Κρίμα Αλέξη

του Θάνου Πασχάλη

Κρίμα Αλέξη , που με πράξεις και παραλείψεις σου, οδηγούμαστε   στην
παλινόρθωση του σάπιου πολιτικού κατεστημένου των τελευταίων  40
χρόνων(1981-2010) που μας οδήγησε με την παροχολογία,τον εκμαυλισμό
του πελατειακού κράτους,τις προσλήψεις εκ του παραθύρου ,  και του
κρατικοδίαιτου και παρασιτικού επιχειρηματικού "θιάσου" (με το
"μπούκωμα" των κάθε λογής προμηθευτών και εργολάβων του δημοσίου )στο
να μας φορέσουν  οι δανειστές τον ζουρλομανδύα  ...

Κρίμα Αλέξη, που μεπράξεις και παραλείψεις σου , δίνεις τώρα το  δικαίωμα στα οικονομικά
παράσιτα , τα σαπρόφυτα και τις ύαινες να θριαμβολογούν και να
φωνασκούν αδιάντροπα κάτω από τις άπλυτες μασέλες τους  διεκδικώντας
και πάλι τη νομή της εξουσίας και του εναπομείναντος πλούτου,δημόσιου
και κοινοτικού,  τον οποίο  και απομύζησαν  δρώντας παρασιτικά και
μαφιόζικα επί 40  τόσα χρόνια..

Κρίμα Αλέξη που δεν έσπασες το απόστημα
του πελατειακού και παρασιτικού συνδικαλισμού του δημοσίου που μη
αντιλαμβανόμενος την γλίσχρα οικονομική κατάσταση της χώρας ξαναβγήκε
με τον ερχομό σου στο σεργιάνι διεκδικώντας και πάλι παχυλούς μισθούς
,ασυλία και συνδιοίκηση στο Δημόσιο..

Κρίμα Αλέξη που δεν βγήκες να
ανοίξεις φυλακές χώνοντας μέσα  το "λευκό κολάρο" πριν αυτό
δραπετεύσει με τα χρήματά του στο εξωτερικό..Και έρχονται τώρα αυτοί
και σου κουνούν το δάχτυλο..και μαζί όλους εμάς που προσπαθούμε να
επιβιώσουμε με τον κόπο μας..Τον ζουρλομανδύα προσπαθούν να σου
φορέσουν γιατί επιχείρησες,ρητορικά και μόνο,να τα βάλεις μαζί τους
απαιτώντας να σέβονται και να λειτουργούν στη χώρα μας με  νόμους  και
κανονισμούς όπως συμβαίνει σε ένα κανονικό Κράτος.. Παρέλαβες ,είναι
αλήθεια,μια χρεοκοπημένη χώρα με άδεια ταμεία..Τι  θα σου
πρότεινα...Κόψε εδώ και τώρα τις δαπάνες για μισθούς και
μεγαλοσυντάξεις του δημοσίου..Αυτή η οικονομία των ερειπίων  δεν
μπορεί να πληρώνει ακόμη μισθούς 1.800 και 2.000 ευρώ στο δημόσιο ούτε
ανάλογες συντάξεις..Το ετήσιο κονδύλι των 35 δις για μισθούς και
συντάξεις να μειωθεί τουλάχιστον στα 30 δις ευρώ..Κανένας μισθός
(καθαρά) στο Δημόσιο πάνω από 1500-1600 ευρώ..

Καμιά κανονική σύνταξη
πάνω από 1300-1400 ευρώ και καμιά πρόωρη πάνω από 900 ευρώ..Φόροι
στους πολίτες με βάση το έχειν και κατέχειν τους..Σωστό το μέτρο για
έκτακτη εισφορά 12% στις κερδοφόρες επιχειρήσεις (άνω των 500.000
ευρώ)..Απαίτησε από τους δανειστές που κόπτονται για κοινωνική
δικαιοσύνη και ισομερή κατανομή των βαρών να το περιλάβουν σε κάθε
συμφωνία..Είναι κατανοητή η αντίδρασή τους καθώς επιδιώκουν   να
προστατεύσουν τις εδώ θυγατρικές τους που επί κρίσης  θησαύρισανκαι
θησαυρίζουν ..Κι αν κάνεις συμφωνία μαζί τους μη ξεχάσεις στη συνέχεια
 τα σαπρόφυτα και τις ύαινες του παρασιτισμού και της φοροδιαφυγής στη
χώρα μας..Μεγάλους και μικρομεσαίους..Εκατομμύρια στο εξωτερικό ,αυτό
έδειξε η λίστα Λαγκάρντ αλλά και εμβάσματα σε ξένες τράπεζες ,δεν
έστειλαν μόνο οι 500 γνωστοί επιχειρηματίες αλλά και χιλιάδες
ελεύθεροι επαγγελματίες,χονδρέμποροι,

εργολαβίσκοι ,μέχρι και τύποι που
με προστυχιά δήλωναν άνεργοι..

Από το 2010 έως σήμερα 100.000 φυσικά
πρόσωπα έστειλαν σε τράπεζες του εξωτερικού από 200.000 και
πάνω..Θεώρησε τους όλους ως οιονεί φοροφυγάδες και επέβαλε τους  φόρο
40% για αδικαιολόγητο πλουτισμό..Δίνοντάς τους  βέβαια το μαχητό
δικαίωμα να αμφισβητήσουν διοικητικά  το 40% του φόρου ..Αμφιβάλω αν
υπάρχει 10% από αυτούς που  θα μπορέσουν να δικαιολογήσουν τα
εισοδήματά τους και αν υπάρχει επίσης 10% το οποίο  θα είχε δηλώσει
αυτά τα εισοδήματα  στη Εφορία.. Ικανοποίησε το κοινό περί δικαίου
αίσθημα..Έλεγξε κι αυτούς που τα πήραν σπίτι τους (ποσά άνω των
100.000 ευρώ) η τα έχουν ακόμη στις τράπεζες (το 0,4% των καταθετών
έχει σήμερα στις τράπεζες πάνω από 100.000 ευρώ).. Αυτά τα λίγα είναι
μια καλή αρχή να σιάξουν τα οικονομικά του κράτους και να πετάξουμε το
ζουρλομανδύα που μας φόρεσαν..Δεν μπορεί να έχουμε συνταξιούχους με
2000 ευρώ και εργαζόμενους με 500 ευρώ..Επίσης άμεσα να επανέλθουν οι
συλλογικές συμβάσεις εργασίας  και ο κατώτατος μισθός στα 751 ευρώ..
Έτσι ώστε  να σταματήσουν  οι κάθε λογής λωποδύτες μικροεπιχειρηματίες
και μη  να παριστάνουν τα αφεντικά έχοντας είλωτες στη δούλεψή
τους..Κι αν δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα, όπως λένε αρκετοί , να
δουλέψουν οι ίδιοι τα μαγαζιά τους με τις οικογένειες τους,όπως κάνουν
πολλοί  άλλοι ,η να τα κλείσουν..Έτσι γινόμαστε όλοι αφεντικά..Και να
κόβουν και καμιά απόδειξη πότε -πότε..Στις ΗΠΑ, για όσους δεν το
γνωρίζουν,έκλεψες το κράτος πας φυλακή.. 

Τέλος αυτό το δημοψήφισμα που
κολλάει ? Εσύ ο ίδιος  συμφώνησες στο 90% των μέτρων Γιούνγκερ (που
άλλα τελικώς θα ζητήσουν οι δανειστές για να εγκρίνουν   τρίτο
πρόγραμμα διάσωσης ) εμείς πως θα πούμε όχι ? Θέατρο παραλόγου είναι
αυτό..Και μάλιστα για δέσμη μέτρων που αφορά το δεύτερο πρόγραμμα που
έκλεισε άκαρπο..Δεν καταλαβαίνω.Μου μοιάζει ανοησία..Χωρίς όλα αυτά να
ετοιμάζεσαι για το τέλος σου..Άδοξα..

Εκτός από τον Τσίπρα, δεν γουστάρουν και τον λαό

Τάσος Παππάς

Οι διάφοροι οίκοι ανοχής (δεν πρόκειται περί λάθους, αυτή είναι η σωστή λέξη), όπως και οι οργανικοί οικονομολόγοι του συστήματος (κλεισμένοι στα πολυτελή γραφεία τους δεν παίρνουν χαμπάρι τι παίζεται στις κοινωνίες), αφού συνήλθαν από το σοκ του δημοψηφίσματος, άρχισαν τα σενάρια επί χάρτου.

Η πρόβλεψή τους είναι ότι η Ελλάδα θα εκδιωχθεί από την ευρωζώνη επειδή ο ελληνικός λαός δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις, συμπεριφέρθηκε με ανορθολογικό τρόπο καθοδηγούμενος από τον Ελληνα Τσάβες (έτσι αποκαλούν τον Τσίπρα), τον οποίο οι ευρωπαϊκές ηγεσίες δεν εμπιστεύονται πια και γι’ αυτό δεν μπορούν να συνομιλήσουν μαζί του. Η εκτίμησή τους πάντως δεν είναι στον αέρα.

Στηρίζεται στις αντιδράσεις των γερακιών του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου μόλις έγινε γνωστό το αποτέλεσμα στην Ελλάδα. Το εναρκτήριο λάκτισμα έδωσε ο Σόιμπλε και ακολούθησαν Ντάισελμπλουμ, Ραχόι και οι λοιποί αστέρες του νεοφιλελευθερισμού. Το πριόνισμα της ελληνικής κυβέρνησης ξεκίνησε από την επομένη των εκλογών του Ιανουαρίου.

Με τη βοήθεια πολλών ευρωπαϊκών μέσων ενημέρωσης, που λειτούργησαν σαν

βαποράκια, οι εκπρόσωποι της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών στοχοποίησαν τον Βαρουφάκη και κατάφεραν, στην πρώτη φάση να τον υποβαθμίσουν στη διαπραγματευτική ομάδα της Ελλάδας και στη συνέχεια να υποχρεώσουν τον πρωθυπουργό να τον απομακρύνει από τη θέση του υπουργού Οικονομικών.

Τώρα, οι πιο χυδαίοι απ’ αυτούς θέτουν θέμα Τσίπρα. Είχαν την ελπίδα ότι θα ξεμπέρδευαν μαζί του εφόσον ο ελληνικός λαός ψήφιζε μαζικά «ναι». Δεν τους βγήκε. 

Απτόητοι όμως συνεχίζουν με δηλώσεις, διαρροές και στημένα δημοσιεύματα να προσβάλλουν βάναυσα τον ελληνικό λαό και εμμέσως όλους τους πολίτες της Ευρώπης, που φαντάζομαι ότι ούτε σ’ αυτούς αρέσει να τους λένε πώς πρέπει να ψηφίζουν και ποιους να επιλέγουν για επικεφαλής των κυβερνήσεών τους. Με τη φόρα που έχουν πάρει, νομίζω ότι είναι ικανοί να απαιτήσουν εκτός από αλλαγή πρωθυπουργού και αλλαγή λαού.

Στο παρελθόν, τέτοιου τύπου αντιφάσεις λύνονταν με εκτροπές κοινοβουλευτικού χαρακτήρα και την περίοδο του ψυχρού πολέμου με πραξικοπήματα. Σήμερα η πολιτισμένη και δημοκρατική Ευρώπη των Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ, Σουλτς χρησιμοποιεί το όπλο του οικονομικού στραγγαλισμού. Ο στόχος πάντως είναι ο ίδιος: ο εξανδραποδισμός μιας χώρας.

Ανάγωγα

Μερικοί συμπεριφέρονται λες και δεν έγινε δημοψήφισμα, λες και δεν συνετρίβη στην κάλπη το σχέδιό τους, λες και ο ελληνικός λαός δεν έστειλε σαφές μήνυμα στις πολιτικές ηγεσίες και στη μιντιακή ελίτ. Συνεχίζουν τον χαβά τους. Μπορεί να είναι από κεκτημένη ταχύτητα. Μπορεί να χρειάζονται χρόνο για να συνέλθουν από τη δυσάρεστη έκπληξη. Να συντομεύουν όμως γιατί ξεφτιλίζονται.

efsyn.gr

Τάσος Παππάς

Οι διάφοροι οίκοι ανοχής (δεν πρόκειται περί λάθους, αυτή είναι η σωστή λέξη), όπως και οι οργανικοί οικονομολόγοι του συστήματος (κλεισμένοι στα πολυτελή γραφεία τους δεν παίρνουν χαμπάρι τι παίζεται στις κοινωνίες), αφού συνήλθαν από το σοκ του δημοψηφίσματος, άρχισαν τα σενάρια επί χάρτου.

Η πρόβλεψή τους είναι ότι η Ελλάδα θα εκδιωχθεί από την ευρωζώνη επειδή ο ελληνικός λαός δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις, συμπεριφέρθηκε με ανορθολογικό τρόπο καθοδηγούμενος από τον Ελληνα Τσάβες (έτσι αποκαλούν τον Τσίπρα), τον οποίο οι ευρωπαϊκές ηγεσίες δεν εμπιστεύονται πια και γι’ αυτό δεν μπορούν να συνομιλήσουν μαζί του. Η εκτίμησή τους πάντως δεν είναι στον αέρα.

Στηρίζεται στις αντιδράσεις των γερακιών του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου μόλις έγινε γνωστό το αποτέλεσμα στην Ελλάδα. Το εναρκτήριο λάκτισμα έδωσε ο Σόιμπλε και ακολούθησαν Ντάισελμπλουμ, Ραχόι και οι λοιποί αστέρες του νεοφιλελευθερισμού. Το πριόνισμα της ελληνικής κυβέρνησης ξεκίνησε από την επομένη των εκλογών του Ιανουαρίου.

Με τη βοήθεια πολλών ευρωπαϊκών μέσων ενημέρωσης, που λειτούργησαν σαν

βαποράκια, οι εκπρόσωποι της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών στοχοποίησαν τον Βαρουφάκη και κατάφεραν, στην πρώτη φάση να τον υποβαθμίσουν στη διαπραγματευτική ομάδα της Ελλάδας και στη συνέχεια να υποχρεώσουν τον πρωθυπουργό να τον απομακρύνει από τη θέση του υπουργού Οικονομικών.

Τώρα, οι πιο χυδαίοι απ’ αυτούς θέτουν θέμα Τσίπρα. Είχαν την ελπίδα ότι θα ξεμπέρδευαν μαζί του εφόσον ο ελληνικός λαός ψήφιζε μαζικά «ναι». Δεν τους βγήκε. Απτόητοι όμως συνεχίζουν με δηλώσεις, διαρροές και στημένα δημοσιεύματα να προσβάλλουν βάναυσα τον ελληνικό λαό και εμμέσως όλους τους πολίτες της Ευρώπης, που φαντάζομαι ότι ούτε σ’ αυτούς αρέσει να τους λένε πώς πρέπει να ψηφίζουν και ποιους να επιλέγουν για επικεφαλής των κυβερνήσεών τους. Με τη φόρα που έχουν πάρει, νομίζω ότι είναι ικανοί να απαιτήσουν εκτός από αλλαγή πρωθυπουργού και αλλαγή λαού.

Στο παρελθόν, τέτοιου τύπου αντιφάσεις λύνονταν με εκτροπές κοινοβουλευτικού χαρακτήρα και την περίοδο του ψυχρού πολέμου με πραξικοπήματα. Σήμερα η πολιτισμένη και δημοκρατική Ευρώπη των Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ, Σουλτς χρησιμοποιεί το όπλο του οικονομικού στραγγαλισμού. Ο στόχος πάντως είναι ο ίδιος: ο εξανδραποδισμός μιας χώρας.

Ανάγωγα

Μερικοί συμπεριφέρονται λες και δεν έγινε δημοψήφισμα, λες και δεν συνετρίβη στην κάλπη το σχέδιό τους, λες και ο ελληνικός λαός δεν έστειλε σαφές μήνυμα στις πολιτικές ηγεσίες και στη μιντιακή ελίτ. Συνεχίζουν τον χαβά τους. Μπορεί να είναι από κεκτημένη ταχύτητα. Μπορεί να χρειάζονται χρόνο για να συνέλθουν από τη δυσάρεστη έκπληξη. Να συντομεύουν όμως γιατί ξεφτιλίζονται.

efsyn.gr

Τάσος Παππάς

Οι διάφοροι οίκοι ανοχής (δεν πρόκειται περί λάθους, αυτή είναι η σωστή λέξη), όπως και οι οργανικοί οικονομολόγοι του συστήματος (κλεισμένοι στα πολυτελή γραφεία τους δεν παίρνουν χαμπάρι τι παίζεται στις κοινωνίες), αφού συνήλθαν από το σοκ του δημοψηφίσματος, άρχισαν τα σενάρια επί χάρτου.

Η πρόβλεψή τους είναι ότι η Ελλάδα θα εκδιωχθεί από την ευρωζώνη επειδή ο ελληνικός λαός δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις, συμπεριφέρθηκε με ανορθολογικό τρόπο καθοδηγούμενος από τον Ελληνα Τσάβες (έτσι αποκαλούν τον Τσίπρα), τον οποίο οι ευρωπαϊκές ηγεσίες δεν εμπιστεύονται πια και γι’ αυτό δεν μπορούν να συνομιλήσουν μαζί του. Η εκτίμησή τους πάντως δεν είναι στον αέρα.

Στηρίζεται στις αντιδράσεις των γερακιών του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου μόλις έγινε γνωστό το αποτέλεσμα στην Ελλάδα. Το εναρκτήριο λάκτισμα έδωσε ο Σόιμπλε και ακολούθησαν Ντάισελμπλουμ, Ραχόι και οι λοιποί αστέρες του νεοφιλελευθερισμού. Το πριόνισμα της ελληνικής κυβέρνησης ξεκίνησε από την επομένη των εκλογών του Ιανουαρίου.

Με τη βοήθεια πολλών ευρωπαϊκών μέσων ενημέρωσης, που λειτούργησαν σαν

βαποράκια, οι εκπρόσωποι της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών στοχοποίησαν τον Βαρουφάκη και κατάφεραν, στην πρώτη φάση να τον υποβαθμίσουν στη διαπραγματευτική ομάδα της Ελλάδας και στη συνέχεια να υποχρεώσουν τον πρωθυπουργό να τον απομακρύνει από τη θέση του υπουργού Οικονομικών.

Τώρα, οι πιο χυδαίοι απ’ αυτούς θέτουν θέμα Τσίπρα. Είχαν την ελπίδα ότι θα ξεμπέρδευαν μαζί του εφόσον ο ελληνικός λαός ψήφιζε μαζικά «ναι». Δεν τους βγήκε. Απτόητοι όμως συνεχίζουν με δηλώσεις, διαρροές και στημένα δημοσιεύματα να προσβάλλουν βάναυσα τον ελληνικό λαό και εμμέσως όλους τους πολίτες της Ευρώπης, που φαντάζομαι ότι ούτε σ’ αυτούς αρέσει να τους λένε πώς πρέπει να ψηφίζουν και ποιους να επιλέγουν για επικεφαλής των κυβερνήσεών τους. Με τη φόρα που έχουν πάρει, νομίζω ότι είναι ικανοί να απαιτήσουν εκτός από αλλαγή πρωθυπουργού και αλλαγή λαού.

Στο παρελθόν, τέτοιου τύπου αντιφάσεις λύνονταν με εκτροπές κοινοβουλευτικού χαρακτήρα και την περίοδο του ψυχρού πολέμου με πραξικοπήματα. Σήμερα η πολιτισμένη και δημοκρατική Ευρώπη των Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ, Σουλτς χρησιμοποιεί το όπλο του οικονομικού στραγγαλισμού. Ο στόχος πάντως είναι ο ίδιος: ο εξανδραποδισμός μιας χώρας.

Ανάγωγα

Μερικοί συμπεριφέρονται λες και δεν έγινε δημοψήφισμα, λες και δεν συνετρίβη στην κάλπη το σχέδιό τους, λες και ο ελληνικός λαός δεν έστειλε σαφές μήνυμα στις πολιτικές ηγεσίες και στη μιντιακή ελίτ. Συνεχίζουν τον χαβά τους. Μπορεί να είναι από κεκτημένη ταχύτητα. Μπορεί να χρειάζονται χρόνο για να συνέλθουν από τη δυσάρεστη έκπληξη. Να συντομεύουν όμως γιατί ξεφτιλίζονται.

efsyn.gr

- See more at: http://klassikoperiptosi.blogspot.gr/2015/07/blog-post_349.html#sthash.gZNHXM2r.dpuf

Τάσος Παππάς

Οι διάφοροι οίκοι ανοχής (δεν πρόκειται περί λάθους, αυτή είναι η σωστή λέξη), όπως και οι οργανικοί οικονομολόγοι του συστήματος (κλεισμένοι στα πολυτελή γραφεία τους δεν παίρνουν χαμπάρι τι παίζεται στις κοινωνίες), αφού συνήλθαν από το σοκ του δημοψηφίσματος, άρχισαν τα σενάρια επί χάρτου.

Η πρόβλεψή τους είναι ότι η Ελλάδα θα εκδιωχθεί από την ευρωζώνη επειδή ο ελληνικός λαός δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις, συμπεριφέρθηκε με ανορθολογικό τρόπο καθοδηγούμενος από τον Ελληνα Τσάβες (έτσι αποκαλούν τον Τσίπρα), τον οποίο οι ευρωπαϊκές ηγεσίες δεν εμπιστεύονται πια και γι’ αυτό δεν μπορούν να συνομιλήσουν μαζί του. Η εκτίμησή τους πάντως δεν είναι στον αέρα.

Στηρίζεται στις αντιδράσεις των γερακιών του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου μόλις έγινε γνωστό το αποτέλεσμα στην Ελλάδα. Το εναρκτήριο λάκτισμα έδωσε ο Σόιμπλε και ακολούθησαν Ντάισελμπλουμ, Ραχόι και οι λοιποί αστέρες του νεοφιλελευθερισμού. Το πριόνισμα της ελληνικής κυβέρνησης ξεκίνησε από την επομένη των εκλογών του Ιανουαρίου.

Με τη βοήθεια πολλών ευρωπαϊκών μέσων ενημέρωσης, που λειτούργησαν σαν

βαποράκια, οι εκπρόσωποι της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών στοχοποίησαν τον Βαρουφάκη και κατάφεραν, στην πρώτη φάση να τον υποβαθμίσουν στη διαπραγματευτική ομάδα της Ελλάδας και στη συνέχεια να υποχρεώσουν τον πρωθυπουργό να τον απομακρύνει από τη θέση του υπουργού Οικονομικών.

Τώρα, οι πιο χυδαίοι απ’ αυτούς θέτουν θέμα Τσίπρα. Είχαν την ελπίδα ότι θα ξεμπέρδευαν μαζί του εφόσον ο ελληνικός λαός ψήφιζε μαζικά «ναι». Δεν τους βγήκε. Απτόητοι όμως συνεχίζουν με δηλώσεις, διαρροές και στημένα δημοσιεύματα να προσβάλλουν βάναυσα τον ελληνικό λαό και εμμέσως όλους τους πολίτες της Ευρώπης, που φαντάζομαι ότι ούτε σ’ αυτούς αρέσει να τους λένε πώς πρέπει να ψηφίζουν και ποιους να επιλέγουν για επικεφαλής των κυβερνήσεών τους. Με τη φόρα που έχουν πάρει, νομίζω ότι είναι ικανοί να απαιτήσουν εκτός από αλλαγή πρωθυπουργού και αλλαγή λαού.

Στο παρελθόν, τέτοιου τύπου αντιφάσεις λύνονταν με εκτροπές κοινοβουλευτικού χαρακτήρα και την περίοδο του ψυχρού πολέμου με πραξικοπήματα. Σήμερα η πολιτισμένη και δημοκρατική Ευρώπη των Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ, Σουλτς χρησιμοποιεί το όπλο του οικονομικού στραγγαλισμού. Ο στόχος πάντως είναι ο ίδιος: ο εξανδραποδισμός μιας χώρας.

Ανάγωγα

Μερικοί συμπεριφέρονται λες και δεν έγινε δημοψήφισμα, λες και δεν συνετρίβη στην κάλπη το σχέδιό τους, λες και ο ελληνικός λαός δεν έστειλε σαφές μήνυμα στις πολιτικές ηγεσίες και στη μιντιακή ελίτ. Συνεχίζουν τον χαβά τους. Μπορεί να είναι από κεκτημένη ταχύτητα. Μπορεί να χρειάζονται χρόνο για να συνέλθουν από τη δυσάρεστη έκπληξη. Να συντομεύουν όμως γιατί ξεφτιλίζονται.

efsyn.gr

- See more at: http://klassikoperiptosi.blogspot.gr/2015/07/blog-post_349.html#sthash.gZNHXM2r.dpuf

Κάλπη...κοι

Αν υπήρχε η δυνατότητα αύριο το πρωί με το χτύπημα ενός μαγικού ραβδιού να σε εξαφανίσουν, Έλληνα, θα το έκαναν. Έχει φθάσει πλέον η ώρα που δεν σε χρειάζονται άλλο. Το καθήκον σου, συνειδητά και ασυνείδητα, προς την ναζιστική Ενωμένη Ευρώπη το έκανες και με το παραπάνω. Ο στρατιώτης του Νότου έδωσε ό,τι είχε να δώσει και ήρθε η ώρα να αποσυρθεί από το πεδίο κατασκευασμένης μάχης που έστησαν στρατηγοί και ηγέτες.

Η αλήθεια είναι ότι περίμεναν κάποια ανταρσία από το στράτευμα των νοτίων Βαλκανίων, όπως είχαν βρει από αυτό των βορείων Βαλκανίων δύο δεκαετίες πριν. Αλλά εδώ δε μάτωσε μύτη για το ναρκοπέδιο που σου έστηναν σιγά-σιγά κυκλώνοντας εσένα και τα πολύτιμά σου. Αν και βλέπαμε όλοι ότι ενώ εμείς είχαμε μπροστά το μέτωπο, οι κοινοβουλευτικοί στρατηγοί αντί να κυκλώνουν τους εχθρούς κύκλωναν εμάς, δεν κάναμε βήμα εναντίον τους. Αντίθετα στο τελευταίο σύνθημά τους “ψηφίστε μας” πατώντας πάνω στις νάρκες θα τρέξουν οι Έλληνες για την τελευταία έξοδο.

Γίναμε βάρος περιττό διότι, όπως καταλαβαίνεις από τα όσα διαδραματίστηκαν τα τελευταία 4 χρόνια, αυτό που ήθελαν ήταν η χώρα που θεωρείς μέχρι σήμερα ότι σου ανήκει. Κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα σού ανήκει μόνο ότι σου επιτρέπουν να σού ανήκει. Έφθασες στο σημείο να διαπραγματεύεσαι την γη σου και την ζωή σου με αντίτιμο που θα ορίσει ο ναζιστής γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών. Χθες ήταν 50,000 ευρώ, σήμερα είναι 5,000 ευρώ και αύριο θα είναι 1 ευρώ. Η τιμή της ελευθερίας και της ζωής σου, απ' ό,τι βλέπεις, πέφτει κατακόρυφα. Στοιχίζεις περισσότερα πλέον απ' ό,τι μπορείς να δώσεις κι αυτό είναι αντίθετο με το σύστημα των Αρίων της Ευρώπης. Κοινώς μπορούσαν να ανεχτούν τον γύφτο όταν αυτός τους τάιζε, αλλά ήσουν, είσαι και θα είσαι πάντα για την Αρία φυλή των Ευρωπαίων, ο Γύφτος του Νοτιότερου άκρου των Βαλκανίων. Αυτός που κατά τύχη γεννήθηκε στον τόπο των θεών και των ηρώων.

Επί 200 χρόνια δεν είχαν τι να σε κάνουν. Σου όριζαν βασιλιάδες Βαυαρούς, πρωθυπουργούς που έσκυβαν σε κάθε προσταγή των Μεγάλων Δυνάμεων, δικτάτορες που το όνομά τους ήταν μεγαλύτερο από το ύψος τους και πρωθυπουργούς που υπέγραφαν την νέα υποδούλωσή σου στην ΕΟΚ με το πρόσχημα του εξευρωπαϊσμού. Μέχρι και σοσιαλιστή σού έφεραν γνωρίζοντας ότι θα τσιμπήσεις στο “πάρτα όλα” σπρώχνοντάς σε στο λάκκο με τα φίδια. Είχες την ευθύνη των επιλογών σου και τώρα περνάς από τον πάγκο για τις τρύπιες δεκάρες που σου έδωσαν με τις χούφτες και εσύ νόμιζες ότι έπαιρνες χρυσό. Σε έβαλαν στην ευρωπαϊκή σκέψη ότι όλα κοστίζουν και να τώρα που έφθασες εσύ να κοστολογείσαι  από τις εταιρείες τους ως ασθενής, ως άνεργος, ως αναξιοπαθούντας. Φαντάσου ότι ακόμα και για την ναζιστική φρίκη που έζησαν οι πρόγονοί σου, σε έβαλαν στο σκεπτικό να θέλεις να την εξαργυρώσεις, και το χειρότερο, με τον θάνατο και τον βασανισμό των προγόνων σου να ξεχρεώσεις τα δικά σου γούστα. Εις τον θάνατο του μαλάκα! Εκεί καταντήσαμε.

Τους έδωσες το δικαίωμα να σε αντιμετωπίζουν, όχι ως λαό που του ανήκει δικαιωματικά αυτός ο τόπος και η ιστορία, αλλά σαν τον τουρίστα που τυχαία έπεσε εδώ και τώρα δεν έχει να πληρώσει το ξενοδοχείο για να βγάλει την παγερή νύχτα. Βλέπεις κι εσύ την ιστορία σου δεν έκανες τον κόπο να την μάθεις, αλλά τώρα ευκαιριακά την παπαγαλίζεις άτσαλα για να υπερασπιστείς το δικαίωμα της ύπαρξής σου.

Μην ξεχνάς ότι το πολύτιμο επιστημονικό προσωπικό σου το έχουν ήδη πάρει με το πρώτο κύμα νεομετανάστευσης. Τώρα θα πάρουν και το δεύτερο βάζοντας λουκέτο σε ό,τι ακόμα δεν έχουν βάλει και θα μείνουμε πίσω κουτσοί, στραβοί και μίζεροι να ψάχνουμε τρύπα να κρυφτούμε. Αλλά επειδή και οι τρύπες έχουν αξία για τους Ευρωπαίους θα σου ετοιμάσουν τα ανάλογα γκέτο να στριμώξεις την οικογένεια, τα όνειρα και την ξεπεσμένη σου καταγωγή. Δεν είσαι άλλωστε και η γενιά της Προσφυγιάς, ούτε καν η γενιά της Κατοχής. Δεν αντιμετώπισες ποτέ εχθρό κατά μέτωπο για να ξέρεις πώς θα επιβιώσεις, αντίθετα τον εχθρό τον έβαζες στο σπίτι σου ως υποψήφιο σωτήρα του χωριού σου, της πόλης σου, της περιφέρειάς σου, της χώρα σου. Αυτής της χώρας που τώρα εσύ δεν χωράς.

Το πιο άνανδρο πάντως που έχει η ράτσα σου, νεοέλληνα, είναι το πείσμα σου να θέλεις να σώσεις τον διπλανό χωρίς αυτός να έχει ανάγκη την δικιά σου ύποπτη σωτηρία. Γουστάρεις να κάνεις κολιγιές ακόμη και με προδότες ή κουκουλοφόρους για μία θέση στο ψηφοδέλτιο. Για να μου αποδείξεις ότι εσύ είσαι “τρομοκράτης” και “αντιστασιακός”, ενώ εγώ ηττοπαθής. Ότι το δικό σου IQ είναι πιο υψηλό από το δικό μου, που έχω αποφασίσει να μην δίνω κώλο κι ας πεθάνω από ασιτία. 

Πολεμάς να μην μείνει ούτε μία στάλα ανυπότακτων σε τούτο το χώμα. Γκεμπελίζεις κλείνοντας όλες τις πιθανές διόδους μιας πραγματικής τελευταίας εξόδου.

4 χρόνια Κατοχής και αυτό που μένει τελικά από τους ήσυχους αυτόχειρες, από τους ήσυχους θανάτους, από τα ήσυχα λουκέτα, από τους ήσυχους λυγμούς, από τις ήσυχες καταθλίψεις, από την ήσυχη εθνική παράδοση άνευ όρων είναι ο ανυπόφορος θόρυβος που κάνει η κάλπικη φωνή σου πέφτοντας στους τενεκέδες του ξεπουλήματος.

 Simple Man

«Μανιφέστο» του Μπέρτολτ Μπρεχτ

Σε άλλες εποχές η πείνα βασάνιζε τον κόσμο, όταν οι σιτοβολώνες άδειαζαν.

Τώρα όμως, κι αυτό είναι αδιανόητο, πεινάμε όταν αυτοί παραείναι γεμάτοι…

Την ίδια στιγμή που κάπου το ύφασμα στοιβάζεται σε μπάλες, κάπου αλλού οι ξεπαγιασμένες ρακένδυτες οικογένειες, που έχουν πεταχτεί σε μια μέρα έξω από το νοικιασμένο σπίτι, διασχίζουν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα που πλέον είναι χωρίς κατοίκους.

Αχ, αυτός που δούλεψε τόσο ακούραστα, ξορκίζοντας την εκμετάλλευση, δε βρίσκει σήμερα κανέναν να τον εκμεταλλευτεί κι άλλο.

Αδιάκοπα διασχίζει την πόλη αναζητώντας εργασία.

Η γιγάνταια δομή της κοινωνίας που έχει οικοδομηθεί από πολλές γενιές βυθίζεται στη βαρβαρική προιστορική εποχή. Και γι’αυτό δεν ευθύνεται η έλλειψη.

Η υπερπληθώρα, το πάρα πολύ είναι αυτό που την κάνει να κλονίζεται.

Γιατί το σπίτι δεν είναι προορισμένο για κατοικία και το ύφασμα δεν είναι προορισμένο για ένδυση,

Ούτε το ψωμί είναι προορισμένο για φάγωμα. Όχι, πρέπει να αποφέρουν κέρδος…μόνο κέρδος

Τα εκατομμύρια εργατών όμως…τα στοιβάζει τώρα σε εργοστάσια κάτεργα για να τα πετάξει μετά ξανά έξω από τα κάτεργα στους παγωμένους δρόμους.

Αυτά τα εκατομμύρια εργατών συνειδητοποιούν την αλήθεια. Την ψιθυρίζουν έκπληκτοι μεταξύ τους…

Ο κόσμος της αστικής τάξης…είναι πολύς στενός για να περιλάβει τον πλούτο που έχει δημιουργήσει…

”Μανιφέστο”, Μπ. Μπρεχτ

πηγή:hitandrun

Την αλήθεια και ας πονάει

Του Κώστα Βαξεβάνη

Οι θεσμοί είναι τρόικα, το μνημόνιο μνημόνιο και η αγκινάρα αναμφίβολα αγκινάρα. Δεν έχουν νόημα οι όροι, αλλά έχει η ουσία. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μερικές μέρες μετά από μια δύσκολη μάχη στο δημοψήφισμα, που την έφερε στο απόγειο ίσως της λαϊκής αποδοχής παρά τις δύσκολες συνθήκες, αποδέχεται ένα πρόγραμμα που έχει όλα τα στοιχεία του μνημονίου.  Οι συγκρίσεις έχουν αρχίσει για το αν ένα μνημόνιο 8 δισ, είναι καλύτερο ή χειρότερο από ένα μνημόνιο 15 δις και όλα μαζί χειρότερα από τα μνημόνια των αλήστου μνήμης.

Ποιό είναι το νόημα, μετά από ένα τέτοιο δημοψήφισμα, να προχωρά ο Τσίπρας σε μια πρόταση συμφωνίας με τους δανειστές; (Εδώ πρέπει να σημειώσω τους φόβους μου για την πιθανότητα να μη δεχθούν ούτε αυτή την πρόταση οι δανειστές).

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή και χωρίς συναισθηματισμούς. Η μάχη του δημοψηφίσματος απέδειξε πως το διακύβευμα για τους δανειστές δεν είναι καμιά συμφωνία αλλά ο ίδιος ο Τσίπρας. Θέλουν να αποδυναμώσουν τον Τσίπρα, να τον ανατρέψουν σε μια νέου τύπου επιχείρηση Αλιέντε με τις τράπεζες στη θέση των τανκς και της αεροπορίας της Χιλής και να παραδειγματίσουν όποιον σκέπτεται να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο. Είτε αυτός είναι στην Ισπανία, είτε στην Πορτογαλία είτε σε άλλη περιοχή του ανήσυχου Νότου. Πέντε μέρες πριν το δημοψήφισμα, οι δανειστές έκλεισαν τις τράπεζες οδηγώντας τα πράγματα σε ανοιχτό εκβιασμό, ενώ οι ίδιοι οι ευρωπαϊκοί παράγοντες προχώρησαν σε ανοιχτές παρεμβάσεις υπέρ της “κατάργησης” του Τσίπρα.
Αν τελικώς τα πράγματα οδηγηθούν σε μη συμφωνία, τότε η Ελλάδα πρέπει να επιλέξει ένα άλλο δρόμο που δεν θα είναι ούτε εύκολος, ούτε σύντομος ακόμη και αν είναι σωτήριος. Πόσοι θα συνταχθούν σε αυτή την πορεία ακόμη και από αυτούς που πήραν την απόφαση να εξουσιοδοτήσουν τον Τσίπρα με το γνωστό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος;

Αν επιλεγεί ο δρόμος της συμφωνίας, τότε αυτός αναγκαστικά θα περάσει από τη στενωπό μιας Ευρώπης που οι δομές της είναι περισσότερο συνδεδεμένες με τις τράπεζες παρά με τους θεσμούς. Περισσότερο με τις ελίτ και τα λόμπι παρά με τη Δημοκρατία.
Η υλοποίηση οποιουδήποτε προγράμματος από τον Τσίπρα δεν μπορεί να συγκρίνεται με τα μνημόνια, όχι γιατί δεν είναι μνημόνιο αλλά γιατί ο διαχειριστής είναι διαφορετικός. Δηλαδή πρόθεσή του δεν είναι η ικανοποίηση των δανειστών χωρίς όρους, αλλά η δημιουργία των συσχετισμών εν καιρώ, προκειμένου να αλλάξουν τα πράγματα. Αυτό σίγουρα εμπεριέχει μια επικίνδυνη ισορροπία πάνω σε μια πραγματικότητα στην οποία ο Τσίπρας οφείλει να ισορροπεί άλλοτε ως μάγος των εσωκομματικών συσχετισμών και άλλοτε ως ακροβάτης του ψευδοευρωπαϊκού τοπίου χωρίς δίχτυ ασφαλείας.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει δύο επιλογές. Ή να παραιτηθεί δηλώνοντας πως σε αυτή την Ευρώπη υπάρχει ένα αδιέξοδο που δομήθηκε χρόνια και του οποίου δεν θέλει να είναι δομικό στοιχείο ή να μην τους κάνει την χάρη να πέσει όπως πολύ θα ήθελαν.
Αν το διακύβευμα λοιπόν είναι πραγματικά ο Τσίπρας, τότε τα σχέδια ανατρέπονται ίσως, αν δεν τους το προσφέρει. Σε μια τέτοια περίπτωση πρέπει να είναι ξεκάθαρος και ευθύς στον κόσμο που τον υποστήριξε στο δημοψήφισμα αναγνωρίζοντάς του τη στόφα και τη συμπεριφορά ενός άλλου ηγέτη.

Πρέπει να μην καταναλωθεί σε υποκριτικούς ευρωπαϊσμούς και να ομολογήσει και τους εκβιασμούς αλλά και τη φύση του μορφώματος που εμφανίζεται ως  ευρωπαϊκό αξίωμα. Δεν έχει νόημα να απολογείται όπως οι προηγούμενοι στην αναγκαιότητα του ευρώ ή την ευρωζώνη αλλά να εξηγήσει όλα τα δομικά λάθη που κρατάνε την Ελλάδα εγκλωβισμένη σε μια Ευρώπη δίχως μέλλον.

Στη συνέχεια πρέπει να εγγυηθεί στον κόσμο πως η αναγκαία επιλογή όποιου προγράμματος γίνεται προκειμένου να υπάρξει στο εσωτερικό της χώρας η μεγάλη ανατροπή. Πρέπει δηλαδή να προσφέρει ισχυρά ανταλλάγματα σε αυτούς που καλεί να προσφέρουν για μια ακόμη φορά. Αυτά τα κοινωνικά ισοδύναμα πρέπει να είναι η πλήρης αποκατάσταση της χώρας. Για να συναινέσουν οι πολίτες σε σκληρό πρόγραμμα, πρέπει να εφαρμόσει στο εσωτερικό της χώρας ένα πρόγραμμα που απελευθερώνει και αποκαθιστά την κοινωνία. Δηλαδή πρέπει να αναμορφώσει τους νόμους της χώρας όχι με βάση τις αριστερές προτιμήσεις και ευαισθησίες, αλλά με βάση την απαίτηση να πληρώσουν αυτοί που φταίνε. Δέχομαι να πληρώσω 100 ευρώ αν επιτέλους πληρώσουν όσοι διακινούν μαύρο χρήμα και χρήμα χωρίς φορολόγηση. Δέχομαι τη θυσία ενός χρόνου αν με πείσει πως οικοδομεί το μέλλον των παιδιών μου.

Αν εφαρμόσει Δικαιοσύνη, αν αναδημιουργήσει το κοινωνικό κράτος, αν δεν δείξει κανένα έλεος σε όσους κατάκλεψαν τη χώρα. Όσους μήνες κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμιά εξουσία πάνω στο παλιό σύστημα. Οι τράπεζες συνεχίζουν να αυθαιρετούν παρότι λειτουργούν με δημόσιο χρήμα, τα δικαστήρια να βγάζουν άδικες αποφάσεις, οι μεγάλοι να έχουν ασυλία και οι “παντός καιρού” να κάνουν δημόσιες σχέσεις με την κυβέρνηση όπως έκαναν με κάθε κυβέρνηση. Ακόμη και τα λεφτά των ΔΕΚΟ μοιράζονται με μορφή διαφήμισης στα συστημικά Μέσα Ενημέρωσης για να καταλήξουν ως όπλο ενάντια στην κυβέρνηση.

Αν ο Αλέξης  Τσίπρας προσφέρει στην κοινωνία τη μορφή και το όραμα μιας άλλης Ελλάδας, τότε αυτή η Ελλάδα μπορεί να κάνει μια θυσία για να κερδίσει. Αν σε αυτή την Ελλάδα απευθυνθεί με ειλικρίνεια τότε θα τον πιστώσει όχι με χρήμα αλλά με υπομονή για να καταφέρει όσα μπορεί να καταφέρει.

Δεν χρειάζονται δικαιολογίες για την υπαναχώρηση και την αλλαγή στάσης, παρά μόνο η αλήθεια. Και η αλήθεια είναι πως σε αυτή την Ευρώπη αν δεν επιλεγεί ο δρόμος της ρήξης, τότε χρειάζεται χρόνος για να αλλάξουν οι συσχετισμοί και να πάψει η Ελλάδα να είναι μόνη. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να εφαρμόσει κανένα πρόγραμμα, αν αυτό δεν συνοδευτεί με ένα δόγμα του σοκ απέναντι στους ολιγάρχες, τους μιντιάρχες τη διαφθορά. Κανένας δεν θα πιστώσει καμιά κυβέρνηση που θέλει απλώς να κερδίσει χρόνο για να συνεχίσει να κυβερνά. Ο Τσίπρας δεν είναι ούτε Σαμαράς ούτε Βενιζέλος, το καταλαβαίνουν όλοι αυτό. Το κακό όμως είναι πως πρέπει να αποδείξει ότι είναι αυτός από τον οποίο περιμένουν όλοι να δώσει λύση.

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν πρέπει να παραδώσει την εξουσία. Αλλά πρέπει να έχει καταλήξει τι ακριβώς θέλει να την κάνει.

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΟΧΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

 ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΟΧΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ
ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΑΘΛΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΕ ΨΕΥΤΟΔΙΛΛΗΜΑΤΑ  ΚΑΙ
Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ

Το σαρωτικό μήνυμα της 5^ης Ιούλη δεν ήταν σε καμία περίπτωση εντολή για ψήφιση νέου μνημονίου (βλ πεντακομματική ανακοίνωση), όπως ήδη σπεύδουν να το παρερμηνεύσουν σύσσωμα τα κόμματα της βουλής πλην ΚΚΕ και της ΧΑ, με τη σφραγίδα της εθελόδουλης ηγεσίας – όπως συνεχίζει να αποδεικνύεται ως τέτοια – της Κυβέρνησης. Δεν ήταν καν «νίκη» των πολιτικών κομμάτων και οργανώσεων που υποστήριξαν το «όχι» έτσι όπως τίθονταν στο ψευτοδίλημμα του δημοψηφίσματος, παίρνοντας μέρος στη μεγαλύτερη ίσως πολιτική απάτη στα χρονικά, το οποίο καταγγέλθηκε από το ΜΕ.Κ.Ε.Α. και την Περιεκτική Δημοκρατία, το ΚΚΕ και τα ΚΚΕ μλ και κάποιους αναρχικούς. Γι’ αυτό άλλωστε και οι συγκεντρώσεις του «όχι» που προηγήθηκαν της 5^ης Ιούλη ήταν σε μεγάλο βαθμό άνευ δυναμικότητας σε σχέση με τη μαζικότητα του πραγματικού ΟΧΙ που στρέφεται άμεσα κατά των μνημονίων, και εμμέσως κατά της ΕΕ, δηλαδή ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΨΕΥΤΟΔΙΛΛΗΜΑΤΟΣ για μνημόνιο των «θεσμών» ή κυβερνητικό μνημόνιο. Και το πραγματικό ΟΧΙ μπορούμε να πούμε ότι δεν περιορίζεται καν στα τυπικά αποτελέσματα του δημοψηφίσματος (το 61%), αφού η λαϊκή εντολή για τερματισμό των μνημονίων και των πολιτικών λιτότητας περιλαμβάνει σαφώς το άκυρο, κομμάτι της αποχής, για να μη πούμε ακόμα και μέρος του «ναι» που ψήφισαν και απελπισμένοι άνθρωποι τρομοκρατημένοι από τα διεθνή και ντόπια Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης χωρίς να συμφωνούν με τα μέτρα λιτότητας.

Το αβίαστο συμπέρασμα λοιπόν από το αποτέλεσμα είναι ένα ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΟΧΙ σε κάθε πολιτικό σχηματισμό, τόσο δηλαδή στα συστημικά κόμματα του «ναι» όσο και του «όχι», που επιχειρεί την εξαπάτηση και τη συνέχιση της εξάρτησης του λαού με ψευτο-αριστερό ή πατριωτικό μανδύα. Αντίστοιχα το καθολικό ΟΧΙ , έχοντας εξόφθαλμα ταξικά και υπέρ-κομματικά χαρακτηριστικά, στράφηκε επίσης ευθέως κατά της τρομοκράτησης των ΜΜΕ, αφού τα πιο φτωχά στρώματα αψήφησαν το κύμα τρομοκρατίας, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους όλους τους απατεώνες και προσκυνημένους, δημοσιογράφους, καναλάρχες, τα πολιτικά ζόμπι που ξεθάφτηκαν να υποστηρίξουν το μνημόνιο (από Μητσοτάκηδες μέχρι Σημίτιδες και παραπεταμένους ψευτοφιλόσοφους).

Ο αριστοτεχνικός εγκλωβισμός των λαϊκών στρωμάτων που επιχειρήθηκε με το στημένο δημοψήφισμα επιβεβαιώνεται και με τις τελευταίες εξελίξεις, όπου οι υποστηρικτές του «όχι» και του «ναι», συνεχίζοντας να διαστρεβλώνουν την λαϊκή επιθυμία και εντολή για άρση κάθε αντιλαϊκού μέτρου και ανυπακοής στην ΕΕ, μηνύματα που εν δυνάμει αποτελούν προϋποθέσεις για απεξάρτηση από αυτήν, πήραν άρον-άρον κοινή απόφαση για συνέχιση των διαπραγματεύσεων, δηλ. συμβιβασμού σε 3^ο μνημόνιο.

Η υποκρισία και το στημένο θέατρο «σύγκρουσης» μεταξύ κυβέρνησης και ΕΕ δίνει τάχιστα τη θέση του στους πραγματικούς σκοπούς της ΕΕ και της κυβέρνησης που δεν είναι άλλοι από το δέσιμο του Ελληνικού λαού στην εξαθλίωση μέσα από την, και θεσμική επιβεβαίωση – μνημόνιο 3 – της προτεκταριοποίησης της χώρας και την καθολική εξάρτησή της χωρίς ίχνος αυτοδιάθεσης — δηλ. εθνικής κυριαρχίας η οποία ορίζεται σήμερα και από τον βαθμό οικονομικής αυτοδυναμίας της. Το άτυπο «μέτωπο» του «ναι» και του «όχι» των ηγεσιών των πολιτικών κομμάτων, που πήρε τώρα και τυπική μορφή, παρέχει απλόχερα στους μηχανισμούς της ΕΕ τις προϋποθέσεις να συνεχίζουν να εκβιάζουν τον Ελληνικό λαό παρά το μήνυμα του πρόσφατου αποτελέσματος, με όλα τα σενάρια που ισχύουν αυτή τη στιγμή: α) ελεγχόμενη χρεοκοπία μέσα ή έξω από το ευρώ και φυσικά πάντα μέσα στην ΕΕ, β) υπογραφή όλων των σημείων από την κυβέρνηση με εφαρμογή του μνημονίου, γ) πιθανή ψευτο-υποχώρηση των δανειστών με υπογραφή του μνημονίου της κυβέρνησης που θα συνοδεύεται από ένα πιθανό κούρεμα.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η πλύση εγκεφάλου που έχει υποστεί ο λαός για την «καλή» ΕΕ και την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης μέσα στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης που μας ενσωματώνει η ΕΕ δεν ανατρέπεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Και αυτό είναι γεγονός αφού ο αποπροσανατολισμός είναι πολυδιάστατος, περικλείοντας κάθε πολιτικάντη αμοραλιστή με την γκρούπα του που υιοθετεί τη «χρεολογία» ως αιτία της προτεκταριοποίησης της χώρας και που αφήνει στο απυρόβλητο τις πραγματικές αιτίες: δηλαδή την ένταξή μας στην ΕΕ και αργότερα στην ΟΝΕ που κατέστρεψε την παραγωγική δομή της χώρας και οδήγησαν στην αναπτυξιακή φούσκα της «ισχυρής Ελλάδας» με τον εύκολο δανεισμό των ελίτ και των προνομιούχων στρωμάτων. Και τέτοιες γκρούπες συντηρούνται και προωθούνται τη κατάλληλη στιγμή για να παίξουν τον ρόλο τους, ως η «εναλλακτική» στην πλήρη ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ και της «Αριστεράς». Γι’ αυτό ακριβώς τα συνθήματά τους έχουν ως επίκεντρο την επιστροφή στη δραχμή και ως συνήθως κολλάνε και ένα «έξω από ΕΕ» για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια των υποστηρικτών τους. Και γι’ αυτό στερούνται προγραμμάτων με μεταβατικούς στόχους Αυτοδυναμίας, γιατί επί τοις ουσίας και παρά τις μεγαλοστομίες τους δεν έχουν στόχο την αποδέσμευση της χώρας από την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση (Ενδεικτικό μάλιστα ότι κάποια στελέχη τους λένε να βγούμε από την «ιμπεριαλιστική» ΕΕ, αλλά να μείνουμε στις ελεύθερες αγορές και τον ΠΟΕ!!).

Οι ρητορολογίες και τα τσιτάτα το πολύ πολύ να φτάσουν μέχρι το κάλαθο των αχρήστων όταν δεν υπάρχει συνεκτικό πρόγραμμα που να μπορεί να ακυρώσει τις πολιτικές λιτότητας και να υποστηρίξει τις πραγματικές διαθέσεις των λαϊκών στρωμάτων. Όπως άρκεσε ελάχιστο χρονικό διάστημα ώστε ο υπουργός, μάλιστα, «παραγωγικής ανασυγκρότησης» Λαφαζάνης, της …«Αριστερής Πλατφόρμας» του ΣΥΡΙΖΑ και υποστηρικτής της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα να διαβεβαιώνει φουριόζος στη Βουλή ότι «…δεν έχουμε επιλογή την έξοδο από το ευρώ…» μόλις τα αφεντικά τους στην ΕΕ άρχισαν να τους βάζουν στη θέση τους και τώρα τρέχουν να υπογράψουν με την υποστήριξη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ και κακό συναπάντημα, τον συμβιβασμό στην ΕΕ. Αντίστοιχα θα τρέχουν να υπογράψουν άλλοι πολιτικάντηδες της ίδιας συνομοταξίας που έχουν πάρει γραμμή πίσω από τους απαξιωμένους ψευτο αριστερο-πατριώτες. Υπάρχει βέβαια και το σενάριο «διάσπασης του Σύριζα» με πιθανή ηρωϊκή έξοδο των υποστηρικτών της δραχμής, που ωστόσο αποτελεί ένα ακόμη πολιτικάντικο παιχνίδι που δε ξεφεύγει από το γενικότερο πλαίσιο άρνησης για πολιτική απόφαση αγώνα για την εθνική κυριαρχία και κοινωνική απελευθέρωση του λαού.

Και αυτό γιατί μόνο ένα πρόγραμμα για την οικονομική αυτοδυναμία που αποτελεί προϋπόθεση και για την κοινωνική απελευθέρωση είναι ικανό να προστατέψει τα λαϊκά στρώματα από τον εκβιασμό της ΕΕ και των ελίτ, και να αντιμετωπίσει καίρια καταστάσεις όπως τις σημερινές με συγκεκριμένα μέτρα αυστηρού κοινωνικού ελέγχου της οικονομίας σε όλα τα επίπεδα (από τη ρευστότητα στην αγορά μέχρι την επιδότηση της εγχώριας παραγωγής προσηλωμένης σε δημιουργία εσωτερικής αγοράς) και με την αλλαγή στις γεωπολιτικές συμμαχίες σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο.

Τα μέτρα που πλέον αποτελούν μονόδρομο για την οικονομική αυτοδυναμία της χώρας και τον παραμερισμό κάθε «πέμπτης φάλαγγας» που επιστρατεύεται από την Υ/Ε για να προλάβει και να αποτρέψει κάθε προοπτική σχηματισμού Μετώπου περιλαμβάνουν:

α) Την άμεση και μονομερή έξοδο μας από την ΕΕ (και όχι μόνο από την Ευρωζώνη), η οποία αποτελεί την αναγκαία συνθήκη για την ανάκτηση της απαραίτητης οικονομικής κυριαρχίας.

β) Την ακύρωση όλων των δανειακών συμβάσεων, Μνημονίων και σχετικών Νόμων που υπέγραψαν οι κοινοβουλευτικές Χούντες μετά το 2010, με παράλληλη ολοκληρωτική στάση πληρωμών των τοκοχρεολυσίων (που σημαίνει μονομερή διαγραφή του χρέους), εφόσον πρωταρχικός στόχος σήμερα είναι να σταματήσουμε το ξεπούλημα του κοινωνικού μας πλούτου, με αφορμή το Χρέος (που δεν αναγνωρίζουμε, φυσικά, αφού δεν ρωτήθηκε ποτέ γι’ αυτό ο Λαός), στους ξένους τοκογλύφους, πράγμα που θα έκανε αδύνατη κάθε ιδέα οικονομικής αυτοδυναμίας στο ορατό μέλλον.

γ) Την αναγκαστική απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση κάθε κοινού αγαθού που έχει περιέλθει, μέσα από τη διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων, στην ιδιοκτησία των ξένων και ντόπιων ελίτ.

δ) Την άμεση κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και κυρίως της Τράπεζας της Ελλάδος που σήμερα είναι παράρτημα της ΕΚΤ, καθώς και των στρατηγικών κλάδων παραγωγής.

ε) Το κλείσιμο των τραπεζών και τη διατήρηση των ελέγχων του κεφαλαίου μέχρι την εισαγωγή της δραχμής. Στο μεσοδιάστημα θα μπορούσαν να κυκλοφορούν π.χ. «Ευρωδραχμές», δηλ. Ευρώ σφραγισμένα από την ΤτΕ σε αναλογία που θα ορίσει η Κυβέρνηση (που θα αποτελούσαν το μόνο νόμιμο μέσο ανταλλαγής, με αυστηρή πάταξη της μαύρης αγοράς και βαριές ποινές για τους μαυραγορίτες, όπως στην Κατοχή) , καθώς και τη λήψη μέτρων για την προστασία των λαϊκών εισοδημάτων και μικροκαταθέσεων.

στ) Την εξασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας με άμεση πολιτικο-στρατιωτική συμφωνία με την Ρωσία για την προστασία των συνόρων μας και με παράλληλη αίτηση ένταξης μας στην Ευρασιατική Ένωση, ώστε να μπορούμε να ανοίξουμε τις αγορές μας σε όλες αυτές τις χώρες (με βάση κοινωνικούς ελέγχους που θα επιλέγαμε) και συγχρόνως σε χώρες της Λατινικής Αμερικής κ.λπ. που επίσης μάχονται για την εθνική ανεξαρτησία τους, ενώ συγχρόνως θα μπορούσαμε ν’ αντιμετωπίσουμε πιθανό εμπάργκο από την «διεθνή κοινότητα», δηλαδή τα μέλη της Υ/Ε και τα προτεκτοράτα της. Το θέμα δηλ. δεν είναι να πάρουμε δάνεια από κανένα, αλλά να ξανακτίσουμε την παραγωγική δομή μας που κατέστρεψε το σημερινό άνοιγμα και απελευθέρωση των αγορών μας που μας επέβαλε η ΝΔΤ και η ΕΕ, ώστε μέσα από ένα μέσο-μακροπρόθεσμο πρόγραμμα οικονομικής αυτοδυναμίας (βλ. πρόγραμμα ΜΕΚΕΑ) να αποκτήσουμε υψηλό βαθμό οικονομικής αυτοδυναμίας και επομένως οικονομικής και εθνικής κυριαρχίας.

Όπως έχουμε διατυπώσει εδώ και πολύ καιρό, είναι ακόμα πιο επιτακτική τις στιγμές αυτές –και με δεδομένο το πραγματικό ΟΧΙ του λαού–, η σύμπτυξη Μετώπου για την Κοινωνική και Εθνική Απελευθέρωση της χώρας. Θεωρούμε χρέος κάθε λαϊκού αγωνιστή απ’ όποιο φάσμα της ιδεολογικής διαστρωμάτωσης και αν προέρχεται και καλούμε κάθε θύμα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης να αγωνιστεί τώρα για την αποτίναξη της οικονομικής κατοχής και ανατροπής της διαδικασίας νομιμοποίησης της χώρας ως αποικίας χρέους που δημιούργησε η ένταξή μας στην ΕΕ/ΟΝΕ.. Τα κοινά συμφέροντα της ντόπιας ελίτ και προνομιούχων στρωμάτων, με την ΕΕ και την Υ/Ε ανοίγουν νέους δρόμους και για την κοινωνική απελευθέρωση αφού το πρόγραμμα μιας λαϊκής κυβέρνησης που θα φέρει εις πέρας την παραπάνω εντολή έχει εξ αντικειμένου συγκεκριμένα χαρακτηριστικά καθολικής απεξάρτησης από την διεθνοποιημένη καπιταλιστική οικονομία της αγοράς. (κατάργηση της απελευθέρωσης των αγορών προϊόντων, κεφαλαίου, εργασίας και υπηρεσιών, εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, άγριο χαράτσι στα προνομιούχα στρώματα και τα παραρτήματα των πολυεθνικών για την χρηματοδότηση των κοινωνικών αγαθών – υγεία παιδεία, επιδόματα κλπ – και υποστήριξης της παραγωγικής ανασυγκρότησης.)

Έτσι η μορφή της «λαϊκής κυβέρνησης» με την παραπάνω εντολή θα αποτελούνταν από τα λαϊκά στρώματα που υφίστανται την σημερινή οικονομική βία – όλους δηλ. αυτούς που είπαν το πραγματικό ΟΧΙ της 5^ης Ιούλη -, δηλαδή τις κατά τόπους συνελεύσεις πολιτών και εργαζομένων, και αυτό αποτελεί και το πολιτικό υποκείμενο του Μετώπου αυτού.

Καλούμε τα λαϊκά στρώματα να οργανωθούν μέσα από κατά τόπους επιτροπές για ένα πανελλαδικό δίκτυο που θα αποτελέσει τη βάση και τη ραχοκοκαλιά του νέου πολιτικού υποκειμένου με πρόγραμμα για την οικονομική αυτοδυναμία της χώρας την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση του λαού. (βλ. πρόταση για ΜΕΚΕΑ και οργανωτικό)Δεν περιμένουμε τίποτα από τους απαξιωμένους αριστερο-δεξιο-πατριώτες και τα κόμματά τους. Περιμένουμε τα πάντα από τον ίδιο τον λαό.

ΜΕΤΩΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ (ME.K.E.A.)

ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ