΟΑΕΔ! Έστω με σημαία του τη σβάστικα...

Ζ. Από μια εγκληματική ναζιστική συμμορία που με επικεφαλής ανώτερο αξιωματικό της Αστυνομίας έστησε το άβατο του Άγιου Παντελεήμονα. Όπως επισημαίνεται «η ίδια η λειτουργία του Τμήματος είναι τέτοια και όχι μόνο ενός πρώην αξιωματικού της Ασφάλειας. Είναι ένα Τμήμα που φτιάχτηκε με στόχο την καταστολή των μεταναστών, που στηρίζεται στο δόγμα «τσακίστε τους» και γι’ αυτό ανέπτυξε και τις αγαστές σχέσεις με τους νεοναζί της περιοχής, οι οποίοι το αισθάνονται σαν δεύτερο σπίτι τους. Άλλωστε, η δράση τους αναπτύσσεται κάτω από τα αδιάφορα μάτια ένστολων και ασφαλιτών του Τμήματος».

Με τον υπουργό ΠΡΟΠΟ Ν.Δένδια να «ανέχεται» το Γκέτο των Ναζί που διαφήμιζε ο «Μαύρος Τρύπας», να το ενισχύει, να το προστατεύει από τους Αντιφασίστες, τους οποίους έσυρε στα κολαστήρια της ΓΑΔΑ για να τους βασανίσουν τα αστυνομικά του όργανα, που ψηφίζουν Χρυσή Αυγή. Ο ίδιος επιτέθηκε εναντίον όσων κατάγγειλαν τους βασανισμούς, επέβαλε Λογοκρισία στην ΕΡΤ, απείλησε με μηνύσεις το Διεθνή Τύπο.

Όμως υπάρχει ένα γεγονός που ούτε η Χρυσή Αυγή, αλλά ούτε και οι κρατικοί μηχανισμοί και ο πρόσφατα αντιφασίστας αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Ευ.Βενιζέλος διαψεύδει:

Ο ΝΙΚΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ, ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, ΗΤΑΝ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ-ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΤΗΣ ΕΥΠ!

Τους θυμίζουμε:

Έγγραφο απ’ τη σελίδα των Wikileaks, που δεν διαψεύστηκε ποτέ από τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες, τον εμφανίζει ως συνεργάτη, με χρυσό μισθό

«Χτυπούν» το σύστημα… συνεργαζόμενοι μαζί του, με υψηλό μισθό! Ένα έγγραφο που παρουσιάζουν τα Wikileaks, τον εμφανίζει πράκτορα της ΚΥΠ με τον κωδικό «ΑΣΤΥΑΝΑΞ». Στο παρελθόν ο ίδιος διατείνεται ότι καταδίκασε την «Αυριανή» ότι είναι πλαστό το έγγραφο, όχι όμως και πλαστή η πληροφορία ότι είναι πράκτορας! Ποιοί άλλοι χουντικοί εμφανίζονται ως πράκτορες

Τελικά ο αρχηγός των νεοναζιστικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή», Νίκος Μιχαλολιάκος, ήταν ή είναι πράκτορας της ΚΥΠ, της ελληνικής μυστικής υπηρεσίας, της ΕΥΠ όπως σήμερα ονομάζεται; Η υπόθεση και το ερώτημα δεν προκύπτουν σήμερα. Πολλά χρόνια πριν κυκλοφορούσε η φήμη, ακόμη και ανάμεσα στα στελέχη του ακροδεξιού χώρου, ότι ο «φύρερ» των χρυσαυγιτών ήταν απλά ένας συνεργάτης των μυστικών υπηρεσιών, που είχε «δώσει» συνεργάτες του για να «καθαρίσει» με ελαφρές καταδίκες από την εμπλοκή του σε υποθέσεις βομβιστικών επιθέσεων τη δεκαετία του 1970.

Το 1984 η «Αυριανή» δημοσίευσε ένα έγγραφο της ΚΥΠ, με ημερομηνία 29 Δεκεμβρίου 1981, σύμφωνα με το οποίο ο Μιχαλολιάκος και άλλοι γνωστοί του ναζιστικού ή ακροδεξιού χώρου, μισθοδοτούνταν, και μάλιστα με υψηλότατες αμοιβές, που έφταναν το 1.000% του μισθού του δημοσίου υπαλλήλου της εποχής, από την ΚΥΠ.

Ο Μιχαλολιάκος διατείνεται ότι μήνυσε την «Αυριανή» και την καταδίκασε, υποστηρίζοντας ότι το έγγραφο είναι πλαστό, επειδή δεν έφερε υπογραφή του αξιωματικού το όνομα του οποίου αναφέρεται να υπογράφει. Κι έτσι πάντως να είναι, η δικαστική απόφαση, την οποία επικαλείται ο Μιχαλολιάκος αλλά δεν έχει δει το φως της δημοσιότητας, δεν θεωρούσε πλαστή την πληροφορία για την έμμισθη σχέση του με την ΚΥΠ, παρά μόνο το έγγραφο, λόγω της έλλειψης της υπογραφής. Δεν υπήρξε δηλαδή έρευνα για να αποδειχτεί ότι ο Μιχαλολιάκος δεν ήταν ΚΥΠατζής, ούτε ο ίδιος το υποστήριξε ποτέ.

Η υπόθεση όμως έχει και συνέχεια. Στην ιστοσελίδα των Wikileaks, που είναι γνωστό ότι επί χρόνια κατάφερνε να «κλέβει» έγγραφα μυστικών υπηρεσιών από διάφορα κράτη έχοντας προκαλέσει πολλά προβλήματα σε κυβερνήσεις με τη διαρροή τους, υπάρχει το έγγραφο στο οποίο αναφέρεται η μισθοδοσία Μιχαλολιάκου! Μπορεί να το αναζητήσει κάποιος στη σελίδα «Greek KYP intelligence payroll including politicians, 1981», με το link: http://wikileaks.org/wiki/Greek_KYP_intelligence_payroll_including_politicians,_1981

Δείτε το έγγραφο Παρά το γεγονός ότι η ανάρτηση αυτού του εγγράφου έγινε πριν 5 χρόνια, στις 13 Οκτωβρίου του 2008, ουδέποτε καταγγέλθηκε ως πλαστό! Ούτε από την ΕΥΠ, ούτε από τον ίδιο τον Μιχαλολιάκο, που υποτίθεται ότι έχει στα χέρια του σχετική δικαστική απόφαση.

Στο έγγραφο που παρουσιάζει η σελίδα των Wikileaks, εμφανίζεται η μισθοδοσία 10 έκτακτων συνεργατών – πρακτόρων της ΚΥΠ, το 1981. Οι μισθοί που εμφανίζονται να παίρνουν είναι «τρελοί» για τα δεδομένα της εποχής. Ο Μιχαλολιάκος, δίπλα στο όνομα του οποίου αναγράφεται το «Κωδικόν Χαρακτηριστικόν», δηλαδή η πρακτορική ονομασία του, «ΑΣΤΥΑΝΑΞ», εμφανίζεται να εισπράττει… 120.000 δραχμές, όταν εκείνη την εποχή ο μισθός του δημοσίου υπαλλήλου ήταν περίπου 12.000 δρχ!

Δεν είναι όμως μόνο ο Μιχαλολιάκος που παρουσιάζεται ως πράκτορας της ΚΥΠ, αν και υποτίθεται ότι «χτυπά το σύστημα» – τουλάχιστο έτσι εμφανίζονται η ΧΑ και ο «φύρερ» της…- και συνεργάζεται, εμμίσθως μάλιστα, μαζί του για να του δίνει πληροφορίες.

Στο ίδιο έγγραφο ο Κώστας Πλεύρης, γνωστός υμνητής των ναζιστών και της χούντας του Παπαδόπουλου, φέρεται να μισθοδοτείται, ως πράκτορας «Αναστάσιος», με 200.000 δραχμές. Είναι ο πατέρας του άλλοτε βουλευτή του ΛΑΟΣ, Αθανάσιου Πλεύρη, που πλέον είναι στέλεχος της ΝΔ και από χθες αντιπρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (Ε.Ο.Φ.). Επίσης ο τότε εκδότης της χουντικής «Ελεύθερης Ώρας», Γρηγόρης Μιχαλόπουλος, που έχει το πρακτορικό όνομα «Αννίβας» και μισθό 180.000 δραχμές, ο Πολύδωρος Δάκογλου, με μισθό 90.000 και κωδική ονομασία «36 Β 81» κ.α.

Προφανώς γνωρίζουμε ότι οι νεοναζιστές, οι χουντικοί και όλοι οι άλλοι του ακροδεξιού χώρου κάθε άλλο παρά «αντίπαλοι» του συστήματος είναι. Εδώ όμως φέρονται να είναι και έμμισθοι συνεργάτες του, χωρίς οι ίδιοι ποτέ να το διαψεύσουν ή να το διαψεύσει το ίδιο το… σύστημα. Ακόμη και αν ο Μιχαλολιάκος έκανε πριν από χρόνια τον ισχυρισμό για πλαστότητα του εγγράφου, δεν διέψευσε ότι ήταν ή είναι πράκτορας της ΚΥΠ…

Δείτε το έγγραφο

Έργα και ημέρες του Νίκου Μιχαλολιάκου

Ο Νίκος Μιχαλολιάκος, ηγέτης της Χρυσής Αυγής, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Μαθητής ακόμη, σε ηλικία 16 ετών, το 1973, εντάχθηκε στο εθνικιστικό κόμμα της 4ης Αυγούστου.

Πρόκειται για το κόμμα που είχε ιδρύσει από το 1969 ο θεωρητικός του ελληνικού νεοφασισμού Κώστας Πλεύρης, στο οποίο δραστηριοποιείται και κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων, στο Μαθηματικό της Αθήνας.

Τον Ιούλιο του 1974 ο Νίκος Μιχαλολιάκος συλλαμβάνεται έξω από τη Βρετανική Πρεσβεία στο Κολωνάκι, στο πλαίσιο επεισοδίων για τη στάση της Μεγάλης Βρετανίας κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.

Είναι μόλις 17 ετών. Ένα χρόνο πριν είχε ενταχθεί στη νεοφασιστική οργάνωση «Κόμμα 4ης Αυγούστου».

Στις 16 Δεκεμβρίου 1976 ομάδα εξτρεμιστών επιτίθεται και λιντσάρει δημοσιογράφους, οι οποίοι κάλυπταν την κηδεία του απότακτου αστυνόμου και βασανιστή της Χούντας Ευάγγελου Μάλλιου, ο οποίος είχε δολοφονηθεί δύο μέρες νωρίτερα από τρομοκράτες.

Πέντε δημοσιογράφοι καταλήγουν στο νοσοκομείο. Ανάμεσα στους πρωτεργάτες των επεισοδίων συγκαταλέγεται και συλλαμβάνεται ο Νίκος Μιχολαλιάκος. Κρατείται για ένα διάστημα στον Κορυδαλλό, αλλά δεν δικάζεται ποτέ λόγω τυπικών κωλυμάτων κατά τη διαδικασία της σύλληψης. Στον Κορυδαλλό φέρεται να συναντήθηκε και με τους πραξικοπηματίες.

Μανιάτης στην καταγωγή, αδελφός του γνωστού ποινικολόγου Τάκη Μιχαλόλια, ο Νίκος Μιχαλολιάκος βρίσκεται πλέον μετά την εκλογή του στο Δήμο της Αθήνας, στο κατώφλι της Βουλής των Ελλήνων.

Η συμμετοχή του στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας έχει προκαλέσει αρκετές εντάσεις με αποκορύφωμα το ναζιστικό του χαιρετισμό, τον Ιανουάριο του 2011.

Για πρώτη φορά η δράση του γίνεται ευρύτερα γνωστή όταν συλλαμβάνεται τον Ιούλιο του 1974 έξω από την Βρετανική Πρεσβεία στο Κολωνάκι διαμαρτυρόμενος για τη στάση της Μεγάλης Βρετανίας κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.

Το 1976 συλλαμβάνεται και πάλι για επίθεση κατά δημοσιογράφων που κάλυπταν την κηδεία του δολοφονημένου από τη 17 Νοέμβρη βασανιστή της χούντας Ευάγγελου Μάλλιου. Κρατήθηκε για ένα διάστημα στον Κορυδαλλό, αλλά δεν δικάστηκε ποτέ λόγω τυπικών κωλυμάτων κατά τη διαδικασία της σύλληψης. Στον Κορυδαλλό φέρεται να συναντήθηκε και με τους πραξικοπηματίες.

Μετά το τέλος των σπουδών του κατατάσσεται στο στρατό ως κομάντο των ειδικών δυνάμεων.

Τον Ιούλιο του 1978 συνελήφθη για τρίτη φορά και καταδικάστηκε σε κάθειρξη ενός έτους ως μέλος ακροδεξιάς εξτρεμιστικής οργάνωσης για κατοχή όπλων και εκρηκτικών.

Λίγο μετά την αποφυλάκισή του, το 1980 εκδίδει το περιοδικό Χρυσή Αυγή που αποτελεί το θεωρητικό ευαγγέλιο του χώρου.

Η έκδοση του περιοδικού σταμάτησε τον Απρίλιο του 1984, όταν ο κ. Μιχαλολιάκος εντάχθηκε στην ΕΠΕΝ και, σύμφωνα με τις φήμες της εποχής, ανέλαβε την ηγεσία νεολαίας, μετά από προσωπική εντολή του φυλακισμένου αρχιπραξικοπηματία Γεώργιου Παπαδόπουλου.

Τον Ιανουάριο του 1985 φεύγει από την Εθνική Πολιτική Ενωση και ιδρύει το Εθνικό Λαϊκό Κίνημα - Χρυσή Αυγή, το οποίο από το 1993 δραστηριοποιείται ενεργά.

Το 1993 η οργάνωση συμμετέχει ενεργά στα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία. Το 1994 μέλη της οργάνωσης πολεμούν ως εθελοντές στο πλευρό των Σέρβων της Βοσνίας, ενώ ορισμένοι από αυτούς λέγεται ότι έλαβαν μέρος στη μαζική σφαγή 8.000 αμάχων Βοσνίων στη Σρεμπρένιτσα τον Ιούλιο του 1995 από τον σερβικό στρατό (ένα γεγονός που έχει χαρακτηριστεί από το δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ως γενοκτονία και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας). Η δράση τους αυτή δεν προβάλλεται και δεν αντιμετωπίζεται θετικά από την ηγεσία της, ενώ αργότερα όλοι τους έρχονται για διαφορετικούς λόγους σε ρήξη με αυτήν και αποχωρούν. Από την εποχή της ίδρυσης της οργάνωσης, έχει αποχωρήσει από αυτή μεγάλο ποσοστό μελών της, όπως και αρκετά από τα πρώτα της ηγετικά στελέχη.

Το 1997 διοργανώνει την πρώτη της εκδήλωση για τα Ιμια και από τότε και κάθε χρόνο, μέλη της Χρυσής Αυγής καταθέτουν στεφάνι στη μνήμη των τριών αξιωματικών που σκοτώθηκαν κατά τη συντριβή του ελικοπτέρου. Το 2011 στην καθιερωμένη πλέον πορεία κατέβηκαν στο δρόμο περίπου 5.000 μέλη από όλη την Ελλάδα.

Τον Ιούνιο του 2007 μέλη της συμμετείχαν στην πρώτη πανευρωπαϊκή εθνικιστική κινητοποίηση εναντίον της συνόδου των G8 στη Γερμανία στο πλευρό του γερμανικού νεοναζιστικού NPD κι άλλων εθνικιστικών οργανώσεων.

Στις 9 Μαΐου 2009 μέλη της Χρυσής Αυγής πραγματοποίησαν συγκέντρωση κατά της μετανάστευσης, η οποία κατέληξε σε συμπλοκές μελών της οργάνωσης, που είχαν την κάλυψη της Αστυνομίας, με μετανάστες και αντιφασίστες.

Η Χρυσή Αυγή συμμετέχει εδώ και χρόνια στην εκδήλωση για την επέτειο της ήττας του Δημοκρατικού Στρατού στον Εμφύλιο πόλεμο, την 29η Αυγούστου 1949.

Με αφορμή τη δολοφονία του Μανώλη Καντάρη την 10η Μαΐου 2011 στο κέντρο της Αθήνας (3ης Σεπτεμβρίου και Ηπείρου) η Χρυσή Αυγή στις 12 Μαΐου προγραμμάτισε συγκέντρωση διαμαρτυρίας (με αφορμή το τρισάγιο του θανάτου). Στην πορεία που ακολούθησε ακροδεξιοί έκαναν επιθέσεις σε καταστήματα αλλοδαπών και ξυλοκόπησαν δεκάδες μετανάστες. Επίσης έγινε απόπειρα να πλησιάσουν την κατάληψη της Βίλας Αμαλίας (στην συμβολή των οδών Χέυδεν και Αχαρνών) όπου βρίσκονται αντιεξουσιαστές. Η αστυνομία έκανε προσαγωγή 48 ατόμων (ακροδεξιών).

Τον Δεκέμβριο του 2005 ο γενικός γραμματέας της Χρυσής Αυγής, Νίκος Γ. Μιχαλολιάκος, ανακοίνωσε την παύση των αυτόνομων πολιτικών δραστηριοτήτων της οργάνωσης.

Η Χρυσή Αυγή υπήρξε συνιδρυτής του εθνικιστικού κόμματος «Πατριωτική Συμμαχία», η ενίσχυση του οποίου υπονοείται πως είναι ο λόγος παύσης της πολιτικής της δραστηριότητας. Τον Μάρτιο του 2007 τα μέλη και η ηγεσία της Χρυσής Αυγής απέσυραν την υποστήριξή τους στην Πατριωτική Συμμαχία, η οποία με τη σειρά της οδηγήθηκε σε αναστολή κάθε δραστηριότητάς της. Ισχυρίστηκαν πως η Πατριωτική Συμμαχία ξεκίνησε ως ένας εθνικιστικός φορέας και πως τελικά η συνεργασία με διάφορες προσωπικότητες την οδήγησαν στην εξαγωγή ενός θολού ιδεολογικοπολιτικού τοπίου, το οποίο έπρεπε να παύσει.

Τον ίδιο μήνα η Χρυσή Αυγή πραγματοποίησε το 6ο συνέδριό της.

Η Χρυσή Αυγή στις εκλογές

Στις 7 Ιουνίου 2009 η Χρυσή Αυγή συμμετείχε στις ευρωεκλογές όπου έλαβε ποσοστό 0,46% και 23.564 ψήφους.

Στις εθνικές εκλογές του 2009 ο Λαϊκός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή έλαβε ποσοστό 0,29% και 19.636 ψήφους.

Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010 η οργάνωση κέρδισε μία έδρα στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων λαμβάνοντας εκλογικό ποσοστό 5,29%, με τον πρόεδρό της, Νικόλαο Μιχαλολιάκο να εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος.

Πολλά έχουν γραφεί και ειπωθεί για τον Νίκο Μιχαλολιάκο και τα μέλη της Χρυσής Αυγής. Ο ίδιος έχει κατηγορηθεί ότι στα εφηβικά του χρόνια ήταν πληροφοριοδότης της Ασφάλειας και στην πορεία πράκτορας της ΚΥΠ.

Επίσης, σύμφωνα με την κοινή πεποίθηση η Χρυσή Αυγή δρα ως συμπληρωματικός μηχανισμός της Αστυνομίας κυρίως σε συμπλοκές με «αναρχικούς» και αντιεξουσιαστές. Το 2004 σε έκθεση της Κρατικής Ασφάλειας που είχε αποκαλύψει η εφημερίδα «Τα Νεα» σημειωνόταν ότι «τα περισσότερα μέλη της Χρυσής Αυγής οπλοφορούν παράνομα, προμηθευόμενοι όπλα από βουλευτές (σύμφωνα με την έκθεση οι βουλευτές προέρχονται από τη Ν.Δ.) και παρουσιάζονται ως συνοδοί τους» αλλά και ότι «η Χρυσή Αυγή διατηρεί ακόμη και σήμερα πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία αξιωματικούς και μόνιμους υπαξιωματικούς του στρατού, αλλά και με απόστρατους».

Ο γνωστός με το ψευδώνυμο Περίανδρος, Αντώνης Ανδρουτσόπουλος που για 4 χρόνια ήταν καταζητούμενος, κατηγορούμενος για δολοφονική επίθεση κατά των φοιτητών Δημήτρη Κουσουρή και Ηλία Φωτιάδη και του τότε αδιόριστου εκπαιδευτικού Γιάννη Καραμπατσόλη ήταν εξέχον μέλος της Χρυσής Αυγής.

Στις 13 Σεπτεμβρίου 2005 ο «Περίανδρος» παραδόθηκε στις αρχές και στις 25 Σεπτεμβρίου 2006 καταδικάστηκε ομόφωνα για τις τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας σε 21 χρόνια φυλάκισης χωρίς αναστολή. Στις 12 Μαρτίου 2009, αφού η υπόθεση πήγε στο Εφετείο και άλλαξε το κατηγορητήριο σε μία μόνο απόπειρα ανθρωποκτονίας, η ποινή του μειώθηκε στα 12 χρόνια.

Το μπαράζ των προκλήσεων και πρωτοφανή επεισόδια, συνοδεύουν την είσοδο της Χρυσής Αυγής στην Βουλή, τον Ιούνιο του 2012. Η αρχή έγινε στη συνέντευξη Τύπου του Ν. Μιχαλολιάκου, το βράδυ των εκλογών όταν η ΧΑ πέτυχε για πρώτη φορά την είσοδό της στη Βουλή. Την ώρα που ο γενικός γραμματέας της οργάνωσης έμπαινε στην αίθουσα, ακούστηκε το «εγέρθητω» προς τους δημοσιογράφους που ήταν στην αίθουσα για να καλύψουν τη συνέντευξη.

Ακολούθησε η επίθεση του Ηλία Κασιδιάρη κατά της βουλευτού του ΚΚΕ Λιάνας Κανέλλη, στη διάρκεια ζωντανής εκπομπής στην τηλεόραση του ΑΝΤ1. Στην ίδια εκπομπή ο κ. Κασιδιάρης εκτόξευσε ένα ποτήρι νερό στην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ρένα Δούρου, λέγοντας «άντε ρε νούμερο».

Αλλεπάλληλες ήταν οι κόντρες των βουλευτών της Χρυσής Αυγής, ιδίως με βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Στην αίθουσα της Ολομέλειας ακούγονταν πρωτοφανείς χαρακτηρισμοί και εκφράσεις, οι οποίες τις περισσότερες φορές αφαιρούνταν από τα πρακτικά με εντολή του προεδρείου.

Ο βουλευτής Χρ.Παππάς χαρακτήρισε «γραπτό της νιότης του» κείμενο υπέρ του Χίτλερ.

Μόλις πέντε μέρες προτού γίνουν οι συλλήψεις, η κόρη του γενικού γραμματέα, Ουρανία Μιχαλολιάκου, είχε δημοσιεύσει κείμενο με τίτλο «Εσύ μέχρι πού είσαι διατεθειμένος να φτάσεις για τις Ιδέες σου;», απευθυνόμενη, όπως έλεγε η ίδια, σε «λίγους που οι ίδιοι γνωρίζουν πολύ καλά ποιοι είναι», μιλούσε για την «Αγία Ιδεολογία» και ζητούσε από τα μέλη της Χρυσής Αυγής να...θυσιαστούν για αυτήν.

Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΑΛΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΥΒΕΡΗΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΕ.Ε.-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ