Κοινή γνώμη και γερμανική επιθετικότητα

Και η οικονομική τρομοκρατία αρχίζει σταθερά να αποκτά χαρακτήρα αήθους πολέμου φθοράς. Χαρακτηριστικά είναι τα δημοσιεύματα για την άρση εμπιστοσύνης προς το Βαρουφάκη και η άφιξη Δραγασάκη στις Βρυξέλλες (που δεν έφυγε ποτέ από το γραφείο του στην Αθήνα). Στο ίδιο πνεύμα και το άρθρο της Καθημερινής «Πρώτες ελλείψεις σε εισαγόμενα προϊόντα και πρώτες ύλες» και ανάλογα ρεπορτάζ του ΣΚΑΪ.


Γράφει ο Δήμος Χλωπτσιούδης στο TVXS

Από την αρχή (ήδη από τις ευρωεκλογές) ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να διεθνοποιήσει το ελληνικό πρόβλημα και να ενημερώσει σχετικά την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Από την υποψηφιότητα του Αλέξη Τσίπρα για την ευρωπαϊκή προεδρία μέχρι τις συνεχείς συνεντεύξεις της κυβέρνησης σε διεθνή μέσα ενημέρωσης, στόχος είναι η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη.

Οι Ευρωπαίοι πολίτες φάνηκαν να συμπάσχουν με τους Έλληνες (όπως φάνηκε στις κινητοποιήσεις που έγιναν σε πολλές πρωτεύουσες) ή τουλάχιστον να μην συμμερίζονται τις αποφάσεις των κυβερνήσεών τους. Και φυσικά τούτο λειτουργεί σε ένα ελάχιστον επίπεδο (δίπλα σε όλα τα τοπικά μικρά ή μεγάλα κινήματα) κατά της λιτότητας.

Άλλωστε, μόνο υπό ένα τέτοιο πρίσμα μπορεί να ερμηνευτεί η πολωτική κι επιθετική στάση ευρωπαϊκών μίντια. Τα μέσα επικοινωνίας πάσχιζαν πριν ακόμα από τις εκλογές να σφίξουν μία θηλιά γύρω από την ελληνική κυβέρνηση, αλλά ταυτόχρονα να πείσουν την εθνική τους κοινή γνώμη για τον "κακό Τσίπρα" και τον "χειρότερο Βαρουφάκη". Τα γερμανικά μίντια φυσικά κατέχουν τα πρωτεία με την επιθετική τους στάση ακολουθώντας το παράδειγμα του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών.

Οι πρόσφατες επιθέσεις του Σόιμπλε στο Βαρουφάκη εντάσσεται μία συντονισμένη προσπάθεια της Γερμανίας να αποκαθηλώσει και τον λαλίστατο Έλληνα Υπουργό και την συμπάθεια των Ευρωπαίων προς τους Έλληνες. Και τούτο το διαπιστώνουμε από την επομένη κιόλας της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου, όταν ο Γερμανός Υπουργός αναρωτιόταν τάχα  στα μέσα ενημέρωσης «πώς θα δικαιολογήσει η ελληνική κυβέρνηση τις υποχωρήσεις της» (sic). Στο ίδιο πνεύμα και οι αήθεις κι ανοίκειες προχτεσινές επιθέσεις του όπως και οι έμμεσες επιθέσεις άλλων Υπουργών συντονισμένων στην ίδια πολιτική. Άλλωστε, η γερμανική κυβέρνηση στο πλαίσιο αποδόμησης της κυβέρνησης απαίτηση την αποπομπή του Βαρουφάκη και την αντικατάστασή του.

Και φυσικά συντονισμένα στην ίδια συχνότητα είναι και τα ελληνικά μίντια που αναπαράγουν τις ειδήσεις των γερμανικών φύλλων. Εξάλλου, ζούμε σε μία περίοδο οικονομικής τρομοκράτησης των πολιτών. Καθημερινά ελληνικά και διεθνή μέσα αναπαράγουν ειδήσεις περί ασφυξίας της Ελλάδας και μη αποπληρωμής των υποχρεώσεών της. Κι ενώ (με μεγάλες δυσκολίες φυσικά) επιτυγχάνεται η εμπρόθεσμη αποπληρωμή δόσεων, τελικά τούτη περνάει σε μία απλή αναφορά. Ομοίως φυσικά και η προσπάθεια να καλλιεργηθεί η αντίληψη στους πολίτες πως η νέα κυβέρνηση είναι ίδια με την προηγούμενη.

Χαρακτηριστικότερη ήταν η καταστροφολογική προσπάθεια αποδόμησης των ελληνικών προτάσεων στο eurogroup της Δευτέρας. Κι ενώ σύμφωνα με ελληνικά και διεθνή δημοσιεύματα όλα οδηγούσαν στην καταστροφή, τελικά αυτή δεν ήρθε ποτέ. Στο ίδιο πνεύμα εντάσσεται και η συνεχής προπαγάνδα περί χαμένου χρόνου και χαμένης εμπιστοσύνης που έκανε κακό στη χώρα. Ίσως είναι περιττό, αλλά ας θυμηθούμε ότι λίγοι πια έχουν εμπιστοσύνη στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Και φυσικά μία κυβέρνηση που επιζητά να αλλάξει - κατά απαίτηση των πολιτών της - μια σειρά δεσμεύσεων που κληρονόμησε, δεν θα είναι συμπαθής στους δανειστές της.

Και η οικονομική τρομοκρατία αρχίζει σταθερά να αποκτά χαρακτήρα αήθους πολέμου φθοράς. Χαρακτηριστικά είναι τα δημοσιεύματα για την άρση εμπιστοσύνης προς το Βαρουφάκη και η άφιξη Δραγασάκη στις Βρυξέλλες (που δεν έφυγε ποτέ από το γραφείο του στην Αθήνα). Στο ίδιο πνεύμα και το άρθρο της Καθημερινής «Πρώτες ελλείψεις σε εισαγόμενα προϊόντα και πρώτες ύλες» και ανάλογα ρεπορτάζ του ΣΚΑΪ.

Ας μην παραβλέπουμε ότι στη λογική της "αριστερής παρένθεσης" δεν είχε επενδύσει μόνο ο Σαμαράς. Η σύγκρουση και ο πνιγμός της ελληνικής κυβέρνησης ήταν πρωτίστως στόχος των ευρωπαϊκών ελίτ, λόγω ακριβώς των συμφερόντων που εξυπηρετούν και του παραδείγματος που θα αποτελέσει σε άλλες χώρες.

Η κυβέρνηση δέχεται έναν τριπλό πόλεμο. Στην εσωτερικό με τις προσπάθειες αποδόμησης της κυβέρνησης που έφτασε σε δημοφιλία βορειοκορεάτικα ποσοστά (sic) ακόμα με καταγγελίες περί δικτατορίας (Παπαδημητρίου) τύπου Τσάβες (λες και είχε δικτατορία η Βενεζουέλα)… ¨Ένα πόλεμο οικονομικό με θηλιές που σφίγγουν όλο και περισσότερο. Κι έναν πόλεμο εντυπώσεων στον οποίο πρόμαχος είναι ο Σόιμπλε.

Στόχος του είναι με σαφήνεια η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη και οι λαοί των PIGS, ειδικά εκείνοι που έχουν σε λίγο καιρό εκλογές. Η Γερμανία προχωρά σε επιδείξει πυγμής στην Ευρώπη ακόμα με την υιοθεσία μεθόδων άλλων εποχών. Θέλει όχι μόνο να αποδομήσει την προσοχή που τραβά ο Βαρουφάκης ούτε να τον καταστήσει απλά περίγελο, αλλά να τον εξευτελίσει και μαζί του τους Έλληνες όπως ήδη τοποθετηθεί κατά το παρελθόν. Αλλά πάντα έτσι μιλούσε για αντιπάλους του ο Σόιμπλε. Απλά στο παρελθόν επειδή εξυπηρετούνταν από τους Έλληνες πολιτικούς ήταν ηπιότερος στις εκφράσεις του

* Ο Δήμος Χλωπτσιούδης είναι φιλόλογος, συγγραφέας και αρθρογράφος

anemosantistasis

Ο νέος Ελληνο-γερμανικός πόλεμος: Τί ζητά ο χερ Σόιμπλε;

Νικόλ Λειβαδάρη


Ο Σόιμπλε στέλνει τελεσίγραφα για τη λειτουργία της… δημοκρατίας, το Spiegel καλεί διδάκτορα ψυχοπαθολογίας για να «αναλύσει Τσίπρα και Βαρουφάκη» και η Ελλάδα απαντά ανοίγοντας θέμα δημεύσεων των γερμανικών περιουσιακών στοιχείων.


Θα μπορούσε να είναι κι ο νέος.. ελληνο-γερμανικός πόλεμος, εάν δεν ήταν απλώς η επιτακτική ανάγκη αμφότερων των μονομάχων να επιδείξουν το τρόπαιο του νικητή στην εσωτερική τους πολιτική αρένα. Η μάχη του «έντιμου συμβιβασμού» στην Ευρώπη δεν έχει ακόμη τελειώσει, το ηθικό δίκαιο της Ελλάδας μπορεί να είναι προφανές - εξίσου προφανές όμως είναι και το γερμανικό δίκαιο της πυγμής. Κι όσο κι αν το έως τώρα σκορ δεν είναι «win-win», o χερ Σόιμπλε απέχει ακόμη αρκετά από το να διακηρύξει την ολοκληρωτική και, κυρίως, ταπεινωτική για τον αντίπαλο νίκη.


Ως εκ τούτου ο «πόλεμος» κρίνεται αναγκαίος – ίσως, δε, ακόμη πιο αναγκαίος για τον γερμανό υπουργό Οικονομικών απ’ ό,τι για τον έλληνα ομόλογό του.


Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε χρειάζεται επειγόντως έναν «πόλεμο» με την Αθήνα για να δείξει στους αντάρτες Χριστιανοδημοκράτες και τους εξεγερθέντες Χριστιανοκοινωνιστές της γερμανικής κυβέρνησης ότι δεν «χαρίζεται» στους άσωτους του Νότου. Τον χρειάζεται ακόμη για να ανακόψει το όποιο ρεύμα των «Εναλλακτικών» ευρωσκεπτικιστών του Grexit και των ακροδεξιών του Pediga. Για να παραμείνει το υπερ-δεξιό ανάχωμα και αντίβαρο της κυβέρνησης Μέρκελ σε μια γερμανική κοινωνία που διολισθαίνει ραγδαία και απρόβλεπτα σε δρόμους φοβικότητας.


Ο Σόιμπλε χρειάζεται τον «πόλεμο» με τους… Τσίπρες και τους Βαρουφάκηδες για να δείξει στην άλλη Ευρώπη ποιος ήταν και ποιος παραμένει ο κυρίαρχος του παιχνιδιού: Εάν ο Γιούνκερ, ο Ολάντ και ο Σαπέν θέλουν να δείξουν συμπάθεια στην Ελλάδα, μπορούν απλά να λένε με… γαλλικό μπρίο ότι «η τρόικα έγινε… τρίο». Δεν μπορούν όμως να αιτούνται τίποτα περισσότερο από μια διετή, π.χ., παράταση στο χρονοδιάγραμμα μείωσης του γαλλικού ελλείμματος. Μόνον η Γερμανία του κ. Σόιμπλε μπορεί να παραβιάζει συστηματικά και κατά το δοκούν τους κανόνες της Ε.Ε. χωρίς να ανοίγει μύτη. Όπως, για παράδειγμα, να υπερβαίνει επί πέντε συναπτά έτη το ανώτατο επιτρεπτό όριο για το εμπορικό πλεόνασμα χωρίς να υφίσταται καμία κύρωση. Κι ας είναι αυτό το πλεόνασμα, μια από τις βασικές πηγές των ελλειμμάτων του Νότου.


Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έχει ανάγκη τον «πόλεμο» με την Αθήνα γιατί, πλην των άλλων, είναι βαθιά Γερμανός κι ακόμη πιο βαθιά εγωιστής. Ο Γιάνης Βαρουφάκης έχει την… εμμονική συνήθεια να εξηγεί ανά τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου – καθόλου φειδωλά, ομολογουμένως –πώς και γιατί το γερμανικό μοντέλο «θεραπείας» της κρίσης ήταν, από αρχής μέχρι τέλους, λάθος. Αυτό δεν μπορεί να του το συγχωρήσει ο αρχιτέκτονας του ευρωπαϊκός δόγματος της λιτότητας.


Ο κ. Σόιμπλε θέλει επίσης αυτόν τον «πόλεμο» γιατί – παρά τους αστικούς μύθους - δεν είναι ο ορισμός του… nobile. Όταν κάποτε είπε στον Τίμοθι Γκάιτνερ «να κοιτάει τη δουλειά του και το χάλι της Αμερικής», το ελάχιστο που μπορεί να πει στον Γιάνη Βαρουφάκη είναι ότι αντιμετωπίζει με «ανόητα αφελή τρόπο» τα media.


Το εάν αυτό το «πολεμικό» χαρτί θα του βγει θα το κρίνει το εγγύς μέλλον. Καθώς επίσης και το πραγματικό βεληνεκές των ρηματικών διακοινώσεων της Αθήνας…

tvxs

Σύγκρουση Αρβανίτη, Βαξεβάνη με Θεοδωράκη και Ποτάμι...

...για τους μισθούς στην ΕΡΤ...


Έντονες αντιδράσεις προκάλεσε ανακοίνωση του Ποταμιού που άφηνε αιχμές για τους Κ. Αρβανίτη και Κ. Βαξεβάνη σχετικά με το...
κόστος και τις σπατάλες στην ΕΡΤ πριν το "μαύρο" της κυβέρνησης Σαμαρά - Σε υψηλούς τόνους οι απαντήσεις των δύο δημοσιογράφων προς τον Σταύρο Θεοδωράκη και το κόμμα του

Η προκλητική ανακοίνωση του Ποταμιού, που πυροδότησε την κόντρα ανέφερε τα εξής:

"«Από τον ΣΥΡΙΖΑ αναρωτήθηκαν αν το Ποτάμι γνωρίζει τις σπατάλες, που έγιναν στην ΕΡΤ. Και βέβαια τις γνωρίζουμε και έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις ώστε να μην επαναληφθούν. Αλλά πριν ο ΣΥΡΙΖΑ απευθυνθεί στο Ποτάμι για να μάθει για τις σπατάλες, θα μπορούσε να ρωτήσει κάποια από τα στελέχη του, που σήμερα δραστηριοποιούνται στα κομματικά ΜΜΕ αλλά την περασμένη δεκαετία δούλευαν στην ΕΡΤ ΑΕ. Ας ξεκινήσει από τον Κώστα Αρβανίτη και τον Κώστα Βαξεβάνη, οι οποίοι όπως ήδη έχουν ενημερώσει τους εργαζόμενους στο «Κόκκινο», ετοιμάζονται να διαδραματίσουν σοβαρό ρόλο στην καινούργια ΕΡΤ. Αν δεν βρουν άκρη με τα δύο αυτά συγκεκριμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, εμείς είμαστε στην διάθεσή τους και για να τους υποδείξουμε και άλλα στελέχη τους, που πρωταγωνιστούν σήμερα στην επικοινωνιακή στρατηγική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και είχαν για χρόνια προσφέρει τις υπηρεσίες τους στην ΕΡΤ ΑΕ. 

Κατά τα λοιπά περιμένουμε από τον ΣΥΡΙΖΑ και μια ουσιαστική απάντηση στην κριτική που κάναμε στο νομοσχέδιο», έγραφε η ανακοίνωση του Ποταμιού.

Κ. Αρβανίτης: Η σημερινή προσπάθεια του επικοινωνιακού επιτελείου του «Ποταμιού» έχει βασικό στόχο να παρουσιάσει ότι όλοι είμαστε ίδιοι ή σχεδόν ίδιοι

Άμεση ήταν η απάντηση του διευθυντή του "105,5, Στο Κόκκινο", Κ. Αρβανίτη, ο οποίος σε ανακοίνωση του ανέφερε:

"H σημερινή ανακοίνωση του Ποταμιού που αφορά στις αμοιβές αλλά και στα εσωτερικά του ραδιοφωνικού σταθμού "Στο Κόκκινο", έχει μέγιστο ενδιαφέρον σε ότι αφορά στην εγκυρότητα της πληροφόρησης. Θα βοηθήσουμε λοιπόν στο ρεπορτάζ δίνοντας τις αμοιβές τόσο τις δικές μου στην διαδρομή στην ΕΡΤ, όσο και του ηγέτη του κόμματος κυρίου Σταύρου Θεοδωράκη. Την εποχή που ο κος Θεοδωράκης ήταν στην ΝΕΤ ελάμβανε 23.490 μικτά για μία εκπομπή ωριαία, ενώ εγώ ελάμβανα 4226 μικτά περίπου 2.600 καθαρά για καθημερινή τετράωρη εκπομπή και καθημερινή εκπομπή στο ραδιόφωνο.

Πόσο μάλλον την περίοδο της πρωινής ενημέρωσης 2012 - 2013, όταν οι καθαρές αποδοχές μου από την ΕΡΤ, δεν ξεπέρασαν τα 1500,  όπως και των άλλων συναδέλφων με βάση την ΣΣΕ.

Η σημερινή προσπάθεια του επικοινωνιακού επιτελείου του «Ποταμιού» έχει βασικό στόχο να παρουσιάσει ότι όλοι είμαστε ίδιοι ή σχεδόν ίδιοι. 

Να απαξιώσει την προσπάθεια για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ .

Σας επισυνάπτω τις λίστες αμοιβών την εποχή που ο κύριος Θεοδωράκης ήταν πρωταγωνιστής στην ΝΕΤ, καθώς και την τελευταία σύμβαση μου στην  ΕΡΤ .

Σε ότι αφορά στο Κόκκινο έχω δηλώσει ότι είμαι και παραμένω  στο ραδιόφωνο που με τόσο κόπο χτίζουμε καθημερινά μαζί με τους συναδέλφους μου, τόσο πολιτικά όσο και δημοσιογραφικά ο κος Θεοδωράκης πλέει στην θολή μετριότητα του ποταμιού του.



Αγαπητέ Σταύρο, ποτέ δεν ήσουν καλός δημοσιογράφος και έτσι δεν μου κάνουν εντύπωση οι ανακρίβειες

Σε έντονο ύφος ήταν και η απάντηση του Κ. Βαξεβάνη στις "ποταμίσιες" ανακρίβειες:

Αγαπητέ Σταύρο

Ποτέ δεν ήσουν καλός δημοσιογράφος και έτσι δεν μου κάνει εντύπωση που σε μια ανακοίνωση μερικών σειρών έχεις τόσες ανακρίβειες για γνωστά και εμφανή γεγονότα. Έτσι λοιπόν κατανοώ το έλλειμα και απλώς σημειώνω:

1.Δεν είμαι και δεν ήμουν στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ήμουν κανενός κόμματος αν και είμαι και δηλώνω Αριστερός. Αλλά πάνω απ όλα είμαι δημοσιογράφος.Δηλαδή η πολιτική μου άποψη δεν με εμποδίζει να ασκώ τη δημοσιογραφία ανεξάρτητα και μαχητικά. Όσο και να ψάξεις δεν θα βρεις φωτογραφία μου, όπως δικιές σου, ούτε με το Σημίτη, ούτε με το Γιάννο,ούτε με τον Άκη, ούτε με την οικογένεια Παπανδρέου.Όχι γιατί δεν θα μπορούσα να έχω τέτοιες φωτογραφίες ως δημοσιογράφος, αλλά γιατί η αντίληψή  μου δεν μου επέτρεπε να ακίζομαι ναρκισσιστικά με την εξουσία.Αντιθέτως έχω πολλές από πολέμους και αρκετές με χειροπέδες που μου φόρεσαν γιατί  υπερασπίστηκα τη δημοσιογραφία. Εν ολίγοις είμαι δημοσιογράφος και όχι κονφερανσιέ. Είμαι Αριστερός αλλά όχι δημοσιοσχεσίτης της εξουσίας.

2.Δεν εργάζομαι στο “Κόκκινο”, άρα μάλλον είναι δύσκολο να με άκουσε κάποιος στο “Κόκκινο” να λέω πως θα πάω στην ΕΡΤ.

3. Δεν θα  πάω στην ΕΡΤ και ούτε μου πρότεινε κάποιος να πάω. Αντιθέτως βρίσκομαι στα πρόθυρα συμφωνίας με ιδιωτικό κανάλι.

Αν παρ όλα αυτά ρωτηθώ από κάποιον για το κόστος και τις σπατάλες στην ΕΡΤ, εκεί μπορώ να πω πολλά. Μπορώ να αντιπαραθέσω δηλαδή στοιχεία και να ρωτήσω πώς μια εκπομπή έρευνας όπως “το Κουτί της Πανδώρας”, με 20 εργαζόμενους που γύριζε όλο τον κόσμο στοίχιζε 18.000 ευρώ (με δημοσιευμένα στοιχεία Σταύρο μου στο ΔΙΑΥΓΕΙΑ) ενώ μια εκπομπή σου που γυριζόταν σε ένα στούντιο και στην οποία πρόσφερε όλα τα μέσα Παραγωγής η ΕΡΤ ενώ εσύ είχες 4-5 δημοσιογράφους στοίχιζε 20.000 ευρώ κάθε βράδυ. Είναι σωστό το νούμερο Σταύρο μου που γράφουν;Γιατί δεν υπάρχουν δημοσιευμένα στοιχεία; Μήπως τα έχεις; Πόσο κόστιζε δηλαδή μια συνέντευξη σαν αυτή που βρήκα στο youtube, όπου λιβανίζεις τον Παπαδήμο;

Επίσης να σου πω Σταύρο μου πως δεν είναι ντροπή να έχουν δουλέψει άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ στην ΕΡΤ. Ντροπή είναι να σου αποδίδουν πως ως δημοσιογράφος υπηρέτησες περισσότερο τα αφεντικά και λιγότερο τη δημοσιογραφία. Ντροπή είναι επίσης όταν επιλέγεις την πολιτική, να κάνεις τρεις στις τρεις ερωτήσεις στη Βουλή που σχετίζονται με τον Μπόμπολα

ΥΓ. Αν Σταύρο δεν έχεις γράψει εσύ την ανακοίνωση σου ζητώ συγνώμη. Με μπέρδεψε η επιφανειακή προσέγγιση και η επιπόλαιη δημοσιογραφία που αποπνέει.

Στοίχιζε αυτή η εκπομπή Σταύρο 20.000 ευρώ;"...
left.gr

Die Welt: Η τρόικα κατέστρεψε συστηματικά τον ελληνικό λαό...

Στο πρώτο δημόσιο γερμανικό κανάλι ARD μεταδόθηκε χθες βράδυ ένα ντοκιμαντέρ με τον τίτλο "Τα ίχνη της τρόικας – Ισχύς χωρίς έλεγχο". Το μήνυμα ήταν...ότι το 2010 οι χώρες του ευρώ δεν άφησαν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει για να προστατεύσουν τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζας, που ως κύριοι δανειστές θα έχαναν γύρω στα 40 δισεκ. ευρώ.

Σύμφωνα με την εφημερίδα die Welt, όλα αυτά τα χρόνια γραφειοκράτες της τρόικας κηδεμόνευσαν τον ελληνικό λαό, τον κατέστρεψαν συστηματικά, του έκοψαν από τον ομφάλιο λώρο από την υγειονομική περίθαλψη, με μια λέξη, τον ατίμωσαν. Ήταν, όπως είπε ο Βαρουφάκης στο ίδιο ντοκιμαντέρ, ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Ο σχολιαστής της die Welt αποδίδει μονομέρεια στους δημιουργούς του.

«Την ιστορία γράφουν πάντα οι νικητές, είχε πει ο Βάλτερ Μπένιαμιν, αλλά έχει περάσει πολύ καιρός από τότε. Εκτός αυτού, τότε δεν γνώριζε τη γερμανική δημόσια τηλεόραση. Χθες το βράδυ όμως έτριβε τα μάτια του από την έκπληξη. Διότι, επρόκειτο ακριβώς για το αντίθετο σε ό,τι αφορά τη διάσωση της Ελλάδας. Επρόκειτο για την καταγραφή της ιστορίας αποκλειστικά και μόνο από μέσα από τη αφήγηση των ηττημένων»...
Πηγή: DW

nonews-news

Ο "ανυποχώρητος" Σόιμπλε

Ο Σόιμπλε δεν συμπεριφέρεται ως υπουργός ευρωπαϊκής χώρας, αλλά με αλαζονεία που προσιδιάζει σε επικυρίαρχο.

Ο Σόιμπλε είναι ο βασικός...
εκφραστής της πολιτικής της σκληρής λιτότητας. Η πολιτική αυτή απέτυχε παταγωδώς ως προς τους στόχους που έθεσε. Το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξήθηκε αντί να μειωθεί, ενώ σε ορισμένες χώρες, όπως η Ελλάδα, αυξήθηκε δραματικά η ανεργία και βυθίστηκαν οι αποδοχές και τα κοινωνικά δικαιώματα. Αν αυτός ήταν ο πραγματικός στόχος του Σόιμπλε, ας βγει να τον υποστηρίξει ευθαρσώς, διαφορετικά κρείττον το σιγάν.

Τα ελλείμματα και το χρέος αντιμετωπίζονται μόνο με ανάπτυξη, ενώ ο δρόμος που ακολουθεί η Ευρωζώνη, με ευθύνη του Σόιμπλε και της Ευρωδεξιάς, είναι καταστροφικός. Ο άκαμπτος προτεσταντισμός είναι λανθασμένος και επειδή υποβαθμίζει ή αγνοεί τις γεωπολιτικές ιδιαιτερότητες και τις πολύπλοκες περιφερειακές ισορροπίες.

Οι δηλώσεις Σόιμπλε κατά Βαρουφάκη δεν συνάδουν με τη θεσμική του θέση και τις αξίες μιας ενωμένης και δημοκρατικής Ευρώπης. Παραπέμπουν σε λογικές ισχύος και κυριαρχίας, τις οποίες δεν μπορούν να αποδεχθούν οι λαοί όταν εμπνέονται από τις αξίες του Διαφωτισμού και τις δημοκρατικές αρχές που κληροδότησε στην ανθρωπότητα η Γαλλική Επανάσταση.

Ο Σόιμπλε πιέζει γιατί ενδιαφέρεται για τα ασημικά της χώρας μας. Η ελληνική κυβέρνηση όμως έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να πουλήσει τα ασημικά, και μάλιστα με ευτελές τίμημα, ενώ έχει δηλώσει ότι συζητάει συμπράξεις με αμοιβαίο όφελος. Είναι απορίας άξιο ποιο είδος ανταγωνισμού ενισχύει η μεταβίβαση 14 αεροδρομίων της χώρας σε ένα σχήμα γερμανικών συμφερόντων. Κατανοεί κανείς το μεγάλο ενδιαφέρον του Βερολίνου για το θέμα, θα ήταν όμως φρόνιμο να επενεξετάσει τη στάση του και να αναζητήσει λύσεις με όρους αμοιβαιότητας.

Ο Σόιμπλε δεν συμπεριφέρεται ως υπουργός ευρωπαϊκής χώρας, αλλά με αλαζονεία που προσιδάζει σε επικυρίαρχο. Τέτοιος ρόλος όμως δεν του έχει αναγνωριστεί ούτε προκειται να του αναγνωριστεί από την ελληνική κυβέρνηση. Θα ήταν σώφρον να μην του αναγνωρίζεται και από τη γερμανική πλευρά, αλλά αυτό ας το σκεφτούν καλύτερα στη χώρα του Καντ. Η Ιστορία διδάσκει ότι, αν ο ηγεμόνας δεν διαθέτει σοφία, τόσο το χειρότερο για τον ίδιον.

Επειδή όλα αυτά τα γνωρίζει ο έμπειρος Σόιμπλε, παρά την ακαμψία που τον διακρίνει, είναι πολύ πιθανό οι σκληρές δηλώσεις του για τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών να γίνονται και για εσωτερική κατανάλωση στη Γερμανία. Την ώρα που "ποιεί την νήσσαν", επί το λαϊκότερον κάνει την πάπια, για τη διετή παράταση που δόθηκε στη Γαλλία για τη μείωση του ελλείμματος και για να μην εμφανιστεί ότι υποχωρεί στο Παρίσι, το παίζει ανυποχώρητος έναντι της Ελλαδας για να στρέψει αλλού τη συζήτηση...
avgi.gr

Ινστιτούτο Miesens

  Μετά την σφοδρή αντίδραση του βοθρο-Πόταμου στο να απαιτήσουμε της γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις, με το σκεπτικό ότι αφού χρωστάμε πώς μπορούμε να απαιτούμε αυτά που μας χρωστούν (!!),
     ..και μετά την ακόμη σφοδρότερη αντίδρασή του, στην πιθανή επανενεργοποίηση της ΜΟΜΑ, διότι τα αφεντικά του, εθνικοί εργολάβοι και μηντιάρχες θα χάσουν την αγελάδα που βύζαιναν τόσα χρόνια,

     ..εμφανίστηκε μία ακόμη αντίδραση-αντίσταση (!), αυτή την φορά  στην αποκοτιά της  κυβέρνησης να απαιτήσει τις τελεσίδικα  δεδικασμένες και ορισμένες σε 28 εκατομμύρια ευρώ αποζημιώσεις για τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας στο Δίστομο.
     Για να δοθούν οι αποζημιώσεις αυτές ίσως χρειαστεί να γίνει δήμευση περιουσίας του γερμανικού δημοσίου εντός της Ελλάδας, που θα έχει ως αποτέλεσμα ακόμα και την κατάσχεση του κτιρίου όπου στεγάζεται το Ινστιτούτο Γκαίτε!

     Και βέβαια ο πρώτος και καλύτερος αντιδρών είναι ποιός άλλος απ' το χαϊδεμένο, και καλολαδωμένο παιδί της Miesens, της εκλεκτής οικογενείας των Μιζοτακαίων!
     Το ανεπάγγελτο και άχρηστο αυτό καλόπαιδο ( το ''α'' με ωμέγα) που διασκέδαζε ως υπουργός απολύοντας εργαζόμενους, άστραψε και βρόντηξε: ''είναι φίλοι μας οι Γερμανοί''!
     Αθάνατε και αγαπητέ Δήμε Σταρένιο, κινηματογραφικέ δωσίλογε, να ήξερες μόνον πόσους πραγματικούς δωσίλογους μιμητές σου έχεις!

     Όλοι τρόφιμοι και σπουδάσαντες στο  Ινστιτούτο Miesens, καθώς και στα άλλα παρόμοια γερμανικά ''ινστιτούτα'', που με πλήρη στήριξη των γερμανικών κυβερνήσεων,
     ..επιτελούσαν για δεκαετίες το θεάρεστο έργο του λαδώματος του ελληνικού πολιτικού συστήματος ώστε να δουλεύει καλύτερα,
     ..προς όφελος βεβαίως των συγκεκριμένων ''ινστιτούτων'', και της γερμανικής οικονομίας γενικότερα!
     Συγχρόνως δε πετύχαιναν και το δίπλωμα των ''ελλήνων'' πολιτικών σε μιά κόλλα χαρτί, πράγμα διαχρονικά χρήσιμο για την γερμανική πολιτική γενικότατα!

     Πώς να απορεί λοιπόν κανείς για την παράκρουση του χερ-Παλιάνθρωπου, που όσα κλουβιά με πολιτικούς είχε τώρα αποδεικνύονται άχρηστα,
     ..αφού τα μέλη της καινούργιας κυβέρνησης είναι ''αμόρφωτα'' σε παρόμοια ''ινστιτούτα'';
     Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα των ''εταίρων'' και δανειστών-τοκογλύφων: δεν έχουν ράμματα για την γούνα της νέας κυβέρνησης, και πρέπει να της προκαλέσουν φθορά και πτώση για να ξανάρθουν (νομίζουν) οι προηγούμενοι, οι καλολαδωμένοι.

     Γι αυτό ας βλέπουμε λίγο πιό μακριά απ' την στημένη προπαγάνδα των ''είναι φίλοι μας οι Γερμανοί'' καναλιών!
     Οι μόνοι φίλοι μας είμαστε εμείς,
     ..και όσοι κάνουν το γερμανικό Δ' Ράϊχ να βγαίνει απ' τα ρούχα του!
     Αυτό είναι το μόνο και ασφαλές κριτήριο!..
 http://mandatoforos.blogspot.gr

Η Ελλάδα αντεπιτίθεται

Βέβαια, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως η χώρα μας συνεχίζει να έχει πολλούς πολιτικούς, δημοσιογράφους και «πνευματικούς ανθρώπους», οι οποίοι ελέγχονται από την γερμανική κυβέρνηση.

Γράφει ο πιτσιρίκος

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε χτες στη Βουλή την απόφαση της κυβέρνησης για στήριξη της επιτροπής διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών και του αναγκαστικού κατοχικού δανείου. Παράλληλα, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Νίκος Παρασκευόπουλος, δηλώνει πως είναι έτοιμος να υπογράψει την αναγκαστική εκτέλεση της απόφασης του Αρείου Πάγου του 2000 για την αποζημίωση των συγγενών των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας στο Δίστομο. Κάτι έχει αλλάξει στην Ελλάδα. Και θα πρέπει να το αντιληφθούν όλοι.

Με την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να διεκδικήσει η Ελλάδα τις γερμανικές αποζημιώσεις, είναι η πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια που η γερμανική κυβέρνηση περνάει σε θέση άμυνας απέναντι στην Ελλάδα.

Το παιχνίδι λέγεται «πολιτική» και επιτέλους πρέπει αυτό το παιχνίδι να το παίξει και η Ελλάδα.

Αλήθεια, γιατί έπρεπε να φτάσουμε στο 2015 -εβδομήντα χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου-, για να βρεθεί μια ελληνική κυβέρνηση που θα διεκδικήσει τις γερμανικές αποζημιώσεις;

Γιατί επί 70 χρόνια δεν βρέθηκε μια ελληνική κυβέρνηση να διεκδικήσει αυτό που δικαιούται η χώρα μας, μετά την κατοχή της και την καταστροφή της από την Γερμανία, με αποτέλεσμα τον θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων;

Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα έχει δυο σκέλη:

1. Η Ελλάδα διεκδικεί σήμερα για πρώτη φορά τις γερμανικές αποζημιώσεις, γιατί πρώτη φορά έχει μια κυβέρνηση που οι Γερμανοί δεν την έχουν στο χέρι.

2. Το δράμα της νεότερης Ελλάδας ήταν όλοι αυτοί οι πολιτικοί που ήταν ξεπουλημένοι και όλες αυτές οι κυβερνήσεις που ήταν ξεπουλημένες.

Η γερμανική κυβέρνηση έκανε ένα πολύ μεγάλο λάθος: πίεσε την Ελλάδα πάρα πολύ, αναγκάζοντας ουσιαστικά τους Έλληνες να στείλουν στην αντιπολίτευση τα κόμματα και τους πολιτικούς που έλεγχε η Γερμανία.

Εκεί η γερμανική κυβέρνηση έχασε το παιχνίδι.

Η πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης έκανε κυβέρνηση στην Ελλάδα τον ΣΥΡΙΖΑ. Έκαναν τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση, χωρίς πρώτα να τον έχουν στο χέρι, χωρίς να μπορούν να τον εκβιάσουν, όπως έκαναν με τις προηγούμενες κυβερνήσεις.

Στη συνέχεια, η γερμανική κυβέρνηση πίεσε αφόρητα την νέα ελληνική κυβέρνηση, ξεχνώντας πως δεν την έχει στο χέρι -όπως τις προηγούμενες- και πως αυτή η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να αντεπιτεθεί και να διεκδικήσει από την Γερμανία.

Το σχέδιο της γερμανικής κυβέρνησης, του ελληνικού πολιτικού κατεστημένου και των Ελλήνων ολιγαρχών ήταν να προκαλέσουν ασφυξία στη νέα ελληνική κυβέρνηση και να την ανατρέψουν ή να την καπελώσουν.

Τους διέφυγε πως αυτή η κυβέρνηση -η οποία δεν έχει λερωμένο «ποινικό μητρώο»- θα μπορούσε να αντιδράσει. Όπως και κάνει τώρα.

Το παιχνίδι αλλάζει.

Η Γερμανία δεν έχει πια το πάνω χέρι.

Τώρα είναι η Γερμανία που θα πρέπει να απολογηθεί και να πληρώσει.

Τώρα είναι η Γερμανία που βλέπει την Ελλάδα να της βάζει ένα …Μνημόνιο.

Ήταν τόσο απλό. Αλλά οι Έλληνες επέμεναν για δεκαετίες σε ξεπουλημένους πολιτικούς και κυβερνήσεις, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να χρεοκοπήσει.

Ίσως τώρα όλοι να καταλάβουν γιατί ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ να συγκυβερνήσει με τους Ανεξάρτητους Έλληνες και όχι με τα Ποτάμια.

Μπορείς να κάνεις εξωτερική πολιτική, να αντισταθείς και να διεκδικήσεις τις γερμανικές αποζημιώσεις συγκυβερνώντας με ένα πατριωτικό και πολυσυλλεκτικό κόμμα -όπως είναι οι Ανεξάρτητοι Έλληνες-, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει με τους σφουγγοκωλάριους των ολιγαρχών που κάνουν άψογα επί χρόνια τις δουλίτσες τους με τις γερμανικές κυβερνήσεις και τις γερμανικές πολυεθνικές.

Αυτός είναι ο λόγος που έγραψα πάρα πολλές φορές πως ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συγκυβερνήσει με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, και πως η νέα ελληνική κυβέρνηση πρέπει να ενώνει τους Έλληνες και να σπάει το βλακώδες φράγμα Αριστεράς-Δεξιάς, που οδήγησε την χώρα στην καταστροφή.

Η διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων είναι, παράλληλα, και μια τεράστια σφαλιάρα στη Χρυσή Αυγή και τους «θαυμαστές» της. Τους ξεβρακώνει.

Βέβαια, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως η χώρα μας συνεχίζει να έχει πολλούς πολιτικούς, δημοσιογράφους και «πνευματικούς ανθρώπους», οι οποίοι ελέγχονται από την γερμανική κυβέρνηση.

Ξέρετε, οι πρεσβείες στη χώρα μας πληρώνουν καλά. Πολύ καλά.

Οπότε, ετοιμαστείτε να ακούσετε και να διαβάσετε πόσο απαράδεκτο είναι η Ελλάδα να διεκδικεί τις γερμανικές αποζημιώσεις και πόσο θα πρέπει να ντρέπεται η ελληνική κυβέρνηση που τις διεκδικεί.

Ήδη, ξεκίνησαν.

Αλλά είπαμε, αυτό είναι το δράμα της Ελλάδας.

Η χώρα κυβερνήθηκε από ανθρώπους που ήταν ξεπουλημένοι.

Και οι Έλληνες τους ψήφιζαν.

(Δυο παρατηρήσεις:

1. Προσέξτε ποιοι αντιδρούν στην απόφαση της κυβέρνησης να διεκδικήσει τις γερμανικές αποζημιώσεις. Πρώτο και καλύτερο, το παιδί της Siemens.
2. Να μην κάνουμε το λάθος να ταυτίσουμε την γερμανική κυβέρνηση με τους Γερμανούς πολίτες. Η Ελλάδα έχει πάρα πολλούς φίλους και συμμάχους στην Γερμανία. Άλλο οι κυβερνήσεις, άλλο οι πολίτες.)

Nonews-NEWS: Το πουλέν του Σκόμπι...

Nonews-NEWS: Το πουλέν του Σκόμπι...: Ο φιλοσαμαρικός ιστότοπος «Antinews» του Φαήλου Κρανιδιώτη ξαναχτύπησε. Κι αυτή τη φορά ξεπέρασε τον εαυτό του, παρομοιάζοντας τους κομμο...

Ετοιμάζουν τον στρατό του Δ’ Ράιχ

Ο Γιούνκερ το είπε ξεκάθαρα ότι ήρθε η στιγμή να γίνει έναν ευρωπαϊκός στρατός για να αμυνθεί (;) καταρχάς στην Ρωσία
Ομάδα «Τοίχος»
Τις προθέσεις της Ε.Ε για την ίδρυση ενός Ευρωπαϊκού Στρατού καθόλου τυχαία ο πρόεδρος Γιούνκερ δεν τις εξέφρασε στην γερμανική φυλλάδα Die Welt am Sonntag. Για την κεφαλή της Κομισιόν μόνο η δημιουργία ενός στρατού θα μπορέσει να ενισχύσει την κοινή εξωτερική πολιτική της Ε.Ε και να ωφεληθεί από την δράση του.

Ως πρόσχημα για την ιδέα του ακραίου φεντεραλιστή Γιούνκερ είναι ότι κατ’ αυτόν το τρόπο η Ρωσία θα φοβηθεί και δεν θα δρα ως κυρίαρχο κράτος απέναντι σε ανίσχυρα κράτη που συνορεύουν με αυτή.

Η Γερμανία πίσω από τον Ευρωστρατό
Για να φθάσει στο σημείο ο δημοκρατικά εκλεγμένος Γιούνκερ να κάνει τέτοιου είδους δηλώσεις καταλαβαίνει και ο πιο αδαής ότι η Ε.Ε σπεύδει να ομοσπονδιοποιηθεί το γρηγορότερο δυνατόν και μάλιστα υπό την ηγεσία της Γερμανίας.

Πρώτοι από όλους δέχθηκαν με μεγάλο θαυμασμό την πρόταση Γιούνκερ για έναν Ευρωπαϊκό Στρατό, οι αξιωματούχοι Γερμανοί. Ο Hans-Peter Bartels του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας δήλωσε ότι «μέχρι σήμερα έχουμε δει τα πρότυπα της άμυνας της Ευρώπης. Εδώ πλέον χρειαζόμαστε μια ώθηση». Ο κύριος Bartels πήγε το πράγμα πολύ πιο πέρα από την πρόταση Γιούνκερ. Προτείνει ο Ευρωστρατός να μη μείνει στα πρότυπα άμυνας.

Επίσης το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας δήλωσε ότι ανταποκρίνεται θετικά στην πρόταση Γιούνκερ (λες και από μόνος του το σκέφτηκε) και ότι θα πρέπει επιτέλους το όραμα του κοινού στρατού να γίνει πραγματικότητα.

Ποιανού όραμα ήταν ένας Ευρωστρατός πρέπει να διευκρινιστεί. Διότι αν τέτοιο όραμα έχει και η ελληνική κυβέρνηση τότε μάς βάζει σε ένα στρατικοποιημένο καθεστώς της Ε.Ε που θα υπερασπίζεται τα όποια σύνορα τα ισχυρά κράτη θέλουν, σπάζοντας δεσμούς πολιτικοοικονομικούς μεταξύ κρατών για το «κοινό καλό» των εταίρων.

Ο ρόλος της Ελλάδας
Μία μέρα μετά από τις εκφοβιστικές δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών, κ. Κοτζιά περί τζιχαντιστών και νεοναζιστών, ήρθε η δήλωση για το όραμα του Ευρωστρατού της Ε.Ε. Ο κύριος Κοτζιάς δεν έβαλε καθόλου τυχαία το θέμα των τζιχαντιστών που απειλούν τα σύνορα της Ελλάδας αν αυτή μείνει έξω από τα σχέδια «ανάπτυξης» της Ε.Ε και σήμερα έλαβε την απάντηση από τον Γιούνκερ αν και όχι σε προσωπικό επίπεδο. Αν θέλουμε να έχουμε τα σύνορα μας σταθερά έναντι οποιουδήποτε εισβολέα, ως σύνορο της Ε.Ε, θα μάς υπερασπιστεί ο Ευρωστρατός με επικεφαλής την Γερμανία.

Ο κύριος Κοτζιάς όμως, απείλησε ότι η Ελλάδα αν αφεθεί από το τρένο ανάπτυξης της Ε.Ε, τότε εξτρεμιστικά στοιχεία θα ξεπηδήσουν στα σπλάχνα της και νεοναζί θα φέρουν το χάος. Αν δεν το κατάλαβε ο κύριος Κοτζιάς, έδωσε το δικαίωμα στην Ε.Ε να επέμβει με τον φόβο τέτοιων «απειλών» μέσα στην ίδια την Ελλάδα με τον Ευρωστρατό της για να φυλάξει την περιουσία της και την ευρωπαϊκή «Δημοκρατία» από το επερχόμενο χάος που ξεστόμισε ο κύριος Κοτζιάς.
Η σπουδαιότητα του «γεωπολιτικού συστήματος», που προτάσσει η κύριος Κοτζιάς όταν έρχονται τα δύσκολα με τα δανεικά που δεν μάς δίνει άνευ σκληρών όρων η Ε.Ε, φθάνει τα πράγματα εδώ που είναι σήμερα. Να μάς απειλούν οι εταίροι ότι αν θέλουμε να είμαστε ασφαλείς θα πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι σε ό,τι μάς ζητήσουν.

Η εθνική κυριαρχία της Ελλάδας έχει χαθεί προ πολλού με τα τερτίπια των οικονομικών παζαριών. Η ανεξαρτησία της Ελλάδας θα χαθεί την ημέρα που για να πληρώνουμε μισθούς με δανεικά θα πρέπει να στέλνουμε Έλληνες να σφάζουν όσους η Ε.Ε θεωρεί ως εχθρούς της. Ο εχθρός της ΕΕ δεν είναι απαραίτητα και εχθρός της Ελλάδας, αλλά όταν ζητάς από τον μακελάρη λεφτά, τότε θα πρέπει να κάνεις τα αυτονόητα για να τα εισπράττεις πάντα με τόκο.

seisaxthia.wordpress.com

Η Β. Ευρώπη δεν δικαιούται να κουνά το δάκτυλο για την Ελλάδα

Τη θέση πως ο Βορράς της Ευρώπης δεν δικαιολογείται σε καμιά περίπτωση να εκφράζει «ηθική αγανάκτηση» και να κουνά το δάκτυλο για την Ελλάδα, η οποία υπερφορτώθηκε με χρέη πολύ πέραν της πραγματικής οικονομικής της δύναμης και...

στην οποία δεν έφθασε ούτε το ένα δέκατο του «πακέτου διάσωσης», διατυπώνει η οικονομική αναλύτρια και συνιδρύτρια του «Centre for New Empowerment Concepts» της Βιέννης, Κλαούντια Μιούλερ-Έλζιγκαν, σε σχόλιο της που δημοσιεύεται στη σημερινή «Βίνερ Τσάιτουνγκ».

Καταδικάζοντας ποικιλότροπα τις κερδοσκοπικές μεθόδους, η κ. Μιούλερ-Έλζιγκαν επισημαίνει ότι το ισχύον χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν είναι ούτε αριθμητικό μέγεθος, ούτε μέσο συναλλαγής, αλλά «εργαλείο εξουσίας, η οποία προέκυψε δια μέσου του χρόνου ως διεφθαρμένη συμβίωση του συχνά αποκαλούμενου "ένα τοις εκατό" της οικονομικής ολιγαρχίας, με την ελέγχουσα τα κρατικά αποθέματα εξουσίας, πολιτική κάστα, μια συμβίωση, που, δυστυχώς, καθίσταται δυνατή με την κατά βάση τιμιότητα και την καλοπροαίρετη ευπιστία των μαζών».

Όπως τονίζει, μόνον με αυτό τον τρόπο μπορεί αυτό το «ένα τοις εκατό» και μετατοπίζει τα κερδοσκοπικά κατασκευάσματά του στην πραγματική οικονομία, μόνον έτσι μπορεί και εξασφαλίζει τα bail-outs και τα bail-ins της πραγματικής οικονομίας για τα αποτυχημένα κερδοσκοπικά κατασκευάσματά του, και μόνον έτσι πιστεύει αυτό το «ένα τοις εκατό» ότι μπορεί να εξαναγκάσει το «99 τοις εκατό» στη δουλεία συμφωνιών που διαρκούν ολόκληρες γενιές.

Η ίδια αναφέρει ότι «για να διατηρηθεί η πλασματική κατασκευή του "έχειν" για το "ένα τοις εκατό", πρέπει το "99 τοις εκατό" να υπερφορτωθεί με "πρέπει", κάτι που συνέβη στην Ελλάδα, η οποία υπερφορτώθηκε με χρέη πολύ πέραν της οικονομικής της δύναμης και η οποία είναι περισσότερο θύμα παρά θύτης».

Η κ. Μιούλερ-Έλζιγκαν καταγγέλλει πως λιγότερο από 10% του προβλεπόμενου «πακέτου διάσωσης» με δάνεια για την Ελλάδα έφθασε πραγματικά στη χώρα, αλλά αυτά χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για να εξυγιανθούν τα ισοζύγια γερμανικών και γαλλικών τραπεζών.

Ακολούθως, η αναλύτρια θέτει σειρά βασικών ερωτημάτων για το κατά πόσο είναι νόμιμο να αποπληρώνονται δάνεια, τα οποία δεν δόθηκαν στην πραγματική οικονομία, με κεφάλαια και τόκους από την πραγματική οικονομία, για το έως πού φθάνει η εντολή στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία και επίσης για το κατά πόσον ευθύνεται πραγματικά ο λαός για τα χρέη του «πρίγκηπά» του.

Η ίδια εκτιμά πως δεν υπάρχει λύση μέσα στο υπάρχων σύστημα και πως μόνον ένα αποφασιστικό, επαναστατικό βήμα από αυτό το «99 τοις εκατό» μπορεί ίσως να σώσει την Ελλάδα, δηλαδή διακοπή όλων των πληρωμών τόκων, περιορισμός της αποπληρωμής κεφαλαίων μόνον στο επίπεδο των κεφαλαίων που πραγματικά εισέρρευσαν στην ελληνική οικονομία και εισαγωγή μιας νέας δραχμής ως κυρίαρχου νομίσματος, ελεύθερου από χρέη και τόκους, ακόμη και αν γι αυτό απαιτείται μια έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
ΑΜΠΕ
nonews

Τι θα λέγατε αν «τυπώναμε» 54 δις. ευρώ?*

Ο Κώστας Βεργόπουλος σε συνέντευξη που παραχώρησε στο gr.rbth.com εξηγεί μεταξύ άλλων τον τρόπο με τον οποίο μιά χώρα της ζώνης του ευρώ όπως η Ελλάδα μπορεί να αντιμετωπίσει τους εκβιασμούς επιβολής αδυναμίας ρευστότητας των τραπεζών από την ΕΚΤ και τον γερμανικό νομισματικό πόλεμο που στοχεύει στην χρεοκοπία και την αρπαγή του αληθινού πλούτου της χώρας.

Στην Ερώτηση: Ο Σιλουάνοφ, υπουργός Οικονομικών της Ρωσίας, είπε ότι η Ρωσία, αν ζητήσει η Ελλάδα κάποια λεφτά από τη Ρωσία, θα το σκεφτεί. Θα μπορούσε η ελληνική κυβέρνηση να ζητήσει λεφτά από τη Ρωσία; 

Ο Κ. Βεργόπουλος απαντάει: Πολιτικά, το θέμα είναι ότι με το Σύμφωνο Σταθερότητας που έχουν υπογράψει το 1998, οι Γερμανοί απαγορεύουν στις ευρωπαϊκές χώρες να δανείζονται από χώρες εκτός Ευρώπης. Όπως συνέβη και με την Κύπρο. Η Κύπρος επιχείρησε να δανειστεί από τη Ρωσία και δεν τα κατάφερε. Αλλά, να σας πω κάτι; Υπάρχουν τρόποι. Αν θέλει η ελληνική κυβέρνηση να παρακάμψει αυτό το πρόβλημα, αυτό το εμπόδιο. Δεν επιτρέπουν να αγοράζει ομόλογα χώρα μη ευρωπαϊκή, αλλά αν συνάψει δάνεια και σύμβαση απευθείας, μπορεί να τη κάνει με τη Ρωσία. Αυτό είναι διαφορετικό αλλά καταλήγει να είναι το ίδιο. Μπορεί να χρηματοδοτηθεί από τη Ρωσία.

Εμείς ισχυριζόμαστε πως ακόμη ευκολότερα από τη Ρωσία μπορεί η Ελλάδα να συνάψει δάνειο με την Κίνα, τη χώρα με το μεγαλύτερο αποθεματικό σε δολάρια ΗΠΑ, δάνειο με το οποίο θα μπορούσε να αποτρέψει κάθε μεγέθους εκβιασμό από τους "εταίρους" και να αποφύγει για το άμεσο διάστημα τον νομισματικό θάνατο τον οποίο μεθοδεύουν οι ευρωπαίοι οικονομικοί εγκληματίες με επικεφαλής τον Σόιμπλε. 

Η Κίνα είναι εξάλλου η μόνη χώρα που έχει πραγματικό - ζωτικό συμφέρον να μην υποκύψει η Ελλάδα αλλά αντίθετα να παραμείνει μια χώρα σχετικά υψηλού βιωτικού επιπέδου γιατί γνωρίζει πως η "κινεζοποίηση" της Ελλάδας θα ήταν μία από τις αναγκαίες διεθνείς προϋποθέσεις για την από χρόνια σχεδιαζόμενη επίθεση σε αυτήν τη ίδια την Κίνα, με στόχο τον εμπορικό και πιθανά και τον φυσικό της αφανισμό μέσω ενός πολέμου των αμερικανών εναντίον της.

Υπάρχουν ωστόσο ενδεχομένως και πιό "απλές" και αποτελεσματικότερες απαντήσεις, σαν αυτή που προτείνει με το παρακάτω άρθρο του στο the press project.gr ο Μπάμπης Πολυχρονιάδης.

Τι θα λέγατε αν «τυπώναμε» 54 δις. ευρώ?* 

Με δύο δημοσιεύματα, στις 15 και τις 23 Ιανουαρίου του 2011, η εφημερίδα “Independent” της Ιρλανδίας είχε αποκαλύψει ότι η Κεντρική Τράπεζα της χώρας είχε «τυπώσει» 51 δις. ευρώ, προκειμένου να στηρίξει τις τράπεζές της λόγω της μαζικής φυγής καταθέσεων.

Τότε, η Ιρλανδία είχε κάνει μία ιδιότυπη χρήση του μηχανισμού έκτακτης παροχής ρευστότητας, του γνωστού σε όλους μας πλέον ELA: δεν πήγε να ζητήσει δανεισμό μέσω ELA από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αλλά επικαλέστηκε τον μηχανισμό για να «κόψει» όσο ηλεκτρονικό χρήμα χρειαζόταν προκειμένου να δημιουργήσει καταθέσεις overnight, οι οποίες εν συνεχεία χρησιμοποιούνταν ως αποθεματικές των τραπεζών.

Οι δημοσιογράφοι της εφημερίδας, η οποία σημειωτέον ανήκει στον ίδιο όμιλο με την βρετανική ομώνυμη “Independent”, είχαν αποστείλει σχετικό ερώτημα στην ΕΚΤ και ο εκπρόσωπός της είχε απαντήσει ότι η ΕΚΤ δεν είχε δανείσει την κεντρική τράπεζα της χώρας με σκοπό αυτή να δανείσει με τη σειρά της τις εμπορικές τράπεζες. Και ότι η ιρλανδική κεντρική τράπεζα έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί ρευστότητα χωρίς την ανάμιξη της ΕΚΤ. Αρκεί προηγουμένως να την έχει ενημερώσει (σ.σ. να την έχει ενημερώσει, όχι να έχει ζητήσει άδεια, όπως εσχάτως γράφετε σε ελληνικές ιστοσελίδες).

Μία ενδιαφέρουσα ανάλυση για το πώς έγινε αυτό στην Ιρλανδία είχε γραφτεί τότε σ το blog των Financial Times “Alphaville”, όπου γινόταν αναφορά στο άρθρο 123 της Συνθήκης της Λισαβόνας που δίνει τη δυνατότητα στις κεντρικές τράπεζες των μελών της ευρωζώνης να δημιουργούν μηχανισμούς παροχής ρευστότητας, όπως είναι ο ELA της ΕΚΤ, με την προϋπόθεση να μην αγοράζουν με αυτά απευθείας ομόλογα από την κυβέρνηση.

Σημειωτέον, το ποσό που «τύπωσε» η Ιρλανδία, δηλαδή τα 51 δις. ευρώ, αντιστοιχούσαν στο 30% του ΑΕΠ της χώρας.

Όλα τα παραπάνω είναι πέρα για πέρα αληθή και ουδέποτε διαψεύστηκαν ή δέχτηκαν κριτική για τη «σοβαρότητα» των λεγομένων.

Οι «ασόβαροι» θα είμαστε εμείς που θα προτείνουμε στην ελληνική κυβέρνηση να κάνει ακριβώς το ίδιο και… καλύτερο, αφού στο Νομισματοκοπείο κόβονται ούτως ή άλλως ευρώ. Κοινώς, αν οι ευρωπαίοι εταίροι συνεχίσουν να ασκούν πίεση στην Ελλάδα για εφαρμογή πολιτικών λιτότητας προς «παραδειγματισμό» άλλων κρατών και εξακολουθήσουν να «πνίγουν» την κυβέρνηση μέσω της μη παροχής ρευστότητας, η επιλογή λύσης αντίστοιχης με αυτή της Ιρλανδίας πρέπει να εξεταστεί.

Στο κάτω – κάτω της γραφής αν είναι μία πράξη της ελληνικής πλευράς να θεωρηθεί «μονομερής ενέργεια» και να οδηγηθούμε σε ρήξη με τους εταίρους, τουλάχιστον αυτή να είναι μεγαλειώδης, και όχι για ένα νομοσχέδιο που δεν τους δείξαμε. Ας τυπώσουμε, λοιπόν, ευρώ και μετά βλέπουμε αν θα χρειαστεί να τυπώσουμε και δραχμή…

*Γιατί 54 δις. ευρώ? Γιατί τόσο αποτιμάται σήμερα το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο που πήρε η Γερμανία από την Τράπεζα της Ελλάδος και που ποτέ δεν επεστράφη.  Και θα έχει άλλη αξία αν υπάρχει και η σχετική σημειολογία. Α, και κύριε Σόιμπλε, έτσι δεν θα επιβαρύνουμε και τους φορολογούμενους των άλλων ευρωπαϊκών κρατών. 

giatinkinonikiaristera

"Βόμβα" της Eurostat στα θεμέλια του Reichstag :"Οι υποχρεώσεις του γερμανικού δημοσίου είναι οι μεγαλύτερες στην ευρωζώνη"

"Βόμβα" της Eurostat στα θεμέλια του Reichstag :"Οι υποχρεώσεις του γερμανικού δημοσίου είναι οι μεγαλύτερες στην ευρωζώνη"

Στάθης: το Ευρώ και το Χρέος

Του ΣΤΑΘΗ*  

Δύο πράγματα καθορίζουν τις τύχες μας σαν ναναι αυτές μοίρα και κισμέτ. Το ευρώ και το χρέος.

Το ευρώ είναι ένα νόμισμα ζουρλομανδύας. Είναι αναντίστοιχο με τις διαφορετικές δημοσιονομικές πραγματικότητες, ανόμοιων κατά την εθνική τους στρατηγικής χωρών που μάλλον αποκλίνουν παρά συγκλίνουν (και οι  χώρες και οι στρατηγικές). Ως εκ τούτου

σιγά – σιγά το ευρώ μετατρέπεται σε ένα πανίσχυρο μάρκο που ηγεμονεύει, υπαγορεύει και εν τέλει διατάσσει υπηκόους και υποτελείς διαφόρων διαβαθμίσεων, απ’ τους Ολλανδούς έως τους Έλληνες. Με έναν παράδοξο τρόπο που παράδοξος δεν είναι το ευρώ εισάγει στην πολιτική και κοινωνική ζωή των χωρών που κατέχει, ένανοικονομικό ρατσισμό, ταξικό, που καταλήγει στην αναπαραγωγή (και παραγωγή νέων) εθνικιστικώνστερεοτύπων.

Μέσα στον ορυμαγδό της εποχής, όπου η κρίση εστιάζει την προσοχή των πολιτών στο μερικό κι όχι στο όλον, έχει περάσει απαρατήρητο (σχετικώς) το γεγονός ότι η Γερμανία έχει αλλάξει ακόμα και το αμυντικό της δόγμα (στην πραγματικότητα εκ νέου επιθετικό! Και μάλιστα βασισμένο στο «DNA της Γερμανικής εξωτερικής πολιτικής» όπως αναφέρθηκε σε αυτό, και κατά συνέπειαν στο φρικτό γερμανικό προηγούμενο, ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας, κ. Σταϊνμαγιερ).

Η Γερμανία σήμερα ξετσίπωτα διακηρύσσει urbi et orbi ότι τα οικονομικά της συμφέροντα (κι όχι τα συμφέροντα της Ένωσης) είναι υπεράνω όλων, uber alles. Προσέτι προχωρά ένα βήμα παραπάνω (μάλλον κάνει ένα τεράστιο αλμα προς το φρενοκομείο) διακηρύσσοντας επίσης, ότι η Γερμανία έχει το δικαίωμα πλέον να υποστηρίζει με στρατιωτικά μέσα τα οικονομικά της συμφέροντα!

Για μια χώρα που έως μόλις πριν από λίγα χρόνια το Σύνταγμα της απαγόρευε στον στρατό της να επιχειρεί εκτός των συνόρων της, η απόσταση που έχει διανυθεί είναι μεγάλη και φθάνει έως το Αφγανιστάν, το Κίεβο και την Αθήνα. Η Γερμανία στήνει συστηματικώς έναν «ζωτικό χώρο» στα ανατολικά της, κατά το χιτλερικό προηγούμενο, και εξακτινώνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη δημιουργώντας αλλού σφαίρες επιρροής, άλλου προτεκτοράτα και άλλου ειδικές οικονομικέςζώνες. Δια της βίας. Της οικονομικής βίας και της συνεπακόλουθης πολιτικής υπαγόρευσης, κοινώςδικτατορίας, η οποία μάλιστα φιλοδοξεί στο εγγύς μέλλον να διαθέτει και στρατιωτικά μέσα!

Κανονικά, θα έπρεπε να έχει βαρέσει συναγερμός. Όπως έγραφα και στην «Πράβδα» στη Real Newsτης Κυριακής, η Γερμανία μετατρέπεται ταχύτατα στον «Μεγάλο Ασθενή της Ευρώπης», τον «τρελό ασθενή» που οδηγεί τη Γηραιά Ήπειρο σε δεσμά, σε υποταγή ή σε πόλεμο. Ουδείς το 1980 θα πίστευε ότι η Γερμανία θα διέλυε τη Γιουγκοσλαβία κι όμως! απ’ το 1990 η Γερμανία προελαύνει. Βρίσκεται έξω απ’ το Κίεβο και μέσα στην Αθήνα. Αν ισχυροποιηθεί κι άλλο τί άλλο θα επιδιώξει και μπορέσει να κάνει;

Και το χειρότερο όλων είναι ότι στην παρούσα φάση ουδείς τολμά να μιλήσει στη Γερμανία τη γλώσσα της αλήθειας που προκύπτει απ’ το σκοτεινό παρελθόν της και τις καθόλου λαμπρές φιλοδοξίες της. Αν οι ναζί ήταν «γίγαντες με μυαλό νάνου» η σημερινή Γερμανία πάει για Κύκλωπας με ένα μάτι– το ευρώ – μάτι που δεν βλέπει πέρα απ’ τη μύτη του.

Στον ίδιο παρονομαστή με το νόμισμα τύραννο βρίσκεται και το χρέος τύραννος. Η ίδια Η Γερμανία χρωστάει τα κερατά της, επιφυλάσσει όμως για το χρέος της μια σεισάχθεια που βασίζεται στη «δημιουργική λογιστική» αλλά και στη «δημιουργική ασάφεια». Όλα τα κράτη είναι χρεωμένα. Αν συνυπολογισθεί το τριπλό χρέος – δημόσιο, ιδιωτικό, τραπεζικό – η φούσκα έχει μεγαλύτερες διαστάσεις απ’ τον πλανήτη με πρωταθλήτριες στην τοξικότητα τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Ιαπωνία κι άλλες ων ουκ έστι αριθμός – ή μάλλον υπάρχει αριθμός, ακούει στο όνομα 199 τρισεκατομμύρια δολάρια χρεώνπου αντιστοιχούν στο 285% του παγκοσμίου ΑΕΠ!!

Αν το Ευρώ είναι όπλο, όπλο είναι και το χρέος. Όπως όλο και περισσότεροι παραδέχονται, τοδιεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι πολεμικό εργαλείο για τη διαμόρφωση των διακρατικώνσχέσεων, όπως επίσης και για τη διαμόρφωση των ταξικών σχέσεων στο εσωτερικό των χωρών.

Η Ελλάδα επί πέντε χρόνια τώρα αναδομείται με εργαλείο το χρέος και αναμορφώνεται ή μάλλον διαμορφώνεται σε μια χώρα παρία. Ο ελληνικός λαός πληρώνει ένα χρέος που δεν δημιούργησε ο ίδιος και όχι μόνον αυτό, αλλά μπαίνει υπό τα καυδιανά δίκρανα μιας «συμφωνίας» που θα διαρκέσειγενιές και δεκαετίες. Με έναν λόγο, υποδουλώνεται.

Το 1% των πλουσίων (Γερμανών, Ελλήνων και όλων των φυλών του Ισραήλ) υποχρεώνει το 99% των υπολοίπων σε έναν τρόπο ζωής που κινείται γύρω από ένα χρέος, όχι μάλιστα δικό τους, αλλά του 1% που το δημιούργησε. Που όχι μόνον  το δημιούργησε αλλά θέλει και να το εισπράττει.

Πρόκειται για έναν παραλογισμό που για να εφαρμόζεται προϋποθέτει οικονομική λιτότητα καιπολιτική δικτατορία. Ο παραλογισμός αυτός, ανήθικος όσον δεν γίνεται ναναι κάτι ανήθικο, μετέρχεται ένα στρατήγημα για να υπάρχει: τη συναίνεση των μαζών. Αυτό είναι το νέο «Κοινωνικό Συμβόλαιο»: η ευπιστία και η τιμιότητα των μαζών να χρησιμοποιείται εναντίον τους. Αυτό είναι και το (κάθε) Μνημόνιο: να αποδέχεσαι ως δικό σου, εσύ το 99%, το χρέος που δημιούργησε το 1%! Να αποδέχεσαι στη συνέχεια μια «συμφωνία» για να το ξεπληρώσεις, που, επί δεκαετίες θα ρυθμίζει τη ζωή σου και τη ζωή των ερχομένων γενεών, με τους κανόνες μιας δικτατορίας.

Έτσι το κακό εμφανίζει τον εαυτόν του ως «αναγκαίο κακό» και δημιουργεί έναν φαύλο κύκλοαυτοτροφοδοτούμενης υποδούλωσης.

Με Σκύλλα το Ευρώ και Χάρυβδιν το Χρέος, κανένας απ’ τους συντρόφους του Οδυσσέα δεν θα φθάσει στην Ιθάκη κι αν φθάσει ο ίδιος, θα φθάσει μόνον για το πικρό του τέλος...  

*Δημοσιεύθηκε στο ''enikos.gr'' τη Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

Κοτζιάς: Η Γερμανία κέρδισε 80 δισ. ευρώ από την ελληνική κρίση

«Η Γερμανία, με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, κέρδισε περί τα 80 δισ. ευρώ από την ελληνική οικονομική κρίση. Πρέπει να μιλούμε με αριθμούς, και...
όχι η μία πλευρά να θέλει να δασκαλέψει την άλλη με ψευτοηθικιστικές τοποθετήσεις» δήλωσε μεταξύ άλλων ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, σε συνέντευξη που παραχώρησε στα γερμανικά τηλεοπτικά δίκτυα ARD και ZDF, στη Ρίγα της Λετονίας, το περασμένο Σάββατο 7 Μαρτίου.

Αυτή την τοποθέτηση ο Έλληνας υπουργός την έκανε αναφορικά με το ζήτημα που επανέρχεται συχνά στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης σχετικά με τα χρήματα που έχει χάσει η Γερμανία, εξαιτίας της ελληνικής κρίσης. Όπως σημείωσε ο κ. Κοτζιάς συμβαίνει «ακριβώς το αντίθετο».

Στο ίδιο ύφος, ο κ. Κοτζιάς διέψευσε και τα στερεότυπα που αρκετές φορές κυριαρχούν στα γερμανικά ΜΜΕ και δείχνουν μια ολόκληρη χώρα, την Ελλάδα, και έναν ολόκληρο λαό, τον ελληνικό, με αρνητικές ιδιότητες που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

«Στερεότυπα πως όλοι οι Έλληνες είναι κλέφτες, τεμπέληδες και ψεύτες, αν και όλες οι ευρωπαϊκές στατιστικές λένε πως οι Έλληνες εργάζονται περισσότερες ώρες την εβδομάδα από όλους τους Ευρωπαίους. Αυτή τη στιγμή έχουμε στην Ελλάδα 60% νεανική ανεργία, πρέπει να συζητήσουμε, να δούμε τι θα γίνει με αυτή τη νέα γενιά, ποια στάση θα κρατήσει αυτή η νέα γενιά απέναντι στην ΕΕ εάν δεν θα έχει δουλειά και ακούει συνέχεια για κυρώσεις. Εντάξει, καταλαβαίνω πως η Ελλάδα πρέπει να τιμωρηθεί, πως όλοι οι Έλληνες είναι κακοί, μπορώ να τα δεχθώ όλα αυτά, αλλά θα πρέπει να δούμε τι θα γίνει μετά. Αυτό που λέω διαρκώς είναι πως θα πρέπει να δούμε τι θα γίνει μελλοντικά. Πρέπει να έχουμε μια θετική κατάσταση win-win...» υποστήριξε ο κ. Κοτζιάς.

Ειδική αναφορά έκανε ο υπουργός Εξωτερικών και στα μεγάλα σκάνδαλα διαφθοράς στην Ελλάδα, σημειώνοντας πως «υπαίτιοι αυτών των σκανδάλων, Έλληνες, ζουν σήμερα στη Γερμανία» και κάλεσε τη γερμανική δικαιοσύνη να δώσει επιτέλους τα πρωτόκολλα των καταθέσεων, ώστε να έχουμε αποδείξεις για το ποιος δωροδοκήθηκε στην Ελλάδα. «Δεν μπορεί να επιχειρηματολογεί κανείς με ψευτοηθικιστικές παραινέσεις, και την ίδια στιγμή αυτά τα άτομα που προκάλεσαν τα σκάνδαλα, όπως ο κ. Χριστοφοράκος της Siemens, να βρίσκονται στη Γερμανία. Αυτό θα πρέπει να σταματήσει. Η γερμανική δικαιοσύνη πρέπει να μας κοινοποιήσει της καταθέσεις τους. Είμαστε κατά της διαφθοράς, είμαστε κατά του πλούτου που προέκυψε με μεθόδους διαφθοράς, αλλά η Γερμανία θα πρέπει να πάψει να κρύβει τέτοιους μεγαλοαπατεώνες» κατέληξε ο κ. Κοτζιάς.

 ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η ώρα της μοιραίας σύγκρουσης πλησιάζεi;

Μέχρι να γίνετε ίδιοι και χειρότεροι από την απελθούσα παρέα των Σαμαρά και Βενιζέλου που σας χρεοκόπησαν»…

Το μήνυμα των δανειστών προς τη νομίμως εκλεγμένη κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και τον ελληνικό λαό έχει γίνει σαφές: «Δεν πα να ψηφίσατε εσείς μια νέα ριζοσπαστική κυβέρνηση και ένα δίκαιο πρόγραμμα κοινωνικής σωτηρίας, εμείς θα σας σκάσουμε.

Για να μην πάρουν αέρα και άλλοι και αρχίσουν να αμφισβητούν την ταξική λιτότητα και τη δικτατορία των αγορών. Θα σας κόψουμε την πίστωση, θα σας διαλύσουμε τις τράπεζες, θα αποσύρουμε όλα τα κεφάλαιά μας από την ελληνική οικονομία, μέχρι να πεινάσετε κι άλλο. Μέχρι να υποταχθείτε και να γελοιοποιηθείτε. Μέχρι να γίνεται ίδιοι και χειρότεροι από την απελθούσα παρέα των Σαμαρά και Βενιζέλου που σας χρεοκόπησαν».

Νομίζω ότι σε αυτό το προφανώς εκβιαστικό σκηνικό ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα μπορέσει να αποφύγει τη σύγκρουση με τους «θεσμούς» (Ε.Ε., ΕΚΤ και ΔΝΤ) και να πει -εννοώντας το- «δεν πληρώνουμε με το αίμα των εργαζομένων τους τόκους των δανείων με τα μνημόνια που μας φόρτωσαν με το ζόρι οι κερδοσκόποι και οι δήθεν εταίροι».

Βέβαια, προϋπόθεση για να ειπωθεί κάτι τέτοιο -που ασφαλώς θα προκαλέσει πολιτικούς και οικονομικούς σεισμούς και ανακατατάξεις σε όλη την Ευρώπη, και όχι μόνο- είναι, ο πρωθυπουργός να πάρει μαζί του την πλειονότητα του λαού μέσα κι έξω από τη χώρα και να σχεδιάσει τη μεγάλη ρήξη και τα επόμενα βήματα λειτουργίας της χώρας και αξιοπρέπειας του λαού της.

Δεν πιστεύω ότι ο πρωθυπουργός και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν απλώς να κερδίσουν τη συμπάθεια των καλών ανθρώπων και της παγκόσμιας Αριστεράς ή τον τίτλο του Δαυίδ. Ότι δηλαδή, το πάλεψαν οι κακομοίρηδες, αλλά προ της ισχύος της πολεμικής μηχανής του διεθνούς Γολιάθ-Κεφαλαίου, υποχρεώθηκαν να συνθηκολογήσουν ή να αποχωρήσουν κακήν κακώς ηττημένοι και ταπεινωμένοι.

Θυμόμαστε όλοι μας, ότι ήδη από το καλοκαίρι του 2012 είχαν αρχίσει οι εκτιμήσεις και οι σχεδιασμοί για τον πόλεμο που θα ακολουθούσε στην περίπτωση εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ.

Συνεπώς ας μην κάνουμε ότι δεν ξέραμε τίποτα και ότι όλα θα άλλαζαν μαγικά, ειρηνικά και άνετα μετά την 25η Ιανουαρίου 2015. Είναι λοιπόν τόσο απλό όσο και δύσκολο: δεν θα υπάρξει ειρήνη στην Ελλάδα, αλλά και σ’ ολόκληρη την Ευρώπη των μεγάλων ανισοτήτων, αν δεν υπάρχει Κοινωνική Δικαιοσύνη, ευημερία και Δημοκρατία…

Δημήτρης Τρίμης

silvercity.gr anemosantistasis

Πρώην Σύμβουλος Κομισιόν: Ο Σόιμπλε καταστρέφει την Ευρώπη

«Πώς μπορούν να αλλάξουν οι καταστροφικές πολιτικές που επιβάλλει ο Σόιμπλε και οι όμοιοί του; Είναι συμβατή η ένταξη στην ευρωζώνη με τη Δημοκρατία;» διερωτάται ο Φιλίπ Λεγκρέν, πρώην οικονομικός σύμβουλος του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής την περίοδο 2011-2014, σε άρθρο του στο περιοδικό Foreign Policy.

«Οι εκλογές δεν αλλάζουν τίποτα» ισχυριζόταν, όπως αναφέρεται στο άρθρο, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, πριν από τις βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα, οι οποίες ανέδειξαν μια ριζοσπαστική αριστερή κυβέρνηση, που δεσμευόταν να θέσει τέλος στη λιτότητα και να ζητήσει ελάφρυνση του χρέους από τους πιστωτές της στην ευρωζώνη». Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επέμενε πως «η νέα ελληνική κυβέρνηση οφείλει να αποδεχθεί τους όρους που πέτυχαν οι προκάτοχοί της» προστίθεται.

Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, «σε μεγάλο βαθμό, η νέα κυβέρνηση λειτούργησε με αυτό τον τρόπο, παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις της». «Αυτό δεν αποτελεί μόνο ένα ελληνικό ζήτημα. Εκλογές αναμένονται στην Ισπανία αργότερα φέτος, ενώ οι ριζοσπαστικοί αριστεροί του Podemos προηγούνται στις δημοσκοπήσεις. Πράγματι, σε όλες σχεδόν τις εκλογές, μετά το ξέσπασμα της κρίσης, οι ψηφοφόροι ανέτρεψαν τις κυβερνήσεις τους, για να ζητήσει αμέσως μετά ο Σόιμπλε και οι προστατευόμενοί του στην ευρωζώνη ότι πρέπει η νέα κυβέρνηση να μείνει προσκολλημένη στις αποτυχημένες πολιτικές που μόλις είχαν απορρίψει οι ψηφοφόροι» σημειώνει.

Στη συνέχεια του άρθρου, μεταξύ άλλων, επισημαίνεται: «Το 2012, για παράδειγμα, ο Φρανσουά Ολάντ κέρδισε την προεδρία της Γαλλίας με την υπόσχεση ότι θα θέσει τέλος στη λιτότητα, αλλά υποχρεώθηκε σύντομα σε υποχώρηση από το Βερολίνο. Πέρυσι, με την εντολή που έλαβε από τη σαρωτική του νίκη στις ευρωεκλογές του Μαΐου, ο μεταρρυθμιστής Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι ζήτησε αλλαγές στους δημοσιονομικούς κανόνες, ώστε να προβεί η ιταλική κυβέρνηση σε περισσότερες επενδύσεις, αλλά το αίτημά του απορρίφθηκε. Συχνά, οι πολιτικοί αθετούν προεκλογικές υποσχέσεις όταν βρεθούν αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα της διακυβέρνησης. Πρόκειται για ένα θλιβερό χαρακτηριστικό της Δημοκρατίας».

Ο αρθρογράφος διατυπώνει την άποψη ότι «οι περιορισμοί ωστόσο της Δημοκρατίας στην ευρωζώνη είναι απολύτως πραγματικοί. Το 2011, οι Αρχές της ευρωζώνης απομάκρυναν μάλιστα από τα καθήκοντά τους δύο εκλεγμένους πρωθυπουργούς, στην Ιταλία και στην Ελλάδα, τον τελευταίο επειδή είχε την “θρασύτητα” να προσφέρει στους Έλληνες δημοψήφισμα για τις άδικες συνθήκες που τους επέβαλε η Γερμανία, ενώ τους αντικατέστησαν από υπάκουους μη εκλεγμένους τεχνοκράτες».

Σε άλλο σημείο της εκτενέστατης ανάλυσής του, ο Φιλίπ Λεγκρέν υπογραμμίζει ότι «οι Γερμανοί βασίζονται στις αρχές της ευρωζώνης για να τη γλιτώσουν, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποκλίνεται στο Βερολίνο. Όταν όμως οι ψηφοφόροι αλλού επιθυμούν τις αλλαγές κάποιων πραγμάτων, αποκλειστικά στις δικές τους χώρες, η απάντηση είναι: “Nein, nein, nein. Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση”. Στην περίπτωση της Ελλάδας, η γερμανική κυβέρνηση χρησιμοποίησε ένα ακόμη πιο υποκριτικό επιχείρημα. Δεν υπάρχει τίποτα το αντιδημοκρατικό στον εξαναγκασμό της ελληνικής κυβέρνησης να υποκύψει στη βούληση του Βερολίνου. Αντίθετα, ισχυρίζεται ο Σόιμπλε, ότι “η Αθήνα οφείλει να σεβαστεί τις επιθυμίες των ψηφοφόρων σε άλλες χώρες της ευρωζώνης”. Είναι αλήθεια ότι οι φορολογούμενοι της Γερμανίας και σε όλη την ευρωζώνη έχαναν -άδικα- εάν η Ελλάδα πετύχαινε την ελάφρυνση του χρέους που χρειάζεται για να ανακάμψει. Αλλά, γιατί συμβαίνει αυτό; Συμβαίνει επειδή η Μέρκελ παραβίασε τον κανόνα της “μη διάσωσης”, θέτοντας τα συμφέροντα των γερμανικών τραπεζών πάνω από εκείνα των Ευρωπαίων πολιτών-συμπεριλαμβανομένων των Γερμανών- και θέτοντας τους Ευρωπαίους τον έναν απέναντι στον άλλον. Εάν οι Γερμανοί ψηφοφόροι συνειδητοποιούσαν ότι η Μέρκελ και ο Σόιμπλε τους είπαν ψέματα και ότι τους πούλησαν, δεν θα έπεφταν στην εθνικιστική παγίδα να κατηγορούν τους Έλληνες για τα παραπτώματα των τραπεζών τους και της κυβέρνησής τους!».

Τέλος, ο αθρογράφος τονίζει: «Για να επιτύχει ελάφρυνση του χρέους, η Ελλάδα οφείλει να αποκαλύψει την μπλόφα της Γερμανίας, όπως επιχειρηματολόγησα πριν από δύο εβδομάδες, και να είναι έτοιμη να εκδώσει ένα παράλληλο νόμισμα. Η τετράμηνη παράταση που δέχθηκε η Αθήνα από τους πιστωτές της στην ΕΕ, τον προηγούμενο μήνα, παρέχει στη νέα ελληνική κυβέρνηση τον χρόνο για να επεξεργαστεί σε βάθος τη στρατηγική της. Αλλά, ευρύτερα, πώς θα μπορούσε να αποκατασταθεί η δημοσιονομική Δημοκρατία; Είναι τόσος ο θυμός και η έλλειψη εμπιστοσύνης που δημιούργησε η κακοδιαχείριση της κρίσης ώστε καθιστούν πολιτικά αδιανόητα, προς το παρόν, τα βήματα προς ένα δημοκρατικό φεντεραλισμό. Μια πιο καλή επιλογή θα αποτελούσε η αποκατάσταση του κανόνα της “μη διάσωσης”, μαζί με την ελευθερία των κυβερνήσεων να ανταποκρίνονται στις μεταβαλλόμενες οικονομικές συνθήκες και πολιτικές προτεραιότητες, υπό τους περιορισμούς της βούλησης των αγορών να δανείσουν ή εντέλει υπό τον κίνδυνο χρεοκοπίας.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα είχε επίσης την αποστολή να λειτουργεί ως ο κατάλληλος δανειστής έσχατης ανάγκης σε κυβερνήσεις με πρόβλημα ρευστότητας, διαφορετικά το ευρώ θα μπορούσε να διαλυθεί. Το να αφαιρείς από τους ψηφοφόρους το δικαίωμα να προβαίνουν σε θεμιτές οικονομικές και πολιτικές επιλογές είναι απαράδεκτο, και όπως αποδεικνύει η τραγική ιστορία της Βαϊμάρης στη Γερμανία, η επιβολή δυσβάστακτων αποπληρωμών σε μισητούς ξένους πιστωτές οδηγεί στον πολιτικό εξτρεμισμό. Όπως επισήμανε ο Μάρτιν Γουλφ στους Financial Times, “η ευρωζώνη έχει ως σκοπό να αποτελέσει μια ένωση δημοκρατιών, όχι μια αυτοκρατορία”. Οι Μέρκελ και Σόιμπλε θα πρέπει να το θυμούνται αυτό».

Πηγή: Αθηναϊκό Πρακτορείο

tvxs

Η ώρα της μοιραίας σύγκρουσης πλησιάζει;

Μέχρι να γίνετε ίδιοι και χειρότεροι από την απελθούσα παρέα των Σαμαρά και Βενιζέλου που σας χρεοκόπησαν»...

Το μήνυμα των δανειστών προς τη νομίμως εκλεγμένη κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και τον ελληνικό λαό έχει γίνει σαφές: «Δεν πα να ψηφίσατε εσείς μια νέα ριζοσπαστική κυβέρνηση και ένα δίκαιο πρόγραμμα κοινωνικής σωτηρίας, εμείς θα σας σκάσουμε.

Για να μην πάρουν αέρα και άλλοι και αρχίσουν να αμφισβητούν την ταξική λιτότητα και τη δικτατορία των αγορών. Θα σας κόψουμε την πίστωση, θα σας διαλύσουμε τις τράπεζες, θα αποσύρουμε όλα τα κεφάλαιά μας από την ελληνική οικονομία, μέχρι να πεινάσετε κι άλλο. Μέχρι να υποταχθείτε και να γελοιοποιηθείτε. Μέχρι να γίνεται ίδιοι και χειρότεροι από την απελθούσα παρέα των Σαμαρά και Βενιζέλου που σας χρεοκόπησαν».

Νομίζω ότι σε αυτό το προφανώς εκβιαστικό σκηνικό ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα μπορέσει να αποφύγει τη σύγκρουση με τους «θεσμούς» (Ε.Ε., ΕΚΤ και ΔΝΤ) και να πει -εννοώντας το- «δεν πληρώνουμε με το αίμα των εργαζομένων τους τόκους των δανείων με τα μνημόνια που μας φόρτωσαν με το ζόρι οι κερδοσκόποι και οι δήθεν εταίροι».

Βέβαια, προϋπόθεση για να ειπωθεί κάτι τέτοιο -που ασφαλώς θα προκαλέσει πολιτικούς και οικονομικούς σεισμούς και ανακατατάξεις σε όλη την Ευρώπη, και όχι μόνο- είναι, ο πρωθυπουργός να πάρει μαζί του την πλειονότητα του λαού μέσα κι έξω από τη χώρα και να σχεδιάσει τη μεγάλη ρήξη και τα επόμενα βήματα λειτουργίας της χώρας και αξιοπρέπειας του λαού της.

Δεν πιστεύω ότι ο πρωθυπουργός και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν απλώς να κερδίσουν τη συμπάθεια των καλών ανθρώπων και της παγκόσμιας Αριστεράς ή τον τίτλο του Δαυίδ. Ότι δηλαδή, το πάλεψαν οι κακομοίρηδες, αλλά προ της ισχύος της πολεμικής μηχανής του διεθνούς Γολιάθ-Κεφαλαίου, υποχρεώθηκαν να συνθηκολογήσουν ή να αποχωρήσουν κακήν κακώς ηττημένοι και ταπεινωμένοι.

Θυμόμαστε όλοι μας, ότι ήδη από το καλοκαίρι του 2012 είχαν αρχίσει οι εκτιμήσεις και οι σχεδιασμοί για τον πόλεμο που θα ακολουθούσε στην περίπτωση εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ.

Συνεπώς ας μην κάνουμε ότι δεν ξέραμε τίποτα και ότι όλα θα άλλαζαν μαγικά, ειρηνικά και άνετα μετά την 25η Ιανουαρίου 2015. Είναι λοιπόν τόσο απλό όσο και δύσκολο: δεν θα υπάρξει ειρήνη στην Ελλάδα, αλλά και σ' ολόκληρη την Ευρώπη των μεγάλων ανισοτήτων, αν δεν υπάρχει Κοινωνική Δικαιοσύνη, ευημερία και Δημοκρατία...

Δημήτρης Τρίμης

silvercity.gr

anemosantistasis

Πρώην Σύμβουλος Κομισιόν: Ο Σόιμπλε καταστρέφει την Ευρώπη...

 «Πώς μπορούν να αλλάξουν οι καταστροφικές πολιτικές που επιβάλλει ο Σόιμπλε και οι όμοιοί του; Είναι...
συμβατή η ένταξη στην ευρωζώνη με τη Δημοκρατία;» διερωτάται ο Φιλίπ Λεγκρέν, πρώην οικονομικός σύμβουλος του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής την περίοδο 2011-2014, σε άρθρο του στο περιοδικό Foreign Policy.


«Οι εκλογές δεν αλλάζουν τίποτα» ισχυριζόταν, όπως αναφέρεται στο άρθρο, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, πριν από τις βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα, οι οποίες ανέδειξαν μια ριζοσπαστική αριστερή κυβέρνηση, που δεσμευόταν να θέσει τέλος στη λιτότητα και να ζητήσει ελάφρυνση του χρέους από τους πιστωτές της στην ευρωζώνη». Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επέμενε πως «η νέα ελληνική κυβέρνηση οφείλει να αποδεχθεί τους όρους που πέτυχαν οι προκάτοχοί της» προστίθεται.

Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, «σε μεγάλο βαθμό, η νέα κυβέρνηση λειτούργησε με αυτό τον τρόπο, παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις της». «Αυτό δεν αποτελεί μόνο ένα ελληνικό ζήτημα. Εκλογές αναμένονται στην Ισπανία αργότερα φέτος, ενώ οι ριζοσπαστικοί αριστεροί του Podemos προηγούνται στις δημοσκοπήσεις. Πράγματι, σε όλες σχεδόν τις εκλογές, μετά το ξέσπασμα της κρίσης, οι ψηφοφόροι ανέτρεψαν τις κυβερνήσεις τους, για να ζητήσει αμέσως μετά ο Σόιμπλε και οι προστατευόμενοί του στην ευρωζώνη ότι πρέπει η νέα κυβέρνηση να μείνει προσκολλημένη στις αποτυχημένες πολιτικές που μόλις είχαν απορρίψει οι ψηφοφόροι» σημειώνει.

Στη συνέχεια του άρθρου, μεταξύ άλλων, επισημαίνεται: «Το 2012, για παράδειγμα, ο Φρανσουά Ολάντ κέρδισε την προεδρία της Γαλλίας με την υπόσχεση ότι θα θέσει τέλος στη λιτότητα, αλλά υποχρεώθηκε σύντομα σε υποχώρηση από το Βερολίνο. Πέρυσι, με την εντολή που έλαβε από τη σαρωτική του νίκη στις ευρωεκλογές του Μαΐου, ο μεταρρυθμιστής Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι ζήτησε αλλαγές στους δημοσιονομικούς κανόνες, ώστε να προβεί η ιταλική κυβέρνηση σε περισσότερες επενδύσεις, αλλά το αίτημά του απορρίφθηκε. Συχνά, οι πολιτικοί αθετούν προεκλογικές υποσχέσεις όταν βρεθούν αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα της διακυβέρνησης. Πρόκειται για ένα θλιβερό χαρακτηριστικό της Δημοκρατίας».

Ο αρθρογράφος διατυπώνει την άποψη ότι «οι περιορισμοί ωστόσο της Δημοκρατίας στην ευρωζώνη είναι απολύτως πραγματικοί. Το 2011, οι Αρχές της ευρωζώνης απομάκρυναν μάλιστα από τα καθήκοντά τους δύο εκλεγμένους πρωθυπουργούς, στην Ιταλία και στην Ελλάδα, τον τελευταίο επειδή είχε την "θρασύτητα" να προσφέρει στους Έλληνες δημοψήφισμα για τις άδικες συνθήκες που τους επέβαλε η Γερμανία, ενώ τους αντικατέστησαν από υπάκουους μη εκλεγμένους τεχνοκράτες».

Σε άλλο σημείο της εκτενέστατης ανάλυσής του, ο Φιλίπ Λεγκρέν υπογραμμίζει ότι «οι Γερμανοί βασίζονται στις αρχές της ευρωζώνης για να τη γλιτώσουν, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποκλίνεται στο Βερολίνο. Όταν όμως οι ψηφοφόροι αλλού επιθυμούν τις αλλαγές κάποιων πραγμάτων, αποκλειστικά στις δικές τους χώρες, η απάντηση είναι: "Nein, nein, nein. Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση". Στην περίπτωση της Ελλάδας, η γερμανική κυβέρνηση χρησιμοποίησε ένα ακόμη πιο υποκριτικό επιχείρημα. Δεν υπάρχει τίποτα το αντιδημοκρατικό στον εξαναγκασμό της ελληνικής κυβέρνησης να υποκύψει στη βούληση του Βερολίνου. Αντίθετα, ισχυρίζεται ο Σόιμπλε, ότι "η Αθήνα οφείλει να σεβαστεί τις επιθυμίες των ψηφοφόρων σε άλλες χώρες της ευρωζώνης". Είναι αλήθεια ότι οι φορολογούμενοι της Γερμανίας και σε όλη την ευρωζώνη έχαναν -άδικα- εάν η Ελλάδα πετύχαινε την ελάφρυνση του χρέους που χρειάζεται για να ανακάμψει. Αλλά, γιατί συμβαίνει αυτό; Συμβαίνει επειδή η Μέρκελ παραβίασε τον κανόνα της "μη διάσωσης", θέτοντας τα συμφέροντα των γερμανικών τραπεζών πάνω από εκείνα των Ευρωπαίων πολιτών-συμπεριλαμβανομένων των Γερμανών- και θέτοντας τους Ευρωπαίους τον έναν απέναντι στον άλλον. Εάν οι Γερμανοί ψηφοφόροι συνειδητοποιούσαν ότι η Μέρκελ και ο Σόιμπλε τους είπαν ψέματα και ότι τους πούλησαν, δεν θα έπεφταν στην εθνικιστική παγίδα να κατηγορούν τους Έλληνες για τα παραπτώματα των τραπεζών τους και της κυβέρνησής τους!».

Τέλος, ο αθρογράφος τονίζει: «Για να επιτύχει ελάφρυνση του χρέους, η Ελλάδα οφείλει να αποκαλύψει την μπλόφα της Γερμανίας, όπως επιχειρηματολόγησα πριν από δύο εβδομάδες, και να είναι έτοιμη να εκδώσει ένα παράλληλο νόμισμα. Η τετράμηνη παράταση που δέχθηκε η Αθήνα από τους πιστωτές της στην ΕΕ, τον προηγούμενο μήνα, παρέχει στη νέα ελληνική κυβέρνηση τον χρόνο για να επεξεργαστεί σε βάθος τη στρατηγική της. Αλλά, ευρύτερα, πώς θα μπορούσε να αποκατασταθεί η δημοσιονομική Δημοκρατία; Είναι τόσος ο θυμός και η έλλειψη εμπιστοσύνης που δημιούργησε η κακοδιαχείριση της κρίσης ώστε καθιστούν πολιτικά αδιανόητα, προς το παρόν, τα βήματα προς ένα δημοκρατικό φεντεραλισμό. Μια πιο καλή επιλογή θα αποτελούσε η αποκατάσταση του κανόνα της "μη διάσωσης", μαζί με την ελευθερία των κυβερνήσεων να ανταποκρίνονται στις μεταβαλλόμενες οικονομικές συνθήκες και πολιτικές προτεραιότητες, υπό τους περιορισμούς της βούλησης των αγορών να δανείσουν ή εντέλει υπό τον κίνδυνο χρεοκοπίας.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα είχε επίσης την αποστολή να λειτουργεί ως ο κατάλληλος δανειστής έσχατης ανάγκης σε κυβερνήσεις με πρόβλημα ρευστότητας, διαφορετικά το ευρώ θα μπορούσε να διαλυθεί. Το να αφαιρείς από τους ψηφοφόρους το δικαίωμα να προβαίνουν σε θεμιτές οικονομικές και πολιτικές επιλογές είναι απαράδεκτο, και όπως αποδεικνύει η τραγική ιστορία της Βαϊμάρης στη Γερμανία, η επιβολή δυσβάστακτων αποπληρωμών σε μισητούς ξένους πιστωτές οδηγεί στον πολιτικό εξτρεμισμό. Όπως επισήμανε ο Μάρτιν Γουλφ στους Financial Times, "η ευρωζώνη έχει ως σκοπό να αποτελέσει μια ένωση δημοκρατιών, όχι μια αυτοκρατορία". Οι Μέρκελ και Σόιμπλε θα πρέπει να το θυμούνται αυτό».

Πηγή: Αθηναϊκό Πρακτορείο

nonews

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΡΑΝΟΪΚΟΣ ΤΕΛΙΚΑ;

Γράφει ο Δημήτριος Κ. Φίλιππας
κατά κόσμον Διογένης ο Κυνικός 
Αγαπητό Fimotro,
«Η παράνοια της ελληνικής κυβέρνησης: ίντριγκες, ίντριγκες παντού», αυτός είναι ο τίτλος άρθρου του Γερμανικού περιοδικού Spiegel.  Γράφει μάλιστα ο συντάκτης του πως αντί να...
έρθει αντιμέτωπη με την πραγματικότητα, η ελληνική κυβέρνηση «βλέπει» συνωμοσίες, τις οποίες επικαλείται για να καλύψει τις ανεπάρκειές της… Πόσο «δίκαιο» έχει ο αρθρογράφος!!!!

Άλλωστε πήρε κανένας τηλέφωνο τόσους και τόσους πρωθυπουργούς, υπουργούς οικονομικών, αξιωματούχους της Κομισιόν για να αλλάξουν τα όσα είπαν μετά τις φιλικές δηλώσεις που έκαναν προς την χώρα μας την επομένη των συναντήσεων τους με τους κκ Τσίπρα και Βαρουφάκη;  Για να ρωτήσουμε τους κκ Ρέντζι, Μοσκοβισί, Σουλτς και τόσους άλλους…

Άλλωστε πήρε κανένας τηλέφωνο τον κεντρικό τραπεζίτη, τον κ. Ντράγκι για να του πει να προκαλέσει οικονομική ασφυξία στην Ελλάδα;  Σάμπως  στελέχη τραπεζών, όπως διαβάσαμε στα σύγχρονα media, πρότειναν σε πελάτες τους να βγάλουν τα χρήματα τους στο εξωτερικό λόγω του ότι θα ερχόταν στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ; Στα 16,25 δις ευρώ υπολογίζονται τα χρήματα που έφυγαν από τις Ελληνικές τράπεζες μόνο τον Ιανουάριο 2015.  Φανταζόμαστε από μόνα τους έφυγαν αυτά…  Και τα 12,24 δις ευρώ που κατέληξαν σε τράπεζες του εξωτερικού απλά ήθελαν να πάνε ένα ταξιδάκι! Τόσο απλά είναι τα πράγματα.  Άκου να βλέπουν κάποιοι συνομωσίες…

Για να καταλάβετε που έχει φθάσει η «παράνοια» της Ελληνικής κυβέρνησης, μάθαμε χθες ότι «η Koμισιόν εργάζεται για την αντικατάσταση της τρόικας από ένα σχήμα με μεγαλύτερη δημοκρατική νομιμοποίηση, όπως είχε ανακοινώσει ο πρόεδρός της Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, κατά την ανάληψη των καθηκόντων του», δήλωσε από τις Βρυξέλλες ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής, υπεύθυνος για το ευρώ Β. Ντομπρόβσκις.

Πως λέμε ολίγον ή πολύ έγκυος δηλαδή;  Αυτό μας θύμισε η απείρου κάλους δήλωση του κ. Ντομπρόβσκις.  Εμείς μέχρι σήμερα ξέραμε ότι είτε υπάρχει είτε ότι δεν υπάρχει κάπου η δημοκρατική νομιμοποίηση… Είναι μετά να μην γίνεται έξαλλος ο οδηγός εκείνος που ένας τροχονόμος του έδωσε κλήση για παραβίαση ερυθρού σηματοδότη ενώ ο άνθρωπος απλά είχε περάσει όταν το φανάρι ήταν λίγο κόκκινο!!!! Δεν ήταν πολύ κόκκινο…

Το ότι τρεις υπάλληλοι, ερχόντουσαν στην Ελλάδα και έκαναν όχι ότι επιθυμούσαν, αλλά ότι γούσταραν για να το γράψουμε χυδαία όπως ήταν και η συμπεριφορά τους και έλεγχαν υπουργούς, είχαν επαφές με τον πρωθυπουργό και έκαναν μάλιστα και παραχωρήσεις σε αυτόν, τον ένα και μοναδικό Αντώνη, που δεν παραιτείται για να μην κάνει χάρι στον ΣΥΡΙΖΑ, όχι στον εαυτό του, αυτό είναι δημοκρατική νομιμοποίηση; Μπορεί η «τρόικα» να λέγεται πλέον «θεσμοί», και ειρωνικά να κοροϊδεύουν κάποιοι ξένοι πολιτικοί τύπου Σόιμπλε την Ελληνική κυβέρνηση, αλλά άλλαξε κάτι που είναι ουσιαστικό.  Τουλάχιστον τώρα οι υπάλληλοι της Τρόικα μιλάνε με τους εδώ αντίστοιχους υπαλλήλους, οι υπουργοί με τους υπουργούς, και οι πρωθυπουργοί με τους πρωθυπουργούς. Και αυτό έχει τεράστια διαφορά…

Αλλά όμως οι εγχώριοι και αλλοδαποί φωτεινοί παντογνώστες, που έχουν σκυλιάσει με την επιλογή του Ελληνικού λαού στις πρόσφατες εκλογές,  ξέρουν τι είναι πράγματι παράνοια; Τι είναι παρανοϊκό; Θα τους το εξηγήσουμε εμείς με πολύ απλά παραδείγματα…

Παρανοϊκό είναι να βγαίνει ο εκπρόσωπος της Βραζιλίας στο ΔΝΤ, ο κ. Μπατίστα, και να ομολογεί ουσιαστικά ότι στη Ελλάδα απέτυχε παταγωδώς το πρόγραμμα του Ταμείου.  Ότι τελικά το πρόγραμμα έγινε για να σωθούν οι Γαλλικές και Γερμανικές Τράπεζες… Και είναι τρελό με όλες αυτές τις δηλώσεις να μην ιδρώνει το αυτί κανενός…  Ούτε καν εδώ στην Ελλάδα από τις δικαστικές αρχές για να διερευνήσουν το ποιος έχει την ευθύνη για αυτή την «εξυπηρετησούλα» προς τις ξένες τράπεζες και σε βάρος της χώρας.  Αν δεν είναι αυτό εθνική προδοσία τι είναι τότε;

Παρανοϊκό είναι να πουλά μια Τράπεζα τα επισφαλή ναυτιλιακά δάνεια της σε distressed fund γιατί, όπως ανέφερε στο Reuters τραπεζική πηγή, οι τράπεζες «αντιμετωπίζουν πρόβλημα ρευστότητας και παράλληλα δεν έχουν τις κατάλληλες εισπρακτικές δομές προκειμένου να κατορθώσουν να εισπράξουν αυτά τα δάνεια»!!!  Να τα δώσουν όμως ήξεραν… Είχαν τις δομές… Όπως είχαν τις δομές να δώσουν και όλα τα άλλα θαλασσοδάνεια όχι στους εφοπλιστές , αλλά σε κόμματα, «επιχειρηματίες» τύπου καρούζου και πάει λέγοντας…

Παρανοϊκό είναι να πουλά μία τράπεζα το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο σε «κάποιο» distressed fund χωρίς διαγωνισμό για να δει πως θα εισπράξει το μεγαλύτερο μέρος του δανείου… Προφανώς δεν έχουν τις …δομές ούτε για αυτό!!! Μόνο για να δίνουν είπαμε δάνεια έχουν τις δομές….

Παρανοϊκό είναι να πουλά μία τράπεζα το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο προς 0,35 σεντς ανά δολάριο!!!  Τα επισφαλή δάνεια μιας τράπεζας μόνον, όπως διαβάσαμε, υπολογίζονται σε 5 δις ευρώ… Δηλαδή η τράπεζα δεν θα εισπράξει ούτε το 31% των δανείων (λόγω ισοτιμίας ευρώ-δολαρίου) που η ίδια έδωσε χωρίς να εξασφαλιστεί επαρκώς…

Παρανοϊκό είναι να πουλήσει το distressed fund τα δάνεια αυτά που αγόρασε από την τράπεζα (άραγε με δάνειο από την ίδια την τράπεζα που της πούλησε το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο αγόρασε τα δάνεια των άλλων;) και να εισπράξει όπως υπολογίζει το 50%, άρα θα κερδίσει το λιγότερο 15% από τα 5 δις ευρώ…

Παρανοϊκό είναι η Τράπεζα να μην πουλά απ’ ευθείας τα δάνεια στους δανεισθέντες που έχουν πράγματι πρόβλημα στο 35%... Προφανώς κάποιοι πρέπει να βγάλουν για τα έξοδα τους, ένα 15%... Είσαι ωραίοςςςς….

Παρανοϊκό είναι οι εφοπλιστές που πήραν τα δάνεια αυτά και αντί να πληρώσουν το 100% των δανείων τους να πληρώνουν τελικά το 50% αυτών!!!

Παρανοϊκό είναι να κληθεί μετά ο Ελληνικός λαός να πληρώσει τα σπασμένα των Τραπεζών για άλλη μία φορά… Τα 2,5 δις ευρώ που θα χάσει η Τράπεζα ποιος θα τα καλύψει;  Των άλλων Τραπεζών τις ζημίες από τα επισφαλή ναυτιλιακά δάνεια και όχι μόνον αυτά, ποιος θα τα πληρώσει; Ναι, μωρέ αυτοί οι «γελοίοι» που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ… Αλλά και όχι μόνον αυτοί!

Παρανοϊκό είναι να μην γίνεται έλεγχος Πόθεν Έσχες σε όλα αυτά τα ανώτατα τραπεζικά στελέχη που βρε παιδί μου όλο λάθη κάνουν… Μερικά δεκάδες ή εκατοντάδες δις ευρώ… Σιγά τα λάχανα θα πει κάποιος…

Παρανοϊκά είναι όλα όσα αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα σε βάρος του Ελληνικού λαού και όλοι σφυρίζουν αδιάφορα.  Πρέπει επιτέλους κάτι να αλλάξει και κάποιοι να πληρώσουν.  Δεν μπορεί κάποιοι να «κονομάνε» και κάποιοι άλλοι να πεθαίνουν είτε μεταφορικά είτε κυριολεκτικά. Δεν μπορεί όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση να προκαλεί ασφυξία σε μια νεοεκλεγείσα κυβέρνηση και για ποιο λόγο;  Γιατί θέλει να κάνει τα αυτονόητα… Να μην πεθαίνει κόσμος από την πείνα, να μην πωλείται για ένα ξεροκόμματο η δημόσια περιουσία, να μην είναι στο απυρόβλητο οι ολιγάρχες, να μην υπάρχει διαφθορά στην χώρα, τουλάχιστον όχι στα επίπεδα που υπάρχει σήμερα…  Χαλάει τη σούπα στο ευρωπαϊκό σύστημα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ;

Οι Ευρωπαίοι να προσέξουν πολύ καλά!  Δεν είναι απειλή αυτό.  Ενημέρωση είναι.  Γιατί οι ίδιοι δείχνουν στους Έλληνες τον τρίτο δρόμο… Της Κίνας, της Ρωσίας… Οι Έλληνες είτε έχουν και κατέχουν είτε όχι, δεν έχουν να χάσουν κάτι.  Για οι έχοντες τα έβγαλαν στο εξωτερικό, οι μη έχοντες τι να χάσουν;  Αυτά που δεν έχουν; Και ας διαβάσουν εκεί στην ΕΕ και λίγη ιστορία. Ας μην ξεχνούν το ότι αν γίνουν εκλογές τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει ποσοστά που έπαιρναν μόνον επί ΕΣΣΔ… Και τέλος το ότι «του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει»… Τουλάχιστον όχι άλλο!