Εκφασισμός και φασισμός-μαϊμού

Η άνοδος του φασισμού και άλλα παραμύθια (2)

Η άνοδος του φασισμού και άλλα παραμύθια (1) εδώ

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Η ανηλεής σφαγή τουλάχιστον 46 άοπλων διαδηλωτών στην Οδησσό από τους πραξικοπηματίες της Χούντας του Κιέβου, την οποία διόρισε η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) των γνωστών εγκληματιών Ομπάμα (νομπελίστα Ειρήνης!), Άστον κ.λπ., είναι στην πραγματικότητα η απόλυτη απόδειξη του εκφασισμού της Υ/Ε. Στόχος της ήταν η κατατρομοκράτηση του λαού της Ανατολικής Ουκρανίας που σήμερα κινητοποιείται με αιτήματα όχι μόνο εθνικής αλλά και κοινωνικής απελευθέρωσης, ώστε να υποταχθεί στα σχέδια της Υ/Ε και των εκτελεστικών οργάνων της στο Κίεβο. Την ίδια φασιστική τακτική ανηλεών σφαγών άλλωστε χρησιμοποίησε η ίδια Υ/Ε στη Λιβύη χθες, καθώς και στη Συρία σήμερα, εφόσον μόνο με ανάλογες σφαγές μπορεί να υποτάξει τους αντιστεκόμενους Λαούς που μάχονται για την οικονομική και εθνική ανεξαρτησία τους, ενάντια στη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.

Όμως, άλλο εκφασισμός και άλλο φασισμός, και η εσκεμμένη σύγχυση που επιχειρούν κάποιοι στην «Αριστερά», οι οποίοι φθάνουν να μιλούν ακόμη και για «Ευρωατλαντικό φασιστικό άξονα» (λες και είμαστε κάπου στον Μεσοπόλεμο!), δημιουργεί ακόμη παραπέρα σύγχυση και αποπροσανατολισμό στα λαϊκά στρώματα που είναι τα θύματα της παγκοσμιοποίησης. Το τελικό αποτέλεσμα είναι, βέβαια, ότι τα στρώματα αυτά, όταν συνειδητοποιούν την εξαπάτησή τους από μια χρεοκοπημένη «Αριστερά», της οποίας η σημερινή πνευματική φτώχεια δεν της επιτρέπει να αντιληφθεί τη σημασία της ΝΔΤ που θεμελιώνεται στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και την ανάγκη άμεσης εξόδου από την ΕΕ, απλά της γυρίζουν την πλάτη. Αυτό ήδη έχει συμβεί παντού στην Ευρώπη, όπου τα θύματα της παγκοσμιοποίησης πλαισιώνουν εθνικιστικά ή ακόμη και ρατσιστικά κόμματα, που εκφράζουν την αγανάκτησή τους για την απώλεια οποιασδήποτε οικονομικής ή εθνικής κυριαρχίας.

Είναι, όμως, φανερό για οποιονδήποτε προσπαθεί να ερμηνεύσει τα σημερινά κοινωνικά φαινόμενα με βάση σύγχρονα εργαλεία (όπως αυτά που έχουν διαμορφώσει ακόμη και πεφωτισμένοι σύγχρονοι Μαρξιστές σαν τον Leslie Clair), ότι κάθε «φασισμός» σήμερα, ακόμη και ο φασισμός του Δεξιού Τομέα στην Ουκρανία ―που πρωταγωνίστησε στα εγκλήματα της προσχεδιασμένης εξέγερσης στην πλατεία Μαϊντάν και στην Οδησσό― είναι, στην πραγματικότητα, ένας φασισμός-μαϊμού (όχι βέβαια και οι πρακτικές τους που είναι σαφώς φασιστικές). Όπως έχω δείξει συνοπτικά στη στήλη αυτή (και πιο συστηματικά στο υπό έκδοση βιβλίο “Ukraine―end of the New World Order?”), ο φασισμός που δημιούργησε το μεγαλύτερο αιματοκύλισμα στην Ιστορία τον περασμένο αιώνα είναι αδύνατος στην σημερινή ΝΔΤ, η οποία καταργεί την οικονομική και εθνική κυριαρχία. Δηλαδή, καταργεί, στην ουσία, τα ίδια τα κράτη-έθνη που ήταν το θεμέλιο πάνω στο οποίο μπορούσε να ανθίσει τόσο ο φασισμός και ο εθνικοσοσιαλισμός, όσο και, από την άλλη μεριά, ο κρατικιστικός σοσιαλισμός και η σοσιαλδημοκρατία. Όταν, σήμερα, οι «αγορές» και αυτοί που τις ελέγχουν (δηλαδή οι υπερεθνικές επιχειρήσεις και η Υ/Ε) είναι οι ίδιοι που ελέγχουν την οικονομία κάθε χώρας ενσωματωμένης στη ΝΔΤ, και θα μπορούσαν να ρίξουν οποιονδήποτε επίδοξο νέο Χίτλερ, μέσα σε ώρες, με την μαζική μετακίνηση κεφαλαίου και την δημιουργία ταυτόχρονης χρηματιστηριακής και νομισματικής κρίσης, πέρα από την βαθιά ύφεση που θα μπορούσε να δημιουργήσει η μετακίνηση επενδυτικού κεφαλαίου, διερωτάται κανείς από ποιό χρονοντούλαπο βγήκαν οι υποστηρικτές παρόμοιων ανιστόρητων «θεωριών».

Ακόμη και η Ρωσία του Πούτιν, επειδή ακριβώς δεν έχει αποκοπεί από τη ΝΔΤ με την οικοδόμηση μιας αυτοδύναμης οικονομίας (όπως τώρα σχεδιάζει), σήμερα γονατίζει οικονομικά κάτω από τις κυρώσεις της Υ/Ε —πράγμα που μπορεί να οδηγήσει και στην κατάρρευση του ίδιου του σχεδίου για Ευρασιατική Ένωση, σαν βάση για ένα νέο διπολικό κόσμο. Και αυτό, γιατί τους μύθους ότι ήδη έχουμε ένα πολυπολικό κόσμο (χάρη στην …Ινδία, την Βραζιλία, την Κίνα κ.λπ.) τους καλλιεργεί η ίδια η Υ/Ε, για να συγκαλύψει τον μονοπολικό χαρακτήρα της κυριαρχίας της. Προφανώς, οι μερικές εκατοντάδες πολυεθνικές που ελέγχουν σήμερα την παγκόσμια οικονομία δεν ελέγχονται από τα οικονομικά αυτά «θαύματα». Είναι φανερό ότι οι ανίδεοι αυτοί που μιλούν για φασιστικούς άξονες τον 21ο αιώνα, δεν έχουν καν αντιληφθεί ότι η ίδια η ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης είναι εντελώς ασύμβατη με την φασιστική ιδεολογία.

Τέλος, οι μυθοπλάστες της επανόδου του φασισμού αδυνατούν να εξηγήσουν πώς άραγε η Υ/Ε στηρίζει ένα φασιστικό καθεστώς στην Ουκρανία (το οποίο δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εφαρμόζει κτηνώδεις φασιστικές μεθόδους —που όμως είναι σαφώς καθ’ υπαγόρευση και με απόλυτη έγκριση της Υ/Ε) ενώ, συγχρόνως, η ίδια Υ/Ε φροντίζει για το «τσάκισμα» και την φυλάκιση όλων των βουλευτών ενός κόμματος που κατηγορεί ως ομοϊδεάτες τους στην Ελλάδα, και δεν διστάζει να χαρακτηρίσει ως φασιστικό/ρατσιστικό το κόμμα της Ανεξαρτησίας στην Βρετανία που σήμερα έρχεται πρώτο στις δημοσκοπήσεις! Μήπως, λοιπόν, όλα τα «φασιστικά» κόμματα, σήμερα, στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύουν έναν φασισμό-μαϊμού και η ίδια η Υ/Ε αποφασίζει με ποια από αυτά θα συνεργαστεί (αθωώνοντάς τα από κάθε κατηγορία για φασισμό) και ποια θα «τσακίσει», με μοναδικό κριτήριο εάν στηρίζουν τη ΝΔΤ που εκπροσωπεί ή όχι;

Με την άποψη του φασισμού-μαϊμού, που καταρρίπτει τον μύθο της ανόδου του φασισμού στον... 21^ο αιώνα, συνάδουν και τα παρακάτω αδιάσειστα στοιχεία. Όπως έγραψε προ μηνών η Ισραηλινή εφημερίδα Haaretz (28/2/2014) –είδηση που επιβεβαίωσε και ο Ουκρανός Ραβίνος Moshe Azman—ένας Ισραηλο-Ουκρανός στρατιωτικός με το ψευδώνυμο Delta διοικούσε δύναμη περίπου 40 ανδρών και γυναικών (αρκετοί από αυτούς βετεράνοι του Ισραηλινού στρατού, όπως και ο ίδιος) στην ψευτο-εξέγερση της Μαϊντάν. Έτσι, οι φανατικότεροι "πολέμιοι των αντισημιτών" στον κόσμο, οι Ισραηλινοί, διακινδύνευαν ακόμη και τη ζωή τους για να ανέβει στην Ουκρανία ένα φασιστικό (ή έστω ένα άμεσα συνεργαζόμενο με τους φασίστες), καθεστώς! Και όπως σε προχθεσινό άρθρο του αποκαλύπτει ο Gideon Rachman, ιδεολογικός θεμελιωτής της έννοιας της παγκόσμιας διακυβέρνησης (Εβραϊκής καταγωγής και ο ίδιος), όταν έθεσε την ερώτηση στον σημαντικότερο Ουκρανό Εβραίο επιχειρηματία, πώς εξηγείται η συμμετοχή Εβραίων επιχειρηματιών σε μια φασιστική κυβέρνηση, η μονολεκτική απάντηση που πήρε ήταν... «μπούρδες» (ΦΤ, 6/5/2014).

   

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/

Το ΔΝΤ και οι κοινοί του εγκληματίες, Βενιζέλος, Σαμαράς κλπ. Εδάφιο :Ομόλογα – PSI “Αγγλικό Δίκαιο”

dakrygono 

Αποκαλύψεων συνέχεια – Το «Μεγάλο Κόλπο» του Βενιζέλου με το PSI

Του Θοδωρή Παναγιωτίδη
Τουλάχιστον έκθετος αποδεικνύεται ο νυν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και μοιραίος ως υπουργός Οικονομικών στην προηγούμενη κυβέρνηση, για τα συμφέροντα των πολιτών και του ελληνικού Δημοσίου.
Ο λόγος απλός. Όπως αποδεικνύει το koutipandoras.gr με έγγραφα που αποκαλύπτει, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ως υπουργός Οικονομικών, ήταν αυτός που πήρε την απόφαση να προχωρήσει στο PSI και να εντάξει τη διαδικασία στο Αγγλικό Δίκαιο, υποθηκεύοντας την ανεξαρτησία της χώρας και τα περιουσιακά της στοιχεία (έσοδα από ενέργεια, αποθέματα χρυσού, πλουτοπαραγωγικές πηγές) παρά τις αντίθετες προτάσεις της αμερικανικής εταιρείας συμβούλου, που προσέλαβε και πλήρωσε για να εξασφαλίσει τα ελληνικά συμφέροντα.
Η αμερικανική εταιρεία Cleary Gottlieb Steen and Hamilton, ορίστηκε από τον Βενιζέλο ως η εταιρεία που θα διαμεσολαβούσε νομικά και θα διαχειριζόταν το σενάριο του PSI. Για την υπόθεση αυτή η εταιρεία έλαβε μερικά εκατομμύρια ως αμοιβή.
Στις 4 Αυγούστου 2011, ο Lee Buccheit, μέτοχος της εταιρείας και ειδικός σε θέματα χρηματοοικονομικής διαχείρισης και κρατικού χρέους, με επιστολή του στον Διευθύνοντα Σύμβουλο του ΟΔΔΗΧ Πέτρο Χριστοδούλου, αναφέρει τα αποτελέσματα των επαφών του με τους μεγαλομολογιούχους.
Σε αυτή προτείνει εναλλακτικά, προκειμένου να μην υπάρχει νομική ανασφάλεια, η διαδικασία του κουρέματος των ομολόγων να γίνει με το ελληνικό δίκαιο, με δέσμευση απέναντι στους ομολογιούχους ότι πρόκειται για αυτό που θα ισχύει έως την 01/08/2011, δηλαδή ότι θα μένουν ανεπηρέαστοι από τις οποιεσδήποτε νομικές ή πολιτικές μεταβολές.
Παρόλα αυτά, ο Βενιζέλος όχι μόνο δεν υιοθετεί την συμφέρουσα για το ελληνικό δημόσιο πρόταση αλλά απ’ ότι πλέον αποκαλύπτεται, έχει προαποφασίσει ένα μήνα πριν, την υπαγωγή στο αγγλικό δίκαιο.
Στις συναντήσεις που είχε ο Lee Buccheit με τα στελέχη του Υπουργείου Οικονομικών είχε σημειώσει πως αφού πάνω από το 93% των ελληνικών ομολόγων διέπονται ήδη από το ελληνικό δίκαιο είναι βέβαιο πως αυτό το καθεστώς είναι που θα επιλεγεί.
Έπαιζε «θέατρο» ο Βενιζέλος ενώ ο ίδιος είχε αποφασίσει κάθετα το αγγλικό δίκαιο 8 μήνες πριν
Την εποχή εκείνη δηλαδή, η αμερικάνικη νομική εταιρεία διαβεβαιώνει το Βενιζέλο ότι βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση η Ελλάδα, καθώς το σύνολο του χρέους βρίσκεται σε ελληνικό δίκαιο. Παρόλα αυτά, ο Ευάγγελος Βενιζέλος τον Ιούλιο του 2011, σε αλληλογραφία του με τους πιστωτές, προαποφασίζει κάθετα το αγγλικό δίκαιο. Δηλαδή η χρήση των συμβούλων είναι προσχηματική και για κάποιο λόγο, που μάλλον πρέπει να ερευνήσει η δικαιοσύνη, ο Βενιζέλος κάνει αυτό που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί παράβαση καθήκοντος. Μας οδηγεί στο αγγλικό δίκαιο…



Έξι ολόκληρους μήνες μετά ο τότε Πρωθυπουργός της χώρας Λουκάς Παπαδήμος και συγκεκριμένα στις 2 Δεκεμβρίου 2011, από το βήμα της Βουλής απαντούσε στην θορυβημένη από τις πληροφορίες περί του αντιθέτου αντιπολίτευση: «ΔEN έχει γίνει αποδεκτό το αίτημα των πιστωτών να διέπονται τα ομόλογα που θα προκύψουν από το PSI από το αγγλικό δίκαιο». Δηλαδή ο κ. Βενιζέλος λειτουργούσε και αυτόνομα μεταξύ άλλων, τη στιγμή που ο επικεφαλής της κυβέρνησης κάθετα διέψευδε την υπαγωγή στο αγγλικό δίκαιο.
Δεν ήταν όμως η μόνη στιγμή που η κυβέρνηση βρισκόταν έκθετη μπροστά στις ήδη όπως αποδεικνύεται ειλημμένες αποφάσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου. Δύο μήνες μετά τον τότε Πρωθυπουργό επανέρχεται στη Βουλή ο τότε αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδη, με έγγραφη απάντηση και πάλι σε σχετική ερώτηση της αντιπολίτευσης όπου αναφέρει: «Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο ποσοστό ομολόγων (93%) που θα ανταλλαγούν είναι εισηγμένα στο ΧΑΑ και διέπονται από το ελληνικό δίκαιο, θα επιδιωχθεί κατά τις διαπραγματεύσεις τα νέα ομόλογα που θα εκδοθούν,  να διέπονται από το Ελληνικό δίκαιο»

Μόλις έναν μήνα μετά και δύο ημέρες πριν το PSI που ισοπέδωσε τους Έλληνες μικρομολογιούχους και τα ασφαλιστικά ταμεία ο κ. Βενιζέλος σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στον Real FM και τον δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου έφτανε σε ακόμα χειρότερα σημεία καθώς όχι μόνο υπερασπιζόταν το αγγλικό δίκαιο ως βέλτιστη επιλογή, αλλά έφτασε να τονίσει ψευδώς ότι «η αναγκαστική εκτέλεση διέπεται από το δίκαιο του τόπου της εκτελέσεως και από τη δικαιοδοσία των ελληνικών δικαστηρίων».
Αυτό το είπε, παρά τις περί το αντιθέτου προβλέψεις του αγγλικού δικαίου και ενώ τα έγγραφα που δημοσιεύει το koutipandoras.gr  αποδεικνύουν, ότι ο κ. Βενιζέλος έχει αποφασίσει από τον Αύγουστο του 2011 το αγγλικό δίκαιο στην αλληλογραφία του με τους πιστωτές και παρά την περί του αντιθέτου συμφωνία μεταξύ των μικρομολογιούχων και του Αμερικανού συμβούλου του Υπ.Οικ. 20 ημέρες πριν την επιστολή Βενιζέλου.
Ακολουθεί το απόσπασμα της συνέντευξης:
Ν. Χατζηνικολάου: «Τα περί αγγλικού δικαίου, στο οποίο υπαγόμαστε πλέον με το νέο μνημόνιο,  που ακούω να λέγονται και να γράφονται έντονα;»
Ευ. Βενιζέλος: «Υπαγόμαστε υπό την έννοια ότι η σύμβαση που έχουμε με την Ευρωπαϊκή Ένωση, με την Ευρωζώνη, διέπεται από το αγγλικό δίκαιο και από τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου του Λουξεμβούργου, διότι όταν έχεις μια σχέση μεταξύ αυτού που σε δανείζει και εσού που δανείζεσαι, δε μπορεί ο δανειζόμενος να έρχεται και να καθορίζει τους όρους. Δηλαδή, δε μπορούμε να πάμε στην Τράπεζα και να πούμε «δώσε μου ένα δάνειο, αλλά εγώ θα πω ποιοι είναι οι όροι που θα διέπουν το δάνειο».
Δεν μπορεί να μας δανείζει η Ευρωζώνη και το δάνειο που μας δίνει, 240 δις να διέπεται από το Ελληνικό Δίκαιο και εμείς να λέμε  πώς θα διέπεται, από πού θα διέπεται η σύμβαση. Όμως, η αναγκαστική εκτέλεση διέπεται από το ελληνικό είκαιο. Άρα, όλα αυτά τα φληναφήματα -θα μου επιτρέψετε να πω- περί κατασχέσεως του ορυκτού πλούτου, των πολιτιστικών μνημείων, των πάρκων, των δασών, είναι ανυπόστατα. Διότι η αναγκαστική εκτέλεση διέπεται από το δίκαιο του τόπου της εκτελέσεως και από τη δικαιοδοσία των ελληνικών δικαστηρίων και όλα τ’ άλλα, τα οποία αφορούν το ουσιαστικό μέρος της σύμβασης, είναι και για τ’ ασφαλιστικά ταμεία και για τους ομολογιούχους πάρα πολύ καλό να ισχύει το διεθνώς αποδεκτό δίκαιο που είναι το Αγγλικό Δίκαιο. Αγγλικό Δίκαιο έχει χρησιμοποιήσει το ελληνικό Δημόσιο και  το ’80 και το ’90 και το ’70, όταν εξέδιδε τα ομόλογα που έχουμε τώρα στα οποία αναφέρθηκα προηγουμένως και τα οποία είναι ομόλογα ξένου δικαίου, ελληνικά ομόλογα προηγούμενων εποχών.
Αλλά, βλέπετε τότε δεν υπήρχε αυτή η καχυποψία για να γίνει η συζήτηση για το τι δίκαιο διέπει το ομόλογο. Το διέπει το δίκαιο που κάνει το ομόλογο ελκυστικό και μπορούμε να το πουλήσουμε για να ζήσουμε».
Είναι προφανές από τα έγγραφα που παρουσιάζει το koutipandoras.gr, ότι ο κ. Βενιζέλος είχε δυστυχώς προαποφασίσει… τον εγκλεισμό της χώρας του και των συμπολιτών του στο αγγλικό δίκαιο και ενώ σαφώς γνώριζε, ότι την εκτελεσιμότητα των αποφάσεων κρατούν στα χέρια τους τα δικαστήρια του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου.

Να σημειωθεί εδώ πως το Αγγλικό δίκαιο διασφαλίζει απόλυτα τους πιστωτές έναντι της Ελλάδας και αποκλείει κάθε πιθανότητα μη αποπληρωμής των υποχρεώσεων μας προς τους δανειστές.
Άλλωστε και το πρώτο Μνημόνιο διέπεται από το Αγγλικό δίκαιο, μόνο που τότε η πρώτη δανειακή σύμβαση ποτέ δεν ψηφίστηκε από την Βουλή. Απλά δόθηκε εξουσιοδότηση στον κ. Παπακωνσταντίνου να εκπροσωπεί την Ελλάδα μόνο με μια υπογραφή του… Κοινώς πρόκειται για το χρονικό του μεγαλύτερου εγκλήματος σε βάρος της χώρας από την Ανεξαρτησία αυτού του τόπου και μετά…

http://dakrygono-a.blogspot.ca/2014/05/psi.html

Θα σε φτύσει η Ιστορία όπως σ’ έφτυσε η κοινωνία κύριε Βενιζέλο !!!

Περαστικά σας κύριε Βενιζέλο. Δεν θα μας λείψετε…

Κύριε Βενιζέλο, μάλλον η κατρακύλα του κόμματός σας, του ΠαΣοΚ ή της Ελιάς δεν έχει και τόσο σημασία, από το 44% το 2009, στο 3% σήμερα, δεν στάθηκε ικανή να…

κουρέψει λίγο την αλαζονεία σας την οποία κληρονομήσατε από τους «συντρόφους» σας, τον κύριο Σημίτη, τον κύριο Τσοχατζόπουλο και όλη την υπόλοιπη παρέα.

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

Ώστε έτσι κύριε Βενιζέλο! Στη Μολδαβία πληρώνονται οι εργαζόμενοι με 70 ευρώ το μήνα! Δεν μας είπατε όμως πόσο πληρώνονται οι Μολδαβοί βουλευτές; Ένα σκασμό λεφτά όπως εσείς κύριε Βενιζέλο. Και οι Μολδαβοί βουλευτές, μία ώρα δρόμο απέχουν με το αεροπλάνο.

Στη Γερμανία πόσο πληρώνονται οι εργαζόμενοι κύριε αντιπρόεδρε της κυβέρνησης; Ή μήπως η Γερμανία απέχει δύο ώρες με το αεροπλάνο και δεν μπαίνει στο ζύγι για σύγκριση;

Κομπάζετε ότι σώσατε τη χώρα ψηφίζοντας τα μνημόνια, εσείς και οι όμοιοί σας όπως ο κύριος Άδωνις Γεωργιάδης.

Τι καταλάβατε εσείς από μνημόνια και μεσοπρόθεσμα;

Σας απολύσαν μετά από 30 χρόνια δουλειάς;

Σας έκοψε η ΔΕΗ το ρεύμα επειδή δεν είχατε να το πληρώσετε;

Πέρασε το παιδί σας μακριά και δεν πήγε να σπουδάσει;

Στείλατε το παιδί σας στο σχολείο χωρίς χαρτζιλίκι;

Αρρώστησε το παιδί σας και δεν είχατε να το πάτε στο γιατρό; Μήπως το πήγατε στο Παίδων και περιμένατε 3 ώρες να το εξετάσουν;

Χρειαστήκατε φάρμακα και δεν είχατε να τα αγοράσετε;

Αρρωστήσατε εσείς και ψάχνατε για εφημερεύον νοσοκομείο;

Δεν έχετε να πληρώσετε τα χαράτσια;

Δεν έχετε να πληρώσετε το νοίκι;

Μήπως δεν έχετε να φάτε και ψάχνετε για φαγητό στα σκουπίδια;

Χρωστάτε στην τράπεζα – όχι στην PROTON μη συγχύζεστε – και δεν έχετε να πληρώσετε τη δόση;

Σας «ενημερώνουν» μήπως οι καλές εταιρείες ενημέρωσης δανειοληπτών και σας φέρνουν στα όρια της κατάθλιψης;

Μήπως πάτε με τα πόδια στη δουλειά σας γιατί δεν έχετε ούτε αυτοκίνητο ούτε χρήματα για να αγοράσετε εισιτήριο των ΜΜΜ;

Σας μείωσαν το μισθό και δεν μπορείτε να ζήσετε την οικογένειά σας;

Σας πήρε η τράπεζα το κοινωνικό μέρισμα που έδωσε η κυβέρνηση της οποίας είστε αντιπρόεδρος;

Σας έβγαλαν σε διαθεσιμότητα για να σωθούν οι τράπεζες;

Πουντιάσατε τους χειμώνες που πέρασαν γιατί δεν είχατε να βάλετε πετρέλαιο;

Κλάψατε, ίσως, βλέποντας τα παιδιά σας να μαραζώνουν στην ανεργία;

Κοιταχτήκατε ποτέ στον καθρέφτη κύριε Βενιζέλο;

Κοιμάστε ήσυχος, χωρίς τύψεις, τα βράδια;

Βλέποντάς σας και ακούγοντάς σας, μπορώ να συμπεράνω ότι τίποτα από τα παραπάνω δεν έχετε υποστεί.

Αλήθεια, κύριε Βενιζέλο, τι θα λέγατε να παίρνατε εσείς τα 70 ευρώ το μήνα – και πολλά σας είναι για όσο κακό έχετε προκαλέσει εσείς και οι όμοιοί σας- και να έπαιρναν οι εργαζόμενοι το δικό σας μισθό;

Ξέρετε τι θα σας έλεγαν εκείνοι;

Ότι τα μνημόνια είναι μονόδρομος, ότι αν φύγουμε από το ευρώ θα χρεοκοπήσουμε, ότι δεν θα έχουμε φάρμακα, πετρέλαιο και τα είδη πρώτης ανάγκης αν φύγουμε από την ΕΕ.

Πάντως, όσο και να προσπαθείτε να κρύψετε τον πανικό σας, δεν μπορείτε.

Ξέρετε ότι τα ψωμιά σας στην πολιτική ζωή του τόπου τα έχετε φάει και με το παραπάνω. Διαισθάνεστε ότι θα έχετε κι εσείς την πολιτική κατάληξη του κυρίου Πάγκαλου.

Θα γυρνάτε από το ΠαΣοΚ στην Ελιά, από την Ελιά στη ΔημΑρ και από τη ΔημΑρ μάλλον θα καταλήξετε σε κανένα Ποτάμι.

Ακόμη και ο Άδωνις, αν φτιάξει δικό του κόμμα, δεν θα σας θέλει.

Καμένο χαρτί είστε κύριε Βενιζέλο, κι εσείς και ο φίλος σας ο κύριος Σαμαράς.

Έτσι είναι. Όταν κάποιος διαλέγει να γίνει αναλώσιμο πολιτικό προσωπικό των τραπεζών, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών, ξέρει ότι αργά ή γρήγορα η κοινωνία θα τον φτύσει όπως θα κάνει και η Ιστορία.

Περαστικά σας κύριε Βενιζέλο. Δεν θα μας λείψετε…

paganeli

Ένας Φούχτελ σε κάθε σπίτι! Απίστευτη πρόταση υποψήφιου με το ΠΟΤΑΜΙ !!!

Είναι απολιτίκ το ΠΟΤΑΜΙ;

Το ΠΟΤΑΜΙ διεκδικεί βραβείο για μια παγκόσμια πρωτοτυπία: Το πρόγραμμά του θα μας το παρουσιάσει αφού πρώτα γίνουν οι εκλογές! Μοιραία λοιπόν μέχρι τότε, τον τόνο τον δίνουν οι …

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ του.

Γράφει ο Νίκος Ξηρουδάκης

Ένας από τους 42 που ‘τους πήρε το ΠΟΤΑΜΙ’ στο ευρωψηφοδέλτιό του, είναι και ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Σταύρος Τσακυράκης. Όπως δηλώθηκε, είναι ένας από αυτούς που ενέπνευσαν τον άλλο Σταύρο, τον Θεοδωράκη, να προχωρήσει σ’ αυτήν την κίνηση.

Θέλοντας επομένως κανείς, να πληροφορηθεί για τις θέσεις και το πολιτικό στίγμα που …εκπέμπει το ΠΟΤΑΜΙ, πρέπει να ανατρέξει σε κείμενα και απόψεις αυτών που ενέπνευσαν τον εμπνευστή του. Θα διαπιστώσει τότε, ότι κάθε άλλο παρά απολιτίκ είναι οι θέσεις τους.

Το ΠΟΤΑΜΙ και τα …κακώς κείμενα!

Σε παλαιότερο κείμενό του με τον τίτλο: Κίνημα των 10: Περικοπές στο κράτος πρόνοιας, στην ιστοσελίδα protagon.gr, ο Σταύρος Τσακυράκης στηλιτεύει τα κακώς κείμενα της ελληνικής κοινωνίας και παραθέτει τον δεκάλογο που κατά τη γνώμη του θα μας κάνει καλύτερους.

Εκεί, τον Απρίλιο του 2011 –με κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου- λέει μεταξύ άλλων και τα εξής:

«Διάφοροι βουλευτές έχουν ηθικό πρόβλημα με τον τζόγο, άλλοι εθνικό πρόβλημα με την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, μερικοί δεν θέλουν ενοποίηση των σχολείων, άλλοι δεν θέλουν την ενοποίηση νοσοκομείων. Αυτή η ακατάσχετη αερολογία που στέλνει τον λογαριασμό στη Μέρκελ θα σταματήσει μόνο αν απαιτήσουμε από τους πολιτικούς επιχειρήματα και δεν ξεχνάμε τα λόγια τους μέχρι τις επόμενες εκλογές.»

Ας ακολουθήσουμε την προτροπή του. Μια που έρχονται εκλογές, ας σταθούμε λίγο σ’ αυτά που έλεγε παλαιότερα ο σημερινός υποψήφιος ευρωβουλευτής.

‘Αερολογία’ το ηθικό πρόβλημα με τον τζόγο. ‘Αερολογία’ η αντίθεση στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας…

Πίσω από τον ευφημισμό της ‘ενοποίησης’ των νοσοκομείων και των σχολείων, δύσκολα κρύβονται η διάλυση της Παιδείας και της Υγείας, οι απολύσεις, η ανεργία και ο κοινωνικός πόλεμος που με δραματικό τρόπο βιώνουμε στις μέρες μας. Έχει και παραέχει θέσεις ο υποψήφιος του Ποταμιού, μόνο που δεν φέρνουν τίποτα καινούργιο. Ο στόχος είναι δηλαδή, για να παραφράσουμε τον Κλαούζεβιτς, η συνέχιση της [ίδιας] πολιτικής με άλλα πρόσωπα και μέσα.

Ο λόγος όμως, και πάλι στον καθηγητή, που στη συνέχεια του άρθρου του βγαίνει από δεξιά στον –αντιμνημονιακό τότε, μην ξεχνάμε- Σαμαρά και ζητάει μέτρα για άλλα δέκα χρόνια (οι υπογραμμίσεις δικές μας):

«Η κυβέρνηση έχει σοβαρές αδυναμίες στην υπεράσπιση της πολιτικής της. Είναι συνεχώς σε άμυνα. Τρέμει μπροστά στον κάθε δημοσιογράφο που την ρωτά αν θα πάρει κι άλλα μέτρα αντί να πει «αφήστε τις ανοησίες, φυσικά και θα πάρουμε κι άλλα μέτρα, συνεχώς θα παίρνουμε μέτρα τα επόμενα δέκα χρόνια». [σ.σ.: Όλα αυτά περί ‘φθαρμένων’ λοιπόν που ‘μας οδήγησαν εδώ’, είναι για τα μάτια… Η κριτική στην κυβέρνηση Παπανδρέου εντοπίζεται στην μη επαρκή υπεράσπιση της -ορθής- πολιτικής της…] Ρίχνει το φταίξιμο στην τρόικα, λες και αυτή τρίβει τα χέρια της με την ευκαιρία που της παρουσιάσθηκε να δανείσει την Ελλάδα. Οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις φαίνεται να επιβάλλονται με το ζόρι ενώ στην πραγματικότητα έπρεπε να τις είχαμε κάνει πριν από χρόνια. Το χειρότερο είναι ότι ανέχεται μερικοί να το παίζουν κοινωνικά ευαίσθητοι και άλλοι ανάλγητοι. Ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου είναι ανάλγητος γιατί κόβει μισθούς και συντάξεις ενώ η κ. Β. Παπανδρέου (για να μην πούμε για τον κ. Σαμαρά) είναι κοινωνικά ευαίσθητη γιατί θέλει να «κουρέψει» το χρέος και να δώσει αυξήσεις.»

Αν καταλαβαίνουμε σωστά την αναφορά στον Γ. Παπακωνσταντίνου που έκοβε μισθούς και συντάξεις, δεν ήταν …όλοι οι πολιτικοί κακοί, κατά τον ισοπεδωτικό σήμερα κύριο καθηγητή μας…

Στη συνέχεια το άρθρο υπερασπίζεται το …’κίνημα των αποδείξεων’ που εμπνεύστηκε ο Πάγκαλος (άλλη περίπτωση άφθαρτου αυτός…) και εκτρέπεται προς …ευθυμογράφημα:

«- Λαϊκό κίνημα «πλήρωσε, πλήρωσε»

Είναι αφάνταστα τα στερεότυπα που εξακολουθούν να συνιστούν τη λαϊκή μας κουλτούρα. Η παγκόσμια πρωτοτυπία μας είναι ο συνδυασμός ενός άγριου καταναλωτισμού με κομμουνιστική ιδεολογία.

Αν η Σοβιετική Ένωση μπορούσε να δανειστεί τα λεφτά που εμείς δανειστήκαμε υποθέτω ότι το κομμουνιστικό καθεστώς θα επιβίωνε ακόμη. Το κράτος σαν αστείρευτη αγελάδα που μπορεί αιωνίως να δίνει γάλα χωρίς κανένας να την ταΐζει, εκφράζεται με το λεγόμενο κίνημα «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω». Στην πραγματικότητα πρέπει να αναπτυχθεί το λαϊκό κίνημα «πλήρωσε, πλήρωσε», αυτό που έκανε κάποια δειλά βήματα με τις αποδείξεις και τώρα βρίσκεται σε υποχώρηση. Αν όλοι οι ακτιβιστές των διοδίων αποφάσιζαν να διαφυλάξουν τους πεζόδρομους της Αθήνας από τα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια ή να καθαρίσουν τα πεζοδρόμια από το παρκάρισμα αναγκάζοντας την τροχαία να επιβάλλει πρόστιμα θα έδειχναν την κουλτούρα που πρέπει να αποκτήσουμε. Η πληρωμή των φόρων και γενικά η εκτέλεση των υποχρεώσεών μας πρέπει να γίνει δημόσια ηθική. Η κολακεία του λαού ότι δεν φταίει σε τίποτε, ότι παρασύρθηκε από τους πολιτικούς ή τις τράπεζες, από τους ξένους, ότι είναι γενικά αμέτοχος για το χάλι μας αποτελεί απλούστατα βαριά προσβολή στη δημοκρατία.»

Πέρα από την παρατήρηση ότι απουσιάζει χαρακτηριστικά η λέξη ‘χρηματιστήριο’, ούτε το ποιος πληρώνει τις τράπεζες με τα δάνεια που φορτώνεται, αναφέρει ο καθηγητής. Επιπλέον, κανονικά σήμερα θα έπρεπε να οργανώνει καμπάνιες για να πληρωθούν οι χιλιάδες απλήρωτοι εργαζόμενοι. Αλλά ο δεκάλογος συνεχίζεται:

«- Εκποίηση δημόσιας περιουσίας και επιχειρήσεων

Για την εξυπηρέτηση του χρέους μας (ακόμη κι αν αυτό «κουρευτεί») είναι αναπόφευκτη η εκποίηση δημόσιας περιουσίας.Μερικοί διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους μη τυχόν και ξεπουλήσουμε τα χρυσαφικά μας. Δεν έχουμε χρυσαφικά ούτε φιλέτα (μακάρι να είχαμε και να εξοικονομούσαμε περισσότερα χρήματα). Έχουμε ελλειμματικές δημόσιες επιχειρήσεις, τις οποίες απλούστατα δεν μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε γιατί δεν υπάρχουν δανεικά. Και μόνο η απαλλαγή από αυτές αποτελείανακούφιση.»

λέει ο Σταύρος Νο2. Και συνεχίζει:

«Κάθε τόσο ακούμε ότι η παιδεία είναι δημόσιο αγαθό, το ίδιο και η υγεία, οι συγκοινωνίες, η ΔΕΗ, ο ΟΣΕ. Και η πατάτα είναι δημόσιο αγαθό. Μήπως πρέπει να εθνικοποιήσουμε και την καλλιέργεια πατάτας; Ο,τιδήποτε παράγεται σε μια κοινωνία αποτελεί κοινωνικό αγαθό. Το πρόβλημά μας είναι ότι κάθε τι που παράγει το δικό μας κράτος δεν είναι κοινωνικό αγαθό αλλά άγος.»

Άγος λοιπόν κάθε κοινωνικό αγαθό, και λύτρωση η απαλλαγή από το δημόσιο χαρακτήρα του. Επίσης, επειδή ίσως το έχει ξεχάσει ο Σταύρος Τσακυράκης, να του θυμίσουμε ότι τα κοινωνικά αγαθά και τον πλούτο, δεν τα παράγει το κράτος αλλά οι εργαζόμενοι με τον ιδρώτα τους.

Ας δούμε όμως τον εύγλωττο τίτλο από το επόμενο εδάφιο του νεοφιλελεύθερου ‘μανιφέστου’:

- Δραστική μείωση δαπανών στο κράτος πρόνοιας

Σήμερα δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να μειώσουμε δραστικά τις δαπάνες για παιδεία, υγεία, ασφάλιση. Ή θα το κάνουμε συντεταγμένα κόβοντας τις σπατάλες και επιμερίζοντας τα βάρη ώστε να μην εξοντωθούν οι οικονομικά ασθενέστεροι ή θα γίνει δια μιας με την κατάρρευση της οικονομίας μας. Αν συμβεί το δεύτερο οι δαπάνες αμέσως θα ελαχιστοποιηθούν με αποτέλεσμα την συντριβή της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Οι συνδικαλιστικές μάχες είναι μέχρι τώρα μάχες οπισθοφυλακής για κεκτημένα που έχουν σαρωθεί από τα νέα δεδομένα. Καμία μάχη δεν δίνεται για ουσιαστική κοινωνική αλληλεγγύη και δικαιοσύνη. Οι περικοπές πρέπει να στοχεύουν τους πιο ευνοημένους και να υπερασπισθούν το εισόδημα των πιο φτωχών.

Δεν λέει κάτι διαφορετικό από όλους τους πολιτικούς που κατά τα άλλα καταγγέλλει, αυτός και το ΠΟΤΑΜΙ του, για να ‘ξεπλύνει’ έτσι την πολιτική που υπηρετούν. Από αυτή την άποψη, το σλόγκαν είναι ειλικρινές: «Το ΠΟΤΑΜΙ: ΠΟΛΙΤΙΚΗ χωρίς κομματικό παρελθόν»

Προχωρούμε στο προτελευταίο εδάφιο του δεκάλογου (ολόκληρος εδώ):

- Καμία ανοχή στη βία

Η ανοχή στη βία κινδυνεύει να μας τινάξει στον αέρα. Κάθε εκδήλωση επιβολής (για να μην μιλήσουμε για τον πόλεμο στη Κερατέα), από τον αποκλεισμό των κρουαζερόπλοιων μέχρι τις καταλήψεις των υπουργείων και των δημαρχείων, έχει βαπτισθεί ανυπακοή και διεκδικεί την ανοχή μας. Μερικοί φαντασιώνονται κιόλας ότι όλη η Ευρώπη θα μιμηθεί τον παραλογισμό μας. Δεν υπάρχει καμία κοινωνία που μπορεί να αντέξει τον καθημερινό τσαμπουκά που επιδεικνύουμε (αν το είχαμε κάνει στη δικτατορία τότε η χούντα θα είχε πέσει πολύ πιο γρήγορα). Υπάρχει θέμα καταστολής της βίας και προτείνωνα αρχίσουμε από την πιο παράλογη και αδικαιολόγητη εκδήλωσή της, τη βία στα γήπεδα.

Μάλιστα. Βία ο ‘αποκλεισμός των κρουαζιερόπλοιων’, όπως κομψά ονομάζεται ο αγώνας των ναυτεργατών. Βία η αντίσταση της Κερατέας, οι καταλήψεις και η ανυπακοή στην πολιτική που έφερε την κοινωνική καταστροφή. Στο στόχαστρο οι πολιτικοί, στο απυρόβλητο η πολιτική που εφαρμόζουν.

Η βία του κράτους, είναι μη ορατή για τον κύριο καθηγητή μας. Ακριβέστερα: την ίδια στιγμή που καταγγέλλει την ‘ανοχή στη βία’, όχι μόνο παραβλέπει και ανέχεται την κρατική βία που επιχειρεί να θωρακίσει τα συμφέροντα του Μπόμπολα, αλλά παρακινεί: «Υπάρχει θέμα καταστολής της βίας [όπως ο ίδιος την όρισε παραπάνω] και προτείνω να αρχίσουμε από τα γήπεδα»…

Πολύ καινούργιες οι νεοφιλελεύθερες ιδέες λοιπόν που κομίζει το ΠΟΤΑΜΙ και οι  επιφανείς υποψήφιοί του. Το καλύτερο όμως, το κορυφαίο, το αφήνει για το τέλος ο ριζοσπάστης Τσακυράκης. Απολαύστε το:

- Αδελφοποίηση με τους Γερμανούς

Αν για διαφόρους λόγους είναι αδύνατο να κάνουμε τις αλλαγές που απαιτούνται υπάρχει μια ριζοσπαστική πρόταση που έχει μεν το φοβερό μειονέκτημα να μην εμπιστεύεται την ικανότητά μας να πράττουμε με αυτονομία, φαίνεται, όμως, αποτελεσματική. Θα λύναμε όλα τα προβλήματά μας αν κάθε ελληνική οικογένεια προχωρούσε στην αδελφοποίησή της με μια γερμανική και ανέθετε σε αυτήν την πλήρη διαχείριση των οικονομικών της. Κάθε πρωί μέσω διαδικτύου ή τηλεφώνου θα έβγαινε το πρόγραμμα της ημέρας και το βράδυ θα γινόταν ο σχετικός έλεγχος. Θα εξανεμίζαμε το έλλειμμα πιο γρήγορα από όσο υπόσχεται ο κ. Α. Σαμαράς. Με την υπόδειξη των αδελφών μας θα πληρώναμε όλοι φόρους και θα περιορίζαμε την σπατάλη. Αυτή η καθημερινή επαφή θα είχε ασφαλώς και γενικότερα ευεργετικά αποτελέσματα στην παιδεία μας, στο σεβασμό των συμπολιτών μας και στην επικράτηση του κράτους δικαίου.

«Είναι φίλοι μας οι Γερμανοί… Σαν φίλοι ήρθαν»

“Σπατάλη’ οι μισθοί και οι συντάξεις, “σπατάλη’ οι κοινωνικές δαπάνες…

Ένας Φούχτελ σε κάθε σπίτι! Την υποτέλεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την τρόικα και το κεφάλαιο, η “ριζοσπαστική” πρόταση του Τσακυράκη την κόβει σε φέτες και την μοιράζει σε κάθε οικογένεια. Είναι …αδελφοί μας οι Γερμανοί! Έλεγε κάτι διαφορετικό ο (εξαιρετικός ηθοποιός) Δήμος Σταρένιος, στο ρόλο του ρουφιάνου των Γερμανών κατακτητών στη γνωστή κινηματογραφική ατάκα;

Η εκχώρηση της πλήρους διαχείρισης των οικονομικών της κάθε οικογένειας, ο ‘περιορισμός της σπατάλης με υπόδειξη των αδελφών μας’ και ‘ο σχετικός έλεγχος’ από το κεφάλαιο, γίνεται ούτως ή άλλως, σε ευρύτερη κλίμακα, με την τρόικα και την πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεών τους.

Το ευρώ μας βγάζει εικαστικά τη γλώσσα από το λογότυπο του Ποταμιού. Του Ποταμιού που, όσο κι αν παρουσιάζεται ως ‘θολό’, όσο κι αν επιφυλάσσεται να μας διαφωτίσει για το πρόγραμμά του μετά τις εκλογές, δεν είναι ‘βουβό’. Και θέσεις έχει, και απόψεις.

Πέρα από τη συμβολή του στην επιχειρούμενη αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, πέρα από τις προφανείς εκλογικές σκοπιμότητες, έχει άλλη μία αποστολή: Να διαφυλάξει και να βγάλει ‘στεγνή’ από τη φθορά του πολιτικού προσωπικού, την πολιτική του καπιταλιστικού συστήματος που προσπαθεί να φορτώσει στους εργαζόμενους, τη νεολαία και τους ανέργους την βαθιά δομική κρίση του.

ΚΚΕ: Σα μεγαλώσει θα ρωτήσουν το μωρό;…

Αχ, γιατί ξόδεψα τα καλύτερα μου λόγια/ Στη δική τους/ Άσκοπη κουβέντα;/Έξω όμως/ Διάβαιναν οι αδίδαχτοι/ Διψασμένοι να μάθουν. Γιατί ο δικός μου λόγος/ Είναι στάχτη και μεθυσμένου παραλήρημα στο στόμα/ Εκείνων που είναι χρήσιμοι και δημιουργικοί.

(Μπ. Μπρεχτ, Μήνυμα του ετοιμοθάνατου…

ποιητή στη νεολαία)

Βέρα Δαμόφλη – “Δρόμος της Αριστεράς”…via…ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Από τις καινούργιες κεραίες μάς έρχονται οι παλιές βλακείες. Νέοι και νέες που ασπάζονται μία επαναστατική ιδεολογία, απαρνούνται τα νιάτα τους και ενστερνίζονται την ψυχολογία της ήττας των παλιών λαθών. Αντικαθιστούν την έλλειψη επιχειρημάτων, την πολιτική, τη στρατηγική, την επαναστατική σκέψη και δράση με την επιθετική αμηχανία.
Ωστόσο, εκπλήσσει που στην Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας ή σε ένα τμήμα της, επικρατεί μία αισθητική Θέμου, Πάνιας, Ψαριανού και δεν συμμαζεύεται. Ενα μωρό ξεκαρδίζεται στα γέλια όταν κάποιοι σκίζουν μπροστά του κάτι χαρτιά που υποτίθεται ότι είναι τα μνημόνια.
Ποτέ δεν θα μάθουμε αν το μωρό, όταν μεγαλώσει, θα εγκρίνει το σχετικό βιντεάκι.Ήδη η χρησιμοποίησή του αποτελεί πολιτικό και ηθικό φάλτσο. Τον τόνο, βέβαια, έδωσε και ο Γ.Γ. του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας. Χαρακτήρισε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρα «σκυλάκι του καναπέ» , ενώ εκείνος εκπαιδεύει ντόμπερμαν του σπαραγμού της Αριστεράς.

Αφού υπάρχει γέλιο, υπάρχει και κλάμα. Εως εκεί φαντάζεται κανείς ότι τους έχουν διδάξει. Τα μωρά που κλαίνε από την πείνα, τα μωρά που κινδυνεύουν να πεθάνουν από την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης υπάρχουν. Δεν τα επικαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ για να εφαρμόσει τη «ρεφορμιστική» πολιτική του.
Ίσως τα τραβήξουν οι Κνίτες σε βίντεο, ίσως τα ανεβάσουν στο Διαδίκτυο υποστηρίζοντας ότι πρέπει να κλαίνε μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες και να πάρει το ΚΚΕ την εξουσία, για να μην έλθει στο μεταξύ ο ΣΥΡΙΖΑ και γίνει το νέο ΠΑΣΟΚ κ. λπ.

Το μορατόριουμ με το ΠΑΣΟΚ το 1981, το ΚΚΕ το έκανε. Τη συγκυβέρνηση με τη Δεξιά το 1989, το ΚΚΕ την έκανε. Εδώ και χρόνια το εκπροσωπεί η Λιάνα Κανέλλη.
Τώρα δεν μπορούν οι αριστερές νεολαίες να αγωνιστούν μαζί για τα δικαιώματά τους, για να αποτρέψουν την καταστροφή.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και να μην τα καταφέρει. Αλλά σε κάθε προσπάθειά του, εκτός από τις δυνάμεις της εγχώριας και διεθνούς αντίδρασης, θα βρει αντιμέτωπους και το ΚΚΕ και την ΚΝΕ;
Τέτοιο κλίμα φανατισμού και μάλιστα στη νεολαία δεν υπήρχε ούτε μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ το 1968. Ναι μεν λέγονταν όσα φοβερά λέγονταν, αλλά η Αντίσταση κατά της χούντας -και κυρίως το αντιδικτατορικό κίνημα της νεολαίας- έδωσαν μαθήματα ενότητας.
Εμπνεύστηκαν από το Ε AM, τους Λαμπράκηδες, τα διεθνή κινήματα. Διεκδίκησαν όλοι μαζί -Κνίτες, Ρηγάδες, Μαοϊκοί, Τροτσκιστές, Σοσιαλιστές- «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία».

Διαφωνίες μεγάλες στις συζητήσεις για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, αλλά κοινή δράση για το γκρέμισμα της δικτατορίας. Και αλληλεγγύη, και αγάπη. Μετά δεν έγιναν όλα σωστά. Άπειροι οι νέοι του αντιδικτατορικού κινήματος έπεσαν σε παγίδες. Όμως τον αγώνα τον έδωσαν και μολονότι αρκετά ανιστόρητοι, έγραψαν Ιστορία.

Καμία προοδευτική, αριστερή, κομμουνιστική ιδεολογία δεν εμπνέει την απομόνωση και τη μισαλλοδοξία. Μία γενιά που απέρχεται, αντί να πει την αλήθεια, αφήνει ως παρακαταθήκη δηλητήριο. Ποιος Ιανός φυλάει τις πύλες του ΚΚΕ;

Ο Βενιζέλος καταδίκασε τη χώρα στο αγγλικό Δίκαιο, ενώ είχαν βρει λύση οι Αμερικανοί

Πηγή: Κώστας Βαξεβάνης - ¨Κουτί της Πανδώρας"

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ως υπουργός Οικονομικών, ήταν αυτός που πήρε την απόφαση να προχωρήσει στο PSI και να εντάξει τη διαδικασία στο Αγγλικό Δίκαιο, υποθηκεύοντας την ανεξαρτησία της χώρας και τα περιουσιακά της στοιχεία (έσοδα από ενέργεια, αποθέματα χρυσού, πλουτοπαραγωγικές πηγές) παρά τις αντίθετες προτάσεις της αμερικανικής εταιρείας συμβούλου, που προσέλαβε και πλήρωσε για να εξασφαλίσει τα ελληνικά συμφέροντα.

Τα έγγραφα που αποκαλύπτει το koutipandoras.gr και τα οποία δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία πως ο τότε υπουργός Οικονομικών λειτούργησε με γνώμονα ξένα συμφέροντα, δημοσιεύονται για τραγική ειρωνεία την περίοδο που ένας μικροομολογιούχος αυτοκτόνησε, αφού καταστράφηκε από το κούρεμα που αποφάσισε ο Βενιζέλος.

Η αμερικανική εταιρεία Cleary Gottlieb Steen and Hamilton, ορίστηκε από τον Βενιζέλο ως η εταιρεία που θα διαμεσολαβούσε νομικά και θα διαχειριζόταν το σενάριο του PSI. Για την υπόθεση αυτή η εταιρεία έλαβε μερικά εκατομμύρια ως αμοιβή.

Στις 4 Αυγούστου 2011, ο Lee Buccheit, μέτοχος της εταιρείας και ειδικός σε θέματα χρηματοοικονομικής διαχείρισης και κρατικού χρέους, με επιστολή του στον Διευθύνοντα Σύμβουλο του ΟΔΔΗΧ Πέτρο Χριστοδούλου, αναφέρει τα αποτελέσματα των επαφών του με τους ομολογιούχους και τις προτάσεις που υπάρχουν. Η ενημέρωση προφανώς και απευθύνεται στον άνθρωπο που πρόκειται να πάρει τις αποφάσεις, δηλαδή τον υπουργό Οικονομικών, Ευάγγελο Βενιζέλο.

Ο Buccheit, ενημερώνει λοιπόν πως οι αντιπρόσωποι διαχείρισης επιμένουν τα ομολογιακά δάνεια να διέπονται από το αγγλικό Δίκαιο, ώστε να μην υπάρχει η δυνατότητα στο μέλλον, το ελληνικό κράτος να αλλάξει το νομικό καθεστώς.

Γράφει συγκεκριμένα: «Οι αντιπρόσωποι διαχείρισης ισχυρίστηκαν ότι η συνέχιση της πρακτικής που θέλει τα ομόλογα της  Ελλάδας να εκδίδονται υπό ελληνικό δίκαιο θέτει τους ομολογιούχους στο έλεος της Βουλής για τα επόμενα 30 χρόνια. Ισχυρίζονται πως η Βουλή θα μπορεί στο μέλλον να αλλάξει τους σχετικούς νόμους με επιζήμιο, για τα συμφέροντα των ομολογιούχων, τρόπο».

Δηλαδή οι ομολογιούχοι φοβούνται μια μελλοντική αλλαγή του ελληνικού θεσμικού πλαισίου που μπορεί να μην τους συμφέρει. Έτσι ο Buccheit, προτείνει στην ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών και τους χειριστές της υπόθεσης: «Υπάρχει μια συμβιβαστική λύση που απευθύνεται και στην ανησυχία των αντιπροσώπων διαχείρισης ενώ παράλληλα διατηρεί και την ελληνική νομοθεσία στα νέα ομόλογα. Τα νέα ομόλογα θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν και μια πρόβλεψη κατά το εξής πρότυπο: Αυτά τα ομόλογα θα διέπονται από και θα ερμηνεύονται σύμφωνα με το Δίκαιο της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο οποίος βρίσκεται σε ισχύ από την 1η Αυγούστου 2011. Επίσης, τα νέα ομόλογα θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν τη ρητή υποβολή τους στη δικαιοδοσία τόσο των ελληνικών, όσο και των αγγλικών δικαστηρίων.

Το αποτέλεσμα αυτής της προσέγγισης θα είναι να εξουδετερωθεί ο κίνδυνος να περάσει η Βουλή κάποιον μελλοντικό νόμο που θα φέρει σε μειονεκτική θέση τους ομολογιούχους του Project Oak.»

Η νομική εταιρεία προτείνει δηλαδή την εναλλακτική λύση, σε όποιο δικαστήριο και αν επιδικάζονται μελλοντικές διαφορές, Ελλάδας ή εξωτερικού, αυτό να γίνεται με βάση το ελληνικό Δίκαιο και τη διαβεβαίωση πως αυτό δεν θα αλλάξει. Με τον τρόπο αυτό η εταιρεία επιλύει την πιθανή νομική ανασφάλεια των ομολογιούχων για το κούρεμα.

Ο Βενιζέλος ωστόσο απορρίπτει τη λύση και προχωρά σε PSI επιλέγοντας το αγγλικό Δίκαιο και την υποθήκευση της Ελλάδας. Το PSI βεβαίως καταστρέφει ταμεία και μικροομολογιούχους, ενώ αφήνει αλώβητους άλλους κατόχους ομολόγων. Οι τράπεζες οι οποίες φαίνονται να χάνουν από το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων ανακεφαλαιοποιούνται με 50 δισ. ευρώ.

Η απόφαση του Βενιζέλου να εντάξει τη διαδικασία στο αγγλικό Δίκαιο παρά τις αντίθετες συμβουλές της εταιρείας που πληρώθηκε για να βρει λύση, δεν βάζουν μόνο ένα πολιτικό αλλά και ένα νομικό θέμα το οποίο συνοψίζεται στο απλό ερώτημα: «για ποιό λόγο ο υπουργός Οικονομικών λειτούργησε ενάντια στο συμφέρον της χώρας;» Περιμένουμε απάντηση.

Δείτε τα ντοκουμέντα

Ζωή σαν ανέκδοτο ή ζωή – ανέκδοτο;

Η μέθοδος για το πρωτογενές πλεόνασμα

Την ίδια στιγμή που οι εφοπλιστές (π.χ.) απολαμβάνουν οικονομική ασυλία και οι τράπεζες χρηματοδοτούνται ως οικονομικά και κοινωνικά παράσιτα, σαν απομυζητικά επίφυτα στον κορμό της κοινωνίας μας, το προεκλογικό μπόνους της παρωδίας που ονομάζεται…

ελληνική κυβέρνηση, προς τους πάσχοντες χρησίμευσε και αυτό για το τάισμα της αδηφάγου ελίτ. 

by…jungle-report

Το “κοινωνικό μέρισμα” του “πρωτογενούς πλεονάσματος – πεονάσματος” αφαιρέθηκε από τους δικαιούχους αμέσως μόλις κατατέθηκε στους λογαριασμούς τους.

Έτσι:

1. Οι δικαιούχοι έλαβαν μέρισμα

2, Με το μέρισμα ξεχρέωσαν μέρος των οφειλών τους

3. Το δημόσιο ενέγραψε έσοδα εκ νέου

4. Χρηματοδοτήθηκαν οι τράπεζες (αφού έγραψαν νέες καταθέσεις νεκρών λογαριασμών)

5. Τα λεφτά ξαναγύρισαν στους “δανειστές”

Το ανέκδοτο με το κατοστάρικο, τον τουρίστα, τον ξενοδόχο, την πουτάνα κλπ το ξέρετε;

Σ’ ένα χωριό που ζει από τον τουρισμό λόγω της κρίσης τα πάντα έχουν νεκρωθεί. Για να επιβιώσουν οι κάτοικοι, ο ένας δανείζεται από τον άλλο. Ο καιρός περνά μέσα σ’ αυτή τη θλιβερή ατμόσφαιρα ώσπου μια μέρα…
έρχεται ένας τουρίστας και ζητάει ένα δωμάτιο στο ξενοδοχείο του χωριού. Ο ξενοδόχος του λέει την τιμή και εκείνος προπληρώνει με ένα χαρτονόμισμα των 100 Ευρώ. Πριν ακόμα ανέβει στο δωμάτιο του, ο ξενοδόχος πηγαίνει το χαρτονόμισμα στο χασάπη στον οποίο χρωστάει ακριβώς 100 Ευρώ.
Ο χασάπης παίρνει το χαρτονόμισμα και τρέχει να το δώσει στον κτηνοτρόφο που τον εφοδιάζει με κρέας.
Ο κτηνοτρόφος παίρνει το χαρτονόμισμα και πηγαίνει να το δώσει στην πουτάνα του χωριού που της χρωστάει κάποιες τρυφερές ώρες που πέρασαν μαζί.
Εκείνη με τη σειρά της τρέχει και το δίνει στον ξενοδόχο που του χρωστάει μερικές βραδιές που χρησιμοποίησε τα δωμάτια του με τους πελάτες της.
Όπως άφηνε το χαρτονόμισμα στη ρεσεψιόν, ο τουρίστας που μόλις κατέβηκε από το δωμάτιο του λέγοντας στον ξενοδόχο ότι δεν του αρέσει και άλλαξε γνώμη, αρπάζει το χαρτονόμισμα και φεύγει.

Εδώ η είδηση

Η νέα μορφή υποδούλωσης των λαών !!!

Οι εικόνες ανθρώπων, που ποδοπατούνται για ένα μαρούλι, εγγράφονται ως στίγμα στη συλλογική μας συνείδηση.

Αλλά το αίσθημα ντροπής οξύνεται, όταν οι κυβερνώντες με περίσσιο θράσος ζητούν την ψήφο μας στο όνομα της σταθερότητας, όταν μιλούν για μεταρρυθμίσεις και αλλαγή νοοτροπίας, αναπαράγοντας, ταυτόχρονα, με…

παροχές και δήθεν «κοινωνικά μερίσματα» το πελατειακό κράτος, όταν οιμώζουν, εκτοξεύοντας εθνικιστικές κορόνες για τη Θράκη, ενώ, συγχρόνως, αποκρύπτουν τον οδοστρωτήρα που αποκαλείται «Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Συμφωνία», που συζητείται πέραν κάθε δημοκρατικής λογοδοσίας από τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον, με σκοπό την εξαέρωση της εθνικής κυριαρχίας, της δημοκρατίας, της πολιτιστικής ταυτότητας και των οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών ευαισθησιών των λαών.

Του Γιώργου Χ. Παπασωτηρίου

Η Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Συνεργασία (Transatlantic Trade and Investment Partnership, ΤΤΙΡ) συζητείται από τον Ιούλιο του 2013 και προβλέπει ότι η ισχύουσα νομοθεσία στις δύο πλευρές του Ατλαντικού θα υπαχθεί στους κανόνες του ελεύθερου εμπορίου επί ποινή εμπορικών κυρώσεων για τη χώρα-παραβάτη ή τεράστιων αποζημιώσεων υπέρ των εναγουσών πολυεθνικών εταιρειών.

Οι τελευταίες θα μπορούν να σύρουν σε ειδικά δικαστήρια τις κυβερνήσεις που θεωρούν ότι ο πολιτικός τους προσανατολισμός θα έχει αποτέλεσμα τη μείωση των κερδών τους, ή να ζητούν την καταβολή γενναίων αποζημιώσεων για διαφυγόντα κέρδη από την εφαρμογή μιας εργατικής ή και περιβαλλοντικής νομοθεσίας, που θεωρούν ότι τα μειώνει!

Ασφάλεια τροφίμων, υγεία, προδιαγραφές τοξικότητας, αλλά και ελευθερία στο Διαδίκτυο, προστασία των προσωπικών δεδομένων, ενέργεια, πολιτισμός, πνευματικά δικαιώματα, φυσικοί πόροι, επαγγελματική κατάρτιση, υποδομές του κράτους, μετανάστευση, όλοι οι κλάδοι δημόσιου ενδιαφέροντος θα υποτάσσονται στη λογική της αγοράς και του εμπορίου.

Ετσι, η πολιτική αρμοδιότητα των εθνικών Κοινοβουλίων θα περιορίζεται στη διαπραγμάτευση με τις πολυεθνικές ή τους τοπικούς αντιπροσώπους τους για ήσσονα ζητήματα. Αλίμονο σε όποιον τολμήσει να αντισταθεί στο ξεπούλημα των φυσικών πόρων, του νερού ή της δημόσιας περιουσίας. Πρόσφατα, ευρωπαϊκές εταιρείες προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη κατά της αύξησης του κατώτατου μισθού στην Αίγυπτο ή κατά του περιορισμού των τοξικών εκπομπών αερίων στο Περού.

Επίσης, η καπνοβιομηχανία Philip Morris, έχοντας ενοχληθεί λόγω της αντικαπνιστικής νομοθεσίας σε Ουρουγουάη και Αυστραλία, έσυρε τις δύο χώρες σε ειδικό δικαστήριο. Δεν υπάρχει όριο στις κυρώσεις που μπορούν να επιβάλλουν τέτοια ειδικά δικαστήρια εις βάρος των κρατών και προς όφελος των πολυεθνικών.

Πέρυσι, ο Ισημερινός καταδικάστηκε σε καταβολή του ποσού των δύο δισεκατομμυρίων δολαρίων, υπέρ πετρελαϊκής εταιρείας! Ηεπίθεση δεν θα είναι λιγότερο σαρωτική στο πεδίο της ιδιωτικής ζωής. Η Συμμαχία Ψηφιακού Εμπορίου (Digital Trade Coalition, DTC), στην οποία συμμετέχουν βιομηχανίες από τους τομείς του Διαδικτύου και της υψηλής τεχνολογίας, πιέζει τους αντιπροσώπους στις διαπραγματεύσεις για την ΤΤΙΡ να άρουν τους φραγμούς που εμποδίζουν τις ελεύθερες ροές προσωπικών δεδομένων από την Ευρώπη προς τις ΗΠΑ. Στο στόχαστρο έχουν μπει και οι προδιαγραφές ποιότητας στο πεδίο της διατροφής.

Η αμερικανική βιομηχανία κρέατος επιδιώκει να επιτύχει την κατάργηση του ευρωπαϊκού κανονισμού που απαγορεύει την εισαγωγή κοτόπουλων, τα οποία έχουν απολυμανθεί με χλώριο, ή χοιρινού κρέατος με ρακτοπαμίνη. Η δικτατορία των «αγορών» δείχνει το πιο αδιάλλακτο πρόσωπό της στα ζητήματα του χρηματοπιστωτικού τομέα.

Πέντε χρόνια μετά την εκδήλωση της κρίσης των τοξικών ομολόγων, οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι διαπραγματευτές έχουν συμφωνήσει ότι η ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος πρέπει να αποτελέσει παρελθόν. Απορρύθμιση, λοιπόν, παντού. Ο νεοφιλελευθερισμός στην πιο ακραία, κανιβαλική του εφαρμογή.

Ακόμη και η υποτυπώδης ρύθμιση (Βόλκερ) της Γουόλ Στριτ πρέπει να αρθεί σύμφωνα με την Deutsche Bank! Τα κράτη που θα υπογράψουν τη συμφωνία ΤΤΙΡ θα υποχρεωθούν όχι μόνο να υποτάξουν τις δημόσιες υπηρεσίες τους στην εμπορευματική λογική, αλλά και να παραιτηθούν οποιουδήποτε δικαιώματος ελέγχου στους ξένους παρόχους υπηρεσιών.

Τα περιθώρια για πολιτικές σε εθνικό πλαίσιο σε υγεία, ενέργεια, παιδεία, νερό ή μεταφορές θα εξανεμιστούν. Βέβαια, για να νομιμοποιήσουν την υποδούλωση θα τα ντύσουν όλα αυτά με ψεύδη, όπως «ανάπτυξη» και «εξάλειψη της ανεργίας». Βέβαια, πίσω από την αμερικανο-ευρωπαϊκή σύμπραξη υπάρχει ο γεωστρατηγικός στόχος διατήρησης της αμερικανικής ηγεμονίας έναντι της Κίνας.

Πρόκειται για την προσπάθεια ΗΠΑ-Ευρώπης να θωρακίσουν τα κέρδη τους σε τεράστιες ζώνες ελεύθερου εμπορίου όπου η πρόσβαση των κινεζικών προϊόντων θα καθίσταται σχεδόν απαγορευτική. Γι’ αυτό υπογράφεται σύντομα ανάλογη συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και 12 χωρών της Ασίας. Τι θέλουν, λοιπόν, από τους λαούς;

Την πλήρη εξάλειψη της ελευθερίας και των πολιτικών δικαιωμάτων τους. Να γίνουν οι χώρες στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας και πηγές πάμφθηνης ενέργειας για τις πολυεθνικές. Οι Ελληνες ψηφοφόροι θα αποδεχθούν αυτή την εξέλιξη; Θα ψηφίσουν ξανά ως ιδανικοί αυτόχειρες τους πολιτικούς εκπροσώπους των νεοαποικιοκρατών;

Αν ναι, ας μην ισχυριστούν ότι δεν άκουσαν «…ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον» που «Ανεπαισθήτως τους έκλεισαν από τον κόσμον έξω», για να παραφράσουμε τα «Τείχη» του Αλεξανδρινού.

paganeli

Η Χούντα των Δημοκρατών με τον…κυβερνήτη του 18% !!!

Θαυμάστε τον άνθρωπο που μας κυβερνά! Ο άνθρωπος χωρίς ένα ένσημο εργασίας, ο άνθρωπος που για να γίνει ηγέτης έβαλε ως σύμμαχό του το ΠΑΣΟΚ που ξεπούλησε την χώρα, ο άνθρωπος που…

καταδικάστηκε από τον ελληνικό λαό και τους δεξιούς ψηφοφόρους να είναι πάντα δεύτερος.

Από τον Γιάννη Λαζάρου

Ο άνθρωπος – καβάντζα της πολιτικής παίρνει την εκδίκηση από την χώρα που για 40 χρόνια τον είχε για φτύσιμο.

Ήρθε η ώρα που ο Σαμαράς τούτο τον λαό (ο οποίος κατάλαβε από νωρίς πόσο λίγος ακόμη και δεξιός ήταν) , να τον κάνει υποχείριό του. 

Ο πάγκος της πολιτικής δεν ήρθε απλά για να αλώσει, ήρθε για να διαγράψει την Ελλάδα σου, γιατί θέλει η Νέα Ελλάδα να είναι στα μέτρα τα δικά του: Κοντή, γκαβή, άεργη, δεύτερη και υποταγμένη. Χθες ο κυβερνήτης του 18% δήλωσε ευθαρσώς ότι θα κάνει το πραξικόπημά του αναθεωρώντας όσα με αίμα ο λαός κατέκτησε καταστέλλοντας την κοινοβουλευτική δημοκρατία που γεννήθηκε μετά από μία 7ετή ακροδεξιά χούντα. Δεν του αρέσει αυτή η Ελλάδα του Αντώνη. Του χαλάει τα γούστα και κατ’ επέκταση τα σχέδια των Ευρωπαίων αφεντικών του. 

Ο Σαμαράς δεν θα κατεβάσει τανκς για να επιβάλλει την χουντάρα που ετοιμάζει. Κατεβάζει πρόγραμμα κομμένο και ραμμένο για την πλήρη εξαρτοποίηση της Ελλάδας από τραπεζίτες, εταιρείες και φασιστοπολιτικούς της ΕΕ. Σε έχει δεμένο τώρα με δανειακές συμβάσεις που μπορεί να μην είναι τόσο τρομακτικές όσο το χακί των Συνταγματαρχών αλλά φέρουν καλύτερα αποτελέσματα. Θα σου φυτεύει τους υπουργούς με διορισμό και μόνιμη θέση για 5 χρόνια.

Νομίζαμε ότι ο Στουρνάρας ήταν η λύση λόγω της κρίσης αλλά απ’ ό, τι αποδεικνύεται ο Στουρνάρας ήταν το πείραμα της διορισμένης υπουργοποίησης. Από τη μια η Νέα Ελλάδα του Σαμαρά θα έχει εκλεγμένο Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να νιώθεις ότι πιο δημοκρατία δεν γίνεται, αλλά για αυτούς που θα νομοθετούν, που θα σου παίρνουν το σκάλπ εσύ ο ψηφοφόρος δεν θα έχεις λόγο. Ο δήμιος υπουργός θα είναι για 5 χρόνια μόνιμος υπάλληλος που δεν θα εργάζεται για το συμφέρον της δημοκρατίας αλλά για το συμφέρον της ολιγαρχίας των φεουδαρχών της Ευρώπης. 

Αντί να συζητάμε για 2,000 βουλευτές στην ελληνική Βουλή με διάρκεια ενός έτους υπηρεσιών άνευ αμοιβής, έτσι ώστε να μην προλαβαίνουν να βάζουν το δάκτυλο στο μέλι, ο Σαμαράς σου πάει τους βουλευτές σε 200 με μόνο δικαίωμα να ψηφίζουν όσα θα τους έρχονται στο χαρτί από τα αφεντικά της ΕΕ. 

Το πραξικόπημά του έχει και συνέχεια. Βάζει χέρι και στην Δικαιοσύνη διαχωρίζοντας το ξεπούλημα της Ελλάδας μέσω των συμβάσεων ξεπουλήματος που θα υπογράφονται φτιάχνοντας ένα Συμβούλιο της Επικρατείας που θα ασχολείται μόνο για όσα έχουν σκοπό να δώσουν άνευ όρων.

Σου ιδρύει και ένα Συνταγματικό Δικαστήριο για να μπορεί άνετα να καταστρατηγεί το Σύνταγμα των Ελλήνων όπου η Δικαιοσύνη ως ανεξάρτητη θα έβαζε φρένο σε νομοθετήματα που ήταν αντισυνταγματικά. Η Νέα Ελλάδα του Σαμαρά δεν θα έχει μία Δικαιοσύνη, αλλά πολλές, διότι πολλά και έτοιμα είναι τα αντιδημοκρατικά και ανθελληνικά που έρχονται στο άμεσο μέλλον. 

Για να μην φανεί ότι το Πραξικοπηματικό Σύνταγμα της Νέας Ελλάδας είναι τόσο χουντικό που θα έκανε και τους χουντοκράτορες να ντρέπονται, σου πετάει ανάμεσα και αναθεώρηση των διατάξεων για τα δημοψηφίσματα για «περισσότερη δημοκρατία». Μόνο που λίγο πιο κάτω η ατζέντα της Νέας Ελλάδας σού ποινικοποιεί τις διαδηλώσεις με την αιτιολογία της «κατοχύρωσης του δικαιώματος της ελεύθερης διακίνησης και ανεμπόδιστης πρόσβασης».

Χαρείτε όλοι εσείς που βρίζατε τους αγρότες που έκλειναν τους δρόμους, τους ναυτεργάτες που έκλειναν τα λιμάνια, τους συνδικαλιστές που κατέβαιναν στο Σύνταγμα, τους «αγανακτισμένους» που χαλούσαν την αισθητική των πλατειών. Δεν θα σάς εμποδίζουν πλέον στα μπάνια, στις δουλειές και στα ψώνια σας. Θα είναι εκ νόμου εγκληματίες. 

Η αποικία «Νέα Ελλάδα» στα πρότυπα της ινδικής «Νέας Αγγλίας» και της Τυνησιακής «Νέας Γαλλίας» δεν είναι απλά στα σκαριά αλλά έχει μπει ήδη σε εφαρμογή και το δυστύχημα είναι ότι δεν έπεισε ούτε μια σφαίρα για την δημιουργία αυτής.

Τόσο αναίμακτα, τόσο δημοκρατικά, τόσο πολιτισμένα κρεμάνε τα κεφάλια μας στη ζώνη τους οι μακελάρηδες της Νέας Τάξης.- 

paganeli

Κάτι πολύ περίεργο συμβαίνει….

Κάτι πολύ περίεργο συμβαίνει. Διαφορετικά δεν θα είχαμε εσπευσμένη ψήφιση διατάξεων που να παρέχουν το ακαταδίωκτο από ποινική ή άλλη δίωξη για στελέχη της κυβέρνησης και του κρατικού μηχανισμού, ή ακόμη και για…

ουσιαστική αμνηστία σε ποινικές διαδικασίες που ήδη έχουν ξεκινήσει.

Του Άγη Βερούτη 

Ειδικά στο θέμα του ΟΑΕΕ, ο αποκλεισμός πάνω από 400.000 ελευθέρων επαγγελματιών και μικρομεσαίων επιχειρηματιών καθώς και άλλου ενός εκατομμυρίου μελών των οικογενειών τους, από υπηρεσίες υγείας που έτσι κι αλλιώς τους χρεώνονται, θα ήταν αρκετός σε πολλές χώρες να ρίξει οποιαδήποτε κυβέρνηση, όμως στη χώρα μας δεν συμβαίνει αυτό. Τουναντίον. Η κοινωνία μας αδιαφορεί και αποδέχεται τη στοχοποίηση των παραπάνω πολιτών και την εξάντληση της σκληρότητας του καθεστώτος, με φορολόγηση και εισφορές αναντίστοιχες του αληθινού εισοδήματός τους σε μια οικονομία που έχει χάσει το 25% του ΑΕΠ της, κατά παράβαση του άρθρου 4.5 του Συντάγματος.
Η κοινωνία μας κλείνει τα μάτια στην δήμευση της περιουσίας τους και στην ποινική τους δίωξη για χρήματα που αδυνατούν να πληρώσουν.
Η δε δικαιοσύνη παριστάνει την άσχετη, λες και 400.000 ανασφάλιστοι και διωκόμενοι είναι αόρατοι ή χειρότερα ανύπαρκτοι!
Με εξαίρεση ελάχιστους Πρωτοδίκες που τιμούν τον όρκο τους στο Σύνταγμα, τόσο η πλειοψηφία των δικαστών όσο και το Συμβούλιο της Επικράτειας αλλά και ο Άρειος Πάγος, αδυνατούν να αναγνωρίσουν την ύπαρξη Ελλήνων που από την κρίση αδυνατούν να πληρώσουν όσα το κράτος αυθαίρετα απαιτεί από αυτούς, με την συλλογιστική των κεφαλικών φόρων.
Από την άλλη 3 εκατομμύρια φορολογούμενοι και ασφαλισμένοι δεν έχουν να πληρώσουν αυτά που τους ζητάνε. Με βάση τις ψεύτικες υπέρογκες αντικειμενικές, μια μεγάλη ληστεία εναντίον αυτών είναι σε εξέλιξη.
Ταυτόχρονα υπερβολικές ληξιπρόθεσμες “οφειλές” έχουν ήδη βεβαιωθεί με τη στρογγυλή σφραγίδα του κράτους. Ολόκληρα 63 δισεκατομμύρια ευρώ.
Το σύνολο των “καθυστερημένων οφειλών” των Ελλήνων πολιτών προς το κράτος αυξήθηκε, μόνο τον τελευταίο χρόνο, πάνω από 13 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή όσο το χαράτσι της ΔΕΗ για 5 χρόνια. Χιλιάδες κατασχετήρια φεύγουν κάθε ημέρα.
Έχουν κατάσχει δεκάδες χιλιάδες τραπεζικούς λογαριασμούς και σπίτια, και συνεχίζουν.
Περάσαν νόμους που αν χρωστάς 10 και το σπίτι σου κάνει 50, μπορούν να στο πάρουν και να το βγάλουν στο σφυρί για το 1/3 της αντικειμενικής του, ή και λιγότερα, όταν σε φορολόγησαν σε ολόκληρη την πλασματική υπέρογκη πλέον αντικειμενική αξία του 2007!
Όμως σπεύδουν να αμνηστεύσουν τις ατασθαλίες των δημάρχων και παρατρεχάμενων στους ΟΤΑ.
Αμνηστεύουν τις έν εξελίξει έρευνες των εισαγγελέων στις μίζες των εξοπλιστικών.
Αμνηστεύουν τις διοικήσεις των ναυπηγείων Σκαραμαγκά.
Και φυσικά αμνηστεύουν τα μαζικά εγκλήματα της διοίκησης του ΟΑΕΕ κατά των ασφαλισμένων του.
Γιατί τόση βιασύνη, και γιατί τώρα;
Τη Ζήμενς βέβαια την αμνήστευσαν εγκαίρως, πολύ πριν ασχοληθεί η δικαιοσύνη σοβαρά μαζί της. Επίσης αμνήστευσαν τις διοικήσεις τραπεζών που έδωσαν τις καταθέσεις των πολιτών δανεικά και αγύριστα στα κόμματα, ενώ μονομερώς διέγραψαν τις οφειλές από τόκους, και μείωσαν σε 2% το επιτόκιο των 275 εκατομμυρίων που χρωστάνε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, τα οποία κατά τον Όλι Ρέν δεν εξυπηρετούνται εδώ και ένα χρόνο τουλάχιστον. Την ίδια στιγμή που ψήφισαν ώστε το κράτος χρεώνει ως και 30% τόκο-πρόστιμα τους πολίτες σε ένα μόνο χρόνο και μια μέρα.
Τι συμβαίνει άραγε τώρα για να χρειάζεται να δοθεί ασυλία σε χιλιάδες δήμαρχους που οι πολίτες έχουν υπόνοιες (ή αποδείξεις) πως πιθανόν έχουν λεηλατήσει τα δημόσια ταμεία; Με τις κρατικές προμήθειες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004;
Όταν δίνει το κράτος ασυλία σε χιλιάδες ανθρώπους του αναδρομικά, προφανώς κρίνει πως την χρειάζονται, άρα κρίνει (ή γνωρίζει) ότι έχουν πράξει αξιόποινες πράξεις. Η αμνηστία δεν έχει έννοια ούτε χρηστικότητα αν όλα ήταν καμωμένα νόμιμα. Εφόσον αφορά δημόσιους λειτουργούς, τα εγκλήματα που αμνηστεύονται είναι εγκλήματα κατά της κοινωνίας και του Λαού.
Με άλλα λόγια οι εκλεγμένοι από το Λαό εκπρόσωποί του ενεργούν με τροπο που προστατεύει εκείνους που τον έβλαψαν, και σκλαβοποιεί το Λαό. Ποιος πολίτης έδωσε τέτοια εντολή με την ψήφο του; Και πώς την παίρνει πίσω;

Τη ίδια στιγμή που η κοινοβουλευτική πλειοψηφία δίνει ασυλία σε καταχραστές δημοσίου χρήματος, και καταργεί μια παράγραφο του άρθρου 263 του Ποινικού Κώδικα νομιμοποιώντας αναδρομικά το χρηματισμό δημοσίων υπαλλήλων, έχει ψηφίσει νόμους που ποινικοποιούν την οφειλή προς το κράτος (όχι κλοπή, αυτή έχει ασυλία) πάνω από 5.000 ευρώ, και μάλιστα με διαρκές αυτόφωρο! Χειρότερα από ότι στους δολοφόνους! Ψήφισαν νόμους που επιτρέπουν την κατάσχεση τραπεζικών λογαριασμών και πρώτης κατοικίας των πολιτών για οφειλές πάνω από 500 ευρώ. Και έκαναν με την τρόικα συμφωνίες για να βγάζουν στο σφυρί τα κατασχεμένα σπίτια κάτω από το 1/3 της αντικειμενικής αξίας τους, χωρίς καν να δίνουν τα ρέστα στους, άστεγους πλέον, χρεοκοπημένους πολίτες που αφήνουν πίσω τους.
Αυτά, ενώ φαίνονται να χαρίζουν στον εαυτό τους 0,275 δισ. ευρώ από τα χρήματα της ανακεφαλαιοποίησης που πληρώνει ο φορολογούμενος, απαγορεύοντας με νόμο (πάλι) στις τράπεζες να πληρωθούν μέρος των οφειλών τους από τα χρήματα των κρατικών επιχορηγήσεων προς τα κόμματα αυτά, καθιστώντας τις επιχορηγήσεις ακατάσχετες.

Όταν ένας νομοθέτης είναι τόσο στυγερός και σκληρός απέναντι στον πολίτη, δικαιούται άραγε να είναι τόσο ανεκτικός στη μίζα, στο φακελάκι, στην εθνική μειοδοσία; Αυτό αντίκειται στη βασική αρχή της Ισονομίας που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της Δημοκρατίας.
Δεν μοιάζει σαν κάποιοι να σκεπάζουν τα ίχνη του εγκλήματος φεύγοντας, και να κρύβουν τα κλοπιμαία με τρόπο που να μη μπορεί να τα ψάξει η δικαιοσύνη;
Οι εκλεγμένοι βουλευτές μας, ψηφίζουν νομούς που αποποινικοποιούν την κλοπή από τους εκλεκτούς κομματικούς συντρόφους τους, και ποινικοποιούν το επιχειρείν, την ιδιωτική περιουσία, την ανέχεια και προάγουν την εξαθλίωση του Λαού;
Πως είναι δυνατόν μια χούφτα από λίγους ανθρώπους να ρίχνουν μια χώρα τόσο χαμηλά;
Ο Μπαστιά, επίκαιρος όσο ποτέ μετά από 150 χρόνια λέγει “Ο νόμος όταν αμνηστεύει κρατικό έγκλημα πρέπει να ανατραπεί από το Λαό.” [από τον τοίχο ενός φίλου]
Και αν η συνταγματικότητα των νομών κρίνεται από το Συμβούλιο της Επικράτειας, πώς αυτό δεν έχει ακόμη ακυρώσει αυτούς τους νομούς ως αντίθετους στην Ισονομία που επιβάλλει το Σύνταγμα;
Κάτι σάπιο μυρίζει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας του Νότου…
Το μυρίζει κανείς;