ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ : ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Η απώτερη αιτία της σημερινής πολυδιάστατης κρίσης (οικονομικής, οικολογικής, πολιτικής, κοινωνικής, πολιτισμικής) είναι η συγκέντρωση εξουσίας/δύναμης στα χέρια διαφόρων ελίτ την οποία παράγει και αναπαράγει η δυναμική του συστήματος της οικονομίας της αγοράς (στη σημερινή διεθνοποιημένη μορφή του) και το πολιτικό του συμπλήρωμα, η δήθεν δημοκρατία που στηρίζεται στις αντιπροσωπευτικές μορφές διακυβέρνησης

Σάββατο 30 Μαΐου 2015

Οι εκβιασμοί και ο «εκβιασμός»

›
Γράφει η  Κατερίνα  Ακριβοπούλου  Μπορεί η Αθήνα να «εκβιάσει» τους δανειστές;  Η απάντηση εμπεριέχεται ξεκάθαρα στη χθεσινή έκ...
Πέμπτη 28 Μαΐου 2015

Η συνιστώσα Σόιμπλε (στο Ποτάμι του Σταύρου)

›
Παρ’ ότι στον ελληνικό Τύπο δεν αρθρογραφούν ο Μαρκ Τουαίην κι ο Εντγκαρ Αλαν Πόε , ούτε ο Αρθουρ Κόναν Ντόυλ ή ο Στίβεν Κινγκ, αφθονε...

Η ανευθυνότητα του πλήθους

›
Γελωτοποιός Ο κόσμος είναι επικίνδυνος, όχι εξαιτίας αυτών που κάνουν το κακό, αλλά εξαιτίας αυτών που τους κοιτάζουν χωρίς να κά...

Ρήξη? Τι Ρήξη, Πρόσθιου Χιαστού στο Αριστερό Γόνατο!?

›
Από το  my-pillow-book.blogspot.gr Σαν να μην μας έφταναν όλα τα άλλα, βρέθηκαν τώρα και 150 στελέχη του Συ.Ριζ.Α. που αίφνη...
Τετάρτη 27 Μαΐου 2015

Γερμανία 1945-2015: Τα όρια της μνήμης

›
των Τάσου Κωστόπουλου, Άννα Ψαρρά, Δημήτρη Ψαρρά, Εβδομήντα χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η δημόσια εικόνα τ...

Παιδεία και κοινωνικό περιβάλλον, του Ν. Πουλαντζά (Ομιλία του πριν 40 χρόνια!) (*)

›
Το κείμενο πού ακολουθεί είναι, ή εισήγηση του κοινωνιολόγου Νίκου Πουλαντζά  στη «Συνδιάσκεψη για την Παιδεία», που  οργανώθηκε από ...
‹
›
Αρχική σελίδα
Προβολή έκδοσης ιστού

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
ΦΡΑΓΚΟΣ ΠΑΥΛΟΣ
Greece
Ποτέ άλλοτε το καθήκον του φιλοσοφικού στοχασμού δεν υπήρξε τόσο βαρύ και τόσο δύσκολο όσο είναι σήμερα. Αυτός πιθανότατα είναι και ο λόγος που η εποχή μας σπεύδει να διακηρύξει το τέλος της φιλοσοφίας, το αδιέξοδο της μεταφυσικής ή την ανάγκη να υπαχθούμε όλοι στον Νόμο που αποκάλυψε ένας απρόσιτος Άλλος. Το τέλος της φιλοσοφίας θα σήμαινε το τέλος του αιτήματος της αυτονομίας. Κι είναι αλήθεια ότι το αίτημα αυτό, που ενσαρκώθηκε ελλιπώς και εν μέρει στην ελληνοδυτική ιστορία, βρίσκεται σήμερα υπό απειλή. Ανισόρροπα αυτονομημένη και δυνάμει καταστροφική ανάπτυξη της τεχνοεπιστήμης• κατα-σίγαση της πολιτικής και της κοινωνικής διαμάχης• αξιοθρήνητη παραίτηση των διανοουμένων, που συνωστίζονται γύρω από τις εξουσίες ή αποσύρονται στους πύργους τους από πλεξιγκλάς —όλα αυτά συνωμοτούν στη δημιουργία ενός τύπου ανθρώπου, που έχει πλήρως απορροφηθεί από την κατανάλωση και την ηδονή της στιγμής, απαθής ως προς τα κοινά, ταυτόχρονα κυνικός και κονφορμιστής. Πώς είναι δυνατόν, με τέτοιους πολίτες, να λειτουργήσει αυτή η περίφημη δημοκρατία ή, μακροπρόθεσμα, να επιβιώσει; Οι πολιτικοί μας φιλόσοφοι δεν μπαίνουν καν στον κόπο ν' απαντήσουν στο ερώτημα.
Προβολή πλήρους προφίλ
Από το Blogger.