Έσκασε ακόμα μια φούσκα του Αντώνη Σαμαρά

Δεν είμαι ο μόνος σε αυτόν τον κόσμο που θεωρεί ότι στον Αντώνη Σαμαρά αρμόζει ο τίτλος του πιο ασυνεπούς πολιτικού όλων των εποχών στην τήρηση των προεκλογικών του εξαγγελιών –τακτική του με προφανή στόχο την ανάρρηση στην εξουσία, μέσω της εξαπάτησης του εκλογικού σώματος.
Από σήμερα του πρέπει κι ένας τίτλος επιπλέον. Αυτός του πιο ασυνεπούς πολιτικού ακόμα και κατά την άσκηση της εξουσίας –τακτική του με προφανή στόχο μήπως και παραμείνει σε αυτήν.
Κάθε τίτλος όμως πρέπει να τεκμηριώνεται. Έτσι δεν είναι; Έχουμε, λοιπόν, και λέμε:
Η Κυβερνητική Εκπρόσωπος, Σοφία Βούλτεψη, η οποία διορίσθηκε πριν από λίγες ημέρες από τον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά ως επίσημο φερέφωνό του, διατύπωσε τη θέση της κυβέρνησης (δηλαδή τη θέση του Αντώνη Σαμαρά) σχετικά με το αίτημα της Αντιπολίτευσης να διεξαχθεί συζήτηση στη Βουλή επί της διενέργειας δημοψηφίσματος για τη Δ.Ε.Η. Όπως ακριβώς εκφράσθηκε από τη Σοφία Βούλτεψη, η θέση της κυβέρνησης έχει ως εξής:

«Αυτές οι απόψεις περί δημοψηφίσματος που έχουν διατυπωθεί, είναι βέβαιο ότι δεν αθροίζονται μεταξύ τους. Οπότε κάθε περαιτέρω συζήτηση δεν έχει κανένα ουσιαστικό νόημα.»

Θυμίζω ότι μόλις τον περασμένο Μάιο ο Αντώνης Σαμαράς (ξανά)παρουσίασε, και μάλιστα με μπόλικη φαμφάρα, τις προτάσεις του για την αναθεώρηση του Συντάγματος, με ειδική αναφορά ανάμεσά τους στη σημασία και την αξία που υποτίθεται ότι δίδει ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς στα δημοψηφίσματα. Αντιγράφω επί λέξει από σχετική ομιλία του:

«Η Νέα Ελλάδα προφανώς απαιτεί, φίλες και φίλοι, περισσότερη και καλύτερη Δημοκρατία. Απαιτεί τη συμμετοχή των πολιτών σε καίριες αποφάσεις που αφορούν στην ποιότητα της ζωής τους και στην προάσπιση των βασικών τους δικαιωμάτων. Απαιτεί και την αναγνώριση από την πολιτεία, του αδιαμφισβήτητου γεγονότος ότι, στην εποχή μας, η κοινωνία βρίσκεται πολλές φορές πολύ πιο μπροστά και από τους επίσημους θεσμούς του κράτους. Για αυτό το λόγο προτείνουμε την αναθεώρηση των διατάξεων για τα δημοψηφίσματα, ώστε να προβλέπεται διενέργεια δημοψηφίσματος και με λαϊκή πρωτοβουλία! Αυτό θα αποτελέσει μια πραγματική, μια καίρια τομή, που θα διευρύνει τη συμμετοχή των πολιτών στην άσκηση της διακυβέρνησης της Χώρας.»

Με τα παραπάνω θα μου επιτρέψετε να θεωρώ ότι τεκμηρίωσα επαρκώς τον επιπλέον τίτλο που απένειμα στον Αντώνη Σαμαρά. Όπως θα παρατηρήσατε, ήμουν ευγενής, την ώρα που άλλοι χαρακτηρίζουν τον Αντώνη Σαμαρά «κομανέτσι», «πολιτικό απατεώνα» κ.τ.τ.
Πλέον προβληματίζομαι μόνο σχετικά με το τι τίτλος αρμόζει σε πολιτικό που επιλέγει να βάζει μπροστά άλλους, π.χ. τη Σοφία Βούλτεψη, ώστε να λένε πρόθυμα εκείνοι για λογαριασμό του όσα εκθέτουν τον ίδιο.
Εννοείται, μιλάμε πάντα για ζητήματα που άπτονται της Δημοκρατίας. Διότι κατά τα άλλα δεν βλέπω καμιά ασυνέπεια στον Αντώνη Σαμαρά.
sotosblog

Nonews-NEWS: Οι φεουδάρχες της "μικρής ΔΕΗ"...

Nonews-NEWS: Οι φεουδάρχες της "μικρής ΔΕΗ"...: Δημόσιες εκτάσεις χιλιάδων στρεμμάτων, ανεκτίμητης αξίας υδάτινοι πόροι και εκατομμύρια τόνοι λιγνιτικών αποθεμάτων δίνει στους ιδιώτες η κ...

Πουλήστε τα όλα!

του Καρτέσιου, πηγή: http://eleftheri-ellada.blogspot.gr/2014/07/blog-post_4.html 

Πουλήστε νερά, βουνά, λαγκάδια, παραλίες, το ηλεκτρικό ρεύμα, τα σχολεία, τα νοσοκομεία, τις μάνες και τους πατεράδες μας και μην ξεχάσετε τις κόρες μας. Να τις κάνετε πόρνες για να ενισχυθεί το τουριστικό ρεύμα. Για να κυριολεκτείτε κάθε φορά που αμολάτε το «πάση θυσία».

Χαρίστε τα όλα. Ποιος θα σας σταματήσει; Ποιον να φοβηθείτε; Έχετε δικό σας έναν στρατό ηλιθίων που πάντα θα σας στηρίζει και πάντα θα σας ψηφίζει. Έναν στρατό που καταπίνει αμάσητα τα περί πώλησης μόνο της «μικρής ΔΕΗ», του «μικρού ΟΣΕ», των «μικρών εθνικών οδών», της «μικρής πατρίδας» τους. Έναν στρατό που του λες «πουλάνε τη ΔΕΗ» και σου απαντάει «καλά να πάθει ο Φωτόπουλος». Λες και η κυβέρνηση πουλάει τον Φωτόπουλο κι όχι το κοινωνικό αγαθό της ενέργειας, ηλίθιε.

Έναν στρατό ηλιθίων που χειροκροτούσε τη διάλυση του «κοστοβόρου» δημόσιου συστήματος...

Υγείας, που ανακήρυττε τον Άδωνη Γεωργιάδη στον πλέον αποτελεσματικό υπουργό και που τελικά όταν αναγκάζεται να πάει στα επείγοντα νοσοκομείου δέρνει όποια νοσηλεύτρια βρει μπροστά του μόλις περάσουν οι 6 ώρες αναμονής και καταλαβαίνει ότι θα περάσουν άλλες 6.

Έναν στρατό ηλιθίων που υπερασπιζόταν τις ρυθμίσεις για το γάλα και περίμενε ότι πράγματι θα έπεφταν οι τιμές. Ακόμη και τώρα που αποκαλύπτεται ότι ο Χατζηδάκης γνώριζε πριν την ψήφιση ότι οι τιμές δε θα πέσουν, ο στρατός ηλιθίων θα βρει έναν καλό λόγο για τη ρύθμιση που πέρασε με τέτοιο τρόπο ώστε τελικά να ωφεληθούν μόνο τα καρτέλ των γαλακτοβιομηχανιών.

Είναι ο ίδιος στρατός ηλιθίων που χαίρονται με τις αλλαγές στην Παιδεία και δεν αντιλαμβάνονται ότι μέσα σε 10 μέρες έχει αλλάξει τρεις φορές ο τρόπος βαθμολόγησης των γραπτών των μαθητών της Α’ Λυκείου επειδή η πολυδιαφημισμένη Τράπεζα Θεμάτων ήταν ένα μπάχαλο και μισό κι όμως κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη γι’ αυτό το τεράστιο φιάσκο.

Είναι ο στρατός ηλιθίων που θεωρεί ότι πράγματι το ΠΑΣΟΚ κάνει προσπάθειες να αλλάξει η κυβερνητική πολιτική προς το «σοσιαλιστικότερον» και «δικαιότερον». Που πιστεύει ότι υπάρχει το σοβαρό μνημονιακό ΠΑΣΟΚ που δίνει αγώνα και αντιπολιτεύεται τον κυβερνητικό εαυτό του που χωράει μέσα σ’ ένα «ναι σε όλα».

Είναι ο στρατός ηλιθίων που δεν έχει κουραστεί να εκπλήσσεται από τις «αποκαλύψεις» του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης ο οποίος όποτε παραστεί ανάγκη για στήριξη των αποφάσεων του Κούλη Μητσοτάκη σπεύδει να δώσει ως φρέσκα στη δημοσιότητα σκάνδαλα σε δημόσιες υπηρεσίες τα οποία έγιναν προ 20ετίας. Λες και δεν υπάρχει ο νόμος που στέλνει σε διαθεσιμότητα τον δημόσιο υπάλληλο ακόμη και με την υποψία εμπλοκής του σε σκάνδαλο. Λες και σε αυτή τη χώρα, ποτέ κανένα υψηλόβαθμο διορισμένο στέλεχος της Δημόσιας Διοίκησης δεν ενεπλάκη σε σκάνδαλο, αλλά απατεώνες είναι μόνο κάτι κλητήρες της Πολεοδομίας, από τους οποίους βρίθουν τα σκάνδαλα που δημοσιοποιεί ο κύριος Επιθεωρητής.

Είναι ο ίδιος στρατός ηλιθίων που δεν μπορεί (;) να καταλάβει ποιος είναι ο τελικός στόχος της δημιουργίας τυφλού μίσους εναντίον οτιδήποτε δημοσίου. Κι αυτός ο λόγος γίνεται φανερός μέσα σε μία μόνο πρόταση της ανακοίνωσης που έβγαλε η Πανελλήνια Ένωση Ιδιωτικών Κλινικών, σχετικά με την απόφασή τους να μην εξυπηρετούν πλέον ασφαλισμένους μέσω ΕΟΠΥΥ, αλλά μόνο με ζεστό χρήμα. Τελειώνει, λοιπόν, η ανακοίνωση με το εξής ειρωνικό: «Εάν ο προϋπολογισμός του ΕΟΠΥΥ δεν επαρκεί, τότε υπάρχουν οι Δημόσιες δομές του ΕΣΥ που μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες των ασθενών». Αυτές οι Δημόσιες δομές του ΕΣΥ που όταν τις διέλυε ο Λοβέρδος, ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Κούλης του Μητσοτάκη, ο στρατός των ηλιθίων πανηγύριζε για τις «μεταρρυθμίσεις».

Ε, λοιπόν, ηλίθιε, τώρα που τα νοσοκομεία διαλύθηκαν, ο ΕΟΠΥΥ φαλίρισε και οι ιδιωτικές κλινικές ζητάνε ζεστό παραδάκι ή θα πουλήσεις το οικοπεδάκι για να χειρουργηθείς ή θα βολευτείς στο σπίτι σου με κλύσμα από χαμομήλι. Πάντως ό,τι κι αν επιλέξεις από ένα πράγμα αποκλείεται να θεραπευτείς. Την ηλιθιότητά σου.

Η νέα μορφή υποδούλωσης των λαών

Οι εικόνες ανθρώπων, που ποδοπατούνται για ένα μαρούλι, εγγράφονται ως στίγμα στη συλλογική μας συνείδηση. Αλλά το αίσθημα ντροπής οξύνεται, όταν οι κυβερνώντες με περίσσιο θράσος ζητούν την ψήφο μας στο όνομα της σταθερότητας, όταν μιλούν για μεταρρυθμίσεις και αλλαγή νοοτροπίας, αναπαράγοντας, ταυτόχρονα, με παροχές και δήθεν “κοινωνικά μερίσματα” το πελατειακό κράτος, όταν οιμώζουν, εκτοξεύοντας εθνικιστικές κορόνες για τη Θράκη, ενώ, συγχρόνως, αποκρύπτουν τον οδοστρωτήρα που αποκαλείται «Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Συμφωνία», που συζητείται πέραν κάθε δημοκρατικής λογοδοσίας από τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον, με σκοπό την εξαέρωση της εθνικής κυριαρχίας, της δημοκρατίας, της πολιτιστικής ταυτότητας και των οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών ευαισθησιών των λαών.

Του Γιώργου Χ. Παπασωτηρίου

Η Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Συνεργασία (Transatlantic Trade and Investment Partnership, ΤΤΙΡ) συζητείται από τον Ιούλιο του 2013 και προβλέπει ότι η ισχύουσα νομοθεσία στις δύο πλευρές του Ατλαντικού θα υπαχθεί στους κανόνες του ελεύθερου εμπορίου επί ποινή εμπορικών κυρώσεων για τη χώρα-παραβάτη ή τεράστιων αποζημιώσεων υπέρ των εναγουσών πολυεθνικών εταιρειών.

Οι τελευταίες θα μπορούν να σύρουν σε ειδικά δικαστήρια τις κυβερνήσεις που θεωρούν ότι ο πολιτικός τους προσανατολισμός θα έχει αποτέλεσμα τη μείωση των κερδών τους, ή να ζητούν την καταβολή γενναίων αποζημιώσεων για διαφυγόντα κέρδη από την εφαρμογή μιας εργατικής ή και περιβαλλοντικής νομοθεσίας, που θεωρούν ότι τα μειώνει! Ασφάλεια τροφίμων, υγεία, προδιαγραφές τοξικότητας, αλλά και ελευθερία στο Διαδίκτυο, προστασία των προσωπικών δεδομένων, ενέργεια, πολιτισμός, πνευματικά δικαιώματα, φυσικοί πόροι, επαγγελματική κατάρτιση, υποδομές του κράτους, μετανάστευση, όλοι οι κλάδοι δημόσιου ενδιαφέροντος θα υποτάσσονται στη λογική της αγοράς και του εμπορίου. Ετσι, η πολιτική αρμοδιότητα των εθνικών Κοινοβουλίων θα περιορίζεται στη διαπραγμάτευση με τις πολυεθνικές ή τους τοπικούς αντιπροσώπους τους για ήσσονα ζητήματα.

Αλίμονο σε όποιον τολμήσει να αντισταθεί στο ξεπούλημα των φυσικών πόρων, του νερού ή της δημόσιας περιουσίας. Πρόσφατα, ευρωπαϊκές εταιρείες προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη κατά της αύξησης του κατώτατου μισθού στην Αίγυπτο ή κατά του περιορισμού των τοξικών εκπομπών αερίων στο Περού.

Επίσης, η καπνοβιομηχανία Philip Morris, έχοντας ενοχληθεί λόγω της αντικαπνιστικής νομοθεσίας σε Ουρουγουάη και Αυστραλία, έσυρε τις δύο χώρες σε ειδικό δικαστήριο. Δεν υπάρχει όριο στις κυρώσεις που μπορούν να επιβάλλουν τέτοια ειδικά δικαστήρια εις βάρος των κρατών και προς όφελος των πολυεθνικών.

Πέρυσι, ο Ισημερινός καταδικάστηκε σε καταβολή του ποσού των δύο δισεκατομμυρίων δολαρίων, υπέρ πετρελαϊκής εταιρείας! Ηεπίθεση δεν θα είναι λιγότερο σαρωτική στο πεδίο της ιδιωτικής ζωής. Η Συμμαχία Ψηφιακού Εμπορίου (Digital Trade Coalition, DTC), στην οποία συμμετέχουν βιομηχανίες από τους τομείς του Διαδικτύου και της υψηλής τεχνολογίας, πιέζει τους αντιπροσώπους στις διαπραγματεύσεις για την ΤΤΙΡ να άρουν τους φραγμούς που εμποδίζουν τις ελεύθερες ροές προσωπικών δεδομένων από την Ευρώπη προς τις ΗΠΑ. Στο στόχαστρο έχουν μπει και οι προδιαγραφές ποιότητας στο πεδίο της διατροφής.

Η αμερικανική βιομηχανία κρέατος επιδιώκει να επιτύχει την κατάργηση του ευρωπαϊκού κανονισμού που απαγορεύει την εισαγωγή κοτόπουλων, τα οποία έχουν απολυμανθεί με χλώριο, ή χοιρινού κρέατος με ρακτοπαμίνη. Η δικτατορία των «αγορών» δείχνει το πιο αδιάλλακτο πρόσωπό της στα ζητήματα του χρηματοπιστωτικού τομέα. Πέντε χρόνια μετά την εκδήλωση της κρίσης των τοξικών ομολόγων, οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι διαπραγματευτές έχουν συμφωνήσει ότι η ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος πρέπει να αποτελέσει παρελθόν.

Απορρύθμιση, λοιπόν, παντού. Ο νεοφιλελευθερισμός στην πιο ακραία, κανιβαλική του εφαρμογή. Ακόμη και η υποτυπώδης ρύθμιση (Βόλκερ) της Γουόλ Στριτ πρέπει να αρθεί σύμφωνα με την Deutsche Bank! Τα κράτη που θα υπογράψουν τη συμφωνία ΤΤΙΡ θα υποχρεωθούν όχι μόνο να υποτάξουν τις δημόσιες υπηρεσίες τους στην εμπορευματική λογική, αλλά και να παραιτηθούν οποιουδήποτε δικαιώματος ελέγχου στους ξένους παρόχους υπηρεσιών. Τα περιθώρια για πολιτικές σε εθνικό πλαίσιο σε υγεία, ενέργεια, παιδεία, νερό ή μεταφορές θα εξανεμιστούν. Βέβαια, για να νομιμοποιήσουν την υποδούλωση θα τα ντύσουν όλα αυτά με ψεύδη, όπως «ανάπτυξη» και «εξάλειψη της ανεργίας». Βέβαια, πίσω από την αμερικανο-ευρωπαϊκή σύμπραξη υπάρχει ο γεωστρατηγικός στόχος διατήρησης της αμερικανικής ηγεμονίας έναντι της Κίνας.

Πρόκειται για την προσπάθεια ΗΠΑ-Ευρώπης να θωρακίσουν τα κέρδη τους σε τεράστιες ζώνες ελεύθερου εμπορίου όπου η πρόσβαση των κινεζικών προϊόντων θα καθίσταται σχεδόν απαγορευτική.

Γι’ αυτό υπογράφεται σύντομα ανάλογη συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και 12 χωρών της Ασίας. Τι θέλουν, λοιπόν, από τους λαούς; Την πλήρη εξάλειψη της ελευθερίας και των πολιτικών δικαιωμάτων τους. Να γίνουν οι χώρες στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας και πηγές πάμφθηνης ενέργειας για τις πολυεθνικές. Οι Ελληνες ψηφοφόροι θα αποδεχθούν αυτή την εξέλιξη; Θα ψηφίσουν ξανά ως ιδανικοί αυτόχειρες τους πολιτικούς εκπροσώπους των νεοαποικιοκρατών; Αν ναι, ας μην ισχυριστούν ότι δεν άκουσαν «…ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον» που «Ανεπαισθήτως τους έκλεισαν από τον κόσμον έξω», για να παραφράσουμε τα «Τείχη» του Αλεξανδρινού.

πηγή:

http://www.neakriti.gr/

Γ. Δελαστίκ: Συγκρατείται μετά βίας η μιλιταριστική ορμή της Γερμανίας

Ενα ρίγος διαπερνά τη σπονδυλική στήλη του προσεκτικού ξένου παρατηρητή των εξελίξεων στο εσωτερικό της Γερμανίας, όταν διαπιστώνει την εκπληκτική και ταυτόχρονα ανησυχητική διαφορά των αντιδράσεων των Γερμανών πολιτικών και του γερμανικού Τύπου σε δύο ανάλογα γεγονότα. Ηταν μόλις πριν από τέσσερα χρόνια, τον Μάιο του 2010, όταν ο τότε πρόεδρος της Γερμανίας Χορστ Κέλερδήλωσε πως μια χώρα τόσο μεγάλη όσο η Γερμανία και εξαρτώμενη από το εξαγωγικό εμπόριο, πρέπει να είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει στρατιωτική βία «προκειμένου να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της, όπως για παράδειγμα τους ελεύθερους δρόμους του εμπορίου»! Ξέσπασε πολιτική θύελλα μέσα στην ίδια τη Γερμανία. Ο Κέλερ, ο οποίος είχε διατελέσει διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ακριβώς πριν εκλεγεί πρόεδρος της Γερμανίας, αναγκάστηκε να παραιτηθεί υπό το βάρος των σφοδρότατων επικρίσεων που δεχόταν μέσα στην ίδια του τη χώρα. Την άνοιξη του 2010 όμως η Γερμανία δεν είχε ακόμη κυριαρχήσει σε ολόκληρη την Ευρώπη μέσω της διαχείρισης εκ μέρους της της κρίσης του ευρώ και της κρίσης δημόσιου χρέους των χωρών της Ευρωζώνης και ολόκληρης της ΕΕ.

Υπενθυμίζουμε ότι ακριβώς τον Μάιο του 2010 υπήγαγε ο Γιώργος Παπανδρέου την Ελλάδα στο επονείδιστο μνημονιακό καθεστώς υποτέλειας, το οποίο όμως ακόμη δεν είχε προλάβει να εκδηλωθεί. Καμία άλλη χώρα της ΕΕ δεν βρισκόταν υπό μνημονιακό καθεστώς. Στο δε Βερολίνο, κυβερνούσε η Δεξιά της Μέρκελ μόνη της, με «τσόντα» τους Ελεύθερους Δημοκράτες. Δεν υπήρχε «μεγάλος συνασπισμός» δεξιών - σοσιαλδημοκρατών στην εξουσία.

Πριν από δέκα περίπου ημέρες, ο πρόεδρος της Γερμανίας, που διαδέχθηκε τον Κέλερ, ο Γιοαχίμ Γκάουκ, πιο έξυπνος πολιτικά από τον προκάτοχό του, επανέφερε το θέμα των στρατιωτικών επεμβάσεων της Γερμανίας σε ξένες χώρες. «Στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα ή για την επιβίωση αθώων ανθρώπων, είναι πολλές φορές αναγκαίο να πάρουμε τα όπλα!» δήλωσε ο Γκάουκ. Αυτή τη φορά τέσσερα μόλις χρόνια αργότερα, που ισοδυναμούν όμως με δεκαετίες λόγω της κρίσης που έχει κάνει τη Γερμανία επικυρίαρχο όλης της Ευρώπης, αυτή τη φορά που συγκυβερνούν οι δεξιοί με τους σοσιαλδημοκράτες στο Βερολίνο, μόνο η Αριστερά αντέδρασε μέσα στη Γερμανία! Κανένας άλλος, ούτε καν οι Πράσινοι! Το θέμα ήρθε προς συζήτηση μέσα στο γερμανικό ομοσπονδιακό κοινοβούλιο. Ενας αριστερός βουλευτής στο τοπικό κοινοβούλιο του Βρανδεμβούργου ονόματι Νόρμπερτ Μίλερ, τόλμησε να χαρακτηρίσει τον πρόεδρο Γκάουκ «αηδιαστικό υποκινητή πολέμων». Φρύαξε ο επικεφαλής της ομάδας των... σοσιαλδημοκρατών (!!!) Τόμας Οπερμαν στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο: «Αυτή ήταν η στρατηγική των ναζί στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης εναντίον του προέδρου του Ράιχ, Εμπερτ!» δήλωσε βαθυστόχαστα. Πριν από τέσσερα χρόνια δηλαδή ο πολεμοκάπηλος πρόεδρος Κέλερ υποχρεώθηκε από τους Γερμανούς να παραιτηθεί από το ύπατο αξίωμα της χώρας, αλλά τέσσερα χρόνια μετά, το 2014, όποιος τολμήσει να μιλήσει εναντίον του εξίσου πολεμοκάπηλου προέδρου Γκάουκ, χαρακτηρίζεται ως... «ναζί» και μάλιστα από τους σοσιαλδημοκράτες!!!

Είναι απίστευτη η πολιτική απόσταση που έχουν διανύσει σε τέσσερα μόλις χρόνια η γερμανική πολιτική ηγεσία, τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης και ίσως η γερμανική κοινωνία. Στη σημερινή Γερμανία, οιαριστεροί συγκρίνονται με τους ναζί επειδή αντιτίθενται στο να εξαπολύει το Βερολίνο τις γερμανικές στρατιές εναντίον όποιας χώρας θέλει και να την υποδουλώνει! Πρέπει, βεβαίως, να επισημάνουμε ότι οι δήθεν «ανθρωπιστικοί λόγοι» που επικαλείται ο πρόεδρος Γκάουκ είναι πολύ πιο επικίνδυνοι και επιδέχονται πολύ ευρύτερης ερμηνείας από τους «ελεύθερους δρόμους του εμπορίου» που ανάγκασαν τον πρόεδρο Κέλερ να παραιτηθεί!

Για του λόγου το αληθές, ιδού πώς απαντά η δεξιά γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» με πρωτοσέλιδο σχόλιό της στον αρχηγό της κοινοβουλευτικής ομάδας της Αριστεράς Γκρέγκορ Γκίζι, ο οποίος είπε στο γερμανικό κοινοβούλιο ότι «όλοι οι πόλεμοι των τελευταίων χρόνων δεν έλυσαν τα προβλήματα της ανθρωπότητας, αλλά τα όξυναν»: «Ξεχάστηκαν ήδη η Κροατία, η Βοσνία, το Κόσοβο, η Ρουάντα, η Γεωργία;» γράφει το συντηρητικό έντυπο, θεωρώντας αυτονόητο και πέραν πάσης συζητήσεως ότι π.χ. καλά έκανε το ΝΑΤΟ και οι Γερμανοί που βομβάρδισαν τους Σέρβους και διάλυσαν τη Γιουγκοσλαβία! Μα ούτε το... 5% (!) των Ελλήνων δεν συμφωνούσε με τις επιθέσεις των πολεμικών αεροπλάνων των Ευρωπαίων και των Αμερικανών εναντίον των Σέρβων, όπως έδειχναν τότε οι δημοσκοπήσεις. Αυτόν τον κόσμο των στρατιωτικών επιδρομών ονειρεύονται οι Γερμανοί. «Με τα δόντια κρατιούνται» να μην το διαλαλήσουν ανοιχτά!

*Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ" την Παρασκευή 4 Ιουλίου 2014

Οταν η Ν.Δ. ζητούσε να παραμείνουν τα δίκτυα στο κράτος...

Αποκαλυπτικά της υποκρισίας που χαρακτηρίζει τη Νέα Δημοκρατία στην προσπάθειά της να παραχωρηθεί η ηλεκτρική ενέργεια σε ιδιωτικά συμφέροντα, είναι τα όσα υποστήριζαν κορυφαία στελέχη της στη Βουλή, όταν...
πριν από τρία χρόνια ψήφιζαν από κοινού με το ΠΑΣΟΚ ένα άλλο νομοσχέδιο, το οποίο άνοιγε τον δρόμο στο σημερινό.



Ηταν Ιούλιος του 2011 και στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ήταν υπουργός ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, με υφυπουργό τον σημερινό υπουργό, Γιάννη Μανιάτη. Η τότε αντιμνημονιακή Ν.Δ., λίγο πριν σχηματιστεί η κυβέρνηση Παπαδήμου, είχε υπερψηφίσει το νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ, το οποίο αφαιρούσε, σε πρώτη φάση, από τη ΔΕΗ τα δίκτυα, με τη δημιουργία του ΑΔΜΗΕ.

ΑΔΜΗΕ

Η Ν.Δ. ζητούσε τότε να παραμείνουν τα δίκτυα στο κράτος, μιλούσε για ξεπούλημα, ενώ ειδικά ο Κ. Χατζηδάκης είχε «μαντέψει» τη σημερινή εξέλιξη.



«Υπάρχει συγκεκριμένη κατεύθυνση από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Το 2014 αυτό θα είναι το μοντέλο, το μοντέλο δηλαδή του ιδιοκτησιακού διαχωρισμού. Αυτό που φέρνετε τώρα δεν θ’ αντέξει στο χρόνο και σε τρία χρόνια θα έχει κατεδαφιστεί», επισήμανε στις 27 Ιουλίου 2011 από τη βήμα της Ολομέλειας της Βουλής ο μετέπειτα υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης, αναφερόμενος στη μεταβίβαση του 17% των μετοχών της ΔΕΗ στο ΤΑΙΠΕΔ.



Επέμεναν…



Επέμενε, μάλιστα, να προωθηθεί ο ιδιοκτησιακός διαχωρισμός, τα δίκτυα να παραμείνουν στο κράτος και ο στρατηγικός επενδυτής που θα εισέλθει στη μητρική ΔΕΗ να μπει σε τομείς όπως η παραγωγή, τα ορυχεία και η εμπορία.



Πιο σκληρή θέση είχε ο βουλευτής Χίου της Ν.Δ. Κώστας Μουσουρούλης, ο οποίος ήταν και υποψήφιος στις πρόσφατες ευρωεκλογές, αλλά δεν εκλέχτηκε και δήλωσε ότι αποχωρεί από την πολιτική. «Υπάρχουν προβληματικές ρυθμίσεις. Το σχήμα ΑΔΜΗΕ δεν είναι η κατάλληλη επιλογή σήμερα, μια εποχή εκποίησης δημόσιας περιουσίας. Τα δίκτυα ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου πρέπει να ανήκουν σε κρατική αρχή», σημείωνε χαρακτηριστικά.



Τελικά, τα δίκτυα αερίου (ΔΕΣΦΑ) πουλήθηκαν πέρυσι από την κυβέρνηση Σαμαρά, για τα δίκτυα ρεύματος (ΑΔΜΗΕ) έχει ήδη μπει… αγγελία και ακολουθεί η «μικρή ΔΕΗ»...

enet.gr

«Σκοτώστε» τους Συνδικαλιστές και την ΔΕΗ, Σώστε τον Γιακουμάτους – Γιακουμάτους

Χρήστος Γιαννούλης

 Με συνοπτικές διαδικασίες και με επί των ποινών εισηγητή τον αρχισυντάκτη του Δελτίου ειδήσεων που ενέκρινε το ον του παρουσιαστή και της παρουσιάστριας που περιγράφει απεργία των ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ και όχι των εργαζομένων.

 Είναι ο ίδιος αρχισυντάκτης απανταχού των μέσων που σήμερα κατηγορεί τους συνδικαλιστές για συγκάλυψη των σκανδάλων που βαρύνουν την κεντρική εξουσία αλλά όταν έπαιρναν τις καταγγελίες τους τις πετούσαν με γελάκια στο καλάθι των αχρήστων που κοσμούσε τις αίθουσες συσκέψεων των κεντρικών δελτίων ειδήσεων.
Σκοτώστε και την μικρή και την μεγάλη ΔΕΗ αρκεί να ικανοποιηθεί η αρένα του μικρόκοσμου που έχει δημιουργήσει ο εκπρόσωπος της νέας γενιάς πολιτικών Ανδρέας Παπαμιμίκος. Εκδικηθείτε στο όνομα ενός Φωτόπουλου μία ολόκληρη χώρα.
Εκτελέστε τους. Φταίνε. Είναι η ιστορική αλήθεια που απέκρυψαν τα προηγούμενα 40 χρόνια όλες οι κυβερνήσεις της «αριστεράς» που προηγήθηκαν. Με την Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά και το ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου να βρίσκονται όλα αυτά τα χρόνια εκτός εξουσίας στον μοναχικό ρόλο του αντιπολιτευόμενου νεοφιλελεύθερου μοναχικού ιδεολόγου.
Εκτελέστε τους και δια αυτών τις αποφάσεις που στιγμάτισαν τις κυβερνήσεις της «αριστεράς» και του ΣΥΡΙΖΑ από το 1974 και μετά.
Είναι αυτές οι κυβερνήσεις που συνομιλούσαν καθημερινά με τους συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚΕ που τόσο πολύ μισεί σήμερα η κυρία Βούλτεψη.
Είναι αυτοί που ξεπούλησαν την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ με το επιχείρημα ότι κοστίζει ένα εκατομμύριο ευρώ την ημέρα και δημιούργησαν ένα ιδιωτικό μονοπώλιο με το κόστος της κλειστής Ολυμπιακής να είναι τεράστιο μέχρι και σήμερα.
Είναι αυτοί που αδειοδότησαν τις δύο ιδιωτικές εταιρίες HELLAS POWER – ENERGA που λήστεψαν ΦΠΑ – ΧΑΡΑΤΣΙ και χιλιάδες πολίτες εξάγοντας τα λεφτά στο Μαϊάμι. Και δεν είναι στην Φυλακή όπως ψευδώς λένε τα υπόγεια του Μεγάρου Μαξίμου στα μέμο που μοιράζουν στους Ταμήλους και τους Σκρέκες.
Είναι αυτοί που ανέχονται τους ιδιώτες επενδυτές της ενέργειας τύπου Μυτηλιναίου που αγοράζουν πάμφθηνο  ρεύμα από την κρατική ΔΕΗ και της το ξαναπουλάνε σε πολύ πιο ακριβή τιμή.
Οι κυβερνήσεις της «αριστεράς» που κυβερνούν τον τόπο τα τελευταία 40 χρόνια πριμοδότησαν τον φαύλο κύκλο της διαφθοράς και των πελατειακών σχέσεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Όταν στα τέλη του 2008 και τις αρχές του 2009 οι κυβερνήσεις Καραμανλή είχαν φτάσει τους μισθούς των επικεφαλής των ΔΕΚΟ στις 300 και πεντακόσιες χιλιάδες ευρώ το χρόνο, με στρατό χιλιάδων υποδιαιρέσεων και κομματόσκυλων να αμείβονταν στην χειρότερη περίπτωση με 5.000 ευρώ το μήνα και το Μουσείο της Ακροπόλεως να θυμίζει Μεσσηνιακή αποικία, ο τότε υπουργός Πολιτισμού και σημερινός Πρωθυπουργός δεν είχε δηλώσει αναμάρτητος. Τότε ήταν ακόμη αμαρτωλός;
Οι κυβερνήσεις της «αριστεράς» μετέτρεψαν χιλιάδες στρέμματα καλλιεργήσιμων εκτάσεων σε τεράστια φωτοβολταϊκά πάρκα για τον τζόγο του εξασφαλισμένου εισοδήματος από την ΔΕΗ. Και καταλήξαμε στο μεγάλο φιάσκο ανάλογου μεγέθους με το χρηματιστήριο.
ΟΙ συνδικαλιστές έκλεισαν και την ΕΡΤ των Ιερών Αγελάδων κατά τον Σαμαρά που σήμερα δεν τολμά να πει κουβέντα για το χαράτσι της ΝΕΡΙΤ μέσω ΔΕΗ, ενός μέσου φάντασμα που κοστίζει περισσότερο από την ΕΡΤ, για ένα μικρό κομματικό στρατό, ανύπαρκτο πρόγραμμα και σκοτεινή έως ύποπτη λειτουργία. Χαρίζοντας εκατομμύρια ευρώ δεξιά και αριστερά (για να ακριβολογούμε μόνο δεξιά) χωρίς τον παραμικρό έλεγχο.
Ο Γιακουμάτος, η Βούλτεψη, ο Ντινόπουλος, ο Πρωτόπαππας, η Μισέλ Ασημακοπούλου, ο Ταμήλος, ο Βορίδης, ο Σταμάτης (μοναδική περίπτωση που εκλέχθηκε μία φορά στην ζωή του από τύχη και με λίστα. Έκτοτε δεν κατάφερε να εκλεγεί ούτε δημοτικός σύμβουλος), και μία ατελείωτη λίστα πολιτικών προσώπων που σήμερα σκιαμαχούν με το κατασκευασμένο σενάριο της σκληρής πάλης με το συνδικαλιστικό κατεστημένο, δεν έχουν καμία απολύτως ευθύνη. Ξέπλυναν τις ντροπές τους με την σωτηρία της χώρας που επαγγέλλεται η δίδυμη ηγεσία του κόμματος τους.
Και αν πρέπει να σωθούν κάποιοι σε αυτή την χώρα, είναι σίγουρο ότι αυτοί πρέπει να είναι οι θηλυκοί και αρσενικοί Γιακουμάτοι. Μόνο με αυτούς έχει τύχη η διαιώνιση του σπάνιου είδους πολιτικού κινδύνου που λέγεται ΣΑΜΑΡΑΣ,
Και αν ο ΣΑΜΑΡΑΣ τώρα νοιώθει ότι κινδυνεύει από τους Συνδικαλιστές, είναι απόλυτα θεμιτό να συμβεί αυτό που συνέβη και με εκατομμύρια έλληνες πολίτες τα χρόνια που προηγήθηκαν. ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΟΥΣ
tvxs

Μια χαμένη μάχη.

Καιρό τώρα, διάφορες σκέψεις περιφέρονται στο μυαλό μου. Άλλες φορές στα πιο σκοτεινά του λαγούμια, και άλλες (λιγότερο σπάνιες απ’ όσο θα ήθελα, αλλά ευτυχώς τόσες ώστε να μην μπορώ να τις τιθασεύσω) ξεπηδούν στα πιο συνειδητά του ράφια. Εκεί που παλεύουν με τα πρέπει, τα θέλω, τα όλα όσα αντιλαμβάνομαι…
Εκείνα τα σημεία για τα οποία ο Εμπειρίκος έγραψε:

Είναι τα βλέφαρά μου
διάφανες αυλαίες.

Όταν τα ανοίγω βλέπω
μπρος μου ό,τι κι αν τύχει.

Όταν τα κλείνω βλέπω
μπρος μου ό,τι ποθώ.

Οι σκέψεις που ακολουθούν από δω και κάτω δεν έχουν καμία διάθεση ηττοπάθειας. Είναι ίσως εκείνος ο ψίθυρος μέσα μας που μας ζητάει να αλλάξουμε τακτική.
Να αλλάξουμε τακτική ώστε να μην χάνουμε συνεχώς την ίδια μάχη…
Λογικά κάπου εδώ αναρωτιέσαι “για τι πράγμα μιλάω”, αλλά κάνε λίγο ακόμα υπομονή.

Παλεύω εδώ και καιρό να βγάλω μια άκρη. Να δω αν αξίζει, αν βγαίνει αποτέλεσμα. μήπως ξοδεύουμε πιο πολλά απ’ όσα πιθανώς να κερδίζουμε, αν υπάρχει η έννοια του κερδισμένου και του χαμένου σε τέτοιες ιστορίες, αν πρόκειται όντως για ιστορίες ή αν είναι απλά μια ακόμα βρωμερή ανάσα ενός αρρωστημένου μυαλού…
Ο λόγος για τον οποίο παλεύω είναι επειδή βλέπω προσπάθειες. Προσπάθειες να εξηγήσουμε, να εξηγήσω μάλλον πιο σωστά, μιας και δεν θα το χρεώσω σε άλλους αυτό…

Αλλά πως μπορείς να εξηγήσεις σε κάποιον που δεν μπορεί να καταλάβει, σε κάποιον που αρνείται να καταλάβει ή σε κάποιον που ακόμα και αφού έχει καταλάβει, έχει ήδη επιλέξει “πλευρά”?
Πως άραγε μπορείς να εξηγήσεις σε κάποιον που ζει μια ήσυχη ζωή, τι σημαίνει να σου σπάνε την πόρτα μεσα στην νύχτα, και άνθρωποι με όπλα στα χέρια να εισβάλουν στο σπίτι σου, ενώ στο διπλανό δωμάτιο από εσένα κοιμάται το παιδί σου… Ή πως να εξηγήσεις σε κάποιον που είναι μακρυά από την μυρωδιά της πυρίτιδας και των στεγνωμένων ούρων στον τοίχο, τι σημαίνει για δυο παιδικά μάτια να χτυπάνε τον γονιό του με το κοντάκι του όπλου, απλά και μόνο επειδή είναι τόσο μη-λευκός, που αποτελεί απειλή και μόνο η ύπαρξη του.

Είναι  δυνατόν να κατανοήσει κάποιος από το αεριζόμενο γραφείο του, τι σημαίνει να είσαι κάθε μέρα στον δρόμο εκτεθιμένος, είτε διεκδικώντας “αυτονόητα”, με έναν ίσως αυτοανόητο τρόπο, που θα σου επιτρέψουν να κοιτάς τον σύντροφο της ζωής σου στα μάτια, χωρίς να νοιώθεις άσχημα που δεν μπορείς να του προσφέρεις το μεγαλύτερο δώρο όλων… τον ήρεμο εαυτό σου… είτε είσαι αυτό που με περισσή ευκολία ονομάζουμε “ένας ακόμα άστεγος”. Ένας ακόμα αριθμός δηλαδή…

Με τί τρόπο γίνεται να περάσεις την εικόνα από μια σκέψη που κάμει ένα γερασμένο κορμί την ώρα που περνά μπροστά απο ένα περίπτερο και βλέπει δώρα για τα εγγονάκια του που δεν μπορεί να προσφέρει… Ή βλέπει απλά τα εγγονάκια του που δεν απέκτησε ποτέ ή δεν τα έχει πλέον γιατί φύγανε να βρουν μια καλύτερη ζωη.

Με ποιόν παροιμιώδη τρόπο μπορείς να χώσεις στην μύτη αυτουνού που αναρωτιέται “γιατί δεν σας έπνιξαν όλους?” όλη την αρμύρα των κυμάτων με τα οποία είδες την οικογένειά σου να παλεύει, και πώς να του καρφώσεις στα μάτια τα χτυπήματα απο την άμμο και τον αέρα που άντεξε το παιδί σου, πριν το πνίξουν, όσο περιμένατε λουφαγμένοι πίσω απο θάμνους, μην σας βρει η περίπολος?
Υπάρχει άραγε τρόπος να κάνεις το γάργαρο νερό που πίνει “εκείνος” να αποκτήσει έστω για λίγο την γεύση που έχει το λασπωμένο νερό που πίνουν τα αδέφια σου μέσα από τον νερόλακκο που έχει σχηματιστεί δίπλα στο πήλινο σπίτι σου?

Ο κατάλογος είναι μακρύς και πολλές φορές ακόμα και τώρα που γράφονται οι γραμμές αυτες, ασήκωτος. Ίσως τον βρεις γλαφυρό και ίσως και να θεωρείς πως αφορά ένα φαντασιακό του γράφοντος. Ειλικρινά δεν με αφορά γιατί το μόνο που αποδεικνύεις είναι πως αυτή ακριβώς η μάχη, είναι χαμένη. Δεν έχω τρόπο να σε πείσω αν δεν το έχω καταφέρει ήδη. Είτε εγώ απέτυχα, είτε εσυ δεν μπορούσες\ήθελες να δεις.
Αυτό που όμως με οργίζει δεν είναι το αν σε έπεισα. Αλλά που βλέπουμε τον ίδιο κόσμο με τόσο διαφορετικές ευαισθησίες. Με τόσο διαφορετικά συμφέροντα…. Εγω το δικό μου δεν το όρισα ακόμα. Το δικό σου όμως είναι ξεκάθαρο. Είναι το “μακρυά απ’ τον κώλο μας”, το “δεν έγινε και κάτι”, το “εγώ να ‘μαι καλά”….

Επειδή λοιπόν αυτή η μάχη είναι απο χέρι χαμένη, μήπως να επιλέγαμε να δίνουμε μάχες που μπορεί να κερδηθούν?

Χαμένος σύνδεσμος: http://wp.me/p1pa1c-jEj

πηγή:

http://parallhlografos.wordpress.com/

 anhsyxia

Πάψε να τους ακούς!

- Σε ενημέρωσαν ότι η Τζέννιφερ Λόπεζ έχασε πέντε κιλά και ομόρφυνε περισσότερο ο κώλος της. Στην φούρια τους, όμως, ξέχασαν να σε ενημερώσουν ότι αυτή την στιγμή κάνουν απεργία πείνας στις φυλακές όλης της χώρας πάνω από 4.500 άτομα.

- Θεώρησαν ως σημαντική είδηση το ότι κατεδαφίστηκε ένα κτήριο στην Τσεχία και παραλίγο να σκοτωθεί κάποιος θεατής από μια αδέσποτη πέτρα. Εκείνο που δεν θεώρησαν ως σημαντική είδηση είναι ότι το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα τετραμελούς οικογένειας ορίστηκε σε 400 ευρώ μηναίως ή 13,30 ευρώ ημερησίως. Κανείς τους δεν τόλμησε να μιλήσει για κοροϊδία.

- Διατυμπάνισαν το ότι έφαγε δυο μπούφλες το σκουτί που ακούει στο όνομα Νικόλαος Μαραντζίδης και παριστάνει τον καθηγητή πανεπιστημίου. Έκαναν, όμως, μαστίχα το ότι έξι άτομα σακάτεψαν στο ξύλο έναν μετανάστη, ο οποίος τόλμησε να καταθέσει στο δικαστήριο για την υπόθεση με τους φραουλάδες τής Μανωλάδας.

- Σε φλόμωσαν με τα οφέλη που θα έχει -και καλά- για τον τόπο το σπάσιμο της ΔΕΗ σε μικρότερα κομμάτια και το σταδιακό ξεπούλημά της. Όμως, δεν έβγαλαν άχνα για τις επιπτώσεις που είχαν στην τσέπη του καταναλωτή παρόμοια ξεπουλήματα σε όσες χώρες υλοποιήθηκαν.

- Αποδίδουν και ξανααποδίδουν εύσημα στην γαλλική δικαιοσύνη, η οποία τόλμησε να οδηγήσει ενώπιόν της ολόκληρο -πρώην και εκ νέου υποψήφιο- πρόεδρο δημοκρατίας (και δεν είναι η πρώτη φορά). Δεν τολμούν, όμως, να αφήσουν έστω το παραμικρό υπονοούμενο για την ελληνικό δικαιικό σύστημα που δεν τολμά να στραφεί καθ' οιουδήποτε εν ενεργεία πολιτικού. 

- Γέμισαν την οθόνη τής τηλεόρασής σου με πτώματα παιδιών από την επέλαση των θεοβαρεμένων ισλαμιστών στο Ιράκ. Δεν τόλμησαν, όμως, να δείξουν ούτε ένα πτώμα παιδιού από την επέλαση των πολιτειακών και των "προθύμων" συμμάχων τους πριν δώδεκα χρόνια στον ίδιο τόπο.

- Προκειμένου να διευκολύνουν το θάψιμο των ασφαλιστικών ταμείων, προπαγανδίζουν με κάθε τρόπο τα καλά τής ιδιωτικής ασφάλισης. Όμως, κανείς τους δεν σκέφτηκε να διανθίσει τα σχετικά ρεπορτάζ με μια αναφορά στην γνωστή ιστορία τής "Ασπίς-Πρόνοια".

- Λυσσάνε και ξαναλυσσάνε με τις αυθαίρετες παράγκες που στήνει ο κάθε φουκαράς προκειμένου να στεγάσει την οικογένειά του. Αλλά για το Mall (το χαρακτηρισμένο ως το μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης) ή για τις θεσμοθετημένες καταπατήσεις των μεγαλοξενοδόχων δεν νοιώθουν καμμιά ανάγκη διαμαρτυρίας. Προφανώς, γι' αυτούς η αυθαιρεσία δεν είναι κακό πράγμα όταν φέρνει κέρδη.

- Κόπτονται υπέρ της "Ελληνικός Χρυσός" και αραδιάζουν μυθικά κέρδη που τάχατες θα προκύψουν για τον τόπο από την εξόρυξη του πολύτιμου αυτού μετάλλου. Δεν διευκρινίζουν, όμως, σε ποιες τσέπες θα χωνευτούν όλα αυτά τα κέρδη. Όπως δεν διευκρινίζουν πως, στο διάβα τής ιστορίας, κανένας σκλάβος δεν πλούτισε επειδή δούλευε στα χρυσωρυχεία των αφεντάδων του.

- Πανηγυρίζουν για την "οικοπεδοποίηση" των θαλασσών μας και την μελλούμενη παραχώρησή τους για εκμετάλλευση στις μεγάλες πολυεθνικές τού πετρελαίου, ισχυριζόμενοι πως έτσι θα δούμε καλύτερες μέρες. Ξεχνούν, όμως, να μας υπενθυμίσουν ότι πετρέλαιο έχουν και η Νιγηρία και το Αζερμπαϊτζάν και το Νότιο Σουδάν αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι κάτοικοί τους ζουν σε παράδεισο.

- Σου προβάλλουν τους ελάχιστους που -τάχα- διακρίθηκαν επειδή σκαρφίστηκαν μια ηλεκτρονική καινοτομία (συνήθως πρόκειται για χαζοεφαρμογές κινητών τηλεφώνων), επαινώντας την ευφυΐα τους και την "πρωτοποριακή" τους σκέψη. Ξεχνάνε, όμως, να παρατηρήσουν ότι όλοι αυτοί αποτελούν κλάσμα εκατοστού μονάδος και ότι εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι νέοι παλεύουν εξουθενωμένοι στον πάτο, αναγκασμένοι να πορεύονται έχοντας ξεχάσει τα όνειρά τους.

- Για όλους αυτούς, βέβαια, η νέα γενιά έχει θεοποιηθεί. Όλα γι' αυτήν γίνονται. Ακόμη και οι θυσίες στις οποίες υποβάλλεται (με το ζόρι, μη ξεχνιόμαστε) ο λαός, γι' αυτή την νέα γενιά -υποτίθεται πως- γίνονται. Η ειρωνεία είναι ότι, για να στα βάλουν όλα τούτα στο μυαλό, χρησιμοποιούν παλιές καραβάνες τής εξωνημένης δημοσιογραφίας, βολεμένους κονδυλοφόρους σε καλοπληρωμένα μετερίζια και κάθε λογής μουσούδι που πλουτίζει επί χρόνια και χρόνια προπαγανδίζοντας τις "αξίες" ενός γερασμένου και σάπιου κατεστημένου.


Κι όμως, σε όλους αυτούς έχεις εκχωρήσει το δικαίωμα να σε "ενημερώνουν", να σε καθοδηγούν, να σου υποδεικνύουν το "σωστό" και το "λάθος", να σε τρομοκρατούν, να σε κρατούν στο σκοτάδι, να μη σ' αφήνουν ν' αποτινάξεις τις αλυσίδες σου.

Πάψε να τους ακούς!

Βάλε το μυαλό σου να δουλέψει και, επί τέλους, πάψε να τους ακούς!

http://teddygr.blogspot.gr

Ξεκινά η υδρόλυση των χημικών της Συρίας στην Μεσόγειο

Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις στο ζήτημα της επιχείρησης καταστροφής του χημικού οπλοστασίου της Συρίας στην Μεσόγειο, καθώς το τελευταίο τμήμα αυτού αναμένεται να φτάσει άμεσα στο ιταλικό λιμάνι Gioia Tauro όπου και θα μεταφορτωθεί στο αμερικάνικο πλοίο MV Cape Ray. Αμέσως μετά το Cape Ray πρόκειται να ξεκινήσει, συνοδευόμενο από πολεμικά & ασθενοφόρα πλοία, υποβρύχια αλλά και εναέρια μέσα, για το μέσο της Μεσογείου, σε τοποθεσία που έως και σήμερα δεν έχει αποκαλυφθεί, για να ξεκινήσει την διαδικασία της υδρόλυσης.

Εντός της ημέρας, βάσει προγραμματισμού, αναμένεται να καταπλεύσει το αμερικάνικο πλοίο Cape Ray στο Gioia Tauro της Ιταλίας, προερχόμενο από το λιμάνι Rota της Ισπανίας και αύριο το δανέζικο Ark Futura, προερχόμενο από την Λαττάκεια της Συρίας, με σκοπό να ολοκληρωθεί η μεταφόρτωση του 100% των χημικών όπλων στο πρώτο. Τα μέτρα ασφαλείας στο ιταλικό λιμάνι είναι δρακόντεια, ενώ έως τις 3 Ιουλίου είναι σε ισχύ ζώνη απαγόρευσης πτήσεων 1χλμ πάνω από αυτό. Η διαδικασία της μεταφόρτωσης πρόκειται να διαρκέσει 48 ώρες και αμέσως μετά το Cape Ray θα κατευθυνθεί προς μη ανακοινώσιμο σημείο στην Μεσόγειο, ανάμεσα σε Μάλτα, Σικελία και Κρήτη, ώστε να ξεκινήσει την διαδικασία καταστροφής του φορτίου του, μέσω της μεθόδου της υδρόλυσης, η οποία αναμένεται να διαρκέσει 60-90 ημέρες εφόσον ο καιρός το επιτρέψει. Το Cape Ray θα συνοδεύεται από πολεμικά πλοία του 6ου Στόλου των ΗΠΑ που έχουν τεθεί επικεφαλής της ομάδας Task Force 64 (CTF-64), η οποία επίσης περιλαμβάνει φρεγάτες από Γερμανία, Ιταλία και Τουρκία, καθώς και ένα υποβρύχιο από την Ελλάδα, ενώ στην ομάδα συνοδείας θα υπάρχει και ασθενοφόρο πλοίο.

Η διαδικασία της υδρόλυσης έχει έως σήμερα πραγματοποιηθεί μόνο στο έδαφος και θα πρόκειται για την πρώτη εφαρμογή της εν πλω στην ιστορία. Για να πραγματοποιηθεί απαιτείται καλοκαιρία και άνεμοι έντασης χαμηλότερης των 5bf. Σε αντίθετη περίπτωση η διαδικασία αναμένεται να σταματά και να συνεχίζεται μόλις το επιτρέπουν οι άνεμοι και ο κυματισμός στην περιοχή. Τα προϊόντα της διαδικασίας της υδρόλυσης, τα οποία είναι επίσης τοξικά αν και σε μικρότερο βαθμό, αναμένεται να αποθηκεύονται εντός του Cape Ray με σκοπό να μεταφερθούν σε εγκαταστάσεις στην στεριά μετά το πέρας της διαδικασίας.

Ο Οργανισμός για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW), σε απαντήσεις που δημοσίευσε νωρίτερα τον Ιούνιο, ουσιαστικά αποποιήθηκε των ευθυνών του σε περίπτωση ατυχήματος, αναφέροντας πως την ευθύνη για την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του εγχειρήματος την έχει ο στρατός των ΗΠΑ, ενώ σε περίπτωση ατυχήματος την ευθύνη θα φέρει το ίδιο το πλοίο και όχι κάποια κυβέρνηση. Επιπλέον σημείωσε πως δεν είναι ασύνηθες να συμβαίνει κάποιο μικρό επεισόδιο διαρροής κατά την διαδικασία της υδρόλυσης, ενώ δήλωσε πως σε περίπτωση που ανακύψουν ακραίες καιρικές συνθήκες, οι ΗΠΑ έχουν δεχθεί πρόταση από την Κροατία για να καταφύγει εκεί το Cape Ray.

Η μεταφορά των χημικών της Συρίας στο ιταλικό λιμάνι του Gioia Tauro ξεκίνησε τον περασμένο Δεκέμβριο και περιλαμβάνει συνολικά 1.300 τόνους τοξικών χημικών όπλων, ικανών να σκοτώσουν χιλιάδες ανθρώπους ακόμα και σε ελάχιστες ποσότητες και να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα σε εκατοντάδες χιλιάδες. Παρά τις αντιδράσεις των κατοίκων κυρίως στην Κρήτη και τη νότια Πελοπόννησο αλλά και στην Ιταλία σε μικρότερο βαθμό, τόσο οι κυβερνήσεις των μεσογειακών χωρών που πλήττονται άμεσα, όσο και ο ΟΗΕ, ο Οργανισμός για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW) και οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να αλλάξουν τον προγραμματισμό τους και επιμένουν στην πραγματοποίηση ενός επιστημονικού πειράματος για πρώτη φορά στην ιστορία στην μορφή στην οποία πρόκειται να συμβεί, με υψηλά ποσοστά σφάλματος ή αποτυχίας και ολέθριες συνέπειες αν προκύψει οτιδήποτε εκτός σχεδιασμού. 

Με πληροφορίες από: the cricket, Νέα Κρήτη (1) & (2), Ραδιο 98.4 Ηρακλείου (1) & (2) και ThePressProject

Αναδημοσίευση από : omniatv.com

 http://anhsyxia.wordpress.com

Ο Σαμαράς αποκαλεί "φανατικούς και λαϊκιστές"...

...όσους δεν θέλουν να ξεπουλήσει τη χώρα!...


"Δεν πρόκειται να επιτρέψω σε φανατικούς, λαϊκιστές και δημιουργούς ψεύτικων εντυπώσεων στον ελληνικό λαό να...
μας αφαιρέσουν το δικαίωμα για πρόοδο, δικαίωμα που περνά και μέσα από τις αποκρατικοποιήσεις" τόνισε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς αναφερόμενος στις αντιδράσεις για τη "μικρή ΔΕΗ" κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο Στρασβούργο, μετά τον απολογισμό των πεπραγμένων της Ελληνικής Προεδρίας της Ε.Ε. στην Ευρωβουλή.

Σημείωσε ακόμη πως θα έρθει στη Βουλή για συζήτηση, ενώ χαρακτήρισε κακόγουστο αστείο τις κατηγορίες ότι η κυβέρνηση ξεπουλάει τα πάντα.

"Φανατικοί και λαϊκιστές" είναι για τον Αντώνη Σαμαρά όσοι υπερασπίζονται την πατρίδα και τη δημόσια περιουσία.

Ενώ πρόοδος, για τον Αντώνη Σαμαρά, είναι να γίνει η Ελλάδα αποικία… Θαυμάστε έναν Σαμαρά, τον πρωθυπουργό μειοψηφίας του 30% (μαζί με το ΠΑΣΟΚ), με πόσο θράσος απευθύνεται στην πλειοψηφία του ελληνικού λαού… Να είναι πιο μετρημένος στα λόγια του, ο Αντώνης Σαμαράς, δεν θα είναι για πάντα πρωθυπουργός και η χώρα ακόμα είναι δημοκρατία… Εάν το θυμάται!...
πηγή tribune.gr

Πλησιάζει το τέλος του καθεστώτος στην Ελλάδα; Η τρόϊκα θα διασώσει ή θα θυσιάσει τον εντολοδόχο της;

Ένα καθεστώς καταρρέει εξ αιτίας δύο παραγόντων. 

Είτε από επανάσταση και ανατροπή, είτε από διακοπή της χρηματοδότησής του. 

Το παρασιτικό καθεστώς που εξουσιάζει την Ελλάδα, δεν μπορεί πλέον να βρει χρήματα από το εξωτερικό με δανεισμό για να επιβιώσει. 

Έχει στραφεί λοιπόν αποκλειστικά στο εσωτερικό και στραγγίζει τον ελληνικό λαό με εξοντωτική και αντισυνταγματική φορολόγηση.

Τα πράγματα όμως δεν πηγαίνουν καλά για το καθεστώς, ούτε

προς αυτή την κατεύθυνση. 

Οι
ευσυνείδητοι πολίτες, δηλαδή αυτοί που συνήθως πλήρωναν και όχι τα λαμόγια που ξεφεύγουν, βρίσκονται πλέον σε αδυναμία να ανταποκριθούν.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τα ληξιπρόθεσμα χρέη νοικοκυριών και επιχειρήσεων προς Δημόσιο, τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία, ανέρχονται στο ιλιγγιώδες ποσό των 158,9 δισ. ευρώ ή 87,3% του ΑΕΠ!!!!!!!!!!! 

Δηλαδή οφείλεται σχεδόν στο εσωτερικό ένα ολόκληρο ΑΕΠ…

Από το ασύλληπτο αυτό ποσό οφειλών, 

1) 66,4 δισ. ευρώ είναι οφειλόμενοι φόροι προς το δημόσιο

 2) 77 δισ. ευρώ είναι «κόκκινα» δάνεια προς τις τράπεζες (δηλαδή τα δάνεια που δεν πληρώνονται και όχι αυτά που πληρώνονται ακόμα κανονικά) και

 3) 15,5 δισ. ευρώ είναι οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία. 

Μόνο για το πρώτο πεντάμηνο του 2014, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία, ανέβηκαν με ρυθμό, ένα δισεκατομμύριο ευρώ περίπου το μήνα!!!! 

Καταλαβαίνουμε άραγε τι σημαίνει αυτό;

Σε πανικό βρίσκεται πλέον το καθεστώς.

 Και ο πανικός αυτός μεγάλωσε εξ αιτίας του ότι μέχρι το τέλος Ιουνίου, δεν είχαν υποβληθεί περίπου δύο εκατομμύρια φορολογικές δηλώσεις

. Οι δηλώσεις αυτές είναι εκείνες που αναμένεται να φέρουν έσοδα στο καθεστώς. Είναι εκείνες από τις οποίες ζει η Ελλάδα. 

Εννοείται ότι θα υποβληθούν τελικά οι φορολογικές δηλώσεις, αλλά κανείς δεν γνωρίζει σε ποια οικονομική δυνατότητα βρίσκονται οι αντίστοιχοι φορολογούμενοι για να καταβάλουν τις οφειλές τους.

Σε κάθε περίπτωση, όλα δείχνουν ότι οι φορολογούμενοι εξαντλούνται με ταχύτατο ρυθμό και προφανώς πολλοί εξ αυτών θα προσπαθήσουν πρώτα να διασώσουν τη ζωή τους και τη ζωή των οικογένειών τους και εάν και εφόσον περισσέψει κάτι θα αποδώσουν προς το καθεστώς.

Μετά από όλα αυτά τίθεται το ερώτημα: Πλησιάζει άραγε το τέλος του ελληνικού παρασιτικού καθεστώτος που κατέστρεψε τη χώρα; Είναι τελικά η οικονομική αδυναμία των Ελλήνων η ακούσια σιωπηλή τους επανάσταση; 

ΥΓ. Μια μόνο δυνατότητα έχει το καθεστώς για να επιβιώσει. Να προβεί σε ρύθμιση των ληξιπροθέσμων οφειλών σε πάνω από εκατό μηνιαίες δόσεις, όπως εξάλλου έκανε στην Ιταλία ο Ματέο Ρέντσι (120 δόσεις). Κάτι τέτοιο όμως δεν το επιτρέπει η τρόϊκα στην Ελλάδα. 

Να δούμε λοιπόν, αν τελικά η τρόϊκα θα διασώσει ή θα θυσιάσει τον εντολοδόχο της. 

hassapis-peter.blogspot.gr

Αποκάλυψη: Οι ιδιώτες παραγωγοί ηλ. ενέργειας από σήμερα διπλασίασαν την τιμή προσφοράς ρεύματος

Ανακοίνωση της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, που δείχνει με τον πιο σαφή τρόπο την αύξηση της τιμής του ρεύματος που θα επέλθει, με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ!

Φίλοι δημοσιογράφοι,

Φίλοι καταναλωτές,

Από σήμερα κιόλας πριν καν ξεκινήσει η απεργία των εργαζομένων της ΔΕΗ και ενώ οι ιδιώτες παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας μέχρι χθες έδιναν τιμή προσφοράς προκειμένου να μπουν στο σύστημα (pool-χρηματιστήριο ενέργειας) 60-70€/MWh, σήμερα προκειμένου να κερδοσκοπήσουν, δίνουν προσφορά στην ανώτατη τιμή που επιτρέπεται δηλαδή 150€/MWh!!!!

ΚΑΜΑΡΩΣΤΕ ΤΟΥΣ 

Αυτοί είναι οι ιδιώτες που η κυβέρνηση θέλει να παραδώσει τη ΔΕΗ. 

Έχει κανείς αμφιβολία για το τι θα κάνουν αύριο με τα τιμολόγια;

deinews.blogspot.gr

Η πρώτη μαζική φασιστική οργάνωση στην Ελλάδα

Του Ελευθεριακού
ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΩΣΙΣ ΕΛΛΑΣ (ΕΕΕ)

Τα Τρία Εψιλον, όπως λεγόταν χαρακτηριστικά η οργάνωση, εμφανίστηκαν στη Θεσσαλονίκη το 1927 με στόχο την “άμυνα του Εθνους” απέναντι στον κομμουνισμό και σε όλα εκείνα τα αλλότρια ρεύματα στα οποία χρέωναν την ευθύνη για την οικονομική και την ηθική κρίση που μάστιζε την ελληνική κοινωνία.
Στη Θεσσαλονίκη υπήρχε έντονη η παρουσία του εβραϊκού στοιχείου (περίπου 60.000 Εβραίοι κατοικούσαν τότε στη συμπρωτεύουσα). Τα Τρία Εψιλον πήραν από την αρχή ξεκάθαρη αντισημιτική θέση που τη συνδύαζαν με τον αντικοι-νοβουλευτισμό και τον αντικομμουνισμό. Στους βασικούς ακόμα εχθρούς συγκαταλεγόταν ο ταξικός συνδικαλισμός και τα υπάρχοντα κόμματα. Αρχηγός της οργάνωσης ήταν ο έμπορος Γ Κοσμίδης, με γραμματέα τον τραπεζικό Δ. Χαριτόπουλο. Τα γραφεία της ΕΕΕ βρίσκονταν στην οδό Πανταζίδου 8.
Οι “Τριεψιλίτες”, όπως αυτοαποκαλούντο τα μέλη της ΕΕΕ, είχαν υιοθετήσει ως έμβλημα τον δικέφαλο αετό και οραματίζονταν την αναβίωση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Φορούσαν κίτρινα πουκάμισα και μαύρες μπότες για να τονίσουν τη βυζαντι-νοελληνική προέλευση, χαλύβδινα κράνη και κρατούσαν γκλομπ, ενώ πίστευαν στην ανωτερότητα και την καθαρότητα της ελληνικής φυλής.
Τα περισσότερα μέλη της οργάνωσης ήταν νεαρής ηλικίας και προέρχονταν στην πλειονότητα τους από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα διαφορετικών πολιτικών αντιλήψεων, τα οποία είχαν στερηθεί σε μεγάλο βαθμό οποιαδήποτε μορφή κρατικής πρόνοιας από τη σχεδόν ανύπαρκτη της ελληνικής μεσοπολεμικής πολιτείας.
Αρχικά το κάλεσμα των Τριών Έψιλον δεν βρήκε την ανταπόκριση που η ηγεσία επιθυμούσε. Σταδιακά, όμως, οι μαζικές επιδείξεις δύναμης με τις παρελάσεις συγκροτημένων τμημάτων, οι εξορμήσεις στην επαρχία, αλλά κυρίως η οικονομική κρίση και οι αντιθέσεις ανάμεσα στον ντόπιο πληθυσμό και στο εβραϊκό στοιχείο, κατέστησαν την οργάνωση εξαιρετικά δημοφιλή στους Θεσσαλονικείς.
Η καθοριστική αρχή για την ανάπτυξη της ΕΕΕ έγινε τον Ιούνιο του 1931. Με αφορμή την αποκάλυψη της συμμετοχής αντιπροσώπου της εβραϊκής οργάνωσης “Μακάμπη” σε συνέδριο της Μακεδονικής Επιτροπής στη Σόφια τον Αύγουστο του 1930, όπου υιοθετήθηκε η ιδέα της αυτονόμησης της Μακεδονίας, η Εθνική Παμφοιτητική Ενωση (ΕΠΕ) της Θεσσαλονίκης, που λειτουργούσε ως αντίβαρο στην εξαπλούμενη δράση των κομμουνιστών στα Πανεπιστήμια, κυκλοφόρησε φυλλάδια με τα οποία καλούσε τους Θεσσαλονικείς να μποϋκοτάρουν τους Εβραίους της πόλης παρουσιάζοντας τους ως ξένα στοιχεία με κερδοσκοπικά ενδιαφέροντα και αντεθνική δράση, αφού συνεργάζονταν με τους κομμουνιστές και με Βούλγαρους κομιτατζήδες.
Στις 25 Ιουνίου η εφημερίδα “Μακεδονία” δημοσίευσε ανακοίνωση της ΕΠΕ η οποία αιτιολογούσε τους λόγους της αντισημιτικής κίνησης:
Ή αναστάτωσις… οφείλεται εις την συσσώρευσοιν, επί έτη, της αγανακτήσεως της ελληνικής ψυχής λόγω της ανήκουστου διαγωγής των Εβραίων…Τους καλούμεν να γίνουν καλοί Έλληνες πολίται απορρίπτοντες τον εβραϊκόν ψευτοεθνισμό ο οποίος κατά δηλώσεις ομοφύλου των κοινωνιολόγου εκ Ζυρίχης τους άγει εις την καταστροφήν. Καλούμεν τους συμπολίτες Εβραίους να παύσουν πάσαν κίνησην εναντίον των μελών της Ενώσεως μας διότι ούτως αυτοί πρώτοι προκαλούν τας σκηνός και τα επεισόδια των οποίων την ευθύνην φέρουν ακεραίαν και να διαλύσουν τη Μακαμπή.
Παράλληλα ο Σύνδεσμος Εφέδρων Αξιωματικών έστειλε το παρακάτω τηλεγράφημα προς την κυβέρνηση και τον Τύπο: “Οργανώσεις ημών διατελούσαι εν αναστατώσει και κατάπληκτοι προ αποκα-λυφθειαών προδοτικών αντεθνικών ενεργειών Μακαμπή, εξαιτούνται άμεαον διάλυσιν ταύτης και απέλααιν οργάνων διοικήσεως. Εις περίπτωσιν συνταγματικής ή νομικής αδυναμίας ήμεθα ηναγκασμένοι να εφαρμόσωμεν άγραφους νόμους και σύνταγμα προστασίας ελληνικής Μακεδονίας επιβάλλοντες αυτόματον διάλυσιν Μακαμπή και αναγκάζοντες θρασύδειλα όργανα ταύτης μεταβώσι πάραυτα συνάντησην « αρκουδιαρέων αυτονομιστών» (εφημ. “Μακεδόνικα Νέα”, 25/6/1931).
Το απόγευμα της 24ης Ιουνίου εθνικιστές φοιτητές μέλη της ΕΠΕ, πέταξαν προκηρύξεις στα εβραϊκά καταστήματα της συμπρωτεύουσας. Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης αντέδρασαν και συνεπλάκησαν με τους φοιτητές στην περιοχή του Βαρδάρη, στην Ερμού, στη Βενιζέλου και αλλού. Δύο μέλη της ΕΠΕ, ο Εύθυμης Καρπαθούσης και ο Βασίλης Σκουβαλής, συνελήφθησαν από την αστυνομία αλλά αφέθηκαν σύντομα ελεύθεροι μετά από παρέμβαση του διοικητικού συμβουλίου της ΕΠΕ.
Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, με επικεφαλής τον αστυνόμο Γαβριλάκη και τον διαμερισματάρχη Γιουλούντρα, κατέλαβαν τα επίκαιρα σημεία της πόλης για να αποτρέψουν την κλιμάκωση των επεισοδίων. Στο γνωστό ζαχαροπλαστείο του Φλόκα απαγόρευσαν στα μέλη της ΕΠΕ να μοιράσουν προκηρύξεις, ενώ ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Βογιατζίδης ανέκρινε τους φοιτητές που συμμετείχαν στη διανομή των φυλλαδίων. Οι Εβραίοι προσπάθησαν να σταματήσουν την κυκλοφορία των προκηρύξεων και νέοι της Μακαμπή συγκρούστηκαν με φοιτητές και εθνικιστές των Τρία Εψιλον που έσπευσαν να επωφεληθούν από την κατάσταση.
Μόλις ο γενικός διοικητής Μακεδονίας Στυλιανός Γονατάς πληροφορήθηκε τα επεισόδια, διέταξε την κατάσχεση των φυλλαδίων και τη σύλληψη των πρωταιτίων. Εντούτοις, ένα μανιασμένο πλήθος από χαλυβδόκρανους και άλλους εθνικιστές διαδήλωσε την πρόθεση του να συνεχίσει τον αγώνα, έχοντας προηγουμένως εξασφαλίσει τη συμπαράσταση των περισσότερων φορέων της πόλης.
Τη νύκτα της 25ης Ιουνίου ένας φανατισμένος όχλος από 200 άνδρες της ΕΠΕ, της ΕΕΕ και εφέδρων αξιωματικών, επιτέθηκε στα γραφεία της Μακαμπή που βρίσκονταν στη διασταύρωση των οδών Καραϊσκάκη και Πραξιτέλους. Μέσα στα γραφεία της εβραϊκής οργάνωσης βρισκόταν ο πρόεδρος της Μακαμπή Αλμπέρτος Κοέν, ο αντιπρόεδρος Ζακ Ερρέρα, ο γενικός γραμματέας Σιακή Σαλώμ και δέκα ακόμα άτομα. Οι επιτιθέμενοι, αφού εκραύγασαν διάφορες κατηγορίες και συνθήματα όπως “εργάζεσθε προδοτικώς και ήλθαμε να εκδικηθούμε”, άρχισαν να σπάζουν πόρτες, γραφεία και παράθυρα. Ο εμπρησμός του οικήματος αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή από διερχόμενους αστυφύλακες του 2ου Αστυνομικού Τμήματος, ενώ συνελήφθηκαν δύο εθνικιστές εργάτες, οι Νικ. Γιαγκάς και Αριστείδης Αποστόλου, που έλαβαν μέρος στα επεισόδια.
Την επόμενη μέρα και ενώ ο Γονατάς καλούσε τα προεδρεία της ΕΠΕ, της ΕΕΕ, των Εθνικών Λεγεώνων και των εφέδρων αξιωματικών για να τους κάνει συστάσεις, τα γραφεία της ΕΠΕ κατακλύσθηκαν από συγχαρητήρια τηλεγραφήματα ανωνύμων πολιτών και παραρτημάτων εθνικών οργανώσεων από τις επαρχιακές πόλεις της Βόρειας Ελλάδας, Κοζάνη, Κατερίνη, Δράμα, Ξυνό Νερό κ.ά.
Κατά τη διάρκεια των ταραχών τραυματίστηκε ο αντιπρόεδρος της Μακαμπή Ζακ Ερρέρα. Αμέσως μετά μια επιτροπή της εβραϊκής κοινότητας ζήτησε από τον αστυνομικό διευθυντή Καλοχριστιανάκη την εφαρμογή πρόσθετων μέτρων ασφαλείας, ενώ διαμαρτυρήθηκε έντονα στον γενικό διοικητή.
Ο Γονατάς, γνωστός από τη συμμετοχή του στο κίνημα του 1922 με τους Κονδύλη, Πάγκαλο και Πλαστήρα, είχε τη φήμη του σκληρού και άμεμπτου αξιωματικού. Αρνήθηκε να κηρύξει στρατιωτικό νόμο επειδή κάτι τέτοιο, όπως δήλωσε τότε στη “Νέα Αλήθεια”, “…θα επέφερε περιορισμόν της νυκτερινής κινήσεως εις βλάβην όλων των κινηματογράφων και θα επαύξανε την οικονομικήν κρίσιν…”. Στις 29 Ιουνίου στην πόλη επικρατούσε γενικός αναβρασμός. Μια ομάδα χριστιανών δέχθηκε επίθεση στον εβραϊκό συνοικισμό Χαριλάου αρ. 6 από Εβραίους οπλισμένους με λοστούς και ρόπαλα. Πέντε άτομα τραυματίστηκαν, οι περισσότεροι χριστιανοί, ενώ διάχυτος υπήρχε ο φόβος για περαιτέρω ταραχές.
Τα πρώτα μαζικά πογκρόμ ενάντια στην εβραϊκή κοινότητα

Το απόγευμα της ίδιας ημέρας ένα ετερόκλητο πλήθος από 150-200 άτομα κατευθύνθηκε προς τον εβραϊκό συνοικισμό κοντά στην προσφυγική συνοικία της Τούμπας με πρόθεση να τον πυρπολήσει, αλλά λίγο πριν φθάσει στον προορισμό του η αστυνομία το σταμάτησε. Στη συνέχεια κατευθύνθηκε προς τον συνοικισμό του Κάμπελ ενισχυμένο από 1.500-2.000 πολίτες από τις προσφυγικές συνοικίες. Λίγη ώρα πριν από τα μεσάνυκτα εκδηλώθηκε πυρκαγιά στον συνοικισμό. Πρώτα κάηκε το παντοπωλείο του Γιοσέ Βρέζια, μετά το παράπηγμα του Σαλαμών Βεντούρα.
Ακολούθησε η συναγωγή, το σχολείο του συνοικισμού, ένα φαρμακείο, το σπίτι του ραβίνου και ιατρού του Κάμπελ. Μηχαήλ Πέσσα. Η φωτιά επεκτάθηκε και στα άκρα του συνοικισμού, στα αποκαλούμενα “Καναρίνια”. Ο πανικός που προκλήθηκε κατέστησε το έργο της κατάσβεσης πολύ δύσκολο, με αποτέλεσμα να αποτεφρωθούν τελικά 20 σπίτια και να μείνουν άστεγοι περίπου 100 Εδραίοι, στην πλειοψηφία τους φτωχοί βιοπαλαιστές. Το προεδρείο της Μακαμπή κατήγγειλε αργότερα ότι ανάμεσα στους “εμπρηστές” υπήρχαν νέοι των Τρία Εψιλον, της Αντικομμουνιστικής Οργάνωσης Μακεδονίας-Θράκης και πρόσφυγες των συνοικισμών Τούμπας, Καλαμαριάς και Σέδες.
Κατά τις επόμενες ημέρες τα επεισόδια μεταξύ Χριστιανών και Εβραίων γενικεύθηκαν με αποτέλεσμα το ενδεχόμενο επιβολής στρατιωτικού νόμου να τεθεί εκ νέου. Οι στρατιωτικές αρχές και ο γενικός διοικητής όμως ήταν αντίθετοι, θεωρώντας ότι το μέτρο αυτό θα όξυνε ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Τελικά στις 2 Ιουλίου η αναστάτωση που προκλήθηκε εκτονώθηκε και η γενική διοίκηση διέθεσε το ποσό των 500.000 δρχ. για την αποκατάσταση των ζημιών. Παράλληλα οι αρχές της πόλης έκαναν έκκληση στους Εβραίους να επιστρέψουν στις εστίες τους.
Η ισραηλιτική κοινότητα με ανακοινώσεις στον τοπικό Τύπο απάλλαξε τις αστυνομικές και δικαστικές αρχές της συμπρωτεύουσας από τις όποιες ευθύνες καταλογίσθηκαν σε αυτές. Ωστόσο αργότερα ο Γονατάς κατηγορήθηκε ως ηθικός αυτουργός για τον εμπρησμό του συνοικισμού. Λίγο μετά απομακρύνθηκε από τη γενική διοίκηση Μακεδονίας και ανέλαβε την προεδρία της Γερουσίας στην Αθήνα. Ο συνοικισμός Κάμπελ μετονομάσθηκε σε συνοικισμό Στυλιανού Γονατά και αυτό αποδίδεται στην επιρροή που ασκούσε η ΕΕΕ στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης.
Η συνέχεια υπήρξε ακόμα πιο εντυπωσιακή για την οργάνωση. Οι βίαιες εκδηλώσεις κατά των Εβραίων και ο αντικομμουνιστικός της αγώνας θα ενταθούν, με αποτέλεσμα να αποκτήσει τη συμπαράσταση και την οικονομική ενίσχυση πολλών κρατικών φορέων. Σε επιστολή του στις 8/2/1932 προς τον Φίλιππο Δραγούμη, πολιτευτή της βόρειας Ελλάδας, ο διευθυντής των παραρτημάτων της ΕΕΕ Αναστάσιος Νταλίπης αναφέρει: “…διάφορα κονδύλια εψήφισαν ο Δήμος Θεσσαλονίκης, το Υπουργείο Προνοίας και αι Τράπεζαι Εθνική και Εκδοτική”.
Τον Απρίλιο του 1932, στη δίκη για τη πυρπόληση του Καμπελ, ο συνήγορος της ΕΕΕ με αρκετή δόση αυταρέσκειας δηλώνει πως αν “πριν από το Κάμπελ η ΕΕΕ είχε 12 παραρτήματα και 3.000 μέλη, τώρα έχει 27 παραρτήματα και 7.000 μέλη”.
Η ΚΑΘΟΔΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ (πορεία προς τη Ρώμη)
Μέσα στη συγκεχυμένη πολιτική κατάσταση της δεκαετίας του ’30 οι “Τριεψιλίτες” επιχείρησαν, κατά το πρότυπο της πορείας του Μουσολίνι προς τη Ρώμη, να οργανώσουν μια ανάλογη πορεία προς την Αθήνα. Την Κυριακή 18 Ιουνίου 1933 συγκεντρώθηκαν στη Θεσσαλονίκη όλοι οι τομεάρχες και οι επικεφαλής των Παλαιών Αξιωματικών, για να λάβουν τις σχετικές οδηγίες για την κάθοδο τους στην πρωτεύουσα.
Στις 20 Ιουνίου διανεμήθηκε στον τοπικό Τύπο το ακόλουθο ανακοινωθέν των μελών της “Τρία Έψιλον”: “Ανακοινούται ότι η από μηνών εξαγγελθείσα κάθοδος των μελών της ΕΕΕ Θεσσαλονίκης μετά αντιπροσωπειών των απανταχού της Ελλάδος παραρτημάτων αυτής, πραγματοποιείται οριστικώς το εσπέρας του προσεχούς Σαββάτου 24ην τρέχοντος, με επιστροφήν την πρωίαν της Τρίτης, 27η Ιουνίου. Δια της καθόδου ταύτης, ήτις πρόκειται να προσλάβη τον χαρακτήρα Πανελληνίου Εθνικού συναγερμού, εκπληρούται η ζωηρά επιθυμία της ΕΕΕ όπως τρανωσουν την ευγνωμοσύνη αυτών προς τους αφανείς εργάτας του μεγαλείου της ελληνικής πατρίδος δια της στέψεως του Ηρώου αυτών (σ.σ. εννοεί το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη). Πάσα αντίθετος διάδοσις οποθενδήποτε προερχομένη είτε περί τον χρόνο της μεταβάσεως και επιστροφής ή τον σκοπόν της καθόδου, είναι ανακριβής.
Το Ανώτατον Διοικητικόν Συμβούλιον της ΕΕΕ”.
Στην πραγματικότητα, πέρα από τη “Μουσολίνική” πορεία που επιχείρησαν τα Τρία Έψιλον αποσκοπούσαν στην “επιβολή της κοινωνικής ειρήνης και του κράτους προνοίας”, αλλά κυρίως στον παραμερισμό των κομμουνιστών και των άλλων “αντεθνικών στοιχείων”.
Στις 25 Ιουνίου 1933 δύο ειδικά ναυλωμένα τραίνα μετέφεραν στην Αθήνα περισσότερους από 1.500 χαλυβδόκρανους. Το προηγούμενο βράδυ της 24ης προς την 25η Ιουνίου και ενώ η πρώτη αμαξοστοιχία εισερχόταν στη Λάρισα, δύο πολυπληθείς ομάδες κομμουνιστών διαδηλωτών λιθοβόλησαν τα βαγόνια στον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης. Στη συνέχεια τα επεισόδια γενικεύθηκαν, αφού πολλά μέλη της ΕΕΕ κατέβηκαν από την αμαξοστοιχία και συνεπλάκησαν με τους διαδηλωτές. Μάλιστα συνέλαβαν έναν κομμουνιστή, τον Π. Ηλιόπουλο, τον οποίο παρέδωσαν στην αστυνομία. Κατά τη διάρκεια των λιθοβολισμών τραυματίστηκε στο κεφάλι ένας χαλυβδόκρανος, ο Κερτινιάδης από τη Θεσσαλονίκη.

Το επόμενο πρωί στις 8 έφθασε στην Αθήνα η πρώτη αμαξοστοιχία. Ακολούθησε η δεύτερη με επιβάτες τους φοιτητές της οργάνωσης και τους Άλκιμους (τη νεολαία της ΕΕΕ) . Στο δεύτερο τραίνο επέβαιναν επίσης τα μέλη της Εθνικοκοινωνικής Ένωσης “Ξίφος Βυζαντινών” και αντιπροσωπεία των Εφέδρων Αξιωματικών Μακεδονίας-Θράκης, κατέληξε εν μέσω των χειροκροτημάτων των πολιτών στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Προηγουμένως τα μέλη της οργάνωσης Τρία Εψιλον παρατάθηκαν και χαιρέτησαν τη σημαία τους. Επικεφαλής της πορείας ήταν οι ποδηλάτες Αλκιμοι με τις μπλε μπλούζες και η μουσική μπάντα του δήμου Αθηναίων. Ακολουθούσε η φάλαγγα των χαλυβδόκρανων με φαλαγγάρχη τον Αναστ. Νταλίπη, υπασπιστή τον Σ. Ασβεστά, επιτελάρχη της οργάνωσης τον Χαρ. Βασιλογεώργο και επιτελείς των διαφόρων υπηρεσιών, όπως π.χ. Στρατωνισμού και Στρατολογίας τον Δημ. Γούλα, Υγειονομικού τον Αχ. Τζηρίδη, Πληροφοριών τον Στ. Αγγελομάτη και υφομαδάρχη τον Παττερίδη.
Στη συνέχεια με απόλυτη πειθαρχία ακολουθούσαν οι χαλυβδόκρανοι των επαρχιακών τμημάτων και αντιπρόσωποι τους: Ασπετάκης από την Έδεσσα, Σμυρλής από τη Βέροια, Πέκος από την Κλεισούρα, Φάκαλος από τα Γιαννιτσά, Παντελής από την Πτολεμαϊδα, Παπαθανασίου από το Αμύνταιο, Ρωμπαράς από τη Φλώρινα κ.ά. Στο τέλος της πορείας βρίσκονταν το προεδρείο και ο αρχηγός της οργάνωσης μαζί με την αντιπροσωπεία της ΕΠΕ.
Στην τελετή της Πλατείας Συντάγματος παραβρέθηκαν ο υπουργός Εσωτερικών I. Ράλλης, ο φρούραρχος Μπακόπουλος, ο πρόεδρος της Γερουσίας Στυλιανός Γονατάς, ο υπουργός Δικαιοσύνης Ταλλιαδούρος, αρκετοί βουλευτές, ενώ οι Άλκιμοι (σημ.τ.συν. να σημειωθεί ότι πολλά χρόνια αργότερα η δικτατορία των συνταγματαρχών αντέγραψε αυτή την οργάνωση με αυτό το πρότυπο και την ονομασία για την νεολαία της), ευλογήθηκαν από τον Μητροπολίτη Βέροιας Πολύκαρπο. Κατά τη διάρκεια της κατάθεσης των στεφάνων από τις εθνικιστικές οργανώσεις μία διμοιρία ευζώνων απέδιδε τιμές.

ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ

Η κομματική οργάνωση του ΚΚΕ στο λεκανοπέδιο της Αττικής προσπάθησε κινητοποιώντας τα μέλη του να εμποδίσει την κάθοδο των μελών της Τρία Έψιλον στην πρωτεύουσα. Ο τότε γραμματέας της ΚΟΑ, Βασίλης Νεφελούδης, έγραψε στα απομνημονεύματα του: “Αποφασίσαμε να παρατάξουμε τις δυνάμεις μας σε πυκνές ομάδες κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής για να υποδεχτούμε τους φασίστες των ΕΕΕ με αποδοκιμασίες, πριν ακόμα πατήσουν το πόδι τους στην Αθήνα”.
Ο Τύπος της εποχής κατέγραψε με λεπτομέρειες τα επεισόδια που τάραξαν την ηρεμία της πρωτεύουσας. Στους Μύλους της Αττικής “ομάς τεσσαράκοντα κομμουνιστών καιροφυλακτούσα, ελιθοβόλησε την αμαξοστοιχίαν…” (Καθημερινή, | 26/6/1933).
Στη λεωφόρο Κωνσταντινουπόλεως ανταλλάχθηκαν πυροβολισμοί ανάμεσα σε ομάδα κομμουνιστων και τους επιβάτες του τραίνου, με αποτέλεσμα τον φόνο ενός 35χρονου λιμενεργάτη, του Ανάργυρου Πικραμένου. Στη διασταύρωση των οδών ) Βουλής και Καραγεώργεβιτς μια άλλη ομάδα αριστερών διαδηλωτών επιτέθηκε εναντίον των αστυνομικών που προστάτευαν τον χώρο της τελετής. Συμπλοκές έγιναν και στον σταθμό Λαρίσης. Στη Μητροπόλεως, όπου μερικές δεκάδες κομμουνιστές επιχείρησαν να οργανώσουν αντιδιαδήλωση προς το Σύνταγμα, Χαλυβδόκρανοι και αστυνομικοί τους ξυλοκόπησαν και 31 από τους διαδηλωτές συνελήφθησαν.
Το ίδιο βράδυ πάνω από 100 κομμουνιστές επιτέθηκαν στο Βαρβάκειο, όπου είχαν στρατωνισθεί οι Αλκιμοι. Ακολούθησε πετροπόλεμος, συμπλοκή με γκλομπ και σφαίρες από την αστυνομία και τους Τριεψιλίτες. Ένας διαδηλωτής, ο Π. Θωμόπουλος, τραυματίστηκε βαριά από αδέσποτη σφαίρα. Η αστυνομία για να αποτρέψει τη “διασάλευση της τάξης” συνέλαβε “προληπτικά” 200 περίπου κομμουνιστές.
Η απήχηση που είχε στην κοινή γνώμη η κάθοδος στην Αθήνα των Τρία Έψιλον, ιδιαίτερα στη βόρεια Ελλάδα, ήταν αρκετά μεγάλη. Το κύριο άρθρο των “Μακεδονικών Νέων” στις 27/6/1933 τόνιζε με έμφαση: “Ναι ένωση εθνικιστών ενώνει τους Έλληνας. Η κάθοδος των μελών της Εθνικής Ενώσεως Ελλάς εις την πρωτεύουσαν και το προσκύνημα αυτών εις τον τάφον του Αγνώστου στρατιώτου υπήρξε εκδήλωσις, την οποίαν εξετίμησιε δεόντως η κοινή γνώμη ολοκλήρου της χώρας, η ποία περιέβαλε πάντοτε την ισχυράν αυτήν μακεδονικήν οργάνωσιν με συμπάθειαν και στοργήν… Η Εθνική Ένωσης Ελλάς ιδρυθείσα εδώ επάνω εις την πόλιν αυτήν, όπου αι διάφοροι υπονομεύσεις και οι αντιιοί κίνδυνοι που επαναπειλούν την κρατικήν και εθνικήν μας υπόστασιν είναι περισσότερον έκδηλοι και βαθύτερον αισθητοί, παρά εις την παλαιν Ελλάδα, έτυχεν ανεπισήμου μεν πλην στοργικής ενισχύσεως εκ μέρους των αρχών και ορισμένων στρατιωτικών παραγόντων και κατόρθωσε βαθμιέαν και, κατόπιν επιμόνου και δύσκολου εργασίας, να φθάση εις την σημερινήν περιωπήν “. Και το άρθρο κατέληγε: “… Η εθνική αύτη ε-ϊΐρία οφείλει να μείνει εκεί όπου την τοποθετεί η εθνική και κοινωνική αποστολή της ίνα ανέλθη εις μεγαλυτέραν ακόμη περιωπήν και αποτελέση έναν η9ινόν εθνικόν και κοινωνικόν δεσμόν μεταξύ των Ελλήνων, τους οποίους χωρίζει τα κόμμα και η πολιτική”.
Για “δολοφονικές επιθέσεις των κομμουνιστών” στην μεγαλοπρεπήν παρέλασιν της ΕΕΕ” έκαναν λόγο και οι υπόλοιπες εφημερίδες (“Ελεύθερο Βήμα”, “Καθημερινή” κ.ά.). Παρόμοια πορεία και λαμπαδηφορία αντίστοιχη με αυτές των SS και των SΑ στη Γερμανία πραγματοποίησαν 100 περίπου χαλιβδόκρανη στους δρόμους του Πειραιά. Όμως και αυτή η πορεία δεν τελείωσε ομαλά. Κομμουνιστές, αστυνομικοί και Τριεψιλίτες συγκρούστηκαν μεταξύ τους και οι επικεφαλής της πορείας συνελήφθησαν.
Η ηγεσία των “Τρία Έψιλον” βιάστηκε να αξιοποιήσει την επιτυχία της καθόδου προς την Αθήνα και εξήγγειλε τον μετασχηματισμό της οργάνωσης σε πολιτικό κόμμα. Θεωρητικός του κινήματος ήταν ο γνωστός τότε στους Θεσσαλονικείς Ελ. Σταυρίδης, ο οποίος με άρθρα που δημοσίευε στην εφημερίδα “Δράση” (επίσημο δημοσιογραφικό όργανο της ΕΕΕ με γραφεία στην περιοχή του ναού της Αγίας Σοφίας) εξηγούσε τους λόγους για τους οποίους η οργάνωση ακολουθούσε αντισημιτική πολιτική.
Συγκεκριμένα ανέφερε ότι: “Κατά τας εκλογάς του 1915 οι Εβραίοι εψήφισαν τον συνδυασμόν του Δ. Γούναρη και έδωκαν εις το Λαϊκόν κόμμα 18 βουλευτάς περισσοτέρους, αφαιρέσαντες αυτούς από τον Βενιζελισμόν… Δεν ανεχόμεθα η τύχη και το μέλλον της Ελλάδος να ρυθμίζεται με εβραϊκός ψήφους αίτινες πάντοτε έχουν ύποπτα ελατήρια και δεν ελαύνονται βεβαίως από αγάπην προς την ελληνική πατρίδα…”(εφημερίδα “Δράσις”, 28/2/1934).
Πολύ γρήγορα η οργάνωση με τη μαζικότητα της και τον δυναμικό εθνικιστικό προσανατολισμό της ξεπέρασε τα όρια της Θεσσαλονίκης και ίδρυσε παραρτήματα σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα. Στην Άθωνα η προσπάθεια “μεταφύτευσης” των Τρία Εψιλον υπήρξε άμεση αλλά όχι τόσο αποδοτική.
Πρόεδρος της αθηναϊκής τοπικής ΕΕΕ υπήρξε ο I. Λαζαρής, με γενικό γραμματέα τον Δ. Πολυμερή. Στο παράρτημα γυναικών ήταν η Ευθυμία Αγγελομάτη, στην προσφυγική Νέα Ιωνία ο Ν. Συμεωνίδης, στη Νεάπολη ο Μ. Σκευοφύλακας, στα Πετράλωνα ο Δ. Γιαννακόπουλος, στον Βύρωνα ο Α. Αραδούλης. Στην Καστοριά αρχηγοί του τοπικού παραρτήματος ήταν ο Ιω. Γκότσης και ο Αριστ. Αρμάσης. Τον Απρίλιο του 1934 ιδρύθηκε τοπική ΕΕΕ και στην Πτολεμαϊδα. Οι πρώτοι “Τριεψιλίτες” στη μακεδόνικη αυτή πόλη ήταν οι Κων/νος Αδαμόπουλος, Σωκράτης Καλαϊτζόπουλος, Γεωρ. Παρ. Μισανδρέου. Νικ. Ξυνόο. Δπυ. Σπανό.
Ο πρωτοσέλιδος τίτλος της “Δράσης” στις 2/3/1934 εξηγούσε τους σκοπούς του κινήματος (“Ελεύθεροι από παντός δεσμού, θα συνεχίσωμεν τον τραχύν αγώνα του καθαρμού μέχρι τέλους”) και κατήγγειλε τις δύο ξένων συμφερόντων εταιρίες ηλεκτροφωτισμού και ύδρευσης της συμπρωτεύουσας ως “απατώσες και εκβιάζουσες”. Την ίδια χρονιά η ΕΕΕ υποστήριξε δικό της υπερκομματικό υποψήφιο στις δημοτικές εκλογές της Θεσσαλονίκης. Η προσπάθεια αυτή όμως απέτυχε, καθώς ο υποψήφιος “Τριεψιλίτης” δήμαρχος Βορτσέλας συγκέντρωσε μόλις 798 σταυρούς προτίμησης έναντι 12.672 του υποψηφίου των Φιλελευθέρων Μηνά Πατρικίου και 16.084 του υποψηφίου των Λαϊκών Μάνου, ο οποίος τελικά εξελέγη.
Εδώ πρέπει να σημειωθεί πως μία ομάδα χαλυβδόκρανων αποχώρησε από την κεντρική επιτροπή των Τρία Εψιλον (Δ. Ιατρίδης, Σπ. Βάσσος, Αθαν. Ζαρίφης και Λεων. Περλεγκίδης) και ψήφισε μαζικά τον υποψήφιο των Φιλελευθέρων Μηνά Πατρίκιο. Αργότερα, αφού προσχώρησε στην κίνηση αυτή και ο πρώην βουλευτής του κομμουνιστικού κόμματος Σταυρίδης, όλοι μαζί ίδρυσαν μια μικρότερης εμβέλειας εθνικοσοσιαλιστική οργάνωση με την ονομασία “Εθνικοί Δημοκρατικοί Φρουροί Βορείου Ελλάδος”. Αρχηγός της οργάνωσης υπήρξε κάποιος Περιστέρης, που κατά τη διάρκεια της Κατοχής έδρασε στα Τάγματα Ασφαλείας.
Παρόλη την αποτυχία του κινήματος στις δημοτικές εκλογές του 1934, σε κάποιες περιοχές της χώρας οι “χαλυβδόκρανοι” σημείωσαν θεαματικά αποτελέσματα. Στα Ιωάννινα εξελέγη δημοτικός σύμβουλος ο Σ. Μαρτίνης, υποψήφιος της ΕΕΕ, με 913 ψήφους επί 2.700 που ψήφισαν. Η επιτυχία μάλιστα του “Τριεψιλίτη” Μαρτίνη έλαβε διαστάσεις θριάμβου επειδή ο ίδιος με επιστολή του σε τοπική εφημερίδα, την “Ηπειρωτικός Αγών”, δήλωσε εξαρχής πως επιζητούσε τις ψήφους των χριστιανών μόνο κατοίκων της πόλης και όχι των Εβραίων.
Στην Κοκκινιά του Πειραιά, προπύργιο της Αριστεράς, εξελέγησαν δύο μέλη των Τρία Εψιλον, οι Αξαρλής και Χρυσοχέρης. Γεγονός όμως είναι ότι η δύναμη της οργάνωσης μειώθηκε σημαντικά έπειτα από δύο συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις το 1933 και το 1934, αφού πάρα πολλά μέλη της ΕΕΕ είτε προσεχώρησαν σε άλλες παρεμφερείς εθνικιστικές ομάδες, είτε αφομοιώθηκαν από τους μηχανισμούς της εγχώριας εξουσίας (Λαϊκό Κόμμα, βενιζελικοί) που μονοπωλούσαν τότε τα πολιτικά πράγματα.
Η προσπάθεια της οργάνωσης να πολιτευθεί σήμενε την άρση της κρατικής υποστήριξης και τη διακοπή της χρηματοδότησης, με αποτέλεσμα σταδιακή διαρροή των μελών της προς διάφορες κατευθύνσεις.
Στη Θεσσαλονίκη πάντως, όπου η ΕΕΕ εξαιτίας των ειδικών συνθηκών -εβραϊκή μειονότητα, ισχυρό εργατικό κίνημα, αυξημένη ανεργία- έδειχνε μεγαλύτερη δραστηριότητα, η κρίση καθυστέρησε να εκδηλωθεί. Η οργάνωση στη συμπρωτεύουσα διέθετε φοιτητική φάλαγγα, παράρτημα γυναικών και τμήμα ερασιτεχνικού θεάτρου που έδινε παραστάσεις στην αίθουσα του Λευκού Πύργου.
Τα Τρία Εψιλον για να αντιμετωπίσουν την κομουνιστική δραστηριότητα που ήταν το ίδιο αξιόλογη και για να προσφέρουν “εις τον κατατρεγμένον υπό των κεφαλαιοκρατών και απατηθέντα υπό των κομμουνιστών εργάτην την φιλόστοργον σκιάν το εθνικού κράτους”, είχαν διαιρέσει την πόλη σε τομείς. Τομεάρχες της ΕΕΕ στον 6ο Τομέα της Διοικτηρίου ήταν οι Λεπτουργός Νικόλαος, Μαυρόπο λος Γεώργιος και Ζήσου Νικόλαος, στον 9ο Τομι Αγ. Γεωργίου οι Χρυσαφίδης Γεώργιος και Τερζόγλου Παναγιώτης, στον 8ο Ακροπόλεως οι Καρακατσάνης Γεώργιος και Μεϊμαρίδης Δημήτρης κ.ά.
Στην εφημερίδα του κινήματος “Δράση”, εκτος από αναγνώσματα εθνικιστικού περιεχομένου, εφλοξενούντο στήλες για θέματα εργατικά, προσφυγιάς, φοιτητικά, για απεργίες και ανταποκρίσεις για τις δραστηριότητες των αντίστοιχων εθνικοσοσιαλιστικών οργανώσεων του εξωτερικού.
Τον Μάιο του 1934 δεκάδες χαλυβδόκρανη πρωτοστάτησαν σε επεισόδια με κομμουνιστές εργάτες και αστυνομικούς, όταν παρέλασαν επιδεικτικά μέσα στην Πάτρα κατά τη διάρκεια φιλοβασιλικής διαδήλωσης. Τα επεισόδια άρχισαν στην πλατεία Ομονοίας, όταν μία ομάδα εθνικιστών “Αλκίμων” (σημ. τ. σύντ.:αρκετά αργότερα την ίδια ονομασία και παρόμοιες στολές χρησιμοποίησε και η χούντα των συνταγματαρχών στη δική της νεολαιίστικη παραστρατιωτική οργάνωση), μετά την ορκωμοσία τους παρέλασαν υπο τους ήχους στρατιωτικής μουσικής “φέροντες κρανη και γκλομπς”. Μια ομάδα κομμουνιστών επιχείρησε να τους αποδοκιμάσει, δέχθηκε όμως την επίθεση των “Αλκίμων” με αποτέλεσμα να υπάρξει συμπλοκή με τραυματίες εκατέρωθεν. Αξίζει να σημειωθεί πως το παράρτημα της ΕΕ στην Πάτρα θεωρείτο από τα περισσότερο πολυπληθή, αφού τα μέλη του ξεπερνούσαν τα 500.
Με αφορμή τις βίαιες εκδηλώσεις και τον μαχητικό λόγο των μελών των Τρία Εψιλον, η οργάνωση βρέθηκε αρκετές φορές στο επίκεντρο του πολιτικού ενδιαφέροντος. Κατά τη διάρκεια της καθιερομένης παρέλασης της 25ης Μαρτίου στη Θεσσαλονίκη εκατοντάδες “Τριεψιλίτες” επιχείρησαν δυναμικά να παρελάσουν ανάμεσα στους προσκόπους της εβραϊκής Μακαμπή. Η αστυνομία συγκρούστηκε μαζί τους και συνέλαβε πολλά στελέχη της κεντρικης επιτροπής.
Χαρακτηριστικό δείγμα για την κατάσταση που επικρατούσε τότε στους δρόμους και τις γειτονιές πολλών επαρχιακών πόλεων είναι η επιστολή που έστειλε ένας “Τριεψιλίτης” από την Ξάνθη στην εφημερίδα “Δράση” του κινήματος: “Στας 9 όλοι οι Αλκιμοι της ΕΕΕ συγκεντρωμένοι περίμεναν τας διαταγάς του ομαδάρχου. Αυτός, αφού μας ομίλησε δια την ημέραν των εκλογών, εδιάλεξε περί τους 25, τους καλυτέρους και μεγαλύτερους εξ ημών, τους διέταξε να πάνε να φάνε στα σπίτια τους και στις 10 ακριβώς το βράδυ να βρίσκονται στη Λέσχη. Οι άλλοι ήσαν ελεύθεροι… Στις 10 ακριβώς η βροντώδης φωνή του αρχηγού ακούεται… Να σταμπάρετε τα σφυροδρέπανα (σ.σ. που ήταν ζωγραφισμένα στους τοίχους της πόλης) και να τα μετατρέψετε σε δικέφαλους αετούς. Αμέσως χωρισθήκαμε σε τρία τμήματα. Το πρώτο με επικεφαλής τον ίδιον έκαμε την αρχήν και μετέβαλε το κόκκινο σφυροδρέπανο σε έναν όμορφο αετό. Κατά τις 2 π.μ. τα δύο τμήματα συνεπλάκησαν με τμήμα κομμουνιστών (περί τους δέκα) οι οποίοι εκολλούσαν ρεκλάμες (αφίσες)με την κόκκινη σημαία. Τα ποντίκια -αφού τους εξυλοκόπησαν-τους έκαμαν να τραπούν εις άτακτοι φυγή αφήσαντας ως λάφυρα, τις ρεκλάμες των, μία σκάλαν, ένα πινέλο, κόλλα κ.ά.
Οι πουλημένοι της Μόσχας δεν ξεχνούν τα παθήματα τους, Θέλουν να τα εκδικηθούν. Παρακολουθούν τους Αλκίμους για να τους βρουν μεμονωμένους και να τους ξυλοκοπήσουν…”.
Το κλίμα της εποχής θύμιζε -σε μικρότερο βαθμό βέβαια- τις συγκρούσεις μεταξύ των Ταγμάτων Εφόδου (SΑ) και των κομμουνιστών στην προναζιστική Γερμανία (1927-1933).
Άλλο ενδεικτικό δημοσίευμα της “Δράσης” είναι το ακόλουθο: “Αθλοι και πάθημα Εβραίων κομμουνιστών. Προχθές εις την διασταύρωσιν Βενιζέλου και Βασιλέως Ηρακλείου δύο κομμουνισταί, εκ των οποίων ο εις ήτο Εβραίος, επιτέθησαν εκ των όπισθεν κατά του εφημεριδοπώλου μας Ο. Νικολάου, δια να τον κακοποιήσουν και να ξεσχίσουν τα φύλλα της Δράσεως τα οποία επώλει. Ο Νικολάου ημύνθει γρονθοκοπήοας τους θρασείς αντιπάλους του, οπόταν κατέφθασαν δύο άλλοι εθνικισταί τυχαίως αντιληφθέντες την σκηνήν, οι Αναστ. Κελτε-μίδης και Βασ. Τραμπούκης. Το αποτέλεσμα ήτο ότι οι δύο κομμουνισταί εδάρησαν ανηλεώς, πράγμα το οποίον θα τους γίνει ασφαλώς σωτήριον μάθημα…”(Εφημερίδα “Δράσις”, Μάρτιος 1934).Παρόλο που η οργάνωση δεν είχε ξεκάθαρο πολιτικό προσανατολισμό, ο τρόπος συλλογισμού και δράσης των μελών της εκινείτο σε αυστηρά δογματικό εθνικιστικό πνεύμα και το καθαρό φυλετικό κράτος ήταν το κυρίαρχο ιδεολογικό στοιχείο των Τρία Έψιλον.
Τον Απρίλιο του 1934 αντιπροσωπεία της Ρουμανικής Σιδηράς Φρουράς επισκέφθηκε τα γραφεία της ΕΕΕ στη Θεσσαλονίκη. Αφού περιηγήθηκαν την πόλη ο Ρουμάνος εκπρόσωπος και ο υπασπιστής της ΕΕΕ Σ. Πετρίδης, εξέδωσαν κοινό ανακοινωθέν κατά “των Εβραίων και των κομμουνιστών που επιχειρούν να δηλητηριάσουν τις εθνικές κοινωνίες”.
Παρόλη την ιδεολογική συγγένεια των Τρία Εψιλον με τα καθεστώτα του Χίτλερ και του Μουσολίνι, η εφημερίδα “Δράση” σχολίαζε στις 7 Απριλίου 1934, στη στήλη “Επί των γεγονότων”, τη στάση των ιταλικών αρχών κατοχής στα Δωδεκάνησα: Ό Αγών των Δωδεκανησίων είναι ιερός. Ημείς οι ελεύθεροι παρακολουθούμεν με συμπάθειαν τα τόσον συγκινητικά αισθήματα των αλυτρώτων αδελφών. Ας είναι βέβαιοι ότι μίαν ημέραν θα νικήσουν. Οι τίμιοι εθνικοί αγώνες πάντοτε θριαμβεύουν”.
Τα μέλη των Τρία Εψιλον ήταν οργανωμένα στρατιωτικά, είχαν φανατισμό και πειθαρχία, αλλά προφανώς δεν διέθεταν την κατάλληλη ηγεσία. Το κίνημα εκφυλίστηκε σταδιακά και η δικτατορία του Μεταξά το βρήκε διαλυμένο, αφού τα περισσότερα στελέχη του προσεχώρησαν στην Οργάνωση Εθνικοφρόνων Σοσιαλιστών (ΟΕΣ) του Ιάκωβου Διαμαντόπουλου στα τέλη του 1934.
Χαρακτηριστικά δε αναφέρεται ότι στις βουλευτικές εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 η ΕΕΕ έλαβε μόλις 505 ψήφους (0,04%) του εκλογικού σώματος. Το παράδοξο είναι ότι πολλά από τα μέλη της οργάνωσης προέρχονταν και είχαν πολιτική κάλυψη από το κόμμα των Φιλελευθέρων.
Κατά τη διετία 1935-36 η οργάνωση δεν παρουσίασε καμία σχεδόν πολιτική δραστηριότητα, γεγονός που μάλλον οφείλεται στο ότι εξέλιπε η οικονομική υποστήριξη και η προστασία που παρείχαν τα αστικά κόμματα.
Αρκετά στελέχη των Τρία Εψιλον εμφανίστηκαν αργότερα, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, στο πλευρό των Γερμανών. Πιο γνωστός από όλους ήταν ο συνταγματάρχης Γ Πούλιος (ή Πούλος), που έδρασε στην περιοχή των Γιαννιτσών με τους “πραιτοριανούς” του ο Γ Βαρδακας, η οικογένεια Κοσμίδη κ.ά. Οι περισσότεροι όμως “χαλυβδόκρανοι” τομεάρχες της ΕΕΕ -Ελευθεριάδης από την Ξάνθη, Μπουκουβάλας από την Κοζάνη, Παπαχρήστου από τα Γιάννενα, Παπαζαντζάρης από την Καστοριά και άλλοι εντάχθηκαν στο καθεστώς της 4ης Αυγούστου, αφού πίστεψαν πως οι προσπάθειες τους ευοδώθηκαν ως έναν βαθμό και τα οράματα τους για ένα πραγματικά εθνικολαϊκό κράτος ενσάρκωναν η ΕΟΝ και η 4η Αυγούστου.

ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΕΕΕ)
Το καλοκαίρι του 1941 ανασυστάθηκε στην Αθήνα με τη συγκατάθεση των Γερμανών η παλαιά αντισημιτική οργάνωση ΕΕΕ. Η ηγετική ομάδα των αναγεννημένων Τριων Εψιλων αποτελείτο από τον δικηγόρο Κων. Γούλα από την Θεσσαλονίκη , τον συνταγματάρχη Γρηγορακη , τον υιό Κοσμιδη (πρωταγωνιστή των επεισοδίων του Κάμπελ), τον Βασ. Σκανδάλη, αδελφό του Κ. Σκανδάλη και διευθυντή των ελληνόφωνων εκπομπών του ραδιοφώνου, και τον Γεώργιο Αρβανιτάκη, παλαιό κομμουνιστή και “αναβαπτισμένο” συνδικαλιστή της 4ης Αυγούστου, οι πρώτες συζητήσεις για το πολιτικό πρόγραμμα τις οργάνωσης έγιναν σε ένα ισόγειο της οδού Σκουφά 10, όπου έμεναν οι Κοσμίδης και Γούλας. Για τους δύο “σκληροπυρηνικούς” Βορειοελλαδίτες ο αντιεβραϊσμός ήταν ζήτημα όχι μόνο πολιτικής αλλά κοσμοθεωρίας, ενώ πρόβαλαν στο καταστατικό των “Τριών Έψιλον την Αρχή του Αρχηγού “…ως αξιώτερη και ιστορικά πλέον δικαιωμένη από την Αρχή της πλειοψηφίας”. το κίνημα ευελπιστούσε να αποτελέσει έναν εθνοσοσιαλιστικό προμαχώνα από όπου θα επιλέγονταν τα καλύτερα και τα ικανότερα στελέχη για να αναλάβουν κυβερνητικές θέσεις.
Τα γραφεία τους στεγάζονταν στην οδό Σίνα 8, ενώ στη συμβολή των οδών Στησιχόρου και Μουρούζη υπήρχε αίθουσα του Τμήματος Προπαγάνδας, υπεύθυνοι για την καθοδήγηση των νέων μελών ηταν οι Αρβανιτάκης, Πανταζής, Χ. Λάμπρου και Χρ. κος. Εφημολογείτο ότι πίσω από τα κατοχικά Τρια Εψιλων κρθβονταν ο στρατιγος Μπάκος και ο υπασπιστής του, λοχαγός Βουδικλάρης. Σταδιακά με τη χρηματοδότηση των Γερμανών και την κατάλληλη προπαγάνδα η ΕΕΕ απέκτησε κάποια απήχηση και μερικές εκατοντάδες νέα μέλη. Στην περιοχή της Θεσσαλίας π.χ., σύμφωνα με μια αναφορά ενός πληροφοριοδότη της ελληνικής κυβέρνησης στη Μέση Ανατολή το καλοκαίρι του 1944, δρούσε μια μεγάλη ομάδα 800 Τριεψιλιτών υπό τον αντισυνταγματάρχη Χρυσοχοϊδη, η οποία αποσκοπούσε στην αντιμετώπιση των κομμουνιστών. Η ίδια αναφορά έκανε λόγο για παραρτήματα της ΕΕΕ στην περιφέρεια:
“…1. Εις Τρίκαλα με αρχηγόν τον Μαντζούφαν. Η εύκολος δύναμις της ομάδος είναι 150 άνδρες. 2. Εις Ιωάννινα αποτελούμενον από 30 μέλη υπό τας διαταγάς του λοχαγού Μιχαλάκη…” (Αρχείο Εθνικής Αντίστασης, Εκδόσεις ΔΙΣ, αναφ. 393/22.7.44, 239/26.8.44, 79/22.7.44).
Στην Αθήνα η οργάνωση δέχθηκε ένα ισχυρότατο κτύπημα τον Αύγουστο του 1944, όταν στη λαχαναγορά του Ρέντη δολοφονήθηκε από άνδρες της ΟΠΛΑ ο Βασίλης Σκανδάλης. Η εντυπωσιακή αυτή ενέργεια κατατρόμαξε τα υπόλοιπα στελέχη, αφού η επιδρομή έγινε μέσα στα τοπικά γραφεία του Ρέντη τα οποία φυλάσσονταν από πέντε οπλοφόρους “χίτες” (την εποχή εκείνη λόγω του γνωστού “αντικομμουνιστικού κλίματος” υπήρχε συνεργασία και κοινή δράση από τις περισσότερες οργανώσεις του ευρύτερου αντιεαμικού χώρου).
Επειδή λίγο πριν από την αποχώρηση των Γερμανών η κατάσταση γινόταν όλο και πιο ρευστή, οι περισσότεροι αδιάλλακτοι των Τριών Εψιλον αποφάσισαν να διαφύγουν προς Βορρά, για να δώσουν στα τελευταία οχυρά του Ράιχ την ύστατη μάχη.
eagainst.com