ΑΚΟΝΙΣΤΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ, ΝΑ ΣΦΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Εάν δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα μάτια σας για να βλέπετε, τότε θα τα χρειαστείτε για να κλάψετε


Τρίτη 5 Αυγούστου 2014

Ο ποιητής και ο εραστής στα χρόνια της χολέρας

by ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ

 

Θα μπορούσα να βάλω προμετωπίδα σε όλα τα αγαπημένα μου βιβλία, τη φράση του Αριστοτέλη, που λέει πως, δυο είναι οι υπέρτατες ηδονές, της ερωτικής πράξης και του στοχάζεσθαι. Και συμπληρώνω πως, Έρωτας χωρίς στοχασμό είναι δυστυχία καλλωπισμένη με χύσιμο και Στοχασμός χωρίς έρωτα είναι παντοδύναμος φασισμός. Βεβαίως όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους καταναλωτές της εμπορικής πορνογραφίας και της γραπτής σαβούρας.
Όπως ο ποιητής που ξεκολιάζετε να φιλοσοφεί σεμνά και να ερωτογραφεί σαν την κυρία Ντορεμί που κρυφοκαυλώνει με το Σήφη, έτσι κι ο εραστής βολεύεται στο κοινωνικό πλαίσιο του παπά και του μπακάλη. Και μια ολόκληρη κοινωνία έχει ως δυνάστες αυτούς τους δυο αφοπλισμένους επαναστάτες.
Όταν η νεότητα γίνεται ναρκωμένος φαλλός που πληκτρολογεί στα τυφλά, ερωτικά μηνύματα στο υπερπέραν, και ο ποιητής νάρκισσος βαψομαλλιάς, που η αγωνία του είναι τα λάικ, τότε κανέναν στρατιώτη και κανένα καθεστώς δεν μπορείς να εμποδίσεις να σφάζει παιδιά, γυναίκες, αμάχους.
Καμία αίσθηση για το φρικιαστικό νατουραλισμό της είδησης. Για την απροκάλυπτα ξεδιάντροπη αισχρότητα της εικόνας. Τα σπλάχνα ενός παιδιού χυμένα στο πεζοδρόμιο είναι συμπλήρωμα μιας γκολάρας ή μιας γαμάτης παράστασης στην Επίδαυρο. Η αναπηρία των θυμάτων πολέμου, η πείνα, η εξαθλίωση, οι αρρώστιες είναι το σημείο G αργόσχολων πλούσιων κυριών και φιλανθρωπικών οργανώσεων.
Όταν η ακαδημία και το εμπορικό κύκλωμα ελέγχουν τους ποιητές και τους εραστές κανένας λόγος δεν τρυπάει τα κορμάκια και κανένας στίχος δεν ανατρέπει καθεστώτα. Μονάχα ο νεωτερικός αχταρμάς του καπιταλιστή και η τρέντι κατανυκτική αμεριμνησία του καταναλωτή που βγαίνει να ψωνιστεί την Κυριακή με ένα ευρώ. Μονάχα οι ψυχίατροι, τα ψυχοφάρμακα, οι ψυχολόγοι, οι σύμβουλοι έχουν εξουσία πάνω στη σάρκα. Οι εκπομπές μαγειρικής και το γιουπόρν. Οι αμερικάνικες αστυνομικές σειρές με τις αστραφτερές αντεριές.
Το πέρασμα απ’ την αρχαία ελληνική ύπαιθρο του σκώμματος στην Ρωμαϊκή αρένα των αγορών. Εκεί που ο δυνατός μονομάχος Κύριος ημών καπιταλιστής θα σου κόψει τους όρχεις περήφανε νεολαίε, δαπίτη στο μυαλό και την καρδιά, που πιστεύεις πως θα τη σκαπουλάρεις με τα τριάντα αργύρια του μπαμπά.
 dithen2010.blogspot.gr

Για τους νεοφιλελέδες κάθε νεκρό παιδί στην Παλαιστίνη επιβεβαιώνει την ιδεοληψία τους...

Θυμάστε τον Σπύρο Παπαδόπουλο στους "Απαράδεκτους" να κοκαλώνει κάθε φορά που τον φώναζαν "μαλάκα"; Το ίδιο παθαίνουν και οι νεοφιλελέδες όταν ακούν τις λέξεις "επανάσταση", "εξέγερση", "αγώνας", "ανταρσία" και τα "παράγωγά" τους. Στο δικό τους λεξιλόγιο είναι απαγορευμένες, δεν θέλουν ούτε καν να γνωρίζουν την ύπαρξή τους γιατί καταλαβαίνουν πόσο επικίνδυνες μπορούν να γίνουν για τη δική τους επιβίωση κι αυτών που προστατεύουν από συμφέρον ή από αφέλεια. Γι' αυτό ακόμα και τώρα που το αμερικανικό Στέιτ Ντιπάρτμεντ καταδικάζει τις δολοφονίες αμάχων από το Ισραήλ, εκείνοι επιμένουν να ταυτίζουν την αγανάκτηση απέναντι στη γενοκτονία των παλαιστίνιων με τον αντισημιτισμό. Στα πόσα νεκρά παιδιά άραγε θα αντιληφθούν τη δυσαναλογία των μέσων που χρησιμοποιεί ο ισραηλινός στρατός για να αποκρούσει αυτούς που αγωνίζονται με νεροπίστολα; Και πώς περιμένουν από τους γονείς και τους συγγενείς των ανήλικων που κατακρεουργήθηκαν από τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις να μη ζωστούν με εκρηκτικά και να προχωρήσουν στην πρώτη τυφλή επίθεση αυτοκτονίας που θα "βρουν" μπροστά τους;...

Στη χώρα όπου βασιλιάς είναι ο πολιτικός ορθολογισμός και βασίλισσα η υποκρισία οφείλω να εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι: δεν αθωώνω τον παλαιστίνιο κομάντο αυτοκτονίας που θα μπει σε ένα λεωφορείο στο Τελ Αβίβ και θα σκοτώσει άμαχο πληθυσμό. Με αυτόν τον τρόπο δεν θα καταφέρει ποτέ να αποκτήσει την ελευθερία του, όπως δεν θα το πετύχουν και οι δικοί μας αντάρτες πόλης όσες βόμβες κι αν βάλουν έξω από τράπεζες. Αφήστε που δεν θα δικαιούται κανείς τους τέτοιου είδους ελευθερία χτισμένη πάνω στο αίμα αθώων. Αλίμονο, ωστόσο, αν εξισώνουμε τον αγώνα ενός λαού για την ανεξαρτησία του με την τρομοκρατική δράση. Αλλωστε τέτοιου είδους κατηγορίες προέρχονται από  ανθρώπους που παρευρέθηκαν στην κηδεία τού Νέλσον Μαντέλα για να του περιποιήσουν τιμή και ήταν οι ίδιοι που σε παρελθούσες δεκαετίες τον αποκαλούσαν τρομοκράτη. Οπως θα υποστήριζα, επομένως, τη δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους πριν το 1948 κι όπως υποστηρίζω σήμερα το δικαίωμα ύπαρξής του, για τους ίδιους λόγους επιθυμώ να δω μια ημέρα τους παλαιστίνιους να κατοικούν στη δική τους χώρα, δίχως να είναι αναγκασμένοι να ζουν σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης όπως αυτό της Λωρίδας της Γάζας, το οποίο μοιάζει τόσο μα τόσο πολύ με αυτά που επιφύλαξε ως μοίρα ο Χίτλερ στους προγόνους των σημερινών δολοφόνων γυναικόπαιδων...

Προφανώς το να έχεις σκοτώσει σχεδόν 2.000 ανθρώπους μέσα σε 20 ημέρες με βομβαρδισμούς κι άλλες πολεμικές μεθόδους δεν είναι ακριβώς το ίδιο με το να εξοντώνεις τους υπηκόους σου με φόρους και χαράτσια. Ωστόσο, είναι ίδια η λογική με την οποία οι νεοφιλελέδες υποστηρίζουν το Ισραήλ, την ελληνική κυβέρνηση, τους εγχώριους και διεθνείς νταβατζήδες της: "δίκιο είναι ο νόμος τού ισχυρού, ο οποίος έχει δικαίωμα να το επιβάλλει με κάθε μέσο και με όποιο κόστος". Στο δικό τους κόσμο δεν υπάρχει χώρος παρά μόνο για τους δυνατούς, για εκείνους που διαθέτουν την ισχύ και την ηθική αναισθησία ώστε να τη χρησιμοποιούν για δικό τους όφελος κι όποιος αντέξει. "Δεν φταίμε εμείς αν οι παλαιστίνιοι δεν έχουν τις δικές μας ρουκέτες ούτε αν το πόπολο στην Ελλάδα αφαιμάσσεται για να μην πληρώνουν ούτε ένα ευρώ οι εφοπλιστές και για να ανακεφαλαιώνονται συνεχώς οι τράπεζες. C'est la vie, που θα έλεγαν και οι γάλλοι, κι αν δεν σας αρέσει να πάτε αλλού". Δεν θα ακούσετε, βεβαίως, τους νεοφιλελέδες να σας το λένε τόσο απότομα, αλλά αυτό εννοούν όταν μιλούν για ευελιξία, ανταγωνιστικότητα, ανάπτυξη κι άλλα ηχηρά παρόμοια. Πώς, λοιπόν, να μην επιχαίρουν για κάθε παιδί που σκοτώνεται στην Παλαιστίνη και για κάθε χρεοκοπημένο που αυτοκτονεί στην Ψωροκώσταινα; Για τους ίδιους δεν είναι τίποτα άλλο από μια επιβεβαίωση της υπεροχής τής ιδεοληψίας τους...  
 tripioevro.blogspot.gr

Δευτέρα 4 Αυγούστου 2014

Σε κρίση υπερσυντηρητισμού ...


Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, η κυβέρνηση χειρίστηκε απαράδεκτα από ηθική και πολιτική σκοπιά όλα τα μεγάλα ζητήματα της επικαιρότητας - και φυσικά έβαλε αυτογκόλ.


Ανήσυχη από την...
επιτυχία της συναυλίας με τη Χ. Αλεξίου για τις καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ, εξετράπη σε εμπαθείς, μειωτικούς χαρακτηρισμούς και χονδροειδή ψέματα για τις αγωνιζόμενες απολυμένες εργάτριες, αλλά και για δημοφιλή τραγουδίστρια, με αποτέλεσμα να απομονωθεί. Ακόμα και ο Μαστοράκης επιστρατεύτηκε στο μέτωπο εναντίον των καθαριστριών. Τα επιχειρήματα χυδαία, ψευδή και μικροπρεπή, είχαν ως κοινό παρονομαστή την υποτίμηση της αξίας του ανθρώπινου μόχθου.
Η Ν.Δ. κατάφερε να απομονωθεί ακόμα περισσότερο, υπερασπιζόμενη το δικαίωμα του εργοδότη να πυροβολάει τον εργαζόμενο που διεκδικεί τα δεδουλευμένα του, αν αυτός είναι μετανάστης. Ακόμα και το ΠΑΣΟΚ πήρε απόσταση από το άγος της Μανωλάδας.
Η κυβέρνηση όμως έδωσε τα ρέστα της σε ένα σοκαριστικό ρεσιτάλ χαιρεκακίας στο θέμα της Αργεντινής, επιχειρηματολογώντας -μόνη στον κόσμο- ανοικτά υπέρ ενός fund - όρνεου, εναντίον μιας άλλης χώρας. Η απαίτηση για 1.600% κέρδος ενός ιδιώτη από μια χώρα δεν της φάνηκε εξωφρενική...
Οι εξελίξεις βέβαια διαψεύδουν τις προσδοκίες της κυβέρνησης να φτιάξει έναν μπαμπούλα ή ένα αναδρομικό επιχείρημα υπέρ των επιλογών που έκαναν οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Έχοντας ως στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ, κήρυξε τον πόλεμο σε μια άλλη χώρα, φίλη μάλιστα, μισό πλανήτη μακριά.
Η κυβέρνηση παρουσιάζει σημάδια ακραίας υπερσυντηρητικής σκλήρυνσης που συνοδεύονται από την εγκατάλειψη στον δημόσιο λόγο της ακόμα και των στοιχειωδέστερων δημοκρατικών και ανθρωπιστικών προσχημάτων. Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή βλέπουν το τέλος να πλησιάζει. Μπορεί επίσης να συμβαίνει επειδή δημοσίως, για λογαριασμό της, τοποθετούνται μόνον στελέχη με υπόβαθρο υπερσυντηρητικού μετεμφυλιακού καφενείου. Το πιθανότερο είναι το πρώτο να προκαλεί το δεύτερο. Πρόκειται πάντως για ανησυχητικό φαινόμενο.

avgi.gr

Δύο τουρίστες ανά Έλληνα και ένα παλάτι στην άμμο

Ενθουσιασμένος εμφανίστηκε ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, στις εκδηλώσεις για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, επειδή πάει καλά η τουριστική κίνηση και φέτος. Είπε μάλιστα ότι, «ο τουρισμός θα φτάσει τα 20 εκατομμύρια, δηλαδή δύο τουρίστες για κάθε Έλληνα», δεν διευκρίνισε όμως αυτοί οι δύο τουρίστες τι θα προσφέρουν στον άνεργο, το φτωχό τον ανασφάλιστο κάτοικο αυτής της χώρας. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους, τα μεγάλα θύματα της πολιτικής που ακολουθεί με το συγκυβερνήτη, Ευάγγελο Βενιζέλο, δεν ακούστηκε κουβέντα. Δεν πρέπει να χαλάσουμε την όμορφη ιστορία που προπαγανδίζουμε με τέτοια θέματα.
Βέβαια η αύξηση του τουρισμού, που δεν είναι βέβαια τόσο μεγάλη όσο λέει ο πρωθυπουργός, έχει βοηθήσει λίγο τη χειμαζόμενη οικονομία της χώρας, αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά η οποία βλέπω ότι αποκρύβεται από τα συστημικά ΜΜΕ και τον Τύπο. Είναι τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, που δείχνουν ότι για δέκατο συνεχή μήνα κατρακυλούν οι εξαγωγές και αυξάνεται το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου. Οι εξαγωγές έπεσαν και τον Μάιο κατά 8,3%, ενώ το εμπορικό έλλειμμα αυξήθηκε κατά 21,9% υπερβαίνοντας το 1,7 δισ. ευρώ. Διέλυσαν τις εργασιακές σχέσεις, καταβαράθρωσαν τους μισθούς, έστειλαν το 30% των Ελλήνων στην ανεργία, ξεπουλάνε τα πάντα, καταστρέφουν καθημερινά την κοινωνία, αλλά αποτέλεσμα μηδέν. Ούτε επενδύσεις, ούτε ανάπτυξη της οικονομία, συνεχής μείωση της παραγωγής.
Ας έρθουμε όμως στο τομέα του τουρισμού.
Σαφώς και υπάρχει τα δύο τελευταία χρόνια αύξηση της κίνησης, αλλά γίνονται και παρασπονδίες προκειμένου να παρουσιάσουμε περισσότερα… κεφάλια. Όπως μάθαμε οι επιβάτες ενός κρουαζιερόπλοιου μετρώνται ως αφίξεις σε κάθε Ελληνικό λιμάνι που δένει. Δηλαδή εάν έχει 1.500 τουρίστες και περάσει από τέσσερα λιμάνια (Πειραιάς- Κατάκωλο- Ηράκλειο και Ρόδος) το υπουργείο τουρισμού υπολογίζει 6.000 αφίξεις.
Το δεύτερο που δεν λέγεται είναι η επέκταση του all inclusive. Πρόκειται για τουρίστες που έχουν πληρώσει προκειμένου να μένουν μέσα στο ξενοδοχείο, όπου έχουν πρωινό, γεύμα, δείπνο, ποτά, εκδηλώσεις κλπ. Έτσι δε χρειάζεται να καταναλώσουν παρά ελάχιστα ή τίποτα εκτός ξενοδοχείου, γεγονός που οδηγεί στον οικονομικό μαρασμό μικρών επιχειρήσεων στις τουριστικές περιοχές. Κερδισμένοι είναι μόνο οι ξενοδόχοι.
Να σημειώσουμε ότι τον τελευταίο μήνα, ειδικά στην Κρήτη, υπάρχουν ακυρώσεις πακέτων από το Ισραήλ, την Ουκρανία και τη Ρωσία, λόγω των πολεμικών συγκρούσεων και των εντάσεων στις περιοχές αυτές.
Κανένας έλεγχος
Αρκετοί εκ των ξενοδόχων βγαίνουν κερδισμένοι και από την υποχώρηση των εργασιακών σχέσεων, αλλά και του φόβου της ανεργίας. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις με χαμηλούς μισθούς, με εργαζόμενους ανασφάλιστους (κυρίως αλλοδαπούς), με καταπάτηση κάθε δικαιώματος των εργαζομένων. Η ουσιαστική απουσία των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους έχει βοηθήσει ώστε οι κύριοι αυτοί να κάνουν ό,τι θέλουν, έχοντας σε πολλές περιπτώσεις και την κάλυψη κυβερνητικών παραγόντων.
Εδώ το πρόβλημα είναι μεγάλο και εάν δεν αντιμετωπιστεί μπορεί να γίνει ο κανόνας. Ξενοδόχοι στην Κρήτη που πληρώνουν κανονικά τους εργαζόμενους, που καταβάλουν χωρίς καθυστερήσεις τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία και είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, επισημαίνουν αυτή την ανωμαλία λέγοντας πως έχει δημιουργηθεί ένας αθέμιτος ανταγωνισμός που ουσιαστικά πλήττει την επιχειρηματικότητα και μπορεί να οδηγήσει στη γενίκευση τέτοιων φαινομένων.
Η υπουργός τουρισμού κ. Όλγα Κεφαλογιάννη, από οικογένεια ξενοδόχων, πρέπει να ξέρει πολύ καλά για την κατάσταση αυτή, αλλά δε φαίνεται να υπάρχουν οι απαιτούμενες πρωτοβουλίες και κυρίως η ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών για να παταχθούν οι επιτήδειοι, ορισμένοι των οποίων περιγράφονται και ως μεγαλοξενοδόχοι.
Εκείνο που διαπιστώνει κάποιος είναι ότι και στον τομέα του τουρισμού τα περισσότερα πηγαίνουν με τον… αυτόματο πιλότο. Εάν υπάρξει μια κοινωνική αναταραχή ή ανάψει για τα καλά η φωτιά του πολέμου στην Ουκρανία, τότε δεν βλέπω την εναλλακτική λύση για το πρόβλημα που θα δημιουργηθεί.
Γιατί η επένδυση μόνο στον τουρισμό προκειμένου να βγει η χώρα από την κρίση είναι σαν να κτίζεις παλάτια στην άμμο.
tvxs

Κανείς εδώ δεν τραγουδά, κανένας δεν χορεύει..

     Ολόγιομες οι παραλίες της φτώχειας το σαββατοκύριακο (2,5 ευρώ καφές και ξαπλώστρα για μιά θέση στον ίσκιο),
     ..μισογεμάτα και τα ταβερνάκια των 8 ευρώ λογαριασμό, το άτομο,
     ..πλήθος λαού και στην βόλτα, στην γύρα.

     Όμως πόσο διαφορετικά από άλλες χρονιές!
      Χαμηλόφωνες οι παρέες, λίγα και σκόρπια τα γέλια, μιά διάχυτη κατήφεια στην ατμόσφαιρα.
     Ο κόσμος λες και απλώς διεκπεραιώνει την διαδικασία του σαββατοκύριακου από υποχρέωση και αλλοτινή συνήθεια.
     Κάνει διακοπές χωρίς να είναι εκεί..

     ''Ωσεί παρών''.
     Τα σώματα μόνο βρίσκονται εκεί.
     Το μυαλό τρέχει. Τρέχει στο μέλλον το ζοφερό και άδηλο που οι προδότες ετοίμασαν κι εξακολουθούν να ''διαπραγματεύονται'' για μας!
      Τρέχει στις υποχρεώσεις που άφησαν απλήρωτες για να απολαύσουν αυτά τα 2,5 ευρώ πληρωμένου ίσκιου και τα 8 ευρώ της βραδινής εξόδου!
     Τρέχει στα πληρωμένα με 20 ευρώ δεκάωρα μεροκάματα (κι αυτά εποχιακά) των παιδιών μας.

     Πώς να ζήσεις, να βιώσεις διακοπές έτσι;
     Πώς να ηρεμήσεις , να χαλαρώσεις, να ''γεμίσεις τις μπαταρίες'';
     Πώς μας κατάντησαν οι παλιάνθρωποι έτσι;

     Το πιό θλιβερό, το πιό υποτονικό καλοκαίρι της ζωής μας είναι εδώ!
     Η ζωή, όπως μας την ετοίμασαν, είναι ήδη εδώ!
     Και οι προδότες, οι δωσίλογοι της εξουσίας είναι εδώ!

     Αν θέλουμε να ξαναδούμε και να ξαναζήσουμε κανονικό καλοκαίρι, πρέπει να μην ξαναδούμε αυτούς.
     Αλλοιώς, του χρόνου, το επόμενο καλακαίρι, 
     ..θα αναπολούμε το φετινό, σαν ''παράδεισο''!..

 http://mandatoforos.blogspot.gr

Αντώνης Σαμαράς-Προστάτης της Δημοκρατίας



Από chatzelenisgeorge.blogspot.gr

Τις τελευταίες μέρες ο Σαμαράς προσπαθεί να μας τρελάνει. Ίσως να φταίει ο περίεργος καιρός στη καρδιά του καλοκαιριού ή μήπως τα σύννεφα των πρόωρων εκλογών που πυκνώνουν πάνω από τα γραφεία της ΝΔ στη Συγγρού. Μετά από αρκετές φασιστικές αποφάσεις και με μία άκρως ακροδεξιά κυβερνητική ομάδα, ο πρωθυπουργός θυμήθηκε την δημοκρατία. Μία δημοκρατία που κι εμείς ως ελεύθεροι (υποτίθεται) πολίτες, έχουμε ξεχάσει.
Η αρχή έγινε με την επίσκεψη του Σαμαρά μαζί με τον Κικίλια στην ΓΑΔΑ για να πανηγυρίσουν τη σύλληψη του Νίκου Μαζιώτη. Το περίεργο είναι πως είδαμε πλάνα του πρωθυπουργού σε χώρους εκτός του Μεγάρου Μαξίμου. Όχι ότι μπορεί να κινηθεί παντού άνετα κι ελεύθερα. Οι αποδοκιμασίες τον φοβίζουν. Ακόμα και στη Βουλή δε πατάει. Παρ' όλα αυτά η ΓΑΔΑ είναι ένα μέρος φιλόξενο για έναν φασίστα.
Σ' αυτόν λοιπόν το χώρο, ο τρελαντώνης βρήκε την άνεση και την ασφάλεια που χρειαζόταν για να πει την μαλακία του. Είναι τραγική ειρωνεία να μιλάει κάποιος για δημοκρατία στο άντρο της καταστολής και της τρομοκράτησης της ελληνικής κοινωνίας. Προκαλεί γέλιο και νεύρα όταν ακούς από έναν ηλίθιο να χαρακτηρίζει τους αστυνομικούς ως προστάτες κι ασπίδες της δημοκρατίας όταν όλοι γνωρίζουμε πως οι μισοί απ' αυτούς ψήφισαν Χρυσή Αυγή.
Δύο μέρες μετά ήρθε η γιορτή της Μεταπολίτευσης. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας παραδέχτηκε πως λόγω της οικονομικής κρίσης, η δημοκρατία στη χώρα μας έχει υποχωρήσει σε αρκετούς τομείς. Παρ' όλα αυτά εμφανίστηκε το μεσημέρι ο Σαμαράς για να διαψεύσει τις δηλώσεις του κύριου Παπούλια, λέγοντας πως η δημοκρατία στη χώρα μας γίνεται από μέρα σε μία πιο δυνατή. Μα πραγματικά τώρα, έχει την εντύπωση πως ζούμε σε καλύτερη δημοκρατία από το παρελθόν; Κι αυτό ποιος μας το επιβεβαιώνει; Ο αρχιφασίστας της αρρωστημένης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας της σημερινής Ελλάδος. Οπότε ο λόγος του δεν έχει καμία απολύτως αξία.
Πρέπει να πούμε επιτέλους στον τρελανώντη πως δεν είναι εκείνος αρμόδιος να μας μιλάει για δημοκρατία ούτε να θεωρεί ασπίδα της δημοκρατίας τους αστυνομικούς. Εκπρόσωποι, εκφραστές κι ασπίδες της δημοκρατίας είναι ο λαός, είναι οι νέοι με όνειρα, είναι οι σκεπτόμενοι φοιτητές, είναι οι παρέες που ακόμα συζητούν και προβληματίζονται γύρω από ένα στρογγυλό τραπεζάκι, είναι οι καθαρίστριες που αντιστέκονται με τις φωνές τους και τις σκούπες τους, είναι η γυναίκα που δολοφονήθηκε από το κράτος επειδή της έκοψε το ρεύμα ενώ γνώριζε πως ζούσε μόνο με μηχανική υποστήριξη.
Δυστυχώς όμως όλοι οι παραπάνω εκφραστές της δημοκρατίας βρίσκουν ως εμπόδιο μπροστά τους τις ασπίδες των ΜΑΤ.

Κυριακή 3 Αυγούστου 2014

Αργεντινή: Η …επιλεκτική χρεοκοπία του «Ριζοσπάστη»…

Ο «Ρ». συνακόλουθα και η ηγεσία του ΚΚΕ, κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος με τα κατοχικά ΜΜΕ: Μιλούν και αυτοί για «χρεοκοπία» της Αργεντινής!!!
Φυσικά η ηγεσία του ΚΚΕ «συναντά» τη σκέψη του 4ου Ράιχ και των απολογητών του, από άλλο δρόμο. Αυτόν των γενικών «ταξικών» αφαιρέσεων: Κάθε κοινωνία και κράτος καπιταλιστικό, μοιραία είναι χρεοκοπημένα…
Μέσω, λοιπόν, της ΑΚΙΝΗΣΙΑΣ, η ηγεσία του ΚΚΕ στηρίζει τα ιδεολογήματα και τις πρακτικές του πλανητικού φασισμού, συνακόλουθα και τα εδώ κατοχικά ανδρείκελα. ΔΙΟΤΙ: Αφού καμία κοινωνία και κανένα κράτος δεν μπορούν να σωθούν, ούτε να διεκδικήσουν καλύτερους όρους ύπαρξης και εθνικής ανάπτυξης, παρά μόνο αν ανατραπεί ο καπιταλισμός, ΤΟΤΕ τι μένει; Η ΑΚΙΝΗΣΙΑ, δηλαδή να μην κάνουμε τίποτα… Και ο ραγιαδισμός: «σφάξε με Αγά μου να αγιάσω»…

Αυτό, φυσικά, αποτελεί ΣΤΗΡΗΞΗ και ΔΙΑΙΩΝΙΣΗ της υπάρχουσας κατάστασης: Της δικτατορίας των μαφιόζων του χρήματος, του 4ου Ράιχ…

Σημαίνει και κάτι άλλο: ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΗ πολιτική σκέψη, σκέψη που δεν έχει καμία σχέση, ΑΠΟΛΥΤΩΣ καμία, με τη ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ και τον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού…

Διότι ο αγώνας για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ του καπιταλισμού είναι, σήμερα ιδιαίτερα, άρρηκτα δεμένος με την ΥΠΑΡΞΗ και όχι με την ΑΛΩΣΗ των εθνικών οικονομιών και κοινωνιών.

Ο αγώνας για «εθνική ανεξαρτησία», για «εθνικό νόμισμα», για ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ από τις τανάλιες των υπερεθνικών ελίτ και των υπερεθνικών μηχανισμών της παγκοσμιοποίησης (Νέας Τάξης), αυτός ο ΑΓΩΝΑΣ αποτελεί το ΑΝΑΓΚΑΙΟ «όχημα», το ΑΝΑΓΚΑΙΟ Μεταβατικό Πρόγραμμα για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ του καπιταλισμού και τη σοσιαλιστική προοπτική.

Αυτό το «όχημα», το «μεταβατικό» αγωνιστικό ιμάντα, η ηγεσία του ΚΚΕ τα ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ. Αυτή παπαγαλίζει το γνωστό αφηρημένο, «ταξικό» ρεφραίν της ΑΚΙΝΗΣΙΑΣ: «Στον καπιταλισμό (πλανητικό ιμπεριαλισμό σήμερα) τα πάντα είναι συντελεσμένα»!!!

Έτσι, λέει τα ίδια που λένε και τα κατοχικά ανδρείκελα για την Αργεντινή και υιοθετεί αυτά περί επιλεκτικής χρεοκοπίας…

Διαβάστε εδώ:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=8055372&publDate=1/8/2014

ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ …επιλεκτική υπάρχει μόνο στα μυαλά των ηγετών και συνταχτών του ΚΚΕ.

Γι αυτό, όπως και οι κατοχικές «πόρνες», καταπίνει ο «Ρ» τα εξής πολύ σημαντικά:

α). Την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ των μηχανισμών του ευρω-ατλαντισμού (Νέας Τάξης), για την «χρεοκοπία» της Αργεντινής: Δηλαδή αποφάνθηκαν για τη «χρεοκοπία» οι μηχανισμοί της Παγκοσμιοποίησης και των τοκογλύφων.
Αναλυτικά στο άρθρο του Ανδρέα Ζαφείρη, εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=9099

β). Τα μεγάλα επιτεύγματα της Αργεντινής σε καθεστώς απεξάρτησης από τους διεθνείς μηχανισμούς της Νέας Τάξης και με εθνικό νόμισμα: Ρυθμοί ανάπτυξης της οικονομίας από τους υψηλότερους του πλανήτη, αύξηση του ΑΕΠ κατά 95%, θεαματική μείωση της ανεργίας (κατά 50%), τριπλασιασμός των κοινωνικών δαπανών και πολλά άλλα…

Φυσικά η Αργεντινή παραμένει καπιταλιστική χώρα και αυτό ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ δεν δίνει καμία διέξοδο, ΑΛΛΑ δημιουργεί τις προϋποθέσεις και τους «μεταβατικούς όρους» για πιο ανατρεπτικές και επαναστατικές διαδικασίες και προοπτικές…

Η Αργεντινή, συνεπώς, αποτελεί μια εμπειρία και ένα «πρότυπο» για όλες τις χώρες τις υπόδουλες στους μηχανισμούς του 4ου Ράιχ και των κατοχικών ανδρεικέλων τους.

Η Αργεντινή ανοίγει έναν ΔΡΟΜΟ ενάντια στη σύγχρονη ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ…

γ). Ο «Ρ» καταπίνει και τους πανηγυρισμούς του λαού της Αργεντινής για τη …χρεοκοπία τους!!!

Πανηγυρισμοί για να μην γίνουν ΑΠΟΙΚΙΑ…

Η ηγεσία του ΚΚΕ και οι αρθρογράφοι της έχουν προσαρμοστεί ΠΛΗΡΩΣ στη λογική της ΑΠΟΙΚΙΑΣ:«Ραγιάδες» με ταξικές αντικαπιταλιστικές κορώνες…
 
 http://denpaeiallo-xylok.blogspot.gr

Όταν η Αργεντινή απέδειξε, ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι καν υποτελής, αλλά ξεπουλημένη!

Πέμπτη 31/7, σκάει το πρωί η είδηση ότι η Αργεντινή βρίσκεται σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας, αρχίζουν εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να πανηγυρίζουν για την χρεοκοπία της Αργεντινής, και βέβαια να βρίσκουν την ευκαιρία να δαιμονοποιήσουν κάθε πράξη αντίστασης στις "αγορές" , όπως και τον ΣΥΡΙΖΑ!

Η δήλωση που μας έκανε εντύπωση, ήταν αυτή της ανεκδιήγητης,κυβερνητικού εκπροσώπου, Σοφίας Βούλτεψη και συγκεκριμένα το παρακάτω απόσπασμα....:

"Η Ελλάδα αισθάνεται θλίψη για τα δεινά του λαού της Αργεντινής, στα οποία οδηγήθηκε από τις επιλογές των κυβερνήσεών του"

Με διάφορες παραφράσεις αυτό ήταν μετά το πνεύμα των δηλώσεων και άλλων στελεχών της ΝΔ στα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά πάνελ! Ήταν προφανές πως η δήλωση Βούλτεψη αποτελούσε γραμμή του Μεγάρου Μαξίμου, του διδύμου Σαμαρά-Λαζαρίδη!

Και επειδή παρακολουθήσαμε τις διεθνείς αντιδράσεις και συγκεκριμένα αντιδράσει άλλων κρατών, δεν υπάρχει καμία χώρα εκτός της προσκυνημένης στις αγορές Ελλάδας, που να καταδίκασε την κυβέρνηση της Αργεντινής και να πήρε τόσο ξεκάθαρα θέση υπέρ των κερδοσκοπικών founds.

Η Ελλάδα, είναι η μόνη χώρα στον πλανήτη που επίσημα συμπαρατάχθηκε με τα "κοράκια' προτιμώντας να καταστρέψει εντελώς τις σχέσεις της με μία άλλη χώρα. Και η ειρωνεία είναι, ότι το κάνει η Ελλάδα που εδώ και τέσσερα χρόνια είναι το μεγαλύτερο θύμα των "κορακιών". Και τι δείχνει (και) αυτό;;

Ότι το πολιτικό δυναμικό που διαχειρίστηκε τις τύχες τις χώρας τα τελευταία τέσσερα χρόνια, δρουν ξεκάθαρα ως υπάλληλοι αυτών των κερδοσκόπων, έχουν ξεπεράσει προ πολλού ακόμα και το στάδιο της υποτέλειας!

ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΑ ΤΟΜΑΡΙΑ!
 
anemosantistasis

ΕΝΦΙΑ(λτης) στο δρόμο που μας χάραξαν.

ENFIAltisΜου αρέσει που το κράτος δίνει διευκρινήσεις -και το ευχαριστούμε πάρα, μα πάρα πολύ- για το πως θα πληρώσουμε τις διάφορες δόσεις, που ξαφνικά βρεθήκαμε να οφείλουμε. Εκείνο που με μπερδεύει όμως, είναι ότι δεν είδα και μία διευκρίνιση για το που θα τα βρούμε.
Εντάξει, το πιάνουμε το υπονοούμενο ότι βασικά μας λένε, «ρε κόψτε τον λαιμό σας και βρείτε τα»
Ωραία, μα και αυτό βρε παιδί μου, πως θα το κάνουμε; Μια διευκρινισούλα ρεεεεε!
Φυσικά δε θέλουν να το κάνουμε μια κι έξω, όχι! Θέλουν να κόβουμε το λαιμουδάκι μας σε δόσεις και για όσο χρειασθεί.
Πέρα από την όποια πλάκα, οι άνθρωποι είναι αδίστακτοι απατεώνες και αυτό που κάνουν εδώ και καιρό, είναι εγκληματικό.
Πριν από περίπου 130 χρόνια κυρίως στην περιοχή της Θεσσαλίας, οι τσιφλικάδες με τους επιστάτες τους έλεγχαν τη ζωή των απλών ανθρώπων σε σημείο να αρπάζουν ότι ήθελαν, όποτε ήθελαν, ακόμα και την παρθενιά μια κοπέλας την πρώτη νύχτα του γάμου της.
Ο κόσμος δούλευε από το πρωί μέχρι το βράδυ, ακόμα και τις Κυριακές (σύμπτωσις). Είχε τον εφιάλτη να χάσει το σπίτι του, αν δεν ήταν και πολύ υπάκουος στα αφεντικά (one more σύμπτωσις).
Αυτά μπορεί να φαντάζουν μακρινά και όλοι οι σημερινοί “δημοκράτες” να μας πουν ότι ήταν μία σκοτεινή εποχή, μετά την απαλλαγή μας από τους Πασάδες. Θα μας πουν επίσης ότι και οι τότε κυβερνήσεις που σιγοντάριζαν με τον τρόπο τους την κατάσταση, έκαναν λάθος.
Θα σταθούν όμως στο γεγονός ότι σήμερα δεν πηδάνε τα κορίτσια μας. Θα σταθούν με θράσος απέναντί μας και θα προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι σήμερα είναι αλλιώς. Σήμερα κινδυνεύει η Πατρίς, το Έθνος, τα βουνά και τα λαγκάδια μας, τα ποτάμια και οι θάλασσές μας και… τέλος πάντων, κινδυνεύει ότι θα μας επιτρέψουν οι Ευρωπαίοι “φίλοι” μας να έχουμε. Θα σταθούν σε όλα αυτά που τους βολεύουν.
Κινδυνεύουν τα οπίσθιά τους και θα πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να είναι πάντα σε φόρμα (τα οπίσθια), ώστε να μας χ……. κανονικά και με το νόμο!
Με αυτή την ιστορία του ΕΝΦΙΑλτη, θα κλάψει κόσμος. Τα ποσά θα είναι μεγάλα για όσους έχουν κάποια χωράφια και ένα μεγάλο σπίτι σε καλή περιοχή.
Εννοείται πως θα βρεθούν πολλοί καναπεδάτοι και θα πουν: «Να πληρώσουν και αυτοί που έχουν» γενικώς και αορίστως…
Φταις βρε βλάκα Έλληνα που δούλεψες τίμια μια ζωή και απέκτησες ότι απέκτησες ή τα βρήκες από τους βλάκες τους γονείς σου που δούλεψαν τίμια και αυτοί. Φταις και θα μπεις στην ίδια μοίρα με τον απατεώνα, τον μιζαδόρο, τον κομματικά επιχορηγούμενο και πολλούς άλλους παρόμοιους τύπους.
Πρέπει τελικά να νιώθουμε μέρος του προβλήματος που μας έστησαν, πρέπει να νιώθουμε ότι φταίμε που έχουμε αποκτήσει κάποια περιουσία στη ζωή μας -όσοι έχουν-. Γενικά, θα πρέπει να νιώθουμε ενοχές γιατί έτσι δε θα μιλάμε και πολύ.
Αλήθεια, πόσο μακριά είναι η εποχή των τότε τσιφλικάδων και της νοοτροπίας που υπήρχε;
Όσο βρίσκουν πρόβατα στο δρόμο τους, τόσο πιο λύκοι θα γίνονται…

 http://outelogos.wordpress.com

Σάββατο 2 Αυγούστου 2014

Χάσαμε τον παππού, ΣΤΟΠ (Αιτία θανάτου μνημονιακή γραφειοκρατία)

Ο ογδοντάχρονος κυρ Βασίλης μέσα στο κατακαλόκαιρο, πήγε τρεις φορές με τα πόδια στον λογιστή του, πέντε - έξι τετράγωνα μακριά, μέχρι να ανοίξει το σύστημα και να πάρει το αναγκαίο χαρτί για να το πάει στην Τράπεζα και να προστατεύσει τον συνταξιοδοτικό του λογαριασμό από την εφορεία. Τα δυο χιλιάρικα που είχε μαζέψει με αίμα τα κράταγε για την κηδεία του. Μια βδομάδα, σε συνθήκες καύσωνα, όργωσε με το μπαστουνάκι του όλο το κέντρο για να βρει γιατρό που δεν είχε υπερβεί το πλαφόν να του γράψει τα φάρμακά του. Μάταιος κόπος.
Χθες, στην ανηφόρα της Αριστοτέλους τον έπιασε και η μπόρα κι έγινε μούσκεμα ως το κόκκαλο. Γύρισε, σύρθηκε για την ακρίβεια ως το κονάκι του, τουλάχιστον κρατούσε στα χέρια και το χαρτί του taxis και την συνταγή. Την Δευτέρα επιτέλους θα τέλειωναν τα βάσανα του, φοβόταν επειδή χρωστούσε το χαράτσι, μην του κατασχέσουν τα λεφτά. Ήταν πολύ κουρασμένος για να ψάξει για εφημερεύον φαρμακείο, έμεινε ακόμη μια μέρα χωρίς φάρμακο για την καρδιά.

Άλλαξε, ξάπλωσε στο κρεβάτι του κι έτσι τον βρήκε η γειτόνισσα που τον είχε στο νου της, να κοιμάται με τα δυο χαρτιά στο κομοδίνο, τον αιώνιο ύπνο. 


Συγγενείς δεν είχε, οι γείτονες νοιάστηκαν για την κηδεία. Η αγαπημένη του γειτόνισσα έψαξε, βρήκε την κάρτα, ευτυχώς ήξερε το PIn και πήγε να σηκώσει τα λεφτά για τον τελετάρχη. Άδειος ο λογαριασμός. Το κράτος που τον δολοφόνησε εν ψυχρώ πήρε τα λεφτά του σαν κλέφτης, ο παππούς όμως, στερήθηκε και την κηδεία που ονειρευόταν. Θα θαφτεί με έρανο από τους περίοικους.
 
anemosantistasis

Τί είναι χρεοκοπία..

     Χρεοκοπία δεν είναι να μην πληρώνεις 1,5 δις σε έναν διεθνή απατεώνα,
     ..όχι επειδή δεν έχεις,αλλά επειδή δεν θέλεις.

     Χρεοκοπία δεν είναι να σε καταδικάζει κάποιο δικαστήριο ξένης χώρας, παίρνοντας το μέρος των διεθνών λωποδυτών.

     Χρεοκοπία δεν είναι να μην έχεις ανάγκη δανεισμού λόγω επωφελών συμφωνιών που έχεις συνάψει.

     Χρεοκοπία δεν είναι να είναι ο λαός περήφανος για την ηγεσία του και να την στηρίζει κόντρα σε όποιες διεθνείς οικονομικές συνομωσίες.
  
     Χρεοκοπία δεν είναι όταν Ρωσία,Κίνα και άλλες δυνάμεις σε βοηθούν έμπρακτα να ξεπεράσεις τα προβλήματα που βρίσκεις στον αγώνα σου κόντρα στους ξένους τικογλύφους.

     Αντιθέτως:
     Χρεοκοπία ΕΙΝΑΙ όταν κάθε μέρα αυτοκτονούν πολίτες από αδυναμία οικονομικής επιβίωσης.
     Χρεοκοπία ΕΙΝΑΙ όταν η ανεργία στον γενικό πληθυσμό έχει φτάσει κοντά στο 30%, και στους νέους στο 65%, με αποτέλεσμα την μετανάστευση νέων επιστημόνων, δηλαδή φυγή του έμψυχου κεφαλαίου στο εξωτερικό.
     Χρεοκοπία ΕΙΝΑΙ όταν οι πολίτες μέσα σε τέσσερα χρόνια έχουν χάσει το 40-60% των εσόδων τους, χωρίς να θιχτούν καθόλου τα εργολαβικά-μηντιακά-προμηθευτικά κέρδη.
     Χρεοκοπία ΕΙΝΑΙ όταν παρ' όλη την οικονομική καταστροφή το χρέος συνεχώς αυξάνει και χρειάζεται (που δεν θα χρειαζότανε αν είχαμε σταματήσει να πληρώνουμε στο ακέραιο, όπως έκανε η κυβέρνηση της Αργεντινής, τους λωποδύτες των funds, και τους τοκογλύφους του ΔΝΤ και της ευρωπαϊκής-λέγε με Γερμανία-ένωσης) συνεχής δανεισμός.

     Χρεοκοπία ΕΙΝΑΙ όταν ως κυβέρνηση δεν σέβεσαι τις αποφάσεις της δικαιοσύνης.
     Χρεοκοπία ΕΙΝΑΙ όταν κυβερνάς με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου.
     Χρεοκοπία ΕΙΝΑΙ όταν κυβερνάς με διάφορους ημιπαράφρονες Μπουμπούκους, τσεκουροφόρους, εγκάθετους υπουργούς οικονομικών, υστερικές κυβερνητικές εκπροσώπους, Βρωμύλους, Γεράσιμους, και κάθε καρυδιάς καρύδι.
     Χρεοκοπία ΕΙΝΑΙ όταν εξαρτάσαι από την στήριξη χυδαιότατων αρχηγών άλλων κομμάτων,
     ..όταν ακόμα και προκειμένου να κλ@σεις πρέπει να ρωτήσεις τους γκαουλάϊτερ της τρόϊκας,
     ..όταν ξυπνάς και κοιμάσαι με μόνη σου έννοια πώς θα κοροϊδέψεις τον ελληνικό λαό.

     Χρεοκοπία, τέλος, ΕΙΝΑΙ:
     Να κυβερνουν ακόμα οι ΠΡΟΔΟΤΕΣ που μας έφεραν σε αυτή την κρίση και την καταστροφή.

     Σαν χώρα, σαν Ελλάδα, σαν λαός, έχουμε πράγματι χρεοκοπήσει!
     Η Αργεντινή έχει σωθεί,
     ..και μας δείχνει τον δρόμο!..


     Υ.Γ.   Τελικά χρεοκοπία είναι αυτό που βλέπουμε στην φωτογραφία.. 

mandatoforos

Είμαστε πατρίδα και όχι αποικία.

Basta_Bouitres
Είμαστε πατρίδα και όχι αποικία.
Έπρεπε να μας το θυμίσουν αυτό μια φούχτα πολίτες από την μακρινή Αργεντινή.
Το ξεχάσαμε.
Το θάψαμε στο βάθος του μυαλού μαζί με την αξιοπρέπεια και την θέληση για αντίσταση.
Το θάψαμε στο βάθος του μυαλού όταν είδαμε την Τρόικα να ειρωνεύεται την χώρα και τους κατοίκους της.
Όταν είδαμε και ακούσαμε τον κάθε χαρτογιακά από τις Βρυξέλλες να μας κουνάει το δάχτυλο.
Το θάψαμε και το θάβουμε κάθε φορά που βλέπουμε τους απεσταλμένους της Γερμανίας να φέρονται σαν κοτζαμπάσηδες ή να δείχνουν στις κάμερες το ελεήμον προσωπείο τους, προς τους ιθαγενείς.
Όταν μας είπανε “όλοι μαζί τα φάγαμε” αλλά μόνο εσύ θα πληρώσεις, μόνο εσύ είσαι ο ένοχος.
Γίναμε αποικία και λησμονήσαμε πως είμαστε πατρίδα.
Λησμονήσαμε πως είναι να έχεις πατρίδα.
Μας ληστεύουν καθημερινά, μας υποτιμούν, μας ξεφτιλίζουν σαν λαό και σαν οντότητες.
Το δίκαιο του γύπα έγινε δικό μας δίκαιο.
Το θέλω τους, πάνω ακόμα και από το δικαίωμά μας για ζωή.
Σκλάβοι, υποτελείς μέσα στα ίδια μας τα σπίτια.
Ανδράποδα μέσα στην ίδια μας την χώρα.
Και ξεχάσαμε πως έχουμε πατρίδα.
Και λησμονήσαμε πως είναι να λες ΟΧΙ.
© HeadWaiter.

Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014

Αργεντινομάχοι και Αργεντινολάτρες

Η Αργεντινή επιλέγει την χρεοκοπία και τη σύγκρουση με τα κερδοσκοπικά funds, και στην Ελλάδα ξεσπάει πόλεμος ανάμεσα σε αργεντινομάχους και αργεντινολάτρες. Οι Έλληνες δεν έχουν καταλάβει ακόμα πως δεν τους παίρνει πια να κρίνουν τους άλλους λαούς.

Σε περίπτωση που κάποιοι δεν το έχουν αντιληφθεί, στην Αργεντινή -σε αντίθεση με την Ελλάδα- δεν έχουν ακόμα την εξουσία οι πολιτικοί που οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία το 2001.
Ο Φερνάντο ντε λα Ρούα εγκατέλειψε το προεδρικό μέγαρο με ελικόπτερο.

Επίσης, οι πολίτες της Αργεντινής δεν απέδωσαν την χρεοκοπία της χώρα τους στους …μετανάστες, ούτε ψήφισαν νεοναζιστές.

Σύγκριση ανάμεσα στην χρεοκοπία της Ελλάδας και της Αργεντινής δεν μπορεί να γίνει, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους.

Η πρόεδρος και η κυβέρνηση της Αργεντινής επέλεξαν την σύγκρουση με τα κερδοσκοπικά funds, και δεν είναι λίγοι αυτοί οι ειδικοί που θεωρούν πως έκανε τη σωστή κίνηση.

Ο καπιταλισμός της ελεύθερης αγοράς δεν έχει καμία σχέση με τον καπιταλισμό όπως τον ξέραμε μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες.

Ο καπιταλισμός της ελεύθερης αγοράς είναι ο πιο άγριος καπιταλισμός – μέχρι τον επόμενο- και έχει μετατρέψει την παγκόσμια οικονομία σε καζίνο.

Κι αυτό δεν είναι μια αριστερή θεώρηση· οι ίδιοι οι καπιταλιστές είναι που ασκούν σκληρή κριτική στον καπιταλισμό της ελεύθερης αγοράς που δεν είναι, βέβαια, καθόλου ελεύθερη.

Θα πρέπει να αποφασίσουμε αν θέλουμε την εξουσία να την έχουν οι εκλεγμένοι πολιτικοί ή τα αρπακτικά funds.

Ξεκάθαρα πράγματα.

Αν στο εξής τις αποφάσεις για την Αργεντινή, την Ελλάδα -και την κάθε χώρα- θα τις παίρνουν οι κερδοσκόποι και τα …αμερικανικά δικαστήρια, δεν χρειάζονται πια εκλογές. Να καταργηθούν.

Οι πολιτικοί που υπακούν τυφλά στις Τράπεζες και στα κερδοσκοπικά funds- δηλαδή οι Έλληνες πολιτικοί όλων των κυβερνήσεων από την χρεοκοπία του 2010 και μετά- δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης.

Είναι διακοσμητικοί.

Και είναι και άσχημη διακόσμηση πολιτικοί όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης.

Η Αργεντινή επέλεξε τη σύγκρουση με τα κερδοσκοπικά funds.

Η Αργεντινή επέλεξε να αναδείξει την παράνοια της παγκόσμιας οικονομίας σήμερα.

Ήδη, ο διάλογος, σε παγκόσμιο επίπεδο, έχει ανοίξει.

Προσφεύγοντας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, η Αργεντινή θέτει ευθέως το ερώτημα «Δημοκρατία ή Κερδοσκόποι;».

Και θα ήταν χρήσιμο να ξέρουμε την επίσημη απάντηση.

Αν οι εκπρόσωποι των αρπακτικών funds και ο Αμερικανός δικαστής επιμείνουν, θα φάνε μια ωραία βόμβα και δεν θα επιμένουν πια.

Αν εσύ πιστεύεις πως, για την πλάκα σου, μπορείς να παίζεις με τη ζωή ενός ολόκληρου λαού, μπορεί κάποιος πατριώτης να παίξει και τη δική σου ζωή. Και δεν θα σε κλάψει κανείς.

Και στο εξής, οι υπόλοιποι κερδοσκόποι θα είναι κάπως πιο διαλλακτικοί και συζητήσιμοι.

Η Αργεντινή έχει ήδη ξεμπερδέψει με την χρεοκοπία της.

Η Ελλάδα δεν έχει ακόμα αντιληφθεί πως έχει χρεοκοπήσει.

Αλλά η Ελλάδα μπορεί να είναι τυχερή.

Η σημερινή στάση της Αργεντινής βοηθάει πολύ την Ελλάδα. Και άλλες χώρες.

Αν η Αργεντινή δικαιωθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, θα υπάρχει δεδικασμένο .

Σε ευχαριστούμε Αργεντινή.

pitsirikos

Βαρουφάκης για την Αργεντινή

Γράφει ο Γιάννης Βαρουφάκης στο protagon.gr


Η Αργεντινή δεν είχε εναλλακτική από το να «επιλέξει», όπως και έπραξε χτες το βράδυ, την επίσημη ανακήρυξη της νέας «χρεοκοπίας» της. Ο μόνος τρόπος να απέφευγε το νέο περιστατικό χρεοκοπίας (default) ήταν να υποκύψει στις πιέσεις δικαστηρίου της Νέας Υόρκης να αποπληρώσει στο ακέραιο τα ομόλογα που είχαν αγοράσει «αρπακτικά ταμεία». Αυτό θα ήταν εξίσου αδύνατο, καθώς η Αργεντινή απλά δεν έχει τα χρήματα να το κάνει, όσο και απαράδεκτο – για τους πιο κάτω λόγους.
Αυτή η ιστορία, και η έως τώρα εξέλιξή της, έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία για τη διεθνή οικονομία παρά για την ίδια την Αργεντινή (και πολύ λιγότερο, έως καθόλου, για εμάς). Ας ξεκινήσουμε όμως με την προϊστορία του σημερινού περιστατικού.
Προϊστορία
Το 2001 η Αργεντινή χρεοκόπησε. Πολύ απλά, το κράτος δεν είχε τα χρήματα, και δεν έβρισκε τα νέα δανεικά, που χρειαζόταν για να αποπληρώσει 100 δισ. δολάρια δημόσιου χρέους. Προέβη σε στάση πληρωμών, υποτίμησε το νόμισμά της, είδε το ένα τέταρτο του ΑΕΠ της να εξανεμίζεται, όμως μέσα σε δύο χρόνια (με τη βοήθεια της αυξημένης ζήτησης για τις εξαγωγές της από την Κίνα) βρέθηκε να αναπτύσσεται εντυπωσιακά – βλ. το γράφημα το οποίο καταγράφει το κατά κεφαλή ΑΕΠ της χώρας σε δολάρια.
Όλον αυτόν τον καιρό, από το 2001 έως σήμερα, η Αργεντινή παραμένει εκτός αγορών – απλά, δεν δανείζεται από τις χρηματαγορές οι οποίες, έως ότου διευθετηθούν τα παλιά της χρέη, απέχουν από τις εκδόσεις ομολόγων της χώρας.
Από το 2002 και μετά, οι δανειστές της ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις με την αργεντίνικη κυβέρνηση ώστε να διευθετηθούν τα παλιά χρέη. Οι μεγάλες τράπεζες (κυρίως αμερικανικές και ισπανικές) τελικά τα βρήκαν με το Μπουένος Άιρες και συμφώνησαν σε μερική πληρωμή των χρεών εκείνων, με όρους αρκετά συμφέροντες για τις τράπεζες.
Εκεί όμως που ήταν όλοι έτοιμοι για να κλείσει το θέμα, με την καταβολή των συμφωνημένων ποσών από το κράτος της Αργεντινής προς τις μεγάλες τράπεζες, έκαναν την εμφάνισή τους τα «αρπακτικά ταμεία». Γιατί ονομάζονται «αρπακτικά» αυτά τα ταμεία; Πρόκειται για hedge funds τα οποία, όλον τον καιρό που γίνονταν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ τραπεζών και κυβέρνησης, αγόραζαν κάποια από τα παλιά ομόλογα της Αργεντινής, σε τιμές λιγότερες από το 5% της ονομαστικής τους αξίας (π.χ. $2 ή $3 για ένα ομόλογο αξίας $100 ή και $1000), με σκοπό να τορπιλίσουν τις διαπραγματεύσεις. Πώς τις τορπίλισαν; Πηγαίνοντας σε δικαστήριο της Νέας Υόρκης (καθώς τα ομόλογα αυτά ήταν «γραμμένα» σε όρους του Δικαίου των ΗΠΑ) και απαιτώντας από το δικαστήριο να εκδόσει απαγόρευση αποπληρωμής των μεγάλων τραπεζών (στο πλαίσιο της συμφωνίας των τελευταίων με την Αργεντινή για μερική αποπληρωμή των χρεών της τελευταίας) αν πρώτα δεν εισπράξουν οι ίδιοι το 100% της αξίας των ομολόγων που είχαν αγοράσει.
Πιο απλά, ας πάρουμε μια τράπεζα, π.χ. την Bank of America που είχε δανείσει στην Αργεντινή $100 και η οποία, μετά τις διαπραγματεύσεις θα λάμβανε από την Αργεντινή $40. Έρχεται το «αρπακτικό ταμείο», το οποίο κατέχει κι αυτό ομόλογο αξίας $100, το οποίο το αγόρασε προς $2, και απαιτεί να μην πληρωθεί η Bank of America τα $40 που έχει λαμβάνειν αν το ίδιο δεν πάρει... $100. Όπερ και αποφάσισε ότι πρέπει να γίνει το δικαστήριο της Νέας Υόρκης.
Η Αργεντινή απάντησε στην απόφασή αυτή προσφέροντας στα «αρπακτικά ταμεία» τους ίδιους όρους που συμφώνησε με τις μεγάλες τράπεζες: να δώσει και σε αυτούς $40 για το ομόλογο που είχαν αγοράσει προς $2. «Όχι!», ούρλιαξαν τα «αρπακτικά ταμεία». «Απαιτούμε $100!» Και πάλι ο αμερικανός δικαστής συμφώνησε μαζί τους.
Όπως καταλαβαίνετε, δεν έγιναν έξαλλοι μόνο οι πολίτες της Αργεντινής με αυτή την απόφαση-τορπίλη αλλά και οι μεγάλες τράπεζες που, μετά από χρόνια διαπραγματεύσεων, δεν θα πάρουν τα λεφτά τους. Να γιατί ήταν αδύνατον, όπως έγραφα πιο πάνω, να συμφωνήσει η κυβέρνηση της Αργεντινής με αυτή την απόφαση: Μια τέτοια υποχώρηση θα εξόργιζε ακόμα περισσότερο τις μεγάλες τράπεζες οι οποίες θα απαιτούσαν κι εκείνες πλήρη αποπληρωμή των ομολόγων τους.
Τι σημαίνει η σημερινή, νέα «χρεοκοπία» για την Αργεντινή;
Για το κράτος της Αργεντινής δεν σημαίνει πολλά. Έτσι κι αλλιώς, η Αργεντινή δεν δανείζεται από τις διεθνείς χρηματαγορές από το 2001. Αν και θα ήθελε να επιστρέψει σε αυτές, και το σημερινό αδιέξοδο αναβάλλει αυτή την «επιστροφή», δεν θα αλλάξει κάτι στα δημοσιονομικά του αργεντίνικου κράτους, το οποίο 13 χρόνια τώρα έχει μάθει να επιβιώνει εκτός αγορών. Αν υπάρξει αρνητικός αντίκτυπος, αυτός θα αφορά ιδιωτικές αργεντίνικες εταιρείες που ίσως αναγκαστούν να πληρώνουν υψηλότερο επιτόκιο για χρήματα που δανείζονται στο εξωτερικό, λόγω της κακής ψυχολογίας που δημιουργεί όλη αυτή η «υπόθεση». Σε μια περίοδο που προδιαγράφεται όλο και πιο δύσκολη για την Λατινική Αμερική, κάτι τέτοιο δεν βοηθά το σύνολο της αργεντίνικης οικονομίας.
Τι σημαίνει για τη διεθνή οικονομία;
Το ΔΝΤ παρακολουθεί όλο αυτό το δράμα, το οποίο εξελίσσεται στην Νέα Υόρκη, με αγωνία και θυμό. Γνωρίζει καλά πως πολλών χωρών το δημόσιο χρέος είναι μη βιώσιμο, σε όλο τον κόσμο, και πως, ως μη βιώσιμο, θα κουρευτεί. Για την ακρίβεια, το ΔΝΤ (ορθώς σκεπτόμενο) προωθεί τέτοια κουρέματα ως τον μόνο τρόπο να επανα-ισορροπήσει η διεθνής οικονομία. Σε αυτό το πλαίσιο, η απόφαση του δικαστηρίου της Ν. Υόρκης να συνταχθεί στο πλευρό των «αρπακτικών» προκαλεί έντονη ανησυχία, καθώς προϊδεάζει για μελλοντικές προσπάθεις των «αρπακτικών» να τορπιλίσουν συμφωνίες αναδιάρθρωσης χρέους μεταξύ των κρατών και των δανειστών τους. Εν ολίγοις, το εν λόγω αμερικανικό δικαστήριο κινδυνεύει να αποσταθεροποιήσει τη διεθνή οικονομία. Έτσι τουλάχιστον πιστεύουν στο ΔΝΤ και αλλού.
Και η Αμερική;
Στο μεταξύ, στις ΗΠΑ η κουβέντα έχει ανάψει. Οι μεγάλες τράπεζες νιώθουν να υπονομεύονται από τα δικά τους τα δικαστήρια, τα οποία αποφαίνονται υπέρ των «αρπακτικών». Στις συζητήσεις μου επί του θέματος με αμερικανούς αξιωματούχους, τους προηγούμενους μήνες, ήρθα αντιμέτωπος με μια ενδιαφέρουσα άποψη. Όταν τους ρώτησα, με έντονη κριτική διάθεση απέναντι στον συγκεκριμένο αμερικανό δικαστή, πώς είναι δυνατόν ένας δικαστής να υπονομεύει τις διαπραγματεύσεις για την αναδιάρθρωση χρέους μιας μεγάλης χώρας και των μεγαλύτερων τραπεζών στον κόσμο, έλαβα την εξής ενδιαφέρουσα απάντηση:
«Ο εν λόγω δικαστής προσέφερε στην κυβέρνηση μια καλή υπηρεσία. Δεν είναι ότι συντάσσεται ο ίδιος με τα αρπακτικά ταμεία. Απλά, ο δικαστής στέλνει ένα μήνυμα, μια προειδοποίηση, στην Ουάσινγκτον, ότι το αμερικανικό δίκαιο χωλαίνει – ότι είναι γραμμένο με τρόπο που ευννοεί αυτές τις ύπουλες στρατηγικές των αρπακτικών. Είναι σαν να λέει στο νομοθετικό σώμα ότι πρέπει να αλλάξουν τον νόμο. Αν έπαιρνε το μέρος της Αργεντινής σε αυτή την περίπτωση, θα παραβίαζε, κατά την γνώμη του, τον νόμο μια φορά αλλά την επόμενη φορά, άλλος δικαστής, θα συντασσόταν με τα αρπακτικά. Ώρα λοιπόν να αλλάξει το αμερικανικό πτωχευτικό δίκαιο όσον αφορά ξένα κρατικά ομόλογα τα οποία υπόκεινται στο αμερικανικό δίκαιο».
Ίδωμεν αν η Ουάσινγκτον θα αλλάξει τον νόμο με τρόπο που να αφαιρεί από τα «αρπακτικά» το δικαίωμα να τορπιλίζουν λογικές συμφωνίες όπως η προκείμενη μεταξύ Αργεντινής και τραπεζών.
Και η Ελλάδα;
Στο πλαίσιο του κάκιστης ποιότητας δημόσιου διαλόγου στην Ελλάδα, ακούω να φωνάζουν κάποιοι: «Είδατε τι θα γινόταν το 2010 αν κάναμε στάση πληρωμών; Αργεντινή θα γινόμασταν. Θα μας έτρεχαν τα «αρπακτικά ταμεία» στα δικαστήρια της Ν. Υόρκης».
Πρόκειται είτε για άγνοια είτε για ηθελημένη γελοιότητα: Τα ελληνικά κρατικά ομόλογα το 2010 ήταν, ως επί το πλείστον, γραμμένα σε όρους ελληνικού Δικαίου και, ως εκ τούτου, τα αμερικανικά και βρετανικά δικαστήρια δεν θα δεχόντουσαν να συζητήσουν καν αγωγές από «αρπακτικά ταμεία», τα οποία θα έπρεπε να καταφύγουν στα ελληνικά δικαστήρια (όπου βέβαια δεν θα είχαν καμιά τύχη). Η τραγωδία μας ήταν ότι δεν κάναμε το 2010 στάση πληρωμών και δεν προκαλέσαμε την αναδιάρθρωση του χρέους μας πριν λάβουμε νέα δάνεια. Ακόμα χειρότερα, όταν ήρθε η αναδιάρθρωση του 2012 (το PSI), με δική μας πρωτοβουλία, τα νέα ομόλογα που εκδώσαμε (προς ανταλλαγή με τα παλιά) εκδόθηκαν σε όρους βρετανικού δικαίου. Άρα, μόνο από το 2012 και μετά γίναμε και εμείς υποχείρια των «αρπακτικών ταμείων», ευτυχώς μόνο όσον αφορά το 10% του χρέους μας – καθώς το υπόλοιπο είναι στα χέρια της τρόικας και, συνεπώς, εκτός του πεδίου δόξας των «αρπακτικών». Το ζητούμενο είναι, εδώ που φτάσαμε, μια αναδιάρθρωση όχι μόνο των χρεών αυτών αλλά και, παράλληλα, των τεραστίων, εν δυνάμει, ζημιών των τραπεζών «μας». Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...

Η ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ ΔΕΝ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕ, ΧΡΕΟΚΟΠΕΙ Ο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ

Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ  
Η απόφαση του δικαστηρίου της Ν.Υόρκης , υπέρ των κερδοσκοπικών hedges funds , αποτελεί μια ξεκάθαρα πολιτική απόφαση, που προσπαθεί εκβιαστικά να δημιουργήσει νέα, πρωτοφανή δεδομένα, στα πλαίσια του νέου παγκόσμιου οικονομικού πολέμου.
Μια πολιτική απόφαση υπέρ των κερδοσκοπικών hedges funds, τα οποία διεκδικούν το ποσό του 1,3 δισεκατομμυρίων ( λειτουργούσαν με κέρδη 14% το χρόνο από το 1977) , σύμφωνα με την οποία οι απαιτήσεις τέτοιων πιστωτών , αναδεικνύονται ανώτερες από τις όποιες συμφωνίες μεταξύ κυρίαρχων κρατών και δανειστών τους διεθνώς.
Τα νεοφιλελεύθερα μέσα μιλούν για χρεοκοπία αποσιωπώντας το γεγονός ότι σε επίπεδο πραγματικής οικονομίας δεν πρόκειται να υπάρξουν συνέπειες στην οικονομία της χώρας. Και δε πρόκειται να υπάρξουν συνέπειες γιατί έχουν ήδη αντιμετωπιστεί σε πολιτικο-οικονομικό επίπεδο.
Οι συμφωνίες που υπέγραψε η Αργεντινή με τη Κίνα, πριν από 3 εβδομάδες, για την τόνωση των συναλλαγματικών αποθεμάτων ύψους 11 δις εξασφαλίζει την αποφυγή της προσφυγής στις αγορές. Παράλληλα υπογράφηκαν πάνω από 20 διμερείς συμφωνίες με τη Κίνα (ανάμεσά του και η κατασκευή υδροηλεκτρικών εργοστασίων ύψους 4,7 δις) αλλά και με τη Ρωσία, ενώ προχωρούν οι διαδικασίες σύνδεσης με την ομάδα BRICKS.
Να υπενθυμίσουμε ότι η Αργεντινή χρεοκόπησε (οι γνωστές εικόνες με τις κλειστές, κατεστραμμένες τράπεζες που οι νεοφιλελλέ περιφέρουν ως εφιάλτη) όταν:
1. Ήταν εν μέσω της απόπειρας «προσαρμογής» της στις επιταγές του ΔΝΤ και των δανειστών της, είχε συνδέσει το νόμισμά της με το δολάριο, η ανεργία είχε φτάσει στο 16%, η πτώση του λαϊκού εισοδήματος κατά 20% - 30% και η ύφεση 14,7%
2. Ήταν ενταγμένη σε μια οικονομική και πολιτική ένωση, τη Mercosur.
Ούτε στάση πληρωμών είχε κηρύξει, ούτε το νόμισμά της είχε ακόμη αποσυνδέσει από τη σταθερή ισοτιμία του με το δολάριο, ούτε τη μονομερή διαγραφή χρέους της κατά 75% είχε αρχίσει.
Τα πρόσφατα γεγονότα αποδεικνύουν εκ νέου ότι:
1. Οι κερδοσκόποι (δυστυχώς) έχουν «πατρίδα».
2. Βρισκόμαστε σε μια φάση παραπέρα έντασης της ευρωατλαντικής επιθετικότητας είτε στρατιωτικά είτε οικονομικά. (Ιρακ, Συρία, Λιβύη, Γάζα, Ουκρανία).
3. Η οικονομική επιθετικότητα του ευρωατλαντικού άξονα μετατρέπεται σε μπούμερανγκ. Η.Π.Α και Ε.Ε. απομονώνονται ολοένα και περισσότερο. Οι οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία,όχι απλά «άνοιξαν» την ενεργειακή αγορά της Κίνας, αλλά μπορούν να αποδειχθούν καταστροφικές για τις χώρες της «περιφέρειας» της Ε.Ε. –όπως η Ελλάδα-σε περίπτωση που η Ρωσία «απαντήσει» με αντίστοιχα μέτρα περιορισμού εισαγωγής αγροτικών προϊόντων.
4. Οικονομία, πολιτική αλλά και γεωστρατηγικές επιλογές αποτελούν διαλεκτική ενότητα με το κάθε σκέλος να μη μπορεί να αυτονομηθεί.
«Νικήσαμε όλους εκείνους που στοιχημάτιζαν εναντίον μας . Λύσαμε τις πιο επείγουσες ανάγκες μας και τώρα προχωρούμε μπροστά για το πιο σημαντικό: ανάπτυξη στην οικονομία».
Δεν είναι το γνωστό απόσπασμα από την ομιλία του Α.Σαμαρά στο συνέδριο του Economist . (Και ας συμβουλέψει κάποιος όσους γράφουν τις ομιλίες του να μην κάνουν τέτοια αστεία στον πρωθυπουργό). Είναι απόσπασμα από συνέντευξη του Domingo Cavallo, υπ. Οικονομικών της Αργεντινής λίγο πριν τη χρεωκοπία (The New York Times, 5.6.01).

iskra

Τραβάνε την πρίζα της Αργεντινής για χρέος 1 δις κι εσύ που χρωστάς 400 δις έχεις την ψευδαίσθηση ότι θα την γλιτώσεις!

Aπό τον Toshiro Mifune
O μαμάκιας ο Έλληνας, ο χλεχλές.
Μόνο ένας χλεχλές δεν θα έβλεπε την πραγματικότητα.
Και η πραγματικότητα είναι ότι οι αγορές σκοτώνουν την Αργεντινή για 1 δις ευρώ, ενώ εσύ ανόητε Ελληνάρα θέλεις να πιστεύεις ότι θα την σκαπουλάρεις την στιγμή που χρωστάς 400 δις ευρώ.
Γιατί ρε φυγόπονε δεν τολμάς να δεις κατάματα την αλήθεια;
Πως είναι δυνατόν να την βγάλεις καθαρή όταν χρωστάς 400 δις ευρώ;
Ακόμη και τα μισά να σου κουρέψουνε, δεν πρόκειται να ξεχρεώσεις ούτε στους επόμενους 20 αιώνες και ιδιαίτερα με κάτι σούργελα πολιτικούς που επιλέγεις να σε αντιπροσωπεύσουν.
Είσαι με το κεφάλι στα σκατά και πλησιάζει η στιγμή που ακόμη και το άδειο σου κεφάλι θα το κόψουν και θα το πετάξουν στα σκουπίδια.
Ακόμη και να λιώσουν οι σάρκες απογόνων σου σε βάθος 20 αιώνων από σήμερα δεν πρόκειται να ξεχρεώσεις.
Ξανασκέψου το: H Αργεντινή κινδυνεύει με δεύτερη χρεοκοπία για μόλις 1 δις ευρώ. Εσύ χρωστάς-σαν κράτος- 400 δις.
Την ίδια στιγμή οι Ελληνες χρωστάνε στο μπουρδέλο Δημόσιο 67,5 δις και στα ασφαλιστικά ταμεία 20 δις ευρώ.
Αν νομίζεις ότι πρόκειται να την βγάλεις καθαρή, αυτό συμβαίνει γιατί δεν τολμάς να βάλεις το 1 δις ευρώ που χρωστάει η Αργεντινή δίπλα στα 400 δις ευρώ που χρωστάει το κράτος που έχει κυβερνητική εκπρόσωπο την Βούλτεψη.
Αυτή είναι η σκατένια σου πραγματικότητα.
Koυρδιστό Πορτοκάλι

Η ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ ΑΠΟ ΕΝΑ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Σωστά χρεοκόπησε η Αργεντινή υποστηρίζει ο Κώστας Λαπαβίτσας

Για δεύτερη φορά σε μόλις μια δεκαετία η Αργεντινή κήρυξε στάση πληρωμών του χρέους της. Η πρώτη, το 2001, ήταν αποτέλεσμα των καταστροφικών οικονομικών πολιτικών που επέβαλλε στη χώρα από τη δεκαετία του 90 το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και οι άλλοι διεθνείς οργανισμοί.
Του Κώστα Λαπαβίτσα

Η σημερινή ήρθε μετά από μια πολυετή άνιση νομική μάχη ως απόρροια της χρεοκοπίας του 2001. Μέσα από μια σειρά έντονα αμφιλεγόμενων κανονισμών ο Νεοϋορκέζος δικαστής Thomas Griesa επιχείρησε να επιβάλει στην Αργεντινή την πλήρη εκπλήρωση των αιτημάτων μιας ομάδας ομολογιούχων, γνωστοί και ως «vulture funds» (αρπακτικά κεφάλαια).

Αυτά τα «αρπακτικά funds» είναι τα πιο απεχθή τμήματα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Συχνά δημιουργούνται με σκοπό να αγοράσουν το χρέος χωρών που βρίσκονται σε δύσκολη θέση σε χαμηλότατες τιμές και στη συνέχεια απαιτούν την πληρωμή του συνόλου τον ομολόγων που κατέχουν στην ονομαστική τους αξία χρησιμοποιώντας ως εργαλείο το δικαιακό σύστημα των ΗΠΑ ή του Ηνωμένου Βασιλείου προκειμένου να πετύχουν τους στόχους τους. Στην περίπτωση της Αργεντινής τα «αρπακτικά» είναι η NML Capital και η EM Ltd που διαχειρίζονται αντίστοιχα οι δισεκατομμυριούχοι Paul Singer και Kenneth Dart που βρέθηκαν με ένα ελάχιστο μερίδιο του χρέους της χώρας μετά τις δύο αναδιαρθρώσεις που έγιναν το 2005 και το 2010.

Η Αργεντινή αντικατέστησε τα παλιά ομόλογα που είχαν εκδοθεί πριν από το 2001 με μια σειρά νέων ομολόγων με μικρότερη αξία (κατά μέσο όρο 40% χαμηλότερη) με καλύτερους όρους αποπληρωμής που συχνά συνδέονται με την αύξηση του ΑΕΠ της χώρας. Οι αναδιαρθρώσεις έγιναν τελικά δεκτές από τους κατόχους σε ποσοστό άνω του 91% της αξίας των παλαιών ομολόγων. Το υπόλοιπο 9% βρίσκεται στα λεγόμενα «hod-outs», μεταξύ των οποίων είναι και τα «vulture funds». Κατά την διάρκεια των αναδιαρθρώσεων αυτά τα «αρπακτικά» αγόρασαν ένα ελάχιστο τμήμα των παλαιών ομολόγων αξίας περίπου 1,5 δισ δολαρίων σε πολύ χαμηλές τιμές και στη συνέχεια επιδίωξαν να αναγκάσουν την Αργεντινή να τους εξοφλήσει στην ονομαστική αξία διασφαλίζοντας γιγάντια κέρδη που εκτιμούνται σε 1600%.

Τα «vulture funds» ξεκίνησαν μια αδυσώπητη νομική εκστρατεία όλα αυτά τα χρόνια μέχρι που ο δικαστής Griesa τους έδωσε μια εξαιρετική ευκαιρία να κερδίσουν τη μάχη κρίνοντας ότι η Αργεντινή δεν μπορεί να συνεχίσει τις πληρωμές στα νέα αναδιαρθρωμένα ομόλογα εκτός αν εξοφλήσει στο ακέραιο τους κατόχους των παλαιών. Ο δικαστής απείλησε επίσης με κυρώσεις τις τράπεζες που θα συνεχίσουν τις πληρωμές για λογαριασμό της κυβέρνησης της Αργεντινής στους κατόχους αναδιαρθρωμένου χρέους. Το περίεργο είναι ότι ο δικαστής δεν φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει ότι περίπου το 70% του χρέους της Αργεντινής έχει αναδιαρθρωθεί σε πέσος και ευρώ και όχι σε δολάρια. Η απόφασή του, η οποία επικυρώθηκε από τα ανώτερα δικαστήρια των ΗΠΑ, έχει υπονομεύσει την δικαιοδοσία των δικαστηρίων της Αργεντινής και της Βρετανίας για να μην αναφερθούμε στα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που βρέθηκαν σε μια απίστευτα δύσκολη θέση. Ο δικαστής άφησε την Αργεντινή με βασικά μόνο δύο επιλογές.

Η πρώτη ήταν να ικανοποιήσει πλήρως τα «αρπακτικά» πληρώνοντας 1,5 δις δολάρια. Τελικά η χώρα θα έπρεπε να έρθει σε συμβιβασμό και με το υπόλοιπο 9% των «hold-outs» ανεβάζοντας έτσι το λογαριασμό περίπου στα 15 δις. Ακόμα χειρότερα όμως, οι κάτοχοι του 91% των αναδιαρθρωμένων ομολόγων θα μπορούσαν να ζητήσουν ίδια μεταχείριση εξαιτίας ενός όρου που περιέχεται στα νέα συμβόλαια, προσθέτοντας έτσι ακόμα 120 δις δολαρίων στο σύνολο των απαιτήσεων. Το κόστος δηλαδή θα ήταν απλά τεράστιο.

Η δεύτερη επιλογή ήταν να κηρύξει χρεοκοπία αναζητώντας αναδιάρθρωση του χρέους για μια ακόμα φορά. Η Αργεντινή θα μπορούσε να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις για μια συμφωνία με τα «vulture funds» και τα «hold-outs» αλλά κάτι τέτοιο θα άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο νομικών αγωγών από τους κατόχους των αναδιαρθρωμένων ομολόγων και θα αύξανε δραματικά τη δύναμη των «αρπακτικών». Εναλλακτικά η Αργεντινή θα μπορούσε απλά να προσφέρει στους κατόχους ομολόγων ανταλλαγή με νέα που θα εκδίδονταν υπό το εγχώριο δίκαιο. Αν γινόταν κάτι τέτοιο το νέο χρέος θα ήταν προστατευμένο από κάθε επίθεση των «αρπακτικών».

Δεν αποτελεί έκπληξη που η Αργεντινή επέλεξε την χρεοκοπία. Τώρα αναμένουμε να δούμε ποιο δρόμο θα ακολουθήσει σχετικά με την αναδιάρθρωση του χρέους της. Είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι η χρεοκοπία του 2001 ήταν φοβερά επιτυχημένη, αποδεσμεύοντας τη χώρα από τη μέγγενη του ΔΝΤ και της επιβαλλόμενης λιτότητας. Η Αργεντινή σημείωσε αξιοσημείωτο ρυθμό ανάπτυξης μέσα στην επόμενη δεκαετία, δεύτερο μετά από αυτόν της Κίνας, μειώνοντας σημαντικά τη φτώχεια. Η χρεοκοπία του 2014 δεν έγινε λόγω ανάγκης, αφού η χώρα έχει τα κεφάλαια και τη διάθεση να πληρώσει το βιώσιμο χρέος της που βρίσκεται μόλις στο 44% επί του ΑΕΠ της. Η χρεοκοπία επιβλήθηκε στην Αργεντινή από ένα δυσλειτουργικό παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ως εκ τούτου εναπόκειται τώρα στην Christina Fernandez και στον νεαρό υπουργό Οικονομικών, Axel Kiciloff να επινοήσουν ένα τολμηρό και εναλλακτικό μονοπάτι ανάπτυξης. Θα έπρεπε να σταματήσουν να στοχεύουν στην επανένταξή τους στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές και αντ' αυτού να επικεντρωθούν στην ανάπτυξη του παραγωγικού ιστού της χώρας στηριζόμενοι στη βοήθεια και τους πόρους του Νότου.

Στο μεταξύ, οι ευρύτερες επιπτώσεις για την διεθνή κοινότητα είναι εκτεταμένες. Μια μικρή ομάδα αδίστακτων κερδοσκόπων έχει αξιοποιήσει το δικαιακό σύστημα των ΗΠΑ διαταράζοντας τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Το νομικό σύστημα των ΗΠΑ και ο δικαστής Griesa αποδείχτηκαν εντελώς ανίκανοι από τη στιγμή που προσέφεραν στα «αρπακτικά» και τα «hold-outs» ένα ισχυρότατο κίνητρο για την μη αποδοχή αναδιαρθρωμένου χρέους. Ωστόσο οι χώρες πρέπει να έχουν την δυνατότητα αναδιάρθρωσης του χρέους τους όπως ακριβώς κάνουν οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες. Η νέα χρεοκοπία της Αργεντινής, πέρα από την προστασία των ζωτικών της συμφερόντων, αποτελεί και μια γενναία πράξη που μπορεί να επιτρέψει και σε άλλες χώρες να αντισταθούν στις επιθυμίες των δανειστών τους. Τα μαθήματα για τις υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης, και ιδιαίτερα για την Ελλάδα, είναι προφανή. Είναι τώρα πολύ σημαντικό η Αργεντινή να έχει ευρεία υποστήριξη στην παρούσα μάχη.
the pressproject

Η BlackRock “προφητεύει” “χρεοκοπία της Ελλάδας” και την ίδια ώρα θέλει να φτιάξει εμπορικό κέντρο στην Ακαδημία του Πλάτωνα!

artume-foto-ikonomika (2)-Είναι δυνατόν μια θυγατρική της BlackRock, η Artume,  να μην πληρώνει  ειδικό φόρο ακίνητης περιουσίας και να ζητάει εξαίρεση από το υπουργείο Οικονομικών;  Είναι!
-Είναι δυνατόν η  BlackRock  να εκδίδει εκθέσεις αναφέροντας πως η χώρα είναι στην κορυφή της λίστας των υπό πτώχευση χωρών και να ζητάει συνάμα με επιστολές προς τον πρωθυπουργό, μέσω θυγατρικής εταιρείας να κατασκευάσει mall στην Ακαδημία του Πλάτωνα;
-Είναι δυνατόν εφημερίδες όπως η “Καθημερινή” και το www.capital.gr  στα σχετικά “ρεπορτάζ” τους για την εταιρεία να μην λαμβάνουν υπόψη τους όλα αυτά τα στοιχεία και να μην δημοσιεύουν τη γνωμοδότηση του ΣτΕ που ορίζει πως δεν μπορεί να εκδοθεί οικοδομική άδεια στα ακίνητα της εταιρείας μέχρι να ολοκληρωθούν οι σχετικές διαδικασίες; Είναι!
-Είναι δυνατόν οι συντάκτες να μην κάνουν ούτε μια αναζήτηση στο Internet για να διαπιστώσουν πως ο Δήμος Περιστερίου έχει καταθέσει ένσταση για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων;  Είναι!
Το τελευταίο διάστημα ασκούνται πιέσεις  με κάθε τρόπο για να κατασκευαστεί εμπορικό κέντρο στην Ακαδημία Πλάτωνος με τον τίτλο “Academy Gardens” στη συμβολή των οδών Λένορμαν και Κηφισού. Το ακίνητο είναι σε απόσταση 1 χιλιομέτρου από την Ακαδημία του Πλάτωνα και η απόφαση που υπέγραψε ο υπουργός, Γιάννης Μανιάτης ζητάει τη διασύνδεση του με τον αρχαιολογικό χώρο.
Από χθες ξεκίνησε ένας κύκλος δημοσιευμάτων  αναφέροντας από τα βασικά στοιχεία της υπόθεσης, μόνο ένα: Πως το ΣτΕ απέρριψε την προσφυγή των κατοίκων αποφεύογοντας να αναφερθούν τόσο στο περιεχόμενο της 2261/2014 απόφαση του ΣτΕ όσο και της 140/2014 Γνωμοδότησης του Συμβουλίου: Και οι δύο απαγορεύουν την έκδοση πολεοδομικής άδειας, μέχρι το ΥΠΕΚΑ να ολοκληρώσει τη σχετικές διαδικασίες, λαμβάνοντας υπόψη γνωμοδότηση του Δήμου Αθηναίων για περιορισμό του ΣτΕ. Μια απλή επίσκεψη στο ΣτΕ θα αρκούσε για τους συντάκτες των κειμένων για να αποδώσουν την πλήρη αλήθεια. Το επόμενο βήμα που επιχειρείται είναι η νέα άσκηση πίεσης στο ΥΠΕΚΑ “να τελειώσει άμεσα τη δουλειά για να αρχίσει το έργο”, μέσω …αγανακτισμένων.

Η περίπτωση που αντιμετωπίζουν τα media μια τέτοια υπόθεση με αυτούς τους πρωταγωνιστές και το αίτημα της κατασκευής εμπορικού κέντρου στην Ακαδημία του Πλάτωνα, απαντάει σε πολύ μεγάλο βαθμό γιατί ο κόσμος τα θεωρεί αναξιόπιστα. Συστηματική απόκρυψη πληροφοριών, άκριτη υιοθέτηση των θέσεων του φορέα που έχει το αίτημα και απίστευτες επιθέσεις σε όσους ασκούν κριτική στις επιλογές αυτές, με ταυτόχρονη άγνοια της διεθνούς πραγματικότητας για το εγχείρημα που υποστηρίζουν.
typologies

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

Πανηγυρισμοί στην Αργεντινή για τη «χρεοκοπία»...

 628x471
"...στα νυχτερινά δελτία ειδήσεων, συγκεκριμένοι παρουσιαστές – ο μισθός των οποίων πληρώνεται από συγκεκριμένες τράπεζες – θα συνεχίσουν να παραπληροφορούν τους τηλεθεατές".

Τη στήριξή τους στην πρόεδρο της Αργεντινής Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρχνερ, για την απόφασή της να μην υποκύψει στους εκβιασμούς διεθνών κερδοσκόπων, εξέφρασαν εκατοντάδες κάτοικοι του Μπουένος Αϊρες.
Ύστερα από...
την προηγούμενη αθέτηση πληρωμών, στην οποία είχε προχωρήσει η Αργεντινή πριν από 12 χρόνια, η εθνική οικονομία γνώρισε ορισμένους από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στον πλανήτη, που έφταναν το 8% για σχεδόν μια δεκαετία.
Το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 95% στο διάστημα 2002-2011, η φτώχεια μειώθηκε κατά δυο τρίτα, η ανεργία έπεσε κατά 50% και οι κοινωνικές δαπάνες τριπλασιάστηκαν ανασύροντας εκατομμύρια πολίτες από την απόλυτη φτώχεια, στην οποία τους είχε οδηγήσει η νεοφιλελεύθερη πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Παρόλα αυτά η προχειρότητα που είχε ακολουθήσει η τότε κυβέρνηση και κυρίως το γεγονός ότι δεν πραγματοποίησε λογιστικό έλεγχο τους χρέους, ώστε να γνωρίζει ποιο τμήμα των ομολόγων κατέληγαν σε χέρια κερδοσκοπικών ταμείων, άφησαν πίσω τους «τρύπες» που δημιούργησαν σημαντικά προβλήματα.


Όπως είναι αναμενόμενο στα νυχτερινά δελτία ειδήσεων, συγκεκριμένοι παρουσιαστές – ο μισθός των οποίων πληρώνεται από συγκεκριμένες τράπεζες – θα συνεχίσουν να παραπληροφορούν τους τηλεθεατές τους εκτελώντας διατεταγμένη υπηρεσία.
Συγκεκριμένα θα συγχέουν την χρεοκοπία της Αργεντινής, στην οποία οδηγήθηκε η χώρα ακολουθώντας τις συμβουλές του ΔΝΤ και κλειδώνοντας την ισοτιμία του νομίσματός της με το δολάριο (δημιουργώντας δηλαδή συνθήκες ευρωζώνης), με την αθέτηση πληρωμών η οποία ακολούθησε χρονικά.
Πιο απλά, όπως εξηγεί στο Iskra ο Ανδρέας Ζαφείρης:
Η Αργεντινή χρεοκόπησε (οι γνωστές εικόνες με τις κλειστές, κατεστραμμένες τράπεζες που οι νεοφιλελλέ περιφέρουν ως εφιάλτη) όταν:
1. Ήταν εν μέσω της απόπειρας «προσαρμογής» της στις επιταγές του ΔΝΤ και των δανειστών της, είχε συνδέσει το νόμισμά της με το δολάριο, η ανεργία είχε φτάσει στο 16%, η πτώση του λαϊκού εισοδήματος κατά 20% – 30% και η ύφεση 14,7%
2. Ήταν ενταγμένη σε μια οικονομική και πολιτική ένωση, τη Mercosur.
Ούτε στάση πληρωμών είχε κηρύξει, ούτε το νόμισμά της είχε ακόμη αποσυνδέσει από τη σταθερή ισοτιμία του με το δολάριο, ούτε τη μονομερή διαγραφή χρέους της κατά 75% είχε αρχίσει.
Γιατί δεν θα ακούσετε μια τέτοια ανάλυση στα νυχτερινά δελτία ειδήσεων; Γιατί ορισμένοι από τους «δημοσιογράφους» που θα αναλύουν την κατάσταση ήταν υπάλληλοι τραπεζών που μεταπήδησαν στα media λίγο πριν (ή κατά τη διάρκεια) της κρίσης.
Κυρίως όμως γιατί εσείς, ως φορολογούμενοι, δεχτήκατε να ανακεφαλαιοποιήσετε τις τράπεζες, που πληρώνουν τους μισθούς αυτών των δημοσιογράφων μέσω πακέτων διαφημίσεων και σκανδαλωδών δανείων σε κανάλια τα οποία θα έπρεπε να έχουν… χρεοκοπήσει εδώ και χρόνια.

Άρης Χατζηστεφάνου

info-war.gr

Δεν χρεοκοπεί η Αργεντινή, εμείς χρεοκοπούμε!...

Δεν χρεοκοπεί η Αργεντινή, εμείς χρεοκοπούμε!Έχουν βγει κάποιοι και αναπαράγουν κάποιες δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα για την Αργεντινή. Δεν είναι ο ρόλος μου, ούτε έχω διάθεση να υπερασπιστώ τον Αλέξη Τσίπρα, άλλωστε δεν νομίζω ότι το χρειάζεται.

Θα υπερασπιστώ όμως την Αργεντινή που διάφορα παπαγαλάκια μιλούν για...
χρεοκοπία της.

Η κυβέρνηση της Αργεντινής επέλεξε την επιλεκτική χρεοκοπία (δηλαδή, επέλεξε να μην πληρώσει μόνο το συγκεκριμένο κερδοσκοπικό fund) μετά από μια απόφαση δικαστηρίου των ΗΠΑ και την αποτυχία των συνομιλιών μεταξύ της κυβέρνησης και των εν λόγω κερδοσκόπων.

Οι πανηγυρισμοί κάποιων εδώ, δεν φανερώνουν τίποτε άλλο παρά την ανικανότητα και την αμάθεια που τους διέπει.

Για να βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους.

Η Αργεντινή έχει μόνο 7% ανεργία, χρωστάει μόνο το 58 % του ΑΕΠ της κι έχει αυτήν την στιγμή 13% ανάπτυξη.

Οι φωστήρες που φωνασκούν για να μην γίνουμε Αργεντινή, έχουν καταφέρει 25% και βάλε ανεργία, χρέος 180% περίπου του ΑΕΠ και ανάπτυξη κάτι σαν τις θερμοκρασίες της Σιβηρίας τον χειμώνα.

Επιπλέον, η κυβέρνηση της Αργεντινής για να τα καταφέρει όλα αυτά είπε πολλά ΟΧΙ στους κερδοσκόπους ενώ οι δικοί μας εδώ λένε μόνο ναι.

Στο περίφημο PSI, που τόσο επαίρονται κάποιοι εδώ, δεν συμμετείχαν κάποια ξένα κερδοσκοπικά funds (μόνο ένα με 4,5 δισ. ομόλογα), αντίθετα κουρέψαμε τους συνταξιούχους και τα ασφαλιστικά μας ταμεία.

Αν λοιπόν είχα να διαλέξω μεταξύ της οικονομίας της Ελλάδας και της Αργεντινής, ασφαλώς και θα διάλεγα τη δεύτερη.

Και θα τη διάλεγα για ακόμα ένα λόγο, γιατί έχει μια κυβέρνηση που δεν φοβάται τη σύγκρουση και λέει όχι στα κερδοσκοπικά funds, αυτά που οι δικοί μας τα προσκυνάνε εις βάρος του λαού και της χώρας...
tribune.gr