Ο ρόλος των ιδιωτικών καναλιών στο κλείσιμο της ΕΡΤ

24/06/2013

Του Νίκου Μιχαλίτση

Στις 11 Ιουνίου 2013 η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να κλείσει την ΕΡΤ, τη δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση. Παρά την διεθνή κατακραυγή, αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η μανία των «μεγάλων» ιδιωτικών καναλιών της Ελλάδας να υποστηρίξουν με κάθε τρόπο την κυβερνητική απόφαση μέσα από τις ειδήσεις τους και τις ενημερωτικές εκπομπές. Δεν στάθηκαν όμως μόνον εκεί.  Προσέφεραν όλα τα τεχνικά τους μέσα για να σβήσουν τη φωνή και την εικόνα της ελεύθερης και ανοιχτής ΕΡΤ που δεν σταμάτησε ποτέ να λειτουργεί, χάρις στην απόφαση των εργαζομένων να μην την αφήσουν να σιγήσει. Τεχνικοί ιδιωτικών καναλιών συνόδευαν τις αστυνομικές δυνάμεις που έκαναν έφοδο στους πομπούς της ΕΡΤ και αφού αρχικά τους έκλεισαν στη συνέχεια βοήθησαν στην εκπομπή ψηφιακού σήματος με μπάρες που μεταδιδόταν με τη βοήθεια δύο ιδιωτικών φορέων, του ΟΤΕ και της Digea.

Ο κόσμος αναρωτιόταν τι σχέση μπορούν να έχουν αυτοί οι ιδιωτικοί φορείς με  το κλείσιμο της ΕΡΤ.

Η αλήθεια είναι ότι όχι μόνον έχουν σχέση, αλλά συμμετείχαν ενεργά, ιδιαίτερα η Digea,  σε ένα σχέδιο της κυβέρνησης για ολοκληρωτικό έλεγχο του τηλεοπτικού χώρου, όπως αυτός θα διαμορφωθεί στη νέα ψηφιακή εποχή.

Τι είναι η Digea;

Η Digea είναι μία εταιρεία που προσφέρει υπηρεσίες ψηφιακής κωδικοποίησης και εκπομπής στην επίγεια ψηφιακή τηλεόραση (Πάροχος Δικτύου) και έχει λάβει σχετική άδεια από την ΕΕΤΤ (Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων) μόνον για την πρώτη φάση της μετάβασης στην ψηφιακή τηλεόραση που αφορά 23 σημεία εκπομπής ανά την Ελλάδα. Παρά το γεγονός ότι τόσο η ευρωπαϊκή νομοθεσία αλλά και η ελληνική (νόμος 3592/2007) απαγορεύει ένας πάροχος δικτύου να είναι και πάροχος περιεχομένου (δηλαδή τηλεοπτικός σταθμός), για να μην έχει δυνατότητα να κατακτήσει δεσπόζουσα θέση στην τηλεοπτική αγορά, η Digea αποτελεί μία κοινοπραξία 6 μεγάλων ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών που έχουν ίσα μερίδια ο καθένας. Ιδιοκτήτες των σταθμών αυτών είναι ισχυροί παράγοντες της ελληνικής οικονομίας που σχετίζονται με τη βιομηχανία των κατασκευών, το εφοπλιστικό κεφάλαιο και την ιδιοκτησία συγκροτημάτων των media. Έχουν κατηγορηθεί στο παρελθόν ακόμα και από πρωθυπουργούς της χώρας ότι χρησιμοποιούν τη δύναμη των συγκροτημάτων media που κατέχουν για να διαπλέκονται με την πολιτική εξουσία και να προσκομίζουν οφέλη στις άλλες δραστηριότητές τους. Όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, παρά τις αρχικές τους εξαγγελίες για αποδέσμευση από τον εναγκαλισμό των καναλαρχών, κατέληξαν να συμμαχήσουν μαζί τους με αντάλλαγμα τη σκανδαλώδη υποστήριξη της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής, από τα κανάλια τους.

Οι συνεταίροι της Digea είναι σήμερα  οι παρακάτω τηλεοπτικοί σταθμοί:

-          MEGA, ιδιοκτησίας των κ. Μπόμπολα και Ψυχάρη

-          ΑΝΤ1, ιδιοκτησίας του κ. Κυριακού

-          STAR, ιδιοκτησίας του κ. Βαρδινογιάννη

-          ΣΚΑΪ, ιδιοκτησίας του κ. Αλαφούζου

-          ALPHA, ιδιοκτησίας του κ. Κοντομηνά

-          ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ TV, ιδιοκτησίας του κ. Κυριακού

Είναι χαρακτηριστικό ότι κανένας από τους σταθμούς αυτούς δεν διαθέτει σήμερα νόμιμη άδεια, αφού η συνέχιση του καθεστώτος των προσωρινών αδειών  που είχε εγκριθεί από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ), κρίθηκε παράνομη  με την απόφαση 3578/2010 της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Η Δημοπρασία για τη χορήγηση συχνοτήτων ψηφιακής τηλεόρασης

Το κλείσιμο της ΕΡΤ συνέπεσε  με τη διαβούλευση των προδιαγραφών της δημοπρασίας για τη χορήγηση των συχνοτήτων της ψηφιακής τηλεόρασης.  Η διαβούλευση τελείωσε στις 19 Ιουνίου 2013 και σύμφωνα με τον Γενικό Γραμματέα Τηλεπικοινωνιών του Υπουργείου Ανάπτυξης κ. Μεν. Δασκαλάκη, η δημοπρασία θα προκηρυχθεί το αργότερο έως τις 30 Ιουνίου 2013.

Σύμφωνα με τις προδιαγραφές της δημοπρασίας (που δόθηκαν σε διαβούλευση πριν κλείσει η ΕΡΤ) αποδίδονται 2 συχνότητες στην ΕΡΤ (από 3 που είχε μέχρι πρότινος), 4 συχνότητες για παρόχους δικτύου εθνικής εμβέλειας (από 2 που είχαν πριν) και 2 συχνότητες για παρόχους δικτύου περιφερειακής εμβέλειας.

Η ΕΡΤ ήταν εκ του νόμου πάροχος δικτύου και ως δημόσια υπηρεσία δεν πληρώνει για τη χρήση των δημόσιων συχνοτήτων.

Οι υπόλοιπες 6 συχνότητες (4 εθνικής και 2 περιφερειακής εμβέλειας) είναι εκείνες για τις οποίες θα γίνει η δημοπρασία από την οποία το κράτος υποτίθεται ότι επιδιώκει να προσκομίσει το μέγιστο δυνατό οικονομικό όφελος για την εκμίσθωσή τους σε ιδιωτικές εταιρείες για μια περίοδο 15 ετών, με διεθνή πλειοδοτικό διαγωνισμό.

Ως εδώ θα ήταν όλα καλά εκτός από τη μείωση των συχνοτήτων της ΕΡΤ από τρεις σε δύο.

Οι «υποβοηθητικές» αιφνίδιες αποφάσεις

Το γεγονός ότι η ΕΡΤ δεν επρόκειτο να πάρει μέρος στον διαγωνισμό δεν σημαίνει ότι δεν έπρεπε να πάρει μέρος στη διαβούλευση. Αντιθέτως, η ΕΡΤ ήταν ο απολύτως αρμόδιος φορέας που θα υποστήριζε το δημόσιο συμφέρον στην προκειμένη περίπτωση. Η αιφνίδια απόφαση να κλείσει, την εμπόδισε να διατυπώσει τις απόψεις της ακόμα και κατά της μείωσης του αριθμού των συχνοτήτων που της αποδίδονται υπέρ των ιδιωτικών παρόχων δικτύου. Το δε σχέδιο του διαδόχου σχήματος της ΕΡΤ, όπως έχει διατυπωθεί από την κυβέρνηση (ένα μόνον τηλεοπτικό κανάλι) προδιαθέτει για περαιτέρω μείωση των συχνοτήτων του δημόσιου φορέα σε μία και πάλι υπέρ των ιδιωτών. Ικανοποιεί δε απολύτως το διαρκές αίτημα των ιδιωτικών καναλιών για τεχνολογική οπισθοδρόμηση του δημόσιου φορέα εξαφανίζοντας από τον τηλεοπτικό χάρτη το κανάλι High Definition (ΕΡΤ HD) που τόσο μίσησαν και πολέμησαν αντίθετα με τους τηλεθεατές που το υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό.

Οι υποβοηθητικές «παραλείψεις»

Μία περίεργη «παράλειψη» στις προδιαγραφές  δημιουργεί  ένα  πρωθύστερο σχήμα και εξασφαλίζει ευθύς εξ αρχής τη βεβαιότητα στην Digea ότι θα είναι ο νικητής του διαγωνισμού. Πρόκειται για το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που προκηρύσσεται δημοπρασία για να αδειοδοτηθεί  ο πάροχος δικτύου (που θα προσφέρει τεχνικές υπηρεσίες εκπομπής), χωρίς να έχουν αδειοδοτηθεί προηγουμένως οι πελάτες του, δηλαδή οι πάροχοι περιεχομένου (οι τηλεοπτικοί σταθμοί). Οποιαδήποτε σοβαρή εταιρεία ήθελε να επενδύσει στη χώρα μας, θα έπρεπε να αγοράσει τις συχνότητες  από την πολιτεία με σκοπό να τις μεταπωλήσει σε τηλεοπτικούς σταθμούς. Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν θα έβρισκε σήμερα ούτε έναν νόμιμο πελάτη. Και όχι μόνον αυτό. Θα έβρισκε απέναντί της έναν ανταγωνιστή, η εταιρεία του οποίου θα απαρτιζόταν από τους 6 μεγαλύτερους πελάτες της.

Έχουν ακούσει οι συντάκτες των προδιαγραφών ποτέ την έννοια του αθέμιτου ανταγωνισμού; Μάλλον όχι. Ελπίζουμε πάντως να μην αγνοήσουν την πλειονότητα των απαντήσεων στην διαβούλευση που εντοπίζουν την περίεργη παράλειψη και ζητούν να υπάρξει ασυμβίβαστο της διπλής ιδιότητας παρόχου δικτύου και παρόχου περιεχομένου.

Ας βεβαιωθούμε ότι δεν θα έχουμε ανταγωνιστή

Τα εμπόδια συμμετοχής άλλης εταιρείας όμως δεν σταματούν εδώ. Στις προδιαγραφές υπάρχει ένα χρονοδιάγραμμα εγκατάστασης πομπών σε 156 κέντρα εκπομπής (σελ. 45 – 49), όπου απαιτείται να εγκατασταθούν από τον πάροχο δικτύου 5 πομποί ανά κέντρο, δηλαδή συνολικά 780 πομποί. Το χρονοδιάγραμμα αυτό πρέπει να υλοποιηθεί με απώτατη ημερομηνία έναρξης την 30^η Σεπτεμβρίου 2013 και ημερομηνία λήξης την 30^η Σεπτεμβρίου 2014. Στον ίδιο χρόνο θα πρέπει να υπάρξει αδειοδότηση των κεραιοσυστημάτων στα 156 κέντρα εκπομπής, διαδικασία εξαιρετικά χρονοβόρα. Ειδικά για νέους παρόχους επιφυλλάσσει και πρόσθετα εμπόδια. Οφείλουν εντός 3 μηνών από τη χορήγηση της άδειας να έχουν αναπτύξει δίκτυο σε όλα τα κέντρα εκπομπής που έχει παρουσία η ΕΡΤ (σελ. 43).

Απόκλιση από το χρονοδιάγραμμα δεν επιτρέπεται.

Ας φανταστούμε λοιπόν μια υποθετική εταιρεία που θέλει να πάρει μέρος στον διαγωνισμό που προκηρύσσεται στις 30 Ιουνίου. Υπολογίζει ότι θα έχει ένα  θετικό αποτέλεσμα μετά την αξιολόγηση στην καλύτερη περίπτωση στα τέλη Αυγούστου.

Θα πρέπει μέσα σε έναν μήνα να έχει παραγγείλει και παραλάβει 780 πομπούς, να έχει αδειοδοτήσει 156 κεραιοσυστήματα, να έχει δημιουργήσει συνεργεία που θα στήσουν σε ένα έτος 780 πομπούς κ.λπ.

Δυστυχώς, οποιαδήποτε σοβαρή εταιρεία γνωρίζει ότι αυτά μπορούν να γίνουν μόνον από κάποιους που είναι βέβαιοι εκ των προτέρων ότι θα κερδίσουν τον διαγωνισμό και θα έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα  και έγκαιρα γι’ αυτό.

Το κλείσιμο της ΕΡΤ εξασφαλίζει την αδυναμία της να ανταποκριθεί σε ένα τέτοιο χρονοδιάγραμμα που απαιτεί προετοιμασία. Έτσι βγαίνει και η ΕΡΤ ή το διάδοχό της σχήμα από το παιχνίδι των συχνοτήτων και παραδίδονται και οι δικές της συχνότητες και το δίκτυό της στους ιδιώτες.

Επισημαίνουμε, ότι οι μόνες εταιρείες που ζήτησαν να είναι εμπιστευτικές οι απαντήσεις στη διαβούλευση και δεν δημοσιεύτηκε το περιεχόμενό τους, ήταν η Digea και ο ΟΤΕ (Deutsche Telekom). Πρόκειται για τις δύο εταιρείες που βοηθούν αδιαφανώς την Κυβέρνηση να εκπέμπει μπάρες (μέχρι στιγμής) ως αντίπαλον δέος στην ανοιχτή ΕΡΤ. Ίσως να είναι ένας καλός αρραβώνας για κοινή κάθοδο στη δημοπρασία.

Ας σιγουρέψουμε το αποτέλεσμα με μια φωτογραφία μας

Στη σελ. 71 των προδιαγραφών τοποθετούνται τα κριτήρια προεπιλογής για τη συμμετοχή. Τα δύο πρώτα είναι σωστά (οικονομική και τεχνική επάρκεια). Το τρίτο όμως;

«Ικανότητα διαχείρισης της διαδικασίας μετάβασης και δυνατότητας ενημέρωσης του κοινού»

Θέτει δηλαδή ως κριτήριο βάσει του οποίου μπορεί να αποκλείσει έναν συμμετέχοντα (ιδίως από την Ελλάδα) το marketing στην ψηφιακή μετάβαση, δηλαδή το γνωστό διαφημιστικό της οικογένειας Κλικλίκου, αποκλειστικής κυριότητας της Digea. Όλες οι άλλες εταιρείες αποκλείονται, λες και δεν μπορούν να σχεδιάσουν μια άλλη επικοινωνιακή καμπάνια.

Τα θέλουμε όμως όλα…

Τώρα που ξέρουμε ότι είναι δικό μας το δίκτυο ας φροντίσουμε να πάρουμε όλες τις συχνότητες αντί να μοιραστούν σε περισσότερους.

Ο συντάκτης των προδιαγραφών φροντίζει για αυτό:

Στις σελίδες 60 – 64, αναπτύσσεται μια λογική που εν ολίγοις λέει τα εξής:

Αν το κόστος που θα απαιτηθεί για τον εξοπλισμό μιας συχνότητας είναι α και οι 4 συχνότητες αποδοθούν σε 4 διαφορετικούς παρόχους, τότε το συνολικό κόστος θα είναι 4α. Αν όμως αποδοθούν σε έναν πάροχο, λόγω μαζικών παραγγελιών, θα είναι πολύ μικρότερο (2,2α).

Σωστή σκέψη, που αποτελεί και το βασικότερο επιχείρημα των μονοπωλίων. Με τη διαφορά ότι το επιχείρημα αυτό μπορεί να προβάλλεται από την πλευρά του αγοραστή και όχι από την πλευρά του πωλητή (του δημοσίου δηλαδή) που θα έπρεπε να ενδιαφέρεται να προσκομίσει το μέγιστο δυνατό οικονομικό όφελος από την ανάπτυξη υγιούς ανταγωνισμού.

Η σκέψη αναπτύσσεται έτι περαιτέρω και προκρίνει τελικώς να δοθούν 5 συχνότητες στον ανάδοχο (4 εθνικής εμβέλειας και 1 περιφερειακής). Στην περίπτωση δε που στην υπολειπόμενη μία περιφερειακής εμβέλειας που θα προκηρυχθεί, καταλήξει ο διαγωνισμός να είναι άγονος, τότε αποδίδεται και η συχνότητα αυτή ως δώρο στον ανάδοχο των υπόλοιπων συχνοτήτων με την τιμή εκκίνησης (και όχι την τιμή προσφοράς του). Έχουμε λοιπόν το απόλυτο μονοπώλιο.

Ίσως γι’ αυτό η Ένωση Περφερειακών Καναλιών εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία καταγγέλλει τον έμμεσο οικονομικό εξαναγκασμό ώστε να κλείσουν όλα τα περιφερειακά κανάλια και την παράδοση των συχνοτήτων στην Digea, μετά την κατάργηση της ΕΡΤ.  

Οι τελικές διευκολύνσεις

Τώρα που εξασφαλίστηκε  ο μονοπωλιακός έλεγχος των συχνοτήτων, θα πρέπει να μειωθούν και οι δαπάνες του γνωστού αναδόχου. Η εκτιμώμενη πληθυσμιακή κάλυψη από τα 156 κέντρα εκπομπής εκτιμάται στο 96,2 %. Τι γίνεται λοιπόν με το υπόλοιπο ποσοστό του πληθυσμού, όπου μπορεί να απαιτηθούν άλλα 300 σημεία εκπομπής με μικρούς αναμεταδότες; Ποιος θα πληρώσει αυτό το κόστος που θα έπρεπε να βαρύνει τον ανάδοχο;

Η συνταγή είναι γνωστή και έχει εφαρμοστεί  κατά κόρον τα τελευταία χρόνια: Μετακυλίουμε το κόστος που έπρεπε να πληρώσει ο ιδιώτης ανάδοχος (Digea) στον πολίτη. Στη σελίδα 43 των προδιαγραφών αναφέρεται ότι ο ανάδοχος οφείλει να συνεργάζεται με Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης οι οποίοι θα προτίθενται να αναλάβουν το κόστος των αναγκαίων αναμεταδοτών!

Σε άλλο δε σημείο, υποχρεώνει την ΕΡΤ να προσφέρει τους ιστούς των κεραιοσυστημάτων της για υποχρεωτική συνεγκατάσταση με τον ιδιώτη ανάδοχο!

Ρέκβιεμ…

Προς τι όλα αυτά θα αναρωτηθεί κανείς;

Είναι γνωστή η στήριξη που έχουν προσφέρει οι μέτοχοι της Digea σε όλες τις κυβερνήσεις και τις πολιτικές τους, ιδιαίτερα την τελευταία περίοδο των μνημονίων και της πολιτικής της λιτότητας. Τα ανταλλάγματα που πήραν για τις καλές τους υπηρεσίες είναι γνωστά και έχουν να κάνουν με τις παράλληλες δραστηριότητές τους. Αυτό άλλωστε το έχουν καταγγείλει οι περισσότεροι πρωθυπουργοί της χώρας, συνήθως στην αρχή της θητείας τους, για να το «ξεχάσουν» γρήγορα και να προσγειωθούν στην πραγματικότητα της αλληλοβοήθειας.   

Σήμερα, όμως, που ο κόσμος ψάχνει να ακούσει μια κριτική φωνή στην τηλεόραση, θα μπορούσαν να ξεπηδήσουν τηλεοπτικοί σταθμοί που θα ξέφευγαν από τον έλεγχο των 5 μεγάλων καναλαρχών.

Ο μονοπωλιακός έλεγχος του δικτύου εκπομπής δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση και στους μεγάλους καναλάρχες να εμποδίσουν τέτοια φαινόμενα, αποκλείοντας το ενοχλητικό περιεχόμενο να βγει στον τηλεοπτικό αέρα.

Κι όποιος νομίζει πως ο πάροχος δικτύου εκπομπής δεν έχει δικαίωμα να ελέγχει το περιεχόμενο, αρκεί να θυμηθεί τι πάθαινε αυτές τις μέρες της ανοιχτής ΕΡΤ όποιος σταθμός επεδίωκε να αναμεταδώσει το πρόγραμμά της. Εντός 20 δευτερολέπτων η   

Digea  (μετά από εντολή της κυβέρνησης όπως ομολόγησε η ίδια) τον τιμωρούσε αντικαθιστώντας το πρόγραμμά του με μπάρες.

Σκεφθείτε να εξασφαλίσει και μονοπωλιακή άδεια για 15 χρόνια και αντί της ΕΡΤ να υπάρχει ένα κακέκτυπο της ΥΕΝΕΔ.

Η δημοπρασία δεν πρέπει να γίνει με τους όρους αυτούς. 

Σε άλλη περίπτωση  η δημοκρατία θα δεχθεί ένα ακόμη ισχυρό πλήγμα. 
dimosiografoiert.

Θα Βγάλει η Κυβέρνηση την Επταετία;

Λίγο πριν λιποθυμήσει η συμπαθής Όλγα και αναγκαστεί ο συμπαθής Γιάννης να της δώσει το φιλί της ζωής live στα στούντιο του μεγάλου καναλιού, λίγο πριν Βερολίνο και Ουάσιγκτον αναγκαστούν να βάλουν ακόμη και στρατηγούς να δηλώσουν ότι απαγορεύονται οι εκλογές στην Ελλάδα η λύση δόθηκε: ο Ψαριανός πέρασε στο αντιμνημονιακό μπλοκ ενώ Σαμαράς και Βενιζέλος αποφάσισαν να συνεχίσουν τις «μεταρρυθμίσεις» για να σώσουν τη χώρα από τις στρεβλώσεις που οι προηγούμενες κυβερνήσεις κληροδότησαν στην Έρημη Χώρα.
Η προσπάθεια του ηγετικού πυρήνα της Νέας Δημοκρατίας να εκβιάσει τις καταστάσεις μετά το ναυάγιο της ΔΕΠΑ οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο. Και το αδιέξοδο προκλήθηκε από την ισχυρή παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα. Τα ποιοτικά αλλά και ποσοτικά χαρακτηριστικά των κινητοποιήσεων είναι που οδήγησαν στην κατάρρευση της τρικομματικής. Η απόφαση του ΣΤΕ δεν απαντούσε στο ερώτημα (και ας το αποσιωπούν έντεχνα οι έγκυροι αναλυτές) που απασχολούσε και στοίχειωνε τις συνομιλίες των εταίρων: εάν οι εργαζόμενοι δεν δεχτούν τα διάφορα σενάρια επαναλειτουργίας της δημόσιας τηλεόρασης και παρέμεναν στο ραδιομέγαρο, θα εφαρμοζόταν ο νόμος; Και εφαρμογή του νόμου συνεπάγεται εισβολή αστυνομικών δυνάμεων στο κτήριο με ότι (τρομακτικό) πολιτικό κόστος αυτό συνεπάγεται για την κυβέρνηση, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.

Το ερώτημα αυτό, ακόμη και με την grotesque κυβέρνηση που προέκυψε, δεν έχει απάντηση. Ακόμη και ο Φαήλος κατανοεί ότι πλέον μια τέτοια επιλογή θα αποτελούσε αυτοκτονία.

Η κυβέρνηση που προκύπτει έχει περιορισμένο χρόνο ζωής, ακόμη και εάν ο Σαμαράς ισχυρίζεται ότι θα εξαντλήσει την τετραετία. Δεν είναι μόνο ο φαύλος κύκλος της ύφεσης, του ελλειμμάτων και του χρέους που διαιωνίζεται και μετατρέπεται σε σύγχρονο πιθάρι των Δαναΐδων. Είναι και οι εξελίξεις στα εθνικά θέματα που προοιωνίζουν επιπλέον αδιέξοδα. Η Κυβέρνηση Σαμαρά θα κληθεί να απαντήσει θετικά στην επιθυμία των υπερατλαντικών φίλων για «θετική» επίλυση του προβλήματος της ονομασία της FYROM (ώστε να προχωρήσει και η ένταξη στο ΝΑΤΟ); Κυβέρνηση Σαμαρά θα κληθεί να συναινέσει σε ένα νέο σχέδιο Ανάν στη Κύπρο;

Οι νεοαποικιακού τύπου επεμβάσεις των (αρχικά ανώνυμων και στη συνέχεια επώνυμων) ευρωπαίων υπευθύνων και οι αλα mafia εκβιασμοί του ΔΝΤ (εκλογές ισοδυναμεί με διακοπή χρηματοδότησης) δείχνουν ότι το deal έχει κλείσει μέχρι τις Γερμανικές εκλογές, ακόμη και εάν οι «αντιπολιτευόμενοι» στο Βενιζέλο βουλευτές θα λειτουργούν σαν ένα διαρκές χαλί κάτω από τα πόδια, εντός και εκτός επικρατείας. Βέβαια σε ένα τόσο ρευστό περιβάλλον οποιοδήποτε γεγονός, ακόμη και ήσσονος σημασίας, μπορεί να ανατρέψει τα πάντα.

Ένας εγκλωβισμένος Σαμαράς και ένας Βενιζέλος, που έχει ήδη μετατραπεί σε Καρατζαφέρη,δημιουργούν ένα ιδανικό περιβάλλον για το εργατικό κίνημα και την Αριστερά. Για το εργατικό κίνημα γιατί οποιαδήποτε απόπειρα «μεταρρύθμισης» από εδώ και πέρα θα φέρει το στίγμα της ΕΡΤ και θα μπορεί να μετατραπεί, υπό συνθήκες, σε προοίμιο ανατροπής. Για την Αριστερά γιατί μετά από μήνες στασιμότητας ο αγώνας στην Αγία Παρασκευή έδειξε τον δρόμο για τη νίκη: ριζοσπαστικοποίηση και ενότητα.

Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ :Ελληνικό προτεκτοράτο, ώρα μηδέν

Ενώ η παράσταση στο «θέατρο Μαξίμου» των επαγγελματιών πολιτικάντηδων την στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές βρίσκεται  στη τρίτη πράξη της, είναι πια φανερό τι παίχθηκε στα παρασκήνια. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών δεν αποτελούσαν επίθεση κατά της δημοκρατίας, όπως ψευδώς παρουσίασε το θέμα η Αριστερά της παγκοσμιοποίησης, στην Ελλάδα και διεθνώς. Και αυτό, γιατί η «δημοκρατία» της κοινοβουλευτικής Χούντας, που επιβάλλει η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, δεν κινδύνευσε ποτέ από το προσωρινό «κλείσιμο»  την ΕΡΤ που στόχο είχε να τρομοκρατήσει τα λαϊκά στρώματα ώστε να περάσουν ευκολότερα:

• η «μεταρρυθμιση» της δημόσιας τηλεόρασης με βάση τα πρότυπα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης που περιλαμβάνουν μαζικές απολύσεις των εργαζομένων σε αυτή, ωστε να ικανοποιηθούν και οι απαιτήσεις της τροικας που απαιτούσε ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις 2.000 υπαλλήλων μεχρι το τέλος του μήνα απο τους διαχειριστές του Ελληνικού προτεκτοράτου (πολιτική και πολιτειακή εξουσία, δικαστική εξουσία κλπ)
• τα χειρότερα μέτρα που θα ακολουθήσουν σύντομα, δηλαδή, οι μαζικές απολύσεις στον δημόσιο τομέα, οι ιδιωτικοποιήσεις και, γενικότερα, το ξεπούλημα του κοινωνικού πλούτου
• το κλείσιμο νοσοκομείων, σχολείων, Πανεπιστημιακών Σχολών, αν όχι και Πανεπιστημίων, και η γενικότερη κατάρρευση κάθε κοινωνικής υπηρεσίας, πάντα προς όφελος των «μεταρρυθμίσεων» που θα μας κάνουν πιο «αποδοτικούς» στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. 

Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι όλες αυτές οι κοινωνικές υπηρεσίες, με προεξάρχουσα τη δημόσια τηλεόραση, δεν χρειάζονται ριζικές αλλαγές για να ικανοποιούν πραγματικά τις λαϊκές ανάγκες. Όμως οι αλλαγές αυτές δεν έχουν καμιά σχέση με τις μεταρρυθμίσεις που επιβάλλει η λογική της αγοράς, παρά τους αποπροσανατολιστικούς μύθους του ΣΥΡΙΖΑ, ο αρχηγός του οποίου πριν μερικούς μόλις μήνες θαύμαζε τον δήθεν «αγώνα κατά του νεοφιλελευθερισμού» κάποιων εξίσου απατηλών  λατινοαμερικάνικων  ηγεσιών, όπως αυτή της  Βραζιλίας, όπου σήμερα εξελίσσεται μια μαζική λαϊκή εξέγερση.

Έτσι, στην Ελλάδα, συνδικαλιστικά σωματεία στον Τύπο, όπως  η Συντονιστική Επιτροπή των Συνεργαζόμενων Ομοσπονδιών και Ενώσεων του Τύπου (η οποία «οργάνωσε» το φιάσκο της δήθεν διαρκούς απεργίας των ΜΜΕ) χαιρέτισε  την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας ως «νίκη της δημοκρατίας» και των εργαζομένων στην ΕΡΤ (όπως άλλωστε έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ). Δηλαδή, ουσιαστικά χαιρέτισε την απόφαση που νομιμοποιούσε τη σφαγή των υπαλλήλων της, αφού τo ΣτΕ δεν θεώρησε την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου αντισυνταγματική, όπως δεν θεώρησε παλαιότερα αντισυνταγματικά τα Μνημόνια και το χαράτσι…Παράλληλα, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ καλούσαν σε ...24ωρη «γενική απεργία» (μερικών κλάδων), για την «τιμή των όπλων», όπως έκαναν από τότε που ξεκίνησε η οικονομική καταστροφή των λαϊκών στρωμάτων. 

Αντίστοιχα,  η Ευρωπαϊκή Αριστερά που παντοιοτρόπως ενισχύει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στην εξαπάτηση του Ελληνικού λαού ότι, μέσα στην ΕΕ, θα μπορούσε να σταματήσει η σημερινή καταστροφή, μαζί με την  Ευρωπαϊκή ελίτ, καταδίκαζαν το «κλείσιμο» της ΕΡΤ, χωρίς  να αναφέρει κανένας τους ότι το «κλείσιμο» αυτό ουσιαστικά απαιτήθηκε (έστω έμμεσα) από την ίδια ελίτ, μέσω της τρόικας, με την πλήρη βέβαια σύμπνοια της ελληνικής ελίτ.

Αλλά και για  κάποιους «Μαρξιστές της συμφοράς» η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση δεν είναι νέο συστημικό φαινόμενο, η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) είναι ανύπαρκτη, και  η Ελλάδα δεν αποτελεί προτεκτοράτο της αλλά, αντίθετα, (με βάση στατιστικά στοιχεία και «αναλύσεις» που θα έκαναν… μετεξεταστέο οποιονδήποτε φοιτητή οικονομικών σε έγκυρο Πανεπιστήμιο) είναι μια «ιμπεριαλιστική χώρα» (sic!) Και αυτό,  τη στιγμή που ακόμη και διεθνείς οργανισμοί την μετατάσσουν σήμερα στη κατηγορία των υπανάπτυκτων χωρών!— Αντίθετα, για αυτούς τους «αναλυτές» ο βασικός παράγοντας στο «κλείσιμο» της ΕΡΤ ήταν η ντόπια ελίτ, μέσω της Digea των μεγαλοεκδοτών, οι οποίοι, στην «ιμπεριαλιστική» Ελλάδα, προφανώς λειτουργούν ανεξάρτητα από την Υ/Ε! Ευτυχώς, δηλαδή, που υπάρχουν και φωτισμένοι Μαρξιστές στον διεθνή χώρο (π.χ. Leslie Sklair) που προσπαθούν να αναλύσουν το νέο φαινόμενο της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, αντίθετα με τα Μαρξιστικά απολιθώματα μέσα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΚΚΕ, που δεν έχουν πάρει είδηση για τη σημασία του φαινομένου, ενώ στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εσκεμμένα το αγνοούν επειδή βολεύονται μέσα στην ΕΕ. Όλοι αυτοί μιλούν για «ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις» με βάση τον «Ιμπεριαλισμό» του Λένιν, που αναφέρεται στον καπιταλισμό των ιμπεριαλιστικών κρατών-εθνών του 19^ου αιώνα και έχει ελάχιστη σχέση με τον παγκοσμιοποιημένο κόσμο μας, όπου μόλις προχθές η Υ/Ε αποφάσισε την έναρξη άμεσων διαπραγματεύσεων για την εμπορική ενσωμάτωση ΕΕ και ΗΠΑ στην μεγαλύτερη, ιστορικά, εμπορική συμφωνία!

Περιττό να προσθέσω ότι η υπό κατάληψη ΕΡΤ έδειξε για άλλη μια φορά τον ρόλο της σαν φερέφωνο της Υ/Ε και της ντόπιας ελίτ. Έτσι οι ίδιες ανώδυνες «αιρετικές» φωνές παρέλαυναν από τα μικρόφωνα των ίδιων εκφωνητών που λειτουργούσαν σε όλη την κρίση, αποκλείοντας κάθε φωνή που θα έθετε το θέμα της πραγματικής αιτίας της καταστροφής στην πλήρη ενσωμάτωση της χώρας στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση,  μέσω της ένταξης της στην ΕΕ.

Συμπερασματικά, το «κλείσιμο» της ΕΡΤ αποτελεί την ώρα μηδέν για το Ελληνικό προτεκτοράτο,  αφού αποτελεί την κορύφωση της κρίσης, αλλά συγχρόνως και την έναρξη της τελικής φάσης «Κινεζοποίησης» του...

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (23 Ιουνίου 2013)

Ο Παπαδημούλης, η Κανέλλη, ο Αλαβάνος, ο Βορίδης, η Χ.Α. και το ‘Συνταγματικό τόξο’

Γράφει ο kokkiniotis
Το στέλεχος του ΔΟΛ Ν. Χασαπόπουλος έγραψε βιβλίο κατά της Χρυσής Αυγής που παρουσιάστηκε την Τρίτη 28/5/2013 στο κτίριο της Παλιάς Βουλής. Στην πρόσκληση αναφερόταν:

Η εκδήλωση θα πραγµατοποιηθεί την Τρίτη 28 Μαΐου, στις 19.00, στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο (Σταδίου 13, Μέγαρο Παλαιάς Βουλής).

Τη συζήτηση θα συντονίσει ο δηµοσιογράφος κ. Βασίλης Χιώτης, Διευθυντής Ραδιοφωνικού Σταθµού «ΒΗΜΑ FM».

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι κ.κ.:

Αλέκος Αλαβάνος, εκ µέρους Σχεδίου Β,

Ευάγγελος Βενιζέλος, Πρόεδρος ΠΑΣΟΚ,

Μάκης Βορίδης, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ΝΔ,

Λιάνα Κανέλλη, Βουλευτής ΚΚΕ,

Γιάννης Πανούσης, Καθηγητής, Βουλευτής ΔΗΜΑΡ,

Δηµήτρης Παπαδηµούλης, Κοινοβουλευτικός Eκπρόσωπος ΣΥΡΙΖΑ.

Τελικά ο Βενιζέλος δεν παραβρέθηκε και αντ’ αυτού μίλησε η Εύη Χριστοφιλοπούλου.
Σε (πανομοιότυπα) ρεπορτάζ εφημερίδων (βλ. εκτενέστερα: ΤΟ ΒΗΜΑ, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, in.gr) διαβάζουμε:

Στο πάνελ των ομιλητών εκπρόσωποι όλων των κομμάτων του «συνταγματικού τόξου», πλην των Ανεξάρτητων Ελλήνων.

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Μ. Βορίδης τόνισε ότι ο εθνικοσοσιαλιστικός και νεοναζιστικός χαρακτήρας της ΧΑ προκύπτει από τα ίδια της τα κείμενα, που παραθέτει ο συγγραφέας, υπογράμμισε πως «δεν πρόκειται για κόμμα της ριζοσπαστικής δεξιάς ή κάποιας ακροδεξιάς» και ανέφερε ότι το φαινόμενο ανοίγει τη συζήτηση για την πολιτική του αντιμετώπιση.

Ο κ. Βορίδης σημείωσε ότι πρέπει να επαναδιεκδικήσουμε το ποσοστό των ψηφοφόρων της ΧΑ γιατί δεν πιστεύουμε ότι ασπάστηκαν την ιδεολογία της, τόνισε την ανάγκη μηδενικής ανοχής σε κάθε έκνομη συμπεριφορά και ανέφερε τα μέτρα που λαμβάνονται από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης, ενώ παράλληλα υποστήριξε την ανάγκη δημιουργίας ενός ενιαίου μετώπου που θα διαχειριστεί πολιτικά και με προσοχή το φαινόμενο.

Αρνητή της κοινοβουλευτικής ζωής, χαρακτήρισε την Χρυσή Αυγή ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, ο οποίος υπογράμμισε την ανάγκη για απομόνωσή της με πολιτικά και ιδεολογικά μέσα και στηλίτευσε τις πρακτικές της που οδήγησαν τον κόσμο σε Ολοκαύτωμα, το οποίο σήμερα αυτοί αρνούνται.

Η δημοκρατία μας πρέπει να γίνει καλύτερη και παράλληλα «χρειάζεται αυστηρότερη νομοθεσία γιατί τα ρατσιστικά εγκλήματα έχουν αυξηθεί», τόνισε.

«Ποιος είναι ο στόχος της Χρυσής Αυγής: οι μετανάστες, οι Ρομά, οι ομοφυλόφιλοι, οι Εβραίοι; Είμαστε όλοι», είπε η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Εύη Χριστοφιλοπούλου, η οποία τάχθηκε υπέρ μιας ειδικότερης νομοθεσίας κατά του ρατσισμού, που δεν θα ποινικοποιεί καμία ιδεολογία, αλλά την προτροπή σε βιαιοπραγίες. Εξέφρασε επίσης τη βεβαιότητα ότι τα δημοκρατικά κόμματα μπορούν να συνεργαστούν σε ένα ελάχιστο πλαίσιο για τη θέσπιση αντιρατσιστικής νομοθεσίας.

Για κοινωνική ασυλία της Χρυσής Αυγής, μίλησε ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Γ. Πανούσης, σημειώνοντας ότι το κράτος πρέπει να βοηθήσει την κοινωνία να απεγκλωβιστεί και να απαντήσει με νομιμότητα και όχι με ανομία και δογματισμούς. «Πρέπει να πούμε όχι στον φασισμό και όχι μόνον στη Χρυσή Αυγή», υπογράμμισε.


Η βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη αρνήθηκε κατηγορηματικά το επιχείρημα ότι η κρίση και η φτώχεια εξέθρεψαν το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής και χαρακτήρισε μέρος των ευρωπαϊκών πολιτικών θερμοκήπιο ανάπτυξης τέτοιων φαινομένων.

Αναφέρθηκε στην απρεπή και έκνομη συμπεριφορά που έχουν μέλη της Χρυσής Αυγής, σε δημόσιους χώρους και αναφέρθηκε στο δικό της τηλεοπτικό περιστατικό όσο και σε πιο πρόσφατη απρεπή συμπεριφορά του βουλευτή της Χρυσής Αυγής Χ. Παππά μέσα στο κοινοβούλιο. «Τα αντισώματα σ” αυτά τα φαινόμενα είναι η παιδεία και η ευρύτερη κουλτούρα της κοινωνίας», είπε η κ. Κανέλλη.

«Για την τόλμη του συγγραφέα, να τα βάλει με τα τεθωρακισμένα του συστήματος», μίλησε ο Α. Αλαβάνος, επικεφαλής του πολιτικού σχηματισμού «Σχέδιο Β», ο οποίος είπε ότι η ΧΑ προέρχεται από τις ακραίες δράσεις του συστήματος και τη χαρακτήρισε «παρααστυνομία».

Πρόσθεσε ότι «χρειάζεται ειδική νομοθεσία» για την αντιμετώπιση των πρακτικών της και διαφώνησε με την κ. Κανέλλη, τονίζοντας ότι η οικονομική κρίση και η φτώχεια καθώς και η έλλειψη αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος σαφώς συμβάλλουν στην εκτροφή τέτοιων φαινομένων. «Αυτοί που ψήφισαν Χρυσή Αυγή, μπορεί χτες να σήκωναν γαλάζια και πράσινα ακόμη και κόκκινα λάβαρα», είπε ο κ. Αλαβάνος δίνοντας την ερμηνεία ότι οι άνθρωποι αυτοί ταπεινώθηκαν και προδόθηκαν, πιστεύοντας σε ένα ευρωπαϊκό όνειρο το οποίο διαψεύστηκε. «Ναι η κρίση παίζει ρόλο και πάνω σ” αυτή γεννήθηκε η Χρυσή Αυγή», είπε και τόνισε ότι «η ευθύνη βρίσκεται και σ” αυτό το τραπέζι».

Μεταξύ των παρόντων ήταν οι Απ. Κακλαμάνης, Ι. Τραγάκης, Κ. Μπούρας, Γ. Κουτρουμάνης, Π. Τατσόπουλος Αδ. Γεωργιάδης, Ν. Κακλαμάνης, ενώ την παρουσίαση συντόνιζε ο δημοσιογράφος Β. Χιώτης.  

Σε ορισμένα μπλογκ και social media διατυπώθηκαν κριτικές για την κοινή παρουσία με τον Βορίδη βουλευτών και εκπροσώπων της αριστεράς σε μια εκδήλωση υπό την “αιγίδα” του ΔΟΛ.
Απαντώντας στις κριτικές αυτές Το Μέτωπο υπερασπίζεται την παρουσία του Αλ. Αλαβάνου στην εκδήλωση (επιχειρώντας κατά τη γνώμη μας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα) με την παρακάτω ανακοίνωσή του:

Καλόπιστες οι κριτικές, αλλά λάθος και οι πληροφορίες και οι εκτιμήσεις  

Καλόπιστες κριτικές, αλλά βασισμένες σε λάθος πληροφορίες και σε λάθος εκτιμήσεις δημοσιεύθηκαν σε κάποια blog στο διαδίκτυο (galaxyarchis, mao.gr, journalistas). Αφορούσαν στην παρουσίαση του βιβλίου του Νίκου Χασαπόπουλου, δημοσιογραφου του Βήματος, με τίτλο «Χρυσή Αυγή».

Για το βιβλίο μίλησε και ο Αλέκος Αλαβάνος. Έγινε κριτική γιατί συμμετείχε στην ίδια παρέα με τον βουλευτή της ΝΔ Βορίδη, παλιό συναγωνιστή και σύντροφο του Μιχαλολιάκου, αλλά δεν γράφηκε ότι ο Α.Α., παρά το «σαβουάρ βίβρ», παρά τον σχετικό θόρυβο που έγινε και με πλήρη κατανόηση από το κοινό του νοήματος της κίνησής του, αρνήθηκε να συμμετάσχει στο πάνελ -όπου συμετείχαν και εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ, της ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ – έμεινε άδεια η καρέκλα του και κάθισε σε πίσω θέσεις μέσα στο ακροατήριο.

Αρνήθηκε επίσης να κάνει τον χαζό, και στο σημείο ακριβώς που αναφέρονταν στις πολιτικές ευθύνες για το ναζιστικό φαινόμενο, υπογράμμισε συγκεκριμένα: πέρα από την Χρυσή Αυγή, «οι ευθύνες βρίσκονται και σε τούτο εδώ το τραπέζι».

Έγινε επίσης κριτική γιατί εμφανίζεται σε μια βιβλιοπαρουσίαση δημοσιογράφου του ΔΟΛ, τη στιγμή που πολλοί ριζοσπάστες αριστεροί – και δεν γίνεται αλλιώς – στελεχώνουν, εργάζονται ή γράφουν σε έντυπα ή ραδιοτηλεοπτικά μέσα του ΔΟΛ, του Μπόμπολα, της Τεγοπούλου. Του ΔΟΛ ή όχι του ΔΟΛ, το βιβλίο αυτό είναι η πιο τεκμηριωμένη μέχρι σήμερα και ανοικτή καταγγελία, με ένα λόγο προσιτό στο κοινό εκείνο που ακολουθεί την Χρυσή Αυγή, για τον ανοικτά ναζιστικό χαρακτήρα αυτής της οργάνωσης.

Εάν πραγματικά μας ενδιαφέρει ο αντιφασιστικός και αντιρατσιστικός αγώνας και αν συναισθανόμαστε το μέγεθος του κινδύνου για τις δημοκρατικές ελευθερίες, τότε δεν χανόμαστε σε  ένα «κουτσομπολιό για δεξιώσεις», αλλά έχουμε συνείδηση ότι τέτοια βιβλία βοηθάν. Και μάλιστα πολύ.

Η άποψή μας είναι ότι δεν έχουν καμιά δουλειά να ‘ξεπλένουν’ με την παρουσία τους τον πατενταρισμένο χουντικό Βορίδη βουλευτές και εκπρόσωποι της αριστεράς.
Μπορεί ο ΔΟΛ για τους δικούς του λόγους να θέλει να ‘συνθέσει’ το συνταγματικό τόξο αποτυπώνοντάς το σημειολογικά στις προσκλήσεις, τα ρεπορτάζ και τις φωτογραφίες, στοιχειώδεις όμως για κάθε αριστερό είναι κατά τη γνώμη μας οι παρακάτω σκέψεις:
Πέρα από το ότι ο Βορίδης, που διαδέχτηκε τον Μιχαλολιάκο στην ηγεσία της νεολαίας ΕΠΕΝ, τριγύριζε στις παρόδους της Σόλωνος με τσεκούρι και ηγήθηκε αργότερα του λεπενικού “Ελληνικού Μετώπου’, πέρα από τη θητεία του στο ΛΑΟΣ, αποτελεί σήμερα στυλοβάτη της πολιτικής της τρόικας, του κεφάλαιου και της ΕΕ, που εκτός όλων των άλλων εκτρέφει ακριβώς το φίδι του ναζισμού.
Αντιφασιστική ενότητα με τους φασίστες δεν νοείται. Καθώς μάλιστα, έχοντας την πριμοδότηση του ΔΟΛ, προαλείφεται για μεγάλους ρόλους, δε βλέπουμε το λόγο η αριστερά να συμπράττει στην ‘αναβάπτισή’ του στο ‘συνταγματικό τόξο’.

Σκίτσο του Πάνου Ζάχαρη

Ένα τόξο τα βέλη του οποίου χτυπάνε κατευθείαν στην καρδιά τον κόσμο της εργασίας, πέρα από το γεγονός ότι ο εκπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ –και όχι μόνο- στο πάνελ αναπαρήγαγε τη θεωρία των δύο άκρων που αθωώνει τους ναζιστές και τους φασίστες, εξισώνοντάς τους μάλιστα με τον κόσμο του αγώνα που αντιστέκεται.
Άστοχη λοιπόν κατά τη γνώμη μας η παρουσία των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ αλλά και του Αλ. Αλαβάνου. Τα περί καταπάτησης του ‘σαβουάρ βιβρ’ και άδειας καρέκλας (δεν διακρίνεται στην φωτό) δεν πείθουν.
Δεν συμμεριζόμαστε την εκτίμηση ότι «το βιβλίο αυτό είναι η πιο τεκμηριωμένη μέχρι σήμερα καταγγελία για τον ανοικτά ναζιστικό χαρακτήρα αυτής της οργάνωσης.» Υπάρχουν κατά τη γνώμη μας καλύτερα, αλλά αυτό δεν είναι  το προέχον.
Σε κάθε περίπτωση, όποιος έχει την άποψη ότι το βιβλίο αυτό βοηθάει, δεν είναι υποχρεωμένος να κλείσει τα μάτια στο ότι η βαρύνουσας πολιτικής σημασίας σημειολογική αποτύπωση του ‘συνταγματικού τόξου’ κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση.
Ανεξάρτητα από το αν κάποιος ομιλητής καθίσει στο πάνελ ή κρυφτεί πίσω από τις κουρτίνες, το ‘μήνυμα’ που περνάει στην κοινωνία από τα ΜΜΕ είναι το ίδιο.
Για να μη μιλήσουμε για τους χαριεντισμούς που βλέπουμε στις φωτό με τον Βορίδη…
Άλλο η προβολή κάποιου βιβλίου που θεωρεί κανείς αξιόλογο και χρήσιμο και άλλο η σπουδή της συμμετοχής σε βιβλιοπαρουσιάσεις με αρνητικές σημειολογικά προεκτάσεις, ανεξάρτητες από προθέσεις αλλά και από σωστές επισημάνσεις στο περιεχόμενο των ομιλιών.
Βίντεο με αποσπάσματα από την εκδήλωση εδώ.

MERIT: Messiniaki Elliniki Radiophonia Internet Tileorasis. Μια νέα εποχή ανατέλλει.

Ο παντεπόπτης οφθαλμός του Ώρου εποπτεύει την πνευματική έρημο του μέσου όρου των πληβείων.

Στην χώρα της φαιδράς μαϊμούς ( η πορτοκαλέα κάηκε από τον παγετό και μετά έγινε ρεντρουμάδικο για να υποδεχτεί 17 εκ. τουρίστες), έγινε κάτι που δεν έχει ξαναγίνει σε άλλη χώρα του γεωγραφικού χώρου «Ευρώπη».

Η τρικομματική κυβέρνηση, της οποίας οι δύο εταίροι κυβερνούν ανελλιπώς από το 1974, απεφάσισε να τραβήξει την πρίζα από την κρατική τηλεόραση, με προοπτική... να την ξανανοίξει σε 3 μήνες με μειωμένο προσωπικό. Να καταπολεμηθεί επιτέλους η διαφθορά και άλλα τέτοια δακρύβρεχτα και υποκριτικά, στην χώρα που ισχύει το «Για τους κολλητούς μας όλα, για τους αντιπάλους τίποτα, για τους ξένους ο νόμος».

Παρενθετικά, βρίσκω το γεγονός ότι η χώρα ονομάζεται «Ελλάς», προσβλητικό για κάποιους ανθρώπους που έζησαν εδώ παλιά και στην εποχή τους ήταν τα πρώτα μαγκάκια. Η ονομασία «Βουχεσιστάν» είναι ορθότερη μέχρι να βάλει μυαλό αν όχι το σύνολο, τουλάχιστον η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων της Ελληνικής χερσονήσου.

Το λοιπόν τζόγια μου, ψυχή τση ψυχής μου, μάτια των ματιών μου μάτια, σπληνάντερο του σπληνάντερού μου, σπληνάντερο:

Γιατί έκλεισε εν μία νυκτί η ΕΡΤ, αντί να γίνει σταδιακή μείωση προσωπικού όπως σε κάθε ευνομούμενη κενωνία και λαχαναγορά (τζόγια μου κλπ.);

Μα διότι ο επικεφαλής του Τροϊκανού Κέρβερου, το μακρινό εξώγαμο του βασιλιά Dan, o Τόμσεν ο Danskjävel, με έναν πλήρως ερεθισμένο ανδρισμό ανέκραξε:

Αντωνίαααα!!! Έδιωξες τους 2.000 ΔΥ που λέγαμε; E;

Τι να κάνει η Αντωνία που δεν είχε διώξει ούτε μισό βοηθό χειριστού φωτοτυπικού, έκλεισε την ΕΡΤ, διώχνει 2.600 βύσματα, να πάρει την "δόση" της πρέζας (όλα για την δόση της Πατρίδας ρε) και αφού την πάρει, θα προσλάβει 1.000 ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΑ βύσματα (με ΑΣΕΠ πάντα).

Εν τω μεταξύ η Ελλάδα μένει χωρίς κρατική τηλεόραση για 3 μήνες τουλάχιστον, οι παραμεθόριες χωρίς μένουν κανένα κανάλι, αφού σιγά μην πιάσουν στην Κάσο π.χ. τα τσοντοκάναλα των νταβατζήδων. (Αφήστε δε που δεν ξέρουμε ακόμα και τώρα, ποιος θα μεταδώσει εν Ελλάδι το κύπελλο Συνομοσπονδιών :-P).

Το ότι έπεσε το σάητ του αρχείου της ΕΡΤ και Κύριος (ή Βούδας, ή Ζεύς) οίδε τι σκατά θα συμβεί στο τέλος με το αρχείο της ΕΡΤ και το ότι για 3 μήνες η Τουρκική ΜΙΤ θα φροντίσει να κάνει κατάληψη στις τηλεσυχνότητες της Ελληνοτουρκικής μεθορίου, είναι ανθυπολεπτομέρεια κατά τον γίγαντα της διανόησης Αδώνιδα- Σπυρίδωνα «Μπουμπούκο» Μανωλίδη - Γεωργιάδη.

Ή ακόμα το ότι οι Έλληνες του εξωτερικού θα μείνουν 3 μήνες χωρίς τηλεοπτική επαφή με την Πατρίδα. Αντε απαυτωθείτε ρε πατριδοκάπηλοι Κουίσλινγκ, που κανονικά πρέπει η ομογένεια να πάρει τα αεροπλάνα στις επόμενες εκλογές και να ψηφίσει μαζικά τον Αλέξη « Yo hablo inglés señor » Τσίπρα. Πόσο πιο σκατά να τα κάνει δηλαδή; Άσε που μπορεί να δώσει δικαίωμα επιστολικής ψήφου από την πρεσβεία του κράτους που διαμένει ο κάθε υπήκοος της Ελλάδος (aka Βουχεσιστάν).

...Σε κάποια χρόνια από τώρα, κάποιος Καλαματιανός υπάλληλος της ΝΕΡΙΤ με το όνομα Winston (προς τιμή του Winston Churchill) θα ανακαλύψει κάποιο «πολιτικώς άβολο» τμήμα του αρχείου της ΕΡΤ. Κατόπιν εντολής ανωτέρου του θα ανγκαστεί να το κάψει, ο δε ίδιος θα στοχοποιηθεί. (Από το μυθιστόρημα «1984 part II»)...

Πράγματι, το επικυρώνω:

Το Νεοελληνικό κράτος, υπό την παρούσα κατάσταση, είναι ανάξιο ύπαρξης με την ονομασία «Ελλάς». Με την ονομασία «Βουχεσιστάν» μπορεί και να το ανεχτώ.
Και για να πούμε κάτι για το κόνσεπτ (Αμερικάνικα: σύλληψη) της public service television (Αμερικάνικα: Δημόσια τηλεόραση).

Σκοπός της δεν είναι να είναι “εμπορική” δείχνοντας αποκλειστικά κλωτσοσκούφια, κώλους και βυζιά στην αποβλακωμένη από το σύστημα πλέμπα για να πιάνει «νούμερα» στις «πιασμάν» συσκευές της όποιας Nielsen, AGB kλπ.

(Σύμφωνα με το εγχειρίδιο λειτουργίας του συστήματος, η πλέμπα πρέπει να είναι αποβλακωμένη και να διαθέτει κάποιες ελάχιστες δεξιότητες, όχι πολλά-πολλά, ώστε να κινείται επαρκώς το σύστημα).

Σκοπός της Δ.Τ., πέρα από το να δείχνει κάποια λελογισμένα κλωτσοσκούφια (τελικό κυπέλλου, μουντιάλ κλπ.) είναι να δείχνει πολιτισμό, κλασσική μουσική, ντοκιμαντέρ και άλλα “αντιδημοφιλή” πράγματα. Γι αυτό χρειάζεται και κάποια χρηματοδότηση μέσω φορολογίας.
Αλλιώς θα ήταν Ελληνικό τσοντοκάναλο που χρηματοδοτείται από διαφημίσεις, τις οποίας πληρώνει ο μαλάκας ο πληβείος στις τιμές των προϊόντων. (Και κερατάς και δαρμένος).

Το φοβερό και τρομερό χαράτσι εν Ελλάδι ειναι 50 Ευρώ ανά νοικοκυριό. Στην Σουηδία είναι SEK 2076 (€ 238,91) το έτος ανά συσκευή. Και μην ακούσω για τον Σουηδικό παράδεισο που τρώνε με χρυσά τσόπστικς, από διάφορους που το μόνο που ξέρουν από Σουηδία είναι το ότι οι Σουηδοί είναι συνήθως γαλανομάτηδες. (Εγώ σαν πρασινομάτης είμαι άπατρις. Χα).

Και για να τελειώνουμε με κάτι τελειωμένους νεοφιλελέδες που σκέφτονται με όρους ΠΑΟ- ΟΣΦΠ, θα παραθέσω κάποια ενδιαφέρουσα δήλωση του Γ. Κότσιρα:

“… εγώ δεν πήγα ποτέ στην Κάρπαθο αλλά τους δρόμους και από δικά μου χρήματα τους έκαναν. Να μην τους έκαναν λοιπόν αφού δεν τους είδα και ίσως να μην τους δω ποτέ.

Και το νερό που πίνει το παιδί σου στο δημόσιο σχολείο να το κόψουν.

Πληρώνεται και από μένα αλλά εγώ δεν έχω παιδί να πίνει από αυτό.

Γιατί να το πληρώνω λοιπόν;

Και τον Στρατό; Τον στρατιωτικό ποιος τον πληρώνει; Γιατί να τον πληρώνω αφού δεν είμαστε σε πόλεμο; Να τον καταργήσουν. Να τους απολύσουν όλους και άμα μας την πέσουν,βλέπουμε.

Και τους Πυροσβέστες.Να τους απολύουν το χειμώνα. Μόνο το καλοκαίρι να τους πληρώνω.

Γιατί; Άσε που άμα μένεις στην πόλη τι σε νοιάζει για το δάσος. Ας καούν όλα. Γιατί να πληρώνω κι εγώ που μένω στην πόλη;

Και το δημόσιο ιατρείο που φτιάχτηκε στη Λέρο, να μην το έκαναν ποτέ.

Αφού κι εγώ πλήρωσα γι αυτό και ίσως να μην το χρειαστώ ποτέ.

Και το σχολείο που έγινε στην Ορεστιάδα, να μην το έχτιζαν.

Γιατί να πληρώνω κι εγώ ένα σχολείο, που δεν θα δω ούτε εγώ, ούτε το παιδί μου.

Άσε που δεν έχω παιδί.Κι άμα δεν κάνω; Γιατί να πληρώνω εγώ για τις σπουδές των παιδιών;

Και το παιδί του γείτονα που σώθηκε από την άρρωστη καρδιά του στο δημόσιο νοσοκομείο;

Από τις ασφαλιστικές εισφορές που έδινα και εγώ, σώθηκε. Να μην σωζόταν.

Αφού δεν το γνώριζα και ίσως να μην το μάθω ποτέ.

Και αν σου φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά, μην χαμογελάς γιατί είναι και αυτά στο πρόγραμμα.

Θα συμβούν και μάλιστα γρήγορα…”

Ο Χίτλερ μαθαίνει για τον Κουβέλη

Η αποδόμηση συνεχίζεται

Γιάνης Βαρουφάκης

Η ιδέα ήταν να κοπεί ο ομφάλιος λώρος που συνδέει την τραπεζική κρίση με την κρίση χρέους-ύφεσης. Η πραγματικότητα, που δημιούργησε σήμερα το Eurogroup, είναι ότι ο λώρος αυτός θα διατηρηθεί ανέπαφος.

Πριν ένα χρόνο, ο Μάριο Μόντι επέβαλε στην Σύνοδο Κορυφής την ιδέα της άμεσης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών από τον ESM. Η κα Μέρκελ αναγκάστηκε να δεχθεί την απαίτησή του (καθώς με τον κ. Μόντι συντάχθηκαν οι κκ. Ράχοϊ και Ολλάντ) αλλά προέβαλε ως όρο να προηγηθεί τραπεζική ενοποίηση. Από την επόμενη μέρα, η γερμανική πλευρά, στο όνομα της τραπεζικής ενοποίησης, κάνει ό,τι απαιτείται για να μην υπάρξει ποτέ πραγματική τραπεζική ενοποίηση, υποσκάπτοντας έτσι αποτελεσματικά την «απόφαση» περί άμεσης ανακεφαλαιοποίησης. Έως σήμερα που το Eurogroup την «αποφάσισε» με τρόπο όμως που (α) παραπέμπει οποιαδήποτε ανάμειξη του ESM στα τέλη του 2014, και (β) αποκλείει να γίνει με τρόπο που θα σταματήσει την αποδόμηση της Ευρωζώνης (ακόμα και το 2014).

Ας δούμε τι αποφάσισαν. Για τράπεζες που χρειάζονται κεφαλαιακή ενίσχυση θα ακολουθηθούν, λένε, τα εξής βήματα:

1. Το κράτος-μέλος θα δανειστεί όσα χρήματα χρειάζονται από τον ESM για να αυξηθεί το ποσοστό κεφαλαιοποίησης της τράπεζας στο 4,5%.
2. Κουρεύονται οι ομολογιούχοι και οι μέτοχοι της τράπεζας (όπως στην Κύπρο)
3. Κουρεύονται οι καταθέσεις άνω των 100 χιλιάδων ευρώ (όπως στην Κύπρο)
4. Και πάλι το κράτος-μέλος συνεισφέρει το 20% των επί πλέον κεφαλαίων που θα χρειαστούν, με τον ESM να συνεισφέρει τα υπόλοιπα.

Τι σημαίνουν αυτά; Και γιατί αναφέρομαι στην «δολοφονία της άμεσης ανακεφαλαιοποίησης»; Δύο σημεία δεν πρέπει να μας διαφύγουν:

Η αποδόμηση της Ευρωζώνης συνεχίζεται: Τα κράτη-μέλη τα οποία δεν έχουν πτωχεύσει δεν θα χρησιμοποιήσουν την διαδικασία αυτή και οι καταθέσεις άνω των 100 χιλιάδων ευρώ θα διασωθούν πλήρως. Τα κράτη-μέλη που αδυνατούν να δανειστούν αυτά τα ποσάκαι θα εξαναγκαστούν να αποδεχθούν κούρεμα των καταθέσεων άνω των 100 χιλιάδων ευρώ και θα δανειστούν ένα τεράστιο ποσό για να συμμετάσχουν στην ανακεφαλαιοποίηση. Όπερ μεθερμηνευόμενον, από την μία τα κράτη θα βουλιάξουν κι άλλο στο χρέος ενώ, από την άλλη, εταιρείες, ασφαλιστικά γραφεία και ευκατάστατοι ιδιώτες θα μεταφέρουν τις καταθέσεις τους από την Περιφέρεια στον Πυρήνα της Ευρωζώνης, ενισχύοντας τις διαλυτικές τάσεις της νομισματικής μας ένωσης.

Η προοπτική της εκ τω υστέρων αλάφρωσης του χρέους εξαφανίζεται, επί της ουσίας, και ό,τι απομένει από αυτήν μετατρέπεται σε μηχανισμό πειθάρχησης: Το Eurogroup δεν απεφάνθη για το αν προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις θα ενταχθούν σε αυτή την διαδικασία, κάτι που εν δυνάμει θα αλάφρωνε το δημόσιο χρέος μας. Ανακοίνωσαν απλά ότι θα κοιτάξουν το θέμα κατά περίπτωση. Ο λόγος που αυτό δεν αφήνει κανένα περιθώριο αισιοδοξίας στην ελληνική πλευρά είναι διττός. Πρώτον, αν ενεργοποιηθεί μετά το 2014, είναι πολύ πιθανόν το αντίτιμο να είναι και ένα κούρεμα καταθέσεων άνω των 100 χιλιάδων ευρώ. Δεύτερον, και πιο σημαντικό, το συνολικό ποσό της ανακεφαλαιοποίησης, για την Ευρωζώνη συνολικά και διαχρονικά, δεν θα ξεπερνά τα... 60 δισ. Μια σταγόνα στον ωκεανό των κεφαλαιακών αναγκών τραπεζών της Ιρλανδίας, της Ισπανίας, της Ελλάδας, της Ιταλίας κλπ που το μόνο ουσιαστικό που θα κάνει είναι να λειτουργήσει ως μηχανισμός εκβιασμού: «Κάνετε ό,τι σας λέμε αν θέλετε μερικά, ελάχιστα, δισ. που έχετε ήδη δανειστεί για τις τράπεζές σας να εκπέσουν από το δημόσιο χρέος σας.»

Το ότι η Ευρώπη μόλις αποφάσισε να μην κόψει την διασύνδεση τραπεζικής κρίσης και κρίσης ύφεσης-χρέους δεν το λέω (μόνον) εγώ. Το παραδέχθηκε χθες ο κ. Όλι Ρεν, ο οποίος δεν ντράπηκε να πει πως στόχος της απόφασης του Eurogroup ήταν όχι σπάσει την διασύνδεση αυτή (όπως είχε αποφασιστεί τον Ιούνιο του 2012) αλλά να την μειώσει κάπως (to dilute it). Σαν να πεις στον κρεμασμένο ότι το σχοινί που θα τον πνίξει θα γίνει πιο λείο.

Κυριολεκτικά, πρόκειται για μια (ακόμα) μαύρη μέρα για την Ευρώπη.

protagon.gr

ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Ο Σουν Τζου και ο κ. Σαμαράς

Η τακτική του κλεισίματος της ΕΡΤ έχει πολλές ομοιότητες με αυτήν του Κινέζου στρατηγού

Η τακτική του κλεισίματος της ΕΡΤ έχει πολλές ομοιότητες με αυτήν του Κινέζου στρατηγού. Πηγή: www.lifo.gr

Η τακτική του κλεισίματος της ΕΡΤ έχει πολλές ομοιότητες με αυτήν του Κινέζου στρατηγού. Πηγή: www.lifo.gr

Στην Τέχνη του Πολέμου ο Σουν Τζου προέτρεπε τον στρατηγό επιτιθέμενου στρατού, αφού περάσει τον ποταμό που τον χωρίζει από τα στρατεύματα στα οποία επιτίθεται, να κάψει στο διάβα του τη γέφυρα που μόλις χρησιμοποίησε. Καίγοντάς την, ο επιτιθέμενος στρατηγός δείχνει τόσο στους στρατιώτες του όσο και στον εχθρό ότι επιλέγει να στερήσει από τον στρατό του, και τον εαυτό του, το δικαίωμα της υποχώρησης – της φυγής. Βλέποντας τις φλόγες να καταπίνουν τη γέφυρα, οι στρατιώτες του καταλαβαίνουν με τρόμο ότι έχουν απολέσει τη δυνατότητα οπισθοχώρησης. Ότι η μόνη επιλογή που τους έμεινε είναι η μάχη μέχρι τελικής πτώσεως. Από την άλλη, ο εχθρός βλέπει την ίδια ακριβώς εικόνα και συνειδητοποιεί ότι οι επιτιθέμενοι θα πολεμήσουν λυσσαλέα, καθώς αυτο-στερήθηκαν τη διέξοδο διαφυγής. Έτσι, χάνουν το ηθικό τους και είναι πολύ πιθανόν να τραπούν σε φυγή. Η πεμπτουσία της συμβουλής του Τζου βασίζεται σε ένα παράδοξο, το οποίο όμως, όσο περισσότερο το αναλύουμε, αποκαλύπτεται πως δεν είναι καθόλου, μα καθόλου παράδοξο: καλεί τον στρατηγό να καταστρέψει κάτι που έχει τεράστια αξία γι' αυτόν και τον στρατό του – μια γέφυρα που μπορεί να αποδειχτεί σωτήρια στην περίπτωση που η επίθεσή τους απωθηθεί. Γιατί; Επειδή αυτή η καταστροφική πράξη, το κάψιμο της γέφυρας, (α) τρομοκρατεί τον αντίπαλο και (β) δίνει κίνητρο στους δικούς του στρατιώτες να παλέψουν σκληρότερα απ' ό,τι αν γνώριζαν ότι η γέφυρα είναι «εκεί», έτοιμη να τους «φυγαδέψει». Γυρνώντας στις «δικές» μας μάχες, πολλοί αναρωτιούνται τι μύγα τσίμπησε τον κ. Σαμαρά και προέβη στο αυταρχικό κλείσιμο της ΕΡΤ. «Δεν γνώριζε ότι θα είχε μεγάλο κόστος;» αναρωτιούνται φίλοι και αντίπαλοι του πρωθυπουργού. Από την πρώτη στιγμή που άκουσα τα περί λουκέτου στην ΕΡΤ μου ήρθε στον νου η τακτική της «καμένης γέφυρας» του Σουν Τζου. Αρνούμενος να αποδεχτώ την ερμηνεία ότι ο κ. Σαμαράς απλώς δεν φαντάστηκε τις αντιδράσεις που θα έχει η κίνησή του αυτή, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι κάποιος στενός του συνεργάτης, επηρεασμένος (έμμεσα ή άμεσα) από τον Σουν Τζου, του πρότεινε να χρησιμοποιήσει την ΕΡΤ ως τη γέφυρα που έπρεπε να καεί. Και εκείνος δέχτηκε τη λογική της συμβουλής. Υπό αυτό το πρίσμα, ο κ. Σαμαράς γνώριζε πολύ καλά το τεράστιο πολιτικό κόστος του κλεισίματος της ΕΡΤ, τόσο για εκείνον όσο και για το κόμμα του. Όμως, ακριβώς όπως το κάψιμο της γέφυρας, οι μαύρες οθόνες πέτυχαν δύο πράγματα. Πρώτον, έβαλαν τον ίδιο και την περί αυτόν ομάδα νεοδημοκρατών σε θέση τέτοια ώστε να μην μπορούν να κάνουν πίσω – να είναι αδύνατον να υποχωρήσουν χωρίς να ηττηθούν κατά κράτος στον στίβο τόσο της κοινής γνώμης όσο και των εσωκομματικών αντιπαραθέσεων. Δεύτερον, έδωσαν στον κ. Κουβέλη και στον κ. Βενιζέλο να καταλάβουν ότι, με τη γέφυρα καμένη, ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να κάνει πίσω πια – οπότε εκείνοι να πανικοβληθούν (όπως ο αμυνόμενος στρατός που βλέπει να καίγεται η γέφυρα) και, υπό το καθεστώς αυτού του πανικού, να αποφασίσουν, με το πιστόλι στον κρόταφο, είτε να υποκύψουν στο κλείσιμο της ΕΡΤ (καταστρέφοντας όποιο ποσοστό της αξιοπιστίας τους απέναντι στους οπαδούς τους έχει επιβιώσει) είτε να τον ανατρέψουν, δίνοντάς του τη δυνατότητα να κατέβει στις εκλογές ως ο ισχυρός άνδρας που τόλμησε και τον οποίον ανέτρεψαν «άτολμοι» εταίροι. Ο Σουν Τζου δεν μπορούσε βέβαια να εξασφαλίσει τη νίκη του επιτιθέμενου στρατηγού, καθώς οι αμυνόμενοι κάλλιστα μπορούσαν να επικρατήσουν την ώρα της μάχης, είτε η γέφυρα καιγόταν είτε όχι. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ο θεωρητικός της στρατηγικής ήταν να αυξήσει τις πιθανότητες νίκης του επιτιθέμενου στρατηγού, βοηθώντας τον να σπείρει τον πανικό στις γραμμές του εχθρού. Έτσι και στην περίπτωση του κ. Σαμαρά: το κλείσιμο της ΕΡΤ έσπειρε τον πανικό στα επιτελεία ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ., τους έσπασε το ηθικό, αυξάνοντας τις πιθανότητες να υποχωρήσουν άτακτα. Όπερ και εγένετο. #img# Και μετά; Με τη γέφυρα καμένη, ο κ. Σαμαράς γνώριζε ότι θα αυτο-εγκλωβιζόταν σε μια επιθετική «στάση» που θα κατέληγε είτε σε εκλογές, είτε σε πλήρη σύνθλιψη των κ.κ. Βενιζέλου και Κουβέλη. Αντίθετα με την περίπτωση του στρατηγού, ο κ. Σαμαράς έπρεπε να υπολογίσει και μια σειρά άλλων, αστάθμητων παραγόντων. Ένας εξ αυτών ήταν το Συμβούλιο της Επικρατείας. Η απόφασή του μπορεί να θεωρηθεί, κατά μία άποψη, ένας από μηχανής θεός που ξαναχτίζει την καμένη γέφυρα. Δεν είναι η δική μου άποψη. Η γέφυρα μπορεί να αναδύθηκε, αλλά δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος ενός κ. Σαμαρά που υποχωρεί. Αν το κάνει, και τη χρησιμοποιήσει για να υποχωρήσει, απλώς θα έχει υπογράψει το πολιτικό του τέλος. Οι εταίροι του, ΔΗΜ.ΑΡ. και ΠΑΣΟΚ, θα βρουν την ευκαιρία να τον κυνηγήσουν, εγκλωβίζοντάς τον στο αδιέξοδο που βίωσε ο κ. Γιώργος Παπανδρέου τον Νοέμβριο του 2011. Κλείνοντας, από τη μεριά όσων εξ ημών ενδιαφέρονται για την ουσία των πραγμάτων (και όχι για τους τακτικισμούς των πολιτικών μας), όλα αυτά αποδεικνύουν ένα: το σκάσιμο της φούσκας του greek success story!Με μία κίνηση, που μπορεί να του «βγει» πολιτικά, ο πρωθυπουργός δήλωσε ευθαρσώς ότι η εδώ και μήνες προβαλλόμενη αισιοδοξία δεν ήταν παρά ένα επικοινωνιακό παίγνιο το οποίο θα διαλυόταν, όπως η φθινοπωρινή ομίχλη στον μεσημεριανό ήλιο. Γι' αυτό, πριν διαλυθεί αυτό το προπέτασμα ομιχλώδους αισιοδοξίας, και με στόχο να επεκτείνει τη θητεία του στο Μαξίμου, ο κ. Σαμαράς επέλεξε μια άλλη τακτική, αρχικώς εμπνευσμένη από έναν τετραπέρατο Κινέζο: τις μαύρες οθόνες στη δημόσια τηλεόραση.

Πηγή: www.lifo.gr